Adam SKOPEC, Czesław STEC



Podobne dokumenty
WYKŁAD 7. UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH Macierzowa Metoda Rozwiązywania Układu Równań Cramera

Wykład 1 Pojęcie funkcji, nieskończone ciągi liczbowe, dziedzina funkcji, wykres funkcji, funkcje elementarne, funkcje złożone, funkcje odwrotne.

Programowanie z więzami (CLP) CLP CLP CLP. ECL i PS e CLP

Wybrane zagadnienia. Wykład 2a. Metoda simpleks rozwiązywania zadań programowania liniowego.

MATEMATYKA Przed próbną maturą. Sprawdzian 2. (poziom rozszerzony) Rozwiązania zadań

Macierze w MS Excel 2007

Algebra WYKŁAD 5 ALGEBRA 1

Zasada indukcji matematycznej. Dowody indukcyjne.

Badania symulacyjne efektywności kompensacji mocy biernej odbiorów nieliniowych w oparciu o teorię składowych fizycznych prądu TSFP

Układy równań liniowych Macierze rzadkie

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA ZESTAW NR 1 POZIOM ROZSZERZONY

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA ZESTAW NR 1 POZIOM ROZSZERZONY

1. Określ monotoniczność podanych funkcji, miejsce zerowe oraz punkt przecięcia się jej wykresu z osią OY

SYNTEZA STRUKTURALNA PŁASKICH MANIPULATORÓW

7. Szeregi funkcyjne

3.1. Ciągi liczbowe - ograniczoność, monotoniczność, zbieżność ciągu. Liczba e. Twierdzenie o trzech ciągach.

Struna nieograniczona

ELEMENTÓW PRĘTOWYCH. Rys.D3.1

MATLAB PODSTAWY. [ ] tworzenie tablic, argumenty wyjściowe funkcji, łączenie tablic

- macierz o n wierszach i k kolumnach. Macierz jest diagonalna jeśli jest kwadratowa i po za główną przekątną (diagonala) są

2. Ciągi liczbowe. Definicja 2.1 Funkcję a : N R nazywamy ciągiem liczbowym. Wartość funkcji a(n) oznaczamy symbolem a

MATHCAD Obliczenia iteracyjne, macierze i wektory

Wykład 8: Całka oznanczona

Główka pracuje - zadania wymagające myślenia... czyli TOP TRENDY nowej matury.

Kodowanie liczb. Kodowanie stałopozycyjne liczb całkowitych. Niech liczba całkowita a ma w systemie dwójkowym postać: Kod prosty

Metoda szeregów potęgowych dla równań różniczkowych zwyczajnych liniowych. Równanie różniczkowe zwyczajne liniowe drugiego rzędu ma postać

Metody numeryczne. Wykład nr 3. dr hab. Piotr Fronczak

Realizacje zmiennych są niezależne, co sprawia, że ciąg jest ciągiem niezależnych zmiennych losowych,

CIĄGI LICZBOWE N 1,2,3,... zbiór liczb naturalnych. R zbiór liczb rzeczywistych (zbiór reprezentowany przez punkty osi liczbowej).

Analiza obwodów elektrycznych z przebiegami stochastycznymi. Dariusz Grabowski

I. DZIAŁANIA W ZBIORZE LICZB RZECZYWISTYCH ZBIORY LICZBOWE: liczby całkowite C : C..., 3, 2, 1,

METODY NUMERYCZNE. Wykład 6. Rozwiązywanie układów równań liniowych. dr hab. inż. Katarzyna Zakrzewska, prof. AGH. Met.Numer.

WADY TEORII MOCY W OBWODACH JEDNOFAZOWYCH WEDŁUG BUDEANU I FRYZEGO

Podstawy programowania obiektowego

CIĄGI LICZBOWE N = zbiór liczb naturalnych. R zbiór liczb rzeczywistych (zbiór reprezentowany przez punkty osi liczbowej).

5. CIĄGI. 5.1 Definicja ciągu. Ciągiem liczbowym nazywamy funkcję przyporządkowującą każdej liczbie naturalnej n liczbę rzeczywistej.

[ ] I UKŁAD RÓWNAŃ Definicja 1 Układ m równań liniowych z n niewiadomymi x 1, x 2,., x n : II ROZW. UKŁADU RÓWNAŃ PRZY POMOCY MACIERZY ODWROTNEJ

WPŁYW WARTOŚCI SKUTECZNEJ SYGNAŁU NA DOKŁADNOŚĆ POMIARU ZAWARTOŚCI HARMONICZNYCH

Granica cigu punktów. ), jest zbieny do punktu P 0 = ( x0. n n. ) n. Zadania. Przykłady funkcji dwu zmiennych

WYZNACZANIE PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO ZA POMOCĄ WAHADŁA MATEMATYCZNEGO

Ciągi liczbowe podstawowe definicje i własności

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA ZESTAW NR 1 POZIOM ROZSZERZONY

I. CIĄGI I SZEREGI FUNKCYJNE. odwzorowań zbioru X w zbiór R [lub C] nazywamy ciągiem funkcyjnym.

Rozwiązywanie układów równań liniowych (1)

Technika Obliczeniowa i Symulacyjna - wykład

PODEJMOWANIE OPTYMALNYCH DECYZJI PRODUKCYJNYCH W WARUNKACH NIEPEWNOŚCI. E. ZIÓŁKOWSKI 1 Wydział Odlewnictwa AGH, ul. Reymonta 23, Kraków

Wykład 12: Sumowanie niezależnych zmiennych losowych i jego związek ze splotem gęstości i transformatami Laplace a i Fouriera. Prawo wielkich liczb.

LISTA02: Projektowanie układów drugiego rzędu Przygotowanie: 1. Jakie własności ma równanie 2-ego rzędu & x &+ bx&

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Całki oznaczone i zastosowania

Rachunek prawdopodobieństwa MAP1151 Wydział Elektroniki, rok akad. 2011/12, sem. letni Wykładowca: dr hab. A. Jurlewicz

BADANIE ZALEŻNOŚCI PRZENIKALNOŚCI MAGNETYCZNEJ

ALGEBRA MACIERZY. UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH.

Ciągi i szeregi liczbowe

PODSTAWY BAZ DANYCH Wykład 3 2. Pojęcie Relacyjnej Bazy Danych

i interpretowanie reprezentacji wykorzystanie i tworzenie reprezentacji wykorzystanie wykorzystanie i tworzenie reprezentacji

Wykład 9: Różne rodzaje zbieżności ciągów zmiennych losowych. Prawa wielkich liczb.

4. Rekurencja. Zależności rekurencyjne, algorytmy rekurencyjne, szczególne funkcje tworzące.

WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWEK CIENKICH ZA POMOCĄ ŁAWY OPTYCZNEJ

Metoda sił jest sposobem rozwiązywania układów statycznie niewyznaczalnych, czyli układów o nadliczbowych więzach (zewnętrznych i wewnętrznych).

Część 2 7. METODA MIESZANA 1 7. METODA MIESZANA

usuwa niewymierność z mianownika wyrażenia typu

METODY NUMERYCZNE. Wykład 5. Całkowanie numeryczne. dr hab. inż. Katarzyna Zakrzewska, prof. AGH. Met.Numer. wykład 5 1

Zastosowanie multimetrów cyfrowych do pomiaru podstawowych wielkości elektrycznych

Translacja jako operacja symetrii. Wybór komórki elementarnej wg A. Bravais, połowa XIX wieku wybieramy komórkę. Symetria sieci translacyjnej

Rozwiązania maj 2017r. Zadania zamknięte

KONKURS MATEMATYCZNY dla uczniów gimnazjów w roku szkolnym 2012/13 III etap zawodów (wojewódzki) 12 stycznia 2013 r.

POLITECHNIKA GDAŃSKA Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Energoelektroniki i Maszyn Elektrycznych M O D E L O W A N I E I S Y M U L A C J A

Rozwiązanie. Metoda I Stosujemy twierdzenie, mówiące że rzuty prędkości dwóch punktów ciała sztywnego na prostą łączącą te punkty są sobie równe.

KSZTAŁTOWANIE CHARAKTERYSTYK CZĘSTOTLIWOŚCIOWYCH NIEREKURSYWNYCH FILTRÓW WYGŁADZAJĄCYCH

Rachunek wektorowo-macierzowy w programie SciLab

Powtórka dotychczasowego materiału.

SYSTEM WIELKOŚCI CHARAKTERYZUJĄCY POTENCJALNĄ I ODDZIELONĄ CZĄSTKĘ ZUŻYCIA TRIBOLOGICZNEGO

Niech dany będzie układ równań postaci. Powyższy układ równań liniowych z n niewiadomymi można zapisać w postaci macierzowej

Scenariusz lekcji matematyki w klasie II LO

Matematyka finansowa r.

Algebra macierzowa. Akademia Morska w Gdyni Katedra Automatyki Okrętowej Teoria sterowania. Mirosław Tomera 1. ELEMENTARNA TEORIA MACIERZOWA

Szeregi o wyrazach dowolnych znaków, dwumian Newtona

Automatyka i Robotyka Analiza Wykład 27 dr Adam Ćmiel

SKRYPT DO ZAJĘĆ WYRÓWNAWCZYCH Z MATEMATYKI DLA STUDENTÓW I ROKU AKADEMII MORSKIEJ W SZCZECINIE

Problem eliminowania fa szywych alarmów w komputerowych systemach ochrony peryferyjnej

CIĄGI LICZBOWE. Naturalną rzeczą w otaczającym nas świecie jest porządkowanie różnorakich obiektów, czyli ustawianie ich w pewnej kolejności.

Wymagania edukacyjne matematyka klasa 2 zakres podstawowy 1. SUMY ALGEBRAICZNE

1.1 Pochodna funkcji w punkcie

EAIiIB- Informatyka - Wykład 1- dr Adam Ćmiel zbiór liczb wymiernych

Chemia Teoretyczna I (6).

Tok sprawdzania nośności ścian obciążonych pionowo wg metody uproszczonej zgodnie z PN-EN

Algorytmy graficzne. Filtry wektorowe. Filtracja obrazów kolorowych

WYKŁAD 5. Typy macierzy, działania na macierzach, macierz układu równań. Podstawowe wiadomości o macierzach

4. RACHUNEK WEKTOROWY

WYMAGANIA NA OCENĘ DOPUSZCZAJĄCĄ DLA UCZNIÓW KLASY Ia TECHNIKUM

Modelowanie 3 D na podstawie fotografii amatorskich

3, leŝącym poniŝej punktu P. Wartości funkcji f są

PODPISY NIEZAPRZECZALNE PODPISY Z DODATKOWĄ FUNKCJONALNOŚCIĄ

WEKTORY skalary wektory W ogólnym przypadku, aby określić wektor, należy znać:

Rozwiązanie niektórych zadań treningowych do I kolokwium sem. zimowy, 2018/19

Wyznacznikiem macierzy kwadratowej A stopnia n nazywamy liczbę det A określoną następująco:

KSIĘGA ZNAKU. Znak posiada swój obszar ochronny i w jego obrębie nie mogą się znajdować żadne elementy, nie związane ze znakiem.

Algebra Boola i podstawy systemów liczbowych. Ćwiczenia z Teorii Układów Logicznych, dr inż. Ernest Jamro. 1. System dwójkowy reprezentacja binarna

Wykład 6 Dyfrakcja Fresnela i Fraunhofera

Wykład Indukcja elektromagnetyczna, energia pola magnetycznego

Transkrypt:

dm SOPEC, Czesłw STEC Poitechik Wrocłwsk, stytut Podstw Eektrotechiki i Eektrotechoogii Metod oiczi pełej i optymej kompescji mocy ierej ieiiowych odiorików jedofzowych u trójfzowych iesymetryczych przy zsiiu źródłmi rzeczywistymi siusoidymi Streszczeie: W oprcowiu przedstwioo kocepcję metody oiczeń kompescji optymej i pełej (w sesie Fryzego) odiorik ieiiowego. Przyjęto złożeie, że jedyą przyczyą odksztłcei jest odiorik ieiiowy Sformułowo wruki rekcji odiorik ieiiowego po kompescji pełej do qusi-iiowego rezystor o zej chrkterystyce P= f(). Pokzo, że kompescj peł ie zwsze gwrtuje miimum wrtości skuteczej prą w iii zsijącej wet może w przypdku odiorik ieiiowego spowodowć jej wzrost. W tym ceu d uzyski efektywego zmiejszei prą sformułowo gorytm kompescji optymej. wyrych przykłdch ziustrowo i potwierdzoo róże możiwe sytucje kompescji optymej w owodch iiowych i ieiiowych. strct: The pper presets the cocept of the method d gorithm for optim compestio of rective power d fu (i the Fryze sese) o the set of o-ier. t ws ssumed tht the oy source of stri is o-ier receiver. Formuted coditios for the rectio of o-ier receiver compested fuy for qusi-ier resistor of kow chrcteristics P = f(). t ws show tht fu compestio does ot wys gurtee miimum RMS curret i the power suppy ie eve if the receiver c resut i o-ier icrese. For this purpose, i order to oti effective rectio of the curret optim compestio gorithm formuted. sig exmpes, iustrted d cofirmed vrious possie situtios the optimum compestio of ier d oier circuits The method of ccutio fu d optimum rective power compestio for o - ier sige-phse or three-phse symmetric receivers y the power suppy re siusoid sources Słow kuczowe: teori mocy, prądy iesiusoide, mocy iere, kompescj optym. eywords: power theory, o-siusoid curret, rective power, optimum compestio doi:.1915/pe.14.9.54 Wstęp W spekcie ekoomiczym wymgy jest oczywisty wruek, y przesyłie eergii eektryczej ze źródł do odiorik yło możiwe przy jmiejszej wrtości skuteczej prą w iii. Pozw to zmiejszeie wydtków iwestycyjych (zmiejszeie przekroju przewodów iii przesyłowych) jk rówież kosztów ekspotcyjych związych ze strtmi eergii w przewodch iii. Powoje to rówież oiżeie spdków pięci więc poprwę jkości przesyłej eergii. e P=(u,i) L i W u i mi Rys.1 Schemt ukł wyjściowego jedofzowego e e e C i i ic L Rys. Schemt ukł trójfzowego P ( u, i ) ( u, i ) ( u, i ) C C mi L L i u i u i C u C Od rys.1 przedstwioo rozptrywy jedofzowy ukłd rys. trójfzowy ukłd i wiekości stowiące przedmiot izy. Przy zdym przeiegu okresowym SEM (sił eektromotorycz) ideego źródł e=e(t+t) i ie zerowych prmetrch iii, L, pięcie zsijące odiorik; reizuje źródło rzeczywiste (źródło estycze zeże od ociążei) ue. W przypdku przyjęci zerowych prmetrów iii =, L =, u=e źródło zsijące jest idee (źródło sztywe). W przypdku źródł (sztywego) ideego e o przeiegu okresowym siusoidym u iesiusoidym, zgdieie miimizcji prą d dowoego odiorik (iiowego u ieiiowego), sprowdz się do pełej kompescji mocy ierej soutej w sesie Fryzego, któr stowi oddziey przedmiot wieu oprcowń i jest przedmiotem wieu puikcji [1,,6,7,8,9,] szczegóie w owym ujęciu przedstwioym w [11]. Sytucj ueg pewej kompikcji w przypdku uwzgędiei dwóch u wet jedego z prmetrów iii, L. eży podkreśić, że szczegóie uciążiw jest iz zgdiei przy iezerowej rezystcji iii [3,4,5 ]. W ceu przedstwiei efektywych oiczeń optymizcji czyi osiągięci miimych strt eergii, utorzy propoują przyjęcie złożei, że jedyym źródłem geerującym odksztłcei prą ie są pięci zsijące e eemety ieiiowe odiorik. Przecież w prktyce wymg się zpewiei tkiej kostrukcji geertor y odchyeie wytwrzej w geertorze SEM e od siusoidy ie przekrczło 5%. Przyjęcie propoowego złożei jest więc w pełi uzsdioe. Rozszerzeie metody przypdek iii 3-fzowej wymg przyjęci złożei symetryczego siusoidego ukł zsijącego e =e, e =e(t-t/3), e C =e(t-t/3) orz symetryczej 3 fzowej 3 u 4 przewodowej iii zsijącej (z przeptiem), złożei, które rówież jest powszechie spełioe w prktyce Przyjęte złożei powją oiczeie kompescji optymej, przy wykorzystiu wzgędie prostego prtu oiczeiowego. PRZEGLĄD ELETROTECHCZY, SS 33-97, R. 9 R 9/14 9

Zstosowie metody przedstwioo wyrych przykłdch. zyske wyiki potwierdzją potrzeę stosowi optymej kompescji. W przypdku odiorików ieiiowych sm peł kompescj mocy ierej soutej w sesie Fryzego ie zwsze wystrcz może wet sytucję pogorszyć, powojąc wzrost poierego prą. ompescj optym jeśi istieje, wymg w reizcji wprowdzei odpowiedio dorego prą kompescji, który może yć zreizowy przez iiową rektcję X.. Sformułowie metody Puktem wyjści propoowej metody jest wstępe rozpozie odiorik. W tym ceu przyłączmy ieiiowy odiorik (rys.1) do siusoidego źródł pięci u i rejestrujemy przeieg prą i orz wrtość poierej mocy czyej P. Moc P=f() jest fukcją wrtości skuteczej pięci u=. u i i k i P=f() u i G ()=1/R () Rys.3 Rekcj odiorik jedofzowego ieiiowego (po kompescji mocy ierej Fryzego) do rezystor qusi-iiowego C i i i C i k i k i k i kc i kc i i i C C Od R R i i R R i C C Rys.4 Rekcj odiorik 3-fzowego ieiiowego (po kompescji mocy ierej soutej) do symetryczej gwizdy rezystorów qusi-iiowych Reizcj kompescji w ukłdch (rys. 3, 4) wymg zstosowi jko ezstrtych eemetów kompestor eemetów prmetryczych u ieiiowych [1,, 11]. Przy tym ich prmetry zeżą od przeiegów pięci i prądów. Jk pokzo [11] w ukłdch trójfzowych 4- przewodowych, peły ukłd kompescji mocy ierej soutej jest zupełym czwór-ieguem o wierzchołkch (,,C,). eży podkreśić, że peł kompescj mocy ierej soutej w sesie Fryzego, przy dowoym zsiiu rówież odksztłcoym, sprowdz zwsze odiorik ieiiowy do qusi-iiowego rezystor o chrkterystyce ieiiowej P=f(), koktcji G =P/, u rezystcji R = /P, w ukłdzie trójfzowym 4-przewodowym do gwizdy symetryczej rezystorów qusi-iiowych. Podstwy teoretycze metody Cłkowity schemt owo jedofzowego do optymej kompescji po rekcji jk rys. 3 i zoczikowiu rektcj X przedstwioo rys.5. Odpowid o rówież wyodręioej jedej fzie odiorik 3-fzowego. E X Rys.5 Schemt owo qusi-iiowego jedofzowego do optymej kompescji W przedstwioym rys. 5 owodzie qusi-iiowym spełioe są rówi zespooe, przy czym przyjęto = (1) jx E P () j Po podstwieiu () do (1) i przejściu do wrtości mołowych, otrzymuje się (3) P P R X X R E (4) P, P f( ) W dwóch rówich powyższych jko de są :, X, E, P= f(), iewidomymi są =?, =?. Wrtość skutecz prą iii jest fukcją prą kompescji, stąd wrukiem optymizcji czyi osiągięci miimum wrtości jest zikie pochodej (5) d d Z wruku (5) i rówości (4) wyik zeżość (6) d d P d d d d Stąd (7) d d P d P d Zróżiczkujmy rówie (3) po i podstwmy (7), stąd po przeksztłceich wyik zeżość (8) P P d P R X X R d Rówie (3) i rówie (8) stowią podstwowy ukłd rówń do wyzczei iewidomych =?, =? ich podstwie prmetru rektcji X =/ do zreizowi optymej kompescji mocy ierej. tomist przy pomiięciu w schemcie rys.5 głęzi z impedcją X czyi przyjęciu = i złożeiu że istieje rozwiązie rówi (3), otrzymuje się pięcie odioriku przy pełej kompescji mocy ierej. Wrto zuwżyć, że, gdy P/= cost() i przy = jeśi spełioe jest rówie (3), wtedy rówież spełioe jest rówie (6) czyi przy istieiu pełej kompescji mocy ierej w sesie Fryzego m miejsce kompescj optym. Odpowid to odiorikowi o chrkterze stiiztor prą. gorytm wyzczi rozwiązi W ceu uzyski rozwiązi ukł rówń (3) i (8) moż zstosowć jedą z wieu metod koejych przyiżeń. W iiejszym oprcowiu wyro metodę ewto-rphso do rozwiązi ukł rówń dwu zmieych. P R X 3 PRZEGLĄD ELETROTECHCZY, SS 33-97, R. 9 R 9/14

W ceu ujedoicei zpisu wprowdzmy zmiee u, v orz rówi f u, v f u, v 1 Metod ewto-rphso w zpisie mcierzowym, wyrż się przez mcierz jkoiową, wzorem (9) 1 f1 f1 f1 1 f u v u u u v v v f f,,1,,3... ruchomieie procesu itercji wymg przyjęci odpowiedio dorej wrtości strtowej przyiżei zerowego d =, u, v zkończeie procesu; przyjęci ormy odchyłki dwóch koejych przyiżeń () u u v v o, u v gdzie moż złożyć p. = -6. 1 u v Przy przyjęciu ozczeń zmieych u=, v= występujące fukcje f 1, f orz eemety mcierzy jkoiowej w rówiu (9) wyrżją się zgodie z rówimi (3), (8) stępującymi wzormi f1 Rg( u) X vu X g( u) Rv E f ( u) f R g( u) X vux R u v (11) (1) przy dych, X, E, f(u)=p, g(u)=f(u)/u. Eemety mcierzy we wzorze (9) wyrżją się wzormi (13) f1 Rg ( u) Xv ur 1 u Xgu ( ) Rv X f1 Rgu ( ) X u X v Xgu ( ) Rv R f R1 1 u df ( u) d g( u) X / v X f( u)/ vru df X ( X f( u)/ v ) v (14) (15) (16) Powyższe wzory stowiły podstwę sformułowi progrmu komputerowego ptformie MTL. Oddzieie sformułowo progrm rozwiązi rówi (11) f 1 = jedej zmieej, przyjmując zeżość zmieej v od u w postci v= u/x L, gdzie X L pozw uwzgędieie prą ierego L w rozptrywych przykłdch (17) gdzie f1( u) u 1 u df1( u),,1,,3... (18) f1( u) Rg( u) X u/ XL u Xgu ( ) Ru/ X E L df ( 1 u ) dg (19) ( ) / ( u ) Rg u Xu XL u R X / XL 1 Xgu ( ) R / XLX Przyjmujemy strcie jko wrtość przyiżoą zerową u =E, zkończeie itercji przy odchyłce dwóch koejych przyiżeń u +1 -u <= -6. Zstosowie metody Pode wyżej wzory stowiły podstwę zstosowi metody ewto-rphso. Reizcję gorytmu sformułowo jko dwie procery oiczeiowe ptformie MTL. W pierwszej wykorzysto wzory (9-18), w drugiej wzory (19-1). W ceu sprwdzei efektywości przeiegu oiczeń propoową metodą, wykoo testowe oiczei d ukł przedstwioego rysuku (rys.6). wzgędioo róże zde prmetry owo i chrkterystyki eemetu ieiiowego. W rozptrywych przykłdch przyjęto jko iezmiee prmetry; pięcie zsii E=,45, prmetry iii =1, X =5, orz dodtkowy prmetr rektcji X L =8/3=6,66 okreśjący poór mocy ierej odiorik. tomist istotie zmieiym jest qusi-ieiiowy rezystor R przy różej chrkterystyce P=f()= /R (). Wyzcze są wrtości wskzń przyrządów (, i R, L, C, ) orz strty mocy w iii P. E X R X L X C R L C Rys.6 Schemt ukł testowego w oiczeich (i) W pierwszym przykłdzie rozptrzoo odiorik iiowy o wrtości rezystcji R=, X L =6,66. W stie ieskompesowym (X C =) otrzymo =8, =5, R =4, L =3, C =, P=3W, P=5W. W stie pełej kompescji (X C =X L ), uzysko =93,65; =4,653, R =4,653, L =3,489, C =3,489 P=433,5W, P=1,65W. Zmiejszeie strt w iii o 13,39% W stie optymej kompescji : =88,91: =4,548; R =4,445; L =3,334; C =,371; (X C =37,495, X L =6,66), = L - C =,963 P=395,7W; P=,69W. Zmiejszeie strt w iii o 17,3%. Jest iteresujące, że kompescj optym w stosuku do pełej powoje istote dsze zmiejszeie strt w iii. (ii) W drugim przykłdzie wyro odiorik ieiiowy o chrkterystyce rezystcji R =(6-/) (rezystcj meje ze wzrostem pięci). W stie ieskompesowym przy =8, R =, X L =6,66 otrzymuje się dokłdie te sme wrtości jk wyżej w pkt.(i). W stie pełej kompescji (X C =X L ), uzysko wrtości : =89,9; =5,978, R =5,978, L =3,37, C =3,37 PRZEGLĄD ELETROTECHCZY, SS 33-97, R. 9 R 9/14 31

R =15,4; P=537,6W, P=35,74W. Występuje wzrost strt w iii o 4,96%. Tym smym przy tej chrkterystyce odiorik peł kompescj ie jest korzyst. Przy zstosowiu optymej kompescji otrzymuje się wyiki: =81,69: =4,966; R =4,65; L =3,63; C =,5; (X C =157,11, X L =6,66), R =19,15, = L - C =,543; P=348,46W; P=4,66W. Zmiejszeie strt w iii o 1,36% w stosuku do strt w stie ieskompesowym. W tym przypdku kompescj optym wprowdz iezcze oiżeie strt, e jest rdziej korzyst iż kompescj peł. Wrto zzczyć, że przy kompescji optymej chrkter wypdkowego prą kompescyjego jest ikcyjy. eży jeszcze wyjśić, że ceowo wyiki oiczeń podo z 4-cyfrowym przyiżeiem y ył dostrzeg sute różic iościow między optymą pełą kompescją. (iii) W przykłdzie trzecim rozptrzmy odiorik, w którym chrkterystyk P=f() jest tk, że P/=cost(). Te przypdek m miejsce p. gdy R =/4, wtedy =8 R =, X L =6,66. więc rówież w owodzie ieskompesowym wrtości pięci i prądów są idetycze jk w przypdku pkt.(i) orz (ii). W stie pełej kompescji (X C =X L ) uzysko =94,438; =4; R =4; L =3,541; C =3,451; R =3,6, P=377,75W; P=16W. W tym przypdku otrzymujemy zmiejszeie strt o 36%. Rozptrzoy przypdek jest iteresujący, poiewż zgodie z rówiem (6) przy P/=cost() ozcz, że spełioy jest rówocześie wruek d kompescji optymej. Wrto podkreśić, że jest to włsość uiwers tkiego eemetu ieiiowego jko stiiztor prą P/= R =cost(u). W rozptrywym przykłdzie z rys.6 uwzgędioo dodtkowo, rdziej ogóą ieiiową zeżość rezystcji od pięci jko fukcji potęgowej R ()=(/8) m. W tym przypdku rówież mmy w stie ieskompesowi przy =8, R =, X L =6,66 wyiki jk w pkt.(i). Wyiki d m<1 (pomiięto tutj zmieszczeie wrtości iczowych d m=3/4;1/;;-1;-,5,...), potwierdzją, że kompescj peł ez optymizcji ie zpewi miimizcji prą w iii. tomist gdy m>1 czyi przy ieiiowości chrkterystyki typu łukowego (m-1) = cost wet przy istieiu stu kompescji pełej, rówi (3) i (8) mogą ie okreść kompescji optymej. Ozcz to, ze metod ewto-rphso ie jest zież, ądź zież do wrtości ie reizowych fizyczie (ujemych u zespooych). (iv) Rozwżmy rdziej szczegółowo rozptrywy już przykłd z rys.6 e d chrkterystyki R =(/8) m oddzieie d: () przy m=-1,5 ; () przy m=1,5 W przypdku (), st ieskompesowy jest idetyczy jk w przykłdzie (i). W stie pełej kompescji (X C =X L ) uzysko =91,45; =5,57, R =5,57, L =3,414, C =3,414 P=53,W, P=3,59W. Występuje wzrost strt w iii o,%. Podoie jk w przykłdzie (ii) i przy tej chrkterystyce kompescj peł ie jest korzyst. Przy zstosowiu optymej kompescji otrzymuje się wyiki: =83,6: =4,9166; R =4,394; L =3,119; C =,9; (X C =91,8, X L =6,66), R =18,9, = L - C =,5; P=348,46W; P=4,17W. Występuje zmiejszeie strt w iii o 3,3% w stosuku do strt w stie ieskompesowym. Rówież i w tym przypdku kompescj optym powoje iezcze oiżeie strt, e jest rdziej korzyst iż kompescj peł przy której występowł wzrost strt. W przypdku () st ieskompesowqy jest idetyczy jk w przykłdzie (i). W stie pełej kompescji (X C =X L ) uzysko =95,9, =3,668, R =3,668, L =3,569, C =3,569; R =5,91, P=348,88W, P=13,46W W tym przypdku otrzymujemy zmiejszeie strt o 46,15%w stosuku do stu ieskompesowego. Jk już wspomio wcześiej d m>1 wyzczeie kompescji optymej podstwie rówń (3) i (8) metodą itercyją ewto-rphso ie jest efektywe. W tej sytucji, gdy kompescj peł dje zdwjące oiżeie strt, ie istieie rozwiązi ukł rówń (3) i (8) ie jest istote. 18 16 14 1 8 6 4 4 6 8 Rys.7 ustrcj rozwiązi kompescji pełej d m= -1.5, R = (/8) m 5 15 5 4 6 8 Rys.8 ustrcj rozwiązi kompescji pełej d m=1,5 R = (/8) m rysukch (rys.7, 8, 9) przedstwioo wykresy orzujące możiwość rozwiązi kompescji pełej przy m=-1,5 i m=1,5. wykresie rys.9 przedstwioo rówież osoiwą sytucje ie istiei rozwiązi kompescji pełej przy iezczie zmieioej chrkterystyce typu łukowego R =5 (/8) 1,5. 3 PRZEGLĄD ELETROTECHCZY, SS 33-97, R. 9 R 9/14

9 8 7 6 5 4 3 4 6 8 Rys.9 ustrcj rku rozwiązi kompescji pełej d m=1,5 R =5 (/8) m powyższych wykresch jed z krzywych () przedstwi zeżość między prądem pięciem zgodie ze wzorem (3) przy =, tomist drug krzyw () jest to zeżość =/R () wyikjąc z chrkterystyki eemetu ieiiowego. wgi i wioski Wykoe oiczei wyrych przykłdch sprwdziły efektywość przedstwioej metody oiczi pełej i optymej kompescji. terpretcje uzyskych wyików potwierdziły potrzeę ujęci miimizcji prą (strt w iii) jko metody optymizcji. Jk widomo [1,, 11] w owodch iiowych u ieiiowych zsiych sztywymi źródłmi wrukiem miimizcji prą jest peł kompescji mocy ierej w sesie Fryzego. Przy zsiiu źródłmi estyczymi kompescj mocy ierej ie wystrcz do miimizcji prą w przypdku odiorik ieiiowego może wet spowodowć jego wzrost. Rdyką poprwą d odiorik ieiiowego jest zstosowie prezetowej metody optymizcji Zkończeie W podsumowiu końcowym eży podkreśić, że w opisej metodzie przyjęto reistycze złożei co do siusoidego przeiegu SEM źródeł orz symetrii ukł 3-fzowego i symetrii iii zsijącej. Stowiło to podstwę sformułowi w powiąziu z kocepcją kompescji mocy ierej soutej w sesie Fryzego efektywej metody kompescji optymej (miimizcji prą). Przedstwio kocepcj metody w efekcie końcowym umożiwi rekcję dowoego odiorik jedofzowego, u 3-fzowego, iiowego, ieiiowego symetryczego u iesymetryczego do jedofzowego u 3-fowego symetryczego ukł qusi-iiowego rezystcyjego z poorem dodtkowego prą kompescyjego reizowym przez 1 u 3 eemety rektcyje (typu L u C). W kompestorze sychroiczym odpowid to stowi przewzudzei u iedowzudzei prą mgesującego wirik. utorzy uwżją, że prezetow metod z uwgi ieskompikowy prt oiczeiowy może zeźć zstosowie w rozwiązywiu zgdień kompescji optymej w siecich eergetyczych. LTERTR [1].Skopec, Cz. Stec, Moc ier sout jko podstw teorii pełej kompescji prą iesiusoidego w dziedziie czsu w ukłdch jedofzowych i trójfzowych, Przegąd Eektrotechiczy, R.87 R 1/11, s. - [].Skopec, Cz.Stec, P Jik, Z. Wcłwek: Teoretycze spekty reizcji pełej kompescji w owodch prą iesiusoidego, Przegąd eektrotechiczy, R.88 R 8/1, s. 95-3 [3] M. Siwczyński :O współzeżości między mocą ierą stiością pięci zsii w przypdku okresowych iesiusoidych przeiegów pięci i prą, Przegąd Eektrotechiczy, R. 87 R 6/11, s.169-173 [4] M. Siwczyński: Eergetycz teori owodów. Wydwictwo stytutu Gospodrki Surowcmi i Eergią P, rków 3 [5] M. Siwczyński: Metody optymizcyje w teorii mocy owodów eektryczych. Moogrfi 183;seri żyieri Eektrycz. Wyd. Poitechiki rkowskiej, rków 1995 [6] L.S. Czrecki, Currets Physic Compoets (CPC) cocept: fudmet for power theory, Przegąd Eektrotechiczy, R.84, R 6/8, s.8-37 [7] Czrecki L. S., Moce w owodch eektryczych z iesiusoidymi przeiegmi pięć i prądów, Oficy Wdwicz Poitechiki Wrszwskiej, Wrszw 5 [8] S. Fryze: Wyre zgdiei teoretyczych podstw eektrotechiki, PW Wrszw-Wrocłw, 1966, Teori mocy w owodch eekytryczych,197-56 [9] S.Fryze: Moc rzeczywist, urojo i pozor w owodch eektryczych o przeiegch odksztłcoych prą i pięci, Przegąd Eektrotechiczy, R 7/1931, s.193-3 [] veited pper: Tutoris from tertio Schoo o osiusoid Currets d Compestio, Przegąd Eektrotechiczy, R6/ s.1-56 [11].Skopec, Cz. Stec: Metod pełej kompescji mocy ierej soutej prądów iesiusoidych ukł trójfzowego czteroprzewodowego w dziedziie czsu, Przegąd Eektrotechiczy, R.89, R 11/13, s. 175-188. utorzy.dr h. iż. dm Skopec, emerytowy prof. P.Wr. Poitechik Wrocłwsk, stytut Podstw Eektrotechiki i Eektrotechoogii, Wyrzeże Wyspińskiego 7, 53-37 Wrocłw, Dr iż. Czesłw Stec, Poitechik Wrocłwsk, stytut Podstw Eektrotechiki i Eektrotechoogii, Wyrzeże Wyspińskiego 7, 53-37 Wrocłw, E-mi:czesw.stec@gmi.com PRZEGLĄD ELETROTECHCZY, SS 33-97, R. 9 R 9/14 33