Ruch w obracajacym się potencjale harmonicznym

Podobne dokumenty
Logarytmiczne równanie Schrödingera w obracajacej się pułapce harmonicznej

WYKŁAD NR 3 OPIS DRGAŃ NORMALNYCH UJĘCIE KLASYCZNE I KWANTOWE.

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

Wstęp do Modelu Standardowego

Rzadkie gazy bozonów

Równanie falowe Schrödingera ( ) ( ) Prostokątna studnia potencjału o skończonej głębokości. i 2 =-1 jednostka urojona. Ψ t. V x.

RÓWNANIE SCHRÖDINGERA NIEZALEŻNE OD CZASU

POSTULATY MECHANIKI KWANTOWEJ cd i formalizm matematyczny

wartość oczekiwana choinki

V. RÓWNANIA MECHANIKI KWANTOWEJ

gęstością prawdopodobieństwa

II. POSTULATY MECHANIKI KWANTOWEJ W JĘZYKU WEKTORÓW STANU. Janusz Adamowski

IX. MECHANIKA (FIZYKA) KWANTOWA

III. Układy liniowe równań różniczkowych. 1. Pojęcie stabilności rozwiązań.

po lożenie cz astki i od czasu (t). Dla cz astki, która może poruszać siȩ tylko w jednym wymiarze (tu x)

po lożenie cz astki i od czasu (t). Dla cz astki, która może poruszać siȩ tylko w jednym wymiarze (tu x)

Pełny klasyczny i kwantowy opis ruchu w wirujacej pułapce harmonicznej

Ciało doskonale czarne absorbuje całkowicie padające promieniowanie. Parametry promieniowania ciała doskonale czarnego zależą tylko jego temperatury.

Rozdział 23 KWANTOWA DYNAMIKA MOLEKULARNA Wstęp. Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI 1

Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI Kwantowa wariacyjna metoda Monte Carlo. Problem własny dla stanu podstawowego układu N cząstek

Jednowymiarowa mechanika kwantowa Rozpraszanie na potencjale Na początek rozważmy najprostszy przypadek: próg potencjału

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 7

Wykład 13 Mechanika Kwantowa

FIZYKA-egzamin opracowanie pozostałych pytań

Normalizacja funkcji falowej

Postulaty interpretacyjne mechaniki kwantowej Wykład 6

Metody rozwiązania równania Schrödingera

Rozwiązania zadań z podstaw fizyki kwantowej

21 Symetrie Grupy symetrii Grupa translacji

13.1 Układy helopodobne (trójcząstkowe układy dwuelektronowe)

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Teorie wiązania chemicznego i podstawowe zasady mechaniki kwantowej Zjawiska, które zapowiadały nadejście nowej ery w fizyce i przybliżały

Równanie Schrödingera

Mechanika Kwantowa. Maciej J. Mrowiński. 24 grudnia Funkcja falowa opisująca stan pewnej cząstki ma następującą postać: 2 x 2 )

Równanie Schrödingera

Algorytm Grovera. Kwantowe przeszukiwanie zbiorów. Robert Nowotniak

Elektrodynamika Część 8 Fale elektromagnetyczne Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

Prawa ruchu: dynamika

FALE MATERII. De Broglie, na podstawie analogii optycznych, w roku 1924 wysunął hipotezę, że

Wykład 1: Fale wstęp. Drgania Katarzyna Weron. WPPT, Matematyka Stosowana

Prędkość fazowa i grupowa fali elektromagnetycznej w falowodzie

VII. Elementy teorii stabilności. Funkcja Lapunowa. 1. Stabilność w sensie Lapunowa.

Automatyka i robotyka

Michał Praszałowicz, pok strona www: th- wykład 3 godz. za wyjątkiem listopada Egzamin: esej max.

Sposoby modelowania układów dynamicznych. Pytania

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

Postulaty mechaniki kwantowej

(U.19) Zaburzenia zależne od czasu

Mechanika klasyczna zasada zachowania energii. W obszarze I cząstka biegnie z prędkością v I, Cząstka przechodzi z obszaru I do II.

(U.14) Oddziaływanie z polem elektromagnetycznym

Algebra liniowa z geometrią

Stara i nowa teoria kwantowa

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Atom wodoru. Model klasyczny: nieruchome jądro +p i poruszający się wokół niego elektron e w odległości r; energia potencjalna elektronu:

Drgania poprzeczne belki numeryczna analiza modalna za pomocą Metody Elementów Skończonych dr inż. Piotr Lichota mgr inż.

Macierze normalne. D : Dowolną macierz kwadratową można zapisać w postaci A = B + ic gdzie ( ) B = A + A B = A + A = ( A + A)

REZONANSY : IDENTYFIKACJA WŁAŚCIWOŚCI PRZEZ ANALIZĘ FAL PARCJALNYCH, WYKRESY ARGANDA

1.1 Przegląd wybranych równań i modeli fizycznych. , u x1 x 2

Uk lady modelowe II - oscylator

Faculty of Applied Physics and Mathematics -> Department of Solid State Physics. dydaktycznych, objętych planem studiów

Prawa ruchu: dynamika

Wykłady z Mechaniki Kwantowej

h 2 h p Mechanika falowa podstawy pˆ 2

Mechanika kwantowa. Erwin Schrödinger ( ) Werner Heisenberg

1 Postulaty mechaniki kwantowej

MiBM sem. III Zakres materiału wykładu z fizyki

Jak matematycznie opisać własności falowe materii? Czym są fale materii?

Fizyka statystyczna Zwyrodniały gaz Fermiego. P. F. Góra

Fizyka statystyczna Gaz Bosego w wielkim zespole kanonicznym. P. F. Góra

Fizyka 1(mechanika) AF14. Wykład 5

Promieniowanie dipolowe

Chemia kwantowa. Pytania egzaminacyjne. 2010/2011: 1. Przesłanki doświadczalne mechaniki kwantowej.

Czastka swobodna Bariera potencja lu Pud lo jednowymiarowe FEMO Pud la wielowymiarowe. Wyk lad 3. Uk lady modelowe I

A. Odrzywołek. Dziura w Statycznym Wszechświecie Einsteina

CHEMIA KWANTOWA MONIKA MUSIA L. Ćwiczenia. mm

Fizyka 1 (mechanika) AF14. Wykład 9

Efekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach

Atom wodoru i jony wodoropodobne

Twierdzenie 2: Własności pola wskazujące na istnienie orbit

że w wyniku pomiaru zmiennej dynamicznej A, której odpowiada operator αˆ otrzymana zostanie wartość 2.41?

5. Ruch harmoniczny i równanie falowe

Spis treści. Przedmowa redaktora do wydania czwartego 11

Atom dwupoziomowy w niezerowej temperaturze

Podstawy robotyki wykład VI. Dynamika manipulatora

ELEMENTY I OPERACJE SYMETRII Symbol Element symetrii Operacja symetrii

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXIII: Przypomnienie: statyka

Teoria funkcjonału gęstości

Fizyka. Program Wykładu. Program Wykładu c.d. Literatura. Rok akademicki 2013/2014

Wykład Budowa atomu 3

Transformaty. Kodowanie transformujace

III.4 Ruch względny w przybliżeniu nierelatywistycznym. Obroty.

Wykład Budowa atomu 2

10. Metody obliczeniowe najmniejszych kwadratów

PODSTAWY MECHANIKI KWANTOWEJ

Elektrodynamika. Część 8. Fale elektromagnetyczne. Ryszard Tanaś. Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Układy równań liniowych

Transkrypt:

Ruch w obracajacym się potencjale harmonicznym pełne rozwiazanie Tomasz Sowiński Seminarium CFT p.1/16

Trochę mechaniki klasycznej... hamiltonian (m = 1) H(t) = p2 2 + 1 2 r ˆV (t)r H = p2 2 + rˆωp + 1 2 r ˆV r ˆV = V x 0 0 0 V y 0 0 0 V z ˆΩ = 0 Ω z Ω y Ω z 0 Ω x Ω y Ω x 0 równania ruchu { ṙ = p ˆΩr ṗ = ˆV r ˆΩp Seminarium CFT p.2/16

Rozwiazania poprzez mody Równania ruchu w całej okazałości: d dt r x r y r z p x p y p z = 0 Ω z Ω y 1 0 0 Ω z 0 Ω x 0 1 0 Ω y Ω x 0 0 0 1 V x 0 0 0 Ω z Ω y 0 V y 0 Ω z 0 Ω x 0 0 V z Ω y Ω x 0 r x r y r z p x p y p z Szukamy rozwiazań w postaci: gdzie R = R(t) = R 0 e iωt ( ) r, ω - częstość własna danego modu. p Seminarium CFT p.3/16

Częstości własne, a stabilność układu Równanie na częstości własne ( Ω = Ω n) ω 6 + aω 4 + bω 2 + c = 0 χ 3 + aχ 2 + bχ + c = 0 (ω 2 = χ) a = 2Ω 2 Tr( ˆV ) [ b = Ω 4 + Ω 2 3 n ˆV n Tr( ˆV ] ) + Tr( ˆV ) 2 Tr( ˆV 2 ) 2 c = Ω 4 n ˆV [ n + Ω 2 Tr( ˆV ) n ˆV n n ˆV ] 2 n Det( ˆV ) Dla ustalonego ˆV i n równanie na częstości własne zadaje nam krzywa f(χ, Ω) = χ 3 + a(ω)χ 2 + b(ω)χ + c(ω) = 0. Seminarium CFT p.4/16

Przypadek dwuwymiarowy V x = 1, V y = 3, V z = 2 Ω = (0, 0, Ω) 4 3 Ω 2 1 0 1 2 3 4 5 6 χ Seminarium CFT p.5/16

Przypadek dwuwymiarowy V x = 1, V y = 3, V z = 2 Ω = (0, 0, Ω) 4 3 Ω 2 1 0 1 2 3 4 5 6 χ Seminarium CFT p.5/16

Przypadek dwuwymiarowy V x = 3, V y = 1 Potencjał nieobracający się Seminarium CFT p.6/16

Przypadek dwuwymiarowy V x = 3, V y = 1 Powolny obrót (Ω = 0.2), pierwszy obszar stabilności Seminarium CFT p.6/16

Przypadek dwuwymiarowy V x = 3, V y = 1 Obrót destrukcyjny (Ω = 1.5), obszar niestabilności Seminarium CFT p.6/16

Przypadek dwuwymiarowy V x = 3, V y = 1 Szybki obrót (Ω = 2), drugi obszar stabilności Seminarium CFT p.6/16

Pułapka Paula (Nagroda Nobla 1989) Seminarium CFT p.7/16

Dowolne ustawienie osi obrotu V x = 3, V y = 2, V z = 1 Ω = Ω 3 (1, 1, 1) 4 3 Ω 2 1 0 1 2 3 4 5 6 χ Seminarium CFT p.8/16

Dowolne ustawienie osi obrotu V x = 3, V y = 2, V z = 1 Ω = Ω 3 (1, 1, 1) 4 3 Ω 2 1 0 1 2 3 4 5 6 χ Seminarium CFT p.8/16

Przypadek trójwymiarowy V x = 3, V y = 2, V z = 1 Pierwszy obszar niestabilności Seminarium CFT p.9/16

Przypadek trójwymiarowy V x = 3, V y = 2, V z = 1 Drugi obszar niestabliności Seminarium CFT p.9/16

Przypadek trójwymiarowy V x = 3, V y = 2, V z = 1 Stabilizacja siła Coriolisa Seminarium CFT p.9/16

Dowolne ustawienie osi obrotu WNIOSEK: Obrót wokół osi obrotu niepokrywajacej się z żadna osia główna potencjału całkowicie zmienia własności ruchu i nie jest trywialnym uogólnieniem obrotu dwuwymiarowego Seminarium CFT p.10/16

Zagadanienie fukcji falowej Załóżmy, że układ kwantowy jest opisywany funkcja gaussowska Ψ(r, t) = Me 1 2 r ˆK(t)r gdzie ˆK jest dowolna zespolona macierza symetryczna z dodatniookreślona częścia rzeczywista. Z równania Schrödingera i t Ψ = HΨ (ħ = 1) wynika równanie na ewolucję ˆK d dt ˆK = i ˆK 2 + i ˆV [ˆΩ, ˆK] Seminarium CFT p.11/16

Dekompozycja Szukamy macierzy ˆK w postaci: ˆK(t) = i ˆN(t) ˆD 1 (t) równanie na ˆK w tych terminach ( ) ( ) d i dt ˆN ˆD 1 + i ˆN ˆD d 1 dt ˆD ˆD 1 = = i ˆN ˆD 1 ˆN ˆD 1 + i ˆV + iˆω ˆN ˆD 1 i ˆN ˆD 1 ˆΩ Seminarium CFT p.12/16

Dekompozycja Szukamy macierzy ˆK w postaci: ˆK(t) = i ˆN(t) ˆD 1 (t) równanie na ˆK w tych terminach ( ) ( ) d i dt ˆN ˆD 1 + i ˆN ˆD d 1 dt ˆD ˆD 1 = = i ˆN ˆD 1 ˆN ˆD 1 + i ˆV + iˆω ˆN ˆD 1 i ˆN ˆD 1 ˆΩ Seminarium CFT p.12/16

Dekompozycja Szukamy macierzy ˆK w postaci: ˆK(t) = i ˆN(t) ˆD 1 (t) równanie na ˆK w tych terminach ( ) ( ) d i dt ˆN ˆD 1 + i ˆN ˆD d 1 dt ˆD ˆD 1 = = i ˆN ˆD 1 ˆN ˆD 1 + i ˆV + iˆω ˆN ˆD 1 i ˆN ˆD 1 ˆΩ Wystarczy, że będzie spełniony układ (EUREKA!) { ˆD = ˆN ˆΩ ˆD ˆN = ˆV ˆD ˆΩ ˆN { ṙ = p ˆΩr ṗ = ˆV r ˆΩp Seminarium CFT p.12/16

Stan stacjonarny Aby ˆK nie zależało od czasu wystarczy, by: { ˆD = ˆDe iˆωt ˆN = ˆN e iˆωt Wiemy dodatkowo, że macierze ˆD i ˆN spełniaja klasyczne równania ruchu Znamy takie rozwiazania klasycznie - MODY WŁASNE!!! R(t) = R x R y e iωt R z P(t) = P x P y P z e iωt Seminarium CFT p.13/16

Przepis na funkcje falowa Ustawić mody obok siebie D = N = R x R y R z R x R y R z R x R y R z ω 1 ω 2 ω 3 P x P y P z P x P y P z P x P y P z ω 1 ω 2 ω 3 Podzielić macierze przez siebie ˆK = N D 1 tak otrzymane ˆK spełnia równanie Schrödingera Seminarium CFT p.14/16

Wybór znaku Jest jeszcze dowolność wyboru znaku ±ω Trzeba wybrać znak tak, aby ostatecznie macierz ˆK była dodatniookreślona W I obszarze stabilności + + + W II obszarze stabilności + + W III obszarze stabilności + + Czy fizyka klasyczna mówi, który znak wybrać?? H = ω 1 A 1 A 1 + ω 2 A 2 A 2 + ω 3 A 3 A 3 {A m, A n} = iδ mn Seminarium CFT p.15/16

Wybór znaku Jest jeszcze dowolność wyboru znaku ±ω Trzeba wybrać znak tak, aby ostatecznie macierz ˆK była dodatniookreślona W I obszarze stabilności + + + W II obszarze stabilności + + W III obszarze stabilności + + Czy fizyka klasyczna mówi, który znak wybrać?? H = ω 1 A 1 A 1 + ω 2 A 2 A 2 + ω 3 A 3 A 3 (I obszar stabilności) H = ω 1 A 1 A 1 ω 2 A 2 A 2 + ω 3 A 3 A 3 (III obszar stabilności) {A m, A n} = iδ mn Seminarium CFT p.15/16

Podsumowanie Obracajacy się potencjał harmoniczny jest równoważny w sensie kanonicznym trzem niezależnym drganiom Stabilność układu zależy od prędkości obrotu i dla dostatecznie dużych czestości układ zawsze jest stabilny zależy od kierunku osi obrotu, która wpływa na ilość i wielkość obszarów niestabilności Funkcje falowa (stanu podstawowego) można zawsze wyznaczyć znajac jedynie rozwiazania klasyczne problemu Tym samym jest jasne dlaczego niestabilność układu kwantowego pojawia się dla tych samych częstości co niestabilność w świecie klasycznym Seminarium CFT p.16/16