ANALIZA FOURIEROWSKA szybkie transformaty Fouriera



Podobne dokumenty
OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA BUDYNKÓW

Tw: (O promieniu zbieżności R szeregu potęgowego ) Jeżeli istnieje granica. to R = ) ciąg liczb zespolonych

Teoria Sygnałów. II Inżynieria Obliczeniowa. Wykład 13

MMF ćwiczenia nr 1 - Równania różnicowe

N ( µ, σ ). Wyznacz estymatory parametrów µ i. Y które są niezależnymi zmiennymi losowymi.

Problem. Jak praktycznie badać jednostajną ciągłość funkcji?

15. CAŁKA NIEOZNACZONA cz. I

Przetwarzanie sygnałów biomedycznych

Dwumian Newtona. Agnieszka Dąbrowska i Maciej Nieszporski 8 stycznia 2011

Algebra liniowa z geometrią analityczną

Model Ramsey a-cass a-koopmans a. Dr hab. Joanna Siwińska-Gorzelak

Szeregi liczbowe i ich własności. Kryteria zbieżności szeregów. Zbieżność bezwzględna i warunkowa. Mnożenie szeregów.

Granica funkcji - Lucjan Kowalski GRANICA FUNKCJI

PREZENTACJA MODULACJI ASK W PROGRAMIE MATCHCAD

Automatyka i Robotyka Analiza Wykład 14 dr Adam Ćmiel

Relaksacja. Chem. Fiz. TCH II/19 1

G:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\Fourier.doc. Drgania i fale II rok Fizyki BC. zawierają fazy i amplitudy.

P k k (n k) = k {O O O} = ; {O O R} =

Wykład 7. Przestrzenie metryczne zwarte. x jest ciągiem Cauchy ego i posiada podciąg zbieżny. Na mocy

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE PODSTAWOWYCH CZŁONÓW LINIOWYCH UKŁADÓW AUTOMATYKI

9. Dyskretna transformata Fouriera algorytm FFT

CHARAKTERYSTYKA OBCIĄŻENIOWA

RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA WYKŁAD 5.

Wykład 6. Przestrzenie metryczne ośrodkowe i zupełne. ρ, gdzie r

Uogólnione wektory własne

APROKSYMACJA I INTERPOLACJA. funkcja f jest zbyt skomplikowana; użycie f w dalszej analizie problemu jest trudne

Wyższe momenty zmiennej losowej

Colloquium 3, Grupa A

n k n k ( ) k ) P r s r s m n m n r s r s x y x y M. Przybycień Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka

Powtórzenie na kolokwium nr 4. Dynamika punktu materialnego

Definicja: Wektor nazywamy uogólnionym wektorem własnym rzędu m macierzy A

Algebra liniowa z geometrią analityczną

Teoria Sygnałów. III rok Informatyki Stosowanej. Wykład 7 [ ] ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) Analiza częstotliwościowa dyskretnych sygnałów cyfrowych

Analiza I.1, zima wzorcowe rozwiązania

Laboratorium Półprzewodniki Dielektryki Magnetyki Ćwiczenie nr 11 Badanie materiałów ferromagnetycznych

DSP-MATLAB, Ćwiczenie 5, P.Korohoda, KE AGH. Ćwiczenie 5. Przemysław Korohoda, KE, AGH

WYKORZYSTANIE FILTRU CZĄSTECZKOWEGO W PROBLEMIE IDENTYFIKACJI UKŁADÓW AUTOMATYKI

Farmakokinetyka furaginy jako przykład procesu pierwszego rzędu w modelu jednokompartmentowym zawierającym sztuczną nerkę jako układ eliminujący lek

LVIII Egzamin dla Aktuariuszy z 3 października 2011 r.

2009 ZARZĄDZANIE. LUTY 2009

Automatyka i Robotyka Analiza Wykład 23 dr Adam Ćmiel

cos(ωt) ω ( ) 1 cos ω sin(ωt)dt = sin(ωt) ω cos(ωt)dt i 1 = sin ω i ( 1 cos ω ω 1 e iωt dt = e iωt iω II sposób: ˆf(ω) = 1 = e iω 1 = i(e iω 1) i ω

Ćwiczenia rachunkowe TEST ZGODNOŚCI χ 2 PEARSONA ROZKŁAD GAUSSA

FFT i dyskretny splot. Aplikacje w DSP



Projektowanie procesu doboru próby

PROCENTY, PROPORCJE, WYRAŻENIA POTEGOWE

z d n i a r.

Wykład 8: Zmienne losowe dyskretne. Rozkłady Bernoulliego (dwumianowy), Pascala, Poissona. Przybliżenie Poissona rozkładu dwumianowego.

PROCENT SKŁADANY, OPROCENTOWANIE LOKAT I KREDYTÓW. HARALD KAJZER ZST NR2 im. Mariana Batko

Matematyka dyskretna. Wykład 2: Kombinatoryka. Gniewomir Sarbicki

Zadanie 1 Przygotuj algorytm programu - sortowanie przez wstawianie.

H brak zgodności rozkładu z zakładanym

Sieci neuronowe - uczenie

MATEMATYKA zadania domowe dla studentów Ekonomii, rok 2016/17 Zestaw opracowała dr inż. Alina Jóźwikowska

460 Szeregi Fouriera. Definicja. Definicja. Układ trygonometryczny. Definicja Układ ortogonalny funkcji ( ϕ n

A i A j lub A j A i. Operator γ : 2 X 2 X jest ciągły gdy

$y = XB KLASYCZNY MODEL REGRESJI LINIOWEJ Z WIELOMA ZMIENNYMI NIEZALEŻNYMI

Józef Borkowski. Metody interpolacji widma i metoda LIDFT w estymacji parametrów sygnału wieloczęstotliwościowego

Podstawy rachunku prawdopodobieństwa (przypomnienie)

Temat: Algorytmy zachłanne

Teoria Sygnałów. II rok Geofizyki III rok Informatyki Stosowanej. Wykład 4. iωα. Własności przekształcenia Fouriera. α α

Wstęp do Informatyki zadania ze złożoności obliczeniowej z rozwiązaniami

AM1.1 zadania 8 Przypomn. e kilka dosyć ważnych granic, które już pojawiły się na zajeciach. 1. lim. = 0, lim. = 0 dla każdego a R, lim (

Uwaga 1.1 Jeśli R jest relacją w zbiorze X X, to mówimy, że R jest relacją w zbiorze X. Rozważmy relację R X X. Relację R nazywamy zwrotną, gdy:

Rachunek ekonomiczny i siły sprawcze stosowania OZE i termomodernizacji

STATYSTYKA MATEMATYCZNA

Kody Huffmana oraz entropia przestrzeni produktowej. Zuzanna Kalicińska. 1 maja 2004

MODYFIKACJA KOSZTOWA ALGORYTMU JOHNSONA DO SZEREGOWANIA ZADAŃ BUDOWLANYCH

Wykład 10 Promieniowanie termiczne

ZASTOSOWANIA POCHODNEJ

IV. RÓWNANIA RÓŻNICOWE

TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM

Półprzewodniki (ang. semiconductors).

Materiały do wykładów na temat Obliczanie sił przekrojowych i momentów przekrojowych. dla prętów zginanych.

CAŁKA NIEOZNACZONA. F (x) = f(x) dx.

REGULAMIN PSKO I. Kryteria i wymagania dla zawodników Optimist PSKO. II. Mistrzostwa PSKO. III. Puchar Polski PSKO

Informatyka A. Algorytmy

Diarium itineris Romam (1750)

Analiza danych jakościowych

Równania liniowe rzędu drugiego stałych współczynnikach

13. Optyka Polaryzacja przez odbicie.

f '. Funkcja h jest ciągła. Załóżmy, że ciąg (z n ) n 0, z n+1 = h(z n ) jest dobrze określony, tzn. n 0 f ' ( z n

Rozkład normalny (Gaussa)

WAHADŁO SPRĘŻYNOWE. POMIAR POLA ELIPSY ENERGII.

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ZAŁAMANIA ŚWIATŁA METODĄ SZPILEK I ZA POMOCĄ MIKROSKOPU. Wprowadzenie. = =

Algorytmy i Struktury Danych, 2. ćwiczenia

Fizyka promieniowania jonizującego. Zygmunt Szefliński

Rachunek ekonomiczny i siły sprawcze stosowania OZE i termomodernizacji

Metody probabilistyczne Rozwiązania zadań

Ćwiczenie PA6. Badanie działania regulatora PID zaimplementowanego w sterowniku S firmy Siemens

Koła rowerowe malują fraktale

Przekształcenie Fouriera i splot

Funkcja nieciągła. Typy nieciągłości funkcji. Autorzy: Anna Barbaszewska-Wiśniowska

Analiza numeryczna Kurs INP002009W. Wykład 4 Rozwiązywanie równań nieliniowych. Karol Tarnowski A-1 p.

Teoria struktury kapitału

LICZBY, RÓWNANIA, NIERÓWNOŚCI; DOWÓD INDUKCYJNY

Transkrypt:

AALIZA FOURIEROWSKA szybi trasformaty Fourira dowola fuję priodyzą F( w zasi lub przstrzi (tx, ors T) moża przdstawić jao () F( b o + [ a si( + b os( ] gdzi π / T lub ω zauważmy, ż ω, jst ajiższą zęstośią w szrgu zęstośią fuji orsowj Aaliza fourirowsa: zalzii współzyiów a b ( ) T a F( si( dt ors b F( os( dt T ors dla fuji iorsowj ajiższa zęstość moż być mijsza od ω i zęstośi w rozładzi () mogą przbigać iągł widmo:

( 3) F( π ( ω) iω t dω - iągła fuja (ω) odpowidi a, b wówzas (4) ( ω) F( iω t dt widzą, ż ω πf, T /f mamy ( A) F( ( f ) π ift df ( B) ( f ) F( π ift dt C(f) mówi z jaą wagą występuj zęstość f w sygal ałi są od [-, + ], podobi dla ał po ω ( f ), zęstośi będą wówzas dodati i ujm fuja F( moż być p sygałm zdfiiowaym w pwym przdzial zasowym, rówaia (A) i (B) poazują jai jst widmo (rozład) fuji F ( sygału ) a zęstośi ; tz z jaih zęstośi się słada W praty mamy a ogół sygał F próboway dysrti z roim F F( ),,,,3,

DYSKRETA TRASFORMATA FOURIERA Zalzii zęstośi sładająyh się a F( zęstość rytyza yquista f f jst zęstośią fuji si(, dla tórj próbowai odbywa się x a ors; jst to ajwięsza zęstość, tórą moża odwzorować przy taim próbowaiu jśli F( i zawira zęstośi więszyh od f, tz C(f) dla f > f (*) wówzas F( jst śiśl orślo przz dysrty, isońzoy rozład F( si[ f ( t )] + F π ( t ) moża poazać, ż dla rzzywistj fuji F( C(-f) [C(f)]* ; dla :,-,-,,,, C porywa f [-, + ] Gdy jda waru (*) i jst spłioy zęstośi z przdziału f > f zostają fałszywi zmapowa do przdziału f < f

przy próbah (załóżmy parzys możmy dostać max zęstośi w przdzial -f - f poszuamy ih tylo dla ułamów tz f f,,, przybliżają ałę (B) przz dysrtą sumę ( f ) F( π if t dt F π if t (pamiętamy, ż Δ to ro zasu; przz Δ możmy sróić wyiągają przd sumę ) pamiętają, ż f /( Δ) oraz ż t Δ dostajmy f t / a ozazi F π i / daj am uład zspoloyh rówań algbraizyh C orślają wagę z jaą f występuj w sygal

gdzi b xp(πi/) wyzazi wymaga * możń (w dzidzii zspoloj) jśli ^6 (tz p próbowai z zęstotliwośią GHz sygału trwajągo ms) to dla *7 opraji zmioprziowgo możia a sudę, DFT wymaga 3 godzi oblizń FFT Załóżmy (parzys i ozazmy zatm,, F F b b b W i / π i F / π

dzilą zbiór lizb (jst ih ) a parzyst i iparzyst a to jst π i( ) / ( + ) / + π i F F + π i /( ) π i /( ) F + W F + +W p p tz trasformata Fourira z parzystyh prób (tóryh jst /) + trasformata Fourira z iparzystyh prób * W (tóryh tż jst /) ażda o wymiarz / sortują ajpirw parzyst, a potm iparzyst F mamy

p p p p W W W W / / / / (***) i ta susywi możmy rozładać olj trasformaty a trasformaty o wymiarz x mijszym w tym rou mamy możń ( x /) w astępym będzi możń ( x x /4) w oljyh będzi możń (już w tym pirwszym rou, wyoujmy możń, al ażda z trasformat połówowyh wymagałaby tylo (/)*(/) możń, zyli x /4 /, o w sumi daj + / < * (dla dużyh ) roów jst tyl,, il razy dzili się przz, tz log zatm ilość możń jst log swja tyh roów musi być wyoywaa od ońa Dla 6 (~ ) i 7 FLOPS zas oblizń wyisi sudy

Algorytm FTT słada się z tapów Sgrgaji F a parzyst i iparzyst ( musi być potęgą ) Wyoaia pętli roów (z możiami w ażdj) ad rozważmy przypad 8, pozątow idsy oljyh prób są: 3 4 5 6 7 uładają ajpirw parzyst 4 6 3 5 7 parzyst iparzyst al w drugim rou musimy w ażdj grupi od owa idsować próbi 3 3 i poowi w ażdj grupi podzilić a parzyst i iparzyst 3 3 parz parz parz parz a ostatzi zostaą poidsowa jao zapytajmy w jaim szrgu stoją traz orygial próbi? 4 6 5 3 7 tai ustawii od pozątu, gwaratuj, ż dzilą ids / zawsz dostaimy wpirw parzyst a astępi iparzyst bz oizośi iągłgo przstawiaia prób

podobi dla 6 śldzą oljość pozątowj swji dostaimy 8 4 9 alży zatm ta posgrgować wjśiowy wtor wartośi F żby przy ażdym podzial / ajpirw były zawsz idsy () parzyst a astępi iparzyst - żby i trzba było iągl sortować z względu a zyii b - (pamiętają, ż w ażdym rou (podzial) umrujmy F od owa od - do - / tz pozątow jst podzilo / ) Zobazmy o to ozaza dla biarj rprztaji idsów Przyład 8, (3)

3 4 5 6 7 4 6 5 3 7 bit () () () (3) () () () (3) bit () () () () () () () () widzimy, ż jst to opraja odwraaia bitów w dwójowj rprztaji a dzili przz to obiai ostatigo bitu algorytm odwraaia bitów: () oraz - () i ulgają zmiai ih i przbiga wartośi od do i - umruj olj idsy atural [ pętla adrzęda ] -, tz dla dago i, ih j będzi idsm, tóry alży przstawić z i (tylo gdy j>i ); dla ażdgo i, ładzimy a pozątu j dzilimy susywi i/ w pętli aż do otrzymaia a olj rszty R możymy przz -, gdzi powięsza się od o jd w ażdym rou pętli przstawiia dooujmy <> j>i

fragmt programu dla tabliy F idsowaj od do lab: j:; for i: to do bgi if j>i th bgi tmp:f(j); F(j):F(i); F(i):tmp; d; m:/; if (m>)ad(j>m) th bgi j:j-m; m:m/; goto lab; d; j:j+m; d; ilustruj to program P_P_FTT ad Zazyamy od tabliy dayh F jj lmty możymy oljo przz,w,,w,,w, (przz i trzba możyć) tworzą olj C z pary dwóh oljyh F i dla przyładu 8 : F F F F 3 F 4 F 5 F 6 F 7 - pozątow F F 4 F F 6 F F 5 F 3 F 7 - uszrgowa ajpirw z oljyh dwóh, p F F 4 tworzymy pary

C C C C C C C C p C F + W * F 4, C F + W * F 6, itp w sumi 8 możń z tyh 4-h par tworzymy dwi 4-i C C + W * C C C + W * C C C + W * C C 3 C + W 3 * C oraz drugą zwórę C C + W * C C C + W * C C C + W * C C 3 C + W 3 * C b W moża utrzymywać tablię wartośi W, lub oljo amażać W a W w astępym rou pętli bigąj aż do log i oljy ro da z tyh dwu zwór -> ósm wartośi w sumi 3 roi po 8 możń 4 możia, (a mogło być 8x864) algorytm odwraaia bitów idsów zapwia, ż wszysti F zostaą odpowidio uszrgowa, zapwiają w ażdym rou oljość parzyst / iparzyst