Powtórzenie na kolokwium nr 4. Dynamika punktu materialnego



Podobne dokumenty
Ćw. 5. Badanie ruchu wahadła sprężynowego sprawdzenie wzoru na okres drgań

DRGANIA MECHANICZNE. materiały uzupełniające do ćwiczeń. Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

DRGANIA MECHANICZNE. materiały uzupełniające do ćwiczeń. Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie

Drgania harmoniczne. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Wyznaczenie gęstości cieczy za pomocą wagi hydrostatycznej. Spis przyrządów: waga techniczna (szalkowa), komplet odważników, obciążnik, ławeczka.

WAHADŁO SPRĘŻYNOWE. POMIAR POLA ELIPSY ENERGII.

Wprowadzenie: Dynamika

Komitet Główny Olimpiady Fizycznej; Kazimierz Rosiński: Fizyka w szkole nr 1, 1956; Czarnecki Stefan: Olimpiady Fizyczne I IV, PZWS, Warszawa 1956.

Układ termodynamiczny

5. Równania Maxwella. 5.1 Równania Maxwella 5.2 Transformacja pól 5.3 Fala elektromagnetyczna

LVII OLIMPIADA FIZYCZNA (2007/2008). Stopień I, zadanie doświadczalne D3

DRGANIA WŁASNE RAM OBLICZANIE CZĘSTOŚCI KOŁOWYCH DRGAŃ WŁASNYCH

Wprowadzenie: Dynamika

Temat: Prawo Hooke a. Oscylacje harmoniczne. Zagadnienia: prawa dynamiki Newtona, siła sprężysta, prawo Hooke a, oscylacje harmoniczne,

Wrocław 2003 STATECZNOŚĆ. STATYKA 2 - projekt 1 zadanie 2

Relaksacja. Chem. Fiz. TCH II/19 1

Równa Równ n a i n e i ru r ch u u ch u po tor t ze (równanie drogi) Prędkoś ędkoś w ru r ch u u ch pros pr t os ol t i ol n i io i wym

ĆWICZENIE NR 3 OBLICZANIE UKŁADÓW STATYCZNIE NIEWYZNACZALNYCH METODĄ SIŁ OD OSIADANIA PODPÓR I TEMPERATURY

RUCH DRGAJĄCY. Ruch harmoniczny. dt A zatem równanie różniczkowe ruchu oscylatora ma postać:

O ciężarkach na bloczku z uwzględnieniem masy nici

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ

MGR Ruch drgający.

Elementy mechaniki relatywistycznej

I. DYNAMIKA PUNKTU MATERIALNEGO

POWODZENIA! ZDANIA ZAMKNIĘTE. WOJEWÓDZKI KONKURS FIZYCZNY [ETAP SZKOLNY] ROK SZKOLNY 2009/2010 Czas trwania: 90 minut KOD UCZESTNIKA KONKURSU.

Ruch ładunków w polu magnetycznym

Ćwiczenie 4 Badanie wpływu asymetrii obciążenia na pracę sieci

Matematyka licea ogólnokształcące, technika

Wykład 30 Szczególne przekształcenie Lorentza

Przykład 1 Dany jest płaski układ czterech sił leżących w płaszczyźnie Oxy. Obliczyć wektor główny i moment główny tego układu sił.

1. RACHUNEK WEKTOROWY

Równania trygonometryczne z parametrem- inne spojrzenie

ANALIZA MOŻLIWOŚCI ZMIANY CZĘSTOTLIWOŚCI DRGAŃ WŁASNYCH KOLUMNY KIEROWNICZEJ

MECHANIKA 2 Wykład Nr 9 Dynamika układu punktów materialnych

WYKŁAD 15. Rozdział 8: Drgania samowzbudne

FUNKCJA LINIOWA. A) B) C) D) Wskaż, dla którego funkcja liniowa określona wzorem jest stała. A) B) C) D)

Dynamika relatywistyczna, czasoprzestrzeń

lub też (uwzględniając fakt, że poruszają się w kierunkach prostopadłych) w układzie współrzędnych kartezjańskich: x 1 (t) = v 1 t y 2 (t) = v 2 t

KOLOKWIUM Z ALGEBRY I R

WYKŁAD 5 METODY OPTYMALIZACJI NIELINIOWEJ BEZ OGRANICZEŃ

Wyznaczenie prędkości pojazdu na podstawie długości śladów hamowania pozostawionych na drodze

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 2

KONKURS MATEMATYCZNO FIZYCZNY II etap Klasa II

MODYFIKACJA KOSZTOWA ALGORYTMU JOHNSONA DO SZEREGOWANIA ZADAŃ BUDOWLANYCH

Rys. 1. Rozwiązanie zadania rozpoczniemy od wyznaczenia wartość momentów zginających wywołanych działaniem siły 20[kN]. Rys. 2

Ruch i położenie satelity. dr hab. inż. Paweł Zalewski, prof. AM Centrum Inżynierii Ruchu Morskiego

A. Cel ćwiczenia. B. Część teoretyczna

DRGANIA HARMONICZNE UKŁADÓW DYSKRETNYCH O WIELU STOPNIACH SWOBODY

Pierwsze dwa podpunkty tego zadania dotyczyły równowagi sił, dla naszych rozważań na temat dynamiki ruchu obrotowego interesujące będzie zadanie 3.3.

Interpolacja. Interpolacja wykorzystująca wielomian Newtona

BELKI CIĄGŁE STATYCZNIE NIEWYZNACZALNE




( ) + ( ) T ( ) + E IE E E. Obliczanie gradientu błędu metodą układu dołączonego

Układy równań liniowych. Ax = b (1)

Wykład z równań różnicowych

Określanie rzędu reakcji

MECHANIKA II. Dynamika układu punktów materialnych

V.4 Ruch w polach sił zachowawczych

Tydzień nr 9-10 (16 maja - 29 maja), Równania różniczkowe, wartości własne, funkcja wykładnicza od operatora - Matematyka II 2010/2011L

2. Układy równań liniowych

Metody numeryczne w przykładach

3. FUNKCJA LINIOWA. gdzie ; ół,.

dr inż. Zbigniew Szklarski

BADANIA CHARAKTERYSTYK STATYCZNYCH WIBROIZOLATORÓW

UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH

Konrad Słodowicz sk30792 AR22 Zadanie domowe satelita

Równanie Fresnela. napisał Michał Wierzbicki

Mechanika Analityczna

POWTÓRKA ROZDZIAŁU III FUNKCJA LINIOWA

1.5. ZWIĄZKI KONSTYTUTYWNE STRONA FIZYCZNA

Prawa ruchu: dynamika

G:\WYKLAD IIIBC 2001\FIN2001\Ruch falowy2001.doc. Drgania i fale II rok Fizyki BC

Wykład 3 Równania rózniczkowe cd

METODA PROJEKTOWANIA REJONU ZMIANY KIERUNKU TRASY KOLEJOWEJ

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII

M10. Własności funkcji liniowej

TMM-1 Wyznaczanie współrzędnych tensorów bezwładności członów manipulatorów

Prawa ruchu: dynamika

Własności wyznacznika

Koła rowerowe malują fraktale

Komputerowa reprezentacja oraz prezentacja i graficzna edycja krzywoliniowych obiektów 3d

MECHANIKA 2 KINEMATYKA. Wykład Nr 5 RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

f s moŝna traktować jako pracę wykonaną przez siłę tarcia nad ślizgającym się klockiem. Porównując

Ćwiczenie 362. Wyznaczanie ogniskowej soczewek metodą Bessela i pomiar promieni krzywizny za pomocą sferometru. Odległość przedmiotu od ekranu, [m] l

FUNKCJA LINIOWA, RÓWNANIA I UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH

MECHANIKA PŁYNÓW LABORATORIUM

Równania nieliniowe. LABORKA Piotr Ciskowski

Programowanie celowe #1

NOŚNOŚĆ FUNDAMENTU BEZPOŚREDNIEGO WEDŁUG EUROKODU 7

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 4 26.X Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Pęd ciała. ! F wyp. v) dt. = m a! = m d! v dt = d(m! = d! p dt. ! dt. Definicja:! p = m v! [kg m s ]

FIZYKA R.Resnick & D. Halliday

Równania różniczkowe liniowe II rzędu

Nr 2. Laboratorium Maszyny CNC. Politechnika Poznańska Instytut Technologii Mechanicznej

Układy oscylacyjne w przyrodzie

Optymalizacja harmonogramów budowlanych - problem szeregowania zadań

Transkrypt:

Powtórzenie na olowiu nr 4 Dynaia puntu aterialnego 1 zadanie dynaii: znany jest ruh, szuay siły go wywołująej. Znane funje opisująe trajetorię ruhu różnizujey i podstawiay do równań ruhu. 2 zadanie dynaii: znane siły, szuay jai będzie sute ruhu. Funje sił podstawiay do równania różnizowego i je rozwiązujey etodą zależną od sopliowania tego równania. Paiętay o warunah pozątowyh, stałyh ałowani, istnieniu rozwiązania ogólnego i szzególnego. Równania ruhu piszey bezpośrednio z prawa Newtona rozpisują je na osie przyjętego uładu współrzędnyh prostoątnego, biegunowego, naturalnego, wzory na przyspieszenia ja w ineatye. W równaniah ogą występować siły zależne od położenia np. grawitaji, sprężystośi. W równaniah ogą występować siły zależne od prędośi ruhu np. opór powietrza. W równaniah ogą występować siły w forie zadanej funji zasu w przeiwieństwie do dwóh powyższyh te siły piszey po prawej stronie równań ruhu. Jeśli punt aterialny jest nieswobodny a ogranizenia ruhu to do równań ruhu dodajey tzw. równania więzów. Ogranizenia wyniają zazwyzaj z geoetrii uładu np. punt leży na płaszzyźnie, punt jest zaoowany na nieroziągliwej nii. Pewne inforaje o ruhu puntu aterialnego ożna otrzyać bilansują energię uładu poiędzy dwiea hwilai ruhu. Należy przy ty uwzględnić jego energię inetyzną, potenjalną grawitaji, potenjalną zawartą w eleentah sprężystyh oraz energię straoną z powodu oporów ruhu. Energia straona to np. praa sił taria lub oporu powietrza. Siła taria suhego w zasie ruhu a wartość stałą, wię łatwiej polizyć ih praę. Opory powietrza zależą od prędośi, stąd należało by lizyć prae za pooą ałi, o oże być trudne. Jeśli w równaniah ruhu pojawią się zynnii nieliniowe przeieszzenia lub prędośi w potęgah drugih i wyższyh to nie ożey rozwiązać analityznie tyh równań, a jedynie wysnuć pewne wniosi na teat stanu ustalonego ruhu podstawiają zerowe przyspieszenie. Dynaia uładu puntów aterialnyh Dla ażdego puntu aterialnego w uładzie piszey równania ruhu w przyjęty uładzie współrzędnyh oże być inny dla ażdego z puntów. W równaniah ruhu należy paiętać o wszystih siłah zewnętrznyh i reajah działająyh w uładzie. Do równań ruhu dopisujey równania więzów ruh po zadanej powierzhni, nieroziągliwe nii itp.. Jeśli występuje tarie suhe, to ierune siły taria należy założyć znają spodziewany ierune ruhu uładu.

Przyłady ZADANIE 1. Wyznazanie prędośi asyalnej saohodu i zasu rozpędzania do zadanej prędośi, gdy saohód potratujey jao punt aterialny pod działanie stałej siły napędowej i oporów powietrza proporjonalnyh do prędośi ja zadanie ze sozie z zajęć. ZADANIE 2. Kulę o objętośi V i gęstośi ateriału wrzuay do wody o gęstośi w z zerową prędośią pozątową. Opory ruhu w wodzie potratujey jao proporjonalne do prędośi ze współzynniie. Jai będzie zas opadania uli na dno zbiornia o głęboośi H? Równanie ruhu: x =F Fop F wyp, asa uli = V siła iężośi F = g siła oporu wody Fop = x siła wyporu wody F wyp=w V g gdzie: Po podstawieniu i uproszzeniu równanie ruhu: x + x =g 1 w t Rozwiązanie ogólne równania jednorodnego: x t= A + A e og 1 2 Rozwiązanie szzególne równania pełnego: x sz t=b t bo zero jest pierw. równ. harat. g 1 w Z postawienia B= t g 1 w t podstawiay zerowe waruni pozątowe i otrzyujey: w t 2 g x t = 2 1 e 1+ t Teraz do rozwiązania pełnego x t = A1 + A2 e + Czas spadu otrzyay przyrównują powyższą funję do zadanej głęboośi H i wyznazają zas równanie rozwiązywalne tylo w sposób przybliżony. ZADANIE 3. Zadanie ja na zajęiah, ale proszę poćwizyć przeiwny ierune ruhu i nahylenie równi w drugą stronę.

ZADANIE 4.

Przyłady dodatowe np. do naui na egzain prawo ruhu środa asy, zasady ziennośi i zahowania pędu i rętu, iąg dalszy nastąpi... Sebastian Korza, 24.05.2015