1.7. PROSTE ROZCIĄGANIE

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "1.7. PROSTE ROZCIĄGANIE"

Transkrypt

1 .7. ROST ROZCIĄGI.7.. Hpoteza płakch przekrojów (BROULLI GO) Do wyznaczana odkztałceń w prętach będzemy częto wykorzytywać założene prazczające, zwane hpotezą płakch przekrojów (hpotezą BROULLI GO). Zgodne z tą hpotezą przekrój płak protopadły do o podłżnej przed odkztałcenem pręta (w konfgracj początkowej) pozotaje płakm protopadłym do o podłżnej po jego odkztałcen (w konfgracj końcowej). W wel przypadkach wytrzymałoścowych hpoteza ta zotała potwerdzona dośwadczalne. Jedyne w przypadk prętów, których przekroje legają paczen (deplanacj), ktkjącym pofałdowanem płazczyzny przekroj po odkztałcen, hpoteza Bernoll ego trac ważność. Warto też podkreślć, że od wykorzytywanego w klaycznej teor belek BROULLIGO-ULR założena o protopadłośc przekroj odkztałconego do o belk odchodz ę w teor belek TIMOSHKI..7.. Stan naprężena odkztałcena przy protym rozcągan rote rozcągane wytępje wówcza, gdy obcążene zewnętrzne redkje ę do wektora ły podłżnej, którego kernek pokrywa ę z główną, centralną oą przekroj O. Rozważmy pręt o dłgośc l, tałym przekroj, obcążony łą kponą (ry. ). Ry. Z rynk tego wynka, że jedyną łą przekrojową w takm pręce jet ła podłżna. Zatem jet on poddany protem rozcągan. rzy jemnej wartośc ły podłżnej pręt będze poddany protem śckan. Stan naprężeń odkztałceń w rozważanym pręce przy jego protym rozcągan wyznaczymy przyjmjąc natępjące założena prazczające: () tan naprężeń jet jednooowy, czyl macerz naprężeń (..6) przyjmje potać

2 () wpływ ły maowej jet pomjalny 0 0 j () [ ] g g g 0 () y z () oe Cy Cz ą oam głównym, centralnym przekroj, czyl S S 0, I 0 () y z yz (v) pełnona jet hpoteza płakch przekrojów BROULLI GO (v) pełnona jet hpoteza D SIT-VT Strona fzyczna odtawając () do równań fzycznych (.5.) otrzymjemy ε ν ε y ε z νε ε ε ε ε ε y y z z yz ε zy 0 (4) gdze jet modłem prężytośc podłżnej (modłem YOUG), natomat ν wpółczynnkem oona. Z powyżzych relacj wynka, że macerz odkztałceń ma natępjącą potać: [ ε ] j ε νε νε (5) Czyl tan odkztałceń w przy protym rozcągan jet trójoowy (przetrzenny). Z zależnośc (4) wynka, że ν ε y z (6) ε ε ε Zatem wpółczynnk (lczba) OISSO wyraża tonek odkztałcena poprzecznego do odkztałcena podłżnego przy jednooowym tane naprężena. Oznacza to, że wydłżen pręta (w kernk przyłożonej ły) towarzyzy krócene jego wymarów w kernkach porzecznych

3 Strona tatyczna Korzytając z hpotezy płakch przekrojów przedtawamy odkztałcene podłżne pręta w potac ε a + by cz (7) + gdze a, b, c tałe, które należy wyznaczyć. Z prawa HOOK (4) wynka, że ε (8) odtawając (7) do 8) otrzymjemy Z wag na tan naprężena w pręce (ry. ) ( a + by cz) + (9) Ry. zależnośc (..55), (równana równowag elementarnego wycnka pręta) przyjmją potać gdze z wag na (9) d zd yd d zd 0 yd 0 [ ( a + by + cz) d a d + b yd + c zd] ( a + by + cz) zd a zd + b yzd + c ( a + by + cz) yd a yd + b y d + c [ z d] [ zyd] (0) ()

4 oneważ (patrz rozdz..) zatem d, yzd I yz, yd S, d a z z y d I, zd as yd as zd S ( + bsz + csy ) ( y + biyz + ciy ) ( + bi + ci ) z z y z d I zy y () () Uwzględnając założene (), prowadzamy powyżze zależnośc do otatecznej potac d a zd ci yd bi y z (4) odtawając relacje (4) do równań (0) dotajemy natępjące wartośc pozkwanych tałych a, b 0, c 0 (5) Wykorzytjąc powyżze tałe we wzorze (9) otrzymjemy formłę określającą naprężene normalne w pręce przy protym rozcągan (6) oneważ w rozważanym przypadk ( ), zaś pozotałe naprężena ą równe zer, to przy założen () równana równowag (..) ą pełnone tożamoścowo. Uwzględnene tałych (6) we wzorze (7) pozwala otrzymać zależność określającą odkztałcene pręta rozcąganego, czyl ε (7) gdze nazywamy ztywnoścą pręta przy rozcągan. Z powyżzego wzor wynka, że równeż odkztałcene pręta poddanego protem rozcągan jet tałe. Zatem równana nerozdzelnośc (.4.7) ą pełnone tożamoścowo.

5 Strona geometryczna W cel określena przemezczeń pręta przy protym rozcągan (ry. ) wykorzytamy równana geometryczne (.4.). Ry. Z równań tych wynka, że w przypadk macerzy odkztałceń (5) równana te przyjmją potać v,, y, y w + v, z, ν (8) + w v + w 0, z,, z, y Całkjąc perwze trzy z powyżzych równań, otrzymjemy v w, d + c d c c + + y v, ydy + cy ν dy cy c + ν + z w, zdz + cz ν dz + cz + c ν y z (9) gdze c, c, c ą tałym całkowana. oneważ w mejc twerdzena pręta y z y z 0 wzytke trzy kładowe wektora przemezczena ą równe zer (warnk brzegowe w przemezczenach), zatem z (9) wynka, że w konekwencj dotajemy Z powyżzych zależnośc wynka, że ( 0 ) c 0, v( 0) c 0, w( 0) c 0 y z (0) y z, ν () ( ) v( y ) ν, w( z)

6 v v w w 0 (), y, z,, z,, y zatem równana (8) ą pełnone tożamoścowo. oneważ z naprężena (6), odkztałcena (7) przemezczena () pełnają wzytke równana warnk brzegowe, zatem otrzymane rozwązane zagadnena protego rozcągana jet ścłe (dokładne). Z wzor () wynka, ż przemezczene ( ) dowolnego przekroj pręta rozcąganego obcążonego łą kponą jet fnkcją lnową, przy czym przemezczene końca pręta l równe jet jego wydłżen l wyno ( ) l l ( l) ma () ależy podkreślć, że z wag na założene o pełnen zaady de Sant-Venanta wzory (6), (7), () () pozotają ważne równeż w przypadk nnego, tatyczne równoważnego obcążena pręta. W przypadk pręta o zmennym pol przekroj poprzecznego ( ), obcążonego obcążenem cągłym p ( ), [ / m], rozłożonym w poób dowolny po jego dłgośc (ry. 4) Ry. 4 równane (8) przyjmje natępjącą potać: Całkjąc powyżze równane, dotajemy gdze c jet tałą całkowana. ( ) ( ) ( ), (4) ( ) d + c d + ( ), (5) c

7 W przypadk obcążena równomerne rozłożonego po dłgośc pręta, p ( ) p, ła podłżna jet lnową fnkcją położena, ( ) p( l ). Jeśl ponadto pole przekroj poprzecznego jet tałe, ( ), to wyznaczone ze wzor (5) przemezczene dowolnego przekroj pręta będze równe ( ) ( ) p p ( ) d + c ( l ) d + c ( l ) + c (6) oneważ w mejc twerdzena pręta ( 0 ) 0, zatem c 0, w konekwencj p ( ) ( l ) (7) Z powyżzego wzor wynka, że przemezczene ( ) dowolnego przekroj rozważanego pręta jet fnkcją kwadratową, natomat wydłżene l takego pręta l jego końca) wyno (przemezczene ( ) pl l ( l) ma (8) W przypadk pręta obcążonego cężarem włanym p ρa, gdze jet ρ gętoścą materał pręta [kg/m ], zaś a przypezenem zemkm [m/ ]. ależy podkreślć, że jeżel ła podłżna zmena ę po dłgośc pręta o zmennym przekroj, to wzory (6) (7) przyjmją natępjącą potać: oraz ( ) ( ) (9) ( ) ( ) ε (0) W przypadk pręta o tałym przekroj, kładającego ę z n zepolonych ze obą częśc wykonanych z różnych materałów (ry. 5), przyłożona ła rozkłada ę na wzytke jego częśc n () gdze,,..., n, jet łą przypadającą na -tą część przekroj pręta. Otrzymalśmy w ten poób jedno równane równowag z n newadomym. oneważ lczba newadomych jet wękza od lczby równań, zatem zadane jet n razy wewnętrzne tatyczne newyznaczalne.

8 Ry 5 oneważ wydłżene l,,... n każdej częśc pręta zepolonego jet równe wydłżen całego pręta (warnek nerozdzelnośc), zatem l l,,... n () Wydłżene każdej częśc pręta jet równe gdze natomat l l,,..., n () jet modłem prężytośc podłżnej (YOUG) -tej częśc przekroj pręta, polem jej powerzchn. Wykorzytją warnek () zapjemy powyżzą zależność w potac Wtawając natępne (4) do równana () otrzymjemy,..., n, (4) (5) n odtawając z kole (5) do (4) oraz defnjąc prowadzony modł prężytośc n (6) otrzymjemy wyrażene,,..., n (7)

9 gdze n (8) jet efektywną ztywnoścą pręta rozcąganego pręta zepolonego. Zwązek (7) łączy ły dzałające na każdy z materałów z łą przyłożoną do pręta. oneważ zwązek ten może być wykorzytany w przypadk dowolnych przekrojów złożonych, jet zatem zczególne przydatny przy wymarowan przekrojów, w których lczba tych materałów jet dża. rzedtawony wyżej poób zykana zależnośc (7) nazywa ę metodą ł. Zależność (7) pozwala otrzymać natępjący wzór określający naprężene normalne w każdym z materałów przekroj pręta:,,..., n (9) Jeśl natomat w () względnmy relację (), to otrzymamy l,,..., n (40) l odtawając (40) do równana () dotajemy po przekztałcenach zależność l l (4) która wąże wydłżene pręta zepolonego z przyłożoną do nego łą. owyżzy poób zykana wzor (4) nazywa ę metodą przemezczeń. Jeśl wtawmy powyżzy wzór do (40) otrzymamy ponowne zwązek (7)..7.. Statyczna próba rozcągana pręta W trakce tatycznej próby rozcągana rozcąga ę odpowedno wykonaną próbkę o przekroj okrągłym aż do jej zerwana, rejetrjąc zależność przyrot dłgośc próbk od welkośc ły rozcągającej. róba ta pozwala na określene charakterytyk naprężenowoodkztałcenowej tal, zaś jej wynk w przypadk pręta wykonanego ze tal mękkej przedtawa ry. 6. a rynk tym R oznacza grancę proporcjonalnośc, R H grancę prężytośc, R e grancę platycznośc, R m grancę wytrzymałośc, natomat jet modłem prężytośc podłżnej (modłem Yonga), który wyraża charakterytyczną dla danego materał zależność odkztałcena lnowego ε od naprężena, jake w nm wytępje w zakree odkztałceń prężytych.

10 Ry. 6 ależy podkreślć, że wzytke powyżze grance ą mowne. Jeżel określene wyraźnej grancy prężytośc jet trdnone, to wyznacza ę mowną grancę prężytośc R 0.05% jako wartość naprężena odpowadająca dzałan ły rozcągającej wywołjącej wydłżene trwałe próbk równe 0.05% jej dłgośc początkowej. W przypadk wel materałów granca platycznośc jet trdna do określena, gdyż ne tneje wyraźne przejśce z zakre prężytego do platycznego. Wyznacza ę wtedy mowną grancę platycznośc R 0.%. Jet to wartość naprężena odpowadająca dzałan ły rozcągającej wywołjącej wydłżene trwałe próbk równe 0.% jej dłgośc początkowej. rzedzał wartośc naprężena rozcągającego, przy którym 0 < < RH nazywamy zakreem lnowo-prężytym (protolnowy odcnek wykre; odkztałcene jet proporcjonalne do przyłożonej ły obowązje prawo HOOK ), R < < R zakreem nelnowo prężytym, R < < R prężyto platycznym (materał przechodz w tan platyczny, zaś odkztałcene taje ę neodwracalne), zakreem platycznym. e H > R ależy podkreślć, że charakterytyk mechanczne różnych materałów różną ę od ebe zarówno wartoścam lczbowym parametrów wytrzymałoścowych (tab. ) Tabela. Wytrzymałość wybranych materałów bdowlanych Materał Wytrzymałość na śckane [Ma] R mc Wytrzymałość na rozcągane [Ma] Stal mękka Żelwo Beton zwykły Szkło Ceramka porowata Drewno wzdłż włóken Grant Tworzywa ztczne jak kztałtem krzywych rozcągana (ry. 7). Wyznaczona dośwadczalne (po obróbce tatytycznej wynków pomarowych) wartość naprężeń gwarantjących bezpeczny tan materał w danym pnkce nazywana jet jego R mr e

11 wytrzymałoścą charakterytyczną. Z wag na to, ż w procee projektowana kontrkcj bdowlanych należy względnć różnego rodzaj czynnk przypadkowe, np. nedokładne nformacje o obcążenach kontrkcj, jej geometr czy też błędy technologczne wykonawcze, do oblczeń przyjmowana jet wytrzymałość oblczenowa. Wytrzymałość ta jet lorazem wytrzymałośc charakterytycznej wpółczynnków materałowych pełnających rolę wpółczynnków bezpeczeńtwa. Ry Warnk projektowana prętów rozcąganych (a) Warnek wytrzymałośc ma ma R (4) gdze R oznacza wytrzymałość oblczenową materał pręta (w normach określaną zazwyczaj ymbolem f ). owyżzy warnek można wykorzytać do wyznaczena nośnośc pręta lb pola powerzchn jego przekroj poprzecznego (b) Warnek ztywnośc gdze ldop dopzczalne wydłżene pręta. R ma (4) ma (44) R l l dop (45)

12 rzykłady rzykład. Wyznaczyć zmany dłgośc średncy pręta talowego o chemace tatycznym jak na ry., dłgośc l średncy d, powodowane łą rozcągającą. Sprawdzć naprężena w pręce oraz oblczyć jego nośność. Dane: 0 k, l m, d 0.0m, ν 0., 00Ga, R 00Ma Szkane: l, d,, Rozwązane: Jeśl rozcągany pręt o średncy d dłgośc l wydłży ę o l, to jego odkztałcene podłżne wynee ε l l, czyl l ε l, zaś odkztałcene poprzeczne będze równe ε y ε y d d νε. Zatem średnca takego pręta zmen ę (zmnejzy ę) o d νdε. Krok. Korzytając ze wzor (7) oblczamy odkztałcene podłżne pręta oneważ 9 0 0, 00 0 m, d 0 m m 4 zatem ε Krok. Korzytając ze wzor (4) wyznaczamy odkztałcene poprzeczne pręta ε y ε νε z Krok. Oblczamy zmanę dłgośc pręta l ε l m 0. 64mm Zatem przyłożona ła rozcągająca wydłżyła pręt o 0.064% jego dłgośc początkowej. Krok 4. Oblczamy zmanę grbośc pręta d ν dε m mm Krok 5. Korzytając ze wzor (6) wyznaczamy naprężene w pręce oneważ Zatem warnek wytrzymałośc (4) jet pełnony m 7Ma Ma < R 00Ma Krok 6. Korzytając ze wzor (5) oblczamy nośność pręta

13 oneważ R 00Ma 00 0 m 6 Zatem 4 6 R k > 0k rzyłożone obcążene jet mnejze od nośnośc pręta. rzykład. Sporządzć wykrey ły podłżnej, naprężena normalnego, odkztałcena lnowego przemezczena w przypadk pręta o chemace tatycznym obcążen jak na ry.. Ry.. Dane:, l,, Szkane:,, ε, Rozwązane: Wyznaczamy łę podłżną ( ) naprężene normalne ( ) ( ) odkztałcene lnowe ε ( ) przemezczene ( ) ( 0 ) 0, ( l) lb Wykrey ły podłżnej ( ), naprężena ( ), odkztałcena ε ( ) przemezczena ( ) przedtawa ry... Warto zaważyć, że w przypadk obcążena pręta łą kponą, ła podłżna, naprężene l

14 odkztałcene ą fnkcjam tałym, natomat przemezczene fnkcją lnową, przy czym wydłżene pręta jet równe pol powerzchn wykre ły podłżnej, l, podzelonem przez ztywność przekroj na rozcągane,. Ry.. rzykład. Sporządzć wykrey ły podłżnej, naprężena normalnego, odkztałcena lnowego przemezczena w przypadk pręta o chemace tatycznym obcążen jak na ry.. Ry.. Dane: p, l,, Szkane:,, ε, Rozwązane: Wyznaczamy ły podłżne ( ) p( l ) ( 0 ) pl, ( l) 0 naprężena normalne ( ) ( ) p pl l ( l ) ( 0 ), ( ) 0 odkztałcena lnowe ε p pl ( ) ( l ) ε ( 0 ), ε ( l) 0

15 przemezczena (7) p ( ) ( l ) ( 0) 0, ( l) p B l pl Wykrey ł podłżnych ( ), naprężeń normalnych ( ), odkztałceń lnowych ( ) ( ) przedtawa ry.. ε przemezczeń Ry.. Warto zaważyć, że w przypadk obcążena pręta obcążenem cągłym, równomerne rozłożonym po jego dłgośc, ła podłżna, naprężene odkztałcene ą fnkcjam lnowym, natomat przemezczene fnkcją kwadratową, przy czym wydłżene pręta jet równe pol powerzchn wykre ły podłżnej, pl, podzelonem przez ztywność przekroj na rozcągane,. rzykład 4. rzy jakej dłgośc l ma pręt talowy o średncy d chemace tatycznym jak na ry.. ne legne znzczen (zerwan) pod wpływem cężar włanego. Dane: ρ Szkane: l ma Rozwązane: kg / m, a 9.8 m /, d 0.0m, R 00Ma 00 0 m Z przykład wynka, że najbardzej obcążony cężarem włanym pręta jet przekrój w mejc jego twerdzena. Wartość makymalnego naprężena w tym przekroj jet równa (ry..) 6 ma pl ( 0) () oneważ w rozważanym przypadk p ρa, zatem ma pl ρ l a ρ l a () Z warnk wytrzymałośc () wynka, że ma R () odtawając () do () otrzymjemy 6 R lma.6 0 m. 6 km ρ a

16 Zatem dopero pręt o dłgośc wękzej nż.6 km legł by znzczen (zerwał by ę) na ktek przekroczena przez naprężena wytrzymałośc oblczenowej. Warto zaważyć, że gdyby twerdzć rozważany pręt w pnkce B zamat w pnkce, to byłby on śckany. W takm przypadk ła podłżna zmenłaby znak, naprężena normalne byłyby jemne (śckające), natomat dłgość pręta byłaby taka ama. Trdno jednak wyobrazć obe możlwość wykonana łpa o takej dłgośc, gdyż tracłby on tateczność (ległby wyboczen) jż przy znaczne mnejzej dłgośc (patrz rozdz..5). Zatem różnca medzy rozcąganem a śckanem ne polega w przypadk prętów mkłych (o dłgośc znaczne wękzej od ch wymarów poprzecznych) tylko na zmane znak przyłożonej ły. Jedyne w przypadk prętów krępych (o dłgośc newele wękzej od ch wymarów poprzecznych) śckane od rozcągana różn ę jedyne znakem. rzykład 5. Oblczyć reakcje, porządzć wykrey ł podłżnych, naprężeń normalnych, odkztałceń przemezczeń oraz wyznaczyć wymar przekroj w przypadk pręta o chemace tatycznym obcążen jak na ry 5.a. rzekrój pręta ma kztałt kwadrat. Dane: 00 k, l m, 40 Ga, R 400 Ma Szkane: V, V,,, ε, a B, Ry 5. Rozwązane: anomy pnkty charakterytyczne reakcje podporowe (ry. 5.b). Oblczamy pola powerzchn przekrojów pręta Krok. Strona tatyczna C a a a, CB a a a Formłjemy równane równowag ł dzałających na rozważany pręt X V + VB 0 V + VB () Otrzymalśmy jedno równane równowag z dwema newadomym V V B. Zatem lczba newadomych jet wękza od lczby równań, a wec zadane jet tatyczne newyznaczalne. Odrzcamy zatem myślowo podporę B, zatępjąc ją łą newadomą X. Otrzymamy w ten poób pręt tatyczne wyznaczalny obcążony znaną ła łą newadomą X (ry. 5.). Oblczamy ły podłżne (od przyłożonej do pręta ły) (od pozkwanej newadomej oraz porządzamy ch wykrey (ry. 5.). X

17 CB B X 0, X C Ry 5. Krok. Strona geometryczna Oblczamy wydłżene pręta tatyczne wyznaczalnego (ry. 5.). Zgodne z zaadą perpozycj l B l B Sła newadoma X w pręce tatyczne wyznaczalnym (ry. 5.) będze równa reakcj V B w pręce tatyczne newyznaczalnym (ry. 5.b) tylko wtedy, gdy pełnony będze natępjący warnek nerozdzelnośc (cągłośc): Krok. Strona fzyczna B B X B Oblczamy wydłżene pręta od ły zadanej ły newadomej X B l l 0 X V () B l l B X B l l C X C CB X CB l l + 0 a a X l X l Xl a a a () Krok 4. Oblczany reakcje odtawając () do () otrzymjemy Z równana () wynka, że Krok 5. Wyznaczamy ły podłżne l Xl lb 0 X V B a a V VB

18 + X C, CB 0 naprężena normalne odkztałcena lnowe przemezczena C CB C, CB ma CB a a a a a a a C B ε, a CB a a C C εcb ( 0) ( l) 0 l C l a l a l ( l) l l 0 B C CB a l a Wykrey ł podłżnych ( ), naprężeń normalnych ( ), odkztałceń lnowych ( ) ( ) przedtawa ry. 5.. ε przemezczeń Krok 6. Oblczamy wymar przekroj Wymar przekroj oblczamy z warnk ztywnośc a R Ry ma R a 9. 0 m 0.9 cm mm rzykład 6. Oblczyć reakcje, porządzć wykrey ł podłżnych, naprężeń normalnych, odkztałceń przemezczeń w przypadk pręta o chemace tatycznym obcążen jak na ry 6.a. rzekrój pręta ma kztałt kwadrat. Dane:, l,

19 Szkane: V, V,,, ε B, Ry 6. Rozwązane: anomy pnkty charakterytyczne reakcje podporowe (ry. 6.b). Oblczamy pola powerzchn przekrojów pręta C a a a CD a a a, DB a a, a Krok. Strona tatyczna Formłjemy równane równowag ł dzałających na rozważany pręt (ry. 6.b) X V + l + VB 0 V + VB () l Otrzymalśmy jedno równane równowag z dwema newadomym V V B. Zatem lczba newadomych jet wękza od lczby równań, a wec zadane jet tatyczne newyznaczalne. Odrzcamy zatem myślowo podporę B, zatępjąc ją łą newadomą X. Otrzymamy w ten poób pręt tatyczne wyznaczalny obcążony łą, obcążenem równomerne rozłożonym l łą newadomą X (ry. 6.). Oblczamy ły podłżne (od przyłożonych do pręta obcążeń) porządzamy ch wykrey (ry. 6.). B B X D CD C 0, l, l l l X X (od pozkwanej newadomej oraz

20 Ry 6. Krok. Strona geometryczna Oblczamy wydłżene pręta tatyczne wyznaczalnego (ry. 6.). Zgodne z zaadą perpozycj l B l B Sła newadoma X w pręce tatyczne wyznaczalnym (ry. 6.) będze równa reakcj V B w pręce tatyczne newyznaczalnym (ry. 6.) tylko wtedy, gdy pełnony będze natępjący warnek nerozdzelnośc (cągłośc): Krok. Strona fzyczna B B X B Oblczamy wydłżene pręta od ł zadanych ły newadomej X B l l 0 X V () B l l B X B l l C X C CD X CD DB X DB l l l 5l + + a a a a X l X l X l Xl + + a a a 6a () Krok 4. Oblczany reakcje odtawając () do () otrzymjemy l 5l a Xl + 6a 0 X V B B Z równana () wynka, że 5 7 V VB Krok 5. Wyznaczamy ły podłżne 5

21 X 5 C +, CD + D, B 0 + naprężena normalne C CD B C,, CD B C a a CD a a DB a a odkztałcena lnowe ε przemezczena C D B 7, a ε 9, a B ε 5 44a C CD C CD B ( 0) ( l ) ( l) 0 l C l D 7l 7l a a 7l 7l 8l lc CD + a a a 8l 7 C CD DB D DB a 5 l a ( l) l l l B Wykrey ł podłżnych ( ), naprężeń normalnych ( ), odkztałceń lnowych ( ) ( ) przedtawa ry. 6. ε przemezczeń Ry 6. rzykład 7. Oblczyć ły w prętach kład prętowego jak na ry. 7., przy założen, że belka jet neodkztałcalna. Dane:, l,,

22 Szkane:, Rozwązane: Ry 7. Krok. Strona tatyczna Formłjemy równane równowag ł dzałających rozważany kład (ry. 7.) Ry 7. M l l l 0 + () Otrzymalśmy jedno równane równowag z dwema newadomym. Zatem lczba newadomych jet wękza od lczby równań, czyl zadane jet tatyczne newyznaczalne. Krok. Strona geometryczna a ktek przyłożonego obcążena kład prętowy odkztałc ę, przyjmjąc położene jak na ry 7.. Z rynk tego wynka, że Ry 7. l l l l l l 0 () Krok. Strona fzyczna Oblczamy wydłżene prętów

23 l l l, l () Krok 4. odtawając () do () otrzymjemy l l 0 0 () Krok 5. Rozwązjemy kład równań () () + 0 otrzymjąc pozkwane wartośc ł 4 0.4, rzykład 8. Oblczyć ły w prętach, kład prętowego jak na ry. 8.. Dane:, l,, Szkane:,, Ry 8. Rozwązane: Krok. Strona tatyczna Formłjemy równana równowag ł dzałających rozważany kład (ry. 8.) X Y nα nα 0 ( + ) coα 0 0 () Otrzymalśmy dwa równana równowag z trzema newadomym,. Zatem lczba newadomych jet wękza od lczby równań, czyl zadane jet tatyczne newyznaczalne.

24 Ry 8. Π odtawając do równań () co α co, dotajemy 4 + ( ) Krok. Strona geometryczna a ktek przyłożonego obcążena kład prętowy odkztałc ę, przyjmjąc położene jak na ry 8.. Ry 8. Z rynk tego wynka, że l l coα l l 0 () Krok. Strona fzyczna Oblczamy wydłżene prętów (wydłżene pręta jet równe wydłżen pręta ). oneważ l l l l. 44l, zatem coα l l l l, l () Krok 4. odtawając () do () otrzymjemy l l 0 0 () Krok 5. Rozwązjemy kład równań ( ) ()

25 + 0 otrzymjąc pozkwane wartośc ł 0.58, rzykład 9. Oblczyć ły naprężena jake wytępją w pręce o dłgośc l obcążonym łą przekroj jak na ry. 9, a także jego wydłżene. ręt kłada ę z dwóch różnych, zepolonych ze obą materałów, których pola powerzchn modły prężytośc podłżnej ą znane. Dane: l,,, a, Szkane:,,,, l Ry 9 Rozwązane: Oblczamy pola powerzchn częśc kładowych całego przekroj pręta a a a a a a a + a + a 4, a Krok. Oblczamy efektywną ztywność pręta. oneważ w rozważanym przypadk n, zatem wzór (8) przyjmje potać + a + a ( ) a () + odtawając () do wzorów (7) (9) dotajemy Krok. Wykorzytjąc wzór () oblczamy ły w pręce,, () a ( + ),, () a ( + )

26 ( + ) a a a + ( + ) a + (v) kąd wynka, że Jeśl, to, kąd, po wykorzytan równana (7) otrzymjemy, że 4 4. W takm przypadk ła przypadająca na każdą z częśc przekroj pręta jet proporcjonalna do jej pola powerzchn, zaś ch ma jet równa przyłożonej do pręta le. Krok. rzy pomocy wzor () wyznaczmy naprężena w przekroj pręta ( + ) ( + ) a a (v) kąd wynka, że Jeśl, to, kąd, po wykorzytan zwązków (v) otrzymjemy, że takm przypadk naprężene w każdej częśc przekroj pręta jet take amo. 4a. W Krok 4. Oblczamy wydłżene pręta podtawając () do (4) l l l (v) ( ) + a Jeśl, to l l 4a. rzykład 0. Oblczyć promeń zepolonego łpa talowo-betonowego obcążonego łą. Słp kłada ę z rry talowej ( ), wykonanej ze tal S5, wypełnonej betonem ( b ) klay C0/5 (ry. 0). Ry 0

27 Dane: 000 K, b 0Ga, 0Ga, Rb 4.Ma, R 5Ma Szkane: r 9 a + a 0a Rozwązane: Oblczamy pola powerzchn częśc kładowych łpa b ( 9a) 8π a, π ( 0a) πa ( 00 8) 9πa π b Krok. Wykorzytjąc wzór (8) oblczamy efektywną ztywność łpa ( 8 ) bb + b a + 9πa π b + 9 Krok. rzy pomocy wzor (9) wyznaczamy naprężena w przekroj łpa 8π a () b π π ( ) a.4( ) b ( ) a.4( ) a 060a a b b a a 488 a 040 () Krok. Oblczamy wymar a z warnk (4), z którego otrzymjemy: w przypadk beton w przypadk tal b Rb a 0. 0 m. 0cm () a R b R a m 0. 67cm (v) a R rzyjmjemy wartość wękzą, czyl a. 0cm. Wynka tąd, że pozkwany promeń łpa wyno r 0 a cm. Zapewna to pełne wykorzytane wytrzymałośc beton, natomat wytrzymałość tal jet wykorzytana częścowo, gdyż podtawając przyjętą wartość a do wzor (v) dotajemy / m 0. 46R ( 0. 0 ) Oznacza to, że wytrzymałośc tal jet wykorzytana w około 4%.

f 4,3 m l 20 m 4 f l x x 2 y x l 2 4 4,3 20 x x ,86 x 0,043 x 2 y x 4 f l 2 x l 2 4 4, x dy dx tg y x ,86 0,086 x

f 4,3 m l 20 m 4 f l x x 2 y x l 2 4 4,3 20 x x ,86 x 0,043 x 2 y x 4 f l 2 x l 2 4 4, x dy dx tg y x ,86 0,086 x f l Ry. 3. Rozpatrywany łuk parabolczny 4 f l x x 2 y x l 2 f m l 2 m y x 4 2 x x 2 2 2,86 x,43 x 2 tg y x dy 4 f l 2 x l 2 4 2 2 x 2 2,86,86 x Mechanka Budowl Projekty Zgodne ze poobem rozwązywana układów

Bardziej szczegółowo

I..ROZWIĄZANIE DANEGO RUSZTU BELKOWEGO OD DANEGO OBCIĄŻENIA

I..ROZWIĄZANIE DANEGO RUSZTU BELKOWEGO OD DANEGO OBCIĄŻENIA TO SIŁ układ przetrzenny przykład ruzt belkowy OZWIĄZNI USZTU LKOWO TOĄ SIŁ I OLIZNI PZISZZNI any jet ruzt belkowy jak na ryunku obok ozwązać go etodą ł porządzć wykrey ł przekrojowych dokonać kontrol

Bardziej szczegółowo

Wykład 1 Zagadnienie brzegowe liniowej teorii sprężystości. Metody rozwiązywania, metody wytrzymałości materiałów. Zestawienie wzorów i określeń.

Wykład 1 Zagadnienie brzegowe liniowej teorii sprężystości. Metody rozwiązywania, metody wytrzymałości materiałów. Zestawienie wzorów i określeń. Wykład Zagadnene brzegowe lnowe teor sprężystośc. Metody rozwązywana, metody wytrzymałośc materałów. Zestawene wzorów określeń. Układ współrzędnych Kartezańsk, prostokątny. Ose x y z oznaczono odpowedno

Bardziej szczegółowo

Blok 7: Zasada zachowania energii mechanicznej. Zderzenia

Blok 7: Zasada zachowania energii mechanicznej. Zderzenia Blok 7 Zaada zachowana energ echancznej. Zderzena I. Sły zachowawcze nezachowawcze Słą zachowawczą nazyway łę która wzdłuż dowolnego zaknętego toru wykonuje pracę równą zeru. Słą zachowawczą nazyway łę

Bardziej szczegółowo

Wykład 4. Skręcanie nieskrępowane prętów o przekroju cienkościennym otwartym i zamkniętym. Pręt o przekroju cienkościennym otwartym

Wykład 4. Skręcanie nieskrępowane prętów o przekroju cienkościennym otwartym i zamkniętym. Pręt o przekroju cienkościennym otwartym Wykład 4. Skręane nekrępowane prętów o przekroju enkośennym otwartym zamknętym. Pręt o przekroju enkośennym otwartym la przekroju pręta pokazanego na ryunku przyjmjmy funkje naprężeń Prandtla, która tylko

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA 2 MOMENT BEZWŁADNOŚCI. Wykład Nr 10. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

MECHANIKA 2 MOMENT BEZWŁADNOŚCI. Wykład Nr 10. Prowadzący: dr Krzysztof Polko MECHANIKA Wykład Nr 10 MOMENT BEZWŁADNOŚCI Prowadzący: dr Krzysztof Polko Defncja momentu bezwładnośc Momentem bezwładnośc punktu materalnego względem płaszczyzny, os lub beguna nazywamy loczyn masy punktu

Bardziej szczegółowo

1. OKREŚLENIE PARAMETRÓW GEOTECHNICZNYCH

1. OKREŚLENIE PARAMETRÓW GEOTECHNICZNYCH Projekt z fundamentowana: MUR OPOROWY (tuda mgr) POSADOWIENIE NA PALACH WG PN-83/B-02482. OKREŚLENIE PARAMETRÓW GEOTECHNICZNYCH grunt G π P d T/Nm P / P r grunt zayp. Tabl.II.. Zetawene parametrów geotechncznych.

Bardziej szczegółowo

Zaawansowane metody numeryczne

Zaawansowane metody numeryczne Wykład 9. jej modyfkacje. Oznaczena Będzemy rozpatrywać zagadnene rozwązana następującego układu n równań lnowych z n newadomym x 1... x n : a 11 x 1 + a 12 x 2 +... + a 1n x n = b 1 a 21 x 1 + a 22 x

Bardziej szczegółowo

Część 1 9. METODA SIŁ 1 9. METODA SIŁ

Część 1 9. METODA SIŁ 1 9. METODA SIŁ Część 1 9. METOD SIŁ 1 9. 9. METOD SIŁ Metoda ił jet poobem rozwiązywania układów tatycznie niewyznaczalnych, czyli układów o nadliczbowych więzach (zewnętrznych i wewnętrznych). Sprowadza ię ona do rozwiązania

Bardziej szczegółowo

Projekt 6 6. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

Projekt 6 6. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH CAŁKOWANIE NUMERYCZNE Inormatyka Podstawy Programowana 06/07 Projekt 6 6. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH CAŁKOWANIE NUMERYCZNE 6. Równana algebraczne. Poszukujemy rozwązana, czyl chcemy określć perwastk rzeczywste równana:

Bardziej szczegółowo

KINEMATYKA MANIPULATORÓW

KINEMATYKA MANIPULATORÓW KIEMK MIULOÓW WOWDEIE. Manpulator obot można podzelć na zęść terująą mehanzną. Część mehanzna nazywana jet manpulatorem. punktu wdzena Mehank ta zęść jet najbardzej ntereująa. Manpulator zaadnzo można

Bardziej szczegółowo

4. RÓWNANIE PRACY WIRTUALNEJ

4. RÓWNANIE PRACY WIRTUALNEJ Część 1 4. RÓWNANIE PRACY WIRTUALNEJ 1 4. 4. RÓWNANIE PRACY WIRTUALNEJ Rozdzał ten pośwęcony et wyprowadzenu twerdzena o pracy wrtuane, edna wywód naeży poprzedzć wyaśnenem dwóch zagadneń: przemezczena

Bardziej szczegółowo

s Dla prętów o stałej lub przedziałami stałej sztywności zginania mianownik wyrażenia podcałkowego przeniesiemy przed całkę 1 EI s

s Dla prętów o stałej lub przedziałami stałej sztywności zginania mianownik wyrażenia podcałkowego przeniesiemy przed całkę 1 EI s Wprowadzenie Kontrukcja pod wpływem obciążenia odkztałca ię, a jej punkty doznają przemiezczeń iniowych i kątowych. Umiejętność wyznaczania tych przemiezczeń jet konieczna przy prawdzaniu warunku ztywności

Bardziej szczegółowo

ĆWICZENIE 1. (8.10) Rozciąganie statycznie wyznaczalne, pręty o skokowo zmiennym przekroju, kratownice, Obciążenia termiczne.

ĆWICZENIE 1. (8.10) Rozciąganie statycznie wyznaczalne, pręty o skokowo zmiennym przekroju, kratownice, Obciążenia termiczne. ĆWICZENIE 1 (8.10) Rozciąganie statycznie wyznaczalne, pręty o skokowo zienny przekroj, kratownice, Obciążenia tericzne. Rozciąganie - przykłady statycznie wyznaczalne Zadanie Zadanie jest zaprojektowanie

Bardziej szczegółowo

Naprężenia styczne i kąty obrotu

Naprężenia styczne i kąty obrotu Naprężenia tyczne i kąty obrotu Rozpatrzmy pręt pryzmatyczny o przekroju kołowym obciążony momentem kręcającym 0 Σ ix 0 0 A A 0 0 Skręcanie prętów o przekroju kołowym, pierścieniowym, cienkościennym. Naprężenia

Bardziej szczegółowo

Przykład 2.3 Układ belkowo-kratowy.

Przykład 2.3 Układ belkowo-kratowy. rzykład. Układ bekowo-kratowy. Dany jest układ bekowo-kratowy, który składa sę z bek o stałej sztywnośc EJ częśc kratowej złożonej z prętów o stałej sztywnośc, obcążony jak na rysunku. Wyznaczyć przemeszczene

Bardziej szczegółowo

Przykład 5.1. Kratownica dwukrotnie statycznie niewyznaczalna

Przykład 5.1. Kratownica dwukrotnie statycznie niewyznaczalna rzykład.. Kratownca dwukrotne statyczne newyznaczana oecene: korzystaąc z metody sł wyznaczyć sły w prętach ponższe kratowncy. const Rozwązane zadana rozpoczynamy od obczena stopna statyczne newyznaczanośc

Bardziej szczegółowo

WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA METODĄ STRZAŁKI UGIĘCIA

WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA METODĄ STRZAŁKI UGIĘCIA aboratorium z Fizyki Materiałów 010 Ćwiczenie WYZNCZNIE MODUŁU YOUNG METODĄ STRZŁKI UGIĘCI Zadanie: 1.Za pomocą przyrządów i elementów znajdujących ię w zetawie zmierzyć moduł E jednego pręta wkazanego

Bardziej szczegółowo

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analza zagadneń różnczkowych 1. Układy równań lnowych P. F. Góra http://th-www.f.uj.edu.pl/zfs/gora/ semestr letn 2006/07 Podstawowe fakty Równane Ax = b, x,

Bardziej szczegółowo

9. DZIAŁANIE SIŁY NORMALNEJ

9. DZIAŁANIE SIŁY NORMALNEJ Część 2 9. DZIŁIE SIŁY ORMLEJ 1 9. DZIŁIE SIŁY ORMLEJ 9.1. ZLEŻOŚCI PODSTWOWE Przyjmiemy, że materiał pręta jet jednorodny i izotropowy. Jeśli ponadto założymy, że pręt jet pryzmatyczny, to łuzne ą wzory

Bardziej szczegółowo

Materiały Ceramiczne laboratorium

Materiały Ceramiczne laboratorium Wydzał Inżyner Materałowej Ceramk AGH Materały Ceramczne laboratorum Ćwczene 6 WYZNACZANIE WLAŚCIWOŚCI MECHANICZNYCH TWORZYW CERAMICZNYCH Zagadnena do przygotowana: zależność pomędzy naprężenem a odkształcenem

Bardziej szczegółowo

MATEMATYCZNY OPIS NIEGŁADKICH CHARAKTERYSTYK KONSTYTUTYWNYCH CIAŁ ODKSZTAŁCALNYCH

MATEMATYCZNY OPIS NIEGŁADKICH CHARAKTERYSTYK KONSTYTUTYWNYCH CIAŁ ODKSZTAŁCALNYCH XLIII Sympozjon Modelowanie w mechanice 004 Wieław GRZESIKIEWICZ, Intytut Pojazdów, Politechnika Warzawka Artur ZBICIAK, Intytut Mechaniki Kontrukcji Inżynierkich, Politechnika Warzawka MATEMATYCZNY OPIS

Bardziej szczegółowo

SYMULACJA KOMPUTEROWA NAPRĘŻEŃ DYNAMICZNYCH WE WRĘGACH MASOWCA NA FALI NIEREGULARNEJ

SYMULACJA KOMPUTEROWA NAPRĘŻEŃ DYNAMICZNYCH WE WRĘGACH MASOWCA NA FALI NIEREGULARNEJ Jan JANKOWSKI *), Maran BOGDANIUK *),**) SYMULACJA KOMPUTEROWA NAPRĘŻEŃ DYNAMICZNYCH WE WRĘGACH MASOWCA NA FALI NIEREGULARNEJ W referace przedstawono równana ruchu statku w warunkach falowana morza oraz

Bardziej szczegółowo

Praktyczne wykorzystanie zależności między twardością Brinella a wytrzymałością stali konstrukcyjnych

Praktyczne wykorzystanie zależności między twardością Brinella a wytrzymałością stali konstrukcyjnych Wydzał Budownctwa Lądowego Wodnego Katedra Konstrukcj Metalowych Praktyczne wykorzystane zależnośc mędzy twardoścą Brnella a wytrzymałoścą stal konstrukcyjnych - korzyśc realzacj projektu GRANT PLUS -

Bardziej szczegółowo

SPRAWDZENIE SG UŻYTKOWALNOŚCI (ZARYSOWANIA I UGIĘCIA) METODAMI DOKŁADNYMI, OMÓWIENIE PROCEDURY OBLICZANIA SZEROKOŚCI RYS ORAZ STRZAŁKI UGIĘCIA

SPRAWDZENIE SG UŻYTKOWALNOŚCI (ZARYSOWANIA I UGIĘCIA) METODAMI DOKŁADNYMI, OMÓWIENIE PROCEDURY OBLICZANIA SZEROKOŚCI RYS ORAZ STRZAŁKI UGIĘCIA SPRAWDZENIE SG UŻYTKOWALNOŚCI (ZARYSOWANIA I UGIĘCIA) METODAMI DOKŁADNYMI, OMÓWIENIE PROCEDURY OBLICZANIA SZEROKOŚCI RYS ORAZ STRZAŁKI UGIĘCIA ZAJĘCIA 11 PODSTAWY PROJEKTOWANIA SEM. V KONSTRUKCJI BETONOWYCH

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD V. IV.3. Modele konsolidacji ośrodka porowatego. ( ) 2 = ], J t G e Τ

WYKŁAD V. IV.3. Modele konsolidacji ośrodka porowatego. ( ) 2 = ], J t G e Τ WYKŁAD V IV.. Modee konodacj ośrodka porowatego. W poprzednm rozdzae przyjęśmy założene, że zkeet gruntowy jet całem neodkztałcanym, a jeże dopuzczamy jakeś odkztałcena fazy tałej, to ą to tyko zmany objętoścowe.

Bardziej szczegółowo

ELEKTROCHEMIA. ( i = i ) Wykład II b. Nadnapięcie Równanie Buttlera-Volmera Równania Tafela. Wykład II. Równowaga dynamiczna i prąd wymiany

ELEKTROCHEMIA. ( i = i ) Wykład II b. Nadnapięcie Równanie Buttlera-Volmera Równania Tafela. Wykład II. Równowaga dynamiczna i prąd wymiany Wykład II ELEKTROCHEMIA Wykład II b Nadnapęce Równane Buttlera-Volmera Równana Tafela Równowaga dynamczna prąd wymany Jeśl układ jest rozwarty przez elektrolzer ne płyne prąd, to ne oznacza wcale, że na

Bardziej szczegółowo

Skręcanie prętów naprężenia styczne, kąty obrotu 4

Skręcanie prętów naprężenia styczne, kąty obrotu 4 Skręcanie prętów naprężenia tyczne, kąty obrotu W przypadku kręcania pręta jego obciążenie tanowią momenty kręcające i. Na ry..1a przedtawiono przykład pręta ztywno zamocowanego na ewym końcu (punkt ),

Bardziej szczegółowo

Mechanika Techniczna studia zaoczne inżynierskie I stopnia kierunek studiów Inżynieria Środowiska, sem. III materiały pomocnicze do ćwiczeń

Mechanika Techniczna studia zaoczne inżynierskie I stopnia kierunek studiów Inżynieria Środowiska, sem. III materiały pomocnicze do ćwiczeń echanka Technczna studa zaoczne nżynerske I stopna kerunek studów Inżynera Środowska, sem. III materały pomocncze do ćwczeń opracowane: dr nż. Wesław Kalńsk, mgr nż. Jolanta Bondarczuk-Swcka Łódź 2008

Bardziej szczegółowo

Ćw. 5. Wyznaczanie współczynnika sprężystości przy pomocy wahadła sprężynowego

Ćw. 5. Wyznaczanie współczynnika sprężystości przy pomocy wahadła sprężynowego 5 KATEDRA FIZYKI STOSOWANEJ PRACOWNIA FIZYKI Ćw. 5. Wyznaczane współczynna sprężystośc przy pomocy wahadła sprężynowego Wprowadzene Ruch drgający należy do najbardzej rozpowszechnonych ruchów w przyrodze.

Bardziej szczegółowo

Laboratorium Metod Badania Materiałów Statyczna próba rozciągania

Laboratorium Metod Badania Materiałów Statyczna próba rozciągania Robert Gabor Laboratorim Metod Badania Materiałów Statyczna próba rozciągania Więcej na: www.tremolo.prv.pl, www.tremolo.pl dział laboratoria 1 CZĘŚĆ TEORETYCZNA Statyczna próba rozciągania ocenia właściwości

Bardziej szczegółowo

(M2) Dynamika 1. ŚRODEK MASY. T. Środek ciężkości i środek masy

(M2) Dynamika 1. ŚRODEK MASY. T. Środek ciężkości i środek masy (MD) MECHANIKA - Dynamka T. Środek cężkośc środek masy (M) Dynamka T: Środek cężkośc środek masy robert.szczotka(at)gmal.com Fzyka astronoma, Lceum 01/014 1 (MD) MECHANIKA - Dynamka T. Środek cężkośc środek

Bardziej szczegółowo

ż ć ż ń Ń Ż ń ń ć ż ż ć Ż

ż ć ż ń Ń Ż ń ń ć ż ż ć Ż Ś Ą Ą Ł Ś Ł ż ć ż ń Ń Ż ń ń ć ż ż ć Ż ń Ż Ł ż ń ń ń Ę Ł Ż Ł Ł ż ż ć ń Ę ń ż Ć ń ŁĄ Ą ń ń Ć ć Ż ż Ń Ż Ż Ł ć Ę ń Ł ż Ś ć Ż ńę ń ż ń Ł Ż Ą ń ż Ź ż ć ż ń ć Ś Ż ń Ą ż Ą ć ć ńż Ś ń Ś Ż Ś ń ń Ł Ż Ł ż ń Ż Ś Ś

Bardziej szczegółowo

Przykład 3.1. Wyznaczenie zmiany odległości między punktami ramy trójprzegubowej

Przykład 3.1. Wyznaczenie zmiany odległości między punktami ramy trójprzegubowej Przykład Wyznaczene zmany odegłośc mędzy unktam ramy trójrzegubowej Poecene: Korzystając ze wzoru axwea-ohra wyznaczyć zmanę odegłośc mędzy unktam w onższym układze Przyjąć da wszystkch rętów EI = const

Bardziej szczegółowo

Materiały ćwiczeniowe do małego kursu chemii teoretycznej Mechanika klasyczna

Materiały ćwiczeniowe do małego kursu chemii teoretycznej Mechanika klasyczna Materały ćwczenowe do małego kuru chem teoretycznej Mechanka klayczna Opracowane: Potr Petelenz, Barbara Pac WSTĘP Podtawowe defncje równana Stan mechanczny układu n punktów materalnych (reprezentujących

Bardziej szczegółowo

( L,S ) I. Zagadnienia

( L,S ) I. Zagadnienia ( L,S ) I. Zagadnienia. Elementy tatyki, dźwignie. 2. Naprężenia i odkztałcenia ciał tałych.. Prawo Hooke a.. Moduły prężytości (Younga, Kirchhoffa), wpółczynnik Poiona. 5. Wytrzymałość kości na ścikanie,

Bardziej szczegółowo

Natalia Nehrebecka. Zajęcia 4

Natalia Nehrebecka. Zajęcia 4 St ł Cchock Stansław C h k Natala Nehrebecka Zajęca 4 1. Interpretacja parametrów przy zmennych zerojedynkowych Zmenne 0 1 Interpretacja przy zmennej 0 1 w modelu lnowym względem zmennych objaśnających

Bardziej szczegółowo

Ć W I C Z E N I E N R M-6

Ć W I C Z E N I E N R M-6 INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PRODUKCJI I TECHNOLOGII MATERIAŁÓW POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA PRACOWNIA MECHANIKI Ć W I C Z E N I E N R M-6 WYZNACZANIE MODUŁU SZTYWNOŚCI DRUTU ZA POMOCĄ WAHADŁA TORSYJNEGO

Bardziej szczegółowo

XXX OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

XXX OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne XXX OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadane dośwadczalne ZADANIE D Nazwa zadana: Maszyna analogowa. Dane są:. doda półprzewodnkowa (krzemowa) 2. opornk dekadowy (- 5 Ω ), 3. woltomerz cyfrowy, 4. źródło napęca

Bardziej szczegółowo

ANALIZA WPŁYWU WYTRZYMAŁOŚCI PRĘTÓW SZEŚCIENNEJ STRUKTURY KOMÓRKOWEJ NA ROZKŁAD GRANICZNYCH ENERGII

ANALIZA WPŁYWU WYTRZYMAŁOŚCI PRĘTÓW SZEŚCIENNEJ STRUKTURY KOMÓRKOWEJ NA ROZKŁAD GRANICZNYCH ENERGII POTR KORDZKOWSK ŁGORZT JNUS-CHSK RYSZRD B. PĘCHERSK * NZ WPŁYWU WYTRZYŁOŚC PRĘTÓW SZEŚCENNEJ STRUKTURY KOÓRKOWEJ N ROZKŁD GRNCZNYCH ENERG Celem pracy jet zbudowane efektywnego modelu prężytego zachowana

Bardziej szczegółowo

Wytrzymałość Materiałów

Wytrzymałość Materiałów Wytrzymałość aterałów kerunek InŜynera Środowska, sem. III materały pomocncze do ćwczeń opracowane: dr nŝ. Wesław Kalńsk, dr nŝ. arcn awlk Łódź, lpec 28 TREŚĆ WYKŁADU odstawowe załoŝena wytrzymałośc materałów,

Bardziej szczegółowo

Natalia Nehrebecka. Wykład 2

Natalia Nehrebecka. Wykład 2 Natala Nehrebecka Wykład . Model lnowy Postad modelu lnowego Zaps macerzowy modelu lnowego. Estymacja modelu Wartośd teoretyczna (dopasowana) Reszty 3. MNK przypadek jednej zmennej . Model lnowy Postad

Bardziej szczegółowo

Zestaw zadań 4: Przestrzenie wektorowe i podprzestrzenie. Liniowa niezależność. Sumy i sumy proste podprzestrzeni.

Zestaw zadań 4: Przestrzenie wektorowe i podprzestrzenie. Liniowa niezależność. Sumy i sumy proste podprzestrzeni. Zestaw zadań : Przestrzene wektorowe podprzestrzene. Lnowa nezależność. Sumy sumy proste podprzestrzen. () Wykazać, że V = C ze zwykłym dodawanem jako dodawanem wektorów operacją mnożena przez skalar :

Bardziej szczegółowo

MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY Kryteria oceniania odpowiedzi. Arkusz A II. Strona 1 z 5

MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY Kryteria oceniania odpowiedzi. Arkusz A II. Strona 1 z 5 MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY Krytera ocenana odpowedz Arkusz A II Strona 1 z 5 Odpowedz Pytane 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Odpowedź D C C A B 153 135 232 333 Zad. 10. (0-3) Dana jest funkcja postac. Korzystając

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM PRZYRZĄDÓW I UKŁADÓW MOCY. Ćwiczenie 3 B. Stany dynamiczne Przetwornica impulsowa

LABORATORIUM PRZYRZĄDÓW I UKŁADÓW MOCY. Ćwiczenie 3 B. Stany dynamiczne Przetwornica impulsowa 90-924 Łódź, ul. Wólczańka 221/223, bud. B18 tel. (0)42 631 26 28 fak (0)42 636 03 27 e-mal ecretary@dmc.p.lodz.pl http://www.dmc.p.lodz.pl ABORATORIM PRZYRZĄDÓW I KŁADÓW MOCY Ćwczene 3 B Stany dynamczne

Bardziej szczegółowo

W praktyce często zdarza się, że wyniki obu prób możemy traktować jako. wyniki pomiarów na tym samym elemencie populacji np.

W praktyce często zdarza się, że wyniki obu prób możemy traktować jako. wyniki pomiarów na tym samym elemencie populacji np. Wykład 7 Uwaga: W praktyce często zdarza sę, że wynk obu prób możemy traktować jako wynk pomarów na tym samym elemence populacj np. wynk x przed wynk y po operacj dla tego samego osobnka. Należy wówczas

Bardziej szczegółowo

Stateczność układów ramowych

Stateczność układów ramowych tateczność układów ramowych PRZYPONIENIE IŁ KRYTYCZN DL POJEDYNCZYCH PRĘTÓW tateczność ustrou tateczność ustrou est to zdoność ustrou do zachowana nezmennego położena (kształtu) ub nacze mówąc układ po

Bardziej szczegółowo

u u u( x) u, x METODA RÓŻNIC SKOŃCZONYCH, METODA ELEMENTÓW BRZEGOWYCH i METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

u u u( x) u, x METODA RÓŻNIC SKOŃCZONYCH, METODA ELEMENTÓW BRZEGOWYCH i METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH METODA RÓŻNIC SKOŃCZONYCH, METODA ELEMENTÓW BRZEGOWYCH METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH Szkc rozwązana równana Possona w przestrzen dwuwymarowe. Równane Possona to równae różnczkowe cząstkowe opsuące wele

Bardziej szczegółowo

Modele wieloczynnikowe. Modele wieloczynnikowe. Modele wieloczynnikowe ogólne. α β β β ε. Analiza i Zarządzanie Portfelem cz. 4.

Modele wieloczynnikowe. Modele wieloczynnikowe. Modele wieloczynnikowe ogólne. α β β β ε. Analiza i Zarządzanie Portfelem cz. 4. Modele weloczynnkowe Analza Zarządzane Portfelem cz. 4 Ogólne model weloczynnkowy można zapsać jako: (,...,,..., ) P f F F F = n Dr Katarzyna Kuzak lub (,...,,..., ) f F F F = n Modele weloczynnkowe Można

Bardziej szczegółowo

Badanie współzależności dwóch cech ilościowych X i Y. Analiza korelacji prostej

Badanie współzależności dwóch cech ilościowych X i Y. Analiza korelacji prostej Badane współzależnośc dwóch cech loścowych X Y. Analza korelacj prostej Kody znaków: żółte wyróżnene nowe pojęce czerwony uwaga kursywa komentarz 1 Zagadnena 1. Zwązek determnstyczny (funkcyjny) a korelacyjny.

Bardziej szczegółowo

SILNIK INDUKCYJNY KLATOWY STEROWANY ZE SKALARNEGO FALOWNIKA NAPIĘCIA

SILNIK INDUKCYJNY KLATOWY STEROWANY ZE SKALARNEGO FALOWNIKA NAPIĘCIA SILNIK INDUKCYJNY KLATOWY STEROWANY ZE SKALARNEGO FALOWNIKA NAPIĘCIA 1. odel matematyczny ilnika indkcyjnego Do opi tanów dynamicznych ilników klatkowych toowana jet powzechnie metoda zepolonych wektorów

Bardziej szczegółowo

Pokazać, że wyżej zdefiniowana struktura algebraiczna jest przestrzenią wektorową nad ciałem

Pokazać, że wyżej zdefiniowana struktura algebraiczna jest przestrzenią wektorową nad ciałem Zestaw zadań : Przestrzene wektorowe. () Wykazać, że V = C ze zwykłym dodawanem jako dodawanem wektorów operacją mnożena przez skalar : C C C, (z, v) z v := z v jest przestrzeną lnową nad całem lczb zespolonych

Bardziej szczegółowo

KONSPEKT WYKŁADU. nt. METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH TEORIA I ZASTOSOWANIA. Piotr Konderla

KONSPEKT WYKŁADU. nt. METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH TEORIA I ZASTOSOWANIA. Piotr Konderla Studa doktorancke Wydzał Budownctwa Lądowego Wodnego Poltechnk Wrocławskej KONSPEKT WYKŁADU nt. METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH TEORIA I ZASTOSOWANIA Potr Konderla maj 2007 Kurs na Studach Doktoranckch Poltechnk

Bardziej szczegółowo

Praca i energia. x jest. x i W Y K Ł A D 5. 6-1 Praca i energia kinetyczna. Ruch jednowymiarowy pod działaniem stałych sił.

Praca i energia. x jest. x i W Y K Ł A D 5. 6-1 Praca i energia kinetyczna. Ruch jednowymiarowy pod działaniem stałych sił. ykład z fzyk. Pot Pomykewcz 40 Y K Ł A D 5 Pa enega. Pa enega odgywają waŝną olę zaówno w fzyce jak w codzennym Ŝycu. fzyce ła wykonuje konketną pacę, jeŝel dzała ona na pzedmot ma kładową wzdłuŝ pzemezczena

Bardziej szczegółowo

WYZNACZANIE MODUŁU SPRĘŻYSTOŚCI POSTACIOWEJ G ORAZ NAPRĘŻEŃ SKRĘCAJĄCYCH METODĄ TENSOMETRYCZNĄ

WYZNACZANIE MODUŁU SPRĘŻYSTOŚCI POSTACIOWEJ G ORAZ NAPRĘŻEŃ SKRĘCAJĄCYCH METODĄ TENSOMETRYCZNĄ Ćwiczenie 7 WYZNACZANIE ODUŁU SPRĘŻYSTOŚCI POSTACIOWEJ G ORAZ NAPRĘŻEŃ SKRĘCAJĄCYCH ETODĄ TENSOETRYCZNĄ A. PRĘT O PRZEKROJU KOŁOWY 7. WPROWADZENIE W pręcie o przekroju kołowym, poddanym obciążeniu momentem

Bardziej szczegółowo

Ile wynosi suma miar kątów wewnętrznych w pięciokącie?

Ile wynosi suma miar kątów wewnętrznych w pięciokącie? 1 Ile wynos suma mar kątów wewnętrznych w pęcokące? 1 Narysuj pęcokąt foremny 2 Połącz środek okręgu opsanego na tym pęcokące ze wszystkm werzchołkam pęcokąta 3 Oblcz kąty każdego z otrzymanych trójkątów

Bardziej szczegółowo

Rozważania energetyczne dla materiałów komórkowych o ujemnym współczynniku

Rozważania energetyczne dla materiałów komórkowych o ujemnym współczynniku I Kongre Mechank Polkej, Warzawa, 8 1 erpna 007 r. J. Kubk, W. Kurnk, W.K. Nowack (Red.) na prawach rękopu Rozważana energetyczne dla materałów komórkowych o ujemnym wpółczynnku Poona Małgorzata Janu-Mchalka

Bardziej szczegółowo

- opór właściwy miedzi (patrz tabela 9.1), l długość nawiniętego na cewkę drutu miedzianego,

- opór właściwy miedzi (patrz tabela 9.1), l długość nawiniętego na cewkę drutu miedzianego, Zadana do rozdzału 9. Zad. 9.. Oblcz opór elektryczny cewk, składającej sę z n = 900 zwojów zolowanego drutu medzanego o średncy d = mm (w zolacj, mm) w temperaturze t = 60 o C. Wymary cewk przedstawono

Bardziej szczegółowo

Wykład 2: Stan naprężeń i odkształceń

Wykład 2: Stan naprężeń i odkształceń Wykład : Stan naprężeń odkształceń Leszek CHODOR, dr nż. bud, nż.arch. leszek@chodor.pl ; leszek.chodor@polske-nwestycje.pl Lteratura: [] Tmoschenko S. Gooder A.J.N., Theory of Elastcty Mc Graw Hll, nd,

Bardziej szczegółowo

ź ć

ź ć Ę Ą Ą Ł Ł Ą ź ć ć Ę Ź Ź Ź Ą Ę Ń Ł Ą Ć ŁĄ ŁĄ Ł Ę Ę Ć ć Ź Ź Ć Ć ć ć ć Ź ć ć ć Ź Ź Ć Ć Ź Ć Ą ć ć Ź ć Ć Ź Ć Ź Ź ć Ć Ć Ź Ł Ć Ź ć Ć Ć ć Ź ć Ę ć Ć Ć Ć Ć Ź Ć Ć Ź ć Ć Ć ć Ć Ł ć Ć Ć ć Ć Ć Ź ć ć Ć ć ć Ć Ą Ń ź Ć Ć

Bardziej szczegółowo

ź ź ŁĄ ź Ę Ę Ę Ę ź ź Ę Ę Ł ź

ź ź ŁĄ ź Ę Ę Ę Ę ź ź Ę Ę Ł ź Ł Ę Ę Ć ź ź ŁĄ ź Ę Ę Ę Ę ź ź Ę Ę Ł ź ź ź ź ź Ę Ę Ł Ń Ł ź Ź ź ź ź Ą ź ź Ę Ę Ł Ę ź Ę Ę Ł Ę ź Ę Ą ź ź ź Ć ź ź Ę ź Ę ź Ę Ą Ę Ę Ę Ą ź Ą Ę Ę Ł ź Ć ź ź Ć ź Ę Ę Ł ź Ć ź Ą Ł Ć Ć Ę Ę Ę Ć Ł Ń ź ź Ę Ę Ł Ż ź Ć Ć Ż

Bardziej szczegółowo

Materiały pomocnicze do wykładów z wytrzymałości materiałów 1 i 2 (299 stron)

Materiały pomocnicze do wykładów z wytrzymałości materiałów 1 i 2 (299 stron) Jerzy Wyrwał Materiały pomocnicze do wykładów z wytrzymałości materiałów 1 i 2 (299 stron) Uwaga. Załączone materiały są pomyślane jako pomoc do zrozumienia informacji podawanych na wykładzie. Zatem ich

Bardziej szczegółowo

INDUKCJA ELEKTROMAGNETYCZNA. - Prąd powstający w wyniku indukcji elektro-magnetycznej.

INDUKCJA ELEKTROMAGNETYCZNA. - Prąd powstający w wyniku indukcji elektro-magnetycznej. INDUKCJA ELEKTROMAGNETYCZNA Indukcja - elektromagnetyczna Powstawane prądu elektrycznego w zamknętym, przewodzącym obwodze na skutek zmany strumena ndukcj magnetycznej przez powerzchnę ogranczoną tym obwodem.

Bardziej szczegółowo

Stanisław Cichocki Natalia Nehrebecka. Zajęcia 4

Stanisław Cichocki Natalia Nehrebecka. Zajęcia 4 Stansław Cchock Natala Nehrebecka Zajęca 4 1. Interpretacja parametrów przy zmennych zerojedynkowych Zmenne 0-1 Interpretacja przy zmennej 0 1 w modelu lnowym względem zmennych objaśnających Interpretacja

Bardziej szczegółowo

Analiza osiadania pojedynczego pala

Analiza osiadania pojedynczego pala Poradnik Inżyniera Nr 14 Aktualizacja: 09/2016 Analiza oiadania pojedynczego pala Program: Pal Plik powiązany: Demo_manual_14.gpi Celem niniejzego przewodnika jet przedtawienie wykorzytania programu GO5

Bardziej szczegółowo

Część 1 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI 1 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI Twierdzenie Bettiego (o wzajemności prac)

Część 1 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI 1 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI Twierdzenie Bettiego (o wzajemności prac) Część 1 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI 1 7. 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI 7.1. Twerdzene Bettego (o wzajemnośc prac) Nech na dowolny uład ramowy statyczne wyznaczalny lub newyznaczalny, ale o nepodatnych

Bardziej szczegółowo

Przykład 4.1. Belka dwukrotnie statycznie niewyznaczalna o stałej sztywności zginania

Przykład 4.1. Belka dwukrotnie statycznie niewyznaczalna o stałej sztywności zginania Przykład.. Beka dwukrotne statyczne newyznaczana o stałej sztywnośc zgnana Poecene: korzystając z metody sł sporządzć wykresy sł przekrojowych da ponŝszej bek. Wyznaczyć ugęce oraz wzgędną zmanę kąta w

Bardziej szczegółowo

KONSPEKT WYKŁADU. nt. MECHANIKA OŚRODKÓW CIĄGŁYCH. Piotr Konderla

KONSPEKT WYKŁADU. nt. MECHANIKA OŚRODKÓW CIĄGŁYCH. Piotr Konderla Studa doktorancke Wydzał Budownctwa Lądowego Wodnego Poltechnk Wrocławskej KONSPEKT WYKŁADU nt. MECHANIKA OŚRODKÓW CIĄGŁYCH Potr Konderla paźdzernk 2014 2 SPIS TREŚCI Oznaczena stosowane w konspekce...

Bardziej szczegółowo

Ć Ź ć Ę ć Ę Ć Ź Ź Ć

Ć Ź ć Ę ć Ę Ć Ź Ź Ć Ź Ć Ć Ź ć Ę ć Ę Ć Ź Ź Ć Ł Ą Ę Ć ć ćź ć Ź Ź Ź Ź Ą Ć ć Ł Ł Ł Ę ć ć Ź Ą ć Ę ć Ź Ź Ź Ź ć Ź Ź ć Ź ć Ł ć Ą Ć Ć Ć ć Ź Ą Ź ć Ź Ł Ł Ć Ź Ą ć Ć ć ć ć ć Ć Ć ć Ć ć ć Ł Ę Ź ć Ć ć Ź Ź Ć Ź Ź ć ć Ź ć Ź Ź Ź Ą Ę Ń Ź Ć Ą

Bardziej szczegółowo

Wstępne przyjęcie wymiarów i głębokości posadowienia

Wstępne przyjęcie wymiarów i głębokości posadowienia MARCIN BRAS POSADOWIENIE SŁUPA 1 Dane do projektu: INSTYTUT GEOTECHNIKI Poltechnka Krakowska m. T. Koścuszk w Krakowe Wydzał Inżyner Środowska MECHANIKA GRUNTÓW I FUNDAMENTOWANIE P :=.0MN H := 10kN M :=

Bardziej szczegółowo

BADANIA OPERACYJNE. Podejmowanie decyzji w warunkach niepewności. dr Adam Sojda

BADANIA OPERACYJNE. Podejmowanie decyzji w warunkach niepewności. dr Adam Sojda BADANIA OPERACYJNE Podejmowane decyzj w warunkach nepewnośc dr Adam Sojda Teora podejmowana decyzj gry z naturą Wynk dzałana zależy ne tylko od tego, jaką podejmujemy decyzję, ale równeż od tego, jak wystąp

Bardziej szczegółowo

Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka W 11: Analizy zależnościpomiędzy zmiennymi losowymi Model regresji wielokrotnej

Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka W 11: Analizy zależnościpomiędzy zmiennymi losowymi Model regresji wielokrotnej Rachunek prawdopodobeństwa statstka W 11: Analz zależnoścpomędz zmennm losowm Model regresj welokrotnej Dr Anna ADRIAN Paw B5, pok 407 adan@agh.edu.pl Model regresj lnowej Model regresj lnowej prostej

Bardziej szczegółowo

RUCH OBROTOWY Można opisać ruch obrotowy ze stałym przyspieszeniem ε poprzez analogię do ruchu postępowego jednostajnie zmiennego.

RUCH OBROTOWY Można opisać ruch obrotowy ze stałym przyspieszeniem ε poprzez analogię do ruchu postępowego jednostajnie zmiennego. RUCH OBROTOWY Można opsać ruch obrotowy ze stałym przyspeszenem ε poprzez analogę do ruchu postępowego jednostajne zmennego. Ruch postępowy a const. v v at s s v t at Ruch obrotowy const. t t t Dla ruchu

Bardziej szczegółowo

= σ σ. 5. CML Capital Market Line, Rynkowa Linia Kapitału

= σ σ. 5. CML Capital Market Line, Rynkowa Linia Kapitału 5 CML Catal Market Lne, ynkowa Lna Katału Zbór ortolo o nalny odchylenu standardowy zbór eektywny ozważy ortolo złożone ze wszystkch aktywów stnejących na rynku Załóży, że jest ch N A * P H P Q P 3 * B

Bardziej szczegółowo

Materiały do laboratorium Projektowanie w systemach CAD-CAM-CAE. 1. Wprowadzenie do metody elementów skończonych

Materiały do laboratorium Projektowanie w systemach CAD-CAM-CAE. 1. Wprowadzenie do metody elementów skończonych Materały do laboratorum Projektowane w systemach CAD-CAM-CAE Opracowane: dr nŝ. Jolanta Zmmerman 1. Wprowadzene do metody elementów skończonych Przebeg zjawsk fzycznych, dzałane rzeczywstych obektów, procesów

Bardziej szczegółowo

Prawdopodobieństwo i statystyka r.

Prawdopodobieństwo i statystyka r. Prawdopodobeństwo statystya.05.00 r. Zadane Zmenna losowa X ma rozład wyładnczy o wartośc oczewanej, a zmenna losowa Y rozład wyładnczy o wartośc oczewanej. Obe zmenne są nezależne. Oblcz E( Y X + Y =

Bardziej szczegółowo

Dr inż. Janusz Dębiński

Dr inż. Janusz Dębiński Wytrzymałość materiałów ćwiczenia projektowe 5. Projekt numer 5 przykład 5.. Temat projektu Na rysunku 5.a przedstawiono belkę swobodnie podpartą wykorzystywaną w projekcie numer 5 z wytrzymałości materiałów.

Bardziej szczegółowo

Pracownia Automatyki i Elektrotechniki Katedry Tworzyw Drzewnych Ćwiczenie 3. Analiza obwodów RLC przy wymuszeniach sinusoidalnych w stanie ustalonym

Pracownia Automatyki i Elektrotechniki Katedry Tworzyw Drzewnych Ćwiczenie 3. Analiza obwodów RLC przy wymuszeniach sinusoidalnych w stanie ustalonym ĆWCZENE 3 Analza obwodów C przy wymszenach snsodalnych w stane stalonym 1. CE ĆWCZENA Celem ćwczena jest praktyczno-analtyczna ocena obwodów elektrycznych przy wymszenach snsodalne zmennych.. PODSAWY EOEYCZNE

Bardziej szczegółowo

III. Przetwornice napięcia stałego

III. Przetwornice napięcia stałego III. Przewornce napęca sałego III.1. Wsęp Przewornce: dosarczane pożądanej warośc napęca sałego koszem energ ze źródła napęca G. Możlwość zmnejszana, zwększana, odwracana polaryzacj lb kszałowane pożądanego

Bardziej szczegółowo

Dla dzielnej X (dividend) i dzielnika D 0 (divisor) liczby Q oraz R takie, Ŝe

Dla dzielnej X (dividend) i dzielnika D 0 (divisor) liczby Q oraz R takie, Ŝe zelene ekwencyjne zelene la dzelnej X (dvdend) dzelnka (dvor) lczby Q oraz R take, Ŝe X=Q R, R < nazywa ę lorazem Q (uotent) reztą R (remander) z dzelena X rzez. Równane dzelena moŝe meć rozwązana ełnające

Bardziej szczegółowo

Zadane 1: Wyznacz średne ruchome 3-okresowe z następujących danych obrazujących zużyce energ elektrycznej [kwh] w pewnym zakładze w mesącach styczeń - lpec 1998 r.: 400; 410; 430; 40; 400; 380; 370. Zadane

Bardziej szczegółowo

Obliczanie średniej, odchylenia standardowego i mediany oraz kwartyli w szeregu szczegółowym i rozdzielczym?

Obliczanie średniej, odchylenia standardowego i mediany oraz kwartyli w szeregu szczegółowym i rozdzielczym? Oblczae średej, odchylea tadardowego meday oraz kwartyl w zeregu zczegółowym rozdzelczym? Średa medaa ależą do etymatorów tzw. tedecj cetralej, atomat odchylee tadardowe to etymatorów rozprozea (dyperj)

Bardziej szczegółowo

AERODYNAMICS I WYKŁAD 6 AERODYNAMIKA SKRZYDŁA O SKOŃCZONEJ ROZPIĘTOŚCI PODSTAWY TEORII LINII NOŚNEJ

AERODYNAMICS I WYKŁAD 6 AERODYNAMIKA SKRZYDŁA O SKOŃCZONEJ ROZPIĘTOŚCI PODSTAWY TEORII LINII NOŚNEJ WYKŁAD 6 AERODYNAMIKA SKRZYDŁA O SKOŃCZONEJ ROZPIĘTOŚCI PODSTAWY TEORII INII NOŚNEJ Prawo Bota-Savarta Pole prędkośc ndukowanej przez lnę (nć) wrową o cyrkulacj może być wyznaczone przy użycu formuły Bota-Savarta

Bardziej szczegółowo

Diagonalizacja macierzy kwadratowej

Diagonalizacja macierzy kwadratowej Dagonalzacja macerzy kwadratowej Dana jest macerz A nân. Jej wartośc własne wektory własne spełnają równane Ax x dla,..., n Każde z równań własnych osobno można zapsać w postac: a a an x x a a an x x an

Bardziej szczegółowo

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU ĆWICZENIE 76 WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA SZKŁA ZA POMOCĄ SPEKTROMETRU Cel ćwiczenia: pomiar kąta łamiącego i kąta minimalnego odchylenia pryzmatu, wyznaczenie wpółczynnika załamania zkła w funkcji

Bardziej szczegółowo

Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH. Ceramika Konstrukcyjna i Techniczna. Kierunek: Ceramika 2015/16. Ćwiczenie 2

Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH. Ceramika Konstrukcyjna i Techniczna. Kierunek: Ceramika 2015/16. Ćwiczenie 2 Wydzał Inżyner Materałowej Ceramk AGH Ceramka Konstrukcyjna Technczna Kerunek: Ceramka 015/16 Ćwczene Część 1. Przygotowane speków do badań Część. Badane wytrzymałośc na zgnane; wyznaczane modułu Webulla

Bardziej szczegółowo