SPORZĄDZANIE LINII WPŁYWU WIELKOŚCI STATYCZNYCH SPOSOBEM KINEMATYCZNYM

Podobne dokumenty
M10. Własności funkcji liniowej

3.3. dwie płaszczyzny równoległe do siebie α β Dwie płaszczyzny równoległe do siebie mają ślady równoległe do siebie

Mechanika teoretyczna

FUNKCJA LINIOWA. Zadanie 1. (1 pkt) Na rysunku przedstawiony jest fragment wykresu pewnej funkcji liniowej y = ax + b.

Przykład 1.8. Wyznaczanie obciąŝenia granicznego dla układu prętowego metodą kinematyczną i statyczną

Mechanika ogólna Wydział Budownictwa Politechniki Wrocławskiej Strona 1. MECHANIKA OGÓLNA - lista zadań 2016/17

4.1. Modelowanie matematyczne

FUNKCJA LINIOWA. A) B) C) D) Wskaż, dla którego funkcja liniowa określona wzorem jest stała. A) B) C) D)

Mechanika teoretyczna

gruparectan.pl 1. Metor Strona:1 Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą przemieszczeń Rys. Schemat układu Współrzędne węzłów:

ĆWICZENIE 6 Kratownice

MECHANIKA I WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW - OBLICZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W BELKACH

5. METODA PRZEMIESZCZEŃ - PRZYKŁAD LICZBOWY

1. Obciążenie statyczne

Twierdzenia o wzajemności

PODSTAWY STATYKI BUDOWLI POJĘCIA PODSTAWOWE

MECHANIKA BUDOWLI LINIE WPŁYWU BELKI CIĄGŁEJ

6. WYZNACZANIE LINII UGIĘCIA W UKŁADACH PRĘTOWYCH

Dla danej kratownicy wyznaczyć siły we wszystkich prętach metodą równoważenia węzłów

2kN/m Zgodnie z wyznaczonym zadaniem przed rozpoczęciem obliczeń dobieram wstępne przekroje prętów.

Z1/1. ANALIZA BELEK ZADANIE 1

8. ANALIZA KINEMATYCZNA I STATYCZNA USTROJÓW PRĘTOWYCH

Narysować wykresy momentów i sił tnących w belce jak na rysunku. 3ql

7. WYZNACZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W BELKACH

METODA SIŁ KRATOWNICA

MECHANIKA 2. Wykład Nr 3 KINEMATYKA. Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Podpory sprężyste (podatne), mogą ulegać skróceniu lub wydłużeniu pod wpływem działających sił. Przemieszczenia występujące w tych podporach są

Plan wykładu. Wykład 3. Rzutowanie prostokątne, widoki, przekroje, kłady. Rzutowanie prostokątne - geneza. Rzutowanie prostokątne - geneza

2. Charakterystyki geometryczne przekroju

gruparectan.pl 1. Silos 2. Ustalenie stopnia statycznej niewyznaczalności układu SSN Strona:1 Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą sił

Geometria wykreślna. 5. Obroty i kłady. Rozwinięcie wielościanu. dr inż. arch. Anna Wancław. Politechnika Gdańska, Wydział Architektury

Krótko, co nas czeka na zajęciach. Jak realizujemy projekty. Jak je zaliczamy. Nieobecności Wykład nr 1

WIADOMOŚCI WSTĘPNE, PRACA SIŁ NA PRZEMIESZCZENIACH

KRATOWNICE 1. Definicja: konstrukcja prętowa, składająca się z prętów prostych połączonych ze sobą przegubami. pas górny.

2ql [cm] Przykład Obliczenie wartości obciażenia granicznego układu belkowo-słupowego

Dwie proste mogą być względem siebie prostopadłe, równoległe albo przecinać się pod kątem innym niż prosty..

FUNKCJA LINIOWA - WYKRES

Linie wpływu w belce statycznie niewyznaczalnej

Przykład Łuk ze ściągiem, obciążenie styczne. D A

1. ANALIZA KINAMATYCZNA PŁASKICH UKŁADÓW PRĘTOWYCH

Katedra Mechaniki Konstrukcji ĆWICZENIE PROJEKTOWE NR 1 Z MECHANIKI BUDOWLI

Belka Gerbera. Poradnik krok po kroku. mgr inż. Krzysztof Wierzbicki

Funkcje liniowe i wieloliniowe w praktyce szkolnej. Opracowanie : mgr inż. Renata Rzepińska

AUTORKA: ELŻBIETA SZUMIŃSKA NAUCZYCIELKA ZESPOŁU SZKÓŁ OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH SCHOLASTICUS W ŁODZI ZNANE RÓWNANIA PROSTEJ NA PŁASZCZYŹNIE I W PRZESTRZENI

ĆWICZENIE 7 Wykresy sił przekrojowych w ustrojach złożonych USTROJE ZŁOŻONE. A) o trzech reakcjach podporowych N=3

FUNKCJA LINIOWA - WYKRES. y = ax + b. a i b to współczynniki funkcji, które mają wartości liczbowe

WYZNACZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W BELCE

Funkcja liniowa i prosta podsumowanie

3. FUNKCJA LINIOWA. gdzie ; ół,.

Sił Si y y w ewnętrzne (1)(1 Mamy my bry r łę y łę mate t r e iralną obc ob iążon ż ą u kła k de d m e si m ł si ł

5.1. Kratownice płaskie

1. ANALIZA BELEK I RAM PŁASKICH

Zadanie 3. Belki statycznie wyznaczalne. Dla belek statycznie wyznaczalnych przedstawionych. na rysunkach rys.a, rys.b, wyznaczyć:

Treść ćwiczenia T6: Wyznaczanie sił wewnętrznych w belkach

Rysunek Łuk trójprzegubowy, kołowy, obciążony ciężarem własnym na prawym odcinku łuku..

Co należy zauważyć Rzuty punktu leżą na jednej prostej do osi rzutów x 12, którą nazywamy prostą odnoszącą Wysokość punktu jest odległością rzutu

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Grafika inżynierska geometria wykreślna. 3. Elementy wspólne. Cień jako rzut środkowy i równoległy. Transformacja celowa.

Pokrywka. Rysunek 1. Projekt - wynik końcowy. Rysunek 2. Pierwsza linia łamana szkicu

WIERZBICKI JĘDRZEJ. 4 (ns)

FIGURY I PRZEKSZTAŁCENIA GEOMETRYCZNE

FUNKCJE. Kurs ZDAJ MATURĘ Z MATEMATYKI MODUŁ 5 Teoria funkcje cz.1. Definicja funkcji i wiadomości podstawowe

Z1/2 ANALIZA BELEK ZADANIE 2

Mechanika i Budowa Maszyn

POWTÓRKA ROZDZIAŁU III FUNKCJA LINIOWA

POLITECHNIKA POZNAŃSKA INSTYTUT KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH Zakład Mechaniki Budowli LINIE WPŁYWOWE SIŁ W UKŁADACH STATYCZNIE WYZNACZALNYCH

1. Silos Strona:1 Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą sił Rys. Schemat układu ...

PROJEKT NR 1 METODA PRZEMIESZCZEŃ

MECHANIKA PRĘTÓW CIENKOŚCIENNYCH

STEREOMETRIA CZYLI GEOMETRIA W 3 WYMIARACH

Zadanie I. 2. Gdzie w przestrzeni usytuowane są punkty (w której ćwiartce leży dany punkt): F x E' E''

Zgodnie z wyznaczonym zadaniem przed rozpoczęciem obliczeo dobieram wstępne przekroje prętów.

Definicja obrotu: Definicja elementów obrotu:

R o z w i ą z a n i e Przy zastosowaniu sposobu analitycznego należy wyznaczyć składowe wypadkowej P x i P y

FUNKCJA LINIOWA, RÓWNANIA I UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH

Wprowadzanie zadanego układu do

Skrypt 23. Geometria analityczna. Opracowanie L7

ZADANIA - POWTÓRKA

3. RÓWNOWAGA PŁASKIEGO UKŁADU SIŁ

Uwaga: Linie wpływu w trzech prętach.

(a) (b) (c) o1" o2" o3" o1'=o2'=o3'

FUNKCJA KWADRATOWA. Zad 1 Przedstaw funkcję kwadratową w postaci ogólnej. Postać ogólna funkcji kwadratowej to: y = ax + bx + c;(

Funkcja liniowa - podsumowanie

Siły wewnętrzne - związki różniczkowe

Matematyka licea ogólnokształcące, technika

1. METODA PRZEMIESZCZEŃ

MECHANIKA 2 KINEMATYKA. Wykład Nr 5 RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Rok akademicki 2005/2006

Definicje i przykłady

2. Charakterystyki geometryczne przekroju

Obsługa programu Soldis

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych i przykładowe rozwiązania zadań otwartych

Rozwiązania zadań. Arkusz Maturalny z matematyki nr 1 POZIOM ROZSZERZONY. Aby istniały dwa różne pierwiastki równania kwadratowego wyróżnik

Geometria analityczna - przykłady

Przykład 4.1. Ściag stalowy. L200x100x cm 10 cm I120. Obliczyć dopuszczalną siłę P rozciagającą ściąg stalowy o przekroju pokazanym na poniższym

FUNKCJE I RÓWNANIA KWADRATOWE. Lekcja 78. Pojęcie i wykres funkcji kwadratowej str

Grafika inżynierska geometria wykreślna. 5a. Obroty i kłady. Rozwinięcie wielościanu.

3. METODA PRZEMIESZCZEŃ - ZASADY OGÓLNE

Liczba godzin Liczba tygodni w tygodniu w semestrze

Prosta i płaszczyzna w przestrzeni

Transkrypt:

LINIE WŁYWU przykład sposób kinematyczny SORZĄDZNIE LINII WŁYWU WIELKOŚCI STTYCZNYCH SOSOBEM KINEMTYCZNYM Sposób kinematyczny sporządzania linii wpływu wielkości statycznych polega na wykorzystaniu twierdzenia o wzajemności reakcji i przemieszczeń (tw. Rayleigha), które brzmi: reakcja rji w punkcie "j" wywołana siłą jednostkową działającą w punkcie "i" jest równa co do wartości i różna co do znaku przemieszczeniu ij w punkcie "i" na kierunku działania siły wywołanemu przemieszczeniem jednostkowym zadanym w punkcie "j" na kierunku reakcji. r = ji ij Tok postępowania przy sporządzanie linii wpływu sposobem kinematycznym jest następujący:. przecięcie więzi odpowiadającej poszukiwanej wielkości statycznej (powstaje mechanizm) i zastąpienie jej poszukiwaną wielkością statyczną,. określenie tarcz mechanizmu,. znalezienie środków obrotów tarcz między sobą i z fundamentem wykorzystując twierdzenie o trzech tarczach (ronholdta), 4. narysowanie linii odniesienia odpowiadającej fundamentowi, prostopadłej do siły obciążającej, 5. narysowanie wykresu przesunięć (równoległych do siły jednostkowej składowych przemieszczeń punktów toru siły jednostkowej), 6. określenie znaków i rzędnych linii wpływu z wykorzystaniem zasady prac przygotowanych (wirtualnych). rzykład. W układzie trójprzegubowym jak na rys. sporządzić linię wpływu momentu zginającego w przekroju.a a http://i4odt.iil.pwr.wroc.pl/zukowski Rys.. rzecinamy więź odpowiadającą momentowi zginającemu wstawiając przegub w przekroju i zastępujemy ją momentami (Rys.). Oznaczamy tarcze. Wyznaczamy środki obrotu tarcz między sobą i z fundamentem. Środek obrotu tarczy z 0 wyznaczamy wykorzystując fakt, że łącznikami między tarczami i 0 są tarcze i. Z twierdzenia o trzech tarczach dla tarcz,, 0 wynika, że jeśli wzajemny ruch tych tarcz jest możliwy to biegun chwilowego obrotu (,0) leży na prostej przechodzącej przez punkty (,) i (,0), zaś z twierdzenia o trzech tarczach dla tarcz,, 0 wynika, że biegun chwilowego obrotu (,0) leży na prostej przechodzącej przez punkty (,) i (,0). Jeśli więc jest możliwy wzajemny ruch tarcz i 0 to biegun chwilowego obrotu tych tarcz względem siebie (,0) leży na przecięciu dwu prostych: prostej przechodzącej przez punkty (0,) i (,) i prostej poprowadzonej przez punkty (0,) i (,). Skrótowo będziemy to zapisywać następująco: 0 (,0) Rysujemy poziomą linię odniesienia (odpowiadającą tarczy 0). Rzutujemy na nią środki obrotu (,0), (,0), (,0). Uwzględniając, że mechanizm ma jeden stopień swobody nadajemy obrót tarczy i rysujemy prostą o dowolnym nachyleniu przez punkt (,0) odpowiadającą tarczy po obrocie. ołożenie prostych odpowiadających pozostałym tarczom jest już jednoznacznie określone przez bieguny chwilowego obrotu, które rzutujemy na odpowiednie proste i rysujemy kolejne proste.. o zrzutowaniu punktu (,) na prostą rysujemy przez punkty (,0) i (,) prostą odpowiadającą tarczy. odobnie, po zrzutowaniu punktu (,) na prostą, rysujemy przez punkty (,0) i (,) prostą odpowiadającą tarczy. Zaznaczamy odcinki prostych odpowiadające torowi siły rzykład opracowała R.Sieniawska

LINIE WŁYWU przykład sposób kinematyczny jednostkowej. Są to: odcinek prostej między punktami (,0) i (,), odcinek prostej między punktami (,) i (,) odcinek prostej między punktami (,) i (punkt stanowiący rzut końca toru siły jednostkowej na prostą ). W ten sposób otrzymaliśmy wykres przesunięć toru siły jednostkowej (wykres, którego rzędnymi są rzuty przesunięć poszczególnych punktów na kierunek siły jednostkowej). Wykres ten ma kształt szukanej linii wpływu momentu zginającego. by określić rzędnie i znaki linii wpływu wypisujemy równanie zasady prac przygotowanych dla wybranego ustawienia siły jednostkowej (na ogół w punkcie załamania linii wpływy). Rozpatrywanym przypadku wygodnie jest wybrać ustawienie w punkcie (,). racę wykonują momenty M na kątach obrotu ϕ (tarczy ) i ϕ (tarczy ) siła jednostkowa na przesunięciu punktu jej przyłożenia. Równanie prac przygotowanych ma postać: M ϕ M ϕ = 0. by równanie rozwiązać określamy związki między przemieszczeniami występującymi w równaniu. ϕ =, ϕ =. o ich podstawieniu do równania otrzymujemy: M M = 0 i skąd M = M,(,) = 0. a dla ustawienia siły jednostkowej w punkcje (,). Oznacza to, że rzędne nad prostą odniesienia są ujemne. Wartości innych rzędnych wyznaczamy wykorzystujac twierdzenie Tallesa. rzykładowo rzędną odpowiadajacą ustawieniu siły jednostkowej w punkcie (,) M,(,) M,(,) wyznaczymy ze związku: =. Ma ona wartość M,(,) = M,(,) = 0. 666a. (,0) (,) = M (,) M (,0) (,0) 0. 667a 0. 667a (,) (,) LwM 0 (,0) (,0) ϕ ϕ ϕ 0 0. a (,0) http://i4odt.iil.pwr.wroc.pl/zukowski Rys.. rzykład opracowała R.Sieniawska

LINIE WŁYWU przykład sposób kinematyczny rzykład. W układzie trójprzegubowym jak na rys. sporządzić linię wpływu siły tnącej w przekroju. a a a a a a a a a Rys.. Zastępujemy podporę przegubowoprzesuwną więzią elementarną. W przekroju zastępujemy siłami V więź odpowiadającą siłom tnącym, co przekształca układ dany w mechanizm. Mechanizm wraz z oznaczonymi tarczami i środkami chwilowego obrotu pokazano na rys. 5. ołączenie między tarczami i zaznaczone na rys. 5 schematycznie jest połączeniem jak na rys. 4. 6 7 Rys.4. Z twierdzenia o trzech tarczach dla tarcz, 6 i, 7 i otrzymujemy, że biegun chwilowego obrotu tarcz i względem siebie leży na przecięciu prostych przechodzacych przez punkty (,6) i (6,) (,7) i (7,) czyli w nieskończoności (proste te są równoległe) na prostej prostopadłej do kierunku działania siły tnącej. 6 7 (,) nalogicznie wyznaczamy środki obrotu (,0) przez tarcze i, (4,0) przez tarcze i 5. 0 (,0) 4 5 0 (4,0) Można pominąć wyznaczenie położenia środka obrotu tarczy 4 względem 0. Do narysowania przesunięć tej tarczy wystarczy informacja, że środek ten musi leżeć na pionowej prostej przechodzącej przez punkty (5,0) i (4,5), wiadomo więc w którym miejscu będzie jego rzut na osi odniesienia. Rysujemy oś odniesienia i rzutujemy na nią punkty obrotu tarcz z ostoją. Rysujemy prostą odpowiadajacą tarczy obracając ją o dowolny kąt wokół jej środka obrotu (,0). Następnie rzutujemy na tę prostą środek obrotu (,) i rysujemy przez ten punkt i punkt (,0) prostą odpowiadającą tarczy. rosta jest równoległa do prostej, ponieważ ich punkt wspólny leży w nieskończoności (wzajemny środek obrotu (,) leży w nieskończoności). Rysujemy więc przez punkt (,0) prostą równoległą do prostej. rostą 4 odpowiadającą tarczy 4 prowadzimy przez punkt (4,0) zrzutowany na prostą odniesienia (0) i punkt (4,) zrzutowany na prostą. Wykres przesunięć o kształcie takim jak kształt linii wpływu otrzymamy zaznaczając na prostych odcinki odpowiadajace torowi siły jednostkowej. Są to: odcinek między punktami (4,0) i (4,) na prostej 4, odcinek między punktami (4,) i (,) na prostej, odcinek między punktami (,) i na prostej, odcinek między punktami i na prostej. W celu wyznaczenia rzędnej linii wpływu wykorzystamy równanie prac przygotowanych. Dla wyznaczenia rzędnej dla tarczy przy przekroju ustawimy tam siłę jednostkową. http://i4odt.iil.pwr.wroc.pl/zukowski rzykład opracowała R.Sieniawska

LINIE WŁYWU przykład sposób kinematyczny Równanie prac przygotowanych V V + V V V = 0 Z faktu, ze biegun obrotu tarcz i leży w nieskończoności wynika, że proste i są do siebie równoległe, a stąd wynika, że ich kąty obrotu są sobie równe ( ϕ = ϕ ). V V Wykorzystując powyższe otrzymujemy zależności ϕ = = ϕ =, 6a a skąd V = V /, równanie przyjmuje postac V V + V V / V = 0 a jego rozwiazanie daje wartość V =. 5. Oznacza to, że rzędne nad prostą odniesienia są ujemne a pod nia dodatnie. Inne rzędne można wyznaczyć wykorzystując tw. Tallesa. (4,0) (,) (,) V = V (4,5) 4 (4,) 5 (5,0) (,0) 6a (,0) a (,0) LwV (4,0) 4 (4, ) (,0) (,0) ϕ Rys.5. (,) (,0) ϕ.5 V V rzykład. W kratownicy jak na rys. 6 sporządzić linię wpływu siły osiowej w pręcie. 4 a a a a a a a Rys. 6 tgϕ = / 4 ϕ Zastępujemy podporę przegubowoprzesuwną więzią elementarną. ręt zastępujemy siłami N. Grupujemy pręty tworzące tarcze i numerujemy te tarcze (rys. 7) i opisujemy istniejące bieguny obrotu tarcz względem siebie: (,0), (4,0), (,4), (,), (,), (,). Z twierdzenia o trzech tarczach wyznaczamy bieguny chwilowego obrotu (,0) i (,0) http://i4odt.iil.pwr.wroc.pl/zukowski rzykład opracowała R.Sieniawska

LINIE WŁYWU przykład sposób kinematyczny 4 0 (,0) 0 (,0) Rysujemy oś odniesienia i rzutujemy na nią punkty obrotu tarcz z fundamentem. Rysujemy prostą odpowiadajacą tarczy obróconą o dowolny kąt wokół jej środka obrotu (,0). Następnie rzutujemy na tę prostą środek obrotu (,) i rysujemy przez ten punkt i punkt (,0) prostą odpowiadającą tarczy, na prostą rzutujemy punkt (,) i przez ten punkt punkt (,0) rysujemy prostą odpowiadającą tarczy. Wykres przesunięć o kształcie takim jak kształt linii wpływu otrzymamy zaznaczając na prostych odcinki odpowiadajace torowi siły jednostkowej. Są to: odcinek między punktami (,0) i (,) na prostej, odcinek między punktami (,) i (,) na prostej, odcinek między punktami (,) i na prostej. W celu wyznaczenia rzędnej linii wpływu odpowiadającą ustawieniu siły jednostkowej w punkcie (,) ustawiamy tam siłę. Równanie prac przygotowanych ma postać N + N + 0 N N = gdzie, N, N przesunięcia w miejscach i kierunkach działania odpowiednio siły N działającej na tarczy, siły N działającej na tarczy i siły jednostkowej w punkcie (,). Uwzględniając fakt, że = N N 0, ϕ = = a.5a otrzymujemy =.5.5 N N + = 0 p p Stąd N N = = 0. 667, =,(,),.5 co oznacza, że rzędne pod linią odniesienia są ujemne a nad tą linią są dodatnie. Wartości innych rzędnych można wyznaczy z tw. Tallesa. (,0).5a (,) (,) (,0) = (,) ϕ (,0) a N (4,) ( a 4,0) 4 N (,0) (,0) ϕ (,) (,0) + 0. 667 (,) Rys.7 LW N & http://i4odt.iil.pwr.wroc.pl/zukowski rzykład opracowała R.Sieniawska