{ } = ( ) Przekształcenie Laplace a i jego zastosowania. Rozdział Obliczanie transformat Laplace a i transformat odwrotnych

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "{ } = ( ) Przekształcenie Laplace a i jego zastosowania. Rozdział Obliczanie transformat Laplace a i transformat odwrotnych"

Transkrypt

1 Rozdział 8 Przekzałcenie aplace a i jego zaoowania Opracował: eław Dereń Inyu Telekomunikacji Teleinformayki i Akuyki Prawa auorkie zarzeżone 8 Obliczanie ranforma aplace a i ranforma odwronych NajwaŜniejze właności przekzałcenia aplace a zoały zeawione w Tablicy 8 Właności e wynikają bezpośrednio z definicji przekzałcenia W ablicy przyjęo naępujące oznaczenia: {f()} F() {g()} G() Tablica 8 Właności przekzałcenia aplace a p Oryginał Tranformaa omenarz a f ) + a g( ) a F ) + a G( ) ( ( ξ e f ( ) F( ξ ) d f ( ) d 4 f F ( ) f () ( τ ) dτ F( ) iniowość przekzałcenia a a liczby rzeczywie lub zepolone Przeunięcie w dziedzinie ξ liczba rzeczywia lub zepolona RóŜniczkowanie (dyrybucyjne) w dziedzinie ałkowanie (dyrybucyjne) w dziedzinie 5 f ( ) ( ) F( ) e Przeunięcie w dziedzinie 6 f () d F( ) d RóŜniczkowanie w dziedzinie 7 f ( a) a > F a a Skalowanie 8 f ( ) g( ) f ( τ ) g( τ ) dτ F ( ) G( ) Splo w dziedzinie 9 + j c f ( ) g( ) F( λ ) G( λ ) d λ πj c j MnoŜenie funkcji w dziedzinie W dalzej części ego rozdziału będziemy uŝywać równieŝ uprozczonych oznaczeń równowaŝnych odpowiednio z ˆ F ( ) i F ( ) ˆ f ( ) f { f ( ) } F ( ) i { } F f

2 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA Zad 8 Obliczyć ranformay aplace a naępujących funkcji (dyrybucji): f δ f e a ( ) f ( ) ( ) f e a f ( ) f n ( n )! inω f ( ) coω ( ) a a e inω f ( ) e coω ( ) inω f ( ) coω ( ) f f f Tranformay zoały zeawione w ablicy 8 Tablica 8 Tranformay elemenarnych funkcji (dyrybucji) f ( ) F ( ) δ( ) ( ) e a ( ) ( ) e a n ( n ) ( )! ( ) inω coω e e a a inω coω inω coω ( ) ( ) + a ( + a) n ω +ω + ω ω ( a) + +ω + a ( + a) + ω ω ( +ω ) ( + ω ) ω

3 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA Znajomość ranforma zeawionych w ablicy 8 będzie porzebna przy rozwiązywaniu wielu zadań z ego rozdziału i byłoby rzeczą ze wzech miar poŝądaną ich zapamięanie Zad 8 Obliczyć ranformaę aplace a funkcji f ( ) ( 5e co 5 in ) ( ) Rozwiązanie: f 5 f f PoniewaŜ gdzie f ( ) e co 5 ( ) f ( ) in ( ) o na podawie właności () F ( ) 5 { f ( ) } { f ( ) } Tranformay f () i f () oblicza ię korzyając z odpowiednich właności przekzałcenia I ak kolejno: kładnik : co5 ( ) ˆ + 5 d 5 co5 ( ) ˆ d 5 (właność (6)) ( ) + 5 e co 5 ( ) ˆ (właność ()) ( + ) + 5 kładnik : in ( ) ( ) co ( ) ˆ (właność ()) + 4 Oaecznie: F ( ) ( + ) ( ) ( + 4) Zad 8 Obliczyć ranformay aplace a naępujących funkcji: a) f ( ) e ( ) b) f ( ) e ( co in ) ( ) c) 5 f in ( ) d) f ( ) e ch ( ) e) f ( ) ( e co ) ( ) + f) f e π ( ) g) f ( ) in ( ω + ϕ ) ( ) h) f ( ) co ( ω + ϕ ) ( ) a) F ( ) F b) ( + )

4 c) F ( ) e) F ( ) f) F ( ) F Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 4 4 ( + + ) + 5 d) F ( ) ( ) 5 4 ( + )( + 9) π π π + 4π 6π + 6π inϕ + ω coϕ g) + ω ( + π) 4 F coϕ ω inϕ h) + ω Zad 84 Wyznaczyć ranformay aplace a funkcji impulowych kórych wykrey przedawiono na ry 84a i 84b f() f() A Fragmen inuoidy 4 5 Ry 84a Ry 84b T Rozwiązanie: Funkcję z ry 84a moŝna analiycznie zapiać jako: ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) + ( 5) ( 5) f Tranformaa aplace a ej funkcji je równa ( ) 5 e + e + e F ( ) Z kolei funkcję z ry 84b moŝna zapiać jako π π f ( ) A in ( ) + in ( T ) ( T ) T T a jej ranformaa je równa π ( e T A + ) F ( ) T π + T W obu przypadkach wykorzyujemy właności () i (5) z ablicy 8

5 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 5 Zad 85 Obliczyć ranformay aplace a funkcji impulowych kórych wykrey przedawiono na ry 85 f() (a) f() (b) f() A (c) f() 5 (d) 4 7 A 5 f() (e) ćwiarki inuoidy f() (f) ćwiarka inuoidy 4 f() (g) fragmeny inuoidy f() (h) połówka inuoidy 4 π π π π Ry 85

6 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 6 a) F ( ) b) F ( ) c) F ( ) d) F ( ) e) F ( ) f) F ( ) g) F ( ) h) F ( ) Zad 86 4 e + e e + e e 5e + 5e e + e e + e e A e e + e e + e 4 π + e e π + 4 ( + 5π ) π + 5π 5π e + + 5π e 5 ( ) ( ) π + π π π π 4 e e e π π π ( ) ( ) π ( + ) + + e + π + + e + e Obliczyć ranformay aplace a funkcji okreowych kórych wykrey przedawiono na ry 86 a) F ( ) A λt ( e ) T ( e ) b) F ( ) λ A λt λ e + λe ( λ ) T T ( e ) T c) F ( ) d) F ( ) ( ) + e ( + e ) ( e ) e 5e e e 5e + e + e

7 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 7 f() (a) f() (b) A A λt T T+λT T λt T T+λT T < λ < < λ < f() (c) f() (d) f() (e) f() (f) połówki inuoidy ćwiarki inuoidy 5 7 π π π 4π f() (g) fragmeny inuoidy f() (h) ćwiarki inuoidy θ π π +θ π < θ < π Ry 86

8 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 8 e) F ( ) πe + πe e 4 ( 4 + π )( e ) f) F ( ) g) F ( ) π e 4 π ( + )( e ) ( θ θ ) co + in ( + )( e π ) h) F ( ) Zad 87 π e 4 π e ( + )( + ) Obliczyć odwroną ranformaę aplace a funkcji F Rozwiązanie: ( + )( + )( + 7) Funkcja F() je funkcją wymierną Ponado opień licznika je mniejzy od opnia mianownika a pierwiaki mianownika (bieguny funkcji) ą jednokrone Funkcję aką moŝna rozłoŝyć na ułamki proe czyli przedawić ją w poaci naępującej umy: F c c c c Wpółczynniki c k wyępujące w ym rozwinięciu obliczamy z naępujących zaleŝności: c F ( + )( + )( + 7) c ( + ) F ( ) ( + )( + 7) ( + )( + ) c ( + ) F ( ) 7 ( + )( + ) c4 ( + 7) F ( ) 7 Funkcję F() moŝemy więc zapiać w poaci: F

9 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 9 Tranformay odwrone pozczególnych kładników ej funkcji zoały juŝ obliczone w zad 8 (moŝna je znaleźć w ablicy 8) Oaecznie więc orzymujemy: Zad 88 ( 5 7 e e e ) ( ) f + Obliczyć odwroną ranformaę aplace a funkcji F Rozwiązanie: Meoda (nie zalecana) ( ) Funkcja F() pełnia akie ame załoŝenia jak funkcja w zad 87 Ma jednak parę zepolonych przęŝonych biegunów Rozkład na ułamki proe będzie więc miał poać: F c c + + c + + j + j + + j + j Wpółczynniki rozwinięcia obliczamy z naępujących zaleŝności: c F ( ) ( + + j) + j j ( + j) j c F ( + j) j + j ( + + j) + j c F c Funkcja F() ma więc poać F a jej ranformaa odwrona 5 + j j j + j ( + j ( j) 5 j ) e ( j ) e f ( ) ( ) j j j j 5 + e e + j e e j e ( ) ( ) 5 e co in

10 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA Meoda Funkcję F() rozkładamy na naępujące ułamki: F c k k c c c k k ( ) ( ) ( ) Z porównania wpółczynników wielomianów liczników przy jednakowych poęgach orzymujemy naępujący układ równań: : c + k : 4c + k 9 : c 65 z kórego po rozwiązaniu uzykujemy c 5 k k Oaecznie F a ranformaa odwrona (w razie wąpliwości waro zajrzeć do abeli 8) 5 e ( co in ) f Wpółczynniki rozkładu na ułamki moŝna równieŝ policzyć inaczej PoniewaŜ równość ( ) je oŝamościowa (obowiązuje dla wzykich kóre nie ą pierwiakami mianownika) o podawiając za róŝne warości liczbowe moŝna orzymać odpowiednią liczbę równań z kórych wyznaczymy pozukiwane wpółczynniki I ak c k + k + c + k + k : c k + k + c + k k : c k + k + c + k k : Z równań ych po rozwiązaniu orzymujemy c k k Meoda Meoda a je modyfikacją podejścia zaoowanego poprzednio Pouluje ię naępujący rozkład funkcji F(): F Wówcza c + + α + α e ( α co + α in ) f c

11 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA Wpółczynniki c α α moŝna obliczyć jednym z omawianych poprzednio poobów Orzymuje ię oczywiście c 5 α α Waro u zauwaŝyć Ŝe moŝliwe ą meody miezane W omawianym przykładzie wygodnym wydaje ię wyliczenie wpółczynnika c ze wzoru ak jak w meodzie naomia k i k ( α i α ) jednym ze poobów opianych w meodzie Zmniejza ię wówcza liczba równań kóre naleŝy rozwiązać Zad 89 Obliczyć odwrone ranformay aplace a naępujących funkcji: a) F ( ) b) F ( ) c) F ( ) d) F ( ) e) F ( ) f) F ( ) g) F ( ) h) F ( ) i) F ( ) j) F ( ) k) F ( ) ( + )( + )( + 5) ( + )( ) ( + )( + + ) ( + ) ( + )( ) ( + 4)( + 9) ( )( + 4) ( + )( )( ) ( + 4)( + + 5)( ) + π π ( π )

12 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 5 a) f ( ) ( e e e ) ( ) + + b) f ( ) ( e e 4e ) ( ) + + c) ( e e 4 f e ) d) ( f e e ) ( ) + e) f ( ) ( e e co) ( ) f) f ( ) e ( co + in ) ( ) g) f ( ) ( co in ) ( ) + h) f ( ) ( e e e co in ) ( ) i) f ( ) + e e ( co in 4) ( ) j) f ( ) ( + e ) in e co ( ) k) f ( ) e ( coπ inπ ) ( ) Zad 8 Obliczyć odwroną ranformaę aplace a funkcji F Rozwiązanie: ( + )( + ) Rozkład funkcji F() ma naępującą poać: F c c c c c c na podawie kórej moŝna naychmia wypiać ranformaę odwroną c e c 4 f c c + c + c + + e ( )!! ( ) (Skąd ię o wzięło? A no rzeba wyzukać odpowiednią funkcję w ablicy 8 i korzyać z właności () z ablicy 8) Jak widać jedynym problemem rachunkowym je wyznaczenie wpółczynników rozkładu c kl MoŜna ego dokonać kilkoma róŝnymi meodami

13 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA Meoda orzyamy z ogólnej poaci rozkładu funkcji wymiernej na ułamki proe F m α c k kl l ( ) k l k gdzie m je liczbą róŝnych pierwiaków mianownika funkcji F() naomia α k je kronością pierwiaka k Wówcza wpółczynniki rozkładu moŝna wyliczyć z zaleŝności: ( α l) k α l k d αk ckl ( k ) F ( ) α k l! d olejno więc wyliczamy: c 4 4 ( + )( + ) k F (k α k l ) c ( + ) F ( ) (k α 4 k l ) ( + ) 4 ( + ) c4 ( + ) F ( ) (k α k 4 l 4) 4 d 4 d c ( + ) F ( )! d d ( + ) ( + ) (k α k 4 l ) 5 4 d 4 d c ( + ) F ( )! d d ( + ) ( + ) (k α k 4 l )

14 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA d 4 d c ( + ) F ( )! d d ( + ) 4 ( ) ( + ) Rozkład funkcji F() na ułamki proe wygląda więc naępująco: (k α k 4 l ) F a jej ranformaą odwroną je: 4 Meoda ( + e ) e f Po prowadzeniu wyraŝenia ( ) do wpólnego mianownika i porównaniu liczników lewej i prawej rony orzymujemy naępującą oŝamość: c + c + c + ( ) 4 ( 9c 8c 7c c ) ( c 4c 8c 5c c ) ( ) ( 48c 6c 8c 4c c c ) c + c + c + c + c + c c 4 Po przyrównaniu wpółczynników przy jednakowych poęgach orzymujemy naępujący układ równań liniowych c c c 56 8 c c 9 6 c 4 6 z kórego wyznaczamy pozukiwane wpółczynniki rozkładu na ułamki proe

15 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 5 Meoda Poulujemy naępującą poać rozkładu na ułamki proe c c c c c c ( + )( + ) + + ( + ) ( + ) ( + ) a naępnie poawiamy za róŝne warości liczbowe (ale akie kóre nie ą biegunami funkcji F()!) Orzymamy wówcza układ równań liniowych w kórych niewiadomymi będą pozukiwane wpółczynniki W omawianym przykładzie porzebne będzie ześć równań a więc naleŝy podawić za ześć róŝnych warości I ak przykładowo: 5: 4: : : : : 59 c c c c c c c c c c c c c c c + c c + c4 64 c 4c 8c 6c c + c c c c c c c c c c c c c Z orzymanych równań wyliczamy pozukiwane wpółczynniki rozkładu na ułamki proe Podawową rudnością przy oowaniu meod i je jak widać konieczność rozwiązania układu równań liniowych JeŜeli mamy aką moŝliwość o waro korzyać z kóregoś z doępnych programów numerycznych Obliczenia moŝna doyć znacznie uprościć jeŝeli zaoować kombinację przedawianych meod zn wyliczyć wpółczynniki c c c meodą (nie liczy ię wedy pochodnych) a pozoałe wpółczynniki meodą lub W przypadku gdy funkcja F() ma jeden lub więcej biegunów o duŝych kronościach wówcza najbardziej efekywną meodą rozkładu jej na ułamki proe je meoda Goldone a

16 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 6 Meoda 4 (Goldone a) Dokonujemy naępującej zamiany zmiennych: p + czyli p Wówcza 4 ( p ) ( p ) ( p ) ( p ) 4 ( p )( p ) p F p 4 p 6 p + 8p p p p p ( )( ) czyli po oburonnym przemnoŝeniu przez p 4 4 p F p 4 p 6 p + 8p p + 6 p p + Teraz naleŝy zacząć dzielić wielomian licznika przez wielomian mianownika zaczynając dzielenie od najniŝzych poęg p 6 p + 8p 6p + p 4 p + p p + p p 6 9p +p p + 5p 6p + p 4 p + p p p 5p + p 4 p p + p 4 p p + p 4 p 5 p 4 + p 5 Dzielenie kończymy w momencie gdy w wyniku pojawi ię p kroność bieguna) Oaecznie moŝemy zapiać (poęga o niŝza niŝ p p p F p p + p p + ( p )( p ) Po oburonnym podzieleniu przez p 4 i podawieniu p + orzymujemy F ( + ) ( + ) ( + ) + ( + ) Oani kładnik ma juŝ ylko jednokrone bieguny i po jego rozłoŝeniu na ułamki proe orzymujemy pozukiwaną poać funkcji F() Zad 8 Obliczyć odwrone ranformay aplace a naępujących funkcji: a) F ( ) ( + )( + )

17 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 7 b) F ( ) c) F ( ) d) F ( ) ( + )( + ) ( + )( + ) ( + ) ( + 4) e) F ( ) f) F ( ) ( + ) ( + ) ( + 4) 64 ( + )( + 5) 4 g) F ( ) h) F ( ) ( + ) ( + + ) 5 + ( + ) 5 ( + + 5) i) F ( ) + ( + ) 6 j) F ( ) k) F ( ) ( + ) ( + ) ( + ) ( + 4) a) ( e ) e f + + ( ) b) f ( ) + e + ( ) e ( ) c) f + e + e ( ) 4 d) f ( ) ( + ) e ( + ) e ( ) 4 e) f ( ) ( e e e ) ( ) f) f ( ) e ( ) e ( ) g) f ( ) ( e in e ) ( )

18 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 8 h) ( ) ( f + + e + in + co ) e ( ) i) ( 5 4 f ) ( ) 8 e j) f ( ) ( + ) e + co ( ) k) ( 4 f + ) e co + in ( ) Zad 8 Obliczyć odwroną ranformaę aplace a funkcji F Rozwiązanie: ( + + 5) Funkcja F() ma jeden biegun pojedynczy i dwie pary podwójnych biegunów zepolonych przęŝonych MoŜna ją więc rozłoŝyć na ułamki proe korzyając z jednej z meod przedawionych w zad 8 Prowadzi o jednak do doyć złoŝonych obliczeń na liczbach zepolonych Poać mianownika funkcji F() ugeruje Ŝe jej ranformaa odwrona będzie zawierać kładniki o poaci e co e in e co e in MoŜemy więc załoŝyć naępujący rozkład na ułamki: F ( ) ( ) α + α + α + α ( + ) + 4 ( + ) + 4 (W razie wąpliwości dlaczego akura ak waro zajrzeć do ablic 8 i 8) Po prowadzeniu prawej rony do wpólnego mianownika i przyrównaniu liczników orzymamy naępującą oŝamość: ( α ) ( α α α 4) ( α 7α 4α 4α 4) ( α α α α ) z kórej po przyrównaniu wpółczynników przy jednakowych poęgach doajemy układ równań α α α 5 4 α 7

19 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 9 Z równań ych po rozwiązaniu orzymujemy: α α α α Oaecznie więc funkcję F() moŝna zapiać jako F ( ) ( ) ( + ) + 4 ( + ) + 4 a jej ranformaą odwroną je { e co in } + ( ) + ( ) f Zad 8 Obliczyć odwrone ranformay aplace a naępujących funkcji: a) F ( ) b) F ( ) c) F ( ) d) F ( ) ( + ω ) ( + + ) ( + ) 8 ( + )( ) ( + + 5) e) F ( ) ( + + ) ( + + ) f) F ( ) ( + + ) g) F ( ) h) F ( ) ( + )( + + ) ( + 5)( )

20 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA i) F ( ) j) F ( ) ( + + ) ( + ) ( + ) 4 ( + + ) ω a) f ( ) ( inω ω coω ) ( ) b) f ( ) e ( in co ) ( ) c) ( + ) + ( ) { e e co 4 in } f d) f ( ) e ( co in ) ( ) + e) f ( ) e ( co in ) ( ) { e in co } f) + ( ) f g) f ( ) e ( ) in + ( ) 5 h) f ( ) e e ( co + in ) ( ) i) f ( ) in e ( ) co ( ) { e 9 5 co 45 6 in } j) + ( + ) ( ) f Zad 84 Obliczyć odwroną ranformaę aplace a funkcji F ( + )( + )( + ) Rozwiązanie: PoniewaŜ opień licznika funkcji F() je równy opniowi jej mianownika o w pierwzym eapie naleŝy podzielić wielomian licznika przez wielomian mianownika:

21 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA Funkcję F() zapiujemy jako F ( ) + + F 4 a jej ranformaą odwroną je Zad 85 ( + )( + )( + ) { } f + F + δ δ co e e Obliczyć odwroną ranformaę aplace a funkcji F Rozwiązanie: e e ( + ) Funkcja F() nie je funkcją wymierną i w związku z ym nie moŝemy jej rozłoŝyć na ułamki proe MoŜemy ją jednak przedawić w poaci + 4 F ( ) ( + ) ( + ) ( + ) Funkcje ( ) ( ) ( ) ą odpowiednio równe: e e Φ Φ e Φ e Φ Φ Φ ą funkcjami wymiernymi i ich ranformay odwrone { Φ ( ) } ϕ ( ) 4 ( ) e ( ) { Φ ( ) } ϕ ( ) e ( ) { Φ ( ) } ϕ ( ) ( ) e ( ) Tranformaa odwrona funkcji F() zgodnie z włanością (5) z ablicy 8 je więc równa: ϕ ϕ ϕ ( ) f + + ( ) ( ) e + e ( ) + ( ) ( ) e ( ) Zad 86 Obliczyć odwrone ranformay aplace a naępujących funkcji: a) F ( ) ( + )( + 5) b) F ( )

22 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA c) F ( ) d) F ( ) e) F ( ) f) F ( ) e + e ( + ) ( + + 5) e + e + + e e ( + 9)( + ) ( + 9) 5 4 e + + e e + 8e ( e + e ) + 5 a) δ ( e f e ) ( ) + b) f ( ) δ( ) e ( co in ) ( ) c) + e ( in ) f + 8 ( ) e 8 ( ) in ( ) ( ) + ( ) + e 4 ( ) in ( ) ( ) ( ) f in + δ e d) e) f ( ) ( ) + in ( ) ( ) + δ( ) ( ) ( 4) f δ e δ + 4e + δ 4 e 4 f) Zad 87 Obliczyć odwroną ranformaę aplace a funkcji F Rozwiązanie: e ( + e + e ) Po przemnoŝeniu licznika i mianownika funkcji F() przez czynnik ( e ) orzymujemy F ( e ) e + e ( + e + e )( e ) ( e ) Φ e ( )

23 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA gdzie Φ ( ) e + e Poać funkcji F() ugeruje Ŝe moŝe być ona ranformaą funkcji okreowej o okreie T PoniewaŜ Φ { } ( ) ( ) ( ) ( ) ϕ + pełnia warunek ϕ ( ) dla więc f ( ) { F ( ) } T kóra w pierwzym okreie je równa ϕ ( ) czyli f ( ) ϕ ( k ) k Wykre ej funkcji przedawiono na ry 87 f() je funkcją okreową o okreie Zad 88 Ry 87 Obliczyć odwroną ranformaę aplace a funkcji F ( + )( e ) Rozwiązanie: Funkcja F() podobnie jak funkcja z zad 88 ma poać F ( ) Φ e gdzie Φ ( ) + PoniewaŜ jednak Φ { } ϕ e dla

24 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 4 o ( k ) { } ϕ e k k f F k k nie je funkcją okreową Wykre ej funkcji przedawiono na ry 88 f() 4 Zad 89 Ry 88 Obliczyć odwrone ranformay aplace a naępujących funkcji: a) F ( ) ( e ) b) F ( ) c) F ( ) d) F ( ) e) F ( ) π + e 4 π ( + )( e ) 4 e e + e e 4 ( e ) 5( + e )( e ) ( + e + e ) Wkazówka: pomnoŝyć licznik i mianownik przez ( e ) π ( + e ) ( + 4π )( + e ) Wkazówka: pomnoŝyć licznik i mianownik przez ( e ) f) F ( ) 4 ( + 4)( e ) ) óre z ych funkcji ą ranformaami funkcji okreowych?

25 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 5 Wykrey funkcji kóre ą pozukiwanymi ranformaami odwronymi przedawiono na ry 89 f() 6 5 (a) f() (b) π π π 4π 5π 6π f() (c) f() (d) f() 5 (e) f() 4 (f) Ry 89 Funkcjami okreowymi ą funkcje (b) (c) (e)

26 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 6 8 Sany nieualone w obwodach RM Zad 8 W obwodzie przedawionym na ry 8a klucz w czaie < był rozwary i w obwodzie panował an ualony W chwili klucz zoał zwary Obliczyć prąd i() dla R R e() i() R R Ω H F e E V con Ry 8a Rozwiązanie: Przy rozwiązywaniu ego ypu zadań naleŝy w pierwzej kolejności wyznaczyć warunki począkowe zn napięcia na kondenaorach i prądy płynące przez indukory w chwili (momen uŝ przed przełączeniem klucza) orzyamy z załoŝenia Ŝe w układzie panował an ualony PoniewaŜ jedyne pobudzenie w układzie je pobudzeniem ałym więc w anie ualonym w obwodzie nie płynął prąd a kondenaor był naładowany do napięcia równego ile elekromoorycznej źródła czyli R R u E V Z kolei z oczywiego powodu i MoŜemy eraz konruować operaorowy chema zaępczy obwodu dla > Schema en zoał przedawiony na ry 8b Przy wyborze zbioru oczek liniowo niezaleŝnych akim jak zaznaczono na ryunku moŝemy ułoŝyć naępujący układ równań na prądy oczkowe: E + R R Im ( ) R R + R + Im ( ) E u ( ) lub po podawieniu danych liczbowych E Ry 8b I m () I () I m () u ( )

27 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 7 + Im + I m Pozukiwany prąd I ( ) I ( ) i po jego wyliczeniu orzymujemy m + I ( ) ( + + ) i oaecznie po obliczeniu ranformay odwronej Zad 8 e ( co in ) i A W obwodzie przedawionym na ry 8 panował an ualony do chwili Wedy klucz zoał owary Wyznaczyć napięcie u() dla i z () R R u() R Ω R Ω 6 F i ( ) I 4A con z z Ry 8 ( 9e ) ( ) u V Zad 8 Wyznaczyć napięcie u() dla w układzie przedawionym na ry 8 Zakładamy Ŝe do chwili klucz był zwary a w obwodzie panował an ualony e() R R u() R R Ω H F e( ) E V con Ry 8

28 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 8 [ ] u e ( co + in ) V Zad 8 W obwodzie przedawionym na ry 8 w czaie gdy klucz był rozwary panował an ualony W chwili klucz en zoał zwary Wyznaczyć napięcie u() dla e() R R u() R 4Ω R Ω H F Rozparzyć przypadki: a) e( ) V con b) e( ) in 5 V a) u e ( co + in ) V [ ] [ ] b) u e ( co + 7in ) co5 in 5 V Zad 84 Ry 8 4 W obwodzie przedawionym na ry 84 panował an ualony gdy klucz był zwary W chwili klucz en zoał rozwary Wyznaczyć prądy i () i i () dla e() i () R R i () R R R Ω R Ω H F e( ) E V con Ry 84 ( 5 e ) A [ + ] i i 5 e A

29 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 9 Zad 85 W obwodzie przedawionym na ry 85 w czaie gdy klucz był zwary panował an ualony W chwili klucz en zoał rozwary Wyznaczyć prąd i() dla i z () Ry 85 Zad 86 i() R R e i + A W układzie przedawionym na ry 86 wyznaczyć napięcie u() kóre pojawi ię na kluczu po jego rozwarciu lucz zoał rozwary w chwili a przed jego rozwarciem w obwodzie panował an ualony R R Ω H F i ( ) I A con z z e() R R u() R R Ω H F e( ) E V con Ry 86 e ( co + in ) u V Zad 87 W obwodzie przedawionym na ry 87 w czaie gdy klucz był rozwary panował an ualony W chwili klucz en zoał zwary Wyznaczyć napięcia u () i u () dla e() R u () Ry 87 u () R R R Ω F H e( ) E V con

30 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA Zad 88 + u e e in V u e e in V W obwodzie przedawionym na ry 88a panował an ualony do momenu kiedy o klucz zoał zwary Wyznaczyć napięcie u() dla e() R R M R u() R Ω R Ω R 4Ω H 4 H M H F e( ) E V con Ry 88a Rozwiązanie: Warunki począkowe w obwodzie obliczamy korzyając z załoŝenia Ŝe w czaie gdy klucz był rozwary w obwodzie panował an ualony PoniewaŜ pobudzenie je ałe orzymujemy: u i i E V R + R A R + R R E Operaorowy chema zaępczy obwodu dla czaów > przedawiono na ry 88b I m () I m () u ( ) R MI m () MI m () R U() i ( ) M i ( ) Ry 88b Przy wyborze oczek liniowo niezaleŝnych (i ich orienacji) ak jak o zaznaczono na ryunku obwód en moŝna opiać naępującym układem równań na prądy oczkowe:

31 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA u + M ( + i ) + Im + R R I m M + R M i ( ) a po podawieniu danych liczbowych + I m Im ( ) + Z równań ych wyznaczamy I m U ( ) R I ( ) 4 m naępnie + + a po obliczeniu ranformay odwronej Zad 89 4e in u V W obwodzie przedawionym na ry 89 klucz był rozwary i w obwodzie panował an ualony W chwili klucz zoał zwary Obliczyć prąd i() dla i z () M R i() H 7 H M H F R Ω i ( ) I A con z z Ry 89 i 4 e e 4 co in A Zad 8 W obwodzie przedawionym na ry 8a do chwili panował an ualony Obliczyć napięcie u () na kluczu dla czaów jeŝeli w chwili klucz en zoał rozwary

32 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA R M e() u () R R R Ω R Ω R 4Ω H 4 H e( ) E V con Ry 8a Obliczenia wykonać dla naępujących warości M: a) M b) M 5 H c) M H d) M 5 H e) M H Uwaga: ujemna warość M oznacza Ŝe końcówki jednego z indukorów zoały zamienione (na chemacie odpowiada o przenieieniu kropki przy jednym z indukorów na drugą z jego końcówek) Rozwiązanie: Warunki począkowe wyliczamy korzyając z załoŝenia Ŝe przed rozwarciem klucza w obwodzie panował an ualony PoniewaŜ e() E con orzymujemy: i i A R i E + + R R R A R + R Operaorowy chema zaępczy obwodu dla czaów przedawiono na ry 8b I() R MI() i ( ) Mi ( ) ( ) MI() i Mi E U () R Ry 8b

33 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA Prąd I() wyznaczamy z zaleŝności: I ( ) E a pozukiwane napięcie ( ) ( ) ( ) ( ) + i + Mi + i + Mi ( ) + + M + R + R ( + ) + U M R I i Mi Po podawieniu danych liczbowych orzymujemy odpowiednio: a) U ( + 9) δ ( e ) u + + V b) U ( 4 + ) 4 5 5δ ( e ) 4 u + + V c) U 9( + ) 4 6 ( ) u + V 9 9 e d) U ( 8 + 9) δ ( e ) 8 u + + V e) U ( + 9) Zad u + V 9 9 e W obwodzie pokazanym na ry 8 panował an ualony W chwili klucz zoał zwary Obliczyć napięcie u() i prąd i() dla e() R R R i() u() R Ω R Ω R Ω F F 6 H e( ) E 5 V con Ry 8

34 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 4 Zad 8 e u + V i δ + e A W obwodzie przedawionym na ry 8 do chwili panował an ualony Obliczyć napięcie u() dla jeŝeli w chwili klucz zoał rozwary R i z () R u() R Ω R Ω H H F i ( ) I 5 A con z z Ry 8 Zad 8 δ ( in ) u + + V W obwodzie przedawionym na ry 8a panował an ualony do momenu zwarcia klucza w chwili Obliczyć prąd i() i napięcie u() dla e() Ry 8a R i() R M R u() R Ω R Ω R Ω H H M H 4 F π e 6 in ω V 4 rad ω Rozwiązanie: PoniewaŜ zgodnie z załoŝeniem do chwili w obwodzie panował an ualony a pobudzenie je przebiegiem inuoidalnym o warunki począkowe najwygodniej będzie wyliczyć oując meodę ymboliczną Symboliczny chema zaępczy obwodu dla < przedawiono na ry 8b

35 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 5 R jω M I m I I ω M I m j U E ( j) E I m m R I R Symboliczne równania na prądy oczkowe opiujące en obwód mają poać: R + R + jω R jω M I m E I R m jωm R + R + jω + jω Ry 8b a po podawieniu danych liczbowych + j4 j I m + j j I m Z równań ych po rozwiązaniu orzymujemy: I I m j I m j I + U I m + j jω a odpowiednie przebiegi czaowe ą równe: i ( ) co A i in + π A u in + π V 4 Po podawieniu do powyŝzych zaleŝności orzymujemy: i A i A u V 4 Operaorowy chema zaępczy obwodu dla czaów > przedawiono na ry 8c

36 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 6 R i MI m ( ) i MI ( ) m u ( ) E() I m () ( ) Mi I() I m () ( ) Mi R U() Ry 8c Równania na prądy oczkowe opiujące en obwód mają poać: + R M E ( ) i ( ) ( ) + Mi Im u ( ) M Im i ( ) ( ) R + + Mi a po podawieniu warości liczbowych oraz E ( ) { e( ) } orzymujemy I m I m + + Z równań ych wyliczamy prądy oczkowe I I ( ) ( + 4)( ) m ( ) m a naępnie pozukiwane wielkości I ( ) I m Im ( )( ) U ( ) R I ( ) m Po obliczeniu ranforma odwronych orzymujemy oaecznie: 657 e ( 588 co in 7 ) e + 4in ( 498) ( ) A i + +

37 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 7 Zad u e ( co in 7 ) 8e ( ) in ( 49) ( ) V W obwodzie przedawionym na ry 84 panował an ualony W chwili klucz zoał przełączony z pozycji A do pozycji B Obliczyć prąd i() i napięcie u() dla e() A B R R i() u() R Ω R 4Ω H 4 F e( ) co V Ry 84 Zad 85 4 ( 4 ) 4 i e 7co + in A u e co 7in V W obwodzie przedawionym na ry 85 panował an ualony gdy klucz znajdował ię w pozycji A W chwili klucz en zoał przełączony do pozycji B Obliczyć prąd i() dla e () e () A B R R i() R Ω R Ω F e 4co V e ( ) 5in 5 V H Ry e co in co 5 in 5 i ( ) ( ) ( ) e in in A Zad 86 W obwodzie przedawionym na ry 86 do chwili panował an ualony a klucz był zwary W chwili klucz en zoał rozwary Obliczyć prąd i() dla

38 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 8 e () R R i() e () R Ω R 6Ω H F e 6co V e ( ) in V Ry 86 ( ) + i e co A Zad 87 W obwodzie przedawionym na ry 87 panował an ualony gdy klucz znajdował ię w pozycji A W chwili klucz en zoał przełączony do pozycji B Obliczyć prąd i() i napięcie u() dla R R R e () A B i() u() e () R Ω R 4Ω R Ω 5 e ( ) co V e ( ) 6in V F Ry 87 Zad 88 i 8e + 8co + 7in A 5 ( ) u 8e 7 co + 8in V W obwodzie przedawionym na ry 88 klucz zoał zwary w chwili Wyznaczyć napięcie u() dla Zakłada ię Ŝe do chwili zwarcia klucza w obwodzie panował an ualony

39 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 9 e() R R i z () R u() R Ω R Ω R Ω H H F i z 5co A e( ) E 5 V con Ry ( ) + ( + ) u 887e 475e in in 4 V Zad 89 W obwodzie przedawionym na ry 89 panował an ualony W chwili klucz zoał przełączony z pozycji A do pozycji B Wyznaczyć napięcia na kondenaorach u ( ) i u ( ) dla WyróŜnić kładowe przejściowe i ualone ych napięć i z () R R u B A u ( ) R e() R Ω R Ω R Ω F F i z 9co A e( ) E 4 V con Ry e e co in u ( ) ( ) e + 4 9e + 4in V Składowa przejściowa Składowa ualona e e co in u ( ) ( ) e 4e + 75in V Składowa przejściowa Składowa ualona

40 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 4 Zad 84 W obwodzie przedawionym na ry 84 dla czaów < panował an ualony W chwili klucz zoał rozwary a klucz zwary Obliczyć napięcie u ( ) jakie wyąpi na R e() u ( ) R i ( ) i z () R Ω R Ω H H F e( ) 5co V i ( ) I 4 A con z z kluczu po jego rozwarciu i prąd i ( ) jaki popłynie przez klucz po jego zwarciu Ry 84 Zad u δ + e + 5co V 9 i δ + 4 A Wyznaczyć napięcie u() w obwodzie przedawionym na ry 84a jeŝeli pobudzenie e() je przebiegiem impulowym kórego wykre przedawiono na ry 8 4b e() R R u() e( ) [V] 4 [] R Ω R Ω H F Ry 84a Ry 84b Rozwiązanie: Pobudzenie e() dla < więc warunki począkowe w układzie ą zerowe Operaorowy chema zaępczy obwodu dla przedawiono na ry 84c Napięcie U() moŝemy wyliczyć z dzielnika napięcia czyli E() R R U() U ( ) E ( ) + ( R + ) + R Ry 84c

41 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 4 Po podawieniu warości liczbowych oraz orzymujemy 4 e e + e e E ( ) { e( ) } 4 e e + e e U ( ) ( + ) a po obliczeniu ranformay odwronej Zad 84 [ ] u + + e + e [ ] + e e e 4 V 4 Wyznaczyć napięcie u() w obwodzie przedawionym na ry 84a Pobudzenie i z () je przebiegiem impulowym kórego wykre przedawiono na ry 8 4b i z () R R u() i z () [A] [] R Ω R Ω H Zad 84 Ry 84a Ry 84b [ ] 4 [ ] [ ] u + e + e + + e Wyznaczyć prąd i() w obwodzie pokazanym na ry 84a jeŝeli pobudzeniem je impul prądowy kórego wykre pokazano na ry 84b i z () R i() R i z () [A] 4 6 [] R Ω R Ω F Ry 84a Ry 84b

42 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 4 Zad 844 ( ) ( ) i ( ) ( 4) ( 6) ( ) 5 e + 5 e 4 e e 4 5 e 6 A Wyznaczyć napięcie u() w obwodzie przedawionym na ry 844a jeŝeli pobudzenie e() je przebiegiem impulowym kórego wykre przedawiono na ry 8 44b e() R R u() e( ) [V] [] R R Ω F H Zad 845 Ry 844a Ry 844b [ ] u + e e e V Wyznaczyć napięcie u() w obwodzie przedawionym na ry 845a Pobudzeniem je impul e() kórego wykre przedawiono na ry 8 45b e() R R u() e( ) [V] Ry 845a Ry 845a Połówka inuoidy π π [] R R Ω H F 4 co in e co in u { 4 π + co π + in π e co π in ( π) } ( π) V

43 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 4 Zad 846 Wyznaczyć napięcie u() w obwodzie przedawionym na ry 846a Nazkicować wykre ego napięcia e() R R u() in dla π e dla < i > π R R Ω H F Ry 846a ( 4 8) e 8co 5in u π 4 4π + 8 e 8co 5in π V 89 Wykre napięcia u() przedawiono na ry 846b Proponujemy wykreślić równieŝ przebieg pobudzenia e() u( ) [V] [] Ry 846b Zad 847 Obliczyć napięcia u () i u () oraz prąd i() w obwodzie przedawionym na ry 847a e() R i() u () u () R i z () R R Ω F H e A e e in V i z Ry 847a Rozwiązanie: PoniewaŜ do chwili oba pobudzenia w układzie były równe zero więc warunki począkowe w układzie ą zerowe Operaorowy chema zaępczy dla czaów przedawiono na ry 847b gdzie

44 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 44 E ( ) { e( ) } I { z iz } ( + ) + ( + ) Przy oznaczeniach akich jak na ryunku równania na napięcia węzłowe opiujące en obwód mają poać: E() R U n () U n () I() R I z () Ry 847b E + + R n R U U n + + I R z Po podawieniu danych liczbowych z równań ych wyliczamy: U U ( 4 ) ( ) ( + + ) ( + ) n ( 4 ) ( ) ( + + ) ( + ) n Pozukiwane wielkości ą odpowiednio równe: U ( ) U ( ) U ( ) U ( ) n n U n Un 4 + I Po obliczeniu ranforma odwronych oaecznie orzymujemy: {[ ] } u co + in e e V { [ ] } u co + in e + e V {[ ] } i + co + in e + e A Waro zauwaŝyć Ŝe w rozwiązaniach ych nie moŝna wyróŝnić kładowej wobodnej i wymuzonej jako Ŝe bieguny ranforma pobudzeń pokrywają ię z zerami wyznacznika macierzy admiancji węzłowych (częoliwościami włanymi obwodu)

45 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 45 Zad 848 Wyznaczyć prąd i() jaki popłynie w obwodzie przedawionym na ry 848 zy moŝliwe je rozróŝnienie kładowej wobodnej i wymuzonej? e () M R R R i() e () R R R Ω H M H F e V ( ) e e 4 V Ry 848 ( ) [ ] 4 4 i e 4e 89e + e e 4 A RozróŜnienie kładowej wobodnej i wymuzonej nie je moŝliwe Zad 849 Wyznaczyć napięcie u() i prąd i() w układzie przedawionym na ry 849 JeŜeli o moŝliwe wyróŝnić w orzymanych rozwiązaniach kładowe wobodne i wymuzone i z () Ry 849 i() R u() R R i z () R R R Ω H z z F i i in u e co in V 9 Składowa wobodna Składowa wymuzona + + i 9co 7in e co in A 5 Składowa wobodna Składowa wymuzona

46 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 46 Zad 85 Wyznaczyć prąd i() w układzie przedawionym na ry 85 JeŜeli o moŝliwe wyróŝnić w orzymanym rozwiązaniu kładową wobodną i wymuzoną e () Ry i co + in e ( ) ( ) + co in e A RozróŜnienie kładowej wobodnej i wymuzonej nie je moŝliwe poniewaŝ zera wyznacznika macierzy admiancji węzłowych (częoliwości włane obwodu) i bieguny ranformay pobudzenia pokrywają ię Zad 85 i() R R R 4 R Wyznaczyć napięcie u() w układzie przedawionym na ry 85 JeŜeli o moŝliwe wyróŝnić w orzymanym rozwiązaniu kładową wobodną i wymuzoną e () R Ω R Ω R Ω R 4 Ω F H H 8 e V e e 9e co V e() R R R 5 u() R R 4 i z () R Ω R Ω R Ω R 4 5 z Ω R Ω F F e in V i in A Ry e + ( co + 8in ) + ( co + 4in ) u Składowa wobodna (przejściowa) Składowa wymuzona (ualona)

47 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 47 Zad 85 Wyznaczyć prąd i() w układzie przedawionym na ry 85 WyróŜnić w uzykanym rozwiązaniu kładową wobodną i wymuzoną Przy rozwiązywaniu zadania proponujemy korzyać z wierdzenia Thévenina R R e() i() R i z () R Ω R Ω R Ω F H ( ) e z V i 8e A Ry 85 i 9co in e e A Zad 85 Składowa wobodna Składowa wymuzona Wyznaczyć prąd i() w układzie przedawionym na ry 85 Przy rozwiązywaniu zadania proponujemy korzyać z wierdzenia Thévenina zy moŝliwe je rozróŝnienie kładowej wobodnej i wymuzonej? R e() R i() R R Ω R Ω R Ω 5 F H 5 e 6 e V Ry 85 5 i e A RozróŜnienie kładowej wobodnej i wymuzonej nie je moŝliwe poniewaŝ częoliwości włane obwodu i bieguny ranformay pobudzenia pokrywają ię

48 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 48 Zad 854 Wyznaczyć napięcie u() w układzie przedawionym na ry 854 JeŜeli o moŝliwe wyróŝnić w orzymanym rozwiązaniu kładową wobodną i wymuzoną Proponujemy wykorzyać wierdzenie o uperpozycji e() R i z () u() R Ω H H F F e 5co V i 5 in A z Ry 854 { [ ] 5 5 } ( ) u 7 co + in e co in e co + in V Zad 855 Składowa wobodna Składowa wymuzona W obwodzie przedawionym na ry 855a klucz zoał zwary w chwili Pobudzeniem e() je przebieg okreowy kórego wykre przedawiono na ry 855b Wyznaczyć przebieg napięcia u() na rezyorze R dla czaów WyróŜnić w rozwiązaniu kładową przejściową i ualoną Zakładamy Ŝe przed zwarciem klucza kondenaor nie był naładowany (warunek począkowy je zerowy) e() R u() e() [V] [] R Ω F Ry 855a Ry 855b Rozwiązanie: PoniewaŜ warunki począkowe w układzie ą zerowe ranformaę napięcia u() moŝemy wyliczyć z proego dzielnika czyli R U ( ) E ( ) E ( ) R + + Pobudzenie e() je funkcją okreową o okreie T zaem jego ranformaa ma poać: E T e e gdzie + E E T e

49 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 49 Oaecznie po podawieniu orzymujemy e + e U ( ) U p + Uu + e gdzie U p () i U u () ą odpowiednio ranformaami kładowej przejściowej i ualonej pozukiwanego napięcia W celu rozdzielenia ych kładowych dokonamy naępujących przekzałceń Wychodzimy z naępującej oczywiej oŝamości prawdziwej dla dowolnej warości A: A e + e A A A e + e + Ae U ( ) e e Podawmy + e e A lim U + ( ) e i wówcza e e U U + ( ) e e + ( ) ( ) e e e e e + e e + e e e gdzie U e + Obliczmy u () ranformaę odwroną funkcji U () e e e { } e e u U + e [ ] [ ] e e ( ) e ( ) + e + e Wykre funkcji u () przedawiono na ry 855c Jak widać je ona róŝna od zera jedynie w przedziale a więc drugi kładnik w wyraŝeniu ( ) je u () ranformaą funkcji okreowej e + e e PoniewaŜ ranformaa odwrona e pierwzego kładnika zanika do zera przy ronącym więc e + e pierwzy kładnik wyraŝenia ( ) e je kładową przejściową reakcji a drugi kładową ualoną Reaumując pokazaliśmy Ŝe dla A e e e określonego zaleŝnością ( ) mamy: A U p + e e e e U ut Uu Ry 855c e gdzie: U ut U Tak więc wykre na ry 855c je wykreem pierwzego okreu kładowej ualonej reakcji czyli u () u ut ()

50 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 5 Składowa ualona u u () je funkcją okreową o okreie T więc znajomość jej przebiegu w przedziale wyarcza do jej jednoznacznego wyznaczenia na całej półoi czau Rozparzmy przypadek kiedy układ je pobudzany pojedynczym impulem równym pobudzeniu e() w pierwzym okreie Tranformaa aplace a ego impulu je równa E T () a ranformaa reakcji układu R e + e e + e U ( ) E T R Je oczywie Ŝe u ( ) { U ( ) } u ( ) w przedziale czau (ale nie poza ym przedziałem!) co wynika bezpośrednio z warunku przyczynowości układu Tak więc u ( ) u ( ) + u ( ) p ut czyli A u ut u up U dla + gdzie A je określone wzorem ( ) Po podawieniu odpowiednich zaleŝności orzymujemy: A e + e + e e U ( ) + + e + e a po obliczeniu ranformay odwronej u ut e + e e e e e + e e [ ] [ ] e e e + ( ) dla ( ) e dla > Jak moŝna ię ławo przekonać orzymana funkcja je idenyczna z wyliczoną poprzednio funkcją u kórej wykre przedawiono na ry 855c Przedawiony warian meody wyznaczania kładowej ualonej je prozy rachunkowo jednak orzymana poać funkcji u ( ) nie zawze je wygodna gdyŝ wymaga ręcznego jej ograniczenia do ut przedziału Wykrey napięcia u() oraz jego kładowych u p () i u u () przedawiono na ry 855d u() [V] u() u u () u p () [] 5 Ry 855d

51 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 5 Zad 856 W obwodzie przedawionym na ry 856a klucz zoał zwary w chwili Pobudzeniem e() je przebieg okreowy kórego wykre przedawiono na ry 856b Wyznaczyć kładową przejściową i ualoną napięcia u() dla czaów Zakładamy Ŝe przed zwarciem klucza w obwodzie panował an ualony e() R R u() e() [V] R R Ω F Ry 856a Ry 856b [] e up e ( ) V e naomia u u () je przebiegiem okreowym kóry w pierwzym okreie je równy u ut e e e e V dla 4 e dla > 4 Wykre kładowej ualonej pozukiwanego napięcia u u () przedawiono na ry 856c u u () [V] [] Ry 856c Zad 857 W obwodzie przedawionym na ry 857a klucz zoał rozwary w chwili Pobudzeniem i z () je przebieg okreowy kórego wykre przedawiono na ry 857b Wyznaczyć kładową przejściową i ualoną napięcia u() dla czaów Zakładamy Ŝe przed zwarciem klucza w obwodzie panował an ualony

52 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 5 i z () R R u() i z () [A] Ry 857a Ry 857b 4 5 [] R 4Ω R Ω H 6 e e V 5 up 5 e naomia u u () je przebiegiem okreowym kóry w pierwzym okreie je równy u u 4 4 e e 5 4 [ 5 e 4e ] ( ) V dla e 5 dla > Wykre kładowej ualonej pozukiwanego napięcia u u () przedawiono na ry 857c u u () [V] [] Ry 857c Zad 858 W obwodzie przedawionym na ry 858a pobudzeniem je przebieg okreowy e() kórego wykre przedawiono na ry 858b Zakładamy Ŝe klucz zoał zwary w chwili a przed jego zwarciem w obwodzie panował an ualony Wyznaczyć kładową przejściową i ualoną prądu i() dla czaów e() R R i() e() [V] [] R Ω R Ω F Ry 858a Ry 858b

53 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 5 6 e + e i p ( 9 e e ) naomia kładowa ualona i u () je przebiegiem okreowym kóry w pierwzym okreie je równy i ut 9 6 e + e e [ ] [ e e e ] 9 + ( ) A dla ( ) e dla > Wykre kładowej ualonej pozukiwanego prądu i u () przedawiono na ry 858c i u () [A] [] 47 Ry 858c Zad 859 W obwodzie przedawionym na ry 859a klucz zoał zwary w chwili Pobudzeniem e() je wyproowany jednopołówkowo przebieg inuoidalny kórego wykre przedawiono na ry 859b Wyznaczyć kładową przejściową i ualoną napięcia u() dla czaów Zakładamy Ŝe przed zwarciem klucza w obwodzie panował an ualony e() R R u() e() [V] Ry 859a Ry 859b π π π 4π [] R Ω R Ω 4 F 6 u e V p 8 8π 7 e

54 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 54 naomia kładowa ualona u u () je przebiegiem okreowym kóry w pierwzym okreie je równy u ut 8π 8e 8 e 8co + in 8π + 7 e 8e 8 π 8co ( π ) in ( π ) + + ( π ) V dla π 7 dla > π u u () [V] Wykre kładowej ualonej pozukiwanego napięcia u u () przedawiono na ry 857c π 4π [] Ry 859c Zad 86 W obwodzie przedawionym na ry 86a klucz zoał zwary w chwili Pobudzeniem je przebieg okreowy i z () kórego wykre przedawiono na ry 86b Obliczyć jakie powinno być począkowe napięcie na kondenaorze u ( ) aby kładowa przejściowa napięcia u() była równa zero u ( ) i z () R R u() i z () [A] 4 5 [] R Ω R Ω F Ry 86a Ry 86b u e 46 V e +

55 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 55 8 Analiza obwodów SS Zad 86 W obwodzie przedawionym na ry 86 klucz znajdował ię przez niekończenie długi cza w pozycji A W chwili klucz en zoał przełączony do pozycji B a naępnie w chwili z powroem do pozycji A Wyznaczyć napięcie u() dla czaów α i () E B A R R i () M u() R Ω R Ω 4 H H M H α E 5 V con Ry 86a Rozwiązanie: Z analizy działania klucza wynika Ŝe pobudzeniem układu je przebieg ( ) e E kórego ranformaą je e E E Wyznaczenie warunków począkowych w obwodzie SS je nieco bardziej komplikowane niŝ w układach nie zawierających źródeł erowanych Wprawdzie do chwili pobudzenie obwodu było zerowe ale nie gwaranuje o w odróŝnieniu od układów złoŝonych ylko z elemenów R Ŝe prądy i napięcia w układzie będą zerowe Ma o związek ze ściłą abilnością układu Zagadnieniem ym zajmiemy ię bardziej zczegółowo w rozdziale 84 Obecnie załoŝymy Ŝe warunki począkowe ą zerowe (czyli załoŝymy ściłą abilność układu) a prawdziwość ego załoŝenia rzeba będzie zweryfikować po rozwiązaniu obwodu E() Ry 86b R R Operaorowy chema zępczy obwodu dla czaów przedawiono na ry 86b Przy wyborze zbioru oczek liniowo niezaleŝnych (i ich orienacji) akim jak pokazano na ryunku obwód en moŝna opiać naępującym układem równań na prądy oczkowe: I m () I () MI () α R I () I m () I () MI () U()

56 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 56 + R M + R I m E M + R α R + R + R I m E a po podawieniu danych e Im 4 I m + e 5 Z równań ych wyliczamy prądy oczkowe I m () i I m () a naępnie U ( ) Im MIm e + + Po obliczeniu ranformay odwronej orzymujemy: ( ) ( ) [ ] 4 4 u 4e + e 4e + e V Na zakończenie naleŝy jezcze zweryfikować poczynione załoŝenie doyczące warunków począkowych zęoliwościami włanymi obwodu ą i czyli liczby 4 4 leŝące w lewej półpłazczyźnie co oznacza Ŝe rozparywany układ je abilny w enie BIBO a o oznacza Ŝe przy zerowym pobudzeniu po doaecznie długim czaie wzykie prądy i napięcia w obwodzie ą równe zero Tak więc załoŝenie Ŝe warunki począkowe dla były zerowe było załoŝeniem poprawnym Do podobnego wnioku moŝna równieŝ dojść na podawie orzymanego rozwiązania wzykie kładniki u() w miarę upływu czau zanikają do zera Zad 86 Wyznaczyć napięcie u() dla czaów wyępujące w obwodzie przedawionym na ry 86 i() i z () Ry 86 R R ρi() R u() R Ω R Ω R z Ω ρ Ω F F H i A u e e co 7 in V

57 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 57 Zad 86 Wyznaczyć napięcie u () wyępujące w obwodzie przedawionym na ry 86 ρ i() e() i() R u() γu() R u () R Ω R Ω F H γ S ρ 6Ω e 5e V Ry 86 Zad u 4e e 5 e V Wyznaczyć napięcie u () w obwodzie przedawionym na ry 864a jeŝeli pobudzeniem je przebieg impulowy e() kórego wykre przedawiono na ry 864b R e() u() R R β u() R 4 u () e() [V] [] R Ω R Ω R Ω R Ω 4 F β Ry 864a Ry 864a Zad e ( co 6 in ) u + + ( ) 6 6 ( ) ( ) e + co 6 in + ( ) 6 6 ( ) ( ) + e + co 6 in V W obwodzie przedawionym na ry 865 klucze i przez niekończenie długi cza znajdowały ię w połoŝeniu A W chwili klucz zoał przełączony do pozycji B Naępnie w chwili klucz zoał z powroem przełączony do pozycji A naomia klucz zoał przełączony do pozycji B Wyznaczyć prąd i() oraz napięcie u() dla czaów

58 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 58 i() e () B B A A ρi() R u() i z () R 5Ω ρ Ω 5 H e inπ V i ( ) co π A z F F Ry 865 e ( 54 co 98in ) 54 co π 96in π i + + { [ ] ( ) + e 48co ( ) 56in ( ) 54 co π + 96 in π + ( ) ( )}( ) 947 co π + 69in π A e ( 5986co 4in ) 5986coπ 58inπ u + + { [ ] ( ) + e co( ) 88in ( ) 5986 co π + 58 in π + ( ) ( )}( ) 47 co π 595in π V Zad 866 W obwodzie pokazanym na ry 866 klucz znajdował ię przez niekończenie długi cza w pozycji A W chwili klucz en zoał przełączony do pozycji B a naępnie w chwili z powroem do pozycji A Wyznaczyć przebieg napięcia u() dla czaów E B A i() R R M α i() R u() H 6 H M 4 H R Ω R Ω R 4Ω α E V con Ry e ( 8co 4in ) u + ( ) { 8 e 8 co ( ) 4in ( ) } ( ) V

59 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 59 Zad 867 W obwodzie przedawionym na ry 867 klucz znajdował ię przez niekończenie długi cza w połoŝeniu A W chwili klucz en zoał przełączony do pozycji B a naępnie w chwili π z powroem do pozycji A Obliczyć przebieg napięcia u() dla czaów e () B A Ry 867 π i () R i () R α i () ρ i () u() R Ω R Ω α ρ Ω e ( ) in V F Zad [ 5 π ] ( ) u e + co + 8in e + co + 8in π V W obwodzie przedawionym na ry 868 klucz znajdował ię przez niekończenie długi cza w połoŝeniu A W chwili klucz en zoał przełączony do pozycji B a naępnie w chwili z powroem do pozycji A Obliczyć przebieg prądu i() dla czaów zy do rozwiązania ego zadania moŝna zaoować wierdzenie Thévenina lub Norona? i() R R γ u() u() B A i z () ρ i() R Ω R Ω F H γ S ρ Ω 4 i ( ) z A Ry 868 i e co + e in A ( ) ( ) Twierdzenia Thévenina (Norona) w ym przypadku nie moŝna zaoować poniewaŝ nie inieje układ równowaŝny Thévenina (Norona) obwodu z odłączoną gałęzią R (dlaczego?) Zad 869 W obwodzie przedawionym na ry 869 klucz znajdował ię przez niekończenie długi cza w połoŝeniu A W chwili klucz en zoał przełączony do pozycji B Obliczyć

60 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 6 przebieg napięcia u() dla czaów Proponujemy zaoować wierdzenie Thévenina lub Norona ρ i() e () B A R i() R u() R Ω R Ω H F ρ Ω e ( ) 5co V Ry 869 Zad 87 [ ] u e ( 7 co 4 + 4in 4 ) + 47 co + in V W obwodzie przedawionym na ry 87 klucz znajdował ię przez niekończenie długi cza w połoŝeniu A W chwili klucz en zoał przełączony do pozycji B Wyznaczyć napięcie u() dla czaów Proponujemy rozwaŝyć moŝliwość zaoowania wierdzenia Thévenina lub Norona i z () A i() R ρ i() R B u() R Ω R Ω H F ρ Ω i ( ) 4in A z Ry 87 Zad 87 ( + + ) u e e co 8in V W obwodzie przedawionym na ry 87 klucz znajdował ię przez niekończenie długi cza w połoŝeniu A W chwili klucz en zoał przełączony do pozycji B Wyznaczyć prądy i () i i () dla czaów

61 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 6 β u() i () I z A B R M u() i () R R Ω R Ω H H M H z F F β I A con Ry 87 Zad 87 + ( ) i 6 e e co in A ( ) i e A W obwodzie przedawionym na ry 87a klucz był zwary przez niekończenie długi cza W chwili klucz en zoał rozwary Wyznaczyć napięcie u() dla czaów i z () i() R α i() R u() R Ω R Ω H F α i ( ) in A z Ry 87a Rozwiązanie: Rozwiązanie rozpoczynamy od wyznaczenia warunków począkowych PoniewaŜ do chwili pobudzenie w układzie je zerowe o warunki e będą zerowe W układzie wprawdzie znajduje ię źródło erowane ale w czaie gdy klucz je zwary prąd erujący o źródło I() U n() je równy zero czyli je ono U I n() z () R α I() R U() wyłączone z układu Operaorowy chema zaępczy obwodu dla czaów przedawiono na ry 87b Ry 87b Układ równań na napięcia węzłowe opiujący en obwód (przy wyborze napięć węzłowych ak jak zaznaczono na ryunku oraz I { z iz ( ) } ) ma poać: +

62 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 6 + R U n Iz α U n + + R R a po podawieniu danych + U n + U n Z równań ych po rozwiązaniu orzymujemy U ( ) U ( ) ( 5 + ) n + + a po obliczeniu ranformay odwronej ( + + ) u 5e 7e co 6in V Zwracamy uwagę na pierwzy ze kładników orzymanego rozwiązania kóry nie zanika do zera w miarę upływu czau ale nieograniczenie rośnie W związku z ym w obwodzie nie wyąpi an ualony Do podobnego wnioku moŝna dojść na podawie poaci ranformay rozwiązania jedną z częoliwości włanych obwodu je + a więc warość z prawej półpłazczyzny zmiennej czyli układ nie je abilny w enie BIBO Proponujemy zaanowić ię jak będzie ię zachowywał aki układ jeŝeli będzie zbudowany z rzeczywiych elemenów UwaŜny zyelnik moŝe mieć w ym momencie wąpliwości czy wobec nieabilności układu poprawne było załoŝenie zerowych warunków począkowych w chwili Zwracamy jednak uwagę Ŝe przed rozwarciem klucza mieliśmy do czynienia z innym układem (węzeł i węzeł odnieienia były zware) kóry je abilny z powodów wyjaśnionych na wępie Zad 87 W obwodzie przedawionym na ry 87a klucz był zwary przez niekończenie długi cza W chwili klucz en zoał rozwary Wyznaczyć napięcie u() dla czaów ρ i() e () R i() R u() R Ω R 4Ω H F 4 ρ 6Ω e ( ) E V con Ry 87a

63 Rozdział 8 PRZESZTAŁENIE APAE A I JEGO ZASTOSOWANIA 6 Rozwiązanie: W celu wyznaczenia warunków począkowych w obwodzie naleŝy zbadać czy przy rozwarym kluczu wyąpi w obwodzie an ualony czyli czy kładowa przejściowa zaniknie do zera Inaczej mówiąc naleŝy zbadać czy aki ρ I() układ je abilny w enie BIBO Operaorowy chema zaępczy obwodu przed zwarciem klucza przedawiono na ry 87b (moŝemy załoŝyć zerowe I warunki począkowe gdyŝ nie mają one wpływu na m () abilność obwodu) Macierz impedancji oczkowych ego obwodu przy wyborze oczek i ich orienacji akim R I() jak pokazano na ryunku ma poać: R + + Z m ρ + R a jej wyznacznik Ry 87b R + R ρ + R R + + R ( ) de Z m I m () R zęoliwościami włanymi obwodu ą pierwiaki () czyli 4 5 i Układ nie je abilny w enie BIBO poniewaŝ > a więc w układzie ym kładowa wobodna (wywołana dowolnymi niezerowymi warunkami począkowymi) nie będzie e () Ry 87c zanikać do zera czyli nie będzie w nim anu ualonego Nie je więc moŝliwe przy ak formułowanym zadaniu wyznaczenie warunków począkowych czyli nie moŝna znaleźć jednoznacznego rozwiązania zadania Nie oznacza o jednak Ŝe mamy do czynienia z układem nierozwiązalnym RozwaŜmy układ przedawiony na ry 87c Dodano w nim klucz kóry ynchronicznie z kluczem w chwili zoał przełączony z pozycji A do pozycji B Dla czaów obwody z ry 87a i 87c ą idenyczne ale dodakowy klucz powodował wymuzenie zerowych warunków począkowych W układzie ym rozwiązaniem je ( 5+ ) ( 5 ) u R i() ρ i() B A R ( ) + 4 e 4 e + 7 V Waro u zauwaŝyć Ŝe kładowa wobodna orzymanego rozwiązania zanika do zera w miarę upływu czau czyli układ o rukurze po przełączeniu kluczy je układem abilnym w enie BIBO Proponujemy znaleźć inne modyfikacje układu z ry 87a kóre pozwolą wyznaczyć jednoznacznie warunki począkowe (niekoniecznie zerowe) Na począek waro przyjrzeć ię układowi z zad 869 u()

Temat 4. ( t) ( ) ( ) = ( τ ) ( τ ) τ = ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) = ( ) Podstawowe własności dystrybucji δ(t) (delta Diraca)

Temat 4. ( t) ( ) ( ) = ( τ ) ( τ ) τ = ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) = ( ) Podstawowe własności dystrybucji δ(t) (delta Diraca) Tema 4 Opracował: Leław Dereń Kaedra Teorii Sygnałów Inyu Telekomunikacji Teleinformayki i Akuyki Poliechnika Wrocławka Prawa auorkie zarzeżone Podawowe właności dyrybucji δ() (dela Diraca) ( ) δ gdy (

Bardziej szczegółowo

Przekształcenie Laplace a i jego zastosowania

Przekształcenie Laplace a i jego zastosowania Przekzałcenie Laplace a i jego zaoowania Funkcje pecjalne i dyrybucje Funkcja koku jednokowego (nazywana również funkcją Heaviide a) ( ) gdy > gdy < ( ) gdy gdy > < ( ) ( ) f a e > < e a ( ) f f ( ) A

Bardziej szczegółowo

Przekształcenie Laplace a. Definicja i własności, transformaty podstawowych sygnałów

Przekształcenie Laplace a. Definicja i własności, transformaty podstawowych sygnałów Przekzałcenie Laplace a Deinicja i właności, ranormay podawowych ygnałów Tranormaą Laplace a unkcji je unkcja S zmiennej zepolonej, kórą oznacza ię naępująco: L[ ] unkcja S nazywana bywa również unkcją

Bardziej szczegółowo

Wykład 4: Transformata Laplace a

Wykład 4: Transformata Laplace a Rachunek prawdopodobieńwa MAP164 Wydział Elekroniki, rok akad. 28/9, em. leni Wykładowca: dr hab. A. Jurlewicz Wykład 4: Tranformaa Laplace a Definicja. Niech f() będzie funkcją określoną na R, przy czym

Bardziej szczegółowo

WYBRANE DZIAŁY ANALIZY MATEMATYCZNEJ. Wykład VIII Przekształcenie Laplace a

WYBRANE DZIAŁY ANALIZY MATEMATYCZNEJ. Wykład VIII Przekształcenie Laplace a 8. Geneza przekzałcenia Laplace a. Wykład VIII Przekzałcenie Laplace a Warunek bezwzględnej całkowalności w przedziale niekończonym, nakładany na oryginały przekzałceń Fouriera, bardzo ogranicza ich klaę.

Bardziej szczegółowo

Temat ćwiczenia: STANY NIEUSTALONE W OBWODACH ELEKTRYCZNYCH Wprowadzenie A.M.D.

Temat ćwiczenia: STANY NIEUSTALONE W OBWODACH ELEKTRYCZNYCH Wprowadzenie A.M.D. aboraorium Elekroechniki i elekroniki ABORAORIUM AMD6 ema ćwiczenia: SANY NIEUSAONE W OBWODAH EEKRYZNYH Wprowadzenie Przejście od jednego anu pracy układu elekrycznego złożonego z elemenów R,, do innego

Bardziej szczegółowo

CHARAKTERYSTYKI CZASOWE UKŁADÓW DYNAMICZNYCH

CHARAKTERYSTYKI CZASOWE UKŁADÓW DYNAMICZNYCH CHARAKERYSYKI CZASOWE UKŁADÓW DYNAMICZNYCH Zadani Chararyyi czaow uładów. Odpowidź oową wyznacza ię z wzoru: { } Problm: h L G X Wyznaczyć odpowidz oową i impulową całującgo z inrcją G h L G gdzi: Y X

Bardziej szczegółowo

q s,t 1 r k 1 t k s q k 1 q k... q n 1 q n q 1 i ef e, v 1 q,

q s,t 1 r k 1 t k s q k 1 q k... q n 1 q n q 1 i ef e, v 1 q, Maemayka finanowa i ubezpieczeniowa - 3 Przepływy pienięŝne 1 Warość akualna i przyzła przepływów dykrenych i ciągłych Oprocenowanie - dykonowanie ciągłe ze zmienną opą (iłą). 1. Sopy przedziałami ałe

Bardziej szczegółowo

( ) ( ) ( τ) ( t) = 0

( ) ( ) ( τ) ( t) = 0 Obliczanie wraŝliwości w dziedzinie czasu... 1 OBLICZANIE WRAśLIWOŚCI W DZIEDZINIE CZASU Meoda układu dołączonego do obliczenia wraŝliwości układu dynamicznego w dziedzinie czasu. Wyznaczane będą zmiany

Bardziej szczegółowo

16. CHARAKTERYSTYKI CZASOWE UKŁADÓW SLS

16. CHARAKTERYSTYKI CZASOWE UKŁADÓW SLS OBWODY I SYGNAŁY Wykła 6 : Carakeryyki czaowe ukłaów SS 6. CHAATEYSTYI CZASOWE UŁADÓW SS 6.. SPOT FUNCJI A) DEFINICJA Niec ane bęą wie unkcje () i () całkowalne w każym przeziale (, ),

Bardziej szczegółowo

Temat ćwiczenia: STANY NIEUSTALONE W OBWODACH ELEKTRYCZNYCH Badanie obwodów II-go rzędu - pomiary w obwodzie RLC A.M.D. u C

Temat ćwiczenia: STANY NIEUSTALONE W OBWODACH ELEKTRYCZNYCH Badanie obwodów II-go rzędu - pomiary w obwodzie RLC A.M.D. u C aboraorium eorii Obwodów ABOAOIUM AMD6 ema ćwiczenia: SANY NIEUSAONE W OBWODAH EEKYZNYH Badanie obwodów II-go rzędu - pomiary w obwodzie Obwód II-go rzędu przedawia poniżzy ryunek.. ównanie obwodu di()

Bardziej szczegółowo

Całka nieoznaczona Andrzej Musielak Str 1. Całka nieoznaczona

Całka nieoznaczona Andrzej Musielak Str 1. Całka nieoznaczona Całka nieoznaczona Andrzej Musielak Sr Całka nieoznaczona Całkowanie o operacja odwrona do liczenia pochodnych, zn.: f()d = F () F () = f() Z definicji oraz z abeli pochodnych funkcji elemenarnych od razu

Bardziej szczegółowo

są wielomianami nie jest wielomianem zerowym. Rozwiązując załoŝenie otrzymujemy dziedzinę wyraŝenia wymiernego.

są wielomianami nie jest wielomianem zerowym. Rozwiązując załoŝenie otrzymujemy dziedzinę wyraŝenia wymiernego. 6.. WYRAśENIE WYMIERNE W ( ) WyraŜenie wymierne wyraŝa się wzorem y, gdzie W () i P() są wielomianami P( ) i P () nie jest wielomianem zerowym. Dziedziną wyraŝenia wymiernego jest zbiór D { : P( ) 0} Przykład

Bardziej szczegółowo

Skręcanie prętów napręŝenia styczne, kąty obrotu, projektowanie 3

Skręcanie prętów napręŝenia styczne, kąty obrotu, projektowanie 3 Skręcanie pręów napręŝenia yczne, kąy obrou, projekowanie W przypadku kręcania pręa jego obciąŝenie anowią momeny kręcające i. Na ry..1a przedawiono przykład pręa zywno zamocowanego na ewym końcu (punk

Bardziej szczegółowo

Zbigniew Skup. Podstawy automatyki i sterowania

Zbigniew Skup. Podstawy automatyki i sterowania Zbigniew Skup Podawy auomayki i erowania Warzawa Poliechnika Warzawka Wydział Samochodów i Mazyn Roboczych Kierunek "Edukacja echniczno informayczna" -54 Warzawa, ul. Narbua 84, el () 849 4 7, () 4 8 48

Bardziej szczegółowo

Obwody rozgałęzione. Prawa Kirchhoffa

Obwody rozgałęzione. Prawa Kirchhoffa Obwody rozgałęzione. Prawa Kirchhoffa Węzeł Oczko - * - * * 4-4 * 4 Pierwsze prawo Kirchhoffa. Suma natęŝeń prądów wchodzących do węzła sieci elektrycznej jest równa sumie natęŝeń prądów wychodzących z

Bardziej szczegółowo

2.1 Zagadnienie Cauchy ego dla równania jednorodnego. = f(x, t) dla x R, t > 0, (2.1)

2.1 Zagadnienie Cauchy ego dla równania jednorodnego. = f(x, t) dla x R, t > 0, (2.1) Wykład 2 Sruna nieograniczona 2.1 Zagadnienie Cauchy ego dla równania jednorodnego Równanie gań sruny jednowymiarowej zapisać można w posaci 1 2 u c 2 2 u = f(x, ) dla x R, >, (2.1) 2 x2 gdzie u(x, ) oznacza

Bardziej szczegółowo

Wykład 4 Metoda Klasyczna część III

Wykład 4 Metoda Klasyczna część III Teoria Obwodów Wykład 4 Meoda Klasyczna część III Prowadzący: dr inż. Tomasz Sikorski Insyu Podsaw Elekroechniki i Elekroechnologii Wydział Elekryczny Poliechnika Wrocławska D-, 5/8 el: (7) 3 6 fax: (7)

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD nr 2. to przekształcenie (1.4) zwane jest przekształceniem całkowym Laplace a

WYKŁAD nr 2. to przekształcenie (1.4) zwane jest przekształceniem całkowym Laplace a WYKŁAD r. Elemey rachuku operaorowego Podawą rachuku operaorowego je zw. przekzałceie Laplace a, mające poać przekzałceia całkowego, przyporządkowujące fukcjom pewe owe fukcje, iego argumeu. Mówi ię, że

Bardziej szczegółowo

1. Funkcje zespolone zmiennej rzeczywistej. 2. Funkcje zespolone zmiennej zespolonej

1. Funkcje zespolone zmiennej rzeczywistej. 2. Funkcje zespolone zmiennej zespolonej . Funkcje zepolone zmiennej rzeczywitej Jeżeli każdej liczbie rzeczywitej t, t α, β] przyporządkujemy liczbę zepoloną z = z(t) = x(t) + iy(t) to otrzymujemy funkcję zepoloną zmiennej rzeczywitej. Ciągłość

Bardziej szczegółowo

Metody rozwiązywania ob o w b o w d o ów ó w e l e ek e t k r t yc y zny n c y h

Metody rozwiązywania ob o w b o w d o ów ó w e l e ek e t k r t yc y zny n c y h Metody rozwiązywania obwodów elektrycznych ozwiązaniem obwodu elektrycznego - określa się wyznaczenie wartości wszystkich prądów płynących w rozpatrywanym obwodzie bądź wartości wszystkich napięć panujących

Bardziej szczegółowo

DYNAMIKA KONSTRUKCJI

DYNAMIKA KONSTRUKCJI 10. DYNAMIKA KONSTRUKCJI 1 10. 10. DYNAMIKA KONSTRUKCJI 10.1. Wprowadzenie Ogólne równanie dynamiki zapisujemy w posaci: M d C d Kd =P (10.1) Zapis powyższy oznacza, że równanie musi być spełnione w każdej

Bardziej szczegółowo

Podstawowe wyidealizowane elementy obwodu elektrycznego Rezystor ( ) = ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( τ ) i t i t u ( ) u t u t i ( ) i t. dowolny.

Podstawowe wyidealizowane elementy obwodu elektrycznego Rezystor ( ) = ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( τ ) i t i t u ( ) u t u t i ( ) i t. dowolny. Tema. Opracował: esław Dereń Kaedra Teorii Sygnałów Insyu Telekomunikacji Teleinformayki i Akusyki Poliechnika Wrocławska Prawa auorskie zasrzeżone Podsawowe wyidealizowane elemeny obwodu elekrycznego

Bardziej szczegółowo

1. Obwody prądu stałego

1. Obwody prądu stałego Obwody prądu stałego 3 1. Obwody prądu stałego 1.1. Źródła napięcia i źródła prądu. Symbol źródła pokazuje rys. 1.1. Pokazane źródła są źródłami idealnymi bezrezystancyjnymi i charakteryzują się jedynie

Bardziej szczegółowo

C d u. Po podstawieniu prądu z pierwszego równania do równania drugiego i uporządkowaniu składników lewej strony uzyskuje się:

C d u. Po podstawieniu prądu z pierwszego równania do równania drugiego i uporządkowaniu składników lewej strony uzyskuje się: Zadanie. Obliczyć przebieg napięcia na pojemności C w sanie przejściowym przebiegającym przy nasępującej sekwencji działania łączników: ) łączniki Si S są oware dla < 0, ) łącznik S zamyka się w chwili

Bardziej szczegółowo

Podstawowe prawa elektrotechniki. Prawo Ohma i prawa Kirchhoffa.

Podstawowe prawa elektrotechniki. Prawo Ohma i prawa Kirchhoffa. Podstawowe prawa elektrotechniki. Prawo Ohma i prawa Kirchhoffa. Materiały dydaktyczne dla kierunku Technik Optyk (W) Kwalifikacyjnego kursu zawodowego. Prawo Ohma NatęŜenie prądu zaleŝy wprost proporcjonalnie

Bardziej szczegółowo

RÓWNANIE RÓśNICZKOWE LINIOWE

RÓWNANIE RÓśNICZKOWE LINIOWE Analiza stanów nieustalonych metodą klasyczną... 1 /18 ÓWNANIE ÓśNICZKOWE INIOWE Pod względem matematycznym szukana odpowiedź układu liniowego o znanych stałych parametrach k, k, C k w k - tej gałęzi przy

Bardziej szczegółowo

PRZYKŁAD 1. RozłóŜ na ułamki proste następującą funkcję operatorową: Rozwiązanie. Przy pomocy rozkładu na ułamki proste otrzymujemy: Czyli + +

PRZYKŁAD 1. RozłóŜ na ułamki proste następującą funkcję operatorową: Rozwiązanie. Przy pomocy rozkładu na ułamki proste otrzymujemy: Czyli + + Powrd by xo lalik.krzyzo@wp.pl PRZYŁAD RozłóŜ na ułamki pro naępuącą unkcę opraorową: Rozwiązani Przy pomocy rozkładu na ułamki pro orzymumy: Czyli Po przmnoŝniu przz mianownik lw części równania orzymano:

Bardziej szczegółowo

Do podr.: Metody analizy obwodów lin. ATR 2003 Strona 1 z 5. Przykład rozwiązania zadania kontrolnego nr 1 (wariant 57)

Do podr.: Metody analizy obwodów lin. ATR 2003 Strona 1 z 5. Przykład rozwiązania zadania kontrolnego nr 1 (wariant 57) o podr.: Metody analizy obwodów lin. T Strona z Przykład rozwiązania zadania kontrolnego nr (wariant 7) Zgodnie z tabelą Z- dla wariantu nr 7 b 6, c 7, d 9, f, g. Schemat odpowiedniego obwodu (w postaci

Bardziej szczegółowo

u (0) = 0 i(0) = 0 Obwód RLC Odpowiadający mu schemat operatorowy E s 1 sc t = 0 i(t) w u R (t) E u C (t) C

u (0) = 0 i(0) = 0 Obwód RLC Odpowiadający mu schemat operatorowy E s 1 sc t = 0 i(t) w u R (t) E u C (t) C Obwód RLC t = 0 i(t) R L w u R (t) u L (t) E u C (t) C Odpowiadający mu schemat operatorowy R I Dla zerowych warunków początkowych na cewce i kondensatorze 1 sc sl u (0) = 0 C E s i(0) = 0 Prąd I w obwodzie

Bardziej szczegółowo

jest rozwiązaniem równania jednorodnego oraz dla pewnego to jest toŝsamościowo równe zeru.

jest rozwiązaniem równania jednorodnego oraz dla pewnego to jest toŝsamościowo równe zeru. Układy liniowe Układ liniowy pierwszego rzędu, niejednorodny. gdzie Jeśli to układ nazywamy jednorodnym Pamiętamy, Ŝe kaŝde równanie liniowe rzędu m moŝe zostać sprowadzone do układu n równań liniowych

Bardziej szczegółowo

A. Kasperski, M. Kulej, BO -Wyk lad 5, Optymalizacja sieciowa 1

A. Kasperski, M. Kulej, BO -Wyk lad 5, Optymalizacja sieciowa 1 A. Kaperki, M. Kulej, BO -Wyk lad, Opymalizacja ieciowa 1 Zagadnienie makymalnego przep lywu (MP). Przyk lad. W pewnym mieście inieje fragmen wodoci agów zadany w poaci naȩpuj acej ieci: 1 Luki oznaczaj

Bardziej szczegółowo

Transmitancja widmowa bieguna

Transmitancja widmowa bieguna Tranmitancja widmowa bieguna Podtawienie = jω G = G j ω = j ω Wyodrębnienie części rzeczywitej i urojonej j G j ω = 2 ω j 2 j ω = ω Re {G j ω }= ω 2 Im {G j ω }= ω ω 2 Arg {G j ω }= arctg ω 2 Moduł i faza

Bardziej szczegółowo

Gr.A, Zad.1. Gr.A, Zad.2 U CC R C1 R C2. U wy T 1 T 2. U we T 3 T 4 U EE

Gr.A, Zad.1. Gr.A, Zad.2 U CC R C1 R C2. U wy T 1 T 2. U we T 3 T 4 U EE Niekóre z zadań dają się rozwiązać niemal w pamięci, pamięaj jednak, że warunkiem uzyskania różnej od zera liczby punków za każde zadanie, jes przedsawienie, oprócz samego wyniku, akże rozwiązania, wyjaśniającego

Bardziej szczegółowo

( ) + ( ) T ( ) + E IE E E. Obliczanie gradientu błędu metodą układu dołączonego

( ) + ( ) T ( ) + E IE E E. Obliczanie gradientu błędu metodą układu dołączonego Obliczanie gradientu błędu metodą uładu dołączonego /9 Obliczanie gradientu błędu metodą uładu dołączonego Chodzi o wyznaczenie pochodnych cząstowych funcji błędu E względem parametrów elementów uładu

Bardziej szczegółowo

Funkcje wymierne. Jerzy Rutkowski. Działania dodawania i mnożenia funkcji wymiernych określa się wzorami: g h + k l g h k.

Funkcje wymierne. Jerzy Rutkowski. Działania dodawania i mnożenia funkcji wymiernych określa się wzorami: g h + k l g h k. Funkcje wymierne Jerzy Rutkowski Teoria Przypomnijmy, że przez R[x] oznaczamy zbiór wszystkich wielomianów zmiennej x i o współczynnikach rzeczywistych Definicja Funkcją wymierną jednej zmiennej nazywamy

Bardziej szczegółowo

ψ przedstawia zależność

ψ przedstawia zależność Ruch falowy 4-4 Ruch falowy Ruch falowy polega na rozchodzeniu się zaburzenia (odkszałcenia) w ośrodku sprężysym Wielkość zaburzenia jes, podobnie jak w przypadku drgań, funkcją czasu () Zaburzenie rozchodzi

Bardziej szczegółowo

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki Poliechnika Gdańska Wydział Elekroechniki i Auomayki Kaedra Inżynierii Sysemów Serowania Podsawy Auomayki Repeyorium z Podsaw auomayki Zadania do ćwiczeń ermin T15 Opracowanie: Kazimierz Duzinkiewicz,

Bardziej szczegółowo

Prawa Kirchhoffa. I k =0. u k =0. Suma algebraiczna natężeń prądów dopływających(+) do danego węzła i odpływających(-) z danego węzła jest równa 0.

Prawa Kirchhoffa. I k =0. u k =0. Suma algebraiczna natężeń prądów dopływających(+) do danego węzła i odpływających(-) z danego węzła jest równa 0. Prawa Kirchhoffa Suma algebraiczna natężeń prądów dopływających(+) do danego węzła i odpływających(-) z danego węzła jest równa 0. k=1,2... I k =0 Suma napięć w oczku jest równa zeru: k u k =0 Elektrotechnika,

Bardziej szczegółowo

9. METODY SIECIOWE (ALGORYTMICZNE) ANALIZY OBWODÓW LINIOWYCH

9. METODY SIECIOWE (ALGORYTMICZNE) ANALIZY OBWODÓW LINIOWYCH OBWOD SGNAŁ 9. METOD SECOWE (ALGORTMCZNE) ANALZ OBWODÓW LNOWCH 9.. WPROWADZENE ANALZA OBWODÓW Jeżeli przy badaniu obwodu elektrycznego dane są parametry elementów i schemat obwodu, a poszukiwane są napięcia

Bardziej szczegółowo

1 Przekształcenie Laplace a

1 Przekształcenie Laplace a Przekztałcenie Laplace a. Definicja i podtawowe właności przekztałcenia Laplace a Definicja Niech dana będzie funkcja f określona na przedziale [,. Przekztałcenie (tranformatę Laplace a funkcji f definiujemy

Bardziej szczegółowo

Wykład 7 Transformata Laplace a oraz jej wykorzystanie w analizie stanu nieustalonego metodą operatorową część II

Wykład 7 Transformata Laplace a oraz jej wykorzystanie w analizie stanu nieustalonego metodą operatorową część II Wykład 7 Transformata aplace a oraz jej wykorzystanie w analizie stanu nieustalonego metodą operatorową część II Prowadzący: dr inż. Tomasz Sikorski Instytut Podstaw lektrotechniki i lektrotechnologii

Bardziej szczegółowo

PAiTM. materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie prowadzący: mgr inż.

PAiTM. materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie prowadzący: mgr inż. PAiTM materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Mazyn Roboczych tudia inżynierkie prowadzący: mgr inż. Sebatian Korczak Poniżze materiały tylko dla tudentów uczęzczających na zajęcia. Zakaz

Bardziej szczegółowo

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r. ma złożony rozkład Poissona. W tabeli poniżej podano rozkład prawdopodobieństwa ( )

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r. ma złożony rozkład Poissona. W tabeli poniżej podano rozkład prawdopodobieństwa ( ) Zadanie. Zmienna losowa: X = Y +... + Y N ma złożony rozkład Poissona. W abeli poniżej podano rozkład prawdopodobieńswa składnika sumy Y. W ejże abeli podano akże obliczone dla k = 0... 4 prawdopodobieńswa

Bardziej szczegółowo

1.UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH

1.UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH UKŁADY RÓWNAŃ 1.UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH Układ: a1x + b1y = c1 a x + by = c nazywamy układem równań liniowych. Rozwiązaniem układu jest kaŝda para liczb spełniająca kaŝde z równań. Przy rozwiązywaniu układów

Bardziej szczegółowo

Zestaw 12- Macierz odwrotna, układy równań liniowych

Zestaw 12- Macierz odwrotna, układy równań liniowych Zestaw - Macierz odwrotna, układy równań liniowych Przykładowe zadania z rozwiązaniami ZałóŜmy, Ŝe macierz jest macierzą kwadratową stopnia n. Mówimy, Ŝe macierz tego samego wymiaru jest macierzą odwrotną

Bardziej szczegółowo

R L. Badanie układu RLC COACH 07. Program: Coach 6 Projekt: CMA Coach Projects\ PTSN Coach 6\ Elektronika\RLC.cma Przykłady: RLC.cmr, RLC1.

R L. Badanie układu RLC COACH 07. Program: Coach 6 Projekt: CMA Coach Projects\ PTSN Coach 6\ Elektronika\RLC.cma Przykłady: RLC.cmr, RLC1. OAH 07 Badanie układu L Program: oach 6 Projekt: MA oach Projects\ PTSN oach 6\ Elektronika\L.cma Przykłady: L.cmr, L1.cmr, V L Model L, Model L, Model L3 A el ćwiczenia: I. Obserwacja zmian napięcia na

Bardziej szczegółowo

Pojęcia podstawowe 1

Pojęcia podstawowe 1 Tomasz Lubera Pojęcia podsawowe aa + bb + dd + pp + rr + ss + Kineyka chemiczna dział chemii fizycznej zajmujący się przebiegiem reakcji chemicznych w czasie, ich mechanizmami oraz wpływem różnych czynników

Bardziej szczegółowo

Układ uśrednionych równań przetwornicy

Układ uśrednionych równań przetwornicy Układ uśrednionych równań przetwornicy L C = d t v g t T d t v t T d v t T i g t T = d t i t T = d t i t T v t T R Układ jet nieliniowy, gdyż zawiera iloczyny wielkości zmiennych w czaie d i t T mnożenie

Bardziej szczegółowo

Obwody elektryczne prądu stałego

Obwody elektryczne prądu stałego Obwody elektryczne prądu stałego Dr inż. Andrzej Skiba Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Informatyki Politechniki Gdańskiej Gdańsk 12 grudnia 2015 Plan wykładu: 1. Rozwiązanie zadania z poprzedniego

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2018 Wstęp Stabilność O układzie możemy mówić, że jest stabilny jeżeli jego odpowiedź na wymuszenie (zakłócenie)

Bardziej szczegółowo

1. Samochód jadący z szybkością 10 m/s na prostoliniowym odcinku trasy zwolnił i osiągnął szybkość 5 m/s.

1. Samochód jadący z szybkością 10 m/s na prostoliniowym odcinku trasy zwolnił i osiągnął szybkość 5 m/s. Iię i nazwiko Daa Klaa Werja A Sprawdzian 1 opi ruchu poępowego 1. Saochód jadący z zybkością 1 / na prooliniowy odcinku ray zwolnił i oiągnął zybkość 5 /. 1 a. Przyro prędkości a warość 5 / i zwro zgodny

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM PODSTAWY ELEKTRONIKI Badanie Bramki X-OR

LABORATORIUM PODSTAWY ELEKTRONIKI Badanie Bramki X-OR LORTORIUM PODSTWY ELEKTRONIKI adanie ramki X-OR 1.1 Wsęp eoreyczny. ramka XOR ramka a realizuje funkcję logiczną zwaną po angielsku EXLUSIVE-OR (WYŁĄZNIE LU). Polska nazwa brzmi LO. Funkcję EX-OR zapisuje

Bardziej szczegółowo

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c,

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c, Funkcja kwadratowa. Funkcją kwadratową nazywamy funkcję f : R R określoną wzorem gdzie a, b, c R, a 0. f(x) = ax 2 + bx + c, Szczególnym przypadkiem funkcji kwadratowej jest funkcja f(x) = ax 2, a R \

Bardziej szczegółowo

Wymagania na egzamin poprawkowy z matematyki w roku szkolnym 2018/2019 klasa 1 b BS

Wymagania na egzamin poprawkowy z matematyki w roku szkolnym 2018/2019 klasa 1 b BS Wymagania na egzamin poprawkowy z matematyki w roku szkolnym 2018/2019 klasa 1 b BS Podstawowa wiedza zawiera się w pisemnych sprawdzianach które odbyły się w ciągu całego roku szkolnego. Umiejętność rozwiązywania

Bardziej szczegółowo

Metoda superpozycji - rozwiązanie obwodu elektrycznego.

Metoda superpozycji - rozwiązanie obwodu elektrycznego. Metoda superpozycji - rozwiązanie obwodu elektrycznego. W celu rozwiązania obwodu elektrycznego przedstawionego na rysunku poniżej musimy zapisać dla niego prądowe i napięciowe równania Kirchhoffa. Rozwiązanie

Bardziej szczegółowo

E wektor natęŝenia pola, a dr element obwodu, którego zwrot określa przyjęty kierunek obchodzenia danego oczka.

E wektor natęŝenia pola, a dr element obwodu, którego zwrot określa przyjęty kierunek obchodzenia danego oczka. Lista 9. do kursu Fizyka; rok. ak. 2012/13 sem. letni W. InŜ. Środ.; kierunek InŜ. Środowiska Tabele wzorów matematycznych (http://www.if.pwr.wroc.pl/~wsalejda/mat-wzory.pdf) i fizycznych (http://www.if.pwr.wroc.pl/~wsalejda/wzf1.pdf;

Bardziej szczegółowo

Zasada pędu i popędu, krętu i pokrętu, energii i pracy oraz d Alemberta bryły w ruchu postępowym, obrotowym i płaskim

Zasada pędu i popędu, krętu i pokrętu, energii i pracy oraz d Alemberta bryły w ruchu postępowym, obrotowym i płaskim Zasada pędu i popędu, kręu i pokręu, energii i pracy oraz d Alembera bryły w ruchu posępowym, obroowym i płaskim Ruch posępowy bryły Pęd ciała w ruchu posępowym obliczamy, jak dla punku maerialnego, skupiając

Bardziej szczegółowo

ĆWICZENIE 4 Badanie stanów nieustalonych w obwodach RL, RC i RLC przy wymuszeniu stałym

ĆWICZENIE 4 Badanie stanów nieustalonych w obwodach RL, RC i RLC przy wymuszeniu stałym ĆWIZENIE 4 Badanie sanów nieusalonych w obwodach, i przy wymuszeniu sałym. el ćwiczenia Zapoznanie się z rozpływem prądów, rozkładem w sanach nieusalonych w obwodach szeregowych, i Zapoznanie się ze sposobami

Bardziej szczegółowo

WIELOMIANY I FUNKCJE WYMIERNE

WIELOMIANY I FUNKCJE WYMIERNE WIELOMIANY I FUNKCJE WYMIERNE. RozwiąŜ nierówność.. Dla jakiej wartości parametru a R wielomian W() = ++ a dzieli się bez reszty przez +?. Rozwiązać nierówność: a) 5 b) + 4. Wyznaczyć wartości parametru

Bardziej szczegółowo

Dyskretny proces Markowa

Dyskretny proces Markowa Procesy sochasyczne WYKŁAD 4 Dyskreny roces Markowa Rozarujemy roces sochasyczny X, w kórym aramer jes ciągły zwykle. Będziemy zakładać, że zbiór sanów jes co najwyżej rzeliczalny. Proces X, jes rocesem

Bardziej szczegółowo

Transformacja Hilberta (1905)

Transformacja Hilberta (1905) Tranormacja Hilbera 95 Zjęcie hp://en.wikipeia.org/wiki/davi_hilber Tranormacja Hilbera je liniowm przekzałceniem całkowm w ej amej ziezinie, zn. zarówno la gnału jak i jego ranorma, argumen je najczęściej

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie 14. Maria Bełtowska-Brzezinska KINETYKA REAKCJI ENZYMATYCZNYCH

Ćwiczenie 14. Maria Bełtowska-Brzezinska KINETYKA REAKCJI ENZYMATYCZNYCH Ćwiczenie 14 aria Bełtowska-Brzezinska KINETYKA REAKCJI ENZYATYCZNYCH Zagadnienia: Podstawowe pojęcia kinetyki chemicznej (szybkość reakcji, reakcje elementarne, rząd reakcji). Równania kinetyczne prostych

Bardziej szczegółowo

R 1 = 20 V J = 4,0 A R 1 = 5,0 Ω R 2 = 3,0 Ω X L = 6,0 Ω X C = 2,5 Ω. Rys. 1.

R 1 = 20 V J = 4,0 A R 1 = 5,0 Ω R 2 = 3,0 Ω X L = 6,0 Ω X C = 2,5 Ω. Rys. 1. EROELEKR Ogólnopolska Olimpiada Wiedzy Elektrycznej i Elektronicznej Rok szkolny 9/ Rozwiązania zadań dla grupy elektrycznej na zawody stopnia adanie nr (autor dr inŝ. Eugeniusz RoŜnowski) Stosując twierdzenie

Bardziej szczegółowo

Transformacja Hilberta (1905)

Transformacja Hilberta (1905) Tranormacja Hilbera 95 Zjęcie hp://en.wikipeia.org/wiki/davi_hilber Tranormacja Hilbera je liniowm przekzałceniem całkowm w ej amej ziezinie, zn. zarówno la gnału jak i jego ranorma, argumen je najczęściej

Bardziej szczegółowo

Wymagania na egzamin poprawkowy z matematyki w roku szkolnym 2017/2018 klasa pierwsza Branżowa Szkoła

Wymagania na egzamin poprawkowy z matematyki w roku szkolnym 2017/2018 klasa pierwsza Branżowa Szkoła Wymagania na egzamin poprawkowy z matematyki w roku szkolnym 2017/2018 klasa pierwsza Branżowa Szkoła Podstawowa wiedza zawiera się w pisemnych sprawdzianach które odbyły się w ciągu całego roku szkolnego.

Bardziej szczegółowo

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c = a

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c = a Funkcja kwadratowa. Funkcją kwadratową nazywamy funkcję f : R R określoną wzorem gdzie a, b, c R, a 0. f(x) = ax + bx + c, Szczególnym przypadkiem funkcji kwadratowej jest funkcja f(x) = ax, a R \ {0}.

Bardziej szczegółowo

WYBRANE DZIAŁY ANALIZY MATEMATYCZNEJ. Wykład VII Przekształcenie Fouriera.

WYBRANE DZIAŁY ANALIZY MATEMATYCZNEJ. Wykład VII Przekształcenie Fouriera. 7. Całka Fouriera w posaci rzeczywisej. Wykład VII Przekszałcenie Fouriera. Doychczas rozparywaliśmy szeregi Fouriera funkcji w ograniczonym przedziale [ l, l] lub [ ] Teraz pokażemy analogicznie przedsawienie

Bardziej szczegółowo

Równania kwadratowe. Zad. 4: (profil matematyczno-fizyczny) Dla jakich wartości parametru m równanie mx 2 + 2x + m 2 = 0 ma dwa pierwiastki mniejsze

Równania kwadratowe. Zad. 4: (profil matematyczno-fizyczny) Dla jakich wartości parametru m równanie mx 2 + 2x + m 2 = 0 ma dwa pierwiastki mniejsze Równania kwadratowe Zad : Dany jest wielomian W(x) = x mx + m m + a) Dla jakich wartości parametru m wielomian ten ma dwa pierwiastki, których suma jest o jeden większa od ich iloczynu? *b) Przyjmij, Ŝe

Bardziej szczegółowo

W. Guzicki Próbna matura, grudzień 2014 r. poziom rozszerzony 1

W. Guzicki Próbna matura, grudzień 2014 r. poziom rozszerzony 1 W. Guzicki Próbna matura, grudzień 01 r. poziom rozszerzony 1 Próbna matura rozszerzona (jesień 01 r.) Zadanie 18 kilka innych rozwiązań Wojciech Guzicki Zadanie 18. Okno na poddaszu ma mieć kształt trapezu

Bardziej szczegółowo

( 3 ) Kondensator o pojemności C naładowany do różnicy potencjałów U posiada ładunek: q = C U. ( 4 ) Eliminując U z równania (3) i (4) otrzymamy: =

( 3 ) Kondensator o pojemności C naładowany do różnicy potencjałów U posiada ładunek: q = C U. ( 4 ) Eliminując U z równania (3) i (4) otrzymamy: = ROZŁADOWANIE KONDENSATORA I. el ćwiczenia: wyznaczenie zależności napięcia (i/lub prądu I ) rozładowania kondensaora w funkcji czasu : = (), wyznaczanie sałej czasowej τ =. II. Przyrządy: III. Lieraura:

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2015 Wstęp Stabilność O układzie możemy mówić, że jest stabilny gdy układ ten wytrącony ze stanu równowagi

Bardziej szczegółowo

Obwody prądu zmiennego

Obwody prądu zmiennego Obwody prądu zmiennego Prąd stały ( ) ( ) i t u t const const ( ) u( t) i t Prąd zmienny, dowolne funkcje czasu i( t) t t u ( t) t t Natężenie prądu i umowny kierunek prądu Prąd stały Q t Kierunek poruszania

Bardziej szczegółowo

PLAN WYNIKOWY DLA KLASY DRUGIEJ POZIOM PODSTAWOWY I ROZSZERZONY. I. Proste na płaszczyźnie (15 godz.)

PLAN WYNIKOWY DLA KLASY DRUGIEJ POZIOM PODSTAWOWY I ROZSZERZONY. I. Proste na płaszczyźnie (15 godz.) PLAN WYNIKOWY DLA KLASY DRUGIEJ POZIOM PODSTAWOWY I ROZSZERZONY I. Proste na płaszczyźnie (15 godz.) Równanie prostej w postaci ogólnej Wzajemne połoŝenie dwóch prostych Nierówność liniowa z dwiema niewiadomymi

Bardziej szczegółowo

POMIARY REZYSTANCJI. Cel ćwiczenia. Program ćwiczenia

POMIARY REZYSTANCJI. Cel ćwiczenia. Program ćwiczenia Pomiary rezystancji 1 POMY EZYSTNCJI Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest poznanie typowych metod pomiaru rezystancji elementów liniowych i nieliniowych o wartościach od pojedynczych omów do kilku megaomów,

Bardziej szczegółowo

Wykorzystanie rozkładu GED do modelowania rozkładu stóp zwrotu spółek sektora transportowego

Wykorzystanie rozkładu GED do modelowania rozkładu stóp zwrotu spółek sektora transportowego PUCZYŃSKI Jan CZYŻYCKI afał Wykorzyanie rozkładu GED do modelowania rozkładu óp zwrou półek ekora ranporowego WSTĘP Jednym z najczęściej prowadzonych badań doyczących rynku kapiałowego ą badania doyczące

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2015 Wstęp Stabilność - definicja 1 O układzie możemy mówić, że jest stabilny gdy wytrącony ze stanu równowagi

Bardziej szczegółowo

SZEREGOWY SYSTEM HYDRAULICZNY

SZEREGOWY SYSTEM HYDRAULICZNY LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW Ćwiczenie N 1 SZEREGOWY SYSTEM HYDRAULICZNY 1. Cel ćwiczenia Sporządzenie wykreu Ancony na podtawie obliczeń i porównanie zmierzonych wyokości ciśnień piezometrycznych z obliczonymi..

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe. Lista nr 2. Literatura: N.M. Matwiejew, Metody całkowania równań różniczkowych zwyczajnych.

Równania różniczkowe. Lista nr 2. Literatura: N.M. Matwiejew, Metody całkowania równań różniczkowych zwyczajnych. Równania różniczkowe. Lisa nr 2. Lieraura: N.M. Mawiejew, Meody całkowania równań różniczkowych zwyczajnych. W. Krysicki, L. Włodarski, Analiza Maemayczna w Zadaniach, część II 1. Znaleźć ogólną posać

Bardziej szczegółowo

Układy równań liniowych. Ax = b (1)

Układy równań liniowych. Ax = b (1) Układy równań liniowych Dany jest układ m równań z n niewiadomymi. Liczba równań m nie musi być równa liczbie niewiadomych n, tj. mn. a a... a b n n a a... a b n n... a a... a b m m mn n m

Bardziej szczegółowo

Arytmetyka. Działania na liczbach, potęga, pierwiastek, logarytm

Arytmetyka. Działania na liczbach, potęga, pierwiastek, logarytm Arytmetyka Działania na liczbach, potęga, pierwiastek, logarytm Zbiory liczbowe Zbiór liczb naturalnych N = {1,2,3,4, }. Zbiór liczb całkowitych Z = {, 3, 2, 1,0,1,2,3, }. Zbiory liczbowe Zbiór liczb wymiernych

Bardziej szczegółowo

Wojewódzki Konkurs Matematyczny dla uczniów gimnazjów. Etap szkolny 5 listopada 2013 Czas 90 minut

Wojewódzki Konkurs Matematyczny dla uczniów gimnazjów. Etap szkolny 5 listopada 2013 Czas 90 minut Wojewódzki Konkurs Maemayczny dla uczniów gimnazjów. Eap szkolny 5 lisopada 2013 Czas 90 minu ZADANIA ZAMKNIĘTE Zadanie 1. (1 punk) Liczby A = 0, 99, B = 0, 99 2, C = 0, 99 3, D = 0, 99, E=0, 99 1 usawiono

Bardziej szczegółowo

Podstawy elektrotechniki

Podstawy elektrotechniki Wydział Mechaniczno-Energeyczny Podsawy elekroechniki Prof. dr hab. inż. Juliusz B. Gajewski, prof. zw. PWr Wybrzeże S. Wyspiańskiego 27, 50-370 Wrocław Bud. A4 Sara kołownia, pokój 359 Tel.: 7 320 320

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM ELEKTRONIKI

LABORATORIUM ELEKTRONIKI INSTYTT NAWIGACJI MORSKIEJ ZAKŁD ŁĄCZNOŚCI I CYBERNETYKI MORSKIEJ ATOMATYKI I ELEKTRONIKA OKRĘTOWA LABORATORIM ELEKTRONIKI Sudia dzienne I rok udiów Specjalności: TM, IRM, PHiON, RAT, PM, MSI ĆWICZENIE

Bardziej szczegółowo

Znaleźć wzór ogólny i zbadać istnienie granicy ciągu określonego rekurencyjnie:

Znaleźć wzór ogólny i zbadać istnienie granicy ciągu określonego rekurencyjnie: Ciągi rekurencyjne Zadanie 1 Znaleźć wzór ogólny i zbadać istnienie granicy ciągu określonego rekurencyjnie: w dwóch przypadkach: dla i, oraz dla i. Wskazówka Należy poszukiwać rozwiązania w postaci, gdzie

Bardziej szczegółowo

Obszar całego kraju jest podzielony na 5 stref odwzorowawczych (rys. 1).

Obszar całego kraju jest podzielony na 5 stref odwzorowawczych (rys. 1). OBLICZNIE GODŁ RKUSZY MP W UKŁDZIE PŃSTWOWYM 965 Obszar całego kraju jest podzielony na 5 stref odwzorowawczych (rys. ). Rys.. Podział kraju na strefy odwzorowawcze wraz ze zniekształceniami liniowymi.

Bardziej szczegółowo

Układy równań i równania wyższych rzędów

Układy równań i równania wyższych rzędów Rozdział Układy równań i równania wyższych rzędów Układy równań różniczkowych zwyczajnych Wprowadzenie W poprzednich paragrafach zajmowaliśmy się równaniami różniczkowymi y = f(x, y), których rozwiązaniem

Bardziej szczegółowo

Metoda elementów brzegowych

Metoda elementów brzegowych Metoda elementów brzegowych Tomasz Chwiej, Alina Mreńca-Kolasińska 9 listopada 8 Wstęp Rysunek : a) Geometria układu z zaznaczonymi: elementami brzegu (czerwony), węzłami (niebieski). b) Numeracja: elementów

Bardziej szczegółowo

ZAJĘCIA 25. Wartość bezwzględna. Interpretacja geometryczna wartości bezwzględnej.

ZAJĘCIA 25. Wartość bezwzględna. Interpretacja geometryczna wartości bezwzględnej. ZAJĘCIA 25. Wartość bezwzględna. Interpretacja geometryczna wartości bezwzględnej. 1. Wartość bezwzględną liczby jest określona wzorem: x, dla _ x 0 x =, x, dla _ x < 0 Wartość bezwzględna liczby nazywana

Bardziej szczegółowo

KO OF Szczecin:

KO OF Szczecin: 55OF D KO OF Szczecin: www.of.zc.pl L OLMPADA FZYZNA (005/006). Stopień, zadanie doświadczalne D Źródło: Komitet Główny Olimpiady Fizycznej A. Wymołek; Fizyka w Szkole nr 3, 006. Autor: Nazwa zadania:

Bardziej szczegółowo

KLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI

KLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI Egzamin maturalny maj 009 MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY KLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI Zadanie. a) Wiadomości i rozumienie Matematyka poziom rozszerzony Wykorzystanie pojęcia wartości argumentu i wartości

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie nr 1: Systemy liczbowe

Ćwiczenie nr 1: Systemy liczbowe Ćwiczenie nr 1: Systemy liczbowe Barbara Łukawska, Adam Krechowicz, Tomasz Michno Podstawowym systemem liczbowym uŝywanym na co dzień jest system dziesiętny. Podstawą tego systemu jest 10 cyfr 0, 1, 2,

Bardziej szczegółowo

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Materiały dydaktyczne na zajęcia wyrównawcze z matematyki dla studentów pierwszego roku kierunku zamawianego Biotechnologia w ramach projektu Era inżyniera pewna lokata na przyszłość Projekt Era inżyniera

Bardziej szczegółowo

KLUCZ ODPOWIEDZI POPRAWNA ODPOWIEDŹ 1 D 2 C 3 C 4 B 5 D 6 A 7 D 8 D 9 A 10 C 11 B 12 A 13 A 14 B 15 D 16 B 17 C 18 A 19 B 20 D

KLUCZ ODPOWIEDZI POPRAWNA ODPOWIEDŹ 1 D 2 C 3 C 4 B 5 D 6 A 7 D 8 D 9 A 10 C 11 B 12 A 13 A 14 B 15 D 16 B 17 C 18 A 19 B 20 D Okręgowa Komisja Egzaminacyjna w Poznaniu KLUCZ ODPOWIEDZI DO ZADAŃ ZAMKNIĘTYCH NR ZADANIA POPRAWNA ODPOWIEDŹ D C 3 C 4 B 5 D 6 A 7 D 8 D 9 A 0 C B A 3 A 4 B 5 D 6 B 7 C 8 A 9 B 0 D Zadanie ( pkt) Okręgowa

Bardziej szczegółowo

Zapomniane twierdzenie Nyquista

Zapomniane twierdzenie Nyquista Zapomniane wierdzenie Nyquisa Bogdan Cichocki, IFT UW KMMF 01.03.1 A A Flukuacje od łac. flucuaio drgania, falowanie, nazwa wprowadzona przez Mariana Smoluchowskiego Harry Nyquis (1889-1976) inżynier elekryk,

Bardziej szczegółowo

Gramatyki, wyprowadzenia, hierarchia Chomsky ego. Gramatyka

Gramatyki, wyprowadzenia, hierarchia Chomsky ego. Gramatyka Gramatyki, wyprowadzenia, hierarchia Chomsky ego Teoria automatów i języków formalnych Dr inŝ. Janusz Majewski Katedra Informatyki Gramatyka Gramatyką G nazywamy czwórkę uporządkowaną gdzie: G =

Bardziej szczegółowo

Lekcja 14. Obliczanie rozpływu prądów w obwodzie

Lekcja 14. Obliczanie rozpływu prądów w obwodzie Lekcja 14. Obliczanie rozpływu prądów w obwodzie Zad 1.Oblicz wartość rezystancji zastępczej obwodu z rysunku. Dane: R1= 10k, R2= 20k. Zad 2. Zapisz równanie I prawa Kirchhoffa dla węzła obwodu elektrycznego

Bardziej szczegółowo

E5. KONDENSATOR W OBWODZIE PRĄDU STAŁEGO

E5. KONDENSATOR W OBWODZIE PRĄDU STAŁEGO E5. KONDENSATOR W OBWODZIE PRĄDU STAŁEGO Marek Pękała i Jadwiga Szydłowska Procesy rozładowania kondensaora i drgania relaksacyjne w obwodach RC należą do szerokiej klasy procesów relaksacyjnych. Procesy

Bardziej szczegółowo

Przykładowe zadania z teorii liczb

Przykładowe zadania z teorii liczb Przykładowe zadania z teorii liczb I. Podzielność liczb całkowitych. Liczba a = 346 przy dzieleniu przez pewną liczbę dodatnią całkowitą b daje iloraz k = 85 i resztę r. Znaleźć dzielnik b oraz resztę

Bardziej szczegółowo

Automatyka i robotyka

Automatyka i robotyka Automatyka i robotyka Wykład 5 - Stabilność układów dynamicznych Wojciech Paszke Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych, Uniwersytet Zielonogórski 1 z 43 Plan wykładu Wprowadzenie Stabilność modeli

Bardziej szczegółowo