1 ROZWIĄZYWANIE UKŁADÓW RÓWNAŃ LINIOWYCH

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "1 ROZWIĄZYWANIE UKŁADÓW RÓWNAŃ LINIOWYCH"

Transkrypt

1 ZADANIA Z GEOMETRII Z ALGEBRĄ LINIOWĄ grupa 2, semestr zimowy 2018/19 1 ROZWIĄZYWANIE UKŁADÓW RÓWNAŃ LINIOWYCH 1.1 Zadania na ćwiczenia: 1.1. Rozwiązać układ równań: 1.2. Rozwiązać układ równań: 8x 1 + 6x 2 + 5x 3 + 2x 4 = 21 3x 1 + 3x 2 + 2x 3 + x 4 = 10 4x 1 + 2x 2 + 3x 3 + x 4 = 8 3x 1 + 3x 2 + x 3 + x 4 = 15 7x 1 + 4x 2 + 5x 3 + 2x 4 = 18 9x x 2 + 3x 3 + 7x 4 = 7 4x 1 + 7x 2 + x 3 + 3x 4 = 5 7x 1 + 5x 2 4x 3 6x 4 = Rozwiązać układ równań o macierzy: Rozpatrzmy układ równań o współczynnikach rzeczywistych: λx 1 + x 2 + x 3 + x 4 = 1 x 1 + λx 2 + x 3 + x 4 = 1 x 1 + x 2 + λx 3 + x 4 = 1 x 1 + x 2 + x 3 + λx 4 = 1 Przedyskutować jego rozwiązania w zależności od wartości parametru λ Wykazać, że następujące układy równań mają jednoznaczne rozwiązanie modulo dowolna liczba pierwsza, z wyjątkiem skończonej ich liczby. Dla tych liczb pierwszych znaleźć rozwiązanie. x 1 + 2x 2 + 2x 3 = 2 2x 1 + x 2 2x 3 = 1 2x 1 2x 2 + x 3 = 1 x 1 + x 2 + x 3 = 1 x 1 + x 2 + x 4 = 1 x 1 + x 3 + x 4 = 1 x 2 + x 3 + x 4 = 1

2 1.2 Praca domowa - seria I do oddania 9 października 1.6. Niech a, b, c będą trzema różnymi liczbami rzeczywistymi. Znaleźć wielomian kwadratowy W (x) = λx 2 + µx + ν, taki, że W (a) = 7, W (b) = 4 i W (c) = Rozwiązać układy równań w zależności od a, b R: 4x 1 + 8x 2 3x 3 + ax 4 = b + 1 2x 1 + 4x 2 x 3 + 2x 4 = 1 3x 1 + 6x 2 2x 3 + ax 4 = b 1.8. Dana jest macierz A M 3 5 (R): a 2 b 3 2 c d e 3 f Z macierzy A za pomocą jednej operacji elementarnej na wierszach można otrzymać macierz w postaci schodkowej zredukowanej. Znaleźć liczby a, b, c, d, e, f. 1.3 Liga zadaniowa - seria I 1.9. Rozpatrzeć rozwiązania układu równań analogicznego do tego z zad. 1.4 dla dowolnego n N a) Jakie są warunki konieczne i dostateczne na to by w niesprzecznym układzie równań o n niewiadomych k - ta zmienna, 1 k n przyjmowała zawsze tę samą wartość dla każdego rozwiązania tego układu? b) Jakie są warunki konieczne i dostateczne na to by w niesprzecznym układzie równań o n niewiadomych k - ta zmienna, 1 k n przyjmowała zawsze wartość 0 dla każdego rozwiązania tego układu? 2 CIAŁA Definicja. Niech K będzie ciałem. Najmniejszą liczbę naturalną n N dla której = 0 nazywamy charakterystyką ciała K. Jeżeli taka liczba }{{} n nie istnieje, to mówimy, że ciało K jest charakterystyki Pokazać, że charakterystyka ciała jest zerem lub liczbą pierwszą Pokazać, że ciało charakterystyki p, p > 0 zawiera ciało Z p, a ciało charakterystyki 0 ciało liczb wymiernych Q.

3 2.3. Określić działanie dodawania i mnożenia w zbiorze czteroelementowym tak, by otrzymać ciało Pokazać, że w ciele Z p dla każdego elementu c Z p istnieją a, b dla których a 2 + b 2 = c Niech K będzie ciałem charakterystyki p, gdzie p jest liczbą pierwszą. Pokazać, że jeżeli dla a, b K, a p = b p, to a = b Pokazać, że jeżeli K jest ciałem skończonym charakterystyki p, to przekształcenie a a p jest automorfizmem ciała (automorfizmem Frobeniusa) Pokazać, że jeżeli φ : K K jest automorfizmem, to {x K : φ(x) = x} jest podciałem Dla jakich m, n Z \ {0} ciała Q( m) i Q( n) są izomorficzne? 2.1 CIAŁO LICZB ZESPOLONYCH 2.9. Narysować na płaszczyźnie zespolonej zbiór punktów spełniających warunek: { 1 z + 1 2, a) π 2 arg z π b) z + 1 z = Obliczyć: a) ( 1+i 1 i )33 (1 i) i, b) ( 1+i 3 1 i ) Obliczyć E n = 1 + i + i 2 + i i n dla i Przedstawić w formie trygonometrycznej: a) (i + 1)(i 2), b) 1 1+i, c) 2 + i sin π 2, d) 1 sin α + i cos α,0 α π 2 e) i

4 2.13. Niech z = cos ϕ + i sin ϕ, 0 ϕ 2π. Znaleźć argument liczby : a) z 2 + z, b) z 2 z, c) z + z Obliczyć z z 2018 wiedząc, że z + 1 z = Korzystając ze wzorów de Moivre a pokazać, że a) sin 4ϕ = 8 cos 3 ϕ sin ϕ 4 cos ϕ sin ϕ b) cos 4ϕ = 8 cos 4 ϕ 8 cos 2 ϕ + 1 c) sin ϕ + sin 2ϕ + sin 3ϕ sin nϕ = d) 1 + cos ϕ + cos 2ϕ + cos 3ϕ cos nϕ = nϕ (n+1)ϕ sin 2 sin 2 sin ϕ 2 nϕ (n+1)ϕ cos 2 sin 2 sin ϕ Przedstawić w postaci a + bi, gdzie a, b R liczbę ( 3 + i) Praca domowa - seria II do oddania 16 października Narysować na płaszczyźnie zespolonej zbiór: 1 {z C : Re ( z z 1 ) > 0} Udowodnić, że liczba zespolona 1 z 1+z i tylko wtedy gdy z = 1 C jest czysto urojona wtedy Dane są liczby zespolone z 1,..., z n C, takie że z 1 = = z n = r. Udowodnić, że liczba jest rzeczywista. (z 1 + z 2 )(z 2 + z 3 )... (z n 1 + z n )(z n + z 1 ) z 1 z 2 z n 2.3 Liga zadaniowa - seria II Czy istnieje ciało sześcioelementowe? Znaleźć wszystkie wielomiany f o współczynnikach w ciele Z 5, dla których f(0) = f(1) = f(4) = 1 f(2) = f(3) = 3.

5 2.4 Liczby zespolone cd Wyznaczyć wszystkie liczby całkowite k, l, m Z, dla których ( 2) k ( 1 + i) l = ( 3 i) m Znaleźć pierwiastki stopnia n z liczb: a) 1 + i, n = 4 b) 4 4 3i, n = Pierwiastki z jedynki Pokazać, że jeżeli z, z są dwiema liczbami zespolonymi leżącymi na bokach n-kąta foremnego utworzonego przez wszystkie pierwiastki stopnia n z 1, to liczba zz także leży na pewnym boku tego n-kąta Znaleźć liczbę pierwiastków pierwotnych z jedynki stopnia: a) 12 b) p k, gdzie p jest liczbą pierwszą Znaleźć: a) sumę wszystkich pierwiastków stopnia n z 1 b) sumę s-tych potęg wszystkich pierwiastków stopnia n z 1, s Z c) iloczyn wszystkich pierwiastków pierwotnych stopnia n z Niech σ(n) oznacza sumę wszystkich pierwiastków pierwotnych stopnia n z 1. Pokazać, że: a) σ(1) = 1 b) dla n > 1 d n σ(d) = 0 c) σ(p) = 1 jeśli p jest liczbą pierwszą d) σ(p k ) = 0 jeśli p jest liczbą pierwszą i k > 1 e) jeśli (r, s) = 1 to σ(rs) = σ(r)σ(s) 2.6 Liczby zespolone a geometria płaszczyzny Wykazać, źe jeśli z 1 = z 2 = z 3 = 1 i z 1 + z 2 + z 3 = 0, to z 1, z 2, z 3 są wierzchołkami trójkąta równobocznego wpisanego w okrąg jednostkowy.

6 2.29. Niech a, b, c, d będą ustalonymi liczbami zespolonymi. Udowodnić, że liczby zespolone spełniające równanie: a(z b) n + c(z d) n = 0 leżą na pewnym okręgu, lub na pewnej prostej, lub są całą płaszczyzną zespoloną Niech z 1, z 2, z 3, z 4 będą różnymi liczbami zespolonymi, takimi że z 1 = z 2 = z 3 = z 4. Pokazać, że: a) (z1 z2)(z3 z4) (z 1 z 4 )(z 2 z 3 ) jest liczbą rzeczywistą. b) zachodzi równość (twierdzenie Ptolomeusza): z 1 z 3 z 2 z 4 = z 1 z 2 z 3 z 4 + z 1 z 4 z 2 z 3 Korzystając z istnienia struktury ciała liczb zespolonych na płaszczyźnie, można udowodnić szereg klasycznych twierdzeń z geometrii. Aby uniknąć skomplikowanych obliczeń w poniższych zadaniach należy dogodnie dobierać współrzędne Pokazać, że środkowe trójkąta przecinają się w jednym punkcie (nazywamy go środkiem ciężkości) Znaleźć współrzędne środka okręgu opisanego na trójkącie. 2.7 Praca domowa - seria III do oddania 23 października Znaleźć n, dla których (1 + i) n = (1 i) n Wykazać, że jeśli z 1 = z 2 = z 3 = 0, to arg z3 z2 z 3 z 1 = 1 z2 2arg z Rozwiązać równanie z 4n 4z n 1 = Liga zadaniowa - seria III: Rozwiązać w zbiorze liczb zespolonych równanie (z + a) n = z n, gdzie a R, a 0 zaś n jest dowolną liczbą naturalną Niech a, b, c, d, α C będą takimi liczbami zespolonymi, że a = b = 0 i c = d = 0. Udowodnić, że wszystkie pierwiastki równania są liczbami rzeczywistymi. c(bx + aα) n d(ax + bᾱ) = 0, n 1, Niech M C \ {0} będzie zbiorem liczb zespolonych takim że jeżeli x, y M, to x y M. Udowodnić, że jeżeli zbiór M ma n elementów, to M jest zbiorem pierwiastków stopnia n z 1.

7 3 Przestrzenie liniowe, podstawowe definicje Niech S zbiór, a k ciało. Niech V = {f : S k}. Które z pod zbiorów są podprzestrzeniami V? a) {f : f(s 0 ) = 0}, gdzie s 0 S pewien punkt b) {f : f(s 0 ) = 1}, gdzie s 0 S pewien punkt c) {f : s S f(s) = 0}, gdzie S S jest podzbiorem. d) {f : s S f(s) = 0}, gdzie S S jest podzbiorem. e) k = R lub k = C i {f : f(x) 0 przy x }. d) k = R lub k = C i {f : f(x) 1 przy x } Rozpatrujemy R jako przestrzeń liniową nad Q. Czy podzbiór R złożony z liczb postaci a + bπ, a, b Q jest podprzestrzenią liniową? Czy podzbiór ten jest podciałem w R? 3.3. W przestrzeni liniowej funkcji {f : R R} wykazać liniową niezależność wektorów: a) 1, sin x, cos x b) x,x 2,...,x k c) sin x, sin 2x, sin 3x,...,sin kx 3.4. Dane są wektory α 1 = (1, 0, 0, 1),α 2 = (0, 3, 1, 1),α 3 = (1, 3, 5, 0) w R 4. a) Sprawdzić, czy układ jest linowo niezależny. b) Dopełnić go do bazy w R Niech V = C 4. Czy wektor (1, i, 2i, 0) lin{(1, 1, i, 0), (0, i, 1, 0)}? 3.1 Praca domowa - seria IV do oddania 6 listopada (zadania ) 3.6. Na płaszczyźnie zespolonej narysować zbiór { ( 1 + i z C: Re z ) } z 2 > Niech X będzie zbiorem. W zbiorze 2 X wszystkich podzbiorów określamy dodawanie i mnożenie przez elementy ciała Z 2 : A + B = (A B) \ (A B) 1A = A, 0A = a) Udowodnić, że dostajemy przestrzeń liniową nad Z 2.

8 b) Niech Y X. Czy zbiór {A 2 X : A Y = } jest podprzestrzenią? A zbiór {A 2 X : A Y }? c) Czy zbiór A ev 2 X podzbiorów skończonych o parzystej liczbie elementów stanowi podprzestrzeń? A zbiór A odd 2 X podzbiorów o nieparzystej liczbie elementów? d) Znaleźć lin(a ev ) i lin(a odd ). e) Udowodnić, że jeśli A 1, A 1 A 2 A n jest ciągiem ściśle rosnącym, to A 1, A 2,..., A n są wektorami liniowo niezależnymi. f) Udowodnić, że jeśli wśród zbiorów A 1, A 2,... A n żaden nie jest zawarty w sumie pozostałych, to A 1, A 2,... A n są wektorami liniowo niezależnymi Niech funkcje f 1 (x) = x 1, f 2 (x) = x 2, f 3 (x) = x 3 będą elementami przestrzeni liniowej F (R, R) wszystkich funkcji z R w R. Wykazać, że układ f 1, f 2, f 3 jest liniowo niezależny Niech V będzie przestrzenią liniową nad ciałem K, zaś A V jej podzbiorem. Niech α, β V, α β. Przypuśćmy, że α / lin(a), ale α lin(a {β}). Czy wynika z tego, że lin(a {β}) = lin(a {α})? Starannie uzasadnij odpowiedź Załóżmy, ze przestrzeń wektorowa V nad ciałem K da się zapisać jako suma V = V 1 V n podprzestrzeni właściwych V 1,..., V n V. Pokaż, że wtedy K < n. 4 Baza przestrzeni liniowej 4.1. Znaleźć współczynniki wielomianu t 5 t 4 +t 3 t 2 t+1 w bazie przestrzeni wielomianów stopnia 5: 1, t + 1, t 2 + 1, t 3 + 1, t 4 + 1, t Znaleźć bazy podprzestrzeni liniowych przestrzeni R 5 opisanych przez równania: a) b) x + y + z + t + s = 0; x y + z 2s + t = 0 3x + 4y z + s + 3t = 0. x 8y + 5z 9s + t = Podać bazę podprzestrzeni k 2n opisanej n + 1 równaniami: x 1 + x 2 + x x n = 0 x 2 + x x n + x n+1 = x n+1 + x n x 2n = 0

9 4.4. Znaleźć bazę podprzestrzeni liniowej wielomianów spełniających: a) f(1) = f(2) = 0; b) f (3) (7) = 0 (trzecia pochodna) Wykazać, że jeśli χ(f) 2 to dla dowolnych wektorów v, w V zachodzi lin(v + w, v w) = lin(v, w) Rozważmy wektory v 1 = (0, 1, 0, 1, 0), v 2 = (7, 4, 1, 8, 3), v 3 = (0, 3, 0, 4, 0), v 4 = (1, 9, 5, 7, 1), v 5 = (0, 1, 0, 5, 0) w przestrzeni liniowej Q 5. Czy istnieją liczby wymierne a ij Q, 1 i, j 5,dla których podzbiór { 5 j=1 a ijv j : 1 i 5} jest liniowo niezależny. Starannie uzasadnij odpowiedź W przestrzeni liniowej R n dane są wektory α 1,..., α m. Pokazać,że jeżeli m n + 2, to istnieją liczby rzeczywiste a 1,..., a n nie wszystkie równe 0, takie że m i=1 a iα i = 0 i m i=1 a i = 0. P 4.8. Niech α 1 = (1, 3, 1), α 2 = (2, 2, 1), β = ( 3, 0, 1). Znaleźć (jeśli istnieje) taki wektor α 3, że układ α 1, α 2, α 3 jest bazą R 3 i wektor β ma w tej bazie współrzędne 2,-3, 1. b) to samo polecenie gdy β = (3, 5, 2) Niech α 1,...α n będzie baza przestrzeni liniowej V nad ciałem K, zaś W V jej podprzestrzenią k wymiarowa. Pokazać, że dla dowolnych α i1,...α im, m > n k istnieje wektor β W, β 0, który jest kombinacją liniową wektorów α i1,...α im Niech V będzie przestrzenią n wymiarową nad ciałem K i niech α 1,... α n 1 będzie układem liniowo niezależnym. Niech a 1,... a n K i niech β V. Znaleźć warunki konieczne i dostateczne na to, by istniał wektor α n, taki by α 1,... α n był bazą V i a 1,... a n był ciągiem współrzędnych wektora β w tej bazie. Zbadać jednoznaczność rozwiązania Dane wektory w R 3 : α 1 = (1, 1, 1), α 2 = (1, 2, 3), β 1 = (1, 1, 1), β 2 = (4, 1, 2). Opisać (znaleźć bazę i opisać równaniami) lin(α 1, α 2 ) lin(β 1, β 2 ) Niech W R 4 będzie opisane przez równania x 1 + x 2 + x 4 = 0 i x 3 x 4 = 0. Znaleźć równanie przestrzeni rozpiętej przez W i wektor (1, 1, 1, 2) Sprawdzić, że {(a 1,.., a k 2, a k 1, a k,...): a k 2 + a k 1 = a k dla k > 3}, jest podprzestrzenią w przestrzeni k N wszystkich ciągów o wyrazach z k. Znaleźć jej wymiar.

10 4.14. (A.Salwa - kolokwium) Niech K będzie ciałem. Dla dowolnego α = (x 1,..., x n ) K n \ {0} definiujemy p(α) := i, gdy x 1 = = x i 1 = 0 i x i 0. Niech α 1,..., α n będzie bazą przestrzeni K n. Udowodnić, że istnieje baza β 1,..., β n przestrzeni K n, taka że dla każdego 1 i n, β i lin{α 1,..., α i } oraz liczby p(β 1 ),..., p(β n ) są parami różne Udowodnić, że jeżeli K jest skończonym ciałem charakterystyki p, to ciało to ma p n elementów dla pewnego n N Niech V będzie przestrzenią liniową wymiaru n nad ciałem K. Pokazać, że dla dowolnych α 1,..., α m, m n + 2 istnieją a 1,..., a m K takie, że Σ m i=1 a iα i = 0 i Σ m i=1 a i = Niech V będzie przestrzenią liniową, taką że dim V n 1. Pokazać, że istnieje układ n + 1 wektorów α 1,..., α n, α n+1 liniowo zależnych, takich że każde n wektorów tego układu jest liniowo niezależnych (T.Koźniewski - kolokwium) Niech V będzie przestrzenią liniową nad ciałem K i A = {α i } i N jej bazą. Dla każdej liczby n N niech V n = lin{α 1,..., α n } V. a) Pokazać, że dla każdej skończenie wymiarowej podprzestrzeni W V istnieje n N dla którego W V n. b) Podać przykład takiej podprzestrzeni W V, że W V i dla każdego wektora α V \ W zachodzi {aα + β a K, β W } = V Ile jest baz w przestrzeni V = (Z p ) n? Ile jest różnych podprzestrzeni k-wymiarowych? 4.1 Liga zadaniowa - seria IV Niech V będzie przestrzenią n wymiarową nad ciałem K i niech α 1,... α k, 0 k n 1 będzie układem liniowo niezależnym. Niech β V i niech a 1,... a n K. Znaleźć warunki konieczne i dostateczne na to, by istniały wektory α k+1,..., α n, takie by α 1,... α n był bazą V i a 1,... a n był ciągiem współrzędnych wektora β w tej bazie. Zbadać jednoznaczność rozwiązania. Uwaga: jeżeli k = 0, to pytamy o istnienie i jednoznaczność bazy w której zadany wektor ma zadane współrzędne Niech V będzie nieskończenie wymiarową przestrzenią liniową nad ciałem K. Pokazać, że istnieje przeliczalna rodzina właściwych podprzestrzeni V, których suma mnogościowa jest równa V.

11 4.22. Niech V przestrzenią liniową nad ciałem K. Pokazać, że jeżeli dim V > 1 oraz K = q <, to istnieją podprzestrzenie właściwe V 0... V q przestrzeni V, dla których V = V 0 V q Niech A = (α 1,... α n ) i B = (β 1,... β n ) będą bazami przestrzeni liniowej V. Pokazać, że dla każdego 1 k n istnieją wskaźniki i 1,..., i k takie, że zamieniając wektory α 1,... α k z wektorami β i1,... β ik otrzymamy z powrotem dwie bazy przestrzeni V. 4.2 Praca domowa - seria V do oddania 20 listopada (zadania ) Niech oraz W = lin k ((1, 0, 1, 1, 0), (0, 1, 1, 1, 0), (0, 0, 0, 1, 1)) R 5 V = lin k (( 3, 3, 3, 3, 0), (1, 1, 1, 1, 0), (1, 2, 1, 0, 1 + t 3 + 2t)) R 5 a) znajdź bazę W V dla k = Q oraz dla k = R. b) znajdź równania opisujące W + V dla k = Q oraz dla k = R. c) rozstrzygnąć dla jakich wartości parametru t k suma algebraiczna jest sumą prostą V + W = V W jeżeli k = Q oraz jeżeli k = R Udowodnić, że w przestrzeni wielomianów k[x] n stopnia co najwyżej n nad ciałem k, następujace ciagi wielomianów są bazą i znaleźć współczynniki wielomianu f w tych bazach: a) Dla a 0,..., a n różnych elementów k wielomiany g i = i j (x a i)(a j a i ) 1, gdzie przyjmujemy, że iloczyn po zbiorze pustym jest równy 1. b) Dla elementu a k wielomiany 1, (x a),..., (x a) n. Znaleźć współczynniki przy założeniu, że char k = p n Wektory α 1,..., α n o współrzędnych całkowitych stanowią układ liniowo niezależny w przestrzeni Q m. Wykazać, że stanowią one układ liniowo niezależny w przestrzeni Z m p dla prawie wszystkich liczb pierwszych p Niech m 1. Załóżmy, że V jest przestrzenią liniową, zaś (V n ) n N jest taką, rodziną m-wymiarowych podprzestrzeni V, że dim V i V j = m 1 dla dowolnych i j. Uzasadnij, że dim n N V n = m 1 lub dim n N V n = m Rozważmy następujący podzbiór w przestrzeni funkcji R R : {a cos(x b) : a, b R} Pokazać, że to jest R-podprzestrzeń liniowa i znaleźć jej wymiar nad R Niech f k[x] będzie wielomianem stopnia n > 0. Niech I f będzie podzbiorem złożonym z wielomianów postaci f g, gdzie g k[x] jest wielomianem. Pokazać, że I f jest podprzestrznią liniową. Niech A f będzie taką podprzestrznią, że k[x] = I f A f. Znaleźć jakąś bazę przestrzeni A f.

12 5 Suma prosta podprzestrzeni 5.1. Niech U, V będą podprzestrzeniami przestrzeni liniowej W nad ciałem K. Udowodnić równoważność następujących warunków: a) U + V = W i U V = {0} b) α W : α = β + γ gdzie β U, γ V oraz przedstawienie to jest jednoznaczne c) Jeżeli {α i } i I jest bazą U, zaś {α j } j J bazą V, to {α k } k I J jest bazą W Uzasadnić, że dla dowolnego ciała K jeżeli W i U są przestrzeniami rozwiązań poniższych układów równań w K n, to K n = U W. W : x 1 + x x n = 0. U : x 1 = x 2 = x 3 =... = x n 5.3. (A.Salwa- kolokwium) Niech V a,b = lin{(1, 2, 3, 1), (1, 3, 2, 1), (2, 3, a, b)} R 4. a) Znaleźć wymiar V a,b w zależności od a, b R. b) Dla jakich a, b R istnieją podprzestrzenie W, Z R 4, takie że R 4 = V a,b W = W Z = V a,b Z. Podać przykłady takich W i Z (AW) Udowodnić, że jeśli dim V <, to W 1 V = W 2 V wtedy i tylko wtedy gdy W 1 = W2. Podać kontrprzykład, gdy dim V = Niech B A będzie niepustym właściwym podzbiorem. Niech k będzie ciałem i niech V = k A. Rozważmy podprzestrzeń W = {f V : b B f(b) = 0} V. Znaleźć dopełnienie w V podprzestrzeni W Niech {Un} n N będzie rodziną jednowymiarowych podprzestrzeni przestrzeni R 2. Pokazać, że istnieje taka podprzestrzeń V R 2, że U n V = R 2 dla dowolnego n N Niech n > 1 oraz K będzie ciałem charakterystyki rożnej od 2. Pokazać, że przestrzeń macierzy M n n (K) jest sumą prostą V + V, gdzie V + = {A: A = A T } V = {A: A = A T }.

13 6 Przekształcenia liniowe 6.1. Które z następujących przekształceń przestrzeni liniowej V w przestrzeń liniową W nad ciałem k są liniowe? a) k = R, V = {g : X R}, gdzie X pewien zbiór, W = R, f(g) = g(x 0 ), gdzie x 0 X ustalony punkt. b) k = R, V = {g : R R, g różniczkowalna}, W = R, f(g) = g (x), gdzie x R ustalony punkt. c) k = C, V = C 2,W = C 2,f(z 1, z 2 ) = (rez 1, i rez 2 ) d) k = C, V = W = C, f(a + bi) = (a + b) + (a + b)i e) V = k[x], W = {g : k k}, f(a n X n + a n 1 X n a 1 X + a 0 )(a) = a n a n + a n 1 a n a 1 a + a 0.. Podać przykład ciała k, dla którego f nie jest monomorfizmem Czy istnieje przekształcenie liniowe f : C 2 C 2, takie że f(i, 1) = (1 + 2i, i), f(1, i) = (1 + i, 1 i), f(4i 1, 1 + i) = (2 + 3i, 2i) Podać przykład, o ile istnieje, przekształcenia liniowego f : V W spełniającego poniższe warunki. Czy podany przykład jest jedyny? a) V = R 4, W = R 3, f(v ) = lin{(1, 2, 0), ( 1, 0, 1)},f(1, 1, 0, 0) = (0, 0, 0) b) V = R 3, W = R 3, (1, 0, 2) / f(v ), f(1, 1, 2) = (0, 0, 0) c) V = C 4, W = C 5, dim f(v ) = 2, ker f = lin{(1, i, i, 1), (i, 1, 1, i)} 6.4. Dla przestrzeni liniowych V i W nad ciałem K niech L(V, W ) oznacza przestrzeń liniową przekształceń liniowych z V w W. Pokazać, że jeżeli {α i } i I i {β j } j J są bazami przestrzeni V i W odpowiednio, to przekształcenia f i,j, takie, że f i,j (α k ) = δ i,k β j (gdzie δ i,k jest równa 1 dla i=k i 0 w przeciwnym przypadku) są bazą przestrzeni L(V, W ) Niech V i W będą przestrzeniami liniowymi nad ciałem K i niech f, g : V W będą przekształceniami spełniającymi warunek: dla każdego wektora v V istnieje skalar c v K taki, że g(v) = c v f(v). Pokazać, że istnieje c K dla którego g = cf Ile jest przekształceń liniowych (Z 3 ) 3 w (Z 3 ) 3? Ile wśród nich jest izomorfizmów? 6.7. Niech α 0 V. Sprawdzić, że przekształcenie f : L(V, W ) W zadane wzorem f(φ) = φ(α 0 ) jest liniowe. Znaleźć wymiar jego obrazu i jądra.

14 6.8. Pokazać, że przekształcenie liniowe f : V W przestrzeni liniowych nad ciałem k, jest: a) monomorfizmem wtedy i tylko wtedy, gdy istnieje przekształcenie liniowe g : W V, takie, że g f = id V b) epimorfizmem wtedy i tylko wtedy, gdy istnieje przekształcenie liniowe g : W V, takie, że f g = id W 6.9. Niech f : U W będzie przekształceniem liniowym. a) Sprawdzić, że dla dowolnej przestrzeni V, f indukuje przekształcenia liniowe f : L(V, U) L(V, W ) i f : L(W, V ) L(U, V ) zadane wzorami:. f (φ) = f φ i f (ψ) = ψ f b) Udowodnić, że jeżeli f jest monomorfizmem (epimorfizmem), to f jest monomorfizmem (epimorfizmem) a f epimorfizmem (monomorfizmem). c) Policzyć wymiary jądra i obrazu przekształceń f i f (AW) Niech f i : V i V i+1 dla i = 0,..., n będzie ciągiem przekształceń liniowych, takim, że im f i = ker f i+1, V 0 = 0 i V n+1 = 0. Udowodnić, że n i=1 ( 1)i dim V i = (AW)Oznaczmy przez M(n n) przestrzeń liniową macierzy kwadratowych rozmiaru n. (Jaki jest jej wymiar?). Niech T : M(n n) M(n n) będzie transpozycją, tzn. przekształceniem zadanym wzorem T ({a i,j } 1 j,j n ) = {a j,i } 1 j,j n. Znaleźć jądra i obrazy przekształceń S = 1 2 (Id + T ) i A = 1 2 (Id T ) (AW) Rozważamy podprzestrzenie W k K n dla k = 1, 2... n: W k = {x 1 = x 2 = = x k = 0}. Opisać wszystkie f izomorfizmy K n takie, że f(w k ) W k Niech V, W, Z będą przestrzeniam liniowymi nad ciałem K, zaś f Hom(V, W ), g Hom(W, Z) przekształceniami liniowymi takimi że im(f) ma skończenie generowane dopełnienie w W i im(g) ma skończenie generowane dopełnienie w Z. Czy wynika z tego, że im(g f) ma skończenie generowane dopełnienie w Z?

15 6.14. Niech f : M n n (R) R będzie zdefiniowane wzorem f([a ij ]) = n n i=1 j=1 a ij. Pokazać, że f jest przekształceniem liniowym i znaleźć bazę ker f Niech R[X] n, n N będzie podprzestrzenią przestrzeni wielomianów złożona z wielomianów stopnia n. Niech f : R[X] n R[X] n będzie zadane wzorem f : p(x) p(x + 1) p(x). Znaleźć ker f oraz im f podając ich bazy Niech V będzie skończenie wymiarową przestrzenią liniową. Załóżmy, że endomorfizmy f, g End(V ) są takie, że im f + im g = V = ker f + ker g. Pokazać, że im f im g = {0} = ker f ker g Niech V będzie przestrzenią liniową nad ciałem K i niech f : V V będzie przekształceniem liniowym spełniającym warunek f f = af + b id V, gdzie a, b K \ {0}. Pokazać, że f jest monomorfizmem Niech V będzie rzeczywistą przestrzenią liniową parzystowymiarową. Pokazać, że istnieje przekształcenie liniowe J : V V, dla którego J 2 = Id V Niech V będzie rzeczywistą przestrzenią liniową, a J : V V przekształceniem, takim, że J 2 = Id V. Wprowadzić w V strukturę przestrzeni liniowej nad C, tak, że mnożenie przez i C jest przekształceniem J. Wywnioskować, że jeśli dim R V <, to dim R V jest parzysty. 6.1 Praca domowa - seria VI do oddania 4 grudnia 2018 (zadania ) Niech V i W będą skończenie wymiarowymi przestrzeniami liniowymi, zaś V 1, V 2, V 3 i W 1, W 2, W 3 podprzestrzeniami V i W odpowiednio. Załóżmy, że V = V i V j i W = W i W j dla 1 i, j 3, i j. Udowodnić, że jeżeli dim V = dim W, to istnieje izomorfizm f : V W, taki że f(v i ) = W i dla i {1, 2, 3} Niech V i W będą przestrzeniami liniowymi nad k i niech V = V 1 V 2. Dla i = 1, 2, niech U i = {f Hom(V, W ): ker(f) V i }. Pokazać, że U 1 U 2 = {0}. Czy Hom(V, W ) = U 1 U 2? Pokazać, że każdy endomorfizm skończenie wymiarowej przestrzeni liniowej nad ciałem charakterystyki różnej od 2 jest sumą dwóch automorfizmów.

16 6.23. Niech f a : R 3 R 3, f a ((x 1, x 2, x 3 )) = (x 1 + x 2, x 1 + ax 2 + x 3, x 2 + x 3 ), a R będzie przekształceniem liniowym. Niech B = ((1, 1, 0), (1, 1, 1), (0, 1, 1)) będzie bazą R 3. Rozstrzygnąć, dla jakich a, b R istnieje baza A, dla której MA(f B a ) = 0 b Znaleźć tę bazę Niech V będzie skończenie wymiarową przestrzenią liniową. Załóżmy, że endomorfizmy f, g End(V ) są takie, że f g = g f oraz f g jest monomorfizmem. Pokazać, że ker(g f) = ker f ker g. 6.2 Praca domowa - seria VII do oddania 18 grudnia 2018 (zadania ) Podaj przykład endomorfizmu f L(R 3, R 3 ) spełniającego: (1, 1, 2) im(f), ker(f) = lin{( 1, 2, 1)}, f 3 = f f f = Pokazać, że dla dowolnych macierzy A, B, C, dla których poniższe działania mają sens, spełniona jest następująca nierówność: rank BC + rank AB rank ABC + rank B Znaleźć macierz odwrotną do macierzy o k + l wierszach i kolumnach postaci [ ] I k k U 0 Il l, gdzie U jest pewną macierzą o k wierszach i l kolumnach, zaś Ik k i Il l są macierzami jednostkowymi Niech f : R 3 R 4 będzie dane wzorem f(x 1, x 2, x 3 ) = (x 1 + 2x 2 + x 3, x 2 + x 3, x 1 + 2x 2 + 3x 3, x 1 + x 2 + 2x 3 ). a) Znaleźć bazę przestrzeni f 1 (E), gdzie przestrzeń E jest zadana przez układ równań: { x 1 x 2 = 0 E :. x 3 x 4 = 0 b) Opisać układem równań liniowych podprzestrzeń f(w ) R 4, gdzie W jest opisane równaniem x 1 + x 2 + x 3 = 0. c) Czy istnieją bazy A przestrzeni R 3 oraz B przestrzeni R 4 dla których MA(f) B =

17 6.29. Niech f : M 2 (C) M 2 (C) będzie odwzorowaniem liniowym (sprawdź, że jest liniowe) danym jako: ( ) 1 i f(x) = AX XA, gdzie A = M (C) a) wyznacz macierz M B B (f) w bazie B = {E 11, E 12, E 21, E 22, }, gdzie E ij jest macierzą, w której jedynym niezerowym wyrazem jest (i, j)-ty wyraz i jest on równy jeden. b) Znajdź bazy i wymiary przestrzeni ker(f) oraz im(f) Niech V = C 3. Sprawdź, że funkcjonały f 1, f 2, f 3 V określone wzorami f 1 (x, y, z) = 5x 2y, f 2 (x, y, z) = x z, f 1 (x, y, z) = x + y + z, stanowią bazę przestrzeni V. Znajdź bazę przestrzeni V, by ten układ był bazą dualną do szukanej bazy. 7 Endomorfizmy przestrzeni liniowych. Rzuty i symetrie 7.1. W przestrzeni liniowej R 4 niech U = lin{(1, 0, 1, 1), (1, 3, 2, 0), (0, 3, 1, 1)} zaś V = lin{(0, 1, 0, 1), (0, 0, 0, 1)}. Sprawdzić, że U V = R 4. Znaleźć macierz rzutu na V wzdłuż U oraz symetrii względem V wzdluż U w kanonicznej bazie e 1, e 2, e 3, e W przestrzeni R n [X] wielomianów stopnia n rozpatrzmy podprzestrzenie V 1 = {f R n [X]: a R f(a) = f( a)} i V 2 = {f R n [X]: a R: f(a) = f( a)}. Udowodnić, że V 1 V 2 = R n [X]. Znaleźć bazy V 1 i V 2. Znaleźć macierz rzutu na V 1 wzdłuż V 2 w bazie 1, x, x 2,.., x n 7.3. Pokazać, że jeżeli f : V V jest rzutem, to ker f im f = V. Czy jeżeli ker f im f = V, to f jest rzutem na pewną podprzestrzeń V wzdłuż innej podprzestrzeni V? 7.4. Pokazać, że jeżeli f : V V jest rzutem, to f 2 = f. Pokazać, że jeżeli f 2 = f, to f jest rzutem Pokazać, że jeżeli f : V V jest symetrią, to f 2 = id. Pokazać, że jeżeli f 2 = id, i charakterystyka ciała jest różna od 2, to f jest symetrią. Podać przykład, że założenie o charakterystyce jest istotne Niech V będzie skończenie wymiarową przestrzenią liniową nad ciałem K, zaś W i Z jej podprzestrzeniami takimi, że dim W dim Z. Pokazać, że istnieje rzut p : V V, dla którego p(w ) = Z.

18 7.7. Niech V będzie skończenie wymiarową przestrzenią liniową nad K i niech f Hom(V, V ). Pokazać, że istnieje automorfizm h przestrzeni V oraz rzut g, takie że f = hg Które z poniższych macierzy traktowanych jako macierze przekształceń R 3 R 3 są macierzami tego samego przekształcenia liniowego zapisanego w różnych bazach (to znaczy macierzami podobnymi)? Które z nich są macierzami symetrii? , , , , Niech f : V V będzie rzutem na podprzestrzeń W V, wzdłuż podprzestrzeni U V, W U = V. a) Pokazać,że dla dowolnej przestrzeni Z, homomorfizmy indukowane f : L(Z, V ) L(Z, V ) i f : L(V, Z) L(V, Z) są także rzutami. b) W obu przypadkach opisać podprzestrzenie na które i wzdłuż których się rzutuje. c) Niech dim W = k dim U = l k + l = n = dim V. Niech dim Z = m. Dla rzutów f i f znaleźć wymiary podprzestrzeni na które i wzdłuż których się rzutuje. 8 Przestrzenie sprzężone 8.1. Niech f(x, y, z) = 2x + y 3z będzie funkcjonałem na R 3. Znaleźć współrzędne f a) w bazie sprzężonej do standardowej, b) w bazie sprzężonej do (3, 0, 0), (0, 5, 0), (0, 0, 7), c) w bazie sprzężonej do (2, 0, 0), (1, 2, 0), (0, 1, 2) Niech f, g : C 2 C będą funkcjonałami zadanymi wzorami f(x, y) = x + iy, g(x, y) = x iy. Wykazać, że {f, g} stanowią bazę (C 2 ). Znaleźć taką bazę α 1, α 2 C 2, że {f, g} jest bazą sprzężoną do {α 1, α 2 } Znaleźć taką bazę {α i } i=1,2,3 K 3 by standardowy wektor sprzężony ϵ 1 był równy α 2 5α 3.

19 8.4. Niech V będzie przestrzenią wielomianów zespolonych stopnia nie większego od 3. Definiujemy funkcjonały Φ i V dla i = 0, 1, 2, 3 Φ i (f) = f (i) (1) (i-ta pochodna). Znaleźć taką bazę {α i } i=0,...,3 V, że Φ i jest bazą sprzężoną, tzn α i = Φ i Podać przykład bazy R 3 taki, że ϵ = 2α 1 + α 3 oraz ϵ 2 = α 1 + α Niech Φ; C 3 C 4 będzie dane wzorem Φ(x, y, z) = (x + 2y, x + 3y + 2z, y + 2z, x + y 2z). Znaleźć obraz i jądro przekształcenia sprzężonego Φ ; (C 4 ) (C 3 ). Definicja. Niech W V będzie podprzestrzenią liniową. Niech (W ) = {φ V : φ W = 0} Niech V R 4 będzie przestrzenią rozpiętą przez wektory (1, 2, 0, 3), ( 2, 3, 2, 3) i ( 3, 1, 2, 0). Opisać V równaniami. Podać jego bazę Niech V R 4 będzie przestrzenią opisaną przez równanie x 1 = x 2 = x 3 = x 4. Opisać V równaniami. Podać jego bazę Niech W V będzie podprzestrzenią liniową.udowodnić,że istnieje izomorfizm V /(W ) W Niech L V, Φ : V W. Wykazać, że L ker Φ im Φ (L ) Opisać wszystkie funkcjonały φ L(V, V ) dla których φ(fg) = φ(gf) W przestrzeni wszystkich rzeczywistych macierzy n n znaleźć największy możliwy wymiar podprzestrzeni V M n n (R) takiej, że dla dla wszystkich X, Y V, tr XY = Pokazać na przykładzie, że dla przestrzeni skończenie wymiarowej izomorfizm φ {αi} : V V zdefiniowany przez φ {αi}(α i ) = αi zależy od wyboru bazy.

20 8.14. Pokazać, że dla przestrzeni skończenie wymiarowej izomorfizm ψ {αi } : V V zdefiniowany przez ψ {αi }(α i ) = αi nie zależy od wyboru bazy i jest równy przekształceniu ψ : V V, ψ(v)(f) = f(v). Udowodnić, że dla dowolnego przekształcenia liniowego f : V W przemienny jest diagram: V f W. ψ V ψ W V f W Niech V, W będą skończenie wymiarowymi przestrzeniami liniowymi nad ciałem K. Niech Φ V : V V będzie kanonicznym izomorfizmem. a) Niech Ψ : L(V, W ) L(W, V ) będzie dane w następujący sposób: dla f L(V, W ), Ψ(f)(w) V i jest dane wzorem Ψ(f)(w)(φ) = f(g w,φ ), gdzie g w,φ L(V, W ) jest dane wzorem g w,φ (v) = φ(v)w. Udowodnić, że Ψ jest liniowe i jest izomorfizmem. b) Dla V = W mamy izomorfizm Ψ : L(V, V ) L(V, V ). Udowodnić, że Ψ 1 (Φ V ) = tr. 8.1 Praca domowa pod choinkę - seria VIII do oddania 8 stycznia 2019 (zadania ) Udowodnić, że każde przekształcenie liniowe f : V V skończenie wymiarowej przestrzeni liniowej nad dowolnym ciałem, dla którego dim im(f) 1 2 dim V, jest złożeniem dwóch rzutów Niech R 4 = V 1 V 2, gdzie V 1 = lin{(2, 0, 1, 1), (0, 0, 1, 1)} a V 2 jest opisane układem równań: x 1 + x 2 + x 3 + x 4 = 0 2x 1 x 3 + x 4 = 0 Niech s będzie symetrią przestrzeni R 4 względem V 1 wzdłuż V 2. Niech φ (R 4 ) zadane będzie w bazie standardowej wzorem Znaleźć wzór na s (φ). φ(x 1, x 2, x 3, x 4 ) = x 1 3x 2 + x 3 x Niech M n n (k) będzie przestrzenią liniową macierzy nad ciałem k i niech φ (M n n (k)). Pokazać, że istnieje macierz A, taka że φ(x) = tr(xa) dla każdej macierzy X M n n (k).

21 8.19. Definicja: Niech W V będzie podprzestrzenią liniową. Definiujemy: W = {φ V : φ W = 0} V. Udowodnić, że jeżeli V jest przestrzenią skończenie wymiarową, W V podprzestrzenią liniową zaś ψ : V V kanonicznym izomorfizmem, to ψ(w ) = (W ) Niech φ 1,..., φ k V będą funkcjonałami określonymi na przestrzeni liniowej V (niekoniecznie skończenie wymiarowej). Pokazać, że Wywnioskować: k lin{φ 1,..., φ k } = ( ker φ i ). a) φ lin{φ 1,..., φ k } wtedy i tylko wtedy gdy k i=1 ker φ i ker φ. i=1 b) Jeżeli ker φ = ker φ to φ = aφ dla pewnego a K. c) Jeżeli dim V = n, to funkcjonały φ 1,..., φ n są liniowo niezależne wtedy i tylko wtedy gdy n i=1 ker(φ i) = {0}. WESOŁYCH ŚWIĄT!

Zadania egzaminacyjne

Zadania egzaminacyjne Rozdział 13 Zadania egzaminacyjne Egzamin z algebry liniowej AiR termin I 03022011 Zadanie 1 Wyznacz sumę rozwiązań równania: (8z + 1 i 2 2 7 iz 4 = 0 Zadanie 2 Niech u 0 = (1, 2, 1 Rozważmy odwzorowanie

Bardziej szczegółowo

Wykład 4 Udowodnimy teraz, że jeśli U, W są podprzetrzeniami skończenie wymiarowej przestrzeni V to zachodzi wzór: dim(u + W ) = dim U + dim W dim(u

Wykład 4 Udowodnimy teraz, że jeśli U, W są podprzetrzeniami skończenie wymiarowej przestrzeni V to zachodzi wzór: dim(u + W ) = dim U + dim W dim(u Wykład 4 Udowodnimy teraz, że jeśli U, W są podprzetrzeniami skończenie wymiarowej przestrzeni V to zachodzi wzór: dim(u + W ) = dim U + dim W dim(u W ) Rzeczywiście U W jest podprzetrzenią przestrzeni

Bardziej szczegółowo

1 Działania na zbiorach

1 Działania na zbiorach Algebra liniowa z geometrią /4 Działania na zbiorach Zadanie Czy działanie : R R R określone wzorem (x x ) (y y ) := (x y x y x y + x y ) jest przemienne? Zadanie W dowolnym zbiorze X określamy działanie

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA LINIOWA Z ELEMENTAMI GEOMETRII ANALITYCZNEJ

ALGEBRA LINIOWA Z ELEMENTAMI GEOMETRII ANALITYCZNEJ ALGEBRA LINIOWA Z ELEMENTAMI GEOMETRII ANALITYCZNEJ WSHE, O/K-CE 10. Homomorfizmy Definicja 1. Niech V, W będą dwiema przestrzeniami liniowymi nad ustalonym ciałem, odwzorowanie ϕ : V W nazywamy homomorfizmem

Bardziej szczegółowo

Przestrzenie wektorowe

Przestrzenie wektorowe Rozdział 4 Przestrzenie wektorowe Rozważania dotyczące przestrzeni wektorowych rozpoczniemy od kilku prostych przykładów. Przykład 4.1. W przestrzeni R 3 = {(x, y, z) : x, y, z R} wprowadzamy dwa działania:

Bardziej szczegółowo

Zadania z Algebry liniowej 4 Semestr letni 2009

Zadania z Algebry liniowej 4 Semestr letni 2009 Zadania z Algebry liniowej 4 Semestr letni 2009 Ostatnie zmiany 23.05.2009 r. 1. Niech F będzie podciałem ciała K i niech n N. Pokazać, że niepusty liniowo niezależny podzbiór S przestrzeni F n jest także

Bardziej szczegółowo

φ(x 1,..., x n ) = a i x 2 i +

φ(x 1,..., x n ) = a i x 2 i + Teoria na egzamin z algebry liniowej Wszystkie podane pojęcia należy umieć określić i podać pprzykłady, ewentualnie kontrprzykłady. Ponadto należy znać dowody tam gdzie to jest zaznaczone. Liczby zespolone.

Bardziej szczegółowo

. : a 1,..., a n F. . a n Wówczas (F n, F, +, ) jest przestrzenią liniową, gdzie + oraz są działaniami zdefiniowanymi wzorami:

. : a 1,..., a n F. . a n Wówczas (F n, F, +, ) jest przestrzenią liniową, gdzie + oraz są działaniami zdefiniowanymi wzorami: 9 Wykład 9: Przestrzenie liniowe i podprzestrzenie Definicja 9 Niech F będzie ciałem Algebrę (V, F, +, ), gdzie V, + jest działaniem w zbiorze V zwanym dodawaniem wektorów, a jest działaniem zewnętrznym

Bardziej szczegółowo

DB Algebra liniowa 1 semestr letni 2018

DB Algebra liniowa 1 semestr letni 2018 DB Algebra liniowa 1 semestr letni 2018 Teoria oraz większość zadań w niniejszym skrypcie zostały opracowane na podstawie książek: 1 G Banaszak, W Gajda, Elementy algebry liniowej cz I, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne,

Bardziej szczegółowo

Lista. Algebra z Geometrią Analityczną. Zadanie 1 Przypomnij definicję grupy, które z podanych struktur są grupami:

Lista. Algebra z Geometrią Analityczną. Zadanie 1 Przypomnij definicję grupy, które z podanych struktur są grupami: Lista Algebra z Geometrią Analityczną Zadanie 1 Przypomnij definicję grupy, które z podanych struktur są grupami: (N, ), (Z, +) (Z, ), (R, ), (Q \ {}, ) czym jest element neutralny i przeciwny w grupie?,

Bardziej szczegółowo

Przestrzenie liniowe

Przestrzenie liniowe Rozdział 4 Przestrzenie liniowe 4.1. Działania zewnętrzne Niech X oraz F będą dwoma zbiorami niepustymi. Dowolną funkcję D : F X X nazywamy działaniem zewnętrznym w zbiorze X nad zbiorem F. Przykład 4.1.

Bardziej szczegółowo

3 1 + i 1 i i 1 2i 2. Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: [A, X] = B

3 1 + i 1 i i 1 2i 2. Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: [A, X] = B 1. Dla macierzy a) A = b) A = c) A = d) A = 3 1 + i 1 i i i 0 i i 0 1 + i 1 i 0 0 0 0 1 0 1 0 1 + i 1 i Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: A, X = B. Obliczyć pierwiaski z macierzy: A =

Bardziej szczegółowo

Zestaw zadań 5: Sumy i sumy proste podprzestrzeni. Baza i wymiar. Rzędy macierzy. Struktura zbioru rozwiązań układu równań.

Zestaw zadań 5: Sumy i sumy proste podprzestrzeni. Baza i wymiar. Rzędy macierzy. Struktura zbioru rozwiązań układu równań. Zestaw zadań : Sumy i sumy proste podprzestrzeni Baza i wymiar Rzędy macierzy Struktura zbioru rozwiązań układu równań () Pokazać, że jeśli U = lin(α, α,, α k ), U = lin(β, β,, β l ), to U + U = lin(α,

Bardziej szczegółowo

Baza w jądrze i baza obrazu ( )

Baza w jądrze i baza obrazu ( ) Przykład Baza w jądrze i baza obrazu (839) Znajdź bazy jądra i obrazu odwzorowania α : R 4 R 3, gdzie α(x, y, z, t) = (x + 2z + t, 2x + y 3z 5t, x y + z + 4t) () zór ten oznacza, że α jest odwzorowaniem

Bardziej szczegółowo

Pokazać, że wyżej zdefiniowana struktura algebraiczna jest przestrzenią wektorową nad ciałem

Pokazać, że wyżej zdefiniowana struktura algebraiczna jest przestrzenią wektorową nad ciałem Zestaw zadań 9: Przestrzenie wektorowe. Podprzestrzenie () Wykazać, że V = C ze zwykłym dodawaniem jako dodawaniem wektorów i operacją mnożenia przez skalar : C C C, (z, v) z v := z v jest przestrzenią

Bardziej szczegółowo

Zestaw zadań 14: Wektory i wartości własne. ) =

Zestaw zadań 14: Wektory i wartości własne. ) = Zestaw zadań 4: Wektory i wartości własne () Niech V = V V 2 będzie przestrzenią liniową nad ciałem K, w którym + 0 Znaleźć wszystkie podprzestrzenie niezmiennicze rzutu V na V wzdłuż V 2 oraz symetrii

Bardziej szczegółowo

Zadania z Algebry liniowej 3 semestr zimowy 2008/2009

Zadania z Algebry liniowej 3 semestr zimowy 2008/2009 Zadania z Algebry liniowej 3 semestr zimowy 2008/2009 1. Niech V będzie przestrzenią wektorową nad ciałem K i niech 0 K oraz θ V będą elementem zerowym ciała K i wektorem zerowym przestrzeni V. Posługując

Bardziej szczegółowo

Algebra liniowa. 1. Macierze.

Algebra liniowa. 1. Macierze. Algebra liniowa 1 Macierze Niech m oraz n będą liczbami naturalnymi Przestrzeń M(m n F) = F n F n będącą iloczynem kartezjańskim m egzemplarzy przestrzeni F n z naturalnie określonymi działaniami nazywamy

Bardziej szczegółowo

9 Przekształcenia liniowe

9 Przekształcenia liniowe 9 Przekształcenia liniowe Definicja 9.1. Niech V oraz W będą przestrzeniami liniowymi nad tym samym ciałem F. Przekształceniem liniowym nazywamy funkcję ϕ : V W spełniającą warunek (LM) v1,v 2 V a1,a 2

Bardziej szczegółowo

1. Liczby zespolone i

1. Liczby zespolone i Zadania podstawowe Liczby zespolone Zadanie Podać część rzeczywistą i urojoną następujących liczb zespolonych: z = ( + 7i)( + i) + ( 5 i)( + 7i), z = + i, z = + i i, z 4 = i + i + i i Zadanie Dla jakich

Bardziej szczegółowo

Algebra liniowa z geometrią

Algebra liniowa z geometrią Algebra liniowa z geometrią Maciej Czarnecki 15 stycznia 2013 Spis treści 1 Geometria płaszczyzny 2 1.1 Wektory i skalary........................... 2 1.2 Macierze, wyznaczniki, układy równań liniowych.........

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA,

ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA, ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA, MAT00405 PRZEKSZTAL CANIE WYRAZ EN ALGEBRAICZNYCH, WZO R DWUMIANOWY NEWTONA Uprościć podane wyrażenia 7; (b) ( 6)( + ); (c) a 5 6 8a ; (d) ( 5 )( 5 + ); (e) ( 45x 4 y

Bardziej szczegółowo

Lista. Algebra z Geometrią Analityczną. Zadanie 1 Zapisz za pomocą spójników logicznych i kwantyfikatorów: x jest większe niż 6 lub mniejsze niż 4

Lista. Algebra z Geometrią Analityczną. Zadanie 1 Zapisz za pomocą spójników logicznych i kwantyfikatorów: x jest większe niż 6 lub mniejsze niż 4 Lista Algebra z Geometrią Analityczną Zadanie 1 Zapisz za pomocą spójników logicznych i kwantyfikatorów: x jest większe niż 6 lub mniejsze niż 4 jeżeli x jest podzielne przez 4 to jest podzielne przez

Bardziej szczegółowo

R n = {(x 1, x 2,..., x n ): x i R, i {1,2,...,n} },

R n = {(x 1, x 2,..., x n ): x i R, i {1,2,...,n} }, nazywa- Definicja 1. Przestrzenią liniową R n my zbiór wektorów R n = {(x 1, x 2,..., x n ): x i R, i {1,2,...,n} }, z określonymi działaniami dodawania wektorów i mnożenia wektorów przez liczby rzeczywiste.

Bardziej szczegółowo

SIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa

SIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa SIMR 06/07, Analiza, wykład, 07-0- Przestrzeń wektorowa Przestrzeń wektorowa (liniowa) - przestrzeń (zbiór) w której określone są działania (funkcje) dodawania elementów i mnożenia elementów przez liczbę

Bardziej szczegółowo

4 Przekształcenia liniowe

4 Przekształcenia liniowe MIMUW 4. Przekształcenia liniowe 16 4 Przekształcenia liniowe Obok przestrzeni liniowych, podstawowym obiektem algebry liniowej są przekształcenia liniowe. Rozpatrując przekształcenia liniowe między przestrzeniami

Bardziej szczegółowo

Praca domowa - seria 6

Praca domowa - seria 6 Praca domowa - seria 6 28 grudnia 2012 Zadanie 1. Znajdź bazę jądra i obrazu przekształcenia liniowego φ : R 4 wzorem: R 3 danego φ(x 1, x 2, x 3, x 4 ) = (x 1 +2x 2 x 3 +3x 4, x 1 +x 2 +2x 3 +x 4, 2x

Bardziej szczegółowo

Informatyka Stosowana. a b c d a a b c d b b d a c c c a d b d d c b a

Informatyka Stosowana. a b c d a a b c d b b d a c c c a d b d d c b a Działania na zbiorach i ich własności Informatyka Stosowana 1. W dowolnym zbiorze X określamy działanie : a b = b. Pokazać, że jest to działanie łączne. 2. W zbiorze Z określamy działanie : a b = a 2 +

Bardziej szczegółowo

Układy równań liniowych

Układy równań liniowych Układy równań liniowych Niech K będzie ciałem. Niech n, m N. Równanie liniowe nad ciałem K z niewiadomymi (lub zmiennymi) x 1, x 2,..., x n K definiujemy jako formę zdaniową zmiennej (x 1,..., x n ) K

Bardziej szczegółowo

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki Spis treści strona główna 1 Wyrażenia algebraiczne, indukcja matematyczna 2 2 Geometria analityczna w R 2 Liczby zespolone 4 4 Wielomiany

Bardziej szczegółowo

Algebra z Geometrią Analityczną. { x + 2y = 5 x y = 9. 4x + 5y 3z = 9, 2x + 4y 3z = 1. { 2x + 3y + z = 5 4x + 5y 3z = 9 7 1,

Algebra z Geometrią Analityczną. { x + 2y = 5 x y = 9. 4x + 5y 3z = 9, 2x + 4y 3z = 1. { 2x + 3y + z = 5 4x + 5y 3z = 9 7 1, Lista Algebra z Geometrią Analityczną Układy równań. Zadanie 1 Wyjaśnij na czym polega metoda elininacji Gaussa rozwiązując układ równań: { x + 2y = 5 x y = 9 Zadanie 2 Rozwiąż układ równań metodą eliminacji

Bardziej szczegółowo

Zadania z algebry liniowej - sem. I Przestrzenie liniowe, bazy, rząd macierzy

Zadania z algebry liniowej - sem. I Przestrzenie liniowe, bazy, rząd macierzy Zadania z algebry liniowej - sem I Przestrzenie liniowe bazy rząd macierzy Definicja 1 Niech (K + ) będzie ciałem (zwanym ciałem skalarów a jego elementy nazywać będziemy skalarami) Przestrzenią liniową

Bardziej szczegółowo

Wykład 5. Ker(f) = {v V ; f(v) = 0}

Wykład 5. Ker(f) = {v V ; f(v) = 0} Wykład 5 Niech f : V W będzie przekształceniem liniowym przestrzeni wektorowych Wtedy jądrem przekształcenia nazywamy zbiór tych elementów z V, których obrazem jest wektor zerowy w przestrzeni W Jądro

Bardziej szczegółowo

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki opracowanie Spis treści I Wyrażenia algebraiczne, indukcja matematyczna 2 II Geometria analityczna w R 2 4 III Liczby zespolone 5

Bardziej szczegółowo

Liczby zespolone. x + 2 = 0.

Liczby zespolone. x + 2 = 0. Liczby zespolone 1 Wiadomości wstępne Rozważmy równanie wielomianowe postaci x + 2 = 0. Współczynniki wielomianu stojącego po lewej stronie są liczbami całkowitymi i jedyny pierwiastek x = 2 jest liczbą

Bardziej szczegółowo

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki Spis treści 0 Wyrażenia algebraiczne, indukcja matematyczna 2 2 2 1 Geometria analityczna w R 2 3 3 3 2 Liczby zespolone 4 4 4 3

Bardziej szczegółowo

14. Przestrzenie liniowe

14. Przestrzenie liniowe 14. 14.1 Sformułować definicję przestrzeni liniowej. Podać przykłady. Przestrzenią liniową nad ciałem F nazywamy czwórkę uporządkowaną (V, F,+, ), gdzie V jest zbiorem niepustym, F jest ciałem, + jest

Bardziej szczegółowo

Seria zadań z Algebry IIR nr kwietnia 2017 r. i V 2 = B 2, B 4 R, gdzie

Seria zadań z Algebry IIR nr kwietnia 2017 r. i V 2 = B 2, B 4 R, gdzie Seria zadań z Algebry IIR nr 29 kwietnia 207 r Notacja: We wszystkich poniższych zadaniach K jest ciałem, V wektorow a nad K zaś jest przestrzeni a Zadanie Niechaj V = K 4 [t] Określmy podprzestrzenie

Bardziej szczegółowo

Geometria Lista 0 Zadanie 1

Geometria Lista 0 Zadanie 1 Geometria Lista 0 Zadanie 1. Wyznaczyć wzór na pole równoległoboku rozpiętego na wektorach u, v: (a) nie odwołując się do współrzędnych tych wektorów; (b) odwołując się do współrzędnych względem odpowiednio

Bardziej szczegółowo

Rozwiązania, seria 5.

Rozwiązania, seria 5. Rozwiązania, seria 5. 26 listopada 2012 Zadanie 1. Zbadaj, dla jakich wartości parametru r R wektor (r, r, 1) lin{(2, r, r), (1, 2, 2)} R 3? Rozwiązanie. Załóżmy, że (r, r, 1) lin{(2, r, r), (1, 2, 2)}.

Bardziej szczegółowo

Funkcje analityczne. Wykład 2. Płaszczyzna zespolona. Paweł Mleczko. Funkcje analityczne (rok akademicki 2017/2018)

Funkcje analityczne. Wykład 2. Płaszczyzna zespolona. Paweł Mleczko. Funkcje analityczne (rok akademicki 2017/2018) Funkcje analityczne Wykład 2. Płaszczyzna zespolona Paweł Mleczko Funkcje analityczne (rok akademicki 2017/2018) Plan wykładu W czasie wykładu omawiać będziemy różne reprezentacje płaszczyzny zespolonej

Bardziej szczegółowo

Przestrzenie liniowe

Przestrzenie liniowe ALGEBRA LINIOWA 2 Wydział Mechaniczny / AIR, MTR Semestr letni 2009/2010 Prowadzący: dr Teresa Jurlewicz Przestrzenie liniowe Uwaga. W nawiasach kwadratowych podane są numery zadań znajdujących się w podręczniku

Bardziej szczegółowo

1 Elementy logiki i teorii mnogości

1 Elementy logiki i teorii mnogości 1 Elementy logiki i teorii mnogości 11 Elementy logiki Notatki do wykładu Definicja Zdaniem logicznym nazywamy zdanie oznajmujące, któremu przysługuje jedna z dwu logicznych ocen prawda (1) albo fałsz

Bardziej szczegółowo

3 Przestrzenie liniowe

3 Przestrzenie liniowe MIMUW 3 Przestrzenie liniowe 8 3 Przestrzenie liniowe 31 Przestrzenie liniowe Dla dowolnego ciała K, analogicznie jak to robiliśmy dla R, wprowadza się operację dodawania wektorów kolumn z K n i mnożenia

Bardziej szczegółowo

Liczby zespolone. Magdalena Nowak. 23 marca Uniwersytet Śląski

Liczby zespolone. Magdalena Nowak. 23 marca Uniwersytet Śląski Uniwersytet Śląski 23 marca 2012 Ciało liczb zespolonych Rozważmy zbiór C = R R, czyli C = {(x, y) : x, y R}. W zbiorze C definiujemy następujące działania: dodawanie: mnożenie: (a, b) + (c, d) = (a +

Bardziej szczegółowo

Lista. Przestrzenie liniowe. Zadanie 1 Sprawdź, czy (V, +, ) jest przestrzenią liniową nadr :

Lista. Przestrzenie liniowe. Zadanie 1 Sprawdź, czy (V, +, ) jest przestrzenią liniową nadr : Lista Przestrzenie liniowe Zadanie 1 Sprawdź, czy (V, +, ) jest przestrzenią liniową nadr : V = R[X], zbiór wielomianów jednej zmiennej o współczynnikach rzeczywistych, wraz ze standardowym dodawaniem

Bardziej szczegółowo

Algebra liniowa II. Lista 1. 1 u w 0 1 v 0 0 1

Algebra liniowa II. Lista 1. 1 u w 0 1 v 0 0 1 Algebra liniowa II Lista Zadanie Udowodnić, że jeśli B b ij jest macierzą górnotrójkątną o rozmiarze m m, to jej wyznacznik jest równy iloczynowi elementów leżących na głównej przekątnej: det B b b b mm

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ Maciej Burnecki opracowanie strona główna Spis treści I Zadania Wyrażenia algebraiczne indukcja matematyczna Geometria analityczna na płaszczyźnie Liczby zespolone 4 Wielomiany

Bardziej szczegółowo

Wykład 12 i 13 Macierz w postaci kanonicznej Jordana , 0 A 2

Wykład 12 i 13 Macierz w postaci kanonicznej Jordana , 0 A 2 Wykład 12 i 13 Macierz w postaci kanonicznej Jordana Niech A - macierz kwadratowa stopnia n Jak obliczyć np A 100? a 11 0 0 0 a 22 0 Jeśli A jest macierzą diagonalną tzn A =, to Ak = 0 0 a nn Niech B =

Bardziej szczegółowo

1 Przestrzeń liniowa. α 1 x α k x k = 0

1 Przestrzeń liniowa. α 1 x α k x k = 0 Z43: Algebra liniowa Zagadnienie: przekształcenie liniowe, macierze, wyznaczniki Zadanie: przekształcenie liniowe, jądro i obraz, interpretacja geometryczna. Przestrzeń liniowa Już w starożytności człowiek

Bardziej szczegółowo

, to liczby γ +δi oraz γ δi opisują pierwiastki z a+bi.

, to liczby γ +δi oraz γ δi opisują pierwiastki z a+bi. Zestaw 1 Liczby zespolone 1 Zadania do przeliczenia Nie będziemy robić na ćwiczeniach S 1 Policz wartość 1 + i + (2 + i)(i 3) 1 i Zadania domowe x y(1 + i) 1 Znajdź liczby rzeczywiste x, y takie, że +

Bardziej szczegółowo

a 11 a a 1n a 21 a a 2n... a m1 a m2... a mn a 1j a 2j R i = , C j =

a 11 a a 1n a 21 a a 2n... a m1 a m2... a mn a 1j a 2j R i = , C j = 11 Algebra macierzy Definicja 11.1 Dla danego ciała F i dla danych m, n N funkcję A : {1,..., m} {1,..., n} F nazywamy macierzą m n (macierzą o m wierszach i n kolumnach) o wyrazach z F. Wartość A(i, j)

Bardziej szczegółowo

Analiza funkcjonalna 1.

Analiza funkcjonalna 1. Analiza funkcjonalna 1. Wioletta Karpińska Semestr letni 2015/2016 0 Bibliografia [1] Banaszczyk W., Analiza matematyczna 3. Wykłady. (http://math.uni.lodz.pl/ wbanasz/am3/) [2] Birkholc A., Analiza matematyczna.

Bardziej szczegółowo

Funkcje analityczne. Wykład 3. Funkcje holomorficzne. Paweł Mleczko. Funkcje analityczne (rok akademicki 2016/2017) z = x + iy A

Funkcje analityczne. Wykład 3. Funkcje holomorficzne. Paweł Mleczko. Funkcje analityczne (rok akademicki 2016/2017) z = x + iy A Funkcje analityczne Wykład 3. Funkcje holomorficzne Paweł Mleczko Funkcje analityczne (rok akademicki 206/207) Funkcje zespolone zmiennej zespolonej Funkcje zespolone zmiennej zespolonej Niech A C. Funkcja

Bardziej szczegółowo

13 Układy równań liniowych

13 Układy równań liniowych 13 Układy równań liniowych Definicja 13.1 Niech m, n N. Układem równań liniowych nad ciałem F m równaniach i n niewiadomych x 1, x 2,..., x n nazywamy koniunkcję równań postaci a 11 x 1 + a 12 x 2 +...

Bardziej szczegółowo

Algebra z geometrią Lista 1 - Liczby zespolone

Algebra z geometrią Lista 1 - Liczby zespolone Algebra z geometrią Lista 1 - Liczby zespolone 1. Oblicz a) (1 + i)(2 i); b) (3 + 2i) 2 ; c) (2 + i)(2 i); d) (3 i)/(1 + i); e) (1 + i 3)/(2 + i 3); f) (2 + i) 3 ; g) ( 3 i) 3 ; h) ( 2 + i 3) 2 2. Korzystając

Bardziej szczegółowo

dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia 2014 Przestrzeń R k R k = R R... R k razy Elementy R k wektory;

dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia 2014 Przestrzeń R k R k = R R... R k razy Elementy R k wektory; Wykłady 8 i 9 Pojęcia przestrzeni wektorowej i macierzy Układy równań liniowych Elementy algebry macierzy dodawanie, odejmowanie, mnożenie macierzy; macierz odwrotna dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA LINIOWA Z ELEMENTAMI GEOMETRII ANALITYCZNEJ. 1. Ciała

ALGEBRA LINIOWA Z ELEMENTAMI GEOMETRII ANALITYCZNEJ. 1. Ciała ALGEBRA LINIOWA Z ELEMENTAMI GEOMETRII ANALITYCZNEJ WSHE, O/K-CE 1. Ciała Definicja 1. Układ { ; 0, 1; +, } złożony ze zbioru, dwóch wyróżnionych elementów 0, 1 oraz dwóch działań +:, : nazywamy ciałem

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki opracowanie strona główna Spis treści 1 Wyrażenia algebraiczne indukcja matematyczna 1 Geometria analityczna w R 3 3 Liczby zespolone

Bardziej szczegółowo

Algorytm Euklidesa. ZADANIE 1. Oblicz korzystając z algorytmu Euklidesa: (a) NWD(120, 195), (b) NWD(80, 208), (c) NWD(36, 60, 90),

Algorytm Euklidesa. ZADANIE 1. Oblicz korzystając z algorytmu Euklidesa: (a) NWD(120, 195), (b) NWD(80, 208), (c) NWD(36, 60, 90), Algorytm Euklidesa ZADANIE 1. Oblicz korzystając z algorytmu Euklidesa: (a) NWD(120, 195), (b) NWD(80, 208), (c) NWD(36, 60, 90), (d) NWD(120, 168, 280), (e) NWD(30, 42, 70, 105), (f) NWW[120, 195], (g)

Bardziej szczegółowo

1 Zbiory i działania na zbiorach.

1 Zbiory i działania na zbiorach. Matematyka notatki do wykładu 1 Zbiory i działania na zbiorach Pojęcie zbioru jest to pojęcie pierwotne (nie definiuje się tego pojęcia) Pojęciami pierwotnymi są: element zbioru i przynależność elementu

Bardziej szczegółowo

1. Liczby zespolone. Jacek Jędrzejewski 2011/2012

1. Liczby zespolone. Jacek Jędrzejewski 2011/2012 1. Liczby zespolone Jacek Jędrzejewski 2011/2012 Spis treści 1 Liczby zespolone 2 1.1 Definicja liczby zespolonej.................... 2 1.2 Postać kanoniczna liczby zespolonej............... 1. Postać

Bardziej szczegółowo

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria Technologia Chemiczna 008/09 Zajęcia wyrównawcze. Pokazać, że: ( )( ) n k k l = ( n l )( n l k l Zajęcia nr (h) Dwumian Newtona. Indukcja. ). Rozwiązać ( ) ( równanie: ) n n a) = 0 b) 3 ( ) n 3. Znaleźć

Bardziej szczegółowo

Wektory i wartości własne

Wektory i wartości własne Treść wykładu Podprzestrzenie niezmiennicze... Twierdzenie Cayley Hamiltona Podprzestrzenie niezmiennicze Definicja Niech f : V V będzie przekształceniem liniowym. Podprzestrzeń W V nazywamy niezmienniczą

Bardziej szczegółowo

Rozdział 2. Liczby zespolone

Rozdział 2. Liczby zespolone Rozdział Liczby zespolone Zbiór C = R z działaniami + oraz określonymi poniżej: x 1, y 1 ) + x, y ) := x 1 + x, y 1 + y ), 1) x 1, y 1 ) x, y ) := x 1 x y 1 y, x 1 y + x y 1 ) ) jest ciałem zob rozdział

Bardziej szczegółowo

Jak łatwo zauważyć, zbiór form symetrycznych (podobnie antysymetrycznych) stanowi podprzestrzeń przestrzeni L(V, V, K). Oznaczamy ją Sym(V ).

Jak łatwo zauważyć, zbiór form symetrycznych (podobnie antysymetrycznych) stanowi podprzestrzeń przestrzeni L(V, V, K). Oznaczamy ją Sym(V ). Odwzorowania n-liniowe; formy n-liniowe Definicja 1 Niech V 1,..., V n, U będą przestrzeniami liniowymi nad ciałem K. Odwzorowanie G: V 1 V n U nazywamy n-liniowym, jeśli dla każdego k [n] i wszelkich

Bardziej szczegółowo

Algebra liniowa z geometria. - zadania Rok akademicki 2010/2011

Algebra liniowa z geometria. - zadania Rok akademicki 2010/2011 1 GEOMETRIA ANALITYCZNA 1 Wydział Fizyki Algebra liniowa z geometria - zadania Rok akademicki 2010/2011 Agata Pilitowska i Zbigniew Dudek 1 Geometria analityczna 1.1 Punkty i wektory 1. Sprawdzić, czy

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ Lista zadań dla kursów mających ćwiczenia co dwa tygodnie. Zadania po symbolu potrójne karo omawiane są na ćwiczeniach rzadko, ale warto też poświęcić im nieco uwagi. Przy

Bardziej szczegółowo

Układy równań i równania wyższych rzędów

Układy równań i równania wyższych rzędów Rozdział Układy równań i równania wyższych rzędów Układy równań różniczkowych zwyczajnych Wprowadzenie W poprzednich paragrafach zajmowaliśmy się równaniami różniczkowymi y = f(x, y), których rozwiązaniem

Bardziej szczegółowo

Zajmijmy się najpierw pierwszym równaniem. Zapiszmy je w postaci trygonometrycznej, podstawiając z = r(cos ϕ + i sin ϕ).

Zajmijmy się najpierw pierwszym równaniem. Zapiszmy je w postaci trygonometrycznej, podstawiając z = r(cos ϕ + i sin ϕ). Zad (0p) Zaznacz na płaszczyźnie zespolonej wszystkie z C, które spełniają równanie ( iz 3 z z ) Re [(z + 3) ( z 3) = 0 Szukane z C spełniają: iz 3 = z z Re [(z + 3) ( z 3) = 0 Zajmijmy się najpierw pierwszym

Bardziej szczegółowo

Sylabus do programu kształcenia obowiązującego od roku akademickiego 2012/13

Sylabus do programu kształcenia obowiązującego od roku akademickiego 2012/13 Sylabus do programu kształcenia obowiązującego od roku akademickiego 2012/13 (1) Nazwa Algebra liniowa z geometrią (2) Nazwa jednostki prowadzącej Instytut Matematyki przedmiot (3) Kod () Studia Kierunek

Bardziej szczegółowo

1 Podobieństwo macierzy

1 Podobieństwo macierzy GAL (Informatyka) Wykład - zagadnienie własne Wersja z dnia 6 lutego 2014 Paweł Bechler 1 Podobieństwo macierzy Definicja 1 Powiemy, że macierze A, B K n,n są podobne, jeżeli istnieje macierz nieosobliwa

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA LINIOWA Z GEOMETRIĄ, LISTA ZADAŃ NR 8

ALGEBRA LINIOWA Z GEOMETRIĄ, LISTA ZADAŃ NR 8 ALGEBRA LINIOWA Z GEOMETRIĄ, LISTA ZADAŃ NR 8 1. Sprawdzić, czy następujące podzbiory są podprzestrzeniami liniowymi przestrzeni R n (dla odpowiednich n) (a) {[u, v, 2u, 4v] ; u, v R} R 4, (b) {[u, v,

Bardziej szczegółowo

A. Strojnowski - Twierdzenie Jordana 1

A. Strojnowski - Twierdzenie Jordana 1 A Strojnowski - Twierdzenie Jordana 1 Zadanie 1 Niech f b edzie endomorfizmem skończenie wymiarowej przestrzeni V nad cia lem charakterystyki różnej od 2 takim, że M(f) nie jest diagonalizowalna ale M(f

Bardziej szczegółowo

2 Kongruencje 5. 4 Grupy 9. 5 Grupy permutacji Homomorfizmy grup Pierścienie 16

2 Kongruencje 5. 4 Grupy 9. 5 Grupy permutacji Homomorfizmy grup Pierścienie 16 DB Algebra dla informatyków 1 semestr letni 2018 1 Spis treści 1 Podzielność w Z, algorytm Euklidesa 2 2 Kongruencje 5 3 Twierdzenia: Fermata, Eulera i Wilsona 7 4 Grupy 9 5 Grupy permutacji 12 6 Homomorfizmy

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA LINIOWA 2. Lista zadań 2003/2004. Opracowanie : dr Teresa Jurlewicz, dr Zbigniew Skoczylas

ALGEBRA LINIOWA 2. Lista zadań 2003/2004. Opracowanie : dr Teresa Jurlewicz, dr Zbigniew Skoczylas ALGEBRA LINIOWA 2 Lista zadań 23/24 Opracowanie : dr Teresa Jurlewicz dr Zbigniew Skoczylas Lista pierwsza Zadanie Uzasadnić z definicji że zbiór wszystkich rzeczywistych macierzy trójkątnych górnych stopnia

Bardziej szczegółowo

DB Algebra liniowa semestr zimowy 2018

DB Algebra liniowa semestr zimowy 2018 DB Algebra liniowa semestr zimowy 2018 SPIS TREŚCI Teoria oraz większość zadań w niniejszym skrypcie zostały opracowane na podstawie książek: 1 G Banaszak, W Gajda, Elementy algebry liniowej cz I, Wydawnictwo

Bardziej szczegółowo

1. ODPOWIEDZI DO ZADAŃ TESTOWYCH

1. ODPOWIEDZI DO ZADAŃ TESTOWYCH R O Z W I A Z A N I A 1. ODPOWIEDZI DO ZADAŃ TESTOWYCH 1. Dla dowolnych zbiorów A, B, C zachodzi równość (A B) (B C) (C A) = (A B C) (A B C), A (B C) = (A B) (A C), A (B C) = (A B) (A C). 2. Wyrażenie

Bardziej szczegółowo

Algebra Liniowa 2 (INF, TIN), MAP1152 Lista zadań

Algebra Liniowa 2 (INF, TIN), MAP1152 Lista zadań Algebra Liniowa 2 (INF, TIN), MAP1152 Lista zadań Przekształcenia liniowe, diagonalizacja macierzy 1. Podano współrzędne wektora v w bazie B. Znaleźć współrzędne tego wektora w bazie B, gdy: a) v = (1,

Bardziej szczegółowo

Podstawowe struktury algebraiczne

Podstawowe struktury algebraiczne Maciej Grzesiak Podstawowe struktury algebraiczne 1. Wprowadzenie Przedmiotem algebry było niegdyś przede wszystkim rozwiązywanie równań. Obecnie algebra staje się coraz bardziej nauką o systemach matematycznych.

Bardziej szczegółowo

Przestrzeń unitarna. Jacek Kłopotowski. 23 października Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH

Przestrzeń unitarna. Jacek Kłopotowski. 23 października Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH 23 października 2018 Definicja iloczynu skalarnego Definicja Iloczynem skalarnym w przestrzeni liniowej R n nazywamy odwzorowanie ( ) : R n R n R spełniające

Bardziej szczegółowo

GAL. zestawy do prac domowych z rozwiązaniami semestr zimowy 2011/2012. Wydział MIM UW

GAL. zestawy do prac domowych z rozwiązaniami semestr zimowy 2011/2012. Wydział MIM UW GAL zestawy do prac domowych z rozwiązaniami semestr zimowy / Wydział MIM UW wersja z października Spis treści Układy równań Liczby zespolone 7 Przestrzenie liniowe, kombinacje liniowe Podprzestrzenie

Bardziej szczegółowo

macierze jednostkowe (identyczności) macierze diagonalne, które na przekątnej mają same

macierze jednostkowe (identyczności) macierze diagonalne, które na przekątnej mają same 1 Macierz definicja i zapis Macierzą wymiaru m na n nazywamy tabelę a 11 a 1n A = a m1 a mn złożoną z liczb (rzeczywistych lub zespolonych) o m wierszach i n kolumnach (zamiennie będziemy też czasem mówili,

Bardziej szczegółowo

Zadania z Analizy Funkcjonalnej I Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi?

Zadania z Analizy Funkcjonalnej I Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi? Zadania z Analizy Funkcjonalnej I - 1 1. Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi?. a) X = R, x = arctg x ; b) X = R n, d(x, y) = x 1 y 1 + x 2 y 2 + max i 3 x i y i ;

Bardziej szczegółowo

GAL 80 zadań z liczb zespolonych

GAL 80 zadań z liczb zespolonych GAL 80 zadań z liczb zespolonych Postać algebraiczna liczby zespolonej 1 Sprowadź wyrażenia do postaci algebraicznej: (a) ( + i)(3 i) + ( + 31)(3 + 41), (b) (4 + 3i)(5 i) ( 6i), (5 + i)(7 6i) (c), 3 +

Bardziej szczegółowo

1 Określenie pierścienia

1 Określenie pierścienia 1 Określenie pierścienia Definicja 1. Niech P będzie zbiorem, w którym określone są działania +, (dodawanie i mnożenie). Mówimy, że struktura (P, +, ) jest pierścieniem, jeżeli spełnione są następujące

Bardziej szczegółowo

Dr Maciej Grzesiak, Instytut Matematyki

Dr Maciej Grzesiak, Instytut Matematyki liczbowe Dr Maciej Grzesiak, Instytut Matematyki liczbowe Dr Maciej Grzesiak, pok.724 E e-mail: maciej.grzesiak@put.poznan.pl http://www.maciej.grzesiak.pracownik.put.poznan.pl podręcznik: i algebra liniowa

Bardziej szczegółowo

Zadania z GAL-u. 1 Rozwia. Listopad x + 3y = 1 3x + y = x + y = 1 x + 2y 3z = 3 2x + 4y + z = 1 1.2

Zadania z GAL-u. 1 Rozwia. Listopad x + 3y = 1 3x + y = x + y = 1 x + 2y 3z = 3 2x + 4y + z = 1 1.2 Zadania z GAL-u Listopad 2004 1 Rozwia zać uk lady równań: 11 12 13 14 15 { 2x + 3y = 1 3x + y = 0 x + y = 1 x + 2y 3z = 3 2x + 4y + z = 1 3x + y + z = 1 x + 2z = 6 3y + 2z = 0 2x + 3y + 2z = 1 3x + 4y

Bardziej szczegółowo

cx cx 1,cx 2,cx 3,...,cx n. Przykład 4, 5

cx cx 1,cx 2,cx 3,...,cx n. Przykład 4, 5 Matematyka ZLic - 07 Wektory i macierze Wektorem rzeczywistym n-wymiarowym x x 1, x 2,,x n nazwiemy ciąg n liczb rzeczywistych (tzn odwzorowanie 1, 2,,n R) Zbiór wszystkich rzeczywistych n-wymiarowych

Bardziej szczegółowo

1. Liczby zespolone Stwierdzić kiedy kwadrat liczby zespolonej jest liczbą. (i) rzeczywistą, (ii) ujemną, (iii) tylko urojoną?

1. Liczby zespolone Stwierdzić kiedy kwadrat liczby zespolonej jest liczbą. (i) rzeczywistą, (ii) ujemną, (iii) tylko urojoną? 1. Liczby zespolone 1.1. Stwierdzić kiedy kwadrat liczby zespolonej jest liczbą (i) rzeczywistą, (ii) ujemną, (iii) tylko urojoną? 1.2. Doprowadzić do postaci a + ib liczby zespolone (i) (1 13i)/(1 3i),

Bardziej szczegółowo

Wektory i wartości własne

Wektory i wartości własne Treść wykładu Podprzestrzenie niezmiennicze Podprzestrzenie niezmiennicze... Twierdzenie Cayley Hamiltona Podprzestrzenie niezmiennicze Definicja Niech f : V V będzie przekształceniem liniowym. Podprzestrzeń

Bardziej szczegółowo

Matematyka liczby zespolone. Wykład 1

Matematyka liczby zespolone. Wykład 1 Matematyka liczby zespolone Wykład 1 Siedlce 5.10.015 Liczby rzeczywiste Zbiór N ={0,1,,3,4,5, } nazywamy zbiorem Liczb naturalnych, a zbiór N + ={1,,3,4, } nazywamy zbiorem liczb naturalnych dodatnich.

Bardziej szczegółowo

Indukcja matematyczna

Indukcja matematyczna Indukcja matematyczna Zadanie. Zapisać, używając symboli i, następujące wyrażenia (a) n!; (b) sin() + sin() sin() +... + sin() sin()... sin(n); (c) ( + )( + /)( + / + /)... ( + / + / +... + /R). Zadanie.

Bardziej szczegółowo

1. R jest grupą abelową względem działania + (tzn. działanie jest łączne, przemienne, istnieje element neutralny oraz element odwrotny)

1. R jest grupą abelową względem działania + (tzn. działanie jest łączne, przemienne, istnieje element neutralny oraz element odwrotny) Rozdział 1 Pierścienie i ideały Definicja 1.1 Pierścieniem nazywamy trójkę (R, +, ), w której R jest zbiorem niepustym, działania + : R R R i : R R R są dwuargumentowe i spełniają następujące warunki dla

Bardziej szczegółowo

1 Formy hermitowskie. GAL (Informatyka) Wykład - formy hermitowskie. Paweł Bechler

1 Formy hermitowskie. GAL (Informatyka) Wykład - formy hermitowskie. Paweł Bechler GAL (Informatyka) Wykład - formy hermitowskie Wersja z dnia 23 stycznia 2014 Paweł Bechler 1 Formy hermitowskie Niech X oznacza przestrzeń liniową nad ciałem K. Definicja 1. Funkcję φ : X X K nazywamy

Bardziej szczegółowo

Kryptografia - zastosowanie krzywych eliptycznych

Kryptografia - zastosowanie krzywych eliptycznych Kryptografia - zastosowanie krzywych eliptycznych 24 marca 2011 Niech F będzie ciałem doskonałym (tzn. każde rozszerzenie algebraiczne ciała F jest rozdzielcze lub równoważnie, monomorfizm Frobeniusa jest

Bardziej szczegółowo

Ciała skończone. 1. Ciała: podstawy

Ciała skończone. 1. Ciała: podstawy Ciała skończone 1. Ciała: podstawy Definicja 1. Każdy zbiór liczb, w którym są wykonalne wszystkie cztery działania z wyjątkiem dzielenia przez 0 i który zawiera więcej niż jedną liczbę, nazywamy ciałem

Bardziej szczegółowo

Działania Definicja: Działaniem wewnętrznym w niepustym zbiorze G nazywamy funkcję działającą ze zbioru GxG w zbiór G.

Działania Definicja: Działaniem wewnętrznym w niepustym zbiorze G nazywamy funkcję działającą ze zbioru GxG w zbiór G. Działania Definicja: Działaniem wewnętrznym w niepustym zbiorze G nazywamy funkcję działającą ze zbioru GxG w zbiór G. Przykłady działań wewnętrznych 1. Dodawanie i mnożenie są działaniami wewnętrznymi

Bardziej szczegółowo

Pytania i polecenia podstawowe

Pytania i polecenia podstawowe Pytania i polecenia podstawowe Liczby zespolone a) 2 i 1 + 2i 1 + 2i 3 + 4i, c) 1 i 2 + i a) 4 + 3i (2 i) 2, c) 1 3i a) i 111 (1 + i) 100, c) ( 3 i) 100 Czy dla dowolnych liczb z 1, z 2 C zachodzi równość:

Bardziej szczegółowo

2 Rachunek macierzowy, metoda eliminacji Gaussa-Jordana Wprowadzenie teoretyczne Zadania... 9

2 Rachunek macierzowy, metoda eliminacji Gaussa-Jordana Wprowadzenie teoretyczne Zadania... 9 Spis treści 1 Podstawowe struktury algebraiczne 2 11 Grupa, pierścień, ciało 2 12 Grupy permutacji 4 13 Pierścień wielomianów, algorytm Euklidesa, największy wspólny dzielnik 6 14 Zadania 7 2 Rachunek

Bardziej szczegółowo