u u u( x) u, x METODA RÓŻNIC SKOŃCZONYCH, METODA ELEMENTÓW BRZEGOWYCH i METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Podobne dokumenty
Wykład 1 Zagadnienie brzegowe liniowej teorii sprężystości. Metody rozwiązywania, metody wytrzymałości materiałów. Zestawienie wzorów i określeń.

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych

Budownictwo, II rok sem IV METODY OBLICZENIOWE. dr inŝ. Piotr Srokosz IP Temat 8

KONSPEKT WYKŁADU. nt. METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH TEORIA I ZASTOSOWANIA. Piotr Konderla

KONSPEKT WYKŁADU. nt. MECHANIKA OŚRODKÓW CIĄGŁYCH. Piotr Konderla

Stateczność układów ramowych

5. MES w mechanice ośrodka ciągłego

4. Zjawisko przepływu ciepła

Wykład 2: Stan naprężeń i odkształceń

METODA ELEMENTU SKOŃCZONEGO. Termokinetyka

Zaawansowane metody numeryczne

Wstęp do metod numerycznych Faktoryzacja SVD Metody iteracyjne. P. F. Góra

7. Wykład VII: Warunki Kuhna-Tuckera

Pokazać, że wyżej zdefiniowana struktura algebraiczna jest przestrzenią wektorową nad ciałem

Zestaw zadań 4: Przestrzenie wektorowe i podprzestrzenie. Liniowa niezależność. Sumy i sumy proste podprzestrzeni.

Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych

Natalia Nehrebecka. Wykład 2

) będą niezależnymi zmiennymi losowymi o tym samym rozkładzie normalnym z następującymi parametrami: nieznaną wartością 1 4

[ P ] T PODSTAWY I ZASTOSOWANIA INŻYNIERSKIE MES. [ u v u v u v ] T. wykład 4. Element trójkątny płaski stan (naprężenia lub odkształcenia)

Analiza danych. Analiza danych wielowymiarowych. Regresja liniowa. Dyskryminacja liniowa. PARA ZMIENNYCH LOSOWYCH

Projekt 6 6. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

ZASTOSOWANIE METODY ELEMENTÓW BRZEGOWYCH DO ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW PROSTYCH W OBSZARACH STREFOWO NIEJEDNORODNYCH WZGLĘDEM PRZEWODNICTWA WŁAŚCIWEGO

Rozwiązywanie zadań optymalizacji w środowisku programu MATLAB

Prawdopodobieństwo i statystyka r.

MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY Kryteria oceniania odpowiedzi. Arkusz A II. Strona 1 z 5

Funkcje i charakterystyki zmiennych losowych

Modelowanie i obliczenia techniczne. Metody numeryczne w modelowaniu: Optymalizacja

( ) ( ) 2. Zadanie 1. są niezależnymi zmiennymi losowymi o. oraz. rozkładach normalnych, przy czym EX. i σ są nieznane. 1 Niech X

Podstawy teorii falek (Wavelets)

Przykład 5.1. Kratownica dwukrotnie statycznie niewyznaczalna

Stanisław Cichocki Natalia Nehrebecka. Zajęcia 4

WYKŁAD XIII METODY NUMERYCZNE W MODELOWANIU PROCESÓW

Optymalizacja belki wspornikowej

n liczba zmiennych decyzyjnych c współczynniki funkcji celu a współczynniki przy zmienych decyzyjnych w warunkach

Wykład 2: Uczenie nadzorowane sieci neuronowych - I

Natalia Nehrebecka. Zajęcia 4

Różniczkowalność, pochodne, ekstremum funkcji. x 2 1 x x 2 k

Metody bezsiatkowe i inne metody komputerowe na tle MES

NAUKOWE OSIĄGNIĘCIA MECHANIKI W WALCE 0 POSTĘP W BUDOWNICTWIE

POLITECHNIKA POZNAŃSKA WYDZIAŁ BUDOWY MASZYN I ZARZĄDZANIA STUDIA MAGISTERSKIE STUDIUM DZIENNE. Michał Kubacha. Praca dyplomowa

Kier. MTR Programowanie w MATLABie Laboratorium

Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych z przedmiotu: Badania operacyjne. Temat ćwiczenia: Problemy rozkroju materiałowego, zagadnienia dualne

Przykład 2.3 Układ belkowo-kratowy.


STATYSTYKA MATEMATYCZNA WYKŁAD 5 WERYFIKACJA HIPOTEZ NIEPARAMETRYCZNYCH

Materiały do laboratorium Projektowanie w systemach CAD-CAM-CAE. 1. Wprowadzenie do metody elementów skończonych

V. WPROWADZENIE DO PRZESTRZENI FUNKCYJNYCH

SPIS TREŚCI 1. WSTĘP... 4

Metody gradientowe poszukiwania ekstremum. , U Ŝądana wartość napięcia,

RUCH OBROTOWY Można opisać ruch obrotowy ze stałym przyspieszeniem ε poprzez analogię do ruchu postępowego jednostajnie zmiennego.

Diagonalizacja macierzy kwadratowej

W praktyce często zdarza się, że wyniki obu prób możemy traktować jako. wyniki pomiarów na tym samym elemencie populacji np.

Pattern Classification

Natalia Nehrebecka. Dariusz Szymański

f(x, y) = arctg x y. f(u) = arctg(u), u(x, y) = x y. x = 1 1 y = y y = 1 1 +

Małe drgania wokół położenia równowagi.

Zastosowanie technik sztucznej inteligencji w analizie odwrotnej

ZASTOSOWANIE METODY ELEMENTÓW BRZEGOWYCH W TOMOGRAFII IMPEDANCYJNEJ

ROZWIĄZYWANIE DWUWYMIAROWYCH USTALONYCH ZAGADNIEŃ PRZEWODZENIA CIEPŁA PRZY POMOCY ARKUSZA KALKULACYJNEGO

Wykład 5 12/15/2013. Problemy algebry liniowej w Matlabie

METODY KOMPUTEROWE W MECHANICE

; -1 x 1 spełnia powyższe warunki. Ale

Hipotezy o istotności oszacowao parametrów zmiennych objaśniających ˆ ) ˆ

Wykład 2: Uczenie nadzorowane sieci neuronowych - I

Kwantowa natura promieniowania elektromagnetycznego

OKREŚLENIE OPTYMALNEJ ODLEGŁOŚCI KONTURU ZE ŹRÓDŁAMI OD BRZEGU OBSZARU Z ZASTOSOWANIEM METODY ROZWIĄZAŃ PODSTAWOWYCH

METODA STRZAŁÓW W ZASTOSOWANIU DO ZAGADNIENIA BRZEGOWEGO Z NADMIAROWĄ LICZBĄ WARUNKÓW BRZEGOWYCH

WYZNACZENIE ODKSZTAŁCEŃ, PRZEMIESZCZEŃ I NAPRĘŻEŃ W ŁAWACH FUNDAMENTOWYCH NA PODŁOŻU GRUNTOWYM O KSZTAŁCIE WYPUKŁYM

; -1 x 1 spełnia powyższe warunki. Ale

METODY KOMPUTEROWE 10

Wykład 5. Skręcanie nieskrępowane prętów o przekroju prostokątnym.

Modelowanie, sterowanie i symulacja manipulatora o odkształcalnych ramionach. Krzysztof Żurek Gdańsk,

Praca podkładu kolejowego jako konstrukcji o zmiennym przekroju poprzecznym zagadnienie ekwiwalentnego przekroju

Łagodne wprowadzenie do Metody Elementów Skończonych

Ć W I C Z E N I E N R M-6

V. TERMODYNAMIKA KLASYCZNA

Wstępne przyjęcie wymiarów i głębokości posadowienia

Wykład III STAN NAPRĘŻENIA I ODKSZTAŁCENIA

7.8. RUCH ZMIENNY USTALONY W KORYTACH PRYZMATYCZNYCH

XXX OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

α i = n i /n β i = V i /V α i = β i γ i = m i /m

Rozdział 2: Drgania układu liniowego o jednym stopniu swobody. Część 3 Drgania przy wymuszeniu nieharmonicznym i zagadnienia uzupełniające

KURS STATYSTYKA. Lekcja 6 Regresja i linie regresji ZADANIE DOMOWE. Strona 1

Metody analizy obwodów

ELEKTROCHEMIA. ( i = i ) Wykład II b. Nadnapięcie Równanie Buttlera-Volmera Równania Tafela. Wykład II. Równowaga dynamiczna i prąd wymiany

I. Elementy analizy matematycznej

Macierz prawdopodobieństw przejścia w pojedynczym kroku dla łańcucha Markowa jest postaci

UTRATA STATECZNOŚCI. O charakterze układu decyduje wielkośćobciążenia. powrót do pierwotnego położenia. stabilnego do stanu niestabilnego.

Egzamin poprawkowy z Analizy II 11 września 2013

4.STAN ODKSZTAŁCENIA

Sztuczne sieci neuronowe. Krzysztof A. Cyran POLITECHNIKA ŚLĄSKA Instytut Informatyki, p. 311

XLI OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP WSTĘPNY Zadanie teoretyczne

Z zastosowań rachunku różnic skończonych w mechanice budowli

BADANIA OPERACYJNE. Podejmowanie decyzji w warunkach niepewności. dr Adam Sojda

Wykład 4. Skręcanie nieskrępowane prętów o przekroju cienkościennym otwartym i zamkniętym. Pręt o przekroju cienkościennym otwartym

SYMULACJA KOMPUTEROWA NAPRĘŻEŃ DYNAMICZNYCH WE WRĘGACH MASOWCA NA FALI NIEREGULARNEJ

APROKSYMACJA QUASIJEDNOSTAJNA

SYSTEMY UCZĄCE SIĘ WYKŁAD 5. LINIOWE METODY KLASYFIKACJI. Dr hab. inż. Grzegorz Dudek Wydział Elektryczny Politechnika Częstochowska.

Podstawowe twierdzenia

Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka W 11: Analizy zależnościpomiędzy zmiennymi losowymi Model regresji wielokrotnej

Transkrypt:

METODA RÓŻNIC SKOŃCZONYCH, METODA ELEMENTÓW BRZEGOWYCH METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH Szkc rozwązana równana Possona w przestrzen dwuwymarowe. Równane Possona to równae różnczkowe cząstkowe opsuące wele zawsk o dużym znaczenu w technce: staconarny przepływ cepła, staconarny bezwrowy przepływ neścślwe nelepke ceczy, proste pola magnetyczne elektryczne. W teor sprężystośc równane Possona opsue rozkłady naprężeń w przekrou pręta skręcanego. Dla f ( x, x) 0 stae sę równanem Laplace a u u f ( x, x) 0 x x Rozpatruemy warunk brzegowe Drchleta Neumanna u( x) u, x 0 u( x) q( x) q0, x n gdze u 0 q 0 są funkcam danym na fragmentach brzegu. u q W prostych przypadkach (kształt obszaru warunk brzegowe) równane może być rozwązane analtyczne.

Metoda różnc skończonych Metoda różnc skończonych przyblża rozwązane równana różnczkowego przez zastąpene pochodnych odpowednm lorazam różncowym. Poneważ perwsza pochodną funkc f(x) est z defnc: f f(a + h) f(a) (x) = lm h e rozsądnym przyblżenem będze: dla małe wartośc h. f (x) f(a + h) f(a) h Analogczne est możlwe przyblżane pochodnych cząstkowych przez trzy różne operatory różncowe:

Ilorazy różncowe odpowadaące wyższym pochodnym: u u u u u x x h u u u u u y y g, k, k, k, k, k, k,. u u u 4u 6u 4u u x x h 4 4,,,,, 4 4 4 W każdym punkce (x, y) równane różnczkowe cząstkowe est przyblżane równanem algebracznym. W przypadku równana Possona ma ono postać: h u, u, + u, + g u, u, + u, + f(x, y ) = 0 Dla równana Laplace a eśl h=g dostaemy: u, = u, + u, + u, + u, 4 N punktów satk w obszarze, N równań, N newadomych Dyskretna postać warunków brzegowych Na neregularnym brzegu a.) u = b.) u =

Metoda elementów brzegowych Brzegowe równane całkowe równoważne równanu Possona z warunkam brzegowym ( ) c( ) u( ) u( x) q (, ) ( ) u x x d x u (, x) d( x) f ( x) u (, x) dr( x) n c( ) est współczynnkem o wartośc na brzegu wewnątrz obszaru u (, x) ln r gdze r ( x ) ( x ). Funkca q określona est przez pochodną kerunkową u : Dokonuąc różnczkowana otrzymamy u q (, x) u u q n n, x q (, x). (37) n x ( r n r n ), r Brzegowe równane całkowe wąże ze sobą neznane funkce u( x ) e pochodną normalną u( x) q( x) na konturze obszaru. n

Podeśce numeryczne. Dyskretyzaca brzegu (LE elementów). Aproksymaca u( x ) q( x) na brzegu (np. u(p ), q(p ) stałe) 3. Budowa układu równań lnowych u ( P ) u ( P, x ) q ( P ) d q ( P, x ) u ( P ) d LE LE f ( x) u ( P, x) dr,,.. LE LE LE u ( P ) U ( ) q P Q u ( P ) f,,... LE u U q Q n f LE równań lnowych z newadomym u(p ) lub q(p ) Ostateczne: [A]{y} = {b} x P r P x Rozwązane {y} reprezentue neznane wartośc brzegowe u q. Macerz A pełna, nesymetryczna. 4. Rozwązane dae pełną nformacę o u( x ) q( x) na brzegu Metoda elementów brzegowych zmnesza lczbę neznanych parametrów w porównanu z metoda różnc skończonych MES.

Równoważne zagadnene mnmalzac funkconału: u u I ( u) f ( x, x ) u d q0ud, x x q gdze funkca u spełna warunek Drchleta u( x), u0 x u Metoda elementów skończonych. Dyskretyzaca obszaru na elementy, =, LE połączone w węzłach LE e 0,. Aproksymaca funkc poszukwane u( x) wewnątrz element skończonego welomanem LWE u( x, x ) N ( x, x ) u LWE - lczba węzłów elementu, u, =,...,LWE są wartoścam poszukwane funkc w węzłach, N(x,x) funkce kształtu 3. Dyskretna postać funkconału LE LK u u I ( u) f ( x, x ) u d q0ud x x

W każdym elemence u x u x LWE LWE N x N x u, u. Funkconał I est zastępowany przez funkcę neznanych wartośc u, =,,,LW, gdze LW to lczba węzłów modelu. W postac macerzowe: k k k3 klw u b k k k 3 u b I ( u) u, u, u3,..., u k LW 3 k 3 u3 u, u, u3,, ulw b3 klw k LW LW ulw blw I uk u ub LW LW LW LW LW LW LW Warunek koneczny ( dostateczny) mnmum: I 0,,, LW u stąd K u b (+ warunk brzegowe) m elementy zerowe LW - lczba stopn swobody m - szerokość półpasma macerzy Układ równań z neznanym wartoścam węzłowym poszukwane funkc.

Zasada mnmum całkowte energ potencalne. METODA RITZA Całkowta energa potencalna cała sprężystego V=U-W z Energa odkształcena sprężystego Praca potencalna sł zewnętrznych spręzystego Ω obszar cała, Γ brzeg, σ tensor naprężena, ε tensor odkształcena, u wektor przemeszczeń, p obcążena powerzchnowe, X obcążena obętoścowe Całkowta energa potencalna est funkconałem, którego argumentem est funkca opsuąca przemeszczena cała odkształcalnego. Pod wpływem obcążena w cele powstae take pole przemeszczeń, dla którego V przymue wartość mnmalną. Wówczas układ odkształcalny pozostae w stane równowag. V=U-W z =mn!

Całkowta energa potencalna belk obcążone wydatkem p [N/m], słam skuponym P [N] momentam skuponym M [Nm]: l l V ( ) EI w dx pwdx Pw M 0 0 w(x) lna ugęca belk o długosc l, w, Θ ugęca kąty ugęca w mescu przyłożena sł momentów Metoda Rtza. Lnę ugęca przyblżamy lnową kombnacą w postac: n w ( x) a ( x), gdze a są neznanym parametram, a są z góry założonym funkcam. Funkce muszą być lnowo nezależne, a w ~ ( x ) spełnać pownna przemeszczenowe warunk brzegowe.. Funkconał V est przyblżany przez funkcę n zmennych a V=V(a, a, a 3, a n ) 3. Współczynnk a są wyznaczane z mnmalzac funkc welu zmennych V 0,,..., n a [A]{a}={b} 4. Z rozwązana otrzymuemy wartośc a przyblżone rozwązane oraz sły wewnętrzne n w ( x) a ( x) M ( x) EIw ( x), q T ( x) EIw ( x).

PRZYKŁAD w(x) x p 0 Rozwązane ścsłe M g ( x) w ( x) M (x) = (l x) EI w(x = 0) = 0, w (x = 0) = 0 Po scałkowanu w(x) = Maksymalne ugęce w(l) = Rozwązane przyblżone (6l 4lx + x )x w ~ ( x) x 3 a ax a3x a4 mus spełnać warunk brzegowe stąd w(x = 0) = 0, w (x = 0) = 0 3 4 3 3 a3x a4 V (4a3l a3a4l a4l ) p( a3 a4 ) w ~ ( x) x EI l 3 l 4

Warunek mnmum energ potencalne: V a 3 V a 4 3 EI p0l 8la3 l a4 0, 3 4 EI 3 p0l l a3 4l a4 0. 4 dae współczynnk: a 5 p l p l 4 EI EI 0 0 3, a4 ostateczne rozwązane przyblżone: 5 p l 0 p 0 3 w ( x) x x, 4 EI EI 5 p0l M q ( x) p0l x, p0l T ( x).