Równanie przewodnictwa cieplnego (II)

Podobne dokumenty
Równanie przewodnictwa cieplnego (I)

3.1 Zagadnienie brzegowo-początkowe dla struny ograniczonej. = f(x, t) dla x [0; l], l > 0, t > 0 (3.1)

Zagadnienia brzegowe dla równań eliptycznych

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 2

Równania różniczkowe cząstkowe drugiego rzędu

13 Równanie struny drgającej. Równanie przewodnictwa ciepła.

Zestaw zadań z Równań różniczkowych cząstkowych I 18/19

Metoda rozdzielania zmiennych

1.1 Przegląd wybranych równań i modeli fizycznych. , u x1 x 2

Ważną rolę odgrywają tzw. funkcje harmoniczne. Przyjmujemy następującą definicję. u = 0, (6.1) jest operatorem Laplace a. (x,y)

Rozwiązywanie równań nieliniowych

2.1 Zagadnienie Cauchy ego dla równania jednorodnego. = f(x, t) dla x R, t > 0, (2.1)

Dystrybucje, wiadomości wstępne (I)

Zadania do samodzielnego rozwiązania zestaw 11

5. Równania różniczkowe zwyczajne pierwszego rzędu

Układy równań i równania wyższych rzędów

n=0 (n + r)a n x n+r 1 (n + r)(n + r 1)a n x n+r 2. Wykorzystując te obliczenia otrzymujemy, że lewa strona równania (1) jest równa

Logarytmy. Funkcje logarytmiczna i wykładnicza. Równania i nierówności wykładnicze i logarytmiczne.

Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej. Całki nieoznaczone

Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów o stałych współcz

Spis treści Wstęp Pojęcia podstawowe Struna nieograniczona Metoda Fouriera dla równań hiperbolicznych Równanie przewodnictwa cieplnego (I)

FUNKCJE ZESPOLONE Lista zadań 2005/2006

Równania różniczkowe. Notatki z wykładu.

SIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa

1 Metody rozwiązywania równań nieliniowych. Postawienie problemu

Zagadnienia stacjonarne

3. FUNKCJA LINIOWA. gdzie ; ół,.

VII. Elementy teorii stabilności. Funkcja Lapunowa. 1. Stabilność w sensie Lapunowa.

VI. Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów

III. Układy liniowe równań różniczkowych. 1. Pojęcie stabilności rozwiązań.

1 + x 1 x 1 + x + 1 x. dla x 0.. Korzystając z otrzymanego wykresu wyznaczyć funkcję g(m) wyrażającą liczbę pierwiastków równania.

27. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE CZĄSTKOWE

Przykładowe zadania z teorii liczb

Matematyka A kolokwium: godz. 18:05 20:00, 24 maja 2017 r. rozwiązania. ) zachodzi równość: x (t) ( 1 + x(t) 2)

Zadania do wykładu Jakościowa Teoria Równań Różniczkowych Zwyczajnych

Wykład 3 Równania rózniczkowe cd

1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia

Przestrzenie liniowe

czastkowych Państwo przyk ladowe zadania z rozwiazaniami: karpinw adres strony www, na której znajda

Pochodna funkcji odwrotnej

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c,

Informacja o przestrzeniach Sobolewa

ANALIZA MATEMATYCZNA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ

Informacja o przestrzeniach Hilberta

ELEKTROTECHNIKA Semestr 2 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Oblicz pochodne cząstkowe rzędu drugiego funkcji:

Wstęp do równań różniczkowych, studia I stopnia. 1. Znaleźć (i narysować przykładowe) rozwiązania ogólne równania y = 2x.

Fale biegnące w równaniach reakcji-dyfuzji

5 Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c = a

( ) Arkusz I Zadanie 1. Wartość bezwzględna Rozwiąż równanie. Naszkicujmy wykresy funkcji f ( x) = x + 3 oraz g ( x) 2x

Funkcje wymierne. Funkcja homograficzna. Równania i nierówności wymierne.

Znaleźć wzór ogólny i zbadać istnienie granicy ciągu określonego rekurencyjnie:

Indukcja matematyczna

Dystrybucje. Marcin Orchel. 1 Wstęp Dystrybucje Pochodna dystrybucyjna Przestrzenie... 5

Definicja i własności wartości bezwzględnej.

M10. Własności funkcji liniowej

O geometrii semialgebraicznej

IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. - funkcja dwóch zmiennych,

Programowanie nieliniowe. Badania operacyjne Wykład 3 Metoda Lagrange a

Biotechnologia, Chemia, Chemia Budowlana - Wydział Chemiczny - 1

Ciągłość funkcji jednej zmiennej rzeczywistej. Autorzy: Anna Barbaszewska-Wiśniowska

Matematyka I. Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr zimowy 2018/2019 Wykład 12

Część całkowita i ułamkowa, funkcje trygonometryczne, podstawowe własności funkcji

Matematyka II. Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr letni 2018/2019 wykład 13 (27 maja)

MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej

Całki krzywoliniowe. SNM - Elementy analizy wektorowej - 1

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE. Marta Zelmańska

CAŁKI NIEOZNACZONE C R}.

13 Układy równań liniowych

28 maja, Problem Dirichleta, proces Wienera. Procesy Stochastyczne, wykład 14, T. Byczkowski, Procesy Stochastyczne, PPT, Matematyka MAP1126

ELEKTROTECHNIKA Semestr 2 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Oblicz pochodne cząstkowe rzędu drugiego funkcji:

2 Równania różniczkowe zwyczajne o rozdzielonych zmiennych

7. CIĄGI. WYKŁAD 5. Przykłady :

INTERPOLACJA I APROKSYMACJA FUNKCJI

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE

Tydzień nr 9-10 (16 maja - 29 maja), Równania różniczkowe, wartości własne, funkcja wykładnicza od operatora - Matematyka II 2010/2011L

FUNKCJA LINIOWA, RÓWNANIA I UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH

Równania różniczkowe zwyczajne. 1 Rozwiązywanie równań różniczkowych pierwszego rzędu

Rachunek całkowy - całka oznaczona

Estymacja w regresji nieparametrycznej

Otrzymaliśmy w ten sposób ograniczenie na wartości parametru m.

jest ciągiem elementów z przestrzeni B(R, R)

y(t) = y 0 + R sin t, t R. z(t) = h 2π t

Szkice rozwiązań zadań z arkuszy maturalnych zamieszczonych w 47. numerze Świata Matematyki, który można nabyć w sklepie na

Układy równań liniowych

FUNKCJA KWADRATOWA. 1. Definicje i przydatne wzory. lub trójmianem kwadratowym nazywamy funkcję postaci: f(x) = ax 2 + bx + c

III. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE

Całki podwójne. Definicja całki podwójnej. Jacek Kłopotowski. 25 maja Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej

Równania różniczkowe wyższych rzędów

1 Równania różniczkowe zwyczajne

FUNKCJA KWADRATOWA. Zad 1 Przedstaw funkcję kwadratową w postaci ogólnej. Postać ogólna funkcji kwadratowej to: y = ax + bx + c;(

Pole magnetyczne magnesu w kształcie kuli

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 1

Funkcja tworząca Funkcja charakterystyczna. Definicja i własności Funkcja tworząca momenty

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria

Pochodna funkcji a styczna do wykresu funkcji. Autorzy: Tomasz Zabawa

Równania różniczkowe liniowe rzędu pierwszego

ELEMENTY ANALIZY NUMERYCZNEJ ELEMENTY ANALIZY NUMERYCZNEJ. Egzamin pisemny zestaw 1 26 czerwca 2017 roku

Rachunek różniczkowy i całkowy w przestrzeniach R n

II. Równania autonomiczne. 1. Podstawowe pojęcia.

Transkrypt:

Wykład 5 Równanie przewodnictwa cieplnego (II) 5.1 Metoda Fouriera dla pręta ograniczonego 5.1.1 Pierwsze zagadnienie brzegowe dla pręta ograniczonego Poszukujemy rozwiązania równania przewodnictwa spełniającego warunki brzegowe i warunek początkowy u t = a 2 u xx + f(x, t) dla x (0; l), t > 0, (5.1) u (0, t) = α (t), u (l, t) = β (t) dla t > 0 (5.2) u (x, 0) = ϕ (x) dla x (0; l). (5.3) Rozwiązanie zagadnienia (5.1)-(5.3) można znaleźć metodą Fouriera, podobnie jak w przypadku struny skończonej. Podstawienie u(x, t) = v(x, t) + w(x, t), gdzie w(x, t) = α(t) + [β(t) α(t)] x l sprowadza problem do przypadku jednorodnych warunków brzegowych, tak więc wystarczy umieć rozwiązać zadanie dla α (t) 0, β (t) 0. Przedstawiamy szukaną funkcję v w postaci gdzie v 1 i v 2 są rozwiązaniami zagadnień oraz v(x, t) = v 1 (x, t) + v 2 (x, t), (v 1 ) t = a 2 (v 1 ) xx dla x (0; l), t > 0, v 1 (x, 0) = ϕ (x) w (x, 0), v 1 (0, t) = v 1 (l, t) = 0 (v 2 ) t = a 2 (v 2 ) xx + f (x, t) w t (x, t) dla x (0; l), t > 0, v 2 (x, 0) = 0, v 2 (0, t) = v 2 (l, t) = 0. 45

WYKŁAD 5. RÓWNANIE PRZEWODNICTWA CIEPLNEGO (II) 46 Przedstawiając v 1 (x, t) = X (x) T (t) i rozdzielając zmienne, po przeprowadzeniu dyskusji wartości własnych odpowiedniego zagadnienia Sturma-Liouville a, otrzymujemy wzór na postać funkcji v 1 (x, t) v 1 (x, t) = c n = 2 l l 0 c n e nπ ( l ) 2 a 2t sin nπ x, gdzie (5.4) l [ϕ(s) w(s, 0)] sin nπ sds, n = 1, 2,... (5.5) l Analogicznie, jak w przypadku struny, otrzymujemy przedstawienie funkcji v 2 w postaci szeregu v 2 (x, t) = d n (t) = 2 l t 0 d n (t) sin π nx, gdzie (5.6) l e nπ ( l ) 2 a 2 (t τ) l 0 [f(s, τ) w τ (s, τ)] sin nπ l sds dτ, n = 1, 2,... (5.7) Założenia, które należy przyjąć o funkcjach danych są analogiczne do założeń dla odpowiedniego zagadnienia dla struny skończonej. P r z y k ł a d 1 Rozwiązać powyższe zagadnienie początkowe dla a = 1, l = 1, f(x, t) = 0, α(t) = 0, β(t) = 0, ϕ(x) = 1 (chłodzenie pręta o ustalonej jednorodnej temperaturze początkowej). gdzie Z przedstawionych warunków wynika, że w(x, t) 0, v 2 (x, t) 0, v 1 (x, t) = c n e π2 n 2t sin πnx, zatem c n = 2 πn [1 ( 1)n ] dla n = 1, 2,... u(x, t) = 2 π 1 ( 1) n e π2 n 2t sin πnx. n Następny rysunek przedstawia zmiany wykresu temperatury pręta w czasie t = 0, 001, t = 0, 01, t = 0, 1, t = 1. Najniższy wykres przedstawia temperaturę w punkcie środkowym pręta dla x = 0, 5.

WYKŁAD 5. RÓWNANIE PRZEWODNICTWA CIEPLNEGO (II) 47 W miarę upływu czasu następuje obniżenie temperatury we wszystkich punktach pręta. P r z y k ł a d 2 Rozwiązać powyższe zagadnienie początkowe dla a = 1, l = 1, f(x, t) = 0, α(t) = 0, β(t) = 0, ϕ(x) = 2x(1 x). Z warunków zadania wynika, że gdzie zatem w(x, t) 0, v 2 (x, t) 0, v 1 (x, t) = c n = 8 (πn) 3 [1 ( 1)n ] dla n = 1, 2,... c n e π2 n 2t sin πnx, u(x, t) = 8 + 1 ( 1) n e π2n2t sin πnx. π 3 n 3 Następny rysunek przedstawia zmiany wykresu temperatury pręta w czasie t = 0, 001, t = 0, 01, t = 0, 1, t = 1 oraz temperaturę w punkcie środkowym pręta.

WYKŁAD 5. RÓWNANIE PRZEWODNICTWA CIEPLNEGO (II) 48 P r z y k ł a d 3 Rozwiązać powyższe zagadnienie początkowe dla a = 1, l = 1, f(x, t) = 0, α(t) = 0, β(t) = 1, ϕ(x) = 0 (podgrzewanie pręta od prawego końca). Z warunków zadania wynika, że gdzie zatem w(x, t) = x, v 2 (x, t) 0, v 1 (x, t) = c n = 2 πn ( 1)n dla n = 1, 2,..., u(x, t) = x + 2 π ( 1) n n c n e π2 n 2t sin πnx, e π2 n2t sin πnx. Następny rysunek przedstawia zmiany wykresu temperatury pręta w czasie t = 0, 001, t = 0, 01, t = 0, 1, t = 1 oraz temperaturę w punkcie środkowym pręta.

WYKŁAD 5. RÓWNANIE PRZEWODNICTWA CIEPLNEGO (II) 49 W miarę upływu czasu temperatura zbliża się do wartości funkcji liniowej y = x we wszystkich punktach pręta. 5.1.2 Zasada maksimum dla równania przewodnictwa Załóżmy, że u (x, t) jest rozwiązaniem jednorodnego równania przewodnictwa u t = a 2 u xx dla 0 < x < l, 0 < t T. (5.8) Zachodzi następujące twierdzenie zwane zasadą maksimum dla równania przewodnictwa cieplnego. T w i e r d z e n i e (zasada maksimum) Jeśli funkcja u (x, t) określona i ciągła w obszarze 0 t T, 0 x l spełnia jednorodne równanie przewodnictwa (5.8) w punktach obszaru 0 < t T, 0 < x < l, to osiąga ona swoje kresy w chwili początkowej t = 0 lub dla x = 0 lub dla x = l. Sens fizyczny tego twierdzenia jest następujący: jeśli temperatura na brzegu pręta nie przekracza pewnej wartości M i początkowa temperatutra także nie przekracza M, to wewnątrz pręta, przy braku źródeł ciepła, nie może pojawić się temperatura wyższa niż M.

WYKŁAD 5. RÓWNANIE PRZEWODNICTWA CIEPLNEGO (II) 50 5.1.3 Jednoznaczność rozwiązania pierwszego zagadnienia brzegowego Niech u 1 (x, t) i u 2 (x, t) będą dwoma rozwiązaniami pierwszego zagadnienia brzegowego (5.1)-(5.3). Wówczas funkcja v (x, t) = u 1 (x, t) u 2 (x, t) spełnia jednorodne równanie (5.8) oraz jednorodne warunki brzegowe v (0, t) = v (l, t) = 0 i początkowe v (x, 0) = 0. Z zasady maksimum wynika więc, że kres górny i dolny funkcji v (x, t) są równe zero. Oznacza to, że v (x, t) 0, a zatem u 1 (x, t) u 2 (x, t), tzn. zagadnienie jest jednoznacznie rozwiązalne. 5.1.4 Stabilność rozwiązania pierwszego zagadnienia brzegowego Z zasady maksimum wynika bezpośredno następujący wniosek. W n i o s e k Jeśli u 1 (x, t) i u 2 (x, t) są dwoma rozwiązaniami równania (5.1) i spełnione są warunki u 1 (x, 0) u 2 (x, 0) dla x [0; l] u 1 (0, t) u 2 (0, t), u 1 (l, t) u 2 (l, t) dla t [0; T ], to dla dowolnych x [0; l], t [0; T ] zachodzi nierówność u 1 (x, t) u 2 (x, t). D o w ó d Rozważając funkcję v (x, t) = u 2 (x, t) u 1 (x, t) stwierdzamy, że spełnia ona równanie (5.8), a ponadto warunki v (x, 0) 0, v (0, t) 0, v (l, t) 0. Z zasady maksimum wynika, że v (x, t) 0 dla wszystkich (x, t) z rozważanego obszaru, zatem u 1 (x, t) u 2 (x, t). T w i e r d z e n i e Jeśli u 1 (x, t) i u 2 (x, t) są rozwiązaniami równania (5.1) takimi, że warunki brzegowe i początkowy spełniają nierówność to u 1 (x, t) u 2 (x, t) ε dla t = 0, x = 0, x = l, (5.9) u 1 (x, t) u 2 (x, t) ε dla wszystkich (x, t) [0; l] [0; T ] (powyższa nierówność oznacza stabilność rozwiązania pierwszego zagadnienia brzegowego). D o w ó d Warunek (5.9) można zapisać w postaci ε u 1 (x, t) u 2 (x, t) ε dla t = 0, x = 0, x = l. Oznaczając v 1 (x, t) = ε, v 2 (x, t) = u 1 (x, t) u 2 (x, t) i stosując wniosek otrzymujemy nierówność ε u 1 (x, t) u 2 (x, t) dla wszystkich (x, t) [0; l] [0; T ]. Podstawiając z kolei v 1 (x, t) = u 1 (x, t) u 2 (x, t) i v 2 (x, t) = ε otrzymujemy nierówność u 1 (x, t) u 2 (x, t) ε co kończy dowód twierdzenia.

WYKŁAD 5. RÓWNANIE PRZEWODNICTWA CIEPLNEGO (II) 51 5.2 Przykłady radialnego rozkładu ciepła w walcu 5.2.1 Zagadnienie ostygania walca Rozważamy walec o promieniu a, którego osią jest Oz. Niech u = u(r, t) oznacza temperaturę punktu walca oddalonego od jego osi o r, w chwili t. Funkcja ta spełnia równanie przewodnictwa (we współrzędnych biegunowych) postaci u rr + 1 r u r = 1 k u t dla r [0, a), t > 0, k > 0. (5.10) Załóżmy, że powierzchnia boczna walca utrzymywana jest w temperaturze 0, a więc spełniony jest jednorodny warunek brzegowy u(r, t) = 0 dla r = a, t > 0. (5.11) Zakładamy również spełnianie osiowosymetrycznego warunku początkowego u(r, 0) = ϕ(r) dla 0 r < a, (5.12) gdzie ϕ jest funkcją daną, która może być przedstawiona w postaci szeregu Fouriera - Bessela. Stosując metodę Fouriera (rozdzielenia zmiennych) dla u(r, t) = R(r)T (t) otrzymujemy dwa równania R (r) + 1 r R (r) R(r) = T (t) kt (t) = λ = const. Z warunku brzegowego wynika, że stały parametr λ może przyjmować wartości λ = λ n = x2 n, dla n = 1, 2,..., a2 gdzie (x n ) jest ciągiem dodatnich zer funkcji Bessela J 0. W takim razie funkcja ( r ) u n (r, t) = C n J 0 x n e ( xn a ) 2 kt a dla n = 1, 2,... i dowolnej stałej C n jest rozwiązaniem rozważanego równania spełniającym jednocześnie jednorodny warunek brzegowy u n (a, t) = 0. Pełnym rozwiązaniem zagadnienia (5.10)-(5.12), spełniającym także warunek początkowy, jest funkcja u(r, t) określona jako suma szeregu u(r, t) = ( r ) C n J 0 x n e ( xn a ) 2 kt a (5.13) gdzie stałe C n wyznaczone są za pomocą wzorów C n = 2 a ( rϕ(r)j a 2 J1 2 0 (x n ) 0 r x n a ) dr, dla n = 1, 2,.... (5.14)

WYKŁAD 5. RÓWNANIE PRZEWODNICTWA CIEPLNEGO (II) 52 P r z y k ł a d Rozwiązać zagadnienie ostygania walca dla a = 1, ϕ(r) = 1 r 2. Zgodnie za wzorem (5.14) C n = 2 1 r(1 r 2 )J J1 2 0 (x n r)dr dla n = 1, 2,... (x n ) 0 Korzystając z własności funkcji Bessela oraz stosując wzór na całkowanie przez części otrzymujemy ostatecznie C n = 4J 2(x n ) x 2 nj 2 1 (x n ) = 8 x 3 nj 1 (x n ), a zatem zgodnie ze wzorem (5.13) rozwiązanie u (r, t) zagadnienia wyraża się wzorem u(r, t) = 8 1 x 3 nj 1 (x n ) J 0(x n r)e x2 n t. Poniższy rysunek przedstawia wykresy temperatury u(r, t) dla t = 0, t = 0.1, t = 0.5. W miarę upływu czasu następuje obniżenie temperatury we wszystkich punktach walca. 5.2.2 Zagadnienie nagrzewania powierzchni bocznej walca Rozważamy walec o promieniu a, którego osią jest Oz. Niech u = u(r, t) oznacza temperaturę punktu walca oddalonego od jego osi o r, w chwili t. Funkcja ta spełnia równanie przewodnictwa postaci (5.10). Załóżmy, że powierzchnia boczna walca utrzymywana jest w temperaturze V 0, a więc spełniony jest warunek brzegowy u(r, t) = V 0 > 0 dla r = a, t > 0. (5.15) Zakładamy również spełnianie jednorodnego warunku początkowego u(r, 0) = 0 dla 0 r < a. (5.16) Niech Y (r, s) będzie transformatą Laplace a funkcji u(r, t) względem zmiennej t. Wtedy Y (r, s) spełnia równanie Y rr + 1 r Y r s Y = 0. (5.17) k

WYKŁAD 5. RÓWNANIE PRZEWODNICTWA CIEPLNEGO (II) 53 Warunek brzegowy (5.15) implikuje równość Y (a, s) = V 0 s. (5.18) Rozwiązaniem równania (5.17) spełniającym jednocześnie warunek brzegowy (5.18) jest funkcja Y (r, s) = V 0 s J 0 (qr) J 0 (qa), gdzie q = s k. Odwracając transformatę Laplace a np. za pomocą twierdzenia o residuach, otrzymujemy ostatecznie wzór na rozwiązanie zagadnienia ( ) ] r J 0 xn a u(r, t) = V 0 [1 2 x n J 1 (x n ) e ( xn a ) 2 kt, (5.19) gdzie (x n ) jest ciągiem dodatnich zer funkcji Bessela J 0. P r z y k ł a d Rozwiązać powyższe zagadnienie dla a = 1, k = 1, V 0 = 1. Na podstawie wzoru (5.19) możemy napisać, że u(r, t) = 1 2 J 0 (x n r) x n J 1 (x n ) e x2 n t. Linie w kolorze niebieskim są wykresami funkcji u (r, t) dla t = 0, t = 0, 2, t = 0, 1, zaś linia czerwona jest wykresem temperatury jako funkcji czasu w punkcie położonym na osi walca (x = 0). W miarę upływu czasu następuje wzrost temperatury do wartości V 0 = 1 we wszystkich punktach walca.

WYKŁAD 5. RÓWNANIE PRZEWODNICTWA CIEPLNEGO (II) 54 5.3 Zadania 1. Rozwiązać równanie a2 = 0, 0 < x < l, t > 0 x2 przy warunkach { x dla 0 < x 1 u (0, t) = 0, u (l, t) = 0, u (x, 0) = l 2 l x dla 1l < x < l. 2 2. Rozwiązać równanie przy warunkach 3. Rozwiązać równanie przy warunkach a2 = 0, 0 < x < l, t > 0. x2 u (0, t) = 0, u (l, t) = 0, u (x, 0) = cx (l x) l 2. a2 = 0, 0 < x < l, t > 0 x2 u (0, t) = 0, u (l, t) = 0, u (x, 0) = Ax. 4. Rozwiązać równanie przy warunkach 5. Rozwiązać równanie przy warunkach 6. Rozwiązać równanie przy warunkach a2 = 0, 0 < x < l, t > 0 x2 (0, t) = 0, u (l, t) = 0, u (x, 0) = A (l x). x (0, t) = 0, x a2 = 0, 0 < x < l, t > 0 x2 (l, t) = 0, u (x, 0) = U = Const. x a2 = 0, 0 < x < l, t > 0 x2 u (0, t) = T, u (l, t) = U, u (x, 0) = 0. 7. Rozwiązać zagadnienie ostygania walca dla a = 1, ϕ(r) = 1 r 4.