Pęd ciała. II zasada dynamiki-postać uogólniona. Pęd =iloczyn masy ciała i jego prędkości. Pęd jest wektorem skierowanym zgodnie z wektorem prędkości

Podobne dokumenty
Moment pędu punktu materialnego i układu punktów materialnych, moment siły Dynamika ruchu obrotowego bryły

F - wypadkowa sił działających na cząstkę.

r śm równa się wypadkowej sile działającej na

Blok 8: Moment bezwładności. Moment siły Zasada zachowania momentu pędu

Energia potencjalna jest energią zgromadzoną w układzie. Energia potencjalna może być zmieniona w inną formę energii (na przykład energię kinetyczną)

ZASADA ZACHOWANIA MOMENTU PĘDU: PODSTAWY DYNAMIKI BRYŁY SZTYWNEJ

ZASADY DYNAMIKI. II. Przyspieszenie ciała jest proporcjonalne do przyłoŝonej siły. r r v. r dt

ZASADA ZACHOWANIA PĘDU

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 7 16.XI Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Ruch obrotowy INZYNIERIAMATERIALOWAPL. Kierunek Wyróżniony przez PKA

Pędu Momentu pędu Ładunku Liczby barionowej. Przedmiot: Fizyka. Przedmiot: Fizyka. Wydział EAIiE Kierunek: Elektrotechnika.

XXX OLIMPIADA FIZYCZNA (1980/1981). Stopień I, zadanie teoretyczne T4 1

KONSTRUOWANIE ENERGII POTENCJALNEJ ODDZIAŁYWANIA MIĘDZYMOLEKULARNEGO

Spis treści I. Ilościowe określenia składu roztworów strona II. Obliczenia podczas sporządzania roztworów

Wyznaczenie współczynników q1=1,0. Wyznaczyć częstości drgań własnych oraz amplitudy drgań wymuszonych dla następującej belki:

Rys. 1. Ilustracja modelu. Oddziaływanie grawitacyjne naszych ciał z masą centralną opisywać będą wektory r 1

XXX OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP I Zadania teoretyczne

Praca i energia. x jest. x i W Y K Ł A D Praca i energia kinetyczna. Ruch jednowymiarowy pod działaniem stałych sił.

RUCH OBROTOWY Można opisać ruch obrotowy ze stałym przyspieszeniem ε poprzez analogię do ruchu postępowego jednostajnie zmiennego.

Inercjalne układy odniesienia

cz. 2. Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321

BRYŁA SZTYWNA. Zestaw foliogramów. Opracowała Lucja Duda II Liceum Ogólnokształcące w Pabianicach

G:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\Geom20.doc. Drgania i fale III rok Fizyki BC

Fizyka 7. Janusz Andrzejewski

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

EFEKTYWNA STOPA PROCENTOWA O RÓWNOWAŻNA STPOPA PROCENTOWA

Siła. Zasady dynamiki

Zbigniew Osiak ENCYKLOPEDIA FIZYKI

3. Siła bezwładności występująca podczas ruchu ciała w układzie obracającym się siła Coriolisa

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Warunek równowagi bryły sztywnej: Znikanie sumy sił przyłożonych i sumy momentów sił przyłożonych.

= v. T = f. Zagadnienia. dkość. 1 f T = Wielkości charakteryzujące przebiegi okresowe. v = 2πrf. Okres toru. dy dt. dx dt. v y. v x. dy y.

LINIA PRZESYŁOWA PRĄDU STAŁEGO

PRACA MOC ENERGIA. Z uwagi na to, że praca jest iloczynem skalarnym jej wartość zależy również od kąta pomiędzy siłą F a przemieszczeniem r

3. Kinematyka podstawowe pojęcia i wielkości

Opracowanie pytań na egzamin Fizyka dla elektroników 1

POLE MAGNETYCZNE W PRÓŻNI - CD. Zjawisko indukcji elektromagnetycznej polega na powstawaniu prądu elektrycznego w

Opracowała: mgr inż. Ewelina Nowak

Siła jest przyczyną przyspieszenia. Siła jest wektorem. Siła wypadkowa jest sumą wektorową działających sił.

XLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP WSTĘPNY Zadanie teoretyczne

MECHANIKA BUDOWLI 12

Zasady zachowania, zderzenia ciał

Fizyka dla Informatyki Stosowanej

Oddziaływania fundamentalne

Rysunek 9-13 jest to pokazane na rysunku 9-14.W rezultacie, jeŝeli obroty odbywają się w r

Zasady dynamiki ruchu obrotowego

Część 1 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI 1 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI Twierdzenie Bettiego (o wzajemności prac)

4. Elementy teorii powierzchni. Odwzorowanie powierzchni na powierzchnię.

Przykład 3.1. Wyznaczenie zmiany odległości między punktami ramy trójprzegubowej


Siły centralne, grawitacja (I)

Blok 7: Zasada zachowania energii mechanicznej. Zderzenia

II.6. Wahadło proste.

Macierze hamiltonianu kp

Fizyka. Wykład 2. Mateusz Suchanek

Pęd, d zasada zac zasad a zac owan owan a p a p du Zgod Zg n od ie n ie z d r d u r g u im g pr p a r wem e N ew e tona ton :

Równania różniczkowe. y xy (1.1) x y (1.2) z xyz (1.3)

I. Elementy analizy matematycznej

Moment siły (z ang. torque, inna nazwa moment obrotowy)

PRZENIKANIE PRZEZ ŚCIANKĘ PŁASKĄ JEDNOWARSTWOWĄ. 3. wnikanie ciepła od ścianki do ośrodka ogrzewanego

[ ] D r ( ) ( ) ( ) POLE ELEKTRYCZNE

RUCH OBROTOWY BRYŁY SZTYWNEJ

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

LABORATORIUM: Sterowanie rzeczywistym serwomechanizmem z modułem przemieszczenia liniowego Wprowadzenie

Wykład: praca siły, pojęcie energii potencjalnej. Zasada zachowania energii.

XXI OLIMPIADA FIZYCZNA ( ). Stopień III, zadanie teoretyczne T1. Źródło: XXI i XXII OLIMPIADA FIZYCZNA, WSiP, Warszawa 1975 Andrzej Szymacha,

Drgania harmoniczne. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

2 PRAKTYCZNA REALIZACJA PRZEMIANY ADIABATYCZNEJ. 2.1 Wprowadzenie

= ± Ne N - liczba całkowita.

Precesja koła rowerowego

r i m r Fwyp R CM Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej

FIZYKA R.Resnick & D. Halliday



Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

dr inż. Zbigniew Szklarski

Ruch obrotowy. Wykład 6. Wrocław University of Technology

FIZYKA WZORY zakres GIMNAZJUM

Ćw. 5. Wyznaczanie współczynnika sprężystości przy pomocy wahadła sprężynowego

Fizyka 1- Mechanika. Wykład stycznia.2018 PODSUMOWANIE

Zbigniew Otremba, Fizyka cz.1: Mechanika 5

Układ termodynamiczny

ENERGIA I PRACA Praca

Definicje ogólne

WZORY Z FIZYKI POZNANE W GIMNAZJUM

1. Ciało sztywne, na które nie działa moment siły pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem obrotowym jednostajnym.

Prędkość i przyspieszenie punktu bryły w ruchu kulistym


Opis układu we współrzędnych uogólnionych, więzy i ich reakcje, stopnie swobody

Warunek równowagi bryły. Znikanie sumy sił przyłoŝonych i sumy momentów sił przyłoŝonych.

Indukcja elektromagnetyczna Indukcyjność Drgania w obwodach elektrycznych

Kondensatory. Definicja pojemności przewodnika: C = q V. stosunek!adunku wprowadzonego na przewodnik do wytworzonego potencja!u.

Komputerowa symulacja doświadczenia Rutherforda (rozpraszanie cząstki klasycznej na potencjale centralnym

DRGANIA MECHANICZNE. materiały uzupełniające do ćwiczeń. Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie

ver ruch bryły

cz.1 Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321

Dobór nastawień zabezpieczeń nadprądowych

dr inż. Zbigniew Szklarski

Kryteria samorzutności procesów fizyko-chemicznych

Dynamika układu punktów materialnych

Transkrypt:

Pęd cała y j,, x x y y z z x w Pęd loczyn asy cała jego ędośc. Pęd jest wetoe seowany zgodne z wetoe ędośc II zasada dyna-ostać uogólnona a d dt d( ) dt const d dt w d dt Szybość zany w czase ędu jest ówna wyadowej sle d Relacja w dt obowązuje taże w echance elatywstycznej, w tóej zyjujey jedna ż asa cała zależy od jego szybośc

Sła wyadowa dzałająca na cało owadz do zany jego ędu t lub w 0 const w t Dla sły zennej w czase zana ędu dla sończonego zedzału czasu Zasada zachowana ędu Jeżel wyadowa sła jest ówna zeu to ęd jest zachowany d dt w Poęd sły t d w 0 0 dt w ( t t ) ( ) ( ) t t w t const t t dt Cała oznaczona

Dynaa uładu cał (untów atealnych )

d dt u Pęd uładu cał jest wetoową suą ędów wszystch cał wchodzących w sład uładu u d dt zw zw d dt N. dla uładu złożonego z dwóch cał n ay. u u zw -wyadowa sła dzałająca na -te cało -sua wetoowa sł zewnętznych ( ne zwązanych z oddzaływana tego cała z nny cała w uładze ) dzałających na -te cało

Wyadowa sła dzałająca na uład cał zw j zw j j j -sła wyadowa dzałająca na -te cało zw -sua wetoowa sł zewnętznych dzałających na -te cało j -sła dzałająca na -te cało ze stony cała j-tego Z uwag na waune sua odwójna j j ( ) ( ) j j j j j j 0, j>, j> Obecność sł zwązanych z oddzaływana ędzy cała wchodzący w sład uładu ne owadz do zany ędu uładu cał

zw 3 3 zw Dla 3 cał d dt u 3 3 zw zw 3 j ( ) ( ) ( ) 3 3 3 3 ( ) ( ) ( ) 0 Zwąze ędu uładu z wyadową słą j 3 3 3 3 3 3 3 gdze zw -sua wetoowa wszystch sł zewnętznych dzałających na cała wchodzące w sład uładu 3

Zasada zachowana ędu dla uładu cał Kedy 0 zw to u const Jeżel wyadowa sł zewnętznych jest ówna zeu to całowty ęd uładu ne ulega zane Gdy zwx 0 ux x const to Jeżel wyadowa sł zewnętznych a wzdłuż ewnej os (n. Ox) sładową ówną zeu to sładowa ędu wzdłuż tej os ne ulega zane Zasady obowązują w uładach zanętych ne wyenających ate z otoczene

Zasada zachowana ędu Ze stzelby o ase S 3g wystzelono ozoo ulę o ase K 5g z ędoścą o watośc K,onc 300/s. Oeślć ędość odzutu stzelby S S, onc S S, onc K, ocz s, ocz K 0 K, onc K, onc Zasada zachowana ędu K, onc u, ocz K K, ocz S S, ocz u, onc KK, onc SS, onc KK, onc SS, onc 0 0 S, onc u, ocz u, onc K K, onc S 0

Watość ędośc odzutu stzelby 5*0 3 g *300 K K, onc 3 S, onc 500 0 0, 5 S 3g s s s Zwot ędośc stzelby zecwny do zwotu ędośc ul

Śode asy uładu cał (dla zanteesowanych) Położene śoda asy s [ xs, ys, zs] uładu złożonego z untów atealnych ożna oeślć ze wzou: s gdze [ x, y, z ]-weto wodzący -tego untu. W zyadu były suowane obejuje nesończona lość częśc na jaą dzely byłę, tóe tatujey ja unty atealne Dla uładu złożonego z dwóch cał śode asy leży na odcnu łączący oba cała. s Jeżel cało a stałą gęstość oaz a śode, oś lub łaszczyznę syet to śode asy leży na ty eleence syet O s

Pędośćśoda asy s d dt s d dt const d dt (suowane o wszystch całach wchodzących w sład uładu) M u M Pzyseszene śoda asy ds du zw as dt M dt M Śode asy zachowuje sę ja unt o ase ównej sue as wszystch cał uładu, na tóy dzała sła wyadowa ówna wetoowej sue sł zewnętznych dzałających na wszyste cała wchodzące w sład uładu. Wnose słuszny ówneż w zyadu były złożonej z nesończonej lośc untów atealnych. M

Ruch aczug Ruch śoda asy aczug ( będącej była złożoną z nesończonej lośc untów atealnych) odbywa sę ta ja uch untu atealnego na tóy dzała sła cężośc ówna sue wetoowej sł cężośc dzałających na wszyste unty były. Ze względu ż ożna zyjąć ż zyseszene zese jest stałe w obszaze były to jest ona ówna sle cężośc dzałającej na unt atealny o ase ównej ase całej były. Dodatowo ożna zyjąć ż jest ona zyłożona do śoda asy były Ruch śoda asy a ta sa chaate ja uch untu atealnego w olu sły cężośc. Pzyseszene w ty uchu jest ówne zyseszenu zeseu a g Ruch ozostałych untów jest znaczne badzej złożony.

Zachowane sęśoda asy uładu na tóy ne dzałają sły zewnętzne ( lub sły dzałające sę ównoważą) a s M zw as 0 s const v zw 0 Gdy wyadowa sła zewnętzna dzałająca na uład cał zna to śode asy uładu ousza sę uche jednostajny o ln ostej lub ozostaje w soczynu Można zyjąć ż sytuacja taa zachodz odczas zdezena sę cał ze sobą, dlatego ołożene śoda asy uładu zdezających sę cał oże być zyjęte jao ocząte uładu necjalnego w tóy baday zdezene sę cał.

Enega netyczna Enega netyczna jest weloścą salaną. Enega netyczna cała będącego unte atealny zależy od jego asy wadatu szybośc ( watośc ędośc) z jaą cało sę ousza E (*) n Wzó obowązuje gdy szybość cała jest znaczne nejsza od ędośc śwatła Enega netyczna uładu złożonego z welu untów atealnych jest ówna sue (algebacznej) eneg netycznej tych untów. Wzó (*) ożna ówneż stosować dla były sztywnej o le wszyste unty były ouszają sę z jednaową ędoścą w ty say eunu (była odlega uchow ostęoweu). W nny zyadu tzeba byłę odzelć na unty atealne, a enega netyczna były jest suą eneg netycznych wszystch untów atealnych z tóych słada sę była. Enegę netyczną cała odobne ja ażdą enegę ezyy w uładze SI w dżulach (sybol jednost J) J N g s Powyższy zwąze ędzy jednosta zostane wyjaśnony zy oawanu welośc zwanej acą.

Zdezena W tace zdezena cała zdezające sę oddzałują na sebe duży sła w ót czase co owadz do zany ędu ojedynczych cał W tace zdezena zana ędu uładu zdezających sę cał zanedbywalne ała gdyż sły zewnętzne są ojalne ałe w stosunu do sł ja dzałają na sebe cała wchodzące w sład uładu, a czas zdezena jest badzo ót. Wyna z tego też to ż w tace zdezena ęd uładu jest zachowany a taże ędośćśoda asy uładu ne ulega zane w tace zdezena

Zdezena centalne necentalne Zdezena centalne -wszyste cała uczestnczące w zdezenu zaówno zed ja o zdezenu ouszają sę wzdłuż tej saej ostej Pzed zdezene Po zdezenu Pzed zdezene Po zdezenu Zdezena necentalne ędośc zdezających sę cał zed lub o zdezenu ne są do sebe ównoległe antyównoległe zed o

Zdezena sężyste nesężyste Zdezena sężyste zdezena w tóych obowązuje zasada zachowana eneg echancznej (ównej eneg netycznej zdezających sę cał). N. zdezene ul bladowych Sae zasady zachowana ędu eneg ozwalają na oeślene uchu cał o zdezenu sężysty gdy znay ch uch zed zdezene jedyne w zyadu gdy zdezene są centalne W nny zyadu usy dysonować dodatowy nfoacja dotyczący zdezena Zdezena nesężyste zdezena w tóych enega echanczna ne jest zachowana n. zdezene saochodów ulegających odształcenu w tace zdezena. Część eneg echancznej ulega zane na enege wewnętzną zdezających sę cał otoczena zed o M.Wnou Zasady zachowana ędu ozwala na oeślene uchu cał o zdezenu nesężysty w oacu o znajoość ch uchu zed zdezene jedyne w zyadu gdy w tace zdezena cała łączą sę ze sobą (zdezene jest dealne (dosonale) nesężyste )

Zdezena sężyste cał Zasada zachowana ędu ( w zestzen dwuwyaowej ównana) x x x x y y y y Zasada zachowana eneg netycznej ( ównane) y, -asy cał [ x, y ]? [ x, y ] Infoacja o uchu cał zed zdezene newystaczająca do osu ch uchu o zdezenu gdy zdezene jest necentalne ( cała ne ouszają sę wzdłuż tej saej ostej) x?

Zdezena sężyste cał centalne ( wszyste cała ouszają sę o ln ostej) Pzed zdezene Po zdezenu,,, --x-owe (jedyne nezeowe) sładowe wetoa ędośc ( ogące zyjować watośc dodatne lub ujene) Znając ędośc cał zed zdezene ożna oeślć w oacu o zasady zachowana ędośc cał o zdezenu x ( zasada zachowana ędu) ( zasada zachowana eneg)

) Gdy oaz 0 to oaz 0 Pzed zdezene 0 0 Po zdezenu ) Gdy 0 oaz Pzed zdezene 0 3) Gdy 0 oaz >> to Po zdezenu 0 << to oaz 0 oaz Pzed zdezene 0 Po zdezenu

Zdezena całowce (dosonale) nesężyste cał (w tace zdezena cała sę łączą) Zasada zachowana ędu ( ) Enega echanczna uładu w tace zdezena aleje E ( ) n, < En, <

Dodate do ćwczeń zajęć wyównawczych Wyozystane zasad zachowana w ose zdezeń cał

Pzed Zdezene sężyste (necentalne) y y Po x 0 Zasada zachowana eneg netycznej Zasada zachowana ędu ( θ ) cos( φ) cos Sładowa x ędu x ( ) ( ) 0 sn θ sn φ Sładowa y ędu Do oeślena uchu uładu o zdezenu tzeba znać oócz ędośc jedną z 4 welośc:,, θ, ϕ osujących uch obu cał o zdezenu

Zdezene sężyste (necentalne) Załaday ż znay at ϕ, dla uoszczena oblczeń załóży ż 3 3 (Zad.9 sea III) ( θ ) cos( φ) cos( θ ) 3 cos( φ) cos 3 ( θ ) sn( φ) 0 sn( θ ) 3 sn( φ) 0 sn Z () cos( θ ) cos ( θ ) sn ( θ ) 3 cos Z () ( φ) Z (3) sn ( ) 6 3 cos 6 ( φ) 9 cos θ 3 sn ( φ) 9 cos ( φ) sn ( φ) ( ) () () (3) ( φ) ( φ) 3 6 cos 9

( ) ( ) ( ) φ φ φ cos 0 cos 6 9 cos 6 3 ( ) ( ) ( ) φ φ cos 3 4 4 cos 4 3 3 ( ) φ cos 3 4

Zdezena sężyste cał centalne ( wszyste cała ouszają sę o ln ostej) Pzed zdezene Po zdezenu,,, --x-owe (jedyne nezeowe) sładowe wetoa ędośc x ( zasada zachowana ędu) ( zasada zachowana eneg) Znając ędośc cał zed zdezene ożna oeślć w oacu o zasady zachowana ędośc cał o zdezenu

( ) ( ) ( ) ( ) ( )( ) ( )( ) ) ( ) ( (z zasady zach. ędu) (z zasady zach. eneg)

Gdy zed zdezene duge cało soczywało to 0 Enega netyczna cała zed zdezene, n E Enega netyczna cała o zdezenu, E n Stosune obu eneg jest najnejszy wtedy gdy asy obu cał są do sebe zblżone. Wyozystuje sę ten fat w eatoach jądowych gdze do sowolnena neutonów wyozystuje sę jąda lech ewastów,, E E n n

Zdezena całowce (dosonale) nesężyste cał (w tace zdezena cała sę łączą) Zasada zachowana ędu ( ) Enega echanczna uładu w tace zdezena aleje E ( ) n, < En, <

x y j j x Gdy cała ouszały sę zed zdezene w eunu ostoadły to y j x j y y j x x y ( )

E n, ( ) ( ) E n, E n E ( ) n, En, < ( ) 0 Enega netyczna uładu cał zalała. Część z nej ulegała zaane na nne foy eneg n. enegę teczną cał otoczena.