Temat 13. Rozszerzalność cieplna i przewodnictwo cieplne ciał stałych.

Podobne dokumenty
Prąd elektryczny U R I =

OGÓLNE PODSTAWY SPEKTROSKOPII

WŁASNOŚCI CIAŁ STAŁYCH I CIECZY

W praktyce często zdarza się, że wyniki obu prób możemy traktować jako. wyniki pomiarów na tym samym elemencie populacji np.

Kwantowa natura promieniowania elektromagnetycznego

RUCH OBROTOWY Można opisać ruch obrotowy ze stałym przyspieszeniem ε poprzez analogię do ruchu postępowego jednostajnie zmiennego.

Wykład 13. Rozkład kanoniczny Boltzmanna Rozkład Maxwella-Boltzmanna III Zasada Termodynamiki. Rozkład Boltzmanna!!!

Podstawy termodynamiki

Wykład 10 Teoria kinetyczna i termodynamika

Badanie współzależności dwóch cech ilościowych X i Y. Analiza korelacji prostej

termodynamika fenomenologiczna p, VT V, teoria kinetyczno-molekularna <v 2 > termodynamika statystyczna n(v) to jest długi czas, zachodzi

Model elektronów swobodnych w metalu

) będą niezależnymi zmiennymi losowymi o tym samym rozkładzie normalnym z następującymi parametrami: nieznaną wartością 1 4

BADANIA CHARAKTERYSTYK HYDRAULICZNYCH KSZTAŁTEK WENTYLACYJNYCH

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych

Analiza danych. Analiza danych wielowymiarowych. Regresja liniowa. Dyskryminacja liniowa. PARA ZMIENNYCH LOSOWYCH

ELEKTROCHEMIA. ( i = i ) Wykład II b. Nadnapięcie Równanie Buttlera-Volmera Równania Tafela. Wykład II. Równowaga dynamiczna i prąd wymiany

Wzajemne relacje pomiędzy promieniowaniem a materią wynikają ze zjawisk związanych z oddziaływaniem promieniowania z materią. Do podstawowych zjawisk

XLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP WSTĘPNY Zadanie teoretyczne

XXX OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

I. Elementy analizy matematycznej

2 PRAKTYCZNA REALIZACJA PRZEMIANY ADIABATYCZNEJ. 2.1 Wprowadzenie

Wykład Turbina parowa kondensacyjna

( ) ( ) 2. Zadanie 1. są niezależnymi zmiennymi losowymi o. oraz. rozkładach normalnych, przy czym EX. i σ są nieznane. 1 Niech X

Funkcja rozkładu Fermiego-Diraca w różnych temperaturach

Metody symulacji w nanostrukturach (III - IS)

Statystyki klasyczne i kwantowe

V. TERMODYNAMIKA KLASYCZNA

Diagonalizacja macierzy kwadratowej

5. Pochodna funkcji. lim. x c x c. (x c) = lim. g(c + h) g(c) = lim

Moment siły (z ang. torque, inna nazwa moment obrotowy)

65120/ / / /200

Teoria niepewności pomiaru (Rachunek niepewności pomiaru) Rodzaje błędów pomiaru

Wykład 3 Zjawiska transportu Dyfuzja w gazie, przewodnictwo cieplne, lepkość gazu, przewodnictwo elektryczne

Stanisław Cichocki. Natalia Nehrebecka. Wykład 6

S. Baran - Podstawy fizyki materii skondensowanej Fonony. Fonony

MECHANIKA 2 MOMENT BEZWŁADNOŚCI. Wykład Nr 10. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Zaawansowane metody numeryczne

Wykład Efekt Joule a Thomsona

(M2) Dynamika 1. ŚRODEK MASY. T. Środek ciężkości i środek masy

INDUKCJA ELEKTROMAGNETYCZNA. - Prąd powstający w wyniku indukcji elektro-magnetycznej.

Pasmowa teoria przewodnictwa. Anna Pietnoczka

Twierdzenie Bezouta i liczby zespolone Javier de Lucas. Rozwi azanie 2. Z twierdzenia dzielenia wielomianów, mamy, że

Siła jest przyczyną przyspieszenia. Siła jest wektorem. Siła wypadkowa jest sumą wektorową działających sił.

ZASADA ZACHOWANIA MOMENTU PĘDU: PODSTAWY DYNAMIKI BRYŁY SZTYWNEJ

dy dx stąd w przybliżeniu: y

Teoria niepewności pomiaru (Rachunek niepewności pomiaru) Rodzaje błędów pomiaru

p Z(G). (G : Z({x i })),

1. Komfort cieplny pomieszczeń

Projekt 6 6. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

Stanisław Cichocki. Natalia Nehrebecka. Wykład 6

METODA ELEMENTU SKOŃCZONEGO. Termokinetyka

Statystyka. Zmienne losowe

Statystyka Opisowa 2014 część 2. Katarzyna Lubnauer

S. Baran - Podstawy fizyki materii skondensowanej Pasma energetyczne. Pasma energetyczne

Czym jest prąd elektryczny

Zaburzenia periodyczności sieci krystalicznej

Fizyka cząstek elementarnych

Wstęp do metod numerycznych Faktoryzacja SVD Metody iteracyjne. P. F. Góra

Systemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne

Definicje ogólne

Wykład 1 Zagadnienie brzegowe liniowej teorii sprężystości. Metody rozwiązywania, metody wytrzymałości materiałów. Zestawienie wzorów i określeń.

Przejścia kwantowe w półprzewodnikach (kryształach)

Wstęp do astrofizyki I

Modele wieloczynnikowe. Modele wieloczynnikowe. Modele wieloczynnikowe ogólne. α β β β ε. Analiza i Zarządzanie Portfelem cz. 4.

Blok 7: Zasada zachowania energii mechanicznej. Zderzenia

Proces narodzin i śmierci

= σ σ. 5. CML Capital Market Line, Rynkowa Linia Kapitału

Stanisław Cichocki Natalia Nehrebecka. Zajęcia 4

Podstawy teorii falek (Wavelets)

MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY Kryteria oceniania odpowiedzi. Arkusz A II. Strona 1 z 5

Za: Stanisław Latoś, Niwelacja trygonometryczna, [w:] Ćwiczenia z geodezji II [red.] J. Beluch

2. Wiązania w kryształach

Statystyka Inżynierska

IX. MECHANIKA (FIZYKA) KWANTOWA

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 7 16.XI Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych

Kondensatory. Definicja pojemności przewodnika: C = q V. stosunek!adunku wprowadzonego na przewodnik do wytworzonego potencja!u.

LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI Badanie obwodów prądu sinusoidalnie zmiennego

Pokazać, że wyżej zdefiniowana struktura algebraiczna jest przestrzenią wektorową nad ciałem

Natalia Nehrebecka. Zajęcia 3

Pomiary dawek promieniowania wytwarzanego w liniowych przyspieszaczach na użytek radioterapii

Elektryczność i Magnetyzm

Przykład 5.1. Kratownica dwukrotnie statycznie niewyznaczalna

u u u( x) u, x METODA RÓŻNIC SKOŃCZONYCH, METODA ELEMENTÓW BRZEGOWYCH i METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

AUTOMATYKA I STEROWANIE W CHŁODNICTWIE, KLIMATYZACJI I OGRZEWNICTWIE L3 STEROWANIE INWERTEROWYM URZĄDZENIEM CHŁODNICZYM W TRYBIE PD ORAZ PID

Badanie współzaleŝności dwóch cech ilościowych X i Y. Analiza korelacji prostej. Badanie zaleŝności dwóch cech ilościowych. Analiza regresji prostej

Wykład Mikro- i makrostany oraz prawdopodobie

5. CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE

Równanie falowe Schrödingera ( ) ( ) Prostokątna studnia potencjału o skończonej głębokości. i 2 =-1 jednostka urojona. Ψ t. V x.

VII. CZĄSTKI I FALE VII.1. POSTULAT DE BROGLIE'A (1924) De Broglie wysunął postulat fal materii tzn. małym cząstkom przypisał fale.

Zestaw zadań 4: Przestrzenie wektorowe i podprzestrzenie. Liniowa niezależność. Sumy i sumy proste podprzestrzeni.

STATYSTYKA MATEMATYCZNA WYKŁAD 5 WERYFIKACJA HIPOTEZ NIEPARAMETRYCZNYCH

PODSTAWY MECHANIKI KWANTOWEJ

Zapis informacji, systemy pozycyjne 1. Literatura Jerzy Grębosz, Symfonia C++ standard. Harvey M. Deitl, Paul J. Deitl, Arkana C++. Programowanie.

TEORIA PASMOWA CIAŁ STAŁYCH

Wyznaczanie współczynnika sztywności zastępczej układu sprężyn

Przejścia promieniste

Wyznaczanie długości fali światła metodą pierścieni Newtona

Stanisław Cichocki. Natalia Nehrebecka. Wykład 7

Transkrypt:

Temat 13. Rozszerzalność ceplna przewodnctwo ceplne cał stałych. W temace 8 wykazalśmy przy wykorzystanu warunków brzegowych orna-karmana, że wyraz lnowy w rozwnęcu energ potencjalnej w szereg potęgowy w funkcj odległośc medzy atomam zeruje sę wyraz kwadratowy jest perwszym nezerowym składnkem szeregu. Przyblżene polegające na obcęcu szeregu za wyrazem kwadratowym, zwane przyblżenem harmoncznym, okazało sę wystarczające np. do znalezena zwązku dyspersyjnego ω(k), jednakże stneje szereg zjawsk, których wyjaśnene wymaga rozpatrzena wpływu członów anharmoncznych jest to mędzy nnym rozszerzalność ceplna rozpraszane fononów na nnych fononach będące przyczyną oporu ceplnego gazu fononowego. 13.1. Fononowe przewodnctwo ceplne cał stałych W całach stałych cepło jest przenoszone przez fonony swobodne elektrony. W metalach przewodnctwo elektronowe może być domnujące. Rozważmy zatem zolatory, w których za przewodnctwo ceplne odpowedzalne są fonony. Fonon o wektorze falowym k częstośc ω oddzałuje z nnym cząstkam (fotony, neutrony, elektrony, nne fonony) jak cząstka o pędze: p = ħ k (13.1) oraz energ E = ħ ω. (13.2) Współrzędne fononu opsane są przez względne współrzędne położena atomów. W konsekwencj, fonony ne są nośnkam pędu kryształu, tzn. wzbudzene fononu w sec krystalcznej ne wpływa na pęd całego kryształu lczony jako suma pędów wszystkch atomów. Z tego powodu pęd fononu nazywany jest kwazpędem. Wyjątkowa sytuacja występuje tylko w przypadku k = 0, który odpowada jednorodnej translacj całego kryształu z ruchem tym zwązany jest pewen nezerowy pęd. Defncja 13.1 Współczynnk przewodnctwa ceplnego K [J/(m K)] cała stałego w warunkach ustalonego przepływu cepła przez dług pręt zdefnowany jest równanem J U = K, (13.3) gdze J U jest strumenem energ ceplnej [J/(m 2 s)] = [W/m 2 ], czyl energą przechodzącą przez jednostkę powerzchn w jednostce czasu, / jest gradentem temperatury wzdłuż os pręta x. Gdyby nośnk energ rozchodzły sę przez próbkę bez odchyleń, to strumeń cepła byłby zależny ne od gradentu temperatury, lecz od różncy temperatur na końcach próbk. Obserwowana w dośwadczenach zależność od gradentu wskazuje na to, że fonony dyfundują przez próbkę ulegając lcznym zderzenom. Traktując fonony jak gaz zachowujący sę zgodne z założenam modelu gazu doskonałego znajdzemy wyrażene opsujące współczynnk przewodnctwa ceplnego. Rozważmy przemeszczene pojedynczego fononu wzdłuż os x, z mejsca o temperaturze T + T do mejsca o temperaturze T. Cząstka ta odda energę c T, gdze c oznacza cepło właścwe lczone na jedną cząstkę. Analogczne cząstka poruszająca sę w przecwną stronę poberze energę c T, jednak kerunek transportu energ będze w obu przypadkach tak sam. Wypadkowy strumeń energ przenoszony przez wszystke fonony wynos węc J = ncv T, (13.4) gdze: U x 61

n jest koncentracją cząstek (lczbą cząstek na jednostkę objętośc), ω vx = - składowa x prędkośc paczk falowej (może różnć sę od prędkośc fazowej ω/k x ), kx < > oznacza wartość średną, znak symbolzuje transport energ w kerunku spadku temperatury T. Różnca temperatur T dla odległośc równej średnej drodze swobodnej fononu l x wzdłuż os x wynos T = lx = vxτ, (13.5) gdze τ jest średnm czasem mędzy zderzenam. Ze wzorów (13.4) (13.5) otrzymujemy 2 JU = nvx cτ. (13.6) Dla ośrodka zotropowego oraz kryształu o symetr regularnej 2 1 2 vx = v, (13.7) 3 wzór (13.6) przyjmuje postać J U = 1 nv 2 cτ. (13.8) 3 Jeżel prędkość fononów v jest stała (jak w przyblżenu Debye a), wzór (13.8) możemy zapsać 1 J U = Cvl, (13.9) 3 gdze: l = v τ jest średną drogą fononów mędzy zderzenam, C = nc jest pojemnoścą ceplną na jednostkę objętośc. Stąd współczynnk przewodnctwa ceplnego 1 K = Cvl. (13.10) 3 Tabela 13.1. Przykładowe wartośc lczbowe pojemnośc ceplnej na jednostkę objętośc C, przewodnctwa ceplnego K średnej drog swobodnej l [2]. kryształ T [ C] C [J/(cm 3 K)] K [J/(cm K)] l [Å] kwarc 0 2,00 0,13 40 190 0,55 0,50 540 NaCl 0 1,88 0,07 23 190 1,00 0,27 100 Długość średnej drog swobodnej l jest określona przez dwa procesy: 1) rozpraszane na nnych fononach (zderzena trójfononowe), 2) rozpraszane na obektach statycznych, w tym - rozpraszane na ścankach kryształu, - rozpraszane na defektach sec. 1). Zderzena trójfononowe. We wszystkch procesach trójfononowych mus być zachowana energa ω 1 + ω 2 = ω 3. (13.11) W secach perodycznych wszystke nezależne wartośc wektora falowego k leżą w perwszej strefe rllouna. Jeśl w wynku zderzena powstane fonon o wektorze falowym leżącym poza I 62

strefą rllouna, to mus być sprowadzony do I strefy przez dodane wektora sec odwrotnej G. Stąd wynka, że można wyróżnć procesy trójfononowe dwóch rodzajów: 1.1). Procesy normalne (N) w których zachowany jest pęd układu fononów, co można zapsać przy wykorzystanu wektorów falowych fononów k 1 + k 2 = k 3. (13.12) Całkowty pęd gazu fononowego ne zmena sę w wynku takch zderzeń. Średna prędkość unoszena fononów ne jest węc zaburzana przez procesy normalne w konsekwencj ne mają one wpływu ma przewodnctwo ceplne. 1.2). Procesy przerzutu (U ang. umklapp) Peerls odkrył procesy, w których wektor falowy ne jest zachowany, natomast spełnone jest równane k 1 + k 2 = k 3 + G, (13.13) gdze G jest wektorem sec odwrotnej. k x k x k 1 k 2 k 1 k 2 k 3 k y k 3 G k 1 +k 2 k y (a) I strefa rllouna (b) I strefa rllouna Rys. 13.1. Zderzena fononów na przykładze dwuwymarowej sec kwadratowej. Czarne punkty oznaczają węzły sec odwrotnej. Kwadrat symbolzuje I strefę rllouna w przestrzen k. (a) Proces normalny, (b) proces umklapp. Wektor sec odwrotnej G ma długość 2π/a, gdze a jest stałą sec kryształu. W wysokch temperaturach T >> θ, gdze θ jest temperaturą Debye a daną wzorem (12.5), rozpraszane fononów na obektach statycznych jest mało stotne znaczną część wszystkch procesów stanową procesy U. Średna droga swobodna fononów występująca we wzorze (13.10) jest węc średną drogą swobodną dla procesów U (bez procesów N). Koncentracja fononów wzrasta ze wzrostem T z teor sprzężeń anharmoncznych wynka, że średna droga swobodna l ~ 1/T, (13.14) Poneważ w wysokch temperaturach pojemność ceplna dąży do wartośc stałej (prawo Dulonga Petta) C V 3nk, (13.15) można oczekwać, że przewodność ceplna K ~ 1/T, (13.16) co jest zgodne z weloma wynkam dośwadczalnym. 2) rozpraszane na obektach statycznych. W nskch temperaturach T << θ, średna droga swobodna jest ogranczona główne przez nedoskonałośc sec krystalcznej. Jeśl seć ne jest slne zdefektowana, to średna droga 63

swobodna fononów l staje sę porównywalna z szerokoścą próbk D. Wzór (13.10) przyjmuje węc następującą postać (z dokładnoścą do rzędu wartośc) K C v D, (13.17) gdze jedyną welkoścą zależną od temperatury jest pojemność ceplna C. Wcześnej wykazalśmy (temat 12), że pojemność ceplna w przyblżenu Debye a zmena sę jak T 3 możemy oczekwać analogcznej zależnośc dla współczynnka K, co zostało potwerdzone dośwadczalne. Nawet w krysztale o dealnej strukturze mogą występować różne zotopy perwastków. Przypadkowy rozkład mas zotopów w sec jest stotną przyczyną dodatkowego rozpraszana fononów, co powoduje obnżene przewodnctwa ceplnego w porównanu do kryształu czystego zotopowo. Przykładowe wynk dla Ge o różnym składze zotopowym pokazano na rys. 13.2. Rys. 13.2. Przewodnctwo ceplne K germanu w funkcj temperatury T. Próbka wzbogacona zawera 96% zotopu Ge, naturalny german zawera 20% 70 Ge, 27% 72 Ge, 8% 73 Ge, 37% 74 Ge 8% 76 Ge. W nskch temperaturach dla próbk wzbogaconej otrzymujemy zależność K = 0,06 T 3 [2]. 13.2. Rozszerzalność ceplna cał stałych Zapszmy energę potencjalną atomów przesunętych o x z położena równowag w postac anharmoncznej U( = cx 2 gx 3 f x 4, (13.18) przy czym c, g f mają wartośc dodatne. Wyraz gx 3 opsuje asymetrę wzajemnego odpychana atomów. Według rozkładu Maxwella-oltzmanna ułamek cząstek zajmujących stany o energ E wynos N d exp( E k T) =, (13.19) N d exp( E k T) gdze d jest współczynnkem degeneracja stanów, czyl lczbą stanów o jednakowej energ E. Oblczmy średną ważoną wychylena x dla d = const. stosując jako wagę statystyczną rozkład (13.19) przy braku degeneracj xexp[ U( k x =. (13.20) exp[ U( k T] T] 64

potencjał harmonczny U( = cx 2, gdze x = r - r 0 potencjał anharmonczny U( = cx 2 -gx 3 -fx 4, gdze x = r - r 0 U - enega r 0 średne położene r U - enega r 0 średne położene r a) Rys. 13.1. Energa potencjalna atomów w przyblżenu (a) harmoncznym (b) anharmoncznym. b) Dla nezbyt dużych wychyleń wyrazy anharmonczne są małe w porównanu do wyrazu kwadratowego cx 2 możemy rozwnąć wyrazy podcałkowe w (13.20) w szereg 2 3 4 gx + fx x exp[ U( kt]= exp x exp kt k T 2 4 5 exp k T gx + fx x+ k T, (13.21) 2 exp[ U ( kt] exp (13.22) kt następne wykorzystać znane wartośc całek π, dlan= 0, a 2 3 π x n exp( ax )=, dlan= 4, (13.23) 5/ 2 4a 0, dlanneparzystego. Ostateczne otrzymujemy 3g x = kt, (13.24) 2 4c gdze wyraz symetryczny fx 4 w szeregu potęgowym (13.18) okazuje sę nestotny. Współczynnk lnowej rozszerzalnośc ceplnej próbk jest zdefnowany wzorem L N x x λ = = =, (13.25) LT NaT at gdze przez a oznaczono stałą sec. Po podstawenu wzoru (13.24) do (13.25) otrzymujemy 3g λ = k 2. (13.26) 4ac Zwązek ten można wykorzystać do wyznaczena współczynnka anharmoncznośc g na podstawe pomarów rozszerzalnośc ceplnej. 65