Pasmo płytowe ortotropowe

Podobne dokumenty
TOM III ZESZYT 2. MSCHAKrKI BUDOWLI POLlTKCHNIia GDAŃSK 1951

Defi f nicja n aprę r żeń

5 Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego

1 Równania różniczkowe zwyczajne

Politechnika Białostocka

Zagadnienia brzegowe dla równań eliptycznych

Linie wpływu w belce statycznie niewyznaczalnej

ARCHIWUM MECHANIKI STOSOWANEJ. Tom I. Zeszyt

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH. Doświadczalne sprawdzenie zasady superpozycji

ELEKTROTECHNIKA Semestr 1 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + 2j)(5 2j),

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 1

Wykład 3 Równania rózniczkowe cd

Spis treści Rozdział I. Membrany izotropowe Rozdział II. Swobodne skręcanie izotropowych prętów pryzmatycznych oraz analogia membranowa

Wykład 14 i 15. Równania różniczkowe. Równanie o zmiennych rozdzielonych. Definicja 1. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu n nazywamy równanie

LABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI. ĆWICZENIE NR 1 Drgania układów mechanicznych

Przykłady (twierdzenie A. Castigliano)

1.1 Przegląd wybranych równań i modeli fizycznych. , u x1 x 2

Układy równań i równania wyższych rzędów

Metoda Różnic Skończonych (MRS)

1. PODSTAWY TEORETYCZNE

Równanie przewodnictwa cieplnego (I)

Równania różniczkowe cząstkowe drugiego rzędu

Lista zadań nr 2 z Matematyki II

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE. Wiele obiektywnych prawidłowości przyrodniczych udaje się zapisać w postaci równości formalnej

1 Równania różniczkowe drugiego rzędu

2. Pręt skręcany o przekroju kołowym

PŁYTY OPIS W UKŁADZIE KARTEZJAŃSKIM Charakterystyczne wielkości i równania

Siły wewnętrzne - związki różniczkowe

Twierdzenia o wzajemności

Funkcje charakterystyczne zmiennych losowych, linie regresji 1-go i 2-go rodzaju

Zginanie proste belek

1 Równania różniczkowe zwyczajne o rozdzielonych zmiennych

Lista 6. Kamil Matuszewski 13 kwietnia D n =

{H B= 6 kn. Przykład 1. Dana jest belka: Podać wykresy NTM.

Analiza matematyczna i algebra liniowa Elementy równań różniczkowych

Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej. Całki nieoznaczone

ELEKTROTECHNIKA Semestr 2 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Oblicz pochodne cząstkowe rzędu drugiego funkcji:

Matematyka z el. statystyki, # 4 /Geodezja i kartografia I/

Metoda rozdzielania zmiennych

6. ZWIĄZKI FIZYCZNE Wstęp

Równania różniczkowe wyższych rzędów

Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów o stałych współcz

Rachunek różniczkowy i całkowy 2016/17

Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie

CAŁKI NIEOZNACZONE C R}.

Dr inż. Janusz Dębiński

IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. - funkcja dwóch zmiennych,

TARCZE PROSTOKĄTNE Charakterystyczne wielkości i równania

Aby przygotować się do kolokwiów oraz do egzaminów należy ponownie przeanalizować zadania

KSIĘGA JUBILEUSZOWA DLA UCZCZENIA ZASŁUC NAUKOWYCH PROF. DR INŻ. M. T. HUBERA Z OKAZJI

III. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE

Biotechnologia, Chemia, Chemia Budowlana - Wydział Chemiczny - 1

Równania różniczkowe zwyczajne

ELEKTROTECHNIKA Semestr 2 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Oblicz pochodne cząstkowe rzędu drugiego funkcji:

FUNKCJE ZESPOLONE Lista zadań 2005/2006

Równania różniczkowe zwyczajne. 1 Rozwiązywanie równań różniczkowych pierwszego rzędu

Definicja i własności wartości bezwzględnej.

Kinematyka płynów - zadania

RÓWNAŃ RÓŻNICZKOWYCH LINIOWYCH

PŁYTY OPIS W UKŁADZIE KARTEZJAŃSKIM Charakterystyczne wielkości i równania

27. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE CZĄSTKOWE

FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH

Wyprowadzenie wzoru na krzywą łańcuchową

Analiza Matematyczna MAEW101

ANALIZA MATEMATYCZNA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ

Rozwiązania zadań z kolokwium w dniu r. Zarządzanie Licencjackie, WDAM, grupy I i II

TENSOMETRIA ZARYS TEORETYCZNY

n=0 (n + r)a n x n+r 1 (n + r)(n + r 1)a n x n+r 2. Wykorzystując te obliczenia otrzymujemy, że lewa strona równania (1) jest równa

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 2

Metody numeryczne rozwiązywania równań różniczkowych

5. Równania różniczkowe zwyczajne pierwszego rzędu

Wytrzymałość materiałów

PYTANIA KONTROLNE STAN NAPRĘŻENIA, ODKSZTAŁCENIA PRAWO HOOKE A

ROZKŁAD MATERIAŁU DO II KLASY LICEUM (ZAKRES ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ.

AUTORKA: ELŻBIETA SZUMIŃSKA NAUCZYCIELKA ZESPOŁU SZKÓŁ OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH SCHOLASTICUS W ŁODZI ZNANE RÓWNANIA PROSTEJ NA PŁASZCZYŹNIE I W PRZESTRZENI

3.1 Zagadnienie brzegowo-początkowe dla struny ograniczonej. = f(x, t) dla x [0; l], l > 0, t > 0 (3.1)

Rozwiązania zadań z podstaw fizyki kwantowej

Szeregi funkcyjne. Szeregi potęgowe i trygonometryczne. Katedra Matematyki Wydział Informatyki Politechnika Białostocka

Funkcje hiperboliczne

ROZWIĄZYWANIE ZADAŃ Z TEORII SPRĘŻYSTOŚCI

Liczba godzin Liczba tygodni w tygodniu w semestrze

Matematyka 2. Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego

1 Pochodne wyższych rzędów

IX. MECHANIKA (FIZYKA) KWANTOWA

Wykład Matematyka A, I rok, egzamin ustny w sem. letnim r. ak. 2002/2003. Każdy zdający losuje jedno pytanie teoretyczne i jedno praktyczne.

czastkowych Państwo przyk ladowe zadania z rozwiazaniami: karpinw adres strony www, na której znajda

2. Charakterystyki geometryczne przekroju

NAUKOWE OSIĄGNIĘCIA MECHANIKI W WALCE 0 POSTĘP W BUDOWNICTWIE

LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW. Ćwiczenie 8 WYBOCZENIE PRĘTÓW ŚCISKANYCH Cel ćwiczenia

1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia

Przykład Łuk ze ściągiem, obciążenie styczne. D A

8. TRYGONOMETRIA FUNKCJE TRYGONOMETRYCZNE KĄTA OSTREGO.

Definicje i przykłady

Zadania egzaminacyjne

Wykłady z Matematyki stosowanej w inżynierii środowiska, II sem. 2. CAŁKA PODWÓJNA Całka podwójna po prostokącie

Katedra Mechaniki Konstrukcji ĆWICZENIE PROJEKTOWE NR 1 Z MECHANIKI BUDOWLI

7. ELEMENTY PŁYTOWE. gdzie [N] oznacza przyjmowane funkcje kształtu, zdefinować odkształcenia i naprężenia: zdefiniować macierz sztywności:

Prosta i płaszczyzna w przestrzeni

Indukcja matematyczna

Transkrypt:

A R C H I W U M M E C H A N I K I S T O S O W A N E J ARCFTVES DE MÉCANIQUE APPLIQUÉE W. NOWACKI Pasmo płytowe ortotropowe Plaque en bande orthotrope y Odbitka z Archiwum Mechaniki Stosowanej" Tom III zeszyt 3 4 :-,;.'; /..;.r.nłr.w.;,.', v WYDAWNICTWO 'ZAKŁADU MEOÏÎANIKI BUDOWLI POLITECHNIKI-' GDANSKIK.Ï

Tom III 1951 Pasmo płytowe ortotropowe 259 Pasmo płytowe ortotropowe Plaque en bande orthotrope W. Nowacki, Gdańsk Weźmy pod uwagę pasmo płytowe ortotropowe, nieskończenie długie, swobodnie podparte wzdłuż krawędzi x=0; x=a. Niech pasmo to będzie obciążone siłą skupioną P, działającą na osi x w odległości \ od osi y. Rozwiązanie tego zagadnienia przy użyciu pojedynczych szeregów trygonometrycznych podał M. T. Huber*). Szeregi te są jednak zwłaszcza dla wielkości statycznych płyty (momenty zginające i skręcające, siły tnące) bardzo wolnozbieżne w otoczeniu punktu przyłożenia siły. Okażemy, że wielkości statyczne można przedstawić przy pomocy wzorów zamkniętych. Rozwiązanie nastąpi przez rozwiązanie układu dwóch równań cząstkowych. Stwarza to analogię do dwustopniowego sposobu rozwiązania podanego przez li. Marcusa dla płyt izotropowych. Wychodzimy ze znanego równania różniczkowego odkształcenia płyty ortotropowej: gdzie 8** (i) *. u x *-* x, *-*ii y ' Tîlx tïly 1 12 TTl x TTly 1 12 _D X + Dyf. Q r= G m B m x. 12 Tu: E x,e tj są modułami sprężystości w kierunku osi x i y, m x,m y są liczbami Poissona dla tych kierunków, *) M. T. Huber. Teoria płyt prostokątnie - różnokierunkowych. Lwów 1921.

250 W. Nowacki Arch. Mech. Stos. G o jest stałą materiału odpowiednikiem modułu odkształcenia postaciowego ciała izotropowego. h jest grubością płyty, au; ugięciem płyty. Stałe materiału E i m związane są ponadto równaniem E x m x =E!l m tj. Wielkości statyczne, momenty zginające M x, M v, moment skręcający M j oraz siły tnące T xx, T gz wyrażone są następującymi wzorami \ r dy 2 M xy =-2C - 0L (a) dxdy dy A dx 1 dy D H Przy oznaczeniach e 4 =-^-, g= =- równanie (1) przyjmie Z);, y D x Dy postać ^ + 2 e e ^ ^ - + s*- 9^=0 Q,B>0 (2) 9y 4 3x 2 3/ 8^ Wielkość Q posiada zasadnicze znaczenie dla rozwiązania równania (2) : w zależności bowiem od tego, czy Q = 1 otrzymujemy trzy odmienne rozwiązania. Wprowadzamy funkcję <p(x, y) spełniającą równanie 3y* dx* (3a) Niech funkcja cp(x, y) będzie związana z funkcją ugięcia w(x, y) zależnością :

Tom III 1951 Pasmo płytowe ortotropowe. 261 rp = \-l*?,= const. (3b) 3y 2 dx % Wstawiając cp do równania (3a) otrzymamy a 2 a 2 \ / a 2 s* \ + p 2 -H 2 u)=0. (4) 3y 2 dx -1 \ dy % dx l / Ostatnie równanie będzie identyczne z równaniem różniczkowym (2), jeśli Powyższe związki prowadzą do zależności -i,? n,r±«/y - /e B.-1 gdy gdy Q<1. (5a) 3 l!2 =±e, ^ljs =±e gdy 0 = 1. Rozważmy wypadek o> 1 i wyznaczmy funkcje cp z równania (3a). Warunki brzegowe dla cp kształtują sic. następująco. Na brzegach swobodnie podpartych x=0 i x=a ugięcie w i pochodne: -, ~ są równe zeru. Z równania (3b) wynika dy' 2 dx 2 zatem, że na brzegach tych również cp jest równe zeru. Zakładamy więc co T1TC V{x, y) = Y cpn(y) sin a n x a n, n**cl,.. a. i doprowadzamy równanie (3a) do równania różniczkowego zwyczajnego Rozwiązaniem tego równania będzie cp =.A e +B e, (6)

262. W..Nowacki Arch. Mech. Stos. Ponieważ dla y-*- 00 : w{x,y)->0 zatem i ą>(x, y)-*0. Temu warunkowi odpowiada B =0. Stałą całkowania A otrzymamy z warunków zrównoważenia siły tnącej T sz na prawo i lewo od przekroju y=0 z siłą skupioną P. T z L=o+ =0 albo \Dy + \- J ~ + 2C) \ + =0. (7) Ze względu na symetryczną względem osi x postać wygięcia płyty znika drugi człon w nawiasach graniastych równania (7) i ostatecznie -D s dy 3 P 2 dy Rozwijając P(x) w szereg Fouriera P_ 9. (8) ' "~ «= 1. 2,... / sin a,, Ç sm a n x otrzymamy z równania (8) Zatem P B-I, 2,... s i n a " sm a C sm a x. (10) Powierzchnię odkształcenia iw(a:, y) wyznaczymy z równania (3b) Przy przyjęciu ) = 2w, l (y) sin a n x, (11) n=l, 2, spełniającym warunki brzegowe w(0, y) = 0, w(a,y)=0 należy znaleść rozwiązanie równania różniczkowego zwyczajnego

Tom III 1951 Pasmo płytowe ortotropowe 263 Rozwiązanie tego równania przy warunkach brzegowych 3w prowadzi do podanego już przez M. T. Hubera rozwiązania, uzyskanego na drodze bezpośredniego całkowania równania (2): oo -l-l, 2,.. \p e ke ;sm a Lsmcxnx (13) Wprowadzamy drugą funkcję pomocniczą \\>(x,y) spełniającą równanie - + ^a 1 = 0, (14a) i związaną z ugięciem u>(x, y) równaniem. d 2 W, S s l0 3 2 3 2 Eliminując z tych równań funkcję <]», dochodzimy do równania (4). Funkcję <j) wyznaczamy w ten sam sposób co i funkcję cp. Otrzymamy $(x, y) = \ sin a 'Ç sin u n x. (15) nhd g ćmj n J! = l, 2,... Całkując równanie (14b) otrzymamy dla w(x,y) wzór (13). Z określenia funkcji pomocniczych cp i 4" łatwo już wyznaczyć drugie pochodne cząstkowe powierzchni ugięcia płyty: d i w_ 4>-cp _ '. 9 B O7_P a cp -^ _ ax 2 (3 2 -À 2 ' By 1 P 2 -^2 ' Wracając do funkcji cp i t]>, rozwiązań osobliwych równań różniczkowych (3) i (14) zauważymy, że funkcje te, wyrażone wzorami (10) i (15) możemy przedstawić przy pomocy wzorów zamkniętych. Mianowicie, jeśli w tych wzorach zastąpimy funkcje trygonometryczne wykładniczymi i skorzystamy ze znanego związku

2(4 W. Nowacki Arch. Mech. Stos. to otrzymamy n n-l, 2,... cosh- y cos (x 0 i n ą _ 43t PA, cosh-jy-cos-^x+ç), ni K cosh y cos (x 0 ^y-cos a a (17) Łatwo stwierdzimy, że <J)>cp. Dla y=0 oraz x=^ funkcje cp i (ji stają się nieciągłymi jak logarytm. Korzystając z tych związków możemy momenty zginające i siły poprzeczne wyrazić przy pomocy wzorów zamkniętych. 2E 2.- () 2 1 (18) 2 e 2 ]/ ]- g 2 Funkcje cp i ( > występujące w równaniach (18) wyrazimy przy pomocy równań (17). Podobnie r L-'.t ty /.. -\ _l / l " ^ \ / (.12 & I 1 2 ' T «. D x \ 3 dx x 3x dxj\ (19) Ze wzorów (18) dla y=q uzyskamy po prostych przekształceniach t. (20) Widzimy, że stosunek ten jest niezależny od parametru Q. Łatwo też stwierdzić, że związek ten jest słuszny dla p l.

Tom III 1951 Pasmo płytowe ortotropowe 265 W wypadku szczególnym Q = 1 otrzymamy z równania (13) przez przejście do granicy: w{x, y)-- Pa* oo _ D e (1 + a e y) sin a, sin ct ;c. (21) W wypadku tym łatwo zauważyć, że równanie (2) przy wprowadzeniu nowej zmiennejy) ey staje się równaniem biharmonicznym a całką osobliwą tego równania będzie cosn y cos {x y -In. (22) Korzystając ze związków (ib) otrzymamy dla tego wypadku "2fi 3P (23) względnie 9y 2 2 3P 2 o 2 d t V rt. 9 2 (24) -, 3u; 2 = 2 Przy pomocy tych związków wyrazimy momenty zgmające i siły tnące w postaci wzorów zamkniętych.

266 W. Nowacki Arch. Mech. Stos. (26) W wypadku szczególnym E=1; Q = 1, a więc w wypadku płyty izotropowej otrzymamy znane rozwiązanie A. Nadaiego *). Przechodzimy wreszcie do wypadku Q < i. Jeśli do równania (13) wstawić (3=v!+iv 2 X=v 1 -iv 2 v lî8 =el/ -pp. to po prostych przekształceniach uzyskamy Mx, y) = > (v a sin v 2 a n y+v 8 cos> 2 a n y)x n=l, 2,... x sin a Ç sin a x. (28) Funkcje cp id» przyjmują tu postać funkcji- zespolonych sprzężonych gdzie 9= ~(*i-ł*«), <>= ~(*i+i*j (29) ~ ««Vi» ^!= N (vjcos v 2 a y v 2 sin v 2 a y) sin a,,'çsina,,x «=1,2 (30) ^*2 y ( V 2 cos V 2 a " y+v x sin V» a y) sin a 'Ç sin a x. Ze wzorów (16) przy użyciu związków (29) otrzymamy d % w P 4> (31) dy 2 2JtD!/ E i \ 1 2 2 Vj v *) A. Nadai: Elastische Platten 1925 str. 95.

Tom III 1951 Pasmo płytowe ortotropowe 267 Po prostych przekształceniach wzory powyższe przyjmują szczególnie prostą postać: d 2 w P IJ H\ gdzie 8 i W P / J g' dy 2 2TCD,J\ V 2 Vi (32) oo /mv 1 y T \~^e a. nitv s ]i. nn'ç. nnx J= y sm sin -sin (33) n a a a n i, 2.,.. oo n n v x y H= y cos sin 1 sm. (34) / i n a a a n-1,2,... Ostatnie związki można przedstawić przy pomocy wzorów zamkniętych. Iloczyn sinusów w szeregu (33) daje się przedstawić w postaci sumy sinusów o argumentach a i], (i=l, 2, 3, 4), gdzie Korzystając ze wzorów i rsinfl \~1r".. -^ arc tg = > sm n u (35) 1 r cosft / i n n i, 2,... przekształcimy szereg (33) na J = -1 Varc tg Ï. (36) 4 1 e " VlJ/ cosaii/ " VJ/ W szeregu (34) można iloczyn sinusów wyrazić przez sumę dwóch iloczynów zawierających sinusy.

268 W. Nowacki Arch. Mech. Stos. Szereg (34) będzie sumą dwóch szeregów typu (10), które dadzą się wyrazić przy pomocy wzorów zamkniętych. Otrzymamy tu _ 1, (cosh avj y-cos ai] 4 ) (coshaa^y-cos cni 2 )] ti in I " i l 8 (coshavj)/ cos «%) (coshav 1 y cosai] 3 )J \ J c ) Powyższe wyniki pozwalają na wyznaczenie momentów zginających i siî tnących ze wzorów zamkniętych. Również i momenty skręcające dadzą wyrazić się przy pomocy wzorów zamkniętych. Jak wiadomo wyznacza się je ze wzoru TTlxy 2 C 8x Sy (38) Dla Q > 1 mamy : ~ /oa >»» > -I e ~ e / sin f/ L,-cos a n x. (39) 8x 3y je (p «=1,2,.,. Korzystając ze związku (35) otrzymamy po prostych przekształceniach Olu. arc/g e sm dxdy i e aky. + a r c 1-e arc t é arc tg Dla Q < 1 znajdziemy 'sin a (Çgdzie <x=. a 3 2 u> P cixdy DC «=1,2,... sin a n v 2 y sin a. cos a n x (41)

Tom III 1951 Pasmo płytowe ortotropowe 269 Powyższe wyrażenie przekształcimy podobnie jak wyrażenie (34). Otrzymamy tu dxdy cosh cos (v 2 y i x) cosh cos- (v 2 y Ę,+x)\ V a a J L a a J ln. jt v, y Jt,, "I T. Jt v, y Jt,, 1 [ cosh cos (v a y+1+ x)\ cosh Ł*- cos (v 2 y + Ę x)\ aa \l a a J (42) Wreszcie dla Q = 1 mamy : 2 e a Z) sm a Ę.cos a x. (43) Zważywszy, że według wzoru (22) zatem 8x oo = y e z-a-dy Z-à 'i=1,2,... i n ' v sin <x n 'Ę, cos a x (44) = - y - (i5) dxdy 2 3 x Zauważmy jeszcze, że na prostej x Q momenty skręcające będą równe zeru bez względu na wartość Q. Dla obciążenia P= 1, działającego w punkcie (Ç, Ï ) można w myśl twierdzenia o wzajemności przesunięć MaxweU'a Bettiego traktować powierzchnię momentów M x, M y, M xy i sił tnących T xz, T yz wywołaną tym obciążeniem jako powierzchnię wpływową dla siły P=l posuwającej się w obrębie płyty. Oznaczmy powierzchnie wpływową dowolnej wielkości statycznej przez K(x, y ; %, r\). Przy zadanym obciążeniu p{x, y) rozłożonym na obszarze A płyty otrzymamy wartość tej wielkości ze wzoru K(t,T))=jK(x,y; t,,v\)dxdy., (46) A

270 w - Nowacki Arch. Mech. Stos. Plaque en bande orthrotrope Résumé Ce mémoire traite d'un cas de plaque en bande orthrotrope, sollicitée par une poids concentrée. L'équation différentielle de la surface de flexion de ladite plaque, équation qùasi-biliarmonique y a été remplacée par un système de deux équations quasiharmoniques. Ces dernières équations peuvent prendre la forme d'expressions fermées; quant à leurs solutions, celles-ci peuvent être utilisées pour déterminer les moments fléchissants en expressions également fermées. (Praca wpłynęła do Redakcji dnia 2. IV. 1951 r.).