Z1/1. ANALIZA BELEK ZADANIE 1

Podobne dokumenty
Z1/2 ANALIZA BELEK ZADANIE 2

Z1/7. ANALIZA RAM PŁASKICH ZADANIE 3

WIERZBICKI JĘDRZEJ. 4 (ns)

5.1. Kratownice płaskie

Dr inż. Janusz Dębiński

1. ANALIZA BELEK I RAM PŁASKICH

Mechanika ogólna Wydział Budownictwa Politechniki Wrocławskiej Strona 1. MECHANIKA OGÓLNA - lista zadań 2016/17

Z1/1. ANALIZA KINEMATYCZNA PŁASKICH UKŁADÓW PRĘTOWYCH ZADANIE 1

PODSTAWY STATYKI BUDOWLI POJĘCIA PODSTAWOWE

ĆWICZENIE 2 WYKRESY sił przekrojowych dla belek prostych

POLITECHNIKA POZNAŃSKA INSTYTUT KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH Zakład Mechaniki Budowli LINIE WPŁYWOWE SIŁ W UKŁADACH STATYCZNIE WYZNACZALNYCH

Dla danej kratownicy wyznaczyć siły we wszystkich prętach metodą równoważenia węzłów

7. WYZNACZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W BELKACH

Treść ćwiczenia T6: Wyznaczanie sił wewnętrznych w belkach

Mechanika teoretyczna

ĆWICZENIE 7 Wykresy sił przekrojowych w ustrojach złożonych USTROJE ZŁOŻONE. A) o trzech reakcjach podporowych N=3

WYZNACZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W BELCE

WYZNACZANIE REAKCJI WIĘZÓW W UKŁADZIE TARCZ SZTYWNYCH

1. ANALIZA KINAMATYCZNA PŁASKICH UKŁADÓW PRĘTOWYCH

4.1. Modelowanie matematyczne

{H B= 6 kn. Przykład 1. Dana jest belka: Podać wykresy NTM.

ĆWICZENIE 3 Wykresy sił przekrojowych dla ram. Zasady graficzne sporządzania wykresów sił przekrojowych dla ram

1. Silos Strona:1 Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą sił Rys. Schemat układu ...

Uwaga: Linie wpływu w trzech prętach.

Zadanie 3. Belki statycznie wyznaczalne. Dla belek statycznie wyznaczalnych przedstawionych. na rysunkach rys.a, rys.b, wyznaczyć:

8. ANALIZA KINEMATYCZNA I STATYCZNA USTROJÓW PRĘTOWYCH

Projekt nr 1. Obliczanie przemieszczeń z zastosowaniem równania pracy wirtualnej

KRATOWNICE 1. Definicja: konstrukcja prętowa, składająca się z prętów prostych połączonych ze sobą przegubami. pas górny.

Wytrzymałość Materiałów

Mechanika teoretyczna

gruparectan.pl 1. Silos 2. Ustalenie stopnia statycznej niewyznaczalności układu SSN Strona:1 Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą sił

1. METODA PRZEMIESZCZEŃ

Podpory sprężyste (podatne), mogą ulegać skróceniu lub wydłużeniu pod wpływem działających sił. Przemieszczenia występujące w tych podporach są

Zginanie proste belek

1. Obciążenie statyczne

6. WYZNACZANIE LINII UGIĘCIA W UKŁADACH PRĘTOWYCH

5. METODA PRZEMIESZCZEŃ - PRZYKŁAD LICZBOWY

2kN/m Zgodnie z wyznaczonym zadaniem przed rozpoczęciem obliczeń dobieram wstępne przekroje prętów.

3. RÓWNOWAGA PŁASKIEGO UKŁADU SIŁ

2ql [cm] Przykład Obliczenie wartości obciażenia granicznego układu belkowo-słupowego

Mechanika teoretyczna

gruparectan.pl 1. Metor Strona:1 Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą przemieszczeń Rys. Schemat układu Współrzędne węzłów:

Przykład Łuk ze ściągiem, obciążenie styczne. D A

MECHANIKA I WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW - OBLICZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W BELKACH

Siły wewnętrzne - związki różniczkowe

Belka Gerbera. Poradnik krok po kroku. mgr inż. Krzysztof Wierzbicki

MECHANIKA BUDOWLI I. Prowadzący : dr inż. Hanna Weber pok. 225, weber@zut.edu.pl strona:

Zbigniew Mikulski - zginanie belek z uwzględnieniem ściskania

3. Rozciąganie osiowe

Rama statycznie wyznaczalna

ĆWICZENIE 6 Kratownice

Przykład 7.3. Belka jednoprzęsłowa z dwoma wspornikami

ZGINANIE PŁASKIE BELEK PROSTYCH

WIADOMOŚCI WSTĘPNE, PRACA SIŁ NA PRZEMIESZCZENIACH

Zgodnie z wyznaczonym zadaniem przed rozpoczęciem obliczeo dobieram wstępne przekroje prętów.

Mechanika i Budowa Maszyn

Sił Si y y w ewnętrzne (1)(1 Mamy my bry r łę y łę mate t r e iralną obc ob iążon ż ą u kła k de d m e si m ł si ł

Rozwiązywanie ramy statyczne niewyznaczalnej Metodą Sił

POLITECHNIKA POZNAŃSKA INSTYTUT KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH. Ćwiczenie nr 4. Prowadzący: mgr inŝ. A. Kaczor

Metoda Różnic Skończonych (MRS)

OBLICZANIE RAM METODĄ PRZEMIESZCZEŃ WERSJA KOMPUTEROWA

Przykłady (twierdzenie A. Castigliano)

ZałoŜenia przyjmowane przy obliczaniu obciąŝeń wewnętrznych belek

Narysować wykresy momentów i sił tnących w belce jak na rysunku. 3ql

Wewnętrzny stan bryły

Mechanika ogólna Kierunek: budownictwo, sem. II studia zaoczne, I stopnia inżynierskie

PROJEKT NR 1 METODA PRZEMIESZCZEŃ

2P 2P 5P. 2 l 2 l 2 2l 2l

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2014/15

Mechanika. Wykład nr 2 Wypadkowa dowolnego układu sił. Równowaga. Rodzaje sił i obciążeń. Wyznaczanie reakcji.

Politechnika Białostocka

PRZYKŁADOWE ZADANIA. ZADANIE 1 (ocena dostateczna)

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2015/16

Geometria i łuku (1) Wezg z ło ł w o ia ia punkty po dpa rcia ł a uku; Klucz ( cz zwornik) najw na y jw żs ż zy z punk łuku łu ; klu kl c u z ku;

Obliczenia statyczne ustrojów prętowych statycznie wyznaczalnych. Pręty obciążone osiowo Kratownice

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH. Doświadczalne sprawdzenie zasady superpozycji

9. Mimośrodowe działanie siły

Ćwiczenie nr 3: Wyznaczanie nośności granicznej belek Teoria spręŝystości i plastyczności. Magdalena Krokowska KBI III 2010/2011

PRZEZNACZENIE I OPIS PROGRAMU

SPORZĄDZANIE LINII WPŁYWU WIELKOŚCI STATYCZNYCH SPOSOBEM KINEMATYCZNYM

Ć w i c z e n i e K 4

NOŚNOŚĆ GRANICZNA

Linie wpływu w belce statycznie niewyznaczalnej

Olga Kopacz, Adam Łodygowski, Krzysztof Tymber, Michał Płotkowiak, Wojciech Pawłowski Poznań 2002/2003 MECHANIKA BUDOWLI 1

Przykład 1 Dany jest płaski układ czterech sił leżących w płaszczyźnie Oxy. Obliczyć wektor główny i moment główny tego układu sił.

FUNKCJA LINIOWA. A) B) C) D) Wskaż, dla którego funkcja liniowa określona wzorem jest stała. A) B) C) D)

ANALIZA KINEMATYCZNA PŁASKICH UKŁADÓW TARCZ SZTYWNYCH

Tra r n a s n fo f rm r a m c a ja a na n p a rę r ż ę eń e pomi m ę i d ę zy y uk u ł k a ł d a am a i m i obr b ó r cony n m y i m

Przykład 4.2. Sprawdzenie naprężeń normalnych

MECHANIKA OGÓLNA wykład 4

R o z w i ą z a n i e Przy zastosowaniu sposobu analitycznego należy wyznaczyć składowe wypadkowej P x i P y

FUNKCJA LINIOWA. Zadanie 1. (1 pkt) Na rysunku przedstawiony jest fragment wykresu pewnej funkcji liniowej y = ax + b.

2. Pręt skręcany o przekroju kołowym

8. WIADOMOŚCI WSTĘPNE

Stropy TERIVA - Projektowanie i wykonywanie

BELKI GERBERA WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW. n s = R P 3 gdzie: - R liczba reakcji, - P liczba przegubów, - 3 liczba równań równowagi na płaszczyźnie.

wszystkie elementy modelu płaskiego są w jednej płaszczyźnie, zwanej płaszczyzną modelu

Spis treści. Wstęp Część I STATYKA

Liczba godzin Liczba tygodni w tygodniu w semestrze

Transkrypt:

05/06 Z1/1. NLIZ LK ZNI 1 1 Z1/1. NLIZ LK ZNI 1 Z1/1.1 Zadanie 1 Udowodnić geometryczną niezmienność belki złożonej na rysunku Z1/1.1 a następnie wyznaczyć reakcje podporowe oraz wykresy siły poprzecznej i momentu zginającego. Wszystkie wymiary są podane w metrach. Zadanie zostanie rozwiązanie z wykorzystaniem dokładnej postaci funkcji siły poprzecznej oraz momentu zginającego. Rys. Z1/1.1. elka złożona. Z1/1.2 naliza kinematyczna belki złożonej Rysunek Z1/1.2 przedstawia układ tarcz sztywnych, który jest modelem belki złożonej przedstawionej na rysunku Z1/1.1. 1 2 1 2 Rys. Z1/1.2. Układ tarcz sztywnych model belki złożonej. Układ tarcz sztywnych składa się z dwóch tarcz, które razem mają 6 stopni swobody. Układ jest podparty czterema prętami podporowymi oraz przegubem rzeczywistym, które to więzy odbierają 4 1 1 2=6 (Z1/1.1) stopni swobody. Został więc spełniony warunek konieczny geometrycznej niezmienności (1.4). Tarcza numer 1 jest podparta do tarczy podporowej za pomocą trzech prętów, których kierunki nie przecinają się w jednym punkcie. Tarcza ta jest więc geometrycznie zmienna i może stanowić podłoże dla tarczy numer 2. Rysunek Z1/1.3 przedstawia tarczę numer 2. Jak widać jest ona podparta do podłoża za pomocą przegubu rzeczywistego i pręta podporowego. Przegub rzeczywisty nie leży na kierunki pręta podporowego więc tarcza numer 2 jest także geometrycznie niezmienna. Skoro obie tarcze są geometrycznie niezmienne to i cały układ tarcz sztywnych jest geometrycznie niezmienny.

05/06 Z1/1. NLIZ LK ZNI 1 2 2 Rys. Z1/1. 3. Tarcza numer 2. Z1/1.3 Wyznaczenie reakcji podporowych Rysunek Z1/1.4 przedstawia podział belki złożonej na belki proste wraz z założonymi zwrotami reakcji podporowych. H V 2 H 1 H V V V V Rys. Z1/1.4. Założone zwroty reakcji podporowych. ałe obciążenie czynne jest prostopadłe do osi belki więc poziome reakcje H oraz H są równe zero. Reakcję V możemy wyznaczyć z warunku M 2 =0 V 4,0 8,0 5,0 10,0 4,0 1 2 4,0=0 V =30,0kN. (Z1/1.2) Reakcja ma więc zwrot zgodny z założonym. Reakcję V możemy wyznaczyć z warunku M 2 =0 V 4,0 8,0 1,0 10,0 4,0 1 2 4,0=0 V =18,0kN. (Z1/1.3) Reakcja ma więc zwrot zgodny z założonym.

05/06 Z1/1. NLIZ LK ZNI 1 3 W celu sprawdzenia obliczeń zastosujemy warunek równowagi Y 2 =0 V V 8,0 10,0 4,0=30,0 18,0 10 4,0 8,0=0. (Z1/1.4) Reakcje działające na belkę numer 2 znajdują się więc w równowadze. Rysunek Z1/1.5 przedstawia belkę numer 2 w równowadze. 2 1 30,0 kn 4,0 1,0 Rys. Z1/1.5. elka numer 2 w równowadze. Reakcję V możemy wyznaczyć z warunku M 1 =0 V 6,0 V 8,0 12,0 1 2 15,0 6,0 2 3 6,0=0 V =52,0kN. (Z1/1.5) Reakcja ma więc zwrot zgodny z założonym. Reakcję V możemy wyznaczyć z warunku M 1 =0 V 6,0 V 2,0 12,0 1 2 15,0 6,0 1 3 6,0=0 V =11,0kN. (Z1/1.6) Reakcja ma więc zwrot zgodny z założonym. W celu sprawdzenia obliczeń zastosujemy warunek równowagi Y 1 =0 V V V 1 2 15,0 6,0=11,0 52,0 18,0 1 2 15,0 6,0=0. (Z1/1.7)

05/06 Z1/1. NLIZ LK ZNI 1 4 Reakcje działające na belkę numer 1 znajdują się więc w równowadze. Rysunek Z1/1.6 przedstawia belkę numer 1 w równowadze. 1 11,0 kn 52,0 kn 6,0 2,0 Rys. Z1/1.6. elka numer 1 w równowadze. Rysunek Z1/1.7 przedstawia całą belkę złożoną w równowadze. 11,0 kn 52,0 kn 30,0 kn Rys. Z1/1.7. ała belka złożona w równowadze. Z1/1.4 Siły przekrojowe w przedziale Rysunek Z1/1.8 przedstawia równowagę części belki w przedziale. Na rysunku zaznaczone są założone dodatnie zwroty siły poprzecznej i momentu zginającego. Oczywiście siła normalna w przedziale wynosi zero. Siły i momenty sił działające zgodnie z przyjętymi zwrotami siły poprzecznej i momentu zginającego w funkcjach T(x) i M(x) będziemy zapisywać z minusem natomiast siły i momenty sił działające przeciwnie do przyjętych zwrotów siły poprzecznej i momentu zginającego w funkcjach T(x) i M(x) będziemy zapisywać z plusem. Siła poprzeczna wynosi T x =11,0 1 2 15,0 6,0 x x= 5,0 4,0 x2 11,0. (Z1/1.8) Wartości siły poprzecznej na początku i końcu przedziału wynoszą T 0,0 = 11,0kN T 6,0 = 34,0kN. (Z1/1.9)

05/06 Z1/1. NLIZ LK ZNI 1 5 q x = 15,0 6,0 x=2,5 x 11,0 kn x 1 T(x) M(x) X Rys. Z1/1.8. Równowaga części belki w przedziale. Siła poprzeczna posiada miejsce zerowe w punkcie T x 0 = 5,0 4,0 x 2 0 11,0=0 x 0 =2,966m. (Z1/1.10) kstremum wykresu siły poprzecznej znajduje się w punkcie. Moment zginający wynosi M x =11,0 x 1 2 15,0 6,0 x x 1 5,0 x 12,0= 3 12,0 x3 11,0 x 12,0. (Z1/1.11) Wartości momentu zginającego na początku i końcu przedziału wynoszą M 0,0 = M 6,0 = 36,0 knm. (Z1/1.12) Wartość momentu zginającego w miejscu ekstremum (Z1/1.10) wynosi M 2,966 =9,754 knm. (Z1/1.13) Pochodna funkcji siły poprzecznej (Z1/1.8) wynosi dt dx = 5,0 2,0 x= 2,5 x = q x. (Z1/1.14) Spełnione zostało różniczkowe równanie równowagi (1.53). Pochodna funkcji momentu zginającego (Z1/1.11) wynosi

05/06 Z1/1. NLIZ LK ZNI 1 6 dm dx = 5,0 4,0 x2 11,0=T x. (Z1/1.15) Spełnione zostało różniczkowe równanie równowagi (1.54). Rysunek Z1/1.9 przedstawia wykresy siły poprzecznej i momentu zginającego w przedziale 11,0 kn 52,0 kn 30,0 kn +11,0 T(x) [kn] -34,0 12,0 9,754 36,0 M(x) [knm] Rys. Z1/1.9. Wykres sił przekrojowych w przedziale. Z1/1.5 Siły przekrojowe w przedziale Rysunek Z1/1.10 przedstawia równowagę części belki w przedziale. Na rysunku zaznaczone są założone dodatnie zwroty siły poprzecznej i momentu zginającego. Oczywiście siła normalna w przedziale także wynosi zero. Siły i momenty sił działające zgodnie z przyjętymi zwrotami siły poprzecznej i momentu zginającego w funkcjach T(x) i M(x) będziemy zapisywać z minusem natomiast siły i momenty sił działające przeciwnie do przyjętych zwrotów siły poprzecznej i momentu zginającego w funkcjach T(x) i M(x) będziemy zapisywać z plusem. Siła poprzeczna wynosi

05/06 Z1/1. NLIZ LK ZNI 1 7 X M(x) T(x) 1 Rys. Z1/10. Równowaga części belki w przedziale. x T x =1. (Z1/1.16) Moment zginający wynosi M x = 18,0 x. (Z1/1.17) Wartości momentu zginającego na początku i końcu przedziału wynoszą M 0,0 =0,0 knm M 12,0 = 36,0 knm. (Z1/1.18) Pochodna momentu zginającego wynosi dm dx = 18,0= T x. (Z1/1.19) Spełniona została więc zależność (1.56). Rysunek Z1/1.11 przedstawia wykresy sił przekrojowych w przedziale. Z1/1.6 Siły przekrojowe w przedziale Rysunek Z1/1.12 przedstawia równowagę części belki w przedziale. Na rysunku zaznaczone są założone dodatnie zwroty siły poprzecznej i momentu zginającego. Oczywiście siła normalna w przedziale wynosi zero. Siły i momenty sił działające zgodnie z przyjętymi zwrotami siły poprzecznej i momentu zginającego w funkcjach T(x) i M(x) będziemy zapisywać z minusem natomiast siły i momenty sił działające przeciwnie do przyjętych zwrotów siły poprzecznej i momentu zginającego w funkcjach T(x) i M(x) będziemy zapisywać z plusem. Siła poprzeczna wynosi T x =18,0 10,0 x. (Z1/1.20)

05/06 Z1/1. NLIZ LK ZNI 1 8 11,0 kn 52,0 kn 30,0 kn +18,0 +11,0 T(x) [kn] -34,0 12,0 9,754 36,0 0,0 M(x) [knm] Rys. Z1/1.11. Wykresy sił przekrojowych w przedziale. 2 1 x T(x) M(x) X Rys. Z1/1.12. Równowaga części belki w przedziale. Wartości siły poprzecznej na początku i końcu przedziału wynoszą T 0,0 = 1 T 4,0 = 22,0 kn. (Z1/1.21) Siła poprzeczna posiada miejsce zerowe w punkcie

05/06 Z1/1. NLIZ LK ZNI 1 9 T x 0 =18,0 10,0 x 0 x 0 =1,8 m. (Z1/1.22) Moment zginający wynosi M x =18,0 x 10,0 x 1 2 x=18,0 x 5,0 x2. (Z1/1.23) Wartości momentu zginającego na początku i końcu przedziału wynoszą M 0,0 =0,0 knm M 4,0 = m. (Z1/1.24) Wartość momentu zginającego w miejscu ekstremum (Z1/1.22) wynosi M 1,8 =16,2 knm. (Z1/1.25) Pochodna funkcji siły poprzecznej (Z1/1.20) wynosi dt dx = 10,0= q x. (Z1/1.26) Spełnione zostało różniczkowe równanie równowagi (1.53). Pochodna funkcji momentu zginającego (Z1/1.23) wynosi dm dx =18,0 10,0 x=t x. (Z1/1.27) Spełnione zostało różniczkowe równanie równowagi (1.54). Rysunek Z1/1.13 przedstawia wykresy siły poprzecznej i momentu zginającego w przedziale. Z1/1.7 Siły przekrojowe w przedziale Rysunek Z1/1.14 przedstawia równowagę części belki w przedziale. Na rysunku zaznaczone są założone dodatnie zwroty siły poprzecznej i momentu zginającego. Oczywiście siła normalna w przedziale także wynosi zero. Z1/1.7 Siły i momenty sił działające zgodnie z przyjętymi zwrotami siły poprzecznej i momentu zginającego w funkcjach T(x) i M(x) będziemy zapisywać z minusem natomiast siły i momenty sił działające przeciwnie do przyjętych zwrotów siły poprzecznej i momentu zginającego w funkcjach T(x) i M(x) będziemy zapisywać z plusem.

05/06 Z1/1. NLIZ LK ZNI 1 10 11,0 kn 52,0 kn 30,0 kn +18,0 +11,0 T(x) [kn] -34,0 1,8 2,2-22,0 12,0 9,754 36,0 0,0 16,2 8,0 M(x) [knm] 1,8 2,2 Rys. Z1/1.13. Wykresy sił przekrojowych w przedziale. M(x) X T(x) Rys. Z1/1.14. Równowaga części belki w przedziale. x Siła poprzeczna wynosi T x =8,0kN. (Z1/1.28) Moment zginający wynosi

05/06 Z1/1. NLIZ LK ZNI 1 11 M x = 8,0 x. (Z1/1.29) Wartości momentu zginającego na początku i końcu przedziału wynoszą M 0,0 =0,0 knm M 1,0 = m. (Z1/1.30) 11,0 kn 52,0 kn 30,0 kn +18,0 +11,0 +8,0 T(x) [kn] -34,0 1,8 2,2-22,0 12,0 9,754 36,0 0,0 16,2 8,0 M(x) [knm] 1,8 2,2 Rys. Z1/1.15. Wykresy sił przekrojowych w przedziale będące także wykresami ostatecznymi dla całej belki. Pochodna momentu zginającego wynosi dm dx = 8,0= T x. (Z1/1.31) Spełniona została więc zależność (1.56). Rysunek Z1/1.15 przedstawia wykresy sił przekrojowych w przedziale. Są to także wykresy ostateczne dla całej belki.