1 Trochoidalny selektor elektronów

Podobne dokumenty
Zadania z z matematyki dla studentów gospodarki przestrzennej UŠ. Marek Majewski Aktualizacja: 31 pa¹dziernika 2006

Dynamika Bryªy Sztywnej

Arkusz 4. Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni

r = x x2 2 + x2 3.

Spis tre±ci. Plan. 1 Pochodna cz stkowa. 1.1 Denicja Przykªady Wªasno±ci Pochodne wy»szych rz dów... 3

2 Statyka. F sin α + R B = 1 1 n ( 1. Rys. 1. mg 2

Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni

Rachunek caªkowy funkcji wielu zmiennych

Elementy geometrii w przestrzeni R 3

Kinematyka 2/15. Andrzej Kapanowski ufkapano/ Instytut Fizyki, Uniwersytet Jagiello«ski, Kraków. A. Kapanowski Kinematyka

Ksztaªt orbity planety: I prawo Keplera

Krzywe i powierzchnie stopnia drugiego

Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a).

Wektory w przestrzeni

wiczenie nr 3 z przedmiotu Metody prognozowania kwiecie«2015 r. Metodyka bada«do±wiadczalnych dr hab. in». Sebastian Skoczypiec Cel wiczenia Zaªo»enia

1 Elektrostatyka. 1.1 Wst p teoretyczny

1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej. Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci

PRAWA ZACHOWANIA. Podstawowe terminy. Cia a tworz ce uk ad mechaniczny oddzia ywuj mi dzy sob i z cia ami nie nale cymi do uk adu za pomoc

Stereometria (geometria przestrzenna)

Arkusz maturalny. Šukasz Dawidowski. 25 kwietnia 2016r. Powtórki maturalne

Wyznaczanie krzywej rotacji Galaktyki na podstawie danych z teleskopu RT3

Pochodna funkcji jednej zmiennej

Przetwarzanie sygnaªów

Rys.2 N = H (N cos = N) : (1) H y = q x2. y = q x2 2 H : (3) Warto± siªy H, która mo»e by uto»samiana z siª naci gu kabla, jest równa: z (3) przy

1 Ró»niczka drugiego rz du i ekstrema

X WARMI SKO-MAZURSKIE ZAWODY MATEMATYCZNE 18 maja 2012 (szkoªy ponadgimnazjalne)

Optyka geometryczna. Soczewki. Marcin S. Ma kowicz. rok szk. 2009/2010. Zespóª Szkóª Ponadgimnazjalnych Nr 2 w Brzesku

XVII Warmi«sko-Mazurskie Zawody Matematyczne

Ekstremalnie fajne równania

Liczby zespolone Pochodna Caªka nieoznaczona i oznaczona Podstawowe wielko±ci zyczne. Repetytorium z matematyki

Wektor. Uporz dkowany ukªad liczb (najcz ±ciej: dwóch - na pªaszczy¹nie, trzech - w przestrzeni 3D).

Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI Zastosowanie eliptycznych równa«ró»niczkowych

O kondensacie BosegoEinsteina powstaj cym w ZOA

Wykªad 4. Funkcje wielu zmiennych.

Równania ró»niczkowe I rz du (RRIR) Twierdzenie Picarda. Anna D browska. WFTiMS. 23 marca 2010

FMZ10 K - Liniowy efekt elektrooptyczny

Wykªad 10. Spis tre±ci. 1 Niesko«czona studnia potencjaªu. Fizyka 2 (Informatyka - EEIiA 2006/07) c Mariusz Krasi«ski 2007

WICZENIE 2 Badanie podstawowych elementów pasywnych

Badanie dynamiki synchronizacji modów w laserze femtosekundowym Yb:KYW

Rachunek ró»niczkowy funkcji jednej zmiennej

WBiA Architektura i Urbanistyka. 1. Wykonaj dziaªania na macierzach: Które z iloczynów: A 2 B, AB 2, BA 2, B 2 3, B = 1 2 0

MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY PRZYK ADOWY ZESTAW ZADA NR 2. Miejsce na naklejk z kodem szko y CKE MARZEC ROK Czas pracy 150 minut

Informacje pomocnicze

Materiaªy do Repetytorium z matematyki

Dynamika. Adam Szmagli«ski. Kraków, Instytut Fizyki PK

Metody numeryczne i statystyka dla in»ynierów

BADANIE WŁASNOŚCI FAL ELEKTOMAGNETYCZNYCH

Zasilacz stabilizowany 12V

1. Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: 2. Narysuj zbiory punktów na pªaszczy¹nie:

Opis matematyczny ukªadów liniowych

LXIV OLIMPIADA FIZYCZNA ZAWODY III STOPNIA

Wojewódzki Konkurs Matematyczny

Koªo Naukowe Robotyków KoNaR. Plan prezentacji. Wst p Rezystory Potencjomerty Kondensatory Podsumowanie

Podstawowe czªony dynamiczne. Odpowied¹ impulsowa. odpowied¹ na pobudzenie delt Diraca δ(t) przy zerowych warunkach pocz tkowych, { dla t = 0

Metodydowodzenia twierdzeń

1 Metody iteracyjne rozwi zywania równania f(x)=0

(wynika z II ZD), (wynika z PPC), Zapisujemy to wszystko w jednym równaniu i przeksztaªcamy: = GM

Zbiory i odwzorowania

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII

Zagadnienia na wej±ciówki z matematyki Technologia Chemiczna

ψ x < a/2 2mE ψ x > a/2

Ćwiczenie: "Ruch harmoniczny i fale"

Graka komputerowa Wykªad 3 Geometria pªaszczyzny

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII

PODSTAWY MECHANIKI KLASYCZNEJ wersja robocza. Andrzej P kalski

Pole grawitacyjne 5/15. Andrzej Kapanowski ufkapano/ Instytut Fizyki, Uniwersytet Jagiello«ski, Kraków

Arkusz maturalny. Šukasz Dawidowski. 25 kwietnia 2016r. Powtórki maturalne

Aproksymacja funkcji metod najmniejszych kwadratów

2. L(a u) = al( u) dla dowolnych u U i a R. Uwaga 1. Warunki 1., 2. mo»na zast pi jednym warunkiem: L(a u + b v) = al( u) + bl( v)

Ruch Ładunku Elektrycznego

AM II /2019 (gr. 2 i 3) zadania przygotowawcze do I kolokwium

Elektrostatyka. Prawo Coulomba. F = k qq r r 2 r, wspóªczynnik k = 1 = N m2

Teoria wzgl dno±ci Einsteina

det A := a 11, ( 1) 1+j a 1j det A 1j, a 11 a 12 a 21 a 22 Wn. 1 (Wyznacznik macierzy stopnia 2:). = a 11a 22 a 33 +a 12 a 23 a 31 +a 13 a 21 a 32

Schematy blokowe ukªadów automatyki

Lekcja 9 - LICZBY LOSOWE, ZMIENNE

MECHANIKA KLASYCZNA. Andrzej P kalski

Matematyka 1. Šukasz Dawidowski. Instytut Matematyki, Uniwersytet l ski

Funkcje wielu zmiennych

1 Praca, energia mechaniczna

Funkcje. Šukasz Dawidowski. 25 kwietnia 2016r. Powtórki maturalne

Kod pracy. Po udzieleniu odpowiedzi do zadań 1 20, wypełnij tabelkę

ANALIZA NUMERYCZNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Ekonometria. wiczenia 1 Regresja liniowa i MNK. Andrzej Torój. Instytut Ekonometrii Zakªad Ekonometrii Stosowanej

Kinetyczna teoria gazów

SPEKTROSKOPIA LASEROWA

Wydział Elektrotechniki, Elektroniki, Informatyki i Automatyki Katedra Przyrządów Półprzewodnikowych i Optoelektronicznych.

EFEKTYWNE UŻYTKOWANIE ENERGII ELEKTRYCZNEJ

c Marcin Sydow Planarno± Grafy i Zastosowania Tw. Eulera 7: Planarno± Inne powierzchnie Dualno± Podsumowanie

Stabilno± ukªadów liniowych

1 Praca, energia mechaniczna

Funkcje, wielomiany. Informacje pomocnicze

Zadanie 1. (0-1 pkt) Liczba 30 to p% liczby 80, zatem A) p = 44,(4)% B) p > 44,(4)% C) p = 43,(4)% D) p < 43,(4)% C) 5 3 A) B) C) D)

IV.4.4 Ruch w polach elektrycznym i magnetycznym. Siła Lorentza. Spektrometry magnetyczne

Wst p do sieci neuronowych, wykªad 14 Zespolone sieci neuronowe

Katedra Technik Wytwarzania i Automatyzacji TOLERANCJE I POMIARY WALCOWYCH KÓŁ ZĘBATYCH

2 Model neo-keynsistowski (ze sztywnymi cenami).

Wzmacniacz Operacyjny

Ćw.6. Badanie własności soczewek elektronowych

Spis tre±ci. 1 Gradient. 1.1 Pochodna pola skalarnego. Plan

Transkrypt:

1 Trochoidalny selektor elektronów W trochoidalnym selektorze elektronów TEM (Trochoidal Electron Monochromator) stosuje si skrzy»owane i jednorodne pola: elektryczne i magnetyczne. Jako pierwsi taki ukªad zbudowali w 1968 r. Stamatovic i Schultz. Przyrz dy tego typu wielokrotnie stosowane byªy jako monochromatory wi zek w spektroskopii elektronowej (Sanche i Schultz 1972, Allan 1989, Zubek 1994). Zapobieganie rozmyciu wi zki przez pole magnetyczne pozwala np. na oddzielenie elektronów od jonów ujemnych oraz przeciwdziaªa docieraniu elektronów do detektora jonów w przypadku, gdy ukªad wykorzystywany jest jako analizator jonów. TEM wykorzystany zostaª tak»e jako analizator energii elektronów w plazmie (Guyomarch i Doveil 2000) i w badaniu rozprosze«wstecznych (Roy i Burrow 1975). 1.1 Wªasno±ci selektora Ukªad selektora jest podobny do monochromatora hipercykloidalnego, z t ró»nic, ze pole elektryczne wytwarzane jest przez dwie pªasko-równolegªe elektrody. Budow ukªadu przedstawia schematycznie rysunek (1). Wi zka elektronów, po wej±ciu przez otwór w elektrodzie wej±ciowe S 1 w obszar skrzy»owanych pól, ulega odchyleniu w kierunku ( X), a nast pnie opuszcza obszar oddziaªywania pól przez otwór w elektrodzie wyj±ciowej S 2. Równanie ruchu Rysunek 1: Schemat ideowy budowy selektrora trochoidalnego. elektronu w obszarze selektrora ma posta d v dt = e [ ] E + ( v B), (1) m gdzie v jest wektorem pr dko±ci elektronu. Dziaªaj ce siªy nie maj skªadowej w kierunku pola magnetycznego, zatem w kierunku osi Z cz stka porusza si ze staª pr dko±ci. W 1

selektorze cz stka ta porusza si po torze, którym jest trochoida (Stamatovic i Schulz 1970). Jest to krzywa zakre±lana przez punkt na okr gu tocz cym si bez po±lizgu po prostej. Równanie ruchu ma posta (Coultier i Sanche 1989) gdzie a x(t) = R c sin ωt + v d t + x 0, y(t) = R c (cos ωt 1) + y 0, (2) z(t) = v 0z t + z 0, R c = E m e e B 2, ω = e B m e, v d = E B, x 0, y 0, z 0 s wspóªrz dnymi pocz tkowymi elektronu, v 0Z jest skªadow pr dko±ci pocz tkowej elektronu w kierunku Z, ω jest cz sto±ci k tow, v d jest pr dko±ci dryfu cz stki. Rodzaj trochoidy zale»y od k ta, pod jakim elektron zostaª wprowadzony do selektora. Cz stka zatacza w nim p tle o promieniu R c R c = E m e e B 2. (3) Pr dko± dryfu v d, b d ca pr dko±ci przesuni cia cz stki w kierunku X, jest równa v d = E B B 2. (4) Przesuni cie to nast puje wzdªu» pªaszczyzny staªego potencjaªu, w kierunku prostopadªym zarówno do pola elektrycznego jak i magnetycznego. Wielko± przesuni cia D mo»na wyznaczy, rozwa»aj c czas przelotu cz stki przez monochromator (dla uªatwienia zakªada si,»e cz stki wprowadzane s równolegle do linii pola magnetycznego) gdzie L D = v d t k = v d = v d L v 0Z me t k jest czasem, jaki cz stka sp dza w obszarze oddziaªywa«pól, L jest dªugo±ci elektrod wytwarzaj cych pole elektryczne, W 0 to energia pocz tkowa elektronu. 2W 0, (5) Do otworu wyj±ciowego monochromatora dostaj si te elektrony, które b d miaªy odpowiednia pr dko±, a wi c i energi. 2

Ró»niczkuj c równanie (5) otrzymuje si warunek na poszerzenie energetyczne wi zki transmitowanej przez T EM (Stamatovic i Schulz 1970) W = 2W 0 D D, (6) w którym D jest sum ±rednic otworów wej±ciowego i wyj±ciowego monochromatora. Wielko± W okre±la szeroko± rozkªadu energetycznego wi zki przy podstawie. Z zale»no±ci (6) wida,»e najmniejsze rozmycie transmitowanej wi zki uzyskuje si przy niskicj energiach pocz tkowych wi zki elektronów. Podobnie jak w przypadku selektora hemisferycznego, w wyra»eniu na rozmycie energetyczne dodaje si czynnik 2 e E r 1. (7) Czynnik ten pochodzi od spadku potencjaªu na otworze (o promieniu r 1 ) elektrody wej±ciowej selektora. Tak jak w przypadku monochromatora hemisferycznego mo»emy wprowadzi parametr P T EM charakteryzuj cy monochromator, który ma posta P T EM = 1 = ( ) D 2 D. (8) L R c Przeprowadzono wiele bada«dotycz cych optymalnych parametrów geometrycznych monochromatora, umo»liwiaj cych jak najlepsze parametry pracy (McMillan i MOore 1980). Oprócz optymalnego doboru rozmiarów i stosowanych pól, spotka mo»na tak»e ukªady, w których w celu poprawienia rozdzielczo±ci energetycznejwykorzystuje si metod pól hamuj cych (Grill et al 2001). W monochromatorach trochoidalnych elektrody wytwarzaj ce pole elektryczne maj ksztaªt walca z wyci ciem o szeroko±ci odpowiadaj cej odlegªo±ci mi dzy okªadkami, natomiast elektrody (wej±ciowa i wyj±ciowa) maj ksztaªt dysków o ±rednicy równej ±rednicy walca. 3

1.2 Projekt selektora trochoidalnego i przeprowadzenie pomiarów Budowa i analiza selektora trochoidalnego przeprowadzona b dzie przy pomocy programu CPO 3D. W tym celu nale»y wprowadzi do programu kod opisuj cy budow i wªa±ciwo±ci selektora TEM zgodnie z rysunkiem (2). Dobór ksztaªtu elektrod b dzie ustalony przed rozpocz ciem wiczenia. Rysunek 2: Schemat do konstrukcji selektrora trochoidalnego. Po zaprojektowaniu selektora TSE nale»y wykona nast puj ce zadania: 1. Wykre±li linie ekwipotencjalne wewn trz selektora TSE. 2. Wykre±li linie pola magnetycznego wewn trz selektora TSE. 3. Wyznaczy trajektorie elektronu o energii z przedziaªu (5 60)eV w zale»no±ci od k ta wpadania do osi x - k t mo»e si zmienia w przedziale (0 o 12 o w pªaszczy¹nie XY i XZ aby elektron przemieszczaª si w selektorze. Pojedy«czy elektron startuje centralnie ze szczeliny o ±rednicy Φ 1. Na podstawie tych danych nale»y wyznaczy wielko± przesuni cia D dla ka»dego z elektronów, pr dko± dryfu, dªugo± trajektorii ka»dego elektronu oraz wykona trajektorie wszystkich elektronów na jednym wykresie. 4. Wyznacz rozdzielczo± energetyczn tego selektora dla elektronów wpadaj cych równolegle do osi x oraz elektronów wpadaj cych pod k tem 3 o do osi x 4

5. Jak zmieni si wynik z poprzedniego punktu je»eli a) pole magnetyczne zwi kszymy/zmniejszymy dwukrotnie, b) potencjaª V 1 zwi kszymy/zmniejszymy dwukrotnie, c) ±rednic Φ 2 zmniejszymy dwukrotnie. Podsumowaniem wiczenia jest wykonanie sprawozdania z przeprowadzonych pomiarów wraz z analiz tych danych. Sprawozdanie powinno by wykonane w edytorze tekstu a do sprawdzenia dostarczone w wersji papierowej jak i w formacie PDF poprzez e-mail do prowadz cego wiczenie. 5