DYNAMIKA. Dynamika jest działem mechaniki zajmującym się badaniem ruchu ciał z uwzględnieniem sił działających na ciało i wywołujących ten ruch.

Podobne dokumenty
, gdzie b 4c 0 oraz n, m ( 2). 2 2 b b b b b c b x bx c x x c x x

Fizyka 3. Janusz Andrzejewski

PROGNOZY I SYMULACJE

Przejmowanie ciepła przy kondensacji pary

Beata Leska Zespół Szkół im. M. Konarskiego w Warszawie

Schrödingera. Dr inż. Zbigniew Szklarski. Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok

Opis ruchu we współrzędnych prostokątnych (kartezjańskich)

Wykład FIZYKA I. 2. Kinematyka punktu materialnego. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

D:\materialy\Matematyka na GISIP I rok DOC\07 Pochodne\8A.DOC 2004-wrz-15, 17: Obliczanie granic funkcji w punkcie przy pomocy wzoru Taylora.

, q3) współrzędnych kartezjańskich o równaniach:

WYBRANE DZIAŁY ANALIZY MATEMATYCZNEJ. Wykład 0 Wprowadzenie ( ) ( ) dy x dx ( )

21. CAŁKA KRZYWOLINIOWA NIESKIEROWANA. x = x(t), y = y(t), a < t < b,

Zasada pędu i popędu, krętu i pokrętu, energii i pracy oraz d Alemberta bryły w ruchu postępowym, obrotowym i płaskim

20. Model atomu wodoru według Bohra.

Grzegorz Kornaś. Powtórka z fizyki

Wyznaczyć prędkości punktów A i B

Mec Me han a ik i a a o gólna Wyp W a yp dko dk w o a w do d w o o w l o ne n g e o g o ukł uk a ł du du sił.

Siła. Zasady dynamiki

MECHANIKA OGÓLNA (II)

Rekursja 2. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

n n Weźmy f: 3 (x 1, x 2, x 3 ) (y 1, y 2, y 3 ) 3 Jeżeli zdefiniujemy funkcje pomocnicze f j : 3 (x 1, x 2, x 3 ) y j, dla j = 1,2,3, to

DEA podstawowe modele

MMF ćwiczenia nr 1 - Równania różnicowe

ZASADY ZACHOWANIA W FIZYCE

Transmisja i odbicie fali na granicy dwóch ośrodków dielektrycznych

Znajdowanie pozostałych pierwiastków liczby zespolonej, gdy znany jest jeden pierwiastek

STATYSTYCZNY OPIS UKŁADU CZĄSTEK

Wyznaczanie reakcji dynamicznych oraz wyważanie ciała w ruchu obrotowym wokół stałej osi 8

Krzywe na płaszczyźnie.

Funkcja generująca rozkład (p-two)

V OGÓLNOPOLSKI KONKURS Z FIZYKI Fizyka się liczy I Etap ZADANIA 27 lutego 2013r.

( ) O k k k. A k. P k. r k. M O r 1. -P n W. P 1 P k. Rys Redukcja dowolnego przestrzennego układu sił

STATYSTYKA MATEMATYCZNA

BADANIE DYNAMICZNEGO TŁUMIKA DRGA


Podprzestrzenie macierzowe

Podprzestrzenie macierzowe

TRANZYSTORY POLOWE JFET I MOSFET

W wielu przypadkach zadanie teorii sprężystości daje się zredukować do dwóch

Metrologia: miary dokładności. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie

I. Podzielność liczb całkowitych

cx siła z jaką element tłumiący działa na to ciało.

Egzamin z Analizy Matematycznej Każde zadanie należy rozwiązać na oddzielnej, podpisanej kartce!

C d u. Po podstawieniu prądu z pierwszego równania do równania drugiego i uporządkowaniu składników lewej strony uzyskuje się:

Guanajuato, Mexico, August 2015

Sygnały pojęcie i klasyfikacja, metody opisu.

MECHANIKA III (Mechanika analityczna)

Wytrzymałość śruby wysokość nakrętki

Fizyka I (2013/2014) Kolokwium Pytania testowe (B)

Parametryzacja rozwiązań układu równań

Fizyka I (2013/2014) Kolokwium Pytania testowe (A)

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1, zima 2016/ n 333))

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2, lato 2018/19




Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z przedmiotu: Badania operacyjne. Temat ćwiczenia: Problemy przydziału

Wzór Taylora. Matematyka Studium doktoranckie KAE SGH Semestr letni 2008/2009 R. Łochowski

Równania różniczkowe. Lista nr 2. Literatura: N.M. Matwiejew, Metody całkowania równań różniczkowych zwyczajnych.

WZORY Z FIZYKI POZNANE W GIMNAZJUM

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

MINIMALIZACJA PUSTYCH PRZEBIEGÓW PRZEZ ŚRODKI TRANSPORTU

Drgania układów o wielu stopniach swobody

Chemia Teoretyczna I (6).

Mechanika ogólna. Równowaga statyczna Punkt materialny (ciało o sztywne) jest. porusza się ruchem jednostajnym prostoliniowym. Taki układ sił nazywa

W siła działająca na bryłę zredukowana do środka masy ( = 0

Drgania układów o wielu stopniach swobody

Wokół testu Studenta 1. Wprowadzenie Rozkłady prawdopodobieństwa występujące w testowaniu hipotez dotyczących rozkładów normalnych

Zadania domowe z Analizy Matematycznej III - czȩść 2 (funkcje wielu zmiennych)

Kolorowanie Dywanu Sierpińskiego. Andrzej Szablewski, Radosław Peszkowski

POLITECHNIKA OPOLSKA

Studia magisterskie ENERGETYKA. Jan A. Szantyr. Wybrane zagadnienia z mechaniki płynów. Ćwiczenia 2. Wyznaczanie reakcji hydrodynamicznych I

Mechanika kwantowa III

Novosibirsk, Russia, September 2002

PRZYKŁADY ROZWIAZAŃ STACJONARNEGO RÓWNANIA SCHRӦDINGERA. Ruch cząstki nieograniczony z klasycznego punktu widzenia. mamy do rozwiązania równanie 0,,

Automatyczna detekcja i pomiar markerów w fotogrametrycznym systemie trójwymiarowego pozycjonowania ciała dla celów rehabilitacji leczniczej *

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

RELACJE WARTOŚCI DŁUGOŚCI DROGI HAMOWANIA I DROGI ZATRZYMANIA DLA RÓŻNYCH WARUNKÓW RUCHU SAMOCHODU

2.1 Zagadnienie Cauchy ego dla równania jednorodnego. = f(x, t) dla x R, t > 0, (2.1)

Egzamin maturalny z matematyki CZERWIEC 2011

COLLEGIUM MAZOVIA INNOWACYJNA SZKOŁA WYŻSZA WYDZIAŁ NAUK STOSOWANYCH. Kierunek: Finanse i rachunkowość. Robert Bąkowski Nr albumu: 9871

Schrödingera. Dr inż. Zbigniew Szklarski. Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok

II.6. Wahadło proste.

Zasady zachowania, zderzenia ciał

Wykaz zmian wprowadzonych do skrótu prospektu informacyjnego KBC Parasol Funduszu Inwestycyjnego Otwartego w dniu 04 stycznia 2010 r.

INSTRUMENTY DŁUŻNE. Duracja jako funkcja stopy procentowej Duracja skończonego ciągu płatności Immunizacja portfela aktywów

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2012/13. Ciągi.

Zadania z Matematyka 2 - SIMR 2008/ szeregi zadania z rozwiązaniami. n 1. n n. ( 1) n n. n n + 4

oraz I = 50Ω, przez który przepływają kluczowane na przemian prądy I + . W przypadku, gdy Robc > RGR











Transkrypt:

DYNMIK Daika jes działe echaiki zajując się badaie uchu ciał z uwzględieie sił działającch a ciało i wwołującch e uch. Daika opiea się a pawach Newoa, a w szczególości a dugi pawie (zwa pawe daiki). Moża wkazać, że pawa Newoa są słusze w układach odiesieia pouszającch się uche jedosaj posoliiow. Są o zw. układ odiesieia Galileusza lub układ iecjale. Ze względów ddakczch daikę podzieli, podobie jak kieakę, a: daikę puku aeialego, daikę bł. Z kolei daikę bł dzieli a: daikę uchu płaskiego i daikę uchu pzeszeego. Pof. Edud ibod

Daika puku aeialego Rówaie wjściow dla badaia daiki puku aeialego o sałej asie pod wpłwe układu sił jes ówaie (po. p. 1.5) gdzie a =, (4.1) = i i=1 P (4.1a) jes siłą wpadkową układu sił działającch a puk. a) b) P P 1 P 3 = Pi i = 1 P Sił działające a puk aeial : a) układ sił, b) układ sił zedukowach do sił wpadkowej Rówaie (4.1) okeśla związek poiędz wekoe pzspieszeia a i siłą wpadkową, działającą a puk aeial o asie. Pof. Edud ibod

Rówaie óżiczkowe uchu Opis daiki puku aeialego za poocą wekoa wodzącego Da jes puk aeial o asie, kóego położeie i pzspieszeie są: [ x,, z ] układ sił o wpadkowej [ x,, z ]., [,, ] a a a a. Na puk działa x z z z 1 a asa O 1 z 1 x O x 1 O z O O x O x Opis daiki puku aeialego za poocą wekoa wodzącego Podsawiając weko a oaz do ówaia (4.1) a lub ( && i + && j + && k ) = i + j + k (4.a) x z x z && i + && j + && k = i + j + k. (4.b) x z x z eko lewej so ówaia (4.) jes ów wekoowi pawej so, gd odpowiedie składowe ch wekoów są sobie ówe. Zae zaias jedego ówaia wekoowego (4.) oże zapisać ówoważ układ zech ówań: && x = x, && =, && z = (4.3) z Rówaia (4.3) azwa ówaiai óżiczkowi uchu (RRR) we współzędch wekoowch. Okeślają oe związek poiędz wekoe położeia puku aeialego [ x,, z ], a siłą wpadkową. Pof. Edud ibod

Opis daiki puku aeialego we współzędch posokąch Rówaia óżiczkowe uchu puku aeialego (x,, z)we współzędch posokąch ozuje aalogiczie jak we współzędch wekoowch. pzpadku począek wekoa (puk O 1 ) zajduje się w począku układu odiesieia, skąd: x x,, z z. Zae ówaia e ają posać: x && = x, && =, (4.6) z && = z. zk && zk a z j j && xi xi && O z x x Opis daiki puku aeialego we współzędch posokąch Pof. Edud ibod

Opis daiki puku aeialego we współzędch aualch Niech puk aeial o asie opisa jes za poocą ówaia dogi pzebej po oze s = s( ), oaz ówaia ou o poieiu kzwiz ρ (s. 4.3). Pzspieszeie puku oże pzedsawić za poocą wekoa gdzie: a[ a, a ] = ae + ae, a s = &, a ρ =&&, s zaś: e, e weso osi oalej i sczej ou. O s() e a e e a e o a Opis daiki puku aeialego za poocą współzędch aualch Poado a puk e działa układ sił o wpadkowej ówej = e + e. Pof. Edud ibod

Podsawiając ważeia a pzspieszeie a oaz siłę do (4.1), oza lub s& ( e + se ) = e + e ρ && (4.4a) s& e + s e = e + e ρ &&. (4.4b) eko lewej i pawej so są sobie ówe wed, gd: s& ρ =, s && =. (4.5) Rówaia (4.5) azwa ówaiai óżiczkowi uchu puku aeialego we współzędch aualch. Pof. Edud ibod

Opis daiki puku aeialego we współzędch bieguowch pzpadku siłę, działającą a puk aeial o asie, ozkłada a dwie składowe e e = +. (4.7) ϕ ϕ φ a a e ϕ ϕ ρ() e ϕ ϕ e a e o puku Opis daiki puku aeialego we współzędch bieguowch O φ() x Podsawiając ważeie a pzspieszeie puku we współzędch bieguowch (3.6) oaz (4.7) do (4.1) oza ówaia óżiczkowe uchu puku aeialego w posaci wekoowej & && & & ϕ ϕ ϕ (4.8) ( && ρ ρϕ ) e + ( ρϕ + ρϕ) e = e + e lub w posaci układu ówań: && ρ ρϕ& =, ( ) ( ρϕ + & ρϕ) = && &. (4.9) ϕ Rówaia (4.9) okeślają związek poiędz położeie puku aeialego o asie a siłai działająci a e puk we współzędch bieguowch. Pof. Edud ibod

Tp zagadień w daice Zagadieia daiki, kóe sboliczie pzedsawioo a suku, opiswae za poocą óżiczkowch ówań uchu pzedsawioch w p. 4.1.1, dzieli a dwa podsawowe p: 1) zając uch puku aeialego o daej asie zaleźć sił, ) zając sił działające a puk aeial o daej asie okeślić jego uch. Sił Puk aeial Ruch,, & && Pzcz (sił) i skuki (uch) w daice puku aeialego Obliczaie sił działającch a puk aeial o asie, gd dae są ówaia uchu, polega a dwuko zóżiczkowaiu ch ówań (obliczeiu pzspieszeń), a asępie po podsawieiu pochodch do óżiczkowch ówań uchu, ozuje poszukiwae sił. Okeśleie uchu puku o asie pz dach siłach, waga zajoości zieości sił. Może wóżić kilka pzpadków, kóe we współzędch posokąch ają posać: 1) = cos, ) = (), 3) = (x,, z), 4) ( x,, z) = & & &, 5) (, x,, z, x,, z) = & & &. Pof. Edud ibod

Bioąc, p. siłę dla pzpadku osaiego, ajbadziej złożoego, RRR (4.6) pzjują posać: x && = (, x,, z, x&, &, z& ), && & & &, (4.10) = (, x,, z, x,, z) z && = (, x,, z, x&, &, z& ). Rozwiązaie układu ówań (4.10) zależ od posaci fukcji x,, z. Zalezieie ozwiązaia ie zawsze jes ożliwe. Jeżeli oo isieje, o ozuje je w posaci odzi fukcji z dowoli sałi całkowaia, kóch jes sześć (3 ówaia óżiczkowe go zędu): x = x(, c, c, c, c, c, c ), 1 3 4 5 6 (, c1, c, c3, c4, c5, c6 ) z = z(, c, c, c, c, c, c ). =, (4.11) 1 3 4 5 6 Dla okeśleia sałch całkowaia ależ podać wauki począkowe. Najczęściej okeślają oe położeie i pędkość puku w chwili począkowej, co zapisuje: dla = 0 x( 0 ) = x0, x& ( 0 ) = x& 0, ( ) & ( ) = &, (4.1) 0 = 0, 0 0 z( 0) = z0, z& ( 0) = z& 0. Podsawiając wauki począkowe (4.1) do (4.11) ozuje układ 6 ówań, z kóego oblicza sałe całkowaia w zależości od zadach wauków począkowch. Po ich podsawieiu do (4.11) ozuje osaecze ozwiązaia w posaci fukcji: x = x(, x,, z, x&, &, z& ), 0 0 0 0 0 0 (, x0, 0, z0, x0, 0, z0) z = z(, x,, z, x&, &, z& ). = & & &, (4.13) 0 0 0 0 0 0 Rówaia e opisują uch puku aeialego pod wpłwe zadach sił, pz okeśloch waukach począkowch. Pof. Edud ibod