KATEDRA AUTOMATYKI, BIOMECHANIKI I MECHATRONIKI. Laboratorium. Mechaniki Technicznej

Podobne dokumenty
Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne. opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

Przykłady (twierdzenie A. Castigliano)

WYDZIAŁ LABORATORIUM FIZYCZNE

WYZNACZANIE MODUŁU SZTYWNOŚCI METODĄ DYNAMICZNĄ GAUSSA

O 2 O 1. Temat: Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego

Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego (Katera)

Rys. 1Stanowisko pomiarowe

Wyznaczanie modułu sztywności metodą Gaussa

WYZNACZANIE MODUŁU SZTYWNOŚCI METODĄ DYNAMICZNĄ

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu

STATYCZNA PRÓBA SKRĘCANIA

Obliczanie naprężeń stycznych wywołanych momentem skręcającym w przekrojach: kołowym, pierścieniowym, prostokątnym 7

LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW. Ćwiczenie 8 WYBOCZENIE PRĘTÓW ŚCISKANYCH Cel ćwiczenia

Ćw. nr 31. Wahadło fizyczne o regulowanej płaszczyźnie drgań - w.2

PF11- Dynamika bryły sztywnej.

Wyznaczanie modułu Younga metodą strzałki ugięcia

2. OPIS ZAGADNIENIA Na podstawie literatury podręczniki akademickie, poz. [2] zapoznać się z zagadnieniem i wyprowadzeniami wzorów.

Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego

WYZNACZANIE PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO ZA POMOCĄ WAHADŁA REWERSYJNEGO

Bryła sztywna. Wstęp do Fizyki I (B+C) Wykład XIX: Prawa ruchu Moment bezwładności Energia ruchu obrotowego

Opis ćwiczenia. Cel ćwiczenia Poznanie budowy i zrozumienie istoty pomiaru przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Henry ego Katera.

Wyznaczanie prędkości lotu pocisku na podstawie badania ruchu wahadła balistycznego

Wyznaczanie momentów bezwładności brył sztywnych metodą zawieszenia trójnitkowego

Wyznaczanie modułu sprężystości za pomocą wahadła torsyjnego

WYZNACZANIE MOMENTU BEZWŁADNOŚCI BRYŁY METODĄ DRGAŃ SKRĘTNYCH

Tutaj powinny znaleźć się wyniki pomiarów (tabelki) potwierdzone przez prowadzacego zajęcia laboratoryjne i podpis dyżurujacego pracownika obsługi

WYZNACZANIE MOMENTU BEZWŁADNOŚCI CIAŁ METODĄ WAHADŁA FIZYCZNEGO GRAWITACYJNEGO I SPRAWDZANIE TWIERDZENIA STEINERA ĆWICZENIE

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

Wyniki pomiarów okresu drgań dla wahadła o długości l = 1,215 m i l = 0,5 cm.

Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła prostego

T =2 I Mgd, Md 2, I = I o

KATEDRA AUTOMATYKI, BIOMECHANIKI I MECHATRONIKI. Laboratorium. Mechaniki Technicznej

LABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI. ĆWICZENIE NR 1 Drgania układów mechanicznych

Badanie i obliczanie kąta skręcenia wału maszynowego

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXI: Statyka Prawa ruchu Moment bezwładności Energia ruchu obrotowego

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 21

Instrukcja do ćwiczenia jednopłaszczyznowe wyważanie wirników

Karta (sylabus) przedmiotu Kierunek studiów Mechatronika Studia pierwszego stopnia. Mechanika Techniczna Rodzaj przedmiotu: Podstawowy Kod przedmiotu:

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu INŻYNIERIA MATERIAŁOWA Studia pierwszego stopnia

Ć W I C Z E N I E N R E-15

Wyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyn i ich układów

Mechanika ogólna / Tadeusz Niezgodziński. - Wyd. 1, dodr. 5. Warszawa, Spis treści

ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z MECHANIKI

Laboratorium Dynamiki Maszyn

MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej

Badanie i obliczanie kąta skręcenia wału maszynowego

M2. WYZNACZANIE MOMENTU BEZWŁADNOŚCI WAHADŁA OBERBECKA

POMIARY POŚREDNIE. Zakład Metrologii i Systemów Pomiarowych P o l i t e c h n i k a P o z n ańska

Ć W I C Z E N I E N R M-2

Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne

Ćw. nr 1. Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła prostego

PODSTAWY WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW (POWYM)

LABORATORIUM FIZYKI I

POMIARY POŚREDNIE POZNAŃ III.2017

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

Laboratorium Podstaw Fizyki. Ćwiczenie 100a Wyznaczanie gęstości ciał stałych

ĆWICZENIE 5. Wyznaczanie przyśpieszenia ziemskiego przy pomocy wahadła matematycznego i fizycznego. Kraków,

gdzie ω jest częstością kołową. Rozwiązaniem powyższego równania różniczkowego II-go stopnia jest wyrażenie (2) lub ( )

KONSPEKT ZAJĘĆ EDUKACYJNYCH

WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA METODĄ STRZAŁKI UGIĘCIA

Wyznaczanie momentu magnetycznego obwodu w polu magnetycznym

Doświadczalne wyznaczanie współczynnika sztywności (sprężystości) sprężyn i współczynnika sztywności zastępczej

KATEDRA AUTOMATYKI, BIOMECHANIKI I MECHATRONIKI. Laboratorium Mechaniki technicznej

Wyznaczanie modułu Younga metodą zginania pręta

Skręcanie prętów naprężenia styczne, kąty obrotu 4

10 K A T E D R A FIZYKI STOSOWANEJ

Podstawy fizyki wykład 4

Doświadczalne wyznaczanie współczynnika sztywności (sprężystości) sprężyny

Doświadczalne sprawdzenie drugiej zasady dynamiki ruchu obrotowego za pomocą wahadła OBERBECKA.

Ćw. 5. Badanie ruchu wahadła sprężynowego sprawdzenie wzoru na okres drgań

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXIII: Przypomnienie: statyka

Ćw. 32. Wyznaczanie stałej sprężystości sprężyny

wiczenie 15 ZGINANIE UKO Wprowadzenie Zginanie płaskie Zginanie uko nie Cel wiczenia Okre lenia podstawowe

m Jeżeli do końca naciągniętej (ściśniętej) sprężyny przymocujemy ciało o masie m., to będzie na nie działała siła (III zasada dynamiki):

Opis ruchu obrotowego

Fizyka 11. Janusz Andrzejewski

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu Mechanika i Budowa Maszyn Studia drugiego stopnia

Drgania. O. Harmoniczny

1. Wahadło fizyczne o regulowanej płaszczyźnie. drgań. kilkukrotnie sprawdzając z jaką niepewnością statystyczną możemy mieć do czynienia. pomiarze.

OPORY PRZEPŁYWU TRANSPORTU PNEUMATYCZNEGO MATERIAŁÓW WILGOTNYCH

WPŁYW WIATRU NA STATECZNOŚĆ śurawi WIEśOWYCH

Spis treści. Wstęp Część I STATYKA

Wyboczenie ściskanego pręta

Podstawy fizyki wykład 4

Politechnika Białostocka

18. Siły bezwładności Siła bezwładności w ruchu postępowych Siła odśrodkowa bezwładności Siła Coriolisa

Zasady i kryteria zaliczenia: Zaliczenie pisemne w formie pytań opisowych, testowych i rachunkowych.

WYZNACZANIE BRYŁY FOTOMETRYCZNEJ LAMP I OPRAW OŚWIETLENIOWYCH

( ) Płaskie ramy i łuki paraboliczne. η =. Rozważania ograniczymy do łuków o osi parabolicznej, opisanej funkcją

2. Pręt skręcany o przekroju kołowym

POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTYTUT OBRABIAREK I TECHNOLOGII BUDOWY MASZYN. Ćwiczenie D-3

Treści programowe przedmiotu

Wprowadzenie do WK1 Stan naprężenia

Drgania - zadanka. (b) wyznacz maksymalne położenie, prędkość i przyspieszenie ciała,

RUCH OBROTOWY- MECHANIKA BRYŁY SZTYWNEJ

KOOF Szczecin:

Transkrypt:

KATEDRA AUTOMATYKI, BIOMECHANIKI I MECHATRONIKI Laboratorium Mechaniki Technicznej Ćwiczenie 4 Badanie masowych momentów bezwładności

Ce ćwiczenia Wyznaczanie masowego momentu bezwładności bryły metodą wahadła fizycznego i metodą drgań skrętnych. Porównanie wybranych wyników z metodą obiczeniową wg wymiarów i mas eementów badanej bryły. 1 Wyznaczanie momentu bezwładności metodą wahadła fizycznego 1.1 Opis urządzenia pomiarowego Urządzenie pokazane na rysunku 1 składa się z pryzmy 1, uchwytu, statywu 3 i badanej bryły 4 (na rysunku widoczny jest korbowód z dwoma otworami). Uchwyt zamocowany jest do statywu 3 za pomocą śruby 5. Uwaga: podczas zmiany punktu zawieszenia naeży wysunąć pryzmę 1 z uchwytu przeciwnie do oznaczonego kierunku wsuwania (otwory w uchwycie mają zróżnicowane średnice, aby umożiwić zakeszczenie pryzmy na czas pomiaru). Rysunek 1. Stanowisko badania momentów bezwładności da metody wahadła fizycznego. 1. Wprowadzenie teoretyczne Korbowód (ub inne ciało sztywne) zawieszony w punkcie A ub B (zob. rysunek ) jest wahadłem fizycznym o długości zredukowanej (da zawieszenia w punkcie A) =, (1) gdzie: B1 moment bezwładności wzgędem punktu zawieszenia A, m masa korbowodu, a odegłość środka masy od osi zawieszenia.

Rysunek. Korbowód jako wahadło fizyczne. Zakłada się tutaj, że badane ciało sztywne posiada płaszczyznę symetrii prostopadłą do osi zawieszenia. W takim razie może być ono traktowane jako płaskie, datego często mówimy o punkcie zawieszenia, rozumiejąc przez to oś przechodzącą przez dany punkt zawieszenia i prostopadłą do płaszczyzny symetrii. Okres drgań wahadła fizycznego wynosi: Wstawiając (1) do () otrzymuje się: =. () = (3) ub =, (3a) gdzie Q=mg, stąd moment bezwładności korbowodu zawieszonego w punkcie A wzgędem osi zawieszenia =. (4) Moment bezwładności korbowodu zawieszonego w punkcie B wzgędem osi zawieszenia = (). (5) Stosując twierdzenie Steinera obicza się moment bezwładności korbowodu wzgędem osi przechodzącej przez środek masy (i równoegłej do poprzednich): B = B1 ma, 3

B = B m( - a ), (6) =, = () ( ). (6a) Po podstawieniu (4) i (5) do (6) i przyrównaniu stronami otrzymuje się stąd = () ( ), (7) =. (8) Wyznaczenie doświadczane wartości wiekości T1, T, Q i pozwaa na obiczenie wartości wiekości a i następnie z pierwszego z wzorów (6a) momentu bezwładności ciała sztywnego. 1.3 Przebieg ćwiczenia Przed przystąpieniem do pomiaru okresu wahań okreśa się następujące wartości: Q ciężar korbowodu ub innego ciała sztywnego (pomiar masy z dokładnością 0,05 g), odegłość między punktami podwieszenia A i B ( z dokładnością 0,1 mm). Po dokonaniu tych pomiarów ciało sztywne podwiesza się w punkcie A. Zostaje ono wprawione w ruch wahadłowy o kącie wahań +/-5 i mierzy się kikakrotnie (wg. wskazań prowadzącego) czas 50 wahnięć, notując wyniki w tabei. Taki sam pomiar przeprowadza się podwieszając ciało w punkcie B. Następnie za pomocą podanych wzorów zostają obiczone: położenie środka masy i moment bezwładności wzgędem osi prostopadłej do płaszczyzny symetrii ciała i przechodzącej przez środek masy oraz błąd pomiaru. W przypadku wyboru do badania ciała sztywnego złożonego z eementów o prostych i znanych wymiarach oraz gęstości, koejnym punktem ćwiczenia jest potwierdzenie wcześniej uzyskanych wyników przy użyciu wzorów na momenty bezwładności podstawowych brył sztywnych i twierdzenia Steinera (zob. rozdział 3). 1.4 Anaiza błędu gdzie Moment bezwładności obiczamy z wzoru (6a) =, (Q = mg ) = ( ). 4

Do wzorów tych wchodzą następujące wiekości mierzone: T1, T, Q i. Błędy pomiaru tych wiekości są od siebie niezaeżne i wynoszą: = 0,5%, = 0,5%, = 0,00005 kg, = 0,0001 m. Błąd wyznaczania momentu bezwładności okreśa wzór: = + + +. (9) Pochodne cząstkowe wchodzące do wzoru (9) = 1 +, = Błąd wzgędny pomiaru wynosi: = (), =, (10) (). 100%. (11) Wyznaczanie momentu bezwładności eementu metodą zawieszenia jednostrunowego.1 Opis urządzenia pomiarowego Urządzenie (zob. rysunek 3a) składa się z podstawy (1), struny (), uchwytu (3) i eementu badanego (4). Eement badany mocuje się w uchwycie tak, żeby jego główna oś pokrywała się z osią struny.. Wprowadzenie teoretyczne Badany eement zawieszony na strunie (zob. rysunek 3b) stanowi układ drgający, reaizujący drgania skrętne. Ruch układu opisuje równanie: gdzie: Σ = + Bo moment bezwładności uchwytu, B moment bezwładności eementu badanego, M moment reakcyjny wywołany skręceniem struny, Σ + = 0, (1) =, (13) 5

gdzie: φ kąt skręcenia struny, G moduł sprężystości poprzecznej, =, d- średnica struny, długość struny. ub a) b) Rysunek 3. Urządzenie pomiarowe (a) i badany eement (b). Uwzgędniając (13) w (1) + = 0 (14) + = 0. (14a) Oznaczając =, (15) otrzymujemy + = 0. (16) Jest to równanie drgań harmonicznych o częstości kołowej α. Okres drgań zostaje obiczony z zaeżności: 6

= = (17) skąd gdzie: Wiedząc, że = + i uwzgędniając (18) otrzymujemy Da samego uchwytu otrzymuje się =. (18) + =, (19) = Dzieąc równanie (19) przez (1) otrzymujemy. (0) =. (1 ) skąd =, ( ) = 1. (a) Uwzgędniając (1) w (0) można znaeźć: =. (3) Wzory (a) i (3) pozwaają na wyznaczenie wartości poszukiwanych wiekości B oraz G..3 Przebieg ćwiczenia 1. Pomiar długości (miarką) i średnicy d (mikromierzem) struny.. Zamocowanie badanego eementu w uchwycie tak, żeby jego główna oś pokrywała się z osią struny. 3. Wprowadzenie układu w ruch drgający (drgania skrętne); kąt obrotu +/-5. 4. Pomiar czasu 50 pełnych wahnięć (kika razy, wg wskazań prowadzącego), okreśenie średniej z tych pomiarów i okresu T wahań. 5. Zdjęcie badanego eementu. 6. Pomiar czasu 50 pełnych wahnięć (kika razy, wg wskazań prowadząc) wprowadzonego w drgania samego uchwytu, okreśenie średniej z tych pomiarów i okresu wahań. 7. Obiczenie B za pomocą wzoru (a) 8. Obiczenie G za pomocą wzoru (3) 7

9. Obiczenie błędu pomiaru. Moment bezwładności przyjmujemy za dany..4 Anaiza błędu Moment bezwładności eementu badanego okreśamy z wzoru (a). Do wzoru wchodzą wiekości, i. Błędy tych wiekości wynoszą: - błąd metody geometrycznej, za pomocą której wyznaczono - błąd pomiaru = - błąd okreśenia momentu bezwładności = 1%, (4) = 0,5%, (5) = + +. (6) Pochodne cząstkowe wchodzące do wzoru (6): = 1 =, =, =. (7) Uwzgędniając (4) i (5) w (7) otrzymamy: = 0,01, = 0,01, (8) = 0,01, stąd błąd wyznaczenia momentu bezwładności: Błąd wzgędny wynosi = 0,01 + +, (9) = 1 + %, ub = 1 + %. (30) 8

3 Środek masy i moment bezwładności układów złożonych Położenie środka masy C układu złożonego, odmierzane wzgędem osi x (w kierunku y) można okreśić wzorem: = gdzie mi, ai oznaczają odpowiednio masę i odegłość środka masy eementu i., Rysunek 4. Przykładowe ciało sztywne. Pokazany na rysunku 4 przykładowy układ złożony jest z 3 eementów wykonanych z materiału o gęstości. Poniżej podano wzory okreśające masę, odegłość środka masy eementu od osi x oraz masowe momenty bezwładności wzgędem osi prostopadłych do płaszczyzny rysunku i przechodzących przez środek masy danego eementu: 1) prostopadłościan o grubości g1 z otworem d1: - masa prostopadłościanu m1p= g1 1 h1, - masa otworu m1o= g1 πd1 /4, - odegłość środka masy a1= h1/, - moment bezwładności B1= m1p (1 + h1 ) m1o d1, ) prostopadłościan o grubości g : - masa m= g h, - odegłość środka masy a=3 + h/, - moment bezwładności B= m ( + h ), 3) waec o średnicy d3 : - masa m3= 3 πd3 /4, - odegłość środka masy a3=3/, - moment bezwładności B3= m3 (3 + d3 ). 9

Środek masy całego układu obiczymy wg wzoru a=(m1p a1 m1o a1+m a+m3 a3)/(m1p m1o+m+m3). Moment bezwładności całego układu wzgędem osi prostopadłej do płaszczyzny rysunku przechodzącej przez środek masy C wyznaczymy korzystając z twierdzenia Steinera: B= B1+ (m1p m1o) (a + h1/) + B + m (a 3/) + B3 + m3 (3 a + h/). Tabea 1. Masowe momenty bezwładności najczęściej spotykanych brył (oznaczone symboem I - zamiast B jak w powyższym tekście). 10

4 Wymagania wstępne Przed przystąpieniem do ćwiczenia wymagana jest: - znajomość wzorów okreśających okres drgań wahadła fizycznego oraz umiejętność wyprowadzania wzorów okreśających masowy moment bezwładności metodą wahadła fizycznego oraz metodą zawieszenia jednostrunowego; - znajomość wzorów okreśających położenie środka ciężkości oraz masowy moment bezwładności złożonego układu (z wykorzystaniem twierdzenia Steinera) i umiejętność wyprowadzenia tych wzorów da układu złożonego z kiku prostych figur, - znajomość na pamięć wzorów okreśających moment bezwładności podstawowych ciał: punktu materianego, cienkiego pręta (oś w środku ub na końcu pręta), waca oraz prostopadłościanu. Przykładowe pytania: - podaj wzory na moment bezwładności da waca i prostopadłościanu - wyznacz wzór na odegłość środka masy prostego układu złożonego z kiku figur (podany będzie rysunek z wymiarami figur), - wyznacz wzór na moment bezwładności prostego układu złożonego z kiku figur (wg podanego rysunku), - wyprowadź wzór na odegłość środka masy od osi zawieszenia korbowodu (wg przykładu w rozdziae 1.) w funkcji okresów drgań T1 i T, - wyprowadź wzór na równanie drgań harmonicznych wykorzystywane w metodzie zawieszenia jednostrunowego. Literatura 1. J. Awrejcewicz: Mechanika. WNT, Warszawa 007.. Z. Towarek: Mechanika ogóna. Zagadnienia wybrane. Wydawnictwo PŁ, Łódź 004. 3. J. Leyko : Dynamika układów materianych. PWN, Warszawa 1959. 4. M. E. Niezgodziński M.E., T. Niezgodziński T.: Wytrzymałość materiałów. PWN, Warszawa 1981. 5. Z. Parszewski: Teoria maszyn i mechanizmów. WNT, Warszawa 1978. 11

.4) Wyznaczenie błędu pomiaru momentu bezwładności metodą wahadła fizycznego B 4T 1 = T 1 B 4T = T Aktuaizacja 016-05-07 GW POLITECHNIKA ŁÓDZKA Katedra Automatyki, Biomechaniki i Mechatroniki Łódź, dnia... Ćwiczenie 4. Badanie masowych momentów bezwładności DZIEŃ ZAJĘĆ (pn., śr., czw.) GODZINA OCENA L.p. IMIĘ i NAZWISKO DATA: PODPIS: INDEKS L.p. PROWADZĄCY: DATA ODDANIA /PODPIS ODBIERAJĄCEGO DATA ODDANIA PO POPRAWIE / PODPIS ODBIERAJĄCEGO IMIĘ i NAZWISKO INDEKS B 4m = m B 4 = - błąd pomiaru B i błąd wzgędny ( B / B)100% 4B B 100% = 100% = UWAGA: WYNIKI WSZYSTKICH OBLICZEŃ PODAWAĆ Z DOKŁADNOŚCIĄ NIE MNIEJ NIŻ 3 I NIE WIĘCEJ NIŻ 5 CYFR ZNACZĄCYCH (OPTYMALNIE 4 CYFRY, np. 13.4 0.00134 134 10 itp.) NIE MYLIĆ CYFR ZNACZĄCYCH Z LICZBĄ MIEJSC PO PRZECINKU! 1 ) Wyznaczanie momentu bezwładności tarczy metodą zawieszenia jednostrunowego 4 3 5 1 1 - statyw - uchwyt 3 - struna 4, 5 - wkręty mocujące strunę 6 - znacznik do obserwacji drgań Schemat układu pomiarowego struna odegłość między środkami wycięć na strunie długość struny [mm] =... eement badany uchwyt B B 0 Wyniki pomiarów okresu wahań: L.p. Czas 50 wahnięć samego uchwytu τ 0 [s] L.p. Czas 50 wahnięć uchwytu z badanym eementem [s] τ W N I O S K I 6 średnica struny [m] =... d[mm] - pomiar w 3 miejscach: Masowy moment bezwł. uchwytu OBLICZENIA: Stanowisko pomiarowe Wartość średnia d[m] =... B 0 = 0,00474 kg m wart. średnia τ wart. średnia τśr [s] 0śr [s]...... okres wahań T 0 [s] okres wahań T [s] B [ kg m ] = B T 0( - 1)= T 0...... ( ) 4B B [%]= 1 + T T T = 0 biegunowy mom. bezwładności przekroju struny I =... G [Pa]= 4 ¼ B 0 I T 0 =

.3) Obiczenia środka masy i momentu bezwładności wg wymiarów i mas eementów zadanej bryły..1) Pomiary okresu wahań zadanej bryły w punktach zawieszenia A i B WPISAĆ WYMIARY ELEMENTÓW da ZADANEJ BRYŁY C - środki ciężkości brył grubość 1 h1' h h3 1 3 h1' =...[mm] x y a C h1 =...[mm] 3 h1 A B 1 =...[mm] h=h3=...[mm] =3=...[mm] h4 h4 =...[mm] masa m [g]=... powierzchnia s1 [mm]=h1 1= powierzchnia s=s3 [mm]=h = powierzchnia s4 [mm]=h4 4= Wyniki pomiarów okresu wahań m [kg]=... Czas 50 wahnięć Czas 50 wahnięć przy zawieszeniu przy zawieszeniu L.p. L.p. w punkcie A w punkcie B τ1 [s] τ [s] odegłość między punktami zawieszenia A i B si - powierzchnia eementu i, s - łączna powierzchnia. łączna powierzchnia s=s1+s+s3+s4=.3.) s m1 [kg]= s1 m= 4 =...[mm] [mm] =... masa g1,,3,4=...[mm] [m] =... od. środka masy 4 grubość 1 1 h1 =...[mm] 3 h1 A.3.1) g1,,3,4=...[mm] 4 h h3 UWAGI: - Da uproszczenia zapisu obiczeń pośrednie wyniki wyznaczać da wymiarów w [mm]. Końcową wartość momentu bezwładności przeiczyć z [kg mm] na [kg m] - Grubości eementów 1-4 są jednakowe, zatem znając masę m całej mi = si/s m bryły możemy okreśić masy mi jej poszczegónych eementów ze wzoru: x y a C 3 1 =...[mm] h=h3=...[mm] B B1 [kg mm] =.3.3) h4 =...[mm] h4 4 moment bezwładności eementu 1 wzgędem osi przechodzącej przez jego własny środek masy: wartość okanego przyspieszenia ziemskiego g = 9.81 m/s =3=...[mm] 4 =...[mm] 4 masa s m=m3[kg]= s m= m i m3 od osi x (znak wg kierunku y): a=a3 [mm] = od. środka masy A wartość średnia wartość średnia τ1śr [s]... a m1 od osi x (znak wg kierunku y): a1 [mm] = τśr [s]... okres wahań okres wahań C T1= τ1śr 50 [s]... T= τśr 50 [s]... a [m]= gt { 4¼ g(t1 +T ){ 8¼ = C e 3 moment bezwładności eementu ub 3 wzgędem osi przechodzącej przez jego własny środek masy: B=B3 [kg mm] = UWAGA! Przy obiczaniu momentu bezwładności w punkcie.3.6, da eementów oraz 3 naeży wstawiać odegłość e jako odegłość punktu C od środka masy każdego z tych eementów..3.4) masa.) Obiczenie odegłości środka ciężkości i momentu bezwładności wg pomiarów okresów wahań - metoda wahadła fizycznego - odegłość środka masy a e1 + e1= 1 = e = a a = B KORBOWÓD e e s m4 [kg]= s4 m= od. środka masy m4 od osi x (znak wg kierunku y): a4 [mm] = moment bezwładności eementu 4 wzgędem osi przechodzącej przez jego własny środek masy: B4 [kg mm] =.3.5) Środek masy całej bryły wzgędem osi x : m a +m a +m a +m a a[mm]= 1 1 3 3 4 4 = m.3.6) Masowy moment bezwładności całej bryły wzgędem osi prostopadłej do płaszczyzny rysunku przechodzącej przez środek masy C : - moment bezwładności B B [kg mm] = B [kg m ]= ma( T1 g 4¼ { a) = -6 B [kg m] = 10 B [kg mm] =