Grafika komputerowa Cieniowanie i usuwanie niewidocznych powierzchni

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Grafika komputerowa Cieniowanie i usuwanie niewidocznych powierzchni"

Transkrypt

1 Grafika komputerowa Cieniowanie i uuwanie niewidocznch powierzchni. Cieniowanie W grafice komputerowej łowo cieniowanie odnoi ię do zatoowania modeu oświetenia oraz odbić da powierzchni obiektu. Ponieważ obiekt będziem definiować prz pomoc trójkątów to prote metod cieniowania prowadzają ię do wznaczenia intenwności światła docierającego do ścianki obiektu ub jej wierzchołków. Sformułowanie cieniowanie można również odnieść do technik wpełniania dwuwmiarowch wieokątów, a w zczegóności trójkątów... Cieniowanie płakie Najprotz agortm cieniowania da obiektu złożonego z trójkątów poega na wpełnianiu trójkątów jednoitm koorem. Intenwność kooru okreśa ię na podtawie kąta jaki tworz normana do powierzchni ścianki i wektor poprowadzon z punktu umiezczenia światła do środka powierzchni. W przpadku nazch rozważań probem wznaczania intenwności światła całkowicie pominiem i kupim ię na zadaniu narowania na ekranie trójkąta wpełnionego jednoitm koorem. W ceu zreaizowania powżzego zadania można połużć ię natępującm agortmem:. Poortuj wierzchołki trójkąta wzgędem ich wpółrzędnch (od najmniejzej do najwiękzej).. Obicz przrot międz wierzchołkami trójkąta na podtawie wzorów a) d b) d c) d. ; ; 4. Ruj inię poziomą od punktu (, ) do punktu (, ) pamiętaj, ab prawdzić cz (w razie potrzeb zamień koejność punktów) 5. + d 6. + d Jeżei < to kacz do punktu ; ; 0. Ruj inię poziomą od punktu (, ) do punktu (, ) pamiętaj, ab prawdzić cz (w razie potrzeb zamień koejność punktów). + d. + d Jeżei < to kacz do punktu

2 Grafika komputerowa Cieniowanie i uuwanie niewidocznch powierzchni Dodam, iż przed potawieniem każdego z punktów naeż prawdzić cz mieści ię w obrębie ekranu ub okna, na którm rowan jet trójkąt. Powżz agortm poiada jedną, ecz bardzo itotną wadę. Otóż w każdej rowanej, poziomej inii muim prawdzić cz wpółrzędna końca inii nie jet mniejza od wpółrzędnej początku. W najbardziej pechowm przpadku naeż zamienić te wpółrzędne i narować inię. Podpowiem, że wadę tą można tounkowo proto uunąć anaizując ułożenie trójkąta, prozę ię przjrzeć poniżzm runkom, próbować zmodfikować agortm. (,) (,) (,) (,) (,) (,) d Da ułatwienia podam, że da trójkąta z ewej tron wrażenie ( ) wartość ujemną, natomiat da trójkąta po prawej dodatnią. ma. Cieniowanie Gouraud a Cieniowanie Gouraud a okreśane jet mianem biiniowej interpoacji kooru ub interpoacji janości. Działanie tego tpu agortmu poega na interpoowaniu wartości kooru oraz wartości natężenia światła międz koejnmi wierzchołkami trójkąta, w jego wnętrzu. R. Trójkąt po ewej tronie runku utworzon zotał w wniku interpoacji wierzchołków o janości 80%, 5% i 0%, natomiat drugi przedtawia wnik interpoacji miedz koorami: czerwonm, zieonm i niebiekim. Trzeci trójkąt powtał w wniku moduacji kooru intenwnością janości Da więkzej janości przpomnę, że interpoacja miedz dwoma wartościami poega na topniowm przejściu od wartości początkowej do wartości końcowej, proce ten można wrazić wzorem V V f + ( f ) V. Wpółcznnik f okreśa bieżąc zaięg interpoacji ub procentow udział, każdej z krańcowch wartości w wniku. Patrząc na wzór oczwite taje ię, że wpółcznnik f powinien przbierać wartości z zakreu od 0 do. W agortmie Gourauda rowan trójkąt powtaje w wniku nanozenia koejnch, poziomch inii z jednoczeną interpoacją wartości kooru oraz intenwności oświetenia. Dodatkowo muze wpomnieć, że pike tawian na ekranie jet wnikiem mnożenia kooru i wartości oświetenia. Na poniżzm runku przedtawion jet trójkąt z aktuanie rowaną inią - -

3 Grafika komputerowa Cieniowanie i uuwanie niewidocznch powierzchni - - (,, ) (,, ) (,, ) p,, a p k,, b V V V Jeżei przjrzm ię temu runkowi od razu widać, że trójkąt mui bć rowan w dwóch częściach. W pierwzej, będziem wznaczai wpółrzędne początku rowanch inii ( p, ), w wniku interpoacji miedz wartością i, natomiat ich końce ( k, ), wznaczać będzie wartość otrzmana w wniku interpoacji miedz wpółrzędnmi i. Jednocześnie ze wpółrzędnmi naeż obiczać wartość kooru oraz intenwności da początku i końca aktuanej inii. ( ) p ( ) k ( ) a ( ) b Janość punktu w rowanej inii otrzmwana jet w wniku interpoacji międz wartościami a i b na podtawie natępującego wzoru ( ) k p p b a a p ;gdzie jet wpółrzędną aktuanie rowanego punktu. W trakcie rowania drugiej części trójkąta zmieniają ię tko wzor dotczące parametrów końca inii i mają natępującą potać ( ) k ( ) b Proce wpełniania trójkąta z użciem cieniowania Gouraud a można opiać natępującm agortmem.. Poortuj wierzchołki trójkąta wzgędem ich wpółrzędnch (od najmniejzej do najwiękzej).. Obicz przrot międz wierzchołkami trójkąta na podtawie wzorów a) d b) d c) d d)

4 Grafika komputerowa Cieniowanie i uuwanie niewidocznch powierzchni e) f) W przpadku kooru 4-bitowego naeż interpoować każdą ze kładowch kooru oddzienie. ; ; 4. Ruj inię poziomą od punktu (, ) do punktu (, ) z płnnm przejściem kooru od c do c, pamiętaj, ab prawdzić cz (w razie potrzeb zamień koejność punktów) 5. + d + 6. d 7. c c + 8. c c Jeżei < to kacz do punktu 4.. ; ; c. Ruj inię poziomą od punktu (, ) do punktu (, ) (, ) z płnnm przejściem kooru od c do c, pamiętaj, ab prawdzić cz (w razie potrzeb zamień koejność punktów). + d 4. + d 5. c c + 6. c c Jeżei < to kacz do punktu 0. Agortm cieniowania Gourauda jet podtawowm agortmem toowanm w grafice D, rowanej w czaie rzeczwitm. Nietet nie jet won od błędów, którch głównm powodem powtawania jet metoda wznaczania natężenia światła, tko w wierzchołkach rowanch trójkątów. Efekt ten zczegónie wraźn jet w przpadku rowania dużch powierzchni utworzonch z małej iości trójkątów. W takim przpadku można uzkać nienaturane oświetenie powierzchni oraz możem utracić możiwość uzkania punktowch rozbłków. Ab epiej zrozumieć ten mechanizm, można obie wobrazić tuację, w której oświetam np. tuł, prz pomoc atarki umiezczonej protopade do jego powierzchni i w nie dużej odegłości od niej. Oczwite jet, że w efekcie tego działania uzkam bardzo intenwne, punktowe rozświetenie fragmentu tołu. Pamiętając, że agortm Gourauda użwa jednie wartości światła w rogach powierzchni tołu, to oczwite taje ię, że na ekranie uzkam obraz powierzchni tołu w jednoitm odcieniu

5 Grafika komputerowa Cieniowanie i uuwanie niewidocznch powierzchni. Uuwanie niewidocznch powierzchni Podtawowm probemem związanm z tworzeniem trójwmiarowej grafiki, jet uuwanie niewidocznch da oberwatora powierzchni. Jedną z metod, łużącch temu ceowi jet obiczenie kąta, jaki tworz wektor norman badanej powierzchni z wektorem poprowadzonm z punktu oberwacji do środka powierzchni. Jeżei uzkan kąt zawiera ię w przedziae 0 do 90, to ścianka jet widoczna. Częściej touje ię anaizę widoczności wieokąta, już po operacji rzutowania, w przetrzeni ekranu. Jeżei zauważm, że płazczzna ekranu może odpowiadać płazczźnie XY, w przetrzeni trójwmiarowej, to oczwite jet, że da okreśenia widoczności ścianki wtarcz anaiza wpółrzędnej z wektora normanego do tej ścianki. z z Y V Y V V V V V X X Jeżei da runku po ewej tronie przjmiem, że M V V i N V V i pamiętając, że wpółrzędne z wektorów M i N ą równe 0 to ich ioczn wektorow wraża ię natępującm worem 0 0 M N M N Oczwite taje ię, że znak wpółrzędnej z determinuje widoczność ścianki. Metoda ta jet tounkowo prota, jednak jednoznacznie okreśonego poobu definiowania koejności wierzchołków, tworzącch pozczegóne ścianki, ogónie mówiąc numer wierzchołków powinn bć podawane zgodnie z kierunkiem ruchu wkazówek zegara. V V V V V V Runek Widoczna ścianka. Runek. Ścianka niewidoczna

6 Grafika komputerowa Cieniowanie i uuwanie niewidocznch powierzchni Otatecznie można powiedzieć, że da twierdzenia widoczności ścianki wtarcz obiczć wpółrzędną z wektora, będącego wnikiem iocznu wektorowego MN na podtawie natępującego wrażenia W ( X X) ( Y Y) ( X X ) ( Y Y) W zaeżności od przjętej konwencji (wierzchołki podawane ą zgodnie z ruchem wkazówek zegara, wierzchołki ą podawane przeciwnie do ruchu wkazówek zegara) da ścianki widocznej powżze wrażenie przjmuje odpowiednio wartości ujemną, dodatnią. Tego tpu agortm nazwan jet eekcjonowaniem (ang. cuing). V4 V5 V0 V V7 V6 V V Korztając z powżzego runku, przedtawiającego ześcian, i decdując ię na koejność wierzchołków zgodną z ruchem wkazówek zegara to, prawidłowa definicja, indeków wierzchołków, dwóch pierwzch ścianek powinna bć natępująca {0,,;,,0;}. Natomiat błędnie zdefiniowane indek mogą wgądać natępująco {0,,; 0,,;}.. Z bufor Częto dochodzi do przpadku nakładania ię dwóch, ub więcej wieokątów zakwaifikowanch przez agortm eekcjonowania, jako widocznch. Przpadek taki zobrazowan jet na runku. Y W W Powierzchnia ekranu Z X Oba wieokąt zwrócone ą frontem do oberwatora, jednak eżą od niego, w różnej odegłości. Jeżei wieokąt te zotałb narowane w takiej koejności, jak ich oznaczenia to nie błob żadnego błędu. Jednak może dojść do tuacji, w której tak ułożone powierzchnie zotaną narowane w odwrotnej koejności i brła położona daej przełoni wcześniej narowan wieokąt. W ceu uniknięcia tego tpu probemów zotał opracowan w 975r. przez Catmua agortm z-bufor. Główną zaadą działania tego agortmu jet interpoacja wartości Z międz odpowiednimi wierzchołkami rowanego trójkąta. Spoób wkonania tej metod jet bardzo podobn do cieniowania Gourauda i częto jet z nim połączon. Do działania tego agortmu potrzebn jet dodatkow bufor, w którm - 6 -

7 Grafika komputerowa Cieniowanie i uuwanie niewidocznch powierzchni przechowwane ą wartości Z narowanch punktów, o wiekości takiej amej jak bufor ekranu. W początkowej fazie z-bufor wpełnion jet wartościami odpowiadającmi np. położeniu tnej płazczzn obcinającej. Natępnie da każdego rowanego trójkąta przeprowadzana jet interpoacja wartości Z, odpowiednich wierzchołków. Tak wiczona wartość Z porównwana jet z aktuanie przechowwaną w buforze i w zaeżności od tego cz otrzmana wartość eż biżej, cz daej od oberwatora, niż wartość przechowwana w buforze, punkt jet tawian na ekranie, a wartość Z zapamiętwana jet w miejce tarej. W ten poób bez przezkód możem narować wieokąt jednie częściowo widoczne. Stworzenie włanej procedur obługującej z-bufor nie jet pecjanie kompikowane i może bć zreaizowane w natępując poób: Naeż poortować wierzchołki rowanego trójkąta wzgędem wpółrzędnej Y. Obiczć wartości przrotów wpółrzędnej Z, da krawędzi międz wierzchołkami -, i - zgodnie ze wzorami. Y Y zk V(z) V(z) zk V(z) dz dz dz z z z z z z Natępnie cała procedura dzieona jet na dwie części, w pierwzej przegądane ą wierze międz wierzchołkiem V-V, w drugiej międz wierzchołkami V-V. Przegądanie trójkąta w pierwzej połowie, poega na dodawaniu do zmiennch zk i zk odpowiednich przrotów dz i dz, co w efekcie powoduje, że poruzam ię po krawędziach trójkąta. W każdm przegądanm wierzu naeż przeprowadzić interpoację międz, aktuanmi wartościami zk i zk, jednocześnie porównując otrzmane wartości z iczbami przechowwanmi w z-buforze. Jeżei otrzmana wartość jet mniejza od wartości w z-buforze, to możem potawić punkt na ekranie, a bieżącą wartość Z zapamiętać w z-buforze. Cznności wkonwane da drugiej połówki trójkąta ą dokładnie takie ame, a jedną modfikacją jet to, że do zmiennch zk zk będziem dodawać odpowiednio przrot dz i dz. Agortm cieniowania Gouraud a wraz z impementacją z-bufora może wgądać natępująco:. Poortuj wierzchołki trójkąta wzgędem ich wpółrzędnch (od najmniejzej do najwiękzej).. Obicz przrot międz wierzchołkami trójkąta na podtawie wzorów a) d - 7 -

8 Grafika komputerowa Cieniowanie i uuwanie niewidocznch powierzchni b) d c) d d) e) f) z z g) dz z z h) dz z z i) dz W przpadku kooru 4-bitowego naeż interpoować każdą ze kładowch kooru oddzienie. ; ; ;z z;z z; 4. Ruj inię poziomą od punktu (, ) do punktu (, ) z płnnm przejściem kooru od c do c, oraz interpoacją z od z do z ; pamiętaj, ab prawdzić cz (w razie potrzeb zamień koejność punktów) Punkt na ekran tawian jet tko wted, gd wartość z jet więkza od zera oraz mniejza od wartości aktuanie przechowwanej w z-buforze. W przpadku potawienia punktu o wpółrzędnch (,) naeż potawić aktuaną wartość z w z-buforze również w punkcie o wpółrzędnch (,) d + 6. d 7. c c + 8. c c + 9. z z + dz 0. z z + dz. +. Jeżei < to kacz do punktu 4.. ; ; c ;z z ;z z ; 4. Ruj inię poziomą od punktu (, ) do punktu (, ) z płnnm przejściem kooru od c do c, oraz interpoacją z od z do z ; pamiętaj, ab prawdzić cz (w razie potrzeb zamień koejność punktów) Punkt na ekran tawian jet tko wted, gd wartość z jet więkza od zera oraz jet mniejza od wartości aktuanie przechowwanej w z-buforze. W przpadku potawienia punktu o wpółrzędnch (,) naeż potawić aktuaną wartość z w z-buforze również w punkcie o wpółrzędnch (,)

9 Grafika komputerowa Cieniowanie i uuwanie niewidocznch powierzchni 5. + d 6. + d 7. c c + 8. c c + 9. z z + dz 0. z z + dz. +. Jeżei < to kacz do punktu 4. Zadania do wkonania w trakcie ćwiczeń Napiać program rując trójkąt z interpoacją koorów (koor wierzchołków mają mieć koor odpowiednio: czerwon (55,0,0); zieon (0,55,0); niebieki (0,0,55). W trakcie wkonwania tego zadania naeż wkorztać trb 6 ub 4 bitow. Napiać program wświetając ześcian, zaimpementować agortm wkrwania niewidocznch powierzchni

Blok 2: Zależność funkcyjna wielkości fizycznych

Blok 2: Zależność funkcyjna wielkości fizycznych Blok : Zależność funkcjna wielkości fizcznch I. Odcztwanie informacji z wkreu co tak naprawdę na nim ię znajduje. Chcąc odcztać informacje z wkreu funkcji, muim dokładnie wiedzieć, jaka wielkość fizczna

Bardziej szczegółowo

Rozwiązywanie belek prostych i przegubowych wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych 6

Rozwiązywanie belek prostych i przegubowych wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych 6 ozwiązwanie beek prostch i przegubowch wznaczanie reakcji i wkresów sił przekrojowch 6 Obciążenie beki mogą stanowić sił skupione, moment skupione oraz obciążenia ciągłe q rs. 6.. s. 6. rzed przstąpieniem

Bardziej szczegółowo

Badanie układów RL i RC Cel ćwiczenia II. Przyrządy III. Literatura IV. Wprowadzenie ~ Rys.1 ~ Rys.2

Badanie układów RL i RC Cel ćwiczenia II. Przyrządy III. Literatura IV. Wprowadzenie ~ Rys.1 ~ Rys.2 Ćwiczenie E- Badanie układów L i C I. Cel ćwiczenia wznaczenie parametrów układów L i C tj. oporu omowego, pojemności C, indukcjności L a także zależności impedancji i różnic faz ϕ od czętości kątowej

Bardziej szczegółowo

s Dla prętów o stałej lub przedziałami stałej sztywności zginania mianownik wyrażenia podcałkowego przeniesiemy przed całkę 1 EI s

s Dla prętów o stałej lub przedziałami stałej sztywności zginania mianownik wyrażenia podcałkowego przeniesiemy przed całkę 1 EI s Wprowadzenie Kontrukcja pod wpływem obciążenia odkztałca ię, a jej punkty doznają przemiezczeń iniowych i kątowych. Umiejętność wyznaczania tych przemiezczeń jet konieczna przy prawdzaniu warunku ztywności

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD 4 TRANSFORMACJE 2-D, 2 PROCEDURA WIZUALIZACJI 2-D2. Plan wykładu: 1. Transformacje 2-D2

WYKŁAD 4 TRANSFORMACJE 2-D, 2 PROCEDURA WIZUALIZACJI 2-D2. Plan wykładu: 1. Transformacje 2-D2 WYKŁAD TRANSFORMACJE -D, PROCEDURA WIZUALIZACJI -D Plan wkładu: Tranforaje eleentarne w przetrzeni -D Składanie tranforaji Ogólna proedura wizualizaji w -D Obinanie w oknie protokątn. Tranforaje -D Tranforaje

Bardziej szczegółowo

Rozwiązywanie belek prostych i przegubowych wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych 4-5

Rozwiązywanie belek prostych i przegubowych wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych 4-5 ozwiązwanie beek prostch i przegubowch wznaczanie reakcji i wkresów sił przekrojowch - Obciążenie beki mogą stanowić sił skupione, moment skupione oraz obciążenia ciągłe q rs... s.. rzed przstąpieniem

Bardziej szczegółowo

= oraz = ; Przykładowe zadania EGZAMINACYJNE z przedmiotu PODSTAWY AUTOMATYKI. Transmitancja operatorowa

= oraz = ; Przykładowe zadania EGZAMINACYJNE z przedmiotu PODSTAWY AUTOMATYKI. Transmitancja operatorowa Przkładowe zadania EGZAMINACYJNE z przedmiotu PODSTAWY AUTOMATYKI Tranmitancja operatorowa. Dla przedtawionego układu a) Podać równanie różniczkujące opiujące układ Y ( b) Wznacz tranmitancję operatorową

Bardziej szczegółowo

LVI Olimpiada Matematyczna

LVI Olimpiada Matematyczna LVI Olimpiada Matematyczna Rozwiązania zadań konkurowych zawodów topnia trzeciego 13 kwietnia 2005 r (pierwzy dzień zawodów) Zadanie 1 Wyznaczyć wzytkie trójki (x, y, n) liczb całkowitych dodatnich pełniające

Bardziej szczegółowo

Rozwiązywanie ram płaskich wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych 7

Rozwiązywanie ram płaskich wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych 7 ozwiązwanie ram płaskich wznaczanie reakcji i wkresów sił przekrojowch 7 Obciążenie ram płaskiej, podobnie jak w przpadku beek rozdział 6, mogą stanowić sił skupione, moment skupione oraz obciążenia ciągłe

Bardziej szczegółowo

1. Prymitywy graficzne

1. Prymitywy graficzne 1. Prymitywy graficzne Prymitywy graficzne są elementarnymi obiektami jakie potrafi bezpośrednio rysować, określony system graficzny (DirectX, OpenGL itp.) są to: punkty, listy linii, serie linii, listy

Bardziej szczegółowo

Grafika 2D. Przekształcenia geometryczne 2D. opracowanie: Jacek Kęsik

Grafika 2D. Przekształcenia geometryczne 2D. opracowanie: Jacek Kęsik Grafika 2D Przekształcenia geometrczne 2D opracowanie: Jacek Kęsik Wkład obejmuje podstawowe przekształcenia geometrczne stosowane w grafice komputerowej. Opisane są w nim również współrzędne jednorodne

Bardziej szczegółowo

Wektory. P. F. Góra. rok akademicki

Wektory. P. F. Góra. rok akademicki Wektor P. F. Góra rok akademicki 009-0 Wektor zwiazan. Wektorem zwiazanm nazwam parę punktów. Jeżeli parę tę stanowią punkt,, wektor przez nie utworzon oznaczm. Graficznie koniec wektora oznaczam strzałką.

Bardziej szczegółowo

Stosując II zasadę dynamiki Newtona dla ruchu postępowego otrzymujemy

Stosując II zasadę dynamiki Newtona dla ruchu postępowego otrzymujemy Zadania do rozdziału 6 Zad.6.. Wprowadzić równanie ruchu drgań wahadła matematcznego. Obicz okres wahadła matematcznego o długości =0 m. Wahadło matematczne jest to punkt materian (np. w postaci kuki K

Bardziej szczegółowo

MATEMATYKA Przed próbną maturą. Sprawdzian 3. (poziom podstawowy) Rozwiązania zadań

MATEMATYKA Przed próbną maturą. Sprawdzian 3. (poziom podstawowy) Rozwiązania zadań MTEMTYK Przed próbną maturą. Sprawdzian 3. (poziom podtawowy) Rozwiązania zadań Zadanie 1. (1 pkt) III.1.5. Uczeń oblicza wartości niekomplikowanych wyrażeń arytmetycznych zawierających ułamki zwykłe i

Bardziej szczegółowo

Skręcanie prętów naprężenia styczne, kąty obrotu 4

Skręcanie prętów naprężenia styczne, kąty obrotu 4 Skręcanie prętów naprężenia tyczne, kąty obrotu W przypadku kręcania pręta jego obciążenie tanowią momenty kręcające i. Na ry..1a przedtawiono przykład pręta ztywno zamocowanego na ewym końcu (punkt ),

Bardziej szczegółowo

Scenariusz lekcji matematyki z wykorzystaniem komputera

Scenariusz lekcji matematyki z wykorzystaniem komputera Scenariusz lekcji matematki z wkorzstaniem komputera Temat: Wpłw współcznników a i b na położenie wkresu funkcji liniowej. (Rsowanie wkresów prz użciu arkusza kalkulacjnego EXCEL.) Czas zajęć: 9 min Cele:

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie 361 Badanie układu dwóch soczewek

Ćwiczenie 361 Badanie układu dwóch soczewek Nazwisko... Data... Wdział... Imię... Dzień tg.... Godzina... Ćwiczenie 36 Badanie układu dwóch soczewek Wznaczenie ogniskowch soczewek metodą Bessela Odległość przedmiotu od ekranu (60 cm 0 cm) l Soczewka

Bardziej szczegółowo

Klucz odpowiedzi i schemat punktowania do próbnego zestawu egzaminacyjnego z zakresu przedmiotów matematyczno-przyrodniczych

Klucz odpowiedzi i schemat punktowania do próbnego zestawu egzaminacyjnego z zakresu przedmiotów matematyczno-przyrodniczych Klucz odpowiedzi i schemat punktowania do próbnego zestawu egzaminacjnego z zakresu przedmiotów matematczno-przrodniczch Z a d a n i a z a m k n i ę t e Numer zadania 3 4 5 6 7 8 9 0 3 4 5 6 7 8 9 0 3

Bardziej szczegółowo

Doświadczenie Atwood a

Doświadczenie Atwood a Doświadczenie Atwood a Dwa kocki o maach m 1 i m 2 = m 1 wiza na inie przewiezonej przez boczek. Oś boczka podwiezona jet do ufitu. Trzeci kocek o maie m 3 zota po ożony na pierwzym kocku tak że oba poruzaja

Bardziej szczegółowo

Wielowymiarowe bazy danych

Wielowymiarowe bazy danych Wielowmiarowe baz danch Wielowmiarowe baz danch Dziedzin zastosowań Multimedialne baz danch dane medialne przechowwane jako wielowmiarowe wektor danch Sstem geograficzne, sstem wspomagania projektowania

Bardziej szczegółowo

Obliczanie naprężeń stycznych wywołanych momentem skręcającym w przekrojach: kołowym, pierścieniowym, prostokątnym 7

Obliczanie naprężeń stycznych wywołanych momentem skręcającym w przekrojach: kołowym, pierścieniowym, prostokątnym 7 Obiczanie naprężeń tycznych wywołanych momentem kręcającym w przekrojach: kołowym, pierścieniowym, protokątnym 7 Wprowadzenie Do obiczenia naprężeń tycznych wywołanych momentem kręcającym w przekrojach

Bardziej szczegółowo

CHARAKTERYSTYKI KINEMATYCZNE MECHANIZMÓW PŁASKICH PODSTAWY SYNTEZY GEOMETRYCZNEJ MECHANIZMÓW PŁASKICH.

CHARAKTERYSTYKI KINEMATYCZNE MECHANIZMÓW PŁASKICH PODSTAWY SYNTEZY GEOMETRYCZNEJ MECHANIZMÓW PŁASKICH. Podstawy modeowania i syntezy mechanizmów. CHARAKTERYSTYKI KINEMATYCZNE MECHANIZMÓW PŁASKICH PODSTAWY SYNTEZY GEOMETRYCZNEJ MECHANIZMÓW PŁASKICH. Charakterystyki kinematyczne to zapis parametrów ruchu

Bardziej szczegółowo

Zagadnienia na badanie wyników nauczani z fizyki kl II. [min]

Zagadnienia na badanie wyników nauczani z fizyki kl II. [min] Zagadnienia na badanie wyników nauczani z fizyki kl II Badanie wyników obejmuje natępujące działy: 1.Ruchy.Dynamika 3.Praca, moc, energia mechaniczna Przykładowe zadania Zad.1 (0-3pkt.) Jacek przez dwie

Bardziej szczegółowo

Animowana grafika 3D. Opracowanie: J. Kęsik.

Animowana grafika 3D. Opracowanie: J. Kęsik. Animowana grafika 3D Opracowanie: J. Kęsik kesik@cs.pollub.pl Powierzchnia obiektu 3D jest renderowana jako czarna jeżeli nie jest oświetlana żadnym światłem (wyjątkiem są obiekty samoświecące) Oświetlenie

Bardziej szczegółowo

Rozwiązanie równań stanu dla układów liniowych - pola wektorowe

Rozwiązanie równań stanu dla układów liniowych - pola wektorowe Rozwiązanie równań stanu dla układów liniowch - pola wektorowe Przgotowanie: Dariusz Pazderski Wprowadzenie Rozważm liniowe równanie stanu układu niesingularnego stacjonarnego o m wejściach: ẋ = A+ Bu,

Bardziej szczegółowo

Sił Si y y w ewnętrzne (1)(1 Mamy my bry r łę y łę mate t r e iralną obc ob iążon ż ą u kła k de d m e si m ł si ł

Sił Si y y w ewnętrzne (1)(1 Mamy my bry r łę y łę mate t r e iralną obc ob iążon ż ą u kła k de d m e si m ł si ł echanika ogóna Wykład nr 5 Statyczna wyznaczaność układu. Siły wewnętrzne. 1 Stopień statycznej wyznaczaności Stopień zewnętrznej statycznej wyznaczaności n: Beka: n=rgrs; Rama: n=r3ogrs; rs; Kratownica:

Bardziej szczegółowo

Ć w i c z e n i e K 2 a Wyznaczanie siły krytycznej pręta o przekroju prostokątnym posiadającego krzywiznę początkową.

Ć w i c z e n i e K 2 a Wyznaczanie siły krytycznej pręta o przekroju prostokątnym posiadającego krzywiznę początkową. Akademia Górniczo Hutnicza Wdział Inżnierii Mechanicznej i Robotki Katedra Wtrzmałości, Zmęczenia Materiałów i Konstrukcji Nazwisko i Imię: Nazwisko i Imię: Wdział Górnictwa i Geoinżnierii Grua nr: Ocena:

Bardziej szczegółowo

Wykład 10. Funkcje wielu zmiennych

Wykład 10. Funkcje wielu zmiennych Wkład 1. Funkcje wielu zmiennch dr Mariusz Grządziel 6 maja 1 (ostatnie poprawki: 1 maja 1) Funkcje wielu zmiennch Przestrzeń dwuwmiarowa, oznaczana w literaturze matematcznej smbolem R, może bć utożsamiona

Bardziej szczegółowo

f x f y f, jest 4, mianowicie f = f xx f xy f yx

f x f y f, jest 4, mianowicie f = f xx f xy f yx Zestaw 14 Pochodne wŝszch rzędów Niech będzie dana funkcja x f określona w pewnm obszarze D Przpuśćm Ŝe f x istnieją pochodne cząstkowe tej funkcji x x Pochodne cząstkowe tch pochodnch jeŝeli istnieją

Bardziej szczegółowo

Oświetlenie obiektów 3D

Oświetlenie obiektów 3D Synteza i obróbka obrazu Oświetlenie obiektów 3D Opracowanie: dr inż. Grzegorz Szwoch Politechnika Gdańska Katedra Systemów Multimedialnych Rasteryzacja Spłaszczony po rzutowaniu obraz siatek wielokątowych

Bardziej szczegółowo

Programowanie nieliniowe optymalizacja funkcji wielu zmiennych

Programowanie nieliniowe optymalizacja funkcji wielu zmiennych Ekonomia matematczna II Ekonomia matematczna II Prowadząc ćwiczenia Programowanie nieliniowe optmalizacja unkcji wielu zmiennch Modele programowania liniowego często okazują się niewstarczające w modelowaniu

Bardziej szczegółowo

RUCH FALOWY. Ruch falowy to zaburzenie przemieszczające się w przestrzeni i zmieniające się w

RUCH FALOWY. Ruch falowy to zaburzenie przemieszczające się w przestrzeni i zmieniające się w RUCH FALOWY Ruch alowy to zaburzenie przemiezczające ię w przetrzeni i zmieniające ię w czaie. Podcza rozchodzenia ię al mechanicznych elementy ośrodka ą wytrącane z położeń równowagi i z powodu właności

Bardziej szczegółowo

ĆWICZENIE 1 CHARAKTERYSTYKI STATYCZNE DIOD P-N

ĆWICZENIE 1 CHARAKTERYSTYKI STATYCZNE DIOD P-N LBORTORM PRZYRZĄDÓW PÓŁPRZEWODNKOWYCH ĆWCZENE 1 CHRKTERYSTYK STTYCZNE DOD P-N K T E D R S Y S T E M Ó W M K R O E L E K T R O N C Z N Y C H 1 CEL ĆWCZEN Celem ćwiczenia jet zapoznanie ię z: przebiegami

Bardziej szczegółowo

Plan wykładu. Akcelerator 3D Potok graficzny

Plan wykładu. Akcelerator 3D Potok graficzny Plan wykładu Akcelerator 3D Potok graficzny Akcelerator 3D W 1996 r. opracowana została specjalna karta rozszerzeń o nazwie marketingowej Voodoo, którą z racji wspomagania procesu generowania grafiki 3D

Bardziej szczegółowo

Metody systemowe i decyzyjne w informatyce

Metody systemowe i decyzyjne w informatyce Metody ytemowe i decyzyjne w informatyce Ćwiczenia lita zadań nr 1 Prote zatoowania równań różniczkowych Zad. 1 Liczba potencjalnych użytkowników portalu połecznościowego wynoi 4 miliony oób. Tempo, w

Bardziej szczegółowo

L.Kowalski zadania z rachunku prawdopodobieństwa-zestaw 4 ZADANIA - ZESTAW 4

L.Kowalski zadania z rachunku prawdopodobieństwa-zestaw 4 ZADANIA - ZESTAW 4 ZADANIA - ZESTAW 4 Zadanie 4. 0-0,4 c 0 0, 0, Wznacz c. Wznacz rozkład brzegowe. Cz, są niezależne? (odp. c = 0,3 Zadanie 4.- 0-0,4 0,3 0 0, 0, Wznaczć macierz kowariancji i korelacji. Cz, są skorelowane?

Bardziej szczegółowo

Zad. 4 Oblicz czas obiegu satelity poruszającego się na wysokości h=500 km nad powierzchnią Ziemi.

Zad. 4 Oblicz czas obiegu satelity poruszającego się na wysokości h=500 km nad powierzchnią Ziemi. Grawitacja Zad. 1 Ile muiałby wynoić okre obrotu kuli ziemkiej wokół włanej oi, aby iła odśrodkowa bezwładności zrównoważyła na równiku iłę grawitacyjną? Dane ą promień Ziemi i przypiezenie grawitacyjne.

Bardziej szczegółowo

Blok 2: Zależność funkcyjna wielkości fizycznych

Blok 2: Zależność funkcyjna wielkości fizycznych Blok : Zależność funkcyjna wielkości fizycznych ZESTAW ZADAŃ NA ZAJĘCIA 1. Na podtawie wykreu oblicz średnią zybkość ciała w opianym ruchu.. Na ryunku przedtawiono wykre v(t) pewnego pojazdu jadącego po

Bardziej szczegółowo

Grafika Komputerowa Wykład 5. Potok Renderowania Oświetlenie. mgr inż. Michał Chwesiuk 1/38

Grafika Komputerowa Wykład 5. Potok Renderowania Oświetlenie. mgr inż. Michał Chwesiuk 1/38 Wykład 5 Potok Renderowania Oświetlenie mgr inż. 1/38 Podejście śledzenia promieni (ang. ray tracing) stosuje się w grafice realistycznej. Śledzone są promienie przechodzące przez piksele obrazu wynikowego

Bardziej szczegółowo

Funkcje wielu zmiennych

Funkcje wielu zmiennych Funkcje wielu zmiennch Wkres i warstwice funkcji wielu zmiennch. Przeglad powierzchni stopnia drugiego. Granice i ciagłość funkcji wielu zmiennch. Małgorzata Wrwas Katedra Matematki Wdział Informatki Politechnika

Bardziej szczegółowo

ROZWIĄZANIA I ODPOWIEDZI

ROZWIĄZANIA I ODPOWIEDZI Zastosowania matematki w analitce medcznej zestaw do kol. semestr. - rozwiązania i odpowiedzi (część I). ROZWIĄZANIA I ODPOWIEDZI Zadanie A1. a) Rozważając dwa przpadki ze względu na moduł mam: skąd ostatecznie,3>.

Bardziej szczegółowo

KODOWY SYSTEM TRANSMISJI DANYCH

KODOWY SYSTEM TRANSMISJI DANYCH Wżza Szkoła Informatki Stoowanej i Zarządzania KODOW SSTEM TRANSMISJI DANCH dr inż. Januz DUDCZK Wżza Szkoła Informatki Stoowanej i Zarządzania Podtaw telekomunikacji ZAGADNIENIA Schemat blokow, terminologia;

Bardziej szczegółowo

Ż ż Ź ż ż ć ż ż ż ż ć ż Ź ż ż ż ć Ś ż Ś ć ż ć ż ż ż ć ć ż Ź ż ćż ż ż ż Ż ż Ą ż żć ż ż Ś ż ż ż ć ż ż ż ż ż ż ż ć Ć ż Ą Ż Ż ć Ś ż ż Ś Ś Ęż ż ć ż Ż Żż Ć ż ż ż ż ż ć Ż ż Ćż Ż ż ż ż Ą ż ż ć ż ć ż ż ć ż ż ż

Bardziej szczegółowo

[L] Rysunek Łuk wolnopodparty, paraboliczny wymiary, obciążenie, oznaczenia.

[L] Rysunek Łuk wolnopodparty, paraboliczny wymiary, obciążenie, oznaczenia. rzkład 10.3. Łuk paraboliczn. Rsunek przedstawia łuk wolnopodpart, którego oś ma kształt paraboli drugiego stopnia (łuk paraboliczn ). Łuk obciążon jest ciśnieniem wewnętrznm (wektor elementarnej wpadkowej

Bardziej szczegółowo

Przykład 7.3. Belka jednoprzęsłowa z dwoma wspornikami

Przykład 7.3. Belka jednoprzęsłowa z dwoma wspornikami Przykład.. eka jednoprzęsłowa z dwoma wspornikami Narysować wykresy sił przekrojowych da poniższej beki. α Rozwiązanie Rozwiązywanie zadania rozpocząć naeży od oznaczenia punktów charakterystycznych, składowych

Bardziej szczegółowo

Całkowanie przez podstawianie i dwa zadania

Całkowanie przez podstawianie i dwa zadania Całkowanie przez podstawianie i dwa zadania Antoni Kościelski Funkcje dwóch zmiennch i podstawianie Dla funkcji dwóch zmiennch zachodzi następując wzór na całkowanie przez podstawianie: f(x(a, b), (a,

Bardziej szczegółowo

i odwrotnie: ; D) 20 km h

i odwrotnie: ; D) 20 km h 3A KIN Kinematyka Zadania tr 1/5 kin1 Jaś opowiada na kółku fizycznym o wojej wycieczce używając zwrotów: A) zybkość średnia w ciągu całej wycieczki wynoiła 0,5 m/ B) prędkość średnia w ciągu całej wycieczki

Bardziej szczegółowo

0. OpenGL ma układ współrzędnych taki, że oś y jest skierowana (względem monitora) a) w dół b) w górę c) w lewo d) w prawo e) w kierunku do

0. OpenGL ma układ współrzędnych taki, że oś y jest skierowana (względem monitora) a) w dół b) w górę c) w lewo d) w prawo e) w kierunku do 0. OpenGL ma układ współrzędnych taki, że oś y jest skierowana (względem monitora) a) w dół b) w górę c) w lewo d) w prawo e) w kierunku do obserwatora f) w kierunku od obserwatora 1. Obrót dookoła osi

Bardziej szczegółowo

Systemy wirtualnej rzeczywistości. Podstawy grafiki 3D

Systemy wirtualnej rzeczywistości. Podstawy grafiki 3D Uniwersytet Zielonogórski Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych Systemy wirtualnej rzeczywistości Laboratorium Podstawy grafiki 3D Wstęp: W drugiej części przedstawione zostaną podstawowe mechanizmy

Bardziej szczegółowo

BALANSOWANIE OBCIĄŻEŃ JEDNOSTEK SEKCYJNYCH

BALANSOWANIE OBCIĄŻEŃ JEDNOSTEK SEKCYJNYCH BALANSWANIE BCIĄŻEŃ JEDNSTEK SEKCYJNYCH Tomaz PRIMKE Strezczenie: Złożony problem konfiguracji wariantów gotowości może zotać rozwiązany poprzez dekompozycję na protze podproblemy. Jednym z takich podproblemów

Bardziej szczegółowo

REGULACJA KASKADOWA. - - R1(s) + R2(s) 1. Cel ćwiczenia

REGULACJA KASKADOWA. - - R1(s) + R2(s) 1. Cel ćwiczenia REGULACJA KASKADOWA. Cel ćwiczenia Zapoznanie ię z zaadą działania i właściwościami kład Zaprojektowanie kład reglacji kakadowej Przeprowadzenie mlacji prac kład w środowik MATLAB 2. Przebieg ćwiczenia

Bardziej szczegółowo

Rozwiązywanie układu równań metodą przeciwnych współczynników

Rozwiązywanie układu równań metodą przeciwnych współczynników Rozwiązwanie układu równań metodą przeciwnch współcznników Sposob postępowania krok po kroku: I. przgotowanie równań. pozbwam się ułamków mnoŝąc kaŝd jednomian równania równań przez najmniejszą wspólną

Bardziej szczegółowo

Wykład 4 Testy zgodności. dystrybuanta rozkładu populacji dystrybuanty rozkładów dwóch populacji rodzaj rozkładu wartości parametrów.

Wykład 4 Testy zgodności. dystrybuanta rozkładu populacji dystrybuanty rozkładów dwóch populacji rodzaj rozkładu wartości parametrów. Wkład Test zgodności. Test zgodności służą do werikacji hipotez mówiącch, że a dstrbuanta rozkładu populacji ma określoną z gór postać unkcjną b dstrbuant rozkładów dwóch populacji nie różnią się w sposób

Bardziej szczegółowo

WYZNACZANIE MODUŁU SPRĘŻYSTOŚCI POSTACIOWEJ G ORAZ NAPRĘŻEŃ SKRĘCAJĄCYCH METODĄ TENSOMETRYCZNĄ

WYZNACZANIE MODUŁU SPRĘŻYSTOŚCI POSTACIOWEJ G ORAZ NAPRĘŻEŃ SKRĘCAJĄCYCH METODĄ TENSOMETRYCZNĄ Ćwiczenie 7 WYZNACZANIE ODUŁU SPRĘŻYSTOŚCI POSTACIOWEJ G ORAZ NAPRĘŻEŃ SKRĘCAJĄCYCH ETODĄ TENSOETRYCZNĄ A. PRĘT O PRZEKROJU KOŁOWY 7. WPROWADZENIE W pręcie o przekroju kołowym, poddanym obciążeniu momentem

Bardziej szczegółowo

Część 1 9. METODA SIŁ 1 9. METODA SIŁ

Część 1 9. METODA SIŁ 1 9. METODA SIŁ Część 1 9. METOD SIŁ 1 9. 9. METOD SIŁ Metoda ił jet poobem rozwiązywania układów tatycznie niewyznaczalnych, czyli układów o nadliczbowych więzach (zewnętrznych i wewnętrznych). Sprowadza ię ona do rozwiązania

Bardziej szczegółowo

Analiza stateczności zbocza

Analiza stateczności zbocza Przewodnik Inżyniera Nr 8 Aktualizacja: 02/2016 Analiza tateczności zbocza Program powiązany: Stateczność zbocza Plik powiązany: Demo_manual_08.gt Niniejzy rozdział przedtawia problematykę prawdzania tateczności

Bardziej szczegółowo

Ekstrema funkcji dwóch zmiennych

Ekstrema funkcji dwóch zmiennych Wkład z matematki inżnierskiej Ekstrema funkcji dwóch zmiennch JJ, IMiF UTP 18 JJ (JJ, IMiF UTP) EKSTREMA 18 1 / 47 Ekstrema lokalne DEFINICJA. Załóżm, że funkcja f (, ) jest określona w pewnm otoczeniu

Bardziej szczegółowo

INSTRUKCJA. Ćwiczenie A2. Wyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyny metodą dynamiczną.

INSTRUKCJA. Ćwiczenie A2. Wyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyny metodą dynamiczną. INSRUKCJA Ćwiczenie A Wyznaczanie wpółczynnia prężytości prężyny metodą dynamiczną. Przed zapoznaniem ię z intrucją i przytąpieniem do wyonania ćwiczenia należy zapoznać ię z natępującymi zagadnieniami:

Bardziej szczegółowo

METODA RZUTÓW MONGE A (II CZ.)

METODA RZUTÓW MONGE A (II CZ.) RZUT PUNKTU NA TRZECIĄ RZUTNIĘ METODA RZUTÓW MONGE A (II CZ.) Dodanie trzeciej rzutni pozwala na dostrzeżenie ważnej, ogólnej zależności. Jeżeli trzecia rzutnia została postawiona na drugiej - pionowej,

Bardziej szczegółowo

KO OF Szczecin:

KO OF Szczecin: 55OF D KO OF Szczecin: www.of.zc.pl L OLMPADA FZYZNA (005/006). Stopień, zadanie doświadczalne D Źródło: Komitet Główny Olimpiady Fizycznej A. Wymołek; Fizyka w Szkole nr 3, 006. Autor: Nazwa zadania:

Bardziej szczegółowo

Testy statystyczne teoria

Testy statystyczne teoria Tety tatytyczne teoria przygotowanie: dr A Goroncy, dr J Karłowka-Pik Niech X,, X n będzie próbą loową protą z rozkładu P θ, θ Θ oraz niech α (0, ) będzie poziomem itotności (najczęściej 0,, 0,05, czy

Bardziej szczegółowo

Grafika komputerowa Tekstury

Grafika komputerowa Tekstury . Tekstury Tekstury są dwuwymiarowymi obrazkami nakładanymi na obiekty lub ich części, w celu poprawienia realizmu rysowanych brył oraz dodatkowego określenia cech ich powierzchni np. przez nałożenie obrazka

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich. Badanie wad soczewek grubych.

Wyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich. Badanie wad soczewek grubych. O Wyznaczanie ogniskowych soczewek cienkich. Badanie wad soczewek grubych. Ceem ćwiczenia jest wyznaczenie ogniskowych cienkich soczewek: skupiającej (w oparciu o równanie soczewki i metodą Bessea) i rozpraszającej

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe cząstkowe

Równania różniczkowe cząstkowe Równania różniczkowe cząstkowe Definicja: Równaniem różniczkowm cząstkowm nazwam takie równanie różniczkowe w którm wstępuje co najmniej jedna pochodna cząstkowa niewiadomej funkcji dwóch lub więcej zmiennch

Bardziej szczegółowo

Rachunek wektorowy - wprowadzenie. dr inż. Romuald Kędzierski

Rachunek wektorowy - wprowadzenie. dr inż. Romuald Kędzierski Rachunek wektorowy - wprowadzenie dr inż. Romuald Kędzierski Graficzne przedstawianie wielkości wektorowych Długość wektora jest miarą jego wartości Linia prosta wyznaczająca kierunek działania wektora

Bardziej szczegółowo

9. DZIAŁANIE SIŁY NORMALNEJ

9. DZIAŁANIE SIŁY NORMALNEJ Część 2 9. DZIŁIE SIŁY ORMLEJ 1 9. DZIŁIE SIŁY ORMLEJ 9.1. ZLEŻOŚCI PODSTWOWE Przyjmiemy, że materiał pręta jet jednorodny i izotropowy. Jeśli ponadto założymy, że pręt jet pryzmatyczny, to łuzne ą wzory

Bardziej szczegółowo

ź ż ć ć Ę ż ż ż ż ż ż ż ć ż ź Ę ć ż ż ż Ę ż ż ż ż ż ż ż ź ź ż ż ć ź ź ż ź ź ć ź ż ź ć ź ź ć ź Ę ź ż ź ż ć Ę ż ż ż ć ż ż ż ź ż ż ż ż ż ż ż ć ć ż ż ż ż ż ż ż ż ż ż ż ż ż ż ż ż ż ż ż ć ć ć ć ć ć Ę ż Ę ż ż

Bardziej szczegółowo

Ł Ą ż ż Ś Ą ż ż Ń Ę ż Ą ż ż Ą ć Ą ż ż Ą Ń ż ż Ę ż ż ż ż ćż ż Ś Ź ż Ź ć ż ż ż ż ż ć ż ż ć ż ć ż ż Ś ż ć ż ż ż ć ż ż ż ż ż ż ż Ź ż ć ż ż ż ć Ź ćż ż ć ż ż ż ż Ż Ń ż ż ż ż Ź ć ż ć ż ć ż ż ż ż ż ć ż ż ż Ź ć

Bardziej szczegółowo

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 3

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 3 RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 3 Równania różniczkowe liniowe Metoda przewidwań Metoda przewidwań całkowania równania niejednorodnego ' p( x) opiera się na następującm twierdzeniu. Twierdzenie f ( x) Suma

Bardziej szczegółowo

12. FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH. z = x + y jest R 2, natomiast jej

12. FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH. z = x + y jest R 2, natomiast jej 1. FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH 1.1. FUNKCJE DWÓCH ZMIENNYCH Funkcją dwóch zmiennch określoną w zbiorze D R nazwam przporządkowanie każdej parze liczb () D dokładnie jednej liczb rzeczwistej z. Piszem prz tm

Bardziej szczegółowo

Techniki wstawiania tabel

Techniki wstawiania tabel Tabele w Wordzie Tabela w Wordzie to uporządkowany układ komórek w postaci wierszy i kolumn, w które może być wpisywany tekst lub grafika. Każda komórka może być formatowana oddzielnie. Możemy wyrównywać

Bardziej szczegółowo

Przykład 7.2. Belka złożona. Obciążenie poprzeczne rozłożone, trapezowe.

Przykład 7.2. Belka złożona. Obciążenie poprzeczne rozłożone, trapezowe. rzkład 7.. Beka złożona. Obciążenie orzeczne rozłożone, traezowe. a oniższej beki zaisać funkcje sił rzekrojowch i sorządzić ich wkres. α Rozwiązanie Oznaczam unkt charakterstczne, składowe reakcji i rzjmujem

Bardziej szczegółowo

25. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE PIERWSZEGO RZĘDU. y +y tgx=sinx

25. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE PIERWSZEGO RZĘDU. y +y tgx=sinx 5. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE PIERWSZEGO RZĘDU 5.1. Pojęcia wstępne. Klasfikacja równań i rozwiązań Rozróżniam dwa zasadnicze tp równań różniczkowch: równania różniczkowe zwczajne i równania różniczkowe cząstkowe.

Bardziej szczegółowo

GRK 4. dr Wojciech Palubicki

GRK 4. dr Wojciech Palubicki GRK 4 dr Wojciech Palubicki Uproszczony Potok Graficzny (Rendering) Model Matrix View Matrix Projection Matrix Viewport Transform Object Space World Space View Space Clip Space Screen Space Projection

Bardziej szczegółowo

Samodzielnie wykonaj następujące operacje: 13 / 2 = 30 / 5 = 73 / 15 = 15 / 23 = 13 % 2 = 30 % 5 = 73 % 15 = 15 % 23 =

Samodzielnie wykonaj następujące operacje: 13 / 2 = 30 / 5 = 73 / 15 = 15 / 23 = 13 % 2 = 30 % 5 = 73 % 15 = 15 % 23 = Systemy liczbowe Dla każdej liczby naturalnej x Î N oraz liczby naturalnej p >= 2 istnieją jednoznacznie wyznaczone: liczba n Î N oraz ciąg cyfr c 0, c 1,..., c n-1 (gdzie ck Î {0, 1,..., p - 1}) taki,

Bardziej szczegółowo

Rachunek różniczkowy funkcji jednej zmiennej

Rachunek różniczkowy funkcji jednej zmiennej Rachunek różniczkow funkcji jednej zmiennej wkład z MATEMATYKI Budownictwo, studia niestacjonarne sem. I, rok ak. 2008/2009 Katedra Matematki Wdział Informatki Politechnika Białostocka 1 Iloraz różnicow

Bardziej szczegółowo

Projekt 2 studium wykonalności. 1. Wyznaczenie obciążenia powierzchni i obciążenia ciągu (mocy)

Projekt 2 studium wykonalności. 1. Wyznaczenie obciążenia powierzchni i obciążenia ciągu (mocy) Niniejzy projekt kłada ię z dwóch części: Projekt 2 tudium wykonalności ) yznaczenia obciążenia powierzchni i obciążenia ciągu (mocy) przyzłego amolotu 2) Ozacowania koztów realizacji projektu. yznaczenie

Bardziej szczegółowo

Młodzieżowe Uniwersytety Matematyczne. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego REGUŁA GULDINA

Młodzieżowe Uniwersytety Matematyczne. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego REGUŁA GULDINA Młodzieżowe Uniwerstet Matematczne Projekt współfinansowan przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu połecznego REGUŁA GULDINA dr Bronisław Pabich Rzeszów marca 1 Projekt realizowan przez Uniwerstet

Bardziej szczegółowo

1 Wstęp teoretyczny. Temat: Obcinanie odcinków do prostokąta. Grafika komputerowa 2D. Instrukcja laboratoryjna Prostokąt obcinający

1 Wstęp teoretyczny. Temat: Obcinanie odcinków do prostokąta. Grafika komputerowa 2D. Instrukcja laboratoryjna Prostokąt obcinający Instrukcja laboratoryjna 3 Grafika komputerowa 2D Temat: Obcinanie odcinków do prostokąta Przygotował: dr inż. Grzegorz Łukawski, mgr inż. Maciej Lasota, mgr inż. Tomasz Michno 1 Wstęp teoretyczny 1.1

Bardziej szczegółowo

Zadanie 1. Rozwiązanie. opracował: Jacek Izdebski.

Zadanie 1. Rozwiązanie. opracował: Jacek Izdebski. Zaanie 1 Jaką pracę należy wykonać, aby w przetrzeń mięzy okłakami konenatora płakiego wunąć ielektryk całkowicie tę przetrzeń wypełniający, jeśli napięcie na okłakach zmienia ię w trakcie tej operacji

Bardziej szczegółowo

SPRĘŻYNA DO RUCHU HARMONICZNEGO V 6 74

SPRĘŻYNA DO RUCHU HARMONICZNEGO V 6 74 Pracownia Dydaktyki Fizyki i Atronoii, Uniwerytet Szczecińki SPRĘŻYNA DO RUCHU HARMONICZNEGO V 6 74 Sprężyna jet przeznaczona do badania ruchu drgającego protego (haronicznego) na lekcji fizyki w liceu

Bardziej szczegółowo

Iloczyn wektorowy. Autorzy: Michał Góra

Iloczyn wektorowy. Autorzy: Michał Góra Iloczyn wektorowy Autorzy: Michał Góra 019 Iloczyn wektorowy Autor: Michał Góra DEFINICJA Definicja 1: Iloczyn wektorowy Iloczynem wektorowym wektorów v = ( v x, v y, v z ) R 3 oraz w = ( w x, w y, w z

Bardziej szczegółowo

( ) σ v. Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Analiza płaskiego stanu naprężenia.

( ) σ v. Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Analiza płaskiego stanu naprężenia. Adam Bdnar: Wtrzmałść Materiałów Analiza płaskieg stanu naprężenia 5 ANALIZA PŁASKIEGO STANU NAPRĘŻENIA 5 Naprężenia na dwlnej płaszczźnie Jak pamiętam płaski stan naprężenia w punkcie cechuje t że wektr

Bardziej szczegółowo

Pendolinem z równaniami, nierównościami i układami

Pendolinem z równaniami, nierównościami i układami Pendolinem z równaniami, nierównościami i układami 1. Równaniem nazywamy równość dwóch wyrażeń algebraicznych. Równaniami z jedną niewiadomą są, np. równania: 2 x+3=5 x 2 =4 2x=4 9=17 x 3 2t +3=5t 7 Równaniami

Bardziej szczegółowo

Układy inercjalne i nieinercjalne w zadaniach

Układy inercjalne i nieinercjalne w zadaniach FOTON 98 Jeień 007 53 Układy inercjalne i nieinercjalne w zadaniach Jadwia Salach Zadanie 1 Urzędnik pracujący w biurowcu wiadł do windy która ruzył dół i przez 1 ekundę jechała z przypiezenie o wartości

Bardziej szczegółowo

KONSPEKT LEKCJI na temat: PRZESUWANIE PARABOLI

KONSPEKT LEKCJI na temat: PRZESUWANIE PARABOLI KONSPEKT LEKCJI na temat: PRZESUWANIE PARABOLI CELE LEKCJI: Poznawcze Uczeń utrwala wiadomości o: funkcji kwadratowej rsowanie wkresu, przesuwaniu wkresu funkcji wzdłuż osi 0 i 0 związkach międz równaniem

Bardziej szczegółowo

Macierze normalne. D : Dowolną macierz kwadratową można zapisać w postaci A = B + ic gdzie ( ) B = A + A B = A + A = ( A + A)

Macierze normalne. D : Dowolną macierz kwadratową można zapisać w postaci A = B + ic gdzie ( ) B = A + A B = A + A = ( A + A) Macierze normalne Twierdzenie: Macierz można zdiagonalizować za pomocą unitarnej transformacji podobieństwa wted i tlko wted gd jest normalna (AA A A). ( ) D : Dowolną macierz kwadratową można zapisać

Bardziej szczegółowo

Stabilność liniowych układów dyskretnych

Stabilność liniowych układów dyskretnych Akademia Morka w Gdyni atedra Automatyki Okrętowej Teoria terowania Miroław Tomera. WPROWADZENIE Definicja tabilności BIBO (Boundary Input Boundary Output) i tabilność zerowo-wejściowa może zotać łatwo

Bardziej szczegółowo

Metody prognozowania: Jakość prognoz Wprowadzenie (1) 6. Oszacowanie przypuszczalnej trafności prognozy

Metody prognozowania: Jakość prognoz Wprowadzenie (1) 6. Oszacowanie przypuszczalnej trafności prognozy Metod prognozowania: Jakość prognoz Dr inż. Sebastian Skoczpiec ver. 03.2012 Wprowadzenie (1) 1. Sformułowanie zadania prognostcznego: 2. Określenie przesłanek prognostcznch: 3. Zebranie danch 4. Określenie

Bardziej szczegółowo

ĆWICZENIE A2 INSTRUKCJA OBSŁUGI

ĆWICZENIE A2 INSTRUKCJA OBSŁUGI ĆWICZENIE A2 INSTRUKCJA OBSŁUGI 1. Oględziny zewnętrzne tanowika: dane ilnika (dla połączenia w gwiazdę): typ Sg90L6, nr fabr. CL805351, P n =1,1kW, n n =925obr/min, U n =230/400V, I n =5,1/2,9A, coϕ n

Bardziej szczegółowo

Oświetlenie. Modelowanie oświetlenia sceny 3D. Algorytmy cieniowania.

Oświetlenie. Modelowanie oświetlenia sceny 3D. Algorytmy cieniowania. Oświetlenie. Modelowanie oświetlenia sceny 3D. Algorytmy cieniowania. Chcąc osiągnąć realizm renderowanego obrazu, należy rozwiązać problem świetlenia. Barwy, faktury i inne właściwości przedmiotów postrzegamy

Bardziej szczegółowo

9. Podstawowe narzędzia matematyczne analiz przestrzennych

9. Podstawowe narzędzia matematyczne analiz przestrzennych Waldemar Izdebski - Wykłady z przedmiotu SIT 75 9. odstawowe narzędzia matematyczne analiz przestrzennych Niniejszy rozdział służy ogólnemu przedstawieniu metod matematycznych wykorzystywanych w zagadnieniu

Bardziej szczegółowo

EGZAMIN GIMNAZJALNY W ROKU SZKOLNYM 2011/2012

EGZAMIN GIMNAZJALNY W ROKU SZKOLNYM 2011/2012 Centralna Komisja Egzaminacjna EGZAMIN GIMNAZJALNY W ROKU SZKOLNYM 2011/2012 CZĘŚĆ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZA MATEMATYKA ODPOWIEDZI I PROPOZYCJE OCENIANIA PRZYKŁADOWEGO ZESTAWU ZADAŃ PAŹDZIERNIK 2011 Zadania

Bardziej szczegółowo

Obraz jako funkcja Przekształcenia geometryczne

Obraz jako funkcja Przekształcenia geometryczne Cyfrowe przetwarzanie obrazów I Obraz jako funkcja Przekształcenia geometryczne dr. inż Robert Kazała Definicja obrazu Obraz dwuwymiarowa funkcja intensywności światła f(x,y); wartość f w przestrzennych

Bardziej szczegółowo

Zginanie ze ściskaniem

Zginanie ze ściskaniem Zginanie ze ściskaniem sformułoanie probemu przkład roziązań przkład obiczenioe Sformułoanie probemu W probemach tego tpu nie można stosoać zasad zesztnienia - konstrukcję naeż rozpatrać konfiguracji odkształconej

Bardziej szczegółowo

Charakterystyki geometryczne figur płaskich. dr hab. inż. Tadeusz Chyży Katedra Mechaniki Konstrukcji

Charakterystyki geometryczne figur płaskich. dr hab. inż. Tadeusz Chyży Katedra Mechaniki Konstrukcji Charakterstki geometrczne figur płaskich dr hab. inż. Tadeusz Chż Katedra Mechaniki Konstrukcji Wielkości geometrczne charakterzujące przekrój pod względem wtrzmałościowm to: pole przekroju (A), (ang.

Bardziej szczegółowo

Interpolacja. Układ. x exp. = y 1. = y 2. = y n

Interpolacja. Układ. x exp. = y 1. = y 2. = y n MES 07 lokaln Interpolacja. Układ Interpolacja, wprowadzenie Interpolacja: po co nam to? Ptania MES polega na wznaczaniu interesującch nas parametrów w skończonej ilości punktów. A co leż pomiędz tmi punktami?

Bardziej szczegółowo

Część I - Zarządzanie powierzchnią ekranu

Część I - Zarządzanie powierzchnią ekranu Ekran monitora podłączonego do urządzenia ABA-X Display jest zorganizowany w następujący sposób: Orientacja monitora może być pozioma (Pejzaż) lub pionowa (Potret). Cały ekran posiada domyśny numer :0,

Bardziej szczegółowo

Zadania do rozdziału 10.

Zadania do rozdziału 10. Zadania do rozdziału 0. Zad.0.. Jaką wsokość musi mieć pionowe zwierciadło ab osoba o wzroście.80 m mogła się w nim zobaczć cała. Załóżm, że ocz znajdują się 0 cm poniżej czubka głow. Ab prawidłowo rozwiązać

Bardziej szczegółowo

Widoczność zmiennych Czy wartości każdej zmiennej można zmieniać w dowolnym miejscu kodu? Czy można zadeklarować dwie zmienne o takich samych nazwach?

Widoczność zmiennych Czy wartości każdej zmiennej można zmieniać w dowolnym miejscu kodu? Czy można zadeklarować dwie zmienne o takich samych nazwach? Część XVIII C++ Funkcje Widoczność zmiennych Czy wartości każdej zmiennej można zmieniać w dowolnym miejscu kodu? Czy można zadeklarować dwie zmienne o takich samych nazwach? Umiemy już podzielić nasz

Bardziej szczegółowo