POLITECHNIKA WARSZAWSKA Instytut Podstaw Budowy Maszyn XIX Konferencja nt METODY I ŚRODKI PROJEKTOWANIA WSPOMAGANEGO KOMPUTEROWO

Podobne dokumenty
XXX OLIMPIADA FIZYCZNA (1980/1981). Stopień I, zadanie teoretyczne T4 1

Studia magisterskie ENERGETYKA. Jan A. Szantyr. Wybrane zagadnienia z mechaniki płynów. Ćwiczenia 2. Wyznaczanie reakcji hydrodynamicznych I

Wyznaczenie współczynnika dyfuzji cieplnej κ z rozkładu amplitudy fali cieplnej

Wyznaczanie temperatury i ciśnienia gazu z oddziaływaniem Lennarda Jonesa metodami dynamiki molekularnej

LINIA PRZESYŁOWA PRĄDU STAŁEGO

MORFOLOGIA KORYT RZECZNYCH, POMIARY, MODELOWANIE I PROGNOZOWANIE PROCESÓW RZECZNYCH

WYZNACZANIE HARMONICZNYCH PRZESTRZENNYCH SEM INDUKOWANYCH W PRĘTACH WIRNIKA JEDNOFAZOWEGO SILNIKA INDUKCYJNEGO Z POMOCNICZYM UZWOJENIEM ZWARTYM

Ćwiczenie 4. Modelowanie układu mechanicznego z elementami podatnymi. Symulacja w projektowaniu urządzeń mechatronicznych - laboratorium

Wyznaczanie profilu prędkości płynu w rurociągu o przekroju kołowym

Zbigniew Otremba, Fizyka cz.1: Mechanika 5

Rama płaska metoda elementów skończonych.

LABORATORIUM: Sterowanie rzeczywistym serwomechanizmem z modułem przemieszczenia liniowego Wprowadzenie

Modelowanie przepływu cieczy przez ośrodki porowate Wykład III

15. STANOWISKOWE BADANIE MECHANIZMÓW HAMULCOWYCH Cel ćwiczenia Wprowadzenie

ROZWIAZANIA ZAGADNIEŃ PRZEPŁYWU FILTRACYJNEGO METODAMI ANALITYCZNYMI.

SZACOWANIE NIEPEWNOŚCI POMIARU ANALITYCZNEGO

Blok 8: Moment bezwładności. Moment siły Zasada zachowania momentu pędu

II.6. Wahadło proste.

Graf skierowany. Graf zależności dla struktur drzewiastych rozgrywających parametrycznie

DRGANIA WŁASNE STOJANA SILNIKA INDUKCYJNEGO KLATKOWEGO MAŁEJ MOCY - POMIARY

IDENTIFICATION OF PARAMETERS OF THE SET THE VEHICLE-THE LIGHTWEIGHT SEMITRAILER GN2000 BY MEANS OF THE EXPERIMENTAL MODAL ANALYSIS METHOD

Ocena siły oddziaływania procesów objaśniających dla modeli przestrzennych

PRZENIKANIE PRZEZ ŚCIANKĘ PŁASKĄ JEDNOWARSTWOWĄ. 3. wnikanie ciepła od ścianki do ośrodka ogrzewanego

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony

GRAWITACJA. przyciągają się wzajemnie siłą proporcjonalną do iloczynu ich mas i odwrotnie proporcjonalną do kwadratu ich odległości r.

METEMATYCZNY MODEL OCENY

ZWIĄZEK FUNKCJI OMEGA Z DOMINACJĄ STOCHASTYCZNĄ

CHARAKTERYSTYKI UŻYTKOWE I WZORCOWANIE SZEROKOPASMOWYCH MIERNIKÓW NADFIOLETU

WYDZIAŁ FIZYKI, MATEMATYKI I INFORMATYKI POLITECHNIKI KRAKOWSKIEJ Instytut Fizyki LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI, ELEKTRONIKI I MIERNICTWA

PRZEMIANA ENERGII ELEKTRYCZNEJ W CIELE STAŁYM

ANALIZA HAMBURSKIEGO PROCESU KSZTAŁTOWANIA KOLAN RUROWYCH

KOMPUTEROWO WSPOMAGANA ANALIZA KINEMATYKI MECHANIZMU DŹWIGNIOWEGO

Badania numeryczne emisji tlenku azotu w silniku gazowym

Cieplne Maszyny Przepływowe. Temat 8 Ogólny opis konstrukcji promieniowych maszyn wirnikowych. Część I Podstawy teorii Cieplnych Maszyn Przepływowych.

Modele odpowiedzi do arkusza Próbnej Matury z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony

Wytrzymałość śruby wysokość nakrętki

Grzegorz Kornaś. Powtórka z fizyki

Wyznaczanie współczynnika wzorcowania przepływomierzy próbkujących z czujnikiem prostokątnym umieszczonym na cięciwie rurociągu

MECHANIKA OGÓLNA (II)

11. DYNAMIKA RUCHU DRGAJĄCEGO

KINEMATYCZNE WŁASNOW PRZEKŁADNI

Sterowanie obiektu wysokiego rzędu z wykorzystaniem regulatora redukcyjnego

WYBRANE ASPEKTY WYZNACZANIA PLANÓW PRZEWOZÓW DLA KLIENTÓW W OBSZARACH MIEJSKICH PRZY OGRANICZONYCH ZASOBACH CZASOWYCH

WYZNACZANIE DRGAŃ WŁASNYCH STOJANA SILNIKA INDUKCYJNEGO

Relaksacja. Chem. Fiz. TCH II/19 1

Ćwiczenie I: Układ probierczy wysokiego napięcia przemiennego i iskierniki pomiarowe

Oddziaływania fundamentalne

Wykład 15. Reinhard Kulessa 1

4. Elementy teorii powierzchni. Odwzorowanie powierzchni na powierzchnię.

POLITECHNIKA WARSZAWSKA Wydział Budownictwa, Mechaniki i Petrochemii Instytut Inżynierii Mechanicznej

Powtórzenie na kolokwium nr 4. Dynamika punktu materialnego

Symulacja ruchu układu korbowo-tłokowego

Odpowiednio [4] zużycie liniowe zębów koła ślimakowego w ciągu jednego obrotu oblicza się według wzoru

BRYŁA SZTYWNA. Umowy. Aby uprościć rozważania w tym dziale będziemy przyjmować następujące umowy:

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

ROZWIĄZUJEMY PROBLEM RÓWNOWAŻNOŚCI MASY BEZWŁADNEJ I MASY GRAWITACYJNEJ.

METODY OBLICZEŃ OSIADANIA DUŻYCH GRUP PALOWYCH

MODELOWANIE PRĄDÓW WIROWYCH W ŚRODOWISKACH SŁABOPRZEWODZĄCYCH PRZY WYKORZYSTANIU SKALARNEGO POTENCJAŁU ELEKTRYCZNEGO

Formularze statystyczne

X. PODSTAWOWA MATEMATYKA REKONSTRUKCJI TOMOGRAFICZNYCH

Wyznaczanie długości fali świetlnej za pomocą spektrometru siatkowego

Tradycyjne mierniki ryzyka

PRÓBA OCENY KIERUNKÓW I TEMPA ZMIAN INFRASTRUKTURY TRANSPORTOWEJ W KRAJACH NOWO PRZYJĘTYCH I ASPIRUJĄCYCH DO UNII EUROPEJSKIEJ

STRUKTURA STEROWANIA UKŁADEM TRÓJMASOWYM Z REGULATOREM STANU

θ = s r, gdzie s oznacza długość łuku okręgu o promieniu r odpowiadającą kątowi 2. Rys Obrót ciała wokół osi z

29 Rozpraszanie na potencjale sferycznie symetrycznym - fale kuliste

Analiza numeryczno-doświadczalna przepływomierzy kolanowych

MODELOWANIE INŻYNIERSKIE ISNN X 32, s , Gliwice 2006

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

ZESZYTY NAUKOWE NR 5(77) AKADEMII MORSKIEJ W SZCZECINIE. Stabilizacja kursu statku w oparciu o uproszczony komputerowy model dynamiki

ĆWICZENIE 3 REZONANS W OBWODACH ELEKTRYCZNYCH

Opis ćwiczeń na laboratorium obiektów ruchomych

XXXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

Arytmetyka finansowa Wykład 6 Dr Wioletta Nowak

KONKURS Z MATEMATYKI DLA UCZNIÓW SZKÓŁ PODSTAWOWYCH

OPTYMALNA STRUKTURA PODATKOWA

DARIUSZ SOBCZYŃSKI 1, JACEK BARTMAN 2

PRACA MOC ENERGIA. Z uwagi na to, że praca jest iloczynem skalarnym jej wartość zależy również od kąta pomiędzy siłą F a przemieszczeniem r

GEOMETRIA PŁASZCZYZNY

Uwagi: LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW. Ćwiczenie nr 16 MECHANIKA PĘKANIA. ZNORMALIZOWANY POMIAR ODPORNOŚCI MATERIAŁÓW NA PĘKANIE.

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA

Laboratorium Inżynierii bioreaktorów Ćwiczenie 2: Rozkład czasu przybywania w reaktorach przepływowych

A4: Filtry aktywne rzędu II i IV

8. PŁASKIE ZAGADNIENIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI

Nr 2. Laboratorium Maszyny CNC. Politechnika Poznańska Instytut Technologii Mechanicznej

Pole magnetyczne. 5.1 Oddziaływanie pola magnetycznego na ładunki. przewodniki z prądem Podstawowe zjawiska magnetyczne

Inżynieria bioreaktorów - Rozkład czasu przybywania w reaktorach (2018/2019)

Wpływ odstępu próbkowania na dokładność estymacji charakterystyk probabilistycznych niestacjonarnych sygnałów zmodulowanych

RÓWNANIE DYNAMICZNE RUCHU KULISTEGO CIAŁA SZTYWNEGO W UKŁADZIE PARASOLA

Wyznaczanie współczynnika sztywności drutu metodą dynamiczną.

Próba określenia miary jakości informacji na gruncie teorii grafów dla potrzeb dydaktyki

REZONATORY DIELEKTRYCZNE

Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

MIERNICTWO WIELKOŚCI ELEKTRYCZNYCH I NIEELEKTRYCZNYCH

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 3

Wykład: praca siły, pojęcie energii potencjalnej. Zasada zachowania energii.

IV.2. Efekt Coriolisa.

A. POMIARY FOTOMETRYCZNE Z WYKORZYSTANIEM FOTOOGNIWA SELENOWEGO

cz.2 dr inż. Zbigniew Szklarski

Transkrypt:

MECHANIK NR /03 43 POLITECHNIKA WARSZAWSKA Instytut Podstaw Budowy Maszyn XIX Konfeenja nt METODY I ŚRODKI PROJEKTOWANIA WSPOMAGANEGO KOMPUTEROWO Łańut, paździeni 03 Elżbieta Ziąbsa Uniwesytet Tehnologizno Humanistyzny w Radomiu Atu Olsza Instytut Nawozów Sztuznyh w Puławah Zbigniew Kęsy Uniwesytet Tehnologizno Humanistyzny w Radomiu ZASTOSOWANIE FUNKCJI SKLEJANYCH W OBLICZENIACH SPRZĘGIEŁ HYDROKINETYCZNYCH Z ELEKTROREOLOGICZNĄ CIECZĄ ROBOCZĄ. Wstęp Podzas powadzenia oblizeń numeyznyh podzespołów i elementów maszyn wielootnie pojawia się oniezność pzybliżania w oeślonym pzedziale watośi funji w opaiu o dysetne dane otzymane z badań espeymentalnyh. Jedną z metod stosowanyh do ozwiązania tego poblemu jest metoda funji slejanyh opata na intepolaji wielomianowej. Polega ona na wyozystaniu, zamiast jednego wielomianu wysoiego stopnia pzybliżająego funje w ałym pzedziale, ilu wielomianów nisiego stopnia w poszzególnyh podpzedziałah. Wielomiany nisiego stopnia dobiea się i łązy w tai sposób, by uzysać gładie pzejśia miedzy nimi, o uzysuje się dzięi zapewnieniu iągłośi pohodnyh oeślonego zędu. W patye oblizenia haateysty podzespołów hydoinetyznyh, taih ja spzęgła i pzeładnie hydoinetyzne, są powadzone w opaiu o stosunowo poste modele matematyzne opisująe pzepływ iezy obozej wzdłuż jednej stugi, zwanej śednią stugą. W elu estymaji paametów modeli śedniej stugi dla nowyh podzespołów hydoinetyznyh wyozystuje się badania espeymentalne wytwozonyh wześniej podzespołów lub ih pototypów. Typowymi haateystyami spzęgieł hydoinetyznyh są zależnośi pzenoszonego momentu obotowego od pędośi ątowej ih wałów. Chaateystyi te są wyozystywane w poesie pojetowania pojazdów i maszyn z podzespołami

MECHANIK NR /03 44 hydoinetyznymi i zazwyzaj są podane pzez poduentów spzęgieł. Jedna do elów dosonalenia onstuji tyh podzespołów badziej pzydatne są haateystyi oeślająe wpływ poszzególnyh paametów onstuyjnyh na osiągi spzęgieł hydoinetyznyh. Jedną z taih haateysty jest zależność ąta udezenia stumienia iezy o łopati od pędośi ątowyh wałów spzęgła. Nowozesnym ieuniem ozwoju spzęgieł hydoinetyznyh jest zastosowanie nowyh odzajów iezy obozyh, w tym iezy eletoeologiznyh, tóyh właśiwośi eologizne ulęgają zmianie pod wpływem pola eletyznego. Wyozystanie iezy eletologiznyh jao iezy obozyh pozwala na steowanie momentu obotowego pzenoszonego pzez spzęgało za pomoą pądu eletyznego []. Jednym z poblemów jai muszą ozwiązać onstutozy taih spzęgieł jest twałość iezy eletoeologiznej. Ciez eletoeologizna jest mieszaniną i słada się najzęśiej z ząste stałyh o wymiaah od ilu do iludziesięiu miometów oaz oleju silionowego. Dlatego pędość eletoeologiznej iezy obozej i ąt udezenia stumienia iezy o łopati spzęgła są podstawowymi wielośiami, tóe należy uwzględnić ozpatują twałość ząste stałyh []. W atyule pzedstawiono wynii oblizeń tyh wielośi z wyozystaniem metody funji slejanyh.. Model śedniej stugi Modelują spzęgło hydoinetyzne bez pieśienia wewnętznego, pzedstawione na ys., załada się, że pzepływ iezy w pzestzeni obozej spzęgła jest iągły i supia się na jednej linii, zwanej linią śedniej stugi [3-7]. Rys.. Pzeój meydionalny spzęgła hydoinetyznego bez pieśienia wewnętznego: P wini pompy, T wini tubiny, pomień śedniej stugi na wyjśiu z winia pompy i na wejśiu do winia tubiny, pomień śedniej stugi na wyjśiu z winia tubiny i na wejśiu do winia pompy Pomienie oaz śedniej stugi oeśla się pzyjmują założenie, że pole pzepływu na wyloie z winia jest ówne polu pzepływu na jego wloie [5, 7]: D 4 3o 3 o D 4 () gdzie: w pomień wewnętzny, D śednia haateystyzna spzęgła, stosune pomieni. w o D /

MECHANIK NR /03 45 Dla pomieniowyh płasih łopate winiów, leżąyh w płaszzyznah pzehodząyh pzez oś winiów pędość bezwzględną stumienia iezy obozej, płynąego wzdłuż linii śedniej, może zostać ozłożona na pędość względną, ówną pędośi meydionalnej m, oaz pędość unoszenia u, ja poazano na ys.. Rys.. Rozład pędośi stumienia iezy obozej na linii śedniej winia spzęgła hydoinetyznego Pędośi unoszenia u dla poszzególnyh winiów zapisuje się jao: u u oaz u u i () gdzie: pędość ątowa winia pompy, pędość ątowa winia tubiny, i pzełożenie inematyzne. We wzoah () indes piewszy oznaza wini ( wini pompy, wini tubiny), a indes dugi oznaza stonę winia ( wejśie do winia, wyjśie z winia). Podzas analizy pzepływu moy w spzęgle hydoinetyznym ozpatuje się wysoośi podnoszenia opisane wzoem ogólnym jao: Pi ωi (u i u i ) (3) ρgq g hi gdzie: i nume winia, g pzyspieszenie ziemsie. Pędość meydionalną m obliza się w opaiu o bilans wysoośi podnoszenia spzęgła hydoinetyznego, mająy postać: h h h h 0 (4) u t gdzie: h wysoość podnoszenia winia pompy, h spad winia tubiny, h u staty udezenia, h t staty taia. Na podstawie zależnośi (3) wysoośi h oaz h występująe w ównaniu (4) wynoszą odpowiednio: h ( i) h ( i ) i g g a staty h u oaz h t opisane są wzoami:, (5)

MECHANIK NR /03 46 h ω u hu hu ( )( i) g h t m h t h t (6) g gdzie: - współzynni stat taia, będąy funją i. Po uwzględnieniu w ównaniu (4) zależnośi oeślająyh poszzególne sładnii bilansu opisane zależnośiami (5) i (6) oaz po pzeształeniah otzymuje się: m ( )( i ) (7) Udezenia stumienia iezy obozej o powiezhnie łopate mają miejse na wejśiu do winia tubiny oaz na wejśiu do winia pompy. Na ys. 3 poazano, dla pzyładu, ozłady pędośi na wejśiu do winia tubiny z zaznazonym ątem udezenia. Rys. 3. Rozład pędośi iezy wejśiu do winia tubiny Pędośi udezenia si, są ówne óżniy pędośi unoszenia u na wloie do następnego i wyloie z popzedniego winia i zostały oblizone jao: s ( i ), ( i ) (8) s Ostateznie ąty udezenia stumienia iezy o powiezhnie łopate odpowiednio na wejśiu do winia tubiny i wejśiu do winia pompy mogą być oblizone w opaiu o wzoy (7) oaz (8) następująo: atg s m atg ( )( i ) atg a pędośi udezenia v jao: atg ) s, m ( )( i (9) v m ( i )

MECHANIK NR /03 47 v m ( i ) (0) 3. Oblizenia numeyzne Oblizenia ątów udezenia, oaz pędośi udezenia v, v wyonano w opaiu o wzoy (9), (0) za pomoą pogamu omputeowego napisanego w języu pogamowania Delphi, dla spzęgła hydoinetyznego poazanego na ys. 4. Podstawowe dane spzęgła hydoinetyznego pzedstawiono w tabeli [8]. a) b) Rys. 4. Spzęgło hydoinetyzne z iezą eletoeologizną: a wido, b wini pompy Tabela. Dane spzęgła hydoinetyznego z iezą eletoeologizną Pomień wewnętzny w 0.05 m Śednia haateystyzna spzęgła D 0.075 m Stosune pomieni o /3 Oblizenie pędośi m w opaiu o wzoy (7) wymaga znajomośi zależnośi współzynni stat taia od pzełożenia inematyznego i. W oblizeniah wyozystano zależność (i ) otzymaną z badań doświadzalnyh spzęgieł f hydoinetyznyh podaną w publiajah [3, 7] w fomie wyesu pzedstawionego na ys. 5.

MECHANIK NR /03 48 Rys. 5. Zależność współzynnia od pzełożenia inematyznego i W elu możliwośi powadzenia oblizeń, dla dowolnyh watośi i, w opaiu o ten wyes zastosowano poeduę funji slejanyh pzedstawioną w publiajah [9, 0]. Poedua ta wymaga podania współzędnyh 6 puntów ontolnyh oaz ątów zywej na ońah pzedziału. Watośi tyh współzędnyh i ątów pzyjęte na podstawie ys. 5 zestawiono w tabeli. Tabela. Współzędne puntów ontolnyh oaz ąty zywej na ońah pzedziału Punt/ ąt 3 4 5 6 i 0 0,5 0,65 0,9 0,95 0,985, 0,8 0,7 0,85,,0 5 o o Masymalny błąd względny odwzoowania wyesu pzedstawionego na ys. 5 za pomoą poeduy funji slejanyh z danymi pzedstawionymi w tabeli oszaowano, na podstawie oblizeń wstępnyh, na mniejszy niż 3%. Wynii oblizeń ątów udezenia, oaz pędośi udezenia v, v pzedstawiono odpowiednio na ys. 6 oaz ys 7. Rys. 6. Pzebieg ątów oaz zależnie od pzełożenia inematyznego i

MECHANIK NR /03 49 Z ys. 6 oaz wzou (9) wynia, że watośi atów udezenia, dla i < 0,5 są zbliżone do 45 o i nie zależą od pędośi ątowej winiów. Taie właśnie watośi ątów udezenia są uważane za najbadziej destuyjne podzas oeny zużyia powło wywoływanego stumieniem ząste stałyh []. Natomiast watośi pędośi udezenia, nie pzeazająe 0 m/s, można uznać za niewielie. Rys. 7. Pzebieg pędośi v oaz v zależnie od pzełożenia inematyznego i Ja wynia z ys. 6 oaz 7 ąty udezenia, oaz pędośi udezenia v, v maleją od watośi masymalnej do watośi blisiej zeo ze wzostem pzełożenia inematyznego i od 0 do blisiego. Watość i = ma znazenie tylo teoetyzne, gdyż wtedy zaówno pędośi s ja i pędość meydionalna m są ówne zeo. W patye pzypade zównania się pędośi ątowyh obydwu winiów podzas pay spzęgła hydoinetyznego nie wystąpi, ze względu na opoy mehanizne (taie w łożysah i uszzelnieniah) ja i opoy hydaulizne (taie iezy o śiany zewnętzne winiów) obaająyh się winiów. 4. Wniosi Metoda funji slejanyh znajduje zastosowanie w oblizeniah pojetowyh elementów maszyn w pzypadu potzeby pzybliżania w oeślonym pzedziale watośi funji w opaiu o dysetne dane otzymane z badań espeymentalnyh. Jedna oganizeniem tej metody jest onieznośi powadzenia oblizeń numeyznyh. Uzysany masymalny błąd względny odwzoowania wyesu (i ) za f pomoą poeduy funji slejanyh w opaiu o niewielą lizbę paametów (współzędne 6 puntów oaz watośi ątów), mniejszy niż 3%, pozwala z powodzeniem stosować tę metodę w oblizeniah tehniznyh. Z analizy pzedstawionego modelu matematyznego spzęgła hydoinetyznego wynia, że ąty udezenia, nie zależą od pędośi ątowej winiów, natomiast watośi pędośi udezenia v, v są popojonalne do pędośi ątowej winia pompy.

MECHANIK NR /03 50 W wyniu pzepowadzonyh oblizeń stwiedzono, że podzas pay spzęgła hydoinetyznego najwięsze watośi atów udezenia oaz pędośi udezenia mająe istotny wpływ na zużyie ząste stałyh eletoeologiznej iezy obozej występują dla pzełożeń inematyznyh o małyh watośiah. 5. Liteatua. Kęsy Z.: Spzęgła z iezami eleto i magnetoeologiznymi. Wydawnitwo Politehnii Radomsiej. Radom 008.. Ziąbsa E., Olsza A., Kęsy Z.: Reliability poblems of hydauli luth with eletoheologial woing fluid. The XII th Intenational Sientifi IFToMM Confeene Tibology and Reliability, Sant Petesbug 4 6 Otobe 0, s. 4 49, CD. 3. Стесин С. П., Яковенко Е.А.: Гидродинамические передачи. Москва, Машиностроение, 973. 4. Kęsy A.: Modelowanie byłowe w onstuji podzespołów hydoinetyznyh. Wydawnitwo Politehnii Radomsiej. Radom 0. 5. Kęsy A.: Numeyzna identyfiaja i optymalizaja napędu hydoinetyznego śodów tanspotu. Wydawnitwo Politehnii Radomsiej. Radom 004. 6. Kęsy Z.: Hydoinetyzne ułady napędowe. Wydawnitwo Politehnii Radomsiej. Radom 003. 7. Szydelsi Z.: Pojazdy samohodowe. Spzęgła, hamule i pzeładnie hydoinetyzne. WKŁ. Waszawa 98. 8. Musiałe I.: Badanie haateysty zespolonego spzęgła hydauliznego z eletoeologizną iezą obozą. Rozpawa dotosa. Politehnia Świętozysa, Wydział Mehanizny, Kiele 008. 9. Kosma Z.: Rozwiązywanie zagadnień pzepływowyh metodami funji slejanyh. Maszyny Pzepływowe - t. 3, Ossolineum, Woław 993. 0. Madeja J.: Kształtowanie haateysty spzęgła hydoinetyznego za pośednitwem eletoeologiznej iezy obozej. Rozpawa dotosa, Politehnia Radomsa, Wydział Mehanizny, Radom 005.. Kotnaowsa, D. Wojtynia: Metody badań jaośi powło ohonnyh. Wydawnitwo Politehnii Radomsiej. Radom 00. APPLICATION OF SPLINE FUNCTION METHOD IN THE CALCULATION OF THE HYDRODYNAMIC TORQUE CONVERTERS WITH ELECTRORHEOLOGICAL WORKING FLUIDS Summay The pape pesents the appliation of the spline funtions method in the design alulations of hydodynami toque onvetes with eletoheologial woing fluid. As a peliminay point of this pape, mid-steam model was used fo modeling the hydodynami toque onvete. Next pat of the pape desibes numeial alulations of the impat angle, fo the woing fluid and impat veloity v, v using the spline funtions method.

MECHANIK NR /03 5