MGR 2. 2. Ruch drgający.

Podobne dokumenty
Drgania harmoniczne. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Ćw. 5. Badanie ruchu wahadła sprężynowego sprawdzenie wzoru na okres drgań

- obliczyć względne procentowe odchylenie otrzymanej wartości od wartości tablicowej:

cx siła z jaką element tłumiący działa na to ciało.

= 10 m/s i zatrzymał się o l = 20 m od miejsca uderzenia. Współczynnik tarcia krążka o lód wynosi a. 0,25 b. 0,3 c. 0,35 d. 0,4

WAHADŁO SPRĘŻYNOWE. POMIAR POLA ELIPSY ENERGII.

Temat: Prawo Hooke a. Oscylacje harmoniczne. Zagadnienia: prawa dynamiki Newtona, siła sprężysta, prawo Hooke a, oscylacje harmoniczne,

Opis ćwiczenia. Cel ćwiczenia Poznanie budowy i zrozumienie istoty pomiaru przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Henry ego Katera.

Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne

Zasada zachowania pędu i krętu 5

O 2 O 1. Temat: Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego

Komitet Główny Olimpiady Fizycznej; Kazimierz Rosiński: Fizyka w szkole nr 1, 1956; Czarnecki Stefan: Olimpiady Fizyczne I IV, PZWS, Warszawa 1956.

FIZYKA R.Resnick & D. Halliday

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.

Wykład 9. Fizyka 1 (Informatyka - EEIiA 2006/07)

1. Jeśli częstotliwość drgań ciała wynosi 10 Hz, to jego okres jest równy: 20 s, 10 s, 5 s, 0,1 s.

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne. opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego

BADANIA CHARAKTERYSTYK STATYCZNYCH WIBROIZOLATORÓW

Temat 6. ( ) ( ) ( ) k. Szeregi Fouriera. Własności szeregów Fouriera. θ możemy traktować jako funkcje ω, których dziedziną jest dyskretny zbiór

DRGANIA MECHANICZNE. materiały uzupełniające do ćwiczeń. Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie

Szeregi Fouriera (6 rozwiązanych zadań +dodatek)

Katedra Systemów Przetwarzania Sygnałów SZEREGI FOURIERA

SPRĘŻYNA DO RUCHU HARMONICZNEGO V 6 74

Wyznaczenie gęstości cieczy za pomocą wagi hydrostatycznej. Spis przyrządów: waga techniczna (szalkowa), komplet odważników, obciążnik, ławeczka.

T =2 I Mgd, Md 2, I = I o

Temat ćwiczenia: GENERATOR FUNKCYJNY i OSCYLOSKOP Układ z diodą prostowniczą, pomiary i obserwacje sygnałów elektrycznych Wprowadzenie AMD

RUCH DRGAJĄCY. Ruch harmoniczny. dt A zatem równanie różniczkowe ruchu oscylatora ma postać:

DRGANIA MECHANICZNE. materiały uzupełniające do ćwiczeń. Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie

ĆWICZENIE 1. (8.10) Rozciąganie statycznie wyznaczalne, pręty o skokowo zmiennym przekroju, kratownice, Obciążenia termiczne.

θ = 0 lub = = g l dw dt Przykłady drgań: Wahadło matematyczne (małe wychylenia): Inaczej: m l(1-cosθ) Drgania i fale II rok Fizyki BC

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu

gdzie x jest wychyleniem z położenia równowagi. Współczynnik k jest tutaj współczynnikiem proporcjonalności.

Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego

Powtórzenie na kolokwium nr 4. Dynamika punktu materialnego

7. Drgania i fale. Drgania

Wykres linii ciśnień i linii energii (wykres Ancony)

gdzie ω jest częstością kołową. Rozwiązaniem powyższego równania różniczkowego II-go stopnia jest wyrażenie (2) lub ( )

Dynamika punktu materialnego

Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego (Katera)

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 3 19.X Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

Zadania do rozdziału 5

Przemieszczeniem ciała nazywamy zmianę jego położenia

(t) w przedziale (0 s 16 s). b) Uzupełnij tabelę, wpisując w drugiej kolumnie rodzaj ruchu, jakim poruszała się mrówka w kolejnych przedziałach czasu.

Politechnika Częstochowska Wydział Inżynierii Mechanicznej i Informatyki. Sprawozdanie #2 z przedmiotu: Prognozowanie w systemach multimedialnych

Imię i nazwisko ucznia Data... Klasa...

TMM-1 Wyznaczanie współrzędnych tensorów bezwładności członów manipulatorów

INSTRUKCJA. Ćwiczenie A2. Wyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyny metodą dynamiczną.

Drgania. O. Harmoniczny

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego - - zadania z fizyki, wzory fizyczne, fizyka matura

Fizyka I (mechanika), rok akad. 2011/2012 Zadania z kolokwium I

Zadanie 18. Współczynnik sprężystości (4 pkt) Masz do dyspozycji statyw, sprężynę, linijkę oraz ciężarek o znanej masie z uchwytem.

Ćw. nr 31. Wahadło fizyczne o regulowanej płaszczyźnie drgań - w.2

Ćw. nr 41. Wyznaczanie ogniskowych soczewek za pomocą wzoru soczewkowego

STEROWANIE STRUKTUR DYNAMICZNYCH. Zastosowanie sterowania typu Sky-hook w układach redukcji drgań

TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM

PF11- Dynamika bryły sztywnej.

Grupa A. Sprawdzian 2. Fizyka Z fizyką w przyszłość 1 Sprawdziany. Siła jako przyczyna zmian ruchu

KONSPEKT ZAJĘĆ EDUKACYJNYCH

Drgania - zadanka. (b) wyznacz maksymalne położenie, prędkość i przyspieszenie ciała,

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM Fizyka Poziom rozszerzony

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 6 9.XI Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Rys. 1Stanowisko pomiarowe

PRZYRZĄD DO BADANIA RUCHU JEDNOSTAJNEGO l JEDNOSTANIE ZMIENNEGO V 5-143

4.15 Badanie dyfrakcji światła laserowego na krysztale koloidalnym(o19)

Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła prostego

2.1 Zagadnienie Cauchy ego dla równania jednorodnego. = f(x, t) dla x R, t > 0, (2.1)

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXI: Statyka Prawa ruchu Moment bezwładności Energia ruchu obrotowego

Podstawy niepewności pomiarowych Ćwiczenia

Modelowanie i obliczenia techniczne. Równania różniczkowe Numeryczne rozwiązywanie równań różniczkowych zwyczajnych

2. OPIS ZAGADNIENIA Na podstawie literatury podręczniki akademickie, poz. [2] zapoznać się z zagadnieniem i wyprowadzeniami wzorów.

Szybkość reakcji chemicznej jest proporcjonalna do iloczynu stężeń. reagentów w danej chwili. n A + m B +... p C + r D +... v = k 1 C A n C B m...

1. Rezonans w obwodach elektrycznych 2. Filtry częstotliwościowe 3. Sprzężenia magnetyczne 4. Sygnały odkształcone

Teoria sterowania 1 Temat ćwiczenia nr 7a: Synteza parametryczna układów regulacji.

LABORATORIUM Z FIZYKI

Wyniki pomiarów okresu drgań dla wahadła o długości l = 1,215 m i l = 0,5 cm.

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

O ciężarkach na bloczku z uwzględnieniem masy nici

Analiza popytu. Ekonometria. Metody i analiza problemów ekonomicznych. (pod red. Krzysztofa Jajugi), Wydawnictwo AE Wrocław, 1999.

Bryła sztywna. Wstęp do Fizyki I (B+C) Wykład XIX: Prawa ruchu Moment bezwładności Energia ruchu obrotowego

MODYFIKACJA KOSZTOWA ALGORYTMU JOHNSONA DO SZEREGOWANIA ZADAŃ BUDOWLANYCH

KO OF Szczecin:

Analiza rynku projekt

Wyznaczanie prędkości lotu pocisku na podstawie badania ruchu wahadła balistycznego

EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII

Doświadczalne wyznaczanie współczynnika sztywności (sprężystości) sprężyn i współczynnika sztywności zastępczej

PRACOWNIA FIZYCZNA DLA UCZNIÓW WAHADŁA SPRZĘŻONE

Tutaj powinny znaleźć się wyniki pomiarów (tabelki) potwierdzone przez prowadzacego zajęcia laboratoryjne i podpis dyżurujacego pracownika obsługi

LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI

Ruch prostoliniowy. zmienny. dr inż. Romuald Kędzierski

Drgania i fale sprężyste. 1/24

KONKURS PRZEDMIOTOWY FIZYCZNY DLA UCZNIÓW GIMNAZJUM ETAP SZKOLNY

Temat VIII. Drgania harmoniczne

Doświadczalne wyznaczanie współczynnika sztywności (sprężystości) sprężyny

Pomiar prędkości i natęŝenia przepływu za pomocą rurek spiętrzających

Ćw. 5. Wyznaczanie współczynnika sprężystości przy pomocy wahadła sprężynowego

SZACOWANIE WSPÓŁCZYNNIKA FILTRACJI W KOLUMNIE FILTRACYJNEJ

Koła rowerowe malują fraktale

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 6 10.XI Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Transkrypt:

MGR. Ruch drgający. Ruch uładów drgających (sprężyny, guy, brzeszczou, ip.). Badanie ruchu ciała zawieszonego na sprężynie. Wahadło aeayczne. Wahadło fizyczne. Rezonans echaniczny. Ćw. 1. Wyznaczanie oresu drgań ciała zawieszonego na sprężynie.. Badanie wahadła aeaycznego. 3. Badanie wahadła fizycznego. 4. Zjawiso rezonansu echanicznego.

Wyznaczanie oresu drgań ciała zawieszonego na sprężynie Sprężynę ocujey w uchwycie saywu i zawieszay na niej obciążni o asie,l g. Wyznaczay współczynni sprężysości sprężyny. W y celu ierzyy odszałcenie 1, jaiego sprężyna doznaje pod wpływe siły F g. Współczynni ożna w y przypadu obliczyć ze wzoru: F g 1 1 Opisujey eoreycznie ruch ciała o asie 1,l g, odchylonego od położenia równowagi o, ; Przyjujey nasępujące waruni począowe:,,, o Współczynni sprężysości sprężyny, wyznaczony doświadczalnie, a warość F sąd a a - przyspieszenie ciała w chwili począowej Przyspieszenie wywołuje zianę prędości i współrzędnych ciała. Jeżeli w chwili współrzędna ciała, odczyana na osi OX była równa 1, o po upływie ałego przedziału czasu (przyjąć,1s) jej warość ożna obliczyć z równania 1 Wyrażenie pozwalające obliczyć prędość w chwili a

posać a Na podsawie począowych warości obliczay prędość w chwili pierwszego przedziału czasu: a oraz ożey wyznaczyć przeieszczenie ciała 1 oraz przyspieszenie 1 1 a

W analogiczny sposób znajdziey przyspieszenie, prędość i współrzędne ciała w olejnych chwilach czasu Wynii obliczeń zaieszczay w abeli Nr przedziału czasu Czas s a a, l 3 4 5 6 7 8 9 1 11 1 13 14 15 16 17 18 19 1 3 4 5 6 7 Na podsawie obliczeń wyznaczay ores drgań ciała T. Odciągay obciążni w dół o c względe położenia równowagi i puszczay swobodnie. Nasępnie wyznaczay doświadczalnie ores drgań T.W y celu ierzyy czas, w óry obciążni wyona n5 pełnych drgań. Obliczay ores 1 T n Porównujey orzyaną doświadczalnie warość oresu drgań T z warością uzysaną eodą rachunową,

Zawieszay na sprężynie 8 obciążniów o łącznej asie,4 g i wyznaczay ores ich drgań. Opisujey eodą rachunową ruch ciała o asie,4 g. Wyreślay zależności przeieszczenia, prędości i przyspieszenia w funcji czasu biorąc pod uwagę warości zaware w abeli powyżej. Badanie wahadła aeaycznego Nię o długości 6 c z zawieszoną na niej ulą odchylay od pionu o ą ooło 1. Znajdujey czas 5 wahań i sąd obliczay ores wahań. Powarzay doświadczenie, odchylając nię o ą niejszy, na przyład 5. Wyznaczay ores. Dwie jednaowe uli zawieszay na niach o różnej długości 6 c i 3 c. Wyznaczay oresy wahań a orzyanych wahadeł. Trzy jednaowe uli zawieszay na niach o różnej długości odpowiednio 1c, 6c, 3c. Znajdujey oresy wahań. Zauważ związe poiędzy orese wahań wahadła a jego długością. Narysuj wyres wadrau oresu drgań w funcji długości wahadła. Na jednej nice zawieszay ulę ealową, na drugiej, o ej saej długości ulę drewnianą o ej saej średnicy co ula ealowa. Wyznaczay oresy wahań, Przeprowadź analizę niepewności poiarowych w poszczególnych fazach doświadczenia i sforułuj wniosi.

Badanie wahadła fizycznego Rys. 5.1 Jao wahadła fizycznego użyjey w y doświadczeniu uładu czerech brył zw. wahadło Oberbeca (rys.5.1) (Wyznaczay ores wahań. Nasępnie przesuway bryły na pręcie pozioy a, aby znalazły się dalej od osi obrou i ponownie wyznaczay ores wahań dla ilu wybranych położeń. Narysuj wyres wadrau oresu drgań w funcji odległości brył wahadła Oberbeca od osi obrou. Jednorodna liswa jes zaoparzona w szereg oworów. W łapie saywu uieszczay salowy pręci w położeniu pozioy; pręci a średnicę a dobraną, żeby liswę ożna było na ni swobodnie zawieszać za óryolwie z oworów. Zawieszay liswę najpierw za owore najdalszy od środa; nasępnie zbliżay oś obrou coraz bardziej do środa asy. Za ażdy raze wyznaczay ores wahań. Narysuj wyres oresu drgań w funcji odległości obrou od środa asy wahadła. Wyznacz długość zreduowaną wahadła fizycznego zbudowanego z jednorodnej liswy (doświadczenie powyżej) i na jej podsawie oblicz oen bezwładności ego ciała.

Zjawiso rezonansu echanicznego Rys. 3.7. Do pozioej ocnej nici przyocowujey ila wahadeł o różnych długościach, z órych jedno oże ieć nieco więszą asę. Będzie ono oscylaore, a pozosałe wahadła rezonaorai. Jedno lub dwa wahadła uszą ieć długość równą długości wahadłaoscylaora, pozosałe wahadła powinny ieć długości więsze i niejsze ( rys.3.7) Wprawiay w drgania oscylaor i swierdzay, że wyusza on drgania ylo na rezonaorach o aiej saej długości ja oscylaor (dlaczego?) Obserwujey, że rezonaor bliższy oscylaora drga silniej niż rezonaor dalszy. Zauważ, że apliuda drgań rezonaora zależy nie ylo od długości rezonaora i oscylaora, ale i od sopnia sprzężenia rezonaora z oscylaore - co zależy w y przypadu od ich wzajenej odległości? Zauważ czy drgania oscylaora i rezonaora są zgodne w fazie, a jeżeli nie o o ile są przesunięe względe siebie?