WYKŁAD V. IV.3. Modele konsolidacji ośrodka porowatego. ( ) 2 = ], J t G e Τ
|
|
- Sławomir Romanowski
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 WYKŁAD V IV.. Modee konodacj ośrodka porowatego. W poprzednm rozdzae przyjęśmy założene, że zkeet gruntowy jet całem neodkztałcanym, a jeże dopuzczamy jakeś odkztałcena fazy tałej, to ą to tyko zmany objętoścowe. Da całego ośrodka uważa ę, że odkztałcene poega na zmane porowatośc ośrodka, która zaeży od ścśwośc zkeetu gruntowego ceczy ub gazu wypełnającego jego pory. W odneenu do zkeetu gruntowego ub kały tej można toować jednakże różne modee reoogczne. Itneje nekończene wee teoretyczne poprawnych mode opujących właścwośc mechanczne ośrodków prężytych, epko-prężytych czy też prężyto-epko-patycznych. O tym, którego z tych mode naeży użyć do opu właścwośc ntereującego na materału, decydują wynk badań aboratoryjnych w połączenu z możwoścą właścwej w marę dokładnej nterpretacj tych wynków przez wybrany mode reoogczny. W wękzośc wypadków zdarza ę tak, że m bardzej kompkowany jet mode teoretyczny ośrodka, tym epej za jego pomocą można opać wynk dośwadczeń, ecz ze wzgędu na woją kompkowaną naturę mode tak mnej ę nadaje do konkretnych obczeń prognotycznych. Jeże zkeet ośrodka traktuje ę jako jednorodne cało jednofazowe, to proce naprężeneodkztałcene opywany jet najczęścej równanem kontytutywnym cała Botzmanna [Fung, 969]. Najogónejzym prawem wążącym odkztałcena naprężena w teor epko-prężytośc ośrodków jednorodnych zotropowych ą dwa zwązk: t J ( η) ϑj = J ( O) τ j ( t) + τ j ( t η) dη, η o t I( η) γ o = I( O) o( t) + o( t η) dη. η o (.) Funkcja pełzana odkztałceń potacowych J(t) funkcja pełzana odkztałceń objętoścowych I(t), użyte w powyżzych wzorach, jednoznaczne defnują cechy reoogczne przyjętego modeu ośrodka. Dewator naprężena τ naprężene średne tworzą tenor naprężena Cauchy ego : j j = τ j + mδj, a dewator odkztałcena ϑ j odkztałcene średne γ o pozwaają uzykać tenor nfntyzymanego odkztałcena ej = ϑj + γ oδj. W wyrażenach tych użyto dety Kronecker aδ j. W najprotzych modeach trukturanych zakładano, że prawo objętośc jet prężyte, a węc I(t)=K o, gdze K o jet modułem ścśwośc objętoścowej. Funkcje pełzana odkztałceń potacowych da najprotzych mode reoogcznych, których reprezentacje mechanczne można utworzyć z tłumków prężyn wg Bauera nnych [978], mają potać: cecz Newtona: t J ( t) =, η cecz Maxwea: t J ( t) = G( + ), Τ t cało Voghta: J( t) G[ e = ], ( ) t Τ [ ( ) ] J t G e Τ =, Τ cało Zenera: gdze: m
2 4 4 η[ K + G + G] η =, =, G 4 G ( K + G ) η =, G przy czym: G, G, G ą to moduły odkztałcena poprzecznego, η - jet wpółczynnkem epkośc potacowej. Jak wdać, nawet prote modee reoogczne mają potać kompkowaną. W procee wyboru reoogcznego równana tanu da rozpatrywanego materału do głou dochodz komprom mędzy dobrym dopaowanem ę do opywanej rzeczywtośc w ka makrokopowej a prototą modeu. Datego naeży zwrócć zczegóną uwagę na mode cała prężytego. Przytłaczająca wękzość praktyczne używanych mode reoogcznych poada op cechy prężytośc po odpowednch przejścach grancznych, czy po wyemnowanu opu nnych włanośc, prowadza je do modeu Hooke a - cała deane prężytego. Dzałem mechank, gdze powyżze modee znaazły totne zatoowana, jet mechanka gruntów kał. Op reoog gruntów kał czytenk znajdze w pracach Kea [Kea, 977], [Kea nnych, 976], [Dembckego, 97, 98b],. W pracach tych pokazano, że oprócz prób przedtawena zachowana ę gruntu ub kały w potac modeu reoogcznego cała cągłego tnały próby przedtawena modeu opującego zachowane ę takego ośrodka z uwzgędnenem włanośc fazy tałej cekłej ub gazowej w ka porów. W nazych dazych rozważanach zajmemy ę tego typu zwązkam fzycznym da opu pełnejzego oddzaływana przepływu ftracyjnego na odkztałcena ośrodka dwufazowego złożonego ze prężytego zkeetu łabo ścśwej ceczy. Równana tego modeu zotały podane po raz perwzy przez Bota, Wa w 97 [Bot, W,97], a natępne uzczegółowone przez Bota [Bot, 95, 94a, 94b, 954], a natępne wyprowadzone z podtawowych praw termodynamk proceów neodwracanych przy uwzgędnenu twerdzena Onagera w 956 [De Groot, Mazur, 965]. IV... Mode poroprężytośc Bota - Darcy ego. IV... Założena wtępne. Zakładamy wtępne, że ośrodek kłada ę z porowatego cała tałego tworzącego w przetrzen ośrodek cągły. Formułując woja teorę M.A. Bot przyjął, że pełna ona natępujące podtawowe założena: ośrodek jet dwufazowy. Składa ę ze prężytego porowatego zkeetu oraz łabo ścśwej ceczy newtonowkej wypełnającej pory zkeetu; ośrodek porowaty jet całem jednorodnym, zotropowym; deformacje zkeetu ą małe, węc można pomnąć nenowe człony tenora odkztałcena ε, węc: j ε j u u j = + ; (.) x j x naprężena j w zkeece ośrodka porowatego odnoć będzemy do całkowtej powerzchn przekroju VER, mmo że w rzeczywtośc naeżałoby tę powerzchnę pomnejzyć o poe zajęte przez pory (naprężene rozmyte). W odneenu do ceczy wprowadzmy pojęce naprężena porowego ceczy, zwązanego z cśnenem efektywnym ceczy zwązkem: = fp, (.)
3 gdze f okreśa porowatość objętoścową ośrodka porowatego. Jet ono równeż odneone do całkowtej powerzchn przekroju VER; porowatość ośrodka f uważa ę za wekość tałą,która mama charakter tatytyczny; do opu proceów przyjmemy układ odneena Euera. IV... Równana cągłośc przepływu ośrodka dwufazowego. Nech jet protopadłoścenną przetrzeną o nekończene małych krawędzach dx, dy, dz wypełnoną ośrodkem dwufazowym złożonym: z porowatego zkeetu prężytego ceczy wypełnającej jego pory. Okreśmy przez S powerzchnę ścany eementu przetrzennego, a wektor n jet jednotkowym wektorem normanym do powerzchn S, kerowanym na zewnątrz eementu. Przez v v oznaczać będzemy odpowedno wektory prędkośc ftracj ceczy r zkeetu ośrodka, a v = v v okreśa kładowe wzgędnej prędkośc przepływu ftracyjnego ceczy przez ośrodek porowaty. Jeże ρ ρ oznaczają koejno gętość właścwą zkeetu ceczy, to możemy okreść wekość gętośc zkeetu ρ ceczy ρ, odneone każda z nch do objętośc całkowtej obzaru. Oznaczając przez f porowatość objętoścową, możemy obczyć te gętośc: ρ = ( f ) ρ ρ = fρ. Przez ρ oznaczać będzemy gętość ośrodka dwufazowego równą, co do wartośc ume: przepływającej przez ścanę S: f ρ ρ = ρ + ρ. Wartość ρ oznaczać będze gętość ceczy ρ = A, gdze A f oznacza porowatość powerzchnową. Przepływ may całkowtej (zkeetu ceczy) przez ścanę o powerzchn S jet równy: ρv nds + ρ ( v v ) nds + d =. (.4) S S Stąd korzytając z twerdzena Gaua Otrogradzkego równane cągłośc przepływu ośrodka dwufazowego złożonego z ceczy zkeetu ma potać: D ρ + ρε = r [ ρ v ], D t ρ t ɺ, (.5) gdze D oznacza pochodną maową wyrażoną wzorem: D = + v t x, (.6) a εɺ oznacza prędkość zmany dyatacj zkeetu równa co do wartośc, Możemy natępne obczyć przepływ ceczy przez powerzchnę S. Wyraz ę on wzorem: v. ρv nds + ρ ( v v ) nds + d =. (.7) S S ρ t Stąd dotajemy równane cągłośc przepływu fazy cekłej w potac: r D ρ + ρ ( ɺ θ ɺ ε ) = ( ρ v ), (.8),
4 gdze r D r D t x. jet pochodna maową wyrażoną wzorem = + ( v v ) Zakładając, że faza tała jet neruchoma ( v = ), a przez pory przeącza ę ścśwa cecz, równane cągłośc przepływu ma en tyko w odneenu do fazy cekłej ośrodka prowadza ę do potac: ( ρ ) dv( ρv) = t. (.9) aką potać równana cągłośc uzykaśmy w poprzednm podrozdzae IV...4 wzór Błąd! Ne można odnaeźć źródła odwołana. da modeu hydrodynamcznego przepływu ftracyjnego. Wdać węc, że w przejścu grancznym dotajemy poprzedno wyprowadzone równana cągłośc przepływu. IV... Równana ruchu fazy tałej cekłej. Aby uzykać równana równowag da fazy tałej cekłej ośrodka dwufazowego, wprowadzmy dodatkowe defncje założena wprowadzone przez Bota [Bot, 956a, 956b]: energę knetyczną ośrodka dwufazowego możemy wyrazć wzorem: z warunkam: ρ ρ ρ (.) K = ( v v + v v + v v ) d ρ + ρ = ρ > ; ρ + ρ = ρ > ; ρ <, gdze ρ jet nowym parametrem o wymarze gętośc okreśającym dynamczne przężene pomędzy dwoma fazam ośrodka; funkcja dyypacj jet formą kwadratową zaeżną od prędkośc wzgędnej przepływu ftracyjnego, którą można wyrazć w natępujący poób: W, (.) = bv v d r r d gdze b jet wpółczynnkem oporu ftracyjnego pełnającym warunek b>; korzytając z równana (.) można okreść objętoścowe ły wewnętrzne wynkające z oporu epkego przepływającej ceczy przez pory ośrodka. Sły dzałające na zkeet ośrodka wynozą: M W r = = bv d v (.) d na cecz M W r = = bv d v, (.) d kładowe okanego wektora pędu zkeetu ceczy można obczyć ze wzoru: ( ρ ρ ), (.4) P = v + v d
5 . (.5) P = ( ρ v + ρ v ) d Prawo zachowana pędu fazy tałej ośrodka można wyrazć wzorem: S D P jn jds + b( v v ) d + ( ρ ρ ) X d = d, (.6) gdze jn j oznacza naprężena w zkeece dzałające na powerzchnę S, a przez X - ły cężkośc na jednotkę may całkowtej. Równane (.7), po wykorzytanu twerdzena Gaua Otrogradzkego, pozwaa na uzykane okanego równana ruchu fazy tałej ośrodka w potac: gdze D r D v D v j, j + X ( ρ ρ) = bv + ρ + ρ, (.7) jet pochodną materaną wyrażona wzorem: D = + v t x. Da fazy cekłej ośrodka prawo zachowana pędu prowadza ę do potac: gdze D n D P nds + b( v v ) d + ρ X d = d, (.8) S jet pochodną materaną wyrażona wzorem: D = + v t x, oznacza naprężena w ceczy dzałające na całkowtą powerzchnę S. Naprężene rozmyte w ceczy równa ę co do wartośc: = pf, (.9) przy czym p oznacza cśnene efektywne w ceczy. Równane (.8) po wykorzytanu twerdzena Gaua - Otrogradzkego pozwaa na uzykane równana ruchu fazy cekłej ośrodka w potac: r D v D v, + X ρ = bv + ρ + ρ. (.) Da przypadku przepływu qua tatycznego można pomnąć człony reprezentujące ły bezwładnośc ceczy zkeetu równana ruchu da każdej z faz można zapać w potac: r j, j + X ( ρ ρ) = bv, (.) + X ρ = bv. (.) r, Sumaryczne równane ruchu da obydwu faz ma w tym przypadku potać:, + + X ρ =. (.) j j,
6 W przypadku, gdy zkeet ośrodka wykazuje ę jedyne ścśwoścą jet w wojej mae neodkztałcany, równane (.) trac en, gdyż zkeet jet neruchomy tenor naprężena reprezentuje tyko część kutą tenora, a równane (.) prowadza ę do potac równana przepływu ftracyjnego Darcy egobłąd! Ne można odnaeźć źródła odwołana. w modeu hydrodynamcznym przepływu, które można zapać w potac: H =. (.4) v k x IV...4. Zwązk kontytutywne cała Bota. Zwązk kontytutywne modeu Bota wyprowadzmy z termodynamk proceów neodwracanych. Probem uzykana zwązków kontytutywnych był tematem pubkacj weu pubkacj, w tym medzy nnym Bota [Bot, 956a ], Strzeeckego [Strzeeck, 979, 6], Derkego [Derk, 964a,964c, 969b, 975], Szefera [Szefer, 98a, 98b], Gazyńkego [Gazyńk, 98], Couy ego [Couy, 995]. Skorzytajmy z perwzego prawa termodynamk, które możemy przedtawć w potac: D Lɺ + Qɺ = ( W + K ), (.5) gdze: przez L okreśamy pracę wykonaną przez ły wewnętrzne, ły cężkośc ły pochodzące od oporu epkego przepływającej ceczy; Q oznacza cepło generowane podcza przepływu ftracyjnego odkztałceń zkeetu ośrodka porowatego; W oznacza energę wewnętrzną; K wyrażaenergę knetyczną. Zapzemy oddzene perwze prawo termodynamk proceów neodwracanych da każdej z faz oddzene, przy czym będzemy używać wkaźnka da fazy tałej ośrodka da fazy cekłej. Moc ł wewnętrznych zkeetu wyraża ę wzorem: Moc ł cężkośc zkeetu ośrodka: ɺ. (.6) A L = ( j + δj ) v n jds L P S ( ρ ρ ) ɺ. (.7) = X v d Moc ł oporu epkego ceczy odneona do zkeetu: ( ) ɺ. (.8) L = b v v d D Poneważ moc jet wekoścą kaarną, węc całkowta moc ł dzałających na zkeet ośrodka wyno: Lɺ = Lɺ + Lɺ + Lɺ. (.9) A P D Prędkość zman cepła w zkeece ośrodka wyraża ę wzorem: gdze ɺ, (.) Q = q d, q ą to kładowe trumena cepła przepływającego przez fazę tałą ośrodka. Pochodna materana energ knetycznej da fazy tałej ośrodka wyno:
7 D K D v D v = ( ρv + ρv ) d Pochodna materana energ wewnętrznej da zkeetu wyno:. (.) DW w ɺ d, (.) = gdze wɺ oznacza prędkość zmany okanej energ wewnętrznej zkeetu. Borąc pod uwagę wzory od (.6) do (.) perwze prawo termodynamk w odneenu do fazy tałej ośrodka można wyrazć wzorem: Dv Dv wɺ + ρv + ρv d =. (.) = X ( ρ ρ ) v b( v v ) v + ( j + δj ) ɺ εj + ( j, j +, ) v q, d. Korzytając z równań (.7) (.), równane (.) można przedtawć w potac zwązku okanego wyrażającego wekość energ wobodnej odneonej do fazy tałej ośrodka: ( ) wɺ = v + + δ ɺ ε q. (.4), j j j, Da ceczy moc ł wewnętrznych w ceczy jet równa: Moc ł cężkośc ceczy: ( ) L ɺ = v v n ds. (.5) A S ɺ, (.6) L p a moc ł oporu epkego w ceczy: = ρ X v d ( ) ɺ. (.7) L = b v v v d D Prędkość zman cepła w ceczy wyno: ɺ, (.8) Q = q d gdze q to kładowe wektora trumena przepływu cepła: Pochodna materana energ knetycznej ceczy K wyno:, k k D v D v = ρv + ρv d k D K. (.9)
8 Pochodna materana energ wewnętrznej ceczy w obzarze można wyrazć wzorem: k D W w ɺ d. (.4) = Korzytając ze wzorów (.5) oraz wzorów od (.5) do (.4), perwze prawo termodynamk da ceczy wyraża ę zwązkem: Dv Dv wɺ + ρv + ρv d =. (.4) = X ρv + b( v v ) v +, ( v v ) + ( ɺ θ ε ) q ɺ, d W powyżzej reacj przez θ ɺ oznaczono prędkość zmany dyatacj ceczy, a przez εɺ prędkość zman dyatacj zkeetu ośrodka. Borąc pod uwagę równane ruchu ceczy (.), równane (.4) można zapać w potac zwązku okanego: ( ɺ ɺ) wɺ = v + θ ε q. (.4),, Można założyć, że prędkość zmany energ wewnętrznej ośrodka dwufazowego wɺ jet równa ume prędkośc zman energ każdej z faz ośrodka wɺ, wɺ, węc: wɺ = wɺ + wɺ. (.4) Oznaczając przez q kładowe prędkośc przepływu cepła ośrodka dwufazowego (zkeet + cecz), można twerdzć, że: q = q + q. (.44) Korzytając z powyżzych zwązków (.4) (.44) oraz z równań (.4) (.4) możemy twerdzć, że zmana energ wewnętrznej ośrodka dwufazowego wyno: w = ɺ ε + θ ɺ q ɺ. (.45) j j, Perwza zaada termodynamk okreśa zwązek pomędzy pracą mechanczną cepłem. Wyraża ona ban energ ne wno ogranczeń na kerunek proceu zmany tanu cała. W zagadnenach mechank kaycznej cał deane ztywnych możemy mówć o wzajemnej zamane energ potencjanej w knetyczną zakładając oczywśce, ze w układze ne ma dyypacj energ generowanej na przykład na kutek wzajemnego tarca czątek. Gdy w układze zaczynają wytępować zmany termczne, mamy do czynena z proceam neodwracanym. W takm przypadku mumy odwołać ę do drugego prawa termodynamk, które nakłada totne ogranczena na proce zman tanu energetycznego układu. Ceem opana zjawk neodwracanych wprowadza ę w termodynamce funkcję zmany tanu zwaną entropą. Aby okreść ogranczene kerunków zman tanu układu, druge prawo termodynamk wprowadza nerówność twerdzającą, że zmana entrop wewnętrznej układu jet zawze dodatna ub równa zeru w przypadku proceu neodwracanego, zwana nerównoścą Cauua Duhema. W mechance ośrodków cągłych wg. Derkego [Derk, 975], De Groota, Mazura [De Groot, Mazur, 965] wprowadza ę funkcję entrop właścwej merzonej na jednotkę objętośc, co można wyrazć wzorem:
9 . (.46) S = d Zdefnujmy entropę właścwą w potac: dq d =, (.47) przy czym: jet temperaturą bezwzgędną, dq jet przyrotem cepła na jednotkę objętośc. różnczka d jet różnczką zupełną. Poneważ w przypadku ogónym cało może wymenać cepło z otoczenem, prędkość zman entrop jet umą prędkośc zman entrop S z wkutek wymany cepła z otoczenem prędkośc zman entrop wewnętrznej, co można zapać równanem: ds ds ds dt dt dt w z = +. (.48) Entropa zwązana z wymaną cepła z otoczenem wyraża ę zwązkem: dsz dq = = dt dt q, d, (.49) co prowadza ę do równana okanego w potac: dz dt = q. (.5), Jak wdać z zaeżnośc (.5), entropa S z może meć wartość dodatną, ujemną, ub równą zeru w zaeżnośc od kerunku przepływającego cepła od jego dywergencj. Inaczej ma ę prawa z entropą wewnętrzną S w. Jej zmana w jednotce objętośc układu mu pełnać nerówność Cauua-Duhema, co w zape okanym można przedtawć w poób natępujący: d w dt. (.5) Jeże korzytamy z defncj entrop, wyrażoną wzorem (.49), prędkość zmany entrop możemy zapać zwązkem: gdze ɺ q = = ɺ, (.5), Sz d zd ɺ z jet prędkoścą zmany entrop okanej, a okreśa temperaturę aboutną ośrodka. Korzytając ze wzoru (.46) oraz równana (.5), zmanę energ wewnętrznej ośrodka możemy wyrazć równanem: wɺ = ɺ ε + θ ɺ + ɺ. (.5) j j z Aby uzykać zwązk kontytutywne, korzytamy z defncj energ wobodnej Hemhotza wyrażającej ę wzorem:
10 F = W S. (.54) Energa wobodna Hemhotz a, podobne jak energa wewnętrzna W, jet funkcją tanu ośrodka. Jeże zmany tanu ośrodka ą nekończene małe, zmanę funkcj tanu F można wyrazć przy pomocy defncj różnczk zupełnej df : df = dw ds Sd. (.55) Proce zotermczny. W przypadku proceów zotermcznych mamy: węc w takm przypadku: d =, (.56) df = dw ds. (.57) raktując różnczkę zupełną funkcj Hemhotza F jako zmanę tej funkcj tanu w czae, co możemy napać w potac: Fɺ = Wɺ Sɺ = Wɺ Sɺ w + Sɺ z (.58) oraz wprowadzając funkcję okaną energ wobodnej Hemhotz a χ pełnającą zwązek: F, (.59) = χd równane (.58) wyraża ę w ka okanej natępująco: ɺ χ = ɺ ε + θ ɺ ɺ. (.6) j j w Stąd dotajemy: = ɺ ε + θɺ ɺ χ ɺ. (.6) w j j Kładąc: χ = χ( εj, θ ), (.6) na podtawe (.6) dotajemy: j ɺ εj + ɺ θ (.6) ε j θ da każdych ɺ ε,. Powyżze równane jet pełnone, gdy: j θ ɺ j = (.64) ε j
11 =. (.65) θ Poneważ funkcja zmany energ wobodnej Hemhotza jet różnczką zupełną, węc: dχ = εj + ɺ θ ε θ j ɺ. (.66) Rozwjając w zereg ayor a funkcję energ wobodnej χ w okocach tanu naturanego znajdujemy: (,) (, ) χ ( εj, θ ) = χ (,) + εj + θ + ε θ j (,) (,) (,) ) χ χ χ + εjε k + εjθ + θθ +. εj ε k εj θ θ θ Poneważ w tane naturanym (neodkztałconym) funkcje: χ (,), (,) oraz (,) zeru, węc z dokładnoścą do małych drugego rzędu możemy zapać: gdze (,) χ βj = ε θ j (,) χ γ = θ θ ( ) j (.67) ą równe χ ε, θ = c ε ε + β ε θ + γθθ, (.68) j jk j k j j c jk (,) χ =, (.69) ε ε j k, (.7). (.7) Korzytając ze zwązków (.64) (.65) uzykamy zwązk kontytutywne cała Bota w przypadku dowonej anzotrop ośrodka dwufazowego: = c ε + β θ, (.7) j jk k j = β ε + γθ. (.7) j j Mmoże ne korzytaśmy z prawa ymetr Onagera, uzykaśmy zwązk kontytutywne pełnające to prawo. W przypadku, gdy na wekość cśnena porowego mają wpływ jedyne odkztałcena objętoścowe ceczy, co powoduje, że βj = βδj,wtedy uzykujemy uprozczoną potać zwązków kontytutywnych Bota: = c ε + βδ θ (.74) j jk k j oraz
12 = βε + γθ. (.75) W przypadku zkeetu zotropowego tenor prężytośc dwóch tałych prężytośc zdefnowanych, przez Bota w potac: ( ) c = Aδ δ + N δ δ + δ δ. (.76) jk j k k j jk c jk można wyrazć przy pomocy Używając oznaczeń wprowadzonych przez Bota, wprowadzmy dwe nowe tałe: β = Q γ = R. (.77) Zwązk kontytutywne po wprowadzonych oznaczeń prowadzają ę do potac zaproponowanej przez Bota [Bot, 956]: ( ) = Nε + Aε + Qθ δ, j j j = Qε + Rθ. (.78) W pracy Bota Wa [Bot, W, 957] znterpretowano tałe wytępujące w zwązkach kontytutywnych (.78) w poób natępujący: N jet modułem odkztałcena potacowego zkeetu, A jet modułem odkztałcena objętoścowego zkeetu wypełnonego ceczą, Q jet wpółczynnkem wpływu odkztałcena objętoścowego ceczy na naprężene w zkeece ub odwrotne - wpółczynnkem wpływu odkztałcena objętoścowego zkeetu na naprężene w ceczy, R jet modułem odkztałcena objętoścowego ceczy wypełnającej pory cała Bota, parametr M wyraża ę poprzez: Q M = A. R Stałe M N Bota odpowadają w przypadku ośrodka prężytego pozbawonego por tałym Lamego λ µ. ake oznaczene tałych Bot przyjął konekwentne toował w wojej pracy Couy [ Couy, 995]. Na podtawe pracy Bota, Wa [Bot, W,957 ] można w takm przypadku wyrazć tałe prężytośc Bota przy pomocy modułu odkztałcena potacowego G wpółczynnka Poona υ : N = G M = υ G ( υ ). (.79) Spoób wyznaczana pozotałych tałych modeu Bota czytenk znajdze w pracy [Fatta, 959]. Proce adabatyczny. Da adabatycznych zman tanu zmana entrop wywołana wymaną cepła z otoczenem jet równa zero, węc: d z dt =. (.8) Korzytając ze wzoru (.8) oraz równana (.5) zmanę energ wewnętrznej ośrodka da proceu adabatycznego możemy wyrazć równanem: w = ɺ ε + θ ɺ ɺ. (.8) j j
13 Aby uzykać zwązk kontytutywne, korzytamy z defncj energ wobodnej Hemhotza wyrażającej ę wzorem: F = W S. (.8) Energa wobodna Hemhotz a, podobne jak energa wewnętrzna W jet funkcją tanu ośrodka. Jeże zmany tanu ośrodka ą nekończene małe, zmanę funkcj tanu F można wyrazć przy pomocy defncj różnczk zupełnej df : df = dw ds Sd. (.8) Poneważ w przypadku proceu adabatycznego: węc w takm przypadku: S ɺ z =, (.84) df = dw Sd S ɺ w. (.85) raktując różnczkę zupełną funkcj Hemhotz a F jako zmanę tej funkcj tanu w czae, co możemy napać w potac: F ɺ = W ɺ S ɺ S ɺ w (.86) oraz wprowadzając funkcję okaną energ wobodnej Hemhotz a χ pełnającą zwązek: F (.87) = χd równane (.85) wyraża ę w ka okanej równanem: ɺ χ = ɺ ε + θɺ ɺ ɺ. (.88) j j w Z tego wynka, że: = ɺ ε + θ ɺ ɺ ɺ χ ɺ. (.89) w j j Kładąc dotajemy : χ = χ( ε, θ, ), (.9) χ χ j ε j θ χ ɺ + ɺ + ɺ, (.9) ε j θ z czego uzykujemy: j j =, (.9) ε j =, (.9) θ
14 =. (.94) emperaturę bezwzgędną możemy przedtawć w forme umy: = + ϑ, (.95) przy czym oznacza temperaturę bezwzgędną tanu naturanego cała na przykład ϑ / <<. 8 K ( ), a ϑ jet przyrotem temperatury zazwyczaj Rozwjając w zereg ayor a funkcję energ wobodnej χ w okocach tanu naturanego znajdujemy: (,, ) (,, ) (,, ) χ ( εj, θ, ϑ ) = χ (,, ) + εj + θ + ϑ ε θ ϑ (,, ) (,, )) (,, )) χ χ χ + [ ε ε + θθ + ϑϑ + j k εj ε k θ θ ϑ ϑ (,, ) (,, ) (,, ) χ χ χ + ε θ + θϑ + ε ϑ] +. j εj θ θ ϑ ε j ϑ j j (.96) Poneważ zakładamy, że w tane naturanym (neodkztałconym) funkcje χ (,, ), j (,, ) ( ) (,, ),, zapać: ą równe zeru, węc z dokładnoścą do małych drugego rzędu możemy C ( ) = c + + a j jk j k χ ε, θ ε ε γθθ ϑϑ + β ε θ + a ε ϑ + a θϑ, j j j j (.97) gdze (,, ) χ βj = ε θ j ( ) c jk (,, ) χ = ε ε j k, (.98), (.99) χ,, γ =, (.) θ θ (,, ) a j =, (.) ε ϑ a a j (,, ) = ϑ ϑ,, = θ ϑ ( ), (.). (.) Przyjęto tutaj założene, że tan naturany wytępuje, gdy cśnene w ceczy naprężena w zkeece ą równe zeru. ake założene w przypadku ceczy jet w zagadnenach przepływu ceczy
15 łabo ścśwych dopuzczane, choć zdajemy obe prawę z faktu, że właścwze byłoby przyjęce tanu naturanego odpowadającego ytuacj, gdy cśnene w ceczy równe jet cśnenu atmoferycznemu. ake właśne założene przyjął Couy w pracy [Couy, 995] datego uzykał zwązk fzyczne różnące ę co do tałej w odneenu do przyjętego założena. Korzytając ze zwązków (.9) (.9), uzykujemy zwązk kontytutywne cała Bota da przypadku proceu adabatycznego dowonej anzotrop ośrodka dwufazowego: = = c ε + β θ + a ϑ ad ad j jk k j j εj ad ad = = βj ε j + γ θ + aϑ θ = = a jε j + aθ + aϑ ϑ, (.4), (.5). (.6) Mmoże ne korzytaśmy z prawa ymetr Onagera, uzykaśmy zwązk kontytutywne pełnające to prawo. W przypadku, gdy jedyne odkztałcena objętoścowe mają wpływ na wekość ad ad ad cśnena porowego, co powoduję, że β = β δ oraz α = α δ uzykujemy uprozczoną potać zwązków kontytutywnych Bota: = c ε + ( β θ + a ϑ) δ, (.7) ad ad j jk k j j j j j = + + a (.8) ad ad β ε γ θ ϑ równane entrop w potac: = a ε + a θ + a ϑ. (.9) W przypadku zkeetu zotropowego tenor prężytośc c jk można, podobne jak w przypadku proceu zotermcznego, wyrazć przy pomocy dwóch tałych prężytośc, zdefnowanym przez Bota w potac: ( ) c = A δ δ + N δ δ + δ δ. (.) ad ad ad jk j k k j jk Używając oznaczeń wprowadzonych przez Bota wprowadzmy dwe tałe: β = Q γ = R. (.) ad ad ad ad Zwązk kontytutywne po wprowadzonych oznaczeń prowadzają ę do potac: ( ) ad ad ad = N ε + A ε + Q θ + a ϑ δ, j j j ad ad = Q ε + R θ + a ϑ.. (.) Rozważmy natępne en fzyczny nowych tałych materałowych a, a, a. Dokonajmy zwężena perwzego wzoru ze zwązków(.) dotajemy: ( ad ad ) ad = m = N + A ε + Q θ + a ϑ, (.) tąd możemy obczyć wartość naprężena średnego m, które jet równe:
16 = ε + θ + ϑ, (.4) ad ad m K Q a ad ad ad gdze K = M + N jet modułem odkztałcena objętocowego zkeetu ośrodka ad porowatego, natomat Q jet wpółczynnkem wpływu odkztałcena objętoścowego ceczy na naprężena w zkeece w przypadku proceu adabatycznego. Jeże założymy, że jedyną przyczyną powodującą odkztałcena jet temperatura ϑ, to m =, możemy napać wówcza: ε = α ϑ, oraz θ = α ϑ (.5) możemy wywnokować, że: ad ad ( α α ) a = K + Q węc a <, (.6) gdze α jet wpółczynnkem nowej rozzerzanośc cepnej porowatego zkeetu, a α wpółczynnkem okreśającym wpływ rozzerzanośc cepnej zkeetu na dyatację ceczy ub odwrotne, wpływ rozzerzanośc cepnej ceczy na dyatację zkeetu. Uzykany powyżej wzór na wpółczynnk a różn ę od anaogcznego wzoru uzykanego przez O. Couy [Couy, 995]. Według cytowanej pracy wpółczynnk a zaeży jedyne od nowej rozzerzanośc cepnej zkeetu modułu odkztałcena potacowego ad K. W przypadku drugego ze wzorów(.), gdy założymy, że jedyną przyczyną powodującą odkztałcena jet temperatura ϑ, to = możemy twerdzć, że: ε = α ϑ, oraz θ = α ϑ, (.7) uzykujemy węc wartość tałej a w potac: ad ad ( α α ) a = Q + R. (.8) a jet węc równeż wekoścą ujemną zaeży od wprowadzonej już poprzedno tałej α, będącej wpółczynnkem okreśającym wpływ rozzerzanośc objętoścowej zkeetu na dyatację ceczy oraz tałej α, reprezentującej wpółczynnk rozzerzanośc cepnej ceczy. Rozważmy obecne trzece z równań (.9), które możemy zapać w potac: = a ε + a θ + a ϑ. (.9) Wykonajmy operacje różnczkowana po czae: ɺ = aɺ ε a ɺ θ a ϑ ɺ. (.) Jak wadomo, wekość d dt jet marą ośc cepła wytworzonego w jednotce objętośc rozważanego obzaru w procee zmany temperatury, gdy odkztałcene ośrodka konodującego jet tałe (prędkość dyatacj zkeetu ceczy c jet równa zeru). Wekość taka okreśana jet manem V cepła właścwego przy tałej objętośc. Poneważ α a ą ujemne, węc a < a < wyno:
17 a ρc V. (.) Znak równośc w przybżenu wynka z założena, ze temperatura ϑ jet bardzo mała w porównanu z temperaturą. Równane entrop (.) można zapać w potac: ɺ = aɺ ε a ɺ θ + ρc ɺ ϑ (.) V Poneważ ɺ (.) = q, oraz na podtawe prawa przewodnctwa cepnego Fourera: q = λ ϑ, (.4) możemy zapać: ɺ, (.5) = λ ϑ gdze λ jet wpółczynnkem przewodnctwa cepła ośrodka konodującego (wpóne fazy tałej cekłej ośrodka). Uwzgędnając wyrażena (.6) (.8) oraz równane (.), możemy równane entrop zapać w potac równana przewodnctwa cepnego: ϑ ɺ ε ɺ θ ɺ ϑ, (.6) κ P P4 = gdze P ad ad ( K α + Q α ) =, ρc κ V P 4 ad ad ( Q α + R α ) λ = κ =. (.7) ρc κ ρ V c v Równana termodynamk proceów neodwracanych pozwoły węc na okreśene zwązków kontytutywnych da prężytego ośrodka porowatego, którego pory wypełna łabo ścśwa cecz da przypadku proceu adabatycznego w potac: ( ) ad ad ad = N ε + A ε + Q θ + a ϑ δ, j j j ad ad = Q ε + R θ + a ϑ. oraz równana przewodnctwa cepnego w potac: (.8) ϑ Pɺ ε Pɺ 4θ = ɺ ϑ. (.9) κ Zagadnenam równań termomechankośrodków porowatych zajmował ę równeż [Kubk,, 4]. IV...5. Równana poroprężytośc Bota Darcy ego.
18 Wyprowadzone równana ruchu fazy cekłej tałej ośrodka, równana cągłośc przepływu oraz zwązk kontytutywne pozwaają zapać zborczy układ równań nowej teor konodacj Bota Darcy ego w przypadku proceu zotermcznego w przemezczenach zkeetu funkcj naprężena w ceczy w potac: H D v D v R H D v D v R R, N u + ( M + N ) ε, + X ρ =, + ρ + ρ C + X ρ = ɺ ɺ ε + ρ + ρ, (.) gdze: k Q H = Q + R, C =, M A, f = R (.) k jet wpółczynnkem ftracj Darcy ego. W przypadku, gdy proce traktujemy jako qua-tatyczny, możemy pomnąć ły bezwładnośc Bota układ równań teor konodacj Bota Darcy ego możemy zapać w potac: H N u + ( M + N ) ε, + X ρ =,, R (.) H C + X ρ = ɺ ɺ ε. R R W nektórych przypadkach zakłada ę, że truktura materału podega jedyne bardzo małym odkztałcenom ub jet wręcz neodkztałcana. Wówcza wprowadzając brak odkztałceń potacowych przy wytępowanu cechy ścśwośc ośrodka uzykujemy da przypadku zagadnena jednowymarowego równane konodacj erzaghego [erzagh, 95, 948,954] w potac: c vc = ɺ, (.) x k gdze cvc =, przy czym m vc jet wpółczynnkem zagęzczena ośrodka. ρ gmvc Mode erzaghego opuje proce jednooowej konodacj powodowany wypływem ceczy wynkającą tąd zmaną porowatośc, a ne opuje konodacj wywołanej odkztałcanoścą zkeetu ceczy. eora erzaghego zotała w atach trzydzetych XX weku pozerzona na przypadk trójoowej konodacj przez Gerevanova [Gerevanov, 948] Forna [Forn, 959]. Nazym zdanem użyta przez cytowanych autorów metodyka jet dykuyjna. Proce trójwymarowej konodacj prawdłowo opuje mode poroprężytośc Bota Darcy ego, w którym w przypadku braku wytarczających danych umożwających wyznaczene parametrów modeu można wprowadzć pewne założena uprazczające. Ne prowadzą one jednak w żadnym wypadku do równana konodacj erzaghegoda przypadku trójwymarowego, zaproponowanego przezgerewanowa Forna. Szerzej zagadnene przejśca grancznego z modeu Bota do modeu erzaghego nterpretacj wpółczynnków efektywnych obydwu mode ch reacj omówmy w rozdzae VIII. Układ równań konodacj da przypadku ośrodka, w którym pomjamy odkztałcena potacowe zkeetu, a uwzgędnamy jedyne ścśwość fazy tałej cekłej ośrodka dwufazowego, prowadza ę dorównań uzykanych da modeu hydrodynamcznego przepływu ceczy omówonego w podrozdz. 4.. IV...6. Równana termo-poroprężytośc ośrodka porowatego wypełnonego łabo ścśwą ceczą. Wyprowadzone równana ruchu fazy cekłej tałej ośrodka, równana cągłośc przepływu oraz zwązk kontytutywne da przypadku proceu adabatycznego pozwaają zapać zborczy układ równań nowej teor termo-poropręzytośc w przemezczenach zkeetu funkcj naprężena w ceczy w potac:
19 H D v D v N u M N X P R ad ad C H D v D v + X ρ = ɺ ɺ ε + P ϑ + ρ + ρ, ad ad f R R ϑ Pɺ ε Pɺ 4θ = ɺ ϑ, κ gdze: P ad ad ad ad + ( + ) ε, + ρ = ad, + ϑ, + ρ + ρ ad ad ad ad ad k, (.4) H = Q + R, a C =, (.5) f ad ad ( K α + Q α ) =, ρc κ V P 4 ad ad ( Q α + R α ) = ρc κ ad ad ad ( ) ( α α α ) V κ λ ρ =, (.6) P = a + a = K + Q + R, (.7) ad ad P = a = Q α + R α, ad ad ad K = A + N, (.8) D oraz = + v dt t x, D = + v t x. Jak wdać, układ równań termo-poroprężytośc ośrodka porowatego zawerającego w porach łabo ścśwą cecz kłada ę z pęcu równań, w tym: trzech równań równowag zapanych w przemezczenach, równana przepływu ftracyjnego ceczy przez pory ośrodka z uwzgędnenem poa temperatury, równana przewodnctwa cepnego. Jako newadome wytępują w nch kładowe tanu przemezczena zkeetu c v u, naprężene ceczy temperatura ϑ. Jak wdać, ość równań jet równa ośc newadomych. Zadane z punktu wdzena mechank jet możwe do rozwązana.
Modelowanie przepływu cieczy przez ośrodki porowate Wykład XII
Modeowane pzepływu ceczy pzez ośodk poowate Wykład XII Mode poopężytośc Bota - Dacy ego. Założena wtępne. Zakładamy wtępne, że ośodek kłada ę z poowatego cała tałego twozącego w pzetzen ośodek cągły. Fomułując
V. TERMODYNAMIKA KLASYCZNA
46. ERMODYNAMIKA KLASYCZNA. ERMODYNAMIKA KLASYCZNA ermodynamka jako nauka powstała w XIX w. Prawa termodynamk są wynkem obserwacj welu rzeczywstych procesów- są to prawa fenomenologczne modelu rzeczywstośc..
KONSPEKT WYKŁADU. nt. MECHANIKA OŚRODKÓW CIĄGŁYCH. Piotr Konderla
Studa doktorancke Wydzał Budownctwa Lądowego Wodnego Poltechnk Wrocławskej KONSPEKT WYKŁADU nt. MECHANIKA OŚRODKÓW CIĄGŁYCH Potr Konderla paźdzernk 2014 2 SPIS TREŚCI Oznaczena stosowane w konspekce...
Podstawy termodynamiki
Podstawy termodynamk Temperatura cepło Praca jaką wykonuje gaz I zasada termodynamk Przemany gazowe zotermczna zobaryczna zochoryczna adabatyczna Co to jest temperatura? 40 39 38 Temperatura (K) 8 7 6
f 4,3 m l 20 m 4 f l x x 2 y x l 2 4 4,3 20 x x ,86 x 0,043 x 2 y x 4 f l 2 x l 2 4 4, x dy dx tg y x ,86 0,086 x
f l Ry. 3. Rozpatrywany łuk parabolczny 4 f l x x 2 y x l 2 f m l 2 m y x 4 2 x x 2 2 2,86 x,43 x 2 tg y x dy 4 f l 2 x l 2 4 2 2 x 2 2,86,86 x Mechanka Budowl Projekty Zgodne ze poobem rozwązywana układów
3 BADANIE WYDAJNOŚCI SPRĘŻARKI TŁOKOWEJ. 1. Wprowadzenie
3 BADANIE WYDAJNOŚCI SPRĘŻARKI TŁOKOWEJ. Wprowadzene Sprężarka jet podtawowym przykładem otwartego układu termodynamcznego. Jej zadanem jet medzy nnym podwyżzene cśnena gazu w celu: uzykane czynnka napędowego
Wykład 4. Skręcanie nieskrępowane prętów o przekroju cienkościennym otwartym i zamkniętym. Pręt o przekroju cienkościennym otwartym
Wykład 4. Skręane nekrępowane prętów o przekroju enkośennym otwartym zamknętym. Pręt o przekroju enkośennym otwartym la przekroju pręta pokazanego na ryunku przyjmjmy funkje naprężeń Prandtla, która tylko
Blok 7: Zasada zachowania energii mechanicznej. Zderzenia
Blok 7 Zaada zachowana energ echancznej. Zderzena I. Sły zachowawcze nezachowawcze Słą zachowawczą nazyway łę która wzdłuż dowolnego zaknętego toru wykonuje pracę równą zeru. Słą zachowawczą nazyway łę
RUCH OBROTOWY Można opisać ruch obrotowy ze stałym przyspieszeniem ε poprzez analogię do ruchu postępowego jednostajnie zmiennego.
RUCH OBROTOWY Można opsać ruch obrotowy ze stałym przyspeszenem ε poprzez analogę do ruchu postępowego jednostajne zmennego. Ruch postępowy a const. v v at s s v t at Ruch obrotowy const. t t t Dla ruchu
MECHANIKA 2 MOMENT BEZWŁADNOŚCI. Wykład Nr 10. Prowadzący: dr Krzysztof Polko
MECHANIKA Wykład Nr 10 MOMENT BEZWŁADNOŚCI Prowadzący: dr Krzysztof Polko Defncja momentu bezwładnośc Momentem bezwładnośc punktu materalnego względem płaszczyzny, os lub beguna nazywamy loczyn masy punktu
Wykład Turbina parowa kondensacyjna
Wykład 9 Maszyny ceplne turbna parowa Entropa Równane Claususa-Clapeyrona granca równowag az Dośwadczena W. Domnk Wydzał Fzyk UW ermodynamka 08/09 /5 urbna parowa kondensacyjna W. Domnk Wydzał Fzyk UW
Wykład 10 Teoria kinetyczna i termodynamika
Wykład 0 Teora knetyczna termodynamka Prawa gazów doskonałych Z dośwadczeń wynka, że przy dostateczne małych gęstoścach, wszystke gazy, nezależne od składu chemcznego wykazują podobne zachowana: w stałej
Wykład 13. Rozkład kanoniczny Boltzmanna Rozkład Maxwella-Boltzmanna III Zasada Termodynamiki. Rozkład Boltzmanna!!!
Wykład 13 Rozkład kanonczny Boltzmanna Rozkład Maxwella-Boltzmanna III Zasada Termodynamk W. Domnk Wydzał Fzyk UW Termodynamka 2018/2019 1/30 Rozkład Boltzmanna!!! termostat T E n układ P n exp E n Z warunku
Materiały ćwiczeniowe do małego kursu chemii teoretycznej Mechanika klasyczna
Materały ćwczenowe do małego kuru chem teoretycznej Mechanka klayczna Opracowane: Potr Petelenz, Barbara Pac WSTĘP Podtawowe defncje równana Stan mechanczny układu n punktów materalnych (reprezentujących
BILANS ENERGETYCZNY POMIESZCZENIA ZE STRUKTURALNYM, FUNKCJONUJĄCYM W CYKLU DOBOWYM, MAGAZYNEM CIEPŁA Z MATERIAŁEM FAZOWO-ZMIENNYM
RYSZARD WNUK BILANS ENERGETYCZNY POMIESZCZENIA ZE STRUKTURALNYM, FUNKCJONUJĄCYM W CYKLU DOBOWYM, MAGAZYNEM CIEPŁA Z MATERIAŁEM FAZOWO-ZMIENNYM ENERGY BALANCE OF THE ROOM EQUIPPED WITH PCM PLASTER BOARD
Kwantowa natura promieniowania elektromagnetycznego
Efekt Comptona. Kwantowa natura promenowana elektromagnetycznego Zadane 1. Foton jest rozpraszany na swobodnym elektrone. Wyznaczyć zmanę długośc fal fotonu w wynku rozproszena. Poneważ układ foton swobodny
5. Pochodna funkcji. lim. x c x c. (x c) = lim. g(c + h) g(c) = lim
5. Pocodna funkcj Defncja 5.1 Nec f: (a, b) R nec c (a, b). Jeśl stneje granca lm x c x c to nazywamy ją pocodną funkcj f w punkce c oznaczamy symbolem f (c) Twerdzene 5.1 Jeśl funkcja f: (a, b) R ma pocodną
Praca i energia. x jest. x i W Y K Ł A D 5. 6-1 Praca i energia kinetyczna. Ruch jednowymiarowy pod działaniem stałych sił.
ykład z fzyk. Pot Pomykewcz 40 Y K Ł A D 5 Pa enega. Pa enega odgywają waŝną olę zaówno w fzyce jak w codzennym Ŝycu. fzyce ła wykonuje konketną pacę, jeŝel dzała ona na pzedmot ma kładową wzdłuŝ pzemezczena
Projekt 6 6. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH CAŁKOWANIE NUMERYCZNE
Inormatyka Podstawy Programowana 06/07 Projekt 6 6. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH CAŁKOWANIE NUMERYCZNE 6. Równana algebraczne. Poszukujemy rozwązana, czyl chcemy określć perwastk rzeczywste równana:
Wykład Mikroskopowa interpretacja ciepła i pracy Entropia
Wykład 7 5.13 Mkroskopowa nterpretacja cepła pracy. 5.14 Entropa 5.15 Funkcja rozdzału 6 II zasada termodynamk 6.1 Sformułowane Claususa oraz Kelvna-Plancka II zasady termodynamk 6.2 Procesy odwracalne
Przykład 4.1. Belka dwukrotnie statycznie niewyznaczalna o stałej sztywności zginania
Przykład.. Beka dwukrotne statyczne newyznaczana o stałej sztywnośc zgnana Poecene: korzystając z metody sł sporządzć wykresy sł przekrojowych da ponŝszej bek. Wyznaczyć ugęce oraz wzgędną zmanę kąta w
PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W PILE INSTYTUT POLITECHNICZNY. Zakład Budowy i Eksploatacji Maszyn PRACOWNIA TERMODYNAMIKI TECHNICZNEJ INSTRUKCJA
PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W PILE INSTYTUT POLITECHNICZNY Zakład Budowy Eksploatacj Maszyn PRACOWNIA TERMODYNAMIKI TECHNICZNEJ INSTRUKCJA Temat ćwczena: PRAKTYCZNA REALIZACJA PRZEMIANY ADIABATYCZNEJ.
ELEKTROCHEMIA. ( i = i ) Wykład II b. Nadnapięcie Równanie Buttlera-Volmera Równania Tafela. Wykład II. Równowaga dynamiczna i prąd wymiany
Wykład II ELEKTROCHEMIA Wykład II b Nadnapęce Równane Buttlera-Volmera Równana Tafela Równowaga dynamczna prąd wymany Jeśl układ jest rozwarty przez elektrolzer ne płyne prąd, to ne oznacza wcale, że na
1.7. PROSTE ROZCIĄGANIE
.7. ROST ROZCIĄGI.7.. Hpoteza płakch przekrojów (BROULLI GO) Do wyznaczana odkztałceń w prętach będzemy częto wykorzytywać założene prazczające, zwane hpotezą płakch przekrojów (hpotezą BROULLI GO). Zgodne
Zmiana entropii w przemianach odwracalnych
Wykład 4 Zmana entrop w przemanach odwracalnych: przemany obegu Carnota, spręŝane gazu półdoskonałego ze schładzanem, zobaryczne wytwarzane przegrzewane pary techncznej rzemany zentropowe gazu doskonałego
KINEMATYKA MANIPULATORÓW
KIEMK MIULOÓW WOWDEIE. Manpulator obot można podzelć na zęść terująą mehanzną. Część mehanzna nazywana jet manpulatorem. punktu wdzena Mehank ta zęść jet najbardzej ntereująa. Manpulator zaadnzo można
Wykłady z termodynamiki i fizyki statystycznej. Semestr letni 2009/2010 Ewa Gudowska-Nowak, IFUJ, p.441 a
Wykłady z termodynamk fzyk statystycznej. Semestr letn 2009/2010 Ewa Gudowska-Nowak, IFUJ, p.441 a gudowska@th.f.uj.edu.pl Zalecane podręcznk: 1.Termodynamka R. Hołyst, A. Ponewersk, A. Cach 2. Podstay
Obliczanie naprężeń stycznych wywołanych momentem skręcającym w przekrojach: kołowym, pierścieniowym, prostokątnym 7
Obiczanie naprężeń tycznych wywołanych momentem kręcającym w przekrojach: kołowym, pierścieniowym, protokątnym 7 Wprowadzenie Do obiczenia naprężeń tycznych wywołanych momentem kręcającym w przekrojach
Prąd elektryczny U R I =
Prąd elektryczny porządkowany ruch ładunków elektrycznych (nośnków prądu). Do scharakteryzowana welkośc prądu służy natężene prądu określające welkość ładunku przepływającego przez poprzeczny przekrój
RUCH FALOWY. Ruch falowy to zaburzenie przemieszczające się w przestrzeni i zmieniające się w
RUCH FALOWY Ruch alowy to zaburzenie przemiezczające ię w przetrzeni i zmieniające ię w czaie. Podcza rozchodzenia ię al mechanicznych elementy ośrodka ą wytrącane z położeń równowagi i z powodu właności
Modelowanie przepływu cieczy przez ośrodki porowate Wykład IX
Modelowane przepływu ceczy przez ośrodk porowate Wykład IX Metody rozwązywana metodam analtycznym równań hydrodynamk wód podzemnych płaskch zagadneń fltracj. 9.1 Funkcja potencjału zespolonego. Rozważana
s Dla prętów o stałej lub przedziałami stałej sztywności zginania mianownik wyrażenia podcałkowego przeniesiemy przed całkę 1 EI s
Wprowadzenie Kontrukcja pod wpływem obciążenia odkztałca ię, a jej punkty doznają przemiezczeń iniowych i kątowych. Umiejętność wyznaczania tych przemiezczeń jet konieczna przy prawdzaniu warunku ztywności
XLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP WSTĘPNY Zadanie teoretyczne
XLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP WSTĘPNY Zadane teoretyczne Rozwąż dowolne rzez sebe wybrane dwa sośród odanych nże zadań: ZADANIE T Nazwa zadana: Protony antyrotony A. Cząstk o mase równe mase rotonu, ale
KONSPEKT WYKŁADU. nt. METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH TEORIA I ZASTOSOWANIA. Piotr Konderla
Studa doktorancke Wydzał Budownctwa Lądowego Wodnego Poltechnk Wrocławskej KONSPEKT WYKŁADU nt. METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH TEORIA I ZASTOSOWANIA Potr Konderla maj 2007 Kurs na Studach Doktoranckch Poltechnk
Pole magnetyczne. Za wytworzenie pola magnetycznego odpowiedzialny jest ładunek elektryczny w ruchu
Pole magnetyczne Za wytworzene pola magnetycznego odpowedzalny jest ładunek elektryczny w ruchu Źródła pola magnetycznego Źródła pola magnetycznego I Sła Lorentza - wektor ndukcj magnetycznej Sła elektryczna
Naprężenia styczne i kąty obrotu
Naprężenia tyczne i kąty obrotu Rozpatrzmy pręt pryzmatyczny o przekroju kołowym obciążony momentem kręcającym 0 Σ ix 0 0 A A 0 0 Skręcanie prętów o przekroju kołowym, pierścieniowym, cienkościennym. Naprężenia
Wykład 8. Silnik Stirlinga (R. Stirling, 1816)
Wykład 8 Maszyny ceplne c.d. Rozkład Maxwella -wstęp Entalpa Entalpa reakcj chemcznych Entalpa przeman azowych Procesy odwracalne neodwracalne Entropa W. Domnk Wydzał Fzyk UW Termodynamka 018/019 1/6 Slnk
Ćwiczenie 410. Wyznaczanie modułu Younga metodą zginania pręta. Długość* Szerokość Grubość C l, [m] a. , [mm] [m -1 ] Strzałka ugięcia,
Katedra Fzyk SGGW Nazwsko... Data... Nr na śce... Imę... Wydzał... Dzeń tyg.... Godzna... Ćwczene 410 Wyznaczane modułu ounga metodą zgnana pręta Pomary rozmarów pręta Rodzaj pręta Długość* Szerokość Grubość
LABORATORIUM PRZYRZĄDÓW I UKŁADÓW MOCY. Ćwiczenie 3 B. Stany dynamiczne Przetwornica impulsowa
90-924 Łódź, ul. Wólczańka 221/223, bud. B18 tel. (0)42 631 26 28 fak (0)42 636 03 27 e-mal ecretary@dmc.p.lodz.pl http://www.dmc.p.lodz.pl ABORATORIM PRZYRZĄDÓW I KŁADÓW MOCY Ćwczene 3 B Stany dynamczne
2 PRAKTYCZNA REALIZACJA PRZEMIANY ADIABATYCZNEJ. 2.1 Wprowadzenie
RAKTYCZNA REALIZACJA RZEMIANY ADIABATYCZNEJ. Wprowadzene rzeana jest adabatyczna, jeśl dla każdych dwóch stanów l, leżących na tej przeane Q - 0. Z tej defncj wynka, że aby zrealzować wyżej wyenony proces,
Moment siły (z ang. torque, inna nazwa moment obrotowy)
Moment sły (z ang. torque, nna nazwa moment obrotowy) Sły zmenają ruch translacyjny odpowednkem sły w ruchu obrotowym jest moment sły. Tak jak sła powoduje przyspeszene, tak moment sły powoduje przyspeszene
3. WŁAŚCIWOŚCI FIZYCZNE GRUNTÓW I SKAŁ Monika Bartlewska
3.1. Wprowadzene. 3. WŁAŚCIWOŚCI FIZYCZNE GRUNTÓW I SKAŁ Monka Bartlewka Znajomość parametrów model matematycznych ma zaadncze znaczene dla poprawnego odwzorowana przebegu wzytkch rzeczywtych proceów zachodzących
1. OKREŚLENIE PARAMETRÓW GEOTECHNICZNYCH
Projekt z fundamentowana: MUR OPOROWY (tuda mgr) POSADOWIENIE NA PALACH WG PN-83/B-02482. OKREŚLENIE PARAMETRÓW GEOTECHNICZNYCH grunt G π P d T/Nm P / P r grunt zayp. Tabl.II.. Zetawene parametrów geotechncznych.
I. Elementy analizy matematycznej
WSTAWKA MATEMATYCZNA I. Elementy analzy matematycznej Pochodna funkcj f(x) Pochodna funkcj podaje nam prędkość zman funkcj: df f (x + x) f (x) f '(x) = = lm x 0 (1) dx x Pochodna funkcj podaje nam zarazem
6. PROCES TERMO-FILTRACJI PŁYNÓW PRZEZ OŚRODEK POROWATY. Michał Strzelecki
6. PROCES TERMO-FILTRACJI PŁYNÓW PRZEZ OŚRODEK POROWATY. Michał Strzeecki 6.1. Założenia wtępne teorii termo-fitracji Punktem wyjścia prowadzonych rozważań da modeu termo-fitracji ą założenia wprowadzone
Wstępne przyjęcie wymiarów i głębokości posadowienia
MARCIN BRAS POSADOWIENIE SŁUPA 1 Dane do projektu: INSTYTUT GEOTECHNIKI Poltechnka Krakowska m. T. Koścuszk w Krakowe Wydzał Inżyner Środowska MECHANIKA GRUNTÓW I FUNDAMENTOWANIE P :=.0MN H := 10kN M :=
Elementy teorii powierzchni metali
prof. dr hab. Adam Kiejna Elementy teorii powierzchni metali Wykład 3 v.16 Termodynamika powierzchni kryztałów 1 Termodynamiczny opi układu Ogólne wiadomości o wielkościach charakteryzujących układ I i
Tadeusz Hofman, WYKŁADY Z CHEMII FIZYCZNEJ I dla chemików
T. Hofman, Wykłady z Chem fzycznej I, Wydzał Chemczny PW, kerunek: Technologa chemczna, sem.3 2016/2017 Tadeusz Hofman, WYKŁADY Z CHEMII FIZYCZNEJ I dla chemków Adres nternetowy: http://hof.ch.pw.edu.pl/chf1.htm,
Zaawansowane metody numeryczne
Wykład 9. jej modyfkacje. Oznaczena Będzemy rozpatrywać zagadnene rozwązana następującego układu n równań lnowych z n newadomym x 1... x n : a 11 x 1 + a 12 x 2 +... + a 1n x n = b 1 a 21 x 1 + a 22 x
Obliczanie średniej, odchylenia standardowego i mediany oraz kwartyli w szeregu szczegółowym i rozdzielczym?
Oblczae średej, odchylea tadardowego meday oraz kwartyl w zeregu zczegółowym rozdzelczym? Średa medaa ależą do etymatorów tzw. tedecj cetralej, atomat odchylee tadardowe to etymatorów rozprozea (dyperj)
Diagonalizacja macierzy kwadratowej
Dagonalzacja macerzy kwadratowej Dana jest macerz A nân. Jej wartośc własne wektory własne spełnają równane Ax x dla,..., n Każde z równań własnych osobno można zapsać w postac: a a an x x a a an x x an
Skręcanie prętów naprężenia styczne, kąty obrotu 4
Skręcanie prętów naprężenia tyczne, kąty obrotu W przypadku kręcania pręta jego obciążenie tanowią momenty kręcające i. Na ry..1a przedtawiono przykład pręta ztywno zamocowanego na ewym końcu (punkt ),
ZADANIE 9.5. p p T. Dla dwuatomowego gazu doskonałego wykładnik izentropy = 1,4 (patrz tablica 1). Temperaturę spiętrzenia obliczymy następująco
ZADANIE 9.5. Do dyszy Bendemanna o rzekroju wylotowym A = mm doływa owetrze o cśnenu =,85 MPa temeraturze t = C, z rędkoścą w = 5 m/s. Cśnene owetrza w rzestrzen, do której wyływa owetrze z dyszy wynos
4. RÓWNANIE PRACY WIRTUALNEJ
Część 1 4. RÓWNANIE PRACY WIRTUALNEJ 1 4. 4. RÓWNANIE PRACY WIRTUALNEJ Rozdzał ten pośwęcony et wyprowadzenu twerdzena o pracy wrtuane, edna wywód naeży poprzedzć wyaśnenem dwóch zagadneń: przemezczena
Współczynniki aktywności w roztworach elektrolitów. W.a. w roztworach elektrolitów (2) W.a. w roztworach elektrolitów (3) 1 r. Przypomnienie!
Współczynnk aktywnośc w roztworach elektroltów Ag(s) ½ (s) Ag (aq) (aq) Standardowa molowa entalpa takej reakcj jest dana wzorem: H H H r Przypomnene! tw, Ag ( aq) tw, ( aq) Jest ona merzalna ma sens fzyczny.
I. PRZEPŁYWY W BUDOWLACH
9 I. PRZEPŁYWY W BUDOWLCH Zarys problematyk Fzyka budowl est edną z namłodszych dzedzn nżyner budowlane. Rozwnęła sę w latach 70-tych, główne w wynku kryzysu energetycznego, aczkolwek e podstawy są znaczne
Przykład 3.2. Rama wolnopodparta
rzykład ama wonopodparta oecene: Korzystając ze wzoru axwea-ohra wyznaczyć wektor przemeszczena w punkce w ponższym układze oszukwać będzemy składowych (ponowej pozomej) wektora przemeszczena punktu, poneważ
4. Zjawisko przepływu ciepła
. Zawso przepływu cepła P.Plucńs. Zawso przepływu cepła wymana cepła przez promenowane wymana cepła przez unoszene wymana cepła przez przewodzene + generowane cepła znane wartośc temperatury zolowany brzeg
METODY KOMPUTEROWE 10
MEODY KOMPUEROWE RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE CZĄSKOWE Poechnka Poznańska Mchał Płokowak Adam Łodgowsk Mchał PŁOKOWIAK Adam ŁODYGOWSKI Konsace nakowe dr nż. Wod Kąko Poznań 00/00 MEODY KOMPUEROWE 0 RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE
Przykład 5.1. Kratownica dwukrotnie statycznie niewyznaczalna
rzykład.. Kratownca dwukrotne statyczne newyznaczana oecene: korzystaąc z metody sł wyznaczyć sły w prętach ponższe kratowncy. const Rozwązane zadana rozpoczynamy od obczena stopna statyczne newyznaczanośc
Wykład 1 Zagadnienie brzegowe liniowej teorii sprężystości. Metody rozwiązywania, metody wytrzymałości materiałów. Zestawienie wzorów i określeń.
Wykład Zagadnene brzegowe lnowe teor sprężystośc. Metody rozwązywana, metody wytrzymałośc materałów. Zestawene wzorów określeń. Układ współrzędnych Kartezańsk, prostokątny. Ose x y z oznaczono odpowedno
Zachowanie energii. W Y K Ł A D VI. 7-1 Zasada zachowania energii mechanicznej.
Wykład z zyk. Potr Posmykewcz 56 W Y K Ł A D VI Zachowane energ. Energę potencjalną układu moŝna zdenować w następujący sposób: praca wykonana nad układem przez wewnętrzne sły zachowawcze jest równa zmnejszenu
Rozwiązywanie zadań optymalizacji w środowisku programu MATLAB
Rozwązywane zadań optymalzacj w środowsku programu MATLAB Zagadnene optymalzacj polega na znajdowanu najlepszego, względem ustalonego kryterum, rozwązana należącego do zboru rozwązań dopuszczalnych. Standardowe
Fizyka, technologia oraz modelowanie wzrostu kryształów
Fizyka, technologia oraz modelowanie wzrotu kryztałów Staniław Krukowki i Michał Lezczyńki Intytut Wyokich Ciśnień PAN 01-14 Warzawa, ul Sokołowka 9/37 tel: 88 80 44 e-mail: tach@unipre.waw.pl, mike@unipre.waw.pl
Przykład 3.1. Wyznaczenie zmiany odległości między punktami ramy trójprzegubowej
Przykład Wyznaczene zmany odegłośc mędzy unktam ramy trójrzegubowej Poecene: Korzystając ze wzoru axwea-ohra wyznaczyć zmanę odegłośc mędzy unktam w onższym układze Przyjąć da wszystkch rętów EI = const
ver ruch bryły
ver-25.10.11 ruch bryły ruch obrotowy najperw punkt materalny: m d v dt = F m r d v dt = r F d dt r p = r F d dt d v r v = r dt d r d v v= r dt dt def r p = J def r F = M moment pędu moment sły d J dt
WYZNACZENIE DYSYPACJI KINETYCZNEJ ENERGII TURBULENCJI PRZY UŻYCIU PRAWA -5/3. E c = E k + E p + E w
Metrologa... - "W y z n ac z an e d y s y p ac z p raw a -5 / " WYZNACZENIE DYSYPACJI KINETYCZNEJ ENERGII TRBLENCJI PRZY ŻYCI PRAWA -5/. WPROWADZENIE Energa przepływaącego płyn E c dem E p dem E c E k
5. MES w mechanice ośrodka ciągłego
. MES w mechance ośroda cągłego P.Pucńs. MES w mechance ośroda cągłego.. Stan równowag t S P x z y n ρb(x, y, z) u(x, y, z) P Wetor gęstośc sł masowych N/m 3 ρb ρ g Wetor gęstośc sł powerzchnowych N/m
Stateczność układów ramowych
tateczność układów ramowych PRZYPONIENIE IŁ KRYTYCZN DL POJEDYNCZYCH PRĘTÓW tateczność ustrou tateczność ustrou est to zdoność ustrou do zachowana nezmennego położena (kształtu) ub nacze mówąc układ po
Współczynniki aktywności w roztworach elektrolitów
Współczynnk aktywnośc w roztworach elektroltów Ag(s) + ½ 2 (s) = Ag + (aq) + (aq) Standardowa molowa entalpa takej reakcj jest dana wzorem: H r Przypomnene! = H tw, Ag + + ( aq) Jest ona merzalna ma sens
Wykład Efekt Joule a Thomsona
Wykład 5 4.5 Efekt Joule a Thomsona Rozpatrzmy następujący proces rozprężana sę gazu. Rozprężane gazu następuje w warunkach zolacj termcznej, (dq=0) od stanu początkowego p,v,t,, do stanu końcowego p f,
INTERPRETACJA PIERWSZEJ ZASADY TERMODYNAMIKI DLA UKŁADÓW ZAMKNIĘTYCH I OTWARTYCH
Polka Problemy Nauk Stoowanych, 05, Tom 3, 33 44 Szczecn Prof WSTE dr hab nż Benedykt LITKE Wyżza Szkoła Technczno-Ekonomczna w Szczecne, Wydzał Tranortu Samochodowego Hgher School of Technology and Economc
Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych
Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analza zagadneń różnczkowych 1. Układy równań lnowych P. F. Góra http://th-www.f.uj.edu.pl/zfs/gora/ semestr letn 2006/07 Podstawowe fakty Równane Ax = b, x,
Ćw. 26. Wyznaczanie siły elektromotorycznej ogniwa na podstawie prawa Ohma dla obwodu zamkniętego
6 KATEDRA FZYK STOSOWANEJ PRACOWNA FZYK Ćw. 6. Wyznaczane sły eektromotorycznej ognwa na podstawe prawa Ohma da obwodu zamknętego Wprowadzene Prądem nazywamy uporządkowany ruch ładunku eektrycznego. Najczęścej
Równania rekurencyjne na dziedzinach
Marek Materzok Równana rekurencyjne na dzedznach Pommo, ż poczynłem starana, aby praca ta była możlwe kompletna wolna od błędów, ne mogę zagwarantować, że ne wkradły sę do nej żadne neścsłośc czy pomyłk.
Fizyka ćwiczenia laboratoryjne
Fzyka ćwczena laboratoryjne JOLANTA RUTKOWSKA, TOMASZ KOSTRZYŃSKI, KONRAD ZUBKO SKRYPT WAT, WARSZAWA 008 www.wtc.wat.edu.pl Teora zjawsk fzycznych została pogrupowana w następujące dzały (numery ćwczeń):
1 Przekształcenie Laplace a
Przekztałcenie Laplace a. Definicja i podtawowe właności przekztałcenia Laplace a Definicja Niech dana będzie funkcja f określona na przedziale [,. Przekztałcenie (tranformatę Laplace a funkcji f definiujemy
Prawdopodobieństwo i statystyka r.
Prawdopodobeństwo statystya.05.00 r. Zadane Zmenna losowa X ma rozład wyładnczy o wartośc oczewanej, a zmenna losowa Y rozład wyładnczy o wartośc oczewanej. Obe zmenne są nezależne. Oblcz E( Y X + Y =
Za: Stanisław Latoś, Niwelacja trygonometryczna, [w:] Ćwiczenia z geodezji II [red.] J. Beluch
Za: Stansław Latoś, Nwelacja trygonometryczna, [w:] Ćwczena z geodezj II [red.] J. eluch 6.1. Ogólne zasady nwelacj trygonometrycznej. Wprowadzene Nwelacja trygonometryczna, zwana równeż trygonometrycznym
4. PODSTAWY TEORII PRZEPŁYWU PŁYNU PRZEZ OŚRODEK POROWATY Michał Strzelecki, Tomasz Strzelecki
4. PODSTAWY TEORII PRZEPŁYWU PŁYNU PRZEZ OŚRODEK POROWATY Mchał Strzeeck, Tomasz Strzeeck 4. Prawa rządzące przesączanem wod przez por ośrodka dwuazowego Wszstke skał, w tm w szczegónośc grunt posadają
Natalia Nehrebecka. Zajęcia 4
St ł Cchock Stansław C h k Natala Nehrebecka Zajęca 4 1. Interpretacja parametrów przy zmennych zerojedynkowych Zmenne 0 1 Interpretacja przy zmennej 0 1 w modelu lnowym względem zmennych objaśnających
TERMODYNAMIKA TECHNICZNA I CHEMICZNA
TRMODYNAMIKA TCHNICZNA I CHMICZNA Część IV TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW TRMODYNAMIKA ROZTWORÓW FUGATYWNOŚCI I AKTYWNOŚCI a) Wrowadzene Potencjał chemczny - rzyomnene de G n na odstawe tego, że otencjał termodynamczny
MATEMATYCZNY OPIS NIEGŁADKICH CHARAKTERYSTYK KONSTYTUTYWNYCH CIAŁ ODKSZTAŁCALNYCH
XLIII Sympozjon Modelowanie w mechanice 004 Wieław GRZESIKIEWICZ, Intytut Pojazdów, Politechnika Warzawka Artur ZBICIAK, Intytut Mechaniki Kontrukcji Inżynierkich, Politechnika Warzawka MATEMATYCZNY OPIS
Stanisław Cichocki. Natalia Nehrebecka. Wykład 7
Stansław Cchock Natala Nehrebecka Wykład 7 1 1. Interakcje 2. Przyblżane model nelnowych 3. Założena KMRL 1. Interakcje 2. Przyblżane model nelnowych 3. Założena KMRL W standardowym modelu lnowym zakładamy,
WYZNACZENIE ROZKŁADU TEMPERATUR STANU USTALONEGO W MODELU 2D PRZY UŻYCIU PROGRMU EXCEL
Zeszyty robemowe Maszyny Eetryczne Nr /203 (98) 233 Andrze ałas BOBRME KOMEL, Katowce WYZNACZENIE ROZKŁADU TEMERATUR STANU USTALONEGO W MODELU 2D RZY UŻYCIU ROGRMU EXCEL SOLVING STEADY STATE TEMERATURE
Optymalizacja belki wspornikowej
Leszek MIKULSKI Katedra Podstaw Mechank Ośrodków Cągłych, Instytut Mechank Budowl, Poltechnka Krakowska e mal: ps@pk.edu.pl Optymalzacja belk wspornkowej 1. Wprowadzene RozwaŜamy zadane optymalnego kształtowana
ZAGADNIENIE KONTAKTU SPRĘŻYSTEGO OŚRODKA ANIZOTROPOWEGO NA PRZYKŁADZIE MATERIAŁU KOMÓRKOWEGO O UJEMNYM WSPÓŁCZYNNIKU POISSONA
1 DR MAŁGORZATA JANUS-MICHALSKA, DR DOROTA JASIŃSKA, INSTYTUT MCHA- NIKI BUDOWLI, WYDZIAŁ INŻYNIRII LĄDOWJ, POLITCHNIKA KRAKOWSKA ZAGADNINI KONTAKTU SPRĘŻYSTGO OŚRODKA ANIZOTROPOWGO NA PRZYKŁADZI MATRIAŁU
Termodynamiczne modelowanie procesów spalania, wybuchu i detonacji nieidealnych układów wysokoenergetycznych
BIULETYN WAT VOL. LIX, NR 3, 2010 Termodynamczne modelowane procesów spalana, wybuchu detonacj nedealnych układów wysokoenergetycznych SEBASTIAN GRYS, WALDEMAR A. TRZCIŃSKI Wojskowa Akadema Technczna,
Ć W I C Z E N I E N R M-6
INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PRODUKCJI I TECHNOLOGII MATERIAŁÓW POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA PRACOWNIA MECHANIKI Ć W I C Z E N I E N R M-6 WYZNACZANIE MODUŁU SZTYWNOŚCI DRUTU ZA POMOCĄ WAHADŁA TORSYJNEGO
LVI Olimpiada Matematyczna
LVI Olimpiada Matematyczna Rozwiązania zadań konkurowych zawodów topnia trzeciego 13 kwietnia 2005 r (pierwzy dzień zawodów) Zadanie 1 Wyznaczyć wzytkie trójki (x, y, n) liczb całkowitych dodatnich pełniające
METODY HODOWLANE - zagadnienia
METODY HODOWLANE METODY HODOWLANE - zagadnena 1. Matematyczne podtawy metod odowlanyc. Wartość cecy loścowej defncje parametrów genetycznyc 3. Metody zacowana parametrów genetycznyc 4. Wartość odowlana
α i = n i /n β i = V i /V α i = β i γ i = m i /m
Ćwczene nr 2 Stechometra reakcj zgazowana A. Część perwsza: powtórzene koncentracje stężena 1. Stężene Stężene jest stosunkem lośc substancj rozpuszczonej do całkowtej lośc rozpuszczalnka. Sposoby wyrażena
8.1. Przepływy przez przewody o niekołowym przekroju poprzecznym.
8. Wybrane zagadnena obczana rurocągów Równane Bernouego, mmo swych ogranczeń jest podstawowym narzędzem obczeń nżynerskch, główne ze wzgędu na swoją prostotę. Szczegóne popuarnym obszarem zastosowań tego
11. WŁASNOŚCI SPRĘŻYSTE CIAŁ
11. WŁANOŚCI PRĘŻYTE CIAŁ Efektem działania siły może być przyspieszanie ciała, ae może być także jego deformacja. Przykładami tego ostatniego są np.: rozciąganie gumy a także zginanie ub rozciąganie pręta.
Refraktometria. sin β sin β
efraktometra Prędkość rozchodzena sę promen śwetlnych zależy od gęstośc optycznej ośrodka oraz od długośc fal promenena. Promene śwetlne padając pod pewnym kątem na płaszczyznę granczących ze sobą dwóch
Programowanie Równoległe i Rozproszone
Programowane Równoległe Rozproszone Wykład Programowane Równoległe Rozproszone Lucjan Stapp Wydzał Matematyk Nauk Informacyjnych Poltechnka Warszawska (l.stapp@mn.pw.edu.pl) /38 PRR Wykład Chcemy rozwązać
Część III: Termodynamika układów biologicznych
Część III: Termodynamka układów bologcznych MATERIAŁY POMOCNICZE DO WYKŁADÓW Z PODSTAW BIOFIZYKI IIIr. Botechnolog prof. dr hab. nż. Jan Mazersk TERMODYNAMIKA UKŁADÓW BIOLOGICZNYCH Nezwykle cenną metodą
Opracowanie wskaźników energetycznych metoda miesięczna budynek mieszkalny bez inst. chłodu
Konpekt do wykładu/ ćwczeń Konpekt do ćwczeń Opracowane wkaźnków energetycznych metoda meęczna budynek mezkalny bez nt. chłodu CARAKTERYSTYKA ENERGETYCZNA OBLICZENIA Zdefnowane grancy blanowej budynku
WYKŁAD VI ivii VI.4. Plastyczność i wytrzymałość ośrodka porowatego rozdrobnionego.
WYKŁAD VI VII VI.4. Plastyczność wytrzymałość ośrodka porowatego rozdrobnonego. IV.4. Plastyczność wytrzymałość jako cechy reologczne ośrodka gruntowego. Poprzedno omówone zostały dwe cechy model reologcznych
OGÓLNE PODSTAWY SPEKTROSKOPII
WYKŁAD 8 OGÓLNE PODSTAWY SPEKTROSKOPII E E0 sn( ωt kx) ; k π ; ω πν ; λ T ν E (m c 4 p c ) / E +, dla fotonu m 0 p c p hk Rozkład energ w stane równowag: ROZKŁAD BOLTZMANA!!!!! P(E) e E / kt N E N E/