Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 12, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podobne dokumenty
Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 12, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 11, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 11, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Fotonika. Plan: Wykład 9: Interferencja w układach warstwowych

WSTĘP DO OPTYKI FOURIEROWSKIEJ

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 6, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 19, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Metody Optyczne w Technice. Wykład 5 Interferometria laserowa

Wykład 17: Optyka falowa cz.1.

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 13, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Zjawisko interferencji fal

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 19, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 17, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Zjawisko interferencji fal

Zjawisko interferencji fal

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 13, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

falowego widoczne w zmianach amplitudy i natęŝenia fal) w którym zachodzi

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 8, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 9, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 17, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Fizyka Laserów wykład 5. Czesław Radzewicz

Własności światła laserowego

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] - częstotliwość.

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] -częstotliwość.

ZADANIE 111 DOŚWIADCZENIE YOUNGA Z UŻYCIEM MIKROFAL

Wykład 16: Optyka falowa

Wykład 16: Optyka falowa

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 5, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Fizyka elektryczność i magnetyzm

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE

Dr Piotr Sitarek. Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska

Wykład 17: Optyka falowa cz.2.

Wykład FIZYKA II. 8. Optyka falowa

Interferometr Macha-Zehndera. Zapis sinusoidalnej siatki dyfrakcyjnej i pomiar jej okresu przestrzennego.

Równania Maxwella. roth t

Podstawy fizyki wykład 8

INTERFERENCJA WIELOPROMIENIOWA

3. Materiały do manipulacji wiązkami świetlnymi

Prawa optyki geometrycznej

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 24, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Ponadto, jeśli fala charakteryzuje się sferycznym czołem falowym, powyższy wzór można zapisać w następujący sposób:

Wykład XIV. wiatła. Younga. Younga. Doświadczenie. Younga

9. Optyka Interferencja w cienkich warstwach. λ λ

Laboratorium Fizyki Cienkich Warstw. Ćwiczenie nr.11

Falowa natura światła

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

BADANIE INTERFEROMETRU YOUNGA

Interferencja. Dyfrakcja.

KATEDRA TELEKOMUNIKACJI I FOTONIKI

Polaryzatory/analizatory

Rys. 1 Pole dyfrakcyjne obiektu wejściowego. Rys. 2 Obiekt quasi-periodyczny.

Światło jako fala Fala elektromagnetyczna widmo promieniowania Czułość oka ludzkiego w zakresie widzialnym

Wykład FIZYKA II. 7. Optyka geometryczna. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 26, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

59. WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA POWIETRZA ZA POMOCĄ INTERFEROMETRU MICHELSONA

INTERFEROMETR MICHELSONA ver. R

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 20, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Wykład III. Interferencja fal świetlnych i zasada Huygensa-Fresnela

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Optyka instrumentalna

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wykład I Krzysztof Golec-Biernat Optyka 1 / 16

Podpis prowadzącego SPRAWOZDANIE

DWUPASMOWY DZIELNIK WIĄZKI PROMIENIOWANIA OPTYCZNEGO

przenikalność atmosfery ziemskiej typ promieniowania długość fali [m] ciało o skali zbliżonej do długości fal częstotliwość [Hz]

BADANIE INTERFERENCJI MIKROFAL PRZY UŻYCIU INTERFEROMETRU MICHELSONA

Elektrodynamika Część 8 Fale elektromagnetyczne Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

WYZNACZANIE DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ SIATKI DYFRAKCYJNEJ

18 K A T E D R A F I ZYKI STOSOWAN E J

GŁÓWNE CECHY ŚWIATŁA LASEROWEGO

Fotonika kurs magisterski grupa R41 semestr VII Specjalność: Inżynieria fotoniczna. Egzamin ustny: trzy zagadnienia do objaśnienia

Natura światła. W XVII wieku ścierały się dwa, poglądy na temat natury światła. Isaac Newton

Światłowodowe Sensory interferencyjne: zasady pracy i konfiguracje

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

40. Międzynarodowa Olimpiada Fizyczna Meksyk, lipca 2009 r. DWÓJŁOMNOŚĆ MIKI

Rodzaje fal. 1. Fale mechaniczne. 2. Fale elektromagnetyczne. 3. Fale materii. dyfrakcja elektronów

Funkcja falowa i związek między gęstością mocy i funkcją falową to postulaty skalarnego modelu falowego światła.

Fizyka. dr Bohdan Bieg p. 36A. wykład ćwiczenia laboratoryjne ćwiczenia rachunkowe

Rys. 1 Geometria układu.

Optyka. Optyka falowa (fizyczna) Optyka geometryczna Optyka nieliniowa Koherencja światła


Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 7, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Rys. 1 Interferencja dwóch fal sferycznych w punkcie P.

Wykład 27 Dyfrakcja Fresnela i Fraunhofera

Laboratorium techniki laserowej. Ćwiczenie 3. Pomiar drgao przy pomocy interferometru Michelsona

Wykład 12: prowadzenie światła

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 3, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE

Optyka. Wykład V Krzysztof Golec-Biernat. Fale elektromagnetyczne. Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017

Wstęp do optyki i fizyki materii skondensowanej. O: Wojciech Wasilewski FMS: Mateusz Goryca

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Mateusz Winkowski, Jan Szczepanek

Fala elektromagnetyczna o określonej częstotliwości ma inną długość fali w ośrodku niż w próżni. Jako przykłady policzmy:

LASERY I ICH ZASTOSOWANIE W MEDYCYNIE

Transkrypt:

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej wykład 1, 3.03.01 wykład: pokazy: ćwiczenia: Czesław Radzewicz Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek rnest Grodner

Wykład 11 - przypomnienie superpozycja fal M interferencja fal płaskich monochromatycznych zastosowania pola prążków doświadczenie Younga spójność przestrzenna, interferometr gwiazdowy Michelsona interferencja na błonach interferometr Michelsona, spójność czasowa spektrometr fourierowski interferencja spektralna interferometr Macha-Zehndera oraz Sagnaca

Interferencja fali płaskiej i sferycznej R różnica dróg zależy od r x y s R R x y x y r R R maksima natężenia dla r R r m m, m 0,1,,... m R

Interferometr Jamina

Interferometr Twymana-Greena

n 0 d1 n1 przybliżenie: n s Powłoki dielektryczne prosty przykład 0 1 4 3 r 1 + 4 = n 0 n 1 n 0 + n 1 0 + 4n 0n 1 n 0 + n 1 n 0 n 1 n 0 +n 1 + n 1 n s n 1 +n s e ik 1d 1 0 1 n 1 n s n 1 + n s e ik 1d 1 0 wszystkie materiały to idealne dielektryki znamy falę padającą szukamy fali obitej wykład 5: r = n i n t zatem: t = n i +n t n i n i +n t 1 = n 0 n 1 n 0 +n 1 0, = n 0 n 0 +n 1 0 3 = n 1 n s n 1 +n s e ik 1d 1, 4 = n 1 n 0 +n 1 3 warstwa ćwierćfalowa: k 1 d 1 = π daje e ik 1d 1 = 1 i r = r 0 = n 0 n 1 n 0 +n 1 n 1 n s n 1 +n s Żądamy: n 0 n 1 n 0 +n 1 n 1 n s n 1 +n s = 0 n 1 = n 0 n s Ostatecznie: r = 0 dla d 1 = λ 4n 1 oraz n 1 = n 0 n s ćwierćfalowa warstwa antyrefleksyjna

Powłoki dielektryczne - wersja dla dorosłych n 0 i r wszystkie warstwy to idealne dielektryki znamy falę padającą szukamy fali obitej i przechodzącej d 1 n 1 d n... d N n N n s t

Powłoki dielektryczne, n 0 1 1' 1" 1"' W każdej warstwie mamy: nieskończenie wiele fal propagujących się w dół nieskończenie wiele fal propagujących się w górę d 1 n 1 ' " "' Przypomnienie, wykład 1 d n 3 3' 3" ψ 1 x, t = A 1 e i kx ωt+φ 1... ψ x, t = A e i kx ωt+φ ψ 1 x, t + ψ x, t i kx ωt+φ = Ae d N n N A = A 1 + A + A 1 A cos φ 1 φ n s tan φ = A 1 sin φ 1 + A sin φ A 1 cos φ 1 + A cos φ Stosujemy rozumowanie sekwencyjnie: Dodajemy falę 1 i falę 1, do wyniku dodajemy 1, do tego wyniku dodajemy 1,... Rezultat: w każdej warstwie są dwie fale: jedna w dół i jedna do góry

Powłoki dielektryczne, 3 W warstwie o indeksie m rozważamy pola na granicach. nm 1 im, tm, rm, ' rm, 1 Korzystamy z ciągłości składowych stycznych pola elektrycznego i magnetycznego przy przejściu przez granicę d m n m nm 1 im, 1 tm, 1 rm, 1 ' rm, przypomnienie, wykład (dla próżni): B = 1 c H k k H analogicznie, dla dielektryka mamy: B = n c k B

Powłoki dielektryczne, 4 nm 1 im, rm, Na górnej granicy warstwy o indeksie m: d m n m nm 1 tm, im, 1 tm, 1 ' rm, 1 rm, 1 ' rm, m = t,m + r,m+1 B m = n m c t,m r,m+1 (1) Na dolnej granicy tej warstwy: m+1 = i,m+1 + r,m+1 propagacja: i,m+1 = t,m e ik md m r,m+1 = r,m+1e ik md m (3) B m+1 = n m c i,m+1 r,m+1 () wstawiamy (3) do () m+1 = t,m e ik md m + r,m+1e ik md m B m+1 = n m c t,m e ik md m r,m+1e ik md m (4) wyliczamy: t,m = 1 r,m+1 = 1 m+1 + c n m B m+1 e ik md m m+1 c n m B m+1 e ik md m (5)

Powłoki dielektryczne, 4 (5) wstawiamy do (1): d m nm 1 n m nm 1 im, tm, im, 1 tm, 1 rm, ' rm, 1 rm, 1 ' rm, m = 1 m+1 + c B n m+1 e ik md m + m 1 m+1 c B n m+1 e ik md m m = cos k m d m m+1 + i c sin k n m d m B m+1 m podobnie B m = i n m sin k c md m m+1 + cos k m d m B m+1 macierz dla warstwy m gdzie M n = cos δ m i n m c sin δ m i c n m sin δ m cos δ m δ m = πn md m λ to zmiana fazy przy propagację przez warstwę m Ostatecznie, macierz dla warstwy m cos δ m i c sin δ n m m m B m = i n m c sin δ m cos δ m m B m = M m m+1 B m+1 m+1 B m+1

Powłoki dielektryczne, 5 d 1 d n 0 n 1 n in r 1 1, B1 Propagujemy pole od granicy N + 1 do granicy 1: 1 B 1 = M 1 M M N N+1 B N+1 czyli... N gdzie 1 B 1 = M N+1 B N+1 d N n N N 1, B N 1 N 1 M = M 1 M M N n s t i + r n 0 c = M i r t n s c t r = r i = t = t i = n 0 M c 11 + n 0n s c n 0 M c 11 + n 0n s c M 1 M 1 n s c M M 1 + M 1 + n s M c n 0 c n 0 c M 11 + n 0n s c M 1 + M 1 + n s c M

Warstwa ćwierćfalowa n 0 in r 1 n 1 d 1 = λ 4 δ 1 = k 1 d 1 = π d1 n1 macierz struktury = macierz warstwy n s t M = M 1 = cos δ 1 i c sin δ n 1 1 i n = 1 c sin δ 1 cos δ 1 0 i c n 1 i n 1 c 0 amplitudowy współczynnik odbicia r = n0 c M 11+ n 0ns c n0 c M 11+ n 0ns c = in 0ns n1c in 1 c i n 0ns n1c +in 1 c = n 0n s n 1 n 0 n s +n 1 M 1 M 1 n s M 1+M 1 + n s c M c M natężęniowy współczynnik odbicia R = r = n 0n s n 1 n 0 n s +n 1 Jeśli n 1 = n 0 n s to R = 0 ćwierćfalowa warstwa antyrefleksyjna Liczby: n 0 = 1, n s = 1.5 n 1 1. n 0 = 1, n s = 1.8 n 1 1.34

Dostępne materiały

Przykład warstwy ćwierćfalowej AR n 0 = 1, n s = 1.5

warstwy ćwierćfalowe n 1 d 1 = λ 4 δ 1 = k 1 d 1 = π n 0 in r n d = λ 4 δ = k d = π d1 n1 d n n s t Macierz struktury M = M 1 M = 0 i c n 1 i n 1 c 0 0 i c n i n c 0 = n n 1 0 0 n 1 n amplitudowy współczynnik odbicia r = n0 c M 11+ n 0ns c n0 c M 11+ n 0ns c = n sn 1 n 0 n n s n 1 +n 0 n M 1 M 1 n s M 1+M 1 + n s c M c M natężęniowy współczynnik odbicia R = r = = n sn 1 n 0 n Jeśli n = n s n to R = 0 1 n 0 antyrefleks dwuwarstwowy n s n 1 +n 0 n Ważna kolejność warstw: n 0 = 1, n s = 1.5, n 1 = 1.38, n = 1.6 R = r 0.00 n 0 = 1, n s = 1.5, n 1 = 1.6, n = 1.38 R = r 0.1

... Stos HR, 1 n 1 d 1 = λ 4 δ 1 = k 1 d 1 = π n 0 in r n d = λ 4 δ = k d = π 1 d1 n1 d n Macierz struktury M = M 1 M N = n n 1 0 0 n 1 n N = n n 1 N 0 0 n 1 n N N d 1 n 1 d n amplitudowy współczynnik odbicia n s t r = n0 c M 11+ n 0ns c n0 c M 11+ n 0ns c = n 0 n n1 n 0 n n1 N ns n 1 M 1 M 1 n s M 1+M 1 + n s n N +ns n 1 n N N c M c M

... Stos HR, 1 n 0 d1 n1 d n in r amplitudowy współczynnik odbicia N ns n N 1 r = n 0 n n1 n 0 n n1 n N +ns n 1 n N N d 1 d n 1 n n s t Lemat: dla wartości x takich, że x 1 ax N bx N lim N ax N + bx N = 1 natężeniowy współczynnik odbicia lim N R = 1 stos HR (ang.high Refectivity coating) n 0 = 1, n s = 1.5, n 1 =.4, n = 1.45 N 1 3 4 5 6 7 8 R 0.37 0.7 0.88 0.95 0.98 0.994 0.998 0.999

n 0 = 1, n s = 1.5, n 1 =.4, n = 1.45 Stos HR, przykład

Typy pokryć dielektrycznych Antyrefleksyjne HR (lustra) Dichroiczne Polaryzacyjne Ultraszybkie

Typy pokryć dielektrycznych Antyrefleksyjne: 1,, 3 długości fali, szerokopasmowe

HR, laserowe (wąskie pasmo), szerokopasmowe Typy pokryć dielektrycznych

Dichroiczne, ciepłe, zimne Typy pokryć dielektrycznych

Typy pokryć dielektrycznych BS

Polaryzacyjne Typy pokryć dielektrycznych

Z kontrolowaną dyspersją Typy pokryć dielektrycznych

parametry pokryć dielektrycznych R(λ, Θ, p) φ(λ, Θ, p) odporność mechaniczna odporność chemiczna próg zniszczenia optycznego

wytwarzanie pokryć dielektrycznych 1. Spin coating. Napylanie próżniowe napylany element waga kwarcowa T optyczny pomiar grubości nh nl grubość warstwy pompa próżniowa