Fale rzeczywiste. dudnienia i prędkość grupowa

Podobne dokumenty
10. FALE, ELEMENTY TERMODYNAMIKI I HYDRODY- NAMIKI.

v! są zupełnie niezależne.

W-23 (Jaroszewicz) 20 slajdów Na podstawie prezentacji prof. J. Rutkowskiego

Mechanika płynów. Wykład 9. Wrocław University of Technology

Własności falowe cząstek. Zasada nieoznaczoności Heisenberga.

Mechanika cieczy. Ciecz jako ośrodek ciągły. 1. Cząsteczki cieczy nie są związane w położeniach równowagi mogą przemieszczać się na duże odległości.

Podstawy Akustyki. Drgania normalne a fale stojące Składanie fal harmonicznych: Fale akustyczne w powietrzu Efekt Dopplera.

Fale mechaniczne i akustyka

Podstawy Akustyki. Drgania normalne a fale stojące Składanie fal harmonicznych: Fale akustyczne w powietrzu Efekt Dopplera

Rodzaje fal. 1. Fale mechaniczne. 2. Fale elektromagnetyczne. 3. Fale materii. dyfrakcja elektronów

Mechanika płynp. Wykład 9 14-I Wrocław University of Technology

ANEMOMETRIA LASEROWA

J. Szantyr - Wykład nr 30 Podstawy gazodynamiki II. Prostopadłe fale uderzeniowe

Wydział EAIiE Kierunek: Elektrotechnika. Wykład 12: Fale. Przedmiot: Fizyka. RUCH FALOWY -cd. Wykład /2009, zima 1

Wykład FIZYKA I. 11. Fale mechaniczne. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Blaise Pascal

Aby nie uszkodzić głowicy dźwiękowej, nie wolno stosować amplitudy większej niż 2000 mv.

Prędkość fazowa i grupowa fali elektromagnetycznej w falowodzie

Wykład I Krzysztof Golec-Biernat Optyka 1 / 16

Elementy mechaniki relatywistycznej

Fizyka dla Informatyków Wykład 8 Mechanika cieczy i gazów

STATYKA I DYNAMIKA PŁYNÓW (CIECZE I GAZY)

Fizyka 11. Janusz Andrzejewski

Wykłady z fizyki FIZYKA III

PŁYN Y RZECZYWISTE Przepływy rzeczywiste różnią się od przepływów idealnych obecnością tarcia (lepkości): przepływy laminarne/warstwowe - różnią się

Fizyka cząstek elementarnych

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Teoria kinetyczna INZYNIERIAMATERIALOWAPL. Kierunek Wyróżniony przez PKA

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

Fizyka 2 Wróbel Wojciech

Wykład 30 Szczególne przekształcenie Lorentza

4.3 Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu metodą fali biegnącej(f2)

Wykład 9: Fale cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski

FALE MECHANICZNE C.D. W przypadku fal mechanicznych energia fali składa się z energii kinetycznej i energii

teoria wzgl wzgl dności

Rozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni. Dla próżni równania Maxwella w tzw. postaci różniczkowej są następujące:

Stan równowagi chemicznej

Podstawy fizyki sezon 1 VIII. Ruch falowy

PRACE. Instytutu Ceramiki i Materia³ów Budowlanych. Nr 7. Scientific Works of Institute of Ceramics and Construction Materials ISSN

Podstawy fizyki sezon 1 VII. Ruch drgający

Elementy dynamiki relatywistycznej r r

Wyznaczanie prędkości dźwięku

Prowadzący: Kamil Fedus pokój nr 569 lub 2.20 COK konsultacje: środy

Temat:Termodynamika fotonów.

nieciągłość parametrów przepływu przyjmuje postać płaszczyzny prostopadłej do kierunku przepływu

Elementy szczególnej teorii względności

Fale akustyczne. Jako lokalne zaburzenie gęstości lub ciśnienia w ośrodkach posiadających gęstość i sprężystość. ciśnienie atmosferyczne

Ćw. 11 Wyznaczanie prędkości przepływu przy pomocy rurki spiętrzającej

Kolokwium 2. Środa 14 czerwca. Zasady takie jak na pierwszym kolokwium

Ruch falowy. Fala zaburzenie wywoane w jednym punkcie ośrodka, które rozchodzi się w każdym dopuszczalnym kierunku.

Elementy fizyki relatywistycznej

Mechanika relatywistyczna

Ruch falowy. Parametry: Długość Częstotliwość Prędkość. Częstotliwość i częstość kołowa MICHAŁ MARZANTOWICZ

13 Fale w ośrodkach sprężystych

MECHANIKA PŁYNÓW. Materiały pomocnicze do wykładów. opracował: prof. nzw. dr hab. inż. Wiesław Grzesikiewicz

Fala oscylacje w przestrzeni i w czasie. Zaburzenie, które rozchodzi się w ośrodku.

obszary o większej wartości zaburzenia mają ciemny odcień, a

Elementy optyki. Odbicie i załamanie fal Zasada Huygensa Zasada Fermata Interferencja Dyfrakcja Siatka dyfrakcyjna

Komentarz 3 do fcs. Drgania sieci krystalicznej. I ciepło właściwe ciała stałego.

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 2

Podstawowy problem mechaniki klasycznej punktu materialnego można sformułować w sposób następujący:

Fizyka 12. Janusz Andrzejewski

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

= T. = dt. Q = T (d - to nie jest różniczka, tylko wyrażenie różniczkowe); z I zasady termodynamiki: przy stałej objętości. = dt.

Wykład 9: Fale cz. 2. dr inż. Zbigniew Szklarski

MECHANIKA PŁYNÓW Płyn

Ψ(x, t) punkt zamocowania liny zmienna t, rozkład zaburzeń w czasie. x (lub t)

Fale dźwiękowe. Jak człowiek ocenia natężenie bodźców słuchowych? dr inż. Romuald Kędzierski

Ziarnista budowa Natury

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

ELEMENTY SZCZEGÓLNEJ TEORII WZGLĘDNOŚCI. I. Zasada względności: Wszystkie prawa przyrody są takie same we wszystkich

Zasady dynamiki Newtona. Ilość ruchu, stan ruchu danego ciała opisuje pęd

Podstawy fizyki wykład 7

2.6.3 Interferencja fal.

Wykład 9: Fale cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 25: Interferencja fal akustycznych. Prędkość dźwięku.

Fotometria. F. obiektywna = radiometria: Jaka ENERGIA dopływa ze źródła. F. subiektywna: Jak JASNO świeci to źródło? (w ocenie przeciętnego człowieka)

I zasada termodynamiki

1. Cykl odwrotny Carnota reprezentują poniższe diagramy w zmiennych p-v ( ) i T-S

5. Jednowymiarowy przepływ gazu przez dysze.

Oddziaływania. Wszystkie oddziaływania są wzajemne jeżeli jedno ciało działa na drugie, to drugie ciało oddziałuje na pierwsze.

Gęstość i ciśnienie. Gęstość płynu jest równa. Gęstość jest wielkością skalarną; jej jednostką w układzie SI jest [kg/m 3 ]

Fale cz. 1. dr inż. Ireneusz Owczarek CMF PŁ 2012/13

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXIII: Przypomnienie: statyka

I.2 Promieniowanie Ciała Doskonale Czarnego

Wykład 9: Fale cz. 2. dr inż. Zbigniew Szklarski

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE

Zasady oceniania karta pracy

WYKŁAD 14 PROSTOPADŁA FALA UDERZENIOWA

2.14. Zasada zachowania energii mechanicznej

Badanie efektu Dopplera metodą fali ultradźwiękowej

Podstawy fizyki wykład 5

POMIAR PRĘDKOŚCI DŹWIĘKU METODĄ REZONANSU I METODĄ SKŁADANIA DRGAŃ WZAJEMNIE PROSTOPADŁYCH

TERMODYNAMIKA. Przedstaw cykl przemian na wykresie poniższym w układach współrzędnych przedstawionych poniżej III

PLAN WYKŁADU. Ciepło właściwe Proces adiabatyczny Temperatura potencjalna II zasada termodynamiki. Procesy odwracalne i nieodwracalne 1 /35

Powtórzenie na kolokwium nr 4. Dynamika punktu materialnego

LABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI. ĆWICZENIE NR 1 Drgania układów mechanicznych

Aerodynamika I. wykład 3: Ściśliwy opływ profilu. POLITECHNIKA WARSZAWSKA - wydz. Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa A E R O D Y N A M I K A I

POLITECHNIKA ŚWIĘTOKRZYSKA w Kielcach WYDZIAŁ MECHATRONIKI I BUDOWY MASZYN KATEDRA URZĄDZEŃ MECHATRONICZNYCH LABORATORIUM FIZYKI INSTRUKCJA

Rozdział 9. Fale w ośrodkach sprężystych

Transkrypt:

Fale rzezywiste dudnienia i rędkość gruowa Czysta fala harmonizna nie istnieje. Rzezywisty imuls falowy jest skońzony w zasie i w rzestrzeni:

Rzezywisty imuls falowy (iąg falowy) można rzedstawić jako suerozyję ewnej lizby (na ogół nieskońzonej) fal harmoniznyh. Rozważmy suerozyję fal łaskih o tyh samyh amlitudah, o nieznaznie różniąyh się ω i k, biegnąyh wzdłuż tej samej rostej gdzie ω ω ω, k k k ω ω ω śr, ( t k x) ( t k x) y Aos ω y Aos ω ω k y y y Aos t x os ωśr k k k śr. ( t k x) Jest to fala harmonizna o modulowanej amlitudzie. W ustalonym miejsu ( x onst ) jest to drganie harmonizne o modulowanej amlitudzie - dudnienie. śr

( ω ) os ω A t ϕ os t ϕ y śr Przykład: fala akustyzna obserwator w miejsu x usłyszałby dźwięk o okresie Tπ/0, modulowany z okresem T mod π π, zyli dudnienie.

Widzimy, że imulsy (gruy fal ogranizone z dwóh stron rzez zerową amlitudę) rzesuwają się z jakąś rędkośią. Suerozyja y k y y A ω os t x os ωśr ( t k x) oisuje rzesuwanie się azek energii, onieważ energia jest roorjonalna do kwadratu amlitudy śr Znajdźmy rędkość rzesuwania się owierzhni falowej o stałej amlitudzie: ω k t x onst Jest to równanie ruhu tego zesołu (gruy) fal Prędkość tej gruy fal x ω t onst k v g dx dt ω k

nazywamy rędkośią gruową. Ogólnie: v g dω dk Prędkość gruowa jest ojęiem ważnym także dla tehniki. rędkośią gruową. Jeżeli v f nie zależy od λ, to rędkość fazowa jest równa rędkośi gruowej. Przykłady sytuaji, gdy rędkość fazowa jest równa rędkośi gruowej: fale dźwiękowe w owietrzu fale orzezne w strunie fale elektromagnetyzne w różni (n. światło). Są to rzyadki szzególne. Wszelkie sygnały rozhodzą się z

Efekt Dolera dla fali akustyznej olega na zmianie obserwowanej zęstośi dźwięku, względem znanej zęstośi źródła, wskutek ruhu źródła lub obserwatora względem ośrodka. Z O u<0 u>0 v>0 v<0 f f Dane: f,, u, v (tutaj rędkość dźwięku względem owietrza) Szukane: f Oznazenia: Z źródło, O obserwator. λ Jeżeli nie ma ruhu Z ani O, to λf, T f f I. Z nieruhome, O zbliża się do Z u 0, v > 0 rędkość względna fali i obserwatora jest większa od v λf f v λf f v f f

II. O nieruhomy, Z zbliża się do O u > 0, v 0 źródło dogania imulsy, fala się skraa λ λ ut λ f λ f ( ut ) f ( T ut ) f ( u) Tf ( u) f III. Z i O zbliżają się do siebie u 0, v 0 v f u f f f u v u f f Wzory te są słuszne dla rędkośi źródła i obserwatora mniejszyh od rędkośi dźwięku.

Mehanika łynów Hydrostatyka Hydrodynamika Prawo Arhimedesa: Na każde iało zanurzone w iezy działa siła wyoru, skierowana ku górze, równa o do wielkośi iężarowi iezy wyartej rzez to iało. F r w F w Vg V, Warunek ływania iał: F w Vg mg Vg Zastosowanie: łodzie, statki, balony.

Arhimedes (87-.n.e) Jego rawo ozwala zmierzyć gęstość iała rzez dwukrotne zważenie, n. w owietrzu i w wodzie (korona Herona). Prawo Pasala: Ciśnienie wywarte na iez rozhodzi się równomiernie we wszystkih kierunkah. Zastosowania: rasa hydraulizna, odnośnik F F S S S F S F F S S F

Blaise Pasal (63-66) Ciśnienie hydrostatyzne Paradoks hydrostatyzny g h Ciśnienie na dnie nazynia nie zależy od kształtu tego nazynia, lez od wysokośi słua iezy.

Hydrodynamika Ruh iezy idealnej Założenia: iez jest nieśiśliwa i nieleka rzeływ jest ustalony i bezwirowy Definije: ząstka łynu myślowo wyodrębniony element objętośi linia rądu linia, do której wektor rędkośi wybranej ząstki łynu jest w każdym unkie styzny struga rądu obszar w iezy utworzony rzez ewien iągły zbiór linii rądu v r v r v r 3 W dalszyh rozważaniah będziemy wiązać rędkość z unktem w rzestrzeni, a nie z konkretną ząstką łynu.

Równanie iągłośi v r A A v r Przeływ masy w tym samym zasie A m V v t A rzez : A m V v t A rzez : Prawo zahowania masy: m m stąd v A v A A v onst Strumień masy jest stały. Jeżeli iez jest nieśiśliwa to A v Natężenie rzeływu jest stałe. onst t

Równanie Bernoulliego wynika ze związku między raą i energią: E E k W l A l A W mgy mgy mgh E mv mv E k mv mv mgy mgy l A l A Vv Vv Vgy Vgy V V v v gy gy v gy v gy onst v gy

definije: gy - iśnienie statyzne v - iśnienie dynamizne Słowne sformułowanie rawa Bernoulliego: suma iśnienia statyznego i dynamiznego jest wielkośią stałą. Zastosowania:. omiar rędkośi iezy i gazów w rurah. siła nośna skrzydła samolotu 3. rozylaze aerozoli Daniel Bernoulli (700-78)

Ruh iezy lekiej W rzezywistej iezy istnieją oddziaływania międzyząstezkowe. Ciez oddziałuje ze śiankami rury i z rzedmiotami w niej zanurzonymi. Warstwy iezy oddziałują ze sobą. Przeływ iezy rzez rurę: niebieskie strzałki wektory rędkośi na styku ze śianką rury v 0 Prawo Newtona dla lekośi F r S S F r v r r r v v n F S n v F η, a w graniy S dn dv η η - wsółzynnik lekośi dynamiznej

Przykład na zastosowanie równania Bernoulliego do łynu wykazująego lekość: strzelanie bramek z kornera lub obok muru (efekt Magnusa). Lot iłki bez rotaji: lot iłki z nadaną rotają wskutek lekośi owierzhnia iłki orywa ząstezki owietrza, dlatego rędkość owietrza względem iłki o obu stronah nie jest taka sama: v mniejsze, dyn mniejsze, stat większe siła Magnusa v większe, dyn większe, stat mniejsze