Algebra z geometrią 2012/2013

Podobne dokumenty
Diagonalizacja macierzy kwadratowej

Grupa obrotów. - grupa symetrii kuli, R - wszystkie możliwe obroty o dowolne kąty wokół osi przechodzących przez środek kuli

ALGEBRA rok akademicki

Zadania z AlgebryIIr

Rozdział 9. Baza Jordana

Tomasz Grębski. Liczby zespolone

Postać Jordana macierzy

Przestrzeń liniowa R n.

Geometria analityczna w przestrzeni. Kierunek. Długość. Zwrot

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych

Przykład 3.1. Projektowanie przekroju zginanego

Algebra WYKŁAD 1 ALGEBRA 1

Zestaw zadań 15: Funkcjonały dwuliniowe i formy kwadratowe (1) Sprawdzić, czy następujące odwzorowania ξ : R 3 R 3 R: x y. x y z. f(x)g(x)dx.

Algebra z geometrią 2012/2013

Rozwiazania zadań. Zadanie 1A. Zadanie 1B. Zadanie 2A

Zestaw zadań 4: Przestrzenie wektorowe i podprzestrzenie. Liniowa niezależność. Sumy i sumy proste podprzestrzeni.

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Wartości i wektory własne

Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych

= i Ponieważ pierwiastkami stopnia 3 z 1 są (jak łatwo wyliczyć) liczby 1, 1+i 3

Tomasz Grbski. Liczby zespolone

Zadania egzaminacyjne

POTENCJALNE POLE SIŁ. ,F z 2 V. x = x y, F y. , F x z F z. y F y

Wstęp do metod numerycznych Faktoryzacja SVD Metody iteracyjne. P. F. Góra

W praktyce często zdarza się, że wyniki obu prób możemy traktować jako. wyniki pomiarów na tym samym elemencie populacji np.

Wykład Analiza jakościowa równań różniczkowych

Zaawansowane metody numeryczne

Egzamin poprawkowy z Analizy II 11 września 2013

Macierze normalne. D : Dowolną macierz kwadratową można zapisać w postaci A = B + ic gdzie ( ) B = A + A B = A + A = ( A + A)

Twierdzenie Bezouta i liczby zespolone Javier de Lucas. Rozwi azanie 2. Z twierdzenia dzielenia wielomianów, mamy, że

Dodawanie i mnożenie liczb zespolonych są działaniami wewnętrznymi tzn., że ich wynikiem jest liczba zespolona.

1. REDUKCJA DOWOLNYCH UKŁADÓW SIŁ. Redukcja płaskiego układu sił

φ(x 1,..., x n ) = a i x 2 i +

Pokazać, że wyżej zdefiniowana struktura algebraiczna jest przestrzenią wektorową nad ciałem

Wektory i wartości własne

Wektory i wartości własne

TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCIACH

J. Szantyr - Wykład 7 Ruch ogólny elementu płynu

f(x, y) = arctg x y. f(u) = arctg(u), u(x, y) = x y. x = 1 1 y = y y = 1 1 +

Jeśli m = const. to 0 P 1 P 2

wszystkich kombinacji liniowych wektorów układu, nazywa się powłoką liniową uk ładu wektorów

Siła ciężkości. Siła ciężkości jest to siła grawitacyjna wynikająca z oddziaływania na siebie dwóch ciał. Jej wartość obliczamy z zależności

Opis układu we współrzędnych uogólnionych, więzy i ich reakcje, stopnie swobody

PODSTAWY MATEMATYCZNE

ZESTAW ZADAŃ Z INFORMATYKI

Algebra Liniowa 2 (INF, TIN), MAP1152 Lista zadań

Zadania z Algebry liniowej 4 Semestr letni 2009

Matematyka 2. Elementy analizy wektorowej cz I Pole wektorowe

Formy kwadratowe. Mirosław Sobolewski. Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW. wykład z algebry liniowej Warszawa, styczeń 2009

p Z(G). (G : Z({x i })),

,..., u x n. , 2 u x 2 1

ZŁOŻONE RUCHY OSI OBROTOWYCH STEROWANYCH NUMERYCZNIE

Kompresja fraktalna obrazów. obraz. 1. Kopiarka wielokrotnie redukująca 1.1. Zasada działania ania najprostszej kopiarki

Wektory. P. F. Góra. rok akademicki

Pochodna kierunkowa i gradient Równania parametryczne prostej przechodzącej przez punkt i skierowanej wzdłuż jednostkowego wektora mają postać:

Przestrzenie liniowe w zadaniach

A B - zawieranie słabe

P K. Położenie punktu na powierzchni kuli określamy w tym układzie poprzez podanie dwóch kątów (, ).

Ruch kulisty bryły. Kąty Eulera. Precesja regularna

5. Pochodna funkcji. lim. x c x c. (x c) = lim. g(c + h) g(c) = lim

Wykład 1 Podstawy projektowania układów logicznych i komputerów Synteza i optymalizacja układów cyfrowych Układy logiczne

Jak łatwo zauważyć, zbiór form symetrycznych (podobnie antysymetrycznych) stanowi podprzestrzeń przestrzeni L(V, V, K). Oznaczamy ją Sym(V ).

OGÓLNE PODSTAWY SPEKTROSKOPII

PRZESTRZEŃ WEKTOROWA (LINIOWA)

ż ż Ż Ł Ż Ś ć ż ć ż Ś

I. Rachunek wektorowy i jego zastosowanie w fizyce.

Formy kwadratowe. Rozdział 10

lim = 0, gdzie d n oznacza najdłuższą przekątną prostokątów

1 Formy hermitowskie. GAL (Informatyka) Wykład - formy hermitowskie. Paweł Bechler

Przykład 6.3. Uogólnione prawo Hooke a

; -1 x 1 spełnia powyższe warunki. Ale

Natalia Nehrebecka. Wykład 2

( ) O k k k. A k. P k. r k. M O r 1. -P n W. P 1 P k. Rys Redukcja dowolnego przestrzennego układu sił

ALGEBRY HALLA DLA POSETÓW SKOŃCZONEGO TYPU PRINJEKTYWNEGO

; -1 x 1 spełnia powyższe warunki. Ale

Zadania z algebry liniowej Iloczyn skalarny, przestrzenie euklidesowe

ANALIZA KONSTRUKCJI POWŁOKOWEJ. CIENKOŚCIENNY ZBIORNIK CIŚNIENIOWY

Projekt 6 6. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

Geometria Lista 0 Zadanie 1

ILOCZYNY WEKTORÓW. s równoległe wtedy i tylko wtedy. b =

Macierze hamiltonianu kp

Ą Ą ć Ę ć

Liczby zespolone, liniowa zależność i bazy Javier de Lucas. a d b c. ad bc

ć Ę Ę ć Ę ć Ę Ę Ę

Ą Ą

Przedziały ufności i testy parametrów. Przedziały ufności dla średniej odpowiedzi. Interwały prognoz (dla przyszłych obserwacji)

Ą Ą

ć Ę ć ć ć ć ą

Algebra liniowa. Zadania przygotowujące do egzaminu: .Wskazówka: Zastosować wzór de Moivre'a;

Układy równań - Przykłady

Różniczkowalność, pochodne, ekstremum funkcji. x 2 1 x x 2 k

= r. Będziemy szukać takiego rozkładu, który jest najbardziej prawdopodobny, tzn. P=P max. Możemy napisać:

Wstęp do komputerów kwantowych

Ą Ę

Równania liniowe. Rozdział Przekształcenia liniowe. Niech X oraz Y będą dwiema niepustymi przestrzeniami wektorowymi nad ciałem

Ruch po równi pochyłej

Ą Ż Ż Ę Ę

Ę Ą Ł Ę Ł ć

cz. 2. Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321

Transkrypt:

Algebra geometrą 22/2 Egamn psemn, 24 VI 2 r. Instrukcje: Każde adane jest a punktów. Praca nad rowąanam mus bć absolutne samodelna. Jakakolwek forma komunkacj kmkolwek poa plnującm egamn jest całkowce akaana. Zabronone jest też korstane cegokolwek poa prboram do psana cstm kartkam paperu formatu A4. Wselke osustwa lub ch prób skutkować będą usunęcem egamnu. Rowąane każdego adana mus najdować sę na osobnej kartce lub nepustm bore kartek) formatu A4 ora bć napsane chlujne ctelne. W nagłówku każdego rowąana musą najdować sę dane wpełnone DRUKOWANYMI lteram lcbam w ssteme desętnm według schematu: nr adana, mę nawsko, nr ndeksu, nawsko prowadącego ćwcena. Najmnejse nawet odstępstwo od tch nstrukcj w którmkolwek adań skutkować będe utratą punktu w tm adanu. Zadane. Zdefnuj macer form kwadratowej α : R n R ora pokaż że nak jej wnacnka ne ależ od wboru ba punkt). Sformułuj twerdene powalające na defncję sgnatur α punkt). Zbadaj dodatność, rąd sgnaturę form kwadratowej Q : R R w ależnośc od parametru λ R, gde Qv) = 2 + λ 2 + 2 2 4 2 + 6, v =,, ) T R punkt). Sprowadź formę Q do postac kanoncnej punkt). Rowąane: Treba pamętać, że jeżel A to macer form kwadratowej Q w bae B, macer Ā to macer form kwadratowek Q w bae B P to macer prejśca ba B do B, wted Wówcas P T ĀP = A. det A = detp T ĀP ) = det P T det Ā det P = det P )2 det Ā nak det A jest równ nak det Ā. Dana form kwadratowa w bae B postac Qv) = r <j= c j j, jej macer A w tej bae ma element α = c dla =,..., r α j = c j /2 ked j, j =,..., r. W nasm prpadku, macer A form kwadratowej Q jest A = 2 2 λ 2 Z krterum Slvestera, forma kwadratowa jest dodatna, gd wodące mnor główne, cl wnacnk 2 D =, D 2 = 2 λ = λ 4, D 2 = 2 λ = 2λ + 6 + 6 λ 9 8 = λ 5. 2 są węse od era. Q jest dodatno określona ked λ > 5. Z krterum Slvestera, forma kwadrawota Q jest ujemna gd D <, D 2 > D <. W nasm prpadku, to ngd se spełna

bo D = >. Q jest dodatna dla λ > 5 nedefnowana dla λ 5. Skoro D dla λ 5, to rąd macer jest tr dla λ 5 dla λ = 5 to Q jest degenerowana. Ab prowadc Qv) do postac kanoncnej, korstam metod Lagrange a. Najperw, wprowadam mannę mennch. Skoro α, to defnujem Wted, = + α 2 α + α α = 2. Qv) = + 2 + ) 2 + λ 2 + 2 2 4 2 + 6 = 2 + 4 2 + 2 + 4 + 2 + 4 + λ 2 + 2 2 4 2 + 6 = 2 + 4 + λ) 2 + 2 + 2 2 ) + 4 2 ) + = Macer Q w nowej bae to Ā = λ 4 Jeżel λ 4, to ᾱ 22 wprowadam nową mannę mennch: Qv) = 2 + λ 4) ȳ = + ᾱ2 ᾱ 22 = + λ 4. Qv) = 2 + λ 4) ȳ )2 λ 4 + 2 + 2 ȳ ) λ 4 = ȳ 2 + 2 + λ 4) 2 + 2 + 2. ) λ 4) 2 2 2 ȳ ) + 2 + 2ȳ 22 λ 4 λ 4 = 2 + λ 4)ȳ 2 + λ 5 λ 4 2 Wdać, że dla λ > 5, Q jest dodatno określona sgnaura jest, ). Ked λ = 5, macer ma rąd 2, jest degenerowana ma sgnaturę 2, ). Forma kwadratowa Q jest neokreślona ked λ 5. Ponadto, ked 4 < λ < 5 sgnatura jest 2, ). Ked λ < 4, sgnatura jest 2, ). Jeżel λ = 4, to ᾱ 22 = musm wprowadć nną manną mennch. Najperw treba defnować ȳ = + =. Wted, = ȳ + )/2 = ȳ )/2 ) wnka, że Qv) = 2 + 2 + 2 = 2 + ȳ ) 2 /4 + ȳ 2 2 )/2 = 2 + ȳ 2 /4 2 /4 ȳ /2. Macer Q jest tera Ā = 4 4 4 4 Skoro ᾱ 22 możem wprowadać mannę mennch ȳ = ȳ + ᾱ 2 ᾱ 22 = ȳ. Qv) = 2 + ȳ + ) 2 4 2 4 2 ȳ + ) = 2 + 4 ȳ 2. Wówcas, Q ma sgnaturę 2, ) dla λ = 4. 2

Zadane 2. Zdefnuj locn skalarn na espolonej prestren wektorowej ora podaj wór na metrkę ndukowaną pre locn skalarn 4 punkt). W prestren C 4 e standardowm locnem skalarnm, podaj baę ortonormalną podprestren generowanej pre wektor e :=, e 2 :=, e := 6 punktów). Rowąane: Wdać, że e = e 2 +e. prestreń V C 4 generowana pre e, e 2 e jest generowana pre e 2 e. Wówcas, ab oblcć baę ortonormalną podprestren V, wstarc ortonormalować e 2 e. Stosujem metodę Grama Schmdta: Natomast, Wdać, że ẽ, e 2 =. Wówcas, ẽ = e e = e 2. ẽ 2 = e 2 ẽ, e 2 ẽ. e, e ẽ 2 = wektor ẽ 2 ẽ tworą baę podprestren V. e 2 e 2, e 2 = e 2. 2 Zadane. Zdefnuj sprężene hermtowske endomorfmu skońcenewmarowej espolonej prestren wektorowej, ora udowodnj że wartośc własne endomorfmu samosprężonego są recwste 4 punkt). W prestren C e standardowm locnem skalarnm macer endomorfmu f EndC ) w bae kanoncnej ma postać: F := 4 + 4 6 2 4 4 2 6 6 + 2 2 6 Oblc wartośc własne f punkt), ora badaj c f jest endomorfmem: a) normalnm, b) hermtowskm, c) untarnm punkt). Rowąane: Wartośc własne F są perwastkam welomanu charakterstcnego F, cl p F λ) = detf λi) = 4 + λ 4 6 2 4 4 λ 2 6 6 + 2 2 6 λ Zamast oblcć wnacnka to trwa dlugo można łatwo sę mlć) pamętam, że p F λ) = ) λ + ) + Tr F λ 2 + c λ + det F = λ + 9λ 2 + cλ + det F. 2). det F = 4 + 4 6 2 4 4 2 6 6 + 2 2 6 det F = 4 6 2 2 8 6 9 24 K+K2 K = 4 6 2 4 2 6 2 2 6 ) 2 = = 24 = 729. 8 9 R+R2 R2 4R+R R =

Wdać, że c = d p dλ F λ) = λ= 4 2 6 2 6 4 + 6 2 6 + 2 4 + 4 4 4 = 8. Też wdać, że take wra są jedne które pojawają se w p F λ) λ. Wówcas, p F λ) = ) λ + ) + Tr F λ 2 + c λ + det F = λ + 9λ 2 8λ + 729 = λ 2 )8 + λ 2 ). To spec M C)F = {9, 9, 9}. Macer F w bae kanoncnej jest hermtowska, gd F j = F j dla, j =, 2,. Z tego F = F dla =, 2,. ked macer F jest hermtowska, to element w dagonale są lcbam recwstm. Skoro F ne spełna takego warunku, F ne jest hermtowska. Ponadto, wartośc własne F ne są recwste, to też F ne może bć hermtowska. Macer F jest untarna wted tlko wted F F = I. W nasm prpadku F F = 8 8 8 = 8I. ) F ne jest untarna. Ponadto, macere untarne mają wartośc własne λ take, że λ =. Skoro spec M C)F = {9, 9, 9}, to F ne jest untarna. Natomast, wdać ), że F = 8F. Wówcas, F F = F F = 8I F jest normalna. Zadane 4. Nech V będe dowolną espoloną prestreną wektorową wposażoną w locn skalarn. Udowodnj że, jeżel endomorfm f EndV ) posada baę ortonormalną wektorów własnch, to jest on endomorfmem normalnm 4 punkt). Nech C będe wposażona w standardow locn skalarn. Oblc spektrum, wmar podprestren własnch, ora podaj baę ortonormalną wektorów własnch endomorfmu f : C C którego macer w bae kanoncnej jest postac f BB := 4 4 6 punktów). Rowąane: Ab naleź ć baę ortonormalną musm oblcć weloman charakterstcn. Korstając 2) mam p f λ) = λ + cλ, gde c = d p dλ F λ) = λ= 4 4 = 25. Weć, p f λ) = λ + 25λ spec M C)f BB = {, 5, 5}. Wektor własne oblcm następująco: Wektor własne wartoścą λ = to są element prestren ker f BB = ker v =,, ) T ker f BB wted tlko wted 4 4 4 4 4

Zatem = 4 + =. Wówcas, ker f BB =,, 4) T mam jeden wektor własne =,, 4) T. Wektor własne wartoścą λ = 5 to są element prestren kerf BB + 5I) = ker v =,, ) T ker f BB wted tlko wted 5 4 4 5 5 5 4 4 5 5 Skoro macer po lewej strone ma wnacnk różn od era, jedno rownane układu jest lnową kombnacją nnch ne treba ropatrwać nej. Na prekład, tlko treba ropatrwać perwse trec werse. 5 + 4 = + 5 =. Z tego, = 5/4) = /5. kerf BB + 5I) = 4, 5, ) T. kerf BB + 5I) = ker v =,, ) T kerf BB 5) wted tlko wted 5 4 4 5 5 5 4 4 5 5 Skoro macer po lewej strone ma wnacnk różn od era, jedno rownana układu jest lnową kombnacją nnch ne treba ropatrwać nej. Naprekład, tlko treba ropatrwać perwse trec werse. 5 + 4 = 5 =. Z tego, = 5/4) = /5. kerf BB + 5I) = 4, 5, ) T. Skoro f BB jest hermtowska, jej wektor własne w wartoścam rónm są ortogonalne. wstarc podelć każde wektor pre jego norma, ab tworć baę wektorów własnch: := 5 4, 5 := 5 2 4 5, 5 := 5 2 4 5 5