Aproksymacja funkcji

Podobne dokumenty
1.4. STAN ODKSZTAŁCENIA STRONA GEOMETRYCZNA

Metody obliczeniowe - Budownictwo semestr 2 - wykład nr 4. Nr: 1. Metody obliczeniowe. wykład nr 4. różniczkowanie przybliżone całkowanie numeryczne

Metody numeryczne procedury

VIII. RÓŻNICZKOWANIE NUMERYCZNE

I. APROKSYMACJA I INTERPOLACJA FUNKCJI JEDNEJ ZMIENNEJ

Rozwiązanie niektórych zadań treningowych do I kolokwium sem. zimowy, 2018/19

Algebra macierzowa i inne takie (krótka i prowizoryczna powtórka

Całkowanie numeryczne Zadanie: obliczyć przybliżenie całki (1) używając wartości funkcji f(x) w punktach równoodległych. Przyjmujemy (2) (3) (4) x n

Rys. 1. Interpolacja funkcji (a) liniowa, (b) kwadratowa, (c) kubiczna.

Automatyka i Robotyka Analiza Wykład 27 dr Adam Ćmiel

Spójne przestrzenie metryczne

Rozkłady prawdopodobieństwa 1

Projekt 3 3. APROKSYMACJA FUNKCJI

Metody numeryczne. Wykład nr 7. dr hab. Piotr Fronczak

Regresja liniowa. (metoda najmniejszych kwadratów, metoda wyrównawcza, metoda Gaussa)

Metody numeryczne. Wykład nr 5: Aproksymacja i interpolacja. dr Piotr Fronczak

Wykład 6 Całka oznaczona: obliczanie pól obszarów płaskich. Całki niewłaściwe.

Ocena wpływu niepewności estymacji parametrów modeli czujników pomiarowych na wartości maksymalnych błędów dynamicznych

Ramowy program laboratorium z metod numerycznych. Skrócone instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych.

Matematyka wybrane zagadnienia. Lista nr 4

METODY KOMPUTEROWE 11

Metody numeryczne w przykładach

Instytut Automatyki i Informatyki Stosowanej Politechniki Warszawskiej

Metody obliczeniowe. Semestr II

SZTUCZNA INTELIGENCJA

4. Rekurencja. Zależności rekurencyjne, algorytmy rekurencyjne, szczególne funkcje tworzące.

Nr: 1. Metody obliczeniowe - Budownictwo semestr 2 - wykład nr 1. Metody obliczeniowe

Metoda prądów obwodowych

kwartalna sprzeda elazek

Egzamin dla Aktuariuszy z 15 marca 2010 r. Matematyka Finansowa

UWAGI O ROZKŁADZIE FUNKCJI ZMIENNEJ LOSOWEJ.

INSTYTUT ENERGOELEKTRYKI POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport serii SPRAWOZDANIA Nr LABORATORIUM TEORII I TEHCNIKI STEROWANIA INSTRUKCJA LABORATORYJNA

N ( µ, σ ). Wyznacz estymatory parametrów µ i. Y które są niezależnymi zmiennymi losowymi.

Algebra WYKŁAD 5 ALGEBRA 1

WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWEK CIENKICH ZA POMOCĄ ŁAWY OPTYCZNEJ

Przypomnijmy tu znany wzór Taylora ze względu na jego wykorzystanie w zagadnieniach interpolacji, róŝniczkowania i całkowania numerycznego.

Spójne przestrzenie metryczne

LABORATORIUM DYNAMIKI MASZYN

PROGRAMOWANIE LINIOWE.

WYKŁAD 7. UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH Macierzowa Metoda Rozwiązywania Układu Równań Cramera

Analiza Matematyczna Ćwiczenia. J. de Lucas

Całka oznaczona. długość k-tego odcinka podziału P. średnica podziału P. punkt pośredni k-tego odcinka podziału P

MACIERZE I DZIAŁANIA NA MACIERZACH. Niech ustalone będzie ciało i dwie liczby naturalne,.

Prawdopodobieństwo warunkowe. Niezależność zdarzeń

Rozpraszania twardych kul

Instytut Automatyki i Informatyki Stosowanej Politechniki Warszawskiej. Algorytm DMC z funkcjami bazowymi. Piotr Marusak

ZADANIA Z ANALIZY MATEMATYCZNEJ dla I roku kierunku informatyka WSZiB

Sprawozdanie z zajęć laboratoryjnych z Miernictwa Elektronicznego

Metoda szeregów potęgowych dla równań różniczkowych zwyczajnych liniowych. Równanie różniczkowe zwyczajne liniowe drugiego rzędu ma postać

METODY NUMERYCZNE. Wykład 6. Plan Rozwiązywanie układów równań liniowych

Nr: 1. Metody obliczeniowe - Budownictwo semestr 2 - wykład nr 4. Metody obliczeniowe. wykład nr 4. róŝniczkowanie przybliŝone całkowanie numeryczne

I. DZIAŁANIA W ZBIORZE LICZB RZECZYWISTYCH ZBIORY LICZBOWE: liczby całkowite C : C..., 3, 2, 1,

Całka oznaczona. długość k-tego odcinka podziału P. punkt pośredni k-tego odcinka podziału P. Niech funkcja f będzie ograniczona na przedziale

Całka oznaczona. długość k-tego odcinka podziału P. punkt pośredni k-tego odcinka podziału P. Niech funkcja f będzie ograniczona na przedziale

Symbol Newtona liczba wyborów zbioru k-elementowego ze zbioru n elementów. Symbol Newtona

Reprezentacja krzywych...

11. Aproksymacja metodą najmniejszych kwadratów

Programowanie z więzami (CLP) CLP CLP CLP. ECL i PS e CLP

Niech dany będzie układ równań postaci. Powyższy układ równań liniowych z n niewiadomymi można zapisać w postaci macierzowej

Analiza numeryczna. Stanisław Lewanowicz. Całkowanie numeryczne. Definicje, twierdzenia, algorytmy

Podstawy informatyki 2. Podstawy informatyki 2. Wykład nr 6 ( ) Plan wykładu nr 6. Politechnika Białostocka. - Wydział Elektryczny

Szeregi trygonometryczne Fouriera. sin(

O JEDNOZNACZNOŚCI ROZWIĄZAŃ RÓWNAŃ POLA ELEKTROMAGNETYCZNEGO W OBSZARZE ANIZOTROPOWYM I NIESTACJONARNYM

STATYSTYKA MATEMATYCZNA

( ) Elementy rachunku prawdopodobieństwa. f( x) 1 F (x) f(x) - gęstość rozkładu prawdopodobieństwa X f( x) - dystrybuanta rozkładu.

3.1. Ciągi liczbowe - ograniczoność, monotoniczność, zbieżność ciągu. Liczba e. Twierdzenie o trzech ciągach.

Równania liniowe. gdzie. Automatyka i Robotyka Algebra -Wykład 8- dr Adam Ćmiel,

Michał Pazdanowski Instytut Technologii Informacyjnych w Inżynierii Lądowej Wydział Inżynierii Lądowej Politechnika Krakowska.

Permutacje. } r ( ) ( ) ( ) 1 2 n. f = M. Przybycień Matematyczne Metody Fizyki I Wykład 2-2

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych i schemat oceniania zadań otwartych

2π Ciągi te są ortogonalne w kaŝdym przedziale < t 0, t 0 +T > o długości T =.

dr Michał Konopczyński Ekonomia matematyczna ćwiczenia

Macierze w MS Excel 2007

Wykład 1 Pojęcie funkcji, nieskończone ciągi liczbowe, dziedzina funkcji, wykres funkcji, funkcje elementarne, funkcje złożone, funkcje odwrotne.

data utworzenia: styczeń 2006, data modyfikacji: styczeń 2011 WSTĘP DO METOD NUMERYCZNYCH

Metody numeryczne i programowanie

STATYKA. Cel statyki. Prof. Edmund Wittbrodt

Wybrane rozkłady prawdopodobieństwa użyteczne w statystyce

I. CIĄGI I SZEREGI FUNKCYJNE. odwzorowań zbioru X w zbiór R [lub C] nazywamy ciągiem funkcyjnym.

r h SSE EKONOMETRIA - WZORY p pk Opracowała: Joanna Kisielińska 1 Metody doboru zmiennych Metoda Nowaka Metoda Hellwiga Metoda momentów

460 Szeregi Fouriera. Definicja. Definicja. Układ trygonometryczny. Definicja Układ ortogonalny funkcji ( ϕ n

Metody numeryczne. Wykład nr 9. Dr Piotr Fronczak

dz istnieje, e f V obszar jak w definicji całki potrójnej (ograniczony powierzchniami o mierze 0) T prostopadłościan nakrywający V ( V T )

6. *21!" 4 % rezerwy matematycznej. oraz (ii) $ :;!" "+!"!4 oraz "" % & "!4! " )$!"!4 1 1!4 )$$$ " ' ""

Lista 6. Kamil Matuszewski 26 listopada 2015

BADANIE DRGAŃ RELAKSACYJNYCH

PRZEPŁYWY MIĘDZYGAŁĘZIOWE. tablica przepływów międzygałęziowych

Wybrane rozkłady prawdopodobieństwa użyteczne w statystyce

Zasada indukcji matematycznej. Dowody indukcyjne.

Sposoby wyznaczenia błędu bezwzględnego. Pomiar bezpośredni. Pomiar pośredni. f x. f x. f x. f x. x n = =

METODY NUMERYCZNE. Wykład 3. Plan. Aproksymacja. Aproksymacja Interpolacja wielomianowa Przykłady. Jaki jest dopuszczalny błąd wyniku?

WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI. SPRAWOZDANIE Z PRACY LABORATORYJNEJ nr

G:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\Nieciagly.doc. Drgania i fale II rok Fizyki BC

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

System finansowy gospodarki

2. Ciągi liczbowe. Definicja 2.1 Funkcję a : N R nazywamy ciągiem liczbowym. Wartość funkcji a(n) oznaczamy symbolem a

CIĄGI LICZBOWE. Naturalną rzeczą w otaczającym nas świecie jest porządkowanie różnorakich obiektów, czyli ustawianie ich w pewnej kolejności.

R, R, R n itd. przestrzenie wektorowe, których elementami są wektory określone przez długość, kierunek i zwrot.

Tok sprawdzania nośności ścian obciążonych pionowo wg metody uproszczonej zgodnie z PN-EN

Wnioskowanie statystyczne dla korelacji i regresji.

Transkrypt:

Aprosymcj fcj. Ogóle sformłowe zgde prosymcj jedowymrowej Sformłowe zgde prosymcj D - prosymcj cągł: zleźć fcję p( x ) prosymjącą (zstępjącą, przylżjącą) dą fcję cągłą ( ) f x w przedzle [ ] p( x ) powy sę różć j jmej w przedzle [ ]. Fcje f ( x ) orz w sese oreśloej ormy cłowej; - prosymcj dysret (rys): zleźć fcję p( x ) prosymjącą (cągljącą) dą fcję dysretą, czyl oreśloą poprzez zór wrtośc ( x, f ) dl =,,...,. Odcęte x zyw sę węzłm prosymcj, tomst rzęde f - wrtoścm węzłowym. ( x, y ) ( ) x, y Y ( ) x, y X W cel doo prosymcj oreśl sę rząd prosymcj. Wąże sę o z lczą m ezleżyc lowo fcj zowyc ϕ j ( x), j =,..., m, przyjmowyc podstwe oreśloej zleżośc, tże z lczą m ezyc współczyów lczowyc, tóre zostą wyzczoe w zd prosymcj. Ogóly zps fcj prosymjącej: j p( x) = ϕ ( x) +... + ϕ ( x) = ϕ ( x) (..) m m m j j j= l w otcj mcerzowej: ϕ( x) ϕ( x) T p( x) = ϕ( x), gdze : =, ϕ ( x) = (..) ( m)... ( m)... m ϕm ( x) Przy czym > m. Dl = m zde prosymcj stje sę zdem terpolcj. Dl < m zde jest eoreśloe.

Dodtowo w przypd prosymcj dysretej moż przyjąć wg w dl żdego węzł z oso, tóre śwdczą o dołdośc prosymcj w dym węźle. Im węsz wg, tym lżej tego włśe pt przejdze rzyw prosymcyj p( x ). Wg moż doerć wedłg oreśloej z góry cągłej fcj wgowej w( x ), zjącej p. ryterm odległoścowym od stloego z góry pt. Wg zer sę do mcerzy dgolej zwej mcerzą wgową. w 0 0 0 0 w 0 0 W (..3) 0 0... 0 0 0 0 w = dg( w ) = ( ) Oczywśce wprowdze wg e jest oecze. W przypd, gdy e są oe oreśloe, formle moż przyjąć: w = w =... = w =. W węszośc przypdów prosymcj dooje sę mmlzcj (w przedzle prosymcj) odpowedej ormy różcy pomędzy dą fcją f (cągłą f ( x ) l dysretą ( x, f ) ), szą fcją p( x ). Różc t zyw sę łędem prosymcj; jest o defowy w stępjący sposó: [ ] p( x) f ( x), dl x - prosymcj cągł ε ( x) = p( x ) f, dl =,..., - prosymcj dysret (..4) Te podejśce zyw sę jlepszą prosymcją. Ztem dl jlepszej prosymcj mmlzowe jest wyrżee m ε ( x) j m T m ϕ( x) f ( x) = m jϕ j ( x) f ( x), x j j= = m T m ϕ( x) f = m jϕ j ( x ) f, =,..., j j= [ ] (..5) Jeżel zstosową ormą jest orm Eldes (średo wdrtow, m ε ( x) ) to metod zyw sę metodą jmejszyc wdrtów. Ay ąć trdośc olczeowyc, rozptrje sę wdrt ormy - Dl prosymcj cągłej: - Dl prosymcj dysretej: ε ε e = ( x) = ( ( x) dx) (..6) e ε ε = Nstępe leży zleźć mmm fcj łęd czyl Dl prosymcj cągłej: = = ( ( x )). (..7) m e. j

ϕ ϕ (..8) T T ( ) ( ) m e = m ( x) f ( x) dx ( x) f ( x) dx = 0 Stąd wy: T ( ) T ϕ( x) ϕ( x) f ( x) dx = 0 ϕ( x) ϕ ( x) ϕ( x) f ( x) dx = 0 T ϕ( x) ϕ ( x) dx = ϕ( x) f ( x) dx (..9) co sprowdz sę do rozwąz łd rówń - F = F Φ = Φ (..0) w tórym: T Φ = ( x) ( x) dx ϕ ( x) ϕ j ( x) dx ϕ ϕ = = ( m m) =, j=,... m ϕ ( x) ϕ ( x) dx ϕ ( x) ϕ ( x) dx... ϕ ( x) ϕm( x) dx ϕ ( x) ϕ ( x) dx ϕ ( x) ϕ ( x) dx... ϕ ( x) ϕm( x) dx............ ϕm( x) ϕ( x) dx ϕm( x) ϕ( x) dx... ϕm( x) ϕm( x) dx (..) ϕ( x) f ( x) dx ϕ( x) f ( x) dx F = ( x) f ( x) dx ϕ ( ) ( ) x f x dx ( m) ϕ = = (..) =,..., m Ntomst dl wżoej prosymcj dysretej:... ϕm( x) f ( x) dx T T ( Wϕ x f ) ( ϕ ) m e m ( ) m w ( x ) f = = = T ( wϕ ( x ) f ) = 0 = (..3) Stąd wy T T ( wϕ x f ) wϕ x ( ϕ x wϕ x ϕ x w f ) ( ) ( ) = 0 ( ) ( ) ( ) = 0 = = T ϕ( x ) wϕ ( x ) ϕ( x ) w f = = = (..4)

co sprowdz sę do rozwąz łd rówń Τ Τ Τ - Τ Φ W Φ = Φ W F = ( Φ W Φ ) Φ W F (..5) w tórym: ϕ( x ) ϕ( x )... ϕm( x ) ϕ ( x ) ϕ ( x )... ϕ ( x ) = ϕ ( x ) =............ ϕ ( x ) ϕ( x )... ϕm( x) f f F = [ f ] = (..7) =,..., m f m Φ j =,..., ( m) (..6) j=,... m ( )... tomst mcerz wgow W m postć (..3). Po rozwąz zd prosymcj (wyzcze jej współczyów), moż olczyć łąd tej prosymcj podstwe stępjącyc wzorów: - Dl prosymcj cągłej: ε = ( ) - Dl prosymcj dysretej: p( x) f ( x) dx (..8) ( p( x ) ) f, dl ormy Eldes = = mx p( x ) f, dl ormy msmowej ε p( x ) f = =,,..., (..9) Przy oreśl ormy w wyrże (..5), zmst ormy Eldes, moż też stosowć p. ormę Czeyszew. Przyłdowo dl prosymcj cągłej: ε ( x) = mx ε ( x) m mx f ( x) p( x) ) (..0) j x Zde prosymcj os wtedy zwę zd m-mx. We wszystc powyższyc wzorc dl prosymcj dysretej leży zwżyć, ż w przypd, gdy = m, czyl gdy lcz dyc wrtośc ędze t sm, j lcz współczyów prosymcj, ońcow rzyw p( x ) przejdze w sposó dołdy przez wszyste de pty. Będze to ozczło, ż łąd prosymcj (..9) ędze rówy zero. T szczególy przypde prosymcj zyw sę terpolcją. W przypd terpolcj stosowe metody wżoej e m żdego ses.. Aprosymcj jedomow

Njprostszą zę fcj zowyc dl prosymcj stową jedomy, są oe jczęścej wyorzystywe do zd prosymcj dysretej. Dl prosymcj cągłej, prócz jedomów, jczęścej żyw sę yc fcj (welomowyc l e ędącyc welomm), ortogolyc (l przyjmej ortogolyc z wgą), tc j welomy specjle Czeyszew, Bessel, Legedre czy Hel. Dl prosymcj jedomowej rzęd m- m j m j m m m (..) j= p( x) = x = + x +... + x + x podstwe powyższyc ogólyc wzorów dl prosymcj cągłej, wyją stępjące postce mcerzy wetor łd rówń: j + j j x + Φ = x x dx = x dx = = ( m m), j=,... m, j=,... m + j, j=,... m... m + j + j... = ( ) = 3 m j + +, j=,... m............ m m m... m m + m m m 3 3 m+ m+ + m+ m m (..) f ( x) dx x f ( x) dx F (..3)... m x f ( x) dx = x f ( x) dx = ( m) =,..., m Olczee cłe występjącyc w mcerzy Φ możlwe yło drodze ltyczej. Jedże cł w wetorze F wymgją zzwyczj stosow odpowedc metod meryczyc, z wg dowolą postć fcj f ( x ). Przyłdowo, zstosowe - rote złożoego dwptowego wzor Gss prowdz do stępjącej wdrtry meryczej dl -tego elemet wetor F F = x f ( x) dx x f ( x ) x f ( x ) +, =,,..., m (..4) ( j) ( j) ( j) ( j) j= gdze =, x ( j) ( ) + j = + orz 3 x ( j) ( ) + j = +. 3 W przypd jedomowej prosymcj dysretej postć mcerzy łd rówń jest stępjąc:

m x... x m j x... x Φ = x =,..., = (..5) j=,... m............ m x... x ( m) W jprostszym przypd (gdy wszyste wg są rówe ), moż zpsć od rz ońcową postć łd rówń współczy prosymcj: m x... x f = = = m x x... x x f = = = = = =... (..6)............... m m m m x x... x x f = = = = 4 de pty prosymcj 0 8 6 4 0 0 4 6 8 0 Przyłd Dl dyc z tel pożej zdowć prosymcję lową. Rozptrzyć dw przypd: metodę zwyłą wżoą przypsjąc żdem z węzłów jego mer jo wgę. 3 x 0 f 0 4 Postć prosymcj lowej: p( x) = ϕ ( x) + ϕ ( x) = + x. Olcze dl metody zwyłej: podstwe wzor (..6) otrzymjemy łd rówń

3 3 5 = 3 p( x) x 3 5 = = + 9 3 = x f p p( x ) = p f ε ε = 0 0-0.3333 0.3333 0..6667 0.6667 0.4444 3 4 3.6667 0.3333 0. Śred łąd prosymcj e = = 3 3 ε 0.474. = Olcze dl metody wżoej: podstwe wzorów (..3), (..5) orz (..5), otrzymjemy: 0 0 0 0 6 8 4 T T Φ =, 0 0, W = F =, Φ W Φ =, 8 4 Φ WF = 6 0 0 3 4 (3 ) (3 ) Końcowy łd rówń m ztem postć: 6 8 4 = 0.6 p( x) 0.6.x 8 4 = = + 6 =. x f p p( x ) = p f ε ε = 0 0-0.600 0.600 0.360.600 0.600 0.360 3 4 3.800 0.00 0.040 Njwęsz poprw jośc prosymcj dl węzł x 3 = (tóry mł przypsą jwęszą wgę). Śred łąd prosymcj e = = 3 3 ε 0.5033. = Przyłd Zleźć wdrtową prosymcję fcj y s( x) 0 π. = w przedzle [ ] Postć prosymcj wdrtowej: p( x) = ϕ ( x) + ϕ ( x) + ϕ ( x) = + x + x 3 3 3 N podstwe wzorów (..) (..3) otrzymjemy:

3 π π π 3 3 4 π π π Φ = 3 4 3 4 5 π π π 3 4 5 (3 3) F ( 3) π π s( x) dx cos( ) 0 x 0 π π x s( x) dx ( s( x) x cos( x) ) π 0 0 π π 5.8696 = = = ( cos( x) x cos( x) xs( x) ) x s( x) dx + Końcowy łd rówń m ztem postć: 0 0 3 π π π 3 3 4 = 0.0505 π π π π.3 p( x) 0.0505.3x 0.477x 3 4 = = = + 3 4 5 3 5.8696 3 0.477 π π π = 3 4 5 Błąd prosymcj - podstwe (..8): π ε = ( 0.0505.3x 0.477x s( x) ) dx 0.073 π + = 0 Ilstrcj grfcz rozwąz zd:

Zde Dooć prosymcj dysretej fcj y x = e w przedzle [ ]. Przyjąć cztery rówoodległe węzły orz dwe fcje zowe ϕ ( x) = orz ϕ ( x) s( x) =. Olczyć łąd tej prosymcj. Zde Dooć prosymcj cągłej fcj y x = e w przedzle [ ] zowe ϕ ( x) = orz ϕ ( x) s( x) =. Olczyć łąd tej prosymcj.. Przyjąć dwe fcje 3. Iterpolcj jedomow Krzywą terpolcyją p(x) przy terpolcj jedomowej zjdje sę z łd rówń o wdrtowej mcerzy współczyów (..5) : x... x - x... x Φ = F, = Φ F, gdze: Φ = (.3.) ( )......... x... x Mcerz Φ przy terpolcj jedomowej w ltertrze os zwę mcerzy V Der Mod. Mcerz Φ jest eosolw (det Φ 0), gdy, j x x j, czyl węzły terpolcj e mogą sę porywć (tz. de dysrete przyporządowe ms yć fcją). 4. Iterpolcj Lgrge' W przypd, gdy fcjm zowym są welomy corz wyższyc stop, wy ońcowy (rzyw terpolcyj) jest oczywśce t sm. Ntomst moż poszwć go róże sposoy. Jede z c pozwl omęce rozwązyw łd rówń złdjąc specyfczą welomową postć fcj zowyc. Otóż, jeżel przyjme sę fcje zowe ( ϕ ( x) L ( x), tzw. welomy Lgrge ) w zleżośc od rozłoże węzłów t, że: postć: 0, j L ( x j ) =, to mcerz współczyów Φ przyjme stępjącą, = j L ( x ) L ( x )... L ( x ) 0... 0 L ( x ) L ( x )... L ( x ) 0... 0 Φ = = = I (.4.)........................ L ( x ) L ( x )... L ( x ) 0 0...

Ułd rówń ędze mł rozwąze: Ι = F = F. W przypd tej terpolcj (tzw. terpolcj Lgrge ) przy odpowedm doorze fcj zowyc ze są od rz współczy rzywej terpolcyjej są m wrtośc węzłowe: (.4.) = p( x) = f L ( x) = f L ( x) + f L ( x) +... + f L ( x) Jedyą trdość stow zlezee welomów Lgrge. Jest c tyle, le węzłów. Dowoly, -ty welom zerje sę we wszystc węzłc oprócz węzł z merem -tym, w tórym przyjmje wrtość. Oczywśce pomędzy węzłm welom przyjmje wrtośc ezerowe. Moż go opsć wzorem: L ( x) ( x x ) ( x x )... ( x x ) ( x x )... ( x x ) ( x x ) ( x x )... ( x x ) ( x x )... ( x x ) + = = + j= j j= j ( x x ) ( x x ) j j (.4.3) Lcz jest loczyem różc ( x x j ) tworzoym z pomęcem węzł x. Pojw sę o z to w mow, tóry jest lczem polczoym dl x = x. Błąd terpolcj Lgrge dl dowolego x moż oreślć z stępjącego wzor: ( ) ( ) ξ mx = = f ( ) ( x x ) f ( x x ) ε ( x) =, x ξ x!! (.4.4) ( ) f ozcz pocodą -tego rzęd, tomst ξ jest ptem pośredm z przedzł, w tórym dooje sę terpolcj. Uogóleem terpolcj Lgrge jest terpolcj l Hermtte, w tórej w węzłc oo wrtośc fcj mogą yć róweż de wrtośc pocodyc. 5. Welomy Czeyszew Iterpolcj welomow fcj dysretej dje wy ścsłe, gdy terpolowy jest welom, co jwyżej stop -. Dl stop wyższyc orz dl wyjścowyc fcj eędącyc welomm wy są w jś sposó przylżoe. Dl wysoc stop terpolcj rzywe welomowe są estle, tz. mmo przejśc ścsłego przez wszyste pty mędzy m zczyją corz rdzej sę rozegć do esończoośc (zwłszcz w oolcc węzłów początowyc ońcowyc - tzw. efet Rge). Ay zpewć msymlą stlość tc wyów stosje sę jo fcje zowe welomy ortogole (l ortogole z wgą) p. fcje specjle Lgrge (e mylć z wcześej omwym welomm Lgrge ), l Hermtte, Legedre czy Czeyszew. Te ostte mją jeszcze jedą rdzo wżą dl prosymcj włsość: jeżel mowce t doerze sę węzły prosymcj, y porywły sę oe z mejscm zerowym odpowedego welom Czeyszew, to wtedy msymly łąd t zdowej terpolcj welomowej zoste zmmlzowy. Błąd msymly terpolcj moż opsć wzorem

( ) ε ( x) fmx ( x x ) (.5.) = Zde Czeyszew poleg ztem zleze mmm msymlej wrtośc (.5.) w przedzle, z loczy x = = ( x x ), czyl m mx ( x x ) (.5.) x Welomy Czeyszew moż oreślć dw sposoy: - sposó tercyjy: Tm( x) = cos( ( m ) rc cos x), T ( x) = - sposó rerecyjy: T ( x) = x Tm ( x) = x Tm ( x) Tm ( x) Powyższe wzory oowązją w przedzle x. To przedzł, w tórym welomy Czeyszew są oreśloe w tórym są ortogole (z wgą). W oretyc zstosowc rdzej orzysty jest wzór rerecyjy, gdze dy welom olcz sę podstwe dwóc poprzedc. Dl przyłd pozo l stępyc welomów Czeyszew: T x x T x T x x x x 3( ) = ( ) ( ) = = T x x T x T x x x x x x 3 4( ) = 3( ) ( ) = ( ) = 4 3 T x x x 4 5( ) = 8 8 + T x x x 5 3 6( ) = 6 0 + 5... (.5.3) Ay zleźć mejsc zerowe m-tego welom Czeyszew, e trze rozwązywć w tym cel rów Tm ( x ) = 0 ; moż posłżyć sę gotowym wzorem: π x = cos, =,,..., m m Włsość ortogolośc welomów Czeyszew z wgą µ ( x) = cł: 0, j T ( x) T ( x) Ij = dx = = j π, = j = x (.5.4) poleg tym, ż j π, (.5.5) x

Poewż w oretyc zdc mmy do czye z dowolym przedzłem terpolcj, dltego też zcodz potrze trsformcj wyjścowego przedzł do przedzł, w tórym ze są welomy Czeyszew odwrote: Nec z,, x, : z ( + ) - przejśce z x : x =, - Przejśce x z : z = [( ) x + ( + )]. Uwg! W zdc terpolcj moż zowć zdej stce węzłów, tylo jo fcj zowyc żyć welomów Czeyszew (tzw. terpolcj Czeyszew), lo przyjąć węzły jo mejsc zerowe odpowedego welom Czeyszew, stępe terpolowć żywjąc do tego jedej z pozyc metod (w tym tże terpolcj Czeyszew). To smo dotyczy tże prosymcj fcj. Przyłd 3 D jest fcj dysret ( z, f ), =,,3. Dooć terpolcj Czeyszew. 3 z 0 f 0 4 Węzłów e wyzczmy są z góry pode. Do terpolcj trzec węzłc potrzee ędą trzy welomy Czeyszew, orygle oreśloe w przedzle x, T x T x x T x x ( ) =, ( ) =, 3( ) = Wzory trsformcję mędzy przedzłm z 0,, x, : x = z, z = x +. Welomy Czeyszew w przedzle z 0, : T z T z z T z z z z ( ) =, ( ) =, 3( ) = ( ) = 4 + Tworzymy łd rówń: T ( z) T ( z) T3 ( z) f 0 Φ = T ( z ) T ( z ) T ( z ) = 0, F = f = 3 T ( z3) T ( z3) T3 ( z3) f 3 4 rozwązjemy:

.5 Φ = F = 0.5 Wzór terpolcyjy: 3 p( x) = T ( z) + T ( z) + 3 T3 ( z) = + ( z ) + (z 4z + ) = z Przyłd 4 Dooć terpolcj fcj = + z w przedzle z 0,5 f ( z). Jo fcje zowe przyjąć welomy Czeyszew, jo węzły terpolcj mejsc zerowe welom T ( x ). 4 Zczjmy od węzłów terpolcj w przedzle x,. Welom T ( ) 4 x m trzy mejsc zerowe, co od rz mplje trzy węzły węc terpolcję prolą. Korzystmy ze wzor mejsc zerowe: π x = cos, =,,3 3 x 3 π π 3 x = cos = cos = = 0.86605 3 6 π π x = cos = cos = 0 3 3 π 5 3 = cos = cos π = = 0.86605 3 6 Ntomst welomy potrzee do wzor terpolcyjego: T x T x x T x x ( ) =, ( ) =, 3( ) = Wzory trsformcję mędzy przedzłm z 0,5, x, : 5 x( z) = z, z( x) = ( x + ) 5 Mejsc zerowe welomy w przedzle z 0,5 : 5 5 z = ( x + ) = ( 3 + ) = 4.665064 4 5 5 z = ( x + ) = =.50 5 5 z3 = ( x3 + ) = ( 3) = 0.334936 4

8 8 T z T z z T z x z z 5 5 5 5 ( ) =, ( ) =, 3( ) = ( ) = + Dysretyzcj fcj f ( z) = + z (węzły łożoo w olejośc rosącej): f 3 z 0.334936.50 4.665064 = f ( z ).054600.6958 4.77040 Bdow rozwąze łd rówń: T ( z) T ( z) T3 ( z) 0.86605 0.5 f.054600 Φ = T ( z ) T ( z ) T ( z ) = 0, F = f =.6958 3 T ( z3) T ( z3) T3 ( z3) 0.86605 0.5 f 3 4.77040.839407 Φ = F =.45689. 0.4685 Wzór terpolcyjy: 8 8 p z T z T z T z z z z 5 5 5 = 0.046984 z + 0.63355 z + 0.840544 ( ) = ( ) + ( ) + 3 3( ) =.839407 +.45689 ( ) + 0.4685 ( + ) Sprwdzee włsośc terpolcyjyc welom p( z ) : p = p( z = 0.334936) =.054600 = f, p = p( z =.50) =.6958 = f, p = p( z = 4.665064) = 4.77040 = f 3 3 3 Olczee średego łęd terpolcj: 5 5 [ ( ) ( )] (0.046984 0.63355 0.840544 ) 0.048560 ε vr = p z f z dz = z + z + + z dz = 0 0 Oszcowe msymlego łęd terpolcj: III z III III f ( z) = 3, f 5 mx = f ( z = ) = 0.85865 ( + z ) ( z 0.334936)( z.50)( z 4.665064) ε ( z) 0.85865 = 6 = 0.4308 ( z 0.334936)( z.50)( z 4.665064)

Np. dl z = orygl wrtość fcj wyos f = + =.36068, t pocodząc z terpolcj p = p() =.759. Oszcowe łęd ε () 0.375. Zde 3 Proszę wy z powyższego przyłd porówć z wym otrzymym dl tej smej fcj, w tym smym przedzle, le dl trzec rówoodległyc węzłów - terpolcj dooć z pomocą welomów Lgrge' l Czeyszew. 6. Iterpolcj fcjm slejym (fcje typ sple) Przy wzrośce lczy węzłów terpolcj dje epożąde efety mędzywęzłowe w postc corz węszyc wrtośc grdetów fcj terpoljącej. Ay tem zpoec jedocześe zcowć włsośc terpolcyje, wprowdzoo terpolcję fcjm slejym. Poleg o zleze rzywej sego stop, słdjącej sę z różyc włów (czyl o różyc wzorc ltyczyc) przedzłc wyzczoyc przez oleje pry węzłów. Dodtowo wymg sę odpowedc wrów cągłośc: fcj slej (sple) rzęd pow meć sty wszystc przedzłów cągłe pocode, począwszy od smej fcj ż do pocodej rzęd - włącze. 0 8 6 4 0 - -4-4 - 0 4 6 8 0 Rozwżmy zór ptów ( x, f ), =,,...,. Kżdy sple rzęd m perwszym odc x x, x wzór + + = p( x) = x + x +... + x + = x (.6.)

Nstępe wrz z przerczem olejyc węzłów docodzą stępjące słd welomowe: p( x) + ( x x ) dl x x, x 3 p( x) + ( x x ) + ( x x ) dl x x, x td. 3 3 3 4 Ogóle sple rzęd moż zpsć jedym ogólym wzorem: + + + + = = = s( x) = p( x) + ( x x ) = x + ( x x ) ( x x ), dl x > x, ( x x ) + = 0, dl x x (.6.) W żdej rzywej sple są ewdome współczy, =,,..., +, =,3,...,. Rzem ewdomyc jest +. Począwszy od = (edy ewdomyc jest + = + ) sme rów pocodzące od ptów przez tóre rzyw m przejść są ewystrczjące. Wprowdz sę węc dodtowe wr pocode sple w węzłc. I t sple rzęd = (sple lowy) e wymg zjomośc żdyc dodtowyc wrów), sple rzęd = (sple wdrtowy, prolczy) I wymg zjomośc wrtośc pocodej w tórymś z węzłów, tj. s ( x ) = α, tomst sple rzęd =3 wymg zjomośc wrtośc dwóc pocodyc (perwszej drgej l dwóc perwszyc) w wyryc dwóc węzłc (może yć w tym smym), p. I II s ( x ) α, s ( x ) β j, l,,..., ). Jeżel formcje o pocodyc są pode w j = = ( { } l węzłc perwszego przedzł x x, x (tm gdze oowązje przeps s( x) = p( x) ), to współczy moż wyzczyć (z łd rówń) ezleże od współczyów (ze wzor rerecyjego). Jeżel tomst wr rzegowe e pozwlją jedozcze wyzczee odc rzywej w przedzle x x, x, to wtedy e moż wyzczyć rerecyje współczyów, lecz trze zdowć w te sposó dży łd rówń ewdome współczy. Dlej rozwży ędze przypde perwszy: wszyste wrtośc pocodyc de są w perwszym węźle ( x = x ). Ogóle wzory sple (dl =,,3 ) - sple lowy: - sple wdrtowy: - sple sześcey: s( x) = x + + ( x x ) +, (.6.3) = 3 + = s( x) = x + x + + ( x x ), (.6.4) 3 3 3 4 + = s( x) = x + x + x + + ( x x ). (.6.5) j

Wyzczee współczyów, =,,..., + odyw sę poprzez zpse wrów terpolcj perwszym przedzle x x, x orz poprzez wyorzyste ewetlyc dodtowyc formcj o pocodyc w tyc węzłc: - dl sple lowego: s( x) = f x + = f =... s( x) = f x + = f =... (.6.6) - dl sple wdrtowego: s( x) = f x + x + 3 = f =... s( x) = f x + x + 3 = f =... I s ( x ) α x α = + = 3 =... (.6.7) - dl sple sześceego: 3 s( x) = f x + x + 3x + 4 = f =... 3 s( x) f = x + x + 3x + 4 = f =... I s ( x ) = α 3 x + x + 3 = α 3 =... II s ( x ) β 6x β = + = 4 =... (.6.8) Wyzczee współczyów, =, 3,..., odyw sę z pomocą wzor rerecyjego ezleże od rzęd sple ; wzór wyprowdz sę wyorzystjąc pozostłe wr sple począwszy od x = x3 s( x ) = p( x ) + ( x x ) = f = 3 3 3 3 f p( x ) ( ) 3 3 x3 x (.6.9) potem dl x = x4 s( x ) = p( x ) + ( x x ) + ( x x ) = f = 4 4 4 3 4 3 4 3 f p( x ) ( x x ) 4 4 4 ( x4 x3) (.6.0) td. Ogóle dl x = x,,3,..., j = : j+ j j+ j+ j+ j+ = s( x ) = p( x ) + ( x x ) = f j j+ j+ j j+ j j+ = p( x ) + ( x x ) + ( x x ) = f stąd: (.6.)

j f p( x ) ( x x ) =, j =,3,..., j j+ j+ j+ = ( x j+ x j ) (.6.) Przyłd 5 Dl dyc z poprzedc przyłdów zleźć sple lowy. Wzór ogóly sple : Wyzczee współczyów, : s(0) = 0 = 0 = s() = + = = 0 Wyzczee współczy 3 x 0 f 0 4 3 + +. = s( x) = p( x) + ( x x ) = x + + ( x ) p( x) = x s() = 4 p() + ( ) = 4 = 4 = Wyzczee wzor sple x, dl 0 x s( x) = x + ( x ) + =. 3x, dl < x Przyłd 6 Dl dyc z poprzedego przyłd zleźć sple wdrtowy. 3 x 0 f 0 4 I Dołączmy formcję o pocodej sple dl x = 0 s (0) = α = 0. Wzór ogóly sple Wyzczee współczyów,, 3 3 s( x) = p( x) + ( x x ) = x + x + + ( x ) = 3 I I s ( x) = p ( x) + ( x x ) = x + + ( x ) = + 3 + + +

s(0) = 0 3 = 0 = s() = + + 3 = = 0 p( x) = x I s (0) 0 0 = = 3 = 0 Wyzczee współczy s() = 4 p() + ( ) = 4 = 4 = 0 Wyzczee ońcowego wzor sple s x = x + x = x x. ( ) 0 ( ) + dl 0 W osttm przyłdze tylo pozore terpolcj jest slej. Poewż de pocodzą od fcj wdrtowej, to sple wdrtowy przestoczył sę w oryglą fcję o jedym przepse dl wszystc x. Rów różczowe cząstowe. Ogól crterysty rówń różczowyc cząstowyc Ogól postć lowego rów różczowego cząstowego drgego rzęd x x y y x y + + c + d + e + g = f (..) Nez fcj ( x, y) Współczy,,,,,, = jest fcją dwóc zmeyc ezleżyc x y. c d e f g mogą yć zrówo fcjm (p. ( x, y) = ), j lczm (p. = cost ). Ay rówe yło drgego rzęd, co jmej jede współczy,, c ms yć róży od zer, w przedzle oreśloośc fcj Ω. Typ rów moż oreślć w zleżośc od z wyrże zwego wyróżem rów (log do rów lgerczego) = 4c (..) - typ elptyczy < 0 - typ prolczy = 0 - typ perolczy > 0 W zleżośc od typ rów, sposó jego lzy (zrówo ltyczej, j meryczej) jest róży. Njczęstsze szczególe postce rówń to - rówe elptycze x y + = C xx + yy = C = C = C (..3)

przy czym dl C = 0 - rówe Lplce', dl C 0 - rówe Posso. - rówe prolcze (y = t) = 0 = (..4) xx t xx t Przyłdem tego rów może yć rówe dyfzj (estloego przepływ cepł). - rówe perolcze (y = t) = 0 = (..5) xx tt xx tt Przyłdem tego rów może yć rówe drgń, l wyre rów teor plstyczośc.. Zgde elptycze Węszość zgdeń mec cł odsztłclego / fzy to zd elptycze, p. sręce pręt pryzmtyczego ( C = Gϑ, G - modł Krcoff, ϑ - ąt sręce ), f deformcj trczy, stloy przepływ cepł ( C =, f - tesywość geercj cepł, α - α współczy przewodośc ceplej), fltrcj przez ośrode porowty orz rozłd łdów eletryczyc mgetyczyc. Przyłdowo: Zleźć wrtośc węzłowe dl rów f x f y + = przy zerowyc wrc rzegowyc fcję. Przyjąć stę prosymcyją, j rys. pożej. Zstosowć podejśce różcowe. 0 3 4 5 6 7 8 9 0 3 4 Oszr zd podleg dysretyzcj (geercj st) wprowdzoo 5 węzłów merowyc od 0 do 4 rówomere rozłożoyc w oszrze (w oydw erc = ). z c do węzły rzegowe, w tóryc z wrów zd wdomo, ż f = 0. Pozostłe węzły zwerją ewdome węzłowe wrtośc. W zd moż sorzystć z wrów symetr (symetr wy z geometr oszr, postc wrów rzegowyc

postc fcj prwej stroy rów różczowego w oszrze). Uwzględjąc symetrę moż zpsć f0 = f = f = f3 = f4 = f5 = f9 = f0 = f = f = f3 = f4 = 0. f = f 8 6 Lcz ewdomyc zostł węc zredow do dwóc ( f 6, f 7 =? ). Podstwową cecą lzy różcowej zstąpee w węzłc oszr opertor różczowego odpowedm opertorem różcowym. Moż go wygeerowć l sposoów. W rozwżym przypd moż wyorzystć prostą strtrę st dooć ompozycj dwóc opertorów drge pocode, w er x y x y f(, ) = ( + ) f (, ) f (, ) + f(, ) + f(, ) + f(, ) 4 f(, ) ( + + ) (..6) Powyższy stdrdowy różcowy opertor Lplce' pozwl olczee wrtośc fcj f w węźle o merc (, ), przy wyorzyst wrtośc fcj lewo, prwo, z doł, z góry ze środ gwzdy (rys. pożej) (,+) (-,) (,) (+,) (,-) 3. Zgde prolcze - estloy przepływ cepł Sformłowe prolem ( ) 0 α = f, x, t Ω, x, t t (..) xx t (, t) = - wr rzegowe (, t) = - wre początowy ( x, t ) = 0 0 α ozcz współczy przewodośc ceplej, f f ( x, t) geercj cepł w oszrze. Szy jest rozłd tempertry ( x, t) czs t. = - fcj tesywośc = w żdej cwl

Nmerycz lz rów może yć przeprowdzo z pomocą metody różcowej. W tym cel leży wprowdzć do oszr Ω stę z podzłem rówomerym w oydw erc. Modły st wyoszą t. Lcz węzłów żdym pozome wyos. Lcz pozomów e ms yć ogrczo ( t t0 ). t Ω t t 0 0 ) sformłowe zd x ) dysretyzcj Aprosymcj rozwąz poleg zstosow odpowedc scemtów różcowyc, rozpętyc węzłc st leżącyc do pozom zego (dl t = t ) orz pozom ezego + (dl t = t + )., +, + +, + +, t + pozom ezy t,, +,, t pozom zy Njprostszy tego typ scemt otwrty (jwy, explct) wyorzystje trzy węzły z pozom,,,, +, orz jede (środowy) z pozom ezego zego - o merc ( ) ( ) ( ) (, + ). Po zps cetrlyc wzorów różcowyc drgą pocodą (po zmeej x) ( ) xx,,, + +, (..)

orz perwszą pocodą (po zmeej t) pozome zym ( ) t,, +, t (..3) otrzymjemy rówe dl pozom zego + = t,,,,, α + + f, (..4) gdze = ( x t ) orz f f ( x t ),,,... Przyjmjmy ozczee =.,, α t λ = (..5) Wtedy po odpowedm przesztłce rów (..4), otrzymjemy jwy wzór wrtość ezą, + ( ) = λ + λ + λ t f (..6), +,, +,, Mmo swojej prostoty, wzór m powże ogrczee. Kro czsowy dory, y spełoy ył wre stlośc scemt t ms yć t λ < (..7) stąd wy t < tryt = (..8) α Brdzej dołde wy moż otrzymć posłgjąc sę scemtm, tóre wyorzystją węcej ż jede węzeł pozome ezym. Np. scemt ejwy prosty (zmęty,, +,, +, +, +, explct) wyorzystje trzy węzły pozome ezym ( ) ( ) ( ) le tylo jede pozome zym (, ) ( ) xx, +, +, + + +, + (..9) ( ) t, +, +, t + = t α, +, + +, +, +, f, + (..0) (..)

Stąd wy rówe zmęte ( ) = λ + + λ λ + t f (..),, +, + +, +, + Poewż eze welośc są po prwej stroe rów, leży łożyć powyższe rówe dl wszystc węzłów wewętrzyc pozome ezym. W rezltce otrzymmy łd rówń o - ewdomyc. Zletą tego scemt jest jego ezwrow stlość, co ozcz, ż teoretycze moż przyjmowć do olczeń dowole dży ro czsowy t. Im mejszy ro t, tym mejszy łąd rozwąz. Zmst scemt ejwego prostego, moż stosowć scemt ejwy złożoy, p. scemt Cr - Ncolso, w tórym wyorzystje sę po trzy węzły pozome zym ezym, orz średoe rów różcowe z tyc dwóc pozomów ( ) xx, + (, + +, ) (, + +, ) + ( +, + + +, ) (..3) orz wzór pocodą po czse (..0). Zstosowe tego scemt prowdz do rów zmętego λ λ λ λ, + ( λ ), + +, =, + + ( + λ), + +, + + t f, + (..4) W osewecj otrzymje sę łd rówń, le scemt pozostje ezwrowo stly. Przyłd. Rozwązć rówe ( t) ( ) =, x, t Ω, 0 x, t 0 xx t 0, = 0 (, t) = 0 ( x,0) = x x + 0 Przyjąć 6 węzłów żdym z pozomów orz ro czsowy ędący połową dłgośc ro rytyczego. Wyoć olcze dl dwóc roów czsowyc. Zstosowć scemty: jwy orz ejwy prosty. 0 = = = 0. 6 λ ryt α t 0.04 = = t 0.0 ryt = = = α t ryt 0.0 t = = 0.0 λ = = 0.04 4

= 0 9 0 3 4 = 0 3 4 5 6 7 8 t = 0.0 7 8 9 0 3 4 5 6 = 0. Pozom = dl t = 0 (z wrów rzegowyc początowego) = = 0 6 3 = + = 0. 0. 0 9.84 = + = 0.4 0.4 0 9.76 = 0.6 0.6 + 0 = 9.76 = 4 3 = 0.8 0.8 + 0 = 9.84 = 5 W zd moż wyorzystć wr symetr. Olcze dl scemt jwego - pozom = dl t = t = 0.0 = = 0 7 x x = + 0 8 = + + 3 = 0 + 9.84 + 9.76 = 9.86 = 4 4 4 4 4 4 = + + = 9.84 + 9.76 + 9.76 = 9.78 = 4 4 4 4 4 4 - pozom = 3 dl t = t = 0.0 9 3 4 0 = = 0 3 8 4 = 7 + 8 + 9 = 0 + 9.86 + 9.80 = 9.875 = 7 4 4 4 4 4 4 = + + = 9.86 + 9.80 + 9.80 = 9.80 = 4 4 4 4 4 4 5 8 9 0 6

Olcze dl scemt ejwego prostego - pozom = dl t = t = 0.0 = = 0 7 3 9.84 = = + + = 5 + 4 4 4 4 5 9.76 = 3 = 8 + + 9 0 = 8 + 9 4 4 4 4 4 7 8 9 8 9 co prowdz do łd rówń 9 3 8 9 = 4.84 4 8 = = 9.86 5 9 = 0 = 9.78 8 + 9 = 9.76 4 4 - pozom = 3 dl t = t = 0.0 = = 0 3 8 3 9.86 = = + + = 5 + 4 4 4 4 5 9.78 = 9 = 4 + + 5 6 = 4 + 5 4 4 4 4 4 8 3 4 5 4 5 co prowdz do łd rówń 5 3 4 5 = 4.86 4 4 = 7 = 9.87 5 5 = 6 = 9.80 4 + 5 = 9.78 4 4 Zde. Zleźć rozwąze rów różczowego ( 0, ) ( ) (, ) = ( + ) ( ) ( ) xx t = t + t + x + x t Ω x t 4,,, 0, 0 t = + t t t ( x,0) = ( x ) + Przyjąć stę 5-c węzłów w przedzle 0 x orz ro t ędący połową dłgośc rytyczej wyjącej z wr stlośc. Wyoć dw ro czsowe. Wyorzystć symetrę. Zstosowć scemty jwy ejwy prosty.

4. Zgde perolcze - drg swoode Sformłowe prolem ( ) 0 β = f, x, t Ω, x, t t (.3.) xx tt - wr rzegowe - wr początowe (, ) = (, ) = ( x, t ) ' (, ) t t 0 = 0 t x t = v 0 0 ρ β ozcz stose gęstośc msy orz modł sprężystośc ( β = > 0 ), f = f ( x, t) - E = x, t w żdej rozłd sł msowyc w oszrze. Sz jest fcj przemeszczeń ( ) cwl czs t. Ze względ drgą pocodą po czse w rów (.3.), ezęde są co jmej trzy węzły w poe do dowy prosymcj fcj., +, + +, + +, t + pozom ezy t,, +,, t pozom zy t,, +,, t pozom zy Njprostszy dwroowy scemt różcowy (otwrty, jwy) ędze wyorzystywł tylo, +. Aprosymcj drgej pocodej po x odyw jede węzeł pozome ezym ( ) sę wg (..), tomst drg pocod po czse (t) ( ) tt, + + t, +, + +, + (.3.) Rówe różcowe zpsjemy ztem w pce (, ),, + +,,, +, + β = t f, (.3.3)

Wprowdźmy ozczee t λ = (.3.4) β Wtedy wzór otwrty ezą wrtość moż zpsć t, + = λ, +, ( λ) + λ+,, f, (.3.5) β Scemt pozostje stly, gdy λ < (.3.6) Z powyższego wy zleżość dl dłgośc ro czsowego t t < tryt = β (.3.7) Stlość scemt perolczego wy z ste tzw. crterysty, dwóc rodz l wzjeme ortogolyc, wzdłż tóryc zcodz ecągłość rozwąz. Wre początowy pocodą po czse ' (, ) x t = v wymg wprowdze t 0 0 dodtowyc fcyjyc węzłów poz oszrem zd, pozome = 0 dl t = t0 t orz zps cetrlego scemt różcowego perwszą pocodą w węzłc pozom = dl t = t0, tj. +,0,0 t t (, ) = x t = v 0 0 (.3.8) Z powyższego wzor możlwe jest otrzyme pomocczej relcj pomędzy wrtoścm ezym,0 orz +,0. Przyłd. Rozwązć rówe ( t) ( ) =, x, t Ω, 0 x, t 0 xx tt 0, = 0 (, t) = 0 x t = (,0) = 0x( x ) ( x,0) 0 Przyjąć 5 węzłów żdym z pozomów orz dowoly dopszczly ro czsowy wyjący z wr stlośc. Wyoć olcze dl dwóc roów czsowyc.

Rówe jest modelem mtemtyczym drgjącej el swoode podprtej o dłgośc, z x,0. wymszeem w postc zdego przemeszcze ( ) 0 = = = 0.5 5 λ ryt t = = t 0.5 ryt = = ( 0.) ( 0.5) t = 0. < t λ = = 0.64 ryt = 0 6 7 8 9 0 = 0 t = 0. 3 4 5 6 7 8 9 0 3 4 5 - - -3 ( ) = 0x x ' = 0 = 0.5 Pozom = 0 dl t = t = 0. - wre początowy (prędość) + wr symetr 7 = 0 0. = 8 = 0 0. = = = 3 7 7 8 Pozom = dl t = 0 - wr rzegowe początowy (przemeszczee) + wr symetr

= = 0 5 4 5 = = 0 0.5 (0.5 ) =.875 = 0 0.5 (0.5 ) =.500 Pozom = dl t = t = 0. - wr rzegowe, scemt perolczy otwrty + wr symetr = = 0 6 0 7 = 0.64 + 0.7 + 0.64 = 0.3 + 0.36 + 0.3 =.475 = 7 3 3 9 8 = 0.64 + 0.7 + 0.64 = 0.3 + 0.36 + 0.3 =.00 8 3 4 3 4 Pozom = 3 dl t = t = 0.4 - wr rzegowe, scemt perolczy otwrty + wr symetr = = 0 5 = 0.64 + 0.7 + 0.64 = 0.53 = 6 7 8 4 = 0.64 + 0.7 + 0.64 = 0.900 3 7 8 9 3 Zde. Zstosowć metodę różc sończoyc do oreśle sztłt swoode drgjącej el o dłgośc 4 mjąc de rówe drgń = 4, wr rzegowe ( 0, ) = ( 3, ) = 0 orz wr początowe ( x,0) 9x( 3 x) (,0) 3 ( 3 ) t t t t xx tt = orz t x = x x. Przyjąć ro czsowy = 0.5 ryt. Wyoć dw pełe ro czsowe. Przyjąć elę węzły j rys. t, x = Zde. Zstosowć metodę różc sończoyc do oreśle sztłt swoode drgjącej el wsporowej o dłgośc 5 mjąc de rówe drgń =, wr rzegowe 3 ( 0, ) = 0, ( 0, ) = 0 orz wr początowe ( x,0) = 0x orz ( x,0) 5x t t x xx tt t =. Przyjąć ro czsowy t = 0.5 t ryt. Przyjąć stę złożoą z sześc węzłów żdym pozome czsowym. Wyoć trzy pełe ro czsowe.