Stabilno± ukªadów liniowych
|
|
- Krystyna Stefaniak
- 5 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Rozdziaª 1 Stabilno± ukªadów liniowych Autorzy: Bartªomiej Fajdek 1.1 Poj cia podstawowe Jednym z podstawowych wymogów stawianych ukªadom automatyki jest stabilno±. Istnieje wiele denicji stabilno±ci ukªadów dynamicznych, opisanych przy pomocy równa«ró»niczkowych. Denicja 1.1 O ukªadzie mo»emy mówi,»e jest stabilny gdy ukªad ten wytr cony ze stanu równowagi (rozpatrywanego punktu pracy P ) powraca do niej (do pewnego stanu K) po ustaniu dziaªania czynników (zakªóce«z) które go z tego stanu wytr ciªy. Przytoczon denicj mo»na wyrazi w postaci zale»no±ci wi» cych sygnaªy ukªadu: z : y (P ) y (K) orazu (P ) u (K) z < + y y (P ) < + oraz u u (K) < + (1.1) gdzie: u- sygnaªy wej±ciowe y- sygnaªy wyj±ciowe z- zakªócenia Poniewa» stan równowagi mo»e by ró»nie interpretowany (stan K jest bli»ej nieokre±lony) bardziej u»ytecznym b dzie okre±lenie ukªadu asymptotycznie stabilnego, tzn. takiego, w którym zakªócenie z ograniczone spowoduje chwilowe wytr cenie ukªadu z rozpatrywanego punktu pracy P (ukªad po zanikni ciu zakªócenia z powraca do tego samego stanu równowagi P który zajmowaª poprzednio). z : z < + y y (P ) < + oraz u u (P ) < + (1.2) Ukªad speªniaj cy powy»sze zale»no±ci jest równie» nazywany ukªadem stabilnym w sensie BIBO (ang. Bounded Input Bounded Output )[lit]. 1
2 W dalszej cz ±ci zostan podane najcz ±ciej stosowane kryteria stanowi ce warunki konieczne i dostateczne stabilno±ci ukªadów liniowych. Rozwa»my ukªad zamkni ty opisany za pomoc nast puj cego równania ró»niczkowego: d n y a n dt n + a d n 1 y n 1 dt n a d m u 0y = b m dt m + b d m 1 u m 1 dt m b 0u (1.3) lub odpowiadaj cej mu transmitancji: G (s) = y (s) u (s) = b 0 + b 1 s + + b m s m, n m (1.4) a 0 + a 1 s + + a n sn Denicja 1.2 Warunkiem koniecznym i dostatecznym stabilno±ci asymptotycznej ukªadu opisanego transmitancj ( 1.4 ) jest, aby pierwiastki równania charakterystycznego (mianownika) miaªy ujemne cz ±ci rzeczywiste. gdzie: s k - pierwiastki równania charakterystycznego ukªadu R (s k ) < 0 (1.5) W przypadku gdy chocia» jeden pierwiastek równania charakterystycznego ma cz ± rzeczywist dodatni ukªad jest niestabilny. Je»eli równanie charakterystyczne ma pierwiastki w lewej póªpªaszczy¹nie oraz jednokrotne na osi liczb urojonych, to w ukªadzie b d wyst powa drgania ostaªej amplitudzie. Ukªad znajduje si wówczas na granicy stabilno±ci, czyli nie jest stabilny asymptotycznie. Na rysunku ( 1.1 ) przedstawione jest rozmieszczenie pierwiastków równania charakterystycznego (biegunów) na pªaszczy¹nie zespolonej s dla ukªadów liniowych stabilnych asymptotycznie, niestabilnych oraz znajduj cych si na granicy stabilno±ci. 2
3 Rysunek 1.1 Rozmieszczenie pierwiastków równania charakterystycznego na pªaszczy¹nie zmiennej zespolonej s dla przykªadowych ukªadów liniowych. Obja±nienia do rysunku ( 1.1 ): Kolejnymi numerami oznaczone s pierwiastki równa«charakterystycznych pewnych ukªadów liniowych. Ukªad liniowy, który posiada wyª cznie pierwiastki równania charakterystycznego oznaczone jako 1 jest stabilny asymptotycznie. Ukªad liniowy, który posiada pierwiastki równania charakterystycznego oznaczone jako 1 oraz 2 znajduje si na granicy stabilno±ci. Ukªad liniowy, który posiada pierwiastki równania charakterystycznego oznaczone jako 1 oraz 3 znajduje si na granicy stabilno±ci. Ukªad liniowy, który posiada pierwiastki równania charakterystycznego oznaczone jako 4 (mo»e posiada tak»e pierwiastki oznaczone jako 1,2,3) jest niestabilny. Ukªad liniowy, który posiada pierwiastek podwójny równania charakterystycznego w punkcie 2 jest niestabilny. W przypadku badania stabilno±ci ukªadów liniowych opisanych przy pomocy równa«ró»- niczkowych wy»szych rz dów wyznaczenie pierwiastków równania charakterystycznego mo»e by kªopotliwe. W takich przypadkach stosuje si jedno kryteriów stabilno±ci. Nale»y pami ta,»e wszystkie kryteria wywodz si z warunku podstawowego ( 1.5 ). 3
4 W niniejszym opracowaniu przedstawione zostan nast puj ce kryteria badania stabilno- ±ci: kryterium Hurwitza kryterium Nyquista logarytmiczne kryterium Nyquista Przykªady zada«przykªad 1.1 Sprawdzi stabilno± ukªadu opisanego transmitancj G (s) = 1 2s 2 + 4s + 1 (1.6) Rozwi zanie: W pierwszej kolejno±ci nale»y wyznaczy miejsca zerowe równania charakterystycznego (mianownika) Wyznaczamy delt : 2s 2 + 4s + 1 = 0 (1.7) a nast pnie wyznaczamy pierwiastki: = = 16 8 = 8 (1.8) s 1 = 4+ = , s 2 = 4 = 4 8 0, (1.9) St d wynika,»e obydwa pierwiastki s ujemne wi c zgodnie z denicj ( 1.2 ) ukªad jest stabilny asymptotycznie. Przykªad 1.2 Sprawdzi stabilno± ukªadu opisanego transmitancj G (s) = 1 s 2 4s + 5 (1.10) Rozwi zanie: Podobnie jak w poprzednim przykªadzie nale»y wyznaczy miejsca zerowe równania charakterystycznego (mianownika) s 2 4s + 5 = 0 (1.11) 4
5 Wyznaczamy delt : a nast pnie pierwiastki: = ( 4) = = 4 = 4i 2 = 2i (1.12) s 1 = (4) = (4) 2i = 2 i s 2 = (4)+ = (4)+2i = 2 + i (1.13) St d wynika»e pierwiastki równania charakterystycznego posiadaj dodatnie cz ±ci rzeczywiste. Zgodnie z denicj ( 1.2 ) ukªad jest niestabilny. Przykªad 1.3 Sprawdzi stabilno± ukªadu opisanego transmitancj G (s) = 2s + 1 s 3 4s 2 + 5s 2 (1.14) Rozwi zanie: Nale»y wyznaczy pierwiastki równania charakterystycznego (mianownika) N (s) = s 3 4s 2 + 5s 2 = 0 (1.15) Šatwo zauwa»y,»e N (2) = = 0wi c zgodnie z twierdzeniem Bézout'a wielomian N (s)mo»na przedstawi w nast puj cej postaci: gdzie: N (s) = (x 2) W (s) (1.16) mo»na to wyrazi nast puj co: W (s) = as 2 + bs + c (1.17) (x 2) (as 2 + bs + c) = as 3 + bs 2 + c 2as 2 2bs 2c = = as 3 + (b 2a) s 2 + (c 2b) s 2c (1.18) wi c liczby a,b,c musz przybiera warto±ci takie, by x Rzachodziªa równo± : Równo± ta jest speªniona gdy: s 3 4s + 5s 2 = as 3 + (b 2a) s 2 + (c 2b) s 2c (1.19) a = 1 b a = 4 c 2b = 5 2c = 2 (1.20) 5
6 Po rozwi zaniu powy»szego ukªadu równa«otrzymujemy: a = 1 b = 2 c = 1 (1.21) St d wynika,»e: W (s) = s 2 2s + 1 (1.22) Ostatecznie równanie charakterystyczne ma nast puj c posta : N (s) = (s 2) ( s 2 2s + 1 ) (1.23) Šatwo zauwa»y,»e równanie mo»na przeksztaªci do nast puj cej postaci: N (s) = (s 2) (s 1) 2 (1.24) Równanie charakterystyczne posiada nast puj ce pierwiastki: s 1 = 2 s 2,3 = 1 (1.25) St d wynika»e pierwiastki równania charakterystycznego posiadaj dodatnie cz ±ci rzeczywiste. Zgodnie z denicj ( 1.2 ) ukªad jest niestabilny Zadania do samodzielnego rozwi zania Przykªad 1.4 Sprawdzi stabilno± ukªadu opisanego transmitancj : G (s) = 1 2s 2 + 4s + 5 (1.26) Przykªad 1.5 Sprawdzi stabilno± ukªadu opisanego transmitancj : G (s) = 1 s 2 0.5s + 2 (1.27) Przykªad 1.6 Sprawdzi stabilno± ukªadu opisanego transmitancj : G (s) = 1 s 3 + 2s 2 + 2s + 3 (1.28) 6
7 Przykªad 1.7 Sprawdzi stabilno± ukªadu opisanego transmitancj : G (s) = s s s + 2 (1.29) Przykªad 1.8 Sprawdzi stabilno± ukªadu opisanego transmitancj : G (s) = 1 s 4 + 6s 3 + 8s 2 + 6s + 3 (1.30) Przykªad 1.9 Sprawdzi stabilno± ukªadu opisanego transmitancj : G (s) = 1 0.1s s s s + 3 (1.31) 1.2 Kryterium Hurwitza Kryterium Hurwitza jest jedn z metod oceny stabilno±ci ukªadów liniowych bez konieczno±ci obliczania pierwiastków równania charakterystycznego. Nale»y do grupy kryteriów algebraicznych. Mo»na je sformuªowa nast puj co: Denicja 1.3 Równanie charakterystyczne ukªadu o transmitancji G (s) = M(s) N(s) : N (s) = a n s n + a n 1 s n a 1 s + a 0 (1.32) posiada wszystkie pierwiastki w lewej póªpªaszczy¹nie zmiennej zespolonej swtedy i tylko wtedy, gdy speªnione s nast puj ce warunki: 1. Warunek I - wszystkie wspóªczynniki równania (1.32 ) istniej i maj jednakowy znak (warunek konieczny, ale niedostateczny) a n > 0,a n 1 > 0,..., a 0 > 0, 2. Warunek II - podwyznaczniki i, od i = 2 do i = n 1, wyznacznika gªównego n s wi ksze od zera. Wyznacznik n utworzony ze wspóªczynników równania charakterystycznego jest nast puj cej postaci: n = a n 1 a n a n 3 a n 2 a n 1 a n 0... a n 5 a n 4 a n 3 a n 2 a n 1... a n 7 a n 6 a n 5 a n 4 a n podwyznaczniki i maj posta : 7
8 [ an 1 a 2 = n a n 3 a n 2 ], 3 = a n 1 a n 0 a n 3 a n 2 a n 1 a n 5 a n 4 a n 3,... Przy pomocy kryterium mo»liwe jest stwierdzenie stabilno±ci asymptotycznej i nieasymptotycznej. Stabilno± nieasymptotyczna zachodzi wtedy, gdy w równaniu charakterystycznym wspóªczynnik a 0 = Przykªady zada«przykªad 1.10 Sprawdzi stabilno± ukªadu liniowego o podanym równaniu charakterystycznym Rozwi zanie: Równanie mo»na sprowadzi do nast puj cej postaci: N (s) = s 5 + 4s 4 + 3s 3 + 4s 2 + s (1.33) N (s) = s 4 + 4s 3 + 3s 2 + 4s + 1 (1.34) Zgodnie z kryterium Hurwitza w pierwszej kolejno±ci nale»y sprawdzi warunek I (czy wszystkie wspóªczynniki równania istniej i maj wspólny znak). Šatwo zauwa»y»e pierwszy warunek jest speªniony poniewa»: a 4 = 1 > 0,a 3 = 4 > 0,a 2 = 3 > 0,a 1 = 4 > 0,a 0 = 1 > 0 (1.35) Nast pnie nale»y sprawdzi warunek II. W tym celu nale»y wyznaczy wyznacznik gªówny n=4 : n=4 = a 3 a a 1 a 2 a 3 a 4 0 a 0 a 1 a a 0 = (1.36) oraz sprawdzi czy podwyznaczniki i, od i = 2 do i = 3s wi ksze od zera: 3 = 2 = [ ], det ( 2 ) = 12 4 = 8 > 0 (1.37), det ( 3 ) = = 16 > 0 (1.38) Zgodnie z kryterium Hurwitza ukªad jest stabilny asymptotycznie. 8
9 Przykªad 1.11 Sprawdzi stabilno± ukªadu liniowego ukªadu przedstawionego na rysunku (1.2 ) Rysunek 1.2 Schemat blokowy ukªadu Rozwi zanie: W pierwszej kolejno±ci nale»y wyznaczy transmitancj ukªadu. W tym celu nale» przeksztaªci schemat blokowy do nast puj cej postaci: Rysunek 1.3 Schemat blokowy ukªadu po przeksztaªceniach 9
10 Nast pnie mo»liwe jest wyznaczenie transmitancji zast pczej ukªadu: gdzie: Z 1 (s) = 2 s 1+ 6 s Z 2 (s) = 1 + = 2 s+6 s = 6s+1 5s+1 5s+1 Z 3 (s) = 1 s+1 Ostatecznie transmitancja zast pcza ma posta : G (s) = Z 1 (s) Z 2 (s) Z 3 (s) (1.39) G (s) = 12s + 2 5s s s + 6 Równanie charakterystyczne ukªadu jest nast puj ce: (1.40) N (s) = 5s s s (1.41) Zgodnie z kryterium Hurwitza w pierwszej kolejno±ci nale»y sprawdzi warunek I (czy wszystkie wspóªczynniki równania istniej i maj wspólny znak). Pierwszy warunek jest speªniony poniewa»: a 3 = 5 > 0,a 2 = 36 > 0,a 1 = 37 > 0,a 0 = 6 > 0 (1.42) Nast pnie nale»y sprawdzi warunek II. W tym celu nale»y wyznaczy wyznacznik gªówny n=3 : n=3 = a 2 a 3 0 a 0 a 1 a a 0 = oraz sprawdzi czy podwyznacznik 2 jest wi kszy od zera: 2 = [ ] (1.43), det ( 2 ) = = 1302 > 0 (1.44) Zgodnie z kryterium Hurwitza ukªad jest stabilny asymptotycznie. 10
11 Przykªad 1.12 Okre±li wzmocnienie regulatora P zapewniaj ce stabiln prac ukªadu regulacji przedstawionego na rysunku (1.4 ) Rysunek 1.4 Schemat blokowy ukªadu regulacji Rozwi zanie: W celu sprawdzenia stabilno±ci ukªadu nale»y wyznaczy transmitancj zast pcz : G (s) = y (s) w (s) = 4k 5s(4s+1) k 5s(4s+1) 2 = 4k 5s ( 16s 2 + 8s + 1 ) + 4k = Równanie charakterystyczne ukªadu jest nast puj ce: 4k 80s s 2 + 5s + 4k (1.45) N (s) = 80s s 2 + 5s + 4k (1.46) Zgodnie z kryterium Hurwitza (warunek I) wszystkie wspóªczynniki równania musz istnie oraz mie wspólny znak. Z warunku I otrzymujemy ostatecznie: a 3 = 80 > 0,a 2 = 40 > 0,a 1 = 5 > 0,a 0 = 4k > 0 (1.47) k > 0 (1.48) Nast pnie nale»y wyznaczy wyznacznik gªówny n=3 w celu sprawdzenia warunku II: n=3 = a 2 a 3 0 a 0 a 1 a a 0 = k k (1.49) 11
12 oraz podwyznacznik 2 : 2 = [ k 5 ], det ( 2 ) = k (1.50) Zgodnie z II warunkiem kryterium Hurwitza podwyznacznik 2 musi by wi kszy od zera k > 0 320k < 200 k < 5 8 (1.51) Ostatecznie, bior c pod uwag obydwa warunki, otrzymujemy: 0 < k < 5 8 (1.52) Przykªad 1.13 Okre±li krytyczn warto± wspóªczynnika wzmocnienia k p regulatora w funkcji jego czasu wyprzedzenia T d dla ukªadu przedstawionego na rysunku () Rysunek 1.5 Schemat blokowy ukªadu regulacji Rozwi zanie: Na pocz tku nale»y wyznaczy transmitancj zast pcz ukªadu regulacji: G (s) = y (s) 1 x (s) = 1 + (s+1)(0.4s+1)(0.1s+1) k p(1+t d s) (s+1)(0.4s+1)(0.1s+1) Równanie charakterystyczne jest postaci: = 1 (s + 1) (0.4s + 1) (0.1s + 1) + k p (1 + T d s) (1.53) N (s) = 0.04s s 2 + (1.5 + k p T d ) s k p (1.54) 12
13 Nast pnie nale»y sprawdzi warunek I kryterium Hurwitza (wszystkie wspóªczynniki równania musz istnie oraz mie wspólny znak). a 3 = 0.04 > 0,a 2 = 0.54 > 0,a 1 = k p T d > 0,a 0 = 1 + kp > 0 (1.55) ostatecznie otrzymujemy nast puj ce warunki: k p T d > 1.5 k p > 1 (1.56) Nast pnie nale»y sprawdzi warunek II. W tym celu nale»y wyznaczy wyznacznik gªówny n=3 : n=3 = oraz podwyznacznik 2 : a 2 a 3 0 a 0 a 1 a a 0 = k p k p T d k p (1.57) 2 = [ k p k p T d ], det ( 2 ) = 0.54 (1.5 + k p T d ) 0.04 (1 + k p ) (1.58) Zgodnie z II warunkiem kryterium Hurwitza podwyznacznik 2 musi by wi kszy od zera (1.5 + k p T d ) 0.04 (1 + k p ) > 0 (1.59) Nierówno± mo»na ªatwo przeksztaªci do nast puj cej postaci k p (13.5T d 1) > 0 (1.60) Analizuj c powy»sz nierówno± mo»na zauwa»y,»e w przypadku gdy czªon 13.5T d 1 b dzie wi kszy od zera ukªad regulacji z idealnym regulatorem PD b dzie stabilny dla ka»dej warto±ci wzmocnienia k p. Warunek b dzie wi c speªniony gdy T d Nierówno± (1.60 ) mo»na podzieli na dwa przedziaªy wzgl dem czasu wyprzedzenia T d : Dla T d : k p > T d 1 (1.61) Dla T d < : k p < T d (1.62) 13
14 Ostatecznie otrzymujemy nast puj cy zestaw warunków: k p T d > 1.5 k p > 1 k p > T d 1, T d < (1.63) k p < T d, T d Przebieg granicy stabilno±ci przedstawiony jest na rysunku (1.6 ). Rysunek 1.6 Przebieg granicy stabilno±ci dla rozpatrywanego ukªadu regulacji 14
15 1.2.2 Przykªady do samodzielnego rozwiazania Przykªad 1.14 Sprawdzi stabilno± ukªadu liniowego o podanym równaniu charakterystycznym: Przykªad 1.15 N (s) = s 3 + 2s 2 + 2s + 3 (1.64) Sprawdzi stabilno± ukªadu liniowego o podanym równaniu charakterystycznym: Przykªad 1.16 N (s) = s s 3 + 2s s + 3 (1.65) Sprawdzi stabilno± ukªadu liniowego o podanym równaniu charakterystycznym: Przykªad 1.17 N (s) = s s s 3 + 5s s + 1 (1.66) Sprawdzi stabilno± ukªadu liniowego o podanym równaniu charakterystycznym: Przykªad 1.18 N (s) = s 5 + 2s s s s + 1 (1.67) Sprawdzi stabilno± ukªadu liniowego ukªadu przedstawionego na rysunku. Rysunek 1.7 Schemat blokowy ukªadu. 15
16 Przykªad 1.19 Okre±li wzmocnienie regulatora P zapewniaj ce stabiln prac ukªadu regulacji przedstawionego na rysunku Rysunek 1.8 Schemat blokowy ukªadu. Przykªad 1.20 Transmitancja ukªadu otwartego ma posta : G o = k p(1 + Ts) 2 s 3 (s + 1) (1.68) Okre±li warto±ci k p i T, dla których ukªad zamkni ty b dzie stabilny. Napisa równanie granicy stabilno±ci oraz narysowa j na pªaszczy¹nie k p i T. 16
17 Przykªad 1.21 Obliczy zale»no± krytycznego wspóªczynnika wzmocnienia obiektu k od staªej czasowej T d regulatora dla ukªadu automatyki przedstawionego na rysunku. Rysunek 1.9 Schemat blokowy ukªadu. 1.3 Kryterium Nyquista Kryterium Nyquista umo»liwia badanie stabilno±ci ukªadu zamkni tego na podstawie przebiegu charakterystyki amplitudowo-fazowej ukªadu otwartego. Mo»emy rozró»ni dwa przypadki: I Przypadek: Ukªad otwarty jest stabilny Denicja 1.4 Ukªad zamkni ty jest stabilny je»eli charakterystyka amplitudowo-fazowa odpowiadaj - cego mu ukªadu otwartego, dla pulsacji od 0 do + nie obejmuje punktu ( 1; j0). Bezpo±rednio z przytoczonej denicji wynika tzw. reguªa lewej strony, wedªug której ukªad zamkni ty jest stabilny je»eli punkt ( 1; j0)znajduje si w obszarze le» cym po lewej stronie charakterystyki amplitudowo-fazowej ukªadu otwartego id c w stron rosn cych pulsacji ω. II Przypadek: Ukªad otwarty jest niestabilny Denicja 1.5 Je»eli otwarty ukªad regulacji jest niestabilny i ma mpierwiastków swego równania charakterystycznego w prawej póªpªaszczy¹nie zmiennej zespolonej s, to po zamkni ciu b dzie on stabilny wtedy i tylko wtedy, gdy charakterystyka amplitudowo-fazowa ukªadu otwartego dla pulsacji od 0 do + okr»a m punkt ( 1; j0)w kierunku niezgodnym z ruchem 2 wskazówek zegara. 17
18 1.3.1 Przykªady zada«przykªad 1.22 Dla ukªadu regulacji przedstawionego na rysunku (1.10 ): sprawdzi stabilno± oraz okre±li zapas moduªu (w przypadku gdy ukªad jest stabilny), czy dwukrotne zwi kszenie k p regulatora wpªywa na stabilno± ukªadu. Rysunek 1.10 Schemat ukªadu regulacji Rozwi zanie: Aby sprawdzi stabilno± ukªadu regulacji korzystaj c z kryterium Nyquista nale»y wyznaczy transmitancj ukªadu otwartego: G o (s) = k p (s + 1) (0.4s + 1) (0.1s + 1) = s s s + 1 (1.69) Równanie charakterystyczne ukªadu otwartego ma posta : N o (s) = 0.04s s s + 1 (1.70) W pierwszej kolejno±ci nale»y sprawdzi stabilno± ukªadu otwartego. W tym celu mo»- na skorzysta z kryterium Hurwitza. Nale»y sprawdzi warunek I kryterium Hurwitza (wszystkie wspóªczynniki równania musz istnie oraz mie wspólny znak). a 3 = 0.04 > 0,a 2 = 0.54 > 0,a 1 = 1.5 > 0,a 0 = 1 > 0 (1.71) Nast pnie nale»y sprawdzi warunek II. W tym celu nale»y wyznaczy wyznacznik gªówny n=3 : n=3 = a 2 a 3 0 a 0 a 1 a a 0 = (1.72)
19 oraz podwyznacznik 2 : 2 = [ ], det ( 2 ) = = = 0.77 (1.73) Zatem ukªad otwarty jest stabilny. Zgodnie z denicj (1.4 ) aby ukªad po zamkni ciu równie» byª stabilny, to zgodnie z kryterium Nyquista charakterystyka amplitudowo-fazowa nie mo»e obejmowa punktu ( 1; j0). Transmitancja widmowa ukªadu otwartego jest postaci: G o (jω) = (jω) (jω) jω + 1 (1.74) Poniewa» G o (jω)jest funkcj zespolon, mo»na rozªo»y j na cz ± rzeczywist i cz ± urojon : G o (jω) = P (ω)+jq(ω) = 10 (1 0.54ω 2 ) (1 0.54ω 2 ) 2 + ω 2 (0.04ω 2 1.5) 2 +j 10ω (0.04ω 2 1.5) (1 0.54ω 2 ) 2 + ω 2 (0.04ω 2 1.5) 2 (1.75) Nast pnie nale»y wyznaczy warto± pulsacji ω x dla której argg o (jω x ) = Poniewa» φ(ω) = arctg Q(ω) wi c dla rozpatrywanego przykªadu: P (ω) Po przeksztaªceniach otrzymujemy: Równanie jest speªnione gdy: arctg ω (0.04ω2 1.5) ω 2 = (1.76) ω (0.04ω 2 1.5) ω 2 = 0 (1.77) ω = 0 ω = 37.5 ω = 37.5 (1.78) Poniewa» rozpatrujemy jedynie dodatnie warto±ci ωwi c ostatecznie otrzymujemy: Nast pnie wyznaczamy warto± moduªu M (ω x ): ω x = 37.5 (1.79) M (ω x ) = P 2 (ω x ) + Q 2 (ω x ) = 10 ( ) ( ) ( ) (1.80) 19
20 Warto± moduªu dla pulsacji ω x wynosi w przybli»eniu wi c zgodnie z kryterium Nyquista charakterystyka amplitudowo-fazowa nie mo»e obejmowa punktu ( 1; j0). Ukªad jest wi c stabilny z zapasem moduªu M (ω x ) = = W przypadku gdy dwukrotnie zwi kszymy k p regulatora, warto± moduªu dla pulsacji ω x wyniesie: M (ω x ) = P 2 (ω x ) + Q 2 (ω x ) = 20 ( ) ( ) ( ) (1.81) wi c zgodnie z kryterium Nyquista ukªad po zamkni ciu b dzie niestabilny. Wyra¹nie jest to widoczne na rysunku poni»ej Rysunek 1.11 Rysunek pomocniczy charakterystyki amplitudowo-fazowe dla ró»nych wzmocnie«. 20
21 Przykªad 1.23 Zbada stabilno± ukªadu przedstawionego na rysunku (1.10 ) korzystaj c z kryterium Nyquista. Rysunek 1.12 Schemat ukªadu regulacji Rozwi zanie: Aby sprawdzi stabilno± ukªadu regulacji korzystaj c z kryterium Nyquista nale»y wyznaczy transmitancj ukªadu otwartego: G o (s) = 1 2s 3 + 5s 2 + 2s + 1 Równanie charakterystyczne ukªadu otwartego ma posta : (1.82) N o (s) = 2s 3 + 5s 2 + 2s + 1 (1.83) W pierwszej kolejno±ci nale»y, np. korzystaj c z kryterium Hurwitza, sprawdzi stabilno± ukªadu otwartego. Zgodnie z kryterium Hurwitza (wszystkie wspóªczynniki równania musz istnie oraz mie wspólny znak) nale»y sprawdzi wspóªczynniki równania: a 3 = 2 > 0,a 2 = 5 > 0,a 1 = 2 > 0,a 0 = 1 > 0 (1.84) I warunek kryterium Hurwitza jest speªniony. Nast pnie nale»y sprawdzi II warunek Hurwitza. W tym celu wyznaczamy wyznacznik gªówny n=3 : oraz podwyznacznik 2 : 2 = n=3 = [ Zatem ukªad otwarty jest stabilny. ] a 2 a 3 0 a 0 a 1 a a 0 = (1.85), det ( 2 ) = = 10 2 = 8 (1.86) 21
22 Aby ukªad byª stabilny po zamkni ciu, zgodnie z kryterium Nyquista charakterystyka amplitudowo-fazowa nie mo»e obejmowa punktu ( 1; j0). Transmitancja widmowa ukªadu otwartego ma posta : G o (jω) = 1 2(jω) 3 + 5(jω) 2 + 2jω + 1 (1.87) Transmitancj widmow mo»na rozªo»y j na cz ± rzeczywist i cz ± urojon : G o (jω) = P (ω) + jq(ω) = 1 5ω 2 (1 5ω 2 ) 2 + 2ω 2 (ω 2 1) 2 + j 2ω (ω 2 1) (1 5ω 2 ) 2 + 2ω 2 (ω 2 1) 2 Tabela 1.1 Warto±ci cz ±ci rzeczywistej oraz urojonej dla przykªadowych pulsacji ω P (ω) Q(ω) (1.88) Na podstawie zaª czonej tabelki sporz dzamy wykres charakterystyki amplitudowo-fazowej ukªadu otwartego. Rysunek 1.13 Charakterystyka amplitudowo-fazowa 22
23 Z wykresu wynika bezpo±rednio,»e charakterystyka amplitudowo-fazowa ukªadu otwartego nie obejmuje punktu ( 1,j0),a zatem ukªad po zamkni ciu jest stabilny (zgodnie z kryterium Nyquista) Zadania do samodzielnego rozwiazania Przykªad 1.24 Zbada stabilno± i okre±li zapas moduªu ukªadu przedstawionego na rysunku. Rysunek 1.14 Schemat blokowy ukªadu. Przykªad 1.25 Zbada stabilno± i okre±li zapas moduªu ukªadu przedstawionego na rysunku. Rysunek 1.15 Schemat blokowy ukªadu. 23
24 Przykªad 1.26 Okre±li krytyczn warto± wspóªczynnika wzmocnieniak, przy której ukªad przedstawiony na rysunku b dzie stabilny. Rysunek 1.16 Schemat blokowy ukªadu. 1.4 Logarytmiczne kryterium Nyquista Z kryterium Nyquista wynika bezpo±rednio nast puj cy warunek stabilno±ci: gdzie ω x jest pulsacj dla której: G 0 (jω) < 1 (1.89) argg o (jω) = arctg Q(ω) P (ω) = 1800 (1.90) W przypadku gdy mamy do dyspozycji charakterystyki amplitudow L(ω)oraz fazow φ(ω)to warunek mo»na wyrazi nast puj c zale»no±ci : L (ω x ) = 10log G 0 (jω x ) < 0 (1.91) Logarytmiczne kryterium stabilno±ci mo»na sformuªowa nast puj co: Denicja 1.6 Zamkni ty ukªad regulacji automatycznej jest stabilny wtedy, gdy logarytmiczna charakterystyka amplitudowa ukªadu otwartego ma warto± ujemn przy pulsacji odpowiadaj cej przesuni ciu fazowemu
25 Rysunek 1.17 Przykªadowe charakterystyki amplitudowa oraz fazowa: L- zapas moduªu, φ- zapas fazy Na rysunku (1.17 ) przedstawione s przykªadowe charakterystyki amplitudowa oraz fazowa dla stabilnego ukªadu liniowego. Reprezentacja graczna pozwala na sprawdzenie stabilno±ci ukªadu oraz wyznaczenie liczbowych warto±ci zapasu moduªu L oraz zapasu fazy φ. Warto±ci parametrów zale» od rodzaju ukªadu oraz jego warunków pracy. Zwykle przyjmuje si : L = 6 12dB φ = (1.92) Ukªady niestabilne nie posiadaj zapasu moduªu oraz zapasu fazy (w tym przypadku cz sto wyznacza si ujemne warto±ci tych parametrów). 25
26 1.4.1 Przykªady zada«przykªad 1.27 Otwarty ukªad regulacji ma nast puj c transmitancj operatorow : G o (s) = k (T 1 s + 1) (T 2 s + 1) (T 3 s + 1) (1.93) gdzie: k = 100 T 1 = 1 [ms] T 2 = 0.2 [ms] T 3 = 0.1 [ms] Zbada stabilno± ukªadu zamkni tego o podanej transmitancji, korzystaj c z logarytmicznego kryterium Nyquista. Rozwi zanie: W pierwszej kolejno±ci nale»y sprawdzi czy otwarty ukªad regulacji jest stabilny. Ukªad otwarty jest stabilny, gdy» równanie charakterystyczne ukªadu otwartego nie posiada pierwiastków o dodatnich cz ±ciach rzeczywistych. Nast pnie nale»y wykre±li charakterystyki amplitudow oraz fazow. W tym celu nale»y przedstawi transmitancj operatorow jako poª czenie szeregowe nast puj cych elementów: G 1 (s) = k G 2 (s) = 1 s+1 G 3 (s) = 1 0.2s+1 G 4 (s) = 1 0.1s+1 (1.94) Charakterystyki amplitudowa oraz fazowa poszczególnych elementów przedstawione s na rysunku poni»ej. 26
27 Rysunek 1.18 Charakterystyki amplitudowa oraz fazowa poszczególnych elementów Analizuj c charakterystyki (amplitudow oraz fazow ) wyra¹nie wida,»e dla przesuni cia fazowego Φ(ω) = charakterystyka amplitudowa przyjmuje warto± dodatni. Zgodnie z logarytmicznym kryterium Nyquista ukªad jest niestabilny. 27
28 Przykªad 1.28 Okre±li tak warto± wspóªczynnika wzmocnienia k p regulatora P, aby ukªad przedstawiony na rysunku byª stabilny z zapasem moduªu L = 10db. Rysunek 1.19 Schemat ukªadu regulacji. Rozwi zanie: W pierwszej kolejno±ci (aby skorzysta z logarytmicznego kryterium Nyquista) nale»y wyznaczy transmitancj ukªadu otwartego. G o (s) = k p s (0.1s + 1) (0.01s + 1) (1.95) Nast pnie nale»y sprawdzi czy ukªad otwarty jest stabilny. Ukªad otwarty jest stabilny nieasymptotycznie poniewa» nie posiada pierwiastków o dodatnich cz ±ciach rzeczywistych oraz posiada jeden pierwiastek zerowy. Transmitancja operatorowa mo»e zosta przedstawiona jako iloczyn transmitancji czªonów podstawowych. G 1 (s) = k p G 2 (s) = 1 s G 3 (s) = 1 0.1s+1 G 4 (s) = s+1 (1.96) Logarytmiczne charakterystyki amplitudowa oraz fazowa ukªadu otwartego dla k p = 1 przedstawione s na rysunku. 28
29 Rysunek 1.20 Charakterystyki amplitudowa oraz fazowa poszczególnych elementów. Analizuj c charakterystyki (amplitudow oraz fazow ) wyra¹nie wida,»e dla aby zapewni zapas moduªu L = 10db nale»y przesun charakterystyk fazow o 30dB do góry. Otrzymujemy wi c: 20log (k p ) = 30dB log (k p ) = 1.5 k p (1.97) 29
30 Przykªad 1.29 Okre±li warto± staªej czasowej caªkowania T i regulatora zapewniaj cego: 1. zapas moduªu L = 6dB 2. zapas fazy Φ = 45 0 dla ukªadu przedstawionego na rysunku poni»ej. Rysunek 1.21 Schemat blokowy ukªadu regulacji. Rozwi zanie: W pierwszej kolejno±ci (aby skorzysta z logarytmicznego kryterium Nyquista) nale»y wyznaczy transmitancj ukªadu otwartego. G o (s) = 100 (s + 1) 1 (1.98) (10s + 1) (0.1s + 1) (0.01s + 1) (0.01s + 1) T i Nast pnie nale»y sprawdzi czy ukªad otwarty jest stabilny. Ukªad otwarty jest stabilny nieasymptotycznie poniewa» nie posiada pierwiastków o dodatnich cz ±ciach rzeczywistych. Transmitancja operatorowa mo»e zosta przedstawiona jako iloczyn transmitancji czªonów podstawowych. G 1 (s) = 100 G 2 (s) = s + 1 G 3 (s) = 1 10s+1 G 4 (s) = 1 0.1s+1 G 5 (s) = s+1 G 6 (s) = s+1 G 7 (s) = 1 T i s (1.99) 30
31 zapas moduªu L = 6dB: Logarytmiczne charakterystyki amplitudowa oraz fazowa ukªadu otwartego przedstawione s na rysunku. Rysunek 1.22 Charakterystyki amplitudowa oraz fazowa poszczególnych elementów. Na wykresach zaznaczone jest miejsce oraz warto± o jak nale»y przesun wypadkow charakterystyk. W analizowanym przypadku aby zapewni zapas moduªu L = 6dBnale»y przesun charakterystyk o 16dB w dóª. W przypadku, gdy nale»y wyznaczy przesuni cie wypadkowej charakterystyki amplitudowej przy pomocy obiektów o pewnym nachyleniu charakterystyki amplitudowej (np. obiekt caªkuj cy, inercyjny, ró»niczkuj cy) nale»y wyznaczy nieznan staª czasow obiektu. Istniej dwa podstawowe przypadki: 31
32 przesuni cie charakterystyki amplitudowej w dóª Rysunek 1.23 Pomocniczy rysunek przy przesuwaniu charakterystyki amplitudowej w dóª. Aby zapewni przesuni cie wypadkowej charakterystyki w dóª (w punkcie oznaczonym jako ω x ) nale»y skorzysta z nast puj cych zale»no±ci: oraz x A = ydb 1dek (1.100) log(ω) = log (ω x ) A (1.101) Korzystaj c z zale»no±ci mo»emy wyznaczy warto± nieznanej staªej czasowej T = 1 ω. przesuniecie charakterystyki amplitudowej w gór Rysunek 1.24 Pomocniczy rysunek przy przesuwaniu charakterystyki amplitudowej w gór. 32
33 Aby zapewni przesuni cie wypadkowej charakterystyki w gór (w punkcie oznaczonym jako ω x ) nale»y skorzysta z nast puj cych zale»no±ci: oraz x A = ydb 1dek (1.102) log(ω) = log (ω x ) + A (1.103) Podobnie jak w przypadku przesuwania charakterystyki w dóª korzystaj c z zale»- no±ci mo»emy wyznaczy warto± nieznanej staªej czasowej T = 1 ω. Aby przesun charakterystyk amplitudow w dóª o 16dBnale»y wyznaczy staª czasow obiektu caªkuj cego G 7 (s) = 1 T i (miejsce przeci cia charakterystyki amplitudowej z s zerem). Rysunek 1.25 Pomocniczy rysunek do wyznaczenia staªej czasowej obiektu caªkuj cego. Nale»y skorzysta z nast puj cych zale»no±ci: oraz: x = 20dB A 1dek A = 16dek (1.104) 20 log(ω) = log (ω x ) A log(ω) = log (31.6) 0.8 log(ω) = 0.7 ω (1.105) wi c staªa czasowa obiektu inercyjnego powinna wynosi T i = 1 ω
34 zapas fazy Φ = 45 0 : Rysunek 1.26 Charakterystyki amplitudowa oraz fazowa poszczególnych elementów. Na wykresach zaznaczone jest miejsce oraz warto± o jak nale»y przesun wypadkow charakterystyk. W analizowanym przypadku aby zapewni zapas fazy Φ = 45 0 nale»y przesun charakterystyk o 20dB w dóª. Aby przesun charakterystyk amplitudow w dóª o 20dBnale»y wyznaczy staª czasow obiektu caªkuj cego G 7 (s) = 1 T i (miejsce przeci cia charakterystyki amplitudowej z s zerem). 34
35 Rysunek 1.27 Pomocniczy rysunek do wyznaczenia staªej czasowej obiektu caªkuj cego. Nale»y skorzysta z nast puj cych zale»no±ci: oraz: x = 20dB A 1dek A = 20dek (1.106) 20 log(ω) = log (ω x ) A log(ω) = log (10) 1 log(ω) = 0 ω 1 (1.107) wi c staªa czasowa obiektu inercyjnego powinna wynosi T i = 1 ω Zadania do samodzielnego rozwi zania Przykªad 1.30 Otwarty ukªad regulacji ma nast puj c transmitancj operatorow : G o (s) = 20 (0.02s + 1) (0.2s + 1) (2s + 1) (1.108) Zbada stabilno± ukªadu zamkni tego o podanej transmitancji, korzystaj c z logarytmicznego kryterium Nyquista. Przykªad 1.31 Otwarty ukªad regulacji ma nast puj c transmitancj operatorow : G o (s) = 40 (s + 1) 2 (0.4s + 1) (4s + 1) (1.109) Zbada stabilno± ukªadu zamkni tego o podanej transmitancji, korzystaj c z logarytmicznego kryterium Nyquista. 35
36 Przykªad 1.32 Okre±li warto± wspóªczynnika wzmocnienia k p regulatora zapewniaj cego: 1. zapas moduªu L = 6dB 2. zapas fazy Φ = 45 0 dla ukªadu przedstawionego na rysunku poni»ej. Rysunek 1.28 Schemat blokowy ukªadu. Przykªad 1.33 Okre±li warto± staªej caªkowania T i regulatora zapewniaj cego: 1. zapas moduªu L = 10dB 2. zapas fazy Φ = 30 0 Rysunek 1.29 Schemat blokowy ukªadu. 36
37 Przykªad 1.34 Okre±li warto± wspóªczynnika wzmocnienia k p regulatora zapewniaj cego: 1. zapas moduªu L = 5dB 2. zapas fazy Φ = 60 0 Rysunek 1.30 Schemat blokowy ukªadu. Przykªad 1.35 Okre±li warto± staªej caªkowania T i regulatora zapewniaj cego: 1. zapas moduªu L = 10dB 2. zapas fazy Φ = 60 0 Rysunek 1.31 Schemat blokowy ukªadu. 37
38 Przykªad 1.36 Okre±li warto± staªej ró»niczkowania T d regulatora zapewniaj cego: 1. zapas moduªu L = 8dB 2. zapas fazy Φ = 45 0 Rysunek 1.32 Schemat blokowy ukªadu Zagadnienia dodatkowe zwi zane z logarytmicznym kryterium Nyquista Przy badaniu stabilno± ukªadów dynamicznych, korzystaj c z logarytmicznego kryterium Nyquista, wykorzystywane byªy charakterystyki logarytmiczne podstawowych elementów aproksymwane odcinkami linii prostych, które s przybli»eniem charakterystyk rzeczywistych. Uproszczenie to wprowadza niedokªadno±ci do oblicze«. Zwªaszcza w przypadku, gdy przesuwamy charakterystyk amplitudow w punkcie przegi cia (np. dla obiektu inercyjnego). Na rysunku poni»ej przedstawiona jest charakterystyka amplitudowa obieku inercyjnego pierwszego rz du o staªej czasowej równej T = 1 [s]. 38
39 Rysunek 1.33 Charakterystyka amplitudowa rzeczywista oraz asymptotyczna obiektu inercyjnego pierwszego rz du. W przypadku gdy dla analizowanego przykªadu byªo wymagane przesuni cie charakterystyki amplitudowej w punkcie ω = 1 = 1 [rad/s] nale»y uwzgl dnia poprawk 3dB(czyli T ró»nica pomi dzy warto±ci na charakterystyce asymptotycznej oraz rzeczywistej). Dla obiektów inercyjnych wy»szych rz dów poprawka zmienia si proporcjonalnie (np. dla obiektu inercyjnego drugiego rz du poprawka wynosi 6dB). W przypadku obiektów ró»- niczkuj cych sytuacja jest analogiczna. 39
Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki
Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2015 Wstęp Stabilność O układzie możemy mówić, że jest stabilny gdy układ ten wytrącony ze stanu równowagi
Bardziej szczegółowoPodstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki
Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2015 Wstęp Stabilność - definicja 1 O układzie możemy mówić, że jest stabilny gdy wytrącony ze stanu równowagi
Bardziej szczegółowoPodstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki
Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2018 Wstęp Stabilność O układzie możemy mówić, że jest stabilny jeżeli jego odpowiedź na wymuszenie (zakłócenie)
Bardziej szczegółowoOpis matematyczny ukªadów liniowych
Rozdziaª 1 Opis matematyczny ukªadów liniowych Autorzy: Alicja Golnik 1.1 Formy opisu ukªadów dynamicznych 1.1.1 Liniowe równanie ró»niczkowe Podstawow metod przedstawienia procesu dynamicznego jest zbiór
Bardziej szczegółowoSchematy blokowe ukªadów automatyki
Rozdziaª 1 Schematy blokowe ukªadów automatyki Autorzy: Marcin Stachura 1.1 Algebra schematów blokowych 1.1.1 Zasady przeksztaªcania schematów blokowych W celu uproszczenia wypadkowej transmitancji operatorowej
Bardziej szczegółowoMateriaªy do Repetytorium z matematyki
Materiaªy do Repetytorium z matematyki 0/0 Dziaªania na liczbach wymiernych i niewymiernych wiczenie Obliczy + 4 + 4 5. ( + ) ( 4 + 4 5). ( : ) ( : 4) 4 5 6. 7. { [ 7 4 ( 0 7) ] ( } : 5) : 0 75 ( 8) (
Bardziej szczegółowo1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej. Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci
Zebraª do celów edukacyjnych od wykªadowców PK, z ró»nych podr czników Maciej Zakarczemny 1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci dotycz cych funkcji elementarnych,
Bardziej szczegółowoInformacje pomocnicze
Funkcje wymierne. Równania i nierówno±ci wymierne Denicja. (uªamki proste) Wyra»enia postaci Informacje pomocnicze A gdzie A d e R n N (dx e) n nazywamy uªamkami prostymi pierwszego rodzaju. Wyra»enia
Bardziej szczegółowoFunkcje, wielomiany. Informacje pomocnicze
Funkcje, wielomiany Informacje pomocnicze Przydatne wzory: (a + b) 2 = a 2 + 2ab + b 2 (a b) 2 = a 2 2ab + b 2 (a + b) 3 = a 3 + 3a 2 b + 3ab 2 + b 3 (a b) 3 = a 3 3a 2 b + 3ab 2 b 3 a 2 b 2 = (a + b)(a
Bardziej szczegółowoZagadnienia na wej±ciówki z matematyki Technologia Chemiczna
Zagadnienia na wej±ciówki z matematyki Technologia Chemiczna 1. Podaj denicj liczby zespolonej. 2. Jak obliczy sum /iloczyn dwóch liczb zespolonych w postaci algebraicznej? 3. Co to jest liczba urojona?
Bardziej szczegółowoBadanie stabilności liniowych układów sterowania
Badanie stabilności liniowych układów sterowania ver. 26.2-6 (26-2-7 4:6). Badanie stabilności liniowych układów sterowania poprzez analizę równania charakterystycznego. Układ zamknięty liniowy i stacjonarny
Bardziej szczegółowoPodstawowe czªony dynamiczne. Odpowied¹ impulsowa. odpowied¹ na pobudzenie delt Diraca δ(t) przy zerowych warunkach pocz tkowych, { dla t = 0
CHARAKTERYSTYKI W DZIEDZINIE CZASU I CZ STOTLIWO CI Podstawowe czªony dynamiczne Opis w dziedzinie czasu: Odpowied¹ impulsowa g(t) = L 1 [G(s)] odpowied¹ na pobudzenie delt Diraca δ(t) przy zerowych warunkach
Bardziej szczegółowoUkªady równa«liniowych
dr Krzysztof yjewski Mechatronika; S-I 0 in» 7 listopada 206 Ukªady równa«liniowych Informacje pomocnicze Denicja Ogólna posta ukªadu m równa«liniowych z n niewiadomymi x, x, x n, gdzie m, n N jest nast
Bardziej szczegółowoUkład regulacji automatycznej (URA) kryteria stabilności
Układ regulacji automatycznej (URA) kryteria stabilności y o e G c (s) z z 2 u G o (s) y () = () ()() () H(s) oraz jego wartością w stanie ustalonym. Transmitancja układu otwartego regulacji: - () = ()
Bardziej szczegółowoCHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE
CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE Do opisu członów i układów automatyki stosuje się, oprócz transmitancji operatorowej (), tzw. transmitancję widmową. Transmitancję widmową () wyznaczyć można na podstawie
Bardziej szczegółowodet A := a 11, ( 1) 1+j a 1j det A 1j, a 11 a 12 a 21 a 22 Wn. 1 (Wyznacznik macierzy stopnia 2:). = a 11a 22 a 33 +a 12 a 23 a 31 +a 13 a 21 a 32
Wyznacznik Def Wyznacznikiem macierzy kwadratowej nazywamy funkcj, która ka»dej macierzy A = (a ij ) przyporz dkowuje liczb det A zgodnie z nast puj cym schematem indukcyjnym: Dla macierzy A = (a ) stopnia
Bardziej szczegółowoMamy schemat sterowania (regulacji) w ukªadzie zamkni tym (rys. 1). Zakªada si,»e wzmocnienie czªonu statycznego
LINIE PIERWIASTKOWE JAKO PODSTAWA ANALIZY UKŠADÓW STEROWANIA 1 Mamy schemat sterowania (regulacji) w ukªadzie zamkni tym (rys. 1). Rysunek 1: Podstawowy schemat strukturalny ukªadu sterowania. Zakªada
Bardziej szczegółowoRozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a).
Rozwi zania zada«z egzaminu podstawowego z Analizy matematycznej 2.3A (24/5). Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a). Zadanie P/4. Metod operatorow rozwi
Bardziej szczegółowo2 Liczby rzeczywiste - cz. 2
2 Liczby rzeczywiste - cz. 2 W tej lekcji omówimy pozostaªe tematy zwi zane z liczbami rzeczywistymi. 2. Przedziaªy liczbowe Wyró»niamy nast puj ce rodzaje przedziaªów liczbowych: (a) przedziaªy ograniczone:
Bardziej szczegółowoANALIZA NUMERYCZNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15
ANALIZA NUMERYCZNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Metoda Eulera 3 1.1 zagadnienia brzegowe....................... 3 1.2 Zastosowanie ró»niczki...................... 4 1.3 Output do pliku
Bardziej szczegółowoLiniowe równania ró»niczkowe n tego rz du o staªych wspóªczynnikach
Liniowe równania ró»niczkowe n tego rz du o staªych wspóªczynnikach Teoria obowi zuje z wykªadu, dlatego te» zostan tutaj przedstawione tylko podstawowe denicje, twierdzenia i wzory. Denicja 1. Równanie
Bardziej szczegółowoRachunek ró»niczkowy funkcji jednej zmiennej
Lista Nr 5 Rachunek ró»niczkowy funkcji jednej zmiennej 5.0. Obliczanie pochodnej funkcji Pochodne funkcji podstawowych. f() = α f () = α α. f() = log a f () = ln a '. f() = ln f () = 3. f() = a f () =
Bardziej szczegółowoARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15
ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych
Bardziej szczegółowoPodstawowe człony dynamiczne
. Człon proporcjonalny 2. Człony całkujący idealny 3. Człon inercyjny Podstawowe człony dynamiczne charakterystyki czasowe = = = + 4. Człony całkujący rzeczywisty () = + 5. Człon różniczkujący rzeczywisty
Bardziej szczegółowoRównania ró»niczkowe I rz du (RRIR) Twierdzenie Picarda. Anna D browska. WFTiMS. 23 marca 2010
WFTiMS 23 marca 2010 Spis tre±ci 1 Denicja 1 (równanie ró»niczkowe pierwszego rz du) Równanie y = f (t, y) (1) nazywamy równaniem ró»niczkowym zwyczajnym pierwszego rz du w postaci normalnej. Uwaga 1 Ogólna
Bardziej szczegółowoWykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych.
Wykªad jest prowadzony w oparciu o podr cznik Analiza matematyczna 2. Denicje, twierdzenia, wzory M. Gewerta i Z. Skoczylasa. Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych. Denicja Mówimy,»e funkcja
Bardziej szczegółowoLaboratorium z podstaw automatyki
Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki Laboratorium z podstaw automatyki Analiza stabilności obiektów automatyzacji, Wpływ sprzężenia zwrotnego na stabilność obiektów Kierunek studiów: Transport,
Bardziej szczegółowoMacierze. 1 Podstawowe denicje. 2 Rodzaje macierzy. Denicja
Macierze 1 Podstawowe denicje Macierz wymiaru m n, gdzie m, n N nazywamy tablic liczb rzeczywistych (lub zespolonych) postaci a 11 a 1j a 1n A = A m n = [a ij ] m n = a i1 a ij a in a m1 a mj a mn W macierzy
Bardziej szczegółowoWektory w przestrzeni
Wektory w przestrzeni Informacje pomocnicze Denicja 1. Wektorem nazywamy uporz dkowan par punktów. Pierwszy z tych punktów nazywamy pocz tkiem wektora albo punktem zaczepienia wektora, a drugi - ko«cem
Bardziej szczegółowoElementy geometrii w przestrzeni R 3
Elementy geometrii w przestrzeni R 3 Z.Šagodowski Politechnika Lubelska 29 maja 2016 Podstawowe denicje Wektorem nazywamy uporz dkowan par punktów (A,B) z których pierwszy nazywa si pocz tkiem a drugi
Bardziej szczegółowowiczenie nr 3 z przedmiotu Metody prognozowania kwiecie«2015 r. Metodyka bada«do±wiadczalnych dr hab. in». Sebastian Skoczypiec Cel wiczenia Zaªo»enia
wiczenie nr 3 z przedmiotu Metody prognozowania kwiecie«2015 r. wiczenia 1 2 do wiczenia 3 4 Badanie do±wiadczalne 5 pomiarów 6 7 Cel Celem wiczenia jest zapoznanie studentów z etapami przygotowania i
Bardziej szczegółowoARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15
ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych
Bardziej szczegółowoEkstremalnie fajne równania
Ekstremalnie fajne równania ELEMENTY RACHUNKU WARIACYJNEGO Zaczniemy od ogólnych uwag nt. rachunku wariacyjnego, który jest bardzo przydatnym narz dziem mog cym posªu»y do rozwi zywania wielu problemów
Bardziej szczegółowoBifurkacje. Ewa Gudowska-Nowak Nowak. Plus ratio quam vis
Bifurkacje Nowak Plus ratio quam vis M. Kac Complex Systems Research Center, M. Smoluchowski Institute of Physics, Jagellonian University, Kraków, Poland 2008 Gªówna idea.. Pozornie "dynamika" ukªadów
Bardziej szczegółowoPolitechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra InŜynierii Systemów Sterowania Podstawy Automatyki
Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra InŜynierii Systemów Sterowania Podstawy Automatyki Stabilność systemów sterowania kryterium Nyquist a Materiały pomocnicze do ćwiczeń termin
Bardziej szczegółowoukładu otwartego na płaszczyźnie zmiennej zespolonej. Sformułowane przez Nyquista kryterium stabilności przedstawia się następująco:
Kryterium Nyquista Kryterium Nyquista pozwala na badanie stabilności jednowymiarowego układu zamkniętego na podstawie przebiegu wykresu funkcji G o ( jω) układu otwartego na płaszczyźnie zmiennej zespolonej.
Bardziej szczegółowo1 Metody iteracyjne rozwi zywania równania f(x)=0
1 Metody iteracyjne rozwi zywania równania f()=0 1.1 Metoda bisekcji Zaªó»my,»e funkcja f jest ci gªa w [a 0, b 0 ]. Pierwiastek jest w przedziale [a 0, b 0 ] gdy f(a 0 )f(b 0 ) < 0. (1) Ustalmy f(a 0
Bardziej szczegółowox y x y x y x + y x y
Algebra logiki 1 W zbiorze {0, 1} okre±lamy dziaªania dwuargumentowe,, +, oraz dziaªanie jednoargumentowe ( ). Dziaªanie x + y nazywamy dodawaniem modulo 2, a dziaªanie x y nazywamy kresk Sheera. x x 0
Bardziej szczegółowoMetody dowodzenia twierdze«
Metody dowodzenia twierdze«1 Metoda indukcji matematycznej Je±li T (n) jest form zdaniow okre±lon w zbiorze liczb naturalnych, to prawdziwe jest zdanie (T (0) n N (T (n) T (n + 1))) n N T (n). 2 W przypadku
Bardziej szczegółowoFunkcje wielu zmiennych
dr Krzysztof yjewski Informatyka I rok I 0 in» 12 stycznia 2016 Funkcje wielu zmiennych Informacje pomocnicze Denicja 1 Niech funkcja f(x y) b dzie okre±lona przynajmniej na otoczeniu punktu (x 0 y 0 )
Bardziej szczegółowoARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15
ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych
Bardziej szczegółowo1 Bª dy i arytmetyka zmiennopozycyjna
1 Bª dy i arytmetyka zmiennopozycyjna Liczby w pami ci komputera przedstawiamy w ukªadzie dwójkowym w postaci zmiennopozycyjnej Oznacza to,»e s one postaci ±m c, 01 m < 1, c min c c max, (1) gdzie m nazywamy
Bardziej szczegółowoPochodna funkcji jednej zmiennej
Pochodna funkcji jednej zmiennej Denicja. (pochodnej funkcji w punkcie) Je±li funkcja f : D R, D R okre±lona jest w pewnym otoczeniu punktu D i istnieje sko«czona granica ilorazu ró»niczkowego: f f( +
Bardziej szczegółowo( 1+ s 1)( 1+ s 2)( 1+ s 3)
Kryteria stabilności przykład K T (s)= (s+1)(s+2)(s+3) = K /6 1 1+T (s) = (s+1)(s+2)(s+3) K +6+11s+6s 2 +s 3 ( 1+ s 1)( 1+ s 2)( 1+ s 3) Weźmy K =60: 1 1+T (s) =(s+1)(s+2)(s+3) 66+11s+6s 2 +s =(s+1)(s+2)(s+3)
Bardziej szczegółowoZADANIA. Maciej Zakarczemny
ZADANIA Maciej Zakarczemny 2 Spis tre±ci 1 Algebra 5 2 Analiza 7 2.1 Granice iterowane, granica podwójna funkcji dwóch zmiennych....... 7 2.2 Caªki powierzchniowe zorientowane...................... 8 2.2.1
Bardziej szczegółowoPAiTM. materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie prowadzący: mgr inż.
PAiTM materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie prowadzący: mgr inż. Sebastian Korczak Poniższe materiały tylko dla studentów uczęszczających na zajęcia.
Bardziej szczegółowoWST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2013/14
WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA Grzegorz Szkibiel Wiosna 203/4 Spis tre±ci Kodowanie i dekodowanie 4. Kodowanie a szyfrowanie..................... 4.2 Podstawowe poj cia........................
Bardziej szczegółowoStabilność. Krzysztof Patan
Stabilność Krzysztof Patan Pojęcie stabilności systemu Rozważmy obiekt znajdujący się w punkcie równowagi Po przyłożeniu do obiektu siły F zostanie on wypchnięty ze stanu równowagi Jeżeli po upłynięciu
Bardziej szczegółowoKurs wyrównawczy dla kandydatów i studentów UTP
Kurs wyrównawczy dla kandydatów i studentów UTP Część III Funkcja wymierna, potęgowa, logarytmiczna i wykładnicza Magdalena Alama-Bućko Ewa Fabińska Alfred Witkowski Grażyna Zachwieja Uniwersytet Technologiczno
Bardziej szczegółowoSposoby modelowania układów dynamicznych. Pytania
Sposoby modelowania układów dynamicznych Co to jest model dynamiczny? PAScz4 Modelowanie, analiza i synteza układów automatyki samochodowej równania różniczkowe, różnicowe, równania równowagi sił, momentów,
Bardziej szczegółowo1 Granice funkcji wielu zmiennych.
AM WNE 008/009. Odpowiedzi do zada«przygotowawczych do czwartego kolokwium. Granice funkcji wielu zmiennych. Zadanie. Zadanie. Pochodne. (a) 0, Granica nie istnieje, (c) Granica nie istnieje, (d) Granica
Bardziej szczegółowo2. L(a u) = al( u) dla dowolnych u U i a R. Uwaga 1. Warunki 1., 2. mo»na zast pi jednym warunkiem: L(a u + b v) = al( u) + bl( v)
Przeksztaªcenia liniowe Def 1 Przeksztaªceniem liniowym (homomorzmem liniowym) rzeczywistych przestrzeni liniowych U i V nazywamy dowoln funkcj L : U V speªniaj c warunki: 1 L( u + v) = L( u) + L( v) dla
Bardziej szczegółowoAnaliza Matematyczna MAT1317
Analiza Matematyczna MAT37 Wydziaª Informatyki i Zarz dzania Listy zada«nr -0 cz ±ciowo na podstawie skryptów: M.Gewert, Z Skoczylas, Analiza Matematyczna. Przykªady i zadania, GiS, Wrocªaw 008 M.Gewert,
Bardziej szczegółowoJanusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI Zastosowanie eliptycznych równa«ró»niczkowych
Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI 1 Rozdziaª 9 RÓWNANIA ELIPTYCZNE 9.1 Zastosowanie eliptycznych równa«ró»niczkowych cz stkowych 9.1.1 Problemy z warunkami brzegowymi W przestrzeni dwuwymiarowej
Bardziej szczegółowoLiczby zespolone. dr Krzysztof yjewski Mechatronika; S-I 0.in». 6 pa¹dziernika Oznaczenia. B dziemy u»ywali nast puj cych oznacze«:
Liczby zespolone Oznaczenia B dziemy u»ywali nast puj cych oznacze«: N = {1, 2, 3,...}- zbiór liczb naturalnych, Z = {..., 3, 2, 1, 0, 1, 2, 3,...}- zbiór liczb caªkowitych, Q = { a b : a, b Z, b 0}- zbiór
Bardziej szczegółowoMacierze i Wyznaczniki
Macierze i Wyznaczniki Kilka wzorów i informacji pomocniczych: Denicja 1. Tablic nast puj cej postaci a 11 a 12... a 1n a 21 a 22... a 2n A =... a m1 a m2... a mn nazywamy macierz o m wierszach i n kolumnach,
Bardziej szczegółowoElementy geometrii analitycznej w przestrzeni
Wykªad 3 Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni W wykªadzie tym wi kszy nacisk zostaª poªo»ony raczej na intuicyjne rozumienie deniowanych poj, ni» ±cisªe ich zdeniowanie. Dlatego niniejszy wykªad
Bardziej szczegółowoODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA ZESTAW NR 2 POZIOM ROZSZERZONY. S x 3x y. 1.5 Podanie odpowiedzi: Poszukiwane liczby to : 2, 6, 5.
Nr zadania Nr czynno ci... ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA ZESTAW NR POZIOM ROZSZERZONY Etapy rozwi zania zadania Wprowadzenie oznacze : x, x, y poszukiwane liczby i zapisanie równania: x y lub: zapisanie
Bardziej szczegółowoRys.2 N = H (N cos = N) : (1) H y = q x2. y = q x2 2 H : (3) Warto± siªy H, która mo»e by uto»samiana z siª naci gu kabla, jest równa: z (3) przy
XXXV OLIMPIADA WIEDZY TECHNICZNEJ Zawody III stopnia Rozwi zania zada«dla grupy mechaniczno-budowlanej Rozwi zanie zadania Tzw. maªy zwis, a wi c cos. W zwi zku z tym mo»na przyj,»e Rys. N H (N cos N)
Bardziej szczegółowoZadania z z matematyki dla studentów gospodarki przestrzennej UŠ. Marek Majewski Aktualizacja: 31 pa¹dziernika 2006
Zadania z z matematyki dla studentów gospodarki przestrzennej UŠ Marek Majewski Aktualizacja: 1 pa¹dziernika 006 Spis tre±ci 1 Macierze dziaªania na macierzach. Wyznaczniki 1 Macierz odwrotna. Rz d macierzy
Bardziej szczegółowor = x x2 2 + x2 3.
Przestrze«aniczna Def. 1. Przestrzeni aniczn zwi zan z przestrzeni liniow V nazywamy dowolny niepusty zbiór P z dziaªaniem ω : P P V (które dowolnej parze elementów zbioru P przyporz dkowuje wektor z przestrzeni
Bardziej szczegółowoTeoria sterowania - studia niestacjonarne AiR 2 stopień
Teoria sterowania - studia niestacjonarne AiR stopień Kazimierz Duzinkiewicz, dr hab. Inż. Katedra Inżynerii Systemów Sterowania Wykład 4-06/07 Transmitancja widmowa i charakterystyki częstotliwościowe
Bardziej szczegółowoZastosowanie przeksztaªcenia Laplace'a. Przykªad 1 Rozwi» jednorodne równanie ró»niczkowe liniowe. ÿ(t) + 5ẏ(t) + 6y(t) = 0 z warunkami pocz tkowymi
Zastosowanie przeksztaªcenia Laplace'a Przykªad Rozwi» jednorodne równanie ró»niczkowe liniowe ÿ(t) + 5ẏ(t) + 6y(t) = 0 z warunkami pocz tkowymi y(0 + ) = a, ẏ(0 + ) = b. Rozwi zanie Dokonuj c transformacji
Bardziej szczegółowoOpis matematyczny. Równanie modulatora. Charakterystyka statyczna. Po wprowadzeniu niewielkich odchyłek od ustalonego punktu pracy. dla 0 v c.
Opis matematyczny Równanie modulatora Charakterystyka statyczna d t = v c t V M dla 0 v c t V M D 1 V M V c Po wprowadzeniu niewielkich odchyłek od ustalonego punktu pracy v c (t )=V c + v c (t ) d (t
Bardziej szczegółowoOptyka geometryczna. Soczewki. Marcin S. Ma kowicz. rok szk. 2009/2010. Zespóª Szkóª Ponadgimnazjalnych Nr 2 w Brzesku
skupiaj ce rozpraszaj ce Optyka geometryczna Zespóª Szkóª Ponadgimnazjalnych Nr 2 w Brzesku rok szk. 2009/2010 skupiaj ce rozpraszaj ce Spis tre±ci 1 Wprowadzenie 2 Ciekawostki 3 skupiaj ce Konstrukcja
Bardziej szczegółowoCiaªa i wielomiany. 1 Denicja ciaªa. Ciaªa i wielomiany 1
Ciaªa i wielomiany 1 Ciaªa i wielomiany 1 Denicja ciaªa Niech F b dzie zbiorem, i niech + (dodawanie) oraz (mno»enie) b d dziaªaniami na zbiorze F. Denicja. Zbiór F wraz z dziaªaniami + i nazywamy ciaªem,
Bardziej szczegółowo1 Ró»niczka drugiego rz du i ekstrema
Plan Spis tre±ci 1 Pochodna cz stkowa 1 1.1 Denicja................................ 1 1.2 Przykªady............................... 2 1.3 Wªasno±ci............................... 2 1.4 Pochodne wy»szych
Bardziej szczegółowoMetodydowodzenia twierdzeń
1 Metodydowodzenia twierdzeń Przez zdanie rozumiemy dowolne stwierdzenie, które jest albo prawdziwe, albo faªszywe (nie mo»e by ono jednocze±nie prawdziwe i faªszywe). Tradycyjnie b dziemy u»ywali maªych
Bardziej szczegółowoZadania z analizy matematycznej - sem. II Rachunek ró»niczkowy funkcji wielu zmiennych
Zadania z analizy matematycznej - sem II Rachunek ró»niczkowy funkcji wielu zmiennych Denicja (Pochodne cz stkowe dla funkcji trzech zmiennych) Niech D R 3 b dzie obszarem oraz f : D R f = f y z) P 0 =
Bardziej szczegółowoStatystyka matematyczna - ZSTA LMO
Statystyka matematyczna - ZSTA LMO Šukasz Smaga Wydziaª Matematyki i Informatyki Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Wykªad 4 Šukasz Smaga (WMI UAM) ZSTA LMO Wykªad 4 1 / 18 Wykªad 4 - zagadnienia
Bardziej szczegółowo3. (8 punktów) EGZAMIN MAGISTERSKI, Biomatematyka
EGZAMIN MAGISTERSKI, 26.06.2017 Biomatematyka 1. (8 punktów) Rozwój wielko±ci pewnej populacji jest opisany równaniem: dn dt = rn(t) (1 + an(t), b gdzie N(t) jest wielko±ci populacji w chwili t, natomiast
Bardziej szczegółowoLegalna ±ci ga z RRI 2015/2016
Legalna ±ci ga z RRI 205/206 Równania ró»niczkowe pierwszego rz du sprowadzalne do równa«o zmiennych rozdzielonych a) Równanie postaci: = f(ax + by + c), Równanie postaci: = f(ax + by + c), () wprowadzamy
Bardziej szczegółowoMacierz A: macierz problemów liniowych (IIII); Macierz rozszerzona problemów liniowych (IIII): a 11 a 1m b 1 B = a n1 a nm b n
Plan Spis tre±ci 1 Problemy liniowe 1 2 Zadania I 3 3 Formy biliniowe 3 3.1 Odwzorowania wieloliniowe..................... 3 3.2 Formy biliniowe............................ 4 4 Formy kwadratowe 4 1 Problemy
Bardziej szczegółowoANALIZA MATEMATYCZNA Z ALGEBR
ANALIZA MATEMATYCZNA Z ALGEBR WYKŠAD II Maªgorzata Murat MACIERZ A rzeczywist (zespolon ) o m wierszach i n kolumnach nazywamy przyporz dkowanie ka»dej uporz dkowanej parze liczb naturalnych (i, j), gdzie
Bardziej szczegółowoMacierze i Wyznaczniki
dr Krzysztof yjewski Mechatronika; S-I.in». 5 pa¹dziernika 6 Macierze i Wyznaczniki Kilka wzorów i informacji pomocniczych: Denicja. Tablic nast puj cej postaci a a... a n a a... a n A =... a m a m...
Bardziej szczegółowoOba zbiory s uporz dkowane liniowo. Badamy funkcj w pobli»u kresów dziedziny. Pewne punkty szczególne (np. zmiana denicji funkcji).
Plan Spis tre±ci 1 Granica 1 1.1 Po co?................................. 1 1.2 Denicje i twierdzenia........................ 4 1.3 Asymptotyka, granice niewªa±ciwe................. 7 2 Asymptoty 8 2.1
Bardziej szczegółowoPolitechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki
Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania Podsta Automatyki Transmitancja operatorowa i widmowa systemu, znajdowanie odpowiedzi w dziedzinie s i w
Bardziej szczegółowoFunkcje wielu zmiennych
Funkcje wielu zmiennych Informacje pomocnicze Denicja 1 Niech funkcja f(x, y) b dzie okre±lona przynajmniej na otoczeniu punktu (x 0, y 0 ) Pochodn cz stkow pierwszego rz du funkcji dwóch zmiennych wzgl
Bardziej szczegółowoXVII Warmi«sko-Mazurskie Zawody Matematyczne
1 XVII Warmi«sko-Mazurskie Zawody Matematyczne Kategoria: klasa VIII szkoªy podstawowej i III gimnazjum Olsztyn, 16 maja 2019r. Zad. 1. Udowodnij,»e dla dowolnych liczb rzeczywistych x, y, z speªniaj cych
Bardziej szczegółowoFunkcja rzeczywista zmiennej rzeczywistej. Pochodna (szkic wykªadu)
Funkcja rzeczywista zmiennej rzeczywistej. Pochodna (szkic wykªadu) opracowaªa Gra»yna Ciecierska 1 Denicja pochodnej Denicja. Niech : X R, X R oraz U(x 0, r) X dla pewnego r > 0. Ilorazem ró»nicowym unkcji
Bardziej szczegółowoI Rok LOGISTYKI: wykªad 2 Pochodna funkcji. iloraz ró»nicowy x y x
I Rok LOGISTYKI: wykªad 2 Pochodna funkcji Niech f jest okre±lona w Q(x 0, δ) i x Q(x 0, δ). Oznaczenia: x = x x 0 y = y y 0 = f(x 0 + x) f(x 0 ) y x = f(x 0 + x) f(x 0 ) iloraz ró»nicowy x y x = tgβ,
Bardziej szczegółowoRelacj binarn okre±lon w zbiorze X nazywamy podzbiór ϱ X X.
Relacje 1 Relacj n-argumentow nazywamy podzbiór ϱ X 1 X 2... X n. Je±li ϱ X Y jest relacj dwuargumentow (binarn ), to zamiast (x, y) ϱ piszemy xϱy. Relacj binarn okre±lon w zbiorze X nazywamy podzbiór
Bardziej szczegółowoPodstawy Automatyki. Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki
Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2017 część 1: Charakterystyki częstotliwościowe Wstęp Charakterystyki częstotliwościowe
Bardziej szczegółowoInterpolacja funkcjami sklejanymi
Interpolacja funkcjami sklejanymi Funkcje sklejane: Zaªó»my,»e mamy n + 1 w zªów t 0, t 1,, t n takich,»e t 0 < t 1 < < t n Dla danej liczby caªkowitej, nieujemnej k funkcj sklejan stopnia k nazywamy tak
Bardziej szczegółowoRachunek caªkowy funkcji wielu zmiennych
Rachunek caªkowy funkcji wielu zmiennych I. Malinowska, Z. Šagodowski Politechnika Lubelska 8 czerwca 2015 Caªka iterowana podwójna Denicja Je»eli funkcja f jest ci gªa na prostok cie P = {(x, y) : a x
Bardziej szczegółowoWzmacniacz Operacyjny
Wzmacniacz Operacyjny Marcin Polkowski marcin@polkowski.eu 18 grudnia 2007 SPIS TRE CI SPIS RYSUNKÓW Spis tre±ci 1 Wprowadzenie 5 1.1 Ukªad µa741................................................. 5 2 Wzmacniacz
Bardziej szczegółowoLiczby zespolone Pochodna Caªka nieoznaczona i oznaczona Podstawowe wielko±ci zyczne. Repetytorium z matematyki
Repetytorium z matematyki Denicja liczb zespolonych Wyra»enie a + bi, gdzie a i b s liczbami rzeczywistymi a i speªnia zale»no± i 2 = 1, nazywamy liczb zespolon. Liczb i nazywamy jednostk urojon, a iloczyn
Bardziej szczegółowoKRYTERIA ALGEBRAICZNE STABILNOŚCI UKŁADÓW LINIOWYCH
KRYTERIA ALEBRAICZNE STABILNOŚCI UKŁADÓW LINIOWYCH Zadie 1 Problem: Zbadać stabilność układu zamkniętego przedstawionego na schemacie według kryterium Hurwitza. 1 (s) (s) Rys 1. Schemat układu regulacji
Bardziej szczegółowoĆw. S-III.3 ELEMENTY ANALIZY I SYNTEZY UAR Badanie stabilności liniowego UAR
Dr inż Michał Chłędowski PODSTAWY AUTOMATYKI I ROBOTYKI LABORATORIUM Ćw S-III3 ELEMENTY ANALIZY I SYNTEZY UAR Badanie stabilności liniowego UAR Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z pojęciem
Bardziej szczegółowoWielomiany o wspóªczynnikach rzeczywistych
Wielomiany o wspóªczynnikach rzeczywistych Wielomian: W (x) = a n x n + a n 1 x n 1 + a n 2 x n 2 +... + a 2 x 2 + a 1 x + a 0 wspóªczynniki wielomianu: a 0, a 1, a 2,..., a n 1, a n ; wyraz wolny: a 0
Bardziej szczegółowoZbiory i odwzorowania
Zbiory i odwzorowania 1 Sposoby okre±lania zbiorów 1) Zbiór wszystkich elementów postaci f(t), gdzie t przebiega zbiór T : {f(t); t T }. 2) Zbiór wszystkich elementów x zbioru X speªniaj cych warunek ϕ(x):
Bardziej szczegółowoModele wielorównaniowe. Problem identykacji
Modele wielorównaniowe. Problem identykacji Ekonometria Szeregów Czasowych SGH Identykacja 1 / 43 Plan wykªadu 1 Wprowadzenie 2 Trzy przykªady 3 Przykªady: interpretacja 4 Warunki identykowalno±ci 5 Restrykcje
Bardziej szczegółowoKrzywe i powierzchnie stopnia drugiego
Krzywe i powierzchnie stopnia drugiego Iwona Malinowska, Zbigniew Šagodowski 25 maja 2015 I. Malinowska, Z. Lagodowski Geometria 25 maja 2015 1 / 30 Rozwa»my dwie proste przecinaj ce si pod k tem α, 0
Bardziej szczegółowoMatematyka 1. Šukasz Dawidowski. Instytut Matematyki, Uniwersytet l ski
Matematyka 1 Šukasz Dawidowski Instytut Matematyki, Uniwersytet l ski Pochodna funkcji Niech a, b R, a < b. Niech f : (a, b) R b dzie funkcj oraz x, x 0 (a, b) b d ró»nymi punktami przedziaªu (a, b). Wyra»enie
Bardziej szczegółowopunkcie. Jej granica lewostronna i prawostronna w punkcie x = 2 wynosz odpowiednio:
5.9. lim x x +4 f(x) = x +4 Funkcja f(x) jest funkcj wymiern, która jest ci gªa dla wszystkich x, dla których mianownik jest ró»ny od zera, czyli dla: x + 0 x Zatem w punkcie x = funkcja ta jest okre±lona
Bardziej szczegółowoFunkcja kwadratowa, wielomiany oraz funkcje wymierne
Funkcja kwadratowa, wielomiany oraz funkcje wymierne Šukasz Dawidowski Nocne powtórki maturalne 28 kwietnia 2014 r. Troch teorii Funkcj f : R R dan wzorem: f (x) = ax 2 + bx + c gdzie a 0 nazywamy funkcj
Bardziej szczegółowoARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15
ARYTMETYKA MODULARNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Denicja kongruencji i jej podstawowe wªasno±ci 3 2 Systemy pozycyjne 8 3 Elementy odwrotne 12 4 Pewne zastosowania elementów odwrotnych
Bardziej szczegółowo1. Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: 2. Narysuj zbiory punktów na pªaszczy¹nie:
ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw. Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + j)(5 j) 3 j +j (5 + j) (3 + j) 3. Narysuj zbiory punktów na pªaszczy¹nie: +j +j 3 Re z = Im z = 5 z ( j) = z j z +
Bardziej szczegółowoPRZYPOMNIENIE Ka»d przestrze«wektorow V, o wymiarze dim V = n < nad ciaªem F mo»na jednoznacznie odwzorowa na przestrze«f n n-ek uporz dkowanych:
Plan Spis tre±ci 1 Homomorzm 1 1.1 Macierz homomorzmu....................... 2 1.2 Dziaªania............................... 3 2 Ukªady równa«6 3 Zadania 8 1 Homomorzm PRZYPOMNIENIE Ka»d przestrze«wektorow
Bardziej szczegółowoVII. Elementy teorii stabilności. Funkcja Lapunowa. 1. Stabilność w sensie Lapunowa.
VII. Elementy teorii stabilności. Funkcja Lapunowa. 1. Stabilność w sensie Lapunowa. W rozdziale tym zajmiemy się dokładniej badaniem stabilności rozwiązań równania różniczkowego. Pojęcie stabilności w
Bardziej szczegółowo