Kinematyka płynów - zadania

Podobne dokumenty
MECHANIKA 2. Praca, moc, energia. Wykład Nr 11. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Definicje i przykłady

KINEMATYKA I DYNAMIKA CIAŁA STAŁEGO. dr inż. Janusz Zachwieja wykład opracowany na podstawie literatury

MECHANIKA 2 RUCH POSTĘPOWY I OBROTOWY CIAŁA SZTYWNEGO. Wykład Nr 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Kinematyka: opis ruchu

WYKŁAD 6 KINEMATYKA PRZEPŁYWÓW CZĘŚĆ 2 1/11

Fizyka dla Informatyków Wykład 8 Mechanika cieczy i gazów

Równania dla potencjałów zależnych od czasu

Analiza wektorowa. Teoria pola.

J. Szantyr - Wykład 3 Równowaga płynu

WYKŁAD 5 RÓWNANIE EULERA I JEGO CAŁKI PIERWSZE 1/14

WYKŁAD 2 KINEMATYKA PŁYNÓW CZĘŚĆ 1 1/14

Wstęp do równań różniczkowych

WYKŁAD 3 OGÓLNE UJĘCIE ZASAD ZACHOWANIA W MECHANICE PŁYNÓW. ZASADA ZACHOWANIA MASY. 1/15

MECHANIKA 2 KINEMATYKA. Wykład Nr 5 RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

1. PODSTAWY TEORETYCZNE

RUCH OBROTOWY- MECHANIKA BRYŁY SZTYWNEJ

MECHANIKA 2 Wykład 7 Dynamiczne równania ruchu

Funkcje wielu zmiennych

3. KINEMATYKA Kinematyka jest częścią mechaniki, która zajmuje się opisem ruchu ciał bez wnikania w jego przyczyny. Oznacza to, że nie interesuje nas

Równania prostych i krzywych; współrzędne punktu

Fizyka 1(mechanika) AF14. Wykład 5

FIGURY I PRZEKSZTAŁCENIA GEOMETRYCZNE

FUNKCJA LINIOWA, OKRĘGI

RUCH OBROTOWY- MECHANIKA BRYŁY SZTYWNEJ

IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. - funkcja dwóch zmiennych,

Wstęp do równań różniczkowych

Lista zadań nr 2 z Matematyki II

Aerodynamika I. wykład 3: Ściśliwy opływ profilu. POLITECHNIKA WARSZAWSKA - wydz. Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa A E R O D Y N A M I K A I

WYKŁAD 8 RÓWNANIE NAVIERA-STOKESA 1/17

Fale elektromagnetyczne

Przepływy laminarne - zadania

ZASADY DYNAMIKI. Przedmiotem dynamiki jest badanie przyczyn i sposobów zmiany ruchu ciał.

Matematyka z el. statystyki, # 4 /Geodezja i kartografia I/

22. CAŁKA KRZYWOLINIOWA SKIEROWANA

Podstawy Robotyki Określenie kinematyki oraz dynamiki manipulatora

MECHANIKA 2. Wykład Nr 3 KINEMATYKA. Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Pole magnetyczne magnesu w kształcie kuli

Prędkość fazowa i grupowa fali elektromagnetycznej w falowodzie

METODY MATEMATYCZNE I STATYSTYCZNE W INŻYNIERII CHEMICZNEJ

= i Ponieważ pierwiastkami stopnia 3 z 1 są (jak łatwo wyliczyć) liczby 1, 1+i 3

cz. 2. dr inż. Zbigniew Szklarski

Wykład 3 Równania rózniczkowe cd

Rachunek różniczkowy i całkowy 2016/17

Przykładowy zestaw zadań nr 2 z matematyki Odpowiedzi i schemat punktowania poziom rozszerzony

MiBM sem. III Zakres materiału wykładu z fizyki

R o z d z i a ł 2 KINEMATYKA PUNKTU MATERIALNEGO

Matematyka II. Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr letni 2018/2019 wykład 13 (27 maja)

Geometria analityczna

MECHANIKA II. Praca i energia punktu materialnego

Elementy rachunku różniczkowego i całkowego

przepływ Hagena-Poseuille a 22 października 2013 Hydrodynamika równanie Naviera-Stokesa przepły

Wykład Matematyka A, I rok, egzamin ustny w sem. letnim r. ak. 2002/2003. Każdy zdający losuje jedno pytanie teoretyczne i jedno praktyczne.

Równania różniczkowe wyższych rzędów

i = [ 0] j = [ 1] k = [ 0]

Ruch. Kinematyka zajmuje się opisem ruchu różnych ciał bez wnikania w przyczyny, które ruch ciał spowodował.

Efekt naskórkowy (skin effect)

MECHANIKA 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Analiza Matematyczna F1 dla Fizyków na WPPT Lista zadań 4, 2018/19z (zadania na ćwiczenia)

VII.1 Pojęcia podstawowe.

1.1 Przegląd wybranych równań i modeli fizycznych. , u x1 x 2

METODY OBLICZENIOWE. Projekt nr 3.4. Dariusz Ostrowski, Wojciech Muła 2FD/L03

Rozdział 5. Twierdzenia całkowe. 5.1 Twierdzenie o potencjale. Będziemy rozpatrywać całki krzywoliniowe liczone wzdłuż krzywej C w przestrzeni

Równa Równ n a i n e i ru r ch u u ch u po tor t ze (równanie drogi) Prędkoś ędkoś w ru r ch u u ch pros pr t os ol t i ol n i io i wym

Układy współrzędnych

Egzamin 1 Strona 1. Egzamin - AR egz Zad 1. Rozwiązanie: Zad. 2. Rozwiązanie: Koła są takie same, więc prędkości kątowe też są takie same

FUNKCJE ZESPOLONE Lista zadań 2005/2006

Geometria Struny Kosmicznej

Fale elektromagnetyczne. Gradient pola. Gradient pola... Gradient pola... Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż. Ireneusz Owczarek 2013/14

MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej

Całki krzywoliniowe. SNM - Elementy analizy wektorowej - 1

Mechanika ogólna. Kinematyka. Równania ruchu punktu materialnego. Podstawowe pojęcia. Równanie ruchu po torze (równanie drogi)

GEOMETRIA ANALITYCZNA. Poziom podstawowy

3. PŁASKI STAN NAPRĘŻENIA I ODKSZTAŁCENIA

1. K 5 Ruch postępowy i obrotowy ciała sztywnego

Wykłady z Matematyki stosowanej w inżynierii środowiska, II sem. 2. CAŁKA PODWÓJNA Całka podwójna po prostokącie

Układy równań i równania wyższych rzędów

Analiza matematyczna 2 zadania z odpowiedziami

Laboratorium komputerowe z wybranych zagadnień mechaniki płynów

ELEKTROTECHNIKA Semestr 2 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Oblicz pochodne cząstkowe rzędu drugiego funkcji:

Aerodynamika i mechanika lotu

Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych

1 Układy równań liniowych

Fizyka 2 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

MECHANIKA 2. Zasady pracy i energii. Wykład Nr 12. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Rachunek różniczkowy funkcji dwóch zmiennych

Analiza Matematyczna Praca domowa

Defi f nicja n aprę r żeń

MECHANIKA 2. Zasady pracy i energii. Wykład Nr 12. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

FUNKCJA KWADRATOWA. 1. Definicje i przydatne wzory. lub trójmianem kwadratowym nazywamy funkcję postaci: f(x) = ax 2 + bx + c

ZADANIA OTWARTE KRÓTKIEJ ODPOWIEDZI

Zestaw zadań z Analizy Matematycznej II 18/19. Konwencja: pierwsze litery alfabetu są parametrami, do tego zazwyczaj dodatnimi

Opis efektów kształcenia dla modułu zajęć

Lokalna odwracalność odwzorowań, odwzorowania uwikłane

IX. MECHANIKA (FIZYKA) KWANTOWA

Statyka płynów - zadania

RÓWNANIE MOMENTÓW PĘDU STRUMIENIA

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych i przykładowe rozwiązania zadań otwartych

Podstawy elektromagnetyzmu. Wykład 1. Rachunek wektorowy

W NACZYNIU WIRUJĄCYM WOKÓŁ OSI PIONOWEJ

Transkrypt:

Zadanie 1 Zadane jest prawo ruchu w zmiennych Lagrange a x = Xe y = Ye t 0 gdzie, X, Y oznaczają współrzędne materialne dla t = 0. Wyznaczyć opis ruchu w zmiennych Eulera. Znaleźć linię prądu. Pokazać, że ruch jest ustalony. Rozwiązanie Prędkość we współrzędnych Lagrange a oblicza się jako: φ (X, Y, t) v (X, Y, t) = = Xe t i Ye t j, t 0 t Funkcja odwrotna do funkcji (Xe, Ye ) daje prawo ruchu w zmiennych Eulera: X = xe Y = ye t 0 Po podstawieniu wyrażenia na X i Y do wzoru na prędkość w zmiennych Lagrange a otrzyma się pole prędkości w zmiennych Eulera (przestrzennych): v = xi yj Równanie linii prądu znajdujemy po scałkowaniu równania: stąd A więc równanie linii prądu ma postać wzoru: dx x = dy y ln x = ln x + lnc xy = C Ponieważ prędkość wyrażona w zmiennych Eulera nie zależy w sposób jawny od czasu = 0, więc ruch jest ustalony. Równanie określające tor cząstki, zadane dwzorowaniem φ, musi być identyczne z równaniem linii prądu. Rzeczywiście, po wyeliminowaniu z równań x = Xe, y = Ye, czasu t, otrzymuje się: xy = XY = C

Zadanie 2 Zadane jest prawo ruchu w zmiennych Lagrange a: x = Xe + Z(e 1) y = Z(e e ) + Y z = Z gdzie (X,Y,Z) współrzędne materialne Sprawdzić, czy jakobian J dla zadanego prawa ruchu jest różny od zera. Znaleźć prawo ruchu w zmiennych Eulera. Sprawdzamy czy jakobian jest różny od zera: X φ J = X X Y Y Y Z Z Z e 0 e 1 = 0 1 e e 0 0 1 = e 0 Po prostych przekształceniach można znaleźć funkcję odwrotną: X = xe + y(e 1) Y = y z(e e ) Z = z Zwróćmy uwagę, że przy obu sposobach opisu prawa ruch dla t = 0 otrzymujemy x = X, y = Y, z = Z.

Zadanie 3 Zadane jest prawo ruchu: x = X y = kx t + Y z = Z a) Znaleźć prawo ruchu we współrzędnych Eulera. b) Określić prędkość i przyspieszenie cząstki we współrzędnych Lagrange a i Eulera. c) Dla danego pola prędkości zadane jest pole temperatury T = Axy. Obliczyć pochodną substancjalną dt/dt. a) Odwzorowanie odwrotne, dające opis w zmiennych Eulera, równa się: X = x Y = y kx t Z = z b) Prędkość i przyspieszenie we współrzędnych Lagrange a v (X, Y, Z, t) = φ t = Oı + 2kX tȷ + Ok a = φ t = 2kX ȷ Prędkość i przyspieszenie we współrzędnych Eulera otrzymujemy po podstawieniu za X = x. v (x, y, z, t) = 2kx tȷ a (x, y, z, t) = 2kx ȷ c) Pochodna substancjalna temperatury równa się: dt dt = v T x + v T y + v T z = 2kx tax = 2kAx t

Zadanie 4 Zadane jest prawo ruchu: x = K Y t + X y = K Yt + Y z = Z K = K = 1/2 a) W chwili t = 0 wierzchołki kwadratu ABCD mają współrzędne A(0,0,0), B(0,1,0), C(1,1,0), D(1,0,0). Określić położenie A, B,C,D w chwili t = 2 i naszkicować nowy kształt czworokąąta. b) Określić prędkość i przyspieszenie we współrzędnych materialnych i przestrzennych. a) Obliczamy przemieszczenie każdego wierzchołka kwadratu według zadanego prawa ruchu (rysynek poniżej). Wierzchołek A(0,0,0) i D(1,0,0) nie zmieni swojego położenia, a więc linia materialna AD przez cały czas ruchu nie będzie ulegała zmianie, wierzchołek C(1,1,0) przejdzie do punktu: x = k Y t + X = 1 2 1 4 + 1 = 3 y = k Yt + Y = 2 z = 0 Wierzchołek B(0,1,0) przejdzie do punktu x = 2, y = 2. Boki nowego czworokąta nie będą jednak już odcinkami prostych. Obliczmy jak przeniosą się środki boków AB i CD. B (0,1/2,0) oraz C (1,1/2,0). B przejdzie do B o współrzędnych (1/2,1,0), a punkt C do punktu C o współrzędnych (1,5,1,0). Przybliżony kształt nowego czworokąta zaznaczono linią przerywaną. b) Prędkość i przyspieszenie we spółrzędnych Lagrange a: Opis ruchu w zmiennych Eulera dany jest wzorami: v (X, Y, Z, t) = φ t = 2k Y tı + k Yȷ a = 2k Yı yk X = x k k t + 1 Y = y k t + 1 Z = z

Zadanie 5 Zadane jest pole prędkości: v = 0 v = A(xy z )e v = A(y xz)e A i B są pewnymi stałymi. Wyznaczyć gradient prędkości gradient prędkości, tensor deformacji oraz wirowość w punkcie P(1,0,3) w chwili t = 0. x grad(v ) = x x y y Yy z v 0 0 0 z = y x 2z Ae z 2y x z W punkcie P(1,0,3) i czasie t = 0 tensor ma wartość: 0 0 0 grad(v ) = 0 A 6A 3A 0 A Tensor deformacji obliczamy z wzoru: D = 1 2 grad(v ) + grad(v ) = 1 0 0 0 2 0 A 6A + 1 0 0 3A 0 0 1,5A 2 0 A 0 = 0 A 3A 3A 0 A 0 6A A 1,5 3A A Tensor wirowości obliczamy z następującego wzoru: Ω = 1 0 0 1,5A 2 grad(v ) grad(v ) = 0 0 3A 1,5A 3A 0

Zadanie 6 Znaleźć równanie linii wirowych dla pola prędkości: v = (Az By)ı + (Bx Cz)ȷ + (Cy Ax)k Wektor wirowości W = rot(v ) ma składowe: i j k W = v v = = 2Cı + 2Aȷ + 2Bk x y z Az By Bx Cz Cy Ax Linie wirowe, czyli linie styczne w każdym punkcie do kierunku pola wirowego, wyznaczamy z układu równań różniczkowych: czyli stąd dx 2C = dy 2A = dz 2B Adz = Bdy Cdy = Adx Cdx = Bdy z = B A y + K y = A C x + K gdzie K 1, K 2, K 3 są stałymi całkowania. x = B C y + K

Zadanie 7 Wykazać, że pole prędkości z zad. 6 odpowiada ruchowi ciała szczytowego (tensor deformacji D=0). Zapszmy gradient prędkości w postaci macierzowej: 0 B A grad(v ) = B 0 C A C 0 Jak widać macierz grad(v ) jest asymetryczna. Część symetryczna macierzy grad(v ), zwana tensorem deformacji D, jest tożsamościowo równa zeru (D=0). Zadanie 8 Dane jest następujące pole prędkości dla cieczy nieściśliwej: v = k(y 2) z v = xy v = kxz Określić stałą k tak aby spełnione było równanie ciągłości. Dla cieczy nieściśliwej div(v ) = 0, a więc: stąd x + y + = x + kx = 0 z k = 1

Zadanie 9 Wykazać, że jeśli F jest polem przekroju poprzecznego strugi, to równanie ciągłości ma postać: gdzie oznacza pochodną wzdłuż osi strugi. F ρ t + (ρfv) = 0 Rozpatrzmy dwa przekroje strugi oddalone od siebie o ds które wycinają ze strugi objętość kontrolną V = A ds. Korzystając z zasady zachowania masy można dla objętości V ułożyć następujący bilans masy: (masa wypływająca z V) - (masa dopływająca do V) + (zmiana masy w V) = 0 Masa cieczy dopływającej do objętości V równa się: a odpływająca: ρ + ρ ρv Adt ds v + v Zmiana masy wewnątrz objętości kontrolnej jest równa: ρ t Adsdt A ds A + ds dt Pomijając w wyrażeniu na masę wypływającą z objętości kontrolnej człony zawierające nieskończenie małe wyższego rzędu (ds 2 dt), otrzymujemy: va ρ Równanie to można przekształcić do postaci: A v + ρv + ρa + ρ t A = 0 A ρ t + (ρav) = 0 Dla przepływu ustalonego ( = 0) równanie ciągłości przybiera formę: Q m strumień masy ρav = Q = const

Zadanie 10 Ciecz wiruje w ten sposób, że cząstki poruszają się stale po tych samych okręgach z jednakową prędkością kątową ω. Jakie równanie musi spełniać gęstość płynu ρ? Podczas ruchu płynu, gęstość płynu musi spełniać równanie ciągłości: ρ + ρ div(v ) = 0 t Z warunków zadania wynika, że składowe prędkości tego ruchu wynoszą: gdzie: v = ωr moduł wektora prędkości Dywergencja prędkości: Płyn jest więc nieściśliwy, ( = 0), czyli: v = v cosα = ω r cosα = ω x v = v sinα = ω r sinα = ω y div(v ) = x + y + = ω + ω = 0 z ρ t ρ ρ ω x + ω y x y = 0 Z warunków zadania wynika, że prędkość jest funkcją tylko promienia r i istnieje tylko składowa obwodowa v φ = ωr. Korzystnie jest więc przedstawić równanie ciągłości we współrzędnych cylindrycznych, które to równanie we współrzędnych (r, φ, z) ma postać: ponieważ: więc: ρ t + 1 r (ρ v ) r + 1 r (ρv ) φ + (ρv ) = 0 z v = 0 v = 0 v = r ω ρ (ρ ω) + = 0 t φ