Liczby i działania na liczbach

Podobne dokumenty
Rachunek różniczkowy i całkowy 2016/17

1 Funkcja wykładnicza i logarytm

1 Funkcje elementarne

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria

1 Funkcja wykładnicza i logarytm

Zadania do samodzielnego rozwiązania zestaw 11

Funkcje Andrzej Musielak 1. Funkcje

III. Funkcje rzeczywiste

WYDZIAŁ INFORMATYKI I ZARZĄDZANIA, studia niestacjonarne ANALIZA MATEMATYCZNA1, lista zadań 1

Analiza Matematyczna MAEW101

Indukcja matematyczna

1 + x 1 x 1 + x + 1 x. dla x 0.. Korzystając z otrzymanego wykresu wyznaczyć funkcję g(m) wyrażającą liczbę pierwiastków równania.

Zestaw 4. Rozdział 2: Analiza matematyczna

KURS WSPOMAGAJĄCY PRZYGOTOWANIA DO MATURY Z MATEMATYKI ZDAJ MATMĘ NA MAKSA. przyjmuje wartości większe od funkcji dokładnie w przedziale

< > Sprawdzić prawdziwość poniższych zdań logicznych (odpowiedź uzasadnić) oraz podać ich zaprzeczenia:

1. Równania i nierówności liniowe

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c,

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c = a

Analiza matematyczna 2 zadania z odpowiedziami

ELEKTROTECHNIKA Semestr 1 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + 2j)(5 2j),

Funkcja f jest ograniczona, jeśli jest ona ograniczona z

WYMAGANIA WSTĘPNE Z MATEMATYKI

1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia

Wykład Matematyka A, I rok, egzamin ustny w sem. letnim r. ak. 2002/2003. Każdy zdający losuje jedno pytanie teoretyczne i jedno praktyczne.

Podstawy nauk przyrodniczych Matematyka Wstęp

(a b 1 2); : ( b a + b ab 2 + c ). : a2 2ab+b 2. Politechnika Białostocka KATEDRA MATEMATYKI. Zajęcia fakultatywne z matematyki 2008

Pojęcia, wymagania i przykładowe zadania na egzamin poprawkowy dla klas II w roku szkolnym 2016/2017 w Zespole Szkół Ekonomicznych w Zielonej Górze

1 Wyrażenia potęgowe i logarytmiczne.

7. Funkcje elementarne i ich własności.

10 zadań związanych z granicą i pochodną funkcji.

Funkcja jednej zmiennej - przykładowe rozwiązania 1. Badając przebieg zmienności funkcji postępujemy według poniższego schematu:

Repetytorium z matematyki ćwiczenia

ANALIZA MATEMATYCZNA 2 zadania z odpowiedziami

Jolanta Pająk Wymagania edukacyjne matematyka w zakresie rozszerzonym w klasie 2f 2018/2019r.

Notatki z Analizy Matematycznej 3. Jacek M. Jędrzejewski

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI KLASA III ZAKRES ROZSZERZONY (90 godz.) , x

Kurs Start plus poziom zaawansowany, materiały dla prowadzących, Marcin Kościelecki. Zajęcia 1.

Sin[Pi / 4] Log[2, 1024] Prime[10]

EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI

Zagadnienia do małej matury z matematyki klasa II Poziom podstawowy i rozszerzony

KLASA II LO Poziom rozszerzony (wrzesień styczeń)

Projekt Informatyka przepustką do kariery współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Analiza Matematyczna MAEW101 MAP1067

Lista zadań nr 2 z Matematyki II

Treści programowe. Matematyka 1. Efekty kształcenia. Literatura. Warunki zaliczenia. Ogólne własności funkcji. Definicja 1. Funkcje elementarne.

Pochodna funkcji. Pochodna funkcji w punkcie. Różniczka funkcji i obliczenia przybliżone. Zastosowania pochodnych. Badanie funkcji.

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2, lato 2016/17

KLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI

Matematyka i Statystyka w Finansach. Rachunek Różniczkowy

Wykład 5. Informatyka Stosowana. 6 listopada Informatyka Stosowana Wykład 5 6 listopada / 28

Egzamin podstawowy (wersja przykładowa), 2014

Na podstawie informacji zdobytych na poprzednich zajęciach proszę wykonać następujące zadania:

Wykład 11. Informatyka Stosowana. Magdalena Alama-Bućko. 18 grudnia Magdalena Alama-Bućko Wykład grudnia / 22

BAZA ZADAŃ KLASA 2 TECHNIKUM FUNKCJA KWADRATOWA

2) R stosuje w obliczeniach wzór na logarytm potęgi oraz wzór na zamianę podstawy logarytmu.

1 Pochodne wyższych rzędów

6. FUNKCJE. f: X Y, y = f(x).

PLAN WYNIKOWY DLA KLASY DRUGIEJ POZIOM PODSTAWOWY I ROZSZERZONY. I. Proste na płaszczyźnie (15 godz.)

ROZKŁAD MATERIAŁU DO II KLASY LICEUM (ZAKRES ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ.

MATEMATYKA I SEMESTR WSPIZ (PwZ) 1. Ciągi liczbowe

ZADANIA DO SAMODZIELNEGO ROZWIĄZNIA. oprac. I. Gorgol

Treści programowe. Matematyka. Efekty kształcenia. Warunki zaliczenia. Literatura. Funkcje elementarne. Katarzyna Trąbka-Więcław

PLAN WYNIKOWY Z MATEMATYKI DLA KLASY IV TECHNIKUM 5 - LETNIEGO

Matematyka. rok akademicki 2008/2009, semestr zimowy. Konwersatorium 1. Własności funkcji

2. ZASTOSOWANIA POCHODNYCH. (a) f(x) = ln 3 x ln x, (b) f(x) = e2x x 2 2.

Elementy logiki (4 godz.)

Opracowanie: mgr Jerzy Pietraszko

Blok III: Funkcje elementarne. e) y = 1 3 x. f) y = x. g) y = 2x. h) y = 3x. c) y = 3x + 2. d) y = x 3. c) y = x. d) y = x.

W. Krysicki, L.Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach cz. 1 i cz. 2. Pomocnicze symbole. Spójniki logiczne: Symbole kwantyfikatorów:

Analiza Matematyczna MAEW101

Podstawy analizy matematycznej II

Literatura podstawowa

Agata Boratyńska ZADANIA Z MATEMATYKI, I ROK SGH GRANICA CIĄGU

WYMAGANIA EDUKACYJNE Rok szkolny 2018/2019

Wymagania edukacyjne z matematyki klasa IV technikum

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Egzamin wstępny z matematyki

Plan wynikowy z przedmiotu: MATEMATYKA

LUBELSKA PRÓBA PRZED MATURĄ 09 MARCA Kartoteka testu. Maksymalna liczba punktów. Nr zad. Matematyka dla klasy 3 poziom podstawowy

Ciągi. Granica ciągu i granica funkcji.

FUNKCJA POTĘGOWA, WYKŁADNICZA I LOGARYTMICZNA

TO TRZEBA ROZWIĄZAĆ-(I MNÓSTWO INNYCH )

Lista 1 - Funkcje elementarne

MATeMAtyka klasa II poziom rozszerzony

Próbny egzamin z matematyki dla uczniów klas II LO i III Technikum. w roku szkolnym 2012/2013

FUNKCJE ZESPOLONE Lista zadań 2005/2006

Przedmiotowy system oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych klasa druga zakres rozszerzony

Funkcje elementarne. Matematyka 1

Funkcje. Alina Gleska. Instytut Matematyki, Wydział Elektryczny, Politechnika Poznańska

Treści programowe. Matematyka. Literatura. Warunki zaliczenia. Funkcje elementarne. Katarzyna Trąbka-Więcław

I. Funkcja liniowa WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY DRUGIEJ LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO ZAKRES ROZSZERZONY

FUNKCJA LINIOWA. A) B) C) D) Wskaż, dla którego funkcja liniowa określona wzorem jest stała. A) B) C) D)

FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA PROSTO DO MATURY KLASA 1 ZAKRES PODSTAWOWY

PLAN WYNIKOWY PROSTO DO MATURY KLASA 1 ZAKRES PODSTAWOWY

WYMAGANIA Z WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI Z MATEMATYKI NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE SZKOLNE DLA KLASY 2a zakres rozszerzony. I Przekształcenia wykresów funkcji

Próbny egzamin maturalny z matematyki Poziom rozszerzony

Zastosowania pochodnych

Ćwiczenia 4 / 5 rachunek różniczkowy

postaci kanonicznej i iloczynowej trójmiany: y = 0,5x 2. Podaj określenie ciągu arytmetycznego. Dany jest ciąg a n

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY

Transkrypt:

Na tym wykładzie chciałbym przekonać Państwa, że Mathematica może być pomocna w studiowaniu analizy matematycznej. Liczby i działania na liczbach (* liczby całkowite *) Element[-, Integers] należy do zbiór liczb cał (* inaczej, używając pomocy Writing Assistant *) - Integers zbiór liczb całkowitych (* Dlaczego to jest ważne? *) Simplify[ Sin[n * Pi]] uprość sinus pi Sin[n π] Simplify[ Sin[n * Pi], uprość sinus pi 0 Element[n, należy do Integers]] zbiór liczb całko (* liczby pierwsze *) Element[5, Primes] należy do zbiór liczb pi Element[5, Primes] należy do zbiór liczb False Element 3 5, Integers należy do zbiór liczb cał False (* dzielniki liczby calkowitej *) Divisors[7] dzielniki {, 7}

NOF_.nb Divisors[36] dzielniki {,, 3, 4, 6, 9,, 8, 36} (* najwiekszy wspolny podzielnik greatest common divisor *) GCD[30, 5, 00] największy wspólny dzielnik 5 (* najmniejsza wspólna wielokrotność least common multiple *) LCM[, 50, 8] najmniejsza wspólna wielokrotność 600 (* liczby wymierne *) Element 3 5, Rationals należy do liczby wymierne (* inaczej *) 3 5 Rationals liczby wymierne Element[ E, Rationals] należy do l liczby wymierne False (* liczby rzeczywiste *) Element[ E, Reals] należy do l liczby rze Element[ Pi, Reals] należy do pi liczby rze I * I j jedność urojona - Element[ I, Reals] należy do liczby rze False (* liczby zespolone *) Element[ I, Complexes] należy do liczby zespolon

3 + 5 NOF_.nb 3 (* inaczej *) i Complexes liczby zespolone Solve[z^ + 0, z] rozwiąż równanie {{z -i}, {z i}} Element[3-4 * I, Complexes] należy do liczby zespolon (* Upraszczanie wyrażeń *) 5 + * 4 + 5 - + 3 40 + 35 00 7 0 (* Definiujemy dwie liczby z pierwiastkami, x i y, a następnie upraszczamy ich różnicę, iloczyn i iloraz *) x = - Sqrt[]; y = + * Sqrt[]; pierwiastek kwadratowy pierwiastek k Simplify[x - y] uprość - 3 Simplify[x * y] uprość - + 3 Simplify[y / x] uprość 3 + 5 * Sqrt[] y / x pierwiastek kwadratowy ClearAll[x, y]; wyczyść wszystko (* Uproscic wyrazenie *) Simplify[ Abs[x] + Abs[x + ] + Sqrt[x^ + 4 * x + 4], uprość wartość wartość bez pierwiastek kwadratowy Abs[x] + Abs[ + x] + Abs[ + x] Element[x, należy do Reals]] liczby rzecz (* Uproscic wyrazenia z logarytmami *)

4 NOF_.nb? Log Log[z] gives the natural logarithm of z (logarithm to base e). Log[b, z] gives the logarithm to base b. Log[ E] lo liczba Eulera Log[ Sqrt[ E]] lo pier liczba (* bo... *) E^ liczba Eulera Sqrt[ E] pier liczb Log0[000] logarytm dziesiętny 3 (* bo... *) 0^3 000 Log 64, 4 logarytm - 3 (* bo... *) 64^ - 3 4 Log 3, logarytm - 5 Log 4, logarytm - Log[] Log[4] Sqrt[] pierwiastek kwad

NOF_.nb 5 Simplify - Log[] uprość Log[4] - Log[] Log[6] FullSimplify - Log[] uprość pełniej Log[6] - 4 Log 5, 0 logarytm - Simplify[36^Log[6, 5]] uprość logarytm Log 5 36 Log 6 FullSimplify[36^Log[6, 5]] uprość pełniej logarytm 5 Simplify a a - b - b b - a - a * - a b^ - a^ uprość a + a b + b a - b Apart a + a b + b rozłóż na ułamki a -proste b - + - - 3 a -a + b + - a a + b (* Rozłożyć na czynniki *) Factor[x^6 + 6 * x^5 - x^4-6 * x^3] rozłóż na czynniki - + x x 3 + x (6 + x) (* Dla jakiej wartosci k wielomian W(x)= x^5+3*x^4+*x^3-5*x^+3*x+k jest podzielny przez x-? *) Solve[ PolynomialRemainder[x^5 + 3 * x^4 + * x^3-5 * x^ + 3 * x + k, x -, x] 0, k] rozwi reszta z dzielenia wielomianów {{k -8}} (* sprawdzenie *) Simplify x^5 + 3 * x^4 + * x^3-5 * x^ + 3 * x - 8 x - uprość 4 + 9 x + x + 5 x 3 + x 4

6 NOF_.nb Równania i nierówności Reduce x x^ - x^ - 3 > 0, x, Reals zredukuj liczby rze - 3 < x < - 0 < x < x > 3 Reduce[ ^x > E^x, x, Reals] zredukuj liczba E liczby rze x < 0 (* Dopuszczalna jest nierownosc jednoczesna *) Simplify Reduce < Abs E^ * x - 3 < 3, x, Reals uprość zredukuj wa liczba Eulera liczby rzecz x < 0 Log[5] < x < Log[6] (* Inny zapis z logicznym "and" *) Simplify Reduce < Abs E^ * x - 3 && Abs E^ * x - 3 < 3, x, Reals uprość zredukuj wa liczba Eulera wa liczba Eulera liczby rzecz x < 0 Log[5] < x < Log[6] (* Uwaga: to logiczne "lub" *) N Simplify Reduce < Abs E^ * x - 3 && Abs E^ * x - 3 < 3, x, Reals uprość zredukuj wa liczba Eulera wa liczba Eulera liczby rzeczy x < 0. 0.80479 < x < 0.89588 (* Dobrze jest wynik sprawdzic na rysunku *) Plot, 3, wykres Abs E^ * x - 3, {x, -, }, wa liczba Eulera PlotRange {.8, 3.} zakres wykresu 3.0.8.6.4..0 -.0-0.5 0.0 0.5.0 (* Przykład nierówności wymiernej *)

NOF_.nb 7 Simplify Reduce x + ^ - x^ x * * x + < -, x, Reals uprość zredukuj liczby rzecz - < x < 0 (* Podaj dziedzine funkcji f(x)= Sqrt[4-x^]+ Log[-x], pierwiastek k logarytm czyli nierówność z logarytmem i pierwistkiem kwadratowym *) Simplify[ Reduce[4 - x^ 0 && - x > 0, x, Reals]] uprość zredukuj liczby rzecz - x < (*... albo jeszcze prościej tak *) In[]:= FunctionDomain[ Sqrt[4 - x^] + Log[ - x], x] dziedzina funkcji pierwiastek kwadr logarytm Out[]= - x < (* Przykład nierówności trygonometrycznej *) Simplify[ Reduce[ Sin[x] + Cos[x] > Sqrt[] * Cos[ * x], x, Reals]] uprość zredukuj sinus cosinus pierwiaste cosinus liczby rzecz C[] Integers && ArcTan - + π C[] < x < ArcTan + + π C[] (* C[] jest dowolną liczbą całkowitą, a litera stała C jest zastrzeżona dla stałych *) stała FullSimplify[ Reduce[ Sin[x] + Cos[x] > Sqrt[] * Cos[ * x], x, Reals]] uprość pełniej zredukuj sinus cosinus pierwiaste cosinus liczby rzecz C[] Integers && π + 4 x > 8 π C[] && 4 x < π 3 + 8 C[] (* Zmiana: teraz szukamy rozwiązań w postaci par liczb całkowitych *) Simplify[ Reduce[x^ + y^ - * x 7, {x, y}, Integers]] uprość zredukuj zbiór liczb całko x - x 3 && y - y (* Rysowanie funkcji danej w postaci uwikłanej *)

8 NOF_.nb ContourPlot Cos[x] + Cos[y], {x, 0, 4 Pi}, {y, 0, 4 Pi} wykres kontu cosinus cosinus pi pi 0 8 6 4 0 0 4 6 8 0 (* Możemy podać więcej równań *) ContourPlot x^ + y^, x^ - y^ 4, wykres konturowy {x, -, }, {y, -, }, Axes osie y, pra AxesLabel {"x", "y"} oznaczenia osi 0 x - - - - 0 (* Zadanie 6 z zestawu nr : Jaką figurę geometryczną wyznacza na płaszczyźnie xy układ nierówności: *x+y 4, (x+4) y, y -? *)

NOF_.nb 9 RegionPlot * x + y 4 && (x + 4) y && y -, {x, -7, 3}, y, -3, 3 wykres regionu na płaszczyźnie 3 0 - -6-4 - 0 (* Zadanie 4 z zestawu nr 4: Dana jest funkcja f(x)= *x-3. Narysować wykresy funkcji f(x), f(x) -, f x+, f(-x),-f(x), -f(-x), f(x), f *x, f x, f^ - (x), f(x) *) Clear[f, x]; wyczyść f[x_] := * x - 3 sol = Solve[f[x] y, x] rozwiąż równanie x 3 + y ClearAll[g, y]; wyczyść wszystko g[y_] := x /. sol[[]] g[y] 3 + y

0 NOF_.nb Plot f[x], f[x] -, f[x + ], f[-x], -f[x], -f[-x], Abs[f[x]], f[ * x], f x, g[x], wykres wartość bezwzględna {x, -, }, PlotLegends "f(x)", "f(x)-", "f(x+)", "f(-x)", legenda dla grafik "-f(x)", "-f(-x)", " f(x) ", "f(x)", "f(/x)", "f - (x)" 5 f(x) 0 5 - - -5-0 -5 f(x)- f(x+) f(-x) -f(x) -f(-x) f(x) f(x) f(/x) f - (x) Granice ciągów i funkcji (* Przykład "zwykłej" definicji ciągu *) a[n_] := n! n^ + Table[a[n], {n,, }] tabela, 5, 3 5, 4 7, 60 3, 70 37, 504 ClearAll[a] wyczyść wszystk 5, 8064 3 8 440,, 4 (* Rekurencyjna definicja ciągu Fibonacciego *) a[] = a[] = ; a[n_] := a[n - ] + a[n - ]; a[3] Table[a[n], {n,, 5}] tabela 3 68 800, 0 {,,, 3, 5, 8, 3,, 34, 55, 89, 44, 33, 377, 60} 9 958 400, 6 95 800 30 9 ClearAll[a] wyczyść wszystko (* Mathematica potrafi rozpoznać, z jakim ciągiem mamy do czynienia *) RSolve[{a[] ==, a[] ==, a[n] == a[n - ] + a[n - ]}, a[n], n] rozwiąż równania rekurencyjne {{a[n] Fibonacci[n]}}

NOF_.nb Granice ciągów (przy n ) (* Dzięki programowi Mathematica mamy szansę lepiej zrozumieć definicje *) (* Mozemy sprawdzic z definicji, ze ponizszych ciagow wynosi zero *) (* Poniżej obrazek z serwisu http://www.analizamatematyczna.enhost.pl *) g = 0; Simplify Reduce Abs n - g < epsilon, n, Reals, n > 0 && epsilon > 0 uprość zredukuj wartość bezwzględna liczby rzeczywiste epsilon n > (* czyli n > epsilon *) g = 0; wn = Simplify Reduce Abs n^ + n - g < epsilon, n, Reals, uprość zredukuj wartość bezwzględna liczby rzec n > 0 && epsilon > 0 && epsilon < + n > 4 + epsilon epsilon (* czyli n > 4+epsilon epsilon - *) g = 0; Simplify[ Reduce[ Abs[^(-n) - g] < epsilon, n, Reals], n > 0 && epsilon > 0 && epsilon < ] uprość zredukuj wartość bezwzględna liczby rzeczywiste n Log[] + Log[epsilon] > 0 (* czyli n > -Log[epsilon] Log[] *) logarytm logarytm g = 3; Simplify Reduce Abs 3 * n^ + n - n^ + 5 n + - g < epsilon, n, Reals, uprość zredukuj wartość bezwzględna liczby rzec n > 0 && epsilon > 0 && epsilon < epsilon 5 + n > 4 + 96 - epsilon + 7 epsilon

NOF_.nb epsilon = 000; soln0 = N Solve epsilon 5 + n == 4 + 96 - epsilon + 7 epsilon, n ; rozwiąż równanie n0 = Ceiling[n /. soln0[[]]]; sufit Plot 3 * n^ + n - n^ + 5 n +, 3, 3 + epsilon, 3 - epsilon, wykres {n, n0-000, n0 + 0 000}, 3.000 PlotRange 3 - epsilon * 0, 3 + epsilon * 0 zakres wykresu 3.0005 3.0000.9995.9990 4 000 6 000 8 000 0 000 000 4 000 (* Pewne BARDZO znane granice *) Limit + n ^n, n e Infinity (* To nie jest "zwykłe" e, ale liczba Eulera, w Mathematice oznaczane przez E albo specjalne, pogrubione e *) liczba Eulera Limit - n ^n, n e (* Wzór Stirlinga *) Infinity Limit n! * E^n n^n * Sqrt[ * Pi * n], n liczba Eulera pierwias pi Infinity Limit 6 * n^ - * n + 3 * n^ + 5 * n -, n Infinity Limit ^n + 3 3^n +, n Infinity 0

NOF_.nb 3 Limit Sin[n!] n +, n Infinity sinus 0 Limit Sum[ * i -, {i,, n}] n +, n Infinity sumowanie Limit Sum[i, {i,, n}] n^, n Infinity sumowanie Limit n^ + n + 3 3 * n^ - 5 * n -, n Infinity 3 Granice funkcji (* Na początek ostrzeżenie *) Plot Exp - x, {x, -, }, wyk funkcja eksponencjalna f(x) 0 PlotRange {-, 0}, zakres wykresu AxesLabel {"x", "f(x)"} oznaczenia osi 8 6 4 - - x - Limit Exp - x, x 0 funkcja eksponencjalna 0 (* To nie jest poprawna odpowiedź, bo 0 jest granicą prawostronną, a jako taka nie istnieje! *) (* W przypadkach wątpliwych warto narysować funkcję i sprawdzić jawnie granicę prawostronną... *) Limit Exp - x, x 0, Direction - funkcja eksponencjalna kierunek 0 (* oraz lewostronną: *)

4 NOF_.nb Limit Exp - x, x 0, Direction funkcja eksponencjalna kierunek (* Granice z funkcji wymiernych *) Limit[-5 * x^ - 3 * x +, x -Infinity] - Limit[-3 * x^ * Sqrt[5 * x^ + 7], x Infinity] pierwiastek kwadratowy - Limit -5 * x^5 + 3 * x x^ -, x -Infinity Limit x^4 - x -, x 4 Limit x^ - 4 * x + 3 x - 3, x 3 Limit x^3 + ^ 4 + x^4 + ^ 3, x Infinity Limit Sin[x] x, x 0 sinus Limit Cos[x] x * Sin[x], x 0 cosinus sinus Limit Sqrt[x] - x -, x pierwiastek kwadratowy Limit 5 * x^4 - * x^ - 7 8 - * x^3 - x^4, x Infinity -5 Limit x - - (x + 6) x^ - 4, x 4

NOF_.nb 5 Ostrożność jest wymagana w przypadku funkcji wielu zmiennych Przykład: g(x,y)= x y x +y limit = Limit Limit x * y^ x^ + y^, y limit = Limit Limit x * y^ x^ + y^, x 0 Infinity, x ść Infinity, y ść Infinity Infinity Granica nie powinna zależeć od drogi, po której zmierzamy do punktu (x0,y0) w płaszczyźnie XY! Szeregi liczbowe Zbieżność szeregu liczbowego: czy sumy n i= a i istnieje przy n? (* Szereg harmoniczny jest rozbieżny *) SumConvergence n, n zbieżność sumy False (* ale taki naprzemienny szereg jest już zbieżny *) SumConvergence - ^n n, n zbieżność sumy (* i Mathematica zna sumę tego szeregu: *) Sum - ^n n, {n,, Infinity} sumowanie ść -Log[] SumConvergence n^, n zbieżność sumy Sum n^, {n,, Infinity} sumowanie ść π 6 (* Bardziej ogólny wynik dla szeregu n^alpha: dostaniemy warunek, kiedy szereg jest zbieżny *)

6 NOF_.nb SumConvergence n^alpha, n zbieżność sumy Re[alpha] > Simplify Sum n^alpha, {n,, Infinity}, Re[alpha] > uprość sumowanie ść część rzeczywista Zeta[alpha]? Zeta Zeta[s] gives the Riemann zeta function ζ(s). Zeta[s, a] gives the generalized Riemann zeta function ζ(s, a). (* Znany wynik dla szeregu geometrycznego *) SumConvergence[q^ n, n] zbieżność sumy Abs[q] < Simplify[ Sum[q^n, {n,, Infinity}], Abs[q] < ] uprość sumowanie ść wartość bezwzg q - - + q Pochodne Pochodna funkcji f(x) w punkcie x0 (https://pl.wikipedia.org/wiki/pochodna)

NOF_.nb 7 (* Używając w programie Mathematica komendy D,musimy zawsze wskazać, oblicz pochodną po czym różniczkujemy, nawet jeśli nam wydaje się to zupełnie oczywiste! *) h = a * x^6 a x 6 D[h, x] oblicz pochodną 6 a x 5 D[h, a] oblicz pochodną x 6 (* pochodne wyższych rzędów *) D[h, {x, 4}] oblicz pochodną 360 a x w[x_] := x^3 x^ + w'[x] x 4 - + 3 x + x + x w''[x] 8 x 5 + x 3-4 x3 + x + Simplify[w''[x]] uprość - x -3 + x + x 3 (* i tak dalej... *) Simplify[w''''''[x]] uprość 6 x + x - 70 x -7 + 35 x - x 4 + x 6 + x 7 Simplify[ D[w[x], {x, 6}]] uprość oblicz pochodną - 70 x -7 + 35 x - x 4 + x 6 + x 7

8 NOF_.nb D[ Sqrt[ * x], x] pierwiastek kwadrato x D[ Sin[x] * Cos[x], x] sinus cosinus Cos[x] - Sin[x] D Sin[ * x] ^5, x ob sinus 0 Cos[ x] Sin[ x] 4 D[ Exp[7 * x + 3], x] funkcja eksponencjalna 7 e 3+7 x D[ Tan[x], x] tangens Sec[x] In[4]:= (* Sec[x] to Cos[x] *) secans cosinus In[3]:= Out[3]= Sec[x] === Cos[x] secans cosinus In[5]:= Out[5]= D[ Tan[x], x] === Cos[x] ^ tangens cosinus D[x^x, x] oblicz pochodną x x + Log[x] (* Mathematica zna też ogólniejsze twierdzenia o pochodnych, na przykład o pochodnej iloczynu... *) D[f[x] * f[x], x] oblicz pochodną f[x] f [x] + f[x] f [x] (* lub ilorazu *) Factor D f[x] f[x], x rozłóż oblicz pochodną f[x] f [x] - f[x] f [x] f[x]

NOF_.nb 9 (* Równaniami różniczkowymi będziemy się zajmować bardziej szczegółowo na jednym z kolejnych wykładów; teraz sprawdźmy, że funkcja x[t]= A* Cos Sqrt k m *t + co pierwiastek kwadratowy B* Sin Sqrt k m *t jest rozwiązaniem równania m*x''[t]+k*x[t]=0 *) si pierwiastek kwadratowy Clear[x, A, B, k, m] wyczyść x[t_] := A * Cos Sqrt k m * t + B * Sin Sqrt k m * t co pierwiastek kwadratowy si pierwiastek kwadrato Simplify[m * x''[t] + k * x[t] == 0] uprość (* Weźmy funkcję wielu zmiennych *) v = Sin[x + y] * Cos[x - * z] sinus cosinus Cos[x - z] Sin[x + y] D[v, x] oblicz pochodną Cos[x + y] Cos[x - z] - Sin[x + y] Sin[x - z] D[v, y] oblicz pochodną Cos[x + y] Cos[x - z] D[v, z] oblicz pochodną Sin[x + y] Sin[x - z] (* pochodna po x i y *) D[v, x, y] oblicz pochodną -Cos[x - z] Sin[x + y] - Cos[x + y] Sin[x - z] (* rozwinięcie w szereg *) Series[ Sin[x], {x, 0, 5}] szereg sinus x - x3 6 + x5 0 + O[x]6 Series[ Cos[x], {x, 0, 7}] szereg cosinus - x + x4 4 - x6 70 + O[x]8

0 NOF_.nb Plot Cos[x], - x^ + x^4 4 - x^6 70, {x, 0, 3} wykres cosinus.0 0.5 0.5.0.5.0.5 3.0-0.5 -.0 Jedno z wielu zastosowań pochodnych: równania stycznych do wykresu funkcji (* Styczna do paraboli y=x^ o równaniu y = a*x + b *) Clear[f, x]; wyczyść f[x_] = x^ x df = x D[f[x], x] oblicz pochodn x0 = 3; (* Współczynnik kierunkowy prostej jest równy pochodnej w punkce x0 *) a = df /. x x0 6 (* Współczynnik b dostajemy z warunku, ze prosta musi przechodzić przez punkt x0,f x0 *) solb = {{b -9}} Solve[a * x0 + b f[x0], b] rozwiąż równanie b = b /. solb[[]] -9

NOF_.nb Plot[{f[x], a * x + b, f[x0]}, {x, x0-3, x0 + 3}, PlotRange wykres zakres wykresu x^ All, ws AxesLabel {"x", "x^"}] oznaczenia osi 30 0 0 3 4 5 6 x -0 Clear[a, b, x0]; wyczyść (* Styczna do elipsy *) A = ; B = ; ContourPlot x^ A^ + y^ B^, {x, -A, A}, wykres konturowy {y, -B, B}, Axes osie, pra AxesLabel {"x", "y"}, oznaczenia osi AspectRatio format obrazu.0 y 0.5 0.0 x -0.5 -.0 - - 0 Clear[A, B]; wyczyść elipsa = x^ A^ + y^ B^ x A + y B (* Dla ustalonego x szukamy y *) soly = Solve[elipsa, y] rozwiąż równanie y - B A - x A, y B A - x A

NOF_.nb (* Rózniczkuje rownanie elipsy. Dzieki opcji y moge wyliczyc pochodna dy dx! *) delipsa = x A D[elipsa, x, NonConstants y] oblicz pochodną nie stałe y D[y, x, NonConstants {y}] + 0 B Solve[delipsa, rozwiąż równanie D[y, x, oblicz NonConstants {y}]] nie stałe D[y, x, NonConstants {y}] - B x A y NonConstants nie stałe (* Równanie prostej, która przechodzi przez punkt x0,y0 i ma współczynnik kierunkowy a, ma postac: y-y0 = a* x - x0 *) h = Together y - y0 + B x0 x - x0 0 zgrupuj A y0 B x x0 - B x0 + A y y0 - A y0 A y0 0 h = Simplify[h, A > 0 && y0 0] uprość y + B x - x0 x0 A y0 y0 (* Musimy jeszcze uwzglednic fakt, ze punkt x0,y0 nalezy do elipsy, czyli spelnia rownanie elipsy *) h3 = Expand[h] rozszerz y + B x x0 A y0 B x0 - A y0 y0 styczna[x0_, y0_] = h3 /. B^ * x0^ + A^ * y0^ A^ * B^ y + B x x0 A y0 B x0 - A y0 y0 (* Czesciej uzywana forma *) styczna[x0_, y0_] = x0 * x A^ + y0 * y B^ x x0 A + y y0 B (* Przykład *) A = ; B = ; x0 = ;

NOF_.nb 3 soly y - 4 - x, y 4 - x solyx0 = soly /. x x0 y - 3, y 3 y0 = {y /. solyx0[[]], y /. solyx0[[]]} - 3, 3 styczna[x0, y0[[]]] x 4-3 y styczna[x0, y0[[]]] x 4 + 3 y A = ; B = ; ContourPlot x^ A^ + y^ B^, x wykres konturowy 4 + 3 y, x 4-3 y, {x, - * A, * A}, {y, - * B, * B}, Axes osie, pra AxesLabel {"x", "y"}, oznaczenia osi AspectRatio format obrazu y 0 x - - -4-0 4 Badanie przebiegu zmienności funkcji (* Zadanie domowe nr 3 z zestawu nr 5: zbadać przebieg zmienności funkcji f(x)= x^+ x+ *) ClearAll[f, x, y]; wyczyść wszystko

4 NOF_.nb f[x_] = x^ + x + + x + x (* Dziedzina funkcji *) Df = FunctionDomain[f[x], x, Reals] dziedzina funkcji liczby rze x < - x > - (* Dziedzina funkcji jest w danym przypadku oczywista *) Simplify[ Reduce[ + x 0, x, Reals]] uprość zredukuj liczby rzecz + x 0 (* Przeciwdziedzina zbiór wartości funkcji: uwaga na składnię! *) Rf = FunctionRange[f[x], x, y] zakres funkcji y - - 3 y - + 3 (* To już nie było takie oczywiste! *) (* Granice w minus i plus ści *) g = Limit[f[x], x -> -Infinity] - g = Limit[f[x], x -> Infinity] (* Funkcja nie ma więc asymptot poziomych *) (* Granica lewostronna i prawostronna przy x - *) g3 = - Limit[f[x], x -, Direction ] kierunek g4 = Limit[f[x], x -, Direction -] kierunek (* Czy funkcja jest parzysta? *) FullSimplify[ ForAll[x, Df, f[x] f[-x]]] uprość pełniej kwantyfikator ogólny False (* Czy funkcja jest nieparzysta? *)

NOF_.nb 5 FullSimplify[ ForAll[x, Df, f[-x] -f[x]]] uprość pełniej kwantyfikator ogólny False (* pierwsza pochodna *) df = Simplify[ D[f[x], x]] uprość oblicz pochodną - + x + x + x (* Dla jakich x pochodna jest ujemna? *) FullSimplify[ Reduce[df < 0, x, Reals]] uprość pełniej zredukuj liczby rzecz + 3 + x > 0 && + x < 0 - < x < - + 3 (* Funkcja jest malejąca dla -- 3 < x < - oraz gdy - < x < -+ 3 *) (* Dla jakich x pochodna jest dodatnia? *) FullSimplify[ Reduce[df > 0, x, Reals]] uprość pełniej zredukuj liczby rzecz + 3 + x < 0 + x > 3 (* Funkcja jest rosnąca dla x < -- 3 oraz dla x > 3 - *) (* Dla jakich x pochodna przyjmuje wartosc zero? *) sdfzero = Solve[df 0, x] rozwiąż równanie x - - 3, x - + 3 (* Lista punktów x, dla których pierwsza pochodna przyjmuje wartość zero *) zerapoch = x /. sdfzero - - 3, - + 3 N[zerapoch = x /. sdfzero] przybliżenie numeryczne {-.7305, 0.7305} (* Po uproszczeniu wartości funkcji w tych punktach *) FullSimplify[f[zerapoch]] uprość pełniej - + 3, - + 3 N[ FullSimplify[f[zerapoch]]] uprość pełniej {- 5.464,.464}

6 NOF_.nb df = Simplify[ D[df, x]] uprość oblicz pochodn 6 + x 3 (* Dla jakich x druga pochodna jest ujemna? *) FullSimplify[ Reduce[df < 0, x, Reals]] uprość pełniej zredukuj liczby rzecz x < - (* Funkcja jest wklęsła dla x < - *) (* Dla jakich x druga pochodna jest dodatnia? *) FullSimplify[ Reduce[df > 0, x, Reals]] uprość pełniej zredukuj liczby rzecz x > - (* Funkcja jest wypukła dla x > - *) (* Dla jakich x druga pochodna przyjmuje wartosc zero? *) sdfzero = {} Solve[df 0, x] rozwiąż równanie (* Funkcja nie ma punktów przegięcia *) (* Wartości drugiej pochodnej dla miejsc zerowych pierwszej pochodnej *) zerapoch - - 3, - + 3 wartoscipoch = df /. sdfzero - 3, 3 (* Dlatego f(x) ma w punkcie -- 3,- 3 maksimum lokalne, a w punkcie -+ 3, 3 minimum lokalne *) (* Na koniec sprawdzimy jeszcze, czy istnieją asympoty ukośne *) a = Limit f[x] x, x -Infinity

NOF_.nb 7 b = Limit[f[x] - a * x, x -Infinity] - - - - a = Limit f[x] x, x Infinity b = - Limit[f[x] - a * x, x Infinity] (* Prosta o równaniu y=x- jest asymptotą ukośną zarówno dla x -, jak i dla x *) (* Wykres funkcji wraz z asymptotami *) Plot[{f[x], a * x + b}, {x, -4, 3}, AxesLabel {"x", "f(x)"}] wykres oznaczenia osi f(x) 0 5-4 -3 - - 3 x -5-0 -5 Całka nieoznaczona Integrate[x^ a, x] całka x +a + a Integrate x, x całka Log[x]

8 NOF_.nb Integrate Sqrt (x + 7) x +, x całka pierwiastek kwadratowy 7 + x 7 + x + x + x 7 + x + 5 + x ArcSinh + x 5 7 + x Simplify D uprość oblicz 7 pochodną + x + x + x 7 + x + 5 + x ArcSinh + x, x arcus sinus hiperboliczny 5 7 + x + x Integrate[ Cos[x], x] całka cosinus Sin[x] Integrate[ Sin[x], x] całka sinus -Cos[x] Integrate[ Tan[x], x] całka tangens -Log[Cos[x]] Integrate[ Cot[x], x] całka cotangens Log[Sin[x]] Integrate Sin[x] * Cos[x] Sin[x] ^4 + Cos[x] ^, x całka sinus cosinus sinus cosinus - 3 ArcTan - Tan[x] + ArcTan + Tan[x] 3 3 Integrate[ Exp[x], x] całka funkcja ekspon e x Integrate x^3 x^ +, x całka x - Log + x Integrate[ Sqrt[ + x^], x] całka pierwiastek kwadratowy x + x + ArcSinh[x] Integrate[ Sqrt[ - x^], x] całka pierwiastek kwadratowy x - x + ArcSin[x]

NOF_.nb 9 Integrate[ Sqrt[x^ - ], x] całka pierwiastek kwadratowy x - + x - Log x + - + x Integrate Sqrt[ + x^], x całka pierwiastek kwadratowy ArcSinh[x] ArcSinh[x] dx arcus sinus hiperbo - + x + x ArcSinh[x] Integrate Sqrt[ - x^], x całka pierwiastek kwadratowy ArcSin[x] Integrate Sqrt[x^ - ], x całka pierwiastek kwadratowy Log x + - + x Log x + logarytm - + x dx - - + x + x Log x + - + x - - + x + x Log x + - + x dx logarytm - 3 4 x - + x + 4 Log x + - + x + x Log x + - + x - 3 4 x - + x + Log x + 4 logarytm - + x + x Log x + - + x dx logarytm 4-3 9 - x 9 - + x - - + x 3/ + 3 x 3 + x Log x + - + x (* Czasem trzeba zachować ostrożność, bo Mathematica lubi używać zespolonego rachunku, a my oczekujemy funkcji rzeczywistej *) Integrate Cos[x] + Sin[x] ^ + Cos[x] ^3, x całka cosinus sinus cosinus 5 + 7 i - i ArcTan - i Tan x + - 7 i + i ArcTan + i Tan x - 5 Tan x (* Oczywiście nie powinniśmy żądać rzeczy niemożliwych: niektóre całki nie wyrażają się przez funkcje elementarne *)

30 NOF_.nb Integrate[ Exp[-x^], x] całka funkcja eksponencja π Erf[x] e-x dx π Erf[x] x π Erf[x] funkcja błęd e -x Cos[x] dx x CosIntegral[x] Sin[x] dx x SinIntegral[x] Całka oznaczona Całka oznaczona w przypadku funkcji jednej zmiennej a b f (x) dx (rysunek ze strony http://blog.etrapez.pl/calki-oznaczone/calki-oznaczone-definicja/)

NOF_.nb 3 Jeśli F (x) = f(x), to a b f (x) dx = F(b) - F(a) Plot[x, {x,, 3}, wykres 3.0 x AxesLabel {"x", "x"}, oznaczenia osi Filling wypełnienie Axis] oś.5.0.5.5.0.5 3.0 x PoleTrapezu = * 3 + * 3-4 Integrate[x, x] całka x

3 NOF_.nb CalkaOznaczona = 4 x /. x 3 - x /. x Plot[ Sin[x], {x, 0, wyk sinus sin(x).0 Pi}, pi AxesLabel {"x", "sin(x)"}, oznaczenia osi Filling wypełnienie Axis] oś 0.8 0.6 0.4 0. 0.5.0.5.0.5 3.0 x Integrate[ Sin[x], {x, 0, Pi}] całka sinus pi WAŻNA UWAGA PRAKTYCZNA: W wielu przypadkach opłaca się policzyć najpierw całkę nieoznaczoną, a następnie przy jej pomocy całkę oznaczoną! (* Poniższa instrukcja byłaby wykonywana bardzo dłuuuugo: *) (* L/v Simplify 0 uprość v + alpha+ beta t v dt,v>0&&alpha>0&&beta>0&&l>0 *) L (* Dlatego zrobimy tak: *) s0 = Simplify v beta t v + alpha + uprość L dt, v > 0 && alpha > 0 && beta > 0 && L > 0 beta t v L alpha + beta v L v + beta t v alpha + L + v beta t v Log alpha + + v beta t v + alpha + L L (* A następnie: *)

NOF_.nb 33 s = Simplify s0 /. t L v - s0 /. t 0 uprość beta v L -alpha alpha + v + alpha + beta alpha + beta + v - v Log alpha + alpha + v + v Log alpha + beta + alpha + beta + v (* Pole koła o promieniu r *) r = ; RegionPlot[x^ + y^ r^, {x, -r, r}, {y, -r, r}, wykres regionu na płaszczyźnie y Axes osie, pra AxesLabel {"x", "y"}] oznaczenia osi 0 x - - - - 0 (* To samo przy pomocy innej instrukcji i innych opcji *)

34 NOF_.nb r = ; Plot[{-Sqrt[r^ - x^], Sqrt[r^ - x^]}, {x, -r, r}, wykres pierwiastek kwadrat pierwiastek kwadratowy AspectRatio, format obrazu Frame ramka, pra y Filling { {}}, wypełnienie AxesLabel {"x", "y"}] oznaczenia osi 0 x - - - - 0 r =.; Simplify[ * Integrate[ Sqrt[r^ - x^], {x, -r, r}], r > 0] uprość całka pierwiastek kwadratowy π r (* Kilka badzo ważnych całek niewłaściwych *) Plot[ Exp[-x^], {x, -4, 4}, PlotRange wyk funkcja eksponencjalna zakres wykresu.0 All, ws Filling wypełnienie Axis] oś 0.8 0.6 0.4 0. -4-4 Integrate[ Exp[-x^], {x, -Infinity, Infinity}] całka funkcja eksponencja nieskończ ść π

NOF_.nb 35 a = ; Plot[ Exp[-a * x], {x, 0, 4}, PlotRange wyk funkcja eksponencjalna zakres wykresu All, ws Filling wypełnienie Axis] oś.0 0.8 0.6 0.4 0. 3 4 a =.; Simplify[ Integrate[ Exp[-a * x], {x, 0, Infinity}], a > 0] uprość całka funkcja eksponencjalna ść a f[x_] = Max Sin[x] x, 0 ; m sinus f[x_] = Min Sin[x] x, 0 ; mi sinus Plot[{f[x], f[x]}, {x, -5, 5}, PlotRange All, wykres zakres wykresu wszys Filling wypełnienie Axis, oś AxesLabel {"x", "sin(x)/x"}] oznaczenia osi sin(x)/x.0 0.8 0.6 0.4 0. -5-0 -5 5 0 5 x -0. Integrate Sin[x] x, {x, -Infinity, Infinity} całka sinus nieskończ ść π Clear[f, f]; wyczyść f[x_] = Max[ Sin[x^], 0]; m sinus

36 NOF_.nb f[x_] = Min[ Sin[x^], 0]; mi sinus Plot[{f[x], f[x]}, {x, -4, 4}, PlotRange All, wykres zakres wykresu wszys Filling wypełnienie Axis, oś AxesLabel {"x", "sin(x^)"}] oznaczenia osi sin(x^).0 0.5-4 - 4 x -0.5 -.0 Integrate[ Sin[x^], {x, -Infinity, Infinity}] całka sinus nieskończ ść π Integrate[ Cos[x^], {x, -Infinity, Infinity}] całka cosinus nieskończ ść π (* Objętość pod wykresem funkcji dwóch zmiennych wymaga podwójnej całki oznaczonej *) Plot3D[x^ + * y, {x, 0, 3}, {y, 0, 5}, AxesLabel {"x", "y", "f(x,y)"}] wykres trójwymiarowy oznaczenia osi

NOF_.nb 37 Integrate[x^ + * y, {x, 0, 3}, {y, 0, 5}] całka 0 (* Policzmy teraz objętość kuli, czyli podwojoną objętość półkuli o promieniu r, używając współrzednych kartezjańskich *) Clear[r]; wyczyść * Integrate [ Sqrt[r^ - x^ - y^], {x, -r, r}, {y, - Sqrt[r^ - x^], Sqrt[r^ - x^]}] całka pierwiastek kwadratowy pierwiastek kwadrat pierwiastek kwadratowy 4 π r 3 3 (* Kula jest kostką we współrzędnych sferycznych i trójwymiarowa całka oznaczona po rp, theta i phi ma bardzo proste granice *) Integrate[rp^ * Sin[theta], {rp, 0, r}, {theta, 0, Pi}, {phi, 0, * Pi}] całka sinus pi pi 4 π r 3 3 Inne zastosowania całek oznaczonych w fizyce i technice poznacie Państwo niebawem!