SYSTEMY DYSKRETNE LTI

Podobne dokumenty
Mechanika analityczna wprowadzenie

ANALIZA CZĘSTOTLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW. Spis treści

M. Guminiak - Analiza płyt cienkich metodą elementów brzegowych CAŁKOWE SFORMUŁOWANIE ZADANIA STATECZNOŚCI POCZĄTKOWEJ PŁYTY

ANALIZA CZĘSTOTLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW. Spis treści

W(s)= s 3 +7s 2 +10s+K

WYKŁAD nr 2. to przekształcenie (1.4) zwane jest przekształceniem całkowym Laplace a

Metody systemowe i decyzyjne w informatyce

Metody Optyczne w Technice. Wykład 3 Optyka geometryczna

3. Metody matematycznego opisu właściwości liniowych elementów i układów automatyki

Z-TRANSFORMACJA Spis treści

INSTYTUT ENERGOELEKTRYKI POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport serii SPRAWOZDANIA Nr LABORATORIUM TEORII I TEHCNIKI STEROWANIA INSTRUKCJA LABORATORYJNA

1 Zmienne losowe. Własności dystrybuanty F (x) = P (X < x): F1. 0 F (x) 1 dla każdego x R, F2. lim F (x) = 0 oraz lim F (x) = 1,

ANALIZA CZĘSTOTLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW DYSKRETNYCH

Materiały do wykładu 4 ze Statystyki

RUCH FALOWY. Ruch falowy to zaburzenie przemieszczające się w przestrzeni i zmieniające się w

PODSTAWY AUTOMATYKI 1 ĆWICZENIA

1 Przekształcenie Laplace a

Relacje rekurencyjne. będzie następująco zdefiniowanym ciągiem:

Układ uśrednionych równań przetwornicy

PRZYKŁADY ROZWIAZAŃ STACJONARNEGO RÓWNANIA SCHRӦDINGERA. Ruch cząstki nieograniczony z klasycznego punktu widzenia. mamy do rozwiązania równanie 0,,

Wykład X. ZASADA SUPERPOZYCJI. PRZENOSZENIE ŹRÓDEŁ W OBWODZIE. TWIERDZENIA: THEVENINA, NORTONA, O WZAJEMNOŚCI, O KOMPENSACJI

Uniwersytet Zielonogórski Wydział Elektrotechniki, Informatyki i Telekomunikacji Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych

PODSTAWY AUTOMATYKI ĆWICZENIA

zadań z pierwszej klasówki, 10 listopada 2016 r. zestaw A 2a n 9 = 3(a n 2) 2a n 9 = 3 (a n ) jest i ograniczony. Jest wiec a n 12 2a n 9 = g 12

x k3 y k3 x k1 y k1 x 2

1 Dwuwymiarowa zmienna losowa

Parametryzacja rozwiązań układu równań

Portfel. Portfel pytania. Portfel pytania. Analiza i Zarządzanie Portfelem cz. 2. Katedra Inwestycji Finansowych i Zarządzania Ryzykiem

SZEREGOWY SYSTEM HYDRAULICZNY

a 1, a 2, a 3,..., a n,...

Część 1 9. METODA SIŁ 1 9. METODA SIŁ

Model Lesliego. Oznaczmy: 0 m i liczba potomstwa pojawiającego się co jednostkę czasu u osobnika z i-tej grupy wiekowej, i = 1,...

ANALIZA CZĘSTOTLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW DYSKRETNYCH

interaktywny pakiet przeznaczony do modelowania, symulacji, analizy dynamicznych układów ciągłych, dyskretnych, dyskretno-ciągłych w czasie

ZASTOSOWANIA PRZEKSZTAŁCENIA ZET

Informatyka Stosowana-egzamin z Analizy Matematycznej Każde zadanie należy rozwiązać na oddzielnej, podpisanej kartce!

Systemy i sygnały dyskretne w czasie

Elementy rach. macierzowego Materiały pomocnicze do MES Strona 1 z 7. Elementy rachunku macierzowego

3. Regresja liniowa Założenia dotyczące modelu regresji liniowej

Twierdzenie Cayleya-Hamiltona

Wprowadzenie do laboratorium 1

5. Ogólne zasady projektowania układów regulacji

STATYSTYCZNA OCENA WYNIKÓW POMIARÓW.

PAiTM. materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie prowadzący: mgr inż.

Technika Próżniowa. Przyszłość zależy od dobrego wyboru produktu. Wydanie Specjalne.

Ćwiczenia nr 3 Finanse II Robert Ślepaczuk. Teoria portfela papierów wartościowych

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych oraz schematy oceniania zadań otwartych. Matematyka. Poziom podstawowy

Zadanie 1. Podaj model matematyczny układu jak na rysunku: a) w postaci transmitancji, b) w postaci równań stanu (równań różniczkowych).

Numeryczny opis zjawiska zaniku

Rekursja 2. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

n=0 (n + r)a n x n+r 1 (n + r)(n + r 1)a n x n+r 2. Wykorzystując te obliczenia otrzymujemy, że lewa strona równania (1) jest równa

WZORY Z FIZYKI POZNANE W GIMNAZJUM

Porównanie dwu populacji

Podstawy Automatyki. Karol Cupiał

STEROWANIE KASKADOWE POZIOMEM WODY W UKŁADZIE DWÓCH ZBIORNIKÓW

2. Wyznaczyć K(s)=? 3. Parametry układu przedstawionego na rysunku są następujące: Obiekt opisany równaniem: y = x(

1. Funkcje zespolone zmiennej rzeczywistej. 2. Funkcje zespolone zmiennej zespolonej

INSTYTUT ENERGOELEKTRYKI POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport serii SPRAWOZDANIA Nr LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI INSTRUKCJA LABORATORYJNA

P = 27, 8 27, 9 27 ). Przechodząc do granicy otrzymamy lim P(Y n > Y n+1 ) = P(Z 1 0 > Z 2 X 2 X 1 = 0)π 0 + P(Z 1 1 > Z 2 X 2 X 1 = 1)π 1 +

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Fizyka i astronomia Poziom podstawowy

Kongruencje Wykład 4. Kongruencje kwadratowe symbole Legendre a i Jac

PRZETWARZANIE SYGNAŁÓW ANALOGOWYCH NA SYGNAŁY CYFROWE

Całki krzywoliniowe skierowane

Metody numeryczne Laboratorium 5 Info

FILTRY Z NIESKOŃCZONĄ ODPOWIEDZIĄ IMPULSOWĄ. IIR od ang. Infinite Impulse Response. Spis treści

Wektory Funkcje rzeczywiste wielu. Matematyka Studium doktoranckie KAE SGH Semestr letni 2008/2009 R. Łochowski

Ciągi liczbowe wykład 3

FILTRY Z NIESKOŃCZONĄ ODPOWIEDZIĄ IMPULSOWĄ. IIR od ang. Infinite Impulse Response. Spis treści

PRZETWARZANIE SYGNAŁÓW

ma rozkład złożony Poissona z oczekiwaną liczbą szkód równą λ i rozkładem wartości pojedynczej szkody takim, że Pr( Y

OBLICZENIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH DLA BELKI SWOBODNIE PODPARTEJ SWOBODNIE PODPARTEJ ALGORYTM DO PROGRAMU MATHCAD

"Bieda przeczy matematyce; gdy się ją podzieli na więcej ludzi, nie staje się mniejsza." Gabriel Laub

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych oraz schematy oceniania zadań otwartych. Matematyka. Poziom podstawowy

Ćwiczenia rachunkowe TEST ZGODNOŚCI χ 2 PEARSONA ROZKŁAD GAUSSA

PODSTAWOWE UKŁADY PRĄDU STAŁEGO

Metrologia: miary dokładności. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie

UKŁADY RÓWNAŃ LINOWYCH

Lista 6. Estymacja punktowa

{ x n } = {,1.1, 0.2,2.1,3.0, 1.2, }

Definicja interpolacji

Statystyczna analiza danych

Podprzestrzenie macierzowe

MATEMATYKA (poziom podstawowy) przykładowy arkusz maturalny wraz ze schematem oceniania dla klasy II Liceum

Trzeba pokazać, że dla każdego c 0 c Mc 0. ) = oraz det( ) det( ) det( ) jest macierzą idempotentną? Proszę odpowiedzieć w

O trzech elementarnych nierównościach i ich zastosowaniach przy dowodzeniu innych nierówności

Wykład 4 Soczewki. Przyrządy optyczne

Przekształcenia liniowe

Podstawowe układy pracy tranzystora bipolarnego

WYZNACZANIE MODUŁU SPRĘŻYSTOŚCI POSTACIOWEJ G ORAZ NAPRĘŻEŃ SKRĘCAJĄCYCH METODĄ TENSOMETRYCZNĄ

MODELE MATEMATYCZNE W UBEZPIECZENIACH. 1. Renty

Wymiana ciepła przez żebra

PRZETWARZANIE SYGNAŁÓW ANALOGOWYCH NA SYGNAŁY CYFROWE

Układy równań i równania wyższych rzędów

METODY I ZASTOSOWANIA SZTUCZNEJ INTELIGENCJI. LABORATORIUM nr 01. dr inż. Robert Tomkowski

MATEMATYCZNY OPIS NIEGŁADKICH CHARAKTERYSTYK KONSTYTUTYWNYCH CIAŁ ODKSZTAŁCALNYCH

1. Obciążenie statyczne

λ = 92 cm 4. C. Z bilansu cieplnego wynika, że ciepło pobrane musi być równe oddanemu

WERSJA TESTU A. Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy. LX Egzamin dla Aktuariuszy z 28 maja 2012 r. Część I. Matematyka finansowa

Transkrypt:

CPS 6/7 SYSTEMY DYSKRETNE LTI Odpoiedź impuloa UOdpoiedź impuloau h[] ytemu jet to ygał a yjściu ytemu, gdy a jego δ. ejściu ymuzoo chili = impul jedotkoy δ[] Sytem dykrety h[] Odpoiedź impuloa h[] jet kompletą charakterytyką ytemu LTI, pozalającą określić odpoiedź ytemu a doole ie ymuzeie. Iloczy ygału x[] oraz impulu δ [ ] możemy zapiać jako: δ = [ ] δ x x Ogólie zależość ta dla impulu przeuiętego czaie jet atępująca: δ [ ] = δ [ ] x k x k k gdzie reprezetuje idek czau, x[] opiuje ygał. Moża zauażyć, że możeie ygału i impulu przeuiętego daje yiku impul przeuięty o polu róym artości fukcji miejcu przeuięcia impulu. Ta łaściość pozala zapiać ymuzeie x[] jako: [ ] δ [ ] [ ] δ[ ] [ ] δ [ ] δ[ ] [ ] δ[ ] x= + x + + x + + x + x + x +

CPS 6/7 lub krócoej formie : = δ [ x x k k k = ] Wykorzytując Uliioość i tacjoarośću ytemu odpoiedź yoi: [ ] [ y = x k h k] k = Tz. jeżeli ymuzeiem ytemu LTI x[] jet uperpozycja ażoych impuló przeuiętych czaie to jego odpoiedzią będzie uperpozycja idetyczie ażoych odpoiedzi h[] impuloych idetyczie przeuiętych czaie. Operację pozalającą yzaczyć odpoiedź ytemu a doole ymuzeie azya ię UplotemU i ozacza giazdką * jak yrażeiu: UPrzykład: Odpoiedź impuloa ytemu LTI yoi: h = = [ ] y x h xk h k, =± =, =, ie k = h[] - 3 4 5

CPS 3 6/7 Należy yzaczyć odpoiedź ytemu a ymuzeie: URoziązaie: x, = 3, = =, =, ie Wymuzeie yoi: = δ + 3 δ[ ] δ[ ] x Odpoiedź będzie uperpozycją odpoiedzi impuloych: = + 3 [ ] [ ] y h h h Poieaż odpoiedź impuloa yoi: Zatem odpoiedź ytemu = δ [ + ] + δ + δ[ ] h = ( δ[ + ] + δ + δ[ ] ) 3 ( δ[ ] δ[ ] δ[ ] ) ( δ[ ] δ[ ] δ[ 3] ) y + + + + + = δ[ + ] + 4δ + δ[ ] 3δ[ ] 6δ[ ] 3δ[ ] δ[ ] 4δ[ ] δ[ 3] y + + + Stąd otateczie odpoiedź yoi: y = δ [ + ] + 7δ[ ] + 6δ[ ] δ[ ] δ[ 3] Matlab (plot dóch ygałó) h=[ ]; x=[ 3 ]; y=cov(h,x))

CPS 4 6/7 Roziązaie graficzie: x[] v [] 6 4-3 4 5-3 4 5-4 -4 x[] 3 v [] 6 4-3 4 5-3 4 5-4 -4 x[] 3 v [] 6 4 - - 3 4 5 - -4 3 4 5 x[] - - 3 4 5 y[] - 6 4 3 4 5-4

CPS 5 6/7 Właości plotu: UPrzemieość x[ ] h[ ] = h[ ] x[ ] UŁączość ( x[ ] h[ ] ) h[ ] = x[ ] ( h[ ] h[ ] ) URozdzielość { + } = + x h h x h x h Korzytając z przemieości plotu moża odpoiedź ytemu obliczać jako: Odpoiedź jedotkoa. = [ ] y hk x k k = Odpoiedź jedotkoa ytemu dykretego, jet do odpoiedź k[] a ymuzeie potaci koku jedotkoego [], może być yzaczoa ze plotu: = = [ ] = k h h k k h k k= k= Zależość między odpoiedzią impuloą i jedotkoą: = [ ] h k k Właości ytemu dykretego LTI: UPamięć ytemó W ytemach bez pamięci odpoiedź ytemu y[] zależy tylko od teraźiejzych artości ymuzeia x[]. Poieaż ytemach LTI zależość między odpoiedzią i ymuzeiem opiuje róaie: = [ ] y hk x k k =

CPS 6 6/7 zatem mui być pełioy aruek dla odpoiedzi impuloej: = dlak hk UPrzyczyoość ytemó: Odpoiedź układu przyczyoego zależy tylko od przezłych i teraźiejzych artości ygału ejścioego. Przezłe i teraźiejze artości ymuzeia k plotu x, x, x,... ą ziązae z idekem = [ ] y hk x k k = atomiat przyzłe artości ymuzeia ą ziązae z k <. Zatem dla ytemó przyczyoych mui być pełioy aruek dla odpoiedzi impuloej: Wtedy plot a atępującą potać: = dlak< hk = [ ] lub alteratyie y = xk h [ k] y hk x k k = k = UStabilość ytemó: Układ jet tabily ( eie BIBO), jeżeli przy ograiczoym ygale ejścioym ygał yjścioy jet także ograiczoy: x M < y M < x Możemy yzaczyć aruki jakie mui pełiać odpoiedź impuloa, aby garatoała tabilość ytemu. y y = h x = y hk x k k =

CPS 7 6/7 Poieaż a+ b a + b oraz a b = a b [ ] y hkx k k = [ ] y hk x k k = Jeżeli ymuzeie jet ograiczoe, x M < oraz x k M < x x to odpoiedź y M hk x k = Zatem aby odpoiedź była ograiczoa mui być pełioy aruek ograiczoej abolutej umy odpoiedzi impuloej: k = hk < Róaia różicoe x[] Sytem dykrety y[] Rolę róań różiczkoych opiujących ytemy aalogoe ytemach dykretych pełią róaia różicoe.

CPS 8 6/7 Zależości między ymuzeiem x[] i odpoiedzią y[] ytemach liioychtacjoarych (LTI) opiują Uróaia różicoeu ogólie N-tego rzędu, liioe potaci: N M ay k k = bx l l k= l= gdzie półczyiki ak, bl ą rzeczyite i tałe, a N określający rząd róaia, jet ajiękzym opóźieiem odpoiedzi y[]. Róaia, różicoe moża roziązyać metodą klayczą ykorzytując aalogie do metod roziązujących róaia różiczkoe. UPrzykład: Należy obliczyć odpoiedź dóch różych ytemó (dykretego i ciągłego) metodą klayczą przy zadaych róaiach opiujących ytemy, arukach początkoych, i ymuzeiach (aalogie metodzie klayczej). Sytem dykrety Sytem ciągły Róaie różicoe: [ ] α y[ ] = + β, y[ ] y + + = γ Róaie różiczkoe t ( ) α ( ) = +, ( ) d β y t + y t e y = γ dt Roziązaie potaci kładoych: y y y = + y ( t) = y ( t) + y ( t) Składoa oboda pełia róaie jedorode: y α y [ + ] + = d y ( ) α ( ) + t y dt t Róaie charakterytycze: + α = + α = Pieriatek róaia charakterytyczego = α = α Składoa oboda y [ ] = A ( α ) αt y( t) = Ae =

CPS 9 6/7 Składoa ymuzoa: y[ + ] + α y[ ] = + β d βt y( t dt ) + α y( t) = + e jet potaci (charakter ymuzeia): y A B β t = + y ( t) = A+ B e β ( ) + β + + α ( + β ) = + β d t t ( e ) + α dt ( e ) A B A B A A = + α β B = αβ + ( + α) + B α + β = + β β y β + α αβ + t A+ B β A+ B β = + e β βt βt ( ) αa B α β e e + + = + A = α B = α + β α α + β [ ] = + β t y () t = + e β Stała całkoaia z arukó początkoych: y [ ] = A = y[ ] y [ ] y ( ) = A = y( ) y ( ) A β = γ + α αβ + A = γ α Zatem odpoiedź ytemu: β β β + α αβ + + α αβ + = + + γ ( α ) βt αt y() t = + e + γ e y odp. ymuzoa odp. oboda α α + β α odp. ymuzoa odp. oboda UPrzykład: Obliczaie odpoiedzi jedotkoej ytemu Sytem dykrety opiay jet róaiem różicoym [ + ].9 = y y x x= i y = ależy obliczyć przebieg yjścioy y[], jeżeli [ ]

CPS 6/7 UI. Roziązaie przez bezpośredie podtaieie: Dla kolejych artości : y [] = +.9 y [ ] = + ( +.9).9 = +.9. +.9 ( ) y = + + + = + + + 3 3.9.9.9.9.9.9 Stąd ogólie: yk = +.9 +.9 +.9 + +.9 k 3 Korzytając z zależości a umę czątkoą ciągu geometryczego: k +.9 = =.9, k=,,,....9 k + ( ) yk MATLAB clear; % % obliczae rekurecyjie y=; y=y; for k=: y=+.9*y; yy(k)=y; ed y=[y yy]; figure(); tem(y); % % ykorzytaie roziązaia i=:; yu=*(-.9.^(i+)) figure(); tem(yu) 9 8 7 6 5 4 3 5 5 5

CPS 6/7 UII. Roziązaie metodą klayczą: [ ].9, [ ] y+ y= y = Spodzieae roziązaie jet umą kładoych ymuzoej i obodej = + y y y Składoa oboda jet roziązaiem ogólym róaia jedorodego: Róaie charakterytycze: [ ].9 y + y =.9 = Pieriatek róaia charakterytyczego yoi =.9 Składoa oboda ma zatem potać zeregu ykładiczego: = A.9 y Składoa ymuzoa ma charakter ymuzeia (fukcja tała) i jet zczególym roziązaiem róaia iejedorodego y [ ] = A ( cot) Wartość A obliczymy z róaia różicoego poprzez poróaie półczyikó z leej i praej troy dla kładoej ymuzoej: [ ].9 y + y = A.9A = A = y [ ] =

CPS 6/7 Stałą A obliczamy z arukó początkoych, dla = = + y y y [ ] = [ ] + y y y = + A.9 Roziązaie końcoe: A = 9 ( 9).9 = + = + = (.9.9 ) y y y + ( ) y =.9, =,,,... Schematy blokoe Sytemy LTI moża przedtaić potaci chematu blokoego, który jet graficzym zapiem róaia różicoego. UMożeie kalare x[] y[]=cx[] UDodaaie x[] + y[]=x[]+[] [] UPrzeuaie czaie x[] z - y[]=x[-]

CPS 3 6/7 UPołączeie róoległe: h [] x[] + y[] h [] + x[] h []+ h [] y[] + = ( + ) x h x h x h h UPołączeie kakadoe: x[] h [] h [] y[] x[] h []* h [] y[] { x[ ] h[ ] } h[ ] = x[ ] { h[ ] h[ ] } UPrzykład: Wyzacz odpoiedź ytemu dykretego a ymuzeie: = δ δ [ ] x h [] x[] h [] + + h 3 [] + - y[] h 4 []

CPS 4 6/7 jeżeli odpoiedzi impuloe pozczególych ytemó yozą: 3 4 = [ ] = [ + ] = δ [ ] = h h h h a URoziązaie: = ( + ) 3 4 h h h h h = + [ + ] = [ + ] h h [ ] = [ + ] δ [ ] = [ ] 3 Odpoiedź impuloa całego ytemu yoi: = ( ) h a Odpoiedź a zadae ymuzeie: y = x h = ( δ δ[ ] ) y h = [ ] y h h = ( ) ( ) [ ] y a a

CPS 5 6/7 UPrzykład: Wyzaczyć odpoiedź układu (dla zeroych arukó początkoych) -6 x[] y[+] y[+] + Z - Z - y[] 5 a ymuzeie potaci koku jedotkoego. URoziązaie: Róaie różicoe ze chematu blokoego: lub [ + ] = 6 + 5 [ + ] y x y y [ + ] 5 [ + ] + 6 = y y y x Wtaiając do róaia ymuzeie: [ ] 5 [ ] 6 y+ y+ + y= UMetoda klaycza: Zakładamy roziązaie z potaci kładoych: = + y y y Dla kładoej obodej: y + 5y + + 6y =

oblicza CPS 6 6/7 Róaie charakterytycze 5 + 6= Pieriatki róaia charakterytyczego: =, = 3 Składoa oboda będzie miała potać: *) y [ ] = A + A 3 Składoa ymuzoa ma charakter ymuzeia: Stałe AB Bi ABB y [ ] = A [ ] 5 [ ] 6 y + y + + y = A 5A+ 6A= A 5A+ 6A= y = A= ię z arukó początkoych dla = i =: = + y y y [ ] = [ ] + [ ] [] = [] + [] y y y y y y Stąd tałe: = + A + A 3 = + A + A 3 A = A =

CPS 7 6/7 Otateczie odpoiedź ytemu yoi: y = 3 + kl. ymuzoa kl. oboda USchemat blokoy układu rzędu Schemat przedtaia typoy dykrety ytem LTI opiay róaiem różicoym rzędu: x[] b [] + + y[] z - z - x[-] b + + -a y[-] z - z - x[-] b -a y[-] Sygał ejścioy jet da razy przeuięty czaie, a yjściach blokó opóźiających otrzymuje ię ygały x[-] i x[-]. Sygały te ą kaloae oraz umoae yiku czego otrzymuje ię ygał: = + [ ] + [ ] bx bx bx Natępie możemy apiać dla ygału yjścioego y[] zależości od []: = [ ] [ ] y ay ay Stąd: y = bx + bx [ ] + bx [ ] ay [ ] ay [ ] y + ay [ ] + ay [ ] = bx + bx [ ] + bx [ ] lub k l [ ay k = bx l k= l= ]

CPS 8 6/7 UAlteratyy chemat blokoy dla układu rzędu x[] b + + f[] y[] z - -a b + + f[-] z - -a f[-] b UPrzykład: Sytem opiay róaiem ależy przedtaić potaci chematu blokoego: + 3 [ 3] = + [ ] y y y x x Roziązaie x[] + + y[] z - z - z - + -/ z - z - /3

CPS 9 6/7 Róaia tau Opi ytemu przetrzei tau polega a utorzeiu Uukładu róań różicoych pierzego rzęduu opiujących przebiegi zmieych tau ytemu oraz zależości odpoiedzi ytemu od zmieych tau i ymuzeia. Róaia te przedtaia ię formie macierzoej. Na chemacie blokoym ygały f[-], f[-], które zajdują ię a yjściach blokó opóźiających ozaczymy odpoiedio qbb[] oraz qbb[]. Wielkości te azya ię Uzmieymi tauu. x[] y[] + + z - -a b + + q [] z - -a q [] b Wartości zmieych tau zgodie ze chematem blokoym yozą: [ + ] = + q aq a q x q [ + ] = q [ ] Ze chematu możemy także yzaczyć zależość odpoiedzi od ymuzeia i zmieych tau: = + + y x aq aq bq bq W formie macierzoej poyżze róaia: [ + ] q a a q = + x q + q [ ] q = + q [] y b a b a x

CPS 6/7 Defiiując ektor tau jako : Q [ ] [ ] q = q Róaia tau zapizemy: Q[ + ] = AQ[ ] + b x[ ] = cq + y Dx gdzie: a a A=, b = [ b a b a ] c=, D = Opi ytemu przetrzei tau ykorzytuje ię częto obliczeiach umeryczych. UPrzykład: Sytem opiay jet róaiem różicoym. Wyzacz macierze tau tego ytemu: URoziązaie + 3 [ ] = + [ ] y y y x x Potać ogóla róaia różicoego: zatem: y + ay [ ] ay [ ] = bx + bx [ ] + bx [ ] 3 A=, = b c= [ 3], D = [ ]