Zbiory ograniczone i kresy zbiorów

Podobne dokumenty
Matematyka. Justyna Winnicka. rok akademicki 2016/2017. Szkoªa Gªówna Handlowa

ANALIZA MATEMATYCZNA 1

f(x) f(x 0 ) i f +(x 0 ) := lim = f(x 0 + x) f(x 0 ) wynika ci gªo± funkcji w punkcie x 0. W ka»dym przypadku zachodzi:

ANALIZA MATEMATYCZNA. semestr zimowy dr Damian Wi±niewski, KAiRR

Funkcje jednej zmiennej. Granica, ci gªo±. (szkic wykªadu)

Oba zbiory s uporz dkowane liniowo. Badamy funkcj w pobli»u kresów dziedziny. Pewne punkty szczególne (np. zmiana denicji funkcji).

WYKŁAD Z ANALIZY MATEMATYCZNEJ I. dr. Elżbieta Kotlicka. Centrum Nauczania Matematyki i Fizyki

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Wykªad 4. Funkcje wielu zmiennych.

Zdzisªaw Dzedzej, Katedra Analizy Nieliniowej pok. 611 Kontakt:

1 Poj cia pomocnicze. Przykªad 1. A A d

Analiza matematyczna. 1. Ciągi

Ciagi liczbowe wykład 4

Zagadnienia na wej±ciówki z matematyki Technologia Chemiczna

Ciągi liczbowe wykład 3

Matematyka. Justyna Winnicka. Na podstawie podręcznika Matematyka. e-book M. Dędys, S. Dorosiewicza, M. Ekes, J. Kłopotowskiego.

a 1, a 2, a 3,..., a n,...

Zbiory, funkcje i ich własności. XX LO (wrzesień 2016) Matematyka elementarna Temat #1 1 / 16

Matematyka I. Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr zimowy 2018/2019 Wykład 3

Analiza matematyczna i algebra liniowa Wprowadzenie Ciągi liczbowe

Podstawy matematyki dla informatyków

Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych.

1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej. Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci

Matematyka i Statystyka w Finansach. Rachunek Różniczkowy

7. CIĄGI. WYKŁAD 5. Przykłady :

A = n. 2. Ka»dy podzbiór zbioru sko«czonego jest zbiorem sko«czonym. Dowody tych twierdze«(elementarne, lecz nieco nu» ce) pominiemy.

Analiza matematyczna dla informatyków Notatki z wykªadu. Maciej Paluszy«ski

granicą ciągu funkcyjnego (f n ) n N W symbolicznym zapicie fakt, że f jest granicą ciągu funkcyjnego (f n ) n N możemy wyrazić następująco: ε>0 N N

Zbiory i odwzorowania

1. Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: 2. Narysuj zbiory punktów na pªaszczy¹nie:

EGZAMIN, ANALIZA 1A, zadań po 5 punktów, progi: 30=3.0, 36=3.5, 42=4.0, 48=4.5, 54=5.0

Indeksowane rodziny zbiorów

Informacje pomocnicze

Wykªad 05 (granice c.d., przykªady) Rozpoczniemy od podania kilku przykªadów obliczania granic ci gów. n an = + dla a > 1. (5.1) lim.

Wykład 7. Informatyka Stosowana. 21 listopada Informatyka Stosowana Wykład 7 21 listopada / 27

Ciągi. Granica ciągu i granica funkcji.

Przekroje Dedekinda 1

Metodydowodzenia twierdzeń

p q, czyli p2 = 2q 2 gdzie p, q s wzgl dnie pierwsze. Mamy w takiej sytuacji trzy mo»liwo±ci: 2 = i) obie liczby p, q s nieparzyste;

Relacj binarn okre±lon w zbiorze X nazywamy podzbiór ϱ X X.

Wykład 8. Informatyka Stosowana. 26 listopada 2018 Magdalena Alama-Bućko. Informatyka Stosowana Wykład , M.A-B 1 / 31

Matematyka ZLic - 2. Granica ciągu, granica funkcji. Ciągłość funkcji, własności funkcji ciągłych.

Metody dowodzenia twierdze«

ANALIZA MATEMATYCZNA 2005/06, semestr 1. Tadeusz Rzeżuchowski

S n = a 1 1 qn,gdyq 1

020 Liczby rzeczywiste

Matematyka 1. Šukasz Dawidowski. Instytut Matematyki, Uniwersytet l ski

WZÓR OGÓLNY CIĄGU GEOMETRYCZNEGO

Wykªady z analizy matematycznej dla studentów informatyki Politechniki Lubelskiej. A. Bobrowski

Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a).

Maªgorzata Murat. Modele matematyczne.

Twierdzenie Wainera. Marek Czarnecki. Warszawa, 3 lipca Wydziaª Filozoi i Socjologii Uniwersytet Warszawski

Materiaªy do Repetytorium z matematyki

punkcie. Jej granica lewostronna i prawostronna w punkcie x = 2 wynosz odpowiednio:

Czym jest ciąg? a 1, a 2, lub. (a n ), n = 1,2,

Wykªad 2. Szeregi liczbowe.

Przykładami ciągów, które Czytelnik dobrze zna (a jeśli nie, to niniejszym poznaje), jest ciąg arytmetyczny:

Funkcje wielu zmiennych

det A := a 11, ( 1) 1+j a 1j det A 1j, a 11 a 12 a 21 a 22 Wn. 1 (Wyznacznik macierzy stopnia 2:). = a 11a 22 a 33 +a 12 a 23 a 31 +a 13 a 21 a 32

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Zadania. 4 grudnia k=1

Wykªad 12. Transformata Laplace'a i metoda operatorowa

1 Liczby rzeczywiste. 1.1 Dlaczego nie wystarczają liczby wymierne

sin x 1+cos 2x. 3. Znajd¹ okres podstawowy funkcji: 6) f(x) = cos(4πx + 2), 8) f(x) = cos 2 x, 9) f(x) = tg πx 4) f 1 ([1, 9]), 5) f ([ 1, 1]),

Notatki z Analizy Matematycznej 1. Jacek M. Jędrzejewski

Rozdział 5. Szeregi liczbowe. 5.1 Szeregi liczbowe. Definicja sumy częściowej ciągu. Niech dany będzie ciąg liczbowy (a n ) n=1.

Funkcja. Poj cie funkcji i podstawowe wªasno±ci. Dziedzina

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Egzamin z Analizy Matematycznej I dla Informatyków, 28 I 2017 Część I

Finanse i Rachunkowość studia niestacjonarne Wprowadzenie do teorii ciągów liczbowych (treść wykładu z 21 grudnia 2014)

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

TO SĄ ZAGADNIENIA O CHARAKTERZE RACZEJ TEORETYCZNYM PRZYKŁADOWE ZADANIA MACIE PAŃSTWO W MATERIAŁACH ĆWICZENIOWYCH. CIĄGI

Funkcja kwadratowa, wielomiany oraz funkcje wymierne

Analiza matematyczna 1 - test egzaminacyjny wersja do ćwiczeń

SZEREGI LICZBOWE I FUNKCYJNE

2 Liczby rzeczywiste - cz. 2

I Rok LOGISTYKI: wykªad 2 Pochodna funkcji. iloraz ró»nicowy x y x

Krzysztof Rykaczewski. Szeregi

Rozdział 4. Ciągi nieskończone. 4.1 Ciągi nieskończone

AM II /2019 (gr. 2 i 3) zadania przygotowawcze do I kolokwium

Funkcje wielu zmiennych

E-learning - matematyka - poziom rozszerzony. Funkcja wykładnicza. Materiały merytoryczne do kursu

1 Działania na zbiorach

Macierze. 1 Podstawowe denicje. 2 Rodzaje macierzy. Denicja

Matematyka dyskretna dla informatyków

Cz ± I. Analiza Matematyczna I

JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1. JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1

1 Macierze i wyznaczniki

2 Podstawowe obiekty kombinatoryczne

Konstrukcja liczb rzeczywistych przy pomocy ciągów Cauchy ego liczb wymiernych

Arkusz maturalny. Šukasz Dawidowski. 25 kwietnia 2016r. Powtórki maturalne

Analiza Matematyczna MAT1317

Funkcje wielu zmiennych

Wielomiany. El»bieta Sadowska-Owczorz. 19 listopada 2018

1 Otwarto± i domkni to±

r = x x2 2 + x2 3.

Ciągi liczbowe. - oznacza, że a(1) = a 1, a(2) = a 2, a(n) = a n a 1, a 2, a 3, a 4,... a n a(n) a n

Funkcje, wielomiany. Informacje pomocnicze

CAŠKA NIEOZNACZONA. Politechnika Lubelska. Z.Šagodowski. 18 lutego 2016

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Transkrypt:

Zbiory ograniczone i kresy zbiorów Def.. Liczb m nazywamy ograniczeniem dolnym a liczb M ograniczeniem górnym zbioru X R gdy (i) x m; (ii) x M. Mówimy,»e zbiór X jest ograniczony z doªu (odp. z góry) gdy ma ograniczenie dolne (odp. górne). Zbiór nazywamy ograniczonym gdy jest ograniczony z doªu i z góry, tzn. m x M. m,m R Def. 2. Liczb a nazywamy kresem dolnym zbioru X R je±li jest jego najwi kszym ograniczeniem dolnym, tzn. x a i x 0 < a + ε. ε>0 x 0 X Liczb b nazywamy kresem górnym zbioru X R je±li jest jego najmniejszym ograniczeniem górnym, tzn. x b i x 0 > b ε. ε>0 x 0 X Kres dolny zbioru X oznaczamy inf X a górny sup X piszemy równie» inf X = (sup X = ), gdy X nie jest ograniczony z doªu (odp. z góry). Twierdzenie (Aksjomat ci gªo±ci (zbioru liczb rzeczywistych)). Ka»dy niepusty zbiór ograniczony z góry ma kres górny. (Ka»dy niepusty zbiór ograniczony z doªu ma kres dolny.) Ci gi liczbowe Def. 3. Ci giem nazywamy funkcj odwzorowuj c zbiór liczb naturalnych w zbiór liczb rzeczywistych.warto± tej funkcji dla danej liczby naturalnej n nazywamy n-tym wyrazem ci gu i oznaczamy a n (b n itp.). Ci g oznaczamy (a n ) a zbiór jego wyrazów (czyli warto±ci funkcji) {a n }. Przykªady:.. a n = ( )n 2n 2, 4, 6, 8, 0,... to ci g okre±lony wzorem, 2. b =, b 2 =, b n+2 = b n+ + b n to ci g okre±lony rekurencyjnie, jest to sªynny ci g Fibbonaciego,,, 2, 3, 5, 8, 3, 2,... 3. (c n ) - ci g kolejnych liczb pierwszych to ci g okre±lony opisowo,

2, 3, 5, 7,, 3, 7,.... Mówimy,»e ci g (a n ) jest ograniczony (z góry) [z doªu] gdy zbiór {a n } jego wyrazów jest odpowiednio: ograniczony (z góry) [z doªu]. Ci g (a n ) nazywamy: (i) rosn cym, (ii) niemalej cym gdy odpowiednio: (i) a n < a n+ ; (ii) a n a n+. Analogicznie okre±lamy ci gi: n N n N malej cy i nierosn cy. Ci gi malej ce i rosn ce nazywamy ±ci±le monotonicznymi a nierosn ce i niemalej ce monotonicznymi. Mówimy te» o ci gach monotonicznych od pewnego miejsca. Monotoniczno± ci gu (a n ) okre±lamy badaj c znak ró»nicy kolejnych wyrazów a n+ a n. Je±li ci g (b n ) ma wyrazy dodatnie, to mo»emy te» porównywa iloraz bn+ b n z. Dla ci gów z poprzedniego przykªadu zachodzi: a n jest ograniczony i nie jest monotoniczny, ci g Fibbonaciego b n jest ograniczony z doªu, niemalej cy i rosn cy od drugiego miejsca, ci g c n jest ograniczony z doªu i rosn cy. Granica wªa±ciwa ci gu Def. 4 (granica wªa±ciwa). Mówimy,»e ci g a n jest zbie»ny do granicy a R, co zapisujemy lim a n = a (lub lim n a n = a) gdy Przykªady: 2. ε>0 n 0 N. lim ( )n 2n = 0. n>n 0 a n a < ε. 2. Ci g okre±lony wzorem d n = ( ) n n n+ nie jest zbie»ny do»adnej granicy. Granice niewªa±ciwe Mówimy,»e ci g a n jest zbie»ny do:., co zapisujemy lim a n = gdy M>0 n 0 N n>n 0 a n > M 2

2., co zapisujemy lim a n = gdy Przykªady: 3. 2. lim(n n 2 ) =. M>0 n 0 N n>n 0 a n < M. Ci g Fibbonaciego jest zbie»ny do niesko«czono±ci. 3. Ci g a n = ( 2) n nie jest zbie»ny do»adnej granicy. Arytmetyka granic Twierdzenie 2. Je»eli ci gi (a n ) i (b n ) s zbie»ne do granic wªa±ciwych, to:. lim(a n ± b n ) = lim a n ± lim b n, 2. lim(c a n ) = c lim a n, gdzie c R, 3. lim(a n b n ) = lim a n lim b n, 4. lim a n b n = lim a n lim b n, o ile lim b n 0, 5. lim(a n ) k = (lim a n ) k, gdzie k N, 6. lim k a n = k lim a n. Wyznaczy granice danych ci gów: a n = 3n3 n 2 n 3 + 5n 2 + n ; b n = ( n 2 + 0 4n + 2 n); c n = n 2 2n + 3. n Twierdzenie 3.. Je±li lima n = ±, to lim a n = 0 ( ± = 0). 2. Je»eli lim a n = 0 i a n > 0 (a n < 0), to lim = ( ) ( a 0 =, + n 0 = ). Podobnie jako twierdzenia o granicach niewªa±ciwych ci gów czytamy skróty: a + = ; a = dla a > 0 ( a = dla a < 0); a = dla a > 0; a = 0 dla a < 0; a = dla a ; a = 0 dla a (, ). 3

Wzór na n-t pot g sumy n ( ) n (a + b) n = a n k b k = k k=0 ( ) n a n + na n b + a n 2 b 2 +... + nab n + b n. n 2 Wspóªczynniki wygodnie jest oblicza z tzw. trójk ta Pascala, którego budow tªumaczy wzór: ( ) ( ) ( ) n n n + + = k k + k + 2 3 3 4 6 4 5 0 0 5............. Twierdzenie 4 (O trzech ci gach). Je»eli lim a n = lim c n = b oraz a n b n c n dla prawie wszystkich n N, to lim b n = b. Przykªady: 4.. lim n n = ; 2. lim n a = dla dowolnego a > 0; 3. Wyznaczy granic ci gu a n = n 2 n + 5 n. Twierdzenie 5 (O dwóch ci gach). Je»eli lim a n = oraz a n b n dla prawie wszystkich n N, to lim b n =. Twierdzenie 6. Je»eli ci g jest rosn cy i ograniczony z góry, to ma granic wªa±ciw. Def. 5. Liczb Eulera e nazywamy granic ci gu x n = ( + n )n. e := lim( + n )n. e 2, 72 2, 7828828459045... jest liczb niewymiern. Przykªady: 5. Obliczy granice: lim( + 2n )n ; lim( n )n ; lim ( n+2 n. n+) Twierdzenie 7. Je»eli lim a n = 0, lim b n = ±, to lim( + a n ) an = lim( + b n ) bn = e. 4

Def. 6. Szeregiem nazywamy wyra»enie a n = a + a 2 + a 3 +..., liczb a n nazywamy n-tym wyrazem szeregu, a sum n S n := a k = a + a 2 + a 3 +... + a n k= n-t sum cz ±ciow. Mówimy,»e szereg jest zbie»ny gdy ci g (S n ) jego sum cz ±ciowych jest zbie»ny do granicy wªa±ciwej, rozbie»ny do ± gdy lim S n = ±, rozbie»ny gdy (S n ) nie ma granicy (ani wªa±ciwej ani niewªa±ciwej). Je±li szereg jet zbie»ny, to granic ci gu sum cz ±ciowych nazywamy jego sum i oznaczamy a n (tak samo jak szereg!), czyli a n := lim S n. Twierdzenie 8 (O sumie szeregu geometrycznego). Je»eli q <, to a q. Przykªad:. Wyznaczy sumy danych szeregów: a) 2 n + 5 n 7 n. Twierdzenie 9. Je»eli szeregi a n i b n s zbie»ne, to aq n = n=0 (n + 2)(n + 3) ; b). (a n + b n ) = a n + b n ; 2. ca n = c a n. Uwaga. Je»eli szereg a n jest zbie»ny, to lim a n = 0. 5

Uwaga 2. Liczb Eulera mo»na te» zdeniowa jako sum szeregu: e := n! = +! + 2! + 3! + 4! + +... (0! := ) Zbie»no± tego szeregu do e jest znacznie 5! szybsza ni» zbie»no± ci gu a n = ( + n )n. n=o 6