Liczby i działania na liczbach

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Liczby i działania na liczbach"

Transkrypt

1 Na tym wykładzie chciałbym przekonać Państwa, że Mathematica może być pomocna w studiowaniu analizy matematycznej. Liczby i działania na liczbach (* liczby całkowite *) Element[-, Integers] należy do zbiór liczb cał (* inaczej, używając pomocy Writing Assistant *) - Integers zbiór liczb całkowitych (* Dlaczego to jest ważne? *) Simplify[ Sin[n * Pi]] uprość sinus pi Sin[n π] Simplify[ Sin[n * Pi], uprość sinus pi 0 Element[n, należy do Integers]] zbiór liczb całko (* liczby pierwsze *) Element[5, Primes] należy do zbiór liczb pi Element[5, Primes] należy do zbiór liczb False Element 3 5, Integers należy do zbiór liczb cał False (* dzielniki liczby calkowitej *) Divisors[7] dzielniki {, 7}

2 NOF_.nb Divisors[36] dzielniki {,, 3, 4, 6, 9,, 8, 36} (* najwiekszy wspolny podzielnik greatest common divisor *) GCD[30, 5, 00] największy wspólny dzielnik 5 (* najmniejsza wspólna wielokrotność least common multiple *) LCM[, 50, 8] najmniejsza wspólna wielokrotność 600 (* liczby wymierne *) Element 3 5, Rationals należy do liczby wymierne (* inaczej *) 3 5 Rationals liczby wymierne Element[ E, Rationals] należy do l liczby wymierne False (* liczby rzeczywiste *) Element[ E, Reals] należy do l liczby rze Element[ Pi, Reals] należy do pi liczby rze I * I j jedność urojona - Element[ I, Reals] należy do liczby rze False (* liczby zespolone *) Element[ I, Complexes] należy do liczby zespolon

3 3 + 5 NOF_.nb 3 (* inaczej *) i Complexes liczby zespolone Solve[z^ + 0, z] rozwiąż równanie {{z -i}, {z i}} Element[3-4 * I, Complexes] należy do liczby zespolon (* Upraszczanie wyrażeń *) 5 + * (* Definiujemy dwie liczby z pierwiastkami, x i y, a następnie upraszczamy ich różnicę, iloczyn i iloraz *) x = - Sqrt[]; y = + * Sqrt[]; pierwiastek kwadratowy pierwiastek k Simplify[x - y] uprość - 3 Simplify[x * y] uprość Simplify[y / x] uprość * Sqrt[] y / x pierwiastek kwadratowy ClearAll[x, y]; wyczyść wszystko (* Uproscic wyrazenie *) Simplify[ Abs[x] + Abs[x + ] + Sqrt[x^ + 4 * x + 4], uprość wartość wartość bez pierwiastek kwadratowy Abs[x] + Abs[ + x] + Abs[ + x] Element[x, należy do Reals]] liczby rzecz (* Uproscic wyrazenia z logarytmami *)

4 4 NOF_.nb? Log Log[z] gives the natural logarithm of z (logarithm to base e). Log[b, z] gives the logarithm to base b. Log[ E] lo liczba Eulera Log[ Sqrt[ E]] lo pier liczba (* bo... *) E^ liczba Eulera Sqrt[ E] pier liczb Log0[000] logarytm dziesiętny 3 (* bo... *) 0^3 000 Log 64, 4 logarytm - 3 (* bo... *) 64^ Log 3, logarytm - 5 Log 4, logarytm - Log[] Log[4] Sqrt[] pierwiastek kwad

5 NOF_.nb 5 Simplify - Log[] uprość Log[4] - Log[] Log[6] FullSimplify - Log[] uprość pełniej Log[6] - 4 Log 5, 0 logarytm - Simplify[36^Log[6, 5]] uprość logarytm Log 5 36 Log 6 FullSimplify[36^Log[6, 5]] uprość pełniej logarytm 5 Simplify a a - b - b b - a - a * - a b^ - a^ uprość a + a b + b a - b Apart a + a b + b rozłóż na ułamki a -proste b a -a + b + - a a + b (* Rozłożyć na czynniki *) Factor[x^6 + 6 * x^5 - x^4-6 * x^3] rozłóż na czynniki - + x x 3 + x (6 + x) (* Dla jakiej wartosci k wielomian W(x)= x^5+3*x^4+*x^3-5*x^+3*x+k jest podzielny przez x-? *) Solve[ PolynomialRemainder[x^5 + 3 * x^4 + * x^3-5 * x^ + 3 * x + k, x -, x] 0, k] rozwi reszta z dzielenia wielomianów {{k -8}} (* sprawdzenie *) Simplify x^5 + 3 * x^4 + * x^3-5 * x^ + 3 * x - 8 x - uprość x + x + 5 x 3 + x 4

6 6 NOF_.nb Równania i nierówności Reduce x x^ - x^ - 3 > 0, x, Reals zredukuj liczby rze - 3 < x < - 0 < x < x > 3 Reduce[ ^x > E^x, x, Reals] zredukuj liczba E liczby rze x < 0 (* Dopuszczalna jest nierownosc jednoczesna *) Simplify Reduce < Abs E^ * x - 3 < 3, x, Reals uprość zredukuj wa liczba Eulera liczby rzecz x < 0 Log[5] < x < Log[6] (* Inny zapis z logicznym "and" *) Simplify Reduce < Abs E^ * x - 3 && Abs E^ * x - 3 < 3, x, Reals uprość zredukuj wa liczba Eulera wa liczba Eulera liczby rzecz x < 0 Log[5] < x < Log[6] (* Uwaga: to logiczne "lub" *) N Simplify Reduce < Abs E^ * x - 3 && Abs E^ * x - 3 < 3, x, Reals uprość zredukuj wa liczba Eulera wa liczba Eulera liczby rzeczy x < < x < (* Dobrze jest wynik sprawdzic na rysunku *) Plot, 3, wykres Abs E^ * x - 3, {x, -, }, wa liczba Eulera PlotRange {.8, 3.} zakres wykresu (* Przykład nierówności wymiernej *)

7 NOF_.nb 7 Simplify Reduce x + ^ - x^ x * * x + < -, x, Reals uprość zredukuj liczby rzecz - < x < 0 (* Podaj dziedzine funkcji f(x)= Sqrt[4-x^]+ Log[-x], pierwiastek k logarytm czyli nierówność z logarytmem i pierwistkiem kwadratowym *) Simplify[ Reduce[4 - x^ 0 && - x > 0, x, Reals]] uprość zredukuj liczby rzecz - x < (*... albo jeszcze prościej tak *) In[]:= FunctionDomain[ Sqrt[4 - x^] + Log[ - x], x] dziedzina funkcji pierwiastek kwadr logarytm Out[]= - x < (* Przykład nierówności trygonometrycznej *) Simplify[ Reduce[ Sin[x] + Cos[x] > Sqrt[] * Cos[ * x], x, Reals]] uprość zredukuj sinus cosinus pierwiaste cosinus liczby rzecz C[] Integers && ArcTan - + π C[] < x < ArcTan + + π C[] (* C[] jest dowolną liczbą całkowitą, a litera stała C jest zastrzeżona dla stałych *) stała FullSimplify[ Reduce[ Sin[x] + Cos[x] > Sqrt[] * Cos[ * x], x, Reals]] uprość pełniej zredukuj sinus cosinus pierwiaste cosinus liczby rzecz C[] Integers && π + 4 x > 8 π C[] && 4 x < π C[] (* Zmiana: teraz szukamy rozwiązań w postaci par liczb całkowitych *) Simplify[ Reduce[x^ + y^ - * x 7, {x, y}, Integers]] uprość zredukuj zbiór liczb całko x - x 3 && y - y (* Rysowanie funkcji danej w postaci uwikłanej *)

8 8 NOF_.nb ContourPlot Cos[x] + Cos[y], {x, 0, 4 Pi}, {y, 0, 4 Pi} wykres kontu cosinus cosinus pi pi (* Możemy podać więcej równań *) ContourPlot x^ + y^, x^ - y^ 4, wykres konturowy {x, -, }, {y, -, }, Axes osie y, pra AxesLabel {"x", "y"} oznaczenia osi 0 x (* Zadanie 6 z zestawu nr : Jaką figurę geometryczną wyznacza na płaszczyźnie xy układ nierówności: *x+y 4, (x+4) y, y -? *)

9 NOF_.nb 9 RegionPlot * x + y 4 && (x + 4) y && y -, {x, -7, 3}, y, -3, 3 wykres regionu na płaszczyźnie (* Zadanie 4 z zestawu nr 4: Dana jest funkcja f(x)= *x-3. Narysować wykresy funkcji f(x), f(x) -, f x+, f(-x),-f(x), -f(-x), f(x), f *x, f x, f^ - (x), f(x) *) Clear[f, x]; wyczyść f[x_] := * x - 3 sol = Solve[f[x] y, x] rozwiąż równanie x 3 + y ClearAll[g, y]; wyczyść wszystko g[y_] := x /. sol[[]] g[y] 3 + y

10 0 NOF_.nb Plot f[x], f[x] -, f[x + ], f[-x], -f[x], -f[-x], Abs[f[x]], f[ * x], f x, g[x], wykres wartość bezwzględna {x, -, }, PlotLegends "f(x)", "f(x)-", "f(x+)", "f(-x)", legenda dla grafik "-f(x)", "-f(-x)", " f(x) ", "f(x)", "f(/x)", "f - (x)" 5 f(x) f(x)- f(x+) f(-x) -f(x) -f(-x) f(x) f(x) f(/x) f - (x) Granice ciągów i funkcji (* Przykład "zwykłej" definicji ciągu *) a[n_] := n! n^ + Table[a[n], {n,, }] tabela, 5, 3 5, 4 7, 60 3, 70 37, 504 ClearAll[a] wyczyść wszystk 5, ,, 4 (* Rekurencyjna definicja ciągu Fibonacciego *) a[] = a[] = ; a[n_] := a[n - ] + a[n - ]; a[3] Table[a[n], {n,, 5}] tabela , 0 {,,, 3, 5, 8, 3,, 34, 55, 89, 44, 33, 377, 60} , ClearAll[a] wyczyść wszystko (* Mathematica potrafi rozpoznać, z jakim ciągiem mamy do czynienia *) RSolve[{a[] ==, a[] ==, a[n] == a[n - ] + a[n - ]}, a[n], n] rozwiąż równania rekurencyjne {{a[n] Fibonacci[n]}}

11 NOF_.nb Granice ciągów (przy n ) (* Dzięki programowi Mathematica mamy szansę lepiej zrozumieć definicje *) (* Mozemy sprawdzic z definicji, ze ponizszych ciagow wynosi zero *) (* Poniżej obrazek z serwisu *) g = 0; Simplify Reduce Abs n - g < epsilon, n, Reals, n > 0 && epsilon > 0 uprość zredukuj wartość bezwzględna liczby rzeczywiste epsilon n > (* czyli n > epsilon *) g = 0; wn = Simplify Reduce Abs n^ + n - g < epsilon, n, Reals, uprość zredukuj wartość bezwzględna liczby rzec n > 0 && epsilon > 0 && epsilon < + n > 4 + epsilon epsilon (* czyli n > 4+epsilon epsilon - *) g = 0; Simplify[ Reduce[ Abs[^(-n) - g] < epsilon, n, Reals], n > 0 && epsilon > 0 && epsilon < ] uprość zredukuj wartość bezwzględna liczby rzeczywiste n Log[] + Log[epsilon] > 0 (* czyli n > -Log[epsilon] Log[] *) logarytm logarytm g = 3; Simplify Reduce Abs 3 * n^ + n - n^ + 5 n + - g < epsilon, n, Reals, uprość zredukuj wartość bezwzględna liczby rzec n > 0 && epsilon > 0 && epsilon < epsilon 5 + n > epsilon + 7 epsilon

12 NOF_.nb epsilon = 000; soln0 = N Solve epsilon 5 + n == epsilon + 7 epsilon, n ; rozwiąż równanie n0 = Ceiling[n /. soln0[[]]]; sufit Plot 3 * n^ + n - n^ + 5 n +, 3, 3 + epsilon, 3 - epsilon, wykres {n, n0-000, n }, PlotRange 3 - epsilon * 0, 3 + epsilon * 0 zakres wykresu (* Pewne BARDZO znane granice *) Limit + n ^n, n e Infinity (* To nie jest "zwykłe" e, ale liczba Eulera, w Mathematice oznaczane przez E albo specjalne, pogrubione e *) liczba Eulera Limit - n ^n, n e (* Wzór Stirlinga *) Infinity Limit n! * E^n n^n * Sqrt[ * Pi * n], n liczba Eulera pierwias pi Infinity Limit 6 * n^ - * n + 3 * n^ + 5 * n -, n Infinity Limit ^n + 3 3^n +, n Infinity 0

13 NOF_.nb 3 Limit Sin[n!] n +, n Infinity sinus 0 Limit Sum[ * i -, {i,, n}] n +, n Infinity sumowanie Limit Sum[i, {i,, n}] n^, n Infinity sumowanie Limit n^ + n * n^ - 5 * n -, n Infinity 3 Granice funkcji (* Na początek ostrzeżenie *) Plot Exp - x, {x, -, }, wyk funkcja eksponencjalna f(x) 0 PlotRange {-, 0}, zakres wykresu AxesLabel {"x", "f(x)"} oznaczenia osi x - Limit Exp - x, x 0 funkcja eksponencjalna 0 (* To nie jest poprawna odpowiedź, bo 0 jest granicą prawostronną, a jako taka nie istnieje! *) (* W przypadkach wątpliwych warto narysować funkcję i sprawdzić jawnie granicę prawostronną... *) Limit Exp - x, x 0, Direction - funkcja eksponencjalna kierunek 0 (* oraz lewostronną: *)

14 4 NOF_.nb Limit Exp - x, x 0, Direction funkcja eksponencjalna kierunek (* Granice z funkcji wymiernych *) Limit[-5 * x^ - 3 * x +, x -Infinity] - Limit[-3 * x^ * Sqrt[5 * x^ + 7], x Infinity] pierwiastek kwadratowy - Limit -5 * x^5 + 3 * x x^ -, x -Infinity Limit x^4 - x -, x 4 Limit x^ - 4 * x + 3 x - 3, x 3 Limit x^3 + ^ 4 + x^4 + ^ 3, x Infinity Limit Sin[x] x, x 0 sinus Limit Cos[x] x * Sin[x], x 0 cosinus sinus Limit Sqrt[x] - x -, x pierwiastek kwadratowy Limit 5 * x^4 - * x^ * x^3 - x^4, x Infinity -5 Limit x - - (x + 6) x^ - 4, x 4

15 NOF_.nb 5 Ostrożność jest wymagana w przypadku funkcji wielu zmiennych Przykład: g(x,y)= x y x +y limit = Limit Limit x * y^ x^ + y^, y limit = Limit Limit x * y^ x^ + y^, x 0 Infinity, x ść Infinity, y ść Infinity Infinity Granica nie powinna zależeć od drogi, po której zmierzamy do punktu (x0,y0) w płaszczyźnie XY! Szeregi liczbowe Zbieżność szeregu liczbowego: czy sumy n i= a i istnieje przy n? (* Szereg harmoniczny jest rozbieżny *) SumConvergence n, n zbieżność sumy False (* ale taki naprzemienny szereg jest już zbieżny *) SumConvergence - ^n n, n zbieżność sumy (* i Mathematica zna sumę tego szeregu: *) Sum - ^n n, {n,, Infinity} sumowanie ść -Log[] SumConvergence n^, n zbieżność sumy Sum n^, {n,, Infinity} sumowanie ść π 6 (* Bardziej ogólny wynik dla szeregu n^alpha: dostaniemy warunek, kiedy szereg jest zbieżny *)

16 6 NOF_.nb SumConvergence n^alpha, n zbieżność sumy Re[alpha] > Simplify Sum n^alpha, {n,, Infinity}, Re[alpha] > uprość sumowanie ść część rzeczywista Zeta[alpha]? Zeta Zeta[s] gives the Riemann zeta function ζ(s). Zeta[s, a] gives the generalized Riemann zeta function ζ(s, a). (* Znany wynik dla szeregu geometrycznego *) SumConvergence[q^ n, n] zbieżność sumy Abs[q] < Simplify[ Sum[q^n, {n,, Infinity}], Abs[q] < ] uprość sumowanie ść wartość bezwzg q q Pochodne Pochodna funkcji f(x) w punkcie x0 (

17 NOF_.nb 7 (* Używając w programie Mathematica komendy D,musimy zawsze wskazać, oblicz pochodną po czym różniczkujemy, nawet jeśli nam wydaje się to zupełnie oczywiste! *) h = a * x^6 a x 6 D[h, x] oblicz pochodną 6 a x 5 D[h, a] oblicz pochodną x 6 (* pochodne wyższych rzędów *) D[h, {x, 4}] oblicz pochodną 360 a x w[x_] := x^3 x^ + w'[x] x x + x + x w''[x] 8 x 5 + x 3-4 x3 + x + Simplify[w''[x]] uprość - x -3 + x + x 3 (* i tak dalej... *) Simplify[w''''''[x]] uprość 6 x + x - 70 x x - x 4 + x 6 + x 7 Simplify[ D[w[x], {x, 6}]] uprość oblicz pochodną - 70 x x - x 4 + x 6 + x 7

18 8 NOF_.nb D[ Sqrt[ * x], x] pierwiastek kwadrato x D[ Sin[x] * Cos[x], x] sinus cosinus Cos[x] - Sin[x] D Sin[ * x] ^5, x ob sinus 0 Cos[ x] Sin[ x] 4 D[ Exp[7 * x + 3], x] funkcja eksponencjalna 7 e 3+7 x D[ Tan[x], x] tangens Sec[x] In[4]:= (* Sec[x] to Cos[x] *) secans cosinus In[3]:= Out[3]= Sec[x] === Cos[x] secans cosinus In[5]:= Out[5]= D[ Tan[x], x] === Cos[x] ^ tangens cosinus D[x^x, x] oblicz pochodną x x + Log[x] (* Mathematica zna też ogólniejsze twierdzenia o pochodnych, na przykład o pochodnej iloczynu... *) D[f[x] * f[x], x] oblicz pochodną f[x] f [x] + f[x] f [x] (* lub ilorazu *) Factor D f[x] f[x], x rozłóż oblicz pochodną f[x] f [x] - f[x] f [x] f[x]

19 NOF_.nb 9 (* Równaniami różniczkowymi będziemy się zajmować bardziej szczegółowo na jednym z kolejnych wykładów; teraz sprawdźmy, że funkcja x[t]= A* Cos Sqrt k m *t + co pierwiastek kwadratowy B* Sin Sqrt k m *t jest rozwiązaniem równania m*x''[t]+k*x[t]=0 *) si pierwiastek kwadratowy Clear[x, A, B, k, m] wyczyść x[t_] := A * Cos Sqrt k m * t + B * Sin Sqrt k m * t co pierwiastek kwadratowy si pierwiastek kwadrato Simplify[m * x''[t] + k * x[t] == 0] uprość (* Weźmy funkcję wielu zmiennych *) v = Sin[x + y] * Cos[x - * z] sinus cosinus Cos[x - z] Sin[x + y] D[v, x] oblicz pochodną Cos[x + y] Cos[x - z] - Sin[x + y] Sin[x - z] D[v, y] oblicz pochodną Cos[x + y] Cos[x - z] D[v, z] oblicz pochodną Sin[x + y] Sin[x - z] (* pochodna po x i y *) D[v, x, y] oblicz pochodną -Cos[x - z] Sin[x + y] - Cos[x + y] Sin[x - z] (* rozwinięcie w szereg *) Series[ Sin[x], {x, 0, 5}] szereg sinus x - x3 6 + x5 0 + O[x]6 Series[ Cos[x], {x, 0, 7}] szereg cosinus - x + x4 4 - x O[x]8

20 0 NOF_.nb Plot Cos[x], - x^ + x^4 4 - x^6 70, {x, 0, 3} wykres cosinus Jedno z wielu zastosowań pochodnych: równania stycznych do wykresu funkcji (* Styczna do paraboli y=x^ o równaniu y = a*x + b *) Clear[f, x]; wyczyść f[x_] = x^ x df = x D[f[x], x] oblicz pochodn x0 = 3; (* Współczynnik kierunkowy prostej jest równy pochodnej w punkce x0 *) a = df /. x x0 6 (* Współczynnik b dostajemy z warunku, ze prosta musi przechodzić przez punkt x0,f x0 *) solb = {{b -9}} Solve[a * x0 + b f[x0], b] rozwiąż równanie b = b /. solb[[]] -9

21 NOF_.nb Plot[{f[x], a * x + b, f[x0]}, {x, x0-3, x0 + 3}, PlotRange wykres zakres wykresu x^ All, ws AxesLabel {"x", "x^"}] oznaczenia osi x -0 Clear[a, b, x0]; wyczyść (* Styczna do elipsy *) A = ; B = ; ContourPlot x^ A^ + y^ B^, {x, -A, A}, wykres konturowy {y, -B, B}, Axes osie, pra AxesLabel {"x", "y"}, oznaczenia osi AspectRatio format obrazu.0 y x Clear[A, B]; wyczyść elipsa = x^ A^ + y^ B^ x A + y B (* Dla ustalonego x szukamy y *) soly = Solve[elipsa, y] rozwiąż równanie y - B A - x A, y B A - x A

22 NOF_.nb (* Rózniczkuje rownanie elipsy. Dzieki opcji y moge wyliczyc pochodna dy dx! *) delipsa = x A D[elipsa, x, NonConstants y] oblicz pochodną nie stałe y D[y, x, NonConstants {y}] + 0 B Solve[delipsa, rozwiąż równanie D[y, x, oblicz NonConstants {y}]] nie stałe D[y, x, NonConstants {y}] - B x A y NonConstants nie stałe (* Równanie prostej, która przechodzi przez punkt x0,y0 i ma współczynnik kierunkowy a, ma postac: y-y0 = a* x - x0 *) h = Together y - y0 + B x0 x - x0 0 zgrupuj A y0 B x x0 - B x0 + A y y0 - A y0 A y0 0 h = Simplify[h, A > 0 && y0 0] uprość y + B x - x0 x0 A y0 y0 (* Musimy jeszcze uwzglednic fakt, ze punkt x0,y0 nalezy do elipsy, czyli spelnia rownanie elipsy *) h3 = Expand[h] rozszerz y + B x x0 A y0 B x0 - A y0 y0 styczna[x0_, y0_] = h3 /. B^ * x0^ + A^ * y0^ A^ * B^ y + B x x0 A y0 B x0 - A y0 y0 (* Czesciej uzywana forma *) styczna[x0_, y0_] = x0 * x A^ + y0 * y B^ x x0 A + y y0 B (* Przykład *) A = ; B = ; x0 = ;

23 NOF_.nb 3 soly y x, y 4 - x solyx0 = soly /. x x0 y - 3, y 3 y0 = {y /. solyx0[[]], y /. solyx0[[]]} - 3, 3 styczna[x0, y0[[]]] x 4-3 y styczna[x0, y0[[]]] x y A = ; B = ; ContourPlot x^ A^ + y^ B^, x wykres konturowy y, x 4-3 y, {x, - * A, * A}, {y, - * B, * B}, Axes osie, pra AxesLabel {"x", "y"}, oznaczenia osi AspectRatio format obrazu y 0 x Badanie przebiegu zmienności funkcji (* Zadanie domowe nr 3 z zestawu nr 5: zbadać przebieg zmienności funkcji f(x)= x^+ x+ *) ClearAll[f, x, y]; wyczyść wszystko

24 4 NOF_.nb f[x_] = x^ + x + + x + x (* Dziedzina funkcji *) Df = FunctionDomain[f[x], x, Reals] dziedzina funkcji liczby rze x < - x > - (* Dziedzina funkcji jest w danym przypadku oczywista *) Simplify[ Reduce[ + x 0, x, Reals]] uprość zredukuj liczby rzecz + x 0 (* Przeciwdziedzina zbiór wartości funkcji: uwaga na składnię! *) Rf = FunctionRange[f[x], x, y] zakres funkcji y y (* To już nie było takie oczywiste! *) (* Granice w minus i plus ści *) g = Limit[f[x], x -> -Infinity] - g = Limit[f[x], x -> Infinity] (* Funkcja nie ma więc asymptot poziomych *) (* Granica lewostronna i prawostronna przy x - *) g3 = - Limit[f[x], x -, Direction ] kierunek g4 = Limit[f[x], x -, Direction -] kierunek (* Czy funkcja jest parzysta? *) FullSimplify[ ForAll[x, Df, f[x] f[-x]]] uprość pełniej kwantyfikator ogólny False (* Czy funkcja jest nieparzysta? *)

25 NOF_.nb 5 FullSimplify[ ForAll[x, Df, f[-x] -f[x]]] uprość pełniej kwantyfikator ogólny False (* pierwsza pochodna *) df = Simplify[ D[f[x], x]] uprość oblicz pochodną - + x + x + x (* Dla jakich x pochodna jest ujemna? *) FullSimplify[ Reduce[df < 0, x, Reals]] uprość pełniej zredukuj liczby rzecz x > 0 && + x < 0 - < x < (* Funkcja jest malejąca dla -- 3 < x < - oraz gdy - < x < -+ 3 *) (* Dla jakich x pochodna jest dodatnia? *) FullSimplify[ Reduce[df > 0, x, Reals]] uprość pełniej zredukuj liczby rzecz x < 0 + x > 3 (* Funkcja jest rosnąca dla x < -- 3 oraz dla x > 3 - *) (* Dla jakich x pochodna przyjmuje wartosc zero? *) sdfzero = Solve[df 0, x] rozwiąż równanie x - - 3, x (* Lista punktów x, dla których pierwsza pochodna przyjmuje wartość zero *) zerapoch = x /. sdfzero - - 3, N[zerapoch = x /. sdfzero] przybliżenie numeryczne {-.7305, } (* Po uproszczeniu wartości funkcji w tych punktach *) FullSimplify[f[zerapoch]] uprość pełniej - + 3, N[ FullSimplify[f[zerapoch]]] uprość pełniej { ,.464}

26 6 NOF_.nb df = Simplify[ D[df, x]] uprość oblicz pochodn 6 + x 3 (* Dla jakich x druga pochodna jest ujemna? *) FullSimplify[ Reduce[df < 0, x, Reals]] uprość pełniej zredukuj liczby rzecz x < - (* Funkcja jest wklęsła dla x < - *) (* Dla jakich x druga pochodna jest dodatnia? *) FullSimplify[ Reduce[df > 0, x, Reals]] uprość pełniej zredukuj liczby rzecz x > - (* Funkcja jest wypukła dla x > - *) (* Dla jakich x druga pochodna przyjmuje wartosc zero? *) sdfzero = {} Solve[df 0, x] rozwiąż równanie (* Funkcja nie ma punktów przegięcia *) (* Wartości drugiej pochodnej dla miejsc zerowych pierwszej pochodnej *) zerapoch - - 3, wartoscipoch = df /. sdfzero - 3, 3 (* Dlatego f(x) ma w punkcie -- 3,- 3 maksimum lokalne, a w punkcie -+ 3, 3 minimum lokalne *) (* Na koniec sprawdzimy jeszcze, czy istnieją asympoty ukośne *) a = Limit f[x] x, x -Infinity

27 NOF_.nb 7 b = Limit[f[x] - a * x, x -Infinity] a = Limit f[x] x, x Infinity b = - Limit[f[x] - a * x, x Infinity] (* Prosta o równaniu y=x- jest asymptotą ukośną zarówno dla x -, jak i dla x *) (* Wykres funkcji wraz z asymptotami *) Plot[{f[x], a * x + b}, {x, -4, 3}, AxesLabel {"x", "f(x)"}] wykres oznaczenia osi f(x) x Całka nieoznaczona Integrate[x^ a, x] całka x +a + a Integrate x, x całka Log[x]

28 8 NOF_.nb Integrate Sqrt (x + 7) x +, x całka pierwiastek kwadratowy 7 + x 7 + x + x + x 7 + x x ArcSinh + x x Simplify D uprość oblicz 7 pochodną + x + x + x 7 + x x ArcSinh + x, x arcus sinus hiperboliczny x + x Integrate[ Cos[x], x] całka cosinus Sin[x] Integrate[ Sin[x], x] całka sinus -Cos[x] Integrate[ Tan[x], x] całka tangens -Log[Cos[x]] Integrate[ Cot[x], x] całka cotangens Log[Sin[x]] Integrate Sin[x] * Cos[x] Sin[x] ^4 + Cos[x] ^, x całka sinus cosinus sinus cosinus - 3 ArcTan - Tan[x] + ArcTan + Tan[x] 3 3 Integrate[ Exp[x], x] całka funkcja ekspon e x Integrate x^3 x^ +, x całka x - Log + x Integrate[ Sqrt[ + x^], x] całka pierwiastek kwadratowy x + x + ArcSinh[x] Integrate[ Sqrt[ - x^], x] całka pierwiastek kwadratowy x - x + ArcSin[x]

29 NOF_.nb 9 Integrate[ Sqrt[x^ - ], x] całka pierwiastek kwadratowy x - + x - Log x x Integrate Sqrt[ + x^], x całka pierwiastek kwadratowy ArcSinh[x] ArcSinh[x] dx arcus sinus hiperbo - + x + x ArcSinh[x] Integrate Sqrt[ - x^], x całka pierwiastek kwadratowy ArcSin[x] Integrate Sqrt[x^ - ], x całka pierwiastek kwadratowy Log x x Log x + logarytm - + x dx x + x Log x x x + x Log x x dx logarytm x - + x + 4 Log x x + x Log x x x - + x + Log x + 4 logarytm - + x + x Log x x dx logarytm x x x 3/ + 3 x 3 + x Log x x (* Czasem trzeba zachować ostrożność, bo Mathematica lubi używać zespolonego rachunku, a my oczekujemy funkcji rzeczywistej *) Integrate Cos[x] + Sin[x] ^ + Cos[x] ^3, x całka cosinus sinus cosinus i - i ArcTan - i Tan x i + i ArcTan + i Tan x - 5 Tan x (* Oczywiście nie powinniśmy żądać rzeczy niemożliwych: niektóre całki nie wyrażają się przez funkcje elementarne *)

30 30 NOF_.nb Integrate[ Exp[-x^], x] całka funkcja eksponencja π Erf[x] e-x dx π Erf[x] x π Erf[x] funkcja błęd e -x Cos[x] dx x CosIntegral[x] Sin[x] dx x SinIntegral[x] Całka oznaczona Całka oznaczona w przypadku funkcji jednej zmiennej a b f (x) dx (rysunek ze strony

31 NOF_.nb 3 Jeśli F (x) = f(x), to a b f (x) dx = F(b) - F(a) Plot[x, {x,, 3}, wykres 3.0 x AxesLabel {"x", "x"}, oznaczenia osi Filling wypełnienie Axis] oś x PoleTrapezu = * 3 + * 3-4 Integrate[x, x] całka x

32 3 NOF_.nb CalkaOznaczona = 4 x /. x 3 - x /. x Plot[ Sin[x], {x, 0, wyk sinus sin(x).0 Pi}, pi AxesLabel {"x", "sin(x)"}, oznaczenia osi Filling wypełnienie Axis] oś x Integrate[ Sin[x], {x, 0, Pi}] całka sinus pi WAŻNA UWAGA PRAKTYCZNA: W wielu przypadkach opłaca się policzyć najpierw całkę nieoznaczoną, a następnie przy jej pomocy całkę oznaczoną! (* Poniższa instrukcja byłaby wykonywana bardzo dłuuuugo: *) (* L/v Simplify 0 uprość v + alpha+ beta t v dt,v>0&&alpha>0&&beta>0&&l>0 *) L (* Dlatego zrobimy tak: *) s0 = Simplify v beta t v + alpha + uprość L dt, v > 0 && alpha > 0 && beta > 0 && L > 0 beta t v L alpha + beta v L v + beta t v alpha + L + v beta t v Log alpha + + v beta t v + alpha + L L (* A następnie: *)

33 NOF_.nb 33 s = Simplify s0 /. t L v - s0 /. t 0 uprość beta v L -alpha alpha + v + alpha + beta alpha + beta + v - v Log alpha + alpha + v + v Log alpha + beta + alpha + beta + v (* Pole koła o promieniu r *) r = ; RegionPlot[x^ + y^ r^, {x, -r, r}, {y, -r, r}, wykres regionu na płaszczyźnie y Axes osie, pra AxesLabel {"x", "y"}] oznaczenia osi 0 x (* To samo przy pomocy innej instrukcji i innych opcji *)

34 34 NOF_.nb r = ; Plot[{-Sqrt[r^ - x^], Sqrt[r^ - x^]}, {x, -r, r}, wykres pierwiastek kwadrat pierwiastek kwadratowy AspectRatio, format obrazu Frame ramka, pra y Filling { {}}, wypełnienie AxesLabel {"x", "y"}] oznaczenia osi 0 x r =.; Simplify[ * Integrate[ Sqrt[r^ - x^], {x, -r, r}], r > 0] uprość całka pierwiastek kwadratowy π r (* Kilka badzo ważnych całek niewłaściwych *) Plot[ Exp[-x^], {x, -4, 4}, PlotRange wyk funkcja eksponencjalna zakres wykresu.0 All, ws Filling wypełnienie Axis] oś Integrate[ Exp[-x^], {x, -Infinity, Infinity}] całka funkcja eksponencja nieskończ ść π

35 NOF_.nb 35 a = ; Plot[ Exp[-a * x], {x, 0, 4}, PlotRange wyk funkcja eksponencjalna zakres wykresu All, ws Filling wypełnienie Axis] oś a =.; Simplify[ Integrate[ Exp[-a * x], {x, 0, Infinity}], a > 0] uprość całka funkcja eksponencjalna ść a f[x_] = Max Sin[x] x, 0 ; m sinus f[x_] = Min Sin[x] x, 0 ; mi sinus Plot[{f[x], f[x]}, {x, -5, 5}, PlotRange All, wykres zakres wykresu wszys Filling wypełnienie Axis, oś AxesLabel {"x", "sin(x)/x"}] oznaczenia osi sin(x)/x x -0. Integrate Sin[x] x, {x, -Infinity, Infinity} całka sinus nieskończ ść π Clear[f, f]; wyczyść f[x_] = Max[ Sin[x^], 0]; m sinus

36 36 NOF_.nb f[x_] = Min[ Sin[x^], 0]; mi sinus Plot[{f[x], f[x]}, {x, -4, 4}, PlotRange All, wykres zakres wykresu wszys Filling wypełnienie Axis, oś AxesLabel {"x", "sin(x^)"}] oznaczenia osi sin(x^) x Integrate[ Sin[x^], {x, -Infinity, Infinity}] całka sinus nieskończ ść π Integrate[ Cos[x^], {x, -Infinity, Infinity}] całka cosinus nieskończ ść π (* Objętość pod wykresem funkcji dwóch zmiennych wymaga podwójnej całki oznaczonej *) Plot3D[x^ + * y, {x, 0, 3}, {y, 0, 5}, AxesLabel {"x", "y", "f(x,y)"}] wykres trójwymiarowy oznaczenia osi

37 NOF_.nb 37 Integrate[x^ + * y, {x, 0, 3}, {y, 0, 5}] całka 0 (* Policzmy teraz objętość kuli, czyli podwojoną objętość półkuli o promieniu r, używając współrzednych kartezjańskich *) Clear[r]; wyczyść * Integrate [ Sqrt[r^ - x^ - y^], {x, -r, r}, {y, - Sqrt[r^ - x^], Sqrt[r^ - x^]}] całka pierwiastek kwadratowy pierwiastek kwadrat pierwiastek kwadratowy 4 π r 3 3 (* Kula jest kostką we współrzędnych sferycznych i trójwymiarowa całka oznaczona po rp, theta i phi ma bardzo proste granice *) Integrate[rp^ * Sin[theta], {rp, 0, r}, {theta, 0, Pi}, {phi, 0, * Pi}] całka sinus pi pi 4 π r 3 3 Inne zastosowania całek oznaczonych w fizyce i technice poznacie Państwo niebawem!

Rachunek różniczkowy i całkowy 2016/17

Rachunek różniczkowy i całkowy 2016/17 Rachunek różniczkowy i całkowy 26/7 Zadania domowe w pakietach tygodniowych Tydzień 3-7..26 Zadanie O. Czy dla wszelkich zbiorów A, B i C zachodzą następujące równości: (A B)\C = (A\C) (B\C), A\(B\C) =

Bardziej szczegółowo

1 Funkcja wykładnicza i logarytm

1 Funkcja wykładnicza i logarytm 1 Funkcja wykładnicza i logarytm 1. Rozwiązać równania; (a) x + 3 = 3 ; (b) x 2 + 9 = 5 ; (c) 3 x 1 = 3x 2 2. Rozwiązać nierówności : (a) 2x 1 > 2 ; (b) 3x 4 2x + 3 > x + 2 ; (c) 3 x > 1. 3. Znając wykres

Bardziej szczegółowo

1 Funkcje elementarne

1 Funkcje elementarne 1 Funkcje elementarne Funkcje elementarne, które będziemy rozważać to: x a, a x, log a (x), sin(x), cos(x), tan(x), cot(x), arcsin(x), arccos(x), arctan(x), arc ctg(x). 1.1 Funkcje x a. a > 0, oraz a N

Bardziej szczegółowo

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria Technologia Chemiczna 008/09 Zajęcia wyrównawcze. Pokazać, że: ( )( ) n k k l = ( n l )( n l k l Zajęcia nr (h) Dwumian Newtona. Indukcja. ). Rozwiązać ( ) ( równanie: ) n n a) = 0 b) 3 ( ) n 3. Znaleźć

Bardziej szczegółowo

1 Funkcja wykładnicza i logarytm

1 Funkcja wykładnicza i logarytm 1 Funkcja wykładnicza i logarytm 1. Rozwiązać równania; (a) x + 3 = 3 ; (b) x 2 + 9 = 5 ; (c) 3 x 1 = 3x 2 2. Rozwiązać nierówności : (a) 2x 1 > 2 ; (b) 3x 4 2x + 3 > x + 2 ; (c) 3 x > 1. 3. Znając wykres

Bardziej szczegółowo

Zadania do samodzielnego rozwiązania zestaw 11

Zadania do samodzielnego rozwiązania zestaw 11 Zadania do samodzielnego rozwiązania zestaw 11 1 Podać definicję pochodnej funkcji w punkcie, a następnie korzystając z tej definicji obliczyć ( ) π (a) f, jeśli f(x) = cos x, (e) f (0), jeśli f(x) = 4

Bardziej szczegółowo

Funkcje Andrzej Musielak 1. Funkcje

Funkcje Andrzej Musielak 1. Funkcje Funkcje Andrzej Musielak 1 Funkcje Funkcja liniowa Funkcja liniowa jest postaci f(x) = a x + b, gdzie a, b R Wartość a to tangens nachylenia wykresu do osi Ox, natomiast b to wartość funkcji w punkcie

Bardziej szczegółowo

III. Funkcje rzeczywiste

III. Funkcje rzeczywiste . Pojęcia podstawowe Załóżmy, że dane są dwa niepuste zbiory X i Y. Definicja. Jeżeli każdemu elementowi x X przyporządkujemy dokładnie jeden element y Y, to mówimy, że na zbiorze X została określona funkcja

Bardziej szczegółowo

WYDZIAŁ INFORMATYKI I ZARZĄDZANIA, studia niestacjonarne ANALIZA MATEMATYCZNA1, lista zadań 1

WYDZIAŁ INFORMATYKI I ZARZĄDZANIA, studia niestacjonarne ANALIZA MATEMATYCZNA1, lista zadań 1 WYDZIAŁ INFORMATYKI I ZARZĄDZANIA, studia niestacjonarne ANALIZA MATEMATYCZNA, lista zadań. Dla podanych ciągów napisać wzory określające wskazane wyrazy tych ciągów: a) a n = n 3n +, a n+, b) b n = 3

Bardziej szczegółowo

Analiza Matematyczna MAEW101

Analiza Matematyczna MAEW101 Analiza Matematyczna MAEW Wydział Elektroniki Listy zadań nr 8-4 (część II) na podstawie skryptów: M.Gewert, Z Skoczylas, Analiza Matematyczna. Przykłady i zadania, GiS, Wrocław 5 M.Gewert, Z Skoczylas,

Bardziej szczegółowo

Indukcja matematyczna

Indukcja matematyczna Indukcja matematyczna Zadanie. Zapisać, używając symboli i, następujące wyrażenia (a) n!; (b) sin() + sin() sin() +... + sin() sin()... sin(n); (c) ( + )( + /)( + / + /)... ( + / + / +... + /R). Zadanie.

Bardziej szczegółowo

1 + x 1 x 1 + x + 1 x. dla x 0.. Korzystając z otrzymanego wykresu wyznaczyć funkcję g(m) wyrażającą liczbę pierwiastków równania.

1 + x 1 x 1 + x + 1 x. dla x 0.. Korzystając z otrzymanego wykresu wyznaczyć funkcję g(m) wyrażającą liczbę pierwiastków równania. 10 1 Wykazać, że liczba 008 008 10 + + jest większa od Nie używając kalkulatora, porównać liczby a = log 5 log 0 + log oraz b = 6 5 Rozwiązać równanie x + 4y + x y + 1 = 4xy 4 W prostokątnym układzie współrzędnych

Bardziej szczegółowo

Zestaw 4. Rozdział 2: Analiza matematyczna

Zestaw 4. Rozdział 2: Analiza matematyczna Zestaw 4. Rozdział 1: Wykresy Do tworzenia wykresów funkcji jednej zmiennej służą następujące funkcje: Plot[f[x],{x,a,b}] - zwykły wykres ParametricPlot[{x[t],y[t]},{t,a,b}] - wykres krzywej danej wzorem

Bardziej szczegółowo

KURS WSPOMAGAJĄCY PRZYGOTOWANIA DO MATURY Z MATEMATYKI ZDAJ MATMĘ NA MAKSA. przyjmuje wartości większe od funkcji dokładnie w przedziale

KURS WSPOMAGAJĄCY PRZYGOTOWANIA DO MATURY Z MATEMATYKI ZDAJ MATMĘ NA MAKSA. przyjmuje wartości większe od funkcji dokładnie w przedziale Zestaw nr 1 Poziom Rozszerzony Zad.1. (1p) Liczby oraz, są jednocześnie ujemne wtedy i tylko wtedy, gdy A. B. C. D. Zad.2. (1p) Funkcja przyjmuje wartości większe od funkcji dokładnie w przedziale. Wtedy

Bardziej szczegółowo

< > Sprawdzić prawdziwość poniższych zdań logicznych (odpowiedź uzasadnić) oraz podać ich zaprzeczenia:

< > Sprawdzić prawdziwość poniższych zdań logicznych (odpowiedź uzasadnić) oraz podać ich zaprzeczenia: Zadania na zajęcia z przedmiotu Repetytorium z matematyki elementarnej, GiK, 06/7 Zdania logiczne Funkcje zdaniowe i kwantyfikatory Ocenić wartość logiczną zdania (odpowiedź uzasadnić): < Nieprawda, że

Bardziej szczegółowo

1. Równania i nierówności liniowe

1. Równania i nierówności liniowe Równania i nierówności liniowe Wykonać działanie: Rozwiązać równanie: ( +x + ) x a) 5x 5x+ 5 = 50 x 0 b) 6(x + x + ) = (x + ) (x ) c) x 0x (0 x) 56 = 6x 5 5 ( x) Rozwiązać równanie: a) x + x = 4 b) x x

Bardziej szczegółowo

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c,

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c, Funkcja kwadratowa. Funkcją kwadratową nazywamy funkcję f : R R określoną wzorem gdzie a, b, c R, a 0. f(x) = ax 2 + bx + c, Szczególnym przypadkiem funkcji kwadratowej jest funkcja f(x) = ax 2, a R \

Bardziej szczegółowo

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c = a

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c = a Funkcja kwadratowa. Funkcją kwadratową nazywamy funkcję f : R R określoną wzorem gdzie a, b, c R, a 0. f(x) = ax + bx + c, Szczególnym przypadkiem funkcji kwadratowej jest funkcja f(x) = ax, a R \ {0}.

Bardziej szczegółowo

Analiza matematyczna 2 zadania z odpowiedziami

Analiza matematyczna 2 zadania z odpowiedziami Analiza matematyczna zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki strona główna Spis treści I Całki niewłaściwe pierwszego rodzaju II Całki niewłaściwe drugiego rodzaju 5 III Szeregi liczbowe 6 IV Szeregi potęgowe

Bardziej szczegółowo

ELEKTROTECHNIKA Semestr 1 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + 2j)(5 2j),

ELEKTROTECHNIKA Semestr 1 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + 2j)(5 2j), ELEKTROTECHNIKA Semestr Rok akad. / 5 ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw. Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + j)(5 j) 3 j +j (5 + j) (3 + j) 3. Narysuj zbiory punktów na płaszczyźnie: +j

Bardziej szczegółowo

Funkcja f jest ograniczona, jeśli jest ona ograniczona z

Funkcja f jest ograniczona, jeśli jest ona ograniczona z FUNKCJE JEDNEJ ZMIENNEJ. PODSTAWOWE POJĘCIA. PODSTAWOWE FUNKCJE ELEMENTARNE R - zbiór liczb rzeczywistych, D R, P R Definicja. Jeżeli każdemu elementowi ze zbioru D jest przyporządkowany dokładnie jeden

Bardziej szczegółowo

WYMAGANIA WSTĘPNE Z MATEMATYKI

WYMAGANIA WSTĘPNE Z MATEMATYKI WYMAGANIA WSTĘPNE Z MATEMATYKI Wydział Informatyki, Elektroniki i Telekomunikacji Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie I. ZBIORY I.1. Działania na zbiorach I.2. Relacje między

Bardziej szczegółowo

1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia

1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia 1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia Definicja 1 Funkcją dwóch zmiennych określoną na zbiorze A R 2 o wartościach w zbiorze R nazywamy przyporządkowanie każdemu punktowi ze zbioru A dokładnie jednej

Bardziej szczegółowo

Wykład Matematyka A, I rok, egzamin ustny w sem. letnim r. ak. 2002/2003. Każdy zdający losuje jedno pytanie teoretyczne i jedno praktyczne.

Wykład Matematyka A, I rok, egzamin ustny w sem. letnim r. ak. 2002/2003. Każdy zdający losuje jedno pytanie teoretyczne i jedno praktyczne. Wykład Matematyka A, I rok, egzamin ustny w sem. letnim r. ak. 2002/2003. Każdy zdający losuje jedno pytanie teoretyczne i jedno praktyczne. pytania teoretyczne:. Co to znaczy, że wektory v, v 2 i v 3

Bardziej szczegółowo

Podstawy nauk przyrodniczych Matematyka Wstęp

Podstawy nauk przyrodniczych Matematyka Wstęp Podstawy nauk przyrodniczych Matematyka Wstęp Katarzyna Kluzek i Adrian Silesian Zakład Genetyki Molekularnej Człowieka tel. 61 829 58 33 adrian.silesian@amu.edu.pl katarzyna.kluzek@amu.edu.pl Pokój 1.117

Bardziej szczegółowo

(a 1 2 + b 1 2); : ( b a + b ab 2 + c ). : a2 2ab+b 2. Politechnika Białostocka KATEDRA MATEMATYKI. Zajęcia fakultatywne z matematyki 2008

(a 1 2 + b 1 2); : ( b a + b ab 2 + c ). : a2 2ab+b 2. Politechnika Białostocka KATEDRA MATEMATYKI. Zajęcia fakultatywne z matematyki 2008 Zajęcia fakultatywne z matematyki 008 WYRAŻENIA ARYTMETYCZNE I ALGEBRAICZNE. Wylicz b z równania a) ba + a = + b; b) a = b ; b+a c) a b = b ; d) a +ab =. a b. Oblicz a) [ 4 (0, 5) ] + ; b) 5 5 5 5+ 5 5

Bardziej szczegółowo

Pojęcia, wymagania i przykładowe zadania na egzamin poprawkowy dla klas II w roku szkolnym 2016/2017 w Zespole Szkół Ekonomicznych w Zielonej Górze

Pojęcia, wymagania i przykładowe zadania na egzamin poprawkowy dla klas II w roku szkolnym 2016/2017 w Zespole Szkół Ekonomicznych w Zielonej Górze Pojęcia, wymagania i przykładowe zadania na egzamin poprawkowy dla klas II w roku szkolnym 2016/2017 w Zespole Szkół Ekonomicznych w Zielonej Górze I. Funkcja i jej własności POZIOM PODSTAWOWY Pojęcie

Bardziej szczegółowo

1 Wyrażenia potęgowe i logarytmiczne.

1 Wyrażenia potęgowe i logarytmiczne. Wyrażenia potęgowe i logarytmiczne. I. Wyrażenia potęgowe (wykładnik całkowity). Dla a R, n N mamy a = a, a n = a n a. Zatem a n = } a a {{... a}. n razy Przyjmujemy ponadto, że a =, a. Dla a R \{}, n

Bardziej szczegółowo

7. Funkcje elementarne i ich własności.

7. Funkcje elementarne i ich własności. Misztal Aleksandra, Herman Monika 7. Funkcje elementarne i ich własności. Definicja funkcji elementarnej Podstawowymi funkcjami elementarnymi nazywamy funkcje: stałe potęgowe, np. wykładnicze logarytmiczne

Bardziej szczegółowo

10 zadań związanych z granicą i pochodną funkcji.

10 zadań związanych z granicą i pochodną funkcji. 0 zadań związanych z granicą i pochodną funkcji Znajdź przedziały monotoniczności funkcji f() 4, określonej dla (0,) W przedziale ( 0,) wyrażenie 4 przyjmuje wartości ujemne, dlatego dla (0,) funkcja f()

Bardziej szczegółowo

Funkcja jednej zmiennej - przykładowe rozwiązania 1. Badając przebieg zmienności funkcji postępujemy według poniższego schematu:

Funkcja jednej zmiennej - przykładowe rozwiązania 1. Badając przebieg zmienności funkcji postępujemy według poniższego schematu: Funkcja jednej zmiennej - przykładowe rozwiązania Zadanie 4 c) Badając przebieg zmienności funkcji postępujemy według poniższego schematu:. Analiza funkcji: (a) Wyznaczenie dziedziny funkcji (b) Obliczenie

Bardziej szczegółowo

Repetytorium z matematyki ćwiczenia

Repetytorium z matematyki ćwiczenia Spis treści 1 Liczby rzeczywiste 1 2 Geometria analityczna. Prosta w układzie kartezjańskim Oxy 4 3 Krzywe drugiego stopnia na płaszczyźnie kartezjańskiej 6 4 Dziedzina i wartości funkcji 8 5 Funkcja liniowa

Bardziej szczegółowo

ANALIZA MATEMATYCZNA 2 zadania z odpowiedziami

ANALIZA MATEMATYCZNA 2 zadania z odpowiedziami ANALIZA MATEMATYCZNA zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki strona główna Spis treści Całki niewłaściwe pierwszego rodzaju Całki niewłaściwe drugiego rodzaju Szeregi liczbowe 4 4 Szeregi potęgowe 5 5

Bardziej szczegółowo

Jolanta Pająk Wymagania edukacyjne matematyka w zakresie rozszerzonym w klasie 2f 2018/2019r.

Jolanta Pająk Wymagania edukacyjne matematyka w zakresie rozszerzonym w klasie 2f 2018/2019r. Jolanta Pająk Wymagania edukacyjne matematyka w zakresie rozszerzonym w klasie 2f 2018/2019r. Ocena dopuszczająca: Temat lekcji Stopień i współczynniki wielomianu Dodawanie i odejmowanie wielomianów Mnożenie

Bardziej szczegółowo

Notatki z Analizy Matematycznej 3. Jacek M. Jędrzejewski

Notatki z Analizy Matematycznej 3. Jacek M. Jędrzejewski Notatki z Analizy Matematycznej 3 Jacek M. Jędrzejewski ROZDZIAŁ 6 Różniczkowanie funkcji rzeczywistej 1. Pocodna funkcji W tym rozdziale rozważać będziemy funkcje rzeczywiste określone w pewnym przedziale

Bardziej szczegółowo

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI KLASA III ZAKRES ROZSZERZONY (90 godz.) , x

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI KLASA III ZAKRES ROZSZERZONY (90 godz.) , x WYMAGANIA EDUACYJNE Z MATEMATYI LASA III ZARES ROZSZERZONY (90 godz.) Oznaczenia: wymagania konieczne (dopuszczający); P wymagania podstawowe (dostateczny); R wymagania rozszerzające (dobry); D wymagania

Bardziej szczegółowo

Kurs Start plus poziom zaawansowany, materiały dla prowadzących, Marcin Kościelecki. Zajęcia 1.

Kurs Start plus poziom zaawansowany, materiały dla prowadzących, Marcin Kościelecki. Zajęcia 1. Projekt Fizyka Plus nr POKL.04.0.0-00-034/ współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki Kurs Start plus poziom zaawansowany,

Bardziej szczegółowo

Sin[Pi / 4] Log[2, 1024] Prime[10]

Sin[Pi / 4] Log[2, 1024] Prime[10] In[1]:= (* WSTĘP DO PAKIETU MATHEMATICA *) (* autorzy: Łukasz Płociniczak,Marek Teuerle*) (* Składnia: nazwy funkcji z wielkiej litery a argumenty w kwadratowych nawiasach. Wywołujemy wartość SHIFT+ENTER

Bardziej szczegółowo

EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI

EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI Miejsce na naklejkę z kodem szkoły dysleksja MMA-R1_1P-07 EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI POZIOM ROZSZERZONY Czas pracy 180 minut Instrukcja dla zdającego 1 Sprawdź, czy arkusz egzaminacyjny zawiera 15

Bardziej szczegółowo

Zagadnienia do małej matury z matematyki klasa II Poziom podstawowy i rozszerzony

Zagadnienia do małej matury z matematyki klasa II Poziom podstawowy i rozszerzony Zagadnienia do małej matury z matematyki klasa II Poziom podstawowy i rozszerzony Uczeń realizujący zakres rozszerzony powinien również spełniać wszystkie wymagania w zakresie poziomu podstawowego. Zakres

Bardziej szczegółowo

KLASA II LO Poziom rozszerzony (wrzesień styczeń)

KLASA II LO Poziom rozszerzony (wrzesień styczeń) KLASA II LO Poziom rozszerzony (wrzesień styczeń) Treści nauczania wymagania szczegółowe: ZAKRES PODSTAWOWY: 1) na podstawie wykresu funkcji y = f(x) szkicuje wykresy funkcji y = f(x), y = c f(x), y =

Bardziej szczegółowo

Projekt Informatyka przepustką do kariery współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Projekt Informatyka przepustką do kariery współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Zajęcia 1 Pewne funkcje - funkcja liniowa dla gdzie -funkcja kwadratowa dla gdzie postać kanoniczna postać iloczynowa gdzie równanie kwadratowe pierwiastki równania kwadratowego: dla dla wzory Viete a

Bardziej szczegółowo

Analiza Matematyczna MAEW101 MAP1067

Analiza Matematyczna MAEW101 MAP1067 1 Analiza Matematyczna MAEW101 MAP1067 Wydział Elektroniki Przykłady do Listy Zadań nr 14 Funkcje wielu zmiennych. Płaszczyzna styczna. Ekstrema Opracowanie: dr hab. Agnieszka Jurlewicz Przykłady do zadania

Bardziej szczegółowo

Lista zadań nr 2 z Matematyki II

Lista zadań nr 2 z Matematyki II Lista zadań nr 2 z Matematyki II dla studentów wydziału Architektury, kierunku Gospodarka Przestrzenna. Wyznaczyć dziedzinę funkcji f(x, y) = ln(4 x 2 y 2 ), f(x, y) = x 2 + y 2, f(x, y) = ln(4 x 2 y 2

Bardziej szczegółowo

Treści programowe. Matematyka 1. Efekty kształcenia. Literatura. Warunki zaliczenia. Ogólne własności funkcji. Definicja 1. Funkcje elementarne.

Treści programowe. Matematyka 1. Efekty kształcenia. Literatura. Warunki zaliczenia. Ogólne własności funkcji. Definicja 1. Funkcje elementarne. Treści programowe Matematyka 1 Katarzyna Trąbka-Więcław Funkcje elementarne. Granica funkcji, własności granic, wyrażenia nieoznaczone, ciągłość funkcji. Pochodna funkcji w punkcie i w przedziale, pochodne

Bardziej szczegółowo

Pochodna funkcji. Pochodna funkcji w punkcie. Różniczka funkcji i obliczenia przybliżone. Zastosowania pochodnych. Badanie funkcji.

Pochodna funkcji. Pochodna funkcji w punkcie. Różniczka funkcji i obliczenia przybliżone. Zastosowania pochodnych. Badanie funkcji. Pochodna funkcji Pochodna funkcji w punkcie. Różniczka funkcji i obliczenia przybliżone. Zastosowania pochodnych. Badanie funkcji. Małgorzata Wyrwas Katedra Matematyki Wydział Informatyki Politechnika

Bardziej szczegółowo

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2, lato 2016/17

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2, lato 2016/17 41. Niech z = 5 + 4i. Dla podanych liczb m, n podać taką liczbę całkowitą k, aby 5 zachodziła równość z m z n =z k. Uwaga na sprzężenie w drugim czynniku po lewej stronie. a) m = 1, n = 1, k = 9 ; b) m

Bardziej szczegółowo

KLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI

KLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI Egzamin maturalny maj 009 MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY KLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI Zadanie. a) Wiadomości i rozumienie Matematyka poziom rozszerzony Wykorzystanie pojęcia wartości argumentu i wartości

Bardziej szczegółowo

Matematyka i Statystyka w Finansach. Rachunek Różniczkowy

Matematyka i Statystyka w Finansach. Rachunek Różniczkowy Rachunek Różniczkowy Ciąg liczbowy Link Ciągiem liczbowym nieskończonym nazywamy każdą funkcję a która odwzorowuje zbiór liczb naturalnych N w zbiór liczb rzeczywistych R a : N R. Tradycyjnie wartość a(n)

Bardziej szczegółowo

Wykład 5. Informatyka Stosowana. 6 listopada Informatyka Stosowana Wykład 5 6 listopada / 28

Wykład 5. Informatyka Stosowana. 6 listopada Informatyka Stosowana Wykład 5 6 listopada / 28 Wykład 5 Informatyka Stosowana 6 listopada 2017 Informatyka Stosowana Wykład 5 6 listopada 2017 1 / 28 Definicja (Funkcja odwrotna) Niech f : X Y będzie różnowartościowa na swojej dziedzinie. Funkcja odwrotna

Bardziej szczegółowo

Egzamin podstawowy (wersja przykładowa), 2014

Egzamin podstawowy (wersja przykładowa), 2014 Egzamin podstawowy (wersja przykładowa), Analiza Matematyczna I W rozwiązaniach prosimy formułować lub nazywać wykorzystywane twierdzenia, przytaczać stosowane wzory, uzasadniać wyciągane wnioski oraz

Bardziej szczegółowo

Na podstawie informacji zdobytych na poprzednich zajęciach proszę wykonać następujące zadania:

Na podstawie informacji zdobytych na poprzednich zajęciach proszę wykonać następujące zadania: Informatyka. I. Przypomnienie wiadomości z poprzednich zajęć: Na podstawie informacji zdobytych na poprzednich zajęciach proszę wykonać następujące zadania: 1. Proszę wygenerować wykresy funkcji sinus

Bardziej szczegółowo

Wykład 11. Informatyka Stosowana. Magdalena Alama-Bućko. 18 grudnia Magdalena Alama-Bućko Wykład grudnia / 22

Wykład 11. Informatyka Stosowana. Magdalena Alama-Bućko. 18 grudnia Magdalena Alama-Bućko Wykład grudnia / 22 Wykład 11 Informatyka Stosowana Magdalena Alama-Bućko 18 grudnia 2017 Magdalena Alama-Bućko Wykład 11 18 grudnia 2017 1 / 22 Twierdzenie Granica lim f (x) x x 0 istnieje i wynosi a wtedy i tylko wtedy,

Bardziej szczegółowo

BAZA ZADAŃ KLASA 2 TECHNIKUM FUNKCJA KWADRATOWA

BAZA ZADAŃ KLASA 2 TECHNIKUM FUNKCJA KWADRATOWA BAZA ZADAŃ KLASA 2 TECHNIKUM FUNKCJA KWADRATOWA 1. Podaj zbiór wartości i monotoniczność funkcji: b) c) j) k) l) wskazówka: - oblicz wierzchołek (bez miejsc zerowych!) i naszkicuj wykres (zwróć uwagę na

Bardziej szczegółowo

2) R stosuje w obliczeniach wzór na logarytm potęgi oraz wzór na zamianę podstawy logarytmu.

2) R stosuje w obliczeniach wzór na logarytm potęgi oraz wzór na zamianę podstawy logarytmu. ZAKRES ROZSZERZONY 1. Liczby rzeczywiste. Uczeń: 1) przedstawia liczby rzeczywiste w różnych postaciach (np. ułamka zwykłego, ułamka dziesiętnego okresowego, z użyciem symboli pierwiastków, potęg); 2)

Bardziej szczegółowo

1 Pochodne wyższych rzędów

1 Pochodne wyższych rzędów Pochodne wyższych rzędów Pochodną rzędu drugiego lub drugą pochodną funkcji y = f(x) nazywamy pochodną pierwszej pochodnej tej funkcji. Analogicznie definiujemy pochodne wyższych rzędów, jako pochodne

Bardziej szczegółowo

6. FUNKCJE. f: X Y, y = f(x).

6. FUNKCJE. f: X Y, y = f(x). 6. FUNKCJE Niech dane będą dwa niepuste zbiory X i Y. Funkcją f odwzorowującą zbiór X w zbiór Y nazywamy przyporządkowanie każdemu elementowi X dokładnie jednego elementu y Y. Zapisujemy to następująco

Bardziej szczegółowo

PLAN WYNIKOWY DLA KLASY DRUGIEJ POZIOM PODSTAWOWY I ROZSZERZONY. I. Proste na płaszczyźnie (15 godz.)

PLAN WYNIKOWY DLA KLASY DRUGIEJ POZIOM PODSTAWOWY I ROZSZERZONY. I. Proste na płaszczyźnie (15 godz.) PLAN WYNIKOWY DLA KLASY DRUGIEJ POZIOM PODSTAWOWY I ROZSZERZONY I. Proste na płaszczyźnie (15 godz.) Równanie prostej w postaci ogólnej Wzajemne połoŝenie dwóch prostych Nierówność liniowa z dwiema niewiadomymi

Bardziej szczegółowo

ROZKŁAD MATERIAŁU DO II KLASY LICEUM (ZAKRES ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ.

ROZKŁAD MATERIAŁU DO II KLASY LICEUM (ZAKRES ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ. ROZKŁAD MATERIAŁU DO II KLASY LICEUM (ZAKRES ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ. LICZBA TEMAT GODZIN LEKCYJNYCH Potęgi, pierwiastki i logarytmy (8 h) Potęgi 3 Pierwiastki 3 Potęgi o wykładnikach

Bardziej szczegółowo

MATEMATYKA I SEMESTR WSPIZ (PwZ) 1. Ciągi liczbowe

MATEMATYKA I SEMESTR WSPIZ (PwZ) 1. Ciągi liczbowe MATEMATYKA I SEMESTR WSPIZ (PwZ). Ciągi liczbowe.. OKREŚLENIE Ciąg liczbowy = Dowolna funkcja przypisująca liczby rzeczywiste pierwszym n (ciąg skończony), albo wszystkim (ciąg nieskończony) liczbom naturalnym.

Bardziej szczegółowo

ZADANIA DO SAMODZIELNEGO ROZWIĄZNIA. oprac. I. Gorgol

ZADANIA DO SAMODZIELNEGO ROZWIĄZNIA. oprac. I. Gorgol ZADANIA DO SAMODZIELNEGO ROZWIĄZNIA oprac. I. Gorgol Spis treści. Elementy logiki. Elementy rachunku zbiorów 4. Funkcje zdaniowe i kwantyfikatory. 4 4. Funkcja złożona i odwrotna 6 5. Granica ciągu liczbowego

Bardziej szczegółowo

Treści programowe. Matematyka. Efekty kształcenia. Warunki zaliczenia. Literatura. Funkcje elementarne. Katarzyna Trąbka-Więcław

Treści programowe. Matematyka. Efekty kształcenia. Warunki zaliczenia. Literatura. Funkcje elementarne. Katarzyna Trąbka-Więcław Treści programowe Matematyka Katarzyna Trąbka-Więcław Funkcje elementarne. Granica funkcji, własności granic, wyrażenia nieoznaczone, ciągłość funkcji. Pochodna funkcji w punkcie i w przedziale, pochodne

Bardziej szczegółowo

PLAN WYNIKOWY Z MATEMATYKI DLA KLASY IV TECHNIKUM 5 - LETNIEGO

PLAN WYNIKOWY Z MATEMATYKI DLA KLASY IV TECHNIKUM 5 - LETNIEGO PLAN WYNIKOWY Z MATEMATYKI DLA KLASY IV TECHNIKUM 5 - LETNIEGO Lp. Temat lekcji Umiejętności Podstawowe Ponadpodstawowe I Granica i pochodna funkcji. Uczeń: Uczeń: 1 Powtórzenie wiadomości o granicy ciągu,

Bardziej szczegółowo

Matematyka. rok akademicki 2008/2009, semestr zimowy. Konwersatorium 1. Własności funkcji

Matematyka. rok akademicki 2008/2009, semestr zimowy. Konwersatorium 1. Własności funkcji . Własności funkcji () Wyznaczyć dziedzinę funkcji danej wzorem: y = 2 2 + 5 y = +4 y = 2 + (2) Podać zbiór wartości funkcji: y = 2 3, [2, 5) y = 2 +, [, 4] y =, [3, 6] (3) Stwierdzić, czy dana funkcja

Bardziej szczegółowo

2. ZASTOSOWANIA POCHODNYCH. (a) f(x) = ln 3 x ln x, (b) f(x) = e2x x 2 2.

2. ZASTOSOWANIA POCHODNYCH. (a) f(x) = ln 3 x ln x, (b) f(x) = e2x x 2 2. 2. ZASTOSOWANIA POCHODNYCH. Koniecznie trzeba znać: twierdzenia o ekstremach (z wykorzystaniem pierwszej i drugiej pochodnej), Twierdzenie Lagrange a, Twierdzenie Taylora (z resztą w postaci Peano, Lagrange

Bardziej szczegółowo

Elementy logiki (4 godz.)

Elementy logiki (4 godz.) Elementy logiki (4 godz.) Spójniki zdaniotwórcze, prawa de Morgana. Wyrażenie implikacji za pomocą alternatywy i negacji, zaprzeczenie implikacji. Prawo kontrapozycji. Podstawowe prawa rachunku zdań. Uczestnik

Bardziej szczegółowo

Opracowanie: mgr Jerzy Pietraszko

Opracowanie: mgr Jerzy Pietraszko Analiza Matematyczna Opracowanie: mgr Jerzy Pietraszko Zadanie 1. Oblicz pochodną funkcji: (a) f(x) = x xx (b) f(x) = log sin 4 x cos 4 x (c) f(x) = sin sin x log x 2(2x) (d) f(x) = ( tg ( x + π 2 (e)

Bardziej szczegółowo

Blok III: Funkcje elementarne. e) y = 1 3 x. f) y = x. g) y = 2x. h) y = 3x. c) y = 3x + 2. d) y = x 3. c) y = x. d) y = x.

Blok III: Funkcje elementarne. e) y = 1 3 x. f) y = x. g) y = 2x. h) y = 3x. c) y = 3x + 2. d) y = x 3. c) y = x. d) y = x. Blok III: Funkcje elementarne III. Narysuj wykres funkcji: a) y = x y = x y = x y = x III. Narysuj wykres funkcji: a) y = x + y = 4 x III. Znajdź miejsca zerowe funkcji: a) y = 6 x y = x e) y = x f) y

Bardziej szczegółowo

W. Krysicki, L.Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach cz. 1 i cz. 2. Pomocnicze symbole. Spójniki logiczne: Symbole kwantyfikatorów:

W. Krysicki, L.Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach cz. 1 i cz. 2. Pomocnicze symbole. Spójniki logiczne: Symbole kwantyfikatorów: dr Urszula Konieczna-Spychała Instytut Matematyki i Fizyki UTP imif.utp.edu.pl Literatura: M. Lassak, Matematyka dla studiów technicznych. M. Gewert, Z. Skoczylas, Analiza matematyczna 1. M. Gewert, Z.

Bardziej szczegółowo

Analiza Matematyczna MAEW101

Analiza Matematyczna MAEW101 Analiza Matematyczna MAEW0 Wydział Elektroniki Listy zadań nr -7 (część I) na podstawie skryptów: M.Gewert, Z Skoczylas, Analiza Matematyczna. Przykłady i zadania, GiS, Wrocław 005 M.Gewert, Z Skoczylas,

Bardziej szczegółowo

Podstawy analizy matematycznej II

Podstawy analizy matematycznej II Podstawy analizy matematycznej II Andrzej Marciniak Zajęcia finansowane z projektu "Rozwój i doskonalenie kształcenia na Politechnice Poznańskiej w zakresie technologii informatycznych i ich zastosowań

Bardziej szczegółowo

Literatura podstawowa

Literatura podstawowa 1 Wstęp Literatura podstawowa 1. Grażyna Kwiecińska: Matematyka : kurs akademicki dla studentów nauk stosowanych. Cz. 1, Wybrane zagadnienia algebry liniowej, Wydaw. Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk, 2003.

Bardziej szczegółowo

Agata Boratyńska ZADANIA Z MATEMATYKI, I ROK SGH GRANICA CIĄGU

Agata Boratyńska ZADANIA Z MATEMATYKI, I ROK SGH GRANICA CIĄGU Agata Boratyńska Zadania z matematyki Agata Boratyńska ZADANIA Z MATEMATYKI, I ROK SGH GRANICA CIĄGU. Korzystając z definicji granicy ciągu udowodnić: a) n + n+ = 0 b) n + n n+ = c) n + n a =, gdzie a

Bardziej szczegółowo

WYMAGANIA EDUKACYJNE Rok szkolny 2018/2019

WYMAGANIA EDUKACYJNE Rok szkolny 2018/2019 WYMAGANIA EDUKACYJNE Rok szkolny 2018/2019 Przedmiot Klasa Nauczyciele uczący Poziom matematyka 3e Łukasz Jurczak rozszerzony 6. Ułamki algebraiczne. Równania i nierówności wymierne. Funkcje wymierne.

Bardziej szczegółowo

Wymagania edukacyjne z matematyki klasa IV technikum

Wymagania edukacyjne z matematyki klasa IV technikum Wymagania edukacyjne z matematyki klasa IV technikum Poziom rozszerzony Obowiązują wymagania z zakresu podstawowego oraz dodatkowo: FUNKCJE TRYGONOMETRYCZNE zaznacza kąt w układzie współrzędnych, wskazuje

Bardziej szczegółowo

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Egzamin wstępny z matematyki

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Egzamin wstępny z matematyki Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Egzamin wstępny z matematyki lipca 2006 roku Zestaw I wariant A Czas trwania egzaminu: 240 minut 1. Dane są zbiory liczbowe A = {x; x R x < 2}, B = {x; x R x +

Bardziej szczegółowo

Plan wynikowy z przedmiotu: MATEMATYKA

Plan wynikowy z przedmiotu: MATEMATYKA Plan wynikowy z przedmiotu: MATEMATYKA Szkoła: Liceum Ogólnokształcące Klasa: pierwsza Poziom nauczania: podstawowy Numer programu: DPN-5002-31/08 Podręcznik: MATEMATYKA Anna Jatczak, Monika Ciołkosz,

Bardziej szczegółowo

LUBELSKA PRÓBA PRZED MATURĄ 09 MARCA Kartoteka testu. Maksymalna liczba punktów. Nr zad. Matematyka dla klasy 3 poziom podstawowy

LUBELSKA PRÓBA PRZED MATURĄ 09 MARCA Kartoteka testu. Maksymalna liczba punktów. Nr zad. Matematyka dla klasy 3 poziom podstawowy Matematyka dla klasy poziom podstawowy LUBELSKA PRÓBA PRZED MATURĄ 09 MARCA 06 Kartoteka testu Nr zad Wymaganie ogólne. II. Wykorzystanie i interpretowanie reprezentacji.. II. Wykorzystanie i interpretowanie

Bardziej szczegółowo

Ciągi. Granica ciągu i granica funkcji.

Ciągi. Granica ciągu i granica funkcji. Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej Ciągi. Granica ciągu i granica funkcji.. Ciągi Ciąg jest to funkcja określona na zbiorze N lub jego podzbiorze. Z tego względu ciągi dziey na

Bardziej szczegółowo

FUNKCJA POTĘGOWA, WYKŁADNICZA I LOGARYTMICZNA

FUNKCJA POTĘGOWA, WYKŁADNICZA I LOGARYTMICZNA FUNKCJA POTĘGOWA, WYKŁADNICZA I LOGARYTMICZNA POTĘGA, DZIAŁANIA NA POTĘGACH Potęga o wykładniku naturalnym. Jest to po prostu pomnożenie przez siebie danej liczby tyle razy ile wynosi wykładnik. Zapisujemy

Bardziej szczegółowo

TO TRZEBA ROZWIĄZAĆ-(I MNÓSTWO INNYCH )

TO TRZEBA ROZWIĄZAĆ-(I MNÓSTWO INNYCH ) Kujawsko-Pomorskie Centrum Edukacji Nauczycieli w Bydgoszczy PLACÓWKA AKREDYTOWANA TO TRZEBA ROZWIĄZAĆ-(I MNÓSTWO INNYCH ) PAKIET ZADAŃ (zadania wybrano ze zbiorów autorów i wydawnictw: Kiełbasa, Res Polona,

Bardziej szczegółowo

Lista 1 - Funkcje elementarne

Lista 1 - Funkcje elementarne Lista - Funkcje elementarne Naszkicuj wykresy funkcji: a) y = sgn, y = sgn ; b) y = ; c) y = 2 Przedstaw w jednym układzie współrzędnych wykresy funkcji potęgowej y = α dla: a) α =, 2, 3, 4; b) α =,, 2;

Bardziej szczegółowo

MATeMAtyka klasa II poziom rozszerzony

MATeMAtyka klasa II poziom rozszerzony MATeMAtyka klasa II poziom rozszerzony W klasie drugiej na poziomie rozszerzonym realizujemy materiał z klasy pierwszej tylko z poziomu rozszerzonego (na czerwono) oraz cały materiał z klasy drugiej. Rozkład

Bardziej szczegółowo

Próbny egzamin z matematyki dla uczniów klas II LO i III Technikum. w roku szkolnym 2012/2013

Próbny egzamin z matematyki dla uczniów klas II LO i III Technikum. w roku szkolnym 2012/2013 Próbny egzamin z matematyki dla uczniów klas II LO i III Technikum w roku szkolnym 2012/2013 I. Zakres materiału do próbnego egzaminu maturalnego z matematyki: 1) liczby rzeczywiste 2) wyrażenia algebraiczne

Bardziej szczegółowo

FUNKCJE ZESPOLONE Lista zadań 2005/2006

FUNKCJE ZESPOLONE Lista zadań 2005/2006 FUNKJE ZESPOLONE Lista zadań 25/26 Opracowanie: dr Jolanta Długosz Liczby zespolone. Obliczyć wartości podanych wyrażeń: (2 + ) ( ) 2 4 i (5 + i); b) (3 i)( 4 + 2i); c) 4 + i ; d) ( + i) 4 ; e) ( 2 + 3i)

Bardziej szczegółowo

Przedmiotowy system oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych klasa druga zakres rozszerzony

Przedmiotowy system oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych klasa druga zakres rozszerzony Przedmiotowy system oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych klasa druga zakres rozszerzony Wymagania konieczne (K) dotyczą zagadnień elementarnych, stanowiących swego rodzaju podstawę, zatem

Bardziej szczegółowo

Funkcje elementarne. Matematyka 1

Funkcje elementarne. Matematyka 1 Funkcje elementarne Matematyka 1 Katarzyna Trąbka-Więcław Funkcjami elementarnymi nazywamy: funkcje wymierne (w tym: wielomiany), wykładnicze, trygonometryczne, odwrotne do wymienionych (w tym: funkcje

Bardziej szczegółowo

Funkcje. Alina Gleska. Instytut Matematyki, Wydział Elektryczny, Politechnika Poznańska

Funkcje. Alina Gleska. Instytut Matematyki, Wydział Elektryczny, Politechnika Poznańska Dr Instytut Matematyki, Wydział Elektryczny, Politechnika Poznańska Definicja Funkcja f ze zbioru X w zbiór Y nazywamy relację, która każdemu elementowi x X przyporzadkowuje dokładnie jeden element y Y.

Bardziej szczegółowo

Treści programowe. Matematyka. Literatura. Warunki zaliczenia. Funkcje elementarne. Katarzyna Trąbka-Więcław

Treści programowe. Matematyka. Literatura. Warunki zaliczenia. Funkcje elementarne. Katarzyna Trąbka-Więcław Treści programowe Matematyka Katarzyna Trąbka-Więcław Funkcje elementarne. Granica funkcji, własności granic, wyrażenia nieoznaczone, ciągłość funkcji. Pochodna funkcji w punkcie i w przedziale, pochodne

Bardziej szczegółowo

I. Funkcja liniowa WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY DRUGIEJ LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO ZAKRES ROZSZERZONY

I. Funkcja liniowa WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY DRUGIEJ LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO ZAKRES ROZSZERZONY WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY DRUGIEJ LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO ZAKRES ROZSZERZONY I. Funkcja liniowa wie, jaką zależność między dwiema wielkościami zmiennymi nazywamy proporcjonalnością

Bardziej szczegółowo

FUNKCJA LINIOWA. A) B) C) D) Wskaż, dla którego funkcja liniowa określona wzorem jest stała. A) B) C) D)

FUNKCJA LINIOWA. A) B) C) D) Wskaż, dla którego funkcja liniowa określona wzorem jest stała. A) B) C) D) FUNKCJA LINIOWA 1. Funkcja jest rosnąca, gdy 2. Wskaż, dla którego funkcja liniowa jest rosnąca Wskaż, dla którego funkcja liniowa określona wzorem jest stała. 3. Funkcja liniowa A) jest malejąca i jej

Bardziej szczegółowo

FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH

FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH 1. Wyznaczyć i narysować dziedziny naturalne podanych funkcji: 4 x 2 y 2 ; (b) g(x, y) = e y x 2 1 ; (c) u(x, y) = arc sin xy; (d) v(x, y) = sin(x 2 + y 2 ); (e) w(x, y) = x sin

Bardziej szczegółowo

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA PROSTO DO MATURY KLASA 1 ZAKRES PODSTAWOWY

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA PROSTO DO MATURY KLASA 1 ZAKRES PODSTAWOWY PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA PROSTO DO MATURY KLASA 1 ZAKRES PODSTAWOWY Warszawa 2019 LICZBY RZECZYWISTE stosować prawidłowo pojęcie zbioru, podzbioru, zbioru pustego; zapisywać zbiory w różnej postaci

Bardziej szczegółowo

PLAN WYNIKOWY PROSTO DO MATURY KLASA 1 ZAKRES PODSTAWOWY

PLAN WYNIKOWY PROSTO DO MATURY KLASA 1 ZAKRES PODSTAWOWY PLAN WYNIKOWY PROSTO DO MATURY KLASA 1 ZAKRES PODSTAWOWY Copyright by Nowa Era Sp. z o.o. Warszawa 019 Liczba godzin TEMAT ZAJĘĆ EDUKACYJNYCH Język matematyki 1 Wzory skróconego mnożenia 3 Liczby pierwsze,

Bardziej szczegółowo

WYMAGANIA Z WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI Z MATEMATYKI NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE SZKOLNE DLA KLASY 2a zakres rozszerzony. I Przekształcenia wykresów funkcji

WYMAGANIA Z WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI Z MATEMATYKI NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE SZKOLNE DLA KLASY 2a zakres rozszerzony. I Przekształcenia wykresów funkcji WYMAGANIA Z WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI Z MATEMATYKI NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE SZKOLNE DLA KLASY 2a zakres rozszerzony I Przekształcenia wykresów funkcji Stopień bardzo Wiadomości i umiejętności Uczeń: - zna określenie

Bardziej szczegółowo

Próbny egzamin maturalny z matematyki Poziom rozszerzony

Próbny egzamin maturalny z matematyki Poziom rozszerzony Kujawsko-Pomorskie Centrum Edukacji Nauczycieli w Bydgoszczy PLACÓWKA AKREDYTOWANA KOD PESEL PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI POZIOM ROZSZERZONY Marzec 2017 we współpracy z 1. Rozwiązania zadań i

Bardziej szczegółowo

Zastosowania pochodnych

Zastosowania pochodnych Zastosowania pochodnych Zbigniew Koza Wydział Fizyki i Astronomii Wrocław, 2015 SZACOWANIE NIEPEWNOŚCI POMIAROWEJ Przykład: objętość kuli Kulka z łożyska tocznego ma średnicę 2,3 mm, co oznacza, że objętość

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenia 4 / 5 rachunek różniczkowy

Ćwiczenia 4 / 5 rachunek różniczkowy Matematyka dla Ciekawych Świata, 2012/2013 13 listopada 2012 Ćwiczenia 4 / 5 rachunek różniczkowy 0. Kangur powraca Przypomnij sobie, że nasz kangur porusza się z prędkością 4 km/h. Zamodeluj ruch kangura

Bardziej szczegółowo

postaci kanonicznej i iloczynowej trójmiany: y = 0,5x 2. Podaj określenie ciągu arytmetycznego. Dany jest ciąg a n

postaci kanonicznej i iloczynowej trójmiany: y = 0,5x 2. Podaj określenie ciągu arytmetycznego. Dany jest ciąg a n Propozycje pytań na maturę ustną ( profil podstawowy ) Elżbieta Kujawińska ZESTAW Podaj wzory na postać kanoniczną i iloczynową funkcji kwadratowej Sprowadź do postaci kanonicznej i iloczynowej trójmiany:

Bardziej szczegółowo

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY matematyka stosowana kl.2 rok szkolny 2018-19 Zbiór liczb rzeczywistych. Wyrażenia algebraiczne. potrafi sprawnie działać na wyrażeniach zawierających potęgi

Bardziej szczegółowo