Rozmaite techniki dowodzenia nierówności

Podobne dokumenty
TABLICE WZORÓW I TWIERDZEŃ MATEMATYCZNYCH zakres GIMNAZJUM

METODY NUMERYCZNE. Wykład 4. Całkowanie numeryczne. dr hab. inż. Katarzyna Zakrzewska, prof. AGH

METODY NUMERYCZNE. Wykład 5. Całkowanie numeryczne. dr hab. inż. Katarzyna Zakrzewska, prof. AGH. Met.Numer. wykład 5 1

Zasada indukcji matematycznej. Dowody indukcyjne.

G i m n a z j a l i s t ó w

GENEZA WYZNACZNIKA. Układ równań liniowych z dwiema niewiadomymi. Rozwiązania układu metodą eliminacji Gaussa

Szkice rozwiązań zadań zawody rejonowe 2019

Algebra WYKŁAD 5 ALGEBRA 1

Rozwiązania maj 2017r. Zadania zamknięte

Od wzorów skróconego mnoŝenia do klasycznych nierówności

1. Określ monotoniczność podanych funkcji, miejsce zerowe oraz punkt przecięcia się jej wykresu z osią OY

Główka pracuje - zadania wymagające myślenia... czyli TOP TRENDY nowej matury.

ZADANIA Z ZAKRESU SZKOŁY PODSTAWOWEJ, GIMNAZJUM I SZKOŁY ŚREDNIEJ

Metoda szeregów potęgowych dla równań różniczkowych zwyczajnych liniowych. Równanie różniczkowe zwyczajne liniowe drugiego rzędu ma postać

5. CIĄGI. 5.1 Definicja ciągu. Ciągiem liczbowym nazywamy funkcję przyporządkowującą każdej liczbie naturalnej n liczbę rzeczywistej.

Zadania i rozwiązania prac domowych z Analizy Matematycznej 1.2 z grupy pana Ryszarda Kopieckiego, semestr letni 2011/2012.

AM1.1 zadania 8 Przypomn. e kilka dosyć ważnych granic, które już pojawiły się na zajeciach. 1. lim. = 0, lim. = 0 dla każdego a R, lim (

I. DZIAŁANIA W ZBIORZE LICZB RZECZYWISTYCH ZBIORY LICZBOWE: liczby całkowite C : C..., 3, 2, 1,

WYKŁAD 7. UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH Macierzowa Metoda Rozwiązywania Układu Równań Cramera

MATEMATYKA W EKONOMII I ZARZĄDZANIU

KONKURS MATEMATYCZNY dla uczniów gimnazjów w roku szkolnym 2012/13 III etap zawodów (wojewódzki) 12 stycznia 2013 r.

Mamy nadzieję, że zestaw, który przygotowaliśmy maturzystom, spełni swoje zadanie i przyczyni się do egzaminacyjnych sukcesów.

Ciągi liczbowe podstawowe definicje i własności

Programowanie z więzami (CLP) CLP CLP CLP. ECL i PS e CLP

Powtórka dotychczasowego materiału.

WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWEK CIENKICH ZA POMOCĄ ŁAWY OPTYCZNEJ

ZADANIA NA POCZA n(n + 1) = 1 3n(n + 1)(n + 2).

Macierze w MS Excel 2007

Wykład 1 Pojęcie funkcji, nieskończone ciągi liczbowe, dziedzina funkcji, wykres funkcji, funkcje elementarne, funkcje złożone, funkcje odwrotne.

H. Dąbrowski, W. Rożek Próbna matura, grudzień 2014 r. CKE poziom rozszerzony 1. Zadanie 15 różne sposoby jego rozwiązania

a a = 2 S n = 2 = r - constans > 0 - ciąg jest malejący q = b1, dla q 1 S n 1 CIĄGI jest rosnący (niemalejący), jeżeli dla każdego n a n

I. CIĄGI I SZEREGI FUNKCYJNE. odwzorowań zbioru X w zbiór R [lub C] nazywamy ciągiem funkcyjnym.

MATEMATYKA Przed próbną maturą. Sprawdzian 2. (poziom rozszerzony) Rozwiązania zadań

O trzech elementarnych nierównościach i ich zastosowaniach przy dowodzeniu innych nierówności

Działania wewnętrzne i zewnętrzne

Szeregi o wyrazach dowolnych znaków, dwumian Newtona

Parada nierówności. Marcin Fryz. 15 czerwca a + b 2. ab 2. a + b + c. 3 abc. (2)

7. Szeregi funkcyjne

460 Szeregi Fouriera. Definicja. Definicja. Układ trygonometryczny. Definicja Układ ortogonalny funkcji ( ϕ n

Twierdzenie sinusów i cosinusów

Szeregi liczbowe i ich własności. Kryteria zbieżności szeregów. Zbieżność bezwzględna i warunkowa. Mnożenie szeregów.

MATHCAD Obliczenia iteracyjne, macierze i wektory

CIĄGI LICZBOWE. Naturalną rzeczą w otaczającym nas świecie jest porządkowanie różnorakich obiektów, czyli ustawianie ich w pewnej kolejności.

W praktycznym doświadczalnictwie, a w szczególności w doświadczalnictwie polowym, potwierdzono występowanie zależności pomiędzy wzrastającą liczbą

3.1. Ciągi liczbowe - ograniczoność, monotoniczność, zbieżność ciągu. Liczba e. Twierdzenie o trzech ciągach.

ZADANIA OTWARTE. Są więc takie same. Trzeba jeszcze pokazać, że wynoszą one 2b, gdyż taka jest długość krawędzi dwudziestościanu.

Collegium Novum Akademia Maturalna

Równania i nierówności kwadratowe z jedną niewiadomą

- macierz o n wierszach i k kolumnach. Macierz jest diagonalna jeśli jest kwadratowa i po za główną przekątną (diagonala) są

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA ZESTAW NR 1 POZIOM ROZSZERZONY

2. Funktory TTL cz.2

Ciąg arytmetyczny i geometryczny

Zadania. I. Podzielność liczb całkowitych

WYZNACZNIKI. . Gdybyśmy rozważali układ dwóch równań liniowych, powiedzmy: Takie układy w matematyce nazywa się macierzami. Przyjmijmy definicję:

CIĄGI LICZBOWE N 1,2,3,... zbiór liczb naturalnych. R zbiór liczb rzeczywistych (zbiór reprezentowany przez punkty osi liczbowej).

Ciągi i szeregi liczbowe

Wykład 8: Całka oznanczona

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA ZESTAW NR 1 POZIOM ROZSZERZONY

KARTA WZORÓW MATEMATYCZNYCH. (a + b) c = a c + b c. p% liczby a = p a 100 Liczba x, której p% jest równe a 100 a p

ROZWIĄZYWANIE MAŁYCH TRÓJKĄTÓW SFERYCZNYCH

Wykład 12: Sumowanie niezależnych zmiennych losowych i jego związek ze splotem gęstości i transformatami Laplace a i Fouriera. Prawo wielkich liczb.

Wybrane zagadnienia. Wykład 2a. Metoda simpleks rozwiązywania zadań programowania liniowego.

Twierdzenie sinusów i cosinusów

Regionalne Koło Matematyczne

Rys Wyrównanie spostrzeżeń zawarunkowanych jednakowo dokładnych C. KRAKOWIANY

METODY NUMERYCZNE. Wykład 6. Rozwiązywanie układów równań liniowych. dr hab. inż. Katarzyna Zakrzewska, prof. AGH. Met.Numer.

Maciej Grzesiak. Iloczyn skalarny. 1. Iloczyn skalarny wektorów na płaszczyźnie i w przestrzeni. a b = a b cos ϕ. j) (b x. i + b y

Scenariusz lekcji matematyki w klasie II LO

3.6. Całka oznaczona Riemanna i jej własności. Zastosowania geometryczne całki oznaczonej.

Iloczyn skalarny

Zakres materiału obowiązujący do egzaminu poprawkowego z matematyki klasa 2 Ha i 2 Lb 2011 str 1

a) b) Rys Schemat ideowo-konstrukcyjny układu do przykładu 6.1 a) i jego schemat blokowy

Układy równań liniowych Macierze rzadkie

3, leŝącym poniŝej punktu P. Wartości funkcji f są

LISTA02: Projektowanie układów drugiego rzędu Przygotowanie: 1. Jakie własności ma równanie 2-ego rzędu & x &+ bx&

Analiza matematyczna ISIM I

, GEOMETRIA NA PŁASZCZYZNIE (PLANIMETRIA)

SKRYPT DO ZAJĘĆ WYRÓWNAWCZYCH Z MATEMATYKI DLA STUDENTÓW I ROKU AKADEMII MORSKIEJ W SZCZECINIE

XI. Rachunek całkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Całka podwójna Całka podwójna po prostokącie. Oznaczenia:

MATEMATYKA DYSKRETNA (2014/2015) dr hab. inż. Małgorzata Sterna WIELOMIANY SZACHOWE

DOLNOŚLĄSKIE MECZE MATEMATYCZNE EDYCJA XVII ROK SZKOLNY 2017/2018 LICEA RUNDA ELIMINACYJNA MECZ I

Wprowadzenie: Do czego służą wektory?

2 n < 2n + 2 n. 2 n = 2. 2 n 2 +3n+2 > 2 0 = 1 = 2. n+2 n 1 n+1 = 2. n+1

Wybrane rozkłady prawdopodobieństwa użyteczne w statystyce

2. PODSTAWY STATYKI NA PŁASZCZYŹNIE

CIĄGI LICZBOWE N = zbiór liczb naturalnych. R zbiór liczb rzeczywistych (zbiór reprezentowany przez punkty osi liczbowej).

KONKURS MATEMATYCZNY dla uczniów gimnazjów w roku szkolnym 2012/13. Propozycja punktowania rozwiązań zadań

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Całki oznaczone i zastosowania

Realizacje zmiennych są niezależne, co sprawia, że ciąg jest ciągiem niezależnych zmiennych losowych,

PODSTAWY BAZ DANYCH Wykład 3 2. Pojęcie Relacyjnej Bazy Danych

O pewnych zgadnieniach optymalizacyjnych O pewnych zgadnieniach optymalizacyjnych

KONKURS MATEMATYCZNY. Model odpowiedzi i schematy punktowania

Je eli m, n! C i a, b! R[ m a. = -x. a a. m = d n pot ga ilorazu. m m m. l = a pot ga pot gi. a $ b = a $ b pierwiastek stopnia trzeciego

FUNKCJA KWADRATOWA. RÓWNANIA I NIERÓWNOŚCI DRUGIEGO STOPNIA.

Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna.

Planimetria czworokąty

ELEMENTÓW PRĘTOWYCH. Rys.D3.1

Podstawy Automatyki. Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania.

Rozwiązanie niektórych zadań treningowych do I kolokwium sem. zimowy, 2018/19

Wykład 9: Różne rodzaje zbieżności ciągów zmiennych losowych. Prawa wielkich liczb.

Transkrypt:

Rozmite tehiki dowodzei ierówośi Pweł Józik 5 styzi 07 N kółku gimzjlym zjmujemy się rozdziłmi -6; kółku lielym zjmujemy się rozdziłmi 4-8; kółku olimpijskim zjmujemy sie rozdziłmi 9-. Dziś zkłdmy, że wszystkie lizy x, y,,, to lizy rzezywiste dodtie, zś m,, k to lizy turle -,,,... Prwd zy fłsz? Oeń prwdziwość ierówośi - udowodij, że d ierówość jest prwdziw dl liz dodtih lo podj kotrprzykłd:.,. +,. +, 4. +, x + x, 6. x + x, 7. x + y 4 xy. Nierówośi rozgrzewkowe Przeksztłć ierówośi do posti, w której są ozywiste:. x + 6xy + 7y x + 8y,. +,. k ( k + k), 4. [( + ) ], k k k+, 6. +.

Metod teleskopow Zw zsem sumowiem ierówośi stromi. Być może wrto spróowć wykorzystć ierówośi z poprzediej zęśi:. + + 4 +... + (+),. + + +... + +,. + + +... + ( + ), 4. + (+) + (+) +... m m+. 4 Średi rytmetyz i geometryz Podstwą ędzie terz dl s ierówość, której dowiedliśmy w pukie.6: +. Udowodij:. +,. +,. +, 4. ( + ) ( + ), + 4 +, 6. ( + )( + )( + ) 8, 7. * + + (+ +... + )(+ ) (+ <, gdy lizy )(+ )...(+ ),,..., spełiją wruek:... k dl dowolego k. Jeśli zdie 4.7 ie wyhodzi od rzu, spróuj zroić je w ieo prostszej wersji: + + (+ + )(+ )... + (+ < przy tyh smyh złożeih o lizh )(+ )...(+ ),...,. Potem pewie trik pozwoli rozwiązć i zdie 4.7. 5 Uzupełiie do pełego kwdrtu Jk w tytule: uzupełij wyrżeie do pełego kwdrtu i skorzystj ze wzorów skróoego możei. Tą metodą udowodij:. + + + d ( + + )d. 4 + + +. + + ( + ) 4. + + + 4 + 4 + + ( + + )

6 Sumy kwdrtów Zw tkże ierówośią o mootoizośi ideksów. Główy pomysł wygląd tk: Nieh de ędą lizy,...,, przyjmijmy ozzeie + =. Mmy: Dodjmy to stromi, wówzs: ( i i+ ) = i i i+ + i+ ( ) + ( ) +... + ( ) = ( + +... + ) ( + +... ) Dzielą oie stroy przez i zmieiją stroy mmy: ( + +... + ) ( + +... ) = [( ) + ( ) +... + ( ) ] 0 wię iymi słowy: + +... + + +... Udowodić ierówośi przy pomoy pomysłu pokzego powyżej:. ( + + ) ( + + ). 4 + 4 + 4 ( + + ). + + + + 4. + + ++ 7 Nierówośi między średimi Ozzmy M t (,..., ) = t i= t i dl t 0, M 0 (,..., ) =.... Zhodzi stępująy fkt: jeśli t < s, to M t (,..., ) M s (,..., ) orz rówość m miejse wtedy i tylko wtedy, gdy = =... =. W zwyzjowyh przypdkh ędą s iteresowć zstosowi tej ierówośi w przypdku, gdy =,, 4, zś t = (tzw. średi hrmoiz), t = 0 (tzw. średi geometryz), t = (tzw. średi rytmetyz), t = (tzw. średi kwdrtow). Moż terz udowodić kilk łdyh ierówośi:. 6 + 9 64. + + d + d 4. + 4. + + + + 6 + d + d + d + + + d i i= i S S, gdzie 0 < i <, S = +... + 6. + + + + + 9 ++ 7. + + + + + 5, o ile + + = 8. i i= S i, gdzie S = +... + 9. ( + ) ( + ) 0. + + 9 dl,, tkih, że + + = 8. + + 6 dl,, tkih, że + + = 8

. + + dl,, tkih, że + + =. ++ + ++ + ++ ( + + ) 4. i= (i )m > m+ 8 Nierówość Beroulliego Tym rzem wystrzy m, y x >. Zhodzi stępująy fkt, zwy ieróośią Beroulliego: jeśli 0 < α <, to ( + x) α + αx jeśli α >, to ( + x) α + αx zś rówość zhodzi wtedy i tylko wtedy, gdy x = 0. Moż terz udowodić kilk ierówośi:. ( + ) < ( + + )+,. ( ) <. > ( + ), dl, 4. ( + )+ > ( + + )+, < dl >. 9 Mootoizość ideksów Tym rzem tk prwdę (vide: Sumy kwdrtów), zyli jko uogólieie metody sumy kwdrtów z puktu 6. Złóżmy, że mmy dw iągi,..., orz,...,. Dokoujemy sprowi elemetów tyh dwu iągów, to zzy: kżdego k żeimy z jedym j tk, y żde z j ie miłdwu mężów. Tk dorą prę możymy (lgerizie) i sumujemy wszystkie wyiki. Kiedy otrzymmy jwiększą wrtość, kiedy jmiejszą? Okzuje się, że większ wrtość ędzie wtedy, gdy jwiększy k ożeimy z jwiększym j, drugi jwiększy k z drugim jwiększym j,..., jmiejszy k z jmiejszym j (w skróie, powiemy, że iągi k i j są jedkowo uporządkowe), zś jmiejsz wtedy, gdy k ożeimy z miejszym j, drugi jwiększy k z drugim jmiejszym j,..., jmiejszy k z jwiększym j (w skróie, powiemy, że iągi k i j są przeiwie uporządkowe). Wszystkie pośredie sprowi ddzą jkieś wyiki pośredie. Przy pomoy tego fktu, moż pokzć kilk łdyh ierówośi:. (XXIV MOM, 8) + + + +. + +... + + +... + +. + +... + + + +... + 4. + + + + 6. + + 7. + +... + + + +... + 8. ( + + ) ( + ) + ( + ) + ( + ) 9. + + + + + 4

0 Nierówość Czeyszew Przy ozzeih jk w poprzedim prgrfie, zhodzi poiższy fkt: ( + +... + ) ( + +... + )( + +... + ), jeśli iągi k, j są jedkowo uporządkowe. ( + +... + ) ( + +... + )( + +... + ), jeśli iągi k, j są przeiwie uporządkowe. Moż terz udowidić łtwo poiższą ierówość: S + S +... S dl, S = + +... + Ale iekwsze zstosowi ierówośi Czeyszew mją miejse, gdy uogólimy to przypdek większej ilośi iągów: Nieh i,, i,,..., i, dl i m, m ędą iągmi liz ieujemyh. Jeśli iągi te są jedkowo uporządkowe (tz. kżde dw są jedkowo uporządkowe), to zhodzi ierówość: m m m ( i,j ) ( i,j ) j= i= i= j= m (,,... m, +,,... m, +... +,,... m, ) (, +, +... +, )(, +, +... +, )... ( m, + m, +... + m, ) Jk zwsze, w zstosowih kokursowyh powyższe twierdzeie jest iteresująe głowie dl m =,, 4 i podoego rzędu. Moż terz łtwo udowodić poiższe ierówośi: +. + + 6 + 6. 9( 6 + 6 + 6 ) ( + + )( + + )( + + ). ( + + + + + )( ) ( + + + ) 4. (h + h + h )( + + ) 8S, gdzie,, - długośi oków trójkąt o polu S, zś h, h, h są długośimi wysokośi opuszzoyh oki,,, odpowiedio. Mootoizość ideksów - więej! Złóżmy, że mmy m iągów,i,...,,i, dl i m. Dokoujemy sprowi elemetów tyh iągu, to zzy: kżdego k, żeimy z jedym j,, tyh zś z jedym l, et eter tk, y żde z j,i pojwił się w tylko jedym tkim ukłdzie. Tk dorą m-kę możymy (lgerizie) i sumujemy wszystkie wyiki. Kiedy otrzymmy jwiększą wrtość? Okzuje się, że większ wrtość ędzie wtedy, gdy wszystkie iągi k,i są prmi jedkowo uporządkowe. Możemy podowodzić terz kilku symptyzyh ierówośi:. + + + +... + ( + +... + )(... ). 5 + 5 + 5 + d 5 ( + + + d)d. + + + + + + + + + + 4. + + + + + 0 5

Nierówość Jese Fukję f zywmy wypukłą, jeśli dl kżdyh dwu puktów jej dziedziy, odiek łąząy odpowidjąe tym puktom pukty wykresu leży pod wykresem. Formlie: f(tx+( t)y) tf(x) + ( t)f(y) dl 0 t. Okzuje się, że logizą rzez moż pisć dl dowolie dużej ilośi puktów: f( i= t ix i ) i= t if(x i ), gdzie i= t i =. Zdi do tej ierówośi:. + + <. + 4 ( + ) dl,. i= i i ( 4. ( ) i= i ) i= i + +, gdy, i= ( i i ) ( ) Odpowiedzi i rozwiązi Prwd zy fłsz?. Nieprwd, podstw =. Prwd, jeśli, to, jeśli <, to jedyk złtwi sprwę.. Nieprwd, podstw = 4. Prwd, jeśli, to, jeśli <, to jedyk złtwi sprwę. Nieprwd, podstw = 9 0 6. Prwd, poiewż x > 0, możemy przemożyć ierówość stromi i zpisć ją w posti (x ) + 0 7. Nieprwd, podstw x = y = Nierówośi rozgrzewkowe. 0 x + (x y). ( ) + 0. + k 4. + k k+ 6. ( ) 0 Metod teleskopow. + + 4 +... + (+) = ( ) + ( ) + ( 4 ) +... + ( + ) = +,. Przez zsumowie stromi ierówośi z zdi.,. Przez zsumowie stromi ierówośi z zdi.4, 4. Przez zsumowie stromi ierówośi z zdi. 6

Średi rytmetyz i geometryz. + wprost z wyjśiowej ierówośi,. + wprost z wyjśiowej ierówośi,. + wprost z wyjśiowej ierówośi, 4. ( + ) ( + ) = + 0 wprost z wyjśiowej ierówośi, + 4 + = (+) 4 (+) 0 z wyjśiowej ierówośi po spierwistkowiu lizik, 6. ( + )( + )( + ) 8 po trzykrotym, osoo dl kżdego wisu, zstosowiu wyjśiowej ierówośi 7. Njpierw wskzówkę: zjmijmy się pojedyzym miowikiem. ( + )( + )... ( + k )... k = k... k k, wię po przejśiu do miowik, (+ )(+ )...(+ k ), zyli k + + (+ +...+ )(+ ) (+ )(+ )...(+ ) + +...+ = + +...+ + = + +... + =... = + +... + + <. k Jk z tego wyik sze zdie? Jk powyżej, mmy (+ )(+ )...(+ k ) k, wię k + + (+ +... + )(+ ) (+ )(+ )...(+ ) + +... + = ( + +... + ) + ( + +... + ) +... + ( + ) + + +... + + < Uzupełiie do pełego kwdrtu. ( d ) + ( d ) + ( d ) + ( d ) 0. ( + ) 0. ( + ) + 4 ( ) 0 4. ( ) + ( + ) 0 ( ) + ( ) + ( ) 0 Sumy kwdrtów. Wprost z wyjśiowej ierówośi, po rozpisiu lewej stroy. 4 + 4 + 4 = ( ) +( ) +( ) () +() +() + + = (++). Po przemożeiu ou stro przez otrzymujemy ierówość w posti jk w drugim kroku zdi. 4. Po podiesieiu do kwdrtu otrzymujemy ierówość w posti jk w zdiu. 7

Nierówośi między średimi. Proste.. Proste.. Dodją i odejmują w kżdym liziku rkująą literę sprowdzmy to do ( + + )( + + ) 9, które jest rówowże M (,, ) M (,, ). 4. Do kżdego ze skłdików stosujemy ierówość M 0 M. Dodją i odejmują w kżdym liziku dohodzimy do rówowżej posti M (,..., ) S. Terz stosujemy M M. 6. Skorzystć z M ( +, +, + ) M ( +, +, + ). 7. Skorzystć z M / ( +, +, + ) M ( +, +, + ). 8. Odejmują i dodją S do kżdego lizik przeksztłmy do rówowżej posti i korzystmy z M (,..., ) M S ( S,..., ). S S 9. Proste i= i S 0. Korzystmy z M M.. Korzystmy z M M. Korzystmy z M / (,, ) M 0 (,, ) = M 0 (,, ) M (,, ).. Możą oie stroy przez, możemy pisć M (,, ) +M (,, ) +M (,, ) M 0 (,, ) + M 0 (,, ) + M 0 (,, ) = ( + + ). Pozostje wię udowodić, że + + + +. Korzystmy terz z = M 0 (,, ) M (,, ) = + i podoie dl pozostłyh dwóh skłdików. 4. Przeksztłją, d ierówość jest rówowż ierówośi M m (,,..., ) > = M (,,..., ). Nierówość jest ostr, gdyż rgumety ie są wszystkie rówe. Nierówość Beroulliego. ( + ) = ( ( + ) ) + ( ) + + < + + = ( + + )+ z ierówośi Beroulliego orz mootoizośi fukji x x +.. ( ) = ( + ) < + = +. = ( ( + ( )) ) < ( + ). + < + =. ( ) 4. Dzielą oie stroy przez (+ + + + )+, lizujemy lewą stroę ierówośi: + = + ( ) (+) + ( ) + (+) = + (+) > + + (+) > + +, gdzie pierwsz ierówość to ierówość Beroulliego, drug jest rówowż ( + ) > ( + ), któr jest ozywist. ( + ) > + =, wyiągmy oustroy pierwistek stopi i przeosimy drugą stroę ierówośi. 8

Mootoizość ideksów. Jeśli (so), to orz. Wówzs + + + +.. Ozywiste. Ozywiste 4. Ozywiste Nieh (so). Wtedy orz + +. 6. Nieh (so) q. Wtedy +. orz. W kosekweji + 7. Korzystmy z metody przy k = k orz k =, prw stro ierówośi dje jmiejsze k możliwe sprowie. 8. Mmy, że + + + + + + + + + + = ( + ) + ( + ) + ( + ) zgodie z metodą. 9. Jeśli (so), to ( + + + + + ) + ( + + + + + + Nierówość Czeyszew Do uzupełiei. +. Wtedy ( + ) = Mootoizość ideksów - więej! Do uzupełiei. Nierówość Jese Do uzupełiei. + + + + + ) + ( + + + + + ) 9