2.3.1. Iloczyn skalarny



Podobne dokumenty
2.1. Określenie i rodzaje wektorów. Mnożenie wektora przez skalar

ZADANIA Z ZAKRESU SZKOŁY PODSTAWOWEJ, GIMNAZJUM I SZKOŁY ŚREDNIEJ

14. Krzywe stożkowe i formy kwadratowe

FUNKCJA KWADRATOWA. RÓWNANIA I NIERÓWNOŚCI DRUGIEGO STOPNIA.

WYZNACZNIKI. . Gdybyśmy rozważali układ dwóch równań liniowych, powiedzmy: Takie układy w matematyce nazywa się macierzami. Przyjmijmy definicję:

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych i schemat oceniania zadań otwartych

WEKTORY skalary wektory W ogólnym przypadku, aby określić wektor, należy znać:

Rozwiązania maj 2017r. Zadania zamknięte

1. REDUKCJA DOWOLNYCH UKŁADÓW SIŁ. Redukcja płaskiego układu sił

Matematyka I. WYKŁAD 8. UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH II Macierzowa Postać Eliminacji Gaussa. gdzie

Tensor liniowa jednorodna funkcja: wektor wektor b=f(a) a ( ˆ) [ˆ ( ˆ) ˆ ( ˆ) ˆ. Równanie b=f(a) można więc zapisać w postaci

WEKTORY skalary wektory W ogólnym przypadku, aby określić wektor, należy znać:

2. Funktory TTL cz.2

G i m n a z j a l i s t ó w

4. RACHUNEK WEKTOROWY

ILOCZYNY WEKTORÓW. s równoległe wtedy i tylko wtedy. b =

a) b) Rys Schemat ideowo-konstrukcyjny układu do przykładu 6.1 a) i jego schemat blokowy

Wykład z fizyki Budownictwo I BB-ZI. Dr Andrzej Bąk

Przykład 6.2. Płaski stan naprężenia. Płaski stan odkształcenia.

Całki oznaczone. wykład z MATEMATYKI

Przestrzeń liniowa R n.

H. Dąbrowski, W. Rożek Próbna matura, grudzień 2014 r. CKE poziom rozszerzony 1. Zadanie 15 różne sposoby jego rozwiązania

Wyk lad 1 Podstawowe wiadomości o macierzach

Sposób opisu symetrii figur lub brył skończonych

Wektory [ ] Oczywiście wektor w przestrzeni trójwymiarowej wektor będzie miał trzy współrzędne. B (x B. , y B. α A (x A, y A ) to jest wektor

ZASADY ZALICZANIA PRZEDMIOTU:

Środek masy i geometryczne momenty bezwładności figur płaskich 1

2. PODSTAWY STATYKI NA PŁASZCZYŹNIE

Przykład 2.5. Figura z dwiema osiami symetrii

Wykład 2. Granice, ciągłość, pochodna funkcji i jej interpretacja geometryczna

Geometria analityczna w przestrzeni. Kierunek. Długość. Zwrot

Oznaczenia: K wymagania konieczne; P wymagania podstawowe; R wymagania rozszerzające; D wymagania dopełniające; W wymagania wykraczające

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA POZIOM ROZSZERZONY Etapy rozwiązania zadania , 3 5, 7

1. Algebra wektorów. Rys Wektor w układzie współrzędnych (jego współrzędne i kąty)

Wymagania na ocenę dopuszczającą z matematyki klasa II Matematyka - Babiański, Chańko-Nowa Era nr prog. DKOS /02

ĆWICZENIE 6. Mimośrodowe rozciąganie. Redukcja do środka ciężkości PROJEKT

Rys Wyrównanie spostrzeżeń zawarunkowanych jednakowo dokładnych C. KRAKOWIANY

Wymagania edukacyjne matematyka klasa 2b, 2c, 2e zakres podstawowy rok szkolny 2015/ Sumy algebraiczne

( ) O k k k. A k. P k. r k. M O r 1. -P n W. P 1 P k. Rys Redukcja dowolnego przestrzennego układu sił

dr inż. Zbigniew Szklarski

LISTA02: Projektowanie układów drugiego rzędu Przygotowanie: 1. Jakie własności ma równanie 2-ego rzędu & x &+ bx&

Zadania. I. Podzielność liczb całkowitych

WYŻSZA SZKOŁA INFORMATYKI STOSOWANEJ I ZARZĄDZANIA

J. Szantyr - Wykład 4 Napór hydrostatyczny Napór hydrostatyczny na ściany płaskie

ROZWIĄZYWANIE MAŁYCH TRÓJKĄTÓW SFERYCZNYCH

Temat lekcji Zakres treści Osiągnięcia ucznia

Przykład 2.6. Przekrój złożony z trzech kształtowników walcowanych.

Wykªad 8. Pochodna kierunkowa.

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych i schemat oceniania zadań otwartych

Macierz. Wyznacznik macierzy. Układ równań liniowych

I. DZIAŁANIA W ZBIORZE LICZB RZECZYWISTYCH ZBIORY LICZBOWE: liczby całkowite C : C..., 3, 2, 1,

Wprowadzenie: Do czego służą wektory?

Wyznacznik macierzy. - wyznacznik macierzy A

Wykład 7: Pochodna funkcji zastosowania do badania przebiegu zmienności funkcji

2.2. ZGINANIE UKOŚNE

8. 1. DEFINICJE FUNKCJI TRYGONOMETRYCZNYCH. Definicje funkcji trygonometrycznych kata ostrego. b- przyprostokątna przy α

Propozycja przedmiotowego systemu oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych (zakres podstawowy)

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY VIII w roku szkolnym 2015/2016

Wektor kolumnowy m wymiarowy macierz prostokątna o wymiarze n=1 Wektor wierszowy n wymiarowy macierz prostokątna o wymiarze m=1

Rozdział 9. Baza Jordana

Do wyznaczania obrazów przekształceń stosuje się macierze 4-wierszowe w tzw. zapisie jednorodnym

MATEMATYKA Przed próbną maturą. Sprawdzian 1. (poziom podstawowy) Rozwiązania zadań

MATeMAtyka 3 inf. Przedmiotowy system oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych. Zakres podstawowy i rozszerzony. Dorota Ponczek, Karolina Wej

Zmiana układów odniesienia

2. FUNKCJE WYMIERNE Poziom (K) lub (P)

Równania i nierówności kwadratowe z jedną niewiadomą

POTENCJALNE POLE SIŁ. ,F z 2 V. x = x y, F y. , F x z F z. y F y

I. DZIAŁANIA W ZBIORZE LICZB RZECZYWISTYCH

Wyrównanie sieci niwelacyjnej

Realizacje zmiennych są niezależne, co sprawia, że ciąg jest ciągiem niezależnych zmiennych losowych,

ω a, ω - prędkości kątowe członów czynnego a i biernego b przy

ZŁOŻONE RUCHY OSI OBROTOWYCH STEROWANYCH NUMERYCZNIE

zestaw DO ĆWICZEŃ z matematyki

- Wydział Fizyki Zestaw nr 5. Powierzchnie 2-go stopnia

Metoda sił jest sposobem rozwiązywania układów statycznie niewyznaczalnych, czyli układów o nadliczbowych więzach (zewnętrznych i wewnętrznych).

Sumy algebraiczne i funkcje wymierne

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE IIc ZAKRES PODSTAWOWY I ROZSZERZONY

WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWEK CIENKICH ZA POMOCĄ ŁAWY OPTYCZNEJ

ZADANIA OTWARTE. Są więc takie same. Trzeba jeszcze pokazać, że wynoszą one 2b, gdyż taka jest długość krawędzi dwudziestościanu.

1. Podstawy rachunku wektorowego

Wymagania kl. 2. Uczeń:

O RELACJACH MIĘDZY GRUPĄ OBROTÓW, A GRUPĄ PERMUTACJI

Grażyna Nowicka, Waldemar Nowicki BADANIE RÓWNOWAG KWASOWO-ZASADOWYCH W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW AMFOTERYCZNYCH

Wymagania edukacyjne matematyka klasa 2 zakres podstawowy 1. SUMY ALGEBRAICZNE

Wykład 2: Wektory DR INŻ. ZBIGNIEW SZKLARSKI

Zapis wskaźnikowy i umowa sumacyjna

Momenty bezwładności figur płaskich - definicje i wzory

Szkice rozwiązań zadań zawody rejonowe 2019

INSTRUKCJA. - Jak rozwiązywać zadania wysoko punktowane?

R + v 10 R0, 9 k v k. a k v k + v 10 a 10. k=1. Z pierwszego równania otrzymuję R 32475, Dalej mam: (R 9P + (k 1)P )v k + v 10 a 10

Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna.

WYMAGANIA I KRYTERIA OCENIANIA DO EGZAMINU POPRAWKOWEGO MATEMATYKA. Zakresie podstawowym i rozszerzonym. Klasa II rok szkolny 2011/2012

1 Ułamki zwykłe i dziesiętne

Zadanie 5. Kratownica statycznie wyznaczalna.

Semantyka i Weryfikacja Programów - Laboratorium 7

Dorota Ponczek, Karolina Wej. MATeMAtyka 2. Plan wynikowy. Zakres podstawowy

Sprawdzian całoroczny kl. III

Wspomaganie obliczeń za pomocą programu MathCad

Maciej Grzesiak. Iloczyn skalarny. 1. Iloczyn skalarny wektorów na płaszczyźnie i w przestrzeni. a b = a b cos ϕ. j) (b x. i + b y

Macierz. Wyznacznik macierzy. Układ równań liniowych

Transkrypt:

2.3.1. Ilon sklrn Ilonem sklrnm (sklrowm) dwóh wektorów i nwm sklr równ ilonowi modułów ou wektorów pre kosinus kąt wrtego międ nimi. α O Rs. 2.8. Ilustrj do definiji ilonu sklrnego Jeżeli kąt międ wektormi onm pre α (rs. 2.8), operję mnożeni sklrnego pre, to otrmm: osα. (2.11) Po uwględnieniu we wore (2.11) leżnośi (2.2) ilon sklrn możem predstwić jko ilon rutu jednego wektor n kierunek drugiego i modułu drugiego. ( os ) ( os ) ( ) ( ) α α R R. (2.12) Ilon sklrn jest równ eru (po prpdkmi, gd 0 lu 0), gd os 0. Wnik stąd wrunek prostopdłośi (ortogonlnośi) dwóh wektorów: 0, gd. (2.13) Z fktu, że funkj kosinus jest funkją prstą [osα os( α)], wni że do ilonu sklrnego stosuje się prwo premiennośi:. Ilon sklrn podleg również prwu rodielnośi mnożeni sklrnego wględem dodwni: ( + ) +. Dowód tej włsnośi wnik epośrednio prtoonego w poprednim punkie twierdeni Chrles or leżnośi (2.2):

( + ) R( + ) [ R( ) + R( ) ] R ( ) + R ( ) +. Jeżeli pomnożm równnie (2.11) pre dowoln sklr to otrmm prwo łąnośi mnożeni ilonu sklrnego pre sklr: k ( ) ( k) osα ( k) osα ( k ) ( k ). Wektor pomnożon sklrnie pre sieie jest równ kwdrtowi modułu: 2 os0. (2.14) Z podnh wżej rowżń wni że ilon sklrn po worem (2.13) m tkie sme włsnośi jk ilon lgerin li. Gd mm dowoln wektor or oś l określoną pre wektor jednostkow e l (rs. 2.3), to n podstwie równni (2.12) rut tego wektor n oś l wrż wór: e l osα R ( ). (2.15) Z leżnośi tej ędiem ęsto korstć pr oliniu współrędnh wektor w dnm ukłdie współrędnh. Oenie podm leżnośi międ wersormi i, j, k prostokątnego ukłdu współrędnh. N podstwie worów (2.14) i (2.13) otrmujem: l i i j j k k 1, i j j k k i 0. (2.16) Gd wektor i pisem nlitnie pomoą ih współrędnh w prostokątnm ukłdie współrędnh,, : (2.17) to ih ilon sklrn n podstwie worów (2.16) możn wrić pre współrędne: + +. (2.18) Porównnie worów (2.11) i (2.18) powl olić kąt międ wektormi:

+ + osα. (2.19) Z tego woru wni że dw wektor ł ortogonlne, ih współrędne musą spełnić leżność: + + 0. (2.20)

2.3.2. Ilon wektorow Ilonem wektorowm dwóh wektorów i nwm wektor prostopdł do płsn utworonej pre te wektor, którego moduł jest równ ilonowi modułów th wektorów pomnożonemu pre sinus kąt wrtego międ nimi (rs. 2.9), sinα. (2.21) α O Rs. 2.9. Ilustrj ilonu wektorowego Zwrot wektor jest tk dorn, że wektor,, tworą ukłd prwoskrętn, li wrot wektor określ reguł śru prwoskrętnej. Z określeni modułu ilonu wektorowego or rs. 2.9 wni że jest on równ polu równoległooku udownego n wektorh i. Z definiji ilonu wektorowego wni że po prpdkmi, gd 0 lu 0, jest on równ eru, kied sinα 0, li dl α 0 lo α π, o on, iż wektor jest równoległ do wektor. Ztem wrunek równoległośi m postć: 0. (2.22) Jeżeli w ilonie wektorowm wektor i mienim miejsmi, to wektor,, ędą tworł ukłd lewoskrętn. A ponownie otrmć ukłd

prwoskrętn, nleż mienić wrot wektor n preiwn, jk n rs. 2.9, li gd, to. Widim tem, że do ilonu wektorowego nie stosuje się prwo premiennośi:. (2.23) Możn wkć [6, 9], że ilon wektorow podleg prwu rodielnośi mnożeni wektorowego wględem dodwni: ( + d) + d. (2.24) Do ilonu wektorowego stosuje się również prwo łąnośi mnożeni pre dowoln sklr k: ( k ) ( k) k( ). (2.25) Powżs równość wnik epośrednio porównni modułów powżsh ilonów wektorowh. Ilon wektorowe wersorów i, j, k prostokątnego prwoskrętnego ukłdu współrędnh,, wnikją epośrednio e woru (2.22) or definiji ilonu wektorowego i i j j k k 0, i j j k i, j i k j i, k i j, i k j. (2.26) Oenie wrim ilon wektorow dwóh dowolnh wektorów i pomoą ih współrędnh w prostokątnm ukłdie współrędnh,,. Po podstwieniu leżnośi (2.17) do woru n ilon wektorow mm: ( k) ( j k). + Po wkonniu diłń, wkorstniu leżnośi (2.26) or pogrupowniu wrów pr posególnh wersorh powżs wór prjmie postć: ( ) ( ) ( ) k. (2.27)

Wrżenie po prwej stronie tego równni jest rowinięiem wnnik. k j i (2.28) W elu olieni współrędnh ilonu wektorowego nleż wektor pisn nlitnie:,, k i j + + podstwić do równni (2.27). Z porównni wrów pr th smh wersorh otrmm: ( ) ( ( ).,, ) (2.29)

2.3.3. Ilon łożone treh wektorów W poprednih dwóh punkth omówiliśm ilon sklrn or ilon wektorow dwóh wektorów. Wektor te mogł ć w sególnośi sumą kilku wektorów. Oenie podm określeni ilonów podwójnh łożonh treh wektorów. Będie to ilon miesn treh wektorów or podwójn ilon wektorow treh wektorów. Ogrnim się pr tm tlko do określeni th ilonów or podni podstwowh leżnośi nieędnh do prekstłeń worów wektorowh w dlsh rodiłh. Dowod n podne niżej prekstłeni możn nleźć w literture [6, 9, 11]. Ilonem miesnm treh wektorów, i nwm ilon sklrn jednego th wektorów, np. wektor, pre wektor ędą ilonem wektorowm dwóh poostłh: ( ). (2.30) Z podnej definiji wni że ilon miesn jest sklrem. W interpretji geometrnej ilon miesn jest równ liowo ojętośi równoległośinu udownego n wektorh, i. Z podnej interpretji geometrnej wni że gd wektor te leżą w jednej płsźnie, to ilon miesn jest równ eru. Wrtość ilonu miesnego nie uleg minie, jeżeli w ilonie tm ędiem mienić klinie kolejność wrów: ( ) ( ) ( ). (2.31) Jeżeli wektor wstępująe w ilonie miesnm predstwim nlitnie: to ilon miesn możn pisć w posti wnnik utworonego e współrędnh wektorów: ( ). (2.32)

Podwójn ilon wektorow treh wektorów, i jest wektorem powstłm w wniku wektorowego pomnożeni wektor pre ilon wektorow wektor i : ( ). (2.33) Powżs wór możn rowinąć do posti rdiej prdtnej do prekstłeń worów wektorowh: ( ) ( ) ( ). (2.34)