Rozdzia l 3. Relacje binarne

Podobne dokumenty
Rozdzia l 10. Najważniejsze normalne logiki modalne

Rozdzia l 2. Najważniejsze typy algebr stosowane w logice

Rozdzia l 3. Elementy algebry uniwersalnej

Rozdzia l 9. Zbiory liczb porz adkowych. Liczby porz adkowe izolowane i graniczne

Rozdzia l 1. Podstawowe elementy teorii krat

Rozdzia l 8. Pojȩcie liczby porz adkowej

Niech X bȩdzie dowolnym zbiorem. Dobry porz adek to relacja P X X (bȩdziemy pisać x y zamiast x, y P ) o w lasnościach:

Wyk lad 6 Podprzestrzenie przestrzeni liniowych

domykanie relacji, relacja równoważności, rozkłady zbiorów

Relacje. Relacje / strona 1 z 18

Rozdzia l 11. Liczby kardynalne

Wyk lad 9 Podpierścienie, elementy odwracalne, dzielniki zera

- Dla danego zbioru S zbiór wszystkich jego podzbiorów oznaczany symbolem 2 S.

Egzamin z logiki i teorii mnogości, rozwiązania zadań

Wyk lad 7 Baza i wymiar przestrzeni liniowej

Wyk lad 12. (ii) najstarszy wspó lczynnik wielomianu f jest elementem odwracalnym w P. Dowód. Niech st(f) = n i niech a bedzie

MATEMATYKA DYSKRETNA - wyk lad 1 dr inż Krzysztof Bryś. Wprowadzenie

Zbiory, relacje i funkcje

Wyk lad 4 Warstwy, dzielniki normalne

Matematyka dyskretna. 1. Relacje

Wyk lad 9 Baza i wymiar przestrzeni liniowej

Rozdzia l 7. Liczby naturalne

Wyk lad 14 Formy kwadratowe I

Teoria miary WPPT IIr. semestr zimowy 2009 Wyk lady 6 i 7. Mierzalność w sensie Carathéodory ego Miara Lebesgue a na prostej

Relacje. opracował Maciej Grzesiak. 17 października 2011

LOGIKA ALGORYTMICZNA

Matematyka dyskretna Oznaczenia

Relacje binarne. Def. Relację ϱ w zbiorze X nazywamy. antysymetryczną, gdy x, y X (xϱy yϱx x = y) spójną, gdy x, y X (xϱy yϱx x = y)

Rozważmy funkcję f : X Y. Dla dowolnego zbioru A X określamy. Dla dowolnego zbioru B Y określamy jego przeciwobraz:

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, B/14

Wyk lad 2 Podgrupa grupy

Elementy logiki i teorii mnogości Wyk lad 1: Rachunek zdań

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, 2017 Zadania 1

Teoria automatów i języków formalnych. Określenie relacji

Wyk lad 9 Przekszta lcenia liniowe i ich zastosowania

Metoda Simplex bez użycia tabel simplex 29 kwietnia 2010

Logika matematyczna i teoria mnogości (I) J. de Lucas

Logika I. Wykład 3. Relacje i funkcje

Wyk lad 3 Wielomiany i u lamki proste

Wyk lad 11 1 Wektory i wartości w lasne

1. Funkcje monotoniczne, wahanie funkcji.

Wstęp do Matematyki (2)

Sterowalność liniowych uk ladów sterowania

Pytania i polecenia podstawowe

1 Działania na zbiorach

Wyk lad 1 Podstawowe struktury algebraiczne

ELiTM 0 Indukcja Dany jest ciąg a 0 R, a n = a n 1. Zasada minimum Każdy niepusty podzbiór liczb naturalnych zawiera liczbę najmniejszą.

Wykład ze Wstępu do Logiki i Teorii Mnogości

DEFINICJA. Definicja 1 Niech A i B będą zbiorami. Relacja R pomiędzy A i B jest podzbiorem iloczynu kartezjańskiego tych zbiorów, R A B.

LX Olimpiada Matematyczna

Wyk lad 8 macierzy i twierdzenie Kroneckera-Capellego

Rachunek zdań - semantyka. Wartościowanie. ezyków formalnych. Semantyka j. Logika obliczeniowa. Joanna Józefowska. Poznań, rok akademicki 2009/2010

OSOBNO ANALITYCZNYCH

Wykłady z Matematyki Dyskretnej

BOGDAN ZARĘBSKI ZASTOSOWANIE ZASADY ABSTRAKCJI DO KONSTRUKCJI LICZB CAŁKOWITYCH

2 Rodziny zbiorów. 2.1 Algebry i σ - algebry zbiorów. M. Beśka, Wstęp do teorii miary, rozdz. 2 11

W pewnym mieście jeden z jej mieszkańców goli wszystkich tych i tylko tych jej mieszkańców, którzy nie golą się

F t+ := s>t. F s = F t.

Funkcje wielu zmiennych

Wyk lad 14 Cia la i ich w lasności

Indukcja. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

Niesimpleksowe metody rozwia zywania zadań PL. Seminarium Szkoleniowe Edyta Mrówka

Relacje i relacje równoważności. Materiały pomocnicze do wykładu. przedmiot: Matematyka Dyskretna 1 wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

Normy wektorów i macierzy

Wyk lad 5 W lasności wyznaczników. Macierz odwrotna

Zbiory. Specjalnym zbiorem jest zbiór pusty nie zawierajacy żadnych elementów. Oznaczamy go symbolem.

Rozdzia l 11. Przestrzenie Euklidesowe Definicja, iloczyn skalarny i norma. iloczynem skalarnym.

Funkcje wielu zmiennych

Tomasz Downarowicz Instytut Matematyki i Informatyki Politechnika Wroc lawska Wroc law Wroc law, kwiecień 2011

Wyk lad 5 Grupa ilorazowa, iloczyn prosty, homomorfizm

1. Wstęp do logiki. Matematyka jest nauką dedukcyjną. Nowe pojęcia definiujemy za pomocą pojęć pierwotnych lub pojęć uprzednio wprowadzonych.

Logika Stosowana. Wykład 1 - Logika zdaniowa. Marcin Szczuka. Instytut Informatyki UW. Wykład monograficzny, semestr letni 2016/2017

T O P O L O G I A WPPT I, sem. letni WYK LAD 8. Wroc law, 21 kwietnia D E F I N I C J E Niech (X, d) oznacza przestrzeń metryczn a.

Suma i przeciȩcie podprzestrzeni, przestrzeń ilorazowa Javier de Lucas

Cia la i wielomiany Javier de Lucas

M. Nowak, Materia ly do wyk ladu z logiki na kierunkach humanistycznych

IVa. Relacje - abstrakcyjne własności

Andrzej Wiśniewski Logika II. Wykłady 10b i 11. Semantyka relacyjna dla normalnych modalnych rachunków zdań

Logika Matematyczna. Jerzy Pogonowski. Własności relacji. Zakład Logiki Stosowanej UAM

Relacj binarn okre±lon w zbiorze X nazywamy podzbiór ϱ X X.

POCHODNA KIERUNKOWA. DEFINICJA Jeśli istnieje granica lim. to granica ta nazywa siȩ pochodn a kierunkow a funkcji f(m) w kierunku osi l i oznaczamy

0.1 Sposȯb rozk ladu liczb na czynniki pierwsze

PODSTAWOWE W LASNOŚCI W ZBIORZE LICZB RZECZYWISTYCH

Podstawy logiki i teorii zbiorów Ćwiczenia

Metody Numeryczne Wykład 4 Wykład 5. Interpolacja wielomianowa

Algebrą nazywamy strukturę A = (A, {F i : i I }), gdzie A jest zbiorem zwanym uniwersum algebry, zaś F i : A F i

Elementy teorii mnogości. Część I. Wojciech Buszkowski Zakład Teorii Obliczeń Wydział Matematyki i Informatyki Uniwersytet im.

Logika i teoria mnogości Ćwiczenia

Podstawy logiki i teorii zbiorów Ćwiczenia

Seria zadań z Algebry IIR nr kwietnia 2017 r. i V 2 = B 2, B 4 R, gdzie

Szymon G l ab. Struktury losowe II Graf losowy. Instytut Matematyki, Politechnika Lódzka

Równoleg le sortowanie przez scalanie

KOMBINATORYKA 1 WYK LAD 10 Zbiory cze

B jest liniowo niezależny V = lin (B) 1. Układ pusty jest bazą przestrzeni trywialnej {θ}. a i v i = i I. b i v i, (a i b i ) v i = θ.

Wyk lad 7 Metoda eliminacji Gaussa. Wzory Cramera

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ BAZY PRZESTRZENI WEKTOROWYCH

TOPOLOGIA PRZESTRZENI METRYCZNYCH, ZWARTOŚĆ,

Elementy logiki i teorii mnogości

Wyk lad 3 Wyznaczniki

Transkrypt:

Rozdzia l 3. Relacje binarne 1. Para uporz adkowana. Produkt kartezjański dwóch zbiorów Dla pary zbiorów {x, y} zachodzi, jak latwo sprawdzić, równość {x, y} = {y, x}. To znaczy, kolejność wymienienia elementów pary zbiorów jest dla jej określenia nieistotna. Wprowadzimy pojȩcie uporz adkowanej pary zbiorów: <x, y> takiej, że <x, y> <y, x> o ile x y. Definicja. Dla dowolnych zbiorów x, y, <x, y> = {{x}, {x, y}}. Twierdzenie 1: <x, y> = <u, v> (x = u y = v). Dowód: Za lóżmy, że <x, y> = <u, v>. Wówczas z definicji pary uporz adkowanej mamy: (1) {{x}, {x, y}} = {{u}, {u, v}}. Oczywiście x = y lub x y. Gdy x = y, to {{x}, {x, y}} = {{x}}. Zatem z (1) mamy: {{x}} = {{u}, {u, v}}, co oznacza, że (2) {x} = {u} oraz (3) {x} = {u, v}. Z (2) otrzymujemy: x = u, zaś z (3): x = u = v, zatem skoro y = x, wiȩc y = v. Za lóżmy, że x y. Wówczas (4) {x} {x, y}. Wtedy na podstawie (1): ({x} = {u} lub {x} = {u, v}) oraz ({x, y} = {u} lub {x, y} = {u, v}). Gdy {x} = {u}, to {x, y} {u} na mocy (4), zatem {x, y} = {u, v}. Gdy zaś {x} = {u, v}, to {x, y} {u, v}, czyli {x, y} = {u}. Mamy zatem nastȩpuj ace dwa przypadki: (5) {x} = {u} i {x, y} = {u, v}, (6) {x} = {u, v} i {x, y} = {u}. Jednakże przypadek (6) nie może zachodzić, bowiem gdyby zachodzi l, toby x = u oraz y = u, czyli by loby x = y. Zatem zachodzi przypadek (5), co oznacza, że x = u, a ponadto skoro y x czyli y u, wiȩc y = v. Wniosek: <x, y> = <y, x> x = y. Dowód: Oczywisty na podstawie Tw.1. Wykorzystamy aksjomat podzbiorów, aby dowieść istnienia zbioru wszystkich par uporz adkowanych, z których pierwszy element należy do jednego danego zbioru, zaś drugi element pary do drugiego danego zbioru. W tym celu wykazujemy fakt pomocniczy: Lemat : (u a v b) <u, v> P (a b).

2. Pojȩcie relacji binarnej 35 Dowód: Za lóżmy, że u a oraz v b. Wówczas {u} a a b. Ponadto, {u, v} a b. Zatem {u}, {u, v} P (a b), czyli {{u}, {u, v}} P (a b), a wiȩc z definicji pary uporz adkowanej: <u, v> P (a b). Rozważmy w aksjomacie podzbiorów (AxZ) φ formu lȩ φ(x) postaci u v(u a v b x = <u, v>) oraz zbiór z postaci P (P (a b)), otrzymuj ac wyrażenie a b[ x( u v(u a v b x = <u, v>) x P (P (a b))) y x(x y u v(u a v b x = <u, v>))], które, wobec prawdziwości poprzednika g lównej implikacji (na mocy lematu) prowadzi do definicji produktu kartezjańskiego a b dla dowolnych zbiorów a, b: Definicja. Dla dowolnych zbiorów a, b, x(x a b u v(u a v b x = <u, v>)) lub a b = {x : u v(u a v b x = <u, v>)} = {<u, v >: u a v b}. Produkt kartezjański a b zbiorów a, b jest zbiorem wszystkich par uporz adkowanych, których pierwszy element należy do zbioru a, zaś drugi do zbioru b. Produkt a a bywa oznaczany jako a 2. Uwaga: Ostatnia z równości w definicji produktu zosta la uzyskana na podstawie konwencji notacyjnej, w myśl której sekwencja symboli {F (x 1,..., x n ) : ψ(x 1,..., x n )}, gdzie F jest symbolem n-argumentowej operacji, zaś x 1,..., x n zmiennymi wolnymi w formule ψ(x 1,..., x n ), oznacza zbiór wszystkich wartości F (x 1,..., x n ) operacji F na tej sekwencji zbiorów x 1,..., x n, dla której prawdziwe jest ψ(x 1,..., x n ). Używać również bȩdziemy konwencji notacyjnej polegaj acej na pisaniu {x A : ψ(x)} na oznaczenie zbioru {x : x A ψ(x)}. Ponadto używać bȩdziemy notorycznie kwantyfikatorów o ograniczonym zakresie: α(x)(β) = def x(α(x) β) oraz α(x)(β) = def x(α(x) β), gdzie α(x) jest formu l a, w której x jest zmienn a woln a oraz β jest formu l a. Na przyk lad bȩdziemy pisać x A(x B) lub po prostu x A, x B zamiast pisać x(x A x B). Podobnie bȩdziemy pisać x A(x B) lub x A, x B zamiast x(x A x B). Wreszcie zamiast pisać x y b adź x A y A bȩdziemy pisać x, y b adź x, y A. Analogicznie dla zbitki kwantyfikatorów egzystencjalnych. 2. Pojȩcie relacji binarnej Definicja. Dla dowolnych zbiorów A, B, dowolny podzbiór R A B nazywamy relacj a binarn a na zbiorach A, B. Mówimy, że R jest relacj a binarn a określon a na zbiorze A, gdy R A A. Zbiór A A nazywamy relacj a pust a na zbiorze A, zaś sam produkt A A relacj a pe ln a na zbiorze A. Niech R A B. Zbiór D(R) = {x A : y B(<x, y> R)} nazywamy dziedzin a relacji R, natomiast zbiór D 1 (R) = {y B : x A(<x, y> R)} nazywamy przeciwdziedzin a relacji R.

2. Pojȩcie relacji binarnej 36 Uwaga: Istnienie dziedziny i przeciwdziedziny danej relacji binarnej jest naturalnie gwarantowane przez aksjomat podzbiorów. Definicja. Niech R A A. Mówimy, że relacja R jest zwrotna na A x A, <x, x> R, przeciwzwrotna na A x A, <x, x> R, symetryczna na A x, y A(<x, y> R <y, x> R), przeciwsymetryczna na A x, y A(<x, y> R <y, x> R), antysymetryczna na A x, y A((<x, y> R <y, x> R) x = y), przechodnia na A x, y, z A((<x, y> R <y, z> R) <x, z> R), spójna na A x, y A(<x, y> R <y, x> R x = y). Wiȩkszość z powyższych formalnych w lasności relacji binarnych daje siȩ zilustrować na diagramie relacji. Napiszmy w postaci macierzy wszystkie pary uporz adkowane należ ace do produktu A A, n-elementowego zbioru A = {a 1, a 2,..., a n }: < a 1, a 1 >, < a 1, a 2 >,..., < a 1, a n > < a 2, a 1 >, < a 2, a 2 >,..., < a 2, a n >.................................... < a n, a 1 >, < a n, a 2 >,..., < a n, a n >. Każd a niepust a relacjȩ binarn a określon a na zbiorze A można teraz uwidocznić przez podkreślenie par do niej należ acych. Nazwijmy ekspozycjȩ podkreślonych par uporz adkowanych diagramem relacji R. Jest jasne, że relacja R jest zwrotna, gdy przek atna macierzy o końcach < a 1, a 1 >, < a n, a n > zawiera siȩ w diagramie R, natomiast R jest przeciwzwrotna, gdy owa przek atna nie ma wspólnych par z diagramem relacji R. Ponadto, R jest symetryczna, gdy, ilekroć jakaś para z macierzy jest w jej diagramie, tylekroć zwierciadlane odbicie tej pary wzglȩdem przek atnej (tzn. wartość symetrii osiowej wzglȩdem przek atnej na tej parze) również należy do diagramu R. R jest przeciwsymetryczna, gdy, ilekroć jakaś para z macierzy jest w diagramie R, tylekroć zwierciadlane odbicie tej pary wzglȩdem przek atnej nie jest w tym diagramie. W szczególności wiȩc, żadna para z przek atnej nie jest w diagramie takiej relacji (tzn. relacja przeciwsymetryczna jest przeciwzwrotna) skoro zwierciadlanym odbiciem pary z przek atnej jest ona sama. Relacja R jest antysymetryczna, gdy dla par spoza przek atnej zachowuje siȩ ona jak relacja przeciwsymetryczna, tzn., ilekroć jakaś para spoza przek atnej jest w jej diagramie, tylekroć zwierciadlane odbicie tej pary nie znajduje siȩ w diagramie; jednakże, w przeciwieństwie do relacji przeciwsymetrycznej, jakiekolwiek pary z przek atnej mog a należeć dla relacji antysymetrycznej. Relacja R jest spójna, gdy dla dowolnej pary uporz adkowanej poza przek atn a, para ta lub jej zwierciadlane odbicie wzglȩdem przek atnej s a w diagramie relacji R.

3. Operacje na relacjach binarnych 37 Jest widoczne, że niektóre z wymienionych wyżej w lasności relacji nie s a niezależne od siebie. Przyk ladowo, zwi azki miȩdzy przeciwzwrotności a a przeciwsymetri a s a postaci: Twierdzenie 2: Niech R bȩdzie relacj a binarn a określon a na zbiorze A. (1) Jeżeli R jest przeciwsymetryczna, to R jest przeciwzwrotna. (2) Jeżeli R jest przeciwzwrotna i przechodnia, to R jest przeciwsymetryczna. Dowód: dla (1): Za lóżmy, że x, y A(<x, y> R <y, x> R) oraz nie wprost, że R nie jest przeciwzwrotna, tzn. dla pewnego x A, <x, x> R. Wówczas z warunku przeciwsymetrii mamy: <x, x> R <x, x> R. St ad <x, x> R. Sprzeczność. dla (2): Za lóżmy, że x A, <x, x> R oraz x, y, z A((<x, y> R <y, z> R) <x, z> R) i nie wprost, że R nie jest przeciwsymetryczna, tzn. dla pewnych x, y A, <x, y> R oraz <y, x> R. Z przechodniości mamy: (<x, y> R <y, x> R) <x, x> R. St ad <x, x> R. Jednakże z przeciwzwrotności, <x, x> R. Sprzeczność. 3. Operacje na relacjach binarnych Definicja. Niech R A B. Przez konwers relacji R (lub relacjȩ odwrotn a do R) rozumiemy relacjȩ R B A określon a nastȩpuj aco: R = {<x, y> B A : <y, x> R}, tzn. x B y A, <x, y> R wtw <y, x> R. Niech ponadto S B C. Przez z lożenie (lub superpozycjȩ) relacji R, S rozumiemy relacjȩ R S A C określon a nastȩpuj aco: R S = {< x, y > A C : z B(< x, z > R < z, y > S)}, tzn. x A y C, <x, y> R S wtw z B(<x, z> R <z, y> S). Zbiór id A = {<x, x>: x A} = {<x, y> A 2 : x = y} nazywamy relacj a identycznościow a lub tożsamościow a na zbiorze A. Inaczej: x, y A, <x, y> id A wtw x = y. Uwaga: Nietrudno zastosować aksjomat podzbiorów dla dowodów istnienia konwersu oraz z lożenia relacji jak również relacji identycznościowej. Twierdzenie 3: Niech R A B, S B C, T C D. Wówczas: (1) R (S T ) = (R S) T, (2) R id B = id A R = R, (3) (R S) = S R. Dowód: dla (1): Naturalnie S T B D, zaś R S A C. Zatem R (S T ) A D oraz (R S) T A D. ( ): Niech dla a A i d D, <a, d> R (S T ). Wówczas dla pewnego b B: (4) <a, b> R oraz (5) <b, d> S T.

3. Operacje na relacjach binarnych 38 Z (5) dla pewnego c C: (6) <b, c> S oraz (7) <c, d> T. Zatem z (4) i (6): <a, c> R S, st ad i z (7): <a, d> (R S) T. Dla inkluzji ( ) dowód jest analogiczny. dla (2): Wykazujemy, że R id B = R. Niech a A oraz b B. ( ): Za lóżmy, że < a, b > R id B. Wówczas dla pewnego x B, <a, x> R oraz <x, b> id B. St ad x = b, czyli <a, b> R. ( ): Niech <a, b> R. Ponieważ <b, b> id B, wiȩc z definicji z lożenia relacji mamy: <a, b> R id B. Analogicznie wykazujemy, że id A R = R. dla (3): Naturalnie (R S) C A (bo R S A C) oraz S R C A (bo S C B oraz R B A). ( ): Niech c C oraz a A. Za lóżmy, że <c, a> (R S). Wówczas <a, c> R S, zatem dla pewnego b B, <a, b> R i <b, c> S. Czyli <c, b> S oraz <b, a> R. Ostatecznie, <c, a> S R. ( ): Rozumowanie odwrotne do powyższego. Twierdzenie 4: Niech R 1, R 2 A B oraz S B C. Wówczas (1) R 1 R 2 R 1 S R 2 S, (2) (R 1 R 2 ) = R1 R2, (3) (R 1 R 2 ) = R1 R2. Dowód: dla (1): Za lóżmy, że R 1 R 2. Niech dla a A oraz c C, <a, c> R 1 S. Wówczas dla pewnego b B, <a, b> R 1 oraz <b, c> S. Z za lożenia zatem otrzymujemy: <a, b> R 2 i ostatecznie, <a, c> R 2 S. dla (2): Mamy: <b, a> (R 1 R 2 ) wtw <a, b> R 1 R 2 wtw <a, b> R 1 oraz <a, b> R 2 wtw <b, a> R1 oraz <b, a> R2 wtw <b, a> R1 R2, co na mocy aksjomatu identyczności implikuje równość (R 1 R 2 ) = R1 R2. dla (3): Analogicznie jak dla (2). Nietrudno zauważyć, że wartości operacji z lożenia i konwersu na relacjach binarnych określonych na danym zbiorze A s a relacjami na tym zbiorze. Innymi s lowy, zbiór wszystkich relacji określonych na zbiorze A, czyli zbiór P (A A) jest zamkniȩty na te dwie operacje. Jako cia lo zbiorów, jest on również zamkniȩty na operacje:,,. Zbiór potȩgowy P (A A) wyposażony w operacje:,,,, z wyróżnionymi elementami:, A A, id A nazywamy algebr a relacji lub algebr a relacyjn a. Operacje na relacjach mog a pos lużyć do wyrażenia w lasności formalnych relacji określonych na danym zbiorze. Przyk ladowo: Twierdzenie 5: Dla dowolnej relacji R A 2 : (1) R jest zwrotna na A wtw id A R, (2) R jest symetryczna na A wtw R = R (3) R jest przechodnia na A wtw R R R.

4. Relacje porz adkuj ace 39 Dowód: dla (1): Mamy oczywiste równoważności: R jest zwrotna wtw x A, <x, x> R wtw id A R. dla (2): ( ): Za lóżmy, że x, y A(<x, y> R <y, x> R). Aby wykazać równość R = R dowodzimy inkluzji ( ): niech <x, y> R. Wówczas na mocy symetrii: < y, x > R, zatem z definicji konwersu, < x, y > R. ( ): Niech <x, y> R. Wówczas <y, x> R, zatem z warunku symetrii, <x, y> R. ( ): Za lóżmy, że R = R. Aby dowieść warunek symetrii weźmy x, y A i za lóżmy, że <x, y> R. Wówczas z za lożenia, <x, y> R sk ad <y, x> R, zatem R jest symetryczna na A. dla (3): ( ): Za lóżmy, że x, y, z A((<x, y > R <y, z > R) <x, z> R). Aby pokazać inkluzjȩ R R R za lóżmy, że dla jakichś x, y A, <x, y> R R. Wówczas z definicji z lożenia, <x, a> R oraz <a, y> R dla pewnego a A. Zatem z przechodniości otrzymujemy: (<x, a> R <a, y> R) <x, y> R, sk ad mamy natychmiast: <x, y> R, co kończy dowód inkluzji R R R. ( ): Za lóżmy, że R R R. Aby wykazać warunek przechodniości rozważmy x, y, z A i za lóżmy, że <x, y> R oraz <y, z> R. Wówczas <x, z> R R, zatem z za lożenia, <x, z> R, co dowodzi przechodniości relacji R na zbiorze A. Uwaga: Dla pozosta lych formalnych w lasności relacji binarnych określonych na zbiorze A tzn. dla przeciwzwrotności, antysymetrii, przeciwsymetrii oraz spójności można równie latwo podać ich odpowiedniki w terminach operacji na relacjach. 4. Relacje porz adkuj ace Relacje binarne określone na danym zbiorze, w zależności od w lasności formalnych, które im przys luguj a, dzieli siȩ na rodzaje. Na przyk lad wyróżnia siȩ relacje, które s a zwrotne, symetryczne i przechodnie, nazywaj ac je relacjami równoważnościowymi. Relacje zwrotne i przechodnie zwane s a czȩsto relacjami quasi-porz adkuj acymi. Jeżeli ponadto s a one antysymetryczne, to nazywamy je relacjami czȩściowo porz adkuj acymi. Relacje czȩściowo porz adkuj ace, które s a spójne, nazywane s a relacjami liniowo porz adkuj acymi. Nazwa: relacja porz adkuj aca odnosi siȩ do takiej relacji, która ustala pewien porz adek wśród elementów zbioru, na którym jest określona. Naturalnym przyk ladem relacji porz adkuj acej jest relacja mniejszości <, określona na zbiorze liczb naturalnych, ustalaj aca porz adek liczb naturalnych postaci: 0 < 1 < 2 <.... Jednakże relacji < nie możemy zaliczyć do żadnej z wymienionych wyżej grup relacji porz adkuj acych, nie jest to bowiem relacja zwrotna. Latwo sprawdzić, że jest to relacja przeciwzwrotna, przechodnia i spójna. Istnieje ścis ly zwi azek miȩdzy relacjami przeciwzwrotnymi i przechodnimi a relacjami czȩściowo porz adkuj acymi. W naszym przyk ladzie przeciwzwrotna i przechodnia relacja < wyznacza jednoznacznie czȩściowo porz adkuj ac a relacjȩ (mniejsze

4. Relacje porz adkuj ace 40 lub równe) na zbiorze liczb naturalnych. Relacja jest oczywiście postaci: < id N, gdzie N jest zbiorem liczb naturalnych. Na odwrót, odjȩcie z relacji czȩściowo porz adkuj acej relacji identycznościowej id N daje w efekcie wyjściow a relacjȩ <. W ogólności, dowolna relacja R przeciwzwrotna i przechodnia na zbiorze A, jednoznacznie wyznacza relacjȩ czȩściowo porz adkuj ac a postaci: R id A, zaś dowolna relacja czȩściowo porz adkuj aca R wyznacza jednoznacznie relacjȩ przeciwzwrotn a i przechodni a postaci: R id A : Twierdzenie 6: Niech R bȩdzie relacj a binarn a określon a na zbiorze A. (1) Jeżeli R jest przeciwzwrotna i przechodnia na A, to relacja R id A jest zwrotna, antysymetryczna i przechodnia na A. (2) Jeżeli R jest zwrotna, antysymetryczna i przechodnia na zbiorze A, to relacja R id A jest przeciwzwrotna i przechodnia na tym zbiorze. Dowód: dla (1): Za lóżmy, że R jest przeciwzwrotna i przechodnia na A. Ponieważ id A R id A, wiȩc na mocy Tw.5(1) relacja R id A jest zwrotna na A. Aby wykazać, że jest ona antysymetryczna, za lóżmy, że <x, y> R id A i <y, x> R id A, oraz nie wprost, że x y. Wówczas <x, y> R oraz <y, x> R, zatem z przechodniości relacji R otrzymujemy: <x, x> R, co przeczy przeciwzwrotności R. W celu wykazania przechodniości relacji R id A za lóżmy, że (3) <x, y> R id A oraz (4) <y, z> R id A. Z (3): <x, y> R lub x = y, zaś z (4): <y, z> R lub y = z. Za lóżmy, że <x, y> R oraz <y, z> R. Wówczas z przechodniości R mamy: <x, z> R, lecz R R id A, zatem <x, z> R id A. Za lóżmy, że <x, y> R oraz y = z. Wówczas natychmiast <x, z> R, co, jak poprzednio, implikuje <x, z> R id A. Za lóżmy, że x = y oraz <y, z> R. Wówczas znowu <x, z> R. Ostatni przypadek jaki może zachodzić, gdy alternatywy uzyskane z (3), (4) s a prawdziwe, jest nastȩpuj acy: x = y oraz y = z. Wówczas x = z czyli <x, z> id A, st ad <x, z> R id A. dla (2): Za lóżmy, że R jest zwrotna, antysymetryczna i przechodnia na A. Jest oczywiste, że relacja R id A jest przeciwzwrotna (zak ladany warunek zwrotności relacji R nie jest tu wykorzystywany). W celu wykazania, że R id A jest przechodnia za lóżmy, że <x, y> R id A oraz <y, z> R id A. Wówczas mamy: (5) <x, y> R, (6) x y, (7) <y, z> R. Z (5), (7) oraz przechodniości relacji R otrzymujemy: <x, z> R. Ponadto x z, gdyby bowiem x = z, to z (7) mielibyśmy: <y, x> R, co wraz z (5) na mocy antysymetrii relacji R da loby: x = y, co jest niemożliwe z racji (6). Ostatecznie <x, z> R id A. Jest oczywiste, że przyporz adkowanie postaci: R R id A, ustala jednojednoznaczn a odpowiedniość miȩdzy relacjami, które s a przeciwzwrotne i prze-

5. Tranzytywne domkniȩcie relacji binarnej 41 chodnie a relacjami czȩściowo porz adkuj acymi: mianowicie dwóm różnym relacjom przeciwzwrotnym i przechodnim odpowiadaj a dwie różne relacje czȩściowo porz adkuj ace. Ponadto, dowolna relacja czȩściowo porz adkuj aca R jest, wed lug owego przyporz adkowania, przyporz adkowana pewnej relacji przeciwzwrotnej i przechodniej, mianowicie relacji R id A. Wobec tej jednoznacznej odpowiedniości, czasem w laśnie relacje przeciwzwrotne i przechodnie (s a one wówczas również przeciwsymetryczne na mocy Tw.2(2)) nazywane s a relacjami czȩściowo porz adkuj acymi. 5. Tranzytywne domkniȩcie relacji binarnej Jak widać, we wszystkich wzmiankowanych w 4 rodzajach relacji binarnych określonych na danym zbiorze, bierze siȩ pod uwagȩ warunek przechodniości. Obecnie poświȩcimy mu nieco wiȩcej uwagi. Latwo sprawdzić, że dowolny singleton {<a, b>} dla a, b A jest relacj a przechodni a na zbiorze A. Suma dwóch singletonów postaci: {< a, b >} {<b, a>}, gdzie a b, relacj a przechodni a nie jest. Zatem suma dwóch relacji przechodnich nie musi być relacj a przechodni a. W ogólności nie jest tak, że dla dowolnego zbioru R relacji przechodnich na danym zbiorze A, R jest relacj a przechodni a (w przeciwieństwie na przyk lad do zbioru relacji zwrotnych czy symetrycznych, którego suma zachowuje te w lasności). Tymczasem przekrój dowolnego zbioru R relacji przechodnich na zbiorze A jest relacj a przechodni a na tym zbiorze. Jeśli bowiem dla jakichś x, y, z A, <x, y >, <y, z > R, to w ten sposób dla każdej relacji R R, <x, y >, <y, z> R, zatem wobec przechodniości każdej relacji R R, <x, z> R dla wszystkich R R, tzn. <x, z> R. Rozważmy dowoln a relacjȩ R określon a na zbiorze A. Weźmy pod uwagȩ wszystkie relacje przechodnie S na zbiorze A takie, że R S. Oczywiście takie relacje istniej a, bo sam produkt A A jest relacj a przechodni a na A. Na mocy aksjomatu podzbiorów, latwo uzasadnić istnienie zbioru S wszystkich takich relacji S. Skoro zbiór ten jest niepusty, możemy rozważyć jego przekrój S. Jasne jest, że S jest relacj a przechodni a. Ponadto z w lasności przekroju mamy: R S (Tw.18(2), Rozdzia l 1) oraz S S dla każdej S S (Tw.18(1), Rozdzia l 1). Ostatecznie, przekrój zbioru wszystkich relacji przechodnich na zbiorze A zawieraj acych dan a relacjȩ R jest najmniejsz a (w sensie zawierania) relacj a przechodni a zawieraj ac a relacjȩ R, tzn. ów przekrój sam bȩd ac relacj a przechodni a zawieraj ac a relacjȩ R, zawiera siȩ w każdej relacji przechodniej zawieraj acej R. Najmniejsz a relacjȩ przechodni a zawieraj ac a dan a relacjȩ R określon a na zbiorze A można opisać jeszcze w inny sposób: Definicja. Niech R bȩdzie dowoln a relacj a określon a na zbiorze A. Relacjȩ R określon a na zbiorze A nastȩpuj aco: x, y A, < x, y > R wtw dla

5. Tranzytywne domkniȩcie relacji binarnej 42 pewnej liczby naturalnej n 2 istniej a z 1,..., z n A takie, że x = z 1, <z 1, z 2 > R, < z 2, z 3 > R,..., < z n 1, z n > R, z n = y, nazywamy tranzytywnym (lub przechodnim) domkniȩciem relacji R. (Istnienie tranzytywnego domkniȩcia gwarantowane jest przez aksjomat podzbiorów.) Twierdzenie 7: Dla dowolnej relacji binarnej R określonej na zbiorze A, (1) R jest relacj a przechodni a na A, (2) R R, (3) dla dowolnego S A A, jeżeli R S oraz S jest przechodnia, to R S, (4) R = {S A A : R S S jest przechodnia}. (Tzn. tranzytywne domkniȩcie relacji R na zbiorze A jest najmniejsz a, w sensie inkluzji, relacj a przechodni a na A zawieraj ac a relacjȩ R.) Dowód: dla (1): Za lóżmy, że dla x, y, z A, <x, y>, <y, z> R. Wówczas z definicji relacji R, dla pewnego n 2 istniej a z 1,..., z n A takie, że x = z 1, <z 1, z 2 > R,..., <z n 1, z n > R, z n = y, oraz dla pewnego m 2 istniej a z 1,..., z m A takie, że y = z 1, < z 1, z 2 > R,..., < z m 1, z m > R, z m = z. Ponieważ z n = z 1, wiȩc mamy elementy z 1,..., z n, z 2,..., z m A (tutaj n + m 1 2) takie, że x = z 1, <z 1, z 2 > R,..., <z n 1, z n > R, <z n, z 2> R,..., <z m 1, z m> R, z m = z. Ostatecznie, <x, z> R na mocy definicji tranzytywnego domkniȩcia. dla (2): Niech dla x, y A, < x, y > R. Wówczas mamy n = 2 oraz z 1, z 2 A takie, że x = z 1, <z 1, z 2 > R, z 2 = y, zatem <x, y> R. dla (3): Za lóżmy, że (5) R S oraz (6) S jest przechodnia. Niech <x, y> R. Wówczas dla pewnego n 2 istniej a z 1,..., z n A takie, że x = z 1, < z 1, z 2 > R,..., < z n 1, z n > R, z n = y. Wówczas na mocy (5), < z 1, z 2 > S,..., < z n 1, z n > S i wobec (6) przez (n 2)- krotne zastosowanie warunku przechodniości otrzymujemy: <z 1, z n > S, czyli <x, y> S. dla (4): Oznaczmy: S = {S A A : R S S jest przechodnia}. Na podstawie (1) i (2), R S, zatem S R. Z drugiej strony, na podstawie (3), dla dowolnej relacji S S, R S, zatem R S. Jest oczywiste (por. warunki (2),(3) Tw.7), że gdy relacja R jest przechodnia, to R = R (na przyk lad tranzytywne domkniȩcie relacji pustej jest zatem relacj a pust a). Wynika st ad miȩdzy innymi, że operacja tranzytywnego domkniȩcia w banalny sposób zachowuje w lasność przechodniości. Mniej banalnym faktem jest to, że zachowuje ona w lasności zwrotności i symetryczności: Twierdzenie 8: Jeżeli relacja R określona na zbiorze A jest zwrotna i symetryczna na tym zbiorze, to jej tranzytywne domkniȩcie R jest również relacj a zwrotn a i symetryczn a na A.

5. Tranzytywne domkniȩcie relacji binarnej 43 Dowód: Za lóżmy że R jest zwrotna i symetryczna na A. Na mocy Tw.5(1) oraz Tw.7(2), id A R zatem R jest zwrotna. W celu wykazania, iż R jest symetryczna za lóżmy, że dla x, y A, <x, y> R. Wówczas dla pewnego n 2 istniej a z 1,..., z n A takie, że (1) x = z 1, y = z n oraz (2) <z 1, z 2 > R,..., <z n 1, z n > R. Ponieważ R jest symetryczna, wiȩc z (2) mamy: < z n, z n 1 > R,..., <z 2, z 1 > R, co w po l aczeniu z (1) daje: <y, x> R.