Kod przedmiotu: IHFIL-L-6s LS-S Pozycja planu: D14

Transkrypt

1 Kod przedmiotu: IHFIL-L-6s1-2013L- Pozycja planu: D1 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane 1 Nazwa przedmiotu Praktyczna gramatyka języka niemieckiego 5 2 Rodzaj przedmiotu pecjalnościowy/obowiązkowy 3 Kierunek studiów Filologia Poziom studiów I stopnia (lic.) 5 Forma studiów tudia stacjonarne 6 Profil studiów ogólnoakademicki 7 Rok studiów trzeci 8 pecjalność Lingwistyka stosowana Jednostka prowadząca Instytut Humanistyczny, 9 kierunek studiów Zakład Lingwistyki tosowanej 10 Liczba punktów ECT 2 11 Imię i nazwisko nauczyciela (li), stopień lub tytuł naukowy, dr Paweł Wałowski (pawwalo@wp.pl) adres 12 Język wykładowy niemiecki 13 Przedmioty wprowadzające Praktyczna gramatyka języka niemieckiego 1 Wymagania wstępne Zakres wiedzy i umiejętności na poziomie B1+ EOKJ 15 Cele przedmiotu: C1 Usystematyzowanie i pogłębienie wiedzy studenta z gramatyki języka niemieckiego w zakresie B2 Europejskiego ystemu Opisu Kształcenia Językowego; Wykształcenie umiejętności prawidłowego użycia omawianych struktur (charakterystycznych dla C2 języka formalnego / nieformalnego, w jego podstawowych rejestrach) w celu precyzyjnego wyrażania zjawisk, myśli i opinii w mowie i piśmie. C3 Wykształcenie dbałości o poprawne i różnorodne wyrażanie się w języku obcym. C C5 Wykształcenie umiejętności samooceny i planowania własnego rozwoju kompetencji językowej. Wykształcenie umiejętności samodzielnego zdobywania i pogłębiania wiedzy z wykorzystaniem źródeł tradycyjnych i multimedialnych. B. emestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów (przykład) emestr Ćwiczenia Ćwiczenia Ćwiczenia Zajęcia Wykłady eminaria audytoryjne laboratoryjne projektowe terenowe (W) (Ć) (L) (P) () (T) VI

2 2. PRZEDMIOTOWE EFEKTY KZTAŁCENIA (wg KRK) Efekt EP1 EP2 EP3 EP Po zakończeniu przedmiotu i potwierdzeniu osiągnięcia efektów kształcenia student: ma podstawową wiedzę z zakresu praktycznej gramatyki języka niemieckiego, zna zasady poprawności w języku niemieckim, potrafi tworzyć poprawne ustne i pisemne z uwzględnieniem podstawowych różnic w gramatyce języka mówionego i pisanego (w tym charakterystycznych dla języka formalnego i nieformalnego), potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę z wykorzystaniem słowników, leksykonów oraz innych tradycyjnych i multimedialnych źródeł informacji, ocenia poprawność językową i poprawia błędy we własnych i cudzych pisemnych i ustnych. Odniesienie przedmiotowych efektów kształcenia do efektów kształcenia celów dla kierunku obszaru C1 K_W2 H1A_W02 C2 C2, C3 C5 C K_W5 K_W02 K_W10 K_W12 K_U02 K_U K_U6 K_U9 K_U50 K_U03 K_K1 K_K3 K_K01 3. TREŚCI PROGRAMOWE ODNIEIONE DO EFEKTÓW KZTAŁCENIA H1A_W0 H1A_W01 H1A_W07 H1A_W09 H1A_U10 H1A_U05 H1A_U08 H1A_U09 H1A_U01 H1A_U03 H1A_K0 H1A_K02 H1A_K01 T Treści programowe liczba godzin EP T1Ć T2Ć T3Ć TĆ Forma: ćwiczenia (TĆ) Przymiotnik (odmiana z rodzajnikiem i bez, z zaimkiem, przymiotnikowa odmiana innych części mowy, szczególne przypadki odmiany) Powtórzenie i pogłebienie wiedzy na temat użycia czasów w j. niemieckim trona bierna (powtórzenie); Formy konkurencyjne dla strony biernej Tryb przypuszczający Konjunktiv I i II (powtórzenie), mowa zależna T5Ć Różne typy i formy zdań złożonych (powtórzenie i usystematyzowanie wiedzy) T6Ć Rekcja czasownika, rzeczownika i przymiotnika (powtórzenie i pogłębienie wiedzy) T7Ć Tłumaczenie zdań (ćwiczenia podsumowujące, łączące w sobie różne zagadnienia z gramatyki j. niemieckiego) 6

3 . LITERATURA Literatura podstawowa Literatura uzupełniająca 5. METODY DYDAKTYCZNE Forma kształcenia Ćwiczenia audytoryjne 1. Dreyer H., chmitt R., Lehr- und Übungsbuch der deutschen Grammatik. Verlag für Deutsch. 2. Bęza,., Nowe repetytorium z gramatyki języka niemieckiego. Wiedza Powszechna. 3. Bünting K.D., Ader D., 199. Grammatik auf einen Blick. Isis Verlag. 1. Czochralski J., Gramatyka niemiecka dla Polaków. Wiedza Powszechna. 2. Reimann, M., Grundstufen-Grammatik für Deutsch als Fremdsprache, Hueber Verlag. Metody dydaktyczne wykład, ćwiczenia laboratoryjne, dyskusja, prelekcja, metoda przypadków, tłumaczenie zdań, gry dydaktyczne itp. 6. METODY WERYFIKACJI PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KZTAŁCENIA Przedmiotowy efekt kształcenia E P E U T K W U Forma oceny P R O D E P K I Z D EP1 x x x EP2 x x x EP3 x x x EP x x x EP egzamin pisemny EU egzamin ustny T test K kolokwium W sprawdzian wiedzy U sprawdzenie umiejętności praktycznych P prezentacja R raport/referat O obserwacja w czasie zajęć D dyskusja E seminarium P prace samokształceniowe studentów KI konsultacje indywidualne ZD zadania domowe 7. KRYTERIA OCENY OIĄGNIĘCIA PRZEDMIOTOWYCH EFEKTÓW KZTAŁCENIA Efekt kształcen ia EP1 Kryteria oceny 2 3-3,5,5 5 tudent nie zna gramatyki j. poziomie B2; nie zna zasad konstruowania ustnych tudent zna w stopniu gramatykę j. poziomie B2; zna podstawowe zasady konstruowania tudent zna dobrze gramatykę j. poziomie B2; zna w stopniu dobrym zasady konstruowania tudent zna bardzo dobrze gramatykę j. poziomie B2; zna zasady konstruowania ustnych i

4 EP2 EP3 EP i pisemnych tudent nie zasad poprawności języka poziomie B2 oraz nie potrafi ich zastosować tudent nie potrafi tworzyć różnorodnych ustnych i pisemnych na poziomie B2 oraz nie dobiera odpowiednich kodów gramatycznych charakterystycznych dla danego typu tudent nie potrafi zdobywać i wiedzy z dodatkowych źródeł (podręczników, tudent nie potrafi oceniać i poprawiać błędów językowych zarówno w cudzych (pisemnych i ustnych) ustnych i pisemnych tudent zna w stopniu zasady poprawności języka niemieckiego na poziomie B2 oraz potrafi je zastosować tworzyć w miarę poprawne, różnorodne ustne i pisemne na poziomie B2 oraz dobiera dość odpowiednie kody gramatyczne charakterystyczne dla danego typu w stopniu zdobywać i wiedzę z dodatkowych źródeł (podręczników, w stopniu oceniać i poprawiać błędy językowe zarówno w cudzych (pisemnych i ustnych) ustnych i pisemnych tudent zna dobrze zasady poprawności języka niemieckiego na poziomie B2 oraz potrafi je zastosować dobrze tworzyć różnorodne ustne i pisemne na poziomie B2 oraz dobiera odpowiednie kody gramatyczne charakterystyczne dla danego typu dobrze zdobywać i wiedzę z dodatkowych źródeł (podręczników, dobrze oceniać i poprawiać błędy językowe zarówno w cudzych (pisemnych i ustnych) pisemnych tudent zna bardzo dobrze zasady poprawności języka poziomie B2 oraz potrafi je zastosować bardzo dobrze tworzyć różnorodne ustne i pisemne na poziomie B2 oraz dobiera odpowiednie kody gramatyczne charakterystyczne dla danego typu bardzo dobrze zdobywać i wiedzę z dodatkowych źródeł (podręczników, bardzo dobrze oceniać i poprawiać błędy językowe zarówno w cudzych (pisemnych i ustnych) 8. POOBY OCENIANIA I WARUNKI ZALICZENIA W POZCZEGÓLNYCH FORMACH KZTAŁCENIA Aby otrzymać zaliczenie przedmiotu (zaliczenie z oceną), student ma obowiązek zaliczyć testy sprawdzające wiedzę i umiejętność zastosowania w praktyce omówionych zagadnień z gramatyki języka niemieckiego oraz przystąpić do kolokwium zaliczeniowego, brać czynny udział w zajęciach, wykonywać prace domowe. Aby otrzymać pozytywną ocenę końcową, każda metoda weryfikacji przedmiotu musi być zaliczona na ocenę minimum dostateczną. Do oceniania ćwiczeń, kartkówek, testów, kolokwium, które mogą być przeliczone na wartości wyrażone w liczbach, będzie stosowana następująca skala: 0 50,9 % ocena niedostateczna % ocena dostateczna 60,1 70 % ocena dostateczna plus

5 70,1 80 % ocena dobra 80,1 90 % ocena dobra plus 90,1 100 % ocena bardzo dobra. W przypadku oceniania poprawności gramatycznej, bogactwa językowego, logiki i spójności tekstu skala wynosi: Ocena niedostateczna: niezadowalające posługiwanie się językiem, niezadawalające umiejętności językowe powodujące utrudnione zrozumienie/ niekomfortowy odbiór studenta w mowie lub piśmie; Ocena dostateczna: zadowalające posługiwanie się językiem, zadawalające umiejętności językowe czasami powodujące utrudnione zrozumienie/ niekomfortowy odbiór studenta w mowie lub piśmie; Ocena dostateczna plus: zadowalające posługiwanie się językiem, zadawalające umiejętności językowe rzadko powodujące utrudnione zrozumienie/ niekomfortowy odbiór studenta w mowie lub piśmie; Ocena dobra: dobre posługiwanie się językiem, dobre umiejętności językowe umożliwiające poprawne zrozumienie/ komfortowy odbiór studenta w mowie lub piśmie; Ocena dobra plus: bardzo dobre posługiwanie się językiem w przekładzie, dobre umiejętności językowe umożliwiające poprawne zrozumienie/ komfortowy odbiór studenta w mowie lub piśmie; Ocena bardzo dobra: znakomite posługiwanie się językiem w przekładzie, znakomite umiejętności językowe w wyniku czego rozmówca/odbiorca tekstu napisanego przez studenta ma komfort jego odbioru. 9. OCENA KOŃCOWA PRZEDMIOTU Procentowy udział kładowa oceny końcowej: składowej w ocenie końcowej: Kolokwium zaliczeniowe 0 % Oceny za testów sprawdzających 30 % Średnia ocen z prac pisemnych (domowych) 15 % Praca na zajęciach 15 % RAZEM NAKŁAD PRACY TUDENTA BILAN GODZIN I PUNKTÓW ECT Lp. Aktywność studenta Obciążenie studenta Liczba godzin 1 Udział w zajęciach dydaktycznych 30 2 Przygotowanie do zajęć 5 3 tudiowanie literatury, zadania domowe 9 Inne (przygotowanie do testów, kolokwiów itd.) 15 5 Konsultacje w czasie dyżuru dydaktycznego 1 6 Łączny nakład pracy studenta 60 7 Punkty ECT za przedmiot 2 ECT 8 Nakład własny pracy studenta 29 1 ECT 9 Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału 31 nauczycieli akademickich 1 ECT

6 ZATWIERDZENIE YLABUU: tanowisko Tytuł/stopień naukowy, imię nazwisko Podpis Opracował dr Paweł Wałowski prawdził pod względem formalnym Zatwierdził p. o. Kierownika Zakładu Lingwistyki tosowanej doc. dr. Anna zczepaniak-kozak p.o. Dyrektora Instytutu Humanistycznego prof. nadzw. dr Zbigniew Popławski