Wykład 13: Elementy plazmoniki: fale powierzchniowe na granicy metali i dielektryków, nadrozdzielczość

Podobne dokumenty
Fotonika. Plan: Wykład 14: podsumowanie, uzupełnienie

Fotonika. Plan: Wykład 15: Elementy plazmoniki: struktury cienkowarstwowe, elementy teorii ośrodków efektywnych

Wykład 12: prowadzenie światła

Fotonika. Plan: Wykład 9: Interferencja w układach warstwowych

Fotonika. Plan: Wykład 11: Kryształy fotoniczne

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 6, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Photovoltaics

KATEDRA TELEKOMUNIKACJI I FOTONIKI

Wykłady 10: Kryształy fotoniczne, fale Blocha, fotoniczna przerwa wzbroniona, zwierciadła Bragga i odbicie omnidirectional

Fotonika. Plan: Wykład 3: Polaryzacja światła

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Fotonika. Wykład (30h): Rafał Kotyński, wtorki 15:15-17:00, s. 1.40

Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Fotonika. Wykład (30h): R. Kotyński Wtorki 15:15-17:00, s. 1.40

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

1 Płaska fala elektromagnetyczna

Prędkość fazowa i grupowa fali elektromagnetycznej w falowodzie

Elektrodynamika Część 8 Fale elektromagnetyczne Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Metody Obliczeniowe Mikrooptyki i Fotoniki

III. Opis falowy. /~bezet

Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji

Podstawy fizyki wykład 8

Fale elektromagnetyczne w dielektrykach

Metody Obliczeniowe Mikrooptyki i Fotoniki

Optyka. Wykład V Krzysztof Golec-Biernat. Fale elektromagnetyczne. Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017

Wykład 17: Optyka falowa cz.2.

Fizyka elektryczność i magnetyzm

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 12, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Rys. 1 Pole dyfrakcyjne obiektu wejściowego. Rys. 2 Obiekt quasi-periodyczny.

Wykład 17: Optyka falowa cz.1.

Zespolona funkcja dielektryczna metalu

ZADANIE 111 DOŚWIADCZENIE YOUNGA Z UŻYCIEM MIKROFAL

Mody sprzężone plazmon-fonon w silnych polach magnetycznych

Różne reżimy dyfrakcji

Metody Obliczeniowe Mikrooptyki i Fotoniki. Metoda propagacji wiązki BPM Modelowanie propagacji

Mody sprzęŝone plazmon-fonon w silnych polach magnetycznych

WSTĘP DO OPTYKI FOURIEROWSKIEJ

Zjawisko interferencji fal

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 12, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Promieniowanie dipolowe

Prawa optyki geometrycznej

Elektrodynamika. Część 8. Fale elektromagnetyczne. Ryszard Tanaś. Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

OPTYKA FALOWA. W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę

Wykład FIZYKA II. 7. Optyka geometryczna. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 17, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wykład 16: Optyka falowa

Solitony i zjawiska nieliniowe we włóknach optycznych

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 17, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Fotonika kurs magisterski grupa R41 semestr VII Specjalność: Inżynieria fotoniczna. Egzamin ustny: trzy zagadnienia do objaśnienia

- Strumień mocy, który wpływa do obszaru ograniczonego powierzchnią A ( z minusem wpływa z plusem wypływa)

Optyka. Optyka falowa (fizyczna) Optyka geometryczna Optyka nieliniowa Koherencja światła

falowego widoczne w zmianach amplitudy i natęŝenia fal) w którym zachodzi

Wykład 16: Optyka falowa

Wykład XI. Optyka geometryczna

Fale elektromagnetyczne

FALE MATERII. De Broglie, na podstawie analogii optycznych, w roku 1924 wysunął hipotezę, że

Jak odbić zimne atomy od płyty DVD,

OPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA

IV. Transmisja. /~bezet

Optyka. Wykład VII Krzysztof Golec-Biernat. Prawa odbicia i załamania. Uniwersytet Rzeszowski, 22 listopada 2017

LABORATORIUM POMIARY W AKUSTYCE. ĆWICZENIE NR 4 Pomiar współczynników pochłaniania i odbicia dźwięku oraz impedancji akustycznej metodą fali stojącej

Cloaking, czyli czapka niewidka?

Mody sprzęŝone plazmon-fonon w silnych polach magnetycznych

Równania Maxwella. roth t

Optyka. Optyka geometryczna Optyka falowa (fizyczna) Interferencja i dyfrakcja Koherencja światła Optyka nieliniowa

Dr Piotr Sitarek. Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Reflekcyjno-absorpcyjna spektroskopia w podczerwieni RAIRS (IRRAS) Reflection-Absorption InfraRed Spectroscopy

Elektrostatyka, cz. 1

Metody Obliczeniowe Mikrooptyki i Fotoniki

VII. CZĄSTKI I FALE VII.1. POSTULAT DE BROGLIE'A (1924) De Broglie wysunął postulat fal materii tzn. małym cząstkom przypisał fale.

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] - częstotliwość.

Światło jako fala Fala elektromagnetyczna widmo promieniowania Czułość oka ludzkiego w zakresie widzialnym

Przedmowa do wydania drugiego Konwencje i ważniejsze oznaczenia... 13

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] -częstotliwość.

Podstawy fizyki sezon 2 8. Fale elektromagnetyczne

Dipolowe lustro optyczne dziś i jutro

Zjawisko interferencji fal

Rodzaje fal. 1. Fale mechaniczne. 2. Fale elektromagnetyczne. 3. Fale materii. dyfrakcja elektronów

Grafen materiał XXI wieku!?

Zadania na zaliczenie ćwiczeń z Elektrodynamiki

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 11, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Światło ma podwójną naturę:

Optyczna spektroskopia oscylacyjna. w badaniach powierzchni

Informatyka kwantowa i jej fizyczne podstawy Rezonans spinowy, bramki dwu-kubitowe

Ośrodki dielektryczne optycznie nieliniowe

Fizyka 12. Janusz Andrzejewski

Fala elektromagnetyczna o określonej częstotliwości ma inną długość fali w ośrodku niż w próżni. Jako przykłady policzmy:

Fizyka Laserów wykład 5. Czesław Radzewicz

Optyka kwantowa wprowadzenie. Początki modelu fotonowego Detekcja pojedynczych fotonów Podstawowe zagadnienia optyki kwantowej

FIZYKA 2. Janusz Andrzejewski

dr inż. Beata Brożek-Pluska SERS La boratorium La serowej

Zjawisko interferencji fal

Rys.1 Rozkład mocy wnikającej do dielektryka przy padaniu fali płaskiej Natężenie pola wewnątrz dielektryka maleje wykładniczo. Określa to wzór: (1)

Spis treœci. Wstêp... 9

1.1 Przegląd wybranych równań i modeli fizycznych. , u x1 x 2

Transkrypt:

Fotonika Wykład 13: Elementy plazmoniki: fale powierzchniowe na granicy metali i dielektryków, nadrozdzielczość S. Maier Plasmonics fundamentals and applications (Springer, 007). Plan: związek dyspersyjny dla fali na powierzchni metalu długości charakterystyczne sposoby generacji plazmonów falowody planarne - dielektryczne, metalowe i plazmoniczne metaliczno-dielektryczne struktury warstwowe, metamateriały hiperboliczne soczewka Pendrego; nadrozdzielczość

Przenikalność elektryczna metali σi ϵ=ϵ1+ i ϵ =ϵ 1+ ω ϵ =( n+ i κ) 0 1μ m 500nm M. A. Ordal et al "Optical properties of the metals Al, Co, Cu, Au, Fe, Pb, Ni, Pd,Pt, Ag, Ti, and W in the infrared and far infrared," Appl. Opt., 1099, 1983

Wnikanie fali w metal β k y (stała propagacji - wielkość zachowana na granicy warstw) β +kx =ϵ d k0 Dielektryk ϵd> 1 y x kx β ky Metal ϵ m< 0 k 'x β +k' x =ϵm k0

Wnikanie fali w metal Stała propagacji β k y β +kx =ϵ d k0 kx =± ϵd k0 β Dielektryk ϵd> 1 y x λ/n kx β ky Metal ϵ m< 0 δskin k 'x Fala propaguje się w dielektryku β +k' x =ϵm k0 k' x =ϵm k0 β <0 k' x =i β ϵm k0 Fala zanika wykładniczo w metalu Głębokość wnikania dla padania prostopadłego nazywa się głębokością naskórkową δ skin= 1 Im(k0 ϵm)

Fale powierzchniowe Czy może istnieć fala, która zanika wykładniczo w obu ośrodkach, a propaguje się wzdłuż ich granicy? β k y (stała propagacji - wielkość zachowana na granicy warstw) β +kx =ϵ d k0 Dielektryk ϵd> 1 y x kx β ky Metal ϵ m< 0 k x =ϵd k0 β < 0 k 'x Fala zanika wykładniczo w dielektryku β +k' x =ϵm k0 k' x =ϵm k0 β <0 k' x =i β ϵm k0 Fala zanika wykładniczo w metalu

Fale powierzchniowe k ' x =i β ϵ m k0 k x = i β ϵ d k 0 Korzystamy ze wzorów Fresnela: ϵ d k ' x ϵm k x r = =0 ϵd k ' x + ϵm k x Hz TM ϵ d k ' x =ϵm k x k ' x k x r = =0 k ' x+ k x Ez TE k ' x =k x Brak rozwiązań o charakterze fali powierzchniowej

Fale powierzchniowe k ' x =i β ϵ m k0 k x = i β ϵ d k 0 Korzystamy ze wzorów Fresnela: ϵ d k ' x ϵm k x r = =0 ϵd k ' x + ϵm k x k ' x k x r = =0 k ' x+ k x Hz TM Ez TE ϵ d k ' x =ϵm k x k ' x =k x (Brak rozwiązań) i ϵ d β ϵ m k 0 = i ϵm β ϵ d k 0 Związek dyspersyjny dla fali powierzchniowej β=±k 0 = i β ϵ ϵ m ϵ d ϵm + ϵd k ' x =i β ϵ m k0 kx d k0

Powierzchniowe plazmony-polarytony Długości charakterystyczne Długość propagacji Ly = 1 Im(β) plazmonu Dielektryk ϵd> 1 y x Metal kx Głębokość wnikania plazmonu Lx (diel )= β ky Lx (met)= ϵ m< 0 k 'x Długość fali plazmonu λ spp=π/ Re(β)< λ 1 Im(k x ) 1 Im( kx ') Głębokość naskórkowa metalu δskin = 1 Im(k0 ϵ m)

Fale powierzchniowe Średniowieczne witraże (Notre Dame de Paris) P. Nagpal, et al. "Ultrasmooth Patterned Metals for Plasmonics and Metamaterials," Science 35, 594 (009);

Fale powierzchniowe P. Nagpal, et al. "Ultrasmooth Patterned Metals for Plasmonics and Metamaterials," Science 35, 594 (009);

Metody wzbudzania plazmonów Plazmonu nie da się wzbudzić po prostu oświetlając powierzchnię metalu falą płaską (trzeba dopasować składową wektora falowego równoległą do powierzchni) Sposób 1: z użyciem materiału o wyższym współczynniku załamania np. pryzmatu n prism> n1 nprism k0 β> 0 y n=1 n k0 β < 0 n1> n n1 k0 β < 0 x Sposób : z użyciem elementu periodycznego np. siatki dyfrakcyjnej k y β y x β=ky + π m/λ m Z n k0 k y > 0 Λ n=1 n1> n n1 k0 β < 0

Metody wzbudzania plazmonów Sposób 3: z użyciem elementów o rozmiarach subfalowych umieszonych w bliskim polu (bezpośrednie wytwarzanie fal ewanescentnych o bardzo krótkim zasięgu) SNOM Sposób 4: z użyciem cząstek naładowanych

Falowód plazmoniczny y x ϵ d> 1 ϵ m< 0 ϵ d> 1 kx β 1 ±k ' x β k x β 3 d Szukamy modów tak samo jak dla dielektrycznych falowodów planarnych Różne możliwości: dielektryki IMI - dielektryk-metal-dielektryk MIM-metal-dielektryk-metal

Mody w falowodach planarnych dielektrycznych, metalowych i MIM MIM z metalem o skończonym przewodnictwie Falowód metalowy Liczba modów: M = d n /λ Falowód dielektryczny

Mody plazmoniczne (powierzchniowe) w falowodach IMI i MIM - profil modu powierzchniowego składa się wyłącznie z fal ewanescentnych (wykładniczych)

Falowód plazmoniczny y x ϵ d> 1 ϵ m< 0 ϵ d> 1 k x β 1 ±k ' x β kx β 3 t 13 = (1 r ) exp (i ϕ) =± 1 r exp( i ϕ) r (1 exp( i ϕ)) r 13= =± 1 r exp ( i ϕ) d Szukamy modów tak samo jak dla dielektrycznych falowodów planarnych: r (β)=±exp ( i ϕ(β)) (m ) ϕ=k ' x d = k 0 n β ϵ d k ' x (β) ϵ m k x (β) r (β)= ϵ d k ' x (β)+ ϵ m k x (β) (m ) β =: neff k 0 Efektywny współczynnik załamania m-tego modu k ' x (β)= k 0 ϵ m β k x (β)=± k 0 ϵ d β Im(k x (β))> 0

Falowody planarne polaryzacja TM y x ϵ d> 1 ϵ m< 0 k x β 1 ±k ' x β kx β 3 ϵ d> 1 d ϵd k ' x ϵ m k x 1 ρ ±exp( i k ' x d )= = ϵd k ' x + ϵ m k x 1+ ρ ρ= i ϵ m k x ϵ d k ' x ρ= exp (i k ' x d / ) exp( i k ' x d / ) [ ( )] = tg d k ' x Polaryzacja TM ϵd k ' x tg z= i exp (i k ' x d / )±exp( i k ' x d / ) ±1 ϵm k x iz iz iz iz e e e +e Związek dyspersyjny dla falowodu planarnego (plazmonicznego lub zwykłego dielektrycznego) dla modów o polaryzacji TM β(m ) ( k 0 ) lub (m) n eff (λ )

Falowody planarne polaryzacja TE y x ϵ d> 1 ϵ m< 0 ϵ d> 1 k x β 1 ±k ' x β kx β 3 (Bez zmiany oznaczeń, zakładamy, że mamy strukturę MIM) d k ' x k x 1 ρ ±exp( i k ' x d )= = k ' x + k x 1+ ρ ρ= ρ= exp (i k ' x d / ) exp( i k ' x d / ) [ ( )] kx d k ' x i = tg k 'x Polaryzacja TE k'x tg z= i exp (i k ' x d / )±exp( i k ' x d / ) ±1 kx iz iz iz iz e e e +e Związek dyspersyjny dla falowodu planarnego (plazmonicznego lub zwykłego dielektrycznego) dla modów o polaryzacji TE β(m ) ( k 0 ) lub (m) n eff (λ )

Falowody IMI Mody nieparzyste dla dużej wartości stałej propagacji stają się słabo związane co skutkuje zwiększeniem drogi propagacji

Falowody MIM Nieparzysty mod podstawowy nie ma częstości odcięcia tzn. fala może się przeciskać przez bardzo cienkie szczeliny

Przezroczyste metale - Można wykonać metaliczno-dielektryczną periodyczną strukturę warstwową przezroczystą w zakresie widzialnym, lub podczerwonym, lub nadfioletowym, czyli tzw. przezroczysty metal - wyniki doświadczalne są zgodne z przewidywaniami - zastosowania: elektrody kom. LCD, ekrany termiczne, okulary ochronne, przezroczyste materiały przewodzące M. Scalora, M. J. Bloemer, A. S. Pethel, J. P. Dowling, C. M. Bowden et al."transparent, metallo-dielectric, one-dimensional, photonic bandgap structures," J. Appl. Phys. 83, 377 (1998); M. J. Bloemer, M. Scalora, "Transmissive properties of Ag/MgF photonic band gaps," Appl. Phys. Lett. 7, 1676 (1998);

Przezroczyste metale Przewidywane widmo transmisyjne Idea działania (metaliczny FP) M. Scalora, M. J. Bloemer, A. S. Pethel, J. P. Dowling, C. M. Bowden et al."transparent, metallo-dielectric, one-dimensional, photonic bandgap structures," J. Appl. Phys. 83, 377 (1998)

Rezonansowe tunelowanie d λ=633 nm, n1 =1, n Au=0.180+ 3.44 i, d Au =0 nm d λ=633 nm, n1 =1.5, n =1, k 0 d gap =1, θ=asin ( n /n 1) 1.05

Doskonała soczewka płaska D. Melville, R Blaikie, C. Wolf, Submicron imaging with a planar silver lens, Appl. Phys. Lett. 84, 4403, 004 =360nm J.B. Pendry, Phys. Rev. Lett. 85, 3966, (000)

Dygresja: (meta)materiały left-handed (LHM) Hipoteza postawiona teoretycznie blisko 50 lat temu przez Wiktora Veselago: Załóżmy, że istnieje ośrodek o jednocześnie ujemnej przenikalności elektrycznej i magnetycznej: (ϵ< 0,μ < 0) V. G. Veselago, The electrodynamics of substances with simultaneously negative values of permittivity and permeability, Sov. Phys. Usp. 10, 509, (1968). Jak wygląda propagacja fali EM w takim ośrodku? Równanie Helmoltza: 0 ( + n k ) Ψ =0 n =ϵ μ Wniosek: propagacja wygląda podobnie jak w dielektryku, bo równanie Helmoltza nie widzi oddzielnie znaków obu przenikalności

Dygresja: (meta)materiały left-handed (LHM) μ E=k ϵ E Wektorowe równanie falowe: zachowuje się przy transformacji Wobec tego zachowują się pola E Skrętność układu (E,H,k): exp ( i ω t) k 0 =ω / c η0= μ 0 /ϵ0 ϵ ϵ μ μ oraz D=ϵ0 ϵ E Zmienia się natomiast znak dla: Dla fali płaskiej mamy: 0 1 E=E 0 exp (i k r ) H= H 0 exp(i k r ) i B= ω E 1 1 S= E H H=μ 0 μ B k E0 =k 0 η0 μ H 0 E dielektryk (RHM): k H S metamateriał (LHM): E S H k

Materiały LHM ujemne załamanie (ϵ1, μ 1) n 1= ϵ1 μ 1 RHM (ϵ, μ ) k n 1= ϵ μ RHM r k tr θ1 θ θ1 k inc y sin(θ 1) = sin (θ ) n 1 x Dla wszystkich trzech wiązek zachowane są: n (ω, k y )

Materiały LHM ujemne załamanie (ϵ, μ ) (ϵ1, μ 1) n 1= ϵ1 μ 1 RHM k n = ϵ μ η= μ /ϵ LHM r θ1 θ θ1 k inc k tr y x sin(θ 1) n = sin (θ ) n1 Jeśli przepływ energii jest przeciwny do k to wygodnie jest przyjąć ujemny znak w definicji współczynnika załamania bo taka konwencja pozwala pozostawić niezmienioną formę prawa Snella

Doskonała soczewka płaska RHM =1, =1 d1 LHM RHM = 1, = 1 =1, =1 d 1 d d

Materiały o efektywnych własnościach magnetycznych ' ' ' ' ' E ' H Z' Z'' n '' n' P. Markos and C. M. Soukoulis, Transmission properties and effective electromagnetic parameters of double negative metamaterials, Opt. Express 11, 649-661 (003),

Materiały o efektywnych własnościach magnetycznych Dla częstości mikrofalowych: D Shelby et al. Experimental Verification of a Negative Index of Refraction, Science 9, 77 (001) Dla częstości optycznych: S. Linden et al., Magnetic Response of Metamaterials at 100 Terahertz, Science 306, 1351 (004) 3D C. G. Parazzoli, R. B. Greegor, K. Li, B. E. C. Koltenbah, M. Tanielian, Experimental verification and simulation of negative index of refraction using Snell's law, Phy. Rev. Lett. 90, 107401, (003). Grigorenko et. al, Nanofabricated media with negative permeability at visible frequencies Nature 438, 335, 005

Hipersoczewka do obrazowania z powiększeniem obiektów o rozmiarach poniżej kryterium dyfrakcyjnego Zhaowei Liu, et al., "Far-Field Optical Hyperlens Magnifying Sub-Diffraction-Limited Objects," Science 315, 1686 (007); Wielowarstwa ułozona na brzegu cylindra pozwala na obrazowanie z powiększeniem - dzięki temu obraz obiektu o rozmiarach subfalowych może zostać zmierzony w polu dalekim