Analiza Matematyczna I.1

Podobne dokumenty
Indukcja matematyczna

Analiza Matematyczna I.1

Matematyka dyskretna. 10. Funkcja Möbiusa

Permutacje. } r ( ) ( ) ( ) 1 2 n. f = M. Przybycień Matematyczne Metody Fizyki I Wykład 2-2

Analiza Matematyczna I.1

Różniczkowanie funkcji rzeczywistych wielu zmiennych. Matematyka Studium doktoranckie KAE SGH Semestr letni 2008/2009 R. Łochowski

Twierdzenie Bezouta i liczby zespolone Javier de Lucas. Rozwi azanie 2. Z twierdzenia dzielenia wielomianów, mamy, że

Miary statystyczne. Katowice 2014

BQR FMECA/FMEA. czujnik DI CPU DO zawór. Rys. 1. Schemat rozpatrywanego systemu zabezpieczeniowego PE

Podprzestrzenie macierzowe

X i T (X) = i=1. i + 1, X i+1 i + 1. Cov H0. ( X i. k 31 ) 1 Φ(1, 1818) 0, 12.

szereg jest szeregiem o wyrazach nieujemnych. Ponadto dla α (0; π ) zachodzi nierówno± sinα < α,

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Wykªad 05 (granice c.d., przykªady) Rozpoczniemy od podania kilku przykªadów obliczania granic ci gów. n an = + dla a > 1. (5.1) lim.

A.1. Asymptotyka bez notacji asymptotycznej. Przykªad A.1. Zbada zachowanie asymptotyczne liczb Fibonacciego. Pokaza,»e. F n = round ( 1 5 Φ n )

wi c warunek konieczny zbie»no±ci szeregu jest speªniony. 12 = 9 12 = 3 4 k(k+1) k=1 ( k+1 k(k+1) n+1 = 1 1 n+1 = 1 0 = 1 36 = =

JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1. JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1

Analiza Matematyczna Ćwiczenia. J. de Lucas

8.1 Zbieżność ciągu i szeregu funkcyjnego

Tw. 1. Je»eli ci g {a n } ma granic a i ci g {b n } ma granic b, to ci g {a n b n } ma granic a b. Tw. 2. b n. Tw. 3. Tw. 4.

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Podstawowe pojcia. Metody probabilistyczne i statystyka Wykład 7: Statystyka opisowa. Rozkłady prawdopodobiestwa wystpujce w statystyce.

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Wstęp do prawdopodobieństwa. Dr Krzysztof Piontek. Literatura:

1 Metody iteracyjne rozwi zywania równania f(x)=0

SOWA - ENERGOOSZCZĘDNE OŚWIETLENIE ULICZNE METODYKA

Twierdzenie Wainera. Marek Czarnecki. Warszawa, 3 lipca Wydziaª Filozoi i Socjologii Uniwersytet Warszawski

Ekstremalnie fajne równania

Lista 6. Kamil Matuszewski X X X X X X X X X X X X

Zestaw zadań 4: Przestrzenie wektorowe i podprzestrzenie. Liniowa niezależność. Sumy i sumy proste podprzestrzeni.

PRAWA ZACHOWANIA. Podstawowe terminy. Cia a tworz ce uk ad mechaniczny oddzia ywuj mi dzy sob i z cia ami nie nale cymi do uk adu za pomoc

O trzech elementarnych nierównościach i ich zastosowaniach przy dowodzeniu innych nierówności

ma rozkład normalny z wartością oczekiwaną EX = EY = 1, EZ = 0 i macierzą kowariancji

Zbiory. Zadanie 5. Wykaza to»samo±ci (a) A (B \ C) = [(A B) \ C] (A C), (b) A \ [B \ (C \ D)] = (A \ B) [(A C) \ D],

W zadaniu nie ma polecenia wyznaczania estymatora nieobciążonego o minimalnej wariancji. σ σ σ σ σ = =

Matematyka dyskretna dla informatyków

. Wtedy E V U jest równa

Analiza matematyczna 1 Notatki do wykªadu Mateusz Kwa±nicki. 7 Sumy i iloczyny uogólnione

A = n. 2. Ka»dy podzbiór zbioru sko«czonego jest zbiorem sko«czonym. Dowody tych twierdze«(elementarne, lecz nieco nu» ce) pominiemy.

N ( µ, σ ). Wyznacz estymatory parametrów µ i. Y które są niezależnymi zmiennymi losowymi.

POPULACJA I PRÓBA. Próba reprezentatywna. Dr Adam Michczyński - METODY ANALIZY DANYCH POMIAROWYCH 5 1

Statystyczne charakterystyki liczbowe szeregu

X WARMI SKO-MAZURSKIE ZAWODY MATEMATYCZNE 18 maja 2012 (szkoªy ponadgimnazjalne)

STATYSTYKA OPISOWA WYKŁAD 3,4

Średnia arytmetyczna Klasyczne Średnia harmoniczna Średnia geometryczna Miary położenia inne

Makroekonomia Zaawansowana

ZBIÓR LICZB RZECZYWISTYCH - DZIAŁANIA ALGEBRAICZNE

FAQ ANALIZA R c ZADANIA

Konkurs Uczniowskich Prac z Matematyki. Urok zbioru µ. Michaª Mi±kiewicz. Opiekun pracy: dr Jerzy Bednarczuk

Rozliczanie kosztów Proces rozliczania kosztów

EKSTREMA FUNKCJI EKSTREMA FUNKCJI JEDNEJ ZMIENNEJ. Tw. Weierstrassa Każda funkcja ciągła na przedziale domkniętym ma wartość najmniejszą i największą.

Portfel złożony z wielu papierów wartościowych

Lista 6. Kamil Matuszewski 26 listopada 2015

Metody dowodzenia twierdze«

WPROWADZENIE DO TEORII DECYZJI STATYSTYCZNYCH

FINANSE II. Model jednowskaźnikowy Sharpe a.

WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2013/14

System M/M/1/L. λ = H 0 µ 1 λ 0 H 1 µ 2 λ 1 H 2 µ 3 λ 2 µ L+1 λ L H L+1. Jeli załoymy, e λ. i dla i = 1, 2,, L+1 oraz

f f x f, f, f / / / METODA RÓŻNIC SKOŃCZONYCH niech N = 2 (2 równania różniczkowe zwyczajne liniowe I-rz.) lub jedno II-rzędu

ROZKŁADY ZMIENNYCH LOSOWYCH

Pokazać, że wyżej zdefiniowana struktura algebraiczna jest przestrzenią wektorową nad ciałem

( X, Y ) będzie dwuwymiarową zmienną losową o funkcji gęstości

Systemy resztowe. Kongruencje. Liczby kongruentne (przystaj ce) modulo w (w moduł przystawania) (N,M ): N M(modw) k : N M=kw M N=kw

PŁASKA GEOMETRIA MAS. Środek ciężkości figury płaskiej

201. a 1 a 2 a 3...a n a 2 1 +a 2 2 +a a 2 n n a 4 1 +a 4 2 +a a 4 n n. a1 + a 2 + a a n 204.

Analiza I.1, zima wzorcowe rozwiązania

MODEL HAHNFELDTA I IN. ANGIOGENEZY NOWOTWOROWEJ Z UWZGL DNIENIEM LEKOOPORNO CI KOMÓREK NOWOTWOROWYCH

Jan Olek. Uniwersytet Stefana Kardynała Wyszyńskiego. Procesy z Opóźnieniem. J. Olek. Równanie logistyczne. Założenia

Funkcje tworz ce skrypt do zada«

1 Poj cia pomocnicze. Przykªad 1. A A d

PLANOWANIE I WNIOSKOWANIE STATYSTYCZNE W BADANIACH ROLNICZYCH

W loterii bierze udział 10 osób. Regulamin loterii faworyzuje te osoby, które w eliminacjach osiągnęły lepsze wyniki:

Ciaªa i wielomiany. 1 Denicja ciaªa. Ciaªa i wielomiany 1

RACHUNEK PRAWDOPODOBIESTWA wybrane zagadnienia

Odtworzenie wywodu metodą wstępującą (bottom up)

Maszyny Turinga i problemy nierozstrzygalne. Maszyny Turinga i problemy nierozstrzygalne

STATYSTYKA MATEMATYCZNA WYKŁAD 2 ESTYMACJA PUNKTOWA

O pewnym zadaniu olimpijskim

Wykłady z Analizy rzeczywistej i zespolonej w Matematyce stosowanej. Literatura. W. Rudin: Podstawy analizy matematycznej, PWN, Warszawa, 1982.

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Analiza algorytmów to dział informatyki zajmujcy si szukaniem najefektywniejszych, poprawnych algorytmów dla danych problemów komputerowych

6. *21!" 4 % rezerwy matematycznej. oraz (ii) $ :;!" "+!"!4 oraz "" % & "!4! " )$!"!4 1 1!4 )$$$ " ' ""

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r. t warunkowo niezależne i mają (brzegowe) rozkłady Poissona:

Przekroje Dedekinda 1

Prawdopodobieństwo i statystyka r.

Równania rekurencyjne

ZAGADNIENIE TRANSPORTOWE

Rozkłady prawdopodobieństwa 1

1. Rozwiązać układ równań { x 2 = 2y 1

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA ZESTAW NR 2 POZIOM ROZSZERZONY. S x 3x y. 1.5 Podanie odpowiedzi: Poszukiwane liczby to : 2, 6, 5.

Matematyka dyskretna dla informatyków

Ogólna charakterystyka kontraktów terminowych

Modele wielorównaniowe. Problem identykacji

I kolokwium z Analizy Matematycznej

EMIL PANEK STABILNO STANU RÓWNOWAGI NA RYNKU KONKURENCYJNYM Z NIEKLASYCZNYM RÓWNANIEM DYNAMIKI CEN I CZASEM DYSKRETNYM 1. WST P

Ekonometria - wykªad 8

Matematyka. Justyna Winnicka. rok akademicki 2016/2017. Szkoªa Gªówna Handlowa

Statystyka Matematyczna Anna Janicka

p Z(G). (G : Z({x i })),

Prawdopodobieństwo i statystyka r.

Transkrypt:

Aalza Matematycza I. Sera, Potr Nayar Zadae. Nech a k >, k =,..., b d lczbam rzeczywstym o tym samym zaku. Udowodj,»e prawdzwa jest erówo± + a + a... + a + a + a +... + a. Czy zaªo»ee,»e lczby a k maj te sam zak a k > jest potrzebe? Rozw zae. Podamy dowód dukcyjy. Dla = erówo± ma posta +a +a jest oczywsta. Przypu± my zatem,»e teza jest prawdzwa dla pewego N =. Korzystaj c z tego zaªo»ea, udowodmy dla N = +. Mamy + a... + a + a + + a +... + a + a + = + a +... + a + + a +... + a a + + a +... + a + a +. W powy»szym rachuku perwsza erówo± wyka z zaªo»ea dukcyjego z faktu,»e +a + 0, a druga z faktu,»e lczby a dla =,..., + maj te sam zak. Przypadek = pokazuje,»e lczby a, a musz me te sam zak. Zaªo»ee a >, =,..., jest rówe» potrzebe. Wystarczy rozwa»y lczby a =... = a = 3 3 eparzyste. Uwaga. W erówo±c mamy rówo± tylko dla k =. Je»el a 0, to zaªo»ee rówo±c w kroku dukcyjym wymusza a + = 0 dla. Zadae. Nerówo± Beroullego Udowodj,»e dla x > k Z prawdzwa jest erówo± + x k + kx. Udowodj rówe»,»e dla < x < N prawdzwe jest oszacowae + x x. 3

Rozw zae. Dla k = 0 teza jest oczywsta. Dla k > 0 erówo± wyka z erówo±c, wystarczy przyj a =... = a = x. Udowodmy dla k =, gdze > 0. Je±l x 0, to + x 0 x. Rozwa»my zatem przypadek, gdy x > 0. Wówczas erówo± jest rówowa»a erówo±c 3. Udowodmy erówo± + x x dukcyje dla 0. Dla = 0 teza jest oczywsta. Zakªadaj c 3 dla pewego 0 mamy + x + = + x + x x x x + x = + x + x + x. Uwaga. Aalza dowodu pokazuje,»e rówo± w jest jedye dla k = 0, lub x = 0. Uwaga. Dla > 0 erówo± mo»a udowod korzystaj c z erówo- ±c m dzy ±red arytmetycz geometrycz patrz Zadae 4. Mo»emy zakªada,»e + x > 0. Nech a = + x, a =... = a =. Wówczas mamy + x + + x... = + x. Zadae 3. Nerówo± Schwarza Udowodj,»e dla dowolych lczb rzeczywstych a,..., a, b,..., b prawdzwa jest erówo± a k b k a k b k. 4 Rozw zae. Sposób I. Idukcja. Dla = mamy rówo±. Korzystaj c z zaªo»ea dukcjego dla pewego > 0 mamy + a k b k = a k b k + a+ b + a k b k + a +b + b k + a kb + + b ka + + a +b + = a k + + a k b k.

Skorzystal±my rówe» z erówo±c a + b + a k b k a k b + + b k a +, k =,...,, która jest rówowa»a a + b k b + a k 0. Sposób II. Mo»emy zakªada,»e a k > 0. Rozwa»my fukcj ft = a k t + b k = At + Bt + C, gdze A = a k, B = Oczyw±ce ft 0. Zauwa»my,»e Mamy a k b k, C = ft = A t + B B 4AC. A 4A f B = B 4AC A 4A 0. Mamy A > 0, zatem B 4AC 0, co jest rówowa»e 4. Zadae 4. Nerówo± m dzy ±redm Nech a, a,..., a b d dodatm lczbam rzeczywstym. Udowodj erówo± b k a +... + a a +... + a a... a a +... +. a Rozw zae. Perwsza erówo± wyka z 4. Wystarczy przyj c b =... = b = /. Trzeca erówo± jest rówowa»a drugej poprzez zama a a /a dla =,...,. Pozostaje zatem udowod erówo± a +... + a a... a. 5 Sposób I. Nech λ > 0. Zauwa»my,»e 5 dla a,..., a dla λa,..., λa s rówowa»e. Przyjmuj c λ = a / mo»emy bez straty ogólo±c zakªada,»e a =. Iym sªowy, je±l udowodmy b +... + b 3

dla lczb b,..., b speªaj cych b =, to bor c b = a / j= a j / otrzymamy a +... + a a j /, czyl 5. Pozostaje zatem udowod Lemat. Je±l a,..., a > 0 a... a =, to a +... + a. Dowód. Idukcja. Dla = erówo± jest oczywsta. Przypu± my,»e potramy udowod tez dla, gdze. Je±l a =... = a, to a = dla =,..., e ma czego dowodz. Nech zatem m = m,..., a, M = max,..., a przypu± my,»e m < M. wówczas m < < M Zmeaj c umeracj lczb a,..., a mo»emy zakªada,»e m = a M = a. Rozwa»my lczby a, a,..., a, a a. Stosuj c zaªo»ee dukcyje mamy a +... + a = a +... + a + a a + a + a a a + a + a a a = m M. Sposób II. Udowodmy ajperw 5 dla = m, m 0. Dla m = 0 teza jest oczywsta. Przypu±my,»e potramy pokaza erówo± dla pewego m rozwa»my lczby a,..., a m, a m +,..., a m+. Wówczas a +... + a m+ m+ = j= a +... + a m + a +... + a m m + m m+ m a... a m + m a m +... a m+ m a... a m m a m +... a m+ = m+ a... a m+, gdze skorzystal±my z erówo±c a + b ab, a, b 0, rówowa»ej a b 0. We¹my teraz dowole > 0. Wówczas steje m 0 take,»e < m. Nech A = a +... + a /. Rozwa»my ast puj ce m lczb gdze A wyst puje m razy. otrzymujemy a, a,..., a, A, A,..., A, Stosuj c erówo± 5 dla tych lczb, A = a +... + a + m A m a m... a A m, 4

co jest rówowa»e A a... a. Sposób III. Je±l a =... = a, bo ±reda arytmetycza tych lczb jest rówa ±redej geometryczej. Rozwa»my zatem przypadek, w którym e wszystke lczby s rówe. Nech A = a +... + a /. Wówczas stej, j take,»e a < A < a j. Wprowad¹my pomoccze ozaczee a = = b, a j = c. Nech 0 ε c b. Rozwa»my lczby b ε = b+ε c ε = c ε. Je±l zamemy lczby b, c a b ε, c ε, to suma tych dwóch lczb s e zme, a zatem rówe» ±reda arytmetycza wszystkch lczb pozostae rówa A. Natomast loczy tych dwóch lczb, a zatem rówe» loczy wszystkch lczb wzro±e. Faktycze, erówo± bc b + εc ε jest rówowa»a erówo±c 0 ε c b. We¹my teraz ε = A b. Rówczas 0 ε, bo A b ε c b, bo A c. Je±l w sytuacj pocz tkowej byªo 0 l < lczb rówych A, to po opsaej zamae jest tych lczb co ajmej l + takch lczb mo»e s zdarzy,»e b ε = c ε = A wtedy s ju» l + lczby rówe A. Wystarczy zatem powtórzy to rozumowae ajwy»ej razy, aby wszystke lczby staªy s rówe A. Wówczas A jest te» rówe ±redej geometryczej lczb. W ka»dym kroku ±reda arytmetyca jest ustaloa, a ±reda geometrycza ro±e. Zatem a pocz tku musaªo by A a... a. Zadae 5. Nerówo± Czebyszewa Udowodj,»e je±l c g a, a,... a b, b,..., b s emalej ce lub eros ce, to b k a k b k. a k Co mo»a powedze, je±l jede z tych c gów jest eros cy, a drug emalej cy? Rozw zae. Zauwa»my,»e dla, j mamy a a j b b j 0, zatem a a j b b j 0, czyl,j a b,j a b j = a k b k Je±l jede z c gów jest ros cy, a drug malej cy, to oczyw±ce prawdzwa. 5

jest erówo± a k b k a k b k. Zadae 6. Ustalmy lczby dodate x, x,..., x k. Nech a = x + x +... + x k. a Udowodj,»e c g a 0 jest log-wypukªy, tz. a a a +. b Udowodj,»e je±l c g c 0 jest log-wypukªy c 0 =, to c g c 0 jest ros cy. c Udowodj,»e c g a k 0 jest ros cy, czyl p x p + x p +... + x p k k dla 0 p q, p, q N. q x q + x q +... + x q k k d Udowodj,»e dla 0 < α β prawdzwa jest erówo± β x β + x β +... + x β k α x α + x α +... + x α k. Rozw zae. a Wystarczy skorzysta z erówo±c Schwarza dla a = x / b = x +/, =,...,. b Mo» c erówo±c c c c + dla =,..., stroam otrzymujemy c c c + = =0 + c + = c = c 0 c c c + = c = c c + c, czyl c c c +. St d c + c +. Zatem c g c 0 jest emalej cy. c Wyka to faktu,»e c g c = a /k jest log-wypukªy c 0 =. d Nech t = β/α ech y = x α dla =,...,. Przy tych ozaczeach asza erówo± jest rówowa»a erówo±c y t +... + y t y +... + y t. 6

Nech p = y /y +... + y dla =,...,. Wówczas 0 < p musmy udowod,»e pt. Wystarczy teraz zauwa»y,»e p t p =. Zadae 7. Udowodj,»e dla dowolych lczb zespoloych z,..., z prawdzwa jest erówo± z +... + z z +... + z. Rozw zae. Nerówo± wystarczy udowod dla = pó¹ej dukcja. Mo»emy zakªada,»e z + z > 0. Dla dowolej lczby zespoloej z prawdzwa jest erówo± Re z z. St d z z + z + z z + z Re z z + Re z + z z + z z = Re + z =. z + z z + z 7