Wzory Viete a i ich zastosowanie do uk ladów równań wielomianów symetrycznych dwóch i trzech zmiennych

Podobne dokumenty
FUNKCJE LICZBOWE. x 1

2a )2 a b2. = 2 4a ====== x + b. nawias

Matematyka A, klasówka, 24 maja zania zadań z kolokwium z matematyki A w nadziei, że pope lni lem wielu b le. rozwia

DZYSZKOLNE ZAWODY MATEMATYCZNE. Eliminacje rejonowe. Czas trwania zawodów: 150 minut

c a = a x + gdzie = b 2 4ac. Ta postać wielomianu drugiego stopnia zwana jest kanoniczna, a wyrażenie = b 2 4ac wyróżnikiem tego wielomianu.

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c = a

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c,

c ze wzoru dwumianowego Newtona obliczyć sumy: a) 3 2 obliczyć wartości wyrazów będa cych liczbami ca lkowitymi,

PODSTAWOWE W LASNOŚCI W ZBIORZE LICZB RZECZYWISTYCH

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria

3. FUNKCJA LINIOWA. gdzie ; ół,.

Funkcje wymierne. Funkcja homograficzna. Równania i nierówności wymierne.

P (x, y) + Q(x, y)y = 0. g lym w obszrze G R n+1. Funkcje. zania uk ladu (1) o wykresie przebiegaja

g liczb rzeczywistych (a n ) spe lnia warunek

FUNKCJA KWADRATOWA. 1. Definicje i przydatne wzory. lub trójmianem kwadratowym nazywamy funkcję postaci: f(x) = ax 2 + bx + c

Wersja testu A 15 lutego 2011 r. jest, że a) x R y R y 2 > Czy prawda. b) y R x R y 2 > 1 c) x R y R y 2 > 1 d) x R y R y 2 > 1.

Udowodnimy najpierw, że,,dla dostatecznie dużych x liczby a k x k i a 0 + a 1 x + + a k x k maja ten sam znak. a k

Wyk lad 3 Wielomiany i u lamki proste

FUNKCJA KWADRATOWA. Zad 1 Przedstaw funkcję kwadratową w postaci ogólnej. Postać ogólna funkcji kwadratowej to: y = ax + bx + c;(

Wyk lad 9 Podpierścienie, elementy odwracalne, dzielniki zera

Wyk lad 12. (ii) najstarszy wspó lczynnik wielomianu f jest elementem odwracalnym w P. Dowód. Niech st(f) = n i niech a bedzie

Indeks odwzorowania zmiennej zespolonej wzgl. krzywej zamknietej

W. Guzicki Próbna matura, grudzień 2014 r. poziom rozszerzony 1

OLIMPIADA MATEMATYCZNA

WYRAŻENIA ALGEBRAICZNE

Logarytmy. Funkcje logarytmiczna i wykładnicza. Równania i nierówności wykładnicze i logarytmiczne.

1) 2) 3) 5) 6) 7) 8) 9) 10) 11) 12) 13) 14) 15) 16) 17) 18) 19) 20) 21) 22) 23) 24) 25)

Matematyka A kolokwium 26 kwietnia 2017 r., godz. 18:05 20:00. i = = i. +i sin ) = 1024(cos 5π+i sin 5π) =

2. LICZBY RZECZYWISTE Własności liczb całkowitych Liczby rzeczywiste Procenty... 24

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

; B = Wykonaj poniższe obliczenia: Mnożenia, transpozycje etc wykonuję programem i przepisuję wyniki. Mam nadzieję, że umiesz mnożyć macierze...

Wielomiany podstawowe wiadomości

Równania różniczkowe liniowe II rzędu

4. Postęp arytmetyczny i geometryczny. Wartość bezwzględna, potęgowanie i pierwiastkowanie liczb rzeczywistych.

6. Liczby wymierne i niewymierne. Niewymierność pierwiastków i logarytmów (c.d.).

Pisemny egzamin dyplomowy. na Uniwersytecie Wroc lawskim. na kierunku matematyka. zadania testowe. 22czerwca2009r. 60 HS-8-8

Liczby zespolone, liniowa zależność i bazy Javier de Lucas. a d b c. ad bc

FUNKCJE I RÓWNANIA KWADRATOWE. Lekcja 78. Pojęcie i wykres funkcji kwadratowej str

1. Liczby wymierne. x dla x 0 (wartością bezwzględną liczby nieujemnej jest ta sama liczba)

Wyk lad 11 1 Wektory i wartości w lasne

Dziedziny Euklidesowe

Przykładowe zadania z teorii liczb

Pierwiastki arytmetyczne n a

Znaleźć wzór ogólny i zbadać istnienie granicy ciągu określonego rekurencyjnie:

13. Cia la. Rozszerzenia cia l.

Zasada indukcji matematycznej

RÓWNANIA KWADRATOWE ZBIGNIEW STEBEL. Podstawy matematyki szkolnej

Wyk lad 7 Metoda eliminacji Gaussa. Wzory Cramera

Powtórzenie podstawowych zagadnień. związanych ze sprawnością rachunkową *

W. Krysicki, L.Włodarski, Analiza matematyczna w zadaniach cz. 1 i cz. 2. Pomocnicze symbole. Spójniki logiczne: Symbole kwantyfikatorów:

Dane są wielomiany, i. Znajdź wielomian. Iloczyn dwóch wielomianów jest wielomianem, suma dwóch wielomianów jest wielomianem.

Kurs ZDAJ MATURĘ Z MATEMATYKI MODUŁ 2 Teoria liczby rzeczywiste cz.2

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI

Matematyka A, egzamin, 17 czerwca 2005 rozwia zania

1. Rozwiązać układ równań { x 2 = 2y 1

Jak Arabowie rozwiązywali równania?

Liczby zespolone. x + 2 = 0.

7. CIĄGI. WYKŁAD 5. Przykłady :

MATEMATYKA KLASA II LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCEGO

Zadania o liczbach zespolonych

Jarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, lato 2012/13. Czwartek 28 marca zaczynamy od omówienia zadań z kolokwium nr 1.

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA ZESTAW NR 2 POZIOM ROZSZERZONY. S x 3x y. 1.5 Podanie odpowiedzi: Poszukiwane liczby to : 2, 6, 5.

Definicja i własności wartości bezwzględnej.

Wyk lad 4 Macierz odwrotna i twierdzenie Cramera

Po zapoznaniu się z funkcją liniową możemy przyjśd do badania funkcji kwadratowej.

Jarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, zima 2012/13

Propozycje rozwiązań zadań z matematyki - matura rozszerzona

Funkcja jednej zmiennej - przykładowe rozwiązania 1. Badając przebieg zmienności funkcji postępujemy według poniższego schematu:

Wyk lad 2 Podgrupa grupy

1 Działania na zbiorach

Luty 2001 Algorytmy (7) 2000/2001

MATEMATYKA DYSKRETNA (MAT 182) semestr letni 2002/2003. Typeset by AMS-TEX

Wyk lad 14 Formy kwadratowe I

Lista 2 logika i zbiory. Zad 1. Dane są zbiory A i B. Sprawdź, czy zachodzi któraś z relacji:. Wyznacz.

CIĄGI wiadomości podstawowe

Wektory i wartości własne

DZIAŁANIA NA UŁAMKACH DZIESIĘTNYCH.

Funkcje, wielomiany. Informacje pomocnicze

Sumy kwadratów kolejnych liczb naturalnych

Wykłady z matematyki - Granica funkcji

1 Nierówność Minkowskiego i Hoeldera

FUNKCJA POTĘGOWA, WYKŁADNICZA I LOGARYTMICZNA

Bukiety matematyczne dla gimnazjum

Próbny egzamin maturalny z matematyki Poziom rozszerzony

Wyk lad 5 W lasności wyznaczników. Macierz odwrotna

Wektory i wartości własne

Wyk lad 7 Baza i wymiar przestrzeni liniowej

4. Dzia lanie grupy na zbiorze

Równania wielomianowe

1 + x 1 x 1 + x + 1 x. dla x 0.. Korzystając z otrzymanego wykresu wyznaczyć funkcję g(m) wyrażającą liczbę pierwiastków równania.

Wykład 4. Określimy teraz pewną ważną klasę pierścieni.

W. Guzicki Zadanie IV z Informatora Maturalnego poziom rozszerzony 1

Funkcje elementarne. Matematyka 1

Szeregi liczbowe wste

WIELOMIANY. Poziom podstawowy

. Funkcja ta maleje dla ( ) Zadanie 1 str. 180 b) i c) Zadanie 2 str. 180 a) i b)

Jarosław Wróblewski Matematyka Elementarna, zima 2015/16

Wyk lad 1 Podstawowe struktury algebraiczne

Wielomiany podstawowe wiadomości

Kongruencje twierdzenie Wilsona

Transkrypt:

Wzory Viete a i ich zastosowanie do uk ladów równań wielomianów symetrycznych dwóch i trzech zmiennych Pawe l Józiak 007-- Poje cia wste pne Wielomianem zmiennej rzeczywistej t nazywamy funkcje postaci: n P (t) = a n t n + a n t n + + a t + a 0 = a k t k k=0 Taka postać wielomianu nazywamy postacia kanoniczna. drugiego i trzeciego stopnia: W szczególności interesuja nas wielomiany oraz P (t) = at + bt + c Q(t) = at + bt + ct + d Pierwiastkiem wielomianu nazywamy taka liczbe, że P () = 0. Pierwiastki to zwykle to, co interesuje nas najbardziej, dlatego dużo uwagi poświe ca sie sposobom ich szukania. Znaja c pierwiastki, możemy przedstawić wielomian w postaci: P (t) = a n (t )(t )(t ) (t n ) = a n n k= (t k ) ( ) Dla wielomianów drugiego stopnia istnieja wzory, dzie ki którym potrafimy latwo odnaleźć pierwiastki. Zachodzi poniższy fakt: Pierwiastki równania kwadratowego at + bt + c = 0 można znaleźć dok ladnie wtedy, gdy wyróżnik równania, oznaczany symbolem, jest nieujemny. Sa one równe: = b 4ac 0 = b y = b + a a Gdy wyróżnik jest równy zeru, wtedy = y, co oznacza, że wielomian przecina oś OX dok ladnie w jednym punkcie; gdy wyróżnik jest ujemny, to wielomian ten nie ma punktów wspólnych z osia odcie tych. Dla wielomianów trzeciego stopnia sprawa nie jest już taka latwa. Co prawda istnieja wzory pozwalaja ce policzyć pierwiastki takiego równania, zwane wzorami Cardano, sa one jednak dość skomplikowane i nie daja wymiernych efektów. Maja c do czynienia z równaniem trzeciego stopnia, be dziemy musieli sie zdać na inuicje (przynajmniej w przypadku znajdowania pierwszego pierwiastka: gdy mamy już jeden, możemy znaleźć pozosta le dwa licza c wyróżnik pozosta lej cze ści).

Dalej, interesuje nas zagadnienie dzielenia wielomianów: bo jeśli znajdziemy (zgadniemy) jeden pierwiastek równania trzeciego stopnia, to zamiast pisać możemy zapisać to w postaci zbliżonej do (*): P (t) = at + bt + ct + d P (t) = a(t z)(t + et + f) A pierwiastki równania (t + et + f) potrafimy znaleźć licza c wyróżnik. Dla uproszczenia notacji, bedziemy przyjmować, ze wspó lczynnik przy najwyższej pote dze jest równy (zawsze mozemy równanie podzielić przez różna od zera sta la ). Poje cia g lówne Zachodzi bardzo interesuja cy fakt:, y sa pierwiastkami wielomianu P (t) = t + at + b dok ladnie wtedy, gdy: + y = b oraz y = c. Dowód tego prostego faktu pozostawimy czytelnikowi jako nietrudne ćwiczenie (wykorzystuja ce wzory z wyróżnikiem). Zapisujemy to także w postaci: Pierwiastkami równania t ( + y)t + y = 0 sa liczby, y. Fakt ten nazywamy wzorami Viete y. Zachodzi naturalne rozwinie cie wzorów Viete y dla wielomianów wyższych stopni: Pierwiastkami równania t ( + y + z)t + (y + yz + z)t yz = 0 sa liczby, y, z. I analogicznie dla kolejnych wielomianów: wspolczynnik przy najwyższej pote dze to, przy kolejnej: suma pierwiastków ze znakiem minus, przy kolejnej: suma iloczynów par pierwiastków, dalej: suma trójek ze znakiem minus, suma czwórek ze znakiem plus etc, aż dochodzimy do wyrazu wolnego (tj. takiego, który stoi przy t 0 ), który jest równy iloczynowi wszystkich pierwiastków (z odpowiednim znakiem: plus, jeśli mamy parzysta ilość pierwiastków i minus, jeśli nieparzysta ). Fakt ten jest latwo zauważalny, jeśli z postaci (*) przechodzimy do postaci kanonicznej wielomianu. Oznaczmy przez σ n wspó lczynnik stoja cy przy n-tym wyrazie od przodu (za wyja tkiem pierwszego) wielomianu w postaci kanonicznej, przy czym σ be dzie zapominać znak, tj. sigmy be da równe sumom odpowiednich iloczynów. Dla przyk ladu, dla wielomianu trzeciego stopnia be dziemy mieli: I wielomian zapiszemy jako: σ = + y + z σ = y + yz + z σ = yz P (t) = t σ t + σ t σ Oznaczamy oprócz tego sume pote gowa, czyli sume n-tych pote g: S n = n + y n + z n (odpowiednio, s n = n + y n dla wielomianów drugiego stopnia - dla czytelności sume pote gowa trzech zmiennych be dziemy oznaczać dużym S, dwu zmiennych - s). Jeszcze tylko jedna obserwacja i możemy stosować poznana wiedze. Dla wielomianów drugiego stopnia mamy: s n+ = n+ + y n+ = n+ + y n+ + n+ y + y n+ n+ y y n+

= n+ ( + y) + y n+ ( + y) n y y n y = ( n+ + y n+ )( + y) y( n y n ) = s n+ σ s n σ Analogiczne przekszta lcenia dla sum pote gowych trzech wyrazów daja nam wyrażenie: S n+ = S n+ σ S n+ σ + S n σ Zauważmy teraz jeszcze tylko, ze dla wielomianów dwu zmiennych: A dla wielomianów trzech zmiennych: σ = + y = s s = + y = + y + y y = ( + y) y = σ σ S = + y + z = σ S = + y + z = + y + z + y + yz + z (y + yz + z) = = ( + y + z) σ = σ σ S 0 = 0 + y 0 + z 0 = Maja c pierwsze wyrazy tego cia gu, możemy zawsze latwo wyznaczyć sigmy: a znaja c sigmy, po lożyć je do wielomianu i znaleźć pierwiastki. Zadania. Liczby, y, z spe lniaja równosci: { + y + z = a + y + z = a Udowodnij, że co najmniej jedna z nich równa sie a.. Suma trzech liczb ca lkowitych, y, z jest równa 0. Udowodnij, że liczba + y + z jest kwadratem liczby ca lkowitej.. Rozwia ż uk lad równań: + y + z = + y + z = 4 + y + z = 0 4. Rozwia ż uk lad równan: + y + z = + y + z = + y + z = 5. Udowodnij, ze dla liczb nieujemnych, y, z, których suma jest równa, zachodzi poniższe szacowanie: 0 y + yz + z yz 7 7 6. Rozwia zać uk lad równań. + y + z = 7 4 + y 4 + z 4 = 48 y z =

7. Rozwia zać uk lad równań. { + y = 5 y = 6 8. Rozwia zać uk lad równań. { + y = + y = 9 8 9. Rozwia zać uk lad równań. { + y = 5 4 + y 4 = 97 4 Rozwia zania. Pomnóżmy drugie wyrażenie przez yz, mamy: oraz oczywiście y + yz + z = yz a σ = aσ σ = a Napiszmy zatem wielomian o pierwiastkach, y, z: P (t) = t at + σ t σ a = t (t a) + σ (t a) = (t a)(t σ ) Jednym z pierwiastków wielomianu P (t) jest a, wie c jedna z liczb, y, z musi byc a, cbdo.. Oczywiście, wprowadźmy wielomian o pierwiastkach, y, z. P (t) = t σ t + σ t σ. Na mocy twierdzenia Viete a: σ = + y + z = 0 Wstawiamy do tego wielomianu, y, z: 0 = + σ σ 0 = y + σ y σ 0 = z + σ z σ Pomnóżmy te równania odpowiednio przez, y, z i dodajmy stronami. Mamy: Ponadto wiemy, że: 4 + σ σ + y 4 + σ y σ y + z 4 + σ z σ z = 0 4 + y 4 + z 4 + σ ( + y + z ) σ ( + y + z) = 0 Wstawiaja c to do poprzedniego równania mamy: 4 + y 4 + z 4 + σ ( + y + z ) = 0 + y + z = ( + y + z) σ = σ 4 + y 4 + z 4 = (σ ). Mamy, że σ = σ = ( + y + z) y z = 4 = 5 σ = + y + z ( + y + z y yz z)( + y + z) = 4

Mamy zatem wielomian: = S (S σ )σ 0 (4 + 5) = = 6 P (t) = t t 5t + 6 Nietrudno zauważyć, że pierwiastki tego wielomianu to, - oraz. 4. latwo zauwazyć, ze pierwiastki to, i -. 5. Lewa strona nierówności jest trywialna: y + yz + z yz = y yz + yz yz + z = y( z) + yz( ) + z = = y( + y) + yz(y + z) + z 0 Prawa natomiast, już ciekawsza, pozwala na wykorzystanie świeżo zdobytej wiedzy. zgodnie ze schematem: y + yz + z = σ Oznaczmy Nasza nierówność przyjmuje zatem postać: yz = σ Zgodnie z treścia zadania mamy: No i nasz ulubiony wielomian ma teraz postać: σ σ 7 7 σ = P (t) = t t + σ t σ = t t + σ t σ Widzimy, ze końcówka tego wyrażenia jest dość podobna do wyrażenia, które mamy szacować. Policzmy P ( ) : P ( ) = 8 4 + σ σ Wystarczy zatem pokazać, że P ( ) 6 I jest to dość jasne: jeśli któraś z liczb, y, z jest wie ksza od, i tylko jedna może taka być, wtedy P ( ) = ( )( y)( z) 0 Jeśli natomiast wszystkie sa mniejsze od, możemy skorzystać z szacowania pomie dzy średnia geometryczna a arytmetyczna : 6.,, 7. 7. Rozwia zanie:,. 8. Rozwia zania:,. 9. Rozwia zanie:,. P ( ) = ( )( y)( z) + y + z = 6 5