3.1 Zagadnienie brzegowo-początkowe dla struny ograniczonej. = f(x, t) dla x [0; l], l > 0, t > 0 (3.1)

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "3.1 Zagadnienie brzegowo-początkowe dla struny ograniczonej. = f(x, t) dla x [0; l], l > 0, t > 0 (3.1)"

Transkrypt

1 Temat 3 Metoda Fouriera da równań hiperboicznych 3.1 Zagadnienie brzegowo-początkowe da struny ograniczonej Rozważać będziemy następujące zagadnienie. Znaeźć funkcję u (x, t) spełniającą równanie wraz z warunkami brzegowymi i warunkami początkowymi 1 u c t u = f(x, t) da x [; ], >, t > (3.1) u (, t) = α (t), u (, t) = β (t) da t > (3.) u (x, ) = ϕ (x), u t (x, ) = ψ (x) da x [; ]. (3.3) Zakładamy, że ϕ jest kasy C, ψ, α, β są kasy C 1. Zakładamy ponadto, że spełnione są tzw. warunki zgodności, tzn. ϕ () = α (), ϕ () = β (), ψ () = α (), ψ () = β (). Zagadnienie (3.1)-(3.3) rozwiążemy w kiku etapach, stosując tzw. metodę Fouriera zwaną także metodą separacji zmiennych Drgania swobodne struny zamocowanej Załóżmy, że struna jest zamocowana w punktach końcowych, tzn. spełnione są jednorodne warunki brzegowe postaci u(, t) = u(, t) = da t >, tzn. α i β (3.4) oraz f (brak siły zewnętrznej wymuszającej ruch). Najpierw rozwiążemy pewne zagadnienie pomocnicze. Znaeźć rozwiązanie równania (3.1) nie równe tożsamościowo zeru, spełniające warunki brzegowe (3.4) i przedstawiane w postaci u (x, t) = X (x) T (t), gdzie funkcje X i T zaeżą tyko od jednej zmiennej. 19

2 TEMAT 3. METODA FOURIERA DLA RÓWNAŃ HIPERBOLICZNYCH Podstawiając u (x, t) = X (x) T (t) do równania (3.1), gdzie f, otrzymujemy X (x) X (x) = 1 c T (t) T (t). (3.5) Ponieważ równość (3.5) zachodzić musi da wszystkich x i t z rozważanego zakresu, więc obie strony tej równości muszą być stałe. Oznaczając tę stałą przez λ dostajemy równość która prowadzi do układu równań X (x) X (x) = 1 c T (t) T (t) = λ, X (x) + λx (x) = (3.6) T (t) + c λt (t) = (3.7) Z warunków brzegowych (3.4) wynika, że X () = X () = (w przeciwnym razie T (t) i u ). Da funkcji X (x) otrzymaiśmy tzw. zagadnienie Sturma-Liouvie a poegające na wyznaczeniu takich wartości λ, zwanych wartościami własnymi, przy których istnieją niezerowe rozwiązania równania (3.6), zwane funkcjami własnymi, spełniające warunki X () = X () =. W ceu wyznaczenia wartości własnych zagadnienia naeży rozważyć trzy następujące przypadki. 1 λ <. Wówczas rozwiązaniem równania (3.6) jest funkcja postaci X (x) = C 1 e x λ + C e x λ. Z warunków X () = X () = wynika, że C 1 = C =, zatem X (x) i u. λ =. Wówczas X (x) = ax + b i warunki X () = X () = znów impikują, że a = b =, zatem X (x) i u. 3 λ >. Teraz X (x) = C 1 cos x λ + C sin x λ i da istnieją niezerowe funkcje λ n = ( πn ) da n = 1,, 3,... (3.8) X n (x) = sin πn x (3.9) będące rozwiązaniami równania (3.6) z warunkami X () = X () =. Liczby λ n są wartościami własnymi rozważanego zagadnienia. Z równania (3.7) da λ = λ n otrzymujemy, że T n = A n cos πnc t + B n sin πnc t. (3.1) W takim razie rozwiązaniem zagadnienia pomocniczego (3.1), (3.4) są funkcje ( u n (x, t) = A n cos πnc t + B n sin πnc ) t sin πn x. (3.11)

3 TEMAT 3. METODA FOURIERA DLA RÓWNAŃ HIPERBOLICZNYCH 1 Aby skonstruować rozwiązanie spełniające także zadane warunki początkowe (3.3) tworzymy szereg u(x, t) = u n (x, t) = ( A n cos πnc t + B n sin πnc ) t którego współczynniki, zgodnie z teorią szeregów Fouriera, okreśone są wzorami sin πn x, (3.1) A n = ϕ(s) sin πns ds, B n = nπc ψ(s) sin πns ds. (3.13) T w i e r d z e n i e Jeżei ϕ jest kasy C, ϕ () = ϕ () =, ψ jest kasy C 1, ψ () = ψ () =, to szereg (3.1) ze współczynnikami okreśonymi wzorami (3.13) jest rozwiązaniem zagadnienia (3.1) da f, z warunkami (3.3)-(3.4). P r z y k ł a d 1 Rozwiązać omówione powyżej zagadnienie da =, c = 1, ϕ(x) = x( x), ψ(x) =. Ze wzorów (3.13) wynika, że tak więc rozwiązanie okreśone jest wzorem A n = 16 n 3 π 3 [1 ( 1)n ], B n =, u(x, t) = 16 π 3 [1 ( 1) n ] n 3 sin π nx cos π nt. Funkcja u(x, t) jest funkcją okresową w czasie, o okresie 4. Poniższy rysunek przedstawia kształt początkowy struny. Struna wyprostowuje się w chwiach t = 1, 3, 5,... P r z y k ł a d Rozwiązać omówione powyżej zagadnienie da =, c = 1, ϕ(x) = x ( x), ψ(x) =.

4 TEMAT 3. METODA FOURIERA DLA RÓWNAŃ HIPERBOLICZNYCH Z podanych wzorów wynika, że tak więc rozwiązanie okreśone jest wzorem A n = 3 n 3 π 3 [ ( 1) n+1 1 ], B n = u(x, t) = 3 π 3 [( 1) n+1 1] n 3 sin π nx cos π nt. Funkcja u(x, t) jest funkcją okresową w czasie, o okresie 4. Poniższy rysunek przedstawia kształt początkowy struny Drgania wymuszone struny zamocowanej Rozważmy teraz zagadnienie (3.1), (3.3), (3.4) poegające na wyznaczeniu funkcji u (x, t) spełniającej równanie (3.1), z dowonymi warunkami początkowymi i jednorodnymi warunkami brzegowymi. Rozwiązanie tego zagadnienia może być zapisane w postaci sumy dwóch funkcji, z których jedna jest rozwiązaniem równania jednorodnego (f ) z dowonymi warunkami początkowymi (zagadnienie to zostało omówione w poprzednim punkcie), zaś druga funkcja jest rozwiązaniem równania niejednorodnego (f ), ae z jednorodnymi warunkami początkowymi (ϕ, ψ ) i jednorodnymi warunkami brzegowymi. Wystarczy zatem wyznaczyć funkcję u spełniającą równanie z warunkami 1 u c t u = f(x, t) da x [; ], >, t > (3.14) u (x, ) =, u t (x, ) = da x [; ], (3.15) u(, t) = u(, t) = da t >. (3.16) W tym ceu załóżmy, że funkcja dana f (x, t) da x [; ] może być zapisana w postaci sinusowego szeregu Fouriera wzgędem zmiennej x f (x, t) = f n (t) sin πn x, (3.17)

5 TEMAT 3. METODA FOURIERA DLA RÓWNAŃ HIPERBOLICZNYCH 3 gdzie f n (t) = f (s, t) sin πn sds da n = 1,,.... Rozwiązania zagadnienia (3.14)-(3.16) poszukujemy w postaci u (x, t) = T n (t) sin πn x, (3.18) gdzie T n (t) są niewiadomymi funkcjami. Zakładając, że dozwoone jest różniczkowanie szeregu (3.18) wyraz po wyrazie, z równania (3.14) i przedstawienia (3.17) otrzymujemy a zatem ( T n (t) + ωnt n (t) ) sin πn + x = c f n (t) sin πn x, T Z warunków (3.15) wynika ponadto, że n (t) + ωnt n (t) = c f n (t), gdzie ω n = πnc. (3.19) T n () = T n () = da n = 1,,.... (3.) Rozwiązanie zagadnienia (3.19)-(3.) można przedstawić w postaci T n (t) = c πn t f (s, r) sin πn sds sin ω n (t r) dr da n = 1,,.... (3.1) T w i e r d z e n i e Jeżei funkcja f jest kasy C oraz f (, t) = f (, t) = da każdego t, to szereg (3.18) ze współczynnikami okreśonymi wzorami (3.1) jest rozwiązaniem zagadnienia (3.14)-(3.16) Przypadek ogóny Rozważmy teraz ogóne zagadnienie (3.1)-(3.3). W ceu rozwiązania tego zagadnienia wprowadzamy funkcję pomocniczą w (x, t) = α (t) + [β (t) α (t)] x (3.) i poszukujemy rozwiązania zagadnienia w postaci u (x, t) = w (x, t) + v (x, t). Ponieważ ze wzoru (3.) wynika, że w (, t) = α (t) i w (, t) = β (t), więc v (, t) = v (, t) =, tzn. funkcja v (x, t) jest rozwiązaniem pewnego zagadnienia postaci (3.1), (3.3), (3.4) z jednorodnymi warunkami brzegowymi. Zagadnienie wyznaczenia takiej funkcji v (x, t) zostało omówione w poprzednim punkcie.

6 TEMAT 3. METODA FOURIERA DLA RÓWNAŃ HIPERBOLICZNYCH 4 3. Równanie drgań membrany swobodnej Rozważmy jednorodne równanie drgań płaskiej membrany 1 c u t u =, gdzie u = u + u y (3.3) rozważane da (x, y) D R, t >. Załóżmy, że spełnione są warunki początkowe u (x, y, ) = ϕ (x, y), u t (x, y, ) = ψ (x, y) da (x, y) D (3.4) oraz, że ϕ jest kasy C, ψ jest kasy C Membrana prostokątna Załóżmy teraz, że D jest prostokątem, D = (; A) (; B) oraz, że membrana jest zamocowana na brzegu, tzn. u (, y, t) = u (A, y, t) = u (x,, t) = u (x, B, t) = da t. (3.5) W ceu rozwiązania tego zagadnienia postępujemy anaogicznie jak w przypadku drgań swobodnych struny zamocowanej. Stosując metodę separacji zmiennych w postaci u (x, y, t) = X (x) Y (y) T (t), otrzymujemy ostatecznie rozwiązanie zagadnienia (3.3)-(3.5) w postaci sumy szeregu podwójnego u (x, y, t) = k, sin πk πn x sin A B y (a k,n cos ω k,n t + b k,n sin ω k,n t), (3.6) gdzie k ω k,n = π A + n da k, n = 1,,..., B o współczynnikach a k,n i b k,n okreśonych wzorami a k,n = 4 AB b k,n = A dx 4 ABω k,n c B A ϕ (x, y) sin πk A dx B ψ (x, y) sin πk A πn x sin ydy, (3.7) B πn x sin ydy. (3.8) B P r z y k ł a d Rozwiązać zagadnienie drgań membrany prostokątnej da A = B = 1, c = 1, ϕ(x, y) = (x x )(y y ), ψ(x, y) =. Zgodnie ze wzorami (3.7), (3.8), całkując przez części wyznaczamy współczynniki a k,n i b k,n ( ) 1 + ( 1) k+1 (1 + ( 1) n+1 ) a k,n = 16, b k 3 n 3 π 6 k,n =, a zatem rozwiązanie zagadnienia jest postaci u(x, y, t) = 16 π 6 k, 1 + ( 1) k ( 1) n+1 sin kπx sin nπy cos (tπ ) k k 3 n + n. 3

7 TEMAT 3. METODA FOURIERA DLA RÓWNAŃ HIPERBOLICZNYCH 5 Poniższy rysunek przedstawia wygąd membrany i kształt jej przekroju wzdłuż przekątnej kwadratu D w chwii t =. Koejny rysunek przedstawia drgania punktu środkowego (x = y =, 5) membrany jako funkcję zmiennej t. 3.. Membrana kołowa Załóżmy teraz, że D jest kołem, D = {(x, y) : x + y < a } oraz, że membrana jest zamocowana na brzegu, tzn. u(x, y, t) = da x + y = a, da t. (3.9) Załóżmy, że funkcje ϕ i ψ opisujące warunki początkowe (3.4) spełniają zaeżność ϕ(x, y) = ϕ(r), ψ(x, y) = ψ(r), gdzie r = x + y, (3.3) tzn. warunki te są kołowo symetryczne. O funkcjach danych załóżmy, że ϕ jest kasy C, pochodna ϕ istnieje i jest przedziałami ciągła, ϕ(a) =, ψ jest kasy C 1, pochodna ψ istnieje i jest przedziałami ciągła, ψ(a) =. Z symetrii równania i warunków wynika, że rozwiązanie u może być poszukiwane w postaci u = u(r, t). Przechodząc do współrzędnych biegunowych (r, θ), przekształcamy wyjściowe równanie do postaci (przyjmujemy, że u nie zaeży od θ) u r + 1 r r 1 u =. (3.31) c t

8 TEMAT 3. METODA FOURIERA DLA RÓWNAŃ HIPERBOLICZNYCH 6 Stosując metodę Fouriera (separacji zmiennych) da u(r, t) = R(r)T (t) otrzymujemy dwa równania R (r) + 1 r R (r) R(r) = T (t) c T (t) = λ = const. Z warunków brzegowych wynika, że stały parametr może przyjmować wartości λ = λ n = x n, da n = 1,,... a gdzie (x n ) jest ciągiem dodatnich zer funkcji Bessea J. Funkcje Bessea J k okreśone są wzorem J k (z) = n= ( 1) n ( z ) n+k, n! (n + k)! a ich zera (x n ) są stabearyzowane. Poniższy rysunek przedstawia wykres funkcji J. W takim razie funkcja ( r ) [ ( ) ( )] ct ct u n (x, t) = J x n A n cos x n + B n sin x n a a a da n = 1,,... (3.3) i dowonych stałych A n, B n jest rozwiązaniem rozważanego równania (3.31) spełniającym jednocześnie warunek brzegowy (3.9). Pełnym rozwiązaniem zagadnienia, spełniającym także warunki początkowe (3.3), jest funkcja u(r, t) okreśona jako suma szeregu u(r, t) = gdzie stałe A n i B n wyznaczone są za pomocą wzorów A n = a ( rϕ(r)j a J1 (x n ) ( r ) [ ( ) ( )] ct ct J x n A n cos x n + B n sin x n a a a r x n a ) dr, B n = a ( rψ(r)j ax n cj1 (x n ) r x n a (3.33) ) dr (3.34)

9 TEMAT 3. METODA FOURIERA DLA RÓWNAŃ HIPERBOLICZNYCH 7 da n = 1,,..., J 1 (x) = J (x). P r z y k ł a d Rozwiązać zagadnienie drgań membrany kołowej da a = 1, ϕ(r) = 1 r, ψ(r) =. Z danych zadania wynika, że B n =, A n = Korzystając z własności funkcji Bessea 1 r(1 r )J J1 (x n r)dr da n = 1,,... (x n ) i wzoru rekurencyjnego d dx [xn J n (x)] = x n J n 1 (x) J k 1 (x) + J k+1 (x) = k x J k (x) oraz stosując wzór na całkowanie przez części otrzymujemy ostatecznie A n = 4J (x n ) x nj 1 (x n ) = 8 x 3 nj 1 (x n ), a zatem rozwiązanie zagadnienia wyraża się wzorem u(r, t) = 8 1 x 3 nj 1 (x n ) J (x n r) cos(x n ct). Poniższy rysunek przedstawia wygąd memebrany i kształt jej przekroju osiowego w chwii t =.

10 TEMAT 3. METODA FOURIERA DLA RÓWNAŃ HIPERBOLICZNYCH 8 Koejny rysunek przedstawia drgania punktu położonego na osi symetrii membrany jako funkcję zmiennej t Membrana nieograniczona Załóżmy teraz, że rozważamy równanie drgań membrany (3.3) da (x, y) R. Oznacza to, że dane są tyko warunki początkowe opisujące początkowy kształt membrany i prędkość początkową drgań (3.4), nie ma zaś warunków brzegowych. Następujące twierdzenie okreśa warunki dostateczne da istnienia rozwiązania i podaje jego postać (tzw. wzór Poissona). T w i e r d z e n i e Jeżei funkcje ϕ i ψ są odpowiednio kasy C 3 i C, to funkcja u postaci u(x, y, t) = 1 ψ(p, q)dpdq πc c t (p x) (q y) + 1 ϕ(p, q)dpdq t πc c t (p x) (q y) K ct K ct gdzie K ct jest kołem o środku w punkcie (x, y) i promieniu ct, zagadnienia. jest rozwiązaniem rozważanego P r z y k ł a d Rozwiązać zagadnienie drgań membrany nieograniczonej da danych: c = 1, ϕ(x, y) = 1, ψ(x, y) =. 1 + x + y Stosując we wzorze Poissona zamianę zmiennych w całce podwójnej p = x + r cos α, q = y + r sin α otrzymujemy wzór na funkcję u w postaci u(x, y, t) = 1 π t r ϕ(x + r cos α, y + r sin α) t π t r drdα = = 1 π t 1 r t π 1 + x + y + r + xr cos α + yr sin α t r drdα

11 TEMAT 3. METODA FOURIERA DLA RÓWNAŃ HIPERBOLICZNYCH 9 Poniższy rysunek przedstawia wygąd membrany w chwii t =. Na następnym rysunku widoczne są kształty przekrojów osiowych membrany da t =, t =, 5, t =, 6, t = 1, t = 3, t = 6.

12 TEMAT 3. METODA FOURIERA DLA RÓWNAŃ HIPERBOLICZNYCH 3 Koejny rysunek przedstawia drgania punktu położonego na osi symetrii membrany jako funkcję zmiennej t. 3.3 Drgania poprzeczne beki Metoda separacji zmiennych może być stosowana do rozwiązywania zagadnień granicznych da równań różniczkowych cząstkowych rzędu wyższego niż drugi. Przykładem takiego zagadnienia jest zagadnienie drgającej beki opisane równaniem rzędu czwartego z warunkami początkowymi u tt + c u xxxx =, da x (; ), t > (3.35) u (x, ) = ϕ (x), u t (x, ) = ψ (x) (3.36) opisującymi kształt początkowy beki i początkową prędkość drgań oraz warunkami brzegowymi postaci u (, t) = u (, t) = u xx (, t) = u xx (, t) =. (3.37) Podobnie jak w przypadku struny, poszukujemy niezerowych rozwiązań równania (3.35) spełniających jednocześnie warunki brzegowe (3.37), w postaci u (x, t) = X (x) T (t). Prowadzi to do probemu wyznaczenia wartości własnych λ, da których istnieją niezerowe funkcje X (x) spełniające równanie z warunkami X (4) (x) X (x) = T (t) c T (t) = λ R (3.38) X () = X () = X () = X () =. (3.39) Z rozważań anaogicznych do przypadku omówionego da struny jednowymiarowej wynika, że jedynymi iczbami λ o tej własności są iczby ( πn ) 4 λ n = da n = 1,,..., którym odpowiadają funkcje X n (x) = sin πn x, T n (t) = A n sin [ c ( πn ) ] [ t + B n cos c ( πn ) ] t.

13 TEMAT 3. METODA FOURIERA DLA RÓWNAŃ HIPERBOLICZNYCH 31 Rozwiązanie zagadnienia (3.35)-(3.37) możemy zatem zapisać w postaci u (x, t) = X n (x) T n (t) = { [ A n sin c ( πn ) ] [ t + B n cos c ( πn ) ]} t gdzie współczynniki A n i B n szeregu (3.4) wyznaczamy z warunków początkowych ϕ (x) = skąd wynika ostatecznie, że A n = cn π 3.4 Zadania 1. Rozwiązać równanie B n sin πn + x, ψ (x) = ( πn ) πn A n c sin x, ψ (x) sin πn xdx, B n = u t u a = b sinh x przy jednorodnych warunkach początkowych i brzegowych. Rozwiązać równanie u (, t) =, u (, t) =. u t u = bx (x ) przy jednorodnych warunkach początkowych i brzegowych 3. Rozwiązać równanie u (, t) =, u (, t) =. u t u = t x (x ) przy jednorodnych warunkach początkowych i brzegowych 4. Rozwiązać równanie u (, t) =, u (, t) =. u t u a h t b u = ϕ (x) sin πn xdx, da n = 1,,.... przy jednorodnych warunkach początkowych oraz u (, t) = A, u (, t) =. sin πn x, (3.4)

14 TEMAT 3. METODA FOURIERA DLA RÓWNAŃ HIPERBOLICZNYCH 3 5. Rozwiązać równanie przy jednorodnych warunkach brzegowych i warunkach początkowych u t u a = u (, t) =, u (, t) = u (x, ) =, t (x, ) = sin π x. 6. Rozwiązać równanie i warunkach początkowych 7. Rozwiązać równanie i warunkach początkowych 8. Rozwiązać równanie u t u a = u (, t) =, u (x, ) = sin 5π x, u (x, ) = x, (, t) = u t u a = u (, t) =, t (x, ) = cos π x. (, t) = t (x, ) = sin π 3π x + sin x. i warunkach początkowych u t u a = (, t) =, u (x, ) = x, (, t) = (x, ) = 1. t

15 TEMAT 3. METODA FOURIERA DLA RÓWNAŃ HIPERBOLICZNYCH Rozwiązać równanie przy jednorodnych warunkach brzegowych i jednorodnych warunkach początkowych u t u a = A exp ( t) sin π x u (, t) =, u (, t) = u (x, ) =, (x, ) =. t 1. Rozwiązać równanie u t u a = Ax exp ( t) przy jednorodnych warunkach brzegowych u (, t) =, u (, t) = i jednorodnych warunkach początkowych u (x, ) =, (x, ) =. t 11. Rozwiązać równanie u t u a = A sin t u (, t) =, i jednorodnych warunkach początkowych u (x, ) =, (, t) = (x, ) =. t 1. Rozwiązać równanie u t u =, < x < π, t > u (, t) = t, u (π, t) = t 3 i warunkach początkowych u (x, ) = sin x, (x, ) =. t

16 TEMAT 3. METODA FOURIERA DLA RÓWNAŃ HIPERBOLICZNYCH Rozwiązać równanie u t u =, < x < π, t > u (, t) = exp ( t), u (π, t) = t i warunkach początkowych u (x, ) = sin x cos x, (x, ) = 1. t 14. Rozwiązać równanie i warunkach początkowych 15. Rozwiązać równanie i warunkach początkowych 16. Rozwiązać równanie u t u =, < x < π, t > u (, t) = t, u (x, ) = sin 1 x, (π, t) = 1 (x, ) = 1. t u t u a = sin t, < x <, t > (, t) =, u (x, ) =, (, t) = sin sin t a a t (x, ) = cos x a. t u a =, < x <, t > u (, t) =, u (, t) = i warunku początkowym { u (x, ) = x da < x 1 x da 1 < x <.

17 TEMAT 3. METODA FOURIERA DLA RÓWNAŃ HIPERBOLICZNYCH Rozwiązać równanie t u a =, < x <, t > i warunku początkowym 18. Rozwiązać równanie u (, t) =, u (, t) = u (x, ) = cx ( x). t u a =, < x <, t > i warunku początkowym 19. Rozwiązać równanie u (, t) =, u (, t) = u (x, ) = Ax. t u a =, < x <, t > i warunku początkowym. Rozwiązać równanie (, t) =, u (, t) = u (x, ) = A ( x). t u a =, < x <, t > i warunku początkowym 1. Rozwiązać równanie (, t) =, (, t) = u (x, ) = U = Const. t u a =, < x <, t > i warunku początkowym u (, t) = T, u (x, ) =. u (, t) = U

Równanie przewodnictwa cieplnego (II)

Równanie przewodnictwa cieplnego (II) Wykład 5 Równanie przewodnictwa cieplnego (II) 5.1 Metoda Fouriera dla pręta ograniczonego 5.1.1 Pierwsze zagadnienie brzegowe dla pręta ograniczonego Poszukujemy rozwiązania równania przewodnictwa spełniającego

Bardziej szczegółowo

Spis treści Wstęp Pojęcia podstawowe Struna nieograniczona Metoda Fouriera dla równań hiperbolicznych Równanie przewodnictwa cieplnego (I)

Spis treści Wstęp Pojęcia podstawowe Struna nieograniczona Metoda Fouriera dla równań hiperbolicznych Równanie przewodnictwa cieplnego (I) Spis treści Wstęp ii 1 Pojęcia podstawowe 1 1.1 Przegląd wybranych równań i modeli fizycznych................... 1 1.1.1 Równania opisujące ruch falowy........................ 1 1.1.2 Równania przewodnictwa

Bardziej szczegółowo

Równanie przewodnictwa cieplnego (I)

Równanie przewodnictwa cieplnego (I) Wykład 4 Równanie przewodnictwa cieplnego (I) 4.1 Zagadnienie Cauchy ego dla pręta nieograniczonego Rozkład temperatury w jednowymiarowym nieograniczonym pręcie opisuje funkcja u = u(x, t), spełniająca

Bardziej szczegółowo

Zagadnienia brzegowe dla równań eliptycznych

Zagadnienia brzegowe dla równań eliptycznych Temat 7 Zagadnienia brzegowe dla równań eliptycznych Rozważmy płaski obszar R 2 ograniczony krzywą. la równania Laplace a (Poissona) stawia się trzy podstawowe zagadnienia brzegowe. Zagadnienie irichleta

Bardziej szczegółowo

1.1 Przegląd wybranych równań i modeli fizycznych. , u x1 x 2

1.1 Przegląd wybranych równań i modeli fizycznych. , u x1 x 2 Temat 1 Pojęcia podstawowe 1.1 Przegląd wybranych równań i modeli fizycznych Równaniem różniczkowym cząstkowym rzędu drugiego o n zmiennych niezależnych nazywamy równanie postaci gdzie u = u (x 1, x,...,

Bardziej szczegółowo

Metoda rozdzielania zmiennych

Metoda rozdzielania zmiennych Rozdział 12 Metoda rozdzielania zmiennych W tym rozdziale zajmiemy się metodą rozdzielania zmiennych, którą można zastosować, aby wyrazić jawnymi wzorami rozwiązania pewnych konkretnych równań różniczkowych

Bardziej szczegółowo

27. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE CZĄSTKOWE

27. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE CZĄSTKOWE 27. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE CZĄSTKOWE 27.1. Wiadomości wstępne Równaniem różniczkowym cząstkowym nazywamy związek w którym występuje funkcja niewiadoma u dwóch lub większej liczby zmiennych niezależnych i

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe cząstkowe drugiego rzędu

Równania różniczkowe cząstkowe drugiego rzędu Równania różniczkowe cząstkowe drugiego rzędu Marcin Orchel Spis treści 1 Wstęp 1 1.1 Metoda faktoryzacji (rozdzielania zmiennych)................ 5 1.2 Metoda funkcji Greena.............................

Bardziej szczegółowo

13 Równanie struny drgającej. Równanie przewodnictwa ciepła.

13 Równanie struny drgającej. Równanie przewodnictwa ciepła. Równanie struny drgającej. Równanie przewodnictwa ciepła 13 1 13 Równanie struny drgającej. Równanie przewodnictwa ciepła. 13.1 Równanie struny drgającej Równanie różniczkowe liniowe drugiego rzędu typu

Bardziej szczegółowo

Wykład 3 Równania rózniczkowe cd

Wykład 3 Równania rózniczkowe cd 7 grudnia 2010 Definicja Równanie różniczkowe dy dx + p (x) y = q (x) (1) nazywamy równaniem różniczkowym liniowym pierwszego rzędu. Jeśli q (x) 0, to równanie (1) czyli równanie dy dx + p (x) y = 0 nazywamy

Bardziej szczegółowo

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 2

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 2 RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 2 Równania różniczkowe o zmiennych rozdzielonych Równania sprowadzalne do równań o zmiennych rozdzielonych Niech f będzie funkcją ciągłą na przedziale (a, b), spełniającą na

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów o stałych współcz

Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów o stałych współcz Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów o stałych współczynnikach Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH 12 maja 2016 Równanie liniowe n-tego rzędu Definicja Równaniem różniczkowym liniowym

Bardziej szczegółowo

Biotechnologia, Chemia, Chemia Budowlana - Wydział Chemiczny - 1

Biotechnologia, Chemia, Chemia Budowlana - Wydział Chemiczny - 1 Biotechnologia, Chemia, Chemia Budowlana - Wydział Chemiczny - 1 Równania różniczkowe pierwszego rzędu Równaniem różniczkowym zwyczajnym pierwszego rzędu nazywamy równanie postaci (R) y = f(x, y). Najogólniejszą

Bardziej szczegółowo

5. Równania różniczkowe zwyczajne pierwszego rzędu

5. Równania różniczkowe zwyczajne pierwszego rzędu 5. Równania różniczkowe zwyczajne pierwszego rzędu 5.1. Wstęp. Definicja 5.1. Niech V R 3 będzie obszarem oraz F : V R. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu pierwszego nazywamy równanie postaci Równanie

Bardziej szczegółowo

Układy równań i równania wyższych rzędów

Układy równań i równania wyższych rzędów Rozdział Układy równań i równania wyższych rzędów Układy równań różniczkowych zwyczajnych Wprowadzenie W poprzednich paragrafach zajmowaliśmy się równaniami różniczkowymi y = f(x, y), których rozwiązaniem

Bardziej szczegółowo

W przestrzeni liniowej funkcji ciągłych na przedziale [a, b] można określić iloczyn skalarny jako następującą całkę:

W przestrzeni liniowej funkcji ciągłych na przedziale [a, b] można określić iloczyn skalarny jako następującą całkę: Układy funkcji ortogonanych Ioczyn skaarny w przestrzeniach funkcji ciągłych W przestrzeni iniowej funkcji ciągłych na przedziae [a, b] można okreśić ioczyn skaarny jako następującą całkę: f, g = b a f(x)g(x)w(x)

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe wyższych rzędów

Równania różniczkowe wyższych rzędów Równania różniczkowe wyższych rzędów Marcin Orchel Spis treści 1 Wstęp 1 1.1 Istnienie rozwiązań............................... 1 1. Rozwiązanie ogólne............................... 1.3 Obniżanie rzędu

Bardziej szczegółowo

VI. Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów

VI. Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów VI. 1. Równanie różniczkowe liniowe n-tego rzędu o zmiennych współczynnikach Niech podobnie jak w poprzednim paragrafie K = C lub K = R. Podobnie jak w dziedzinie rzeczywistej wprowadzamy pochodne wyższych

Bardziej szczegółowo

Całka podwójna po prostokącie

Całka podwójna po prostokącie Całka podwójna po prostokącie Rozważmy prostokąt = {(x, y) R : a x b, c y d}, gdzie a, b, c, d R, oraz funkcję dwóch zmiennych f : R ograniczoną w tym prostokącie. rostokąt dzielimy na n prostokątów i

Bardziej szczegółowo

5 Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego

5 Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego 5 Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego Definicja 5.1. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu drugiego nazywamy równanie postaci F ( x, y, y, y ) = 0, (12) w którym niewiadomą jest funkcja y =

Bardziej szczegółowo

m Jeżeli do końca naciągniętej (ściśniętej) sprężyny przymocujemy ciało o masie m., to będzie na nie działała siła (III zasada dynamiki):

m Jeżeli do końca naciągniętej (ściśniętej) sprężyny przymocujemy ciało o masie m., to będzie na nie działała siła (III zasada dynamiki): Ruch drgający -. Ruch drgający Ciało jest sprężyste, jeżei odzyskuje pierwotny kształt po ustaniu działania siły, która ten kształt zmieniła. Właściwość sprężystości jest ograniczona, to znaczy, że przy

Bardziej szczegółowo

1 Równania różniczkowe zwyczajne

1 Równania różniczkowe zwyczajne Równania różniczkowe zwyczajne wykład z MATEMATYKI Budownictwo studia niestacjonarne sem. II, rok ak. 2008/2009 Katedra Matematyki Wydział Informatyki Politechnika Białostocka Równania różniczkowe Równaniem

Bardziej szczegółowo

Rachunek różniczkowy i całkowy w przestrzeniach R n

Rachunek różniczkowy i całkowy w przestrzeniach R n Rachunek różniczkowy i całkowy w przestrzeniach R n Na dzisiejszym wykładzie rozważać będziemy funkcje f : R m R n Każda taka funkcję f można przedstawić jako wektor funkcji (f 1, f 2,, f n ), gdzie każda

Bardziej szczegółowo

2.1 Zagadnienie Cauchy ego dla równania jednorodnego. = f(x, t) dla x R, t > 0, (2.1)

2.1 Zagadnienie Cauchy ego dla równania jednorodnego. = f(x, t) dla x R, t > 0, (2.1) Wykład 2 Sruna nieograniczona 2.1 Zagadnienie Cauchy ego dla równania jednorodnego Równanie gań sruny jednowymiarowej zapisać można w posaci 1 2 u c 2 2 u = f(x, ) dla x R, >, (2.1) 2 x2 gdzie u(x, ) oznacza

Bardziej szczegółowo

Kinematyka: opis ruchu

Kinematyka: opis ruchu Kinematyka: opis ruchu Fizyka I (B+C) Wykład IV: Ruch jednostajnie przyspieszony Ruch harmoniczny Ruch po okręgu Klasyfikacja ruchów Ze względu na tor wybrane przypadki szczególne prostoliniowy, odbywajacy

Bardziej szczegółowo

III. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE

III. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE III. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE 1. Pojęcia wstępne Przykład 1.1. (Rozpad substancji promieniotwórczej ) Z doświadczeń wiadomo, że prędkość rozpa pierwiastka promieniotwórczego jest ujemna i proporcjonalna

Bardziej szczegółowo

Wykład 14 i 15. Równania różniczkowe. Równanie o zmiennych rozdzielonych. Definicja 1. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu n nazywamy równanie

Wykład 14 i 15. Równania różniczkowe. Równanie o zmiennych rozdzielonych. Definicja 1. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu n nazywamy równanie Wykład 14 i 15 Równania różniczkowe Definicja 1. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu n nazywamy równanie F (x, y, y, y,..., y (n) ) = 0 (1) gdzie: y = y(x) niewiadoma funkcja zmiennej rzeczywistej

Bardziej szczegółowo

Szeregi funkcyjne. Szeregi potęgowe i trygonometryczne. Katedra Matematyki Wydział Informatyki Politechnika Białostocka

Szeregi funkcyjne. Szeregi potęgowe i trygonometryczne. Katedra Matematyki Wydział Informatyki Politechnika Białostocka Szeregi funkcyjne Szeregi potęgowe i trygonometryczne Małgorzata Wyrwas Katedra Matematyki Wydział Informatyki Politechnika Białostocka Szeregi funkcyjne str. 1/36 Szereg potęgowy Szeregiem potęgowym o

Bardziej szczegółowo

ANALIZA MATEMATYCZNA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ

ANALIZA MATEMATYCZNA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ ANALIZA MATEMATYCZNA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ FUNKCJE DWÓCH ZMIENNYCH RZECZYWISTYCH Definicja 1. Niech A będzie dowolnym niepustym zbiorem. Metryką w zbiorze A nazywamy funkcję rzeczywistą

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe wyższych rzędów

Równania różniczkowe wyższych rzędów Równania różniczkowe wyższych rzędów Marcin Orchel Spis treści 1 Wstęp 1 1.1 Istnienie rozwiązań............................... 1 1.2 Rozwiązanie ogólne............................... 2 1.3 Obniżanie rzędu

Bardziej szczegółowo

Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej. Całki nieoznaczone

Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej. Całki nieoznaczone Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej Całki nieoznaczone 1. Definicja całki nieoznaczonej Definicja 1. Funkcja F jest funkcją pierwotną funkcji f na przedziale I, jeżeli F (x) =

Bardziej szczegółowo

III. Układy liniowe równań różniczkowych. 1. Pojęcie stabilności rozwiązań.

III. Układy liniowe równań różniczkowych. 1. Pojęcie stabilności rozwiązań. III. Układy liniowe równań różniczkowych. 1. Pojęcie stabilności rozwiązań. Analiza stabilności rozwiązań stanowi ważną część jakościowej teorii równań różniczkowych. Jej istotą jest poszukiwanie odpowiedzi

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe liniowe rzędu pierwszego

Równania różniczkowe liniowe rzędu pierwszego Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH 21 kwietnia 2016 Wstęp Definicja Równanie różniczkowe + p (x) y = q (x) (1) nazywamy równaniem różniczkowym liniowym pierwszego rzędu. Jeśli q (x) 0, to

Bardziej szczegółowo

Przykłady (twierdzenie A. Castigliano)

Przykłady (twierdzenie A. Castigliano) 23 Przykłady (twierdzenie A. Castigiano) Zadanie 8.4.1 Obiczyć maksymane ugięcie beki przedstawionej na rysunku (8.2). Do obiczeń przyjąć następujące dane: q = 1 kn m, = 1 [m], E = 2 17 [Pa], d = 4 [cm],

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe. Notatki z wykładu.

Równania różniczkowe. Notatki z wykładu. Równania różniczkowe Notatki z wykładu http://robert.brainusers.net 17.06.2009 Notatki własne z wykładu. Są niekompletne, bez bibliografii oraz mogą zawierać błędy i usterki. Z tego powodu niniejszy dokument

Bardziej szczegółowo

Indukcja matematyczna

Indukcja matematyczna Indukcja matematyczna Zadanie. Zapisać, używając symboli i, następujące wyrażenia (a) n!; (b) sin() + sin() sin() +... + sin() sin()... sin(n); (c) ( + )( + /)( + / + /)... ( + / + / +... + /R). Zadanie.

Bardziej szczegółowo

Ważne rozkłady i twierdzenia c.d.

Ważne rozkłady i twierdzenia c.d. Ważne rozkłady i twierdzenia c.d. Funkcja charakterystyczna rozkładu Wielowymiarowy rozkład normalny Elipsa kowariacji Sploty rozkładów Rozkłady jednostajne Sploty z rozkładem normalnym Pobieranie próby

Bardziej szczegółowo

Ważną rolę odgrywają tzw. funkcje harmoniczne. Przyjmujemy następującą definicję. u = 0, (6.1) jest operatorem Laplace a. (x,y)

Ważną rolę odgrywają tzw. funkcje harmoniczne. Przyjmujemy następującą definicję. u = 0, (6.1) jest operatorem Laplace a. (x,y) Wykład 6 Funkcje harmoniczne Ważną rolę odgrywają tzw. funkcje harmoniczne. Przyjmujemy następującą definicję. e f i n i c j a Funkcję u (x 1, x 2,..., x n ) nazywamy harmoniczną w obszarze R n wtedy i

Bardziej szczegółowo

VII. Elementy teorii stabilności. Funkcja Lapunowa. 1. Stabilność w sensie Lapunowa.

VII. Elementy teorii stabilności. Funkcja Lapunowa. 1. Stabilność w sensie Lapunowa. VII. Elementy teorii stabilności. Funkcja Lapunowa. 1. Stabilność w sensie Lapunowa. W rozdziale tym zajmiemy się dokładniej badaniem stabilności rozwiązań równania różniczkowego. Pojęcie stabilności w

Bardziej szczegółowo

1 + x 1 x 1 + x + 1 x. dla x 0.. Korzystając z otrzymanego wykresu wyznaczyć funkcję g(m) wyrażającą liczbę pierwiastków równania.

1 + x 1 x 1 + x + 1 x. dla x 0.. Korzystając z otrzymanego wykresu wyznaczyć funkcję g(m) wyrażającą liczbę pierwiastków równania. 10 1 Wykazać, że liczba 008 008 10 + + jest większa od Nie używając kalkulatora, porównać liczby a = log 5 log 0 + log oraz b = 6 5 Rozwiązać równanie x + 4y + x y + 1 = 4xy 4 W prostokątnym układzie współrzędnych

Bardziej szczegółowo

czastkowych Państwo przyk ladowe zadania z rozwiazaniami: karpinw adres strony www, na której znajda

czastkowych Państwo przyk ladowe zadania z rozwiazaniami:   karpinw adres strony www, na której znajda Zadania z równań różniczkowych czastkowych Za l aczam adres strony www, na której znajda Państwo przyk ladowe zadania z rozwiazaniami: http://math.uni.lodz.pl/ karpinw Zadanie 1. Znaleźć wszystkie rozwiazania

Bardziej szczegółowo

Logarytmy. Funkcje logarytmiczna i wykładnicza. Równania i nierówności wykładnicze i logarytmiczne.

Logarytmy. Funkcje logarytmiczna i wykładnicza. Równania i nierówności wykładnicze i logarytmiczne. Logarytmy. Funkcje logarytmiczna i wykładnicza. Równania i nierówności wykładnicze i logarytmiczne. Definicja. Niech a i b będą dodatnimi liczbami rzeczywistymi i niech a. Logarytmem liczby b przy podstawie

Bardziej szczegółowo

Przykładowe zadania z teorii liczb

Przykładowe zadania z teorii liczb Przykładowe zadania z teorii liczb I. Podzielność liczb całkowitych. Liczba a = 346 przy dzieleniu przez pewną liczbę dodatnią całkowitą b daje iloraz k = 85 i resztę r. Znaleźć dzielnik b oraz resztę

Bardziej szczegółowo

Zestaw zadań z Równań różniczkowych cząstkowych I 18/19

Zestaw zadań z Równań różniczkowych cząstkowych I 18/19 Zestaw zadań z Równań różniczkowych cząstkowych I 18/19 Zad 1. Znaleźć rozwiązania ogólne u = u(x, y) następujących równań u x = 1, u y = 2xy, u yy = 6y, u xy = 1, u x + y = 0, u xxyy = 0. Zad 2. Znaleźć

Bardziej szczegółowo

Funkcje charakterystyczne zmiennych losowych, linie regresji 1-go i 2-go rodzaju

Funkcje charakterystyczne zmiennych losowych, linie regresji 1-go i 2-go rodzaju Funkcje charakterystyczne zmiennych losowych, linie regresji -go i 2-go rodzaju Dr Joanna Banaś Zakład Badań Systemowych Instytut Sztucznej Inteligencji i Metod Matematycznych Wydział Informatyki Politechniki

Bardziej szczegółowo

1 Równania różniczkowe drugiego rzędu

1 Równania różniczkowe drugiego rzędu Równania różniczkowe drugiego rzędu Najpierw zajmiemy się równaniami różniczkowymi rzędu drugiego, w których y nie występuje w sposób jawny, tzn. F (x, y, y ) = 0 (.) Równanie takie rozwiązujemy poprzez

Bardziej szczegółowo

x = cos θ. (13.13) P (x) = 0. (13.14) dx 1 x 2 Warto zauważyć, że miara całkowania w zmiennych sferycznych przyjmuje postać

x = cos θ. (13.13) P (x) = 0. (13.14) dx 1 x 2 Warto zauważyć, że miara całkowania w zmiennych sferycznych przyjmuje postać 3.. Zaeżność od kąta θ Aby rozwiązać równanie 3.9) da dowonego ν m, rozważymy przypadek z m 0, a potem pokażemy jak z tego rozwiązania przez wieokrotne różniczkowanie wygenerować rozwiązanie da dowonego

Bardziej szczegółowo

Dystrybucje. Marcin Orchel. 1 Wstęp Dystrybucje Pochodna dystrybucyjna Przestrzenie... 5

Dystrybucje. Marcin Orchel. 1 Wstęp Dystrybucje Pochodna dystrybucyjna Przestrzenie... 5 Dystrybucje Marcin Orchel Spis treści 1 Wstęp 1 1.1 Dystrybucje................................... 1 1.2 Pochodna dystrybucyjna............................ 3 1.3 Przestrzenie...................................

Bardziej szczegółowo

Prędkość fazowa i grupowa fali elektromagnetycznej w falowodzie

Prędkość fazowa i grupowa fali elektromagnetycznej w falowodzie napisał Michał Wierzbicki Prędkość fazowa i grupowa fali elektromagnetycznej w falowodzie Prędkość grupowa paczki falowej Paczka falowa jest superpozycją fal o różnej częstości biegnących wzdłuż osi z.

Bardziej szczegółowo

Tydzień nr 9-10 (16 maja - 29 maja), Równania różniczkowe, wartości własne, funkcja wykładnicza od operatora - Matematyka II 2010/2011L

Tydzień nr 9-10 (16 maja - 29 maja), Równania różniczkowe, wartości własne, funkcja wykładnicza od operatora - Matematyka II 2010/2011L Tydzień nr 9-10 (16 maja - 29 maja) Równania różniczkowe wartości własne funkcja wykładnicza od operatora - Matematyka II 2010/2011L Wszelkie pytania oraz uwagi o błędach proszę kierować na przemek.majewski@gmail.com

Bardziej szczegółowo

Informacja o przestrzeniach Hilberta

Informacja o przestrzeniach Hilberta Temat 10 Informacja o przestrzeniach Hilberta 10.1 Przestrzenie unitarne, iloczyn skalarny Niech dana będzie przestrzeń liniowa X. Załóżmy, że każdej parze elementów x, y X została przyporządkowana liczba

Bardziej szczegółowo

Blok V: Ciągi. Różniczkowanie i całkowanie. c) c n = 1 ( 1)n n. d) a n = 1 3, a n+1 = 3 n a n. e) a 1 = 1, a n+1 = a n + ( 1) n

Blok V: Ciągi. Różniczkowanie i całkowanie. c) c n = 1 ( 1)n n. d) a n = 1 3, a n+1 = 3 n a n. e) a 1 = 1, a n+1 = a n + ( 1) n V. Napisz 4 początkowe wyrazy ciągu: Blok V: Ciągi. Różniczkowanie i całkowanie a) a n = n b) a n = n + 3 n! c) a n = n! n(n + ) V. Oblicz (lub zapisz) c, c 3, c k, c n k dla: a) c n = 3 n b) c n = 3n

Bardziej szczegółowo

ELEKTROTECHNIKA Semestr 2 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Oblicz pochodne cząstkowe rzędu drugiego funkcji:

ELEKTROTECHNIKA Semestr 2 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Oblicz pochodne cząstkowe rzędu drugiego funkcji: ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw. Oblicz pochodne cząstkowe funkcji: a) f(x, y) = x sin y x b) f(x, y) = e y +x 2 c) f(x, y, z) = z cos x+y z 2. Oblicz pochodne cząstkowe rzędu drugiego funkcji: 3. Wyznacz

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI. ĆWICZENIE NR 1 Drgania układów mechanicznych

LABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI. ĆWICZENIE NR 1 Drgania układów mechanicznych LABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI ĆWICZENIE NR Drgania układów mechanicznych Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z właściwościami układów drgających oraz metodami pomiaru i analizy drgań. W ramach

Bardziej szczegółowo

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 4

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 4 RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 4 Obszar określoności równania Jeżeli występująca w równaniu y' f ( x, y) funkcja f jest ciągła, to równanie posiada rozwiązanie. Jeżeli f jest nieokreślona w punkcie (x 0,

Bardziej szczegółowo

Równanie Schrödingera

Równanie Schrödingera Równanie Schrödingera Maciej J. Mrowiński 29 lutego 2012 Zadanie RS1 Funkcja falowa opisująca stan pewnej cząstki w chwili t = 0 ma następującą postać: A(a Ψ(x,0) = 2 x 2 ) gdy x [ a,a] 0 gdy x / [ a,a]

Bardziej szczegółowo

Wstęp do równań różniczkowych, studia I stopnia. 1. Znaleźć (i narysować przykładowe) rozwiązania ogólne równania y = 2x.

Wstęp do równań różniczkowych, studia I stopnia. 1. Znaleźć (i narysować przykładowe) rozwiązania ogólne równania y = 2x. Wstęp do równań różniczkowych, studia I stopnia 1. Znaleźć (i narysować przykładowe) rozwiązania ogólne równania y = 2x. 2. Znaleźć wszystkie (i narysować przykładowe) rozwiązania równania y + 3 3 y 2

Bardziej szczegółowo

Lista zadań nr 2 z Matematyki II

Lista zadań nr 2 z Matematyki II Lista zadań nr 2 z Matematyki II dla studentów wydziału Architektury, kierunku Gospodarka Przestrzenna. Wyznaczyć dziedzinę funkcji f(x, y) = ln(4 x 2 y 2 ), f(x, y) = x 2 + y 2, f(x, y) = ln(4 x 2 y 2

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe zwyczajne. 1 Rozwiązywanie równań różniczkowych pierwszego rzędu

Równania różniczkowe zwyczajne. 1 Rozwiązywanie równań różniczkowych pierwszego rzędu Wydział Matematyki Stosowanej Zestaw zadań nr 13 Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie WFiIS, informatyka stosowana, I rok Elżbieta Adamus 17 maja 2018r. Równania różniczkowe zwyczajne 1 Rozwiązywanie

Bardziej szczegółowo

II. Równania autonomiczne. 1. Podstawowe pojęcia.

II. Równania autonomiczne. 1. Podstawowe pojęcia. II. Równania autonomiczne. 1. Podstawowe pojęcia. Definicja 1.1. Niech Q R n, n 1, będzie danym zbiorem i niech f : Q R n będzie daną funkcją określoną na Q. Równanie różniczkowe postaci (1.1) x = f(x),

Bardziej szczegółowo

Metody numeryczne rozwiązywania równań różniczkowych

Metody numeryczne rozwiązywania równań różniczkowych Metody numeryczne rozwiązywania równań różniczkowych Marcin Orchel Spis treści Wstęp. Metody przybliżone dla równań pierwszego rzędu................ Metoda kolejnych przybliżeń Picarda...................2

Bardziej szczegółowo

Rachunek różniczkowy i całkowy 2016/17

Rachunek różniczkowy i całkowy 2016/17 Rachunek różniczkowy i całkowy 26/7 Zadania domowe w pakietach tygodniowych Tydzień 3-7..26 Zadanie O. Czy dla wszelkich zbiorów A, B i C zachodzą następujące równości: (A B)\C = (A\C) (B\C), A\(B\C) =

Bardziej szczegółowo

ANALIZA MATEMATYCZNA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ

ANALIZA MATEMATYCZNA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ ANALIZA MATEMATYCZNA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ FUNKCJE WÓCH ZMIENNYCH RZECZYWISTYCH efinicja 1. Niech A będzie dowolnym niepustym zbiorem. Metryką w zbiorze A nazywamy funkcję rzeczywistą d

Bardziej szczegółowo

Wykład z równań różnicowych

Wykład z równań różnicowych Wykład z równań różnicowych 1 Wiadomości wstępne Umówmy się, że na czas tego wykładu zrezygnujemy z oznaczania n-tego wyrazu ciągu symbolem typu x n, y n itp. Zamiast tego pisać będziemy x (n), y (n) itp.

Bardziej szczegółowo

Analiza matematyczna dla informatyków 3 Zajęcia 14

Analiza matematyczna dla informatyków 3 Zajęcia 14 Analiza matematyczna dla informatyków 3 Zajęcia 14 Metoda rozwiązywania (Jednorodne równanie różniczkowe liniowe rzędu n o stałych współczynnikach). gdzie a 0,..., a n 1 C. Wielomian charakterystyczny:

Bardziej szczegółowo

n=0 (n + r)a n x n+r 1 (n + r)(n + r 1)a n x n+r 2. Wykorzystując te obliczenia otrzymujemy, że lewa strona równania (1) jest równa

n=0 (n + r)a n x n+r 1 (n + r)(n + r 1)a n x n+r 2. Wykorzystując te obliczenia otrzymujemy, że lewa strona równania (1) jest równa Równanie Bessela Będziemy rozważać następujące równanie Bessela x y xy x ν )y 0 ) gdzie ν 0 jest pewnym parametrem Rozwiązania równania ) nazywamy funkcjami Bessela rzędu ν Sprawdzamy, że x 0 jest regularnym

Bardziej szczegółowo

Zaawansowane metody numeryczne

Zaawansowane metody numeryczne Wykład 7 a szeregi Fouriera (zarówno w przypadku ciągłym, jak i dyskretnym) jest szczegónym przypadkiem aproksymacji funkcjami ortogonanymi. Anaitycznie rozwiązanie zadania aproksymacji trygonometrycznej

Bardziej szczegółowo

RÓŻNICZKOWANIE FUNKCJI WIELU ZMIENNYCH: rachunek pochodnych dla funkcji wektorowych. Pochodne cząstkowe funkcji rzeczywistej wielu zmiennych

RÓŻNICZKOWANIE FUNKCJI WIELU ZMIENNYCH: rachunek pochodnych dla funkcji wektorowych. Pochodne cząstkowe funkcji rzeczywistej wielu zmiennych RÓŻNICZKOWANIE FUNKCJI WIELU ZMIENNYCH: rachunek pochodnych dla funkcji wektorowych Pochodne cząstkowe funkcji rzeczywistej wielu zmiennych wyliczamy według wzoru (x, x 2,..., x n ) f(x, x 2,..., x n )

Bardziej szczegółowo

IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. - funkcja dwóch zmiennych,

IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. - funkcja dwóch zmiennych, IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. Definicja 1.1. Niech D będzie podzbiorem przestrzeni R n, n 2. Odwzorowanie f : D R nazywamy

Bardziej szczegółowo

Równania różnicowe. Dodatkowo umawiamy się, że powyższy iloczyn po pustym zbiorze indeksów, czyli na przykład 0

Równania różnicowe. Dodatkowo umawiamy się, że powyższy iloczyn po pustym zbiorze indeksów, czyli na przykład 0 Równania różnicowe 1 Wiadomości wstępne Umówmy się, że na czas tego wykładu zrezygnujemy z oznaczania n-tego wyrazu ciągu symbolem typu x n, y n itp Zamiast tego pisać będziemy x (n), y (n) itp Ponadto

Bardziej szczegółowo

Definicja i własności wartości bezwzględnej.

Definicja i własności wartości bezwzględnej. Równania i nierówności z wartością bezwzględną. Rozwiązywanie układów dwóch (trzech) równań z dwiema (trzema) niewiadomymi. Układy równań liniowych z parametrem, analiza rozwiązań. Definicja i własności

Bardziej szczegółowo

Matematyka 2. Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego

Matematyka 2. Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego Matematyka 2 Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego Równania różniczkowe liniowe rzędu II Równanie różniczkowe w postaci y + a 1 (x)y + a 0 (x)y = f(x) gdzie a 0 (x), a 1 (x) i f(x) są funkcjami

Bardziej szczegółowo

Analiza Matematyczna część 5

Analiza Matematyczna część 5 [wersja z 14 V 6] Analiza Matematyczna część 5 Konspekt wykładu dla studentów fizyki/informatyki Akademia Świętokrzyska 5/6 Wojciech Broniowski 1 Równania różniczkowe Definicje, klasyfikacja Równanie różniczkowe

Bardziej szczegółowo

FUNKCJA KWADRATOWA. Zad 1 Przedstaw funkcję kwadratową w postaci ogólnej. Postać ogólna funkcji kwadratowej to: y = ax + bx + c;(

FUNKCJA KWADRATOWA. Zad 1 Przedstaw funkcję kwadratową w postaci ogólnej. Postać ogólna funkcji kwadratowej to: y = ax + bx + c;( Zad Przedstaw funkcję kwadratową w postaci ogólnej Przykład y = ( x ) + 5 (postać kanoniczna) FUNKCJA KWADRATOWA Postać ogólna funkcji kwadratowej to: y = ax + bx + c;( a 0) Aby ją uzyskać pozbywamy się

Bardziej szczegółowo

Rozwiązywanie równań nieliniowych

Rozwiązywanie równań nieliniowych Rozwiązywanie równań nieliniowych Marcin Orchel 1 Wstęp Przykłady wyznaczania miejsc zerowych funkcji f : f(ξ) = 0. Wyszukiwanie miejsc zerowych wielomianu n-tego stopnia. Wymiar tej przestrzeni wektorowej

Bardziej szczegółowo

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 1

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 1 RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 1 Przedmiot realizowany w układzie wykład 2 godz. tygodniowo ćwiczenia 2 godz. tygodniowo Regulamin zaliczeń www.mini.pw.edu.pl/~figurny 2 Program zajęć Równania różniczkowe

Bardziej szczegółowo

1 Równania różniczkowe zwyczajne o rozdzielonych zmiennych

1 Równania różniczkowe zwyczajne o rozdzielonych zmiennych Równania różniczkowe zwyczajne o rozdzielonych zmiennych Definicja. Równaniem różniczkowym o rozdzielonych zmiennych nazywamy równanie postaci p(y) = q() (.) rozwiązanie równania sprowadza się do postaci

Bardziej szczegółowo

26. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE DRUGIEGO RZĘDU

26. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE DRUGIEGO RZĘDU 6. RÓWNANIA RÓŻNIZKOWE ZWYZAJNE DRUGIEGO RZĘDU 6.. Własności ogólne Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzęd drgiego nazywamy równanie, w którym niewiadomą jest fnkcja y jednej zmiennej i w którym występją

Bardziej szczegółowo

IX. MECHANIKA (FIZYKA) KWANTOWA

IX. MECHANIKA (FIZYKA) KWANTOWA IX. MECHANIKA (FIZYKA) KWANTOWA IX.1. OPERACJE OBSERWACJI. a) klasycznie nie ważna kolejność, w jakiej wykonujemy pomiary. AB = BA A pomiar wielkości A B pomiar wielkości B b) kwantowo wartość obserwacji

Bardziej szczegółowo

Matematyka II. Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr letni 2018/2019 wykład 13 (27 maja)

Matematyka II. Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr letni 2018/2019 wykład 13 (27 maja) Matematyka II Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr letni 208/209 wykład 3 (27 maja) Całki niewłaściwe przedział nieograniczony Rozpatrujemy funkcje ciągłe określone na zbiorach < a, ),

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe. Analiza Matematyczna. Aleksander Denisiuk

Równania różniczkowe. Analiza Matematyczna. Aleksander Denisiuk Analiza Matematyczna Równania różniczkowe Aleksander Denisiuk denisjuk@pjwstk.edu.pl Polsko-Japońska Wyższa Szkoła Technik Komputerowych Wydział Informatyki w Gdańsku ul. Brzegi 55 80-045 Gdańsk Analiza

Bardziej szczegółowo

Laboratorium Dynamiki Maszyn

Laboratorium Dynamiki Maszyn Laboratorium Dynamiki Maszyn Laboratorium nr 5 Temat: Badania eksperymentane drgań wzdłużnych i giętnych układów mechanicznych Ce ćwiczenia:. Zbudować mode o jednym stopniu swobody da zadanego układu mechanicznego.

Bardziej szczegółowo

O geometrii semialgebraicznej

O geometrii semialgebraicznej Inauguracja roku akademickiego 2018/2019 na Wydziale Matematyki i Informatyki Uniwersytetu Łódzkiego O geometrii semialgebraicznej Stanisław Spodzieja Łódź, 28 września 2018 Wstęp Rozwiązywanie równań

Bardziej szczegółowo

ROZKŁAD MATERIAŁU DO II KLASY LICEUM (ZAKRES ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ.

ROZKŁAD MATERIAŁU DO II KLASY LICEUM (ZAKRES ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ. ROZKŁAD MATERIAŁU DO II KLASY LICEUM (ZAKRES ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ. LICZBA TEMAT GODZIN LEKCYJNYCH Potęgi, pierwiastki i logarytmy (8 h) Potęgi 3 Pierwiastki 3 Potęgi o wykładnikach

Bardziej szczegółowo

BAZA ZADAŃ KLASA 2 TECHNIKUM FUNKCJA KWADRATOWA

BAZA ZADAŃ KLASA 2 TECHNIKUM FUNKCJA KWADRATOWA BAZA ZADAŃ KLASA 2 TECHNIKUM FUNKCJA KWADRATOWA 1. Podaj zbiór wartości i monotoniczność funkcji: b) c) j) k) l) wskazówka: - oblicz wierzchołek (bez miejsc zerowych!) i naszkicuj wykres (zwróć uwagę na

Bardziej szczegółowo

Rozdział 8. Analiza fourierowska. 8.1 Rozwinięcie w szereg Fouriera

Rozdział 8. Analiza fourierowska. 8.1 Rozwinięcie w szereg Fouriera Rozdział 8 Analiza fourierowska 8.1 Rozwinięcie w szereg Fouriera Rozważmy funkcję rzeczywistą f określoną na okręgu o promieniu jednostkowym. Parametryzując okrąg przy pomocy kąta φ [, π] otrzymujemy

Bardziej szczegółowo

WYDZIAŁ INFORMATYKI I ZARZĄDZANIA, studia niestacjonarne ANALIZA MATEMATYCZNA1, lista zadań 1

WYDZIAŁ INFORMATYKI I ZARZĄDZANIA, studia niestacjonarne ANALIZA MATEMATYCZNA1, lista zadań 1 WYDZIAŁ INFORMATYKI I ZARZĄDZANIA, studia niestacjonarne ANALIZA MATEMATYCZNA, lista zadań. Dla podanych ciągów napisać wzory określające wskazane wyrazy tych ciągów: a) a n = n 3n +, a n+, b) b n = 3

Bardziej szczegółowo

y + p(t)y + q(t)y = 0. (1) Z rozwiązywaniem równań przez szeregi potęgowe związane są pewne definicje.

y + p(t)y + q(t)y = 0. (1) Z rozwiązywaniem równań przez szeregi potęgowe związane są pewne definicje. 1 Szeregi potęgowe Poszukiwanie rozwiązań równań różniczkowych zwyczajnych w postaci szeregów potęgowych, zwane metodą Frobeniusa, jest bardzo ogólną metodą. Rozważmy równanie y + p(t)y + q(t)y = 0. (1)

Bardziej szczegółowo

( ) Arkusz I Zadanie 1. Wartość bezwzględna Rozwiąż równanie. Naszkicujmy wykresy funkcji f ( x) = x + 3 oraz g ( x) 2x

( ) Arkusz I Zadanie 1. Wartość bezwzględna Rozwiąż równanie. Naszkicujmy wykresy funkcji f ( x) = x + 3 oraz g ( x) 2x Arkusz I Zadanie. Wartość bezwzględna Rozwiąż równanie x + 3 x 4 x 7. Naszkicujmy wykresy funkcji f ( x) x + 3 oraz g ( x) x 4 uwzględniając tylko ich miejsca zerowe i monotoniczność w ten sposób znajdziemy

Bardziej szczegółowo

Rachunek całkowy - całka oznaczona

Rachunek całkowy - całka oznaczona SPIS TREŚCI. 2. CAŁKA OZNACZONA: a. Związek między całką oznaczoną a nieoznaczoną. b. Definicja całki oznaczonej. c. Własności całek oznaczonych. d. Zastosowanie całek oznaczonych. e. Zamiana zmiennej

Bardziej szczegółowo

22. CAŁKA KRZYWOLINIOWA SKIEROWANA

22. CAŁKA KRZYWOLINIOWA SKIEROWANA CAŁA RZYWOLINIOWA SIEROWANA Niech łuk o równaniach parametrycznych: x x(t), y y(t), a < t < b, będzie łukiem regularnym skierowanym, tzn łukiem w którym przyjęto punkt A(x(a), y(a)) za początek łuku, zaś

Bardziej szczegółowo

Wykład z równań różnicowych

Wykład z równań różnicowych Wykład z równań różnicowych Umówmy się, że na czas tego wykładu zrezygnujemy z oznaczania n-tego wyrazu ciągu symbolem typu x n, y n itp. Zamiast tego pisać będziemy x (n), y (n) itp. Definicja 1. Operatorem

Bardziej szczegółowo

Pochodna funkcji jednej zmiennej

Pochodna funkcji jednej zmiennej Pochodna funkcji jednej zmiennej Def:(pochodnej funkcji w punkcie) Jeśli funkcja f : D R, D R określona jest w pewnym otoczeniu punktu 0 D i istnieje skończona granica ilorazu różniczkowego: f f( ( 0 )

Bardziej szczegółowo

Drgania i fale II rok Fizyk BC

Drgania i fale II rok Fizyk BC 00--07 5:34 00\FIN00\Drgzlo00.doc Drgania złożone Zasada superpozycji: wychylenie jest sumą wychyleń wywołanych przez poszczególne czynniki osobno. Zasada wynika z liniowości związku między wychyleniem

Bardziej szczegółowo

25. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE PIERWSZEGO RZĘDU. y +y tgx=sinx

25. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE PIERWSZEGO RZĘDU. y +y tgx=sinx 5. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE PIERWSZEGO RZĘDU 5.1. Pojęcia wstępne. Klasfikacja równań i rozwiązań Rozróżniam dwa zasadnicze tp równań różniczkowch: równania różniczkowe zwczajne i równania różniczkowe cząstkowe.

Bardziej szczegółowo

Wielomiany Legendre a

Wielomiany Legendre a grudzień 2013 grudzień 2013 Funkcja tworząca 1 (4.1) g(x, t) = = P n (x)t n, 1 2xt + t 2 albo pamiętając, że x = cos θ 1 (4.2) g(cos θ, t) = = P n (cos θ)t n. 1 2 cos θ t + t 2 jeżeli rozpatrzyć pole wytwarzane

Bardziej szczegółowo

1 Szeregi potęgowe. 1.1 Promień zbieżności szeregu potęgowego. Wydział Informatyki, KONWERSATORIUM Z MATEMATYKI, 2008/2009.

1 Szeregi potęgowe. 1.1 Promień zbieżności szeregu potęgowego. Wydział Informatyki, KONWERSATORIUM Z MATEMATYKI, 2008/2009. Szeregi potęgowe Definicja.. Szeregiem potęgowym o środku w punkcie R nazywamy szereg postaci: gdzie x R oraz c n R dla n = 0,, 2,... c n (x ) n, Przyjmujemy, że 0 0 def =. Liczby c n nazywamy współczynnikami

Bardziej szczegółowo

Rozwiązania zadań z kolokwium w dniu r. Zarządzanie Inżynierskie, WDAM, grupy I i II

Rozwiązania zadań z kolokwium w dniu r. Zarządzanie Inżynierskie, WDAM, grupy I i II Rozwiązania zadań z kolokwium w dniu 10.1.010r. Zarządzanie Inżynierskie, WDAM, grupy I i II Zadanie 1. Wyznacz dziedzinę naturalną funkcji f (x) = x 4x + 3 x + x + log arc sin 1 x. Rozwiązanie. Wymagane

Bardziej szczegółowo

2. Kombinacja liniowa rozwiązań zeruje się w pewnym punkcie wtedy i tylko wtedy, gdy zeruje się w każdym punkcie.

2. Kombinacja liniowa rozwiązań zeruje się w pewnym punkcie wtedy i tylko wtedy, gdy zeruje się w każdym punkcie. Wniosek 1 Rozpatrzmy układ równań postaci: y 1 = a 11 (x)y 1 + + a 1n (x)y n y 2 = a 21 (x)y 1 + + a 2n (x)y n y n = a n1 (x)y 1 + + a nn (x)y n (1) o współczynnikach ciągłych w przedziale J 1 Rozwiązanie

Bardziej szczegółowo

1. ODPOWIEDZI DO ZADAŃ TESTOWYCH

1. ODPOWIEDZI DO ZADAŃ TESTOWYCH R O Z W I A Z A N I A 1. ODPOWIEDZI DO ZADAŃ TESTOWYCH 1. Dla dowolnych zbiorów A, B, C zachodzi równość (A B) (B C) (C A) = (A B C) (A B C), A (B C) = (A B) (A C), A (B C) = (A B) (A C). 2. Wyrażenie

Bardziej szczegółowo