ZAAWANSOWANE TECHNIKI PRZETWARZANIA SYGNAŁÓW W TELEKOMUNIKACJI LABORATORIUM

Podobne dokumenty
TRANZYSTORY POLOWE JFET I MOSFET

Funkcja generująca rozkład (p-two)

21. CAŁKA KRZYWOLINIOWA NIESKIEROWANA. x = x(t), y = y(t), a < t < b,

D:\materialy\Matematyka na GISIP I rok DOC\07 Pochodne\8A.DOC 2004-wrz-15, 17: Obliczanie granic funkcji w punkcie przy pomocy wzoru Taylora.

Wytrzymałość śruby wysokość nakrętki

n k n k ( ) k ) P r s r s m n m n r s r s x y x y M. Przybycień Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka

UKŁADY RÓWNAŃ LINOWYCH

Wyższe momenty zmiennej losowej

EKONOMETRIA. Liniowy model ekonometryczny (regresji) z jedną zmienną objaśniającą

tek zauważmy, że podobnie jak w dziedzinie rzeczywistej wprowadzamy dla funkcji zespolonych zmiennej rzeczywistej pochodne wyższych rze

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 11

Temat 6. ( ) ( ) ( ) k. Szeregi Fouriera. Własności szeregów Fouriera. θ możemy traktować jako funkcje ω, których dziedziną jest dyskretny zbiór

DEA podstawowe modele

IV Uniwersytecka Sobota Matematyczna 14 kwietnia Funkcje tworzące w kombinatoryce

MACIERZE STOCHASTYCZNE

Analiza I.1, zima wzorcowe rozwiązania

Ćwiczenia rachunkowe TEST ZGODNOŚCI χ 2 PEARSONA ROZKŁAD GAUSSA

, gdzie b 4c 0 oraz n, m ( 2). 2 2 b b b b b c b x bx c x x c x x

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna A1, zima 2011/12. Kresy zbiorów. x Z M R

N ( µ, σ ). Wyznacz estymatory parametrów µ i. Y które są niezależnymi zmiennymi losowymi.

Wyznaczyć prędkości punktów A i B

Sygnały pojęcie i klasyfikacja, metody opisu.

Charakterystyki czasowe i częstotliwościowe układów automatyki. Podczas ćwiczenia poruszane będą następujące zagadnienia:

GENERALISED TRANSMISSION MODEL OF FIRST ORDER PARAMETRIC SECTION

Efektywność projektów inwestycyjnych. Statyczne i dynamiczne metody oceny projektów inwestycyjnych

Katedra Silników Spalinowych i Pojazdów ATH ZAKŁAD TERMODYNAMIKI. Wyznaczanie ciepła właściwego c p dla powietrza

Rekursja 2. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

t - kwantyl rozkładu t-studenta rzędu p o f stopniach swobody

Dwumian Newtona. Agnieszka Dąbrowska i Maciej Nieszporski 8 stycznia 2011

Symulacyjna metoda doboru optymalnych parametrów w prognostycznych modelach wygładzania wykładniczego

LABORATORIUM SYGNAŁÓW I SYSTEMÓW. Ćwiczenie 1

Portfel złożony z wielu papierów wartościowych

Zadania z algebry liniowej - sem. I Liczby zespolone

Ćwiczenie 2 ESTYMACJA STATYSTYCZNA

a 1, a 2, a 3,..., a n,...

Analiza I.1, zima globalna lista zadań

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2012/13. Ciągi.

1.3. Przestrzeni. Odwzorowania. Rząd macierzy. Twierdzenie Croneckera- Capellego

Rozkład normalny (Gaussa)

Ćwiczenia nr 5. TEMATYKA: Regresja liniowa dla prostej i płaszczyzny

Zmiana bazy i macierz przejścia

4. MODELE ZALEŻNE OD ZDARZEŃ

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2, lato 2018/19

MIANO ROZTWORU TITRANTA. Analiza statystyczna wyników oznaczeń

Ćwiczenia rachunkowe TEST ZGODNOŚCI 2 PEARSONA ROZKŁAD GAUSSA

ANALIZA DANYCH DYSKRETNYCH

Teoria. a k. Wskaźnik sumowania można oznaczać dowolną literą. Mamy np. a j = a i =

Wykład 7. Przestrzenie metryczne zwarte. x jest ciągiem Cauchy ego i posiada podciąg zbieżny. Na mocy

Teoria sterowania 1 Temat ćwiczenia nr 7a: Synteza parametryczna układów regulacji.

Optymalizacja sieci powiązań układu nadrzędnego grupy kopalń ze względu na koszty transportu

Czas trwania obligacji (duration)

Obligacja i jej cena wewnętrzna

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

Podprzestrzenie macierzowe

Podprzestrzenie macierzowe

Wykład FIZYKA I. 2. Kinematyka punktu materialnego. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

APROKSYMACJA I INTERPOLACJA. funkcja f jest zbyt skomplikowana; użycie f w dalszej analizie problemu jest trudne

Niepewności pomiarowe

LABORATORIUM METROLOGII

Zadania z analizy matematycznej - sem. I Szeregi liczbowe

Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych

Reprezentacja krzywych...

OBLICZENIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH DLA BELKI SWOBODNIE PODPARTEJ SWOBODNIE PODPARTEJ ALGORYTM DO PROGRAMU MATHCAD

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1, zima 2016/17

Metrologia: miary dokładności. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r. Zadanie 1. Rozważamy proces nadwyżki ubezpieczyciela z czasem dyskretnym postaci: n

Znajdowanie pozostałych pierwiastków liczby zespolonej, gdy znany jest jeden pierwiastek

STATYSTYKA I ANALIZA DANYCH

DYNAMIKA. Dynamika jest działem mechaniki zajmującym się badaniem ruchu ciał z uwzględnieniem sił działających na ciało i wywołujących ten ruch.

ψ przedstawia zależność

Techniczne Aspekty Zapewnienia Jakości

Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych

Analityczne reprezentacje sygnałów ciągłych

I kolokwium z Analizy Matematycznej

Wprowadzenie do SIMULINKA

WERSJA TESTU A. Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy. LX Egzamin dla Aktuariuszy z 28 maja 2012 r. Część I. Matematyka finansowa

Szeregi Fouriera (6 rozwiązanych zadań +dodatek)

POMIAR PARAMETRÓW SYGNAŁOW NAPIĘCIOWYCH METODĄ PRÓKOWANIA I CYFROWEGO PRZETWARZANIA SYGNAŁU

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2B, lato 2015/16

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2B, lato 2015/16

ZBIÓR LICZB RZECZYWISTYCH - DZIAŁANIA ALGEBRAICZNE

3. Regresja liniowa Założenia dotyczące modelu regresji liniowej

Trzeba pokazać, że dla każdego c 0 c Mc 0. ) = oraz det( ) det( ) det( ) jest macierzą idempotentną? Proszę odpowiedzieć w

JEDNOWYMIAROWA ZMIENNA LOSOWA

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE PODSTAWOWYCH CZŁONÓW LINIOWYCH UKŁADÓW AUTOMATYKI

Modelowanie i obliczenia techniczne. Równania różniczkowe Numeryczne rozwiązywanie równań różniczkowych zwyczajnych

( ) WŁASNOŚCI MACIERZY

a n 7 a jest ciągiem arytmetycznym.

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Z WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW

Wykład 11. a, b G a b = b a,

Katedra Systemów Przetwarzania Sygnałów SZEREGI FOURIERA

Teoria. a k. Wskaźnik sumowania można oznaczać dowolną literą. Mamy np. a j = a i =

Informatyka Stosowana-egzamin z Analizy Matematycznej Każde zadanie należy rozwiązać na oddzielnej, podpisanej kartce!

Stwierdzenie 1. Jeżeli ciąg ma granicę, to jest ona określona jednoznacznie (żaden ciąg nie może mieć dwóch różnych granic).

KADD Metoda najmniejszych kwadratów

LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI

POLITECHNIKA OPOLSKA

z przedziału 0,1. Rozważmy trzy zmienne losowe:..., gdzie X

Równania różniczkowe. Lista nr 2. Literatura: N.M. Matwiejew, Metody całkowania równań różniczkowych zwyczajnych.

7 Liczby zespolone. 7.1 Działania na liczbach zespolonych. Liczby zespolone to liczby postaci. z = a + bi,

Transkrypt:

POLITCHNIKA WARSZAWSKA WYDZIAŁ LKTRONIKI I TCHNIK INFORMACYJNYCH INSTYTUT TLKOMUNIKACJI ZAAWANSOWAN TCHNIKI PRZTWARZANIA SYGNAŁÓW W TLKOMUNIKACJI LABORATORIUM ĆWICZNI NR RPRZNTACJA ORTOGONALNA SYGNAŁÓW. PODSTAWY TORTYCZN Każdy syał spełiający pewie warue, może być przedsawioy w oreśloym przedziale czasu w posaci sumy iych syałów, pomożoych przez odpowiedie współczyii iezależe od czasu. Jes o aaloia do weora w przesrzei N-wymiarowej, óry moża przedsawić jao ombiację liiową weorów orooalych suma wersorów poszczeólych osi, pomożoych przez współczyii salare. Taa operacja ma a celu przede wszysim reprezeacje syału za pomocą ombiacji liiowej syałów prosych, wyodych w aalizie, szczeólie w przewarzaiu w syałach liiowych. Najczęściej do ej aalizy używa się samych współczyiów rozwiięcia, co zaomicie upraszcza obliczeia. Załóżmy, że pewie syał w oraiczoym przedziale czasu, ma sończoą eerię: d > [] Załóżmy aże, że dyspoujemy a zwaym orooalym zbiorem syałów { } w przedziale czasu,, dzie,...n. Orooalość ozacza spełieie asępujących waruów: 0 dla m m m d { [] K dla m WARSZAWA 0

dzie: ozacza syał sprzężoy isoy ylo w przypadu syałów zespoloych, K jes współczyiiem iezależym od czasu. Jeżeli K dla ażdeo o zbiór { } azywa się zbiorem orooalym. Przy spełieiu powyższych założeń syał moża przedsawić w przedziale czasu, jao asępującą ombiację liiową: dzie współczyii C wyrażają się zależością: N C [3] C d [4] K Wzór 3 przedsawia a zway uoólioy szere Fouriera, przy czym może przyjmować warości całowie ie ylo od do N, ale aże od - do +. Na podsawie 3 i 4 moża wyzaczyć eerię syału w przedziale czasu,, co prowadzi do a zwaej uoólioej rówości Parsevala: N d K C [5] Zasadicze zaczeie dla celów aalizy syału i jeo przewarzaia ma wybór zbioru ucji orooalych. Isieje wiele aich zbiorów, a przyład wielomiay Leedre a, zbiory ucji ryoomeryczych, wyładiczych id. Powszechie zay i sosoway w aalizie widmowej syałów jes wyładiczy szere Fouriera, opary właśie a wyładiczym zbiorze orooalym { expjw 0 -... + 0<<T }, dzie ω 0 π/t a jes j jedosą urojoą. Zależości 3 i 4 przyjmują posać: + jw0 F e 0 < < T [6] F T T 0 e jw0 d [7] Wyładiczy szere Fouriera day zależością 6 jes szczeólie przyday w przypadu syałów oresowych. Współczyi F, worzą a zwae widmo syału. WARSZAWA 0

Iy przyład o reprezeacja orooala syału a bazie orooaleo zbioru ucji Walsha { Φ 0,,,3... + 0<<T }, óreo pięć pierwszych wyrazów przedsawia rysue. WARSZAWA 0 3

WARSZAWA 0 4

WARSZAWA 0 5 W zasadzie dowoly zbiór ucji { i i,... M } moża przeszałcić w zbiór orooaly { i i,... N } w przedziale czasu < <, pod waruiem, że ażda ucja i ma sończoą eerię w ym przedziale. Do eo celu służy procedura Gramma-Schmida, órej alorym obliczeń jes asępujący:. dzie d. dzie d d 3. dzie d d i Ilość wyrazów i może być miejsza lub rówa ilości ucji i : N M, e pierwszy przypade zachodzi wedy, dy óraolwie z ucji i jes ombiacją liiową dowolej liczby iych ze zbioru { i }.

. PRZBIG CWICZNIA Ćwiczeie ależy wyoywać wedłu poiższeo schemau i zodie z poleceiami prowadząceo.. Uruchomić sryp w środowisu MATLAB poprzez wpisaie 'oro' <er> w oie omed. Na eraie uaże się meu. Zapozać się z przebieiem ucji Walsha poprzez wybraie myszą z meu przycisu 'Geeraor Walsha' 3. Przerysować 5 pierwszych ucji do sprawozdaia z róim opisem zrozumieia wyresów 4. Wybrać z meu opcję 'Wybór ucji' - uaże się oleje meu z dodaowymi ucjami 5. Wybrać ucję wsazaą przez prowadząceo ćwiczeie. Jeżeli prowadzący zada ucję, órej ie ma w paiecie, o ależy wybrać pozycję 'Dowola', po czym wpisać w dolym małym oieu dialoowym posać ej ucji i acisąć <er> 6. Przerysować zadaą ucję do sprawozdaia 7. Obliczyć współczyii C rozwiięcia ej ucji a bazie zbioru ucji Walsha, ilość ych współczyiów wyzacza prowadzący ćwiczeie, wyii obliczeń umieścić w sprawozdaiu 8. Naszicować wyresy czasowe ucji: a eoreyczy, b orzymay po złożeiu z ucji Waisha 9. Z meu 'Syał' wybrać 'Close' żeby powrócić do łóweo meu 0. Wybrać opcję 'Obliczeia' - oworzy się oo, a dole óreo ależy wpisać aą liczbę wyrazów szereu Walsha, a jaą zosała rozłożoa zadaa ucja max, 6, acisąć <er>. Na eraie zosaą wyświeloe a współczyii rozwiięcia, b wyres ucji orzymay po złożeiu z ucji Walsha, c wyres ucji eoreyczy. Przepisać i aszicować dae z p., porówać z własymi obliczeiami p.7 i 8 3. Obliczyć moc średią zadaej ucji: a a podsawie przebieu eoreyczeo, b a podsawie obliczoych współczyiów rozwiięcia 4. Z meu łóweo wybrać pozycję 'Porówaie mocy', asępie uaywić oo omed MATLABa 5. W sprawozdaiu porówać wyii obliczeń z p. 3 oraz 4 6. Z meu łóweo wybrać pozycję 'Orooalizacja' a asępie wpisać podae przez prowadząceo wzory rzech ucji, przezaczoych do orooalizacji - liąć w pierwszym szarym oieu, wpisać posać pierwszej ucji, acisąć <mcr>, powórzyć o samo w druim i rzecim szarym oieu, odpowiedio dla druiej i rzeciej ucji 7. Za pomocą procedury Gramma-Schmida, a bazie ucji z p. 6, wyzaczyć zbiór ucji orooalych. W sprawozdaiu umieścić obliczeia i szice ucji 8. Uruchomić proces orooalizacji acisając myszą przycis 'Orooalizuj' zajdujący się w lewym dolym rou erau. Przerysować do sprawozdaia orzymae przebiei, porówać z wyiami z p. 7 9. Zamąć meu poprzez wybór opcji 'Close' WARSZAWA 0 6

3. WYKAZ LITRATURY. J.Szabai Podsawy eorii syałów", WKiŁ 990. J.Szabai Przewarzaie syałów W-wa 003 3. S.W. Smih Cyrowe przewarzaie syałów poradi dla iżyierów i auowców BTC, 007 4. J.Wojciechowsi Syały i sysemy WKiŁ 008 5. T.P.Zielińsi Cyrowe przewarzaie syałów od eorii do zasosowań - WKiŁ 6. L.Ruowsi Filry adapacyje i przewarzaie syałów - WNT 7. A. Jaubia, D. Radomsi, Syały i sysemy, Oicya Wydawicza PW, Warszawa 0. 8. A. Jaubia, Meody deecji syałów a le załóceń, OWPW w druu. WARSZAWA 0 7