MATEMATYKA Wykład 4 (Funkcje) przyporządkowany został dokładnie jeden element

Podobne dokumenty
Wykład 2. Granice, ciągłość, pochodna funkcji i jej interpretacja geometryczna

PRZEGLĄD FUNKCJI ELEMENTARNYCH. (powtórzenie) y=f(x)=ax+b,

( ) Lista 2 / Granica i ciągłość funkcji ( z przykładowymi rozwiązaniami)

Wykład z matematyki dla studentów Inżynierii Środowiska. Wykład 1. Literatura PRZEGLĄD FUNKCJI ELEMENTARNYCH

Rozwiązania maj 2017r. Zadania zamknięte

Równania i nierówności kwadratowe z jedną niewiadomą

Realizacje zmiennych są niezależne, co sprawia, że ciąg jest ciągiem niezależnych zmiennych losowych,

PRÓBNA MATURA Z MATEMATYKI Z OPERONEM LISTOPAD ,0. 3x 6 6 3x 6 6,

Wykład 2. Pojęcie całki niewłaściwej do rachunku prawdopodobieństwa

Wyk lad 1 Podstawowe wiadomości o macierzach

Analiza matematyczna v.1.6 egzamin mgr inf niestacj 1. x p. , przy założeniu, że istnieją lim

WYKŁAD 5. Typy macierzy, działania na macierzach, macierz układu równań. Podstawowe wiadomości o macierzach

FUNKCJA KWADRATOWA. Moduł - dział -temat Lp. Zakres treści. z.p. z.r Funkcja kwadratowa - powtórzenie PLANIMETRIA 1

Analiza Matematyczna (część II)

Zadania. I. Podzielność liczb całkowitych

Klasa druga: II TK1, II TK2 Poziom podstawowy 3 godz. x 30 tyg.= 90 nr programu DKOS /07 I. Funkcja kwadratowa

Notatki z Analizy Matematycznej 4. Jacek M. Jędrzejewski

Wyznacznikiem macierzy kwadratowej A stopnia n nazywamy liczbę det A określoną następująco:

Macierz. Wyznacznik macierzy. Układ równań liniowych

MATURA 2014 z WSiP. Zasady oceniania zadań

Kombinowanie o nieskończoności. 4. Jak zmierzyć?

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych i schemat oceniania zadań otwartych

Całki niewłaściwe. Rozdział Wprowadzenie Całki niewłaściwe I rodzaju

Analiza matematyczna i algebra liniowa

MATEMATYKA KLASY I K i rozszerzonym WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA POSZCZEGÓLNYCH ŚRÓDROCZNYCH I ROCZNYCH OCEN KLASYFIKACYJNYCH

INSTRUKCJA. - Jak rozwiązywać zadania wysoko punktowane?

Wyrównanie sieci niwelacyjnej

Typ szkoły: ZASADNICZA SZKOŁA ZAWODOWA Rok szkolny 2016/2017 Zawód: FRYZJER, CUKIERNIK, PIEKARZ, SPRZEDAWCA, FOTOGRAF i inne zawody.

Wspomaganie obliczeń za pomocą programu MathCad

Niewymierność i przestępność Materiały do warsztatów na WWW6

Wymagania na ocenę dopuszczającą z matematyki klasa II Matematyka - Babiański, Chańko-Nowa Era nr prog. DKOS /02

4. RACHUNEK WEKTOROWY

Wymagania edukacyjne matematyka klasa 2 zakres podstawowy 1. SUMY ALGEBRAICZNE

Temat lekcji Zakres treści Osiągnięcia ucznia

I POCHODNA - INTERPRETACJA GEOMETRYCZNA

2. FUNKCJE WYMIERNE Poziom (K) lub (P)

Piotr Stefaniak. Materiały uzupełniające do wykładu Matematyka

usuwa niewymierność z mianownika wyrażenia typu

Wymagania kl. 2. Uczeń:

WYMAGANIA NA OCENĘ DOPUSZCZAJĄCĄ DLA UCZNIÓW KLASY Ia TECHNIKUM

WYMAGANIA I KRYTERIA OCENIANIA Z MATEMATYKI W 3 LETNIM LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCYM

Oznaczenia: K wymagania konieczne; P wymagania podstawowe; R wymagania rozszerzające; D wymagania dopełniające; W wymagania wykraczające

2. Ciągi liczbowe. Definicja 2.1 Funkcję a : N R nazywamy ciągiem liczbowym. Wartość funkcji a(n) oznaczamy symbolem a

Wzory uproszczonego mno zenia: (a + b) 2 = a 2 + 2ab + b 2, (a b) 2 = a 2 2ab + b 2, a 2 b 2 = (a b) (a + b).

O pewnych zgadnieniach optymalizacyjnych O pewnych zgadnieniach optymalizacyjnych

RACHUNEK CAŁKOWY. Funkcja F jest funkcją pierwotną funkcji f na przedziale I R, jeżeli. F (x) = f (x), dla każdego x I.

Pierwiastek z liczby zespolonej

Maciej Grzesiak. Iloczyn skalarny. 1. Iloczyn skalarny wektorów na płaszczyźnie i w przestrzeni. a b = a b cos ϕ. j) (b x. i + b y

Podstawy układów logicznych

Sumy algebraiczne i funkcje wymierne

CAŁKA OZNACZONA JAKO SUMA SZEREGU

Wymagania edukacyjne z matematyki Klasa IIB. Rok szkolny 2013/2014 Poziom podstawowy

Wymagania edukacyjne matematyka klasa 2b, 2c, 2e zakres podstawowy rok szkolny 2015/ Sumy algebraiczne

Wymagania edukacyjne z matematyki FUNKCJE dopuszczającą dostateczną dobrą bardzo dobrą

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka. Poziom rozszerzony. Listopad Wskazówki do rozwiązania zadania =

ZADANIA OTWARTE. Są więc takie same. Trzeba jeszcze pokazać, że wynoszą one 2b, gdyż taka jest długość krawędzi dwudziestościanu.

Pochodne i całki, macierze i wyznaczniki

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE IIc ZAKRES PODSTAWOWY I ROZSZERZONY

Technikum Nr 2 im. gen. Mieczysława Smorawińskiego w Zespole Szkół Ekonomicznych w Kaliszu

Wektor kolumnowy m wymiarowy macierz prostokątna o wymiarze n=1 Wektor wierszowy n wymiarowy macierz prostokątna o wymiarze m=1

Macierz. Wyznacznik macierzy. Układ równań liniowych

EGZAMIN MATURALNY OD ROKU SZKOLNEGO 2014/2015 MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY ROZWIĄZANIA ZADAŃ I SCHEMATY PUNKTOWANIA (A1, A2, A3, A4, A6, A7)

PODSTAWY ALGEBRY MACIERZY. Operacje na macierzach

Skrypt edukacyjny do zajęć wyrównawczych z matematyki dla klas II Bożena Kuczera

CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

ANALIZA MATEMATYCZNA 1

Ekoenergetyka Matematyka 1. Wykład 15. CAŁKI OZNACZONE. Egzaminy I termin poniedziałek :00 Aula B sala 12B Wydział Informatyki

Matematyka II. Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr letni 2018/2019 Wykład 1

O SZEREGACH FOURIERA. T (x) = c k e ikx

Matematyka stosowana i metody numeryczne

PODSTAWY BAZ DANYCH Wykład 3 2. Pojęcie Relacyjnej Bazy Danych

W. Guzicki Zadanie 19 z Informatora Maturalnego poziom rozszerzony 1

Wszystkim życzę Wesołych Świąt :-)

Matematyka wykaz umiejętności wymaganych na poszczególne oceny KLASA II

Analiza matematyczna i algebra liniowa Całka oznaczona

FUNKCJE. Zbiór argumentów. Zbiór wartości

Sumy algebraiczne i funkcje wymierne

Zbiory wyznaczone przez funkcje zdaniowe

PEWNIK DEDEKINDA i jego najprostsze konsekwencje

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka Poziom podstawowy

Dorota Ponczek, Karolina Wej. MATeMAtyka 2. Plan wynikowy. Zakres podstawowy

ZADANIA ZAMKNIĘTE. Zadanie 1 (1p). Ile wynosi 0,5% kwoty 120 mln zł? A. 6 mln zł B. 6 tys. zł C. 600 tys. zł D. 60 tys. zł

1.5. Iloczyn wektorowy. Definicja oraz k. Niech i

Wykład 3: Transformata Fouriera

CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

MATEMATYKA 1 MACIERZE I WYZNACZNIKI

1 Definicja całki oznaczonej

Pierwiastek z liczby zespolonej

Całkowanie. dx d) x 3 x+ 4 x. + x4 big)dx g) e x 4 3 x +a x b x. dx k) 2x ; x 0. 2x 2 ; x 1. (x 2 +3) 6 j) 6x 2. x 3 +3 dx k) xe x2 dx l) 6 1 x dx

Wymagania na poszczególne oceny z matematyki w Zespole Szkół im. St. Staszica w Pile. Kl. II poziom podstawowy

Szczegółowe wymagania edukacyjne z matematyki, klasa 2C, poziom podstawowy

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY VIII w roku szkolnym 2015/2016

LISTA02: Projektowanie układów drugiego rzędu Przygotowanie: 1. Jakie własności ma równanie 2-ego rzędu & x &+ bx&

Propozycja przedmiotowego systemu oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych (zakres podstawowy)

Kodowanie liczb. Kodowanie stałopozycyjne liczb całkowitych. Niech liczba całkowita a ma w systemie dwójkowym postać: Kod prosty

VI. Rachunek całkowy. 1. Całka nieoznaczona

Grażyna Nowicka, Waldemar Nowicki BADANIE RÓWNOWAG KWASOWO-ZASADOWYCH W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW AMFOTERYCZNYCH

Wykład 2. Funkcja logarytmiczna. Definicja logarytmu: Własności logarytmu: Logarytm naturalny: Funkcje trygonometryczne

f(x)dx (1.7) b f(x)dx = F (x) = F (b) F (a) (1.2)

Transkrypt:

MATEMATYKA Wykłd 4 (Funkcje) Pisząc f : (,b) R rozumiemy Ŝe kŝdemu (, b) przyporządkowny zostł dokłdnie jeden element y R. Wykresem funkcji nzywmy zbiór pr (,f()) n płszczyźnie skłdjącej się ze wszystkich punktów (,y), < <, < y <. ZuwŜmy iŝ okrąg : (-4) + ( y ) = (rys.) nie jest wykresem Ŝdnej funkcji poniewŝ wszystkim -om z przedziłu (,) przyporządkowne zostły elementy ( wrtości):... Serie okrąg o środku (4,) i promieniu 4 6 Rys. Rodzje funkcji () funkcje liniowe Są postci y = + b; gdzie orz b są dowolnymi liczbmi nturlnymi. N przykłd, y = + ; y = - + ; y = - +. -4-4 6 8 - y = - + y = - + y = + - Rys.

Powiemy Ŝe funkcj y = f() jest rosnąc jeśli wrz ze wzrostem rgumentu wzrst y, to znczy, jeśli > to y = f( ( ) > f ( ) = y. Powiemy Ŝe funkcj y = f() jest mlejąc jeśli wrz ze wzrostem rgumentu mleje y, to znczy, jeśli > to y = f( ( ) < f ( ) = y. Z rys. widc Ŝe y = + jest rosnąc, zś dwie pozostłe funkcje są mlejące. Dlczego tk jest? Fkt. Gdy współczynnik występujący we wzorze funkcji liniowej y = + b jest dodtni, to t funkcj liniow jest rosnąc. Co więcej, jeśli współczynnik <, to funkcj liniow y = + b jest mlejąc. Zdnie. Udowodnij iŝ funkcj y = + 4 jest rosnąc. Dowód. Mmy pokzc Ŝe jeśli > to f( ( ) > f ( ), czyli + 4> + 4. Ale to jest oczywiste, wystrczy bowiem do obu stron nierówności > dodc liczbe 4 by uzyskc tezę. Zdnie (do domu) () Udowodnij iŝ funkcj y = + 4 jest rosnąc; (b) Udowodnij iŝ funkcj y = jest rosnąc. Po rozwiązniu zd. czytelnik bedzie potrfił teŝ wykzc prwdziwośc fktu! (b) funkcje kwdrtowe y = + b+ c, np. y = 6, y = + + 6, y = +, y = +. Są one uogólnieniem funkcji liniowych (gdy = otrzymujemy funkcje liniowe) 8 6 4-6 -4 - - 4 6 8 y=^--6 y=^-+ y=-^++ y=-^+- -4-6 -8 Rys.

Dl kŝdej funkcji kwdrtowej określmy współczynnik = b 4c. Dl funkcji y = 6 współczynnik = ( ) 4 ( 6) = >, dl funkcji y = + współczynnik = ( ) 4 <, dl funkcji y = + mmy = + 4 = 4>, zś dl y = + współczynnik = + 4 ( ) = 9<. Fkt Wszystkie funkcje kwdrtowe moŝn podzielic n 4 grupy: grup -: >, > ; grup -: <, > ; grup -: >, < ; grup -: <, <. Reprezentntem -ej grupy jest funkcj y = 6 o wykresie niebieskim. Funkje tu nleŝące mją miejsc zerowe (gdyŝ > ) orz ich wykres jest skierowny do góry (gdyŝ > ). Miejsc zerowe kŝdej funkcji kwdrtowej dne są wzormi () b b+ =, =. + W nszym przypdku są to = = orz = =. Reprezentntem -ej grupy jest funkcj y = + o wykresie czerwonym. NleŜą tu funkcje które nie mją Ŝdnego miejsc zerowego (gdyŝ < ) orz ich wykres jest równieŝ skierowny do góry gdyŝ >. Do -ej grupy, których reprezentntem jest funkcj y = + + o wykresie Ŝółtym, nleŝą te funkcje kwdrtowe które mją miejsc zerowe( > ) orz ich wykres jest skierowny do dołu poniewŝ <. Do 4-ej grupy, których reprezentntem jest funkcj y = = o wykresie jsnoniebieskim, nleŝą te funkcje kwdrtowe które nie mją Ŝdnego miejsc zerowego ( < ) orz ich wykres jest skierowny do dołu ( < ). (c) wielominy (są uogólnieniem funkcji kwdrtowych) Oto ogóln postc wielominu stopni n: n n n () y = f() = + + +... + + n n n +, 7 4 np. y = 6 + + 4 jest wielominem stopni 7.

4 Twierdzenie (Guss). KŜdy wielomin stopni n m n pierwistków, czyli miejsc zerowych(por. Rys. 4) Wniosek. Wynik stąd Ŝe kŝd funkcj liniow m co njwyŝej miejsce zerowe, zś kŝd funkcj kwdrtow m co njwyŝej miejsc zerowe. wielomin stopni 8 6 4 - - - -4-6 -8 wielomin stopni Rys. 4 Wielomin ten jest dny wzorem y = (-6)(-4)(+)(+7) jko iloczyn -iu wielominów stopni. Miejscmi zerowymi są liczby -7, -,, 4, 6, więc m on dokłdnie pierwistków. (d) funkcje wykłdnicze y = (nzw ich pochodzi stąd Ŝezmienn niezleŝn występuje w wykłdniku) 8 7 6 4 y=(.8)^ y=(.4)^ y=(.)^ -8-6 -4-4 6 8 Rys.

Funkcj wykłdnicz y= jest określon dl wszystkich, tzn. dl < <. Jest rosnąc gdy > orz mlejąc gdy < <. Nie jest okreslon dl <. Funkcje wykłdnicze dl > rosn brdzo szybko, zś dl < < mlej szybko do zer. Przykłd Ilośc bkterii po kŝdym podzile komórkowym n części rośnie według wzoru f(n) = n.jesli podził dokonuje sie co godzin, to po godzinch z jednej bkterii powstnie f() = = 4 bkterii, po godzinch będzie juŝ + f() = = = >. bkterii! Zchodzą nstępujące wzory: () (e) funkcje potęgowe + y = y y ; = y ; =. y = r, np. y =, y =, y =, y = 4, y =. Nzw ich pochodzi stąd Ŝe zmienn niezleŝn występuje w potędze. 4-4 - 4 - y=^ y=^4 y=^ y=^ - - -4 Rys. 6 Wszystkie 4 funkcje potęgowe są bliskie zer dl - < <, co nikogo nie powinno dziwic poniewŝ kŝd potęg liczby bliskiej zer jest mniejsz niŝ.. Jk łtwo zuwŝyc, kŝdy wielomin jest sumą funkcji potęgowych pomnoŝonych przez pewne współczynniki liczbowe.

6 (f) funkcje trygonometryczne Njbrdziej znnymi są y = sin() orz y = cos(); por. ich wykresy poniŝej.. -8-6 -4-4 6 8 -. y = cos y = sin - -. Rys. 7 Ze szkoły średniej wiemy np. iŝ sin = sin( π / 6) = ½; cos 6 = cos( π / ) =/ orz znmy kilk innych wrtości. Ecel pozwl nm odszukc brdzo szybko wrtości tych funkcji dl dowolnych rgumentów (-ów) i nstępnie zrobic wykresy tych funkcji. Definicj g() nzwiemy funkcją odwrotną względem f() i oznczc będziemy przez f ( ) jeśli g[f(b)] = orz f[g()] =, czyli (4) f [ f ( )] =, f [ f ( )] =. Funkcję odwrotną do f() = przez ln(). Stąd e nzwiemy logrytmem nturlnym z i oznczmy ln( () ln[ e ] = orz e ) =. Fkt Wykres funkcji odwrotnej do f() jest zwsze symetryczny do wykresu funkcji f() względem prostej y = (Rys. 8). Funkcją odwrotną do liniowej y = f() =+b jest funkcj liniow dn wzorem f ( ) = b. N przykłd, gdy f() = +, to f()= -+4, to f ( ) = +, itp. f ( ) = ; gdy

7 wykres y = e^, y = orz y = ln - - y = e^ y = y = ln - - Logrytm nturlny y = ln() jest uniwerslną funkcją wśród wszystkich funkcji logrytmicznych y = (6) log poniewŝ ln log =, ln co ozncz Ŝe wystrczy miec w klkultorze lub w telefonie komórkowym funckję ln() by z pomocą wzoru (6) byc w stnie obliczyc logrytm z kŝdej liczby przy dowolnej podstwie >. N przykłd, ln 6 ln ln log 6= ; log = ; log = ; itp. ln ln ln Co więcej, ze wzoru = ( e ln ) = e ln wynik Ŝe mjąc w klkultorze lub w telefonie komórkowym jedną tylko funckję wykłdniczą e, jesteśmy w stnie obliczc wrtości dowolnej funkcji wykłdniczej. Jk pokzuje przykłd, pozwl nm to obliczc trudne n pozór do obliczeni potęgi njdziwniejszych liczb. Przykłd () oblicz e (π )? ; (b) oblicz ( ) ; (c) któr liczb jest większ: π (e) czy

8 ln (.7)(.69).. Rozwiąznie () = e = e = e =. ; (b) (ln ).449 ( ) = (e) =. 77 =e ;.4 (c) ( e) π (ln ).7(.44). = ( e) =. ; ( π ) e = ( e) e π = ( e) = ( e) =., więc ( π ) e) e π < (. Przypominmy iŝ zgodnie z definicją jką poznliśmy w szkole średniej, log b rów- ny jest tkiej liczbie c Ŝe log c b=. N przykłd, = gdyŝ = () ; log 8= 4 poniewŝ 8 =. Przypomnijmy sobie jeszcze inne wzory ze szkoły średniej: b (7) log ( y) = log+ logy ; log = log logy ; log ( ) = blog y Przykłd (zdnie to rozwiązywłem w r. ze studentmi University of Toledo, Ohio n Wydzile Elektrycznym). Oblicz liczbę l, gdzie l = log + log log. Rozwiąznie. l = log ( ) log () = log log 8= log = log () = log 8 = Przykłd 4 Oblicz liczbę l, gdzie l = ln + (/ )ln8. Rozwiąznie. l = ln + ln(8) = ln + ln = ln( ) = ln 6=. 79. Przykłd. (zdnie to rozwiązywłem w r. ze studentmi University of Toledo, Ohio n Wydzile Elektrycznym). Populcj Ziemi P() =(.86)(.76), gdzie = czs mierzony w ltch począwszy od roku. () ilu ludzi Ŝyło w roku?; (b) ilu ludzi Ŝyło w roku?; (c) ilu ludzi Ŝyło w 7 r.?; (d) ilu ludzi Ŝyło w r.?; (e) kiedy n Ziemi będzie Ŝyło mld ludzi (zkłdmy Ŝe nie będzie konfliktu zbrojnego n wielką sklę)? Rozwiąznie () P() = 6.7 osób; (b) P() = 4.46 osób; (c) P(7) = 94.868. osoby; (d) P() =.649.9. osoby; (e) N pytnie to moŝn w

9 łtwy sposób odpowiedziec przy pomocy Ecel wykonując te sme klkulcje co do tej pory tylko dl dlszych lt, tzn. dl roku,, itd. Ŝ np. do roku. Wówczs zobczymy Ŝe dl roku 4 populcj n Ziemi będzie liczyc P(4) =..4.96 osób, czyli w przybliŝeniu mld ludzi. Posidjąc jednk tę wiedzę co my czytelnicy tego wykłdu, odpowiemy n to pytnie w sposób brdziej nukowy, minowicie rozwizując nstępujce równnie z jedną niewidomą (8) P() =(.86)(.76) = (). ZuwŜmy iŝ równośc (8) jest prwdziw wtedy i tylko wtedy gdy (w skrócie: (.76) =.49() 7 ln(49 ) = = ln(.76) log.76 7.869.679 (.76) log = 4.94 4.76 7 (49 ) Osttecznie, w roku 4 roku będzie ns mld ludzi n Ziemi. Przykłd 6 Populcj Indii liczy mln ludzi, zś w Chinch Ŝyje mln ludzi. W którym roku populcje zrównją się jeśli przyrost nturlny netto w Indich wynosi.4% podczs gdy w Chinch przyrost ludności jest ujemny i wynosi -.%. Rozwiąznie Zchodzi nstępujące równnie z jedną niewidomą: t t (9) (.4) = (.998). Dzieląc obie strony równości (9) przez, otrzymujemy: (.4) log t = t.664.44.9 =.674(.998) (.664) = 9.4. t t = log (.664).664 t =.674.674 t = ln.674 ln.664 Ozncz to Ŝe po 9 ltch i dnich populcje w obu krjch zrównj się. Definicj Funkcj y = f() jest ciągł w punkcie= jeśli () limf ( ) = f ( ) gdy. () ozncz iŝ bierzemy pod uwgę wszystkie ciągi -ów zbiegjące do obserwu- jąc czy wrtości funkcji f() n tych ciągch zbiegją do (stją się corz bliŝsze)

f ( ). Jesli tk jest, to f() jest ciągł w punkcie, jreśli nie, to mówimy iŝ f() nie jest ciągł w =. Uwg Prktycznie wszystkie funkcje elementrne są ciągłe we wszystkich lub prwie wszystkich punktch. Np. ciągłe są w kŝdym punkcie wszystkie wielominy ( więc i wszytkie funkcje kwdrtowe i liniowe), funkcje potęgowe, funkcje wykłdnicze, sin, cos, itp. Funkcj tg jest ciągł wszędzie z wyjątkiem punktów gdzie nie jest określon, tj. Nie jest ciągł w punktch postci = π / + π. Twierdzenie KŜd funkcj ciągł y = f() określon n odcinku domkniętym [,b] osiąg w pewnym punkcie [, b] wrtośc njwiększą, w innym punkcie [,b] wrtośc njmniejszą. Uwg N przedzile otwrtym (,b) twierdzenie to nie jest prwdziwe. N przykłd, funkcj y = f() = sin() nie osiąg ni mksimum ni minimum n przedzile (, π / ). Dlczego? Dltego, Ŝe przyjmując wszystkie wrtości pomiędzy w przedzile (, π / ), nigdzie, to znczy w Ŝdnym punkcie tego przedziłu, nie osiąg wrtości któr jest jedynym kndydtem n wrtośc minimlną, jk równieŝ w Ŝdnym punkcie przedziłu (, π / ) nie przyjmuje wrtości któr jest jedynym kndydtem n wrtośc mksymlną.