STATYKA. Cel statyki. Prof. Edmund Wittbrodt

Podobne dokumenty
S T A T Y K A ZASADY (AKSJOMATY) STATYKI

PŁASKA GEOMETRIA MAS. Środek ciężkości figury płaskiej

Laboratorium z Biomechatroniki Ćwiczenie 3 Wyznaczanie położenia środka masy ciała człowieka za pomocą dźwigni jednostronnej

Płaskie układy obciąŝeń. Opis analityczny wielkości podstawowych. wersory. mechanika techniczna i wytrzymałość materiałów 1 statyka 2

S T A T Y K A ZASADY (AKSJOMATY 1 ) STATYKI

Permutacje. } r ( ) ( ) ( ) 1 2 n. f = M. Przybycień Matematyczne Metody Fizyki I Wykład 2-2

BRYŁA SZTYWNA. Zestaw foliogramów. Opracowała Lucja Duda II Liceum Ogólnokształcące w Pabianicach

WYZNACZANIE WARTOŚCI ENERGII ROZPRASZANEJ PODCZAS ZDERZENIA CIAŁ

Różniczkowanie funkcji rzeczywistych wielu zmiennych. Matematyka Studium doktoranckie KAE SGH Semestr letni 2008/2009 R. Łochowski

DYNAMIKA UKŁADU PUNKTÓW MATERIALNYCH

OBLICZANIE GEOMETRYCZNYCH MOMENTÓW BEZWŁADNOŚCI FIGUR PŁASKICH, TWIERDZENIE STEINERA LABORATORIUM RACHUNKOWE

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 2

N ( µ, σ ). Wyznacz estymatory parametrów µ i. Y które są niezależnymi zmiennymi losowymi.

Mec Me han a ik i a a o gólna Wyp W a yp dko dk w o a w do d w o o w l o ne n g e o g o ukł uk a ł du du sił.

RUCH OBROTOWY Można opisać ruch obrotowy ze stałym przyspieszeniem ε poprzez analogię do ruchu postępowego jednostajnie zmiennego.

1. Relacja preferencji

FUNKCJE DWÓCH ZMIENNYCH

EKSTREMA FUNKCJI EKSTREMA FUNKCJI JEDNEJ ZMIENNEJ. Tw. Weierstrassa Każda funkcja ciągła na przedziale domkniętym ma wartość najmniejszą i największą.

Planowanie eksperymentu pomiarowego I

ZAGADNIENIE TRANSPORTOWE

Podprzestrzenie macierzowe

Prawdopodobieństwo i statystyka r.

OBLICZANIE NIEPEWNOŚCI METODĄ TYPU B

ZYGMUNT TOWAREK MECHANIKA OGÓLNA. Zagadnienia wybrane. Część II KINEMATYKA. Część I STATYKA. Część III DYNAMIKA

( ) O k k k. A k. P k. r k. M O r 1. -P n W. P 1 P k. Rys Redukcja dowolnego przestrzennego układu sił

Podprzestrzenie macierzowe

P π n π. Równanie ogólne płaszczyzny w E 3. Dane: n=[a,b,c] Wówczas: P 0 P=[x-x 0,y-y 0,z-z 0 ] Równanie (1) nazywamy równaniem ogólnym płaszczyzny

8.1 Zbieżność ciągu i szeregu funkcyjnego

Wyznaczanie oporu naczyniowego kapilary w przepływie laminarnym.

TARCIE CIĘGIEN O POWIERZCHNIĘ WALCOWĄ WZÓR EULERA

VII MIĘDZYNARODOWA OLIMPIADA FIZYCZNA (1974). Zad. teoretyczne T3.

Podprzestrzenie macierzowe

Regresja REGRESJA

Mechanika ogólna. Równowaga statyczna Punkt materialny (ciało o sztywne) jest. porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym. Taki układ sił nazywa

Matematyka dyskretna. 10. Funkcja Möbiusa

Charakterystyki geometryczne przekrojów poprzecznych prętów

SKRĘCANIE PRĘTÓW 1 1. SFORMUŁOWANIE ZAGADNIENIA. q vz. q vy

POPULACJA I PRÓBA. Próba reprezentatywna. Dr Adam Michczyński - METODY ANALIZY DANYCH POMIAROWYCH 5 1

TMM-2 Analiza kinematyki manipulatora metodą analityczną

MATEMATYKA STOSOWANA W INŻYNIERII CHEMICZNEJ

VI. TWIERDZENIA GRANICZNE

ZMIENNA LOSOWA JEDNOWYMIAROWA POJĘCIE ZMIENNEJ LOSOWEJ

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania MODELOWANIE I PODSTAWY IDENTYFIKACJI

W zadaniu nie ma polecenia wyznaczania estymatora nieobciążonego o minimalnej wariancji. σ σ σ σ σ = =

dr inż. Paweł Szeptyński - MECHANIKA BUDOWLI 01. Statyka TEORIA

J. Wyrwał, Wykłady z mechaniki materiałów METODA SIŁ Wprowadzenie

OBLICZENIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH DLA BELKI SWOBODNIE PODPARTEJ SWOBODNIE PODPARTEJ ALGORYTM DO PROGRAMU MATHCAD

Stanisław Cichocki Natalia Nehrebecka. Zajęcia 7-8

UOGÓLNIONA ANALIZA WRAŻLIWOŚCI ZYSKU W PRZEDSIĘBIORSTWIE PRODUKUJĄCYM N-ASORTYMENTÓW. 1. Wprowadzenie

METODY KOMPUTEROWE 1

I. Elementy analizy matematycznej

W zadaniu nie ma polecenia wyznaczania estymatora nieobciążonego o minimalnej wariancji. σ σ σ σ σ = =

f f x f, f, f / / / METODA RÓŻNIC SKOŃCZONYCH niech N = 2 (2 równania różniczkowe zwyczajne liniowe I-rz.) lub jedno II-rzędu

UKŁADY RÓWNAŃ LINOWYCH

D P. Rys. 1 Schemat hydrauliczny obliczeń filtracji przez zaporę ziemną z drenażem

Ą ć


ż ż ć ż ż ż ć Ć ć ż ż ć ż

Siła jest przyczyną przyspieszenia. Siła jest wektorem. Siła wypadkowa jest sumą wektorową działających sił.

STATYSTYKA MATEMATYCZNA WYKŁAD 2 ESTYMACJA PUNKTOWA

DYNAMIKA UKŁADU PUNKTÓW MATERIALNYCH

Szkic do wykładów z mechaniki analitycznej

I kolokwium z Analizy Matematycznej

Indukcja matematyczna

. Wtedy E V U jest równa

ma rozkład złożony Poissona z oczekiwaną liczbą szkód równą λ i rozkładem wartości pojedynczej szkody takim, że Pr( Y


Lista 6. Kamil Matuszewski X X X X X X X X X X X X

Modele wartości pieniądza w czasie

Pomiary parametrów napięć i prądów przemiennych

Portfel złożony z wielu papierów wartościowych

Wykład Zasada zachowania ładunku

Stanisław Cichocki. Natalia Nehrebecka. Zajęcia 5

Zadanie 1. ), gdzie 1. Zmienna losowa X ma rozkład logarytmiczno-normalny LN (, . EX (A) 0,91 (B) 0,86 (C) 1,82 (D) 1,95 (E) 0,84

Siła ciężkości. Siła ciężkości jest to siła grawitacyjna wynikająca z oddziaływania na siebie dwóch ciał. Jej wartość obliczamy z zależności

Statyka. Rozdział Twierdzenie o trzech siłach. Twierdzenie dotyczy równowagi płaskiego zbieżnego układu sił.

PERMUTACJE Permutacją zbioru n-elementowego X nazywamy dowolną wzajemnie jednoznaczną funkcję f : X X X

Stateczność skarpy. Metoda Felleniusa (1925 r.) - opis

( ) L 1. θ θ = M. Przybycień Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka. = θ. min

Zestaw zadań 4: Przestrzenie wektorowe i podprzestrzenie. Liniowa niezależność. Sumy i sumy proste podprzestrzeni.

11/22/2014 STRATEGIE MIESZANE - MOTYWACJA. ROZWAśMY PRZYKŁAD:

Rozkłady prawdopodobieństwa 1

Dynamika układu punktów materialnych

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r. t warunkowo niezależne i mają (brzegowe) rozkłady Poissona:

Funkcja wiarogodności

Jego zależy od wysokości i częstotliwości wypłat kuponów odsetkowych, ceny wykupu, oczekiwanej stopy zwrotu oraz zapłaconej ceny za obligację.

5. OPTYMALIZACJA NIELINIOWA

ZASADA ZACHOWANIA MOMENTU PĘDU: PODSTAWY DYNAMIKI BRYŁY SZTYWNEJ

Mechanika teoretyczna

MATEMATYKA (poziom podstawowy) przykładowy arkusz maturalny wraz ze schematem oceniania dla klasy II Liceum

AKADEMIA MORSKA W SZCZECINIE WYDZIAŁ NAWIGACYJNY ZAKŁAD BUDOWY I STATECZNOŚCI STATKU INSTRUKCJA

Wykład FIZYKA I. 6. Zasada zachowania pędu. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

ROZKŁADY ZMIENNYCH LOSOWYCH

Przykład 5.1. Kratownica dwukrotnie statycznie niewyznaczalna

Miary położenia wskazują miejsce wartości najlepiej reprezentującej wszystkie wielkości danej zmiennej. Mówią o przeciętnym poziomie analizowanej

Redukcja płaskiego układu wektorów, redukcja w punkcie i redukcja do najprostszej postaci

Moment siły (z ang. torque, inna nazwa moment obrotowy)

A B - zawieranie słabe

Modelowanie i Analiza Danych Przestrzennych

11/22/2014. Jeśli stała c jest równa zero to takie gry nazywamy grami o sumie zerowej.

Transkrypt:

STATYKA Cel statyk Celem statyk jest zastąpee dowolego układu sł ym, rówoważym układem sł, w tym układem złożoym z jedej tylko sły jedej pary sł (redukcja do sły mometu główego) lub zbadae waruków, jake mus spełać układ sł, aby cało będące pod jego dzałaem, było w rówowadze (waruk rówowag układu). Prof. Edmud Wttbrodt

Sła główa momet główy Twerdzee Dowoly układ sł dzałających a cało sztywe moża zastąpć układem rówoważym, złożoym z jedej sły W przyłożoej do dowole wybraego środka redukcj O jedej pary sł o momece główą (wypadkową), a momet O azywamy mometem główym (wypadkowym). O. Słę W azywamy słą Prof. Edmud Wttbrodt

Nech day jest dowoly układ sł P, P 2,..., P. Oberamy dowoly pukt O, w którym przykładamy dodatkowe sły dwójk zerowe P, P ; P2, P2 ;..., P, P. Sły dowolego układu sł z odpowedm słam dwójek zerowych tworzą pary sł, a pozostałe sły tworzą zbeży układ sł. Wypadkowa zbeżego układu sł wyos = W P, (.23) a momet wszystkch par sł wyos = O r P. + (.24) - wektory swobode (pary sł) Prof. Edmud Wttbrodt

kcja układu sł do sły główej W mometu główego pukce O Poeważ welkość sły główej W (.23) e zależy od położea puktu O, azywamy ją perwszym ezmekem układu. Natomast główy momet zmea swoją welkość wraz ze zmaą położea puktu O (zmeają sę promee r ). O w oża róweż udowodć, że dla dowolego układu sł rzut wektora główego mometu a keruek główej sły jest welkoścą stałą. Jest to drug ezmek układu. O W Drug ezmek dowolego układu sł rzut wektora mometu główego a keruek sły główej α O cosα = cost Prof. Edmud Wttbrodt

Twerdzee Jeżel O W, to steje tak pukt O, że moża zredukować układ sł tylko do jedej sły (momet główy względem tego puktu rówy jest zero). Z tego twerdzea wyka, że dla dowolego płaskego układu sł, dla którego zawsze O W, moża zaleźć tak pukt O, że układ te zastępuje sę albo jedą słą, albo w przypadku W = 0 jedą parą sł. Twerdzee 2 Dla dowolego układu sł moża zaleźć taką prostą, że jeżel a ej będze leżeć pukt O, to Układ zredukoway do sły główej mometu główego rówoległych do sebe o takch samych zwrotach azywamy skrętkem. O W. Twerdzee 3 W przypadku, gdy układ sł redukuje sę tylko do jedej sły, to momet tej sły względem dowole obraego puktu jest rówy sume mometów poszczególych sł tego układu względem tego puktu. Jest to rozszerzee twerdzea Vargoa a układy e ż zbeże. Prof. Edmud Wttbrodt

Waruk rówowag dowolego przestrzeego układu sł Dowoly układ sł ówmy, że układ sł dzałających a bryłę (pukt materaly) jest w rówowadze, jeżel pod wpływem tego układu sł bryła (pukt materaly) e zmea swojego ruchu (pozostaje w spoczyku lub porusza sę ruchem jedostajym). Poeważ dowoly układ sł moża zredukować do sły główej mometu główego, warukem koeczym dostateczym rówowag dowolego układu sł jest zerowae sę główej sły główego mometu, co zapsujemy (rys.): = W P = 0, (2.) = 0 ( + r P ) = 0. (2.2) z P O O r W y x Bryła oraz dzałająca a ą sła główa W momet główy O Prof. Edmud Wttbrodt

Waruk rówowag moża przedstawć w postac rzutów a ose dowolego prostokątego układu odesea. Stąd zamast dwóch rówań wektorowych uzyskujemy sześć rówań aaltyczych, rówoważych m: z P z P x P P y y z x y x Sła P dzałająca a bryłę, jej składowe P x, P y, Pz oraz współrzęde puktu dzałaa sły x, y, z P = 0, x P = 0, y P = 0, (2.3)-(2.5) z = ( y P z P ) = 0, x z y = ( z P x P ) = 0, y x z = ( x P y P ) = 0. (2.6-(2.8) z y x Aaltyczym warukem rówowag dowolego układu sł jest zerowae sę sum rzutów wszystkch sł a poszczególe ose dowolego układu odesea x, y, z oraz zerowae sę sum mometów wszystkch sł wokół tych os. Rozpatrując rówowagę bryły, będącej pod dzałaem dowolego układu sł, możemy meć ajwyżej 6 ewadomych, poeważ do dyspozycj mamy tylko 6 rówań rówowag. Prof. Edmud Wttbrodt

Przestrzey zbeży układ sł W przypadku, gdy le dzałaa wszystkch sł przecają sę w jedym pukce, to spełee trzech perwszych rówań rówowag (2.3) (2.5) powoduje, zgode z twerdzeem Vargoa, że pozostałe trzy rówaa (2.6) (2.8) będą spełoe automatycze. Tak węc dla rozpatrywaego układu sł (rys. 2.4) mamy trzy rówaa rówowag: P = 0, x P = 0, y P = 0. (2.2)-(2.4) z z P P 2 P y x Przestrzey zbeży układ sł Warukem koeczym dostateczym rówowag przestrzeego zbeżego układu sł jest zerowae sę sum rzutów sł a ose dowolego układu współrzędych x, y, z. Rozpatrując przestrzey zbeży układ sł możemy meć tylko trzy ewadome. Prof. Edmud Wttbrodt

Przestrzey rówoległy układ sł Jeżel wszystke sły rozpatrywaego układu są rówoległe do os z, to rówaa (2.3), (2.4) (2.8) są rówaam trywalym. amy węc tylko trzy rówaa rówowag: P = 0, (2.8) z = ( y P z P ) = 0, (2.9) x z y = ( z P x P ) = 0. (2.20) y x z z P P 2 P y x Przestrzey rówoległy układ sł Warukem koeczym dostateczym rówowag przestrzeego rówoległego układu sł jest zerowae sę sumy rzutów sł a oś rówoległą do sł oraz sum mometów względem pozostałych os. Rozpatrując przestrzey rówoległy układ sł możemy meć tylko trzy ewadome. Prof. Edmud Wttbrodt