Modelowanie aparatury pomiarowej eksperymentu Pi of the Sky
|
|
- Władysław Lisowski
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Modelowanie aparatury pomiarowej eksperymentu Pi of the Sky Lech Wiktor Piotrowski Eksperyment Pi of the Sky ZCiOF, Wydziaª Fizyki, Uniwersytet Warszawski Warszawa, 3.XII.2010
2 1 Projekt Pi of the Sky
3 Pi of the Sky motywacja Bªyski gamma Gamma Ray Bursts Jedne z najbardziej energetycznych eksplozji we Wszech±wiecie znanych czªowiekowi. Prawdopodobnie powstaj ce w skutek zapa±ci Hipernowej (dªugie bªyski) lub zderzenia dwóch gwiazd neutronowych (krótkie bªyski), prowadz cych do powstania czarnej dziury.
4 Pi of the Sky motywacja Bªyski gamma Gamma Ray Bursts Jedne z najbardziej energetycznych eksplozji we Wszech±wiecie znanych czªowiekowi. Prawdopodobnie powstaj ce w skutek zapa±ci Hipernowej (dªugie bªyski) lub zderzenia dwóch gwiazd neutronowych (krótkie bªyski), prowadz cych do powstania czarnej dziury. (bardzo krótka) Charakterystyka: Odlegªo±ci: kosmologiczne (max: z = Gly) Promieniowanie: gªównie γ, dodatkowo X, optyczne i radiowe Szacunkowa energia (emisja strumieniowa): erg
5 Pi of the Sky motywacja Bªyski gamma Gamma Ray Bursts Jedne z najbardziej energetycznych eksplozji we Wszech±wiecie znanych czªowiekowi. Prawdopodobnie powstaj ce w skutek zapa±ci Hipernowej (dªugie bªyski) lub zderzenia dwóch gwiazd neutronowych (krótkie bªyski), prowadz cych do powstania czarnej dziury. (bardzo krótka) Charakterystyka: Odlegªo±ci: kosmologiczne (max: z = Gly) Promieniowanie: gªównie γ, dodatkowo X, optyczne i radiowe Szacunkowa energia (emisja strumieniowa): erg Obserwacje: γ: ci gªy satelitarny monitoring nieba X, optyczne, radiowe: obserwacje follow-up (opó¹nione)
6 Pi of the Sky motywacja Bªyski gamma Gamma Ray Bursts Jedne z najbardziej energetycznych eksplozji we Wszech±wiecie znanych czªowiekowi. Prawdopodobnie powstaj ce w skutek zapa±ci Hipernowej (dªugie bªyski) lub zderzenia dwóch gwiazd neutronowych (krótkie bªyski), prowadz cych do powstania czarnej dziury. (bardzo krótka) Charakterystyka: Odlegªo±ci: kosmologiczne (max: z = Gly) Promieniowanie: gªównie γ, dodatkowo X, optyczne i radiowe Szacunkowa energia (emisja strumieniowa): erg Obserwacje: γ: ci gªy satelitarny monitoring nieba X, optyczne, radiowe: obserwacje follow-up (opó¹nione) Wyzwanie: optyczne obserwacje od samego pocz tku Kluczowe dla zrozumienia zjawiska bªysków gamma.
7 Pi of the Sky motywacja Dotychczas zaobserwowano optycznie 3 GRB przez przypadek w momencie ich powstawania Tylko GRB080319B rozdzielczo± czasowa wystarczaj ca do badania równoczesno±ci emisji γ i optycznej
8 Pi of the Sky motywacja Problem Dotychczas zaobserwowano optycznie 3 GRB przez przypadek w momencie ich powstawania Tylko GRB080319B rozdzielczo± czasowa wystarczaj ca do badania równoczesno±ci emisji γ i optycznej Reakcja na tryger z satelity propagacja sygnaªu, obrót aparatury (prawie) zawsze opó¹nione obserwacje
9 Pi of the Sky motywacja Problem Dotychczas zaobserwowano optycznie 3 GRB przez przypadek w momencie ich powstawania Tylko GRB080319B rozdzielczo± czasowa wystarczaj ca do badania równoczesno±ci emisji γ i optycznej Reakcja na tryger z satelity propagacja sygnaªu, obrót aparatury (prawie) zawsze opó¹nione obserwacje Rozwi zanie Uniezale»nienie od zew. trygera monitoring du»ego obszaru nieba + wªasny ukªad wyzwalania
10 Pi of the Sky koncepcja projektu Peªny system (w budowie) to 24 kamery w dwóch znacznie oddalonych zestawach ( 100 km) obserwuj cych ten sam wycinek nieba. Pole widzenia: 1.5 sr (=SWIFT) Rozdzielczo± czasowa: 10 s klatek/noc/kamer Du»y strumie«danych: 1 TB/noc Wykrywanie bªysków w czasie rzeczywistym Koincydencja zestawów kamer odrzucanie bªysków satelitów W peªni autonomiczna praca Zasi g 12 m - 14 m
11 Pi of the Sky status projektu 1 Pierwszy monta» docelowego systemu Pi of the Sky uruchomiony w pa¹dzierniku 2010 Lokalizacja: Hiszpania, niedaleko Huelvy, o±rodek INTA 4 kamery na paralaktycznym monta»u 2 tryby pracy: Wide - obserwacja s siednich obszarów nieba Deep - obserwacja tego samego obszaru nieba CCD, elektronika: pikseli, 16 bit ADC, niskoszumowe Optyka: obiektyw Canon, f=85 mm, f/d=1.2, 20 20
12 Pi of the Sky status projektu 1 Pierwszy monta» docelowego systemu Pi of the Sky uruchomiony w pa¹dzierniku 2010 Lokalizacja: Hiszpania, niedaleko Huelvy, o±rodek INTA 4 kamery na paralaktycznym monta»u 2 tryby pracy: Wide - obserwacja s siednich obszarów nieba Deep - obserwacja tego samego obszaru nieba CCD, elektronika: pikseli, 16 bit ADC, niskoszumowe Optyka: obiektyw Canon, f=85 mm, f/d=1.2, Trwa poprawianie ustawie«systemu i dostosowywanie oprogramowania do nowych warunków.
13 Pi of the Sky status projektu 1 Pierwszy monta» docelowego systemu Pi of the Sky uruchomiony w pa¹dzierniku 2010 Lokalizacja: Hiszpania, niedaleko Huelvy, o±rodek INTA 4 kamery na paralaktycznym monta»u 2 tryby pracy: Wide - obserwacja s siednich obszarów nieba Deep - obserwacja tego samego obszaru nieba CCD, elektronika: pikseli, 16 bit ADC, niskoszumowe Optyka: obiektyw Canon, f=85 mm, f/d=1.2, Trwa poprawianie ustawie«systemu i dostosowywanie oprogramowania do nowych warunków. 2 Prototyp w Chile - zbiera dane od lipca 2004
14 Prototyp Dwie kamery na paralaktycznym monta»u Starszy model aktualnych kamer CCD, elektronika: pikseli, 16-bit, niskoszumowe Optyka: obiektyw Canon, f=85 mm, f/d=1.2 Pole widzenia: Rozmiar piksela: 36 Koincydencja: obserwuj ten sam wycinek nieba Lokalizacja do wiosny 2010: buda ASAS, Las Campanas Observatory Carnagie Insitution of Washington, pustynia Atacama, Chile od wiosny 2011: San Pedro de Atacama Observatory, Chile
15 Prototyp Dwie kamery na paralaktycznym monta»u Starszy model aktualnych kamer CCD, elektronika: pikseli, 16-bit, niskoszumowe Optyka: obiektyw Canon, f=85 mm, f/d=1.2 Pole widzenia: Rozmiar piksela: 36 Koincydencja: obserwuj ten sam wycinek nieba Lokalizacja do wiosny 2010: buda ASAS, Las Campanas Observatory Carnagie Insitution of Washington, pustynia Atacama, Chile od wiosny 2011: San Pedro de Atacama Observatory, Chile Wyniki: odkrycia gwiazd nowych, rozbªyskowych, analiza innych gwiazd zmiennych, obserwacja blazaru, limity na bªyski gamma, odkrycie najja±niejszego GRB w historii...
16 The naked-eye burst GRB080319B Najja±niejszy optycznie i rentgenowsko GRB Odlegªo± : z=0.97 ( 7.5 Gly) Korelacja pików optycznych i γ
17 The naked-eye burst GRB080319B Najja±niejszy optycznie i rentgenowsko GRB Odlegªo± : z=0.97 ( 7.5 Gly) Korelacja pików optycznych i γ Ró»nica strumieni inne mechanizmy produkcji prom. widzialnego i γ
18 The naked-eye burst GRB080319B Najja±niejszy optycznie i rentgenowsko GRB Odlegªo± : z=0.97 ( 7.5 Gly) Korelacja pików optycznych i γ Ró»nica strumieni inne mechanizmy produkcji prom. widzialnego i γ Pierwsza ekspozycja Pi z bªyskiem 2.25 s przed trygerem
19 The naked-eye burst GRB080319B Najja±niejszy optycznie i rentgenowsko GRB Odlegªo± : z=0.97 ( 7.5 Gly) Korelacja pików optycznych i γ Ró»nica strumieni inne mechanizmy produkcji prom. widzialnego i γ Pierwsza ekspozycja Pi z bªyskiem 2.25 s przed trygerem Bardzo du»e pole widzenia Bardzo du»e znieksztaªcenia obrazu przy kraw dziach klatki
20 Skutki znieksztaªce«obrazu Dla znieksztaªconych gwiazd: du»a niepewno± pomiaru pozycji gwiazdy astrometrii
21 Skutki znieksztaªce«obrazu Dla znieksztaªconych gwiazd: du»a niepewno± pomiaru pozycji gwiazdy astrometrii du»a niepewno± pomiaru jasno±ci gwiazdy fotometrii
22 Skutki znieksztaªce«obrazu Dla znieksztaªconych gwiazd: du»a niepewno± pomiaru pozycji gwiazdy astrometrii du»a niepewno± pomiaru jasno±ci gwiazdy fotometrii Jak rozwi za ten problem: odrzuca znieksztaªcone gwiazdy (stosowalne tylko do obiektów o du»ej statystyce) sparametryzowa znieksztaªcenia
23 PSF funkcja rozmycia punktu Obraz obiektu na ekranie/klatce funkcja rozmycia punktu (ang. point spread function PSF) Powstawanie obrazu (ogólnie): teoria dyfrakcji ±wiatªa Uproszczenia do analizy PSF: wektorowa teoria dyfrakcji skalarna teoria dyfrakcji wyra»enie Rayleigha-Sommerfelda PSF (x 0, y 0, z) = 1 iλ U(x, y, 0) zeikr r 2 dxdy U(x, y, 0) - amplituda fali na aperturze, x, y - wspóªrz dne na aperturze, x 0, y 0 - wspóªrz dne na ekranie, z odlegªo± apertura-ekran, r - odlegªo± (x, y, 0) od (x 0, y 0, z), λ - dªugo± fali 2
24 PSF funkcja rozmycia punktu Obraz obiektu na ekranie/klatce funkcja rozmycia punktu (ang. point spread function PSF) Powstawanie obrazu (ogólnie): teoria dyfrakcji ±wiatªa Uproszczenia do analizy PSF: wektorowa teoria dyfrakcji skalarna teoria dyfrakcji wyra»enie Rayleigha-Sommerfelda przybli»enie Kirchhoa ± apertura PSF (x 0, y 0, z) = 1 iλ U(x, y, 0) zeikr r 2 dxdy A U(x, y, 0) - amplituda fali na aperturze, x, y - wspóªrz dne na aperturze, x 0, y 0 - wspóªrz dne na ekranie, z odlegªo± apertura-ekran, r - odlegªo± (x, y, 0) od (x 0, y 0, z), λ - dªugo± fali 2
25 PSF funkcja rozmycia punktu Obraz obiektu na ekranie/klatce funkcja rozmycia punktu (ang. point spread function PSF) Powstawanie obrazu (ogólnie): teoria dyfrakcji ±wiatªa Uproszczenia do analizy PSF: wektorowa teoria dyfrakcji skalarna teoria dyfrakcji wyra»enie Rayleigha-Sommerfelda przybli»enie Kirchhoa przybli»enie Fresnela z L 1 + L 2 L 1 rozmiar apertury, L 2 rozmiar ekranu PSF (x 0, y 0, z) = e ikz U(x, y, 0)e i π ((x0 x)2 +(y λz 0 y) 2) dxdy iλz A U(x, y, 0) - amplituda fali na aperturze, x, y - wspóªrz dne na aperturze, x 0, y 0 - wspóªrz dne na ekranie, z odlegªo± apertura-ekran, r - odlegªo± (x, y, 0) od (x 0, y 0, z), λ - dªugo± fali 2
26 PSF funkcja rozmycia punktu Obraz obiektu na ekranie/klatce funkcja rozmycia punktu (ang. point spread function PSF) Powstawanie obrazu (ogólnie): teoria dyfrakcji ±wiatªa Uproszczenia do analizy PSF: wektorowa teoria dyfrakcji skalarna teoria dyfrakcji wyra»enie Rayleigha-Sommerfelda przybli»enie Kirchhoa przybli»enie Fresnela przybli»enie Fraunhofera PSF (x 0, y 0, z) = e ikz iλz e ik 2z (x0 2 +y 0 2 ) A U(x, y, 0)e i2π λz z kl2 1 2 L 1 rozmiar apertury (x0x+y0y) dxdy U(x, y, 0) - amplituda fali na aperturze, x, y - wspóªrz dne na aperturze, x 0, y 0 - wspóªrz dne na ekranie, z odlegªo± apertura-ekran, r - odlegªo± (x, y, 0) od (x 0, y 0, z), λ - dªugo± fali 2
27 PSF funkcja rozmycia punktu Obraz obiektu na ekranie/klatce funkcja rozmycia punktu (ang. point spread function PSF) Powstawanie obrazu (ogólnie): teoria dyfrakcji ±wiatªa Uproszczenia do analizy PSF: z L 1, L 2 wektorowa teoria dyfrakcji skalarna teoria dyfrakcji w Pi of the Sky wyra»enie Rayleigha-Sommerfelda przybli»enie Kirchhoa przybli»enie Fresnela przybli»enie Fraunhofera 2 PSF (x 0, y 0, z) = 1 U(x, y, 0) zeikr iλ r 2 dxdy A U(x, y, 0) - amplituda fali na aperturze, x, y - wspóªrz dne na aperturze, x 0, y 0 - wspóªrz dne na ekranie, z odlegªo± apertura-ekran, r - odlegªo± (x, y, 0) od (x 0, y 0, z), λ - dªugo± fali
28 PSF funkcja rozmycia punktu (2) Rzeczywisty ukªad optyczny aberracje optyczne frontu falowego PSF L (x 0, y 0, z) = 1 U(x, y, 0) iλ A zeikrw (x,y) r 2 dxdy 2 Podziaª Seidla: rozogniskowanie
29 PSF funkcja rozmycia punktu (2) Rzeczywisty ukªad optyczny aberracje optyczne frontu falowego PSF L (x 0, y 0, z) = 1 U(x, y, 0) iλ A zeikrw (x,y) r 2 dxdy 2 Podziaª Seidla: rozogniskowanie coma W C (ρ, φ) = Cρ 3 cos(θ)
30 PSF funkcja rozmycia punktu (2) Rzeczywisty ukªad optyczny aberracje optyczne frontu falowego PSF L (x 0, y 0, z) = 1 U(x, y, 0) iλ A zeikrw (x,y) r 2 dxdy 2 Podziaª Seidla: rozogniskowanie coma astygmatyzm W A (ρ, φ) = Aρ 2 cos(2θ)
31 PSF funkcja rozmycia punktu (2) Rzeczywisty ukªad optyczny aberracje optyczne frontu falowego PSF L (x 0, y 0, z) = 1 U(x, y, 0) iλ A zeikrw (x,y) r 2 dxdy 2 Podziaª Seidla: rozogniskowanie coma astygmatyzm aberracja sferyczna (rozogniskowanie wy»szych rz dów) W S (ρ, φ) = Sρ 4
32 PSF funkcja rozmycia punktu (2) Rzeczywisty ukªad optyczny aberracje optyczne frontu falowego PSF L (x 0, y 0, z) = 1 U(x, y, 0) iλ A zeikrw (x,y) r 2 dxdy 2 Podziaª Seidla: rozogniskowanie coma astygmatyzm aberracja sferyczna (rozogniskowanie wy»szych rz dów) wy»sze rz dy, inne aberracje i superpozycja W = W C + W A + W S +...
33 PSF funkcja rozmycia punktu (3) Zazwyczaj stosowana parametryzacja wielomianami Zernike'a (ortogonalne, dobre do dopasowa«): Z(ρ, φ) = n m Z m n (ρ, φ) + n m Z m n (ρ, φ) Zn m (ρ, φ) = Rn m (ρ) cos(mφ), Zn m (ρ, φ) = Rn m (ρ) sin(mφ) R m n = (n m)/2 k=0 ( 1) k (n k)! k!((n + m)/2 k)!((n m)/2 k)! ρn 2k n, m > 0, n m, 0 ρ 1
34 PSF na sensorze CCD Obraz powstaj cy na klatce: konwolucja PSF (PSF L ) i funkcji odpowiedzi matrycy CCD (PRF ): PSF (x 0, y 0 ) = PSF L (x 0, y 0)PRF (x 0, y 0)dx 0 dy 0 CCD
35 PSF na sensorze CCD Obraz powstaj cy na klatce: konwolucja PSF (PSF L ) i funkcji odpowiedzi matrycy CCD (PRF ): PSF (x 0, y 0 ) = PSF L (x 0, y 0)PRF (x 0, y 0)dx 0 dy 0 Funckja odpowiedzi matrycy: ograniczenia geometryczne funkcja odpowiedzi piksela przestrzenna energetyczna szumy elektroniki CCD
36 Metoda parametryzacji PSF Standardowa metoda wyznaczania ksztaªtu PSF: stworzenie prolu wysokiej rozdzielczo±ci naªo»enie wielu obrazów gwiazd(y) dopasowanie parametrów ksztaªtu (prol Gaussa, Voigta, Moata itp.)
37 Metoda parametryzacji PSF Standardowa metoda wyznaczania ksztaªtu PSF: stworzenie prolu wysokiej rozdzielczo±ci naªo»enie wielu obrazów gwiazd(y) dopasowanie parametrów ksztaªtu (prol Gaussa, Voigta, Moata itp.) Problemy tej metody w Pi of the Sky: szukanie ksztaªtu, a nie dopasowanie parametrów znanego sªabe nakªadanie gwiazd trudne wyznaczenie ±rodka dla znieksztaªconych obrazów wpªyw niemonochromatyczno±ci gwiazd rozmycie obrazu - ruch monta»u, uktuacje itp.
38 Metoda parametryzacji PSF Standardowa metoda wyznaczania ksztaªtu PSF: stworzenie prolu wysokiej rozdzielczo±ci naªo»enie wielu obrazów gwiazd(y) dopasowanie parametrów ksztaªtu (prol Gaussa, Voigta, Moata itp.) Problemy tej metody w Pi of the Sky: szukanie ksztaªtu, a nie dopasowanie parametrów znanego sªabe nakªadanie gwiazd trudne wyznaczenie ±rodka dla znieksztaªconych obrazów wpªyw niemonochromatyczno±ci gwiazd rozmycie obrazu - ruch monta»u, uktuacje itp. Rozwi zanie: pomiary laboratoryjne
39 Ukªad laboratoryjny Gwiazda Projekt Pi of the Sky z Ziemi (oprócz Sªo«ca) ¹ródªo punktowe ródªo punktowe obraz ¹ródªa znacznie mniejszy ni» rozdzielczo± k towa wynikaj ca z rozmiarów piksela
40 Ukªad laboratoryjny Gwiazda z Ziemi (oprócz Sªo«ca) ¹ródªo punktowe ródªo punktowe obraz ¹ródªa znacznie mniejszy ni» rozdzielczo± k towa wynikaj ca z rozmiarów piksela ¹ródªo ±wiatªa: dioda LED (kolorowa lub biaªa) przykryta apertur mm zasilana generatorem impulsów umieszczona na ruchomym monta»u
41 Ukªad laboratoryjny Gwiazda z Ziemi (oprócz Sªo«ca) ¹ródªo punktowe ródªo punktowe obraz ¹ródªa znacznie mniejszy ni» rozdzielczo± k towa wynikaj ca z rozmiarów piksela ¹ródªo ±wiatªa: dioda LED (kolorowa lub biaªa) kamera przykryta apertur mm zasilana generatorem impulsów umieszczona na ruchomym monta»u
42 Ukªad laboratoryjny Gwiazda z Ziemi (oprócz Sªo«ca) ¹ródªo punktowe ródªo punktowe obraz ¹ródªa znacznie mniejszy ni» rozdzielczo± k towa wynikaj ca z rozmiarów piksela ¹ródªo ±wiatªa: dioda LED (kolorowa lub biaªa) kamera przykryta apertur mm zasilana generatorem impulsów umieszczona na ruchomym monta»u odlegªo± 22 m
43 Ukªad laboratoryjny Gwiazda z Ziemi (oprócz Sªo«ca) ¹ródªo punktowe ródªo punktowe obraz ¹ródªa znacznie mniejszy ni» rozdzielczo± k towa wynikaj ca z rozmiarów piksela ¹ródªo ±wiatªa: dioda LED (kolorowa lub biaªa) kamera przykryta apertur mm zasilana generatorem impulsów umieszczona na ruchomym monta»u odlegªo± 22 m Speªnia warunki ¹ródªa punktowego.
44 Ukªad laboratoryjny (2) Geometryczny rozmiar plamki: < 0.1 rozmiaru piksela...
45 Ukªad laboratoryjny (2) Geometryczny rozmiar plamki: < 0.1 rozmiaru piksela......psf znacznie wi kszy od piksela Ukªad odpowiedni do badania PSF PSF zbyt du»y do wyznaczenia prolu odpowiedzi pojedynczego piksela Jak zmniejszy PSF?
46 Ukªad laboratoryjny (2) Geometryczny rozmiar plamki: < 0.1 rozmiaru piksela......psf znacznie wi kszy od piksela Ukªad odpowiedni do badania PSF PSF zbyt du»y do wyznaczenia prolu odpowiedzi pojedynczego piksela Jak zmniejszy PSF? zastosowa przesªon rozmiar plamki ograniczony dyfrakcyjnie Rozmiar przesªony [mm] wiatªo czerwone CCD wiatªo niebieskie CCD Kompromis rozmiaru PSF i rozmiaru dyfrakcyjnego: przesªona 20 mm.
47 Przestrzenna funkcja odpowiedzi piksela Sygnaª wywoªany przez ¹ródªo w pojedynczym badanym pikselu w zale»no±ci od poªo»enia wzgl dem kraw dzi piksela. Idealny przypadek: staªa w pikselu, zerowa poza pikselem.
48 Przestrzenna funkcja odpowiedzi piksela Sygnaª wywoªany przez ¹ródªo w pojedynczym badanym pikselu w zale»no±ci od poªo»enia wzgl dem kraw dzi piksela. Idealny przypadek: staªa w pikselu, zerowa poza pikselem. niebieska biaªa czerwona Rzeczywisty przypadek: niejednorodna w pikselu czuªo± piksela zale»na od jego budowy opadaj ca przy kraw dziach piksela wpªyw sko«czonych rozmiarów plamki niezerowa poza pikselem wpªyw rozmiarów PSF lub dyfuzja ªadunku mi dzy pikselami
49 Przestrzenna funkcja czuªo±ci piksela Sumaryczny sygnaª wywoªany przez ¹ródªo w zale»no±ci od poªo»enia wzgl dem kraw dzi piksela. niebieska biaªa czerwona Widoczna struktura elektrod: odpowied¹ zale»y od koloru ró»ne gª boko±ci penetracji fotonów powoduje zmian sygnaªu przy ruchu obrazu wzgl dem piksela
50 Energetyczna funkcja odpowiedzi piksela Idealny przypadek: odpowied¹ piksela liniowo zale»y od intensywno±ci padaj cego ±wiatªa
51 Energetyczna funkcja odpowiedzi piksela Idealny przypadek: odpowied¹ piksela liniowo zale»y od intensywno±ci padaj cego ±wiatªa Rzeczywisty przypadek: nasycenie piksela dla du»ych intensywno±ci gª boko± studni potencjaªu
52 Energetyczna funkcja odpowiedzi piksela Idealny przypadek: odpowied¹ piksela liniowo zale»y od intensywno±ci padaj cego ±wiatªa Rzeczywisty przypadek: nasycenie piksela dla du»ych intensywno±ci gª boko± studni potencjaªu nieliniowo± funkcji powy»ej ADU a nieliniowo± wzmacniacza a 1 ADU 2 e Nieliniowo± komplikuje obliczenia, ale zwi ksza zakres czuªo±ci CCD.
53 Rekonstrukcja PSF Projekt Pi of the Sky PSF wysokiej rozdzielczo±ci zªo»enie zdj wykonanych na siatce poªo»e«na pikselu. Powierzchnia na klatce ponad poªow maksimum sygnaªu.
54 Rekonstrukcja PSF Projekt Pi of the Sky PSF wysokiej rozdzielczo±ci zªo»enie zdj wykonanych na siatce poªo»e«na pikselu. Powierzchnia na klatce ponad poªow maksimum sygnaªu.
55 Rekonstrukcja PSF Projekt Pi of the Sky PSF wysokiej rozdzielczo±ci zªo»enie zdj wykonanych na siatce poªo»e«na pikselu. Powierzchnia na klatce ponad poªow maksimum sygnaªu.
56 Rekonstrukcja PSF Projekt Pi of the Sky PSF wysokiej rozdzielczo±ci zªo»enie zdj wykonanych na siatce poªo»e«na pikselu. Powierzchnia na klatce ponad poªow maksimum sygnaªu.
57 Rekonstrukcja PSF Projekt Pi of the Sky PSF wysokiej rozdzielczo±ci zªo»enie zdj wykonanych na siatce poªo»e«na pikselu. Powierzchnia na klatce ponad poªow maksimum sygnaªu.
58 Rekonstrukcja PSF Projekt Pi of the Sky PSF wysokiej rozdzielczo±ci zªo»enie zdj wykonanych na siatce poªo»e«na pikselu. Powierzchnia na klatce ponad poªow maksimum sygnaªu.
59 Rekonstrukcja PSF Projekt Pi of the Sky PSF wysokiej rozdzielczo±ci zªo»enie zdj wykonanych na siatce poªo»e«na pikselu. Powierzchnia na klatce ponad poªow maksimum sygnaªu.
60 Rekonstrukcja PSF Projekt Pi of the Sky PSF wysokiej rozdzielczo±ci zªo»enie zdj wykonanych na siatce poªo»e«na pikselu. Powierzchnia na klatce ponad poªow maksimum sygnaªu.
61 Model dyfrakcyjny Projekt Pi of the Sky Dopasowanie parametrów do wzoru Rayleigha-Sommerfelda z aberracjami. Wady: bardzo obci»aj ce obliczenia uproszczenie rzeczywistego obrazu Dopasowanie przeprowadzono przy u»yciu 11 wolnych parametrów: aberracji: coma, coma', astygmatyzm, ab. sfer, ab. sfer', trefoil wspóªrz dnych obrazu: (x 0, y 0, z) tªa i wspóªczynnika skalowania
62 Model wielomianowy denicja Efektywny model skupiaj cy si na ksztaªcie PSF a nie na zyce jej powstawania. Parametryzacja w przestrzeni obrazu (nie apertury): Mniej skomplikowany opis Du»o szybsze obliczenia Wybrana baza zmodykowane wielomiany Zernike'go: sko«czona apertura niesko«czony obraz Z(r, φ) Z(u, φ), u = 1 e r λ
63 Model wielomianowy denicja Efektywny model skupiaj cy si na ksztaªcie PSF a nie na zyce jej powstawania. Parametryzacja w przestrzeni obrazu (nie apertury): Mniej skomplikowany opis Du»o szybsze obliczenia Wybrana baza zmodykowane wielomiany Zernike'go: sko«czona apertura niesko«czony obraz asymptotyczne d»enie do zera w niesko«czono±ci PSF L (r, φ) = e 0.5 λ Z(u,φ) r p
64 Model wielomianowy denicja Efektywny model skupiaj cy si na ksztaªcie PSF a nie na zyce jej powstawania. Parametryzacja w przestrzeni obrazu (nie apertury): Mniej skomplikowany opis Du»o szybsze obliczenia Wybrana baza zmodykowane wielomiany Zernike'go: sko«czona apertura niesko«czony obraz asymptotyczne d»enie do zera w niesko«czono±ci tylko symetryczne wyrazy PSF L (r, φ) = e 0.5 λ Z(u,φ) r p
65 Model wielomianowy denicja Efektywny model skupiaj cy si na ksztaªcie PSF a nie na zyce jej powstawania. Parametryzacja w przestrzeni obrazu (nie apertury): Mniej skomplikowany opis Du»o szybsze obliczenia Wybrana baza zmodykowane wielomiany Zernike'go: sko«czona apertura niesko«czony obraz asymptotyczne d»enie do zera w niesko«czono±ci tylko symetryczne wyrazy + konwolucja z CCD PSF (r, φ) = CCD PRF (r, φ ) PSF L (r, φ )dr dφ
66 Model wielomianowy interpolacja parametrów Zale»no±ci warto±ci parametrów (wspóªczynników wielomianu) od odlegªo±ci od ±rodka klatki: Niestety, mimo rozmaitych prób nie udaªo si znale¹ analitycznej interpolacji. brak interpretacji zycznej niedoskonaªa interpolacja liniowa
67 Model wielomianowy dla rzeczywistych gwiazd PSFy rzeczywistych gwiazd: ró»ni si od PSF diody (inne ogniskowanie) wyra¹nie zale» od k ta (wada kamery?)
68 Model wielomianowy dla rzeczywistych gwiazd PSFy rzeczywistych gwiazd: ró»ni si od PSF diody (inne ogniskowanie) wyra¹nie zale» od k ta (wada kamery?) Procedura: 1 rekonstrukcja za pomoc PSF diody 2 ponowne dopasowanie parametrów wielomianu
69 Mo»liwe zastosowania modelu Uzyskany model wielomianowy mo»na (próbowa ) zastosowa m. in. do: fotometrii i astrometrii prolowej poszukiwa«¹ródeª na granicy widzialno±ci wyznaczania dokªadniejszych limitów oceny typu widmowego ¹ródeª realistycznej symulacji klatki Pi of the Sky
70 Fotometria prolowa model wielomianowy Porównanie z fotometri aperturow ASAS: ogólne zachowanie podobne wi ksza niestabilno± (spodziewane) nieco lepsze wyniki dla b. jasnych gwiazd
71 Fotometria prolowa model wielomianowy Porównanie z fotometri aperturow ASAS: ogólne zachowanie podobne wi ksza niestabilno± (spodziewane) nieco lepsze wyniki dla b. jasnych gwiazd wyra¹niejsza zale»no± od poªo»enia na klatce
72 Fotometria prolowa model wielomianowy Porównanie z fotometri aperturow ASAS: ogólne zachowanie podobne wi ksza niestabilno± (spodziewane) nieco lepsze wyniki dla b. jasnych gwiazd wyra¹niejsza zale»no± od poªo»enia na klatce brak ogólnej poprawy
73 Fotometria prolowa model wielomianowy Porównanie z fotometri aperturow ASAS: ogólne zachowanie podobne wi ksza niestabilno± (spodziewane) nieco lepsze wyniki dla b. jasnych gwiazd wyra¹niejsza zale»no± od poªo»enia na klatce brak ogólnej poprawy Brak ogólnej poprawy mo»e by spowodowany: innymi gwiazdami zakªócaj cymi pojedyncze dopasowanie zdominowaniem niepewno±ci przez rzeczywiste uktuacje (a nie ksztaªt) uniwersalno±ci kolistej apertury (maªo prawdopodobne)
74 Poszukiwania prekursora GRB080319B Najja±niejszy bªysk mógª by poprzedzony jasnym prekursorem optycznym. Pi of the Sky obserwowaª miejsce bªysku przez 20 minut przed eksplozj...
75 Poszukiwania prekursora GRB080319B Najja±niejszy bªysk mógª by poprzedzony jasnym prekursorem optycznym. Pi of the Sky obserwowaª miejsce bªysku przez 20 minut przed eksplozj......w rogu klatki. Je»eli ksztaªt ma wpªyw na ocen sygnaªu, to omawianych modeli PSF mo»na u»y do: skuteczniejszego (ni» za pomoc apertury i kolistych proli) poszukiwania sygnaªu od prekursora wyznaczenia dokªadniejszego limitu
76 Poszukiwania prekursora GRB080319B Najja±niejszy bªysk mógª by poprzedzony jasnym prekursorem optycznym. Pi of the Sky obserwowaª miejsce bªysku przez 20 minut przed eksplozj......w rogu klatki. Je»eli ksztaªt ma wpªyw na ocen sygnaªu, to omawianych modeli PSF mo»na u»y do: skuteczniejszego (ni» za pomoc apertury i kolistych proli) poszukiwania sygnaªu od prekursora wyznaczenia dokªadniejszego limitu Niestety nie udaªo si znale¹ równoczesnego sygnaªu na obu kamerach.
77 Ocena typu widmowego GRB080319B PSF zale»y od widma obserwowanego obiektu: niebieska biaªa czerwona
78 Ocena typu widmowego GRB080319B PSF zale»y od widma obserwowanego obiektu: niebieska biaªa czerwona Zale»no± jest dana: explicite w modelu dyfrakcyjnym w sposób parametryczny w modelu wielomianowym
79 Ocena typu widmowego GRB080319B PSF zale»y od widma obserwowanego obiektu: Zale»no± jest dana: niebieska biaªa czerwona explicite w modelu dyfrakcyjnym w sposób parametryczny w modelu wielomianowym Jest pewna, cho bardzo niewielka, szansa na oszacowanie typu widmowego za pomoc opracowanych modeli PSF (badania w toku).
80 Symulator klatki Pi of the Sky Wielomianowy model PSF posªu»yª do stworzenia symulatora klatki Pi of the Sky, który: generuje klatk z gwiazdami o PSF zale»nym od poªo»enia i sygnale zale»nym od katalogowej jasno±ci uwzgl dnia nieliniowo± piksela rozmywa poªo»enia (symulacja drga«monta»u) wedªug zadanej funkcji generuje losow lub regularn zmienno± gwiazdy na serii klatek itp.
81 Symulator klatki Pi of the Sky Wielomianowy model PSF posªu»yª do stworzenia symulatora klatki Pi of the Sky, który: generuje klatk z gwiazdami o PSF zale»nym od poªo»enia i sygnale zale»nym od katalogowej jasno±ci uwzgl dnia nieliniowo± piksela rozmywa poªo»enia (symulacja drga«monta»u) wedªug zadanej funkcji generuje losow lub regularn zmienno± gwiazdy na serii klatek itp.
82 Symulator klatki Pi of the Sky (2) Wady: niedoskonaªe odtworzenie dalekich skrzydeª PSF brak parametryzacji typu widmowego brak efektów saturacji i bª dów transferu (ToDo)
83 Symulator klatki Pi of the Sky (2) Wady: niedoskonaªe odtworzenie dalekich skrzydeª PSF brak parametryzacji typu widmowego brak efektów saturacji i bª dów transferu (ToDo) : analiza algorytmów fotometrycznych i astrometrycznych analiza wykorzystania zjawiska paralaksy analiza algorytmów wyznaczania torów satelitów i inne...
84 Podsumowanie Trwa opracowywanie modelu dyfrakcyjnego PSF w Pi of the Sky Opracowano szczegóªowy model wielomianowy Stworzono podwaliny nowej fotometrii i astrometrii na razie nie lepszej od dotychczasowej mog cej ulec znacznej poprawie wraz z modykacj aparatury Modele mog posªu»y do: poszukiwa«bardzo sªabych sygnaªów wyznaczania dokªadnych limitów (by mo»e) szacowania typu widmowego ¹ródeª Stworzono bardzo realistyczny symulator klatki, który mo»e posªu»y do testowania algorytmów operuj cych na obrazie w Pi of the Sky Opracowane modele mog by wykorzystane w innych, przyszªych eksperymentach o du»ym polu widzenia
85 Klatki z systemu PiINTA
86 Zdj cia z INTA
87 Zdj cia z INTA
88 Caªkowanie szybkooscyluj cych funkcji Method for numerical integration of rapidly oscillating functions in diraction theory Antonin Miks, Jiri Novak and Pavel Novak I = b a f (x) exp(ikg(x))dx Rozwini cie g(x) w szereg Taylora do 1 rz du w okól x n : g(x) g(x n ) + g (x n ) x n I n xn+ x n f (x) exp(ik(g(x n ) + g(x n ) x n ))dx x n x n Zakªadamy,»e f (x) jest staªe na predziaªach caªkowania i mo»e by wyj te przed caªk razem z exp(ikg(x n )). Wówczas wyra»enie podcaªkowe daje si zcaªkowa analitycznie: xn+ x n sin(kg (x n ) x n ) exp(g(x n ) x n )dx = 2 x n x n x n kg (x n ) x n
89 Caªkowanie szybkooscyluj cych funkcji (2) Caªa caªka szybkooscyluj ca przyjmuje rozwi zanie: I = b a f (x) exp(ikg(x))dx 2 f (x n ) exp(ikg(x n )) sin(kg (x n ) x n ) kg x n (x n ) x n Šatwo rozszerzalne do 2 wymiarów: I = f (x, y) exp(ikg(x, y))dxdy gdzie: S n 4 f (x n, y n ) exp(ikg(x n, y n ))sinc(x n )sinc(y n ) x n y n n A n = k g(x n, y n ) a n a sinc(b) = sin(b) b
Pi of the Sky: teleskopy-roboty w poszukiwaniu kosmicznych bªysków
Pi of the Sky: teleskopy-roboty w poszukiwaniu kosmicznych bªysków Lech Wiktor Piotrowski Wydziaª Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego IFJ PAN, 26.V.2011 1 Bªyski gamma Najwa»niejsze instrumenty Dane i modele
Projekt π of the Sky. Katarzyna Małek. Centrum Fizyki Teoretycznej PAN
Projekt π of the Sky Katarzyna Małek Centrum Fizyki Teoretycznej PAN Zespół π of the Sky Centrum Fizyki Teoretycznej PAN, Warszawa, Instytut Problemów Jądrowych, Warszawa i Świerk, Instytut Fizyki Doświadczalnej
Pi of the Sky. Roboty w poszukiwaniu błysków na niebie. Aleksander Filip Żarnecki Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego
Pi of the Sky Roboty w poszukiwaniu błysków na niebie Aleksander Filip Żarnecki Wydział Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego Gdańsk, Plan prezentacji Wprowadzenie błyski gamma i strategie ich obserwacji Pi
Arkusz maturalny. Šukasz Dawidowski. 25 kwietnia 2016r. Powtórki maturalne
Arkusz maturalny Šukasz Dawidowski Powtórki maturalne 25 kwietnia 2016r. Odwrotno±ci liczby rzeczywistej 1. 9 8 2. 0, (1) 3. 8 9 4. 0, (8) 3 4 4 4 1 jest liczba Odwrotno±ci liczby rzeczywistej 3 4 4 4
Analiza danych z nowej aparatury detekcyjnej "Pi of the Sky"
Uniwersytet Warszawski Wydział Fizyki Bartłomiej Włodarczyk Nr albumu: 306849 Analiza danych z nowej aparatury detekcyjnej "Pi of the Sky" Praca przygotowana w ramach Pracowni Fizycznej II-go stopnia pod
Pi of the Sky. Aleksander Filip Żarnecki Warsztaty fizyki i astrofizyki cząstek. Warszawa, 16 października 2009
Pi of the Sky Aleksander Filip Żarnecki Warsztaty fizyki i astrofizyki cząstek Warszawa, Plan seminarium Błyski gamma Projekt Pi of the Sky błysk na który czekaliśmy 4 lata... Nasz kawałek nieba weryfikacja
Zadania z z matematyki dla studentów gospodarki przestrzennej UŠ. Marek Majewski Aktualizacja: 31 pa¹dziernika 2006
Zadania z z matematyki dla studentów gospodarki przestrzennej UŠ Marek Majewski Aktualizacja: 1 pa¹dziernika 006 Spis tre±ci 1 Macierze dziaªania na macierzach. Wyznaczniki 1 Macierz odwrotna. Rz d macierzy
Nasz kawałek nieba. Aleksander Filip Żarnecki Zakład Cząstek i Oddziaływań Fundamentalnych IFD UW Pi of the Sky. Warszawa, 27 kwietnia 2009
Nasz kawałek nieba Aleksander Filip Żarnecki Zakład Cząstek i Oddziaływań Fundamentalnych IFD UW Pi of the Sky Warszawa, Plan seminarium Błyski gamma Projekt Pi of the Sky błysk na który czekaliśmy 4 lata...
Wektory w przestrzeni
Wektory w przestrzeni Informacje pomocnicze Denicja 1. Wektorem nazywamy uporz dkowan par punktów. Pierwszy z tych punktów nazywamy pocz tkiem wektora albo punktem zaczepienia wektora, a drugi - ko«cem
1 Bª dy i arytmetyka zmiennopozycyjna
1 Bª dy i arytmetyka zmiennopozycyjna Liczby w pami ci komputera przedstawiamy w ukªadzie dwójkowym w postaci zmiennopozycyjnej Oznacza to,»e s one postaci ±m c, 01 m < 1, c min c c max, (1) gdzie m nazywamy
LXV OLIMPIADA FIZYCZNA ZAWODY III STOPNIA
LXV OLIMPIADA FIZYCZNA ZAWODY III STOPNIA CZ DO WIADCZALNA Za zadanie do±wiadczalne mo»na otrzyma maksymalnie 40 punktów. Zadanie D. Rozgrzane wolframowe wªókno»arówki o temperaturze bezwzgl dnej T emituje
Różne reżimy dyfrakcji
Fotonika Wykład 7 - Sposoby wyznaczania obrazu dyfrakcyjnego - Przykłady obrazów dyfrakcyjnych w polu dalekim obliczonych przy użyciu dyskretnej transformaty Fouriera - Elementy dyfrakcyjne Różne reżimy
Obserwacja i wyniki analizy rekordowego bªysku GRB080319B
Obserwacja i wyniki analizy rekordowego bªysku GRB080319B Lech Wiktor Piotrowski Instytut Fizyki Do±wiadczalnej, Uniwersytet Warszawski Neutrina w laboratorium i kosmosie, Warszawa, 6.VI.2008 1 Odkrycie
Wyznaczanie krzywej rotacji Galaktyki na podstawie danych z teleskopu RT3
Wyznaczanie krzywej rotacji Galaktyki na podstawie danych z teleskopu RT3 Michaª Litwicki, Michalina Grubecka, Ewelina Obrzud, Tomasz Dziaªa, Maciej Winiarski, Dajana Olech 27 sierpnia 2012 Prowadz cy:
Optyka geometryczna. Zwierciadªa. Marcin S. Ma kowicz. rok szk. 2009/2010. Zespóª Szkóª Ponadgimnazjalnych Nr 2 w Brzesku
Optyka geometryczna Zespóª Szkóª Ponadgimnazjalnych Nr 2 w Brzesku rok szk. 2009/2010 Spis tre±ci 1 2 Jak konstuowa obraz w zwierciadle pªaskim 3 Konstrukcja obrazu w zwierciadle kulistym wkl sªym Równanie
Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji
Fotonika Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji Plan: pojęcie sygnału w optyce układy liniowe filtry liniowe, transformata Fouriera,
Rachunek caªkowy funkcji wielu zmiennych
Rachunek caªkowy funkcji wielu zmiennych I. Malinowska, Z. Šagodowski Politechnika Lubelska 8 czerwca 2015 Caªka iterowana podwójna Denicja Je»eli funkcja f jest ci gªa na prostok cie P = {(x, y) : a x
1 Ró»niczka drugiego rz du i ekstrema
Plan Spis tre±ci 1 Pochodna cz stkowa 1 1.1 Denicja................................ 1 1.2 Przykªady............................... 2 1.3 Wªasno±ci............................... 2 1.4 Pochodne wy»szych
2 Liczby rzeczywiste - cz. 2
2 Liczby rzeczywiste - cz. 2 W tej lekcji omówimy pozostaªe tematy zwi zane z liczbami rzeczywistymi. 2. Przedziaªy liczbowe Wyró»niamy nast puj ce rodzaje przedziaªów liczbowych: (a) przedziaªy ograniczone:
Poszukiwania optycznych odpowiedników błysków gamma. Marcin Sokołowski IPJ
Poszukiwania optycznych odpowiedników błysków gamma Marcin Sokołowski IPJ Plan Seminarium Błyski Gamma Odpowiednki błysków gamma ( ang. Afterglow ) Eksperymenty poszukujące afterglow-ów Eksperyment π οf
Metody numeryczne i statystyka dla in»ynierów
Kierunek: Automatyka i Robotyka, II rok Interpolacja PWSZ Gªogów, 2009 Interpolacja Okre±lenie zale»no±ci pomi dzy interesuj cymi nas wielko±ciami, Umo»liwia uproszczenie skomplikowanych funkcji (np. wykorzystywana
Propagacja w przestrzeni swobodnej (dyfrakcja)
Fotonika Wykład 7 - Sposoby wyznaczania obrazu dyfrakcyjnego - Przykłady obrazów dyfrakcyjnych w polu dalekim obliczonych przy użyciu dyskretnej transformaty Fouriera - Elementy dyfrakcyjne Propagacja
Badanie szybkozmiennych procesów astrofizycznych w eksperymencie π of the Sky
Badanie szybkozmiennych procesów astrofizycznych w eksperymencie π of the Sky Marcin Sokołowski Instytut Problemów Jądrowych Obrona rozprawy doktorskiej, 1 lipca 2008 Plan prezentacji : Błyski gamma Projekt
Poszukiwanie gwiazd zmiennych w eksperymencie Pi of the Sky
Poszukiwanie gwiazd zmiennych w eksperymencie Pi of the Sky Łukasz Obara Wydział Fizyki, Uniwersytet Warszawski Plan prezentacji Eksperyment Pi of the Sky Projekt GLORIA Środowisko LUIZA i zaimplementowana
przewidywania zapotrzebowania na moc elektryczn
do Wykorzystanie do na moc elektryczn Instytut Techniki Cieplnej Politechnika Warszawska Slide 1 of 20 do Coraz bardziej popularne staj si zagadnienia zwi zane z prac ¹ródªa energii elektrycznej (i cieplnej)
Ekonometria. wiczenia 2 Werykacja modelu liniowego. Andrzej Torój. Instytut Ekonometrii Zakªad Ekonometrii Stosowanej
Ekonometria wiczenia 2 Werykacja modelu liniowego (2) Ekonometria 1 / 33 Plan wicze«1 Wprowadzenie 2 Ocena dopasowania R-kwadrat Skorygowany R-kwadrat i kryteria informacyjne 3 Ocena istotno±ci zmiennych
ANALIZA NUMERYCZNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15
ANALIZA NUMERYCZNA Grzegorz Szkibiel Wiosna 2014/15 Spis tre±ci 1 Metoda Eulera 3 1.1 zagadnienia brzegowe....................... 3 1.2 Zastosowanie ró»niczki...................... 4 1.3 Output do pliku
1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej. Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci
Zebraª do celów edukacyjnych od wykªadowców PK, z ró»nych podr czników Maciej Zakarczemny 1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci dotycz cych funkcji elementarnych,
r = x x2 2 + x2 3.
Przestrze«aniczna Def. 1. Przestrzeni aniczn zwi zan z przestrzeni liniow V nazywamy dowolny niepusty zbiór P z dziaªaniem ω : P P V (które dowolnej parze elementów zbioru P przyporz dkowuje wektor z przestrzeni
Wektor. Uporz dkowany ukªad liczb (najcz ±ciej: dwóch - na pªaszczy¹nie, trzech - w przestrzeni 3D).
Wektor Uporz dkowany ukªad liczb (najcz ±ciej: dwóch - na pªaszczy¹nie, trzech - w przestrzeni 3D). Adam Szmagli«ski (IF PK) Wykªad z Fizyki dla I roku WIL Kraków, 10.10.2015 1 / 13 Wektor Uporz dkowany
a) f : R R R: f(x, y) = x 2 y 2 ; f(x, y) = 3xy; f(x, y) = max(xy, xy); b) g : R 2 R 2 R: g((x 1, y 1 ), (x 2, y 2 )) = 2x 1 y 1 x 2 y 2 ;
Zadania oznaczone * s troch trudniejsze, co nie oznacza,»e trudne.. Zbadaj czy funkcjonaª jest dwuliniowy, symetryczny, antysymetryczny, dodatniookre±lony: a) f : R R R: f(x, y) = x y ; f(x, y) = 3xy;
Liniowe równania ró»niczkowe n tego rz du o staªych wspóªczynnikach
Liniowe równania ró»niczkowe n tego rz du o staªych wspóªczynnikach Teoria obowi zuje z wykªadu, dlatego te» zostan tutaj przedstawione tylko podstawowe denicje, twierdzenia i wzory. Denicja 1. Równanie
Elementy geometrii w przestrzeni R 3
Elementy geometrii w przestrzeni R 3 Z.Šagodowski Politechnika Lubelska 29 maja 2016 Podstawowe denicje Wektorem nazywamy uporz dkowan par punktów (A,B) z których pierwszy nazywa si pocz tkiem a drugi
Przykªady problemów optymalizacji kombinatorycznej
Przykªady problemów optymalizacji kombinatorycznej Problem Komiwoja»era (PK) Dane: n liczba miast, n Z +, c ji, i, j {1,..., n}, i j odlegªo± mi dzy miastem i a miastem j, c ji = c ij, c ji R +. Zadanie:
Materiaªy do Repetytorium z matematyki
Materiaªy do Repetytorium z matematyki 0/0 Dziaªania na liczbach wymiernych i niewymiernych wiczenie Obliczy + 4 + 4 5. ( + ) ( 4 + 4 5). ( : ) ( : 4) 4 5 6. 7. { [ 7 4 ( 0 7) ] ( } : 5) : 0 75 ( 8) (
Spis tre±ci. Plan. 1 Pochodna cz stkowa. 1.1 Denicja Przykªady Wªasno±ci Pochodne wy»szych rz dów... 3
Plan Spis tre±ci 1 Pochodna cz stkowa 1 1.1 Denicja................................ 2 1.2 Przykªady............................... 2 1.3 Wªasno±ci............................... 2 1.4 Pochodne wy»szych
Rys. 1 Schemat układu obrazującego 2f-2f
Ćwiczenie 15 Obrazowanie. Celem ćwiczenia jest zbudowanie układów obrazujących w świetle monochromatycznym oraz zaobserwowanie różnic w przypadku obrazowania za pomocą różnych elementów optycznych, zwracając
Proste metody segmentacji
Laboratorium: Cyfrowe przetwarzanie obrazów i sygnaªów Proste metody segmentacji 1 Cel i zakres wiczenia Celem wiczenia jest zapoznanie si z prostymi metodami segmentacji: progowaniem, wykrywaniem i aproksymacj
Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych.
Wykªad jest prowadzony w oparciu o podr cznik Analiza matematyczna 2. Denicje, twierdzenia, wzory M. Gewerta i Z. Skoczylasa. Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych. Denicja Mówimy,»e funkcja
Fotometria CCD 4. Fotometria profilowa i aperturowa
Fotometria CCD 4. Fotometria profilowa i aperturowa Andrzej Pigulski Instytut Astronomiczny Uniwersytetu Wrocławskiego Produkty HELAS-a, 2010 Fotometria CCD Proces wyznaczania jasności gwiazd na obrazie
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 15, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej wykład 5, 3.04.0 wykład: pokazy: ćwiczenia: Czesław Radzewicz Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek Ernest Grodner Wykład 4 - przypomnienie interferencja
1 Elektrostatyka. 1.1 Wst p teoretyczny
Elektrostatyka. Wst p teoretyczny Dwa ªadunki elektryczne q i q 2 wytwarzaj pole elektryczne i za po±rednictwem tego pola odziaªuj na siebie wzajemnie z pewn siª. Je»eli pole elektryczne wytworzone jest
Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni
Wykªad 3 Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni W wykªadzie tym wi kszy nacisk zostaª poªo»ony raczej na intuicyjne rozumienie deniowanych poj, ni» ±cisªe ich zdeniowanie. Dlatego niniejszy wykªad
Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji
Fotonika Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji Plan: pojęcie sygnału w optyce układy liniowe filtry liniowe, transformata Fouriera,
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 17, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej wykład 17, 01.12.2017 wykład: pokazy: ćwiczenia: Czesław Radzewicz Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz Radosław Łapkiewicz Wykład 16 - przypomnienie
Arkusz maturalny treningowy nr 7. W zadaniach 1. do 20. wybierz i zaznacz na karcie odpowiedzi poprawną odpowiedź.
Czas pracy: 170 minut Liczba punktów do uzyskania: 50 Arkusz maturalny treningowy nr 7 W zadaniach 1. do 20. wybierz i zaznacz na karcie odpowiedzi poprawną odpowiedź. Zadanie 1. (0-1) Wyrażenie (-8x 3
Ocena błędów systematycznych związanych ze strukturą CCD danych astrometrycznych prototypu Pi of the Sky
Ocena błędów systematycznych związanych ze strukturą CCD danych astrometrycznych prototypu Pi of the Sky Maciej Zielenkiewicz 5 marca 2010 1 Wstęp 1.1 Projekt Pi of the Sky Celem projektu jest poszukiwanie
Lekcja 9 - LICZBY LOSOWE, ZMIENNE
Lekcja 9 - LICZBY LOSOWE, ZMIENNE I STAŠE 1 Liczby losowe Czasami spotkamy si z tak sytuacj,»e b dziemy potrzebowa by program za nas wylosowaª jak ± liczb. U»yjemy do tego polecenia: - liczba losowa Sprawd¹my
Metody badania kosmosu
Metody badania kosmosu Zakres widzialny Fale radiowe i mikrofale Promieniowanie wysokoenergetyczne Detektory cząstek Pomiar sił grawitacyjnych Obserwacje prehistoryczne Obserwatorium słoneczne w Goseck
Wykład 17: Optyka falowa cz.1.
Wykład 17: Optyka falowa cz.1. Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.31 szkla@agh.edu.pl http://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ 1 Zasada Huyghensa Christian Huygens 1678 r. pierwsza
Metody numeryczne. Wst p do metod numerycznych. Dawid Rasaªa. January 9, 2012. Dawid Rasaªa Metody numeryczne 1 / 9
Metody numeryczne Wst p do metod numerycznych Dawid Rasaªa January 9, 2012 Dawid Rasaªa Metody numeryczne 1 / 9 Metody numeryczne Czym s metody numeryczne? Istota metod numerycznych Metody numeryczne s
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 17, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej wykład 17, 0.04.01 wykład: pokazy: ćwiczenia: Czesław Radzewicz Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek Ernest Grodner Wykład 16 - przypomnienie dyfrakcja
Wst p do sieci neuronowych 2010/2011 wykªad 7 Algorytm propagacji wstecznej cd.
Wst p do sieci neuronowych 2010/2011 wykªad 7 Algorytm propagacji wstecznej cd. M. Czoków, J. Piersa Faculty of Mathematics and Computer Science, Nicolaus Copernicus University, Toru«, Poland 2010-11-23
Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a).
Rozwi zania zada«z egzaminu podstawowego z Analizy matematycznej 2.3A (24/5). Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a). Zadanie P/4. Metod operatorow rozwi
Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI Zastosowanie eliptycznych równa«ró»niczkowych
Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI 1 Rozdziaª 9 RÓWNANIA ELIPTYCZNE 9.1 Zastosowanie eliptycznych równa«ró»niczkowych cz stkowych 9.1.1 Problemy z warunkami brzegowymi W przestrzeni dwuwymiarowej
Zagadnienia na wej±ciówki z matematyki Technologia Chemiczna
Zagadnienia na wej±ciówki z matematyki Technologia Chemiczna 1. Podaj denicj liczby zespolonej. 2. Jak obliczy sum /iloczyn dwóch liczb zespolonych w postaci algebraicznej? 3. Co to jest liczba urojona?
Metody probablistyczne i statystyka stosowana
Politechnika Wrocªawska - Wydziaª Podstawowych Problemów Techniki - 011 Metody probablistyczne i statystyka stosowana prowadz cy: dr hab. in». Krzysztof Szajowski opracowanie: Tomasz Kusienicki* κ 17801
gdyby Kopernik żył w XXI w.
Elementy fizyki cząstek elementarnych Grzegorz Wrochna Kosmiczna przyszłość fizyki cząstek czyli gdyby Kopernik żył w XXI w. astronomia cząstek elementarnych (astroparticle physics) kosmiczne akceleratory
Optyka geometryczna. Soczewki. Marcin S. Ma kowicz. rok szk. 2009/2010. Zespóª Szkóª Ponadgimnazjalnych Nr 2 w Brzesku
skupiaj ce rozpraszaj ce Optyka geometryczna Zespóª Szkóª Ponadgimnazjalnych Nr 2 w Brzesku rok szk. 2009/2010 skupiaj ce rozpraszaj ce Spis tre±ci 1 Wprowadzenie 2 Ciekawostki 3 skupiaj ce Konstrukcja
CAŠKOWANIE METODAMI MONTE CARLO Janusz Adamowski
III. CAŠKOWAIE METODAMI MOTE CARLO Janusz Adamowski 1 1 azwa metody Podstawowym zastosowaniem w zyce metody Monte Carlo (MC) jest opis zªo-»onych ukªadów zycznych o du»ej liczbie stopni swobody. Opis zªo»onych
Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki Rafał Kasztelanic Uniwersytet Warszawski, Wydział Fizyki Rafał Kasztelanic
TELEDETEKCJA A źródło B oddziaływanie z atmosferą C obiekt, oddziaływanie z obiektem D detektor E zbieranie danych F analiza G zastosowania A D TELEDETEKCJA UKŁADY OPTYCZNE Najprostszym elementem optycznym
Optyka. Optyka falowa (fizyczna) Optyka geometryczna Optyka nieliniowa Koherencja światła
Optyka Optyka falowa (fizyczna) Optyka geometryczna Optyka nieliniowa Koherencja światła 1 Optyka falowa Opis i zastosowania fal elektromagnetycznych w zakresie widzialnym i bliskim widzialnemu Podstawowe
Przetwarzanie sygnaªów
Przetwarzanie sygnaªów Wykªad 8 - Wst p do obrazów 2D Marcin Wo¹niak, Dawid Poªap Przetwarzanie sygnaªów Pa¹dziernik, 2018 1 / 27 Plan wykªadu 1 Informacje wstepne 2 Przetwarzanie obrazu 3 Wizja komputerowa
Mikroskop teoria Abbego
Zastosujmy teorię dyfrakcji do opisu sposobu powstawania obrazu w mikroskopie: Oświetlacz typu Köhlera tworzy równoległą wiązkę światła, padającą na obserwowany obiekt (płaszczyzna 0 ); Pole widzenia ograniczone
Wojewódzki Konkurs Matematyczny
sumaryczna liczba punktów (wypeªnia sprawdzaj cy) Wojewódzki Konkurs Matematyczny dla uczniów gimnazjów 13 luty 2014 Czas 90 minut 1. Otrzymujesz do rozwi zania 10 zada«zamkni tych oraz 5 zada«otwartych.
1 Metody iteracyjne rozwi zywania równania f(x)=0
1 Metody iteracyjne rozwi zywania równania f()=0 1.1 Metoda bisekcji Zaªó»my,»e funkcja f jest ci gªa w [a 0, b 0 ]. Pierwiastek jest w przedziale [a 0, b 0 ] gdy f(a 0 )f(b 0 ) < 0. (1) Ustalmy f(a 0
Ekonometria - wykªad 8
Ekonometria - wykªad 8 3.1 Specykacja i werykacja modelu liniowego dobór zmiennych obja±niaj cych - cz ± 1 Barbara Jasiulis-Goªdyn 11.04.2014, 25.04.2014 2013/2014 Wprowadzenie Ideologia Y zmienna obja±niana
WICZENIE 2 Badanie podstawowych elementów pasywnych
Laboratorium Elektroniki i Elektrotechniki Katedra Sterowania i In»ynierii Systemów www.control.put.poznan.pl 1 Politechnika Pozna«ska WICZENIE 2 Badanie podstawowych elementów pasywnych Celem wiczenia
Ekonometria. wiczenia 1 Regresja liniowa i MNK. Andrzej Torój. Instytut Ekonometrii Zakªad Ekonometrii Stosowanej
Ekonometria wiczenia 1 Regresja liniowa i MNK (1) Ekonometria 1 / 25 Plan wicze«1 Ekonometria czyli...? 2 Obja±niamy ceny wina 3 Zadania z podr cznika (1) Ekonometria 2 / 25 Plan prezentacji 1 Ekonometria
Arkusz 4. Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni
Arkusz 4. Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni Zadanie 4.1. Obliczy dªugo±ci podanych wektorów a) a = [, 4, 12] b) b = [, 5, 2 2 ] c) c = [ρ cos φ, ρ sin φ, h], ρ 0, φ, h R c) d = [ρ cos φ cos
Jak daleko moŝemy popatrzeć z Ziemi - czyli w jaki sposób podglądać powstawianie Wszechświata? Katarzyna Małek Centrum Fizyki Teoretycznej PAN
Jak daleko moŝemy popatrzeć z Ziemi - czyli w jaki sposób podglądać powstawianie Wszechświata? Katarzyna Małek Centrum Fizyki Teoretycznej PAN KsięŜyc Ziemia KsięŜyc ~ 384403 km Fot. NASA 1.3 sekundy świetlnej
Dyfrakcja. Dyfrakcja to uginanie światła (albo innych fal) przez drobne obiekty (rozmiar porównywalny z długością fali) do obszaru cienia
Dyfrakcja 1 Dyfrakcja Dyfrakcja to uginanie światła (albo innych fal) przez drobne obiekty (rozmiar porównywalny z długością fali) do obszaru cienia uginanie na szczelinie uginanie na krawędziach przedmiotów
G:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\FRAUN1.doc. "Drgania i fale" ii rok FizykaBC. Dyfrakcja: Skalarna teoria dyfrakcji: ia λ
Dyfrakcja: Skalarna teoria dyfrakcji: U iω t [ e ] ( t) Re U ( ) ;. c t U ( ; t) oraz [ + ] U ( ) k. U ia s ( ) A e ik r ( rs + r ) cos( n, ) cos( n, s ) ds s r. Dyfrakcja Fresnela (a) a dyfrakcja Fraunhofera
Metody numeryczne i statystyka dla in»ynierów
Kierunek: Automatyka i Robotyka, II rok Wprowadzenie PWSZ Gªogów, 2009 Plan wykªadów Wprowadzenie, podanie zagadnie«, poj cie metody numerycznej i algorytmu numerycznego, obszar zainteresowa«i stosowalno±ci
Interpolacja Lagrange'a, bazy wielomianów
Rozdziaª 4 Interpolacja Lagrange'a, bazy wielomianów W tym rozdziale zajmiemy si interpolacj wielomianow. Zadanie interpolacji wielomianowej polega na znalezieniu wielomianu stopnia nie wi kszego od n,
Bifurkacje. Ewa Gudowska-Nowak Nowak. Plus ratio quam vis
Bifurkacje Nowak Plus ratio quam vis M. Kac Complex Systems Research Center, M. Smoluchowski Institute of Physics, Jagellonian University, Kraków, Poland 2008 Gªówna idea.. Pozornie "dynamika" ukªadów
Liczby zespolone Pochodna Caªka nieoznaczona i oznaczona Podstawowe wielko±ci zyczne. Repetytorium z matematyki
Repetytorium z matematyki Denicja liczb zespolonych Wyra»enie a + bi, gdzie a i b s liczbami rzeczywistymi a i speªnia zale»no± i 2 = 1, nazywamy liczb zespolon. Liczb i nazywamy jednostk urojon, a iloczyn
Ekstremalnie fajne równania
Ekstremalnie fajne równania ELEMENTY RACHUNKU WARIACYJNEGO Zaczniemy od ogólnych uwag nt. rachunku wariacyjnego, który jest bardzo przydatnym narz dziem mog cym posªu»y do rozwi zywania wielu problemów
Optyka instrumentalna
Optyka instrumentalna wykład 9 4 maja 2017 Wykład 8 Przyrządy optyczne Oko ludzkie Lupa Okular Luneta, lornetka Teleskopy zwierciadlane Mikroskop Parametry obiektywów, rozdzielczość Oświetlenie (dia, epi,
Aproksymacja funkcji metod najmniejszych kwadratów
Aproksymacja funkcji metod najmniejszych kwadratów Teoria Interpolacja polega na znajdowaniu krzywej przechodz cej przez wszystkie w zªy. Zdarzaj si jednak sytuacje, w których dane te mog by obarczone
f(x) f(x 0 ) i f +(x 0 ) := lim = f(x 0 + x) f(x 0 ) wynika ci gªo± funkcji w punkcie x 0. W ka»dym przypadku zachodzi:
Pochodna funkcji Def 1 Pochodn wªa±ciw funkcji f w punkcie x 0 nazywamy granic f (x 0 ) := lim o ile granica ta istnieje i jest wªa±ciwa Funkcj f nazywamy wtedy ró»niczkowaln Przy zaªo»eniu,»e f jest ci
WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2013/14
WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA Grzegorz Szkibiel Wiosna 203/4 Spis tre±ci Kodowanie i dekodowanie 4. Kodowanie a szyfrowanie..................... 4.2 Podstawowe poj cia........................
Optyka. Optyka geometryczna Optyka falowa (fizyczna) Interferencja i dyfrakcja Koherencja światła Optyka nieliniowa
Optyka Optyka geometryczna Optyka falowa (fizyczna) Interferencja i dyfrakcja Koherencja światła Optyka nieliniowa 1 Optyka falowa Opis i zastosowania fal elektromagnetycznych w zakresie widzialnym i bliskim
O matematyce na opak
O matematyce na opak Hanna Okrasi«ska-Pªociniczak 1, Šukasz Pªociniczak 2 1 Katedra Matematyki, Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocªawiu, 2 Instytut Matematyki i Informatyki, Politechnika Wrocªawska Kobyla
Optyka instrumentalna
Optyka instrumentalna wykład 7 20 kwietnia 2017 Wykład 6 Optyka geometryczna cd. Przybliżenie przyosiowe Soczewka, zwierciadło Ogniskowanie, obrazowanie Macierze ABCD Punkty kardynalne układu optycznego
Opis matematyczny ukªadów liniowych
Rozdziaª 1 Opis matematyczny ukªadów liniowych Autorzy: Alicja Golnik 1.1 Formy opisu ukªadów dynamicznych 1.1.1 Liniowe równanie ró»niczkowe Podstawow metod przedstawienia procesu dynamicznego jest zbiór
Metody numeryczne i statystyka dla in»ynierów
Kierunek: Automatyka i Robotyka, II rok Aproksymacja cz. II, wielomiany ortogonalne zastosowania PWSZ Gªogów, 2009 Iloczyn skalarny Funkcja okre±lona na przestrzeni liniowej (, ) R iloczyn skalarny wektorów
Koªo Naukowe Robotyków KoNaR. Plan prezentacji. Wst p Rezystory Potencjomerty Kondensatory Podsumowanie
Plan prezentacji Wst p Rezystory Potencjomerty Kondensatory Podsumowanie Wst p Motto W teorii nie ma ró»nicy mi dzy praktyk a teori. W praktyce jest. Rezystory Najwa»niejsze parametry rezystorów Rezystancja
WSTĘP DO OPTYKI FOURIEROWSKIEJ
1100-4BW12, rok akademicki 2018/19 WSTĘP DO OPTYKI FOURIEROWSKIEJ dr hab. Rafał Kasztelanic Hologramy generowane komputerowo - CGH Widmo obrazu: G x, y FT g x, y mające być zapisane na hologramie, dyskretyzujemy
Temat: Funkcje. Własności ogólne. A n n a R a j f u r a, M a t e m a t y k a s e m e s t r 1, W S Z i M w S o c h a c z e w i e 1
Temat: Funkcje. Własności ogólne A n n a R a j f u r a, M a t e m a t y k a s e m e s t r 1, W S Z i M w S o c h a c z e w i e 1 Kody kolorów: pojęcie zwraca uwagę * materiał nieobowiązkowy A n n a R a
Arytmetyka zmiennopozycyjna
Rozdziaª 4 Arytmetyka zmiennopozycyjna Wszystkie obliczenia w octavie s wykonywane w arytmetyce zmiennopozycyjnej (inaczej - arytmetyce ) podwójnej precyzji (double) - cho w najnowszych wersjach octave'a
Spis tre±ci. 1 Gradient. 1.1 Pochodna pola skalarnego. Plan
Plan Spis tre±ci 1 Gradient 1 1.1 Pochodna pola skalarnego...................... 1 1.2 Gradient................................ 3 1.3 Operator Hamiltona......................... 4 2 Ró»niczkowanie pola
Macierze. 1 Podstawowe denicje. 2 Rodzaje macierzy. Denicja
Macierze 1 Podstawowe denicje Macierz wymiaru m n, gdzie m, n N nazywamy tablic liczb rzeczywistych (lub zespolonych) postaci a 11 a 1j a 1n A = A m n = [a ij ] m n = a i1 a ij a in a m1 a mj a mn W macierzy
Funkcje wielu zmiennych
Funkcje wielu zmiennych Informacje pomocnicze Denicja 1 Niech funkcja f(x, y) b dzie okre±lona przynajmniej na otoczeniu punktu (x 0, y 0 ) Pochodn cz stkow pierwszego rz du funkcji dwóch zmiennych wzgl
AM II /2019 (gr. 2 i 3) zadania przygotowawcze do I kolokwium
AM II.1 2018/2019 (gr. 2 i 3) zadania przygotowawcze do I kolokwium Normy w R n, iloczyn skalarny sprawd¹ czy dana funkcja jest norm sprawd¹, czy dany zbiór jest kul w jakiej± normie i oblicz norm wybranego
Arkusz maturalny. Šukasz Dawidowski. 25 kwietnia 2016r. Powtórki maturalne
Arkusz maturalny Šukasz Dawidowski Powtórki maturalne 25 kwietnia 2016r. W pewnym sonda»u partia A uzyskaªa o 8 punktów procentowych wi ksze poparcie ni» partia B. Wiadomo,»e liczba gªosów oddanych w sonda»u
Informacje pomocnicze
Funkcje wymierne. Równania i nierówno±ci wymierne Denicja. (uªamki proste) Wyra»enia postaci Informacje pomocnicze A gdzie A d e R n N (dx e) n nazywamy uªamkami prostymi pierwszego rodzaju. Wyra»enia
Rozkłady wielu zmiennych
Rozkłady wielu zmiennych Uogólnienie pojęć na rozkład wielu zmiennych Dystrybuanta, gęstość prawdopodobieństwa, rozkład brzegowy, wartości średnie i odchylenia standardowe, momenty Notacja macierzowa Macierz
Wstęp do astrofizyki I
Wstęp do astrofizyki I Wykład 5 Tomasz Kwiatkowski 3 listopad 2010 r. Tomasz Kwiatkowski, Wstęp do astrofizyki I, Wykład 5 1/41 Plan wykładu Podstawy optyki geometrycznej Załamanie światła, soczewki Odbicie
Optyczne odpowiedniki błysków gamma
Otyczne odowiedniki błysków gamma (Gamma Ray Bursts - GRB) Lech Wiktor Piotrowski of the Sky Plan seminarium π Historia i stan obecny badań nad GRB Obserwacje otycznych odowiedników GRB Sukcesy Problemy