WYKŁAD 11 OPTYMALIZACJA WIELOKRYTERIALNA

Podobne dokumenty
Metody optymalizacji. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie

II.6. Wahadło proste.

Wykład: praca siły, pojęcie energii potencjalnej. Zasada zachowania energii.

Graf skierowany. Graf zależności dla struktur drzewiastych rozgrywających parametrycznie

Dobór zmiennych objaśniających do liniowego modelu ekonometrycznego

ZWIĄZEK FUNKCJI OMEGA Z DOMINACJĄ STOCHASTYCZNĄ

ROZWIĄZUJEMY PROBLEM RÓWNOWAŻNOŚCI MASY BEZWŁADNEJ I MASY GRAWITACYJNEJ.

GRAWITACJA. przyciągają się wzajemnie siłą proporcjonalną do iloczynu ich mas i odwrotnie proporcjonalną do kwadratu ich odległości r.

ĆWICZENIE 3 REZONANS W OBWODACH ELEKTRYCZNYCH

XXXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

Modelowanie przepływu cieczy przez ośrodki porowate Wykład III

ROZWIAZANIA ZAGADNIEŃ PRZEPŁYWU FILTRACYJNEGO METODAMI ANALITYCZNYMI.

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

WYKŁAD 1. W przypadku zbiornika zawierającego gaz, stan układu jako całości jest opisany przez: temperaturę, ciśnienie i objętość.

MIERNICTWO WIELKOŚCI ELEKTRYCZNYCH I NIEELEKTRYCZNYCH

PRĄD ELEKTRYCZNY I SIŁA MAGNETYCZNA

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA

REZONATORY DIELEKTRYCZNE

CHARAKTERYSTYKI GEOMETRYCZNE FIGUR PŁASKICH

2 Przykład C2a C /BRANCH C. <-I--><Flux><Name><Rmag> TRANSFORMER RTop_A RRRRRRLLLLLLUUUUUU 1 P1_B P2_B 2 S1_B SD_B 3 SD_B S2_B

WYDZIAŁ FIZYKI, MATEMATYKI I INFORMATYKI POLITECHNIKI KRAKOWSKIEJ Instytut Fizyki LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI, ELEKTRONIKI I MIERNICTWA

L(x, 0, y, 0) = x 2 + y 2 (3)

Wykład 1. Elementy rachunku prawdopodobieństwa. Przestrzeń probabilistyczna.

Podstawowe konstrukcje tranzystorów bipolarnych

KOLOKACJA SYSTEMÓW BEZPRZEWODOWYCH NA OBIEKTACH MOBILNYCH

15. STANOWISKOWE BADANIE MECHANIZMÓW HAMULCOWYCH Cel ćwiczenia Wprowadzenie

23 PRĄD STAŁY. CZĘŚĆ 2

8. PŁASKIE ZAGADNIENIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI

m q κ (11.1) q ω (11.2) ω =,

Opis ćwiczeń na laboratorium obiektów ruchomych

ι umieszczono ladunek q < 0, który może sie ι swobodnie poruszać. Czy środek okregu ι jest dla tego ladunku po lożeniem równowagi trwa lej?

Elektroenergetyczne sieci rozdzielcze SIECI 2004 V Konferencja Naukowo-Techniczna

Wykład Półprzewodniki

9.1 POMIAR PRĘDKOŚCI NEUTRINA W CERN

Fizyka elektryczność i magnetyzm

DZIAŁANIE MECHANIZMÓW BRONI AUTOMATYCZNEJ Z ODPROWADZENIEM GAZÓW PO ZATRZYMANIU TŁOKA GAZOWEGO

PRACA MOC ENERGIA. Z uwagi na to, że praca jest iloczynem skalarnym jej wartość zależy również od kąta pomiędzy siłą F a przemieszczeniem r

Próba określenia miary jakości informacji na gruncie teorii grafów dla potrzeb dydaktyki

Modele odpowiedzi do arkusza Próbnej Matury z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony

Wpływ błędów parametrów modelu maszyny indukcyjnej na działanie rozszerzonego obserwatora prędkości

Tradycyjne mierniki ryzyka

TERMODYNAMIKA PROCESOWA. Wykład V

BADANIE SILNIKA WYKONAWCZEGO PRĄDU STAŁEGO

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony

Badania nad kształtowaniem się wartości współczynnika podatności podłoża dla celów obliczeń statycznych obudowy tuneli

00502 Podstawy kinematyki D Część 2 Iloczyn wektorowy i skalarny. Wektorowy opis ruchu. Względność ruchu. Prędkość w ruchu prostoliniowym.

MECHANIKA OGÓLNA (II)

Guma Guma. Szkło Guma

MODELOWANIE PRĄDÓW WIROWYCH W ŚRODOWISKACH SŁABOPRZEWODZĄCYCH PRZY WYKORZYSTANIU SKALARNEGO POTENCJAŁU ELEKTRYCZNEGO

LINIOWA MECHANIKA PĘKANIA

ZASTOSOWANIE ALGORYTMU EWOLUCYJNEGO DO OPTYMALNEJ LOKALIZACJI ŁĄCZNIKÓW W SIECI ROZDZIELCZEJ ŚREDNIEGO NAPIĘCIA

Pole grawitacyjne. Definicje. Rodzaje pól. Rodzaje pól... Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż. Ireneusz Owczarek.

Wykład 15. Reinhard Kulessa 1

Sterowanie nieholonomicznym manipulatorem z zastosowaniem funkcji transwersalnych

dr inż. Małgorzata Langer Architektura komputerów

Model klasyczny gospodarki otwartej

Spis treści JĘZYK C - FUNKCJE. Informatyka 1. Instrukcja do pracowni specjalistycznej z przedmiotu. Numer ćwiczenia INF07Z

Siła. Zasady dynamiki

11. DYNAMIKA RUCHU DRGAJĄCEGO

Ćwiczenie 9 ZASTOSOWANIE ŻYROSKOPÓW W NAWIGACJI

Wyznaczanie współczynnika wzorcowania przepływomierzy próbkujących z czujnikiem prostokątnym umieszczonym na cięciwie rurociągu

5 Postulaty mechaniki kwantowej

Wykład 11. Pompa ciepła - uzupełnienie II Zasada Termodynamiki Entropia w ujęciu termodynamicznym c.d. Entropia w ujęciu statystycznym

GEOMETRIA PŁASZCZYZNY

Plan wykładu. Rodzaje pól

Wpływ prędkości podziemnej eksploatacji górniczej na obiekty budowlane

Wykład 4 Przebieg zmienności funkcji. Badanie dziedziny oraz wyznaczanie granic funkcji poznaliśmy na poprzednich wykładach.

KINEMATYCZNE WŁASNOW PRZEKŁADNI

Ocena siły oddziaływania procesów objaśniających dla modeli przestrzennych

ROZKŁAD NORMALNY. 2. Opis układu pomiarowego

OKREŚLANIE WARTOŚCI MOMENTU STATYCZNEGO DLA STANU NIERUCHOMEGO WAŁU SILNIKA INDUKCYJNEGO W PRZEKSZTAŁTNIKOWYM UKŁADZIE NAPĘDOWYM DŹWIGU

Pole magnetyczne. 5.1 Oddziaływanie pola magnetycznego na ładunki. przewodniki z prądem Podstawowe zjawiska magnetyczne

Ruch jednostajny po okręgu

STRUKTURA STEROWANIA UKŁADEM TRÓJMASOWYM Z REGULATOREM STANU

{ 1, 2,, n } Ponadto wówczas mówimy, że formuła: oraz równoważna jej formuła:

Rozwiązanie Powyższe zadanie możemy przedstawić jako następujące zagadnienie programowania liniowego:

= ± Ne N - liczba całkowita.

Ruch obrotowy. Wykład 6. Wrocław University of Technology

Rodzajowy rachunek kosztów Wycena zuŝycia materiałów

Mechanika ogólna. Łuki, sklepienia. Zalety łuków (1) Zalety łuków (2) Geometria łuku (2) Geometria łuku (1) Kształt osi łuku (1) Kształt osi łuku (2)

Składowe przedmiotu MECHANIKA I MECHATRONIKA. mechanika techniczna podstawy konstrukcji maszyn mechatronika

Wyznaczanie profilu prędkości płynu w rurociągu o przekroju kołowym

Elementarne przepływy potencjalne (ciąg dalszy)

E4. BADANIE POLA ELEKTRYCZNEGO W POBLIŻU NAŁADOWANYCH PRZEWODNIKÓW

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI

KOMPUTEROWO WSPOMAGANA ANALIZA KINEMATYKI MECHANIZMU DŹWIGNIOWEGO

IV.2. Efekt Coriolisa.

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

należą do grupy odbiorników energii elektrycznej idealne elementy rezystancyjne przekształcają energię prądu elektrycznego w ciepło

DARIUSZ SOBCZYŃSKI 1, JACEK BARTMAN 2

Dobór zmiennych do modelu ekonometrycznego

( ) 2. 4πε. Prawo Coulomba

Uwagi: LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW. Ćwiczenie nr 16 MECHANIKA PĘKANIA. ZNORMALIZOWANY POMIAR ODPORNOŚCI MATERIAŁÓW NA PĘKANIE.

PRĘDKOŚCI KOSMICZNE OPRACOWANIE

KURS GEOMETRIA ANALITYCZNA

WYKŁAD 9 METODY ZMIENNEJ METRYKI

Binarne Diagramy Decyzyjne

dr inż. Zbigniew Szklarski

KONKURS Z MATEMATYKI DLA UCZNIÓW SZKÓŁ PODSTAWOWYCH

Transkrypt:

WYKŁAD OPTYMALIZACJA WIELOKYTEIALNA Wstęp. W wielu pzypadkach pzy pojektowaniu konstukcji technicznych dla okeślenia ich jakości jest niezędne wpowadzenie więcej niż jednego kyteium oceny. F ) { ( ), ( )... ( )} (.) ( m Może to yć żądanie osiągnięcia np. maksimum eektów pzy minimalnych nakładach, maksimum spawności pzy minimum masy, lu minimum kosztów podukcji pzy minimum kosztów eksploatacji. Pzy ealizacji tych wymagań występują najczęściej spzeczności tzn. w danej pzestzeni zmiennych decyzyjnych {} poszczególne kyteia nie mogą jednocześnie osiągnąć swoich watości ekstemalnych. Mówimy wówczas, że zachodzi potzea znalezienia ozwiązania kompomisowego, to jest takiego ziou zmiennych decyzyjnych { p }, któy możliwie najlepiej spełnia wymagania F(). Załóżmy, że poszczególne wymagania i (), i=,...m, są od sieie liniowo niezależne oaz są unkcjami ciągłymi i oganiczonymi w pzestzeni {}. Dla uposzczenia analizy pzyjmijmy, że występują jedynie dwa kyteia () oaz () a zadanie polega na ich jednoczesnej maksymalizacji ( ) ( ) ma! ma! (.) Z waunku oganiczoności i () można stwiedzić, nie nauszając ogólności ozważań min min ( ) ( ) ma ma (.3) Pzedstawiając w pzestzeni celów uzyskiwane watości kyteiów dla wszystkich dopuszczalnych watości zmiennych decyzyjnych otzymuje się zió F pokazany na ys.. ma D A B C zió kompomisów dla () = ma! () = ma! min F min ma ys... Pzestzeń celów pzykładowej polioptymalizacji

Zauważa się, że ozwiązanie D o watościach kyteiów { D, D } może yć uznane za gosze od ozwiązania B ponieważ zachodzi D D B B (.4) Tego typu ozumowanie można pzepowadzić dla wszystkich punktów oszau F za wyjątkiem linii (ABC). Punkty należące do tej linii odpowiadają konstukcjom, dla któych popawienie jednego kyteium jakości uzyskuje się wyłącznie kosztem pogoszenia pzynajmniej jednego z pozostałych. Zió ten nazywamy zioem kompomisów w pzestzeni unkcji celu. W pzypadku, kiedy zió kyteiów ma inną postać, na pzykład ( ) ( ) ulega mianie położenie ziou kompomisów ma! (.5) min! ma min F C D B A zió kompomisów dla () = ma! () = min! min ma ys... Pzestzeń celów pzykładowej polioptymalizacji Zió kompomisów w ogólnym pzypadku nie musi yć jednospójny. Jego kształt zależy owiem od postaci składowych unkcji celu. Pzykładowy układ dwuodcinkowego ziou kompomisów pokazano na ys..3. gdzie poównując pzykładowo punkt E i B mamy B > E oaz B < E. ma min F D C E B A zió kompomisów (AB) () = ma! () = min! (CD) dla min ma ys..3. Pzestzeń celów pzykładowej polioptymalizacji z wielospójnym zioem kompomisów

Pzykład. Analizowany jest aktywny dwójnik elektyczny o sile elektomotoycznej E i ezystancji wewnętznej, któy jest ociążony ezystancją. Jako zmienne decyzyjne pzyjęto pzy oganiczeniu Składnikami kyteium jakości są spawność zależnościami min ma (.6) (.7) P E oaz moc oddawana P okeślone (.8) Wpowadzając pzyjęte zależności na zmienne decyzyjne otzymuje się (, ) (, ) E ozkłady składowych unkcji celu pokazano na ys..4. (.9) = min.5 = ma ys..4. Składniki unkcji celu ociążonego dwójnika elektycznego spawność, moc oddawana. Zwyczajowo wyóżnia się tzy stany:. jałowy =,. dopasowania =, 3. zwacia =

ozkład składników unkcji celu w pzestzeni zmiennych decyzyjnych zamieszczono na ys..5, a w pzestzeni celów na ys.6.6. zió kompomisów =.7 P=.5E P=.3E P=.E P=.E min =.5 =.3 =. =. ma ys..5. Izolinie składników unkcji celu w pzestzeni zmiennych decyzyjnych E /4 min min zió kompomisów ma.5. ys..6. Zió kompomisów aktywnego dwójnika elektycznego

Elementana teoia kompomisów dwukyteialnych Zakładamy, ze istnieją dwa kyteia jakości (), () zależne od pewnej liczy zmiennych decyzyjnych, z któych wszystkim za wyjątkiem, pzypoządkowano stałe watości ( ) ( ) (, (,, 3, 3...... ) ) (.) Funkcje (), () są ciągłe i óżniczkowalne względem i. Załóżmy, że poszukiwane jest ozwiązanie zagadnienia podwójnej maksymalizacji ( ) ( ) ma! (.) ma! Waunkiem koniecznym występowania ekstemów unkcji skalanych jest k ()=. Pzy ustalonych watościach i (i>) i aku oganiczeń dla zmiennych, mamy do czynienia w polioptymalizacji z zutowaniem punktów należących do nieoganiczonej dwuwymiaowej pzestzeni zmiennych decyzyjnych na dwuwymiaową pzestzeń celów. Kzywa zegowa tak otzymanego ziou w pzestzeni celów może się pojawić wyłącznie w pzypadku, kiedy składowe kyteia jakości (), () są oganiczone z góy (z dołu), co pzy założonej ciągłości tych unkcji jest ównoznaczne z istnieniem ich maksimów (minimów). Pzypuśćmy, że znajdujemy się w punkcie a o składowych { a, a }. Kieunek d ędzie kieunkiem popawy jednocześnie dla oydwu kyteiów jeżeli zachodzi ( a ( a (.) Osiągnięcie ziou kompomisów K oznacza, że dla dowolnego d w jeden z powyższych iloczynów skalanych musi zmienić znak, czyli możliwe są dwa waianty ( ( ( ( (.3) Oznacza to z kolei anty-ównoległość gadientów ) ( ) (.4) ( i w konsekwencji ( ) ( ) (.5)

zió kompomisów ys..7. Zió kompomisów w pzestzeni zmiennych decyzyjnych Wyażenie L L ( ) ( ) ( ) (.6) jest nazywane zastępczym liniowym kyteium jakości. Można stwozyć ównież tzw. nieliniowe kyteium zastępcze N wykozystując nieówność Cauchy ego Schwatza zapisaną tu dla wyanych dwu wektoów, y, y y (.7) gdzie ówność zachodzi wyłącznie w pzypadku, kiedy, y są liniowo zależne. Stąd unkcja N zdeiniowana popzez N ( ) ( ) ( ), ( ) (.8) jest zawsze dodatnia i osiąga zeo dla punktu K. Kyteium to nie pozwala na pzeszukiwanie punkt po punkcie ziou kompomisów, umożliwia jedynie dotacie do tego ziou.

Stategie wyznaczania ziou kompomisów..wyznaczanie punktów ziou za pomocą liniowego kyteium zastępczego Wpowadzamy (n+) liniowych zadań zastępczych i i L i ( ) ( ) i,,,... n (.9) n n Dla każdego i wyznaczamy minimum Oi za pomocą optymalizacji skalanej. Zió punktów { O, O,... On } twozy zió kompomisów z żądaną dokładnością. Li.Wyznaczanie punktów ziou pzy pomocy nieliniowego kyteium zastępczego.. Wyznaczamy optimum każdej ze składowych unkcji celu, np. ( O )=ma!, ( O )=ma!.. Statując np. z punktu O wyznaczamy punkt a jako a = O + ( O ) O a O zió kompomisów.3. W punkcie a wyznaczamy kieunek popawy d= ( a ) + ( a ), wzdłuż któego minimalizujemy nieliniowe kyteium jakości N( a + d)= uzyskując. O a d O zió kompomisów.4. Spawdzamy kyteium zatzymania O.5. Jeśli tak to stop, jeśli nie to O = i powót do p... Uwaga: Postępowanie wg. pzedstawionego algoytmu nadaje się do zadań z jednospójnym zioem kompomisów.