Matematička analiza 4

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Matematička analiza 4"

Transkrypt

1 Matematička analiza 4 zadaci za vežbu Dragan S. Dor dević

2 2

3 Sadržaj 1 Integrali Dvostruki integrali Trostruki integrali Nesvojstveni integrali n-tostruki integrali Krivolinijski integrali Krivolinijski integrali prvog reda Krivolinijski integrali drugog reda Grinova formula Površinski integrali Površinski integrali prvog reda Površinski integrali drugog reda Formule Gausa-Ostrogrdskog i Stoksa Parametarski integrali Svojstveni parametarski integrali Definicije i teoreme Zadaci Nesvojstveni parametarski integrali Beta i Gama funkcija

4 4 SADRZ AJ

5 Glava 1 Integrali 1.1 Dvostruki integrali Izračunati sledeće dvostruke integrale: I(a) = G (x + y) a dy, gde je skup G odre den nejednačinama: x >, y >, < a x + y 1. Zatim izračunati lim a I(a) I(a) = dy G x+ y, G je trougao ograničen pravama x = 1, x = y, x = y + a, < a < 1. Naći lim I(a). a xydy, G je ograničen x-osom i lukovima kružnica G x2 + y 2 = 1, x 2 + y 2 2x = (x 2 + y 2 )dy. x 2 +y 2 2ay G a2 x 2 y 2 dy, G je ograničen kružnicom x 2 + y 2 = a 2 i pravama y = x, y = x G a2 x 2 y 2 dy, G je krug x 2 + y 2 ax = G ( dy (x 2 +y 2 ) x 2 +y 2 ), G je odre den nejednačinama x 2 y 2, x 2 + y 2 1, x 2 + y G 4 x2 a 2 y 2 b 2 dy, ako je G ograničen elipsama x2 + y2 = 1 a 2 b 2 x i 2 + y2 = 1 i pripada prvom kvadrantu. (2a) 2 (2b) 2 5

6 6 GLAVA 1. INTEGRALI G x + ydy, G je ograničen koordinatnim osama i krivom x + y = , y 1 x y dy xy dy. x 2 +y 2 a x + y 1 x 1, y 2 x+y 2 x 2 +y 2 1 ( x + y )dy. x π, y x x 1, 1 y 1 x 2 +y 4 1,x,y x 4 +y 4 1 x 3 +y 3 1,y y x2 dy. x 2 y 2 dy. cos(x + y) dy. x y dy. (x 2 + y 2 )dy. y 3 1 x 2 y 4 dy. x 2 y 2 1 (x 3 + y 3 )dy Ako je (x, y) f(x, y) neprekidna funkcija u nekom krugu oko tačke 1 (, ), izračunati lim f(x, y)dy. ρ πρ 2 x 2 +y 2 ρ 2 Naći površine skupova u ravni, ograničenih sledećim krivama korišćenjem dvostrukih integrala: xy = a 2, x + y = 5 a, a > y = x 2, x = y y = 3 x, x2 + y 2 = 1.

7 1.1. DVOSTRUKI INTEGRALI y = 2x x 2, y = x (x 2 + y 2 ) 2 = 2ax (x 2 + y 2 ) 3 = x 4 + y (x 2 + y 2 ) 3 = 4x 2 y (x 2 + y 2 ) 2 = 2a 2 (x 2 y 2 ), x 2 + y 2 a (x 2 + y 2 ) 5 = x 2 y (x 3 + y 3 ) 2 = x 2 + y 2, x, y (x 2 + y 2 ) 2 = 8a 2 xy, (x a) 2 + (y a) 2 a x2 + y2 = x + y. a 2 b 2 h k x3 + y3 a 3 b ( x + ) y 2 a b = x ( x + ) y 3 a b = xy c = x2 + y2, x =, y =. h 2 k 2 ( ) x 2 + y2 = xy. a 2 b 2 c 2 a y a, y >. (površinu petlje) x + y = a, x + y = a, a >. Naći zapreminu tela ograničenog sledećim površima u prostoru, korišćenjem dvostrukih integrala: Paraboloidom z = x 2 + y 2, koordinatnim ravnima i ravni x + y = Paraboloidom z = x 2 + y 2 i ravnima z =, y = 1, y = 2x, y = 6 x. Ravnima z =, y + z = 2 i cilindrom y = x Cilindrima y = x, y = 2 x i ravnima z =, x + z = Koordinatnim ravnima, ravni 2x 3y 12 = i cilindrom z = 1 2 y Površi z = cos x cos y i ravnima z =, x + y π 2, x y π Površima x 2 + y 2 = 2x, xy = z, z >.

8 8 GLAVA 1. INTEGRALI Paraboloidom z = 3 x 2 y 2 i ravni z = Sferom x 2 + y 2 + z 2 = R 2 i cilindrom x 2 + y 2 = Rx, x 2 + y 2 Rx Paraboloidom z = x 2 + y 2, cilindrima x 2 + y 2 = x, x 2 + y 2 = 2x i ravni z = Paraboloidom x 2 + y 2 az =, cilindrom (x 2 + y 2 ) 2 = a 2 (x 2 y 2 ) i ravni z =, a > Ravnima z = ax, z = i cilindrom x 2 + y 2 = 2ax Cilindrom x 2 + y 2 2x = i površi z = x 2 y, z Površima x 2 + y 2 + z 2 = 3a 2, x 2 + y 2 = 2az. ( ) 2 x Površi 2 + y2 a 2 b + z 2 = 1. 2 c Izračunati površinu dela cilindra z 2 = 4x koji pripada prvom oktantu, a koji isecaju cilindar y 2 = 4x i ravan x = 1, korišćenjem dvojnih integrala Izračunati površinu dela paraboloida 2z = x 2 + y 2 koji iseca cilindar x 2 + y 2 = Izračunati površinu dela sfere x 2 + y 2 + z 2 = a 2 koji iseca cilindar x 2 + y 2 = b 2, (b a) Naći površinu onog dela sfere x 2 + y 2 + z 2 = R 2 koji se projektuje na ravan z = van kruga x 2 + y 2 Rx =, x, y Naći površinu dela paraboloida z 2 = 2xy, z >, koji je ograničen ravnima x =, x = a, y =, y = b Izračunati površinu dela konusa z 2 = x 2 + y 2, isečenog cilindrom x 2 + y 2 = 2x Naći površinu dela sfere x 2 + y 2 + z 2 = a 2 isečenog cilindrom (x 2 + y 2 ) 2 = a 2 (x 2 y 2 ) Izračunati površinu onog dela površi z 2 = x 2 +2y 2 koji iseca cilindar (x 2 + y 2 ) 2 = 2c 2 xy za x i z.

9 1.2. TROSTRUKI INTEGRALI Trostruki integrali Izračunati sledeće trostruke integrale (1 x)yzdydz, G je ograničen koordinatnim ravnima i ravni G z = 1 x y (x+y+z)dydz, G je ograničen koordinatnim ravnima i ravnima G x = 1, y = 1, z = G (x2 +y 2 +z 2 )dydz, G je ograničen površi 3(x 2 +y 2 )+z 2 = 3a G ydydz, G je ograničen površima y = x 2 + z 2, y = h, h > G y cos(z + x)dydz, G je ograničen cilindrom y = x i ravnima y =, z =, x + z = π G [ (x + y + z) a2] dydz, G je odre den nejednakostima x 2 + y 2 2az, x 2 + y 2 + z 2 3a 2, a > J(b) = dydz, G je ograničen površima z = 1 G (z+a) 2 x 2 y 2 2a (x2 + y 2 ), z = b, a, b >. naći lim J(b). b dydz, G je ograničen koordinatnim ravnima i površi x+y + G (1+x+y+z) 3 z = G x2 + y 2 dydz, G je ograničen ravni z = 1 i površi x 2 +y 2 = z G z ln(x 2 +y 2 +z 2 +1)dydz x 2 +y 2 +z 2 +1, G je lopta x 2 + y 2 + z G (x2 + y 2 + z 2 )dydz, G je ograničen površima y 2 + x 2 = x 2, x 2 + y 2 + z 2 = R 2, x (zajednički deo) G G G 1. xzdydz x 2 +y 2 R 2, G je ograničen površima z 2 = h2 R 2, z = h, x, y. dydz x 2 +y 2 +(z 2) 2, G je ograničen sferom x2 + y 2 + z 2 = 1. dydz x 2 +y 2 +(z 2) 2, G je ograničen cilindrom x2 + y 2 1, 1 z G x2 + y 2 + z 2 dydz, G je ograničen sferom x 2 + y 2 + z 2 = z.

10 1 GLAVA 1. INTEGRALI G (x2 + y 2 )dydz, G je ograničen površima x 2 + y 2 = 2z, z = e xyz x 2 ydydz, uvodeći smenu x = u, y = u+v, z = u u+v+w u+v. x,y 1,z 1,xyz x 2 dy 1 x 2 a dz x x 2 1 x 2 a dy z x 2 + y 2 dz. dy a 2 x 2 +y 2 +z 2 R 2,z 1 x 2 y 2 x2 + y 2 + z 2 dz. (x 2 + y 2 )dy. Izračunati zapreminu tela ograničenog površima: z = x 2 + y 2, z = 2x 2 + 2y 2, y = x, y = x x 2 + z 2 = a 2, x + y = ±a, x y = ±a z = 4 y 2, z = y 2 + 2, x = 1, x = z =, x 2 + y 2 = 4az, x 2 + y 2 = 2cx z = ln(x + 2), z = ln(6 x), x =, x + y =, x y = (x 1) 2 + y 2 = z, 2x + z = z = 6 x 2 y 2, z 2 = x 2 + y x 2 + y 2 + z 2 = 4, x 2 + y 2 = 3z. ( ) 2 x y2 a 2 b + z 2 = 1. 2 c x 2 + y 2 + z 2 = R 2, x 2 + y 2 = R(R 2z) z = x 2 + y 2, z 2 = xy x 1, y 1, x 2 + y 2 1, z (x 2 + y 2 ) 3.

11 1.2. TROSTRUKI INTEGRALI x 2 + y 2 + z 2 = 4Rz 3R 2, z 2 = 4(x 2 + y 2 ) (deo sfere u unutrašnjosti konusa) x2 + y2 + z2 a 2 b 2 c 2 = 1, x2 + y2 = z. a 2 b 2 c x 2 + y 2 + z 2 = 2az, x 2 + y 2 z (x 2 + y 2 + z 2 ) 2 = a 2 (x 2 + y 2 z 2 ) (x 2 + y 2 + z 2 ) 3 = 3xyz (x 2 + y 2 + z 2 ) 2 = a 3 x (x 2 + y 2 z 2 ) 3 = a 3 z (x 2 + y 2 + z 2 ) 3 = a 2 y 2 z ( ) 2 x 2 + y2 + z2 a 2 b 2 c = x, h >. 2 h ( ) 2 x 2 + y2 + z2 a 2 b 2 c = x. 2 ( ) 2 x 2 + y2 + z2 a 2 b 2 c = xyz. 2 ( ) 2 x 2 + y2 + z2 a 2 b 2 c = x 2 + y2. 2 a 2 b ( x + y + ) z 2 a b c = z, x, y, z >. d ( x + y + ) z 2 a b c = x + y, x, y, z >. h k ( x + y + ) z 3 x a b c = ln a + y b + z c x, x, y, z >. a + y b x + y + z = a, x + y + z = 2a, x + y = z, y = x, y = 3x.

12 12 GLAVA 1. INTEGRALI 1.3 Nesvojstveni integrali Ispitati konvergenciju nesvojstvenih integrala: dy , m R. (x 2 +y 2 ) m x 2 +y 2 1 x 2 +y 2 1 dy (1 x 2 y 2 ) m, m R. x 2 +y 2 1,x,y x + y 1 x+y 1 x,y,z x,y,z x 2 +y 2 +z 2 1 dy (x α +y β ) m, α, β, m R. dy x α + y β, α, β R. sin x sin y (x+y) p dy, p R. e x+y+z dydz. e x+y+z dydz. dydz (xyz) a, a R. Izračunati sledeće nesvojstvene integrale: R 2 dy y x x 2 +y 2. dy x 4 +y R 2 dy (1+x 2 +y 2 ) x,y dy (a 2 +x 2 +y 2 ) e x y dy R 2 x y e (x+y) dy.

13 1.3. NESVOJSTVENI INTEGRALI x y x y 2 e y2 dy. x sin y e y dy. y 2 x+y 1,x>,y> x 2 +y 2 1 arctg(x+y) (x 2 +y 2 ) 2 dy. dy (1 x 2 y 2 ) a, a R R 2 e (x2 +y 2) cos(x 2 + y 2 )dy R 2 e (x2 +y 2) sin(x 2 + y 2 )dy. Ako je G krug x 2 +y 2 a 2, ispitati koji od sledećih integrala konvergiraju: G ln x 2 + y 2 dy G G G e x2 y 2 dy. x 2 +y 2 sin(x 2 +y 2 ) (x 2 +y 2 ) 3 dy. cos(x 2 +y 2 ) dy. x 2 +y 2 Izračunati integrale x,y,z x,y,z dydz (1+x+y+z) 2. xydydz (1+x 2 +y 2 +z 2 ) e x2 y 2 z 2 dydz. R ln(x 2 + y 2 + z 2 )dydz. x 2 +y 2 +z 2 R x,y,z 1 dydz x p y q z r, p, q, r R. Ako je G kugla x 2 + y 2 + z 2 konvergiraju: R 2, ispitati koji od sledećih integrala

14 14 GLAVA 1. INTEGRALI G G G dydz (x 2 +y 2 +z 2 ) ln 3 x 2 +y 2 +z 2. ln x 2 +y 2 +z 2 x 2 +y 2 +z 2 dydz. xyz (x 2 +y 2 +z 2 ) 3 dydz. 1.4 n-tostruki integrali Izračunati integrale: G 1 n, G = {(x 1,..., x n ) : x 1,..., x n >, x x n 1} G x 1 1 n, G je kao u prethodnom primeru G 1 n, G = {(x 1,..., x n ) : x x n a} G (x x 2 n) 1 n, G = {(x 1,..., x n ) : x 1,..., x n 1} G (x 1x 2 + x 1 x 3 + x n 1 x n ) 1 n, G je kao u prethodnom primeru.

15 Glava 2 Krivolinijski integrali 2.1 Krivolinijski integrali prvog reda Izračunati krivolinijske integrale prvog reda: γ 2yds, γ je luk parabole y 2 = 2x od tačke (, ) do tačke (4, 8) xyds, γ je prvi svod cikloide x = a(t sin t), y = a(1 cos t). γ γ ye x ds, γ je deo krive x = ln(1 + t 2 ), y = 2 arctg t t + 3 izme du tačaka t = i t = γ x2 + y 2 ds, γ je kružnica x 2 + y 2 = ax ds, γ je deo hiperboličke spirale; jednačina hiperboličke spirale u polarnom obliku je rφ = 1, od φ = 3 do φ = 2 γ (x 2 +y 2 ) 3/ γ (x2 + y 2 )ds, γ je kriva x = a(cos t + t sin t), y = a(1 cos t), t 2π xds, γ je deo logaritamske spirale; jednačina logaritamske spirale γ y u polarnom obliku je r = ae kφ, k >, koji se nalazi u krugu r = a γ (x2 + y 2 + z 2 )ds, γ je deo zavojnice x = a cos t, y = a sin t, z = bt, t 2π. γ x2 y 2 ds, γ je kružnica x 2 + y 2 + z 2 = a 2, x + y + z =. 15

16 16 GLAVA 2. KRIVOLINIJSKI INTEGRALI (x + y + z)ds, γ je presek površi γ x2 + z 2 = a 2, y 2 + z 2 = a 2. Naći dužinu luka krive: x = 3t, y = 3t 2, z = 2t 2, t >, od tačke (,, ) do tačke (3, 3, 2) x = e t cos t, y = e t sin t, z = e t, < t <. 2.2 Krivolinijski integrali drugog reda Izračunati krivolinijske integrale drugog reda (pozitivnu orijentaciju krive u prostoru videti u predavanjima): γ (x2 + y 2 ) + (x 2 2y 2 )dy, y je deo krive y = 1 2 x od tačke x = 1 do x = γ x2 y xy 2 dy, γ je pozitivno orijentisana kružnica x 2 + y 2 = R γ x + y dy, γ je pozitivno orijentisana kriva x 1 + y 1 = 1. 1+y 1+x γ xy [( x 2 + y) dy ( x y 2) ], γ je pozitivno orijentisana kružnica x 2 + y 2 = y xdy, γ je deo cikloide x = a(t sin t), y = a(1 cos t) od γ tačke (, ) do tačke (6π, ) γ y + xdy, γ je petlja Dekartovog lista x = 3at 1+t 3, y = 3at2 1+t x 2 dy y 2, γ je deo asteroide x = a cos 3 t, y = a sin 3 t od tačke (a, ) γ x 5/3 +y 5/3 do tačke (, a) z + xdy + ydz, γ je deo zavojnice x = a cos t, y = a sin t, z = at, γ t [, 2π] (y z) + (z x)dy + (x y)dz, γ je presek koordinatnih ravni γ sa ravni x + y + z = 1; γ je pozitivno orijentisana posmatrana odozgo γ y2 + z 2 dy + x 2 dz, γ je Vivijanijeva kriva: x 2 + y 2 + z 2 = a 2, x 2 + y 2 = ax, a >, z > ; γ je pozitivno orijentisana posmatrana odozgo.

17 2.2. KRIVOLINIJSKI INTEGRALI DRUGOG REDA γ y + zdy + xdz, γ je kriva data kao presek površi x2 + y 2 = r 2 i x 2 = rz; γ je pozitivno orijentisana posmatrana odozgo γ (y2 + z 2 ) + (z 2 + x 2 )dy + (x 2 + y 2 )dz, γ je kriva data kao presek površi x 2 + y 2 + z 2 = R 2 i x 2 + y 2 = 2ax, < a < R; γ je orijentisana pozitivno posmatrana odozgo (y z) + (z x)dy + (x y)dz, γ je presek površi γ x2 + y 2 = a 2 i x + y = 1, a, h > ; γ je pozitivno orijentisana posmatrana odozgo. a b γ (4y2 + 2x 2 ) + (z + x)dy + ydz, γ je presek površi z = 4 x 2 y 2, z = y 2 ; γ je orijentisana pozitivno posmatrana odozgo. Naći funkciju kada je dat njen diferencijal: (e y + x) + (xe y 2y)dy x+ay + y ax dy. x 2 +y 2 x 2 +y (2x cos y y 2 sin x) + (2y cos x x 2 sin y)dy x(1 ey ) (1+x 2 ) 2 + ( e y 1+x ) dy (2xye x2y + y 2 e xy2 + 1) + (x 2 e x2y + 2xye xy2 2y)dy (x 2 2yz) + (y 2 2xz)dy + (z 2 2xy)dz. ( ) ( ) y x + + x dy xy dz. y z z yz 2 z 2 ( ) (2xyz + ln y) + x 2 y + x dy + (x 2 y 2z)dz. y dy z e y x + + 3y x+z3 dz. z 2 [ e y x (x+1) z + ze yz ] dy + Integraliti sledeće diferencijale: [ e y x (x+1) z 2 + ye yz + e z ] dz γ xdy + y, γ je deo krive x6 + x 17 2x 12 = izme du tačaka (, ) i (1, 1).

18 18 GLAVA 2. KRIVOLINIJSKI INTEGRALI (x y)( dy), γ je proizvoljna kriva koja spaja tačke (1, 1) i γ (1, 1) cos y x sin ydy, γ je proizvoljna kriva koja spaja tačke (, n/2) γ i (n/2, ) γ ex (cos y sin ydy), γ je proizvoljna kriva koja spaja tačke (, ) i (a, b). 2.3 Grinova formula Koristeći Grinovu formulu izračunati krivolinijske integrale drugog reda: γ xy2 dy x 2 y, γ je pozitivno orijentisana kružnica x 2 + y 2 = a x2 (x + y) (x y)dy, γ je pozitivno orijentisana elipsa + y2 = 1. γ a 2 b (xy + x + y) + (xy + x y)dy, γ je pozitivno orijentisana kružnica γ x 2 + y 2 = ax γ xdy y x 2 +y 2, γ je pozitivno orijentisana kružnica x 2 +y 2 2x 2y+1 = γ (ex sin y my) + (e x cos y m)dy, ako je γ gornji deo kruňice x 2 + y 2 = ax od tačke (a, ) do tačke (, ). Koristeći krivolinijske integrale, izračunati površine ograničene krivama: x = a cos 3 t, y = a sin 3 t, t 2π (x 2 + y 2 ) 2 = 2a 2 (x 2 + y 2 ) x 3 + y 3 = 3axy (Dekartov list) x = 2a cos t a cos 2t, y = 2a sin t a sin 2t, t 2π (x + y) 2 = ax, y =, a > (x + y) 3 = xy x 3 + y 3 = x 3 + y 2, x =, y =. Koristeći krivolinijske integrale izračunati površinu sledećih površi:

19 2.3. GRINOVA FORMULA omotač cilindra x 2 + y 2 = 4 izme du ravni z = y i z = 3y omotača cilindra x 2 + y 2 = R 2 izme du ravni z = 1 i z = 2y omotača cilindra x 2 + y 2 ax = koji se nalazi unutar sfere x 2 + y 2 + z 2 = a 2.

20 2 GLAVA 2. KRIVOLINIJSKI INTEGRALI

21 Glava 3 Površinski integrali 3.1 Površinski integrali prvog reda Izračunati sledeće površinske integrale prvog reda: (3x + 4y + 2z)dS, S je deo ravni 2x + 3y + 4z = 5 koji pripada S prvom oktantu S ds, S je deo ravni x+y+3z = 1 koji pripada prvom oktantu. (1+x+y) S (y2 + z 2 )ds, S je sfera x 2 + y 2 + z 2 = R ds, S je deo cilindra x 2 + y 2 = R 2 ograničen koordinatnim S x 2 +y 2 +z 2 ravnima i ravni z = h S (x + y + a 2 z 2 )ds, S je deo cilindra y 2 + z 2 = a 2 izme du ravni x = i x = h S x(y2 + z 2 )ds, S je površ data jednačinom x = 4 y 2 z S S ds, S je deo sfere x 2 + y 2 + z 2 = a 2, z. (1+z) 2 ds 1+z, S je deo sfere x 2 + y 2 + z 2 = a 2, z ds S x, S je deo cilindra 2 +y 2 +z x2 + y 2 + z 2 = R 2 ograničen ravnima 2 z = i z = h S R 2. ds x, S je deo površi z = xy ograničen cilindrom 2 +y 2 +z x2 + y 2 = 2 21

22 22 GLAVA 3. POVRŠINSKI INTEGRALI S R2 x 2 y 2 z 2 ds, ako je S površ kruga, datog kao presek površi x 2 + y 2 + z 2 = R 2 i ax + by + cz = d S (xy + yz + zx)ds, S je deo površi z = x 2 + y 2 ograničen cilindrom x 2 + y 2 = 2ax. 3.2 Površinski integrali drugog reda Izračunati površinske integrale drugog reda: z dy + xdz + ydydz, S je gornji deo ravni x y + z = 1 S ograničen koordinatnim ravnima S xyzdy, S je spoljna strana sfere x2 + y 2 + z 2 = 1, x, y S 4 x2 + y 2 dy, S je donja strana kruga x 2 + y 2 a 2, z = S dy + ydz x2 zdydz, S je spoljna strana dela elipsoida 4x 2 + y 2 + 4z 2 = 4 koji pripada drugom oktantu ydz, S je unutrašnja strana tetraedra odre denog koordinatnim S ravnima i ravni x + y + z = S x2 dydz+y 2 dz+z 2 dy, S je spoljna strana sfere x 2 +y 2 +z 2 = R 2 koja pripada prvom oktantu (y z)dydz +(z x)dz +(x y)dy, S je spoljna strana površi S x 2 + y 2 = z 2, z a S 1. 1 dydz+ 1dz+ 1 x2 dy, S je spoljna strana elipsoida + y2 + z2 = x y z a 2 b 2 c yzdy + xzdydz + xydz, S je spoljna strana površi odre dene S površima x 2 + y 2 = R 2, x =, y =, z =, z = a, R, a >.

23 3.3. FORMULE GAUSA-OSTROGRDSKOG I STOKSA Formule Gausa-Ostrogrdskog i Stoksa Koristeći formulu Gaus-Ostrogradskog izračunati integrale: S (x3 cos α+y 3 cos β +z 3 cos γ)ds, S je spoljna strana sfere x 2 +y 2 + z 2 = R 2, a cos α, cos β, cos γ kosinusi pravca njene spoljne normale S [(zn y n ) cos α + (x n z n ) cos β + (y n x n ) cos γ] ds, S je kao u prethodnom primeru, z xdydz + ydz + zdy, S je definisana jednačinama x = (a + S b cos θ) cos φ, y = (a + b cos θ) sin φ, z = b sin θ, θ, φ 2π, a b S x2 dydz + y 2 dz + z 2 dy, S je spoljna strana omotača tela, koje je u zajedničkom unutrašnjem delu površi x 2 + y 2 + y 2 = 1 i z 2 = x2. x 2 +y S (x2 cos α + y 2 cos β + z 2 cos γ)ds, S je deo površi x 2 + y 2 = z 2 ograničene sa z h. Koristeći Stoksovu formulu izračunati krivolinijske integrale: γ y (1 x 2 z 2 ) 3 +xy 3 dy +sin zdz, γ je kriva dobijena presekom elipsoida 4x 2 + y 2 + 4z 2 = 4 i kordinatnim ravnima, a nalazi se u prvom oktantu γ y + x2 dy + zdz, γ je presečna kriva površi x2 x 2 + y2 = z, c >. a 2 b 2 c a 2 + y2 b 2 + z2 c 2 = 1 i γ y+zdy+xdz, γ je kružnica data presekom površi x2 +y 2 +z 2 = a 2 i x + y + z = (y z) + (z x)dy + (x y)dz, γ je deo elipse koja je data kao γ presek površi x 2 + y 2 = a 2 i x + z = 1, a, b > ; γ je orijentisana pozitivno a b posmatrano iz pozitivnog smera x-ose γ ex + z(x 2 + y 2 ) 3/2 dy + yz 3 dz, γ je odre dena presekom površi z = x 2 + y 2 i ravni x =, x = 2, y =, y = γ (y2 + z 2 ) + (z 2 + x 2 )dy + (x 2 + y 2 )dz, γ je kriva data kao presek površi x 2 + y 2 + z 2 = 2ax, x 2 + y 2 = 2bx, z.

24 24 GLAVA 3. POVRŠINSKI INTEGRALI

25 Glava 4 Parametarski integrali 4.1 Svojstveni parametarski integrali Definicije i teoreme Neka je data funkcija f : [a, b] R. Funkcija gornje granice integrala definisana je na sledeći način: F (x) = x a f(t)dt, za one vrednosti x [a, b] za koje postoji prethodni integral. Teorema (1) Ako je funkcija f integrabilna na [a, b], onda je funkcija F neprekidna na [a, b]. (2) Ako je funkcija f neprekidna na [a, b], onda je funkcija F diferencijabilna na [a, b] i F (x) = f(x) za svako x [a, b]. Definicija Neka je X R n merljiv skup, neka je Y R m, i neka je f : X Y R Pretpostavimo da za svako y Y postoji integral F (y) F (y 1,..., y m ) = f(x, y) f(x 1,..., x n, y 1,..., y m ) 1 n. X (4.1) Tada (4.1) jeste svojsvteni parametarski integral, pri čemu je parametar y Y. X 25

26 26 GLAVA 4. PARAMETARSKI INTEGRALI Definicija Funkcija f(x, y) ravnomerno konvergira ka funkciji φ(x) na skupu X (ili po x X) kada y y, ako: ( ϵ > )( δ > )( x X)( y Y )( y y < δ = f(x, y) φ(x) < ϵ. Oznaka je f(x, y) x X φ(x), y y. Teorema Neka je X R n merljiv skup, Y R m, i neka je funkcija f : X Y takva, da za svako y Y postoji integral f(x, y). Neka je y X tačka nagomilavanja skupa Y. Ako funkcija f(x, y) ravnomerno konvergira ka funkciji φ(x) po x X kada y y, tada je φ(x) integrabilna funkcija na skupu X i važi lim y y X f(x, y) = X lim f(x, y) = y y X φ(x). Teorema Neka je X R n kompaktan i merljiv, i neka je Y R m kompaktan skup. Ako je funkcija (x, y) f(x, y) neprekidna na X Y, tada funkcija F postoji i ona je ravnomerno neprekidna na Y. Teorema Ako je funkcija f(x, y) neprekidna na skupu K = X Y, gde su X R n i Y R m merljivi i kompaktni skupovi, onda je dy f(x, y) = f(x, y)dy. Y X Dokaz. Pod uslovima teoreme, skup K je merljiv i kompaktan u R n+m. Prema Fubinijevoj teoremi, oba posmatrana integrala su jednaka integralu f(x, y)dy. K Teorema Neka je X merljiv kompakt u R n, neka je Y = [c, d] R, i neka je data neprekidna funkcija f : X Y R, tako da je parcijalni izvod f(x,y) neprekidan na skupu K = X Y. Tada je funkcija F (y) = f(x, y) y X neprekidno diferencijabilna po y [c, d], i pri tome je F (y) = d f(x, y) f(x, y) =, y [c, d]. dy y X X X Y

27 4.1. SVOJSTVENI PARAMETARSKI INTEGRALI 27 Teorema Neka su f(x, y) i f(x,y) neprekidne funkcije na skupu [a, b] y [c, d]. Neka su α(y) i β(y) diferencijabine funkcije na [c, d]. Tada je funkcija F (y) = β(y) f(x, y) α(y) diferencijabilna na [c, d] i pri tome važi formula F (y) = β(y) α(y) f(x, y) + β (y)f(β(y), y) α (y)f(α(y), y). y Specijalno, ako su α i β neprekidno diferencijabilne, onda je i F neprekidno diferencijabilna Zadaci Naći sledeće granične vrednosti: 1+m lim m m. 1+x 2 +m 2 Rešenje. Neka je m (, 1) i I(m) = 1+m m. Tada je 1+x 2 +m 2 1+m m 1 + x 2 + m 2 = m 1 + x 2 + m x 2 + m m Ako je x [, 1], tada je x 2 + m x 2 = m 2 (1 + x 2 + m 2 )(1 + x 2 ) m x 2 + m 2. Stoga je 1 1+x 2 +m 2 x [,1] 1 1+x 2 kada m +. Prema Teoremi sledi lim m x 2 + m = x 2 = π 4.

28 28 GLAVA 4. PARAMETARSKI INTEGRALI Ako je x [, m], tada je 1 1+x 2 +m x 2, te je m m 1 + x 2 + m = arctg m, m x2 Ako je x [1, 1 + m], tada je tako de 1 1+x 2 +m x 2, i sledi Dakle, 1+m x 2 + m 2 1+m x 2 = arctg(1 + m) π 4, m +. lim I(m) = π. Analogno, lim I(m) = π. m + 4 m lim x 2 cos mx. m Rešenje. Iskoristimo Tejlorovu formulu za funkciju t cos t. Postoji konstanta C >, tako da za svako t važi cos t 1 Ct 2. Ako je x [, 2], tada za svako m važi x 2 cos mx x 2 Cm 2 x 4 16Cm 2. Stoga je x 2 cos mx x [,2] x 2 kada m. Na osnovu Teoreme sledi 2 2 lim x 2 cos mx = x 2 = 8 m lim m 1 1 x2 + m 2. Rešenje. Za x [ 1, 1] važi x 2 + m 2 x = m 2 1 x2 + m 2 + x m2 1. Stoga je x 2 + m 2 x [ 1,1] x kada m 1. Na osnovu Teoreme proizilazi lim m 1 1 x2 + m 2 = 1 x2 + 1 = 2 x2 + 1.

29 4.2. NESVOJSTVENI PARAMETARSKI INTEGRALI 29 Poslednja jednakost proizilazi iz činjenice da je x x parna funkcija. Neka je I = x Posmatrajmo funkcije x = ch t = et +e t, 2 z = sh t = et e t 2. Jednostavno je proveriti ch t = sh t, sh t = ch t, ch 2 t sh 2 t = 1. Ako je t <, onda je e t < e t, te je t sh t = ch t <. Stoga je funkcija x = ch t strogo opadajuća funkcija, ondosno x = ch t je dopustiva smena u integralu I. Tada je = sh t. Tako dj e, x + ako i samo ako t, kao i x 1 ako i samo ako t. Stoga je I = infty sh 2 t dt lim m lim m x m 2. 1+(1+x/m) m e x2 /m Nesvojstveni parametarski integrali Izračunati integrale: I(m) = I(m) = I(m) = I(m) = I(m) = cos m sin m m b+m a+m m e m 1 x 2. ln(1+mx). x sin mx. x arctg x m. ln(1+mx) 1+x 2.

30 3 GLAVA 4. PARAMETARSKI INTEGRALI I(m) = I(m) = ln(x 2 + m 2 ), m >. π ln(1 2m cos x + m 2 ), I() = I(m) = I(m) = π/2 π/2 arctg(m tg x). tg x ln(1+m cos x). cos x I(m) = I(m) = b x m (ln x) k, m > 1.. (m 2 +x 2 ) I(m) = π/2 ln(sin 2 x + m 2 cos 2 x), m > π/2 ln(1+x) 1+x 2.. (a 2 cos 2 x+b 2 sin 2 x) 2 arctg x x, koristeći formulu arctg x = 1 x 2 x dy 1+x 2 y I(a, b) = x b x a, a, b >. ln x sin ( ln 1 x cos x ( ln 1 x ) x b x a d c xy dy. ln x ) x b x a ln x, a, b >., a, b >.

31 4.2. NESVOJSTVENI PARAMETARSKI INTEGRALI π/2 dy ln y 2 x 2 (x 2 +y 2 ) 2 dy. y x (x+y) 2. a+b sin x a b sin x sin x, a > b > Dati su potpuni eliptički integrali π/2 E(k) = 1 k 2 sin 2 φdφ i F (k) = π/2 dφ 1 k2 sin 2 φ. (1) Odrediti prvi i drugi izvod ovih integrala i izraziti izvode preko E(k) i F (k). (2) Pokazati da E(k) zadovoljava diferencijalnu jednačinu (3) Dokazati formulu E (k) + 1 k E (k) + 1 E(k) =. 1 k2 t (4) Dokazati formulu t F (k)k dk = E(y) (1 t 2 )F (t). E(k)k dk = 1 3 [ (1 + t 2 )E(t) (1 t 2 ) 2 F (t) ] Data je Beselova funkcija celobrojnog indeksa n: (1) Dokazati da važi (2) Proveriti formulu Izračunati integrale I n (x) = 1 π π cos(nφ x sin φ)dφ. x 2 I n(x) + xi n(x) + (x 2 n 2 )I n (x) =. t xi (x) = ti 1 (t).

32 32 GLAVA 4. PARAMETARSKI INTEGRALI ln(a 2 +x 2 ) 1+x 2. xe x2 /2 sin ax. x 2 e x2 /2 cos ax. dy 1+x 2 y 2. arctg x x 1 x Beta i Gama funkcija Koristeći osobine beta i gama funkcije, izračunati integrale: x n a dy a 4 y 4. + e 2x. ae 3x +b + e 2x. (e 3x +1) x p 1 ln x 1+x. x ln x. 1+x 3 ln 2 x. 1+x 4 x a 1 x b 1 (1+x) ln x.

Matematička analiza 4

Matematička analiza 4 Matematička analiza 4 zadaci za vežbu Dragan S. Dor dević 1.3.13. Glava 1 Integrali Izračunati sledeće dvostruke integrale: 1.1. I(a) = G ( + y) a, gde je skup G odre den nejednačinama: >, y >, < a +

Bardziej szczegółowo

INTEGRALI I TEORIJA POLJA. - zadaci za vežbu -

INTEGRALI I TEORIJA POLJA. - zadaci za vežbu - INTEGRALI I TEORIJA POLJA - zadaci za vežbu -. Izračunati direktno krivolinijski integral: ydx x dy zdz duž presečne krive površi: C z x a y b i x a y b x a y b, orjentisane u pozitivnom smeru ako se posmatra

Bardziej szczegółowo

dt dt 2 2t = 3 (1 + t). y (x) = x. ] b) x = sin 2 t, y = cos 2 t [ 1 ] c) x = e 2t cos 2 t, y = e 2t sin 2 t [ tg t tg (t + π/4) ]

dt dt 2 2t = 3 (1 + t). y (x) = x. ] b) x = sin 2 t, y = cos 2 t [ 1 ] c) x = e 2t cos 2 t, y = e 2t sin 2 t [ tg t tg (t + π/4) ] 168 Glava 3. Diferencijalni račun 487. Funkcija y = f(x) je zadata parametarskim jednačinama: Naći y (x). x = 2t t 2, y = 3t t 3 (t > 1). y (x) = dy dx = dy dt dt dx = ẏ ẋ = 3 3t2 2 2t = 3 (1 + t). 2 Iz

Bardziej szczegółowo

Neprekidnost i limes. Definicija. Neka je I R otvoreni interval i c I. Funkcija. f : I {c} R

Neprekidnost i limes. Definicija. Neka je I R otvoreni interval i c I. Funkcija. f : I {c} R 4 Neprekidnost i es Definicija. Neka je I R otvoreni interval i c I. Funkcija f : I {c} R ima es u točki c jednak L R ako za svaki niz ( n ) u I {c} vrijedi n = c = n + f( n) = L. n + Može se pokazati

Bardziej szczegółowo

PARCIJALNE DIFERENCIJALNE JEDNAČINE. , odnosno

PARCIJALNE DIFERENCIJALNE JEDNAČINE. , odnosno PARCIJALNE DIFERENCIJALNE JEDNAČINE. Odrediti Košijevo rešenje parijalne diferenijalne jednačine : p + q + 0 koje adovoljava uslov : 0 i p + q + 0 Najpre moramo da prebaimo na drugu stranu! p + q Sada

Bardziej szczegółowo

Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie ZETAW II Całka podwójna.. Obliczyć całki iterowane (a 4 4 2 ( (x + y ( 2 4 ( y x y dy dx y 3 x 2 + y 2 dx dy. 2. Zmienić kolejność całkowania (a (d 2 e ( 2x x

Bardziej szczegółowo

3. Znaleźć długość krzywej l = {y = x, 0 x 1}. 4. Obliczyć objętość bryły powstałej w wyniku obrotu dookoła osi OX krzywej

3. Znaleźć długość krzywej l = {y = x, 0 x 1}. 4. Obliczyć objętość bryły powstałej w wyniku obrotu dookoła osi OX krzywej eria. Obliczyć całki (A) 2 x 2 dx (z definicji); 2 xe x dx; e 2xe x2 dx. 2. Obliczyć pole obszaru (A) {(x, y) : < x < 3, < y < x 2 +}; {(x, y) : 6x x 2 < y < x 2 6x+}. 3. Znaleźć długość krzywej l = {y

Bardziej szczegółowo

Liczby zespolone. Zadanie 1. Oblicz: a) ( 3+i)( 1 3i) b) (3+i)2 (4i+1) i

Liczby zespolone. Zadanie 1. Oblicz: a) ( 3+i)( 1 3i) b) (3+i)2 (4i+1) i Zadanie. Oblicz: a) ( 3+i)( 3i) +i b) (3+i)2 (4i+) i (2+i) 3 Liczby zespolone Zadanie 2. Zaznacz na płaszczyźnie Gaussa zbiór: a) {z : z > 3} b) {z : z i } c) {z : 4 z + + i < 9} Zadanie 3. Wykaż, że suma

Bardziej szczegółowo

x y = 2z, + 2y f(x, y) = ln(x3y ) y x

x y = 2z, + 2y f(x, y) = ln(x3y ) y x . Funkcje wielu zmiennych i funkcje uwikłane Zad.. Obliczyć przybliżoną wartość wyrażenia (, 4) (,), Zad.. Obliczyć przybliżoną wartość wyrażenia, 8, 5, Zad. 3. Wykazać, że każda funkcja z(x, y) = x f

Bardziej szczegółowo

x y = 2z. + 2y f(x, y) = ln(x3y ) y x

x y = 2z. + 2y f(x, y) = ln(x3y ) y x . Funkcje wielu zmiennych i funkcje uwikłane Zad.. Obliczyć przybliżoną wartość wyrażenia (, 4) (,). Zad.. Wykazać, że każda funkcja z(x, y) = x f ( ) y x, gdzie f jest funkcją różniczkowalną jednej zmiennej,

Bardziej szczegółowo

(4) (b) m. (c) (d) sin α cos α = sin 2 k = sin k sin k. cos 2 m = cos m cos m. (g) (e)(f) sin 2 x + cos 2 x = 1. (h) (f) (i)

(4) (b) m. (c) (d) sin α cos α = sin 2 k = sin k sin k. cos 2 m = cos m cos m. (g) (e)(f) sin 2 x + cos 2 x = 1. (h) (f) (i) (3) (e) sin( θ) sin θ cos( θ) cos θ sin(θ + π/) cos θ cos(θ + π/) sin θ sin(θ π/) cos θ cos(θ π/) sin θ sin(θ ± π) sin θ cos(θ ± π) cos θ sin(θ ± π) sin θ cos(θ ± π) cos θ (f) cos x cos y (g) sin x sin

Bardziej szczegółowo

(8) Oblicz wyznacznik dowolnie wybranej macierzy stopnia czwartego. (9) Rozwi aż podany układ równań stosuj ac wzory Cramera:

(8) Oblicz wyznacznik dowolnie wybranej macierzy stopnia czwartego. (9) Rozwi aż podany układ równań stosuj ac wzory Cramera: Zadania przygotowuj ace do kolokwium (budownictwo, studia niestacjonarne, drugi semestr, 209) [7III] () Podaj przykład dowolnej macierzy A drugiego stopnia Oblicz A A T + A T A (2) Podaj przykład dowolnej

Bardziej szczegółowo

Zestaw zadań z Analizy Matematycznej II 18/19. Konwencja: pierwsze litery alfabetu są parametrami, do tego zazwyczaj dodatnimi

Zestaw zadań z Analizy Matematycznej II 18/19. Konwencja: pierwsze litery alfabetu są parametrami, do tego zazwyczaj dodatnimi Literatura pomocnicza Zestaw zadań z Analizy Matematycznej II 8/9 G.M. Fichtenholz - Rachunek różniczkowy i całkowy. B. Demidowicz - Zbiór zadań z analizy matematycznej. T 2,3 Krysicki, Włodarski - Analiza

Bardziej szczegółowo

MATEMATIČKA ANALIZA 2

MATEMATIČKA ANALIZA 2 SVEUČILIŠTE U ZAGREBU FAKULTET ELEKTROTEHNIKE I RAČUNARSTVA ZAVOD ZA PRIMIJENJENU MATEMATIKU MATEMATIČKA ANALIZA 2 Zadaci za vježbu Zagreb, 23. Sadržaj Funkcije više varijabli 3 2 Diferencijalni račun

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe zwyczajne

Równania różniczkowe zwyczajne Równania różniczkowe zwyczajne zadań dla sudenów kierunku Auomayka i roboyka WEAIiIB AGH Michał Góra Wydział Maemayki Sosowanej AGH I. Równania o zmiennych rozdzielonych: y = f (y)f () Zadanie. Rozwiąż

Bardziej szczegółowo

22. CAŁKA KRZYWOLINIOWA SKIEROWANA

22. CAŁKA KRZYWOLINIOWA SKIEROWANA CAŁA RZYWOLINIOWA SIEROWANA Niech łuk o równaniach parametrycznych: x x(t), y y(t), a < t < b, będzie łukiem regularnym skierowanym, tzn łukiem w którym przyjęto punkt A(x(a), y(a)) za początek łuku, zaś

Bardziej szczegółowo

v = v i e i v 1 ] T v =

v = v i e i v 1 ] T v = v U = e i,..., e n ) v = n v i e i i= e i i v T v = = v v n v n U v v v +q 3q +q +q b c d XY X +q Y 3q r +q = r 3q = r +q = r +q = r 3q = r +q = E = E +q + E 3q + E +q = k q r+q 3 + k 3q r 3q 3 b V = kq

Bardziej szczegółowo

Niektóre zastosowania całki krzywoliniowej niezorientowanej 1.Długość l łuku zwykłego gładkiego Γ

Niektóre zastosowania całki krzywoliniowej niezorientowanej 1.Długość l łuku zwykłego gładkiego Γ Niektóre zastosowania całki krzywoliniowej niezorientowanej 1.ługość l łuku zwykłego gładkiego l = 1dl = b a (x (t)) 2 + (y (t) 2 ) + (z (t)) 2 dt 2.Pole powierzchni walcowej = {(x, y, z) : (x, y), 0 z

Bardziej szczegółowo

FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH

FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH 1. Wyznaczyć i narysować dziedziny naturalne podanych funkcji: 4 x 2 y 2 ; (b) g(x, y) = e y x 2 1 ; (c) u(x, y) = arc sin xy; (d) v(x, y) = sin(x 2 + y 2 ); (e) w(x, y) = x sin

Bardziej szczegółowo

Analiza Matematyczna MAEW101 MAP1067

Analiza Matematyczna MAEW101 MAP1067 Analiza Matematyczna MAEW MAP67 Wydział Elektroniki Przykłady do Listy Zadań nr 4 Funkcje wielu zmiennych. Pochodne cząstkowe Opracowanie: dr hab. Agnieszka Jurlewicz Przykłady do zadania 4.: Wyznaczyć

Bardziej szczegółowo

Informacje pomocnicze:

Informacje pomocnicze: dr Krzysztof yjewski Informatyka; S-I 0.in». 7 grudnia 06 Rachunek caªkowy funkcji jednej zmiennej. Caªka nieoznaczona. przydatne wzory: Informacje pomocnicze: Lp. Wzór Uwagi. dx = x c. adx = ax c 3. x

Bardziej szczegółowo

Funkcje wielu zmiennych

Funkcje wielu zmiennych dr Krzysztof yjewski Informatyka I rok I 0 in» 12 stycznia 2016 Funkcje wielu zmiennych Informacje pomocnicze Denicja 1 Niech funkcja f(x y) b dzie okre±lona przynajmniej na otoczeniu punktu (x 0 y 0 )

Bardziej szczegółowo

Analiza Matematyczna MAEW101

Analiza Matematyczna MAEW101 Analiza Matematyczna MAEW Wydział Elektroniki Listy zadań nr 8-4 (część II) na podstawie skryptów: M.Gewert, Z Skoczylas, Analiza Matematyczna. Przykłady i zadania, GiS, Wrocław 5 M.Gewert, Z Skoczylas,

Bardziej szczegółowo

GAL 80 zadań z liczb zespolonych

GAL 80 zadań z liczb zespolonych GAL 80 zadań z liczb zespolonych Postać algebraiczna liczby zespolonej 1 Sprowadź wyrażenia do postaci algebraicznej: (a) ( + i)(3 i) + ( + 31)(3 + 41), (b) (4 + 3i)(5 i) ( 6i), (5 + i)(7 6i) (c), 3 +

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe

Równania różniczkowe Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej Równania różniczkowe 11.05.018 1. Równanie różniczkowe pierwszego rzędu Wiele zagadnień geometrycznych, fizycznych, ekonomicznych i innych prowadzi

Bardziej szczegółowo

x y = 2z. + 2y, z 2y df

x y = 2z. + 2y, z 2y df . Funkcje wielu zmiennych i funkcje uwikłane Zadanie.. Obliczyć przybliżoną wartość wyrażenia (, ) (,). Korzystamy z przybliżenia f, y) f, y ) + x x, y ) + y y, y ), gdzie x = x x a y = y y. Przybliżenie

Bardziej szczegółowo

1. Równanie różniczkowe pierwszego rzędu

1. Równanie różniczkowe pierwszego rzędu 1. Równanie różniczkowe pierwszego rzędu Wiele zagadnień geometrycznych, fizycznych, ekonomicznych i innych prowadzi do zależności, w których pojawiają się pochodne. Przykład. Znaleźć krzywą dla której

Bardziej szczegółowo

Całka krzywoliniowa niezorientowana Niech R 3 będzie krzywą prostowalną opisywaną parametryzacją r:,α, β- γ taką, że

Całka krzywoliniowa niezorientowana Niech R 3 będzie krzywą prostowalną opisywaną parametryzacją r:,α, β- γ taką, że Całka krzywoliniowa niezorientowana Niech R będzie krzywą prostowalną opisywaną parametryzacją r:,α, β- taką, że t α, β : r t = ( t, y t, z t ) ef. Mówimy, że krzywa jest kawałkami gładka funkcja r t ma

Bardziej szczegółowo

Analiza Matematyczna Praca domowa

Analiza Matematyczna Praca domowa Analiza Matematyczna Praca domowa J. de Lucas Zadanie 1. Pokazać, że dla wszystkich n naturalnych ( n ) exp kx k dx 1 dx n = 1 n (e k 1). (0,1) n k=1 n! k=1 Zadanie. Obliczyć dla dowolnego n. (0,1) n (x

Bardziej szczegółowo

Spis treści 1. Macierze, wyznaczniki, równania liniowe 2 2. Geometria analityczna 7 3. Granice, pochodne funkcji i ich zastosowania 10 4.

Spis treści 1. Macierze, wyznaczniki, równania liniowe 2 2. Geometria analityczna 7 3. Granice, pochodne funkcji i ich zastosowania 10 4. Spis treści Macierze wyznaczniki równania liniowe Geometria analityczna 7 Granice pochodne funkcji i ich zastosowania 0 4 Liczby zespolone 6 5 Całki nieoznaczone 8 6 Zastosowania geometryczne całek 0 7

Bardziej szczegółowo

Spis treści 1. Liczby zespolone 2 2. Macierze, wyznaczniki, równania liniowe 4 3. Geometria analityczna 9 4. Granice, pochodne funkcji i ich

Spis treści 1. Liczby zespolone 2 2. Macierze, wyznaczniki, równania liniowe 4 3. Geometria analityczna 9 4. Granice, pochodne funkcji i ich Spis treści Liczby zespolone Macierze wyznaczniki równania liniowe 4 Geometria analityczna 9 4 Granice pochodne funkcji i ich zastosowania 5 Całki nieoznaczone 8 6 Zastosowania geometryczne całek 0 7 Pochodne

Bardziej szczegółowo

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywistej

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywistej Wydział Matematyki Stosowanej Zestaw zadań nr 3 Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie WEiP, energetyka, I rok Elżbieta Adamus 3 listopada 06r. Granica i ciągłość funkcji Granica funkcji rzeczywistej jednej

Bardziej szczegółowo

CAŁKI NIEOZNACZONE C R}.

CAŁKI NIEOZNACZONE C R}. CAŁKI NIEOZNACZONE Definicja 1 Funkcja F jest funkcją pierwotną funkcji f na przedziale I, jeżeli F (x) = f(x) dla każdego x I. Np. funkcjami pierwotnymi funkcji f(x) = sin x na R są cos x, cos x+1, cos

Bardziej szczegółowo

v = v i e i v 1 ] T v = = v 1 v n v n [ ] U [x y z] T (X,Y,Z)

v = v i e i v 1 ] T v = = v 1 v n v n [ ] U [x y z] T (X,Y,Z) v U = e i,..., e n ) v = n v i e i i= e i i U = {X i } i=,n v T v = = v v n v n U x y z T X,Y,Z) v v v = 2 T A, ) b = 3 4 T B, ) c = + b b d = b c c d d 2 + 3b e b c = 5 3 T b d = 5 T c c = 34 d = 26 d

Bardziej szczegółowo

Wykład VI. Badanie przebiegu funkcji. 2. A - przedział otwarty, f D 2 (A) 3. Ekstrema lokalne: 4. Punkty przegięcia. Uwaga!

Wykład VI. Badanie przebiegu funkcji. 2. A - przedział otwarty, f D 2 (A) 3. Ekstrema lokalne: 4. Punkty przegięcia. Uwaga! Wykład VI Badanie przebiegu funkcji 1. A - przedział otwarty, f D A x A f x > 0 f na A x A f x < 0 f na A 2. A - przedział otwarty, f D 2 (A) x A f x > 0 fwypukła ku górze na A x A f x < 0 fwypukła ku

Bardziej szczegółowo

Rachunek różniczkowy i całkowy 2016/17

Rachunek różniczkowy i całkowy 2016/17 Rachunek różniczkowy i całkowy 26/7 Zadania domowe w pakietach tygodniowych Tydzień 3-7..26 Zadanie O. Czy dla wszelkich zbiorów A, B i C zachodzą następujące równości: (A B)\C = (A\C) (B\C), A\(B\C) =

Bardziej szczegółowo

Analiza Matematyczna II dla Inżynierii Biomedycznej Lista zadań

Analiza Matematyczna II dla Inżynierii Biomedycznej Lista zadań Analiza Matematyczna II dla Inżynierii Biomedycznej Lista zadań Jacek Cichoń, WPPT PWr, 05/6 Pochodne i całki funkcji jednej zmiennej Zadanie Oblicz pierwszą i drugą pochodną następujących funkcji. f(x)

Bardziej szczegółowo

f x f x(x, y) (1.1) f(x, y, z) = xyz (1.5)

f x f x(x, y) (1.1) f(x, y, z) = xyz (1.5) 1 Pochodne cząstkowo Pochodną cząstkową funkcji dwóch zmiennych z = f(x, y) względem zmiennej x oznaczamy i definiujemy jako granicę f(x + h, y) f(x, y) lim h 0 h natomiast pochodną cząstkową względem

Bardziej szczegółowo

Blok V: Ciągi. Różniczkowanie i całkowanie. c) c n = 1 ( 1)n n. d) a n = 1 3, a n+1 = 3 n a n. e) a 1 = 1, a n+1 = a n + ( 1) n

Blok V: Ciągi. Różniczkowanie i całkowanie. c) c n = 1 ( 1)n n. d) a n = 1 3, a n+1 = 3 n a n. e) a 1 = 1, a n+1 = a n + ( 1) n V. Napisz 4 początkowe wyrazy ciągu: Blok V: Ciągi. Różniczkowanie i całkowanie a) a n = n b) a n = n + 3 n! c) a n = n! n(n + ) V. Oblicz (lub zapisz) c, c 3, c k, c n k dla: a) c n = 3 n b) c n = 3n

Bardziej szczegółowo

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Ekstrema funkcji wielu zmiennych, twierdzenia o funkcji odwrotnej i funkcji uwikªanej

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Ekstrema funkcji wielu zmiennych, twierdzenia o funkcji odwrotnej i funkcji uwikªanej Zadania z analizy matematycznej - sem. II Ekstrema funkcji wielu zmiennych, twierdzenia o funkcji odwrotnej i funkcji uwikªanej Denicja 1. Niech X = R n b dzie przestrzeni unormowan oraz d(x, y) = x y.

Bardziej szczegółowo

Opracowanie: mgr Jerzy Pietraszko

Opracowanie: mgr Jerzy Pietraszko Analiza Matematyczna Opracowanie: mgr Jerzy Pietraszko Zadanie 1. Oblicz pochodną funkcji: (a) f(x) = x xx (b) f(x) = log sin 4 x cos 4 x (c) f(x) = sin sin x log x 2(2x) (d) f(x) = ( tg ( x + π 2 (e)

Bardziej szczegółowo

Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a).

Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a). Rozwi zania zada«z egzaminu podstawowego z Analizy matematycznej 2.3A (24/5). Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a). Zadanie P/4. Metod operatorow rozwi

Bardziej szczegółowo

24. CAŁKA POWIERZCHNIOWA ZORIENTOWANA

24. CAŁKA POWIERZCHNIOWA ZORIENTOWANA 4. CAŁA POWIERZCHNIOWA ZORIENTOWANA Płat powierzchniowy gładki o równaniach parametrycznych: x = x( u, v ), y = y( u, v ), z = z( u, v ),, (u,v) w którym rozróżniamy dwie jego stron dodatnią i ujemną.

Bardziej szczegółowo

Analiza Matematyczna MAT1317

Analiza Matematyczna MAT1317 Analiza Matematyczna MAT37 Wydziaª Informatyki i Zarz dzania Listy zada«nr -0 cz ±ciowo na podstawie skryptów: M.Gewert, Z Skoczylas, Analiza Matematyczna. Przykªady i zadania, GiS, Wrocªaw 008 M.Gewert,

Bardziej szczegółowo

Spis treści 1. Macierze, wyznaczniki, równania liniowe 2 2. Geometria analityczna 7 3. Przestrzenie liniowe Granice, pochodne funkcji i ich

Spis treści 1. Macierze, wyznaczniki, równania liniowe 2 2. Geometria analityczna 7 3. Przestrzenie liniowe Granice, pochodne funkcji i ich Spis treści Macierze wyznaczniki równania liniowe Geometria analityczna 7 Przestrzenie liniowe 0 4 Granice pochodne funkcji i ich zastosowania 5 Liczby zespolone 8 6 Wielomiany 7 Całki nieoznaczone 8 Zastosowania

Bardziej szczegółowo

Analiza Matematyczna MAEW101

Analiza Matematyczna MAEW101 Analiza Matematyczna MAEW0 Wydział Elektroniki Listy zadań nr -7 (część I) na podstawie skryptów: M.Gewert, Z Skoczylas, Analiza Matematyczna. Przykłady i zadania, GiS, Wrocław 005 M.Gewert, Z Skoczylas,

Bardziej szczegółowo

Wykład z analizy. Tydzień 10 i 11. Różniczkowanie funkcji wielu zmiennych

Wykład z analizy. Tydzień 10 i 11. Różniczkowanie funkcji wielu zmiennych Wykład z analizy Tydzień 1 i 11. Różniczkowanie funkcji wielu zmiennych 1.1 Niech f(x, y) będzie funkcją dwóch zmiennych, i niech druga współrzędna będzie ustalona y = y. Rozważana funkcja zależy tylko

Bardziej szczegółowo

Analiza matematyczna 2 zadania z odpowiedziami

Analiza matematyczna 2 zadania z odpowiedziami Analiza matematyczna zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki strona główna Spis treści I Całki niewłaściwe pierwszego rodzaju II Całki niewłaściwe drugiego rodzaju 5 III Szeregi liczbowe 6 IV Szeregi potęgowe

Bardziej szczegółowo

ANALIZA MATEMATYCZNA 2 zadania z odpowiedziami

ANALIZA MATEMATYCZNA 2 zadania z odpowiedziami ANALIZA MATEMATYCZNA zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki strona główna Spis treści Całki niewłaściwe pierwszego rodzaju Całki niewłaściwe drugiego rodzaju Szeregi liczbowe 4 4 Szeregi potęgowe 5 5

Bardziej szczegółowo

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywsitej

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywsitej Wydział Matematyki Stosowanej Zestaw zadań nr 3 Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie WEiP, energetyka, I rok Elżbieta Adamus listopada 07r. Granica i ciągłość funkcji Granica funkcji rzeczywistej jednej

Bardziej szczegółowo

Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej. Całki nieoznaczone

Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej. Całki nieoznaczone Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej Całki nieoznaczone 1. Definicja całki nieoznaczonej Definicja 1. Funkcja F jest funkcją pierwotną funkcji f na przedziale I, jeżeli F (x) =

Bardziej szczegółowo

ELEKTROTECHNIKA Semestr 2 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Oblicz pochodne cząstkowe rzędu drugiego funkcji:

ELEKTROTECHNIKA Semestr 2 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Oblicz pochodne cząstkowe rzędu drugiego funkcji: ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw. Oblicz pochodne cząstkowe funkcji: a) f(x, y) = x sin y x b) f(x, y) = e y +x 2 c) f(x, y, z) = z cos x+y z 2. Oblicz pochodne cząstkowe rzędu drugiego funkcji: 3. Wyznacz

Bardziej szczegółowo

v = v i e i v 1 ] T v = = v 1 v n v n ] a r +q = a a r 3q =

v = v i e i v 1 ] T v = = v 1 v n v n ] a r +q = a a r 3q = v U = e i,..., e n ) v = n v i e i i= e i i v T v = = v v n v v v v n 3q q q q r q = r 3q = E = E q E 3q E q = k q rq 3 k 3q r 3q 3 r q = k q rq 3 = kq 4 3 ) 4 q d b d c d d X d ± = d r = x y T d ± r ±

Bardziej szczegółowo

Rachunek całkowy funkcji wielu zmiennych.

Rachunek całkowy funkcji wielu zmiennych. Rachunek całkowy funkcji wielu zmiennych. Agata ilitowska 27 1 Całka podwójna. 1.1 Całka podwójna w prostoka cie Niech f be dzie funkcja dwóch zmiennych określona i ograniczona w prostoka cie domknie tym

Bardziej szczegółowo

Funkcje wielu zmiennych

Funkcje wielu zmiennych Funkcje wielu zmiennych Informacje pomocnicze Denicja 1 Niech funkcja f(x, y) b dzie okre±lona przynajmniej na otoczeniu punktu (x 0, y 0 ) Pochodn cz stkow pierwszego rz du funkcji dwóch zmiennych wzgl

Bardziej szczegółowo

AM II /2019 (gr. 2 i 3) zadania przygotowawcze do I kolokwium

AM II /2019 (gr. 2 i 3) zadania przygotowawcze do I kolokwium AM II.1 2018/2019 (gr. 2 i 3) zadania przygotowawcze do I kolokwium Normy w R n, iloczyn skalarny sprawd¹ czy dana funkcja jest norm sprawd¹, czy dany zbiór jest kul w jakiej± normie i oblicz norm wybranego

Bardziej szczegółowo

Kurs Start plus poziom zaawansowany, materiały dla prowadzących, Marcin Kościelecki. Zajęcia 1.

Kurs Start plus poziom zaawansowany, materiały dla prowadzących, Marcin Kościelecki. Zajęcia 1. Projekt Fizyka Plus nr POKL.04.0.0-00-034/ współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki Kurs Start plus poziom zaawansowany,

Bardziej szczegółowo

1 x + 1 dxdy, gdzie obszar D jest ograniczo-

1 x + 1 dxdy, gdzie obszar D jest ograniczo- Biotechnologia, Chemia, Chemia Budowlana - Wydział Chemiczny - 1 Zad.1 Całkę podwójną przez: a) y =, y =, = 1; b) y =, y =, y = 1; c) y =, y = 1, y = 5; d) y = ln, y = + 1, y = 1; e) y = ln, = e, y = 1;

Bardziej szczegółowo

Funkcje wielu zmiennych

Funkcje wielu zmiennych Funkcje wielu zmiennych Wykresy i warstwice funkcji wielu zmiennych. Granice i ciagłość funkcji wielu zmiennych. Pochodne czastkowe funkcji wielu zmiennych. Gradient. Pochodna kierunkowa. Różniczka zupełna.

Bardziej szczegółowo

7.1. Lecture 8 & 9. f(x)dx =lim f(x)dx (7.1) I = f(x)dx (7.3) f(z), z (0 argz π), zf(z) 0. f(z)dz = I R := f(z)dz = f(re iθ )ire iθ dθ (7.

7.1. Lecture 8 & 9. f(x)dx =lim f(x)dx (7.1) I = f(x)dx (7.3) f(z), z (0 argz π), zf(z) 0. f(z)dz = I R := f(z)dz = f(re iθ )ire iθ dθ (7. Lecture 8 & 9 7, r f(x) =lim f(x) (7.) r r f(x) =lim f(x) +lim f(x) (7.) r r r 7. f(z) I = f(x) (7.) f(z), z ( argz π), zf(z) [ R, R], : z = R Jordan C f(z). C f(z)dz = R R f(x) + f(z)dz =πi i Res z=zi

Bardziej szczegółowo

1. Liczby zespolone Zadanie 1.1. Przedstawić w postaci a + ib, a, b R, następujące liczby zespolone (1) 1 i (2) (5)

1. Liczby zespolone Zadanie 1.1. Przedstawić w postaci a + ib, a, b R, następujące liczby zespolone (1) 1 i (2) (5) . Liczby zespolone Zadanie.. Przedstawić w postaci a + ib, a, b R, następujące liczby zespolone () i +i, () 3i, (3) ( + i 3) 6, (4) (5) ( +i ( i) 5, +i 3 i ) 4. Zadanie.. Znaleźć moduł i argument główny

Bardziej szczegółowo

WSKAZANIE OBSZARÓW OBJĘTYCH OCHRONĄ ŚCISŁĄ, CZYNNĄ I KRAJOBRAZOWĄ

WSKAZANIE OBSZARÓW OBJĘTYCH OCHRONĄ ŚCISŁĄ, CZYNNĄ I KRAJOBRAZOWĄ 43 Załącznik nr 4 WSKAZANIE OBSZARÓW OBJĘTYCH OCHRONĄ ŚCISŁĄ, CZYNNĄ I KRAJOBRAZOWĄ Lp. Rodzaj ochrony Lokalizacja 1) Powierzchnia ogółem w ha 1 Ochrona ścisła Oddziały 1b, 1c, 1d, 1f, 1g, 1h, 1i, 1j,

Bardziej szczegółowo

Zadania egzaminacyjne

Zadania egzaminacyjne Rozdział 13 Zadania egzaminacyjne Egzamin z algebry liniowej AiR termin I 03022011 Zadanie 1 Wyznacz sumę rozwiązań równania: (8z + 1 i 2 2 7 iz 4 = 0 Zadanie 2 Niech u 0 = (1, 2, 1 Rozważmy odwzorowanie

Bardziej szczegółowo

1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej. Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci

1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej. Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci Zebraª do celów edukacyjnych od wykªadowców PK, z ró»nych podr czników Maciej Zakarczemny 1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci dotycz cych funkcji elementarnych,

Bardziej szczegółowo

ELEKTROTECHNIKA Semestr 1 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + 2j)(5 2j),

ELEKTROTECHNIKA Semestr 1 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + 2j)(5 2j), ELEKTROTECHNIKA Semestr Rok akad. / 5 ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw. Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + j)(5 j) 3 j +j (5 + j) (3 + j) 3. Narysuj zbiory punktów na płaszczyźnie: +j

Bardziej szczegółowo

Matematická analýza II pro kombinované studium. Konzultace první a druhá. RNDr. Libuše Samková, Ph.D. pf.jcu.cz

Matematická analýza II pro kombinované studium. Konzultace první a druhá. RNDr. Libuše Samková, Ph.D.   pf.jcu.cz Učební texty ke konzultacím předmětu Matematická analýza II pro kombinované studium Konzultace první a druhá RNDr. Libuše Samková, Ph.D. e-mail: lsamkova@ pf.jcu.cz webová stránka: home.pf.jcu.cz/ lsamkova/

Bardziej szczegółowo

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Całki nieoznaczone

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Całki nieoznaczone Zadania z analizy matematycznej - sem. II Całki nieoznaczone Definicja 1 (funkcja pierwotna i całka nieoznaczona). Niech f : I R. Mówimy, że F : I R jest funkcją pierwotną funkcji f, jeśli F jest różniczkowalna

Bardziej szczegółowo

R Z N C. p11. a!b! = b (a b)!b! d n dx n [xn sin x] = x n(n k) (sin x) (n) = n(n 1) (n k + 1) sin(x + kπ. n(n 1) (n k + 1) sin(x + lπ 2 )

R Z N C. p11. a!b! = b (a b)!b! d n dx n [xn sin x] = x n(n k) (sin x) (n) = n(n 1) (n k + 1) sin(x + kπ. n(n 1) (n k + 1) sin(x + lπ 2 ) 5 Z N p ) a a + b)! b ) a!b! a a! b a b)!b! p n n k nn k) n ) n k) d n d n [n sin ] n nn k) sin ) n) k n nn ) n k + ) sin + lπ ) k d n d n [n sin ] n k ) n n ) n k) sin ) k) k n k ) n nn ) n k + ) sin

Bardziej szczegółowo

1 Funkcja wykładnicza i logarytm

1 Funkcja wykładnicza i logarytm 1 Funkcja wykładnicza i logarytm 1. Rozwiązać równania; (a) x + 3 = 3 ; (b) x 2 + 9 = 5 ; (c) 3 x 1 = 3x 2 2. Rozwiązać nierówności : (a) 2x 1 > 2 ; (b) 3x 4 2x + 3 > x + 2 ; (c) 3 x > 1. 3. Znając wykres

Bardziej szczegółowo

Rachunek różniczkowy i całkowy w przestrzeniach R n

Rachunek różniczkowy i całkowy w przestrzeniach R n Rachunek różniczkowy i całkowy w przestrzeniach R n Na dzisiejszym wykładzie rozważać będziemy funkcje f : R m R n Każda taka funkcję f można przedstawić jako wektor funkcji (f 1, f 2,, f n ), gdzie każda

Bardziej szczegółowo

Matematyka Lista 1 1. Matematyka. Lista Obliczyć lub uprościć zapis (zapisać jako potęgę):

Matematyka Lista 1 1. Matematyka. Lista Obliczyć lub uprościć zapis (zapisać jako potęgę): Matematyka Lista 1 1 Matematyka Lista 1 1. Obliczyć lub uprościć zapis (zapisać jako potęgę): 3 3 3 ( ) 1 4 2 5 8 3 100 3 2 4 1 3 4 2 4 9 1 3 3 9 3. 5 2. Rozwiązać równania i nierówności: 4 2x+1 = 8 5x

Bardziej szczegółowo

Technika Próżniowa. Przyszłość zależy od dobrego wyboru produktu. Wydanie Specjalne.

Technika Próżniowa. Przyszłość zależy od dobrego wyboru produktu. Wydanie Specjalne. Technika Próżniowa Przyszłość zależy od dobrego wyboru produktu Wydanie Specjalne www.piab.com P6040 Dane techniczne Przepływ podciśnienia Opatentowana technologia COAX. Dostępna z trójstopniowym wkładem

Bardziej szczegółowo

Rachunek ró»niczkowy funkcji jednej zmiennej

Rachunek ró»niczkowy funkcji jednej zmiennej Lista Nr 5 Rachunek ró»niczkowy funkcji jednej zmiennej 5.0. Obliczanie pochodnej funkcji Pochodne funkcji podstawowych. f() = α f () = α α. f() = log a f () = ln a '. f() = ln f () = 3. f() = a f () =

Bardziej szczegółowo

1 Równanie różniczkowe pierwszego rzędu

1 Równanie różniczkowe pierwszego rzędu 1 Równanie różniczkowe pierwszego rzędu Wiele zagadnień geometrycznych, fizycznych, ekonomicznych i innych prowadzi do zależności, w których pojawiają się pochodne. Przykład 1. Znaleźć krzywą dla której

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA LINIOWA 2. Lista zadań 2003/2004. Opracowanie : dr Teresa Jurlewicz, dr Zbigniew Skoczylas

ALGEBRA LINIOWA 2. Lista zadań 2003/2004. Opracowanie : dr Teresa Jurlewicz, dr Zbigniew Skoczylas ALGEBRA LINIOWA 2 Lista zadań 23/24 Opracowanie : dr Teresa Jurlewicz dr Zbigniew Skoczylas Lista pierwsza Zadanie Uzasadnić z definicji że zbiór wszystkich rzeczywistych macierzy trójkątnych górnych stopnia

Bardziej szczegółowo

x2 + 2x 15 x 2 + 4x ) f(x) = x 2 + 2x 15 x2 + x 12 3) f(x) = x 3 + 3x 2 10x. x 3 + 3x 2 10x x 2 + x 12 10) f(x) = log 2.

x2 + 2x 15 x 2 + 4x ) f(x) = x 2 + 2x 15 x2 + x 12 3) f(x) = x 3 + 3x 2 10x. x 3 + 3x 2 10x x 2 + x 12 10) f(x) = log 2. Příklady k 1 zápočtové písemce Definiční obor funkce Určete definiční obor funkce: x + x 15 1 f(x x + x 1 ( x + x 1 f(x log x + x 15 x + x 1 3 f(x x 3 + 3x 10x ( x 3 + 3x 10x f(x log x + x 1 x3 + 5x 5

Bardziej szczegółowo

Wykład 5. Zagadnienia omawiane na wykładzie w dniu r

Wykład 5. Zagadnienia omawiane na wykładzie w dniu r Wykład 5. Zagadnienia omawiane na wykładzie w dniu 14.11.2018r Definicja (iloraz różnicowy) Niech x 0 R oraz niech funkcja f będzie określona przynajmnniej na otoczeniu O(x 0 ). Ilorazem różnicowym funkcji

Bardziej szczegółowo

opracował Maciej Grzesiak Całki krzywoliniowe

opracował Maciej Grzesiak Całki krzywoliniowe opracował Maciej Grzesiak Całki krzywoliniowe 1. Definicja całki krzywoliniowej nieskierowanej Rozważmy następujący problem. Dany jest przewód elektryczny na którym rozmieszczone są ładunki. Przypuśćmy,

Bardziej szczegółowo

Lista nr 1 - Liczby zespolone

Lista nr 1 - Liczby zespolone Lista nr - Liczby zespolone Zadanie. Obliczyć: a) ( 3 i) 3 ( 6 i ) 8 c) (+ 3i) 8 (i ) 6 + 3 i + e) f*) g) ( 3 i ) 77 ( ( 3 i + ) 3i 3i h) ( + 3i) 5 ( i) 0 i) i ( 3 i ) 4 ) +... + ( 3 i ) 0 Zadanie. Przedstawić

Bardziej szczegółowo

1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia

1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia 1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia Definicja 1 Funkcją dwóch zmiennych określoną na zbiorze A R 2 o wartościach w zbiorze R nazywamy przyporządkowanie każdemu punktowi ze zbioru A dokładnie jednej

Bardziej szczegółowo

Analiza Matematyczna MAEW101 MAP1067

Analiza Matematyczna MAEW101 MAP1067 1 Analiza Matematyczna MAEW101 MAP1067 Wydział Elektroniki Przykłady do Listy Zadań nr 14 Funkcje wielu zmiennych. Płaszczyzna styczna. Ekstrema Opracowanie: dr hab. Agnieszka Jurlewicz Przykłady do zadania

Bardziej szczegółowo

Wstęp. W razie zauważenia jakichś błędów w tym tekście proszę o sygnał, na przykład mailowy:

Wstęp. W razie zauważenia jakichś błędów w tym tekście proszę o sygnał, na przykład mailowy: Wstęp Niniejsze opracowanie zawiera notatki z ćwiczeń z matematyki prowadzonych na UTP kierunkach: Budownictwo, Mechanika i Budowa Maszyn, Inżynieria Odnawialnych Źródeł Energii, Transport, Teleinformatyka,

Bardziej szczegółowo

(a 1 2 + b 1 2); : ( b a + b ab 2 + c ). : a2 2ab+b 2. Politechnika Białostocka KATEDRA MATEMATYKI. Zajęcia fakultatywne z matematyki 2008

(a 1 2 + b 1 2); : ( b a + b ab 2 + c ). : a2 2ab+b 2. Politechnika Białostocka KATEDRA MATEMATYKI. Zajęcia fakultatywne z matematyki 2008 Zajęcia fakultatywne z matematyki 008 WYRAŻENIA ARYTMETYCZNE I ALGEBRAICZNE. Wylicz b z równania a) ba + a = + b; b) a = b ; b+a c) a b = b ; d) a +ab =. a b. Oblicz a) [ 4 (0, 5) ] + ; b) 5 5 5 5+ 5 5

Bardziej szczegółowo

1 Pochodne wyższych rzędów

1 Pochodne wyższych rzędów Pochodne wyższych rzędów Pochodną rzędu drugiego lub drugą pochodną funkcji y = f(x) nazywamy pochodną pierwszej pochodnej tej funkcji. Analogicznie definiujemy pochodne wyższych rzędów, jako pochodne

Bardziej szczegółowo

Zadania z Analizy Funkcjonalnej I Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi?

Zadania z Analizy Funkcjonalnej I Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi? Zadania z Analizy Funkcjonalnej I - 1 1. Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi?. a) X = R, x = arctg x ; b) X = R n, d(x, y) = x 1 y 1 + x 2 y 2 + max i 3 x i y i ;

Bardziej szczegółowo

Matematyka. rok akademicki 2008/2009, semestr zimowy. Konwersatorium 1. Własności funkcji

Matematyka. rok akademicki 2008/2009, semestr zimowy. Konwersatorium 1. Własności funkcji . Własności funkcji () Wyznaczyć dziedzinę funkcji danej wzorem: y = 2 2 + 5 y = +4 y = 2 + (2) Podać zbiór wartości funkcji: y = 2 3, [2, 5) y = 2 +, [, 4] y =, [3, 6] (3) Stwierdzić, czy dana funkcja

Bardziej szczegółowo

Całki krzywoliniowe. SNM - Elementy analizy wektorowej - 1

Całki krzywoliniowe. SNM - Elementy analizy wektorowej - 1 SNM - Elementy analizy wektorowej - 1 Całki krzywoliniowe Definicja (funkcja wektorowa jednej zmiennej) Funkcją wektorową jednej zmiennej nazywamy odwzorowanie r : I R 3, gdzie I oznacza przedział na prostej,

Bardziej szczegółowo

Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych

Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych Wydział Matematyki Stosowanej Zestaw zadań nr 7 Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie WFiIS, informatyka stosowana, I rok Elżbieta Adamus 13 grudnia 2018r. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych

Bardziej szczegółowo

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Rachunek ró»niczkowy funkcji wielu zmiennych

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Rachunek ró»niczkowy funkcji wielu zmiennych Zadania z analizy matematycznej - sem II Rachunek ró»niczkowy funkcji wielu zmiennych Denicja (Pochodne cz stkowe dla funkcji trzech zmiennych) Niech D R 3 b dzie obszarem oraz f : D R f = f y z) P 0 =

Bardziej szczegółowo

1 Równania różniczkowe drugiego rzędu

1 Równania różniczkowe drugiego rzędu Równania różniczkowe drugiego rzędu Najpierw zajmiemy się równaniami różniczkowymi rzędu drugiego, w których y nie występuje w sposób jawny, tzn. F (x, y, y ) = 0 (.) Równanie takie rozwiązujemy poprzez

Bardziej szczegółowo

Szereg Taylora Javier de Lucas. f k) (x 0 ) (x x 0 ) k + R n (x, x 0 ), k! (x x 0 ) k k!

Szereg Taylora Javier de Lucas. f k) (x 0 ) (x x 0 ) k + R n (x, x 0 ), k! (x x 0 ) k k! Szereg Taylora Javier de Lucas Zadanie 1. Wyka»,»e e x > 1 + x dla ka»dego x 0. Rozwiazanie: Funkcja f : x R e x R jest niesko«czenie wiele razy ró»niczkowalna w R. Z tego powodu, dla ka»dych x, x 0 R

Bardziej szczegółowo

Blok III: Funkcje elementarne. e) y = 1 3 x. f) y = x. g) y = 2x. h) y = 3x. c) y = 3x + 2. d) y = x 3. c) y = x. d) y = x.

Blok III: Funkcje elementarne. e) y = 1 3 x. f) y = x. g) y = 2x. h) y = 3x. c) y = 3x + 2. d) y = x 3. c) y = x. d) y = x. Blok III: Funkcje elementarne III. Narysuj wykres funkcji: a) y = x y = x y = x y = x III. Narysuj wykres funkcji: a) y = x + y = 4 x III. Znajdź miejsca zerowe funkcji: a) y = 6 x y = x e) y = x f) y

Bardziej szczegółowo

1. Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: 2. Narysuj zbiory punktów na pªaszczy¹nie:

1. Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: 2. Narysuj zbiory punktów na pªaszczy¹nie: ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw. Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + j)(5 j) 3 j +j (5 + j) (3 + j) 3. Narysuj zbiory punktów na pªaszczy¹nie: +j +j 3 Re z = Im z = 5 z ( j) = z j z +

Bardziej szczegółowo

Rachunek różniczkowy i całkowy 2016/17

Rachunek różniczkowy i całkowy 2016/17 Rachunek różniczkowy i całkowy 206/7 Zadania na ćwiczenia w pakietach tygodniowych Tydzień 3-7.0.206 Elementy teorii zbiorów. Zbiory oznaczamy dużymi literami łacińskimi (mogą być indeksy): A, B, C, D,....

Bardziej szczegółowo

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE. Wiele obiektywnych prawidłowości przyrodniczych udaje się zapisać w postaci równości formalnej

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE. Wiele obiektywnych prawidłowości przyrodniczych udaje się zapisać w postaci równości formalnej RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE Wiele obiektywnych prawidłowości przyrodniczych udaje się zapisać w postaci równości formalnej F (x, y(x), y (1) (x), y () (x),..., y (n) (x)) = 0, gdzie y (k) (x) to k ta

Bardziej szczegółowo

III. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE

III. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE III. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE 1. Pojęcia wstępne Przykład 1.1. (Rozpad substancji promieniotwórczej ) Z doświadczeń wiadomo, że prędkość rozpa pierwiastka promieniotwórczego jest ujemna i proporcjonalna

Bardziej szczegółowo

Matematyczne Metody Fizyki II

Matematyczne Metody Fizyki II Matematyczne Metody Fizyki II Mariusz Przybycień Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej Akademia Górniczo-Hutnicza Wykład M. Przybycień (WFiIS AGH) Matematyczne Metody Fizyki II Wykład / 6 Ortonormalne

Bardziej szczegółowo