Wektory w przestrzeni

Podobne dokumenty
Elementy geometrii w przestrzeni R 3

Arkusz 4. Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni

Zadania z z matematyki dla studentów gospodarki przestrzennej UŠ. Marek Majewski Aktualizacja: 31 pa¹dziernika 2006

Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni

r = x x2 2 + x2 3.

WBiA Architektura i Urbanistyka. 1. Wykonaj dziaªania na macierzach: Które z iloczynów: A 2 B, AB 2, BA 2, B 2 3, B = 1 2 0

Wektor. Uporz dkowany ukªad liczb (najcz ±ciej: dwóch - na pªaszczy¹nie, trzech - w przestrzeni 3D).

1. Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: 2. Narysuj zbiory punktów na pªaszczy¹nie:

Rachunek caªkowy funkcji wielu zmiennych

Funkcje wielu zmiennych

1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej. Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci

Funkcje wielu zmiennych

AM II /2019 (gr. 2 i 3) zadania przygotowawcze do I kolokwium

Stereometria (geometria przestrzenna)

Pochodna funkcji jednej zmiennej

1 a + b 1 = 1 a + 1 b 1. (a + b 1)(a + b ab) = ab, (a + b)(a + b ab 1) = 0, (a + b)[a(1 b) + (b 1)] = 0,

Geometria analityczna

Arkusz maturalny. Šukasz Dawidowski. 25 kwietnia 2016r. Powtórki maturalne

Elementy geometrii analitycznej w R 3

Materiaªy do Repetytorium z matematyki

GEOMETRIA ANALITYCZNA W PRZESTRZENI

Arkusz 6. Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni

KURS GEOMETRIA ANALITYCZNA

Stereometria. Zimowe Powtórki Maturalne. 22 lutego 2016 r.

Kinematyka 2/15. Andrzej Kapanowski ufkapano/ Instytut Fizyki, Uniwersytet Jagiello«ski, Kraków. A. Kapanowski Kinematyka

Zbiory i odwzorowania

2. L(a u) = al( u) dla dowolnych u U i a R. Uwaga 1. Warunki 1., 2. mo»na zast pi jednym warunkiem: L(a u + b v) = al( u) + bl( v)

Funkcje, wielomiany. Informacje pomocnicze

WYK LAD 5: GEOMETRIA ANALITYCZNA W R 3, PROSTA I P LASZCZYZNA W PRZESTRZENI R 3

PODSTAWY RACHUNKU WEKTOROWEGO

Algebra liniowa z geometria. - zadania Rok akademicki 2010/2011

Macierze i Wyznaczniki

Graka komputerowa Wykªad 3 Geometria pªaszczyzny

XVII Warmi«sko-Mazurskie Zawody Matematyczne

Wykªad 4. Funkcje wielu zmiennych.

Skrypt z Algebry Liniowej 1

Co to jest wektor? Jest to obiekt posiadający: moduł (długość), kierunek wraz ze zwrotem.

Arkusz maturalny. Šukasz Dawidowski. 25 kwietnia 2016r. Powtórki maturalne

istnienie elementu neutralnego dodawania (zera): 0 K a K a + 0 = a, istnienie elementu neutralnego mno»enia (jedynki): 1 K a K a 1 = a,

Przeksztaªcenia liniowe

WYBRANE DZIAŁY ANALIZY MATEMATYCZNEJ. Wykład II

Metody dowodzenia twierdze«

Iloczyn skalarny, wektorowy, mieszany. Ortogonalność wektorów. Metoda ortogonalizacji Grama-Schmidta. Małgorzata Kowaluk semestr X

Funkcje wielu zmiennych

Iloczyn wektorowy. Autorzy: Michał Góra

Macierze i Wyznaczniki

Macierze. 1 Podstawowe denicje. 2 Rodzaje macierzy. Denicja

Ukªady równa«liniowych

ZADANIA OTWARTE KRÓTKIEJ ODPOWIEDZI

Wektory. Algebra. Aleksander Denisiuk. Polsko-Japońska Wyższa Szkoła Technik Komputerowych Wydział Informatyki w Gdańsku ul. Brzegi Gdańsk

Geometria analityczna

det A := a 11, ( 1) 1+j a 1j det A 1j, a 11 a 12 a 21 a 22 Wn. 1 (Wyznacznik macierzy stopnia 2:). = a 11a 22 a 33 +a 12 a 23 a 31 +a 13 a 21 a 32

Macierze. Dziaªania na macierzach. 1. Niech b d dane macierze , D = , C = , B = 4 12 A = , F = , G = , H = E = a) Obliczy A + B, 2A 3B,

Matematyka 2 (Wydziaª Architektury) Lista 1: Funkcje dwóch zmiennych

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria

Kurs z matematyki - zadania

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Ekstrema funkcji wielu zmiennych, twierdzenia o funkcji odwrotnej i funkcji uwikªanej

a) f : R R R: f(x, y) = x 2 y 2 ; f(x, y) = 3xy; f(x, y) = max(xy, xy); b) g : R 2 R 2 R: g((x 1, y 1 ), (x 2, y 2 )) = 2x 1 y 1 x 2 y 2 ;

Układy współrzędnych

Liczby zespolone Pochodna Caªka nieoznaczona i oznaczona Podstawowe wielko±ci zyczne. Repetytorium z matematyki

Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a).

Wektor, prosta, płaszczyzna; liniowa niezależność, rząd macierzy

ANALIZA MATEMATYCZNA Z ALGEBR

1 Rozwi zywanie ukªadów równa«. Wyznaczniki.

ZADANIA ZAMKNI TE. W zadaniach od 1. do 20. wybierz i zaznacz na karcie odpowiedzi jedn poprawn odpowied.

Wielokąty na płaszczyźnie obliczenia z zastosowaniem trygonometrii. Trójkąty. Trójkąt dowolny. Wielokąty trygonometria 1.

Funkcja kwadratowa, wielomiany oraz funkcje wymierne

PRÓBNA MATURA ZADANIA PRZYKŁADOWE

Teoria grafów i sieci 1 / 58

Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych.

PRÓBNA MATURA ZADANIA PRZYKŁADOWE

MATERIA DIAGNOSTYCZNY Z MATEMATYKI

Wojewódzki Konkurs Matematyczny

Informacje pomocnicze

Liniowe równania ró»niczkowe n tego rz du o staªych wspóªczynnikach

2 Liczby rzeczywiste - cz. 2

1 Geometria analityczna

Egzamin maturalny z matematyki Poziom podstawowy ZADANIA ZAMKNI TE. W zadaniach od 1. do 25. wybierz i zaznacz na karcie odpowiedzi poprawn odpowied.

Co i czym mo»na skonstruowa

Caªkowanie numeryczne - porównanie skuteczno±ci metody prostokatów, metody trapezów oraz metody Simpsona

Liczby zespolone. dr Krzysztof yjewski Mechatronika; S-I 0.in». 6 pa¹dziernika Oznaczenia. B dziemy u»ywali nast puj cych oznacze«:

1 0 Je»eli wybierzemy baz A = ((1, 1), (2, 1)) to M(f) A A =. 0 2 Daje to znacznie lepszy opis endomorzmu f.

EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI

Funkcje jednej zmiennej. Granica, ci gªo±. (szkic wykªadu)

1 Poj cia pomocnicze. Przykªad 1. A A d

Równania ró»niczkowe I rz du (RRIR) Twierdzenie Picarda. Anna D browska. WFTiMS. 23 marca 2010

SIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa

ELEMENTARNA TEORIA LICZB. 1. Podzielno±

EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI

Przestrzeń unitarna. Jacek Kłopotowski. 23 października Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH

Funkcje. Šukasz Dawidowski. 25 kwietnia 2016r. Powtórki maturalne

Zagadnienia na wej±ciówki z matematyki Technologia Chemiczna

2 Statyka. F sin α + R B = 1 1 n ( 1. Rys. 1. mg 2

i, lub, nie Cegieªki buduj ce wspóªczesne procesory. Piotr Fulma«ski 5 kwietnia 2017

Geometria Algebraiczna

Statystyka. Šukasz Dawidowski. Instytut Matematyki, Uniwersytet l ski

1. H.S.M. Coxeter Wst p do geometrii dawnej i nowej. 2. R.Courant, H. Robbins Co to jest matematyka.

Przyk³adowe zdania. Wydawnictwo Szkolne OMEGA. Zadanie 1. Zadanie 2. Zadanie 3. Zadanie 4. Zadanie 5. Zadanie 6. Zadanie 7. Zadanie 8. Zadanie 9.

ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA,

Geometria w R 3. Iloczyn skalarny wektorów

Transkrypt:

Wektory w przestrzeni Informacje pomocnicze Denicja 1. Wektorem nazywamy uporz dkowan par punktów. Pierwszy z tych punktów nazywamy pocz tkiem wektora albo punktem zaczepienia wektora, a drugi - ko«cem wektora. Wektor o pocz tku w punkcie A i ko«cu w punkcie B oznaczamy AB i przedstawiamy na rysunku w postaci odcinka AB zako«czonego w punkcie B grotem strzaªki. Wektorem zerowym nazywamy wektor, którego pocz tek i koniec pokrywaj si. Wektor zerowy oznaczamy zerem: 0. Je»eli punkt A = (x A, y A, z A ) jest pocz tkiem wektora, a B = (x B, y B, z B ) jego ko«cem, to AB = [x B x A, y B y A, z B z A ], natomiast ró»nice wspóªrz dnych punktów A i B : x B x A, y B y A, z B z A - wspóªrz dnymi tego wektora. Wielko±ci opisuj ce wektor: kierunek: kierunkiem wektora niezerowego nazywamy kierunek prostej, na której le»y wektor; zwrot: zwrotem wektora niezerowego AB nazywamy ten zwrot prostej AB, w którym punkt A poprzedza punkt B. dªugo± ; punkt przyªo»enia (gdy go nie ma to mówimy o wektorach swobodnych). Denicja. Dªugo±ci wektora AB nazywamy dªugo± odcinka AB i oznaczamy przez AB. Zatem dªugo± wektora u = [x, y, z] lub te» AB = [x B x A, y B y A, z B z A ] jest okre±lona wzorem: u = x + y + z lub AB = (x B x A ) + (y B y A ) + (z B z A ). Wektory u = [x u, y u, z u ] i v = [x v, y v, z v ] s równolegªe (co zapisujemy u v) wtedy i tylko wtedy, gdy maj proporcjonalne wspóªrz dne czyli wtedy i tylko wtedy, gdy x u x v = y u y v = z u z v λ R u = λ v. Warunek wspóªpªaszczyznowo±ci wektorów: Wektory u, v, w s wspóªpªaszczyznowe wtedy i tylko wtedy, gdy x u y u z u x v y v z v x w y w z w = 0 λ 1 λ R w = λ 1 v + λ u. 1

Denicja 3. Wersorem niezerowego wektora u = [x u, y u, z u ] nazywamy wektor jednostkowy (dªugo±ci jeden), którego kierunek i zwrot jest zgodny z kierunkiem i zwrotem wektora u. Wersor oznaczamy przez û i wyznaczamy ze wzoru [ xu û = u, y u u, z ] u. u Ponadto maj miejsce wzory: u = [ u cos α, u cos β, u cos γ], oraz û = [cos α, cos β, cos γ]. gdzie α, β, γ to k ty jakie tworzy wektor u z kolejnymi osiami (Ox, Oy, Oz) ukªadu wspóªrz dnych. Denicja 4. Niech u = [u x, u y, u z ], v = [v x, v y, v z ] b d dowolnymi wektorami w R 3. Iloczyn skalarny (oznaczamy symbolem ) wektorów u i v jest liczb rzeczywist i okre±lamy wzorem: u v = u v cos ϕ, lub u v = u x v x + u y v y + u z v z ; gdzie ϕ jest k tem mi dzy wektorami u i v. Zastosowania iloczynu skalarnego: do wykazywania prostopadªo±ci wektorów: wektory u i v s prostopadªe wtedy i tylko wtedy, gdy u v = 0; do obliczania k ta pomi dzy dwoma wektorami do obliczania dªugo±ci wektora u = u u. Rzut prostok tny u wektora a na wektor b wyra»a si wzorem: u = a b b Denicja 5. Iloczynem wektorowym wektorów u = [u x, u y, u z ], v = [v x, v y, v z ] nazywamy wektor w, który oznaczamy symbolem i j k w = u v = u x u y u z v x v y v z, i który w przypadku, gdy u v jest wektorem zerowym. Natomiast, je»eli u i v nie s równolegªe, to wektor w speªnia warunki: ma kierunek prostopadªy do u i prostopadªy do v, jego dªugo± jest równa polu równolegªoboku rozpi tego na wektorach u i v, co mo»na zapisa : gdzie ϕ jest k tem mi dzy wektorami u i v; b. w = u v sin ϕ,

zwrot wektora w jest taki,»e wektory u, v, w tworz ukªad zgodnie skr tny z ukªadem wektorów i, j, k. Zastosowanie iloczynu wektorowego: pole trójk ta rozpi tego na wektorach u i v: P = 1 u v ; pole równolegªoboku rozpi tego na wektorach u i v: P = u v ; do wykazywania równolegªo±ci wektorów; wektory u i v s równolegªe wtedy i tylko wtedy, gdy u v = 0. Denicja 6. Iloczyn mieszanym uporz dkowanej trójki wektorów u = [u x, u y, u z ], v = [v x, v y, v z ], w = [w x, w y, w z ] okre±lamy wzorem: ( u, v, w) = ( u v) w. Mo»na wykaza,»e Zastosowanie iloczynu mieszanego: u x u y u z ( u, v, w) = v x v y v z w x w y w z. obj to± czworo±cianu rozpi tego na wektorach u, v, w: obj to± prostopadªo±cianu rozpi tego na wektorach u, v, w: V = 1 ( u, v, w) ; 6 V = ( u, v, w) wykazywanie wspóªpªaszczyznowo±ci wektorów. Denicja 7. Je±li zachodzi równo± : x = c 1 x 1 + c x +... + c n x n to mówimy, ze wektor x jest kombinacj liniow wektorów x 1, x,..., x n o odpowiednich wspóªczynnikach c 1, c,..., c n. Denicja 8. Je±li tylko zerowa kombinacja liniowa wektorów x 1, x,..., x n daje nam wektor zerowy tzn. c 1 x 1 + c x +... + c n x n = 0 c 1 = c =... = c n = 0 to ukªad wektorów x 1, x,..., x n nazywamy liniowo niezale»nym. W przeciwnym wypadku tzn. gdy istniej co najmniej jedna staªa c k 0 taka»e zachodzi to ukªad ten nazywamy liniowo zale»nym. c 1 x 1 + c x +... + c n x n = 0, 3

Zadania 1. W trapezie OABC, zachodzi OA = 3 CB. Wyra¹: a) wektor OA przez wektory OB i OC, b) wektor OB przez wektory OA i OC.. Dane s wektory u = [1, 0, 1], v = [, 1, 3], w = [1, 1, 3] oraz punkty A = (1, 1, ), B = (0,, 4), C = ( 1,, 3). Oblicz: a) u + v, b) 5 u 4 w, c) 3 u v + 3 w d) AC e) CA f) u g) BA i) u w j) w u j) CA BA h) u v 3. Dany jest wektor AB = [1, 4, 6]. Wyznacz wspóªrz dne punktu A wiedz c,»e B = (1, 5, ). 4. Znajd¹ wektor o tym samym kierunku i zwrocie co wektor u = [, 4, 8] ale o dªugo±ci równej u. 5. Oblicz iloczyn skalarny wektorów: a) u = i 3 j + k, v = i + j 4 k b) u = i + k, v = 3 i + j k 6. Obliczy iloczyn skalarny u v wiedz c,»e a) u =, v = 3, ( v, u) = π, b) u = 1, v = 4, ( v, u) = π, 3 3 c) u =, v = 5, ( v, u) = π, d) u = 1, v = 3, ( v, u) = π. 7. Znale¹ dªugo± wektora u = v 3 w, wiedz c»e wektory v i w s prostopadªe a ich dªugo±ci v = 4 i w =. 8. Sprawdzi, czy punkty A = (1,, 1), B = (, 3, 4), C = (0, 3, 3) i D = (5, 5, 5) s wspóªpªaszczyznowe. 9. Czy wektory u = [ 1, 3, 5], v = [1, 1, 1], w = [4,, 0] s komplanarne(wspóªpªaszczyznowe). 10. Dane s punkty A = (3, 1, 1), B = (4, 3, 1). Znajd¹ wersor wektora AB. 11. Znajd¹ dªugo± i cosinusy kierunkowe wektorów u = [1, 1, 1] oraz v = [ 1, 4, 5] 1. Oblicz miary k tów pomi dzy wektorami: a) u = [ 4, 8, 3] oraz v = [, 1, 1] b) u = [, 3, 0] oraz v = [ 6, 0, 4] 13. Oblicz u v : a) u = [, 1, ], v = [1, 0, ] b) u = [1, 1, ], v = [,, 4] c) u = i + 3 j + k, v = i + j 5 k d) u = i 3 j, v = i + j 5 k 14. Wiedz c,»e ( u, v) = π oraz u = v = 1 oblicz: 3 a) ( u v) + u v, b) ( u + 3 v) ( v u). 15. Obliczy iloczyn mieszany ( u, v, w) wektorów: a) u = [1,, 0], v = [1,, 3], w = [0, 1, 3], b) u = 3 i + j + k v = j 5 k, w = i + 3 j 4 k. 4

16. Zbada, liniow niezale»no± nast puj cych wektorów: a) u 1 = [1, 1], u = [1, 1] b) u 1 = [ 1, 3], u = [, 6] c) u 1 = [0, 1, ], u = [0, 1, 3] d) u 1 = [, 1, 0], u = [1, 0, 1], u = [1, 1, 1] e) u 1 = [1,, 1], u = [0, 1, 1], u 3 = [1, 1, 1] f) u 1 = [0, 1, 1], u = [1,, 3], u 3 = [1, 1, 1] 17. Wyznaczy pola trójk ta ABC : a) o wierzchoªkach A = (3, 1, 4), B = (1, 3, 5), C = (5, 3, 6) b) o wierzchoªkach A = (0, 0, ), B = (, 1, 1), C = ( 1, 1, 0) c) rozpi tego na wektorach AB = [1, 1, 1] i AC = [, 1, 3]. 18. Wyznaczy pola równolegªoboku zbudowanego na wektorach u = [1, 3, 1] i v = [, 1, 3]. 19. Znajd¹ rzut prostok tny u wektora a = i j + k na prosta wyznaczon przez wektor b = i + j k oraz k t pomi dzy tymi wektorami. 0. Sprawdzi czy trójk t o wierzchoªkach A = (3,, 1), B = ( 1, 6, 5), C = (5, 3, ) jest prostok tny. 1. Znajd¹ dªugo± wysoko±ci trójk ta o wierzchoªkach A = (4, 4, 6), B = (1, 3, 0), C = (0, 5, ) prostopadªej do boku ª cz cego dwa ostatnie wierzchoªki.. Dla czworo±cianu o wierzchoªkach A = (1,, 1), B = (3,, ), C = (, 5, ), D = (, 3, 5) wyznaczy obj to± i dªugo± jego wysoko±ci opuszczonej z wierzchoªka A. 3. Obliczy pole i obj to± równolegªo±cianu rozpi tego na wektorach u = [, 3, 4], v = [0, 4, 1], w = [5, 1, 3]. 4. Dla jakich warto±ci parametru p R wektory u = [0,, 1] i v = [1, p, p] s prostopadªe? 5. Wykaza,»e je»eli u + v oraz u v s prostopadªe to wektory u i v s równej dªugo±ci. 6. Dla jakiego parametru p R punkty A = (1, 1, 0), B = (0, 1, 1), C = (p, 1, 1) i D = (0, 1, ) le» na jednej pªaszczy¹nie? 7. Oblicz iloczyn skalarny wektorów u = a + 4 b i v = 3 a + b je»eli ( a, b) = π 3 b =. oraz a = 3 i 5