Układy współrzędnych

Podobne dokumenty
Układ współrzędnych dwu trój Wykład 2 "Układ współrzędnych, system i układ odniesienia"

i = [ 0] j = [ 1] k = [ 0]

PODSTAWY RACHUNKU WEKTOROWEGO

Iloczyn skalarny, wektorowy, mieszany. Ortogonalność wektorów. Metoda ortogonalizacji Grama-Schmidta. Małgorzata Kowaluk semestr X

GEOMETRIA ANALITYCZNA W PRZESTRZENI

Wykład 1. Wprowadzenie do przedmiotu. Powierzchnia odniesienia w pomiarach inżynierskich.

Geometria analityczna

SIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa

cx cx 1,cx 2,cx 3,...,cx n. Przykład 4, 5

Mechanika. Wykład 2. Paweł Staszel

METODY MATEMATYCZNE I STATYSTYCZNE W INŻYNIERII CHEMICZNEJ

Krzywe stożkowe Lekcja II: Okrąg i jego opis w różnych układach współrzędnych

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria

Elementy geometrii analitycznej w R 3

Wykład 16. P 2 (x 2, y 2 ) P 1 (x 1, y 1 ) OX. Odległość tych punktów wyraża się wzorem: P 1 P 2 = (x 1 x 2 ) 2 + (y 1 y 2 ) 2

Funkcja liniowa i prosta podsumowanie

PRÓBNA MATURA ZADANIA PRZYKŁADOWE

Wykład 2 Układ współrzędnych, system i układ odniesienia

KINEMATYKA I DYNAMIKA CIAŁA STAŁEGO. dr inż. Janusz Zachwieja wykład opracowany na podstawie literatury

W naukach technicznych większość rozpatrywanych wielkości możemy zapisać w jednej z trzech postaci: skalara, wektora oraz tensora.

3. KINEMATYKA Kinematyka jest częścią mechaniki, która zajmuje się opisem ruchu ciał bez wnikania w jego przyczyny. Oznacza to, że nie interesuje nas

A,B M! v V ; A + v = B, (1.3) AB = v. (1.4)

Informatyka Stosowana. a b c d a a b c d b b d a c c c a d b d d c b a

Rachunek wektorowy - wprowadzenie. dr inż. Romuald Kędzierski

GEOMETRIA ANALITYCZNA. Poziom podstawowy

Arkusz 6. Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni

PRÓBNA MATURA ZADANIA PRZYKŁADOWE

Pole magnetyczne magnesu w kształcie kuli

1. Liczby zespolone. Jacek Jędrzejewski 2011/2012

Matematyka z el. statystyki, # 1 /Geodezja i kartografia I/

Zadania egzaminacyjne

1 Geometria analityczna

Iloczyn wektorowy. Autorzy: Michał Góra

Algebra liniowa z geometrią

WYBRANE DZIAŁY ANALIZY MATEMATYCZNEJ. Wykład II

Notatki przygotowawcze dotyczące inwersji na warsztaty O geometrii nieeuklidesowej hiperbolicznej Wrocław, grudzień 2013

Mechanika ogólna. Kinematyka. Równania ruchu punktu materialnego. Podstawowe pojęcia. Równanie ruchu po torze (równanie drogi)

ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA,

Geometria w R 3. Iloczyn skalarny wektorów

FUNKCJE LICZBOWE. Na zbiorze X określona jest funkcja f : X Y gdy dowolnemu punktowi x X przyporządkowany jest punkt f(x) Y.

Parametry techniczne geodezyjnych układów odniesienia, układów wysokościowych i układów współrzędnych

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 15

Dr inż. Janusz Dębiński Mechanika ogólna Wykład 2 Podstawowe wiadomości z matematyki Kalisz

Geometria Analityczna w Przestrzeni

Wektor, prosta, płaszczyzna; liniowa niezależność, rząd macierzy

Funkcja liniowa - podsumowanie

MECHANIKA 2 KINEMATYKA. Wykład Nr 5 RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Systemy odniesienia pozycji w odbiornikach nawigacyjnych. dr inż. Paweł Zalewski

TYCZENIE OSI TRASY W 2 R 2 SŁ KŁ W 1 W 3

Wykłady z Matematyki stosowanej w inżynierii środowiska, II sem. 2. CAŁKA PODWÓJNA Całka podwójna po prostokącie

KONKURS ZOSTAŃ PITAGORASEM MUM. Podstawowe własności figur geometrycznych na płaszczyźnie

FUNKCJA LINIOWA, RÓWNANIA I UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH

Liczby zespolone. x + 2 = 0.

ZADANIA ZAMKNIETE W zadaniach 1-25 wybierz i zaznacz na karcie odpowiedzi poprawna

1 Przestrzeń liniowa. α 1 x α k x k = 0

Podstawy elektromagnetyzmu. Wykład 1. Rachunek wektorowy

dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia 2014 Przestrzeń R k R k = R R... R k razy Elementy R k wektory;

Matematyka liczby zespolone. Wykład 1

Rachunek całkowy - całka oznaczona

ALGEBRA LINIOWA Z ELEMENTAMI GEOMETRII ANALITYCZNEJ. 1. Ciała

Współrzędne geograficzne

Prosta i płaszczyzna w przestrzeni

ODLEGŁOŚĆ NA PŁASZCZYŹNIE - SPRAWDZIAN

Aby opisać strukturę krystaliczną, konieczne jest określenie jej części składowych: sieci przestrzennej oraz bazy atomowej.

19 Własności iloczynu skalarnego: norma, kąt i odległość

Chcąc wyróżnić jedno z działań, piszemy np. (, ) i mówimy, że działanie wprowadza w STRUKTURĘ ALGEBRAICZNĄ lub, że (, ) jest SYSTEMEM ALGEBRAICZNYM.

1 Rozwiązywanie układów równań. Wyznaczniki. 2 Wektory kilka faktów użytkowych

Elementy grafiki komputerowej. Elementy geometrii afinicznej

7. Funkcje elementarne i ich własności.

Ekoenergetyka Matematyka 1. Wykład 6.

Wymagania na egzamin poprawkowy z matematyki w roku szkolnym 2018/2019 klasa 1 TŻiUG

Równania dla potencjałów zależnych od czasu

TENSOMETRIA ZARYS TEORETYCZNY

1 Relacje i odwzorowania

MECHANIKA 2 RUCH POSTĘPOWY I OBROTOWY CIAŁA SZTYWNEGO. Wykład Nr 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Etap 1. Rysunek: Układy odniesienia

Gdzie się znajdujemy na Ziemi i w Kosmosie

macierze jednostkowe (identyczności) macierze diagonalne, które na przekątnej mają same

GEOMETRIA ANALITYCZNA W PRZESTRZENI

Obliczenia w geodezyjnym układzie współrzędnych

AUTORKA: ELŻBIETA SZUMIŃSKA NAUCZYCIELKA ZESPOŁU SZKÓŁ OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH SCHOLASTICUS W ŁODZI ZNANE RÓWNANIA PROSTEJ NA PŁASZCZYŹNIE I W PRZESTRZENI

Wymagania na egzamin poprawkowy z matematyki w roku szkolnym 2018/2019 klasa 1 TLog

PYTANIA KONTROLNE STAN NAPRĘŻENIA, ODKSZTAŁCENIA PRAWO HOOKE A

Wektory, układ współrzędnych

Przestrzenie liniowe

2 1 3 c c1. e 1, e 2,..., e n A= e 1 e 2...e n [ ] M. Przybycień Matematyczne Metody Fizyki I

Zad.3. Jakub Trojgo i Jakub Wieczorek. 14 grudnia 2013

z = x + i y := e i ϕ z. cos ϕ sin ϕ = sin ϕ cos ϕ

Przestrzeń unitarna. Jacek Kłopotowski. 23 października Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH

Podstawowe struktury algebraiczne

Geometria analityczna

Egzamin ustny z matematyki semestr II Zakres wymaganych wiadomości i umiejętności

Geometria Lista 0 Zadanie 1

Matematyka licea ogólnokształcące, technika

MATEMATYKA WYKAZ UMIEJĘTNOŚCI WYMAGANYCH NA POSZCZEGÓLNE OCENY DLA KLASY DRUGIEJ

1 Układy równań liniowych

Zakres na egzaminy poprawkowe w r. szk. 2013/14 /nauczyciel M.Tatar/

M10. Własności funkcji liniowej

1) 2) 3) 5) 6) 7) 8) 9) 10) 11) 12) 13) 14) 15) 16) 17) 18) 19) 20) 21) 22) 23) 24) 25)

MECHANIKA 2. Wykład Nr 3 KINEMATYKA. Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Transkrypt:

Układy współrzędnych Układ współrzędnych matematycznie - funkcja przypisująca każdemu punktowi danej przestrzeni skończony ciąg (krotkę) liczb rzeczywistych zwanych współrzędnymi punktu. Układ współrzędnych umowny system wyrażania położenia punktu w układzie odniesienia (np. płaszczyzna, kula, elipsoida)

Układ przestrzennych współrzędnych prostokątnych Jest to kartezjański układ współrzędnych albo inaczej to układ współrzędnych, w którym zadane są: punkt zwany środkiem lub początkiem układu współrzędnych, którego wszystkie współrzędne są równe zeru, często oznaczany literą O lub cyfrą zero. zestaw n osi liczbowych zwanych osiami układu współrzędnych, z których każde dwie są do siebie prostopadłe i których zera znajdują się w wybranym początku układu. Trzy pierwsze osie często oznaczane są : OX (pierwsza oś, zwana osią odciętych), OY (druga zwana osią rzędnych), OZ (trzecia oś). Rozpatrujemy zbiór E 3 elementów w postaci r [ x, y, z] Przyjmujemy, że zbiór E 3 jest zamknięty ze względu na działanie dodawania, tzn. że dla każdej pary wektorów spełniona jest relacja 3 3 r1 x1, y1, z1 E ; r2 x2, y2, z2 E r 1 r2 x1 x2 y1 y2,, z z E 1 2 3

Układ przestrzennych współrzędnych prostokątnych W takim zbiorze E 3 wektorów można wyróżnić: element zerowy 3 element przeciwny 0, 0, 0 E r E 3 W zbiorze E 3 również może mieć miejsce łączne i przemienne oraz rozdzielne względem dodawania mnożenie elementów należących do zbioru R liczb rzeczywistych przez elementy należące do zbioru E 3 Zbiór E 3 elementów spełniający te własności nazywamy przestrzenią liniową. Przestrzeń liniową, w której określony jest iloczyn skalarnym nazywamy przestrzenią liniową unitarną pq p q cos p, q W przestrzeni euklidesowej E 3 możliwa jest realizacja także iloczynu wektorowego Trzy dowolne wybrane, różne i niezerowe wektory należące do E 3 tworzą tzw. bazę wektorową zupełną w E 3 W szczególności wektory układu kartezjańskiego) 3 Każdy wektor r E można przedstawić za pomocą wyrażenia: e e e 1 2 3 0, 0, 1, 0, 0 1, 0 0, 1 tworzą bazę unormowaną zupełną (są wersorami osi nieortogonalnego r xe ye ze x, y, z R 1 2 3 ;

Układ współrzędnych prostokątnych płaskich Układ współrzędnych prostokątnych płaskich. Każdy pas odwzorowania ma swój układ współrzędnych, których początek stanowi punkt przecięcia się południka osiowego z równikiem!!!!!!

Układ współrzędnych geograficznych Współrzędne geograficzne to współrzędne sferyczne określające położenie punktów na powierzchni Ziemi. długość geograficzna λ szerokość geograficzna φ

Układ współrzędnych geograficznych Podzbiór punktów (x,y,z)e 3 w układzie ortkokazrezjańskim spełniających równanie x Współrzędne x,y,z mnożone odpowiednio przez wersory i,j,k w układzie ortokartezjańskim utworzą składowe wektora r stąd: r R Oznaczając 2 y 2 z x cos R cos cos r y sin R cos sin z tg Rsin R cos 2 R 2, r [ x, y] przyjmując i,

Układ współrzędnych geograficznych Z definicji parametrów, wynika z zbiór wszystkich punktów (,) należących do powierzchni kuli ma postać: ˆ, :, 2 2, Linie = const nazywamy równoleżnikami =const nazywamy południkami Linie te wyznaczają układ geograficzny na powierzchni kuli =0 południk zerowy =- - antypoda

Szerokość, B, u 1. Szerokość geocentryczna kąt zawarty między płaszczyzną równika a promieniem kuli przechodzącym przez dany punkt 2. Szerokość astronomiczna kąt zawarty między płaszczyzną równika a linią pionu przechodzącą przez dany punkt 3. Szerokość geodezyjna kąt zawarty między równikiem a normalną do płaszczyzny stycznej do powierzchni kuli w danym punkcie

Współrzędne elipsoidalne, prostokątne

Punkt położony nad elipsoidą

Współrzędne geodezyjne zredukowane a b R b a b a k z k z y y x x r ;, ;, u b z L u a y L u a x r sin sin cos cos cos

Układ współrzędnych azymutalnych Położenie punktu w układzie współrzędnych azymutalnych określa się podając: azymut α wysokość h lub odległość zenitalną z h = 90º - z

Współrzędne sferyczne prostokątne Aby określić położenie punktu P na powierzchni sfery, przyjąć należy południk osiowy oraz płaszczyznę do niego prostopadłą, będącą kołem wielkim, przechodzącą przez punkt P. W wyniku przecięcia obu płaszczyzn powstaje punkt B. Położenie punktu P wyznaczają łuki: AB odcięta sferyczna xs BP rzędna sferyczna ys

Relacja pomiędzy współrzędnymi azymutalnymi a geograficznymi N, S bieguny Ziemi GG1 bieguny układu współrzędnych azymutalnych Boki trójkąta sferycznego: GN łuk wertykału początkowego NP południk przechodzący przez punkt P GP łuk wertykału punktu P

Związek między współrzędnymi azymutalnymi (z, α) i geograficznymi (φ, λ) punktu P: cos z sin z cos sin z sin sin sin cos cos ( ) 0 sin cos cos sin ( ) cos sin( ) 0 0 0 0 0 0

Relacja pomiędzy przestrzennymi współrzędnymi prostokątnymi a współrzędnymi geograficznymi x y z R cos cos R cos sin Rsin

Układ współrzędnych biegunowych, radialnych Układ współrzędnych cylindrycznych

Układ współrzędnych torowych Układ współrzędnych brzegowych