± - małe odchylenie od osi. ± - duże odchylenie od osi

Podobne dokumenty
Przykład 2.6. Przekrój złożony z trzech kształtowników walcowanych.

CAŁKA NIEOZNACZONA f - funkcja określona w przedziale E. Funkcją pierwotną funkcji f w przedziale E nazywamy funkcję F taką, że

Zastosowanie matematyki w ekonomii

A. Zaborski, Rozciąganie proste. Rozciąganie

Funkcje materiały pomocnicze dla studentów I roku farmacji i analityki medycznej Opracował: dr Krzysztof Kłaczkow F U N K C J E

sin b) Wyznaczyć taką funkcję pierwotną do funkcji sin ( =, która przechodzi przez punkt (0,0)

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA POZIOM ROZSZERZONY Etapy rozwiązania zadania , 3 5, 7

MATEMATYKA Przed próbną maturą. Sprawdzian 1. (poziom podstawowy) Rozwiązania zadań

Rozwiązania maj 2017r. Zadania zamknięte

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych i schemat oceniania zadań otwartych

I POCHODNA - INTERPRETACJA GEOMETRYCZNA

Wyznacznik macierzy. - wyznacznik macierzy A

ZADANIA Z ZAKRESU SZKOŁY PODSTAWOWEJ, GIMNAZJUM I SZKOŁY ŚREDNIEJ

f(x)dx (1.7) b f(x)dx = F (x) = F (b) F (a) (1.2)

Wykład 2. Granice, ciągłość, pochodna funkcji i jej interpretacja geometryczna

WYZNACZNIKI. . Gdybyśmy rozważali układ dwóch równań liniowych, powiedzmy: Takie układy w matematyce nazywa się macierzami. Przyjmijmy definicję:

Przykład 2.5. Figura z dwiema osiami symetrii

1 Definicja całki oznaczonej

BADANIA GRUNTU W APARACIE RC/TS

PRZEGLĄD FUNKCJI ELEMENTARNYCH. (powtórzenie) y=f(x)=ax+b,

Przykład 6.2. Płaski stan naprężenia. Płaski stan odkształcenia.

( ) Lista 2 / Granica i ciągłość funkcji ( z przykładowymi rozwiązaniami)

Pierwiastek z liczby zespolonej

Matematyka I. BJiOR Semestr zimowy 2018/2019 Wykład 2

Arkusz 1 - karta pracy Całka oznaczona i jej zastosowania. Całka niewłaściwa

Równania i nierówności kwadratowe z jedną niewiadomą

Równania różniczkowe cząstkowe - metoda Fouriera. Przykładowe rozwiązania i wskazówki

Wektory [ ] Oczywiście wektor w przestrzeni trójwymiarowej wektor będzie miał trzy współrzędne. B (x B. , y B. α A (x A, y A ) to jest wektor

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych oraz schemat oceniania

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY VIII w roku szkolnym 2015/2016

Równania róniczkowe liniowe. = 2. dx x. dy dy. dx y. y dx. dy y. dy 2

WYKŁAD 5. Typy macierzy, działania na macierzach, macierz układu równań. Podstawowe wiadomości o macierzach

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka. Poziom rozszerzony. Listopad Wskazówki do rozwiązania zadania =

Wykład z matematyki dla studentów Inżynierii Środowiska. Wykład 1. Literatura PRZEGLĄD FUNKCJI ELEMENTARNYCH

1. Określ monotoniczność podanych funkcji, miejsce zerowe oraz punkt przecięcia się jej wykresu z osią OY

VI. Rachunek całkowy. 1. Całka nieoznaczona

II. Funkcje. Pojęcia podstawowe. 1. Podstawowe definicje i fakty.

Wykład 7: Pochodna funkcji zastosowania do badania przebiegu zmienności funkcji

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych oraz schemat oceniania

Analiza matematyczna v.1.6 egzamin mgr inf niestacj 1. x p. , przy założeniu, że istnieją lim

Wyznacznikiem macierzy kwadratowej A stopnia n nazywamy liczbę det A określoną następująco:

CAŁKA OZNACZONA JAKO SUMA SZEREGU

2. FUNKCJE WYMIERNE Poziom (K) lub (P)

Wzory uproszczonego mno zenia: (a + b) 2 = a 2 + 2ab + b 2, (a b) 2 = a 2 2ab + b 2, a 2 b 2 = (a b) (a + b).

Wymagania na ocenę dopuszczającą z matematyki klasa II Matematyka - Babiański, Chańko-Nowa Era nr prog. DKOS /02

Pierwiastek z liczby zespolonej

Matematyka 1 (Wydziaª Architektury) Lista 1 - funkcje elmenetarne. 2. Rozwi za nast puj ce równania lub nierówno±ci:

12. CZWÓRNIKI PARAMETRY ROBOCZE I FALOWE CZWÓRNIK U

SIMR 2013/14, Analiza 1, wykład 5, Pochodna funkcji

Matematyka. Poziom rozszerzony Próbna Matura z OPERONEM. Modelowe etapy rozwiązywania zadania

Ekoenergetyka Matematyka 1. Wykład 8. CIĄGI LICZBOWE

Ć W I C Z E N I E N R E-14

Wymagania na poszczególne oceny z matematyki w Zespole Szkół im. St. Staszica w Pile. Kl. II poziom podstawowy

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Zadania. I. Podzielność liczb całkowitych

Całkowanie. dx d) x 3 x+ 4 x. + x4 big)dx g) e x 4 3 x +a x b x. dx k) 2x ; x 0. 2x 2 ; x 1. (x 2 +3) 6 j) 6x 2. x 3 +3 dx k) xe x2 dx l) 6 1 x dx

Wymagania kl. 2. Uczeń:

METODY MATEMATYCZNE I STATYSTYCZNE W INŻYNIERII CHEMICZNEJ Wykład

EGZAMIN MATURALNY OD ROKU SZKOLNEGO 2014/2015 MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY ROZWIĄZANIA ZADAŃ I SCHEMATY PUNKTOWANIA (A1, A2, A3, A4, A6, A7)

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka Poziom podstawowy

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Analiza Matematyczna (część II)

Pochodne i całki, macierze i wyznaczniki

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

WYMAGANIA NA OCENĘ DOPUSZCZAJĄCĄ DLA UCZNIÓW KLASY Ia TECHNIKUM

Zapis wskaźnikowy i umowa sumacyjna

Pochodna. Pochodna. Iloraz róŝnicowy

Funkcje trygonometryczne. XX LO (wrzesień 2016) Matematyka elementarna Temat #5 1 / 14

lim lim 4) lim lim lim lim lim x 3 e e lim lim x lim lim 2 lim lim lim Zadanie 1 Wyznacz dziedziny następujących funkcji: log x x 6x

III. Rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej.

RACHUNEK CAŁKOWY. Funkcja F jest funkcją pierwotną funkcji f na przedziale I R, jeżeli. F (x) = f (x), dla każdego x I.

4) lim. lim. lim. lim. lim. x 3. e e. lim. lim x. lim. lim. lim. lim 2. lim. lim. lim. Zadanie 1 Wyznacz dziedziny następujących funkcji: log x.

Liczby zespolone. Niech C = R 2. Zdefiniujmy dwa działania w C. Dodawanie + : C 2 C zdefiniowane jest przez

Wykład 2. Pojęcie całki niewłaściwej do rachunku prawdopodobieństwa

Elementy rachunku wariacyjnego

MATURA PRÓBNA 2 KLASA I LO

RACHUNEK RÓŻNICZKOWY I CAŁKOWY WSB-NLU 2006/7 3

1. Równania i nierówności liniowe

Powtórka dotychczasowego materiału.

FUNKCJA KWADRATOWA. Moduł - dział -temat Lp. Zakres treści. z.p. z.r Funkcja kwadratowa - powtórzenie PLANIMETRIA 1

Realizacje zmiennych są niezależne, co sprawia, że ciąg jest ciągiem niezależnych zmiennych losowych,

Propozycja przedmiotowego systemu oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych (zakres podstawowy)

Grafy hamiltonowskie, problem komiwojażera algorytm optymalny

Piotr Stefaniak. Materiały uzupełniające do wykładu Matematyka

Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej. Całki oznaczone. lim δ n = 0. σ n = f(ξ i ) x i. (1)

z b leżącą na płaszczyźnie xz, otrzymujemy równanie elipsoidy obrotowej, która w myśl równania (3) będzie miała następujące równanie: z b x y z

UWAGI O ROZKŁADZIE FUNKCJI ZMIENNEJ LOSOWEJ.

FUNKCJA KWADRATOWA. RÓWNANIA I NIERÓWNOŚCI DRUGIEGO STOPNIA.

Skrypt edukacyjny do zajęć wyrównawczych z matematyki dla klas II Bożena Kuczera

Zadania do samodzielnego rozwiązania zestaw 11

WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA POSZCZEGÓLNYCH ŚRÓDROCZNYCH I ROCZNYCH OCEN KLASYFIKACYJNYCH Z MATEMATYKI POZIOM PODSTAWOWY KLASA 2

LISTA02: Projektowanie układów drugiego rzędu Przygotowanie: 1. Jakie własności ma równanie 2-ego rzędu & x &+ bx&

Algebra Boola i podstawy systemów liczbowych. Ćwiczenia z Teorii Układów Logicznych, dr inż. Ernest Jamro. 1. System dwójkowy reprezentacja binarna

Sieć odwrotna. Fale i funkcje okresowe

2. CHARAKTERYSTYKI GEOMETRYCZNE FIGUR PŁASKICH

Od lewej: piramida Chefrena, Wielki Sfinks, piramida Cheopsa.

Zastosowania całki oznaczonej

[L] Rysunek Łuk wolnopodparty, paraboliczny wymiary, obciążenie, oznaczenia.

1 Wyrażenia potęgowe i logarytmiczne.

Transkrypt:

TYGONOMETRYCZNE Przjmujm, ż znn są dfinicj i podstwow włsności funkcji trgonomtrcznch. Zprzntujm poniżj kilk prktcznch sposobów szbkigo, prktczngo obliczni wrtości funkcji trgonomtrcznch, rozwiązwni równń i nirówności trgonomtrcznch. Wrto znć poniższą tblkę. # 9 π/ π/ π/ π/ sin cos tg ctg - - Sporządźm wkrs funkcji sinus i cosinus wdług poniższgo schmtu (trz krtki w bok, dwi krtki w górę lub w dół). Jdn krtk, to kąt π/. N wkrsch łtwo odcztć wstępując w tblc bzwzględn wrtości :,,,, ± - mł odchlni od osi ± - śrdni odchlni od osi ± - duż odchlni od osi sinus - - π π cosinus - - π π

Przkłd:. Zcznim od obliczni wrtości funkcji trgonomtrcznch będącch wilokrotnością kąt π. Wrtości t to ± (mł odchlni od osi) lub ± (duż odchlni od osi) sin( π ) {n wkrsi funkcji sinus odliczm krtk i odcztujm wnik} {mł odchlni w dół} Anlogiczni cos( ) π cos( π ) {bo to mł odchlni w górę} Wkorzstując okrsowość (okrs π ) sin i cos obliczm sin( π ) sin( π ) sin(π π ) {bo to duż odchlni w dół} 8 8 8 cos( π ) cos( π ) cos(8π π ) {bo to duż odchlni w dół} A trz obliczni wrtości będącch wilokrotnością kąt π. Tu ni odliczm krtk, l odstęp międz kółczkmi n osi. Z wilokrotnością kąt π związn są wilkości, dobrz widoczn n rsunku orz, czli śrdni odchlni od osi. sin( π ) {bo to śrdni odchlni w dół} cos( π ) cos( π ) cos(π π ) cos( π ) {bo to śrdni odchlni w dół}. Równni trgonomtrczn sin {duż odchlni w dół} [,π ] Licząc krtki stwirdzm, ż m to mijsc dl 8 π orz π. Uwzględnijąc okrsowość tj funkcji Stwirdzm, ż zbiorm rozwiązń tgo jst zbiór wszstkich liczb w postci π kπ ; π kπ Liczb cłkowitj k. dl dowolnj - - π π sinus Poniwż równni i nirówności związn z funkcjmi sinus i cosinus rozwżn w zbiorz liczb rzczwistch i w przdzil [,π ] różnią się jdni formlnm dopisnim wilokrotności kąt π, więc w nstępnch przkłdch rozwżni prowdzić będzim tlko w przdzil [,π ].

cos {śrdni w dół} cosinus Licząc odstęp międz koljnmi kółczkmi, stwirdzm, ż m to mijsc dl π orz π. Liczb t są jdnmi rozwiąznimi Dn go równni w przdzil - - π π [,π ]. Ukłd równń - - π sinus π sin cos Sporządzjąc wkrs funkcji sinus i cosinus jdn pod drugim i zznczjż odpowidni wrtości n obu bz trudu stwirdzm, ż jdnoczśni sinus odchl się od osi mło w dół, cosinus dużo w dół dl π. - - π π Nirówności < sin Łtwo odcztć z wkrsu, ż Nirówność t spłnion jst w Zbiorz π π 8π π [, ] [, ) (, π ] - - π π

Pwn znn zlżności trgonomtrczn. R sin cos., R sin( ) sin cos sin cos. R sin() sin cos., R cos( ) cos cos sin sin. R cos() cos sin.. π R \ { kπ } tg R \ { kπ } ctg sin cos cos sin Prz cłkowniu przddzą się tż wzor 8. R sin ( cos ) 9. R cos ( cos ) W przdzil [,π ] rozwiązć niłowność sin cos. Mm sin sin, więc sin sin. Przjmijm sin. Otrzmujm ;. 9 Rozwiąznim tj nirówności (zminnj ) jst zbiór (, ] [, ), - l wnik tn (rozwiązni pomocniczj nirówności) lpij zpisć w postci: (niwgodną jst postć (, ] [, ) ) bo mm sin sin - - π π Zbiór pust jst jk widć oczwiści rozwiąznim drugij z tch nirówności, π ntomist pirwszą spłni jdni liczb Więc rozwiąznim wjściowj nirówności w przdzil [,π ] jst jdnolmntow zbiór π.

FUNKCJA WYKŁADNICZA Nich >. Dfiniujm f : R R nstępująco R f ( ) N wkrsi << > Podstwow włsności. D R. R \ {} f (D ) (, ). Dl jst różnowrtościow. dl > jst rosnąc. dl < < jst mljąc., R., R ( ) 8. W dlszm ciągu zjmim się szczgólnm przpdkim funkcji wkłdniczj, minowici tką funkcją, któr w swj podstwi m pwną liczbę niwmirną, którj przbliżon wrtość, to, (, ) Funkcję tę oznczm smbolm p (cztm ksponnt ). Mm więc p : R R okrślm nstępująco N wkrsi R p( ) Podstwow włsności. D R. R >. p jst różnowrtościow. p jst rosnąc., R., R ( ). 8. lim lim Uwg Różnowrtościowość ozncz:, R Fkt, ż p jst rosnąc ozncz:, R < < Przkłd. ( ) Rozwiążm nirówność:. Mm, więc. Poniwż p jst funkcją rosnącą, to rozwiąznim jst, co łtwo sprwdzić przdził [, ].

FUNKCJA LOGARYTMICZNA Nich (,) (, ). Dfiniujm log : R R nstępująco (, ) log ( ) N wkrsi Podstwow włsności. D R (, ). Jst różnowrtościow. dl > jst rosnąc. dl < < jst mljąc., R log ( ) log log << k. R k R log k log. log log W dlszm ciągu zjmim się szczgólnm przpdkim funkcji logrtmicznj, minowici tkij, któr m w podstwi znną już nm liczbę. Przjmujm oznczni ln log i mm ln : (, ) R (, ) ln N wkrsi Podstwow włsności. D R (, ) N wspólnm wkrsi. ln( R ) R. Jst różnowrtościow. Jst rosnąc., R ln( ) ln ln k. R k R ln k ln. ln ln 8. lim ln lim ln

Przkłd (rozwiązwć będzim nirówności logrtmiczn i wkłdnicz).. ln < Dzidziną nszch rozwżń jst zbiór D R (, ). Wkorzstując wminion wżj włsności (w szczgólności fkt, ż ln jst funkcją rosnącą otrzmujm: ln < < ln ln stąd (monotoniczność) Uwzględnijąc dzidzinę otrzmujm rozwiązni P (, ). ln( ) < Dzidziną nszch rozwżń jst zbiór D (, ). Anlogiczni jk w poprzdnim przkłdzi mm ln ln( ) < ln <, więc P [, ) stąd (monotoniczność). < Dzidziną nszch rozwżń jst zbiór D R. Wkorzstując włsności funkcji logrtmicznj i wkłdniczj logrtmując wjściową nirówność mm < ln ln < ln < < ln ln ln Rozwiąznim jst więc zbiór P (, ln ). < Dzidziną nszch rozwżń jst zbiór D R \ { }. Tj podwójnj nirówności ni możm (tk jk poprzdnio) logrtmowć (bo ni nlż do dzidzin logrtmu). Zuwżm jdnk, ż lw nirówność (minowici: < ) spłnion jst dl wszstkich liczb rzczwistch z dzidzin nszch rozwżń, czli zbioru D R \ { }. Pozostj więc, tę nirówność możm już stronmi logrtmowć. ln ln, czli < ln Uwzględnijąc dzidzinę stwirdzm, ż rozwiąznim jst więc zbiór P (, )

. ln ln > Dzidziną nszch rozwżń jst zbiór D R Przjmijm ln. Po tm podstwiniu i uporządkowniu wrzów nsz nirówność przbir postć: > ; ;. 9 8 Rozwiąznim tj nirówności (zminnj ) jst przdził (, ), l wnik tn (rozwiązni pomocniczj nirówności) lpij zpisć w postci: < < (niwgodną jst postć (, ) ) bo mm < ln < ln, stąd P (, ) ln. Dzidziną nszch rozwżń jst zbiór Przjmijm D R. Po tm podstwiniu nsz nirówność przbir postć: > ; ;. Rozwiąznim tj nirówności (zminnj ) jst zbiór (, ] [, ), Więc, czli ln ln ln ln I osttczni mm P (, ln ] [ln, )