Materiały ćwiczeniowe do małego kursu chemii teoretycznej Mechanika klasyczna

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Materiały ćwiczeniowe do małego kursu chemii teoretycznej Mechanika klasyczna"

Transkrypt

1 Materały ćwczenowe do małego kuru chem teoretycznej Mechanka klayczna Opracowane: Potr Petelenz, Barbara Pac

2 WSTĘP Podtawowe defncje równana Stan mechanczny układu n punktów materalnych (reprezentujących czątk) w pewnej chwl t o uwaŝamy za znany, jeśl zadane ą (w utalonym przez na układze wpółrzędnych) wzytke kładowe wektora wodzącego (połoŝena) r (t o ) prędkośc dr r& ( t0 ) = ( ) t= t [.W.] 0 dt Węzy ą to równana potac: ϕ(,,..., 3 n, t) = cont [.W.a] ϕ(, y, z,, y, z,..., n, yn, zn, t) = cont [.W.b] wyraŝające zwązk pomędzy róŝnym wpółrzędnym, które ze względu na kontrukcję badanego układu muzą być pełnone w trakce ruchu. We wpółrzędnych uogólnonych q równana węzów pełnone ą toŝamoścowo. Znajomość tych wpółrzędnych wyznacza jednoznaczne tan mechanczny układu. (W oparcu o wartośc wpółrzędnych uogólnonych równana węzów jeteśmy w tane odtworzyć wartośc wpółrzędnych kartezjańkch). Defnujemy teŝ prędkośc uogólnone q& dq q & = [.W.3] dt Lczba topn wobody jet to lczba wpółrzędnych uogólnonych nezbędnych do opu układu. Dla ruchu w przetrzen trójwymarowej f=3n-r, [.W.4] gdze n jet lczbą czątek, zaś r lczbą węzów. Itotnym pojęcam ą równeŝ: energa knetyczna T = 3n = n m & [.W.5a] T = m (& + y& + z ) [.W.5b] = potencjalna V. Ta otatna zdefnowana jet poprzez ły dzałające na czątk, F = -gradv [.W.6] Równana ruchu pozwalają w oparcu o znajomość tanu mechancznego układu w chwl t o przewdzeć jego tan mechanczny w dowolnej chwl t. Koneczna jet do tego znajomość ma punktów materalnych (czątek) ł dzałających na czątk. W przypadku braku węzów, najprotze w uŝycu ą równana ruchu Newtona F = m&& r [.W.7] m && = F m&& y = F m&& z = F [.W.8a,b,c] y z Są to równana róŝnczkowe drugego rzędu względem czau. Ich rozwązane pozwala wyznaczyć pozukwaną zaleŝność r (t), przy wykorzytanu znajomośc tanu mechancznego układu w chwl t o (warunków początkowych) dla określena tałych całkowana. W obecnośc węzów znaczne wygodnejze w uŝycu ą równana ruchu Lagrange a d L dt q& L = 0 =,...,f [.W.9] q gdyŝ ch ogólna potać jet dentyczna w dowolnych wpółrzędnych uogólnonych. W powyŝzym wzorze L( q, q& ) = T V [.W.0]

3 oznacza funkcję Lagrange a. Funkcję tę potrafmy wyrazć przez prędkośc wpółrzędne uogólnone wedząc, jak te otatne wyraŝają ę przez wpółrzędne kartezjańke. Znajomość funkcj Lagrange a pozwala zdefnować pędy uogólnone p L = & q =,...,f a przy ch pomocy funkcję amltona f = p q& L = Ta otatna dla układów zachowawczych ma en energ całkowtej =T+V. [.W.] [.W.] [.W.3] W odróŝnenu od funkcj Lagrange a, która jako zmenne nezaleŝne ma wpółrzędne uogólnone prędkośc uogólnone, funkcja amltona wyraŝona być mu przez wpółrzędne uogólnone pędy uogólnone. Zatoowane w funkcj amltona zmennych lagranŝowkch jet powaŝnym błędem moŝe prowadzć do nonenownych wynków. Podobne jak w przypadku równań Lagrange a, rozwązane równań ruchu amltona = q& [.W.4a] p q = & p =,...,f [.W.4b] pozwala wyznaczyć tan mechanczny układu w dowolnej chwl t. Wprawdze (w przecweńtwe do równań Newtona Lagrange a) równana te ą perwzego rzędu względem czau, z przyczyn techncznych ch zatoowane ne jet wygodnym poobem rozwązana tego zagadnena. Natomat z uwag na ymetrę wytępowana w nm wpółrzędnej uogólnonej q pędu uogólnonego p, formalzm hamltonowk jet częto zwany kanoncznym jet zczególne przydatny do wyprowadzana ogólnych charakterytyk układu (jak np. całk ruchu, czyl welkośc w ruchu zachowywane) bez konecznośc rozwązywana równań ruchu. W tym celu częto toowana jet zaleŝność df dt F = { F, } + t gdze welkość f F F { F, } = ( ) = q p q p no nazwę nawau Poona. [.W.5] [.W.6] Dla opu układów drgających, w zczególnośc cząteczek, defnowane ą tzw. wpółrzędne normalne. Są to take wpółrzędne uogólnone, w których zarówno energa knetyczna T, jak energa potencjalna V wyraŝają ę jako umy członów kwadratowych. Wpółrzędne normalne kontruowane ą węc w tak poób, aby z wyraŝeń na T V wyelmnować loczyny mezane róŝnych wpółrzędnych (np. ) róŝnych prędkośc (np. v v ). W rezultace, równane ruchu dla danej wpółrzędnej normalnej (będącej kombnacją lnową kartezjańkch wpółrzędnych atomów) ne zawera Ŝadnych członów, które zaleŝałyby od nnych wpółrzędnych; w przyblŝenu harmoncznym, jego rozwązane opuje ruch wzytkch (na ogół) atomów cząteczk odbywający ę w jednej faze, z określoną czętoścą. 3

4 PRZYKŁADY Zadane Dla cząteczk wody znajdującej ę w ytuacjach opanych w punktach a-c: I. określć lczbę węzów zapać ch równana, II. określć całkowtą lczbę topn wobody oraz lczbę topn wobody tranlacj, rotacj ocylacj. Sytuacje: a) cząteczka wody poruza ę wobodne; b) cząteczka wody jet zaadorbowana fzyczne na płakej powerzchn katalzatora; tzn. wzytke atomy mają tały kontakt z tą powerzchną, ale mogą ę po nej poruzać; c) cząteczka wody jet zaadorbowana trzema atomam na powerzchn katalzatora; atom tlenu jet zaadorbowany chemczne, a atomy wodoru tylko fzyczne. Ad. a) Opując połoŝene danego atomu określamy wartośc trzech wpółrzędnych kartezjańkch (,y,z ), a węc jeden wektor wodzący r r (,y,z ), (=,,3). Cząteczka wody zbudowana jet z trzech atomów; w trakce jej ruchu zmane ulegają węc wartośc 9 wpółrzędnych kartezjańkch (ry.). Lczba tych wpółrzędnych jet w tym przypadku równocześne lczbą topn wobody cząteczk; ne ą bowem narzucone Ŝadne warunk (węzy), które ogranczałyby moŝlwośc połoŝena atomów względem ebe (wzór [.W.4]). O (,y,z ) Ry. ( 3,y 3,z 3 ) (,y,z ) Ruch dowolnej cząteczk moŝemy rozpatrywać jako złoŝene ruchu tranlacyjnego (ruchu środka may), rotacyjnego ocylacyjnego. Całkowta lczba topn wobody cząteczk wody jet równa 9; zarówno do opu ruchu środka may jak do opu ruchu rotacyjnego cząteczk potrzebne ą 3 wpółrzędne uogólnone. W takm raze op ruchu ocylacyjnego będze wymagał uŝyca 9-6 czyl 3 wpółrzędnych uogólnonych. Zatem: lczba topn wobody cząteczk wody: 9 lczba węzów: 0 lczba topn wobody tranlacj: 3 lczba topn wobody rotacj: 3 lczba topn wobody ocylacj: 3 ZauwaŜmy, Ŝe środek may cząteczk ne berze udzału w ruchu rotacyjnym ocylacyjnym. Zatem uŝyce do opu ruchu tranlacyjnego wpółrzędnych środka may pozwala na odeparowane tego ruchu od ruchu rotacyjnego ocylacyjnego. 4

5 Ad. b ZałóŜmy, Ŝe powerzchna katalzatora, na której zotała zaadorbowana cząteczka wody jet utawona protopadle do o z w kartezjańkm układze wpółrzędnych. Z warunków zadana wynka, ze w trakce ruchu wartośc wpółrzędnych z, z, z 3 ne będą ulegały zmane. MoŜna zatem zapać 3 równana węzów: z = z = z 3 = cont [..] Lczba topn wobody w tym układze będze zatem wynoć 9-3=6 (w trakce ruchu będą ę zmenały wartośc wpółrzędnych, y,, y, 3, y 3 ) Cząteczka moŝe poruzać ę tylko w płazczyźne, a zatem poada dwa topne wobody tranlacj jeden topeń wobody rotacj. W takm raze op ruchu ocylacyjnego będze wymagał teraz uŝyca 6-3 wpółrzędnych uogólnonych. Podumowując: lczba topn wobody cząteczk wody: 6 lczba węzów: 3 lczba topn wobody tranlacj: lczba topn wobody rotacj: lczba topn wobody ocylacj: 3 Ad. c ZałóŜmy, jak poprzedno, Ŝe powerzchna katalzatora, na której zotała zaadorbowana cząteczka wody jet utawona protopadle do o z w kartezjańkm układze wpółrzędnych. Pozotają węc w mocy zapane juŝ poprzedno (wzór [..]) równana węzów. Dodatkowo jednak naleŝy uwzględnć załoŝene, ze atom tlenu zotał zaadorbowany chemczne, a węc ne moŝe poruzać ę po powerzchn katalzatora. W takm raze: 3 =cont, y 3 =cont [..a,b] Do opu ruchu w układze potrzebne ą zatem wpółrzędne, y,, y a węc układ ma cztery topne wobody. Chemczna adorpcja atomu tlenu wyklucza ruch tranlacyjny cząteczk. Do opu ruchu rotacyjnego wytarczy (jak w przypadku b) jedna wpółrzędna uogólnona. W takm raze op ruchu ocylacyjnego będze wymagał teraz uŝyca 4-=3 wpółrzędnych uogólnonych. Zatem: lczba topn wobody cząteczk wody: 4 lczba węzów: 5 lczba topn wobody tranlacj: 0 lczba topn wobody rotacj: lczba topn wobody ocylacj: 3 5

6 Zadane Określ lczbę równań Newtona, Lagrange'a amltona oraz lczbę równań węzów w opanych ponŝej ytuacjach. Sytuacja W przetrzen mędzyplanetarnej poruza ę grupa 3 cząteczek wody. Op dynamk tego układu wymaga (wpać lczby): a)... (wektorowych) równań Newtona.. równań węzów. b)... równań Lagrange'a, c)... równań amltona. Sytuacja Przypuśćmy, ze wzytke cząteczk opane w ytuacj zotały zaadorbowane fzyczne (w potac wartwy monomolekularnej) na powerzchn kultej planetody. Op dynamk układu wymaga teraz (wpać lczby): a)... (wektorowych) równań Newtona. równań węzów. b)... równań Lagrange'a, c)... równań amltona. Sytuacja Określmy na początek lczbę pozczególnych równań dla pojedynczej cząteczk wody. Op połoŝena ruchu dowolnego atomu wymaga uŝyca jednego wektora wodzącego, a zatem jednego wektorowego równana Newtona. Op połoŝena ruchu atomów w (trójatomowej) cząteczce wody wymaga zatem uŝyca trzech wektorów wodzących, czyl takŝe trzech wektorowych równań Newtona. Lczba równań Lagrange'a jet równa lczbe topn wobody układu (wzór [.W.7]), a lczba równań amltona (wzory [.W.4a,b]) jet dwa razy wękza. Lczba topn wobody cząteczk wody (określona w zadanu ) wyno 9. W takm raze lczba równań Lagrange'a jet równa 9, a lczba równań amltona 8. Op dynamk układu złoŝonego z 3 takch cząteczek wymaga zatem uŝyca: a) 3 3= 39 (wektorowych) równań Newtona 0 równań węzów. b) 3 9= 7 równań Lagrange'a, c) 3 9 = 34 równań amltona. Sytuacja Określmy, jak poprzedno, lczbę pozczególnych równań dla pojedynczej cząteczk wody. Cząteczka ta zotała zaadorbowana na powerzchn planetody, a węc na układ narzucone zotały węzy dowolny atom moŝe poruzać ę po powerzchn planetody, ale ne moŝe ę od nej oderwać. Do opu ruchu dowolnego atomu potrzebujemy w dalzym cągu jednego wektorowego równana Newtona ale równocześne takŝe jednego równana węzu. Op ruchu jednej cząteczk będze wymagał uŝyca trzech wektorowych równań Newtona trzech równań węzów. Lczba topn wobody cząteczk wody zaadorbowanej na powerzchn (określona w zadanu ) wyno 6. Lczba równań Lagrange'a jet zatem równeŝ równa 6, a lczba równań amltona. Op dynamk całego, kładającego ę z 3 cząteczek układu wymaga teraz uŝyca: a) 3 3= 39 (wektorowych) równań Newtona 3 3= 39 równań węzów. b) 3 6= 78 równań Lagrange'a, c) 3 6 = 56 równań amltona. 6

7 Zadane 3 Cząteczka wody ślzga ę po powerzchn katalzatora w ten poób, Ŝe atomy wodoru tale leŝą na jego powerzchn, zaś płazczyzna cząteczk jet tale do tej powerzchn protopadła. Traktując atomy jak punkty materalne o odpowednch maach zakładając, Ŝe cząteczka jet ztywna: a) Wyznaczyć lczbę topn wobody cząteczk zapać równana węzów. b) Znaleźć odpowedne wpółrzędne uogólnone zapać w nch funkcję Lagrange'a. c) Znaleźć równana Lagrange'a rozwązać je. d) Znaleźć funkcję amltona równana amltona. Ad. a) Wygodne jet (jak poprzedno, w zadanu ) utawć powerzchnę katalzatora protopadle do o z (czyl przyjąć, Ŝe jet to płazczyzna y). Skoro atomy wodoru mają tały kontakt z powerzchną, to równana węzów narzucone na te atomy moŝna zapać jako: z =z = cont [.3.a] Z warunku, Ŝe płazczyzna cząteczk jet tale protopadła do powerzchn katalzatora wynka, Ŝe odległość atomu tlenu od tej powerzchn jet tała (na ryunku oznaczona jako k). W takm raze tałą wartość ma równeŝ wpółrzędna z 3 : z 3 = cont [.3.b] m O 3,y 3,z 3 o r r,y,z k,y,z o o m l l m powerzchna katalzatora Ry. Dodatkowym warunkem zadana jet załoŝene o ztywnośc cząteczk, czyl o tałej odległośc pomędzy pozczególnym atomam. MoŜna je zapać (porównaj ry.) natępująco: ( ) + ( y y ) + ( z z ) = r [.3.a] ( ) + ( y y ) + ( z z = r [.3.b] oraz: ) ( ) + ( y y ) = l [.3.c] Na układ narzuconych jet węc 6 węzów. W takm raze lczba wpółrzędnych uogólnonych wytarczających do opu ruchu w tym układze jet równa (wzór [.W.3]) 9-6= 3. Wpółrzędne te będą potrzebne do opu ruchu tranlacyjnego rotacyjnego, przy czym lczba topn wobody tranlacj wyno, a rotacj. Ad. b) Ruch środka may cząteczk częto opuje ę wprowadzając wpółrzędne środka may. Oznaczmy je jako, y z. Wtedy: n n m m y = = n y = = n m m = = n z = = n = m z gdze n jet lczbą atomów wchodzących w kład danej cząteczk. W nazym układze: [.3.3 a,b,c] m 7

8 m + m + mo = 3 m + mo [.3.4] przy czym wprowadzając m + mo = M [.3.5] korzytając z wynkających z ymetr cząteczk zaleŝnośc pomędzy wpółrzędnym otrzymujemy = 3 [.3.6] analogczne dla pozotałych wpółrzędnych: y = y 3 [.3.7] m z = z 3 k [.3.8] M ZauwaŜmy, Ŝe w tym przypadku: & = & 3, y& = y& 3, z z& 3 & = [.3.9] W ruchu rotacyjnym cząteczk odbywającym ę w płazczyźne y będą uczetnczyć tylko atomy wodoru. Maa zredukowana takego, dwuatomowego układu wyno: m = m = m µ [.3.0] y l l α,y,y Ry.3 W trakce ruchu rotacyjnego będą zmenały węc woją wartość cztery wpółrzędne kartezjańke (,y,,y ). Nemnej jednak łatwo zauwaŝyć, Ŝe aby opać ruch atomów wodoru w płazczyźne wytarczy znać tylko jedną zmenną- kąt α (układ ma tylko jeden topeń wobody rotacj). We wpółrzędnych kartezjańkch funkcja Lagrange'a dla zbudowanego z trzech atomów układu (na który ne dzałają Ŝadne ły) ma potać: L m ( ) ( ) ( ) & + y& + z& + m y z m y & + & + & + O & + & + z & = [.3.] W nazym przypadku wpółrzędne kartezjańke z, z, z 3 ne zmenają woch wartośc. W takm raze z & = z& = z& 3 =0 a funkcja Lagrange'a ma potać: L m ( ) ( ) ( 3 3 ) & + y& + m y m & + & + O & + y & = [.3.a] Nazym celem jet jednak zapane funkcj Lagrange'a przy uŝycu wpółrzędnych uogólnonych (, y, α), a ne wpółrzędnych kartezjańkch (,, 3, y, y, y 3 ). Relacje wąŝące te wpółrzędne ze obą ą natępujące: 3 = = lcoα = +lcoα y 3 = y y = y lnα y = y +lnα [.3.a-f]) 8

9 Na margnee warto zauwaŝyć, Ŝe we wpółrzędnych uogólnonych węzy ą pełnone toŝamoścowo. Na przykład węz zapany wcześnej wzorem [.3.c] ma we wpółrzędnych kartezjańkch potać: ( ) + ( y y ) = l We wpółrzędnych uogólnonych (wobec zwązków określonych wzoram [.3.a-f]) rzeczywśce otrzymujemy toŝamość: [( + l coα ) ( l coα)] + [( y + l nα) ( y l nα)] = 4l co α + 4l n α = l Z potac funkcj Lagrange'a (wzór [.3.a)) wynka, Ŝe potrzebne ą nam zwązk pomędzy "prędkoścam kartezjańkm" ( &, y&, &, y&, & 3, y& 3 ) prędkoścam uogólnonym ( &, y&, α& ). Mamy zatem: & 3 = & & = & + l nα & α & = & l nα & α y & 3 = y& y& = y& l coα & α y& = y& + coα & α [.3.3a-f]) l W funkcj prędkośc uogólnonych funkcja Lagrange'a (wzór [.3.]) przyjme otateczne potać: L = M & + M y& + µ ( l) & α = M & + M y& + µ r & α = M & + M y& I α& + [.3.4] gdze r=l jet odległoścą pomędzy atomam wodoru, a I= µ r jet momentem bezwładnośc układu rotującego (w tym przypadku dwóch atomów wodoru). Ad. c) Równana Lagrange'a (wzór [.W.9]) zapzemy jako: & & = & y& α& & = = Stąd: & = y& = α& = c 3 c c ' y ct + ' c = c t + c [.3.5] [.3.6] [.3.7] [.3.5a] [.3.6a] [.3.7a] [.3.5b] = [.3.5b] ' 3 c3 α = c t + [.3.5c] Ad. d) W odróŝnenu od funkcj Lagrange'a, która jako zmenne nezaleŝne ma wpółrzędne uogólnone prędkośc uogólnone, funkcja amltona wyraŝona być mu przez wpółrzędne uogólnone pędy uogólnone. 9

10 Pędy uogólnone zdefnowane wzorem [.W.] moŝna łatwo określć znając funkcję Lagrange'a (w nazym przypadku daną wzorem [.3.4]). p = M& py = My& p = I & α [.3.8a,b,c] α ZaleŜnośc te pozwalają zapać funkcję amltona ([.W.], [.W.]) jako: p + p + M M y I p α = [.3.9] Wobec natępujących wartośc pochodnych czątkowych: p p p y = = α p M p M p = I y α = 0 = 0 = 0 y równana amltona ([.W.4a,b]) przyjmują potać: p p = & y p M = y& α M = & α I p& = 0 p& y = 0 α = 0 [.3.0a,b,c] α [.3.a,b,c] [.3.a,b,c] p& [.3.3a,b,c] 0

11 Zadane 4 PonŜej opano cztery ytuacje (I-IV) determnujące moŝlwość ruchu znajdującej ę w nch cząteczk. I. Cząteczka chlorowodoru jet zaadorbowana fzyczne wzdłuŝ dna jednej z doln faltej powerzchn katalzatora; dolna jet na tyle wąka, Ŝe w trakce ruchu oś cząteczk tale pokrywa ę z oą dolny a oba atomy mają tały kontakt z powerzchną. Dodatkowo naleŝy załoŝyć, Ŝe cząteczka jet ztywna. II. Cząteczka znajduje ę w warunkach opanych w punkce I, ale ne obowązuje załoŝene o ztywnośc cząteczk. III. Cząteczka chlorowodoru jet zaadorbowana fzyczne na płakej powerzchn katalzatora; oba atomy mają tały kontakt z tą powerzchną (ale mogą ę po nej poruzać). Dodatkowo naleŝy załoŝyć, Ŝe cząteczka jet ztywna. IV. Cząteczka chlorowodoru poruza ę wobodne. Traktując atomy wodoru chloru jak punkty materalne o odpowednch maach, dla cząteczk chlorowodoru znajdującej ę w warunkach opanych w punktach I-IV określć kaŝdorazowo: a) lczbę węzów zapać ch równana; b) całkowtą lczbę topn wobody oraz lczbę topn wobody tranlacj, rotacj ocylacj; c) lczbę rodzaj wpółrzędnych uogólnonych konecznych do opu ruchu cząteczk; d) potać funkcj Lagrange'a we wpółrzędnych kartezjańkch wpółrzędnych uogólnonych; e) rozwązana równań Lagrange'a. Ad. I PołoŜene dowolnego punktu (atomu) w kartezjańkm układze wpółrzędnych określamy podając wartośc trzech wpółrzędnych kartezjańkch (,y,z). Wartośc tych wpółrzędnych mogą ulegać zmane w trakce ruchu cząteczk. Do opu ruchu (dwuatomowej) cząteczk moŝna zatem uŝyć 6 wpółrzędnych kartezjańkch (, y, z,, y, z ). W przypadku, kedy na układ narzucone ą węzy, lczba ta moŝe okazać ę mnejza. Z warunków zadana wynka, Ŝe cząteczka chlorowodoru ne moŝe poruzać ę w dowolny poób. Zotała ona bowem zaadorbowana w wąkej dolne katalzatora moŝe poruzać ę wyłączne wzdłuŝ nej. Dodatkowo naleŝy załoŝyć, Ŝe w trakce tego ruchu ne zmenają ę odległośc pomędzy jądram atomów chloru wodoru (cząteczka jet ztywna). JeŜel przyjmemy, Ŝe oś dolny pokrywa ę z oą kartezjańkego układu wpółrzędnych: o ś d o l n y Ry. 4 m m l C l C l To w trakce ruchu zmenają ę wyłączne wartośc wpółrzędnych. Zatem moŝna zapać natępujące równana węzów: z =cont z =cont [.4.a,b] y =cont y =cont [.4.a,b] ZałoŜene o ztywnośc cząteczk moŝna zapać w potac: ( ) = l = cont [.4.3] Na układ zotało węc narzuconych 5 węzów. W takm raze do opu ruchu w tym układze potrzeba (wzór [.W.4]) 6-5= wpółrzędnych uogólnonych. Oznacza to, Ŝe układ poada jeden topeń wobody.

12 Ogólne rzecz borąc, ruch dowolnej cząteczk moŝemy rozpatrywać jako złoŝene ruchu tranlacyjnego, rotacyjnego ocylacyjnego. Naza cząteczka w opanych warunkach moŝe ę jednak poruzać tylko ruchem tranlacyjnym tylko w jednym kerunku (przyjętym jako kerunek ); W takm raze: lczba topn wobody tranlacj: lczba topn wobody rotacj: 0 lczba topn wobody ocylacj: 0 lczba topn wobody: Jak wemy (zadane 3) ruch tranlacyjny dowolnej cząteczk moŝna wpółrzędnych środka may. Są one zdefnowane wzoram [.3.3a,b,c]. W nazym układze: m + m = m + m opać przy uŝycu tzw. [.4.4] Przyjmując (ryunek 4): = l oraz m + m =M korzytając z wzoru [.4.4] moŝna w natępujący poób wyrazć wpółrzędne kartezjańke przez wpółrzędną środka may: m m m l m = = M l + [.4.5a] m m m l m = + = + + M l [.4.5b] Pochodne wpółrzędnych względem czau ą węc równe: & & = & [.4.6a] = & [.4.6b] Funkcja Lagrange'a we wpółrzędnych kartezjańkch ma węc potać: L = m & + m & [.4.7] a we wpółrzędnych uogólnonych zapzemy ją jako: L = M& [.4.8] Oblczene odpowednch pochodnych funkcj Lagrange'a pozwala na określene potac równana Lagrange'a: && = 0 [.4.9] którego rozwązana ą natępujące: & c = = ct + c [.4.0] [.4.] Cząteczka poruza ę zatem ruchem jednotajnym (ze tałą prędkoścą c ) lub pozotaje w poczynku (jeśl c =0). W tym przypadku wprowadzane wpółrzędnych środka may ne jet elementem konecznym, an nawet ułatwającym rozwązane zadana. Równe dobrze moŝna byłoby połuŝyć ę wpółrzędną lub wpółrzędną.

13 Ad. II Sytuacja od tej, rozwaŝonej w punkce I, róŝn ę brakem załoŝena o ztywnośc cząteczk. Pozotają węc aktualne równana węzów [.4.a,b] [.4.a,b], ale ne obowązuje juŝ równane [.4.3]. Układ poada węc 6-4= topne wobody, czyl do opu ruchu będą potrzebne dwe wpółrzędne uogólnone. Naza cząteczka moŝe (jak poprzedno) poruzać ę tylko w jednym kerunku (przyjętym jako oś ), ale oprócz ruchu tranlacyjnego naleŝy uwzględnć takŝe ruch ocylacyjny. W takm raze: lczba topn wobody tranlacj: lczba topn wobody rotacj: 0 lczba topn wobody ocylacj: lczba topn wobody: Ruch środka may opzemy, jak poprzedno, wprowadzając wpółrzędną środka may, a ruch ocylacyjny cząteczk wprowadzając wpółrzędną ζ opującą zmanę równowagowej odległośc pomędzy atomam l. Wpółrzędna ζ jet zdefnowana tak, aby pełnona była zaleŝność: ( ) l = ζ [.4.] Funkcja Lagrange'a we wpółrzędnych kartezjańkch ma potać: L = m m k( ( ) l + & ) & [.4.3] Matematyczne przekztałcena prowadzące do otrzymana funkcj Lagrange'a we wpółrzędnych uogólnonych ułatw wprowadzene tzw. wpółrzędnej względnej : = - [.4.4] Funkcja Lagrange'a we wpółrzędnych uogólnonych ( L(, &, ζ, & ζ )) przyberze otateczne potać: L = M µ ζ k + & ζ & [.4.5] gdze µ jet maą zredukowaną układu zdefnowaną wzorem: m m µ = [.4.6] m + m Oblczene odpowednch pochodnych funkcj Lagrange'a pozwala na określene potac równań Lagrange'a jako: && = 0 [.4.7] µ & ζ + kζ = 0 [.4.8] Rozwązana perwzego z równań zotały określone wyŝej; równane druge jet równanem ocylatora harmoncznego. Ad. III (Sztywna) cząteczka chlorowodoru zotała zaadorbowana na płakej powerzchn katalzatora. Skoro oba atomy mają tały kontakt z powerzchną wzelk ruch cząteczk moŝe odbywać ę tylko w płazczyźne katalzatora. Przyjmjmy, Ŝe płazczyzną katalzatora jet jedna płazczyzna y kartezjańkego układu wpółrzędnych. 3

14 y m (,y ) m (,y ) Ry. 5 W trakce ruchu cząteczk w tej płazczyźne zmenają ę wartośc wpółrzędnych, y,, y. Spośród węzów [.4.a,b], [.4.a,b] [.4.3] w mocy pozotają zatem równana [.4.a,b]: z = cont z = cont a załoŝene o ztywnośc cząteczk moŝna tym razem zapać w potac: ( ) + ( y y ) = l = cont [.4.9] Na układ zotały węc narzucone 3 węzy. W takm raze op ruchu w układze wymaga uŝyca 6-3=3 wpółrzędnych uogólnonych, czyl układ poada trzy topne wobody. Cząteczka moŝe ę poruzać ruchem tranlacyjnym rotacyjnym. W takm raze: lczba topn wobody tranlacj: lczba topn wobody rotacj: lczba topn wobody ocylacj: 0 lczba topn wobody: 3 Ruch środka may cząteczk będze odbywał ę w płazczyźne. Zatem obok wpółrzędnej zdefnowanej równanem [.4.5] będze potrzebna takŝe wpółrzędna y : m y + m y m y + m y y = = [.4.0] m + m M W płazczyźne y odbywa ę takŝe ruch rotacyjny cząteczk. Cząteczka rotuje wokół o protopadłej do płazczyzny katalzatora przechodzącej przez środek may cząteczk. Ruch ten powoduje zmanę wartośc czterech wpółrzędnych kartezjańkch, y,, y, ale tylko jednej wpółrzędnej uogólnonej- kąta ϕ, który moŝna zdefnować jako kąt, który tworzy oś cząteczk z oą układu wpółrzędnych. (,y ) m φ y (,y ) m (,y ) φ Ry.6 Wprowadzając dla ułatwena oblczeń wpółrzędne względne: = y = y y [.4.] wykorzytując węz [.4.9] moŝna zapać: = l coϕ y = l nϕ [.4.a,b] 4

15 Funkcję Lagrange'a moŝna zatem zapać we wpółrzędnych kartezjańkch,y,,y jako: L = m (& + y& ) + m (& + y& ) a we wpółrzędnych środka may,y wpółrzędnych względnych,y jako: L M ( & y ) ( ) + & + & + y & [.4.3] = µ [.4.4] Aby otateczne otrzymać zap funkcj Lagrange'a we wpółrzędnych uogólnonych koneczne jet oblczene & &y. Na podtawe wzorów [.4.a,b] otrzymujemy: y & = l coϕ & ϕ & = l nϕ & ϕ [.4.5a,b] w konekwencj: L M ( & ) ( + y& + µ l & ϕ = M & y& + ) + I & ϕ = [.4.6] gdze I= µ l jet momentem bezwładnośc układu rotującego. Równana ruchu mają zatem (analogczną do otrzymanej wcześnej- wzór [.4.0]) potać: && = 0 [.4.7] &&y = 0 [.4.8] && ϕ = 0 [.4.9] Ad. IV Cząteczka chlorowodoru poruza ę wobodne, a węc na układ ne zotały narzucone Ŝadne węzy. Ruch w układze moŝna zatem opać przy uŝycu 6 wpółrzędnych kartezjańkch lub 6 wpółrzędnych uogólnonych. Podzał lczby topn wobody pomędzy pozczególne rodzaje ruchów przedtawa ę natępująco: lczba topn wobody tranlacj: 3 lczba topn wobody rotacj: lczba topn wobody ocylacj: lczba topn wobody: 6 Do opu ruchu tranlacyjnego cząteczk będą zatem potrzebne trzy wpółrzędne uogólnone (wpółrzędne środka may, y, z ), do opu ruchu rotacyjnego dwe wpółrzędne uogólnone (kąty ϑ ϕ zdefnowane we wpółrzędnych ferycznych) a ruchu ocylacyjnego jedna wpółrzędna (wpółrzędna ζ opująca zmanę równowagowej odległośc pomędzy atomam l). Funkcja Lagrange'a we wpółrzędnych kartezjańkch ma potać: Ry. 7 L = & & & & & & m ] ( + y + z ) + m ( + y + z ) k[ ( ) + ( y y ) + ( z z ) l m (,y,z ) m (,y,z ) [.4.30] Wpółrzędne środka may y zotały juŝ zdefnowane poprzedno (wzory [.4.4] [.4.0]); wpółrzędna z ma potać analogczną. Wprowadzene wpółrzędnych rotacyjnych (kątów ϑ, ϕ ) wygodne jet poprzedzć, jak przedtem, wprowadzenem wpółrzędnych względnych, y, z. 5

16 Zwązk pomędzy wpółrzędnym względnym wpółrzędnym rotacyjnym ą natępujące: gdze = r nα co β y = r nα n β [.4.3a,b,c] z = r coϑ r = + y + z W konekwencj, funkcja Lagrange'a we wpółrzędnych uogólnonych ma potać: [.4.3] M µ L = ( & + y& + z& ) + ( r& + r ϑ& + r n ϑ & ϕ ) kζ [.4.33] Przyjmując r = l + ζ [.4.34] a co za tym dze r & = & ζ [.4.35] otrzymujemy: M µ L = ( & + y& + z& ) + ( & ζ + ( l + ζ ) ϑ& + ( l + ζ ) n ϑ & ϕ ) kζ [.4.36] Funkcja Lagrange'a jet umą kładnków zaleŝnych od jednej lub węcej wpółrzędnych uogólnonych. Wytępują tu kładnk zaleŝne tylko od wpółrzędnych środka may ( M M M &, y&, z& ), tylko od wpółrzędnej ocylacyjnej ( µ & ζ, k ζ ) lub tylko od wpółrzędnych rotacyjnych ( µ l & ϑ, µ l n ϑ & ϕ ) ale wytępują takŝe kładnk zaleŝne równocześne od wpółrzędnej ocylacyjnej wpółrzędnych rotacyjnych. Jet to konekwencją przęŝena obu rodzajów ruchu. PonewaŜ l >> ζ moŝna w przyblŝenu załoŝyć, Ŝe: l + ζ l [.4.37] ZałoŜene to jet równoznaczne z zanedbanem przęŝena pomędzy ruchem ocylacyjnym rotacyjnym. Wtedy: M µ L = ( & + y& + z& ) + ( & ζ + l ϑ& + l n ϑ & ϕ ) kζ [.4.38] a równana Lagrange'a mają potać: && = 0 [.4.39] &&y = 0 [.4.40] &&z = 0 [.4.4] µ & ζ + kζ = 0 [.4.4] & ϑ nϑ coϑ & ϕ = 0 [.4.43] d (n ϑ ϕ& dt ) = 0 [.4.44] Dwa otatne równana ą równanam ruchu rotatora ztywnego. Szczegółowe wyprowadzene rozwązana równań ruchu dla rotatora ztywnego moŝna znaleźć w "Elementach chem teoretycznej" K.Gumńkego P.Petelenza (część, rozdzał.5). 6

17 Zadana do amodzelnego rozwązana. Zadane Dla układów znajdujących ę w ytuacjach opanych w punktach I-V: a. określć lczbę węzów zapać ch równana, b. określć lczbę topn wobody tranlacj, rotacj ocylacj. Sytuacja I: 60 atomów węgla poruza ę wobodne w przetrzen mędzygwezdnej. Sytuacja II: 60 atomów węgla zotało zaadorbowanych fzyczne na powerzchn meteorytu. Sytuacja III: 60 atomów węgla zotało zaadorbowanych chemczne na powerzchn meteorytu. Sytuacja IV: Atomy węgla opane w ytuacj I utworzyły 6 lnowych rodnków C.C, które nadal poruzają ę wobodne. Sytuacja V: Atomy węgla opane w punkce I utworzyły cząteczkę C 60. Cząteczka poruza ę wobodne. Zadane Cząteczka C 60 poruza ę w przetrzen mędzygwezdnej, z daleka od wzelkch cał nebekch. Zakładamy, Ŝe Ŝadne jej topne wobody ne ą zamroŝone.. Ile topn wobody poada taka cząteczka?. Ile topn wobody poadałby jeden mol takch cząteczek? 3. Ilu równań a) Lagrange'a, b) amltona, potrzeba do opu ruchu mola takch cząteczek C 60? 4. Ilu równań a) Lagrange'a, b) amltona, trzeba by uŝyć do opu ruchu mola cząteczek C 60, gdyby kondenowały one, tworząc jeden kryztał? (Przy poprzednch załoŝenach). 5. Ile topn wobody małaby pojedyncza cząteczka, gdyby była całkowce ztywna ("zamroŝone ocylacje")? Zadane 3 Jon NO + jet zaadorbowany w ten poób, Ŝe jego oś wązana jet równoległa do płakej powerzchn katalzatora. Jon poruza ę w jednorodnym polu elektrycznym, kerowanym równolegle do tej powerzchn (umowne, wzdłuŝ o układu wpółrzędnych). Energa jego oddzaływana z polem dana jet wzorem V=eE, gdze e oznacza ładunek elementarny, E - wartość natęŝena pola. Zakładamy, Ŝe jon jet ztywny (pomnęce ocylacj), a jego ładunek koncentrowany jet w środku may. a) Zapać równana ruchu Newtona równana węzów we wpółrzędnych kartezjańkch. b) Znaleźć odpowedne wpółrzędne uogólnone zapać w nch funkcję Lagrange'a. c) Znaleźć równana ruchu Lagrange'a we wpółrzędnych uogólnonych. d) Znaleźć odpowedne pędy uogólnone, zapać funkcję amltona, znaleźć równana ruchu amltona. e) Rozwązać równana ruchu. Zadane 4 Cząteczka CO znajdująca ę w wązce molekularnej zotała wyrzucona z dyzy ukośne w górę w ten poób, Ŝe wektor r v 0 prędkośc jej środka may tworzy kąt α z kerunkem zemkego pola grawtacyjnego znajduje ę w płazczyźne, w której cząteczka rotuje wokół środka may. Traktując cząteczkę jako rotator ztywny: a) zapać funkcję Lagrange'a równana węzów we wpółrzędnych kartezjańkch; b) zapać funkcję Lagrange'a w odpowednch wpółrzędnych uogólnonych znaleźć równana ruchu Lagrange'a. c) zapać funkcję amltona równana ruchu amltona. d) rozwązać równana ruchu przy odpowednch warunkach początkowych. 7

18 Zadane 5 Na powerzchn kryztału chlorku odu zaadorbowany jet proton w ten poób, Ŝe znajduje ę on tale na protej protopadłej do powerzchn kryztału przechodzącej przez jeden z atomów chloru. Drgana protonu odbywają ę wzdłuŝ tej protej. Zakładając, Ŝe tała łowa dla tych drgań wyno κ, a) napać równana węzów we wpółrzędnych kartezjańkch, b) znaleźć odpowedne wpółrzędne uogólnone zapać w nch funkcję Lagrange'a, c) znaleźć równana ruchu Lagrange'a, d) rozwązać je, e) znaleźć funkcję amltona równana ruchu amltona. Zadane 6 Po płakej powerzchn katalzatora, umezczonej pod kątem α w tounku do kerunku pola grawtacyjnego, ślzga ę atom helu. Traktując atom helu jak punkt materalny o mae m: a) zapać równane/a węzów, b) zapać funkcję Lagrange'a we wpółrzędnych kartezjańkch, c) uwzględnć równane/a węzów ponowne zapać funkcję Lagrange'a, d) znaleźć równane/a ruchu Lagrange'a. e) znaleźć funkcję amltona równana amltona. Zadane 7 Falta powerzchna katalzatora zotała umezczona ukośne w tounku do kerunku zemkego pola grawtacyjnego w ten poób, Ŝe oś kaŝdej z doln katalzatora tworzy kąt α z kerunkem tego pola. WzdłuŜ dna jednej z takch doln zotała zaadorbowana fzyczne cząteczka tlenu; dolna jet na tyle wąka, Ŝe w trakce ruchu oś cząteczk tale pokrywa ę z oą dolny, a oba atomy mają tały kontakt z powerzchną. a) napać równana węzów we wpółrzędnych kartezjańkch, b) znaleźć odpowedne wpółrzędne uogólnone zapać w nch funkcję Lagrange'a, c) znaleźć równana ruchu Lagrange'a, d) rozwązać je, e) znaleźć funkcję amltona równana ruchu amltona. 8

Blok 7: Zasada zachowania energii mechanicznej. Zderzenia

Blok 7: Zasada zachowania energii mechanicznej. Zderzenia Blok 7 Zaada zachowana energ echancznej. Zderzena I. Sły zachowawcze nezachowawcze Słą zachowawczą nazyway łę która wzdłuż dowolnego zaknętego toru wykonuje pracę równą zeru. Słą zachowawczą nazyway łę

Bardziej szczegółowo

f 4,3 m l 20 m 4 f l x x 2 y x l 2 4 4,3 20 x x ,86 x 0,043 x 2 y x 4 f l 2 x l 2 4 4, x dy dx tg y x ,86 0,086 x

f 4,3 m l 20 m 4 f l x x 2 y x l 2 4 4,3 20 x x ,86 x 0,043 x 2 y x 4 f l 2 x l 2 4 4, x dy dx tg y x ,86 0,086 x f l Ry. 3. Rozpatrywany łuk parabolczny 4 f l x x 2 y x l 2 f m l 2 m y x 4 2 x x 2 2 2,86 x,43 x 2 tg y x dy 4 f l 2 x l 2 4 2 2 x 2 2,86,86 x Mechanka Budowl Projekty Zgodne ze poobem rozwązywana układów

Bardziej szczegółowo

KINEMATYKA MANIPULATORÓW

KINEMATYKA MANIPULATORÓW KIEMK MIULOÓW WOWDEIE. Manpulator obot można podzelć na zęść terująą mehanzną. Część mehanzna nazywana jet manpulatorem. punktu wdzena Mehank ta zęść jet najbardzej ntereująa. Manpulator zaadnzo można

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA 2 MOMENT BEZWŁADNOŚCI. Wykład Nr 10. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

MECHANIKA 2 MOMENT BEZWŁADNOŚCI. Wykład Nr 10. Prowadzący: dr Krzysztof Polko MECHANIKA Wykład Nr 10 MOMENT BEZWŁADNOŚCI Prowadzący: dr Krzysztof Polko Defncja momentu bezwładnośc Momentem bezwładnośc punktu materalnego względem płaszczyzny, os lub beguna nazywamy loczyn masy punktu

Bardziej szczegółowo

Praca i energia. x jest. x i W Y K Ł A D 5. 6-1 Praca i energia kinetyczna. Ruch jednowymiarowy pod działaniem stałych sił.

Praca i energia. x jest. x i W Y K Ł A D 5. 6-1 Praca i energia kinetyczna. Ruch jednowymiarowy pod działaniem stałych sił. ykład z fzyk. Pot Pomykewcz 40 Y K Ł A D 5 Pa enega. Pa enega odgywają waŝną olę zaówno w fzyce jak w codzennym Ŝycu. fzyce ła wykonuje konketną pacę, jeŝel dzała ona na pzedmot ma kładową wzdłuŝ pzemezczena

Bardziej szczegółowo

RUCH OBROTOWY Można opisać ruch obrotowy ze stałym przyspieszeniem ε poprzez analogię do ruchu postępowego jednostajnie zmiennego.

RUCH OBROTOWY Można opisać ruch obrotowy ze stałym przyspieszeniem ε poprzez analogię do ruchu postępowego jednostajnie zmiennego. RUCH OBROTOWY Można opsać ruch obrotowy ze stałym przyspeszenem ε poprzez analogę do ruchu postępowego jednostajne zmennego. Ruch postępowy a const. v v at s s v t at Ruch obrotowy const. t t t Dla ruchu

Bardziej szczegółowo

KOMPUTEROWE SYMULACJE CIECZY

KOMPUTEROWE SYMULACJE CIECZY KOMPUTEROWE SYMULACJE CIECZY Najwcześnejsze eksperymenty (ruchy Browna) Współczesne metody (rozpraszane neutronów) Teoretyczne modele ceczy Struktura ceczy dynamka cząsteczek Symulacje komputerowe 1 Ponad

Bardziej szczegółowo

Kwantowa natura promieniowania elektromagnetycznego

Kwantowa natura promieniowania elektromagnetycznego Efekt Comptona. Kwantowa natura promenowana elektromagnetycznego Zadane 1. Foton jest rozpraszany na swobodnym elektrone. Wyznaczyć zmanę długośc fal fotonu w wynku rozproszena. Poneważ układ foton swobodny

Bardziej szczegółowo

I. Elementy analizy matematycznej

I. Elementy analizy matematycznej WSTAWKA MATEMATYCZNA I. Elementy analzy matematycznej Pochodna funkcj f(x) Pochodna funkcj podaje nam prędkość zman funkcj: df f (x + x) f (x) f '(x) = = lm x 0 (1) dx x Pochodna funkcj podaje nam zarazem

Bardziej szczegółowo

OGÓLNE PODSTAWY SPEKTROSKOPII

OGÓLNE PODSTAWY SPEKTROSKOPII WYKŁAD 8 OGÓLNE PODSTAWY SPEKTROSKOPII E E0 sn( ωt kx) ; k π ; ω πν ; λ T ν E (m c 4 p c ) / E +, dla fotonu m 0 p c p hk Rozkład energ w stane równowag: ROZKŁAD BOLTZMANA!!!!! P(E) e E / kt N E N E/

Bardziej szczegółowo

Projekt 6 6. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

Projekt 6 6. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH CAŁKOWANIE NUMERYCZNE Inormatyka Podstawy Programowana 06/07 Projekt 6 6. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH CAŁKOWANIE NUMERYCZNE 6. Równana algebraczne. Poszukujemy rozwązana, czyl chcemy określć perwastk rzeczywste równana:

Bardziej szczegółowo

Metody gradientowe poszukiwania ekstremum. , U Ŝądana wartość napięcia,

Metody gradientowe poszukiwania ekstremum. , U Ŝądana wartość napięcia, Metody gradentowe... Metody gradentowe poszukwana ekstremum Korzystają z nformacj o wartośc funkcj oraz jej gradentu. Wykazując ch zbeŝność zakłada sę, Ŝe funkcja celu jest ogranczona od dołu funkcją wypukłą

Bardziej szczegółowo

V. TERMODYNAMIKA KLASYCZNA

V. TERMODYNAMIKA KLASYCZNA 46. ERMODYNAMIKA KLASYCZNA. ERMODYNAMIKA KLASYCZNA ermodynamka jako nauka powstała w XIX w. Prawa termodynamk są wynkem obserwacj welu rzeczywstych procesów- są to prawa fenomenologczne modelu rzeczywstośc..

Bardziej szczegółowo

Optymalizacja belki wspornikowej

Optymalizacja belki wspornikowej Leszek MIKULSKI Katedra Podstaw Mechank Ośrodków Cągłych, Instytut Mechank Budowl, Poltechnka Krakowska e mal: ps@pk.edu.pl Optymalzacja belk wspornkowej 1. Wprowadzene RozwaŜamy zadane optymalnego kształtowana

Bardziej szczegółowo

Moment siły (z ang. torque, inna nazwa moment obrotowy)

Moment siły (z ang. torque, inna nazwa moment obrotowy) Moment sły (z ang. torque, nna nazwa moment obrotowy) Sły zmenają ruch translacyjny odpowednkem sły w ruchu obrotowym jest moment sły. Tak jak sła powoduje przyspeszene, tak moment sły powoduje przyspeszene

Bardziej szczegółowo

Zachowanie energii. W Y K Ł A D VI. 7-1 Zasada zachowania energii mechanicznej.

Zachowanie energii. W Y K Ł A D VI. 7-1 Zasada zachowania energii mechanicznej. Wykład z zyk. Potr Posmykewcz 56 W Y K Ł A D VI Zachowane energ. Energę potencjalną układu moŝna zdenować w następujący sposób: praca wykonana nad układem przez wewnętrzne sły zachowawcze jest równa zmnejszenu

Bardziej szczegółowo

Zestaw zadań 4: Przestrzenie wektorowe i podprzestrzenie. Liniowa niezależność. Sumy i sumy proste podprzestrzeni.

Zestaw zadań 4: Przestrzenie wektorowe i podprzestrzenie. Liniowa niezależność. Sumy i sumy proste podprzestrzeni. Zestaw zadań : Przestrzene wektorowe podprzestrzene. Lnowa nezależność. Sumy sumy proste podprzestrzen. () Wykazać, że V = C ze zwykłym dodawanem jako dodawanem wektorów operacją mnożena przez skalar :

Bardziej szczegółowo

Energia potencjalna jest energią zgromadzoną w układzie. Energia potencjalna może być zmieniona w inną formę energii (na przykład energię kinetyczną)

Energia potencjalna jest energią zgromadzoną w układzie. Energia potencjalna może być zmieniona w inną formę energii (na przykład energię kinetyczną) 1 Enega potencjalna jest enegą zgomadzoną w układze. Enega potencjalna może być zmenona w nną omę eneg (na pzykład enegę knetyczną) może być wykozystana do wykonana pacy. Sumę eneg potencjalnej knetycznej

Bardziej szczegółowo

3 BADANIE WYDAJNOŚCI SPRĘŻARKI TŁOKOWEJ. 1. Wprowadzenie

3 BADANIE WYDAJNOŚCI SPRĘŻARKI TŁOKOWEJ. 1. Wprowadzenie 3 BADANIE WYDAJNOŚCI SPRĘŻARKI TŁOKOWEJ. Wprowadzene Sprężarka jet podtawowym przykładem otwartego układu termodynamcznego. Jej zadanem jet medzy nnym podwyżzene cśnena gazu w celu: uzykane czynnka napędowego

Bardziej szczegółowo

Wykład 4. Skręcanie nieskrępowane prętów o przekroju cienkościennym otwartym i zamkniętym. Pręt o przekroju cienkościennym otwartym

Wykład 4. Skręcanie nieskrępowane prętów o przekroju cienkościennym otwartym i zamkniętym. Pręt o przekroju cienkościennym otwartym Wykład 4. Skręane nekrępowane prętów o przekroju enkośennym otwartym zamknętym. Pręt o przekroju enkośennym otwartym la przekroju pręta pokazanego na ryunku przyjmjmy funkje naprężeń Prandtla, która tylko

Bardziej szczegółowo

I..ROZWIĄZANIE DANEGO RUSZTU BELKOWEGO OD DANEGO OBCIĄŻENIA

I..ROZWIĄZANIE DANEGO RUSZTU BELKOWEGO OD DANEGO OBCIĄŻENIA TO SIŁ układ przetrzenny przykład ruzt belkowy OZWIĄZNI USZTU LKOWO TOĄ SIŁ I OLIZNI PZISZZNI any jet ruzt belkowy jak na ryunku obok ozwązać go etodą ł porządzć wykrey ł przekrojowych dokonać kontrol

Bardziej szczegółowo

XLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP WSTĘPNY Zadanie teoretyczne

XLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP WSTĘPNY Zadanie teoretyczne XLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP WSTĘPNY Zadane teoretyczne Rozwąż dowolne rzez sebe wybrane dwa sośród odanych nże zadań: ZADANIE T Nazwa zadana: Protony antyrotony A. Cząstk o mase równe mase rotonu, ale

Bardziej szczegółowo

Przykład 4.1. Belka dwukrotnie statycznie niewyznaczalna o stałej sztywności zginania

Przykład 4.1. Belka dwukrotnie statycznie niewyznaczalna o stałej sztywności zginania Przykład.. Beka dwukrotne statyczne newyznaczana o stałej sztywnośc zgnana Poecene: korzystając z metody sł sporządzć wykresy sł przekrojowych da ponŝszej bek. Wyznaczyć ugęce oraz wzgędną zmanę kąta w

Bardziej szczegółowo

Diagnostyka układów kombinacyjnych

Diagnostyka układów kombinacyjnych Dagnostyka układów kombnacyjnych 1. Wprowadzene Dagnostyka obejmuje: stwerdzene stanu układu, systemu lub ogólne sec logcznej. Jest to tzw. kontrola stanu wykrywająca czy dzałane sec ne jest zakłócane

Bardziej szczegółowo

Określanie mocy cylindra C w zaleŝności od ostrości wzroku V 0 Ostrość wzroku V 0 7/5 6/5 5/5 4/5 3/5 2/5 Moc cylindra C 0,5 0,75 1,0 1,25 1,5 > 2

Określanie mocy cylindra C w zaleŝności od ostrości wzroku V 0 Ostrość wzroku V 0 7/5 6/5 5/5 4/5 3/5 2/5 Moc cylindra C 0,5 0,75 1,0 1,25 1,5 > 2 T A R C Z A Z E G A R O W A ASTYGMATYZM 1.Pojęca ogólne a) astygmatyzm prosty (najbardzej zgodny z pozomem) - najbardzej płask połudnk tzn. o najmnejszej mocy jest pozomy b) astygmatyzm odwrotny (najbardzej

Bardziej szczegółowo

Model IS-LM-BP. Model IS-LM-BP jest wersją modelu ISLM w gospodarce otwartej. Pokazuje on zatem jak

Model IS-LM-BP. Model IS-LM-BP jest wersją modelu ISLM w gospodarce otwartej. Pokazuje on zatem jak Ćwczena z Makroekonom II Model IS-LM- Model IS-LM- jest wersją modelu ISLM w gospodarce otwartej. Pokazuje on zatem jak gospodarka taka zachowuje sę w krótkm okrese, w efekce dzałań podejmowanych w ramach

Bardziej szczegółowo

MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY Kryteria oceniania odpowiedzi. Arkusz A II. Strona 1 z 5

MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY Kryteria oceniania odpowiedzi. Arkusz A II. Strona 1 z 5 MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY Krytera ocenana odpowedz Arkusz A II Strona 1 z 5 Odpowedz Pytane 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Odpowedź D C C A B 153 135 232 333 Zad. 10. (0-3) Dana jest funkcja postac. Korzystając

Bardziej szczegółowo

BADANIA OPERACYJNE. Podejmowanie decyzji w warunkach niepewności. dr Adam Sojda

BADANIA OPERACYJNE. Podejmowanie decyzji w warunkach niepewności. dr Adam Sojda BADANIA OPERACYJNE Podejmowane decyzj w warunkach nepewnośc dr Adam Sojda Teora podejmowana decyzj gry z naturą Wynk dzałana zależy ne tylko od tego, jaką podejmujemy decyzję, ale równeż od tego, jak wystąp

Bardziej szczegółowo

Egzamin poprawkowy z Analizy II 11 września 2013

Egzamin poprawkowy z Analizy II 11 września 2013 Egzamn poprawkowy z nalzy II 11 wrześna 13 Uwag organzacyjne: każde zadane rozwązujemy na osobnej kartce Każde zadane należy podpsać menem nazwskem własnym oraz prowadzącego ćwczena Na wszelk wypadek prosmy

Bardziej szczegółowo

ELEKTROCHEMIA. ( i = i ) Wykład II b. Nadnapięcie Równanie Buttlera-Volmera Równania Tafela. Wykład II. Równowaga dynamiczna i prąd wymiany

ELEKTROCHEMIA. ( i = i ) Wykład II b. Nadnapięcie Równanie Buttlera-Volmera Równania Tafela. Wykład II. Równowaga dynamiczna i prąd wymiany Wykład II ELEKTROCHEMIA Wykład II b Nadnapęce Równane Buttlera-Volmera Równana Tafela Równowaga dynamczna prąd wymany Jeśl układ jest rozwarty przez elektrolzer ne płyne prąd, to ne oznacza wcale, że na

Bardziej szczegółowo

7. RUCH OBROTOWY BRYŁY SZTYWNEJ

7. RUCH OBROTOWY BRYŁY SZTYWNEJ 7. RUCH OBROTOWY BRYŁY SZTYWNEJ Omawane ponŝej welkośc wprowadzmy dla szczególnego, ale bardzo często występującego w praktyce przypadku ruchu obrotowego cała wokół ustalonej os obrotu. Przypadk ogólnejsze

Bardziej szczegółowo

Wykłady z termodynamiki i fizyki statystycznej. Semestr letni 2009/2010 Ewa Gudowska-Nowak, IFUJ, p.441 a

Wykłady z termodynamiki i fizyki statystycznej. Semestr letni 2009/2010 Ewa Gudowska-Nowak, IFUJ, p.441 a Wykłady z termodynamk fzyk statystycznej. Semestr letn 2009/2010 Ewa Gudowska-Nowak, IFUJ, p.441 a gudowska@th.f.uj.edu.pl Zalecane podręcznk: 1.Termodynamka R. Hołyst, A. Ponewersk, A. Cach 2. Podstay

Bardziej szczegółowo

) będą niezależnymi zmiennymi losowymi o tym samym rozkładzie normalnym z następującymi parametrami: nieznaną wartością 1 4

) będą niezależnymi zmiennymi losowymi o tym samym rozkładzie normalnym z następującymi parametrami: nieznaną wartością 1 4 Zadane. Nech ( X, Y ),( X, Y ), K,( X, Y n n ) będą nezależnym zmennym losowym o tym samym rozkładze normalnym z następującym parametram: neznaną wartoścą oczekwaną EX = EY = m, warancją VarX = VarY =

Bardziej szczegółowo

Blok 4: Dynamika ruchu postępowego. Równia, wielokrążki, układy ciał

Blok 4: Dynamika ruchu postępowego. Równia, wielokrążki, układy ciał Blok 4: Dynaika ruchu potępowego Równia, wielokrążki, układy ciał I Dynaiczne równania ruchu potępowego Chcąc rozwiązać zagadnienie ruchu jakiegoś ciała lub układu ciał bardzo częto zaczynay od dynaicznych

Bardziej szczegółowo

ZASADA ZACHOWANIA MOMENTU PĘDU: PODSTAWY DYNAMIKI BRYŁY SZTYWNEJ

ZASADA ZACHOWANIA MOMENTU PĘDU: PODSTAWY DYNAMIKI BRYŁY SZTYWNEJ ZASADA ZACHOWANIA MOMENTU PĘDU: PODSTAWY DYNAMIKI BYŁY SZTYWNEJ 1. Welkośc w uchu obotowym. Moment pędu moment sły 3. Zasada zachowana momentu pędu 4. uch obotowy były sztywnej względem ustalonej os -II

Bardziej szczegółowo

mgr inż. Wojciech Artichowicz MODELOWANIE PRZEPŁYWU USTALONEGO NIEJEDNOSTAJNEGO W KANAŁACH OTWARTYCH

mgr inż. Wojciech Artichowicz MODELOWANIE PRZEPŁYWU USTALONEGO NIEJEDNOSTAJNEGO W KANAŁACH OTWARTYCH Poltechnka Gdańska Wydzał Inżyner Lądowej Środowska Katedra ydrotechnk mgr nż. Wojcech Artchowcz MODELOWANIE PRZEPŁYWU USTALONEGO NIEJEDNOSTAJNEGO W KANAŁAC OTWARTYC PRACA DOKTORSKA Promotor: prof. dr

Bardziej szczegółowo

INDUKCJA ELEKTROMAGNETYCZNA. - Prąd powstający w wyniku indukcji elektro-magnetycznej.

INDUKCJA ELEKTROMAGNETYCZNA. - Prąd powstający w wyniku indukcji elektro-magnetycznej. INDUKCJA ELEKTROMAGNETYCZNA Indukcja - elektromagnetyczna Powstawane prądu elektrycznego w zamknętym, przewodzącym obwodze na skutek zmany strumena ndukcj magnetycznej przez powerzchnę ogranczoną tym obwodem.

Bardziej szczegółowo

KURS STATYSTYKA. Lekcja 6 Regresja i linie regresji ZADANIE DOMOWE. www.etrapez.pl Strona 1

KURS STATYSTYKA. Lekcja 6 Regresja i linie regresji ZADANIE DOMOWE. www.etrapez.pl Strona 1 KURS STATYSTYKA Lekcja 6 Regresja lne regresj ZADANIE DOMOWE www.etrapez.pl Strona 1 Część 1: TEST Zaznacz poprawną odpowedź (tylko jedna jest prawdzwa). Pytane 1 Funkcja regresj I rodzaju cechy Y zależnej

Bardziej szczegółowo

1. OKREŚLENIE PARAMETRÓW GEOTECHNICZNYCH

1. OKREŚLENIE PARAMETRÓW GEOTECHNICZNYCH Projekt z fundamentowana: MUR OPOROWY (tuda mgr) POSADOWIENIE NA PALACH WG PN-83/B-02482. OKREŚLENIE PARAMETRÓW GEOTECHNICZNYCH grunt G π P d T/Nm P / P r grunt zayp. Tabl.II.. Zetawene parametrów geotechncznych.

Bardziej szczegółowo

i odwrotnie: ; D) 20 km h

i odwrotnie: ; D) 20 km h 3A KIN Kinematyka Zadania tr 1/5 kin1 Jaś opowiada na kółku fizycznym o wojej wycieczce używając zwrotów: A) zybkość średnia w ciągu całej wycieczki wynoiła 0,5 m/ B) prędkość średnia w ciągu całej wycieczki

Bardziej szczegółowo

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analza zagadneń różnczkowych 1. Układy równań lnowych P. F. Góra http://th-www.f.uj.edu.pl/zfs/gora/ semestr letn 2006/07 Podstawowe fakty Równane Ax = b, x,

Bardziej szczegółowo

Zadanie 2. Dany jest szereg rozdzielczy przedziałowy, wyznaczyć następujące miary: 0 5 5 wariancja, odchylenie standardowe

Zadanie 2. Dany jest szereg rozdzielczy przedziałowy, wyznaczyć następujące miary: 0 5 5 wariancja, odchylenie standardowe Zadane 1. Dany jet zereg przedzałowy, wyznaczyć natępujące mary: x n średna arytmetyczna 1 10 warancja, odchylene tandardowe 15 domnanta 3 0 medana 4 35 kurtoza 5 0 6 15 Zadane. Dany jet zereg rozdzelczy

Bardziej szczegółowo

KONSPEKT WYKŁADU. nt. METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH TEORIA I ZASTOSOWANIA. Piotr Konderla

KONSPEKT WYKŁADU. nt. METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH TEORIA I ZASTOSOWANIA. Piotr Konderla Studa doktorancke Wydzał Budownctwa Lądowego Wodnego Poltechnk Wrocławskej KONSPEKT WYKŁADU nt. METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH TEORIA I ZASTOSOWANIA Potr Konderla maj 2007 Kurs na Studach Doktoranckch Poltechnk

Bardziej szczegółowo

PROBLEM ODWROTNY DLA RÓWNANIA PARABOLICZNEGO W PRZESTRZENI NIESKOŃCZENIE WYMIAROWEJ THE INVERSE PARABOLIC PROBLEM IN THE INFINITE DIMENSIONAL SPACE

PROBLEM ODWROTNY DLA RÓWNANIA PARABOLICZNEGO W PRZESTRZENI NIESKOŃCZENIE WYMIAROWEJ THE INVERSE PARABOLIC PROBLEM IN THE INFINITE DIMENSIONAL SPACE JAN KOOŃSKI POBLEM ODWOTNY DLA ÓWNANIA PAABOLICZNEGO W PZESTZENI NIESKOŃCZENIE WYMIAOWEJ THE INVESE PAABOLIC POBLEM IN THE INFINITE DIMENSIONAL SPACE S r e s z c z e n e A b s r a c W arykule skonsruowano

Bardziej szczegółowo

Wykład 1 Zagadnienie brzegowe liniowej teorii sprężystości. Metody rozwiązywania, metody wytrzymałości materiałów. Zestawienie wzorów i określeń.

Wykład 1 Zagadnienie brzegowe liniowej teorii sprężystości. Metody rozwiązywania, metody wytrzymałości materiałów. Zestawienie wzorów i określeń. Wykład Zagadnene brzegowe lnowe teor sprężystośc. Metody rozwązywana, metody wytrzymałośc materałów. Zestawene wzorów określeń. Układ współrzędnych Kartezańsk, prostokątny. Ose x y z oznaczono odpowedno

Bardziej szczegółowo

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Ruch obrotowy INZYNIERIAMATERIALOWAPL. Kierunek Wyróżniony przez PKA

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Ruch obrotowy INZYNIERIAMATERIALOWAPL. Kierunek Wyróżniony przez PKA Podstawy Pocesów Konstukcj Inżyneskch Ruch obotowy Keunek Wyóżnony pzez PKA 1 Ruch jednostajny po okęgu Ruch cząstk nazywamy uchem jednostajnym po okęgu jeśl pousza sę ona po okęgu lub kołowym łuku z pędkoścą

Bardziej szczegółowo

5. Pochodna funkcji. lim. x c x c. (x c) = lim. g(c + h) g(c) = lim

5. Pochodna funkcji. lim. x c x c. (x c) = lim. g(c + h) g(c) = lim 5. Pocodna funkcj Defncja 5.1 Nec f: (a, b) R nec c (a, b). Jeśl stneje granca lm x c x c to nazywamy ją pocodną funkcj f w punkce c oznaczamy symbolem f (c) Twerdzene 5.1 Jeśl funkcja f: (a, b) R ma pocodną

Bardziej szczegółowo

jest rozwiązaniem równania jednorodnego oraz dla pewnego to jest toŝsamościowo równe zeru.

jest rozwiązaniem równania jednorodnego oraz dla pewnego to jest toŝsamościowo równe zeru. Układy liniowe Układ liniowy pierwszego rzędu, niejednorodny. gdzie Jeśli to układ nazywamy jednorodnym Pamiętamy, Ŝe kaŝde równanie liniowe rzędu m moŝe zostać sprowadzone do układu n równań liniowych

Bardziej szczegółowo

Zaawansowane metody numeryczne

Zaawansowane metody numeryczne Wykład 9. jej modyfkacje. Oznaczena Będzemy rozpatrywać zagadnene rozwązana następującego układu n równań lnowych z n newadomym x 1... x n : a 11 x 1 + a 12 x 2 +... + a 1n x n = b 1 a 21 x 1 + a 22 x

Bardziej szczegółowo

( ) ( ) 2. Zadanie 1. są niezależnymi zmiennymi losowymi o. oraz. rozkładach normalnych, przy czym EX. i σ są nieznane. 1 Niech X

( ) ( ) 2. Zadanie 1. są niezależnymi zmiennymi losowymi o. oraz. rozkładach normalnych, przy czym EX. i σ są nieznane. 1 Niech X Prawdopodobeństwo statystyka.. r. Zadane. Zakładamy, że,,,,, 5 są nezależnym zmennym losowym o rozkładach normalnych, przy czym E = μ Var = σ dla =,,, oraz E = μ Var = 3σ dla =,, 5. Parametry μ, μ σ są

Bardziej szczegółowo

ver ruch bryły

ver ruch bryły ver-25.10.11 ruch bryły ruch obrotowy najperw punkt materalny: m d v dt = F m r d v dt = r F d dt r p = r F d dt d v r v = r dt d r d v v= r dt dt def r p = J def r F = M moment pędu moment sły d J dt

Bardziej szczegółowo

11/22/2014. Jeśli stała c jest równa zero to takie gry nazywamy grami o sumie zerowej.

11/22/2014. Jeśli stała c jest równa zero to takie gry nazywamy grami o sumie zerowej. /22/24 Dwuosobowe gry o sume zero DO NAUCZENIA I ZAPAMIĘTANIA: Defnca zaps ger o sume zero, adaptaca ogólnych defnc. Punkt sodłowy Twerdzena o zwązkach punktu sodłowego z koncepcam rozwązań PRZYPOMNIENIE:

Bardziej szczegółowo

Pole magnetyczne. Za wytworzenie pola magnetycznego odpowiedzialny jest ładunek elektryczny w ruchu

Pole magnetyczne. Za wytworzenie pola magnetycznego odpowiedzialny jest ładunek elektryczny w ruchu Pole magnetyczne Za wytworzene pola magnetycznego odpowedzalny jest ładunek elektryczny w ruchu Źródła pola magnetycznego Źródła pola magnetycznego I Sła Lorentza - wektor ndukcj magnetycznej Sła elektryczna

Bardziej szczegółowo

(M2) Dynamika 1. ŚRODEK MASY. T. Środek ciężkości i środek masy

(M2) Dynamika 1. ŚRODEK MASY. T. Środek ciężkości i środek masy (MD) MECHANIKA - Dynamka T. Środek cężkośc środek masy (M) Dynamka T: Środek cężkośc środek masy robert.szczotka(at)gmal.com Fzyka astronoma, Lceum 01/014 1 (MD) MECHANIKA - Dynamka T. Środek cężkośc środek

Bardziej szczegółowo

Metody systemowe i decyzyjne w informatyce

Metody systemowe i decyzyjne w informatyce Metody ytemowe i decyzyjne w informatyce Ćwiczenia lita zadań nr 1 Prote zatoowania równań różniczkowych Zad. 1 Liczba potencjalnych użytkowników portalu połecznościowego wynoi 4 miliony oób. Tempo, w

Bardziej szczegółowo

Diagonalizacja macierzy kwadratowej

Diagonalizacja macierzy kwadratowej Dagonalzacja macerzy kwadratowej Dana jest macerz A nân. Jej wartośc własne wektory własne spełnają równane Ax x dla,..., n Każde z równań własnych osobno można zapsać w postac: a a an x x a a an x x an

Bardziej szczegółowo

Pokazać, że wyżej zdefiniowana struktura algebraiczna jest przestrzenią wektorową nad ciałem

Pokazać, że wyżej zdefiniowana struktura algebraiczna jest przestrzenią wektorową nad ciałem Zestaw zadań : Przestrzene wektorowe. () Wykazać, że V = C ze zwykłym dodawanem jako dodawanem wektorów operacją mnożena przez skalar : C C C, (z, v) z v := z v jest przestrzeną lnową nad całem lczb zespolonych

Bardziej szczegółowo

Układy inercjalne i nieinercjalne w zadaniach

Układy inercjalne i nieinercjalne w zadaniach FOTON 98 Jeień 007 53 Układy inercjalne i nieinercjalne w zadaniach Jadwia Salach Zadanie 1 Urzędnik pracujący w biurowcu wiadł do windy która ruzył dół i przez 1 ekundę jechała z przypiezenie o wartości

Bardziej szczegółowo

Elementy teorii powierzchni metali

Elementy teorii powierzchni metali prof. dr hab. Adam Kiejna Elementy teorii powierzchni metali Wykład 3 v.16 Termodynamika powierzchni kryztałów 1 Termodynamiczny opi układu Ogólne wiadomości o wielkościach charakteryzujących układ I i

Bardziej szczegółowo

Zad. 4 Oblicz czas obiegu satelity poruszającego się na wysokości h=500 km nad powierzchnią Ziemi.

Zad. 4 Oblicz czas obiegu satelity poruszającego się na wysokości h=500 km nad powierzchnią Ziemi. Grawitacja Zad. 1 Ile muiałby wynoić okre obrotu kuli ziemkiej wokół włanej oi, aby iła odśrodkowa bezwładności zrównoważyła na równiku iłę grawitacyjną? Dane ą promień Ziemi i przypiezenie grawitacyjne.

Bardziej szczegółowo

Modelowanie przepływu cieczy przez ośrodki porowate Wykład IX

Modelowanie przepływu cieczy przez ośrodki porowate Wykład IX Modelowane przepływu ceczy przez ośrodk porowate Wykład IX Metody rozwązywana metodam analtycznym równań hydrodynamk wód podzemnych płaskch zagadneń fltracj. 9.1 Funkcja potencjału zespolonego. Rozważana

Bardziej szczegółowo

Prąd elektryczny U R I =

Prąd elektryczny U R I = Prąd elektryczny porządkowany ruch ładunków elektrycznych (nośnków prądu). Do scharakteryzowana welkośc prądu służy natężene prądu określające welkość ładunku przepływającego przez poprzeczny przekrój

Bardziej szczegółowo

α i = n i /n β i = V i /V α i = β i γ i = m i /m

α i = n i /n β i = V i /V α i = β i γ i = m i /m Ćwczene nr 2 Stechometra reakcj zgazowana A. Część perwsza: powtórzene koncentracje stężena 1. Stężene Stężene jest stosunkem lośc substancj rozpuszczonej do całkowtej lośc rozpuszczalnka. Sposoby wyrażena

Bardziej szczegółowo

Zadane 1: Wyznacz średne ruchome 3-okresowe z następujących danych obrazujących zużyce energ elektrycznej [kwh] w pewnym zakładze w mesącach styczeń - lpec 1998 r.: 400; 410; 430; 40; 400; 380; 370. Zadane

Bardziej szczegółowo

5. CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE

5. CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE 5. CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE Oprócz transmtancj operatorowej, do opsu członów układów automatyk stosuje sę tzw. transmtancję wdmową. Transmtancję wdmową G(j wyznaczyć moŝna dzęk podstawenu do wzoru

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie nr 4 Badanie zjawiska Halla i przykłady zastosowań tego zjawiska do pomiarów kąta i indukcji magnetycznej

Ćwiczenie nr 4 Badanie zjawiska Halla i przykłady zastosowań tego zjawiska do pomiarów kąta i indukcji magnetycznej Ćwiczenie nr 4 Badanie zjawika alla i przykłady zatoowań tego zjawika do pomiarów kąta i indukcji magnetycznej Opracowanie: Ryzard Poprawki, Katedra Fizyki Doświadczalnej, Politechnika Wrocławka Cel ćwiczenia:

Bardziej szczegółowo

Badanie współzaleŝności dwóch cech ilościowych X i Y. Analiza korelacji prostej. Badanie zaleŝności dwóch cech ilościowych. Analiza regresji prostej

Badanie współzaleŝności dwóch cech ilościowych X i Y. Analiza korelacji prostej. Badanie zaleŝności dwóch cech ilościowych. Analiza regresji prostej Badane współzaleŝnośc dwóch cech loścowych X Y. Analza korelacj prostej Badane zaleŝnośc dwóch cech loścowych. Analza regresj prostej Kody znaków: Ŝółte wyróŝnene nowe pojęce czerwony uwaga kursywa komentarz

Bardziej szczegółowo

Współczynniki aktywności w roztworach elektrolitów. W.a. w roztworach elektrolitów (2) W.a. w roztworach elektrolitów (3) 1 r. Przypomnienie!

Współczynniki aktywności w roztworach elektrolitów. W.a. w roztworach elektrolitów (2) W.a. w roztworach elektrolitów (3) 1 r. Przypomnienie! Współczynnk aktywnośc w roztworach elektroltów Ag(s) ½ (s) Ag (aq) (aq) Standardowa molowa entalpa takej reakcj jest dana wzorem: H H H r Przypomnene! tw, Ag ( aq) tw, ( aq) Jest ona merzalna ma sens fzyczny.

Bardziej szczegółowo

SPRĘŻYNA DO RUCHU HARMONICZNEGO V 6 74

SPRĘŻYNA DO RUCHU HARMONICZNEGO V 6 74 Pracownia Dydaktyki Fizyki i Atronoii, Uniwerytet Szczecińki SPRĘŻYNA DO RUCHU HARMONICZNEGO V 6 74 Sprężyna jet przeznaczona do badania ruchu drgającego protego (haronicznego) na lekcji fizyki w liceu

Bardziej szczegółowo

Współczynnik przenikania ciepła U v. 4.00

Współczynnik przenikania ciepła U v. 4.00 Współczynnk przenkana cepła U v. 4.00 1 WYMAGANIA Maksymalne wartośc współczynnków przenkana cepła U dla ścan, stropów, stropodachów, oken drzw balkonowych podano w załącznku do Rozporządzena Mnstra Infrastruktury

Bardziej szczegółowo

Współczynniki aktywności w roztworach elektrolitów

Współczynniki aktywności w roztworach elektrolitów Współczynnk aktywnośc w roztworach elektroltów Ag(s) + ½ 2 (s) = Ag + (aq) + (aq) Standardowa molowa entalpa takej reakcj jest dana wzorem: H r Przypomnene! = H tw, Ag + + ( aq) Jest ona merzalna ma sens

Bardziej szczegółowo

1.7. PROSTE ROZCIĄGANIE

1.7. PROSTE ROZCIĄGANIE .7. ROST ROZCIĄGI.7.. Hpoteza płakch przekrojów (BROULLI GO) Do wyznaczana odkztałceń w prętach będzemy częto wykorzytywać założene prazczające, zwane hpotezą płakch przekrojów (hpotezą BROULLI GO). Zgodne

Bardziej szczegółowo

s Dla prętów o stałej lub przedziałami stałej sztywności zginania mianownik wyrażenia podcałkowego przeniesiemy przed całkę 1 EI s

s Dla prętów o stałej lub przedziałami stałej sztywności zginania mianownik wyrażenia podcałkowego przeniesiemy przed całkę 1 EI s Wprowadzenie Kontrukcja pod wpływem obciążenia odkztałca ię, a jej punkty doznają przemiezczeń iniowych i kątowych. Umiejętność wyznaczania tych przemiezczeń jet konieczna przy prawdzaniu warunku ztywności

Bardziej szczegółowo

liniowym w przeciwnym przypadku mówimy o programowaniu nieliniowym.

liniowym w przeciwnym przypadku mówimy o programowaniu nieliniowym. =DGDQLHSROHJDMFHQDSRV]XNLZDQLXPDNV\PDOQHMOXEPLQLPDOQHMZDUWRFLIXQNFMLZLHOX ]PLHQQ\FKSU]\MHGQRF]HVQ\PVSHáQLHQLXSHZQHMLORFLQDáR*RQ\FKZDUXQNyZ UyZQDOXE QLHUyZQRFLQRVLQD]Z]DGDQLDRSW\PDOL]DF\MQHJROXE]DGDQLDSURJUDPRZDQLD

Bardziej szczegółowo

LVI Olimpiada Matematyczna

LVI Olimpiada Matematyczna LVI Olimpiada Matematyczna Rozwiązania zadań konkurowych zawodów topnia trzeciego 13 kwietnia 2005 r (pierwzy dzień zawodów) Zadanie 1 Wyznaczyć wzytkie trójki (x, y, n) liczb całkowitych dodatnich pełniające

Bardziej szczegółowo

Laboratorium ochrony danych

Laboratorium ochrony danych Laboratorum ochrony danych Ćwczene nr Temat ćwczena: Cała skończone rozszerzone Cel dydaktyczny: Opanowane programowej metody konstruowana cał skończonych rozszerzonych GF(pm), poznane ch własnośc oraz

Bardziej szczegółowo

Laboratorium. Sterowanie napędami elektrycznymi zagadnienia wybrane

Laboratorium. Sterowanie napędami elektrycznymi zagadnienia wybrane POLITECHNIKA WROCŁAWSKA INSTYTUT MASZYN, NAPĘDÓW I POMIARÓW ELEKTRYCZNYCH ZAKŁAD NAPĘDU ELEKTRYCZNEGO, MECHATRONIKI I AUTOMATYKI PRZEMYSŁOWEJ Laboratorium Sterowanie napędami elektrycznymi zagadnienia

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM PRZYRZĄDÓW I UKŁADÓW MOCY. Ćwiczenie 3 B. Stany dynamiczne Przetwornica impulsowa

LABORATORIUM PRZYRZĄDÓW I UKŁADÓW MOCY. Ćwiczenie 3 B. Stany dynamiczne Przetwornica impulsowa 90-924 Łódź, ul. Wólczańka 221/223, bud. B18 tel. (0)42 631 26 28 fak (0)42 636 03 27 e-mal ecretary@dmc.p.lodz.pl http://www.dmc.p.lodz.pl ABORATORIM PRZYRZĄDÓW I KŁADÓW MOCY Ćwczene 3 B Stany dynamczne

Bardziej szczegółowo

Ć W I C Z E N I E N R M-6

Ć W I C Z E N I E N R M-6 INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PRODUKCJI I TECHNOLOGII MATERIAŁÓW POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA PRACOWNIA MECHANIKI Ć W I C Z E N I E N R M-6 WYZNACZANIE MODUŁU SZTYWNOŚCI DRUTU ZA POMOCĄ WAHADŁA TORSYJNEGO

Bardziej szczegółowo

Metody symulacji w nanostrukturach (III - IS)

Metody symulacji w nanostrukturach (III - IS) Metody symulacj w nanostrukturach (III - IS) W. Jaskólsk - modelowane nanostruktur węglowych Cz.I wprowadzene do mechank kwantowej Nektóre przyczyny konecznośc pojawena sę kwantowej teor fzycznej (fzyka

Bardziej szczegółowo

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 7 16.XI Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 7 16.XI Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów zyka - Mechanka Wykład 7 6.XI.07 Zygunt Szeflńsk Środowskowe Laboratoru Cężkch Jonów szef@fuw.edu.pl http://www.fuw.edu.pl/~szef/ Zasada zachowana pędu Układ zolowany Każde cało oże w dowolny sposób oddzaływać

Bardziej szczegółowo

Rozwiązywanie zadań optymalizacji w środowisku programu MATLAB

Rozwiązywanie zadań optymalizacji w środowisku programu MATLAB Rozwązywane zadań optymalzacj w środowsku programu MATLAB Zagadnene optymalzacj polega na znajdowanu najlepszego, względem ustalonego kryterum, rozwązana należącego do zboru rozwązań dopuszczalnych. Standardowe

Bardziej szczegółowo

Podstawy termodynamiki

Podstawy termodynamiki Podstawy termodynamk Temperatura cepło Praca jaką wykonuje gaz I zasada termodynamk Przemany gazowe zotermczna zobaryczna zochoryczna adabatyczna Co to jest temperatura? 40 39 38 Temperatura (K) 8 7 6

Bardziej szczegółowo

Zmiana entropii w przemianach odwracalnych

Zmiana entropii w przemianach odwracalnych Wykład 4 Zmana entrop w przemanach odwracalnych: przemany obegu Carnota, spręŝane gazu półdoskonałego ze schładzanem, zobaryczne wytwarzane przegrzewane pary techncznej rzemany zentropowe gazu doskonałego

Bardziej szczegółowo

BADANIE DRGAŃ WŁASNYCH NAPĘDU ROBOTA KUCHENNEGO Z SILNIKIEM SRM

BADANIE DRGAŃ WŁASNYCH NAPĘDU ROBOTA KUCHENNEGO Z SILNIKIEM SRM Zeszyty Problemowe Maszyny Elektryczne Nr 88/2010 13 Potr Bogusz Marusz Korkosz Jan Prokop POLITECHNIKA RZESZOWSKA Wydzał Elektrotechnk Informatyk BADANIE DRGAŃ WŁASNYCH NAPĘDU ROBOTA KUCHENNEGO Z SILNIKIEM

Bardziej szczegółowo

Siła jest przyczyną przyspieszenia. Siła jest wektorem. Siła wypadkowa jest sumą wektorową działających sił.

Siła jest przyczyną przyspieszenia. Siła jest wektorem. Siła wypadkowa jest sumą wektorową działających sił. 1 Sła jest przyczyną przyspeszena. Sła jest wektorem. Sła wypadkowa jest sumą wektorową dzałających sł. Sr Isaac Newton (164-177) Jeśl na cało ne dzała żadna sła lub sły dzałające równoważą sę, to cało

Bardziej szczegółowo

METODA ELEMENTU SKOŃCZONEGO. Termokinetyka

METODA ELEMENTU SKOŃCZONEGO. Termokinetyka METODA ELEMENTU SKOŃCZONEGO Termoknetyka Matematyczny ops ruchu cepła (1) Zasada zachowana energ W a Cepło akumulowane, [J] P we Moc wejścowa, [W] P wy Moc wyjścowa, [W] t przedzał czasu, [s] V q S(V)

Bardziej szczegółowo

SZEREGOWY SYSTEM HYDRAULICZNY

SZEREGOWY SYSTEM HYDRAULICZNY LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW Ćwiczenie N 1 SZEREGOWY SYSTEM HYDRAULICZNY 1. Cel ćwiczenia Sporządzenie wykreu Ancony na podtawie obliczeń i porównanie zmierzonych wyokości ciśnień piezometrycznych z obliczonymi..

Bardziej szczegółowo

EKONOMETRIA I Spotkanie 1, dn. 05.10.2010

EKONOMETRIA I Spotkanie 1, dn. 05.10.2010 EKONOMETRIA I Spotkane, dn. 5..2 Dr Katarzyna Beń Program ramowy: http://www.sgh.waw.pl/nstytuty/e/oferta_dydaktyczna/ekonometra_stacjonarne_nest acjonarne/ Zadana, dane do zadań, ważne nformacje: http://www.e-sgh.pl/ben/ekonometra

Bardziej szczegółowo

3. Siła bezwładności występująca podczas ruchu ciała w układzie obracającym się siła Coriolisa

3. Siła bezwładności występująca podczas ruchu ciała w układzie obracającym się siła Coriolisa 3. Sła bezwładnośc występująca podczas uchu cała w układze obacającym sę sła Coolsa ω ω ω v a co wdz obsewato w układze necjalnym co wdz obsewato w układze nenecjalnym tajemncze pzyspeszene: to właśne

Bardziej szczegółowo

V. WPROWADZENIE DO PRZESTRZENI FUNKCYJNYCH

V. WPROWADZENIE DO PRZESTRZENI FUNKCYJNYCH Krs na Stdach Doktoranckch Poltechnk Wrocławskej wersja: lty 007 34 V. WPROWADZENIE DO PRZESTRZENI FUNKCYJNYCH. Zbór np. lczb rzeczywstych a, b elementy zbor A a A b A, podzbór B zbor A : B A, sma zborów

Bardziej szczegółowo

Markowa. ZałoŜenia schematu Gaussa-

Markowa. ZałoŜenia schematu Gaussa- ZałoŜena scheatu Gaussa- Markowa I. Model jest nezennczy ze względu na obserwacje: f f f3... fl f, czyl y f (x, ε) II. Model jest lnowy względe paraetrów. y βo + β x +ε Funkcja a być lnowa względe paraetrów

Bardziej szczegółowo

CZ.1. ANALIZA STATYCZNA I KINETOSTATYCZNA MECHANIZMÓW

CZ.1. ANALIZA STATYCZNA I KINETOSTATYCZNA MECHANIZMÓW Automatyka Robotyka Podstawy odelowana Syntezy echanzmów Analza statyczna knetostatyczna mechanzmów CZ.1. 1 CZ.1. ANALIZA STATYCZNA I KINETOSTATYCZNA ECHANIZÓW Dynamka jest dzałem mechank zajmującej sę

Bardziej szczegółowo

EKSPLORACJA ZASOBÓW INTERNETU - MIŁOSZ KADZIŃSKI LABORATORIUM IV WEB ADVERTISING + LATENT SEMANTIC INDEXING

EKSPLORACJA ZASOBÓW INTERNETU - MIŁOSZ KADZIŃSKI LABORATORIUM IV WEB ADVERTISING + LATENT SEMANTIC INDEXING EPLORACJA ZAOBÓW INERNEU - IŁOZ AZIŃI LABORAORIU IV WEB AVERIING + LAEN EANIC INEXING. Laboratorum IV.. Web advertng algorytm BALANCE oraz podtawy algorytmu Adword.2. Latent emantc Indexng algorytm redukcj

Bardziej szczegółowo

Obliczanie średniej, odchylenia standardowego i mediany oraz kwartyli w szeregu szczegółowym i rozdzielczym?

Obliczanie średniej, odchylenia standardowego i mediany oraz kwartyli w szeregu szczegółowym i rozdzielczym? Oblczae średej, odchylea tadardowego meday oraz kwartyl w zeregu zczegółowym rozdzelczym? Średa medaa ależą do etymatorów tzw. tedecj cetralej, atomat odchylee tadardowe to etymatorów rozprozea (dyperj)

Bardziej szczegółowo

MATEMATYKA Przed próbną maturą. Sprawdzian 3. (poziom podstawowy) Rozwiązania zadań

MATEMATYKA Przed próbną maturą. Sprawdzian 3. (poziom podstawowy) Rozwiązania zadań MTEMTYK Przed próbną maturą. Sprawdzian 3. (poziom podtawowy) Rozwiązania zadań Zadanie 1. (1 pkt) III.1.5. Uczeń oblicza wartości niekomplikowanych wyrażeń arytmetycznych zawierających ułamki zwykłe i

Bardziej szczegółowo

9. DZIAŁANIE SIŁY NORMALNEJ

9. DZIAŁANIE SIŁY NORMALNEJ Część 2 9. DZIŁIE SIŁY ORMLEJ 1 9. DZIŁIE SIŁY ORMLEJ 9.1. ZLEŻOŚCI PODSTWOWE Przyjmiemy, że materiał pręta jet jednorodny i izotropowy. Jeśli ponadto założymy, że pręt jet pryzmatyczny, to łuzne ą wzory

Bardziej szczegółowo

-ignorowanie zmiennej wartości pieniądza w czasie, -niemoŝność porównywania projektów o róŝnych klasach ryzyka.

-ignorowanie zmiennej wartości pieniądza w czasie, -niemoŝność porównywania projektów o róŝnych klasach ryzyka. Podstawy oceny ekonomcznej przedsęwzęć termo-modernzacyjnych modernzacyjnych -Proste (statyczne)-spb (prosty czas zwrotu nakładów nwestycyjnych) -ZłoŜone (dynamczne)-dpb, NPV, IRR,PI Cechy metod statycznych:

Bardziej szczegółowo

Rozdział 22 Pole elektryczne

Rozdział 22 Pole elektryczne Rozdział 22 Pole elektryczne 1. NatęŜenie pola elektrycznego jest wprost proporcjonalne do A. momentu pędu ładunku próbnego B. energii kinetycznej ładunku próbnego C. energii potencjalnej ładunku próbnego

Bardziej szczegółowo

5. OPTYMALIZACJA GRAFOWO-SIECIOWA

5. OPTYMALIZACJA GRAFOWO-SIECIOWA . OPTYMALIZACJA GRAFOWO-SIECIOWA Defncja grafu Pod pojęcem grafu G rozumemy następującą dwójkę uporządkowaną (defncja grafu Berge a): (.) G W,U gdze: W zbór werzchołków grafu, U zbór łuków grafu, U W W,

Bardziej szczegółowo