Ćwiczenie 410. Wyznaczanie modułu Younga metodą zginania pręta. Długość* Szerokość Grubość C l, [m] a. , [mm] [m -1 ] Strzałka ugięcia,

Podobne dokumenty
Przykład 4.1. Belka dwukrotnie statycznie niewyznaczalna o stałej sztywności zginania

Materiały Ceramiczne laboratorium

Przykład 5.1. Kratownica dwukrotnie statycznie niewyznaczalna

Pneumatyczne pomiary długości

Wyznaczanie współczynnika sztywności zastępczej układu sprężyn

Przykład 2.3 Układ belkowo-kratowy.

Sprawozdanie powinno zawierać:

Mechanika Techniczna studia zaoczne inżynierskie I stopnia kierunek studiów Inżynieria Środowiska, sem. III materiały pomocnicze do ćwiczeń

Przykład 3.2. Rama wolnopodparta

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA LEPKOŚCI CIECZY METODĄ STOKESA

MECHANIKA 2 MOMENT BEZWŁADNOŚCI. Wykład Nr 10. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Funkcja momentu statycznego odciętej części przekroju dla prostokąta wyraża się wzorem. z. Po podstawieniu do definicji otrzymamy

SPRAWDZANIE PRAWA MALUSA

Przykład 3.1. Wyznaczenie zmiany odległości między punktami ramy trójprzegubowej

Sprawozdanie powinno zawierać:

Stateczność układów ramowych

Przykłady (twierdzenie A. Castigliano)

WYZNACZANIE PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO ZA POMOCĄ WAHADŁA RÓŻNICOWEGO

WYZNACZANIE MODUŁU SZTYWNOŚCI METODĄ DYNAMICZNĄ GAUSSA

Ćw. 26. Wyznaczanie siły elektromotorycznej ogniwa na podstawie prawa Ohma dla obwodu zamkniętego

Wstępne przyjęcie wymiarów i głębokości posadowienia

Systemy Ochrony Powietrza Ćwiczenia Laboratoryjne

Wyznaczanie długości fali światła metodą pierścieni Newtona

Ćw. 5. Wyznaczanie współczynnika sprężystości przy pomocy wahadła sprężynowego

Grupa: Elektrotechnika, wersja z dn Studia stacjonarne, II stopień, sem.1 Laboratorium Techniki Świetlnej

NOŚNOŚĆ GRANICZNA

Laboratorium Dynamiki Maszyn

Ćw. 4. Wyznaczanie modułu Younga z ugięcia

Ćw. 25. Pomiary siły elektromotorycznej ogniwa metodą kompensacji

Wyznaczanie modułu Younga metodą strzałki ugięcia

I PRACOWNIA FIZYCZNA, UMK TORUŃ WYZNACZANIE MOMENTU BEZWŁADNOŚCI BRYŁY SZTYWNEJ ZA POMOCĄ WAHADŁA TORSYJNEGO

WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA PRZEZ ZGINANIE

Studia stacjonarne, II stopień, sem.1 Laboratorium Techniki Świetlnej

Część 1 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI 1 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI Twierdzenie Bettiego (o wzajemności prac)

WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA METODĄ STRZAŁKI UGIĘCIA

Przykład 4.4. Belka ze skratowaniem

RUCH OBROTOWY Można opisać ruch obrotowy ze stałym przyspieszeniem ε poprzez analogię do ruchu postępowego jednostajnie zmiennego.

TRANZYSTOR BIPOLARNY CHARAKTERYSTYKI STATYCZNE

Wyznaczanie modułu Younga metodą zginania pręta

11. WŁASNOŚCI SPRĘŻYSTE CIAŁ

W praktyce często zdarza się, że wyniki obu prób możemy traktować jako. wyniki pomiarów na tym samym elemencie populacji np.

I. Elementy analizy matematycznej

Politechnika Lubelska. Ćwiczenie 18 - Wytrzymałość materiałów na pękanie. (do użytku wewnętrznego)

Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH. Ceramika Konstrukcyjna i Techniczna. Kierunek: Ceramika 2015/16. Ćwiczenie 2

LABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI. ĆWICZENIE NR 1 Drgania układów mechanicznych

Wyznaczanie modułu Younga metodą zginania pręta MATEMATYKA Z ELEMENTAMI FIZYKI. Ćwiczenie Nr 1 KATEDRA ZARZĄDZANIA PRODUKCJĄ

Wytrzymałość Materiałów

Ć W I C Z E N I E N R M-6

BADANIA WYCINKA RURY ZE STALI G355 Z GAZOCIĄGU PO 15 LETNIEJ EKSPLOATACJI Część II.: Badania metodami niszczącymi

Rachunek niepewności pomiaru opracowanie danych pomiarowych

SPRĘŻYSTOŚĆ PŁYT PILŚNIOWYCH WYTWORZONYCH Z DREWNA ORAZ SŁOMY ŻYTNIEJ

Konstrukcje sprężone

Obliczanie naprężeń stycznych wywołanych momentem skręcającym w przekrojach: kołowym, pierścieniowym, prostokątnym 7

Siła jest przyczyną przyspieszenia. Siła jest wektorem. Siła wypadkowa jest sumą wektorową działających sił.

Moment siły (z ang. torque, inna nazwa moment obrotowy)

BADANIE PODŁUŻNYCH FAL DŹWIĘKOWYCH W PRĘTACH

STATECZNOŚĆ SKARP. α - kąt nachylenia skarpy [ o ], φ - kąt tarcia wewnętrznego gruntu [ o ],

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

2. Pręt skręcany o przekroju kołowym

Wytrzymałość Materiałów

u u u( x) u, x METODA RÓŻNIC SKOŃCZONYCH, METODA ELEMENTÓW BRZEGOWYCH i METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI. SPRAWOZDANIE Z PRACY LABORATORYJNEJ nr 0. Badanie rozkładu rzutu śnieżkami do celu

Praca podkładu kolejowego jako konstrukcji o zmiennym przekroju poprzecznym zagadnienie ekwiwalentnego przekroju

LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW. Ćwiczenie 8 WYBOCZENIE PRĘTÓW ŚCISKANYCH Cel ćwiczenia

WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA ĆWICZENIA LABORATORYJNE Z FIZYKI. SPRAWOZDANIE Z PRACY LABORATORYJNEJ nr 0. Badanie rozkładu rzutu śnieżkami do celu

NAUKOWE OSIĄGNIĘCIA MECHANIKI W WALCE 0 POSTĘP W BUDOWNICTWIE

1. WZORY TRANSFORMACYJNE METODY PRZEMIESZCZEŃ

1. OKREŚLENIE PARAMETRÓW GEOTECHNICZNYCH

9. STATECZNOŚĆ SPRĘŻYSTA UKŁADÓW PRĘTOWYCH

WYWAŻANIE STATYCZNE WIRUJĄCYCH ZESTAWÓW RADIOLOKACYJNYCH

Teoria niepewności pomiaru (Rachunek niepewności pomiaru) Rodzaje błędów pomiaru

Wstęp. Numeryczne Modelowanie Układów Ciągłych Podstawy Metody Elementów Skończonych. Warunki brzegowe. Elementy

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

POMIAR WSPÓŁCZYNNIKÓW ODBICIA I PRZEPUSZCZANIA

STATYCZNA PRÓBA SKRĘCANIA

ZASTOSOWANIE DZIANIN DYSTANSOWYCH DO STREFOWYCH MATERACY ZDROWOTNYCH. Bogdan Supeł

Optymalizacja belki wspornikowej

Teoria niepewności pomiaru (Rachunek niepewności pomiaru) Rodzaje błędów pomiaru

AUTOMATYKA I STEROWANIE W CHŁODNICTWIE, KLIMATYZACJI I OGRZEWNICTWIE L3 STEROWANIE INWERTEROWYM URZĄDZENIEM CHŁODNICZYM W TRYBIE PD ORAZ PID

KATEDRA AUTOMATYKI, BIOMECHANIKI I MECHATRONIKI. Laboratorium. Mechaniki Technicznej

Ćwiczenie projektowe z Podstaw Inżynierii Komunikacyjnej

KURS STATYSTYKA. Lekcja 6 Regresja i linie regresji ZADANIE DOMOWE. Strona 1

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego

Rys. 1. Elementy zginane. KONSTRUKCJE BUDOWLANE PROJEKTOWANIE BELEK DREWNIANYCH BA-DI s.1 WIADOMOŚCI OGÓLNE

INDUKCJA ELEKTROMAGNETYCZNA. - Prąd powstający w wyniku indukcji elektro-magnetycznej.

Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie

Energia potencjalna jest energią zgromadzoną w układzie. Energia potencjalna może być zmieniona w inną formę energii (na przykład energię kinetyczną)

WYZNACZANIE MODUŁU SPRĘŻYSTOŚCI POSTACIOWEJ G PRZEZ POMIAR KĄTA SKRĘCENIA

LABORATORIUM MECHANIKI EKSPERYMENTALNEJ. Instrukcja do ćwiczenia

MECHANIKA BUDOWLI 2 1. UKŁADY PRZESTRZENNE

SYMULACJA KOMPUTEROWA NAPRĘŻEŃ DYNAMICZNYCH WE WRĘGACH MASOWCA NA FALI NIEREGULARNEJ

1. Wstęp. Grupa: Elektrotechnika, wersja z dn Studia stacjonarne, II stopień, sem.1 Laboratorium Techniki Świetlnej

1. Wstęp. Grupa: Elektrotechnika, wersja z dn Studia stacjonarne, II stopień, sem.1 Laboratorium Techniki Świetlnej

Ile wynosi suma miar kątów wewnętrznych w pięciokącie?

Sił Si y y w ewnętrzne (1)(1 Mamy my bry r łę y łę mate t r e iralną obc ob iążon ż ą u kła k de d m e si m ł si ł

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2014/15

Instytut Inżynierii Chemicznej i Urządzeń Cieplnych Politechniki Wrocławskiej

SZACOWANIE NIEPEWNOŚCI POMIARU METODĄ PROPAGACJI ROZKŁADÓW

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH. Doświadczalne sprawdzenie zasady superpozycji

Prąd elektryczny U R I =

Transkrypt:

Katedra Fzyk SGGW Nazwsko... Data... Nr na śce... Imę... Wydzał... Dzeń tyg.... Godzna... Ćwczene 410 Wyznaczane modułu ounga metodą zgnana pręta Pomary rozmarów pręta Rodzaj pręta Długość* Szerokość Grubość C, [m] a, [mm] h, [mm] [m -1 ] *Uwaga: Długość pręta czona jest pomędzy punktam podparca. Pomary strzałk ugęca Rodzaj pręta Masa obcążena Wskazana mkromerza, [mm], przy obcążenu Strzałka ugęca, Q Średna, k Q Moduł ounga, Teoretyczny Moduł ounga, [g] rosnącym maejącym [mm] [N/m] [N/m] [GPa] [GPa] 0 0 0

Katedra Fzyk SGGW 1 Ćwczene 410. Wyznaczane modułu ounga metodą zgnana pręta CL Ceem tego ćwczena jest wyznaczene modułu ounga meta drewna metodą zgnana płaskownka za pomocą pomaru strzałk ugęca. TORIA Prawo Hook a Jeże na uneruchomone cało sprężyste podzałamy słą, to powstaną w tym cee naprężena, wywołujące jego odkształcene. Naprężene w pręce o przekroju poprzecznym A, na który dzała sła F (prostopadła bądź styczna do A) równe jest stosunkow sły do poa przekroju pręta: F A (1) Naprężenu stawają opór sły mędzycząsteczkowe wewnątrz materału. Rozróżna sę zwyke trzy rodzaje naprężeń: rozcągające (wydłużają cało), ścskające (skracają cało) ścnające (deformują postać cała). W ostatnm przypadku sła dzała styczne do powerzchn przekroju. Zmana długośc pręta spowodowana rozcąganem ub ścskanem jest proporcjonana do jego długośc. Jeś, na przykład, pręt o długośc, rozcągany słą F, zwększa swoją długość o, rys. 1, to marą odkształcena jest wzgędna zmana długośc:. () Gdy po usunęcu sły F cało wraca do swych wymarów, to odkształcene nazywamy sprężystym. Przy małych odkształcenach, jest proporcjonane do : 1. () A jest modułem sprężystośc (nazywanym modułem ounga) danego materału. Moduł ounga jest równy czbowo naprężenu, przy którym wzgędna zmana długośc pręta byłaby równa jednośc. Moduł ounga wyraża sę, tak jak naprężene czy cśnene, w paskaach:. Lnowa zaeżność pomędzy naprężenem a odkształcenem znana jest, jako F Rys.1 prawo Hooke a. Po podstawenu do () wzorów defnujących, otrzymamy: 1 A F. (4) A zatem, prawo Hooke a stwerdza, że podczas rozcągana ub ścskana zmana długośc jest proporcjonana do dzałającej sły. Najprostszy sposób wyznaczena modułu ounga poega na pomarze przyrostu długośc pręta o długośc pou przekroju A, umocowanego jednym końcem rozcąganego słą F. Jednak w przypadku grubszych prętów trudno jest uzyskać ch merzane wydłużena, z uwag na koneczność użyca bardzo dużych sł. Z tego wzgędu wykorzystujemy odkształcena złożone, do których naeży zgnane pręta umocowanego z jednej strony ub podpartego na obu końcach. Ugęce pręta Zgnane bek można sprowadzć do jednoczesnego jej rozcągana ścskana. Wzdłuż wygętej bek występuje warstwa, zwana powerzchną neutraną, której długość przy wygęcu ne uega zmane. Powyżej tej powerzchn sły deformujące mają kerunek rozcągający warstwy górne, ponżej kerunek przecwny powodują ścskane warstw donych. powerzchna neutrana w wygętej bece

Katedra Fzyk SGGW Sły te występują param tworzą moment zgnający M wzgędem n neutranej. Można wyprowadzć następującą zaeżność pomędzy momentem zgnającym modułem sprężystośc bek: M I Wycnek przekroju. (5) R podłużnego bek We wzorze tym R jest promenem krzywzny ugętej bek (jest to promeń okręgu, którego fragment stanow ugęta beka) natomast I oznacza moment bezwładnośc przekroju. Moment bezwładnośc przekroju okreśony jest przez rozkład eementów powerzchn przekroju wzgędem n neutranej. Jeże przez z wyrazmy odegłość eementu powerzchn przekroju ds od n neutranej, to I zdefnowany jest wzorem: I z ds. z S Obczając tę całkę powerzchnową da przekroju prostokątnego o szerokośc a grubośc h otrzymamy następujący wzór na moment bezwładnośc przekroju: a h I 1. (6) Przekrój poprzeczny pręta Rozpatrzymy ugęce bek o długośc podpartej na obu końcach obcążonej po środku masą m o cężarze Q. Każda z podpór dzała na bekę słą reakcj równą Q, a środkowa część bek pozostaje pozoma. Ugęce bek rozpatrzymy wzgędem układu współrzędnych, którego początek umejscowmy w środku bek. Moment sły reakcj dzałającej na konec bek, czony wzgędem punktu eżącego w odegłośc x od środka bek, wynos (przy newekch ugęcach): Q M x. Promeń krzywzny R ugętej bek okreśony jest równanem, którego przybżona postać, w naszym przypadku, jest następująca: 1 d y. R dx Po podstawenu ostatnch dwóch wzorów do zaeżnośc (5) otrzymamy równane, którego rozwązane okreśa nę ugęca bek y f x. Jeże w funkcj y f x podstawmy za x wartość współrzędnej w punkce podparca, x, otrzymamy maksymaną wartość współrzędnej y ymax. Wartość współrzędnej y w mejscu podparca nazywamy strzałką ugęca. Wzór na strzałkę ugęca ugętej bek jest następujący: Q. 48I Da przekroju prostokątnego otrzymamy: Q Q - strzałka ugęca. (7) 4ah Q/ h na neutrana y y s 0 a / / Q z x rozcągane ścskane dz na neutrana Q/ x

Katedra Fzyk SGGW Ze wzoru na strzałkę ugęca wynka, że ugęce bek jest odwrotne proporcjonane do momentu bezwładnośc przekroju jeże beka ma przekrój prostokątny, to strzałka jest odwrotne proporcjonana do grubośc bek h podnesonej aż do trzecej potęg. Powyższe wnosk sugerują, że aby konstruować mocne, ekke eementy, wększość materału pownno okazować sę możwe daeko od powerzchn neutranej. Np. dwuteownk epej opera sę momentom sł zgnających dzałających w kerunku prostopadłym do jego długośc anże beka o kwadratowym przekroju poprzecznym wykonana z tej samej ośc materału. Pomar strzałk ugęca da danego obcążena Q pozwaa wyznaczyć moduł ounga materału, z którego pręt wykonano. Przekształcając wzór (7) otrzymujemy: Q 4ah. (8) POTRZBN WPOSAŻNI Płaske pręty metaowe drewnane Dwa statywy z kompetem zacsków Suwmarka Beka poprzeczna Taśma pomarowa Czujnk mkrometryczny tarczowy Kompet odważnków o mase 10 g 50 g Katetometr do ustawana wysokośc podpór podtrzymujących pręty Wykonane zadana 1. Przygotowane układu pomarowego Sprawdzamy, czy układ pomarowy jest przygotowany zgodne z załączonym zdjęcem. Wyberamy dwa ub trzy pręty do pomarów. Pręty są metaowe (żeazo, mosądz) drewnane.. Pomar rozmarów pręta Merzymy marką mmetrową odegłość pomędzy środkam podpór. Wynk jest marą efektywnej długośc ugnanego pręta. Strzemączko weszak do podweszana obcążena Sprawdzamy suwmarką szerokość a grubość h wybranych prętów. Pręty mogą meć następujące szerokośc, w [mm]: 10; 15; 0 grubośc, w [mm]: 1,5;,0;,0; 5,0. Obczamy stałą pręta C:. Wyznaczane stosunku Q C 4 ah. Ważymy weszak na odważnk, sprawdzamy masę załączonych odważnków. Badany pręt kładzemy na podporach zamocowanych przy statywach. Na środek pręta nakładamy strzemączko ustawamy je pod czujnkem mkrometrycznym tak, aby jego końcówka operała sę na wgłębenu na górnej powerzchn strzemączka.

Katedra Fzyk SGGW 4 Uwaga: Ne naeży ugnać pręta, aby podsunąć go pod końcówkę czujnka, tyko podneść końcówkę czujnka uchwytem nad tarczą. Odczytujemy wskazana mkromerza y 0. Jest to odczyt zerowy (da pręta obcążonego tyko strzemączkem). Uwaga: wskazana czujnka mkrometrycznego da pręta ze strzemączkem pownny wynosć około 5 mm, gdy strzemączko znajduje sę na pręce o grubośc mm. W raze potrzeby naeży zgłosć prowadzącemu zajęca koneczność reguacj wysokośc podpór. Do strzemączka podweszamy perwsze obcążene Q 1 (weszak cężark). Wartość obcążena pownna wynosć od 100 g do 150 g. Odczytujemy wskazane mkromerza y 1. Uwaga: Podczas obcążana pręta strzemączko może poruszyć sę, datego naeży przy każdej zmane obcążena sprawdzć położene końcówk czujnka mkrometrycznego wzgędem strzemączka. Różnca 1 y1 y0 daje perwszą strzałkę ugęca 1. Pomary strzałek ugęca y y0 przeprowadzamy jeszcze dwa razy, zwększając obcążene za każdym razem o 100 g (ub wg wskazań prowadzącego zajęca). Najperw wyznaczamy strzałk ugęca przy obcążenach rosnących, a następne maejących. Z dwóch uzyskanych wynków da danej wartośc obcążena obczamy wartość średną, którą przyjmujemy, jako właścwą wartość strzałk ugęca. Da każdego obcążena obczamy oraz Q, Obczamy średną wartość Q. Jeś wprowadzmy oznaczene da pojedynczego pomaru: k Q oraz da wartośc średnej k Q, to możemy ją wyrazć następująco: k k k k 4. Obczane modułu ounga Zgodne z wzorem (8) oczyn stałej pręta C wartośc k (średnego stosunku Q do ) równy jest modułow ounga da danego pręta o przekroju prostokątnym: Rachunek błędów 1, (9) C k. (11) Błąd pomaru k, obczamy, jako błąd bezwzgędny maksymany pomędzy wartoścą średną k każdym z trzech pomarów k : k max k k ; 1,,. Pozostałe błędy złożonych wekośc fzycznych okreśamy metodą pochodnej ogarytmcznej. C h a. C h a Przyjmujemy: Δ = 4mm, a = 0,05mm, h = 0,05mm. k C. k C Obczamy także błąd wzgędny procentowy modułu ounga: 100%. Wnosk Porównujemy obczone wartośc modułu ounga z wartoścam tabcowym. Obczamy błędy wzgędem wartośc tabcowej. Porównujemy te błędy z wartoścam z rachunku błędów. B p